سبز در صنعت هتلداری فقط یک رنگ نیست! - قسمت دوم

"جان بلامی فاستر"، در کتاب "انقلاب زیست بومی"چنین نگاشته است: «هرکس شرایط اضطراری نظام زمین را جدی گرفته باشد، تردید ندارد، آنچه لازم است، انقلابی زیست بومی است.»

همان که تاریخ نگار زیست بوم باور، "کارولین مردنت" آن را چنین بیان کرده است:

«انقلابی دربرگیرنده دگرسانی های عمده در رابطه بین انسان و طبیعتِ ناانسان، در تضادهایی که بین شیوه تولیدِ جامعه و زیست بوم و بین شیوه تولید و بازتولید ایجاد می شود‌.»

حال با توجه به اینکه طبق آمار، صنعت گردشگری به تنهایی مسئول تولید پنج درصد دی اکسید کربن و گازهای گلخانه ای تولید شده در جهان است، متولیان این حوزه مدتهاست در تلاشند با ارائه برنامه هایی که یکی از آن ها طرح "راهکارهای بهینه سازی مصرف انرژی، در هتل سبز" است، نسبت به بهینه سازی مصرف انرژی، مسئولانه رفتار کنند؛ که در همین راستا به برخی از آن موارد، پرداخته خواهد شد.

 منوی غذایی هتل های سبز، بیشتر بر مواد اولیه ارگانیک تمرکز دارد.

مصرف منابع، برای تولید و بقای صنایع گوشتی بیش از حد است و بالطبع سیستم تولید مواد غذایی با منشا حیوانات، پایدار نیست.

از دیگر سو هرچه مواد اولیه، عاری از مواد افزودنی و شیمیایی بوده و تهیه شده از تکنیک‌های طبیعی و از میان محصولات تولیدکنندگان مواد ارگانیک محلی باشند؛ قطعاً به لحاظ کیفیت و طعم و سلامت، مطبوع تر و مطلوب تر خواهد بود و بی تردید احترام به جوامع تولید کننده بومی جهت خرید مایحتاج اولیه، به توسعه اقتصاد عدالت محور یاری خواهد رساند.

چنانچه به هر دلیلی از محصولات غذایی و گیاهان تازه که به صورت محلی تولید شده اند، استفاده نمی کنید، یا حجم تولیدات محلی کفاف مصرف مجموعه را نمی دهد، از سایر جاها به صورت انبوه (عمده) خرید کنید تا در حمل و نقل و بسته بندی صرفه جویی شود.

همچنین می توان در راستای خلق تجربه، به مهمانان خود منوهای گیاهخواری و وگان ارائه داد. یک هتل سبز می تواند علاوه بر میزبانی از افرادی که که عادت های غذایی پایدارتر را در سبک زندگی خود برگزیده اند، از افرادی که تجربه کمتری در گیاهخواری و سالم خواری دارند، دعوت کند تا طعم های جدید را امتحان کنند.

 مهمانان را به بهره گیری از خدمات حمل و نقل سبز تشویق کنید.

به میهمانان مجموعه خود دوچرخه، نقشه های پیاده روی و کارت های استفاده از شبکه حمل و نقل عمومی، ارائه دهید.

تشویق مهمانان و ارائه اطلاعات شهری به ایشان در این خصوص که پیاده روی و یا استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، علاوه بر کاهش هزینه کرایه ماشین، به آنها فرصت می دهد که با مردم مواجهه و ارتباط بیشتر داشته و یک فرهنگ جدید را تجربه کنند، از دیگر مواردی است که متخصصان باید آن را در نظر گرفته و مهمترین اصل برای ارتقای آن که همانا تامین بودجه از سوی دولت ها در کشورهای در حال توسعه است را در راستای این اصلاحات امری جدی تلقی نمایند؛ زیرا در جامعه ایران و به ویژه در کلان‌شهرهای آن، که شبکه حمل و نقل عمومی کفاف ساکنان و شهروندان را هم نمی دهد، توصیه جهت استفاده از این امکانات در ساعات شلوغی و ازدحام، اشتباه محض قلمداد شده و صرفاً در ساعات و ایام خاص می توان آن ها را به مهمانان پیشنهاد نمود.

