مقالات و یادداشتهای تخصصی کارشناسان و صاحب نظران صنعت هتلداری در این بخش از سایت قابل مشاهده و دانلود میباشد.
روز سهشنبه مورخ 30 / 11 / 97 در موزه بزرگ خراسان رضوی، شاهد برگزاری همایشی بودیم که ماموریتها و وظایف معاونت سرمایهگذاری توسط همکار عزیزم جناب اقای "احمد دیناری" نویسنده، مدرس و معاون این حوزه برگزار شد که جای تقدیر و تشکر دارد. هر چند اکثریت قریب به اتفاق دوستداران این صنعت، کم و بیش از فعالیتهای این حوزه آگاهی نسبی دارند اما آنچه که به نظر اینجانب به عنوان چالشهای بزرگ این معاونت به حساب میآید به شرح زیر است. ۱ - اولین چالش نبود نظارت مستمر و دقیق از زمان شروع عملیات ساختمانی یک واحد گردشگری است. متاسفانه تاکنون تنها هنر سازمان، صدور موافقت اصولی و تصویب نقشههای عملیاتی تاسیسات گردشگری است و پس از آن شخص سرمایهگذار به حال خود رها شده و نظارتی بر ساخت و ساز و اجرای پروژه نمیشود. پس از چند سال که عملیات ساختمانی به اتمام میرسد، مرحله تطبیق توسط کارشناسان ذیربط آغاز شده و تازه متوجه تغییرات به وجود آمده در فرایند ساخت میشوند که با صرف هزینههای گزاف، بایستی اصلاحات لازم طبق نقشه مصوب به عمل آید. ۲ - دومین چالش بزرگ این معاونت عدم اشراف و آشنایی کارشناسان این بخش به تجهیزات تاسیسات گردشگری به ویژه هتل است. پس از تقسیم معاونت گردشگری به دو بخش گردشگری و سرمایهگذاری در سال ۱۳۸۵ اکثر قریب به اتفاق نیروهای این معاونت، مهندسین معمار و عمران هستند و افرادی که آشنایی با تجهیزات هتلی باشند، دیده نمیشود. حال سئوال این است با توجه به اینکه تجهیز واحدهای اقامتی در این معاونت، تعریف شده و معاونت مزبور فاقد نیروهای کارشناسی آشنا به امور تجهیز میباشند، چگونه بر روند تجهیز که یکی از مهمترین بخشهای استانداردسازی و درجهبندی است، نظارت میکنند؟! ۳ - سومین چالش بزرگ این معاونت، فقدان ضوابط تجهیزات برابر درجه و استانداردهای موجود است. متاسفانه تاکنون ضوابط تجهیزاتی واحدهای اقامتی به ویژه هتل، توسط سازمان مرکزی و معاونت سرمایهگذاری تهیه و تدوین نشده و سرمایهگذاران این بخش در سراسر کشور با اتکا به سلیقه شخصی و با به خدمت گرفتن مشاور، اقدام به تجهیز هتل خود مینمایند. همه میدانیم که تجهیز یک هتل یک ستاره با پنج ستاره بسیار متفاوت است. آیا وقت آن نرسیده که ضوابط و تجهیزات مورد لزوم تاسیسات گردشگری به ویژه هتلهای یک تا پنج ستاره تدوین شود تا سرمایهگذاران این بخش از سردرگمی بیرون آمده و از صرف هزینههای بیهوده و گزاف جلوگیری شود؟ البته ذکر این نکته نیز باعث تعحب است که بر اساس ماده یک آئیننامه ایجاد و اصلاح، هنوز تعدادی از تاسیسات گردشگری حتی فاقد ضوابط ساخت و ساز هستند چه برسد به ضوابط تجهیز!!! ۴ - چهارمین چالش این معاونت عدم وجود شرکتهای مشاور دارای رتبه و صاحب صلاحیت است. همه ما میدانیم که ساخت یک هتل با ساخت یک واحد مسکونی، آموزشی و بیمارستانی تفاوت داشته و به دنبال آن، تجهیز یک واحد اقامتی با منزل مسکونی یا یک بیمارستان نیز متفاوت است. چرا در این مدت معاونت سرمایهگذاری کشور اقدام به شناسایی و آموزش مهندسین معمار و ارشیتکت ننموده و آنها را با ضوابط و مقررات این حوزه اشنا نکرده تا با کسب تجربه و تبحر، آنان را به مهندسین هتلساز، تبدیل نماید؟ در کشور و به ویژه در شهر مشهد، افراد زیادی را میشناسم که به صورت پراکنده و متفرق، اقدام به تجهیز هتل و سایر واحدهای اقامتی مینمایند. چرا تاکنون شرکتهای مشاور صاحب صلاحیت به منظور ارائه خدمات مشاوره تجهیز به سرمایهگذاران ایجاد نگردیده تا با کمترین هزینه بیشترین بهرهوری را به وجود آورند ؟ افراد زیادی وجود دارند که تصور میکنند هر چقدر تجهیزات گرانتری بکار ببرند، باعث ارتقای درجه واحد خود میشوند ولیکن میدانیم این امر صحت ندارد. اهمیت این موضوع را در دو دیداری که با معاونت وقت سرمایهگذاری کشور داشتم، اعلام کردم و متاسفانه توجهی به آن نشد. البته معاونت مزبور، امروزه به شدت با کمبود نیروی انسانی مواجه است و قطعا با استخدام و بکارگیری نیروهای ماهر و متخصص این مشکلات مرتفع خواهد شد. هر چند تعدادی از چالشها و کمبودها به معاونت سرمایهگذاری مستقر در پایتخت مربوط میشود. به امید روزی که همه از حرف و شعار کم کنیم و عمل را پیشه کار خود کنیم که کشور عزیزمان ایران اکنون به شدت بدان نیازمند است. سید جعفر زراعتی - کارشناس گردشگری و رئیس گروه توسعه گردشگری و بازاریابی
