مقالات و یادداشتهای تخصصی کارشناسان و صاحب نظران صنعت هتلداری در این بخش از سایت قابل مشاهده و دانلود میباشد.
جناب آقای دکتر "حسن روحانی" رئیس جمهور عزیز و محترم. شاید میبایست خیلی زودتر از اینها این مکتوب را خدمتتان میفرستادم امّا چون اصولاً انسان صبوری هستم، مدتی طول کشید و از این باب پوزش میخواهم امّا در این برهه، فرصت را بسیار مغتم دانسته و با خلوص نیت و بدون هیچ حب و بغضی از شما طلب عفو میکنم و باید من را که یک فعال کوچک اقتصادی در حوزه بزرگ صنعت گردشگری کشور هستم را مورد بخشش قرار دهید. اگر خاطر مبارک باشد، حدود شش سال قبل که آن سفرهای پُر ماجرای شما بر پایه و اساس دولت تدبیر و امید آغاز میشد، من و بسیاری از یاران و فعالان این صنعت مهم با جان و دل، تمامی نقش و نگار زیبایی که از تدبیر و کوشش دولتمردان خود و امید برای پیشرفت صنعت گردشگری را ترسیم کردی، پذیرفتیم و گام به گام به توصیهها و رهنمودهایت عمل کردیم و حال در این زمان به یک حقیقت رسیدیم که متاسفانه بسیاری از ما دیگر نمیتوانیم به آن امیدی که خواستار آن بودی و از آن میگفتی و میگفتیم، پایبند باشیم. ما را رفیق نیمهراه قلمداد نکن امّا بر ما ببخش عدم پایبندی به آن قول و قراری که گذاشتیم! البته میدانیم و یقین داریم که شما و هیات دولت همراه به تدبیر خود ادامه داده و این راه پر فراز و نشیب را ادامه خواهید داد امّا بپذیر که امیدواری قدرتمندی که داشتیم را به سهولت از ما گرفتی! آن زمان که گفتیم و حتی فریاد برآوردیم هتلداری را به سخره گرفتهاند و هر خانه و کاشانهای را به مکانی جهت اقامت تبدیل کرده و با مجوز و بدون مجوز به کسب و کار اقامت و پذیرایی وارد شدهاند در جواب اعلام شد که زیرساخت نداریم و مردم حق انتخاب دارند! در همین سخنرانیهای آخر خود در شهر یزد با یک هیجان وصفناپذیری از رونق صنعت گردشگری سخن به میان آوردید امّا در مقابل چنان با نکتهسنجی و اشارات ظریف و در عمل با بازی با ارقام و اعداد به کمبود بودجه وعدم صادرات نفت و نداشتن منابع مالی و الزام به جبران آن از طریق درآمد ملت و مالیات اشاره فرمودهاید که قانونگذاران عزیز و مجلسیان محترم در اولین اقدام خود، پیشنویس خط خوردن معافیت مالیاتی سرمایهگذاری در تاسیسات گردشگری را تهیه و متعاقب آن تصویب معافیت مالیات ارزش افزوده هتلها را متوقف و با ارسال آن به کمیسیون اقتصادی، این مصوبه مهم را در هالهای از ابهام قرار دادند. سوختیم و ساختیم و هنوز نفس تازه نکرده بودیم که به ناگاه بنزین را گران کردید. هرچند نرخ و قیمت بنزین در یک اقتصاد سالم میبایست افزایش پیدا کند امّا آیا میدانید برای گردشگری داخلی این کار یک فاجعه است؟! آیا برای جبران آن اندیشه و راهکاری تنظیم کرده بودید؟! میدانیم و آگاه هستیم که اگر هنوز از هدفمند کردن یارانهها برای صنعت گردشگری کشور سهمخواهی کنیم، راه به جایی نخواهیم برد و خوشخیالی است!! اگر از تسهیلات بانکی کمبهره و حتی بلاعوض فقط برای بقا بگوئیم به یقین آن را طنز تلقی کرده و پاسخی دندانشکن گرفته که از شما واجبتر نیز هست!! آقای رئیسجمهور اگر شما به همین اندک گردشگر خارجی و درآمد ارزی حاصل از آن و چند صباحی با دیدن جنب و جوش در گردشگری داخلی، راضی شده و هنوز با چیدمان جدول و نمودارهای متنوع از افق بیست ساله و امید به آینده دور خبر میدهید، بدانید و آگاه باشید که بسیاری از ما به همین فردای خود نیز امیدی نداریم! نمیدانیم از برقراری مجدد اینترنت در کل کشور خشنود باشیم و یا از قطع چند روزه آن تاسف بخوریم امّا به هر صورت به گردشگری ضربهای وارد کرد و جبران آن مدتها طول خواهد کشید. جناب آقای دکتر روحانی، بدان و آگاه باش که از مدیر و کارکنان عزیز آن مهمانپذیر بیستاره تا آن هتل پر ستاره و کل خانواده بزرگ گردشگری کشور به نظام جمهوری اسلامی و میهن عزیزمان پایبند هستند و اگر اینگونه نبود یقین بدان تاکنون همانند فرار مغزها با فرار سرمایههای آنها نیز روبهرو میشدید! در این روزها و در این سالهای پایان دوره دولت خود، طریقی اتخاذ کن تا چند برگی درخشان و مثالزدنی همانند آنچه در ابتدای شروع دولت تدبیر و امید شاهد بودیم به کتاب تاریخ صنعت گردشگری ایران عزیز افزوده شود. علی معینزاده - فعال صنعت گردشگری و هتلداری
ایجاد شده: 13/آذر/1398 آخرین ویرایش: 13/آذر/1398دکتر احمد روستا چه زیبا میگوید: شناسایی، شناساندن، رضایت؛ کند بازاریابی را حکایت / دریغا قدر آن را کس نداند؛ در این آشفته بازار ولایت در حقیقت در این شعر کوتاه، ماموریت اصلی و به عبارتی دیگر اهداف اصلی بازاریابی در ۳ حوزه مهم ذیل تعیین شده است. - شناسایی ( شناسایی مشتریان یا بازارهای هدف و نیازها و خواسته هایشان ) - شناساندن ( معرفی و تبلیغ کالا و خدمات قابل عرضه در یک کسب و کار به بازار هدف یا مخاطبان ) - جلب رضایت مشتری یا مخاطب بنابراین تاکید بازاریابی نوین گردشگری نیز بر شناخت بازارهای هدف و نیازهای آن و سپس تولید کالا و خدمات بر اساس نیاز جامعه مخاطب و استفاده از ابزارهای موثر جهت معرفی، جذب و جلب رضایت مشتری است به نحوی که منجر به افزایش سود در کسب و کارهای گردشگری گردد. متاسفانه با شدت گرفتن رقابت در بازار گردشگری و افزایش رقبا و همچنین تحول در تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات، هنوز هم بسیاری از صاحبان کسب و کارهای گردشگری اندر خم یک کوچه بوده و به اهمیت بخش بازاریابی و فروش پی نبردهاند و همچنان این بخش را به عنوان بخشی هزینهبر، قلمداد کرده و به دنبال سودهای مقطعی می باشند. بخش بازاریابی با انجام تحقیقات بازار، تهیه برنامههای عملیاتی بازاریابی و ... تلاش میکند تا از فروش تاسیسات گردشگری، پشتیبانی و به افزایش درصد اشغال اتاق واحدهای اقامتی و سود سایر تاسیسات گردشگری کمک کند. به تعبیری، قوام و دوام کسب و کارهای گردشگری به شدت وابسته به بکارگیری ابزارها و روشهای نوین بازاریابی است و بدون آن ادامه حیات کسب و کار میسر نخواهد بود. به قول پیتر دراکر؛ همه چیز بازاریابی است و بازاریابی همه چیز است. لذا به کلیه مدیران و صاحبان تاسیسات گردشگری توصیه میشود تا قدرت بازاریابی را در کسب و کارهای خود دست کم نگرفته و تا میتوانند این بخش را تقویت و حمایت کنند. بدون شک نتیجه مثبت این رویکرد و عملکرد در مدت زمانی کوتاه در کسب و کارشان نمایان خواهد شد. احمد دیناری مشاور، سخنران و نویسنده مهارتهای بازاریابی، فروش و برندسازی گردشگری / دانشجوی دکترای مدیریت گردشگری گرایش بازاریابی
