مقالات و یادداشت ها

مقالات و یادداشت ها

مقالات و یادداشتهای تخصصی کارشناسان و صاحب نظران صنعت هتلداری در این بخش از سایت قابل مشاهده و دانلود میباشد.

چگونه در رنکینگ هتل‌های تریپ ادوایزر ارتقا پیدا کنیم و به صدر برسیم؟

هتل بزرگ تهران با هدف جلب رضایت میهمان، هزینه‌های بسیار زیادی بابت بازسازی کامل هتل، آموزش پایدار در تمام سطوح پرسنلی و استفاده از بهترین سخت افزارها و نرم‌ افزارها پرداخت نموده است تا بتواند در صدر بهترین هتل‌های استان تهران از نظر کاربران سایت معتبر Tripadvisor قرار بگیرد. مولفه‌های حیاتی در ثبت نظرات کاربران سایت تریپ ادوایزر موقعیت مکانی ( location )؛ راحتی در دسترسی به مراکز اداری و تجاری شهر و همچنین نزدیکی به وسایل نقلیه عمومی مانند مترو، اتوبوس و تاکسی نظافت ( cleanliness )؛ سطح کیفی نظافت در بدو ورود و حین اقامت ارزش سرویس دریافتی در برابر هزینه پرداخت شده ( Value )؛ میهمان‌ها همیشه با این سوال مواجه می‌شوند که آیا خدمات دریافتی، ارزش بهایی که پرداخته‌اند را داشته است؟ بنابراین هر چه سرویس مورد نظر با کیفیت‌تر باشد، امتیاز بیشتری نصیب هتل می‌شود. سطح سرویس دهی ( Service )؛ میزان تکریم و توجه به میهمان توسط پرسنل هتل، نحوه و سرعت پاسخ‌دهی به درخواست‌ها و کیفیت خدمات به ویژه صبحانه، کلوپ ورزشی و خدمات اینترنت تعامل با میهمان از بُعد بهبود کیفیت و اصلاح کاستی و ضعف‌ها در سرویس‌دهی نقش مهمی دارد و در سه مقطع الزامیست. ارتباط با میهمان قبل از ورود ( preparation ): از طریق ایمیل، شبکه‌های اجتماعی و پیامک جهت دریافت درخواست‌های ویژه ارتباط با میهمان حین اقامت ( order follow up ): هنگام اقامت، اگر میهمان به هر دلیلی از سرویس دریافتی ابراز نارضایتی کرد، ظرف مدت 15 دقیقه مهلت داریم تا این مشکل را در صورت قابل حل بودن، رفع کنیم و در غیر این صورت، موظفیم یک اتاق جدید در اختیار میهمان قرار دهیم. ارتباط بعد از اقامت ( feedback ): با استفاده از سیستم جامع نظرسنجی، بازخورد اقامت میهمان دریافت و در صورت وجود ایراد درصدد اصلاح آن برمی‌آییم. محمد یوسفی کارشناس مدیریت هتلداری و کارشناس ارشد بازاریابی گردشگری مدیر بازاریابی و فروش هتل بزرگ تهران

ایجاد شده: 14/مرداد/1398 آخرین ویرایش: 14/مرداد/1398

کنکاش در هتل‌های ایرانی که نه بین‌المللی هستند، نه مجلل و نه بزرگ

در بررسی هتل‌های موجود در کشور، کم و بیش با عناوینی نامرتبط و ناصحیح که هیچ ارتباط منطقی با تجهیزات، امکانات، مکانیسم ارائه خدمات و ساختار کارکردی آنها با عناوین استفاده شده توسط هتلداران ایرانی وجود ندارد، مواجه هستیم. اشتیاق استفاده از عناوینی چون هتل بین‌المللی، مجلل و یا بزرگ توسط هتلداران ایرانی، اساسا در تعاریف بین‌المللی و استانداردهای جهانی، ضوابط و شرایط خاص خود را داشته و متفاوت از برداشت‌های موجود می‌باشد. هتل‌هایی که در ایران از عنوان مجلل و بزرگ استفاده می‌کنند در مقایسه با هتل‌های بزرگ در سطح دنیا اصلا به حساب نمی‌آیند. در قیاس با هتل‌های بزرگ دنیا مانند First World Hotel در مالزی با ۷۵۳۱ اتاق و یا MGM Grand با ۶۸۵۲ اتاق و یا هتل در حال ساخت عربستان با نام The Abraj Kudai با برنامه‌ریزی ساخت ده هزار اتاق، کدام هتل ایرانی را می‌توان بزرگ قلمداد نمود؟ از سویی دیگر استفاده از عناوین بین‌المللی برای هتل‌های ایرانی داستانی جذاب‌تر دارد. عنوانی که در استاندارد جهانی به هتل‌های زنجیره‌ای با ضوابط یکسان ساخت و ساز، تجهیزات، مکانیسم یکسان ارائه خدمات و استاندارد اختصاصی جذب و بکارگیری نیروی انسانی شاغل در آن و فعالیت حداقل یک شعبه از آن هتل در کشوری دیگر، تعریف شده است. در ایران و با تعریف موجود در بین هتلداران داخلی که با ثبت شرکتی با عنوان بین‌المللی و یا با جذب گردشگران خارجی، اجازه استفاده از عنوان بین‌المللی را به خود داده‌اند، می‌توان اینگونه برداشت کرد که یک میهمانپذیر هم می‌تواند بین‌المللی باشد. این در حالیست که وضعیت موجود در ایران با تعاریف بین‌المللی، مجلل و بزرگ دنیا متفاوت بوده و در مواجهه گردشگران خارجی با آنها تصوری دیگر را آشکار می‌سازد. از سوی دیگر و در مقیاس جهانی، این سوال مطرح است که هتل‌های ایرانی استفاده کننده از این عناوین، چه میزان از مدیران بین‌المللی و با کلاس جهانی و یا اینکه اساسا از چه ضوابط، تجهیزات و استانداردهای اختصاصی بهره می‌برند؟ در پاسخ به سوالات فوق و موارد اشاره شده، تدوین ضوابط و مقررات مرتبط و افزایش نظارت در این خصوص در هنگامه تشویق فعالان گردشگری به منظور افزایش جذب گردشگران خارجی، حمایت از ورود گردشگران بین‌المللی و توجه به تصویرسازی مناسب و استاندارد از امکانات موجود در ایران، بیش از پیش حیاتی و ضروری به نظر می‌رسد. امیر کلالی - کارشناس گردشگری