ایجاد شده: 7/اسفند/1397 آخرین ویرایش: 7/اسفند/1397شهر مشهد به واسطه ورود بالغ بر 25 تا 30 میلیون گردشگر داخلی و خارجی ( زیارتی - سلامت و ...) و وجود مضجع مطهر امام رضا ( ع ) و همچنین سایر جاذبههای تاریخی و فرهنگی، تجاری و انسانساخت ضمن برخورداری از زیرساختهای شاخص حمل و نقل هوایی، ریلی و جادهای و ... مقصدی بیبدیل و رقابتناپذیر در عرصه گردشگری است. ولیکن تلاشها در جهت کیفیسازی ورود گردشگران و بهرهبرداری بهینه و موثر از حضور آنها مهمتر از کمیت حضور ورود ایشان است. این تجربهای است که سایر کشورها و شهرهای گردشگرپذیر دنیا نیز آن را اصل و اساس کار خود قرار میدهند تا ظرفیت تحمل گردشگری مقاصد، تحت تاثیر ورود بیبرنامه و غیر هدفمند گردشگران قرار نگیرد و مقاصد گردشگری که فضاهایی جذاب، آرامشبخش و امید بخش هم برای گردشگران و هم برای مجاوران که میزبانان اصلی هستند، باشند. لذا تعداد بالای ورود گردشگر به هر مقصد گردشگری به ویژه مقاصدی که نهایی هستند هم میتواند فرصت باشد و هم تهدید. فرصتی جهت افزایش درآمد پایدار، پویایی اقتصادی، نشاط اجتماعی، رشد فرهنگی و اجتماعی، افزایش اعتبار و برندسازی مقاصد، اشتغالزایی پایدار، رونق سرمایهگذاری و... و تهدید به دلایل امنیتی، ریسک سرمایهگذاری، کاهش ماندگاری، فشار غیر قابل تحمل بر زیرساختهای مقصد، کاهش سهم شهروندان از خدمات شهری، افزایش هزینههای خدمات شهری و ... پر واضح است که ارزش افزوده یکی از مزایای پروژههای گردشگری و هتلداری به ویژه در مقاصدی همچون مشهد مقدس است و بین این ارزش افزوده با نزدیکی و دوری از حرم مطهر رضوی ارتباط مستقیم و تنگاتنگی وجود دارد. یعنی هر چه پروژهها به حرم مطهر رضوی نزدیکتر میشوند، ارزش افزوده بالا میرود و بالعکس هر چه دورتر میشوند، کمتر میشود. به دفعات مشاهده میگردد که هتلدار عزیزی از کاهش درصد اشغال اتاقهای در حال بهرهبرداری خود در موقعیتهای مختلف مینالد اما همزمان در حال توسعه فیزیکی هتل و افزایش ظرفیت تخت و فضاهای دیگر آن است!!! این موضوع حکایت از اصل ارزش افزوده این قبیل پروژهها به ویژه در شهرهایی همچون مشهد دارد و همچنین اهمیت بازاریابی نوین و هدفمند در افزایش درصد اشغال اتاق و سایر فضاهای خدماتی هتلها. ضمن آنکه اصول سرمایهگذاری حکم میکند که سرمایهگذار قبل از هرگونه اقدام اجرایی و عملیاتی سرمایهگذاری در بخش گردشگری و هتلداری، دست به بررسی، تحقیق و تحلیل بازار، ویژگیهای سرمایهگذاری در مقصد مورد نظر، تهیه طرح توجیهی و تجاری، کسب مشورت از دست اندرکاران و ... بزند و پس از حاصل شدن یقین جهت توجیه سرمایهگذاری، دست به این عمل بزند. سازمانی همچون میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری که متولی اصلی گردشگری و هتلداری در کشور است نقش سیاستگذاری، صدور مجوزهای لازم احداث و بهرهبرداری، نظارت بر عملکرد و نحوه ارائه خدمات و ارائه مشاورههای فنی و تخصصی و هدایتگری و راهنمایی سرمایهگذاران را بر عهده دارد تا به سمت و سوی سرمایهگذاریهای معقول و دارای توجیه مناسب اقتصادی حرکت کنند و لذا هدایتگری مهمتر از اصل صدور مجوز است و این خود سرمایهگذار است که با بررسیهای اشاره شده در سطرهای فوق و اخذ راهنماییهای لازم از دستگاه متولی، تشخیص میدهد در چه حوزهای مجوزهای لازم را دریافت نماید. لذا مدیریت و ساماندهی سرمایهگذاری و نوع آن بسیار مهمتر از تعداد سرمایهگذاری است. دقیقا همچون مبحثی که در تعداد گردشگران ورودی به آنها اشاره شد. پس باید پشت هر سرمایهگذاری در عرصه گردشگری یک تفکر علمی و منطقی و خارج از هرگونه هیجان به واسطه جذابیتهای این صنعت لوکس، حساس و ظریف باشد و بازاریابی نوین و هدفمند محور اصلی فعالیتها پس از بهرهبرداری قرار گیرد. در غیر اینصورت ما ایجاد کنندگان یا موسسین خوبی خواهیم بود تا بهرهبرداران و مدیران بهرهبرداری خوب و اثر بخش ! واقعیت این است که زمین تا آسمان فرق است بین هتلساز و هتلدار ...!!! هتلسازی بدون هتلداری اقدامی عبث و بیاثر خواهد بود. هتلداری یک تفکر و نگاه خاص به سرمایهگذاری در عرصه واحدهای اقامتی است و صرفا مالکیت نمیتواند دلیل محکمی برای موفقیت شما باشد. زمانه تغییر کرده ما هم باید تغییر کنیم. احمد دیناری – معاون سرمایهگذاری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خراسان رضوی
ایجاد شده: 7/اسفند/1397 آخرین ویرایش: 7/اسفند/1397فعالیت هر گروه و فردی در زمینه صنعت گردشگری قابل احترام است ولیکن پیروی از قوانین جاری مملکت نیز اجتنابناپذیر است. با توجه به پیشرفت تکنولوژی علیالخصوص در مبحث دیجیتال و الکترونیک به یقین روشهای جدید برای فعالیت در این حوزه پدیدار خواهد شد و تجارت الکترونیک به معنای عام یکی از این پدیدههای نوظهور است. بر اساس قوانین موجود در کشور، اشخاص حقیقی و حقوقی با علایق مشترک صنفی و غیر صنفی میتوانند تشکلهای کارگری و کارفرمایی، انجمنهای صنفی تابع قوانین وزارت کار و امور اجتماعی و یا سمنها و NGO های تابع وزارت کشور و یا با تبعیت از قوانین تجاری شرکتها و موسسات، جوامع و شرکتی را تشکیل و در سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، ثبت نمایند امّا تمامی این اشخاص اعم از حقیقی و یا حقوقی در صورتی که فعالیت آنها صنفی باشد به استثنای اشخاصی که از قانون خاص پیروی میکنند بایستی از