ایجاد شده: 22/آبان/1398 آخرین ویرایش: 22/آبان/1398ما تقریبا در اکثر کشورهای جهان، هموطنان عزیزمان یا مقیم هستند و یا مشغول تدریس، دانشجو و یا به تابعیت آنجا در آمدهاند. به نظر میرسد که تقویت این افراد، بها دادن و آموزش آنها و ارائه بستههای تشویقی و گردشگری به آنها و دادن بروشور، سیدی، عکس و بستههای تبلیغاتی به این افراد میتواند اثر مضاعفی در جذب گردشگر از کشورهای مختلف داشته باشد زیرا هر کدام از آنها با گروهها، افراد و قشرهای مختلف جامعه محل زندگی خویش، ارتباط و یا دوستی دارند و از طرفی با ارتباطی که با سایر اتباع کشورهای دیگر که در آن کشور مقیم هستند، معمولا ارتباط خاصی وجود دارد که توجه به این امر و تقویت آن به خودی خود باعث ایجاد افقهای جدید گردشگری و توسعه و تنوع ورود گردشگر به کشورمان را در پی خواهد داشت. عبدالرضا خدادادی - فعال گردشگری و گردشگری سلامت و درمان در کشور عمان ( مسقط )
ایجاد شده: 19/آبان/1398 آخرین ویرایش: 19/آبان/1398امروزه رشد سريع گردشگری به عنوان يك صنعت سودآور و در عين حال پاک برای هر کشور، تغييرات اجتماعی، اقتصادی و محيطی فراوانی را به دنبال دارد. بررسی اثرات اقتصادی صنعت گردشگری در سطح جهان نشان میدهد که اين صنعت 6.5 تريليون دلار در اقتصاد جهانی، مشارکتی غيرمستقيم داشته و حدود ۲۶۰ ميليون شغل نيز در ارتباط با اين صنعت هستند که حدودا ۱ شغل از هر ۱۲ شغل را شامل میشود. در اين ميان ايران نيز با توجه به پتانسيلهايی نظير موقعيت جغرافيايی، پيشينه فرهنگی، تاريخی، قدرت استراتژيكی منطقهای خود و ... از اين قاعده مستثنی نيست و البته استفاده از فرصتهای موجود، نيازمند مطالعات گستردهای در اين خصوص میباشد. از مهمترين عوامل کلان مؤثر بر جذب گردشگر و توسعه گردشگری داخلی در هر کشور، سياستهای خارجی اتخاذ شده است. گردشگری تأثیر فراوانی در ابعاد اقتصادی، فرهنگی و سیاسی کشور میگذارد. گردشگری اشتغال ایجاد میکند، سرمایههای اقتصادی را به جریان میاندازد، امنیت داخلی را افزایش می دهد و به مشروعیت سیاسی در سطح بینالمللی میانجامد. امروزه سفر و گردشگری نه اسباب تفریح و سرگرمی که به تدریج به ابزار شناخت و آگاهی زندگی مردمان، تفاهم با دیگران و فراتر از آن به شناخت جهان پیرامون، حقایق آن و غنای بینش و نگرش آدمیان به مفاهیم زندگیشان تبدیل شده است. ایرانِ امروز، بیش از هر زمان دیگری با دشواری اشتغال دست به گریبان است. بهای روز افزون نفت، اقتصاد کشور را بیش از پیش متکی به خود نموده و سیاستگذاران بیش از هر زمان دیگری به دنبال راهحلهایی خارج از الگوهای پیشین هستند. گردشگری به مثابه یک نظام پیچیده با ابعاد بزرگ میتواند راه برونرفت از این تنگنا باشد و به همین جهت باید آن را از تمامی جنبههای ممکن مورد بررسی و مطالعه قرار داد. از جمله این جوانب مقوله سیاسی و سیاست خارجی دستگاه حاکم بر کشور است. سیاست خارجی یک کشور نقش مهمی در افزایش یا کاهش استقبال گردشگران خارجی در آن کشور ایفا میکند به طوری که یک سخنرانی یا یک حرکت میتواند تاثیر بسزایی بر تمایل گردشگران برای خروج از کشورمان داشته باشد. امروزه با اوجگیری تبلیغات جبهه جهانی از سوی آمریکا، کشورهای عربی مانند عربستان و امارات و رژیم صهیونیستی علیه کشورمان و اعمال تحریمهای متوالی، سیمای ناپسندی در ذهن گردشگران و توریستهای خارجی از کشورمان به وجود آمده است و همین امر مهمترین نقش را در کاهش تمایل گردشگران به ورود به کشورمان و بازدید از شهرها و اماکن تاریخی آن ایفا مینماید. از طرف دیگر اعمال سیاستها، تصمیمگیریها و سخنرانیهای مغایر با مدیریت جهانی و طبق خواسته دولتمردان، این رکود را تشدید کرده و عواملی مانند احساس ناامنی، ترس از درگیری داخلی، دیدگاهی بد نسبت به ایران و ایرانی را در ذهن گردشگران خارجی ایجاد نموده است. به طور خلاصه از جمله موانع سیاسی گردشگری که با مقوله سیاست خارجی کشورمان در ارتباط میباشد و بر رکود گردشگری در کشورمان موثر است میتوان به موارد زیر اشاره کرد. 1 - سیاستها و سخنرانیهای غیرکارشناسی مسئولان و تاثیر آن بر نهادهای جهانی 2 - جنگ های خاورمیانه و جهتگیری ایران به سوی محور مقاومت و سمتگیری جامعه جهانی در مقابل ایران 3 - ایجاد و حرکت به سوی انزوای ایران در پی تحریمهای دنبالهدار اقتصادی و سیاسی 4 - دامن زدن به تحرکات ضد ایرانی در منطقه به خصوص از ناحیه کشورهای عرب منطقه 5 - شورشهای داخلی محدود در شهرهای کشورمان و نمایش آن در سطح جهانی 6 - تداخل و تقابل نهادها در تصاحب و اداره مراکز و سازمانهای گردشگری 7 - تغییر قوانین و جابجایی تفویض اختیارات میان سازمانهای گردشگری 8 - عدم تبلیغ موثر بخش سیاست خارجی و دیپلماسی کشور در شناساندن گردشگری ایرانی به ملل دیگر 9 - نقش مراکز و سازمانهای خارج از حوزه سیاستگذاری دولت در اداره گردشگری 10 - خلاء نقش و جایگاه گردشگری در توسعه روابط خارجی با دیگر کشورها 11 - گسترش تروریسم و گنجاندن ایران در اذهان جوامع به عنوان کانون حمایت از تروریسم عدم آمادگی مدیریتی و اداری شرکتها و سازمانهای تصمیمگیر علاوه بر مسائل کلان ناشی از سخنرانیها، مواضع سیاسی و فعالیتهای