ایجاد شده: 6/مرداد/1398 آخرین ویرایش: 6/مرداد/1398

قیمت پرواز یکی از موانع اصلی در توسعه گردشگری سیستان و بلوچستان است

۵۳ درصد از شرکت‌کنندگان در آخرین نظرسنجی هتل‌نیوز، معتقدند که استفاده از روش‌های مختلف تبلیغاتی و معرفی هر چه بیشتر ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های استان سیستان و بلوچستان، بهترین روش برای افزایش جذب گردشگران به این استان است. جزئیات نظرات این گروه از افراد به شرح زیر است؛ تبلیغات در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی؛ ۲۴ درصد استفاده از ابزار رسانه ملی؛ ۱۸ درصد تبلیغات و معرفی جاذبه‌ها از سوی سازمان میراث فرهنگی؛ ۱۱ درصد نتیجه به دست آمده می‌تواند نشان‌دهنده این موضوع باشد که سیستان و بلوچستان به دلیل عدم اطلاع‌رسانی و معرفی مناسب، هنوز برای خیل کثیری از مردم کشور ناشناخته باقی مانده و چه بسا در صورت تبلیغات گسترده، گردشگران بدون توجه به هزینه‌های سفر و نیاز به ارزان‌سازی و ارائه تخفیف از سوی تاسیسات گردشگری، رهسپار این استان شوند. اما در مقابل این نتایج، مدیر کل دفتر بازاریابی و تبلیغات سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور، هزینه‌های بالای سفر و به ویژه قیمت پرواز را یکی از موانع اصلی در توسعه گردشگری استان سیستان و بلوچستان می‌داند. وی معتقد است؛ مسیر زمینی بین ۸ تا ۱۵ ساعت مراکز استان‌های همجوار به زاهدان یا چابهار، زمانبر و برای خانواده‌ها سخت است. بنابراین توسعه گردشگری سیستان و بلوچستان، نیازمند حمایت صنعت هوانوردی و حمل و نقل ریلی است. اگر ایرلاین‌ها کمک کنند، تعریف تور از تهران و قطب‌های جمعیتی کشور، امکان‌پذیر است ولیکن در شرایط فعلی، قیمت ۸۰۰ تا ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار تومانی بلیط هواپیما، تور سه شب و چهار روز سیستان و بلوچستان را در زمره تورهای گران‌قیمت قرار می‌دهد. اختصاص یارانه بلیط هواپیما صرفا برای فعالان تورگردانی، مشارکت تجار و بازرگانان سیستان بلوچستان در ارائه بخشی از هزینه‌های پروازی و حمایت منطقه آزاد چابهار از فعالان گردشگری، می‌تواند به عنوان برخی از راهکارهای کاهش قیمت پرواز مورد بررسی قرار گیرد. محمد ابراهیم لاریجانی - مدیر کل دفتر بازاریابی و تبلیغات سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور و مدیر پروژه توسعه گردشگری سیستان و بلوچستان

ایجاد شده: 6/مرداد/1398 آخرین ویرایش: 6/مرداد/1398

بهترین راهکارهای دیجیتال مارکتینگ در گردشگری

صنعت گردشگری یکی از فعالیت‌های مهم تجاری و بازرگانی برای هر کشور ا‌ست و فضای دیجیتال امروزی، بستر مناسبی برای توسعه آن به وجود آورده است. با توجه به محبوبیت روز افزون استفاده از موبایل برای جستجو و یا خرید در هر زمینه‌ای، می‌توان اپلیکیشن‌هایی طراحی کرد تا گردشگران به راحتی به اطلاعات و یا محصولات مورد نیازشان دسترسی پیدا کنند و بر اساس آن برنامه‌ریزی و اقدام به خرید کنند. همچنین در سال‌های اخیر، دیجیتال مارکتینگ و شبکه‌های اجتماعی شتاب‌دهنده‌ پیشرفت این صنعت بوده است. همین امر باعث به وجود آمدن یک میدان رقابتی شدید شده و همه صاحبان کسب و کار به دنبال استفاده از فضای اینترنت و ایجاد گردشگری آنلاین برای ربودن گوی رقابت از یکدیگر هستند. مزایای بازاریابی دیجیتال در صنعت گردشگری اطلاعات سفر و مراحل آن به راحتی در اختیار مسافران قرار می‌گیرد آگاه‌سازی مشتریان از قیمت‌ها و تخفیفات ویژه در راستای پیشبرد فروش کسب اطلاعات در مورد مقصد مورد نظر مسافران ایجاد باشگاه مشتریان و دادن مزایای ویژه به مشتریان وفادار تکنیک‌های موفقیت در حوزه گردشگری آنلاین 1 - طراحی وب‌سایت امروزه گردشگران آگاهانه‌تر سفر می‌کنند؛ یعنی قبل از سفر، بررسی‌های لازم را از طریق اینترنت و وب‌سایت‌ها انجام می‌دهند تا از زمان و هزینه خود بهترین بهره‌برداری را داشته باشند و حتی بتوانند از تجربه سایر مسافران و گردشگران که پیشتر به آن مناطق سفر کرده‌اند نیز مطلع شوند. پس از جستجو و شناسایی شرکت‌های مشغول در این حوزه، مشتری نیاز دارد تا از بین شما و رقبایتان یکی را انتخاب کند. این که شما در رده‌های بالای نتایج موتورهای جستجو باشید، حس اعتماد بیشتری به مشتری می‌دهد. ‎ بازار دیجیتال صنعت گردشگری به ‌شدت رقابتی است. نمی‌توان به سادگی با شرکت‌های مجازی بزرگ در این عرصه رقابت کرد و یا آنها را نادیده گرفت. یک وب‌سایت استاندارد به شما کمک می‌کند تا از رقبا عقب نمانید. 2 - سئو و استفاده از محتواهای مناسب سئو یکی از مهم‌ترین روش‌های ارتقای رتبه وب‌سایت گردشگری و افزایش بازدیدکننده است. شما به عنوان یک شرکت گردشگری باید در حوزه‌های مختلفی تبحر داشته باشید و تنها بر روی سرویس‌دهی خوب در طول سفر متمرکز نباشید. یکی از این حوزه‌ها تولید محتوای مناسب در موضوعات مرتبط با گردشگری است که مربوط به مرحله پیش از اقدام به خرید است. در این مرحله، مشتری برای کسب اطلاعات مقاصد گردشگری و یا سایر اطلاعات سفر به وب‌سایت شما مراجعه کرده و اگر تمام آنچه مشتری می‌خواهد در وی‌سایت شما قرار گرفته باشد، باعث جلب اعتماد وی شده و احتمال همراه شدنش با شما بالاتر می‌رود. پس بازاریابی دیجیتال در حوزه گردشگری صرفا در مورد رتبه اول شدن در موتورهای جستجو نیست بلکه وظیفه اصلی آن ایجاد محتوای عالی برای الهام بخشیدن به مسافران و ایجاد تعامل با مشتری است. پس از ترغیب فرد به خرید باید فرآیند رزرو و در نهایت خرید بلیط از طریق وب‌سایت، ساده، روان و در عین حال جذاب باشد تا در پایان، مشتری احساس خوبی از تجربه کار کردن با آن داشته باشد. 3 - تبلیغات آنلاین تبلیغات در سطح جهانی می‌تواند به توسعه صنعت توریسم، جذب گردشگران خارجی، افزایش درآمد ملی، اشتغال‌زایی و … کمک کند اما این کار به تخصص نیاز دارد. بعد از اینکه جاذبه‌های یک منطقه گردشگری داخلی یا خارجی توسط تبلیغات آنلاین معرفی شد، گردشگر باید بتواند به ‌راحتی برای سفرش برنامه‌ریزی کند؛ به این ترتیب که از مراحل اخذ ویزا مطلع شود، پرواز یا تورهای موجود به مقصد مذکور و همچنین هتل یا محل اقامت را انتخاب، ارزیابی و بهترین مورد را رزرو کند. در این فرآیند، اینترنت این امکان را فراهم آورد که گردشگر بین گزینه‌های مختلف بر اساس امکانات درخواستی و هزینه‌ها دست به انتخابی عملیاتی بزند. 4 - شبکه‌های اجتماعی شبکه‌های اجتماعی این امکان را فراهم می‌سازند تا با مشتریان خود، پیش از سفر، هنگام سفر و پس از سفر، گفتگو داشته باشید. مردم از به اشتراک گذاشتن خاطرات سفرشان با دیگران لذت می‌برند. شرکت‌های موفق از این موضوع به نفع خودشان استفاده کرده و با فعالیت در شبکه‌های اجتماعی، تشویق مردم به بحث کردن و بیان نقطه نظراتشان از نیازهای پنهان و آشکار آنها با خبر شوند. بر اساس اطلاعات به دست آمده، می‌توان استراتژی‌های متناسب با خواسته‌های مشتری را تدوین و پیاده سازی کرد. تعداد زیادی از شرکت‌ها به دلیل ناآگاهی و تأکید بیش از اندازه بر روش‌های سنتی، خود را از دستیابی به این حجم زیاد از مخاطبان محروم کرده و البته به زودی از میدان رقابت هم حذف خواهند شد. تقی حسین‌زاده - دبیر و عضو هیات‌مدیره جامعه تخصصی گردشگری الکترونیکی ایران

