همه ما عاشق سفر هستیم، این‌طور نیست؟ اما آیا واقعاً از تأثیر سفرهای تفریحی خود بر محیط زیست و زندگی فرزندانمان آگاه هستیم؟
امروزه مسافران به دنبال تجربه‌های پایدار و هماهنگ با ارزش‌های خود هستند و این موضوع فرصتی را برای سرمایه‌گذاران و توسعه‌دهندگان صنعت فراهم می‌کند تا راهکارهای اکولوژیکی نوآورانه را پیاده‌سازی کنند.
طبق گزارش سازمان غیرانتفاعی Sustainable Travel International که هدف آن حفاظت و حفظ مقاصد آسیب‌پذیر زمین از طریق کاهش تأثیرات گردشگری بر طبیعت و مردم است، گردشگری به طور جهانی مسئول حدود ۸ درصد از انتشار کربن جهان است.
این عدد زمانی قابل درک‌تر می‌شود که بدانیم یک پرواز رفت و برگشت ساده از دبی به پاریس ۲.۲ تن کربن تولید می‌کند. این را با ۱۰ تنی که یک خانواده متوسط در طول یک سال تولید می‌کند مقایسه کنید؛ در واقع، ۲۲ درصد از سهم سالانه خانواده‌تان را تنها در یک پرواز شش ساعته مصرف کرده‌اید.
ذهنیت سبز: اما گردشگری پایدار فراتر از سبز بودن، پایدار بودن و دوستدار محیط زیست بودن است، این مفهوم از صدف‌هایی که از ساحل برمی‌داریم و به خانه می‌بریم گرفته تا درب بطری‌هایی که از جیبمان بیرون می‌افتد و در شن‌ها باقی می‌ماند، گسترده است.
تأثیرات Airbnb بر قیمت اجاره ماهیانه خانه‌های محلی یا افزایش قیمت غذاهای دریایی تازه در فصل گردشگری نیز جزئی از این مفهوم است.
چند سال پیش، در حال برنامه‌ریزی برای سفری به کلمبیا بودم که با سایتی در اینستاگرام به نام Untraceable برخورد کردم. با آن‌ها تماس گرفتم تا ببینم آیا می‌توانند در تنظیم برنامه‌های سفرم به من کمک کنند و از آن زمان با آن‌ها دوست مانده‌ام.
ایده آن‌ها این است که گردشگران نباید پس از بازگشت به خانه، هیچ اثری از خود به جا بگذارند، "فقط رد پایتان روی شن" عبارتی بود که ساموئل میجیا، مالک و گرداننده Untraceable، به کار برد. و این دقیقاً نکته من است.
همچنین در نسخه ۱۹ فوریه خود، Medium نوآوری‌های زیست‌محیطی در بخش گردشگری و مهمان‌نوازی را چیزی بیش از یک روند گذرا توصیف کرد.
امروزه مسافران به دنبال جایی برای اقامت نیستند، بلکه به دنبال تجربه‌های پایداری هستند که با ارزش‌هایشان هم‌خوانی داشته باشد و هتل‌ها در سراسر جهان با نوآوری‌هایی مانند نمای شیشه‌ای فتوولتائیک، سیاست‌های بدون ضایعات و سرو غذاهای مزرعه تا میز پاسخ می‌دهند.
پایداری فراتر از موارد آشکار: یکی از اولین چیزهایی که هنگام فکر کردن به امارات متحده عربی به ذهن می‌آید، گواهینامه‌های سبز آن است. این ابتکار که تقریباً ۲۰ سال پیش توسط شیخ محمد بن راشد به عنوان شرطی برای تمام ساختمان‌های جدید مطرح شد، امروزه به جزئی از طراحی، ساخت و بهره‌برداری تبدیل شده است.
اما سبز بودن تنها به دریافت گواهینامه محدود نمی‌شود؛ بلکه به نفس کشیدن سبز، صحبت کردن سبز و عمل کردن سبز در همه جنبه‌های زندگی مربوط است، این یک ذهنیت است که تنها به نحوه طراحی ساختمان مربوط نمی‌شود، بلکه نحوه بهره‌برداری از آن را در هر لحظه و هر روز تعیین می‌کند.