بینالمللی برخی مقامات ایرانی و تاثیرات آنها بر صنعت گردشگری، مشکلات عمدهای که در این رسته از صنعت موجب کاهش رغبت در سرمایهگذاری میشوند نیز شامل برخی موارد میشود. نخستین مورد عدم آمادگی مدیریتی و اداری شرکتها و سازمانهای تصمیمگیر است. در اغلب شرکتها، افرادی با روحیه کارمندی و محافظهکارانه و نه با روحیه توسعهگرایانه و کارآفرین وجود دارند که بیش از آنکه به توسعه بیندیشند و اهل ریسک باشند، بیشتر به روزمرگی و احتیاطهای موهوم متوسل میشوند. ناکارآمدی نظام بانکی و تامین سرمایه در ایران ناشی از تحریم مساله دیگر، مشکلات ناشی از ناکارآمدی نظام بانکی و تامین سرمایه در ایران است. بانکهای ایران در اوضاع کنونی آمادگی حضور و کار در عرصه بینالمللی و حتی جذب اعتبارات سرمایهگذاری خارجی را ندارند. آنها عمدتا با مفاهیم و روشهای نوین سرمایهگذاری آشنا نیستند و در چهل سال گذشته، ممارست و تمرین برای جذب سرمایه خارجی و اجرای پروژههای بزرگ را نداشتهاند. بعد از ارائه مقررات پولشویی در دنیا و گسترش سیستمهای الکترونیکی و سرعتی که در فرآیندهای فرا پست مدرن در بانکداری دنیا بهوجود آمده، بسیاری از مفاهیم، روشها، نظریههاو فرضیهها در ساماندهی و عملیات بانکداری جهان تغییر کرده که متاسفانه نظام بانکی در ایران در این خصوص مطابق آنها رشد نکرده است. از سوی دیگر، سرمایهگذاری در صنعت گردشگری به دلیل ماهیت فرابخشی و وجه خدماتی این صنعت با دیگر صنایع مثل نفت، پتروشیمی و فولاد متفاوت است و نحوه معاملات ارزی و بیزینس پلانها و بیزینس مدلهای خاصی دارد که در رویهها و دیسیپلینهای موجود نظام بانکی ایران مرسوم نیست. نبود راهبرد مشخص دولت مشکل دیگر، نبود راهبرد و برنامه مشخص دولت برای توسعه صنعت گردشگری است. دولت تاکنون راهبرد، برنامه و اولویت مشخصی برای این صنعت نداشته است و با شیوه معمول کنونی نیز اتفاق خاصی روی نخواهد داد. در عین حال، بالا بودن قیمت زمین نیز برای سرمایهگذاری مشکل آفرین شده است. بدون شک قیمت زمین در مقاصد گردشگری بالاست و آماده کردن زمین برای اجرای پروژهها و سرمایهگذاری به ویژه مراحل اخذ پروانه ساخت مجتمعها و هتلها دشوار و زمانبر است. عدم آشنایی اغلب نهادها، سازمانهای نظارتی و بازرسی نسبت به ابعاد پیچیده این صنعت نیز خود بر مشکلات افزوده است. به این ترتیب سرمایهگذاری خارجی و داخلی با همه جذابیت و استقبالی که برای توسعه گردشگری ایران داشته و دارد، دچار مشکلات عدیده میشود. عدم توجه به سیاست گذاری منطقهای در گردشگری حضور موفق در بازار جهانی گردشگری نیازمند همکاری منطقهای و بین منطقهای است. مناطق گوناگون آسیا در تعامل سازنده میتوانند سهم و نقش مناطق و کشورهای قاره کهن را در گردشگری افزایش دهند. این عامل علاوه بر گسترش دامنه جذب گردشگر فرهنگی به پاسداشت میراث مشترک و یادآوری خاستگاه این مواریث، کمک میکند. گردشگری میتواند به تعمیق طرحهای همگرایی منطقهای یاری رساند و در مقابل، همکاری و همگرایی منطقهای فرصتی پیش روی توسعه گردشگری است زیرا همانگونه که در عرصه اقتصادی گام نخست در همگرایی منطقهای، افزایش تعاملات درون منطقهای است در عرصه گردشگری نیز باید روی بازارهای منطقهای حساب ویژه باز کرد. همانگونه که مطالعات گروه پرینستون به مدیریت کارل دویج در دهه پنجاه میلادی نشان داد، برای تعمیق برنامههای همگرایی منطقهای باید به قاعده هرم همگرایی یعنی تعاملات شهروندان واحدهای ملی حاضر در منطقه مورد نظر، توجه نمود تا پایههای این حرکت محکم و استوار گردد. گردشگری این ظرفیت را دارد و در صورت تعریف دقیق سیاست ملی، میتواند در خدمت این هدف بزرگ قرار گیرد. گردشگری از حوزههایی است که امکان تعریف سیاست منطقهای برای آن وجود دارد و کشورهای منطقه حساسیت کمتری نسبت به آن دارند و با توجه به اولویت گردشگری پایدار و حفظ منابع محیط زیست و سرمایههای انسانی که مستلزم تعامل فراملی است، امکان حصول بیشتر دارد. علاوه بر آن با توجه به رابطه گردشگری و محیط زیست و تاکید بر گردشگری پایدار که در متن توسعه پایدار تعریف میشود، برای تحقق این امر همکاریهای منطقهای و بین المللی الزامی است و تغییرات آب و هوایی در دهههای اخیر نیز این تعامل را بیش از پیش ضروری کرده است. با توجه به جایگاه فرهنگی ایران و میراث مشترک کشورهای پیرامون ایران، باید در سیاستگذاری گردشگری علاوه بر سطح ملی به سطح منطقهای نیز توجه شود. مهران امیرحسینی - مدیر هتل جهانگردی شمشک
ایجاد شده: 14/آبان/1398 آخرین ویرایش: 14/آبان/1398هتلداری و صنعت میهمانپذیری روز به روز در حال رشد بوده و یکی از ارکان اصلی گردشگری به شمار میرود. در فرایند سفر و یا به عبارتی در ارکان تشکیلدهنده یک بسته سفر، اقامت یکی از مهمترین دغدغههای گردشگران در مقصد به شمار میرود و ارتباط مستقیمی با آسایش، رفاه، امنیت خاطر و خلق تجربه شیرین سفر برای آنها دارد. لذا مدیران هتلها نقش بسیار موثری در خلق این تجربه و کمک به بازگشت مجدد مسافران به مقاصد گردشگری و واحدهای اقامتی یک مقصد گردشگری ایفا میکنند. ویژگیهای مهم یک مدیر هتل حرفهای و برجسته از نظر من که وی را از سایر مدیران هتلها متمایز مینماید، عبارت است از؛ 1 - مطلع و دارای دانش کافی در حوزه هتلداری توضیح: مدرک تحصیلی مرتبط شرط لازم برای موفقیت وی به شمار میرود اما شرط کافی نیست و مدیر حرفهای همواره به دنبال کسب دانش تخصصی و به روز در این حوزه است. سپری کردن دورههای کاربردی و مهارتی مانند امور مالی، مدیریت عمومی واحدهای اقامتی یا تاسیسات گردشگری، مدیریت تخصصی هتل، بازاریابی و فروش، آداب و الگوهای رفتاری و تشریفات و … ضروری است. 2 - آشنا با نرمافزارهای کاربردی رایانهای 3 - آشنایی با زبان خارجی 4 - آشنایی با آخرین قوانین و مقررات مورد عمل هتلداری کشور مانند آئیننامه تاسیسات گردشگری، دستورالعملهای نظارت، نرخگذاری، رزرو اتاق در هتل، رسیدگی به شکایات، استانداردسازی هتلها، قانون توسعه صنعت ایرانگردی و جهانگردی و آئیننامه اجرایی آن، ضوابط فنی و معماری هتلها و سایر قوانین و مقررات کاربردی 5 - آشنایی کلی با امور مالی 6 - تفکر بازاریابی نوین و ایجاد واحد بازاریابی در هتل با شرح وظایف و ساختار مشخص 7 - مدیریت شبکههای اجتماعی از طریق پرسنل مطلع و علاقهمند 8 - ارتباطات برونسازمانی مناسب و موثر با تشکل حرفهای هتلداران، ادارات کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، اداره نظارت بر اماکن عمومی، شهرداری منطقه، اداره امور مالیاتی و ... 