ایجاد شده: 29/تیر/1398 آخرین ویرایش: 29/تیر/1398

تعطیلات زمستانی راهی برای جبران فصول کم رونق در جنوب کشور

فصلی بودن صنعت گردشگری یکی از ویژگی‌های منفی آن و به نوعی بزرگترین معضل این صنعت محسوب می‌شود. این ویژگی در مناطق مختلف کشور، متفاوت است و ایام LOW SEASON یا کم‌رونق در برخی از مناطق کشور تا حدودی در ایام پر رونق جبران می‌شود. فصل تابستان به دلیل تعطیلی عمده مراکز آموزشی از جمله مدارس و مراکز دانشگاهی، فرصت مناسبی برای جذب گردشگران علی‌الخصوص گردشگران تفریحی است. پر واضح است که مناطق گردشگری شمال، شمال شرق و غرب کشور از این شرایط بهره می‌برند اما متاسفانه جنوب کشور به دلیل عوامل محیطی که بیشتر از هر چیز به جغرافیا و اقلیم مقصد گردشگری بستگی دارد، تاکنون نتوانسته سهمی در جذب 70 درصدی گردشگران تفریحی که انبوه آن در فصل تابستان و ایام تعطیلات مدارس رقم می‌خورد را به خود اختصاص دهد و حتی نتوانسته هیچ استراتژی مناسبی در این مهم، طراحی کند. استراتژی که می‌تواند همچون مناطق دارای جغرافیا و آب و هوای مشابه در کشورهای موفق در صنعت گردشگری با برنامه‌ریزی مناسب از کارایی و اثربخشی در مدیریت عرضه و تقاضای گردشگری در فصول گوناگون، بهره وافی و کافی ببرد. به دلیل شرایط فرهنگی و مذهبی کشور، طراحی برخی استراتژی‌ها از سوی دستگاه‌های دولتی استانی که در راس آن سازمان میراث فرهنگی و گردشگریست و دیگر سازمان‌های درگیر در این صنعت و بخش خصوصی، امکان‌پذیر نبوده و تابع برنامه‌ریزی‌های کلان کشور است. با مطالعه دقیق، تجربه و دانش اندوزی در عرصه گردشگری که منجر به چاره اندیشی و ارائه راه‌کارهای مناسب مانند قیمت‌گذاری متفاوت، ایجاد جاذبه‌های دست ساز و متنوع، اخذ کمک‌های دولتی در فصول کم درآمد و ایجاد تغییرات در زمان‌بندی تعطیلات سالانه مراکزآموزشی، می‌توان از این چالش عبور کرد و فصل رکود را به حداقل خود رساند. ارائه بسته‌های حمایتی از سوی دولت در ایام کم‌رونق می‌تواند کمک بزرگی از طرف دولت برای بخش خصوصی و تاسیسات گردشگری از جمله مراکز اقامتی و پذیرایی که بیشترین هزینه را در فصول بهار و تابستان در جنوب کشور متحمل می‌شوند را شامل شود. این بسته حمایتی می‌تواند شامل معافیت حق بیمه سهم کارفرما در ایام کم رونق، تخفیف ویژه حامل‌های انرژی، مالیات، تبلیغات توسط رسانه ملی و یا برگزاری جشنواره‌های ملی ومنطقه‌ای باشد. در کنار همه این موارد، ساماندهی تعطیلات زمستانی و افزایش تعطیلات در زمستان، یکی از راه‌های بسیار مهم در برون‌رفت از بحران فصول کم‌رونق گردشگری در جنوب کشور به حساب می‌آید و می‌تواند قدری جبران ایام LOW SEASON که مدت آن در جنوب کشور بیش از شش ماه است را در پی داشته باشد. البته باید در نظر داشت که این مهم مگر با همدلی دولتمردان و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی در استان‌های جنوب کشور در مطرح نمودن تعطیلات زمستانی در سطح برنامه‌ریزی کلان کشور، محقق نخواهد شد. محمدرضا چرسی‌زاده - کارشناس ارشد بازاریابی گردشگری و رئیس جامعه هتلداران استان هرمزگان

ایجاد شده: 12/تیر/1398 آخرین ویرایش: 12/تیر/1398

شهر شب‌های روشن ( زیست شبانه )