قوانین نظام صنفی پیروی کنند. هماکنون جمعی از اشخاص و افراد با داشتن نرمافزارها و سختافزارهای در اختیار به تجارت الکترونیک در حوزه صنعت گردشگری پرداخته و سپس جامعهای خود خواسته به نام جامعه گردشگری الکترونیک را به وجود آورده و به دلیل گسترش نفوذ اینترنت در ایران و جهان با تبلیغات گسترده در زمینه گردشگری، جایگاهی موثر برای خود رقم زدهاند. هرچه دفاتر خدمات مسافرتی مخالفت کرده و عنوان نمودند کار شما با ما یکی است و ما نیز همین فعالیت را انجام داده و این تداخل، صنفی و غیرقانونی و این رقابت ناسالم است در پاسخ گفتند: فعالیت ما قانونی است و حتی موافقت ریاست سازمان را نیز کسب کردند و از آن طرف هر چند بسیاری از هتلداران از این فعالیت استقبال کردند امّا با توجه به اینکه از نظر آنها هیچ تفاوتی بین دفاتر خدمات مسافرتی دارای پروانه و ایشان ندیدند و در جذب گردشگر نیز به آنها کمک شده بود لذا با مماشات سکوت کردند. پس از طی شدن این پروسه و در شرایطی که سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری هنوز نتوانسته است معضل انجمنهای صنفی دفاتر خدمات مسافرتی، تورگردانها و راهنمایان تور را حل کند و آنها را با جوامع تخصصی و حرفهای گردشگری تطبیق دهد، ناگهان جامعه گردشگری الکترونیک با نگاهی فرا قانونی نه تنها خود را یک جامعه تخصصی و حرفهای از منظر قانون برنامه ششم توسعه میداند بلکه اعضای الکترونیک خود را به عنوان تاسیسات گردشگری معرفی کرده، خواستار اعمال قانون شده و نظام صنفی کشور را محکوم میکند. ریاست محترم سازمان اجازه فعالیت به استارتآپها و فعالان حوزه تجارت الکترونیک گردشگری را دادند و این بدان معنا نیست که در آئیننامه مصوب هیئت وزیران و یا در قانون توسعه صنعت ایرانگردی و جهانگردی جایگاهی قانونمند آن هم به نام تاسیسات گردشگری برای این فعالان قائل شوند! در انتها باز هم قدرشناس هر فرد و گروهی هستیم که در حوزه صنعت گردشگری فعالیت میکند امّا انتظار نداریم به این بهانه قوانین جاری کشور نادیده گرفته شود. سید علی معینزاده - عضو هیات مدیره جامعه هتلداران ایران و رئیس جامعه هتلداران استان کرمان
ایجاد شده: 30/بهمن/1397 آخرین ویرایش: 30/بهمن/1397سوالی که از شما دارم این است که با توجه به تمام توضیحاتی که داده شد، بالاخره مشتریمداری از کجا آغاز میشود و برنامه شما برای این کار چیست؟ من شخصا بر این عقیده هستم که یکی از راهکارهای موثر در زمینه مشتریمداری، فناوری چت آنلاین است. بارها خود من از این فناوری استفاده کردهام و بسیار هم مفید بوده است. آخرین بار زمانی بود که ماه پیش با کارشناس یک شرکت نرمافزاری منابع انسانی در مورد یک برنامه در حوزه PMS به صورت آنلاین در آمریکا صحبت کردم. با در نظر گرفتن فاصله مکانی این شرکت، ارتباط بسیار واضح و مفیدی بود و اطلاعات کاملا کارآمدی در این زمینه کسب کردم. در حوزه هتلداری به غیر از هتلهای کشورمان که حتی وبسایتهای موثری هم ندارند، فناوری چت آنلاین به سرعت در حال افزایش است. هرچند که تعداد هتلهایی که این فناوری را ارئه میدهند در حال حاضر بسیار کم است اما به نظر میرسد در آیندهای نزدیک این فناوری بسیار فراگیر شود. طبق بررسیهای انجام شده از حدود 2500 هتل در آمریکای شمالی ( آمریکا و کانادا )، مشخص شد که کمتر از نیمی از این هتلها یعنی 1% از آنها ( 12 هتل ) از فناوری چت آنلاین سود میبرند. تجربه نشان میدهد که استفاده از چت آنلاین معمولا بسیار موثرتر است و پاسخها و راهنماییهای بهتری در هر حوزه میتوان کسب کرد. من فکر میکنم که تکنولوژی سرانجام ارتباط با مشتری در حوزه صنعت هتلداری را بسیار بهبود خواهد بخشید و این بهبود هم به لحاظ کمی و هم از نظر کیفی خواهد بود. گاهی دیده میشود که تکنولوژی به دنبال مشکل و معضلی میرود که هنوز وجود ندارد یا ضرورتی برای رفع آن احساس نمیشود و بدینگونه سرمایه و انرژی خود را به هدر خواهید داد. مشتریمداری؛ از یک گزینه لاکچری در برخی هتلها در گذشته تا تکنیک جدید در بازاریابی امروز ( قسمت اول ) مشتریمداری؛ از یک گزینه لاکچری در برخی هتلها در گذشته تا تکنیک جدید در بازاریابی امروز ( قسمت دوم )
ایجاد شده: 24/بهمن/1397 آخرین ویرایش: 22/اسفند/1397مشتریمداری اصولا از کجا آغاز میشود. آیا زمانی که میهمان به پای پذیرش میرسد یا زمانی که میهمان شما وارد اتاق هتل میشود؟ شاید بهتر باشد که سوال خود را اینگونه بیان کنم که آیا مشتریمداری از زمانی آغاز میشود که میهمان با هتل شما یا برند شما آشنا میشود؟ به نظر من مشتریمداری دقیقا از زمانی آغاز میشود که میهمان به هتل شما فکر میکند، از وبسایت هتل شما دیدن میکند و یا با هتل شما تماس میگیرد. دقیقا از همان دقایق اولیه است که یک میهمان بالقوه، آرام آرام نگرشی را نسبت به شما، هتل شما یا برند شما در ذهن خود شکل میدهد که این نگرش موجب ایجاد احساس شادی و هیجان و یا احساس ناامیدی در وی میشود و و بر همین اساس تشویق به انتخاب هتل شما یا حذف هتل شما از گزینه هایش میشود. تمامی اینها حتی پیش از آن است که قدم به هتل شما گذاشته و برق تمیزی لابی یا لبخند یکی از کارکنان و یا کیفیت بسیار خوب غذای هتل، وی را جلب کند!! یعنی پیش از اینکه اتفاقی بیفتد، همه چیز منتفی میشود!! در دنیای امروز که همه چیز از سرعت بسیار بالایی برخوردار است و همه اتفاقات و انسانها تقریبا بدون وقفه و بدون هیچ فوت وقت به هم متصل هستند، ذکر این نکته ضروری و مهم است که ما صنعت هتلداری را باور کنیم و به عبارت دیگر بدانیم در چه حوزهای مشغول بکار هستیم. صنعت هتلداری را نمیتوان با صنایع دیگر مثل هوش مصنوعی و یا روباتیک مقایسه کرد. هتلداری و میهماننوازی در رابطه مستقیم و عمیقی با انسانها قرار دارند. در این حوزه ما باید بتوانیم ارتباطات موثری ایجاد نماییم. ارتباطاتی که باید فرد به فرد باشد. وظیفه ما به عنوان یک فرد شاغل در این حوزه این است که هتل و برند خود را تا جای ممکن به ویژگیهای انسانی نزدیک کرده و مولفههای انسانی را در نظر بگیریم. این کار باعث میشود که بتوانیم، بیشترین خدمات را به مشتری ارائه دهیم. مشتریمداری؛ از یک گزینه لاکچری در برخی هتلها در گذشته تا تکنیک جدید در بازاریابی امروز ( قسمت اول )
ایجاد شده: 18/بهمن/1397 آخرین ویرایش: 22/اسفند/1397هفته گذشته در حال مطالعه یکی از وبسایتهای هتل Ritz - Carlton بودم که با این جمله در بخش سیاست خدمات به مشتری مواجه شدم. سیاست هتل Ritz - Carlton در این است که هر کارمند میتواند بدون اجازه مدیریت تا سقف 2000 دلار در روز برای رفع نیاز یا موارد مرتبط با مشتری خود هزینه کند. آیا این اعداد و ارقام قابل قیاس با موارد مشتریمداری در هتلهای حتی پنج ستاره ما نیز هستند؟ توجه داشته باشید که منظور من از موارد مشتری مداری تنها رفتار کارمندان به عنوان بخش مهمی از فرایند مشتریمداری است نه مبلغ قابل هزینه و نه چیز دیگر. توجه شما را به مثالی دیگر از سایت helpscout.net جلب میکنم که اتفاقا در رابطه همین هتلهای زنجیرهای Ritz - Carlton است. تاجری که هتل Ritz - Carlton در آتلانتا را به مقصد هاوایی ترک میکند در هواپیما متوجه میشود که لپتاب خود را فراموش کرده و در هتل جا گذاشته است. این فرد مطلبی را در لپتاب خود ذخیره کرده بوده که میبایستی فردا صبح در مقصد طی یک سخنرانی مهم ارائه دهد. تماسی با برآشفتگی با هتل برقرار کرده و به خانهداری وصل میشود و موضوع را به آنها اطلاع میدهد. آنها به میهمان اطلاع میدهند که لپتاب را یافتهاند. وی از آنها درخواست میکند که لپتاب را با پست Federal Express به هاوایی بفرستند اما صبح روز بعد با صحنه عجیبی مواجه میشود. یکی از کارمندان خانهداری، صبح زود در هتل محل اقامت وی حاضر میشود و لپتاب را شخصا تحویل میدهد!! چنین رفتارهایی در اینجا و در محیط کسب و کار ایران هم رویایی و اغراقآمیز و هم عجیب به نظر میرسد اما وقتی در مورد خدمات مشتریمداری استشنایی حرفی به میان بیاید، قطعا شما به یاد هتل Ritz - Carlton خواهید افتاد. من این خدمات مشتری مداری را "خدمات فوق مشتریمداری" مینامم. به نظر من این هتل قصد دارد که از طریق ارائه چنین خدماتی، مزیتی متمایز و رقابتی در صنعت هتلداری و بازار هتلهای لوکس دنیا ایجاد کند. اگر واقعبینانه به این قضیه بنگریم، درمییابیم که واقعا خود را از بقیه جدا کردهاند. مطمئن باشید که مشتریان حاضر هستند بدون هیچ مشکلی و با رضایت کامل پول بیشتری بپردازند تا در هتلی اقامت داشته باشند که چنین خدمات مشتریمداری متمایز و فوق العادهای دارد. و ما همچنان در محیطهای کسب و کار هتلداری در کشور اندر خم یک لبخند به مشتری ماندهایم! آیا اینطور نیست؟
ایجاد شده: 10/بهمن/1397 آخرین ویرایش: 22/اسفند/1397گاهی کار با تلفنهای اتاق میهمان که هر بار جدیدتر و تکنولوژی آنها پیشرفتهتر میشود و حتی نرمافزار داخلی آنها پیش از استفاده با اتصال به اینترنت بروز رسانی میشود، سر و کله زدن با مجوز کپی رایت یک نرم افزار، کار با فناوری ثبتنام میهمان برای اضافه شدن در پایگاه دادههای سیستم برای تماس با یک تلفن داخلی در هتل، استفاده از تلفنی که تنها برای یک آی پی خاص یا کاربری خاص قابل استفاده است و یا تلویزیون و فناوری IPTV که قابلیت آپدیت خودکار را دارد، اندکی سخت و دشوار به نظر میرسد ولیکن هر چه که باشد، مزایای آنها بیشتر از دردسرهایشان است. من فکر میکنم دیگر وقت آن رسیده که کمی وارد دنیای بینظیر و بیانتهای ابزار دیجیتال شویم، نوستالژی را کنار گذاشته و فقط به فراوانی پریز برق یا وجود اینترنت در اتاق یک هتل اکتفا نکنیم. استفاده از آخرین مدل سیستم IPTV با بهترین فناوری روز دنیا و ارتباط بینظیر آن با PMS هتل و یا استفاده از مدرنترین دوچرخه ثابت ورزشی در باشگاه که حتی DVD را نیز پشتیبانی میکرد و تمامی علایم حیاتی شما را