9 - بهرهگیری از مشاوران خبره و کاربلد در حوزههای مالیاتی، بیمه، کار، بازاریابی، حقوقی، مالی، ثبتی و ... 10 - مدیریت تجربه، شکایات و ارتباط با مشتریان و پیادهسازی طرحهای آن در هتل 11 - توجه به شاخصهای مهم کیفیت خدمات هتلداری در کنار ارزیابی و تحلیل آنها مانند نحوه برخورد با میهمان، نحوه پاسخگویی، تعیین فرایندها، نور، صدا، بو، رنگ، آموزشهای مهارتی، تجهیزات مناسب، استقبال، بدرقه، بهداشت، ایمنی، نرخ و ... 12 - حضور مستمر در رویدادهای مربوط به حوزه گردشگری و هتلداری مانند نشستها، سمینارها، همایشها، کنفرانسها، جشنوارهها، نمایشگاهها و ... با هدف دانشافزایی، کسب تجربه، تقویت ارتباطات و ... 13 - پرهیز از چند شغله بودن به ویژه شغلهای دوم و سومی که هیچگونه ارتباطی با صنعت هتلداری ندارند و باعث تلف شدن وقت و عدم تمرکز مدیر هتل میشوند. 14 - نگاه بلندمدت به هتلداری و اهداف آن 15 - تواضع، پرهیز از آفت همه چیز دانی، پیگیری امور مردم، خوشرویی، خوش صحبتی، خوش پوشی، خوش قلبی، صبرو شکیبایی، خویشتن داری و در یک کلمه مردمداری 16 - رعایت و تقویت آداب و اصول تشریفات از طریق آموزشهای مهارتی در پایان، فراموش نکنید که برند مدیر هتل باید با برند هتل یکدیگر را در آغوش بگیرند و مکمل یکدیگر باشند. به شخصه معتقدم وقتی مدیر یک هتل برجسته و متفاوت است، هتل نیز در بازار هتلداری متفاوت و برجسته خواهد بود. مدیران هتلها بایستی تلاش کنند تا از طریق بکارگیری موارد گفته شده و یا تقویت این ویژگیها و مهارتها در خود در بین 10 درصد اول مدیران هتل حرفهای و توانمند شهر و کشور خود قرار گیرند. احمد دیناری مشاور، سخنران و نویسنده مهارتهای بازاریابی و فروش گردشگری و هتلداری معاون سرمایهگذاری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان رضوی
ایجاد شده: 27/شهریور/1398 آخرین ویرایش: 27/شهریور/1398گردشگری فارغ از رسالت فرهنگی و اجتماعی که دارد، یک صنعت است. صنعتی که در کنار ویژگیهای متفاوت هر کشور نسبت به کشور دیگر به عنوان یک مزیت از فعالیت اقتصادی و توسعه مناسبات اقتصادی آن، تولید درآمد میکند. "گردشگری و مشاغل؛ یک آینده بهتر برای همه" عنوانی است که جهان از 27 سپتامبر 2019 برآن تاکید میکند. شغل و آینده بهتر دو عنوانی است که برای یک سال، جهان بر آن صحه گذاشته است. امروزه کشورهایی مانند آمریکا که بزرگترین تولیدکننده نفت در جهان است، بالاترین آمار جذب گردشگر را به خود اختصاص داده است و این بخش را به عنوان یکی از منابع مهم درآمدی خود مدنظر قرار میدهد. در خاورمیانه و شمال آفریقا نیز کشورهایی نظیر قطر، امارات متحده عربی و بحرین که همچون ایران از منابع نفت و گاز برخوردارند، سهم عمدهای از درآمدهای خود را از طریق این صنعت کسب میکنند و سه رتبه اول جذب گردشگر در ردهبندی جهانی در این منطقه را به خود اختصاص دادهاند. در آخرین بروزرسانی سازمان جهانی گردشگری ( UNWTO ) تعداد گردشگران به میزان ۳.۳ درصد به طور میانگین از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۳۰ افزایش پیدا میکند که این موضوع نشاندهنده سفر بیشتر ۴۳ میلیون گردشگر جهانی در هرسال و رسیدن به عدد یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون گردشگر تا سال ۲۰۳۰ است. به عنوان یک تجارت بزرگ و سرویس جهانی، گردشگری ورودی تبدیل به یکی از بزرگترین شاخههای مبادلات جهانی شده است. درآمد کلی حاصل شده از گردشگری ورودی با احتساب حمل و نقل مسافران بیش از یک تریلیارد و ۲۰۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۱ و یا به عبارتی سه میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار در هر روز بوده است. حساب صادرات گرشگری به اندازه ۳۰ درصد از مبادلات جهانی سرویسهای ارتباطی و ۶ درصد از کل میزان مبادلات جهانی است. درآمد جهانگردی در سطح بینالمللی تا سال 2005 حدود 622 میلیارد دلار بوده و هر جهانگرد از اروپا و آمریکا بین 500 تا 700 دلار هزینه نموده، در حالیکه این رقم در ایران کمتر از 500 دلار بوده است. اهمیت گردشگری بر ساختار کسب و کار آنچه سازمان جهانی گردشگری را برای انتخاب "گردشگری و مشاغل؛ یک آینده بهتر برای همه" به تامل واداشت، اهمیت این صنعت بر اشتغال است. ایجاد شغل با پیشرفت تکنولوژی و رشد جمعیت به یکی از معضلات کشورها بدل شده است و کشور ما ایران با دارا بودن بیش از 45 درصد از جمعیت جوان و نیروی کار نیز از این قاعده مستثنی نیست و صد البته این ظرفیت نیروی جوان در کشور کمنظیر است. گردشگری بیش از نفع اقتصادی و درآمد به طور مستقیم و غیر مستقیم بر ایجاد شغل تاکید داردو آثار مستقیم حاصل از صنعت گردشگری با احتساب حدود 6 درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی در این صنعت، نمایانگر تخصیص یک شغل از هر 15 شغل است. در سال 2016، سهم کل گردشگری در اشتغالزایی شامل مشاغلی که به گونه غیرمستقیم تحت پوشش این صنعت قرار دارند، 5/6 درصد از کل اشتغال و یک میلیون و 398 هزار و 500 شغل بود که انتظار میرود با رشد 1/3 درصدی در سال 2026، تعداد یک میلیون 967 هزار یعنی 6/1 درصد از کل اشتغال را تحت پوشش قرار دهد. در این بازار