از دیگر سو، حمل و نقل سبز می تواند به شکل دوچرخه و یا خودروهای برقی در اختیار مهمانان قرار گیرد.

به عنوان مثال "Stadthalle Boutique hotel” در وین_اتریش، اولین هتل با مصرف انرژی صفر در جهان است. 

این هتل مجهز به سیستم انرژی خورشیدی و“فتوولتائیک“است (سیستم تولید برق از انرژی خورشید) که به واسطه آن، مهمانان می توانند اتومبیل های الکتریکی خود را بدون پرداخت هزینه ای اضافی در هتل شارژ کنند.

 هتل های سبز، زباله ساز نیستند!

اگر چه سال ها قبل به ویژه همزمان با پاندمی کرونا، بسته بندی های تک نفره در هتل، مورد تایید سازمان و متولیان بهداشت بود، درحال حاضر حتی هتل های لوکس نیز عادات سازگاری با محیط زیست را انتخاب کرده اند.

در هتل "WHY" در "ژاپن"، دستگاه برش و یک تکه صابون، برای مهمان می‌آورند و از او می‌خواهند که دقیقاً مقدار صابونی که در طول اقامت خود نیاز دارد، برش دهد!

زیرا معتقدند راهی که در خدمت پویندگی زیست بوم باشد، یگانه راه انسان به سوی آینده است.

از یک سو آمار یونیسف نشان می‌دهد که سالانه ۳۰۰ هزار کودک زیر پنج سال در اثر ابتلا به اسهال عفونی جان می‌بازند که دلیل عمده‌اش، کمبود لوازم بهداشتی و شستشو و نیز آب خوراکی تصفیه شده است، از دیگر سو هر روز میلیون‌ها صابون از هتل‌ها در سراسر جهان، پس از اقامت مسافرانی که از آنها استفاده نکرده‌اند، دور ریخته می‌شود و این در حالیست که در برخی نقاط دنیا، دسترسی به پزشک، دشوار و بیماری‌های مزمن شایع است و چه بسا یک استحمام ساده، جان افراد و به‌ویژه کودکان را نجات می‌دهد.

"شوآن سِیپلر" در سال 2008 وقتی به "مینیاپلیس" سفر کرده‌بود، به فکر تاسیس موسسه (Clean the world) می‌ افتد و با هتل‌های بسیاری قرارداد می‌بندد. موسسه او امکانات لازم برای جمع‌آوریِ شامپو، صابون و برخی مواد شوینده‌ی قابل بازیافت را، در اختیار خدمه‌ی هتل‌ها می‌گذارد؛ تا با افزودن عامل ضد باکتری، که هر گونه میکروب را می کشد، این موارد، در کارگاه شوآن، مجدد تبدیل به مواد شوینده و صابون شوند.

این سازمان در "اورلاندو"،"وگاس"،"مونترال" و "هنگ کنگ" دارای مراکز بازیافت است و در حال حاضر به دنبال باز کردن شعبه در"اروپا" است و "هیلتون"،"دیزنی"،"ماریوت"و"IHG" با او همکاری می کنند.

در همین راستا یک سازمان غیرانتفاعی سوییسی، نیز صابون‌های مصرف‌نشدهٔ هتل‌های لوکس را جمع‌آوری می‌کند و آنها را پس از بازیافت به‌منظور ارتقا بهداشت و سطح سلامت نیازمندان در اختیار آنان قرار می‌دهد.

"دوروتی شایسر و شوهرش"، وقتی در سال ۲۰۱۵ از حجم دور ریز صابون در هتل‌ها آگاه شدند، سازمان خیریه‌ای به نام (SapoCycle) تأسیس کردند.

