وضعیت اقتصادی حال حاضر هتلداری در ایران

حدواً 18 ماه از آغاز شیوع بیماری کرونا می گذرد، 18 ماهی که به سختی برای واحد های گردشگری در ایران و اکثر مناطق جهان گذشت. بسیاری از واحد ها نیمه تعطیل، تعطیل و یا به سختی حیات کردند. حال که تعداد زیادی از کشور ها واکسیناسیون عمومی را تا وضع مطلوبی پیش بردند، بازگشت به حال عادی در زندگی، الخصوص گردشگری بسیارنزدیک به نظر میرسد. 

اما در ایران، فارغ از اینکه توفیقی در واکسیناسیون به دست نیامد، خود را درگیر مشکلات اقتصادی عدیده ای می بیند که پس کرونا هم رونق این بخش را  را با چالش اساسی روبرو کرده. از جمله این مشکلات خروج سفر از سبد خانوار است و عدم توجیه اقتصادی در مشاغل خدماتی گردشگری، در رأس آن صنعت اقامتی است.

برای مثال فقط هزینه پرسنل برای هتلی 2 ستاره با 75 اتاق در 3 طبقه متوسط 9 خانه دار در روز، 2 خانه دار در عصر، 1 سرپرست خانه داری 2 نفر در لاندری ، 5 نفر در سرو صبحانه و 1 سرپرست صبحانه ، 4 نفر در حفاظت، 6 نفر در پذیریش ، یک نفر در سرپرستی پذیرش، 2 نفر در رزرواسیون و فروش، 4 نفر در میزبانی، 2 نفر در حسابداری ، 2 نفر در تاسیسات و 1مدیر داخلی و یک مدیر کل نیاز دارد . که مجموعا 44 پرسنل باید در نظر گرفته شود. با متوسط 7 میلیون هزینه حقوق و دستمزد وبیمه، ۳۰۸ میلیون تومان خواهد شد . که در صورت اینکه قیمت اتاق ۳۸۰ هزار تومان باشد ۲۷ اتاق در هرشب باید برای این هزینه در نظر گرفت که سهم قابل توجهی خواهد بود. 

از طرفی با در نظر گرفتن گرانی های ارز و چند برابر شدن سرمایه، و بالا رفتن هزینه های استهلاکی و مواد مصرفی، قیمت تمام شده اتاق بسیار بالا و حاشیه سود را اندک و گاهاً توأم با ضررهای مستمر کرده. 

اما آن چیزی که علامت سوال بزرگی جلوی سرمایه گذارن در این صنعت گذاشته و خواهد گذاشت ، قیاس اجاره بهاء یکدستگاه آپارتمان (یک واحد 60) متری با قیمت اتاق های هتل (با هر درجه ای )است، که در حال حاضر در مناطق شهری گاها این مبلغ بسیار نزدیک شده. از این رو بسیار از سرمایه گذاران مسیر های دیگر اقتصادی را به جای هتل داری می گزینند.

علیرضافرازنده | فعال گردشگری