یکی از مهمترین ویژگی‌های کلانشهرها و مقاصد گردشگری دنیا، زندگی بی‌وقفه آن‌ها در شبانه‌روز است. در اصطلاح می‌گویند، شهرهای بزرگ خواب ندارند و این مساله علاوه ‌بر اینکه به امنیت شهرها در شب کمک می‌کند، یکی از عوامل مهم رونق گردشگری شهری در آن مقاصد به شمار می‌رود. بازار شب در واقع فراهم آوردن مجموعه‌ای از خدمات و فعالیت‌هایی است که در محیطی کنترل شده از ساعات نزدیک به نیمه شب تا صبح به بخشی از تقاضای شهرنشینی مدرن امروزی به ویژه در شهرهای توریستی، پاسخ می‌دهد. این بازارها نه تنها محدودیتی برای ساعات کاری اصناف، دست‌فروشان و بساطی‌های ثابت و دوره‌گرد نداشته بلکه مورد حمایت شهرداری‌ها و دستگاه‌های انتظامی و امنیتی شهر بوده و برای اصلاح برخی از موانع و مقررات سنتی، برنامه‌ریزی می‌کنند. این پدیده صرف نظر از گردش مالی قابل توجهی که برای فعالان اقتصادی این حوزه در ساعاتی که گمان می‌رود باید ساعات مرده برای گردشگری باشد به ارمغان می‌آورد، این امکان را فراهم می‌کند تا یک شیفت کاری جدید به مشاغل خدماتی شهر، افزوده و تعداد قابل توجهی از بیکاران و افراد جویای کار را با کمترین هزینه ممکن، ساماندهی کند. استفاده مناسب و هدایت شده از بازارهای خیابانی در کنار بازآفرینی شهری، می‌تواند علاوه بر خلق فرصت‌های شغلی تازه، ابعاد تازه‌ای را به توسعه گردشگری شهری ببخشد. نمونه‌های فراوانی از بازارهای خیابانی یا محله‌های بازآفرینی شده در سطح دنیا وجود دارند که علاوه بر افزایش پویایی اقتصادی شهرها به عنوان یک جاذبه گردشگری، توریست‌های داخلی و خارجی را به سوی خود می‌کشانند. افزایش جمعیت کلانشهرها و رویکردهای نوین به مقوله اقتصاد شهری، سبب شده تا دامنه فعالیت شهروندان تا پاسی از شب ادامه یابد و به این ترتیب زیست شبانه تبدیل به قسمتی از زندگی شهری شود. فارغ از منافع اقتصادی حاصل از پویایی زندگی شبانه به ویژه در شهرهای بزرگ، در صورتیکه پاسخ مناسبی به این نیاز بخشی از شهروندان داده نشده و کماکان چیزی به نام "شهر شب" به رسمیت شناخته نشود، طبیعتاً فعالیت‌هایی غیررسمی در زیر پوست شهر شکل می‌گیرد که خود آسیب‌های زیادی به همراه خواهد داشت. فضایی که تأمین امنیت برای آن در نظارت دقیق هیچ سازمانی نیست و بدون شک بسترساز خطرات زیادی می‌شود. بستری که به وضوح از یک نیاز نادیده گرفته شده، نشأت می‌گیرد. شهر شب‌های روشن در كشورهای اسلامی همانند دبی، استانبول، قاهره، كوالالامپور و بيروت علاوه بر اينكه توانسته است در طرح زیست شبانه اقدام به بازآفرینی هویت شهری، توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و مديريت اوقات فراغت شهروندان كنند، از اين طريق قادر بوده‌اند تا اشتغال و درآمد قابل توجهی از قبال هزينه كرد گردشگران خارجی نصيب كشور خود نمايند. تجربه دنیا تعریف بازارهای خیابانی و محلی شبانه و Night Life، تجربه‌ای است که تعداد بسیار زیادی از مقاصد گردشگری دنیا از آن به عنوان یک فرصت برای خلق اشتغال و درآمد جدید بهره برده‌اند. از جمله این بازارها می‌توان به Night Life پاریس و رم و بازار "روت فی" در بانکوک، بازارهای مالتبای، کامدن لاک و پورتوبلو در لندن، بازار ملکه ویکتوریا در ملبورن، بازار رئالتو در ونیز، بازارهای کورنیش در دبی و اکثر شهرهای عربی و ... اشاره کرد. جالب است که چنین اماکنی بیش از آنکه کارکرد یک بازار را داشته باشند به عنوان یک جاذبه گردشگری و سرگرمی شبانه و 24 ساعته در آن شهرها، شناخته شده و راهکاری برای بهبود وضعیت اشتغال به شمار می‌روند. تجربه جمهوری اسلامی ایران تجربه شب‌های زنده در ماه مبارک رمضان برای مدت یک ماه عملا نشان داده است که مردم اکثر شهرهای ایران تا سپیده دم و اذان صبح بیدارند و در شهر و اماکن عمومی و خدماتی، تردد و خرید کرده و کمترین مشکل را برای شهر به وجود آورده‌اند. پس چرا از این فرصت برای بقیه ماه‌های سال استفاده نکنیم. تجربه شب‌های زنده جزیره زیبای کیش هم مصداق خوبی برای این طرح است. همیشه آخرین سانس سینماهای کشور که پیش از نیمه شب شروع می‌شود، تکمیل است و قالبا خانوادگی و لذت بخش است. اهداف توسعه گردشگری شهری مدیریت اوقات فراغت شبانه شهروندان، مسافران و گردشگران بازآفرینی شهری با افزودن کاربری‌های تازه ایجاد فرصت‌های جدید اشتغال پایدار ماندگاری گردشگر در شهرها کمک به شادابی و نشاط مردم کمک به انسجام خانواده و استفاده از فرصت شب برای دور هم بودن اعضای خانواده در بازارهای شبانه کمک به کاهش افسردگی، کاهش استرس، کاهش اثرات مخرب تنهایی به ویژه برای دانشجویان، سالمندان و ... مزایای ویژه اجرای طرح شهر شب‌های روشن خلق و آفرینش فرصت‌های شغلی جدید در زندگی شبانه و رونق کسب و کار بکارگیری بخشی از نیروی کار بدون کمترین هزینه سرمایه‌گذاری توسط دولت و شهرداری‌ها احیای قلب تاریخی شهرها با نورپردازی و افزایش تردد مردم افزایش امنیت خاطر مردم، کاهش عوامل ایجاد ناامنی، کاهش سرقت‌های شبانه و توسعه امنیت پایدار برای شهروندان، مسافران و گردشگران کمک به سلامت مردم از طریق کاهش خریدهای روزانه در گرمای تابستان و پیشگیری از گرمازدگی و جایگزینی برای خرید در شب کمک به خانواده‌های کارمند و کارگر و حتی کسبه و بازاریان که در طول روز فرصت سیاحت، تفریح، خرید و با هم بودن را ندارند. خلق خاطره برای اعضای خانواده‌هایی که فرصت با هم بودن را ندارند ( بایستی برای پدر و مادری که ازشیفت دوم یا سوم کاری برگشته‌اند، فرصتی ایجاد کرد ) کمک به توسعه و رونق گالری‌های هنری و جامعه هنرمندانی که فاقد مکان مورد نیاز برای عرضه آثار خود هستند. کمک به رونق فروش صنایع دستی، بومی و محصولات محلی به ویژه برای کشاورزان و مزرعه‌دارانی که در فصول کاشت، داشت و برداشت محصول فرصت ارائه تولیدات خود را به صورت مستقیم ندارند. رونق موزه‌ها و مراکز دیدنی تاریخی، فرهنگی و جاذبه‌های انسان‌ساخت کمک به زیبایی منظر با استفاده از میز و صندلی‌های ساده و زیبای کافه رستوران‌های سیار اطراف خیابان به سبک کافه رستوران‌های شهرهای توریستی اروپایی تعریف ظرفیت‌های جدید گردشگری برای برگزاری تورهای گشت شبانه تعریف رخدادها، جشنواره‌ها، تئاترها و نمایش‌های خیابانی، موسیقایی و ... كاهش بار ترافيكی روزانه و انتقال بخشی از آن به زندگی و كسب و كار شبانه رونق گردشگری و كمك به شور و نشاط مردم كمك به حفظ و نگهداری فضاهای عمومی، بناهای ارزشمند و تاریخی شهری كاهش دغدغه صاحبان خودرو برای تامين مكان پارک به خاطر خلوتی خيابان‌ها امكان بازديد راحت‌تر از بافت تاریخی و سيما و منظر شبانه شهرها ساماندهی مشاغل خیابانی ( بساطی‌ها ) و انتقال آنان به فضاها و خيابان‌های در نظر گرفته شده برای شهر شب اشتغال آفرینی بالا، سرمایه‌بری اندک برای راه‌اندازی هر شغل، ایجاد ارزش افزوده بالا و رونق فعالیت‌های جانبی خلق فرصت‌های جديد برای کارآفرینان نوپا و جوانان جویای کار و كم سرمايه علی رحیم‌پور - کارشناس گردشگری، مشاور عالی استاندار و مجری طرح توسعه گردشگری استان گیلان