این سازمان غیرانتفاعی در سه کشور "سوییس"، "فرانسه" و"موناکو" دارای دستگاه‌هایی هستند که عمدتاً از لوازم آشپزخانه دست دوم تهیه شده و همچنین افراد دچار ناتوانی نیز در کارگاه‌های بازیافت صابون این سازمان به کار گرفته شده اند.

آن ها بر این باورند که گاز کربنیک حاصل از سوزاندن صابون به‌اندازهٔ گاز کربنیکی است که از سوزاندن همان‌ مقدار گازوئیل تولید می‌شود، حال‌آن‌که بازیافت صابون و استفادهٔ مجدد از آن، این معضل را تا حدود زیادی حل می‌کند و علاوه بر فایده زیست محیطی، به‌منظور ارتقا بهداشت و سطح سلامت نیازمندان، به کار گرفته می شود.

نظر به اینکه، همکاری با این موسسات خیریه و کارآفرین برای همه هتل ها در اقصی نقاط دنیا فراهم نیست؛ بهتر آن است، در سرویس های بهداشتی، کنار روشویی، جا مایع صابون ثابت نصب نموده و بهره گیری از تیوپ های تک نفره را فراموش کنید.

همچنین برای شامپوی سر و بدن از جا مایعی های مناسب، برای نصب در نزدیکی دوش حمام بهره ببرید. برای حصول اطمینان از اینکه داخل آن ها توسط مهمانان آب یا هر چیز زائد دیگری ریخته نخواهد شد، نمونه های قفل دار که در بازار، موجود است را تهیه کنید.

بر سر بوفه صبحانه مجموعه خود، با بسته بندی های تک نفره و مولد زباله در خصوص مواردی مثل عسل، مربا، شکر، غلات، ماست، شکلات صبحانه و... وداع گفته و آنها را در ظروف پذیرایی شکیل سرامیکی، شیشه ای و امثالهم جایگزین و سرو کنید.

در اتاق های هتل، بابت اقلام داخل مینی بار اتاق، از اقلام با بسته بندی های قابل بازیافت بهره برده و در خصوص ظروف سرو برای هر گونه خوراک یا آشامیدنی، از موارد قابل شستشو استفاده نمایید.

پیرو همین رویکرد، مجموعه هتل های بین‌المللی ماریوت، چند سال پیش، اعلام کرد که تمام نی‌های پلاستیکی از ۶۰ هتل این مجموعه در انگلستان جمع شده‌اند.

"مایکل میسرز"، معاون کل گروه هتل های ماریوت در انگلستان و ایرلند، می‌گوید:

«ما می‌دانیم آثار تجارت ما در جهانِ اطراف ما، مهم است، لذا قصد داریم اقدامی کوچک اما موثر در جهت کاهش حجم زباله‌های پلاستیکی که به محیط زیست، آسیب جدی‌ وارد می‌کنند، انجام دهیم. به همین جهت از این پس، به مشتریانی که نی می‌خواهند، نی‌های قابل تجزیه ارائه خواهیم کرد.»

اکنون دنیا پذیرفته است که به بزنگاهی تاریخی در رابطه انسان و کره زمین رسیده ایم و این امر، بشر را به انقلاب زیست بومی ناگزیر ساخته است.

همان طور که "برتولت برشت" در شعر تمثیلی "خانه سوزان بودا" شرح می دهد:«نمی توان در خانه ای سوزان، که شعله های آتش بر تیرهای چوبی سقفش زبانه می کشد و ابروهایمان را کِز می دهد، نشست و پرسید که خانه ای جدید ممکن است یا نه.» بنابراین، باید ساختار کهنه را رها کنیم و به دنبال ساختن خانه ای نو باشیم...

خانه ای سبز!

✍🏻 ترجمه و گردآوری ؛

ارغوان اسعدى - فعال و مدرس گردشگری