بزرگ سهمخواهی، ایران با دارا بودن پتاسیلهای زیاد در گردشگری فرهنگی، هنوز بر کامل نبودن زیرساختهای گردشگری تکیه زده است. جا دارد در آستانه فرا رسیدن روز جهانی گردشگری علاوه بر بهرهگیری از ظرفیتهای اشتغال در این صنعت پویا، نگاه ویژهای نیز به سرمایههای انسانی و مشاغل صنعت گردشگری و وابسته در کشور شود و باز تعریف مشخص و معینی با کد بیمهای برای مشاغل مرتبط با این صنعت یا مشاغلی که به واسطه گسترش این صنعت در کشور پدید آمده است، صورت پذیرد تا ضمن توجه بیشتر به جایگاه بیبدیل اقتصادی و اشتغال این صنعت پویا، قدمهایی هر چند کوتاه برای رسیدن به استانداردهای جهانی برداشته شود. همانطور که گردشگر، مسافر و جهانگرد در سطح بینالمللی دارای تعاریف کارشناسی است؛ مشاغل منشعب شده از صنعت گردشگری هم نیازمند تعاریف ویژه است که کشورمان از این خلا رنج میبرد. بخشی از ارائهدهندگان خدمت مانند راهنمایان گردشگری که از آنها به عنوان سفیران فرهنگی نیز یاد میشوند و سهمی بسزا در حلقه میانی و میزبانی گردشگری دارند، هنوز به عنوان یک شغل و حرفه محسوب نمیشود. حال از یک طرف با توجه به انتخاب این شعار برای سال 2019 شایسته است که متولیان صنعت گردشگری برای آینده بهتر شاغلین و علاقه مندان به فعالیت در این خدمت بر بُعد نظری مشاغل و تعاریف گردشگری، تجدید نظر کنند. از سوی دیگر، رایجترین نگاه به گردشگری در جهان معاصر رویکرد اقتصاد محور است که یکی از منابع عمده درآمدزایی و ایجاد اشتغال در جهان به شمار میآید؛ به طوری که میان توسعه گردشگری و رشد اقتصادی رابطه متقابل وجود دارد. در این صورت به طور معمول چنانچه شهرها و مقاصد از رشد اقتصادی بیشتری برخوردار باشند از گردشگر بیشتری نیز برخوردارند. لذا اتخاذ سیاستهای عمومی مناسب در کلیه لایههای مدیریتی و حمایت کامل کلیه دستگاههای دولتی و نهادهای عمومی برای رونق گردشگری که منجر به تأثیرات اقتصادی مهمی در هر منطقه و افزایش اشتغال خواهد بود، اجتناب ناپذیر است. دکتر حسن تقیزاده انصاری مدیرعامل شرکت هلدینگ گردشگری مارکوپولو رئیس هیاتمدیره جامعه گردشگری الکترونیکی ایران
ایجاد شده: 10/شهریور/1398 آخرین ویرایش: 10/شهریور/1398این روزها موضوع وزارتخانه شدن میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از اخبار مهم در دستگاه اجرایی کشور است. افکار عمومی منتظر است تا ببیند رئیسجمهور چه کسی را به عنوان اولین وزیر پیشنهادی این وزارتخانه پیشنهاد میکند؟ به نظر من کسی که میخواهد وزیر شود، باید اهمیت ویژهای به بخش خصوصی بدهد و برای تقویت تاسیسات گردشگری و تفویض اختیارات دولت به آنها برنامه داشته باشد. موضوعی که در قانون برنامه ششم توسعه نیز به آن تاکید شده است. وزیری که قرار است عهدهدار مدیریت عالی صنعت گردشگری شود، باید فرد شجاعی باشد. گردشگری صنعتی فرابخشی است و ارتباط تنگاتنگی با بسیاری از سازمانها، نهادها و وزارتخانهها دارد. وزیر مربوطه باید در این روابط برونسازمانی، منافع سازمانی را به منافع شخصی ترجیح دهد و منافع کلان صنعت گردشگری را در اولویت قرار دهد. در واقع باید کاری کند که سازمانها در جریان نقشی که در صنعت گردشگری دارند به صورت سلیقهای و جزیرهای عمل نکنند و مشکلاتی که امروز بر اثر این نوع عمل کردن داریم، برطرف شود. نکته دیگری که در این میان اهمیت دارد و در انتخاب وزیر باید مورد توجه قرار بگیرد، این است که وزیر مربوطه از بدنه صنعت گردشگری، انتخاب و سوابق کاری و تحصیلاتش با این صنعت مرتبط باشد. از نظر جایگاه اجتماعی و نوع ارتباطاتی که دارد، حرفش در دولت نفوذ داشته باشد. متاسفانه در گذشته افرادی با سوابق و روابط صرفا سیاسی به عنوان رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، انتخاب میشدند. یعنی اکثر روسای سازمان وابسته به جریانها و طیفهای سیاسی خاص بودند و این به کار سازمان لطمه میزد. گردشگری ماهیتا غیرسیاسی است و این معنا نباید در انتخاب وزیر فراموش شود. ما شخصیتهای کارآمد، بانفوذ و خوشنامی داریم که توانایی و سواد این کار را دارند و میتوانند به عنوان وزیر انتخاب شوند. اما مسالهای که همیشه مورد تاکید فعالان و دستاندرکاران گردشگری بوده، این است که در انتخاب مدیران از نظرات فعالان در بخش خصوصی و تشکلها هم استفاده شود. چیزی که کمتر شاهد آن بودهایم. متاسفانه در گذشته در مورد رئیس سازمان از نظر دستاندرکاران واقعی صنعت گردشگری استفاده نشد و هر وقت هم که رئیس سازمان میخواست معاون گردشگری انتخاب کند، گرچه ظاهرا نظر بخش خصوصی را جویا میشد اما در نهایت راه خودش را میرفت به طوری که انگار این نظرخواهی جنبه صوری دارد. بنابراین انتظار داریم اولا در انتخاب شخص وزیر و ثانیا پس از انتخاب وزیر در انتصاب معاونینش با تشکلها مشورت شود. این امر بیشک به توسعه بخش گردشگری کشور کمک میکند. ما در بخش خصوصی ظرفیتهای خوبی برای بررسی و کارشناسی داریم و ارتباطمان به خصوص با مجلس شورای اسلامی بسیار خوب است و میتوانیم در این تعاملات، افراد ذیصلاح و کارآمدی را برای تصدی وزارتخانه پیشنهاد بدهیم. در مورد بخش اقامتگاهی هم انتظار داریم تا وزیر آینده، سالمسازی محیط و مراکز اقامتی را در دستور کار قرار دهد. متاسفانه در گذشته دستگاههای مختلف از جمله خود سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به دلایل گوناگون دنبال فراگیر کردن مراکز معتبر و غیررسمی خود بودهاند و از این جهت به اقامتگاههای رسمی و حرفهای لطمه زدهاند. انتظار است وزیر آینده مثل سایر کشورها بیاید و به مراکز اقامتی رسمی بها بدهد و مراکز غیررسمی را از محوریت خارج کند چرا که این امر ارتباط مستقیم با کیفیت خدمات و رضایت میهمانان، مسافران و گردشگران دارد. این اقتضای رشد و توسعه صنعت گردشگری به عنوان یکی از مهمترین و درآمدزاترین صنایع کشور است و امیدواریم مورد توجه همه نهادها به ویژه وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، قرار بگیرد. جمشید حمزهزاده - رئیس جامعه هتلداران ایران