ایجاد شده: 29/خرداد/1398 آخرین ویرایش: 29/خرداد/1398

میهمانسراها و زائرسراهای دولتی؛ تهدیدی قابل تبدیل به فرصت

مراکز اقامتی و پذیرایی به عنوان یکی از اجزای ضروری و حیاتی زنجیره ارزش در صنعت گردشگری قلمداد شده که ایجاد و گسترش این مراکز همواره به عنوان زیرساختی لازم برای توسعه گردشگری در مقاصد جذاب گردشگری مورد توجه سرمایه‌گذاران خصوصی قرار گرفته است. سرمایه‌گذاران به دلیل عدم اطلاع یا هدایت صحیح، بیشتر راغب به سرمایه‌گذاری در این بخش بوده؛ حال اینکه منابع سرمایه‌گذاری در صنعت گردشگری گستره عظیمی را در بر گرفته که در صورت هدایت صحیح و استفاده از مشاورین آگاه به صنعت گردشگری، این روند می‌تواند در مسیر صحیح خود قرار گیرد. در کنار حجم بالای سرمایه‌گذاری در بخش هتلداری و کمک شایان آن به چرخه اقتصادی و اشتغال کشور، وجود رقبای دولتی و نیمه دولتی و نهادهای مختلف وابسته به آن علی‌الخصوص در شهرهای توریستی و تفریحی مانند شمال کشور و مقاصد زیارتی و مذهبی مانند مشهد و قم و فعالیت مراکز اقامتی و رفاهی تحت عنوان مجموعه‌های فرهنگی و رفاهی، زائرسراها و میهمانسراهای دولتی و مراکز آموزشی، استفاده کارکنان آن دستگاه‌ها از امکانات ساخته شده به عنوان تهدیدی بالقوه برای بازگشت سرمایه و کسب درآمد از سرمایه‌گذاری انجام شده توسط بخش خصوصی در هتلداری به حساب آمده است. تهدیدی که با حجم بالای سرمایه‌گذاری دولتی و نیمه دولتی و اختصاص بهترین موقعیت‌های مکانی برای آنها با توجه به قدرت و نفوذ گسترده در کنار منابع سرشار دولتی، بدل به رقیبی قلدر و غیر قابل دسترس برای سرمایه‌گذاران فعال در بخش خصوصی گردیده است. اگر چه قانون‌گذار در چندین نوبت با وضع قوانین مختلفی چون اجرای سیاست‌های اصل 44، ماده 23 قانون مدیریت خدمات کشوری و قوانین برنامه‌های توسعه پنج ساله کشور به وضوح بر ممنوعیت ایجاد و اداره مراکز اقامتی و رفاهی توسط دستگاه‌های دولتی تاکید داشته ولیکن در مقام عمل اتفاق خاصی جهت جلوگیری از ساخت و یا انجام واگذاری آنها به بخش خصوصی نیفتاده است. تعدد ساخت اینگونه مراکز تحت عناوینی موجه چون مراکز فرهنگی، رفاهی یا آموزشی، رشد قارچ گونه آنها طی سالیان گذشته، عدم اراده جدی به منظور جلوگیری از گسترش یا واگذاری آنها به بخش خصوصی و عدم پشتیبانی دولتی و نظارتی از سازمان متولی گردشگری به منظور حذف یا واگذاری و کنترل آنها به دلیل ذینفع بودن دستگاه‌ها و نهادهای نظارتی و برخورد کننده با این پدیده، این مراکز را عملا به عنوان واقعیتی موجود و غیر قابل انکار در صنعت گردشگری کشور معرفی نموده است. صرف نظر از الزامات قانونی توقف ساخت و واگذاری این مراکز به بخش خصوصی، موضوع از منظر دیگری قابل بررسی است. اساسا حذف یکباره این نوع از مراکز اقامتی و پذیرایی با توجه به ناکافی بودن زیرساخت لازم در کشور امکان‌پذیر و مدنظر نمی‌باشد ولیکن با توجه به جامعه استفاده کننده از این نوع خدمات که عمدتا کارمندان و شاغلین لشگری، کشوری و بازنشستگان می‌باشند در قدم اول می‌توان با برنامه‌ریزی صحیح و مدیریت منابع جامعه کارکنان، حقوق بگیران و بازنشستگان که اتفاقا با شرایط ثابت درآمدی جزء افراد علاقه‌مند به سفر و گردش بوده و با آگاهی و برنامه‌ریزی قبلی اقدام به سفر می‌کنند را در یک نظام هماهنگ و مدیریت شده در بین ظرفیت‌های موجود، توزیع نموده و همه آنها را در استفاده مشترک از امکانات دولتی ارائه شده توسط دستگاه‌ها سهیم نمود. همچنین در این راستا و در قدم بعدی می‌توان با واگذاری اختیارات لازم به سازمان متولی گردشگری و اصلاح قوانین، نسبت به استانداردسازی و وضع نرخ‌نامه‌های متناسب بر نظارت و بازرسی آنها همت نمود تا ضمن دریافت آمار و اطلاعات لازم در مسیر یکسان‌سازی استانداردها و ارائه خدمات مطلوب، حرکت نمود و تهدید فوق را به فرصتی مناسب برای توسعه هدفمند گردشگری داخلی تبدیل کرد. تهیه بانک اطلاعاتی جامع و اختصاص درصدی از ظرفیت‌های موجود به فرهنگیان عزیز که در ایام تعطیلات به ناچار در مدارس اقامت می‌یابند و همچنین اختصاص بخشی از این ظرفیت‌ها به افراد عادی با نرخ‌نامه مصوب، می‌تواند اقدامی تاثیرگذار برای مدیریت و توزیع سفر ارزان قلمداد گردد. شاید این سوال مطرح گردد پس حمایت از سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و توسعه سرمایه‌گذاری در این بخش چه خواهد شد؟ البته این شکل از کار ممکن است آسیبی جدی به رونق اقتصادی و رشد سرمایه‌گذاری بخش خصوصی وارد نماید ولیکن راهکار ارائه شده صرفا راه‌کاری پیشنهادی برای برون رفت و مقابله با این پدیده لاینحل به منظور ساماندهی و یکسان‌سازی استانداردها و زمینه‌ای برای واگذاری تدریجی این ظرفیت عظیم سرمایه‌گذاری شده توسط دولت به بخش خصوصی پس از بسیج امکانات و زیرساخت‌های ایجاد شده خواهد بود. در این مسیر همچنین ارائه مشوق‌های ویژه و خاص حمایتی برای ایجاد انگیزه برای بخش خصوصی سرمایه‌گذار در حوزه‌های مالی، بیمه‌ای و مالیاتی به منظور در اختیار گرفتن و اداره آنها و کاهش هزینه‌های نگهداری به همراه ارائه طرح‌های متناسب با این مراکز برای مدیریت و برنامه‌ریزی سفرهای ارزان قیمت و اقساطی از یک سو و از سویی دیگر، ارائه سوبسیدهای دولتی و بانکی به بخش خصوصی فعال در حوزه گردشگری به منظور ایجاد فضای کسب و کار عادلانه و ایجاد توان رقابتی لازم و هدایت سرمایه‌گذاران جهت سرمایه گذاری در سایر تاسیسات لازم برای خدمات گردشگری نظیر حمل و نقل و ایجاد جاذبه‌های گردشگری می تواند به حل این مشکل و کلاف پیچیده کمک نماید. امیر کلالی - کارشناس گردشگری