در کسری از ثانیه آنالیز مینمود از جالبترین تجربیات این هتل بود. البته ناگفته نماند که نام کاربری و رمز عبور مخصوص میهمان که در اولین ثانیههای ورود به هتل به شما اختصاص مییابد، همراه با یک اپلیکیشن مخصوص که بر روی تلفن همراه نصب میشود و تمام کارهای هتل را میتوان با آن انجام داد نیز فضای هتل را مانند فیلمهای علمی تخیلی کرده بود. در حقیقت با تلفن همراهتان میتوانید همه کاری انجام دهید!!! از روشن کردن چراغهای اتاق، تهویه مطبوع اتاق و یا تلویزیون گرفته تا سفارش غذا و حتی اگر بخواهید رزرو بلیط بزرگترین سینمای سه بعدی شهر و یا رزرو بلیط برگشت از یک آژانس هواپیمایی! نکتهای که پیشنهاد میکنم به آن توجه کنید این است که میتوانید به راحتی به تمام این تکنولوژیها اعتماد کنید اما حتما قبل از استفاده از هر کدام از کاربرد، شیوه عملکرد دقیق وحتی اطلاعاتی که از شما میخواهد، مطمئن شوید. در پایان بایستی گفت، استفاده از تکنولوژی شاید حلقه مفقوده بسیاری از هتلهای ماست ولی آنچه که مهم است، احساس ضرورت و نیاز به آنها و آشنایی تمامی کارکنان هتل با جزئیات استفاده از آنها به بهترین شکل ممکن است. مدیر بخش آموزش و روابط بینالملل هتلنیوز برای مشاهده قسمت اول این یادداشت از طریق لینک زیر اقدام فرمائید. وضعیت تکنولوژیهای روز دنیا در صنعت هتلداری ایران ( قسمت اول )
ایجاد شده: 19/دی/1397 آخرین ویرایش: 10/بهمن/1397چندی پیش وارد یک هتل بسیار مجهز شدم که مملو از تکنولوژیهای جدید بود. بر خلاف تغییرات بسیار اندکی که در هتلهای کشور میبینیم، اگر برای مرتبه دوم به یکی از هتلهای خارج از ایران سفر کنید، تغییرات بسیار زیادی را مشاهده خواهید کرد. چیزی که من در سفر دوم خود و مراجعه مجدد به یکی از هتلهای زنجیرهای مشاهده کردم واقعا باور نکردنی بود. شاید کمتر از یک سال پیش در همین هتل اقامت داشتم ولیکن فضای آن کاملا متفاوت با چند ماه پیش بود. البته چهرهها و فضای کلی هتل، صمیمیت و فرم کلی خود را حفظ کرده بودند اما در سایر موارد اینگونه نبود. چیزی که در این هتل مجلل توجه مرا به خود جلب کرد، این بود که همه چیز دیجیتالی شده بود. احساس کردم دلم برای دنیای آنالوگ تنگ شده است. در حقیقت به یاد گفته یکی از دوستانم افتادم که معتقد بود ابزارهای دیجیتال نمیتوانند "صمیمیت" و "واقعیت" یک شی را بروز دهند. به شخصه معتقدم که دنیای آنالوگ به پایان رسیده و باید پا به عرصه دیجیتال و فناوریهای بسیار قدرتمند آن گذاشت. گاهی حتی نمیتوان دقت دیجیتال را با آنالوگ مقایسه کرد!!! من طرفدار تکنولوژی روز هستم. تکنولوژیهایی مانند IPTV که امروزه بسیار رواج دارند و جزو یکی از حلقههای مهم و مفقوده هتلهای کشور به شمار میروند. دلایل این عقبماندگی از دنیای روز ممکن است متفاوت باشد که تحلیل آن نیاز به زمان بیشتری دارد. پیشتر مقالهای نظر مرا به خود جلب کرده بود با این مضمون که چه موانعی بر سر راه هتلداران ایرانی در توجه به فناوری هوشمند و استفاده از آن در هتلها وجود دارد. در آن مقاله سه دلیل عمده ذکر شده بود که عبارت بود از: هزینهبر بودن و ترس سرمایهگذاران از برگشت سرمایه، مشکلات بینالمللی از جمله تحریمها و ناتوانی در تامین زیرساختها و در نهایت عدم فرهنگ استفاده از فناوری هوشمند در میان هتلداران و مردم. شاید هم یکی از دلایل این معضل، عدم اطمینان به ابزار دیجیتال و اعتماد بیشتر به ابزار قدیمی باشد. نظر شما در این رابطه چیست؟ مدیر بخش آموزش و روابط بینالملل هتلنیوز برای مشاهده قسمت دوم این یادداشت از طریق لینک زیر اقدام فرمائید. وضعیت تکنولوژیهای روز دنیا در صنعت هتلداری ایران ( قسمت دوم )
ایجاد شده: 12/دی/1397 آخرین ویرایش: 10/بهمن/1397امروزه كشورهای توسعه يافته كه اتكای اقتصادی آنها بر گردشگری است، جهانگردی را همچون نهادی در نظر میگيرند كه ميليونها بر هم كنش در آن صورت میگيرد. نهادی كه ضمن برخورداری از دانش و اطلاعات انباشته شده به يكی از مؤلفههای مهم تجارت بينالمللی بدل گرديده است. در سالهای اخير و به مدد علم اقتصاد، چگونگی هزينه كرد پولهای خرج شده بابت گردشگری در مقصد مشخص میشود و به همين دليل نيز هست كه از جهانگردی به عنوان يک كالای صادراتی ياد ميكنند. همچنان كه ارزهای حاصل از گردشگری در اقتصاد يک كشور به گردش در میآيد، ميزان اثرگذاری آن نيز افزايش يافته و "ضريب تكاثر" درآمدی آن نيز محاسبه میشود. به همين ترتيب نیز اثرات درآمدی حاصل از گردشگری، محاسبه و بخشی نيز از طريق ماليات از مشاغل مختلف كسر و به حساب درآمدی دولت، واريز میگردد. بررسیها نشان میدهد كه درآمد سرانه و ميزان مسافرتهای انجام شده در يک كشور و تمايل انجام سفر در بين مردم يک كشور با ميزان "محصول ناخالص ملی" همان كشور دارای همبستگی است. ميزان اين همبستگی كامل نيست اما از آنجا كه ميل به مسافرت تا اندازه زيادی پديده فرهنگی و نه اقتصادی محسوب میشود، موقعيت