صنعت هتلداری، با ماهیتی خدماتی و تعاملی، همواره در معرض فشارهای گوناگون قرار دارد. این فشارها، که از انتظارات بالای مشتریان، حجم کاری فشرده، ساعات کاری طولانی و شیفتی و همچنین تنوع بالای کارکنان با پیشینهها و فرهنگهای مختلف نشأت میگیرند، میتوانند محیطی پرتنش را در هتلها ایجاد کنند. در چنین محیطی، بروز تعارضات بین کارکنان امری اجتنابناپذیر است. این تعارضات، اگر به درستی مدیریت نشوند، میتوانند به کاهش بهرهوری، افزایش غیبت و ترک کار کارکنان و در نهایت، آسیب به شهرت و سودآوری هتل منجر شوند. بنابراین، مدیریت مؤثر تعارضات بین کارکنان، یکی از مهمترین وظایف مدیران منابع انسانی در هتلهاست.
تعارضات بین کارکنان میتوانند اشکال مختلفی داشته باشند، از جمله سوءتفاهمات کوچک و اختلاف نظرهای جزئی، تا مشاجرات لفظی شدید و حتی درگیریهای فیزیکی. این تعارضات میتوانند ناشی از عوامل متعددی باشند، از جمله تفاوتهای شخصیتی، سوءتفاهمات ارتباطی، رقابت برای منابع محدود (مانند ساعات کاری بهتر یا مسئولیتهای پرمنفعتتر)، تفاوت در ارزشها و باورها، و تبعیض یا نابرابری در رفتار با کارکنان. در محیطهای پر تنش هتلها، این عوامل میتوانند به طور مضاعف بر شدت و فراوانی تعارضات بیفزایند. به عنوان مثال، در زمانهای شلوغی هتل، فشار کاری بالا و کمبود زمان میتواند منجر به سوءتفاهمات ارتباطی و افزایش احتمال بروز تعارضات شود. همچنین، در محیطهایی که تبعیض یا نابرابری وجود دارد، کارکنان ممکن است احساس ناامنی و نارضایتی کنند، که این امر میتواند منجر به افزایش تنشها و تعارضات شود.
مدیریت تعارضات بین کارکنان، فرایندی پیچیده و چندوجهی است که نیازمند مهارتهای ارتباطی قوی، توانایی حل مسئله و درک عمیق از روانشناسی رفتار انسانی است. مدیران باید قادر باشند به طور فعال به شکایات و نگرانیهای کارکنان گوش دهند، ریشه اصلی تعارضات را شناسایی کنند و راهکارهای مناسب برای حل آنها را ارائه دهند. در برخی موارد، ممکن است لازم باشد که مدیران به عنوان میانجی بین طرفین درگیر در تعارض عمل کنند و به آنها کمک کنند تا به یک توافق قابل قبول دست یابند. در موارد دیگر، ممکن است لازم باشد که مدیران تصمیمات قاطعانه بگیرند و اقداماتی انضباطی را علیه کارکنانی که رفتار نامناسبی داشتهاند، اعمال کنند. مهمترین نکته این است که مدیران باید به طور عادلانه و منصفانه با همه کارکنان رفتار کنند و از اعمال هرگونه تبعیض یا نابرابری اجتناب کنند.
یکی از مهمترین راهکارها برای پیشگیری از بروز تعارضات، ایجاد یک فرهنگ سازمانی مثبت و حمایتی است. در چنین فرهنگی، کارکنان احساس ارزشمندی و احترام میکنند و به آنها فرصت داده میشود تا نظرات و نگرانیهای خود را به راحتی بیان کنند. همچنین، در یک فرهنگ سازمانی مثبت، ارتباطات شفاف و باز و همچنین آموزش مهارتهای ارتباطی و حل مسئله، از اهمیت بالایی برخوردار است. مدیران باید به طور فعال در ایجاد و ترویج چنین فرهنگی نقش داشته باشند و به عنوان الگوهای رفتاری مثبت برای کارکنان عمل کنند. آموزش مهارتهای ارتباطی، مدیریت استرس و حل مسئله به کارکنان، میتواند به آنها کمک کند تا بهتر با فشارهای کاری مقابله کنند، سوءتفاهمات را کاهش دهند و به طور مؤثرتری با یکدیگر همکاری کنند. همچنین، ایجاد فرصتهایی برای تفریح و تعاملات اجتماعی بین کارکنان، میتواند به تقویت روابط بین آنها و کاهش تنشها کمک کند.
در نهایت، مدیریت تعارضات بین کارکنان در محیطهای پر تنش هتلها، نیازمند یک رویکرد جامع و فعال است. مدیران باید به طور مداوم به دنبال شناسایی و رفع عوامل زمینهساز تعارضات باشند و راهکارهای مناسب برای حل آنها را ارائه دهند. با ایجاد یک فرهنگ سازمانی مثبت و حمایتی، ارائه آموزشهای لازم به کارکنان و مدیریت عادلانه و منصفانه، میتوان به کاهش فراوانی و شدت تعارضات، و در نتیجه، بهبود محیط کار، افزایش رضایت کارکنان، و بهبود عملکرد هتل کمک کرد.
✍️ فرزاد زارع - فعال گردشگری