در بررسی هتل‌های موجود در کشور، کم و بیش با عناوینی نامرتبط و ناصحیح که هیچ ارتباط منطقی با تجهیزات، امکانات، مکانیسم ارائه خدمات و ساختار کارکردی آنها با عناوین استفاده شده توسط هتلداران ایرانی وجود ندارد، مواجه هستیم.
اشتیاق استفاده از عناوینی چون هتل بین‌المللی، مجلل و یا بزرگ توسط هتلداران ایرانی، اساسا در تعاریف بین‌المللی و استانداردهای جهانی، ضوابط و شرایط خاص خود را داشته و متفاوت از برداشت‌های موجود می‌باشد.
هتل‌هایی که در ایران از عنوان مجلل و بزرگ استفاده می‌کنند در مقایسه با هتل‌های بزرگ در سطح دنیا اصلا به حساب نمی‌آیند. در قیاس با هتل‌های بزرگ دنیا مانند First World Hotel در مالزی با ۷۵۳۱ اتاق و یا MGM Grand با ۶۸۵۲ اتاق و یا هتل در حال ساخت عربستان با نام The Abraj Kudai با برنامه‌ریزی ساخت ده هزار اتاق، کدام هتل ایرانی را می‌توان بزرگ قلمداد نمود؟
از سویی دیگر استفاده از عناوین بین‌المللی برای هتل‌های ایرانی داستانی جذاب‌تر دارد. عنوانی که در استاندارد جهانی به هتل‌های زنجیره‌ای با ضوابط یکسان ساخت و ساز، تجهیزات، مکانیسم یکسان ارائه خدمات و استاندارد اختصاصی جذب و بکارگیری نیروی انسانی شاغل در آن و فعالیت حداقل یک شعبه از آن هتل در کشوری دیگر، تعریف شده است.
در ایران و با تعریف موجود در بین هتلداران داخلی که با ثبت شرکتی با عنوان بین‌المللی و یا با جذب گردشگران خارجی، اجازه استفاده از عنوان بین‌المللی را به خود داده‌اند، می‌توان اینگونه برداشت کرد که یک میهمانپذیر هم می‌تواند بین‌المللی باشد. این در حالیست که وضعیت موجود در ایران با تعاریف بین‌المللی، مجلل و بزرگ دنیا متفاوت بوده و در مواجهه گردشگران خارجی با آنها تصوری دیگر را آشکار می‌سازد.
از سوی دیگر و در مقیاس جهانی، این سوال مطرح است که هتل‌های ایرانی استفاده کننده از این عناوین، چه میزان از مدیران بین‌المللی و با کلاس جهانی و یا اینکه اساسا از چه ضوابط، تجهیزات و استانداردهای اختصاصی بهره می‌برند؟
در پاسخ به سوالات فوق و موارد اشاره شده، تدوین ضوابط و مقررات مرتبط و افزایش نظارت در این خصوص در هنگامه تشویق فعالان گردشگری به منظور افزایش جذب گردشگران خارجی، حمایت از ورود گردشگران بین‌المللی و توجه به تصویرسازی مناسب و استاندارد از امکانات موجود در ایران، بیش از پیش حیاتی و ضروری به نظر می‌رسد.
امیر کلالی - کارشناس گردشگری
انگلیسی