ایجاد شده: 6/شهریور/1398 آخرین ویرایش: 6/شهریور/1398هتل Kyocera در Techno Police Center در نزدیکی فرودگاه kagoshima ژاپن واقع شده است. در کانسپت طراحی این هتل چند نکته اصلی باید لحاظ میشد. برای توریستهایTechno Police Center به عنوان یک میهمانسرا عمل میکرد. برای شرکتهای محلی، فضای یک هتل تجاری را فراهم آورد. در خدمت فعالیتهای ناحیه باشد و دست آخر با چشماندازهای زیبایی که به کوههای "کیریشیما" و "کینکو بِی" دارد، احساس اقامت در یک هتل تفریحی را به افراد مقیم هتل، عرضه کند. هتل Kyocera شامل دو طبقه زیرِ زمین و سیزده طبقه، روی زمین است و 60 متر ارتفاع دارد. برای تسهیل رفت و آمد، فضای گردهمایی روی همکف و طبقه زیرین گسترده شده است. امکانات ویژه برگزاری جشن ازدواج در طبقه دوّم قرار دارد، رستورانها متمرکز در طبقه سومند و بارِ اصلی و اتاق هیاتمدیره در بالاترین طبقه واقع شده است. اتاقهای میهمان در این هتل که در بالاترین طبقه قرار دارند به شکل یک هلال سامان یافتهاند به طوری که آتریوم مرکزی را مانند دو دست در برمیگیرند. هر اتاق با مساحت 20 متر مربع، یک فضای راحت و جادار است و مانند هتلهای تفریحی، پنجرههایی دارد که از ابعاد معمولی بزرگتر طراحی شده است. یکی از مهمترین ویژگیهای هتل Kyocera که باید به آن اشاره کرد، یک آتریوم بسیار بزرگ در مرکز ساختمان است که ارتفاعی برابر با خود بنا یعنی 60 متر دارد. این آتریوم از لابی ورودی هتل شروع میشود، از دل 13 طبقه ساختمان میگذرد و تا بالاترین طبقه امتداد مییابد. همچنین تمامی پنجرههای کرکرهای از طرح حذف شدهاند و به جای آن، سیستم تهویه طبیعی در بنا گنجانده شده است. در مرکز آتریوم، یک نمازخانه قرار دارد که دیوارهای شیشهای دور تا دور آن را احاطه کرده است. درست در مرکز شیشه رنگیِ این نمازخانه که موتیف صلیب در آن تکرار شده، یک سنگ یاقوت هلالی شکل مصنوعی، همواره میدرخشد که در واقع عصاره مهارتهای تکنیکی گروه Kyocera است. یک اتاق آفتابگیر و لوازم جواهرنشانی که در لابی هتل در معرض دید قرار گرفتهاند، تنها یک سری محصول صنعتی پیشرفته نیستند بلکه در حقیقت میتوان آنها را آثار هنری نامید. علاوه بر این اقلام، یک نقاشی اثر جیونجی یوشی، یک مجسمه اثر "شینْیا ناکامورا" و یک تصویر چاپی اثر "یوتو یاماموتو" نیز در هتل به چشم میخورد. ترجمه شده توسط گروه رسانهای هنرِ معماری
ایجاد شده: 23/مرداد/1398 آخرین ویرایش: 23/مرداد/1398سرانجام مجلس موفق شد با وجود مخالفتها و کارشکنیهای برخی مقامات دولتی پس از چهار بار رایگيری، تشکيل وزارت ميراث فرهنگی، صنايع دستی وگردشگری را به عنوان يک امر مثبت در کارنامه خود ثبت کند. معاون محترم پارلمانی رئيس جمهور با اين مصوبه مخالفت کرده و اظهار داشته که "پيشنهاد اين وزارتخانه در قالب طرح از سوی نمايندگان مطرح شد و هيات دولت مکرر با تشکيل اين وزارتخانه مخالف بوده است." وی بار مالی و مغايرت با اصل کوچکسازی ساختار دولت را بهانه قرارداده و میگويد در شرايط فعلی، اولويت دولت دوازدهم تشکيل وزارت بازرگانی است و برای مقابله با اقدامات خصمانه آمريکا، ضرورت دارد حوزه تجارت الکترونيک و خدمات تجاری در جهت اشتغال بيشتر فعال شود و تنها راه آن تشکيل وزارت بازرگانی است. نقد اين نظرات ابتدايی دشوار نيست. ترجيح اولويت بازرگانی بر صنعت گردشگری که يکی از کارکردهای آن توسعه بهينه صادرات و ارز آوری مبتنی بر مشارکت جامعه محلی است و آگاهی از ضريب تکاثر چند برابری ارزش هر ارز و دلار ناشی از گردشگری بر امور تجاری، احتياج به استدلال ندارد. کارکردهای صنعت گردشگری برای افزايش درآمد، ايجاد فرصتهای شغلي پايدار، عدالت گستری، کاهش شکاف طبقاتی، فقرزدايی، حفظ محيط زيست و پايداری غير قابل مقايسه با ديگر صنايع است. به دليل کارکردهای فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سياسیِ گردشگری، امروزه تحول و پيشرفت در اين صنعت به عنوان شاخص توسعه، هويت و امنيت کشورها به حساب میآيد. توسعه گردشگری مستلزم دانش و شناخت عميق، سياستگذاری، ارائه راهبرد، برنامهريزی و مديريت تخصصی است. اکنون گردشگری با اولويت بالا در دستور کار اکثر کشورهای جهان و به ويژه کشورهای حاشيه خليج فارس قرار گرفته است. متاسفانه دولت تدبير و اميد با مديريت ضعيف، فرصتهای بسياری که براي توسعه گردشگری به وجود آمد را نابود کرد و تيم اقتصادی و ديگر مديران دولت که برای صدور نفت خام به زمين و زمان میزنند به هيچ عنوان توسعه گردشگری و صنايع دستی، حفظ و احيا و بهرهبرداری از ميراث فرهنگی کشور را در اولويت قرار ندادند. در اين موضوع تاکنون به چند سخنرانی رئيسجمهور و برخی مقامات، بسنده شده به گونهای که میتوان گفت تاکنون هيچ برنامه و اقدام موثر و معناداری که با آيندهنگری مبتنی بر کارشناسی به پيشرفت امور گردشگری کمک کند، ارائه نشده است. در سه سال اخير، حرکات نمايشی، برنامههای عوامانه و ناشيانه مثل تاکيد بيش از حد بر بومگردی و ارائه آمارهای غلط و بیمحتوا بيش از پيش، رونق يافته است. برای تحقق اهداف و توسعه گردشگری و دستيابی به کارکردهای تحولآفرين آن، استفاده از امکانات قانونی، مادی و انسانی موجود و اصلاح ساختار اداری و مديريت اين صنعت مهم و فرابخشی، ضروری است. ناکارآمدی و ناهمخوانی اهداف و ماموريت سه گانه برای يک سازمان و استفاده نامناسب و ناشيانه دولتها از اين سازمان به عنوان حياط خلوت سياسی و خانوادگی در دو دهه گذشته به ويژه در دولت تدبير و اميد به اثبات رسيده است. معاون محترم رئيس جمهور و به قول ايشان، هيات دولت که مخالف تشکيل وزارت ميراث فرهنگی، صنايع دستی و گردشگری هستند، بهتر است به جای مخالفت