چندی پیش وارد یک هتل بسیار مجهز شدم که مملو از تکنولوژی‌های جدید بود. بر خلاف تغییرات بسیار اندکی که در هتل‌های کشور می‌بینیم، اگر برای مرتبه دوم به یکی از هتل‌های خارج از ایران سفر کنید، تغییرات بسیار زیادی را مشاهده خواهید کرد.
چیزی که من در سفر دوم خود و مراجعه مجدد به یکی از هتل‌های زنجیره‌ای مشاهده کردم واقعا باور نکردنی بود. شاید کمتر از یک سال پیش در همین هتل اقامت داشتم ولیکن فضای آن کاملا متفاوت با چند ماه پیش بود. البته چهره‌ها و فضای کلی هتل، صمیمیت و فرم کلی خود را حفظ کرده بودند اما در سایر موارد اینگونه نبود.
چیزی که در این هتل مجلل توجه مرا به خود جلب کرد، این بود که همه چیز دیجیتالی شده بود. احساس کردم دلم برای دنیای آنالوگ تنگ شده است. در حقیقت به یاد گفته یکی از دوستانم افتادم که معتقد بود ابزارهای دیجیتال نمی‌توانند "صمیمیت" و "واقعیت" یک شی را بروز دهند.
به شخصه معتقدم که دنیای آنالوگ به پایان رسیده و باید پا به عرصه دیجیتال و فناوری‌های بسیار قدرتمند آن گذاشت. گاهی حتی نمی‌توان دقت دیجیتال را با آنالوگ مقایسه کرد!!!
من طرفدار تکنولوژی روز هستم. تکنولوژی‌هایی مانند IPTV که امروزه بسیار رواج دارند و جزو یکی از حلقه‌های مهم و مفقوده هتل‌های کشور به شمار می‌روند.
دلایل این عقب‌ماندگی از دنیای روز ممکن است متفاوت باشد که تحلیل آن نیاز به زمان بیشتری دارد. پیشتر مقاله‌ای نظر مرا به خود جلب کرده بود با این مضمون که چه موانعی بر سر راه هتلداران ایرانی در توجه به فناوری هوشمند و استفاده از آن در هتل‌ها وجود دارد. در آن مقاله سه دلیل عمده ذکر شده بود که عبارت بود از: هزینه‌بر بودن و ترس سرمایه‌گذاران از برگشت سرمایه، مشکلات بین‌المللی از جمله تحریم‌ها و ناتوانی در تامین زیرساخت‌ها و در نهایت عدم فرهنگ استفاده از فناوری هوشمند در میان هتلداران و مردم.
شاید هم یکی از دلایل این معضل، عدم اطمینان به ابزار دیجیتال و اعتماد بیشتر به ابزار قدیمی باشد. نظر شما در این رابطه چیست؟
مدیر بخش آموزش و روابط بین‌الملل هتل‌نیوز
برای مشاهده قسمت دوم این یادداشت از طریق لینک زیر اقدام فرمائید.
وضعیت تکنولوژی‌های روز دنیا در صنعت هتلداری ایران ( قسمت دوم )
انگلیسی
