روز سه‌شنبه مورخ 30 / 11 / 97 در موزه بزرگ خراسان رضوی، شاهد برگزاری همایشی بودیم که ماموریت‌ها و وظایف معاونت سرمایه‌گذاری توسط همکار عزیزم جناب اقای "احمد دیناری" نویسنده، مدرس و معاون این حوزه برگزار شد که جای تقدیر و تشکر دارد.
هر چند اکثریت قریب به اتفاق دوستداران این صنعت، کم و بیش از فعالیت‌های این حوزه آگاهی نسبی دارند اما آنچه که به نظر اینجانب به عنوان چالش‌های بزرگ این معاونت به حساب می‌آید به شرح زیر است.
۱ - اولین چالش نبود نظارت مستمر و دقیق از زمان شروع عملیات ساختمانی یک واحد گردشگری است.
متاسفانه تاکنون تنها هنر سازمان، صدور موافقت اصولی و تصویب نقشه‌های عملیاتی تاسیسات گردشگری است و پس از آن شخص سرمایه‌گذار به حال خود رها شده و نظارتی بر ساخت و ساز و اجرای پروژه نمی‌شود. پس از چند سال که عملیات ساختمانی به اتمام می‌رسد، مرحله تطبیق توسط کارشناسان ذی‌ربط آغاز شده و تازه متوجه تغییرات به وجود آمده در فرایند ساخت می‌شوند که با صرف هزینه‌های گزاف، بایستی اصلاحات لازم طبق نقشه مصوب به عمل آید.
۲ - دومین چالش بزرگ این معاونت عدم اشراف و آشنایی کارشناسان این بخش به تجهیزات تاسیسات گردشگری به ویژه هتل است.
پس از تقسیم معاونت گردشگری به دو بخش گردشگری و سرمایه‌گذاری در سال ۱۳۸۵ اکثر قریب به اتفاق نیروهای این معاونت، مهندسین معمار و عمران هستند و افرادی که آشنایی با تجهیزات هتلی باشند، دیده نمی‌شود. حال سئوال این است با توجه به اینکه تجهیز واحدهای اقامتی در این معاونت، تعریف شده و معاونت مزبور فاقد نیروهای کارشناسی آشنا به امور تجهیز می‌باشند، چگونه بر روند تجهیز که یکی از مهمترین بخش‌های استانداردسازی و درجه‌بندی است، نظارت می‌کنند؟!
۳ - سومین چالش بزرگ این معاونت، فقدان ضوابط تجهیزات برابر درجه و استانداردهای موجود است.
متاسفانه تاکنون ضوابط تجهیزاتی واحدهای اقامتی به ویژه هتل، توسط سازمان مرکزی و معاونت سرمایه‌گذاری تهیه و تدوین نشده و سرمایه‌گذاران این بخش در سراسر کشور با اتکا به سلیقه شخصی و با به خدمت گرفتن مشاور، اقدام به تجهیز هتل خود می‌نمایند. همه می‌دانیم که تجهیز یک هتل یک ستاره با پنج ستاره بسیار متفاوت است.
آیا وقت آن نرسیده که ضوابط و تجهیزات مورد لزوم تاسیسات گردشگری به ویژه هتل‌های یک تا پنج ستاره تدوین شود تا سرمایه‌گذاران این بخش از سردرگمی بیرون آمده و از صرف هزینه‌های بیهوده و گزاف جلوگیری شود؟
البته ذکر این نکته نیز باعث تعحب است که بر اساس ماده یک آئین‌نامه ایجاد و اصلاح، هنوز تعدادی از تاسیسات گردشگری حتی فاقد ضوابط ساخت و ساز هستند چه برسد به ضوابط تجهیز!!!
۴ - چهارمین چالش این معاونت عدم وجود شرکت‌های مشاور دارای رتبه و صاحب صلاحیت است.
همه ما می‌دانیم که ساخت یک هتل با ساخت یک واحد مسکونی، آموزشی و بیمارستانی تفاوت داشته و به دنبال آن، تجهیز یک واحد اقامتی با منزل مسکونی یا یک بیمارستان نیز متفاوت است.
چرا در این مدت معاونت سرمایه‌گذاری کشور اقدام به شناسایی و آموزش مهندسین معمار و ارشیتکت ننموده و آنها را با ضوابط و مقررات این حوزه اشنا نکرده تا با کسب تجربه و تبحر، آنان را به مهندسین هتل‌ساز، تبدیل نماید؟
در کشور و به ویژه در شهر مشهد، افراد زیادی را می‌شناسم که به صورت پراکنده و متفرق، اقدام به تجهیز هتل و سایر واحدهای اقامتی می‌نمایند. چرا تاکنون شرکت‌های مشاور صاحب صلاحیت به منظور ارائه خدمات مشاوره تجهیز به سرمایه‌گذاران ایجاد نگردیده تا با کمترین هزینه بیشترین بهره‌وری را به وجود آورند ؟
افراد زیادی وجود دارند که تصور می‌کنند هر چقدر تجهیزات گران‌تری بکار ببرند، باعث ارتقای درجه واحد خود می‌شوند ولیکن می‌دانیم این امر صحت ندارد.
اهمیت این موضوع را در دو دیداری که با معاونت وقت سرمایه‌گذاری کشور داشتم، اعلام کردم و متاسفانه توجهی به آن نشد. البته معاونت مزبور، امروزه به شدت با کمبود نیروی انسانی مواجه است و قطعا با استخدام و بکارگیری نیروهای ماهر و متخصص این مشکلات مرتفع خواهد شد. هر چند تعدادی از چالش‌ها و کمبودها به معاونت سرمایه‌گذاری مستقر در پایتخت مربوط می‌شود.
به امید روزی که همه از حرف و شعار کم کنیم و عمل را پیشه کار خود کنیم که کشور عزیزمان ایران اکنون به شدت بدان نیازمند است.
سید جعفر زراعتی - کارشناس گردشگری و رئیس گروه توسعه گردشگری و بازاریابی
انگلیسی
