یک صبح جمعه دیگر از خواب بیدار می شویم. کمی دیرتر شاید و دلیل قانع کننده ای هم دارد. امروز می شود خیلی چیزها را فراموش کرد و استراحت کرد.خیلی کارها را، ولی نه همه شان را.
تقریبا ۴ ماه پیش بود که مدیرعامل گروه هتل های ایرانگردی و جهانگردی کشور خبر از شکسته شدن ضریب اشغال این هتل ها بعد از دو دهه را اعلام کرد.
برای بعضی ها این یک خبر معمولی بود.برای برخی هم خبری قابل تامل و برای بعضی ها هم شاید قابل گفتگوترین خبر آن روزها . این یک خبر تخصصی و ویژه بود برای جامعه گردشگری کشور و خانواده نه نه چندان پرجمعیت این صنعت ، خدمات و فعالیت اقتصادی ،فرهنگی .
"محمد رضا پوینده مدیر عامل گروه هتل های ایرانگردی و جهانگردی از هتل می گفت ، از تخت ، از ضریب اشغال و رکورد"
برای آنها که تمام جمله بالا را کلمه به کلمه می شناسند ، داستان فرق می کند.
محمد رضا پوینده در آستانه ۵۴ سالگی است . از نسل میانی مدیران گردشگری .نه خیلی قدیمی و نه از گروه جدیدان و تازه پا به میدان گذاشته ها. اما همیشه در این اکوسیستم نقش یکی از اجزا را بازی کرده است . چه نقش داده باشند چه نقشی رقم زده باشد . همیشه بوده و همچنان هم هست . تلاش کرده و مثل بسیاری از خودمان هم طعم موفقیت را چشیده و هم نرسیدن به هدف را تجربه کرده.
خبر رکورد شکنی ضریب اشغال آن هم در روزهایی که گردشگری ، در برابر یکی از بزرگترین چالش های تاریخ قرار گرفته بود و روزگار سختی را در کرونازدگی می گذارند ، خبر خوبی بود و امروز خوشحال هستیم که محمد رضا پوینده عزیز لذت این لحظه های خوب را تجربه کرده است .
برای سلامتی محمد رضا پوینده مان دعا می کنیم که برای ما نه دکتر پوینده ، نه مدیرعامل و نه با هیچ پیشوند و پسوند دیگری که همان محمد رضا پوینده عزیز است و زحماتش و آرزوهایش برای گردشگری این سرزمین قابل احترام.
در این صبح جمعه که کمی دیرتر از خواب بیدار می شویم ، برای سلامتی و شفای همه آنان که در بستر بیماری هستند دعا می کنیم و برای محمد رضا پوینده مان ویژه تر.
✍️ محمد جهانشاهی - فعال و پيشكسوت هتلدارى و گردشگرى
انگلیسی