و مكان يک كشور و ميزان ثروت جامعه ميزبان به آن بستگی خواهد داشت. از آنجا كه كشورهايی كه معمولا دارای بالاترين GNP ( ميزان درآمد ملی سرانه ) هستند، دارای ميل بالايی به مسافرت نيز میباشند، گردشگری در حكم اقتصاد مولد بوده و در نتيجه شهروندان اين كشورها علاوه بر انجام مسافرتهای گوناگون، دارای بيشترين درآمدهای اقتصادی و بالاترين ميزان اميد به زندگی نیز میباشند. اين موضوع خود يكی از آثار غيرمستقيم گردشگری به حساب میآيد كه نمیتوان به راحتی به رقم مشخصی در مورد درآمدهای حاصل از آن دست يافت. بر همين اساس الگويی برای سنجش آثار اقتصادی گردشگری همراه مورد توجه بوده است كه بتواند با بررسی آثار مستقيم و غيرمستقيم گردشگری، تحليل جامعی بر در آمدهای آن داشته باشد. در عين حال، تجزيه و تحليل گردشگری تا اندازه زيادی به ميزان اطمينانپذيری و اعتبار اعداد و ارقام ارائه شده بستگی دارد و بطور كلی چه این تحليلها از سوی بخش دولتی و يا خصوصی ارائه شود در مجموع متغيرهايی خواهند بود كه احتمال بروز خطا در آنها وجود دارد. آمار و ارقام گردشگری معمولاً به صورت تعداد ورود و خروج گردشگران و چگونگی اقامت آنها محاسبه میشود. به طور مشخص تعداد ورودی مسافرين بينالمللی و پذيرايی از آنها به صورت جداگانه و منفک از تعداد ورود و خروج مسافرين داخلی يک كشور ( مسافرتهای داخلی ) در نظر گرفته میشود. در اين راستا دادههای اقتصادی قابل ملاحظهای از سوی سازمانهای متولی گردآوری میشوند كه در اختيار اين سازمانها باقی میمانند و معمولاً نشر آنها با سطوح دقت متفاوتی صورت میگيرد. به همین دلیل بسياری از مطالعات اقتصادی كلان يا نتايج تحليلهای اقتصادی انجام شده از دقت كافی برخوردار نبوده و اينچنين است كه بخش قابل توجهی از ايرادات و انتقادات مطرح شده در حوزه اقتصاد گردشگری به مبانی آماری آن باز میگردد و در نتیجه نتايج و تحليلهای آن را مغاير با هم نشان میدهد. بر اين اساس لازم است ضمن بررسی چارچوبهای اقتصاد گردشگری با بررسی، تجزيه و تحليل مفاهيم مرتبط با آن از جمله ضريب افزايش درآمد و ضريب افزايش اشتغال به رهيافت مناسبی در جهت بازشناسی قابليتهای سنجش آثار گردشگری در زمينههای مختلف اقتصادی پی برد و شرايط اقتصادی كشورها در ايجاد تحرک و سرمايهگذاری در امر جهانگردی را مورد مطالعه قرار داد. دکتر فرید جواهرزاده - مشاور مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خراسان رضوی جهت مشاهده قسمت اول این مقاله از طریق لینک زیر اقدام فرمائید. سنجش آثار اقتصادی گردشگری ( قسمت اول )
ایجاد شده: 2/دی/1397 آخرین ویرایش: 10/بهمن/1397يكی از حوزههای وسيع گردشگری، اقتصاد گردشگری است كه مفهومی فراگير و گسترده دارد و قلمرو آن همواره دستخوش تغيير و دگرگونی است. اين حوزه ميزان مسافرتها، تبعات و اثرات اقتصادی آنها اعم از مستقيم، غير مستقيم و القايی را مورد سنجش و اندازهگيری قرار میدهد و بر همين اساس است كه اطلاعات و آمار ضمن ايفا كردن نقش اساسی در بهينهسازی الگوهای اقتصاد گردشگری در برآوردهای كلی آن نیز محور ارجاعات و محاسبات محسوب میشوند. از آنجا كه صنعت گردشگری علاوه بر جنبههای مختلف اقتصادی، دارای ابعاد ديگری نيز میباشد كه به روابط جوامع بشری قبل وپس از سفر میپردازد، بنابراين میتوان در حين بررسی مفاهيم اقتصادی و گردشگری به جنبههای جامعهشناختی، علوم اجتماعی و پيامدهای سياسی و فرهنگی آن نيز اشاره كرد. پر مسلم است كه هر يك از مفاهيم فوق در برآوردهای اقتصادی اين حوزه نيز تأثير شگرف و بسزايی میگذارند و به همين دليل نيز صاحبنظران و اهل فن، گردشگری را نوعی فعاليت اقتصادی پر دامنه مینامند كه شامل ميليونها بنگاه اقتصادی فعال است كه بخش اعظم آن را بنگاههای كوچک و خرد تشكيل میدهند. در اين دايره شركتهای هواپيمايی، خطوط كشتيرانی، قطارهای مسافربری و گروه هتلهای زنجيرهای را بنگاههای عرضهکننده صنعت گردشگری و هزاران دفتر خدماتی مسافرتی، هتل، متل و اقامتگاههای پراكنده در اقصی نقاط جهان را بخش جلودار و صدرنشين اين صنعت تلقی مینمایند. اگر بطور كلی صنعت گردشگری را فعاليتی مبتنی بر انجام تفريح، زيارت، تجارت و ... بدانيم، در میيابيم كه اقتصاد گردشگری علاوه بر بررسی زمينههای مستقيم اين فرآيند به چگونگی ارائه و استفاده كليه خدمات و كالاهايی كه گردشگران از آنها سود برده و حتی برای فراهم آوردن امكان سفر نيز مورد توجه قرار میدهند، میپردازد. بنابراين سهم اقتصاد گردشگری از اين آوردگاه از هزاران ميليارد دلار نيز تجاوز میكند كه خود بیانگر و گويای عظمت و اهميت آن است. در اين ميان دولتها نیز علاوه بر كسب درآمد از طريق روشهای مختلف به ويژه با وضع ماليات و عوارض، به طور معمول ظرفيت بالقوه درآمدهای حاصل از گردشگری را مدنظر قرار میدهند و اقتصاددانان نيز ضمن بررسی الگوهای اقتصادی و تحليل فرآيند هزينه - فايده از آن به عنوان ابزاری برای پيشبينی آثار اقتصادی گردشگری در مناطق مختلف استفاده كرده و بر اين اساس، ميزان تاثيرات گردشگری را بر اقتصاد كشور خود ارزيابی مینمايند و به كمک دولتها میآيند. دکتر فرید جواهرزاده - مشاور مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خراسان رضوی جهت مشاهده قسمت دوم این مقاله از طریق لینک زیر اقدام فرمائید. سنجش آثار اقتصادی گردشگری ( قسمت دوم )
