در جامعه امروز ایران، گروهی از ثروتمندان و سرمایه‌داران بدون بهره‌مندی از دانش و تخصص در حوزه صنعت گردشگری و هتلداری و صرفاً به دلیل چشم و هم چشمی و با هدف نمایش سبک زندگی لاکچری، به رخ کشیدن ثروت خود برای رقبایشان و در نهایت کسب و افزایش منزلت اجتماعی، وارد این حوزه می‌شوند.
گردشگری و هتلداری از جمله صنایع لوکس بین‌المللی به حساب می‌آیند و هر جنبه از آن مانند معماری باشکوه ساختمان‌ها، دکوراسیون زیبای دفاتر، امکانات، اقلام و تجهیزات مورد استفاده، تشریفات، لباس فرم، اتیکت رفتاری پرسنل و غیره، معنای تجملاتی بودن را در ذهن تداعی می‌کند.
ذات انسان به صورت طبیعی تجمل گراست و همواره سعی می‌کند با خرید کالاها و استفاده از خدمات لوکس مانند خانه‌های شیک و اعیانی، لوازم خاص و برند، خودروهای گران قیمت، لباس‌های مد، سفرهای لاکچری و غیره، این نیاز غریزی خود را برطرف سازد و چهره‌ای خاص از خود به نمایش بگذارد.
افراد به هر اندازه که ثروت بیشتری داشته باشند، تمایل دارند تا این ثروت خود را در طیف گسترده‌تری از فعالیت‌های لاکچری و تجملاتی، خرج کنند و فارغ از ریسک سرمایه‌گذاری و بدون توجه به سود یا ضرر احتمالی، بتوانند چهره‌ای بهتر از خود در جامعه به نمایش بگذارند.
فرد ثروتمندی را در نظر بگیرید که پس از سرمایه‌گذاری در حوزه‌های مختلفی مانند خودرو، ملک، زمین، طلا، معدن و راه‌اندازی کارخانه‌های مختلف صنعتی و تولیدی، به دنبال حوزه‌ای جدید برای خرج کردن بخشی از سرمایه خود است.
بهترین دلیل برای انجام هر کاری این است که آن را دوست داشته باشیم اما اگر بتوانیم با انجام آن، حس خوبی داشته باشیم و در جامعه به عنوان فردی خوب و موفق به نظر برسیم، این یک مزیت منحصربفرد خواهد بود که از این نظر، سرمایه‌گذاری در هتل یک فعالیت بسیار جالب و هیجان انگیز است.
زمانی که فرد، ثروت خود را برای ساخت یا خرید یک هتل خرج می‌کند، در درجه اول سرمایه‌گذاری بالایی در ملک و ساختمانی زیبا انجام می‌دهد که افراد زیادی آن را می‌بینند و به صورت ناخودآگاه آن را تحسین می‌کنند. به جز مردم عادی، سایر ثروتمندان نیز برای سرمایه‌‌گذاران هتل، احترام زیادی قائل هستند زیرا آنها می‌دانند که سرمایه‌گذاری در این حوزه، سطح و کلاس بالایی دارد.
در گذشته نه چندان دور نیز، شاهد بروز این پدیده در حوزه آژانس‌های مسافرتی و گردشگری بودیم. صاحبان سرمایه‌ای که با خرید دفاتر، تجهیز آن و استخدام پرسنلی با ظاهری مناسب، آژانسدار می‌شدند و امروز هتل‌ها و مراکز اقامتی نیز با این روند مواجه هستند.
از سوی دیگر، اقامت و استفاده از امکانات و خدمات لوکس و گران قیمت هتلی که مالک تمام یا بخش آن هستید، لذت وصف نشدنی دارد. فرض کنید میزبانی از دوستان، اقوام و یا رقبا در رستوران و استخر هتلی که متعلق به خودتان باشد، تا چه اندازه لذت بخش و غرور آفرین خواهد بود.
پس می‌توان نتیجه گرفت که یکی از دلایل و عوامل اصلی سرمایه‌گذاری در صنعت گردشگری و از جمله آن بخش اقامت و هتلداری، این است که افراد قصد دارند تا سبک زندگی خاص و لاکچری خود را به نمایش بگذارند، تائید و تحسین هر چه بیشتر جامعه را به دست آورده و از آن لذت ببرند.
✍️ عارف فاضل
انگلیسی
