الکساندر دوما و آشپزی

نویسنده فرانسوی (متولد ویله کُتره، 1802؛ متوفی دیِپ، 1870). 

در سال 1869 دوما، که بیشتر به عنوان نویسنده سه تفنگدار و دیگر رمان‌های عاشقانه تاریخی شناخته می‌شود، از ناشر جوانی به نام آلفونس لِمِر پیشنهادی برای نوشتن یک فرهنگ لغت بزرگ برای آشپزی دریافت کرد. 

دوما برای یافتن آرامش و سکوت لازم برای گردآوری چنین اثر عظیمی (در 1152 صفحه) به همراه آشپزش مَری به رُسکُف (فینیستِر) رفت.

این کتاب در مارس 1870، چند هفته قبل از مرگ او تکمیل شد و در سال 1872 منتشر شد. علیرغم همکاری دوستانه جوزف ویلمو، از نظر آشپزی اثر قابل اعتمادی به حساب نمی آید. اما با وجود اشتباهات، شکاف ها و نقد های تند در مورد آن، این اثر به سبکی سرگرم کننده نوشته شده و پر از حکایات جالب است.

دوما مشتری ثابت رستوران‌های پاریسی بود:

او اتاقی اختصاصی در رستوران خانه طلایی داشت و به شام‌های بیکسیوی رستوران بِرِبان وَشِت، رستوران صخره کُنکَل، باشگاه جُکی پاریس (که در آن ژول گوفه تحت حمایت او ریاست می‌کرد) و رستوران فرانسوی واقع در مَدُلِن می رفت. 

در رستوران فرانسوی، دوستش ویلمو شام معروفی را به افتخار او درست می کرد که شامل لابستر پورتوس، فیله گوشت گاو مونته کریستو، سالاد دوما و کیک گورنفلو (کیک اسفنجی آغشته به رام) بود.

دوما تهیه این سالاد با دستان خود را افتخاری اعلام کرد و اینچنین گفت: 

«من در یک کاسه سالاد به ازای هر دو نفر یک زرده تخم مرغ آب پز شده قرار می دهم و آن را در روغن می کوبم تا خمیر شود. سپس جعفری فرانسوی، آویشن کوبیده شده، ماهی آنچوی خرد شده، گِرکِن (خیار ریز) خرد شده، سفیده تخم مرغ آب پز خرد شده، نمک و فلفل را اضافه می کنم. همه را با یک نوع سرکه خوب مخلوط می کنم، سپس سالاد را داخل کاسه سالاد می ریزم، خدمتکار را صدا می زنم و از او می خواهم که سالاد را برایم بریزد. وقتی کارش تمام شد، کمی پاپریکا روی آن می پاشم.»

یکی دیگر از سالادهای معروف دوما با ترافل پوست کنده شده با چاقوی نقره‌ای درست و به سلیقه میزبان با شامپاین، لیکور یا شیر بادام مزه‌دار می‌شد.

✍🏻 ترجمه و گردآوری ؛ محمد آقاعلی اکبری