تجربه ناموفق سفر کارت دوباره در حال تکرار است.
راهی که دولت‌های مختلف همواره با هیاهوی بسیار و برای رونق سفرهای داخلی، به سراغ آن رفته‌اند.
در شرایطی که گرانی سفرهای داخلی به اوج خود رسیده و امکان سفر را از طیف وسیعی از مردم سلب کرده، مدیران وزارت گردشگری به سراغ طرح ایران سفر و اهدای تسهیلات ۳۰ میلیونی به هر خانوار ایرانی رفته‌اند.
طرحی که هنوز ابعاد و جزییات آن اعلام نشده و قرار است بهمن ماه در نمایشگاه گردشگری تهران رونمایی شود.
بررسی پرونده کارت‌های سفر در دوره‌های گذشته، بیانگر موثر نبودن این شیوه برای جریان‌سازی عمومی سفر در جامعه است.
سفرکارت حتی در دورانی که تورم به این حد کمر‌شکن نبود و با قیمت‌های مناسب امکان سفر وجود داشت، چاره‌ی کار نبود و بعد از مدت کوتاهی از چرخه گردشگری و مانور‌های رسانه‌ای مدیران کنار گذاشته شد.
حالا در روزهایی که سفر در حال حذف شدن از ساختار زندگی اقشار آسیب‌پذیر جامعه است و بسیار گران شده، نباید انتظار داشت طرح ایران سفر و پرداخت تسهیلات ۳۰ میلیونی، مورد اقبال مردم قرار گیرد.
همان گونه که چاره‌ی کاهش قیمت خودرو عرضه در بورس کالا نیست و نقشی در کاهش قیمت خودرو و بهره‌مندی مردم نداشته است، ایران سفر نیز راهکار ارزان شدن سفر و ایرانگردی نخواهد بود.
به جای اتخاذ چنین تصمیماتی که در گذشته هم تجربه شده و ناکام مانده است باید به بررسی دقیق و میدانی دلایل گرانی سفر پرداخت و واکاوی کرد که چرا با وجود اختلاف ارزی، با کمترین هزینه ممکن بین ۲ تا ۴ میلیون تومان، می‌توان به وان ترکیه سفر کرد و سه روز و چهار شب به همراه بیمه، لیدر و آپشن های متنوع، در هتل های این شهر اقامت داشت اما با این رقم نمی توان خدمات مشابه در شهرهای گردشگر‌پذیر ایران دریافت کرد.
در شرایطی که هر روز شاهد افزایش قیمت حمل و نقل، اقامت و پذیرایی هستیم نباید انتظار داشت سفرهای اقساطی بتواند خانواده‌های گرفتار در امور روزانه را به سفر راغب کند.
کار دولت ایجاد بسترهای لازم برای تحقق سفرهای ارزان در بخش‌هایی نظیر حمل و نقل و حمایت از بخش خصوصی برای ایجاد جذابیت‌های سفر است و نه صدور کارت و پرداخت تسهیلاتی که هدفمند و کارساز نیست.
✍️ عباس مهدوی - روزنامه نگار گردشگری
انگلیسی