ایجاد شده: 22/خرداد/1398 آخرین ویرایش: 22/خرداد/1398

آقای ترامپ مردم فهیم آمریکا و بخشی از دنیا را از دیدن ده هزار سال تاریخ تحریم کرد

ایران کشوری با ده هزار سال تاریخ از کشف رود خراسان و هومیان کوهدشت تا دره هلیلان ایلام و از سیلک کاشان و شهر سوخته زابل تا تپه حصار دامغان، چشمه علی تهران و زیگورات چغازنبیل که آثار شگفت‌انگیزی از ۵ تا ۷ هزار سال قبل از میلاد مسیح را در خود جای داده و از طرفی با تاریخ و تمدن بر جای مانده بعد از میلاد از دوره هخامنشیان تا پس از اسلام و تا هم اینک که با غیرت‌ترین و احساسی‌ترین مردم دنیا در ایران حضور و بروز و ظهور دارند، مورد تحریم رئیس جمهور امریکا، آقای "ترامپ" قرار گرفته است. این تحریم‌ها فقط اقتصادی یا سیاسی نیست. در برخی از سیاست‌های تحریمی آمریکا، مستقیما گردشگری هدف گرفته شده و رسما و عملا مردم دنیا را تهدید می‌کند که اگر به ایران سفر کنید، امکان سفر به آمریکا برایشان فراهم نخواهد بود. حتی برخی از آثار و اقدامات ثانویه ناشی از تحریم‌های آقای "ترامپ" به گونه‌ای است که مستقیما دفاتر خدمات مسافرتی برخی از کشورهای هدف گردشگری ایران مورد عتاب و خطاب و تهدید قرار می‌گیرند که از کار کردن بر روی بازار ایران، پرهیز کنید. فی‌الواقع رئیس جمهور آمریکا، مردم فهیم این کشور و مردم سایر کشورهای دنیا را از دیدن فرهنگ و تمدن اصیل و غنی ایرانی، تحریم کرده است. ایران در حال حاضر از جمله کشورهای غنی در تاریخ و فرهنگ و از جمله کشورهای پر ظرفیت در حوزه طبیعت‌گردی و شاخه‌های مختلف آن است که هم‌اکنون نیز امکان مقصد شدن دارد. از طرفی با توجه به آینده‌پژوهی صنعت گردشگری و تغییر ماهیت، محتوا، شکل و فرم سفرهای آینده که بر اساس کانسپت‌های مختلف به هم پیوسته؛ به سمت سناریو و رخداد محوری و گردشگری معنویت حرکت خواهد کرد و گردشگری تعالی‌بخش و سفرهایی برای درک واقعیت‌ها و حقیقت‌ها، رواج خواهد یافت و باز هم ایران یک مقصد جذاب و پر ظرفیت خواهد بود. انسان تنهای قرن آتی به خلوت، معنوبت و عرفان شرقی ایرانی و اسلامی نیاز پیدا خواهد کرد و باز هم ایران، محور گردشگری و یکی از مقاصد پر مخاطب آینده خواهد بود. این در حالیست که نیمی از مردم دنیا یا مستقیما در تحریم دیدار از ایران به سر می‌برند و یا با ایران هراسی و ایجاد چهره غیر واقعی از ایران، ترس و یا عدم تمایل سفر به ایران را دارند. آنچه امروز در ایران به عنوان جاذبه گردشگری وجود دارد و آنچه در فرداها نه به عنوان یک جاذبه بلکه یک نیاز و مطالبه برای مردمان دنیا در ایران وجود خواهد داشت، میراث بشری محسوب می‌شود که متعلق به همه مردم دنیاست و همه حق دارند که آن را امروز ببینند و در آینده درک، لمس و زندگی کنند. حقی که مردم دنیا به واسطه تحریم و یا ایران هراسی از آن محروم هستند. محمد ابراهیم لاریجانی - مدیر کل دفتر بازاریابی و تبلیغات سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری

ایجاد شده: 7/خرداد/1398 آخرین ویرایش: 7/خرداد/1398

جامعه هتلداران متولی اصلی مراکز اقامتی در کشور است / خانه‌های استیجاری باید به جامعه هتلداران ایران واگذار شوند و با قوانین هتلی کار کنند

مجوز مربوط به نظارت و ساماندهی خانه‌های مسافر طی سال‌های گذشته با وجود مخالفت جامعه هتلداران ایران، یکبار به شرکت مادر تخصصی ایرانگردی و جهانگردی اعطا شد که آنها نیز این مجوز را به صورت دست دوم به یک شرکت مجری دیگر واگذار کردند. این طرح در شهرهای مختلف کشور توسط این شرکت اجرا شد که البته زیاد هم موفق نبود زیرا قرار بود این شرکت خانه‌های مسافر را ساماندهی و با مراکز غیرمجاز برخورد کند ولیکن متاسفانه به محلی برای دریافت پول از واحدها و صدور مجوز فعالیت، تبدیل شد. جامعه هتلداران ایران در زمان فعالیت جناب آقای "محب خدایی" به عنوان معاون گردشگری، پیگیری‌های لازم را انجام داد. معتقدیم اگر نام خانه‌های مسافر به عنوان یکی از انواع تاسیسات گردشگری در آئین‌نامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، نرخ‌گذاری و درجه‌بندی، ذکر شده است؛ بایستی ساماندهی، کنترل، نظارت و صدور مجوز برای این دسته از تاسیسات گردشگری نیز به جامعه هتلداران ایران به عنوان متولی اصلی مراکز اقامتی در کشور، واگذار شود. تصمیم‌گیرنده اصلی در خصوص این موضوع شخص ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است. با روی کار آمدن جناب آقای "تیموری" به عنوان معاون گردشگری نیز پیگیری و نامه‌نگاری‌های لازم در این خصوص انجام شده است ولیکن متاسفانه مطلع شدیم که این مجوز برای شرکت مادر تخصی ایرانگردی و جهانگردی تمدید شده است. در شرایط موجود که تعداد گردشگران در تمامی شهرها و استان‌های کشور از جمله گردشگران فرهنگی و تاریخی شهرهایی مانند کرمان، اصفهان و یزد به شدت کاهش یافته است، فعالیت خانه‌های مسافر نیز مزید بر علت شده و صنعت هتلداری کشور را تحت تاثیر قرار داده و عرصه را برای فعالان این حوزه تنگ‌تر کرده‌اند. در استان‌ها شمالی مانند گیلان و مازندران، سرمایه‌گذاران بخش خصوصی به دلیل فعالیت خانه‌های مسافر دچار بحران شده و هتل‌ها عملا ورشکست شده‌اند. در سایر استان‌ها نیز ادارات کل به صورت خودسرانه و بدون هیچ قاعده مشخصی اقدام به صدور مجوز می‌کنند. خانه‌های استیجاری باید ساماندهی شوند و با قوانین هتلی کار کنند. این مراکز در حال حاضر قوانین موجود در هتل‌ها را دور می‌زنند و آزادی‌هایی را به مسافران ارائه می‌دهند که در هتل‌ها وجود ندارد. از سوی دیگر محدودیت‌ها و هزینه‌های دیگر مانند بیمه، مالیات، اماکن و ... که مراکز اقامتی قانونی مانند هتل‌ها دارند را ندارند. آزادی‌های موجود در خانه‌های مسافر، عواقب اجتماعی بسیاری دارد که بارها در جلسات امنیتی و انتظامی استا‌ن‌ها مطرح شده است. سید امیر ناصر طباطبایی - رئیس جامعه هتلداران استان یزد