ایجاد شده: 28/آذر/1397 آخرین ویرایش: 10/بهمن/1397متخصصان حوزه میهماننوازی و صنعت هتلداری به خوبی میدانند که در این حوزه چالشهای فراوانی وجود دارد که تاثیر برخی از آنها در محیطهای کسب و کار، مشخصتر و واضحتر است. این چالشها گاهی در بدنه مشاغل مختص این صنعت دیده میشود و گاهی در توازن درآمد پدیدار میگردد. گاهی مربوط به فرایندهای عملیاتی است و گاهی فرایندهای سیستمی. گاهی این چالشها قابل کنترل هستند و گاهی هم کاملا خارج از کنترل میباشند. در مدت حضور خود در محیطهای کسب و کار اینچنینی و با بهرهگیری از تجربیات مدیرانی که در کنار آنها بودهام فهرستی از مهمترین چالشهای پیش رو در این صنعت را در این فرصت برای شما برمیشمارم. اولین چالش و شاید مهمترین دغدغه امروز، موضوع وبسایت است. مشکل مهمی که در این وبسایتها دیده میشود، این است که این سایتها عموما بهینهسازی نشدهاند. با نگاهی اجمالی به سایتهای هتلهای سه، چهار و پنج ستاره در کشور میتوان دریافت که مدیران ارشد این هتلها ( چه زنجیرهای و چه غیره ) بر این تصور هستند که داشتن یک وبسایت جمع و جور برای رزروهای آنلاین و مستقیم توسط میهمان کافی است. اما با نگاهی دقیقتر میتوان مشاهده نمود که متاسفانه این سایتها بهینهسازی نشده اند. مثلا به ندرت میتوان در آنها صفحات مخصوص آفرهای هتلی را دید و یا برنامهای مدون در حوزه پاداش به میهمانهایی یافت که از سایت این هتلها اتاق رزرو میکنند. هیچ سامانه تحلیلی در سایت مشاهده نمیشود و هیچ محصولی که مختص هتل باشد در این سایتها به چشم نمیخورد. این موارد تنها برخی از مواردی هستند که نادیده گرفته میشوند و یا کمتر مورد توجه هستند و در نتیجه موجب عدم بهینهسازی بستر وبسایتها میشوند. دومین چالش مربوط به دنیای مجازی است. من این معضل را غفلت از محبوبیت آنلاین مینامم. امروزه با توجه به گستردگی فعالیتهای دنیای مجازی، تقریبا غیر ممکن است اگر بخواهیم میزان وسعت و تاثیرگذاری سایتهای مسافرتی و رسانههای اجتماعی را نادیده بگیریم. به همین دلیل بسیار برایم جالب توجه است که بدانم چرا برخی از مدیران ارشد هیچ کاری در بهبود وجهه آنلاین هتل خود نمیکنند. این مدیران اصلا اعتقادی به پاسخگویی و پیگیری مطالبات و خواستههای میهمانها و مشتریان خود به صورت آنلاین یا در شبکههای مجازی ندارند. به نظر نمیرسد که این دسته از مدیران از تاثیر بسیار چشمگیر نظرات میهمانها و بازخوردهای آنها در مورد هتل خود آگاه باشند. به ویژه اینکه این نظرات در رزروهای آینده هتل نیز نقش قابل توجهی خواهند داشت. این مدیران حتی اهمیتی برای نظرات مقایسهای میهمانها در مورد هتل خود و هتلهای رقیب قائل نمیشوند. هرکدام از این اطلاعات میتواند در محیط کسب و کار امروز در ایران بسیار حیاتی بوده و گاهی ورق را به نفع یک هتل یا مجموعه هتلی تغییر دهد. لذا چشمپوشی و یا نادیده گرفتن این موارد میتواند ضربه بزرگی به بدنه اقتصاد کشور وارد کند. سومین چالش این است که در ایران هنوز آنچنان که باید بر روی افراد سرمایهگذاری نمیشود و تفاوت چندانی میان عبارت "منابع انسانی" و "سرمایه انسانی" در عمل وجود ندارد. واقعیت تاسفبرانگیز و ناراحتکننده در این حوزه این است که افرادی که به دانش تخصصی مجهز نشدهاند به مشاغلی منصوب میشوند که لزوما نیازمند مسئولیتهای مدیریتی بالا در حوزه درآمد است. تفکری که در این حوزه وجود دارد بر مبنای بکارگیری افراد بیتجربه و تربیت حرفهای این افراد در ضمن خدمت است. اما شاید بهتر باشد که در مورد این نوع نگرش کمی بیشتر فکر کنیم. آیا افرادی با تجربه و دانش کمتر، پلههای ترقی را مطمئنتر و سریعتر طی نخواهند کرد؟ آیا زمان آن نرسیده که در بدنه سرمایه انسانی صنعت هتلداری دانش و تجربه آمیخته شوند؟ بسیاری از هتلها در داخل کشور به دلیل کاهش هزینهها، بستههای تشویقی، جبرانی و یا درآمدی وسوسهکنندهای ارائه نمیدهند. این هتلها عموما ترجیح میدهند از بدنه پرسنل هتل، افرادی را آموزش داده و ارتقا دهند که البته به نظر نمیرسد شیوه درستی باشد چرا که در اینصورت باید مسئولیتی بسیار بالاتر و فراتر از مسئولیتها و تواناییهای کنونی به این فرد داده شود. گاهی دیده میشود که مدیریت ارشد هتل از اینگونه افراد انتظار دارد که خود به دنبال آموزش خود باشند و با تکیه بر تواناییهای خود همگام با استانداردهای روز هتلهای دنیا پیشرفت کنند. این مدیران شاید نمیدانند که این موضوع ممکن است اثر منفی بر روی درآمدهای آنها داشته باشد. چهارمین چالش این است که تمرکز بر هزینهها بسیار غیر علمی و غیر کاربردی است. به نظر میآید آنچه که هتل درک نمیکند این است که فروش، فقط و فقط درآمد نیست. بسیاری از مدیران در هتلهای چند ستاره پایتخت حتی تا به امروز فرهنگ موثری در مدیریت درآمد در عملیات هتلداری خود به کار نمیبندند و این خود نشان از آگاهی بسیار پایین از این موضوع است. این مدیران بر این باورند که هر بخشی از تجارت مهم است و هر شب اقامت در محاسبه به حساب میآید. در حالیکه موقعیتهایی رخ میدهد که میزان هزینههای جاری آن ( چه هزینههای پولی و چه هزینههای استراتژیک ) در یک قرارداد خاص به شکلی خواهد بود که درآمد در بازه کوتاهمدت ممکن است اصلا مقرون به صرفه به نظر نیاید. و بالاخره چالش پنجم این است که هیچ داده و تحلیل مناسب و درستی از وضعیت موجود در کشور وجود ندارد. بدون داشتن یک برنامه تحلیلی، هوشمند و تجاری نمیتوان این میزان از اطلاعاتی که روزانه از هتلها به دست میاید را مدیریت و تحلیل کرد و در فازهای بعد آنها را به کار گرفت. هتلها و مدیران آنها در حال رسیدن به این موضع هستند که به درک کاملی از این اطلاعات به دست آمده، نیاز مبرم دارند و البته باید با ابزار هوش تجاری اندکی کار کنند تا بدان عادت کنند چرا که استفاده از این ابزار و نرمافزارها ساده نیست. البته درک اولیه از دادهها، دستهبندی آنها و محافظت از این دادهها هم بخشی از عملیات دادهکاوی و برنامهریزی استراتژیک هر هتلی میباشد. برخی از عواملی که موجب بروز این چالش میشوند عبارتند از: تعیین نکردن بخشهای بازار و عدم برنامهریزی بر روی بازار هدف و قسمت مورد نظر به منظور بازاریابی مستمر و هدفمند، نابسامانی در منابع رزرو اتاقها در هتل و عدم استفاده از نرمافزارهای جدید. به نظر میرسد چند شیوه برای مواجهه و حل این چالشها وجود داشته باشد اما مهمترین معضل یک هتل این است که بتواند در تشخیص این مشکلات و ریشههای آن، استوار و هدفمند اقدام کند. متاسفانه در بین مدیران کم نیستند افرادی که تمایل به نادیده گرفتن و یا حتی رد وجود این موارد دارند و برخی هم بر این عقیدهاند که این موارد تاثیر بسزایی بر کلیه عملیات هتلداری نمی¬گذارد. به نظر شما چنین است؟ حقیقت این است که این موارد قطعا تاثیر خود را خواهند گذارد و در واقع چالشهای مذکور عملا تاثیر قابل توجهی بر درآمد خواهند داشت. هنگامی که نتیجه در پایان روشن شود، مدیرانی که آیندهنگری مناسبی نداشتند، ناگزیر دچار مشکل میشوند و از دیدن نتیجه بیتوجهی خود بسیار بسیار ناراحت خواهند بود.
ایجاد شده: 15/آذر/1397 آخرین ویرایش: 15/آذر/1397آیا میخواهید در هتل خود مشتریان بیشتری داشته باشید؟ در حقیقت وقتی نوبت به جذب میهمان میشود، مدیریت هتل بسیار حیاتی است. قبل از هر چیز لازم است تا عامل ایجاد انگیزه در افراد را درک کنید زیرا این روش در افزایش تقاضا برای اقامت در هتل شما ضروری است. با میهمانان خود مودبانه، دوستانه و در عین حال حرفهای صحبت کنید حتی اگر میهمانان، شما را در برخی از مشکلات شخصی درگیر کرده باشند در نهایت احترام با آنها رفتار کنید تا در طول اقامتشان احساس مهم بودن را تجربه کنند. اتاقهای هتل خود را روزانه بررسی کنید وقتی اتاقهایتان خالی یا پر است، فراموش نکنید که آنها را به صورت منظم بررسی کنید. یک اتاق کثیف تاثیر منفی در ذهن میهمانان شما میگذارد. در نتیجه همیشه باید مرتب و تمیز باشند. مراقب تک تک میهمانان باشید به میهمانان خود ارزش و اولویت دهید. هر زمان که هر یک از میهمانان شما با مشکل مواجه شدند، راهحل واقعی و کارآمد به آنها بدهید تا آنها بتوانند دفعه بعد نیز با اطمینان خاطر شما را انتخاب کنند. هر گونه بوی و رایحه که میهمانان دوست ندارند را حذف کنید شما باید همه چیز را برای آرامش خاطر و رضایت میهمانان انجام دهید. اگر میهمانان شما با عطر اتاق راحت نباشند از یک خوشبوکننده دیگر استفاده کنید و بو را تغییر دهید. استفاده از اینترنت و شبکههای اجتماعی از اینترنت و شبکههای اجتماعی به عنوان رسانهای قدرتمند برای ترویج و تبلیغ ویژگیهای هتل خود استفاده کنید. فراموش نکنید که وبسایتی برای هتل خود طراحی کرده و آن را با جزئیاتی از اطلاعات مربوط به هتل خود توسعه دهید. ابزارهای بازاریابی سنتی را به خاطر داشته باشید بازاریابی آنلاین خوب است اما نباید قدرت ایدههای بازاریابی سنتی مانند روزنامهها، جزوهها، مجلات و ... را نادیده گرفت. پکیجهای ویژه تخفیف از این طریق میتوانید میهمانان بیشتری را به هتل خود دعوت کرده و از آنها مشتریانی دائمی و وفادار بسازید. همیشه برای شادی و جلب رضایتمندی میهمانان انگیزه داشته باشید انگیزه و هدف اصلی هتل و کارکنان شما باید رضایتمندی کامل و 100 درصدی مشتری باشد. پس قوانین و مقررات خود را با اهداف و انگیزههای خود همسو کنید و به آنها پایبند باشید.
ایجاد شده: 7/آذر/1397 آخرین ویرایش: 7/آذر/1397