حفظ آب: حفظ آب فقط به نصب توالت‌ها و شیرهای کم‌مصرف یا دوش‌های هواده محدود نمی‌شود، بلکه شامل آموزش کارکنان و تغییر ذهنیت تیم‌هایی است که اتاق‌ها را تمیز می‌کنند، به عنوان مثال، یک توالت کم‌مصرف زمانی در مصرف آب صرفه‌جویی نمی‌کند که کارکنان در طول تمیز کردن، آن را پنج بار بشویند، به همین ترتیب، ماشین‌های ظرفشویی که برای کاهش مصرف آب برنامه‌ریزی شده‌اند، تنها زمانی در صرفه‌جویی مؤثر هستند که به درستی استفاده شوند.
به عنوان نمونه، Ginox، یک تولیدکننده سوئیسی یخچال و هودهای تهویه، هودی خودشوینده تولید کرده که از آنزیم‌ها برای تمیز کردن فیلترها از چربی و روغن استفاده می‌کند و سپس دوباره با استفاده از آنزیم‌ها آب مصرف‌شده برای شستشوی فیلترها را تصفیه می‌کند، استفاده از این آب تصفیه‌شده به عهده بهره‌بردار است، شاید بتوان از آن برای شستشوی توالت‌ها استفاده کرد، اما Ginox ادعا می‌کند که حتی نوشیدن این آب نیز ایمن است.
بهره‌وری انرژی: سیستم‌های نورپردازی، گرمایش و سرمایش با بهره‌وری انرژی می‌توانند مصرف انرژی را به حداقل برسانند اگر کارکنان نیز هنگام ترک محل، چراغ‌ها را خاموش کنند یا شاید شما آماده‌اید که نورافکن‌های نمای خارجی و تابلوهای خود را پس از ساعتی مشخص خاموش کنید این نیز یک ذهنیت و شیوه زندگی است.
مصالح پایدار: ما متعهد به طراحی هتل‌ها و رستوران‌هایی هستیم که تنها از مصالح پایدار استفاده کنند، اینکه سرمایه‌گذار/توسعه‌دهنده یا سازندگان تصمیم بگیرند که به مشخصات ما پایبند باشند یا به دنبال جایگزین‌های غیرپایدار و ارزان‌تر بگردند، به انتخاب و مسئولیت آن‌ها برمی‌گردد اما این انتخاب‌ها قطعاً بازتابی از تعهد – یا عدم تعهد – آن‌ها به آینده‌ای پایدار است.
سودآوری سبز مسئولانه: از پرداخت هزینه بیشتر برای تجهیزات فناوری پیشرفته مانند نمای فتوولتائیک برای صرفه‌جویی در مصرف آب یا انرژی، فیلتر کردن و بطری کردن آب خود (و به این ترتیب صرفه‌جویی در پلاستیک و حمل‌ونقل) یا معرفی برنامه‌هایی برای مدیریت زباله‌ها – دیگر مسئله صرفه‌جویی در هزینه‌ها در بلندمدت نیست.
همچنین، مسئله این نیست که آیا شما به یک جامعه مشتریان سبز و سازگار با محیط زیست پاسخ می‌دهید یا فرصت را از دست می‌دهید، موضوع این است که آیا شما یک فرد مسئول، خودانتقاد و چالش‌گر هستید که به جهانی که برای نسل‌های بعدی باقی می‌گذارید اهمیت می‌دهید، یا اینکه فقط به سودهای امروز فکر می‌کنید.
بله، شما یک کسب‌وکار را اداره می‌کنید و کسب‌وکارها باید سودآور باشند، اما تفاوتی بین سودآوری مسئولانه و طمع وجود دارد، تفاوتی وجود دارد بین بازگشت سرمایه به‌شیوه‌ای مسئولانه و اقدامات مخربی مانند قطع درختان جنگل‌ها، تنظیم بیش‌ازحد دما برای سرمایش یا گرمایش، و نورپردازی‌های بی‌مورد که تنها برای ظاهر زیبا و خودنمایی انجام می‌شود. این نوع نمایش‌ها در شرایط فعلی، نمی‌توانند برای مدت طولانی ادامه داشته باشند و پایدار نخواهند بود.
✍🏻 "دانیل دورینگ" مدیرعامل مرکز بین المللی مهمانوازی Thomas Klein
انگلیسی