ایجاد شده: 1/خرداد/1398 آخرین ویرایش: 1/خرداد/1398

آیا اساسا صدور مجوز فعالیت برای خانه‌های مسافر لازم است؟ / تصدی‌گری در صدور مجوز، فراهم‌آورنده فضای رانت و محدودیت رقابت سالم است

به نظر من قبل از پرداختن به این سوال و یافتن راه حل، ابتدا بایستی به تحلیل صورت مسئله بپردازیم. همچنین قبل از مشخص نمودن سازمانی برای سرپرستی و صدور مجوز خانه‌مسافر به این موضوع بپردازیم که آیا اساساً صدور مجوز فعالیت برای چنین کسب و کارهایی لازم است یا خیر! موضوع مطرح شده قرار است پاسخگوی چه نیازی باشد، چه عارضه یا معضلی از خانه‌های مسافر یا سایر اقامتگاه‌های گردشگری را مرتفع خواهد کرد و صدور مجوز، کنترل، نظارت و قرار گرفتن تحت تکفل یک سازمان بر اساس کدام الگوی موفق و برنامه کارشناسی شده، انجام خواهد شد؟ آیا اهداف یاد شده قرار است به بهبود عملکرد و بالا رفتن کیفیت خدمات و کارایی خانه‌های مسافر کمک کند یا فعالیت آنها را محدود نماید؟ آیا اهداف یاد شده سهولت در شروع به کسب و کار را برای خانه‌های مسافر تسهیل می‌کند یا فرایند آن را پیچیده‌تر و محدود می‌سازد؟ لزوم اخذ مجوز برای کسب و کارهایی که در حوزه خدمات عمومی فعالیت می‌کنند، چیست؟ مجوزهای صادر شده توسط سازمان‌ها و وزارتخانه‌های مختلف طی چهار دهه گذشته تا چه حد در ساماندهی، تثبیت و رشد ضابطه‌مند مشاغل در حوزه‌های مختلف، مفید بوده‌اند؟ نقش و نتیجه عملکرد نظارتی اینگونه سازما‌ن‌ها در رشد، توسعه و ایجاد فضای رقابت سالم اقتصادی مبتنی بر اقتصاد آزاد، چگونه بوده است؟ تصدی‌گری در صدور مجوز، فراهم آورنده فضای رانت و محدودیت در رقابت سالم است. نمونه‌های متعددی را می‌توان مثال زد که سازمان مطبوع به بهانه‌های مختلف مانع صدور مجوز برای سرمایه‌گذاری جدید شده است که فارغ از دلیل آن، مغایر با شرایط فعالیت در اقتصاد آزاد است. کشورهای موفق در صنعت توریسم با اقامتگاه‌هایی در این سطح چگونه رفتار می‌کنند؟ خاطرنشان می‌سازم که شروع چنین فعالیت‌هایی در کشورهایی که در رتبه‌بندی سهولت کسب و کار جهانی “Ease of Business” در سطوح بالا قرار دارند از جمله گرجستان، نیاز به کسب مجوز از هیچ سازمانی ندارد و کارآفرین و سرمایه‌گذار تنها ملزم به اخذ کد اقتصادی یا ثبت شرکت و رعایت الزامات و استانداردهای تعریف شده از طرف سازمان‌های ناظر بر عملکرد مانند سازمان بهداشت می‌باشند. حتی تائید هویت اینگونه اقامتگاه‌ها توسط مراجعی مانند TripAdvisor و Airbnb صورت می‌گیرد که هیچگونه وابستگی دولتی و رسمی ندارند و به مرور اعتبار خود را در جامعه کسب کرده‌اند. چنانچه مطلع هستید، ارزیابی عملکرد و خدمات در اینگونه مراجع به بهترین نحو و به صورت خودجوش از طریق نظرسنجی و اشتراک‌گذاری تجربه گردشگران و استفاده‌کنندگان خدمات در سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی و تخصصی صورت می‌گیرد. آخرین و مهمترین سوال اینکه نقش صاحبان مشاغل خانه مسافر در نظرسنجی و تصمیم‌گیری چیست؟ پیشنهاد بنده این است که سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به جای صدور مجوز، نظارت و کنترل، سامانه‌ای ایجاد کند تا صاحبان مشاغل و فعالان حوزه خانه‌مسافر اطلاعات خود را به صورت داوطلبانه برای احراز هویت و صحه‌گذاری و ثبت سابقه جهت ارزیابی و اعتبارسنجی در آن قرار دهند. در این صورت گردشگران در صورت نیاز می‌توانند برای اطمینان و آگاهی از سوابق به آن مراجعه نمایند. از سوی دیگر این سازمان برای بالابردن سطح کیفی خدمات اقامتگاه‌های کوچک و خانه‌های مسافر، مسئولیت کارشناسی، تحقیق، عارضه‌یابی، ارائه راهکار و آموزش را بر عهده گیرد و امکان گردش آزاد اطلاعات، ارائه آمار و اطلاعات دقیق از وقایع و فعالیت‌های انجام شده در این حوزه را برای فعالان و سرمایه‌گذاران این بخش فراهم آورد. داریوش وطن‌پور - فعال اقتصادی

ایجاد شده: 1/خرداد/1398 آخرین ویرایش: 1/خرداد/1398

خانه مسافر هیچگاه پایان نخواهد یافت / این موضوع معلول اقتصاد نابسامان و عدم نظارت آگاهانه است