با اين مصوبه خوب و تخصصي مجلس که تبديل به قانون نيز شده است از آن استقبال کنند و به بیبرنامگی و بیتدبيری در امور اين صنعت مهم و راهبردی، پايان دهند و به جای تلاش بيهوده برای نواختن سرنا از سرِ گشاد، اين قانون را مهربانانه در دست بگيرند و تلاش کنند با برنامه و مديريت لازم، فرصتهای از دست داده و گذشته نامناسب را اندکی جبران کنند. در گام اول ضرورت دارد معاون پارلمانی و هيات دولت که مشتاقاند در امور گردشگری اظهار نظر کنند به اين پرسشها نيز پاسخ دهند؛ 1 - چرا تاکنون به نظرات و پيشنهادهای تخصصی و حرفهای متخصصان صنعت گردشگری و مديران بخش خصوصی که اتفاقا تشکيل وزارت، کمترين آن پيشنهادها بوده و به روشهای مختلف به دولت و سازمان ميراث فرهنگی ارائه شده، توجه نشده است و سازمان به جای مديريت و آيندهنگری در تراز مطالبات مردم، جاذبههای کمنظير و استعداد کشور موزه ايران، همچنان در نا بسامانی، روزمرگی و مشکلات اوليه غرق شده است؟ 2 - چرا در سه سال اخير، شورای عالی ميراث فرهنگی و گردشگری که مهمترين رکن سياستگذاری و مقتدرترين نهاد قانونی ميراث فرهنگی و گردشگری و مرکب از 11 نفر از اعضای هيات دولت، چهار نماينده رئيسجمهور و ديگر مقامات است، تشکيل جلسه نداده است؟ لازم بذکر است، پيشنهادهای تخصصی و تحولآفرين بر حسب توسعه و آمايش سرزمين و مشارکت همه استانها و بخش خصوصی از سوی صاح نظران برای بررسی و لحاظ در دستور کار شورای عالی، ارائه شده ولی در دوره کنونی مديريت، جلسات به کلی تعطيل شده است. 3 - معاون محترم پارلمانی رئيسجمهور که مدعی قانون به ويژه قانون برنامه ششم توسعه است، پاسخ دهند که چرا ماده 100 اين قانون که بر حسب آن سازمان مکلف است تا پايان سال اول اجرای قانون برنامه، سند راهبردی توسعه گردشگری را با استفاده حداکثری از بخش خصوصی جهت تصويب به هيات وزيران ارائه کند، تاکنون که سه سال از برنامه توسعه ششم میگذرد هنوز راهبرد توسعه ارائه نشده است؟ وقتی راهبرد اصلی يک صنعت مشخص نمیشود به منزله آن است که آن صنعت جهت ندارد و دولت، مديران و بخش خصوصی نمیدانند به کدام نشانی و آدرس بروند و منابع مادی و معنوی يک ملت در ابهام، روزمرگی و سردرگمی، حيف و نابود میشود. درآمد و اشتغال بدون راهبرد ايجاد نمشود و بازار ملی و بينالمللی گردشگری براي برنامهريزی، سرمايهگذاری و مديريت، دچار پريشانی است و امور به مصداق باری به هر جهت میچرخد. 4 - معاون پارلمانی محترم رئيسجمهور در خصوص اجرای بند يک ماده برنامه ششم گزارش دهند که برای تهيه و الحاق پيوست تخصصی ميراث فرهنگی، صنايع دستی و گردشگری که شامل کليه طرحهای توسعهای بزرگ و مهم در حوزه زيربنايی، توليدی و خدماتی دستگاههای موضوع ماده ( 3 ) قانون تشکيل سازمان میباشد در سطوح ملی، منطقهای، استانی و شهری، سازمان و دولت چه کردهاند؟ 5 - در خصوص اجراي ماده 3 ماده 100 قانون پاسخ دهند که برای ايجاد زيرساختهای مورد نياز مناطق گردشگری از قبيل راه، خدمات رفاهی و اقامتی، استفاده از ظرفيت بخش خصوصی در سرمايهگذاری، واگذاری تسهيلات ارزان قيمت و ساير اقدامات حمايتی در هيات وزيران چه کردهاند و همچنين در راستای ديگر بندها و تبصرههاي قانون ششم، دولت چه عملکردی داشته است؟ 6 - معاون محترم پارلمانی که به جای استقبال از قانون مصوب تشکيل وزارت ميراث فرهنگی، مخالفت دولت را اعلام میکنند؛ آيا از اين امر آگاهند که همه اموری که در قانون برنامه ششم برای توسعه و پيشرفت صنعت گردشگری، صنايع دستی و ميراث فرهنگی وجود دارد، پيشنهادهای صاحبنظران به مجلس است و دولت عليرغم دريافت همه اين پيشنهادها، جز دو جمله بیخاصيت در لايحه تقديمی به مجلس، توجه خاصی به توسعه اين صنعت نداشته است. در اين دولت که از ابتدا به پيشنهادهای متخصصان و بخش خصوصی فعال در صنعت گردشگری عليرغم تلاشهای فراوان، توجهی نکرده چه مديريت سازمانی باشد چه وزارتی شود، اميدی به آن نيست که اتفاق مهم و موثری روی دهد. توصيه میشود تا دولت با قانون مخالفت نکند و با استقبال از تشکيل وزارت، مقدمات و زمينه سياستگذاری، ارائه راهبرد تخصصی، ارتقا و بهرهبرداری از ميراث فرهنگی عالی و فاخر ايران، توسعه بازاريابي بينالمللی صنايع دستی و سرمايهگذاری و مشارکت ملی و بينالمللی برای توسعه صنعت گردشگری را با نظر متخصصان و نهادهاي علمي در فرصت اندک باقیمانده، فراهم نمايد. برای توسعه صنعت گردشگری که میتواند توسعه فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی و رفاه و اشتغال مردم را ايجاد کنند، اگر مقامات دولتی آبی نمیآورند لطفا کوزه را نشکنند. ابراهیم بای سلامی - عضو شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری
ایجاد شده: 22/مرداد/1398 آخرین ویرایش: 22/مرداد/1398سرمایهگذاری در زمینه واحدهای اقامتی، مستلزم مطالعه، تحقیق و ارزیابی منطقه و مکان مورد نظر است ولیکن برای پاسخ به این سوال که کسب درآمد بیشتر و زود بازده در کدام یک از واحدهای اقامتی امکانپذیر است، بایستی شاخصهای کسب درآمد در این حوزه را مد نظر قرار داد. از سوی دیگر بایستی این نکته را مورد بررسی قرار داد که ایجاد این شاخصها در کدام یک از واحدهای اقامتی، امکان پذیر است. بنابراین برای تصمیم گیری و ورود به سرمایهگذاری در هر بخش از تاسیسات اقامتی، باید ظرفیت استفاده و بهره برداری از شاخصهای درآمدی را مورد توجه قرار داد. لذا به بررسی برخی شاخصها در این خصوص میپردازیم که عبارتند از: 1 - نوع و تعداد گردشگر در منطقه مورد نظر: در منطقه مورد نظر چه نوع و تعداد گردشگرانی جذب خواهند شد. 2 - تعداد اتاقها: باید قبل از انتخاب نوع واحد در خصوص تعداد اتاقها، نیازسنجی شود و ظرفیت منطقه مورد توجه قرار گیرد. 3 - غذا و نوشیدنیها: تنوع غذایی و انواع رستورانهای قابل ایجاد با توجه به نوع گردشگران و نوع واحد اقامتی، مدنظر واقع شود. 4 - سایر منابع درآمدی: امکان ایجاد و کسب درآمد از سایر منابع موجود در واحد اقامتی مورد نظر مانند تفریحات آبی، کافیشاپ، روم سرویس، لاندری، سرگرمی و بازی کودکان، ورزشی، فروشگاه سوغات منطقه و ... 