جای بسی تاسف است که در دویست و نودمین جلسه شورای شهر تهران که در تاریخ چهارم دیماه ۱۴۰۳ برگزار شد نام بلند آوازه خیابان «بیستون» را به شهید یحیی سنوار تغییر داده اید!؟! و دلیل آن را هم گرامیداشت یاد و نام این شهید بزرگوار و همرزمانشان اعلام کرده اید.
به عنوان یک هم میهن ایرانی و شهروند تهرانی این حق را برای خود قائلم که خدمت آن بزرگوار عرض کنم که این تغییر نام یا حکایت از کم سوادی و ندانستن تاریخ این سرزمین توسط برخی از اعضای شورای شهر تهران دارد یا نشان عنادورزی آنان با فرهنگ و تمدن این کهن سرزمین!؟!
وگرنه ما هیچ نگرانی و مخالفتی نداریم که آن جنابان برای گرامیداشت مبارزات مرحوم شهید سنوار نام و نشانی در خور ظلم ستیزی وی بر علیه رژیم غاصب صهیونیستی در شهر تهران انتخاب و از آن تجلیل نمایید. بلکه استقبال هم می کنیم.
ولی چرا بیستون؟!؟
آیا به واقع همکاران جنابعالی در شورای شهر تهران می دانند بیستون چیست و کجاست؟
بیستون کرمانشاه به‌عنوان بزرگ‌ترین سنگ‌نبشته تاریخی جهان مربوط به دوره هخامنشیان است که در حدود سال ۵۲۰ پیش از میلاد بر روی دامنه کوه پرآوازه بیستون ساخته شده است.
این سنگ‌نبشته در سه نسخه زبان فارسی باستان، زبان ایلامی و زبان اکدی به خط میخی نگاشته شده و یکی از مهمترین عوامل مؤثر در رمزگشایی از زبان فارسی باستان و خط میخی بوده است.
بیستون یکی از مهمترین اسناد تاریخی ایرانیان در زمان هخامنشیان است که به نمایش شرح پیروزی داریوش در مقابل گئومات مغ و در نهایت به بند کشیدن یاغیان می‌پردازد. بنابراین می‌توان علت ساخت بیستون را به نمایش گذاشتن قدرت داریوش کبیر و ارتشش دانست که همه الهام بخش دلاوری ها و فداکاری ها برای مردمان این سرزمین در طول تاریخ بوده است.
در تاریخ فرهنگ و پیشینه میراث فرهنگی ایرانیان، محوطه بیستون یکی از مهمترین مراکزی است که
در حریم حفاظت شده خود ۲۸ اثر ملی تاریخی از دوره‌های گوناگون مدنیت در این سرزمین را در خود جای داده است.
بد نیست بدانید این مجموعه بی نظیر در تاریخ ۱۵ دی ماه سال ۱۳۱۰ ثبت ملی شده و در سال ۲۰۰۶ در سی‌ام نشست شورای ثبت میراث جهانی یونسکو در دبیرخانه این سازمان به ثبت جهانی درآمده است...
جناب دکتر چمران چرا اینقدر بیگانه با فرهنگ و تاریخ اصیل ایرانی، چرا اینقدر نامهربان با نام و نشان های جغرافیای تاریخی و مشاهیر این کشور.
وقتی در این کشور اولویت حکمرانان توسعه صنعت گردشگری و تعالی میراث فرهنگی و حفاظت از دستاوردهای فرهنگ و تمدن تاریخی این مرز و بوم نیست!؟!
و زمانی که فرهیختگان حوزه فرهنگ و هنر و میراث و گردشگری در این شورا جایگاه و نقشی ندارند اینچنین مصوبات و خروجی هایی هم حاصل آید...
اندکی به خود آییم! بجای تغییر نام های ملی و باستانی، کمی هم به فکر معیشت و زیست سالم شهروندان این شهر باشید. مردم را بیش از این نرنجانید. اینجا خانه ماست! بگذارید حداقل این یادگارها برای هم میهنان ما باقی بماند...
✍️ علی رحیم پور - کارشناس گردشگری
انگلیسی