خانه‌مسافر یا هر نوع فعالیت که با توجه به نیاز به وجود می‌آید و با تداوم نیاز، پایدار می‌گردد، هیچگاه پایان نخواهد یافت. حتی برخی مشاغل نابهنجار مانند کوپن فروشی، برخی واسطه‌گری‌ها، ارز فروشی کنار خیابان و ... که پدیده‌هایی کاملا مقطعی و وابسته به شرایط هستند نیز هرگز از بین نمی‌روند. این‌ها معلول اقتصاد نابسامان و عدم نظارت سیستم‌ها نه از ناتوانی بلکه آگاهانه و از نخواستن است. خانه‌مسافر یک موضوع حادث نیست بلکه پیشینه دیرینه دارد. در حقیقت باید گفت افزایش مسافرت‌ها و نیاز روزافزون مسافران به خدمات اسکان و پذیرایی و... باعث به وجود آمدن مشاغل پیشرفته گردشگری به اشکال مختلف هتل، مهمانپذیر، مسافرخانه و... شده است. همواره سطوحی از جامعه هستند که به دلیل شرایط اقتصادی، اجتماعی، انگیزه شخصی، هدف‌های خاص و... اقبال بیشتری به بهره‌گیری از فضاهای غیر عمومی‌تر مانند خانه‌مسافر دارند و گروهی نیز به دلیل سرمایه اندک، نیاز معیشتی، فرار از تعرفه‌ها، حقوق قانونی دولتی و یا حتی اهداف خاص و پنهان و ... در امر سامان دادن مراکز اقامتی از این قبیل فعال می‌شوند. حال به تناسب شرایط، کم و زیاد خواهد شد. مهمترین بحث در مدیریت این قبیل فعالیت‌ها چنانکه برخی کارشناسان نیز اشاره کرده‌اند، ساماندهی و نظارت و قانونمند کردن آنهاست نه مقابله و حذف. در این نظام‌دهی، باید مساله مزیت‌های هر بخش در فضای رقابتی و باز کردن میدان انتخاب مصرف کننده مد نظر قرار گیرد تا هم فعالان و هم مصرف‌کنندگان در چارچوب موازین قانونی، رفتار کنند. با هر آنچه خارج از روال قانون باشد باید قاطعانه و به شدت برخورد گردد. برای مثال شهرداری در مورد ساخت و ساز غیر قانونی، حکم قلع و قمع دارد. به نظر من، اصلی‌ترین عامل بروز مشکل و نابسامانی در اینگونه موارد، تمایل گروهی از افراد به انحصار به جای پذیرفتن واقعیت اقتصاد بازار و ایجاد رقابت در فضای کسب و کار است. اقتصاد دولتی که بزرگترین رانت را برای کارفرمای بزرگ ایجاد کرده، فعالان بخش خصوصی را نیز به جای تلاش به بروز خلاقیت‌ها و ایجاد مزیت‌های رقابتی و تولید برند و جلب و جذب سهم بیشتر از بازار، شایق به حذف رقیب و ایجاد مونوپل و تک بازار کرده است. متولیان سیاست‌گذاری باید تلاش کنند اولا دولت در بازار کمرنگ شود ( سیاست‌گذار و ناظر باشد نه فروشنده و کارفرما ) و ثانیاً موازین و ضوابط را به نحوی تنظیم کنند که هتلدار در قبال خانه‌مسافر احساس نگرانی، تهدید و رقابت نکند. هتل، تاسیسات پیشرفته گردشگری، مجهز، مدرن و با قابلیت ارائه خدمات انبوه است که مصرف‌کننده و مشتری خاص خود را دارد و باید دارای ساز و کار بازاریابی سیستماتیک، پویا و پیشرفته باشد. هتل به تناسب قابلیت ارائه خدمات متنوع سطح عالی از قبیل پذیرش هیات‌های عالی رتبه سیاسی، اقتصادی، علمی، هنری، ورزشی و... و نیز داشتن فضاهای لازم برگزاری برنامه‌هایی با موضوعات مهم اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، علمی و... با حجم زیاد افراد و شرکت‌کنندگان، باید معطوف به برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری سطح عالی خدمات گردشگری باشد. یک هتل با سیستم بسته، طبعاً کامیابی و موفقیت لازم را نخواهد یافت. خانه‌مسافر هم در سطح خود، ممکن است مقبولیت لازم را برای مشتری خود داشته باشد. اما خانه‌مسافر ارائه خدمات در سطح خرد است. اندیشه رقابت دو بنگاه اقتصادی کلان و خرد، چندان موجه به نظر نمی‌رسد. البته تاثیر گسترش خانه‌مسافر را در سطوح پائین‌تر مانند مهمانپذیرها و یا واحدهای اقامتی تا درجه دو را می‌توان ارزیابی کرد. در بازار باید مزیت رقابتی ایجاد کرد و سپس با اطلاع‌رسانی و تبلیغات مناسب، مصرف‌کننده متناسب با مزایای مورد انتظار به مراکز خدمات مورد نظر کشش خواهد یافت. علی شعبانی - کارشناس گردشگری

ایجاد شده: 31/اردیبهشت/1398 آخرین ویرایش: 31/اردیبهشت/1398

پیام معاون گردشگری کشور به مناسبت سی‌ام اردیبهشت؛ روز ایرانشناسی و ایرانگردی

باید حسن تدبیر و نگاه ژرف آنانی را ستود که سی‌ام اردیبهشت را در گاهنامه ایرانی به زیور ایران‌شناسی و ایرانگردی، آراسته و آذین بسته‌اند. گواهی بر طنز تلخ تاریخ یا تصدیق "خوشتر آن باشد که سر دلبران، گفته آید در حدیث دیگران" هر یک که علتش باشد؛ دلکش‌ترین، زیباترین و پرمحتواترین تعاریف از سرزمین خود را در سفرنگاشت‌ها و یادداشت‌های جهانگردان و سفرنویسان کشورهای دیگر می‌یابیم. بسیاری از گردشگران که زیر آوار پروپاگاندای امپراتوری‌های رسانه‌ای جهان با هزار اما و اگر، ایران ما، این مقصد باستانی گردشگری را انتخاب می‌کنند، در بازگشت به موطن خود در نغزترین عبارات، سفر به ایران را بهترین تجربه و سرآمد سفرهای خود ذکر می‌کنند. به راستی منبع و آبشخور اینهمه کشش و جذبه چیست و از کجاست؟ به گمانم آنچه آنها می‌جویند و روح تشنه و خسته انسان امروزی را سیراب می‌کند صرفا در جلوه‌های طبیعت بکر و رموز معماری آثار و بناهای تاریخی ما نیست. ایرانی است تمام و کمال متشکل از آنانکه بوده‌ایم، داشته‌ایم، اندیشیده‌ایم و هستیم و داریم و می‌اندیشیم و نیز آنچه ساخته‌ایم و می‌سازیم. بر آحاد ماست که ایران و ایرانیان دیروز و امروز را نیک بشناسیم. در آفاق و انفاس این دیار سیر کنیم؛ اهتمام به این امر، همتمان را بر می‌انگیزد که در دنیای روزمرگی دست و پا نزنیم و بال بگشاییم به سوی آسمان صاف و روشن وارستگی؛ خودباوری و سعادت. ضمن عرض مراتب تبریک شایسته این روز خجسته به همه ایران دوستان، ایران‌شناسان خاصه ایرانگردان و ذی‌نفعان ایرانگردی و ایرانشناسی بر ضرورت توسعه متوازن ایرانگردی و گردشگری به عنوان بستری برای توسعه گردشگری ورودی، لزوم ترویج سفرهای گروهی و برنامه‌ریزی شده، اجتناب‌ناپذیربودن تعامل و همکاری همه دستگاه‌های مرتبط، استانداری‌ها، شهرداری‌ها، شوراها، فرمانداری‌ها، بخشداری‌ها و دهیاری‌ها و سایر ذی‌نفعان در جهت ظرفیت‌سازی برای شناخت و معرفی گردشگری کشور، ابرام و اصرار دارم. ایرانشناسی و ایرانگردی دو لازم و ملزومند. در دیروز و امروز این کهن دیار باید غور کرد. ایران را باید با "حضور" گشت، با "چشم دل" دید، با علاقه شناخت و با شکیبایی شناساند. تشویق نسل‌های نو به استمرار در سفرهای مسئولانه، شناخت دقیق و عمیق ایران و خوانش دوباره این کهنه کتاب گشاده در پیش روی، بر ذمه تک تک آنانی است که در این خاک پاک رسته‌اند و بالیده‌اند. ولی تیموری - معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی کشور

ایجاد شده: 30/اردیبهشت/1398 آخرین ویرایش: 30/اردیبهشت/1398