5 - تنوع در انتخاب بازار هدف: کدام واحد اقامتی میتواند باعث جذب انواع گردشگران گروهی و انفرادی داخلی و خارجی در منطقه مورد نظر گردد و انواع بازارهای هدف را در فصول مختلف سال پوشش دهد؟ . 6 - عناوین: همانطور که مستحضرید عنوان واحد اقامتی در بازاریابی و جذب گردشگران بسیار مهم است. لذا باید سنجیده شود که کدامیک از عناوین واحدهای اقامتی باعث جذب بیشتر گردشگران در آن منطقه خواهد شد؟ 7 - کیفیت خدمات: عنوان واحد اقامتی و درجه آن معمولا بیانگر نوع و کیفیت خدمات مورد نظر در نزد گردشگران است که باید مورد توجه قرار گیرد. با مطالعه در شاخصهای فوق و با توجه به مکان مورد نظر به راحتی میتوان تصمیمگیری کرد که بایستی نسبت به سرمایهگذاری در کدام یک از انواع تاسیسات اقامتی، اقدام نمود. همچنین نباید فراموش کرد که وضعیت همیشه در شرایط فعلی باقی نمیماند و در عین حالی که وضعیت فعلی را در نظر خواهیم داشت باید، آینده نگری نیز مورد توجه قرار گیرد. ابراهیم محرابی - کارشناسی ارشد مدیریت جهانگردی
ایجاد شده: 20/مرداد/1398 آخرین ویرایش: 20/مرداد/1398هتل بزرگ تهران با هدف جلب رضایت میهمان، هزینههای بسیار زیادی بابت بازسازی کامل هتل، آموزش پایدار در تمام سطوح پرسنلی و استفاده از بهترین سخت افزارها و نرم افزارها پرداخت نموده است تا بتواند در صدر بهترین هتلهای استان تهران از نظر کاربران سایت معتبر Tripadvisor قرار بگیرد. مولفههای حیاتی در ثبت نظرات کاربران سایت تریپ ادوایزر موقعیت مکانی ( location )؛ راحتی در دسترسی به مراکز اداری و تجاری شهر و همچنین نزدیکی به وسایل نقلیه عمومی مانند مترو، اتوبوس و تاکسی نظافت ( cleanliness )؛ سطح کیفی نظافت در بدو ورود و حین اقامت ارزش سرویس دریافتی در برابر هزینه پرداخت شده ( Value )؛ میهمانها همیشه با این سوال مواجه میشوند که آیا خدمات دریافتی، ارزش بهایی که پرداختهاند را داشته است؟ بنابراین هر چه سرویس مورد نظر با کیفیتتر باشد، امتیاز بیشتری نصیب هتل میشود. سطح سرویس دهی ( Service )؛ میزان تکریم و توجه به میهمان توسط پرسنل هتل، نحوه و سرعت پاسخدهی به درخواستها و کیفیت خدمات به ویژه صبحانه، کلوپ ورزشی و خدمات اینترنت تعامل با میهمان از بُعد بهبود کیفیت و اصلاح کاستی و ضعفها در سرویسدهی نقش مهمی دارد و در سه مقطع الزامیست. ارتباط با میهمان قبل از ورود ( preparation ): از طریق ایمیل، شبکههای اجتماعی و پیامک جهت دریافت درخواستهای ویژه ارتباط با میهمان حین اقامت ( order follow up ): هنگام اقامت، اگر میهمان به هر دلیلی از سرویس دریافتی ابراز نارضایتی کرد، ظرف مدت 15 دقیقه مهلت داریم تا این مشکل را در صورت قابل حل بودن، رفع کنیم و در غیر این صورت، موظفیم یک اتاق جدید در اختیار میهمان قرار دهیم. ارتباط بعد از اقامت ( feedback ): با استفاده از سیستم جامع نظرسنجی، بازخورد اقامت میهمان دریافت و در صورت وجود ایراد درصدد اصلاح آن برمیآییم. محمد یوسفی کارشناس مدیریت هتلداری و کارشناس ارشد بازاریابی گردشگری مدیر بازاریابی و فروش هتل بزرگ تهران
ایجاد شده: 14/مرداد/1398 آخرین ویرایش: 14/مرداد/1398در بررسی هتلهای موجود در کشور، کم و بیش با عناوینی نامرتبط و ناصحیح که هیچ ارتباط منطقی با تجهیزات، امکانات، مکانیسم ارائه خدمات و ساختار کارکردی آنها با عناوین استفاده شده توسط هتلداران ایرانی وجود ندارد، مواجه هستیم. اشتیاق استفاده از عناوینی چون هتل بینالمللی، مجلل و یا بزرگ توسط هتلداران ایرانی، اساسا در تعاریف بینالمللی و استانداردهای جهانی، ضوابط و شرایط خاص خود را داشته و متفاوت از برداشتهای موجود میباشد. هتلهایی که در ایران از عنوان مجلل و بزرگ استفاده میکنند در مقایسه با هتلهای بزرگ در سطح دنیا اصلا به حساب نمیآیند. در قیاس با هتلهای بزرگ دنیا مانند First World Hotel در مالزی با ۷۵۳۱ اتاق و یا MGM Grand با ۶۸۵۲ اتاق و یا هتل در حال ساخت عربستان با نام The Abraj Kudai با برنامهریزی ساخت ده هزار اتاق، کدام هتل ایرانی را میتوان بزرگ قلمداد نمود؟ از سویی دیگر استفاده از عناوین بینالمللی برای هتلهای ایرانی داستانی جذابتر دارد. عنوانی که در استاندارد جهانی به هتلهای زنجیرهای با ضوابط یکسان ساخت و ساز، تجهیزات، مکانیسم یکسان ارائه خدمات و استاندارد اختصاصی جذب و بکارگیری نیروی انسانی شاغل در آن و فعالیت حداقل یک شعبه از آن هتل در کشوری دیگر، تعریف شده است. در ایران و با تعریف موجود در بین هتلداران داخلی که با ثبت شرکتی با عنوان بینالمللی و یا با جذب گردشگران خارجی، اجازه استفاده از عنوان بینالمللی را به خود دادهاند، میتوان اینگونه برداشت کرد که یک میهمانپذیر هم میتواند بینالمللی باشد. این در حالیست که وضعیت موجود در ایران با تعاریف بینالمللی، مجلل و بزرگ دنیا متفاوت بوده و در مواجهه گردشگران خارجی با آنها تصوری دیگر را آشکار میسازد. از سوی دیگر و در مقیاس جهانی، این سوال مطرح است که هتلهای ایرانی استفاده کننده از این عناوین، چه میزان از مدیران بینالمللی و با کلاس جهانی و یا اینکه اساسا از چه ضوابط، تجهیزات و استانداردهای اختصاصی بهره میبرند؟ در پاسخ به سوالات فوق و موارد اشاره شده، تدوین ضوابط و مقررات مرتبط و افزایش نظارت در این خصوص در هنگامه تشویق فعالان گردشگری به منظور افزایش جذب گردشگران خارجی، حمایت از ورود گردشگران بینالمللی و توجه به تصویرسازی مناسب و استاندارد از امکانات موجود در ایران، بیش از پیش حیاتی و ضروری به نظر میرسد. امیر کلالی - کارشناس گردشگری
ایجاد شده: 6/مرداد/1398 آخرین ویرایش: 6/مرداد/1398