آموزشهای مقدماتی تا پیشرفته داخلی و بین المللی در حوزه مدیریت صنعت هتلداری را میتوانید از این بخش پیگیری و مطالعه نمایید.
🔴 برنامه اصلاح شده (Modified Plan) 🔹 این اصطلاح به رزروی اشاره دارد که شامل نرخ مصوب اتاق، صبحانه رایگان و وعده غذایی دوم میشود که ناهار یا در بیشتر مواقع، وعده شام است. 🔹 این گزینه به چند دلیل ارائه میشود. 🔹 یکی از این موارد این است که به هتلها امکان میدهد که پیشنهادات بهتری از لحاظ هزینه به میهمان ارائه کند و میهمان با پرداخت یک وعده اضافی علاوه بر صبحانه، هزینه‌های دیگر خود را بهتر مدیریت خواهد کرد. 🔹 به علاوه، اگر هتل در مجاورت رستوران‌های دیگر نباشد، این طرح اصلاح شده به میهمان این امکان را میدهد تا روزانه دو وعده را با قیمت جذاب برای خود تضمین کند که احتمالاً در مکان‌های دیگر موجود نیست. 🔹 بنابراین این امر باعث افزایش میزان رفت و آمد به رستوران نیز میشود. 🔹 یکی دیگر از مزایای هتل در این طرح این است که قیمت دو وعده غذایی به طور خودکار در نرخ اتاق در طول اقامت شارژ میشود. 🔹 این بدان معناست که اگر میهمان وعده غذایی برنامه‌ریزی شده را نداشته باشد، هزینه وعده غذایی از قبل محاسبه و پرداخت شده است.
🔴 مدیریت نظرسنجی 🔹 در نهایت، نظر مثبت میهمانان منجر به بهبود نرخ تبدیل میشود. 🔹 در واقع هنگامی که دو هتل کالای مشابه را ارائه میدهند، یکی از آنها با نظرسنجی مثبت توسط مشتریان انتخاب میشود. 🔹 به همین دلیل برای به حداکثر رساندن درآمد، مهم است که یک استراتژی جامع مدیریت نظرسنجی و بازخورد داشته باشید. 🔹 این روش به معنای تلاش برای ارائه یک تجربه عالی به مشتری، ترغیب میهمانان به نظرسنجی و بازخورد ارسال شده در سایت‌های رسانه‌های اجتماعی است. 🔹 به حداکثر رساندن درآمد در صنعت هتلداری وابسته به اجرای راهکارهای مناسب قیمت‌گذاری است که بخش مهمی از استراتژی مدیریت درآمد شماست. 🔹 به طور معمول، این امر نیاز به استفاده از پیش‌بینی برای تقاضا و همچنین تنظیم نرخ اتاق به صورت استراتژیک، استفاده از تکنیک‌های متقابل فروش و مدیریت بازخورد آنلاین مشتری دارد.
🔴 مدل Merchant در کسب‌و کار هتلداری 🔹 ساختار پرداختی که در آژانس‌های مسافرتی آنلاین مشاهده میشود و هتل را ملزم به پرداخت هزینه OTA در زمان رزرو میکند. 🔹 از نظر مدل تجاری و نمایندگی، مزایای مختلفی برای این مدل کسب و کار وجود دارد. 🔹 مزیت شماره یک مدل Merchant این است که شرکت واسطه می‌تواند هتل را به صورت پویا با سایر محصولات مسافرتی ( هواپیما، اتومبیل و یا قطار ) بسته‌بندی کرده و یک قیمت واحد برای همه محصولات موجود برای مشتری ارائه دهد. 🔹 مشتری فقط باید مبلغ کل بسته را در یک معامله همانطور که برای معاملات چندگانه تعیین شده است، پرداخت کند. 🔹 این مزایا هم برای تأمین‌کننده محصولات مسافرتی ( هتل، هواپیما، اتومبیل و قطار ) و هم برای واسطه و میهمان هتل قابل درک است. 🔹 در این مدل می‌توان بدون نشان دادن تخفیف به خریدار، نرخ تخفیف را ارائه کرد. 🔹 قیمت‌گذاری برای هر یک از اجزای جداگانه، مشخص نشده است و تنها قیمت بسته پیشنهادی مشخص است. 🔹 این امر به هتل امکان می دهد تا یک بخش ( ارائه پکیج به میهمان ) را با یک قیمت پائین‌تر هدف قرار دهد بدون اینکه ساختار قیمت‌گذاری استاندارد خود را به خطر بیندازد. 🔹 یعنی اگر مشتریان قیمت ارزان‌تری را می‌خواهند، مجبورند پکیج کامل هتل، هواپیما، ماشین، قطار و ... را خریداری کنند. 🔹 مشتری نمی‌داند چه کسی تخفیف هتل، هواپیما، ماشین یا قطار را ارائه میدهد و این تخفیف به چه میزان است. 🔹 واسطه نیز از این مزیت برخوردار است که به طور معمول حاشیه سود بیشتری را برای رزرو بسته‌ها به دست می‌آورد زیرا هتلها از رزرو بسته حمایت میکنند. 🔹 یکی دیگر از مزایای این مدل تجاری بدین شکل است که برخی از مشتریان احساس میکنند که رزرو آنها به همراه پیش پرداخت امن‌تر است. 🔹 برخی از مشتریان دوست دارند در زمان رزرو هزینه سفر خود را بپردازند تا بتوانند در طول سفر خود برنامه‌ریزی و بودجه بیشتری داشته باشند.
🔴 Manchising 🔹 روشی برای ترکیب مزایای مدل فرانشیز با مدیریت کنترل شده 🔹 این مدل، مدیریت مشارکت مالکان با اداره هتل را فراهم میکند. 🔹 علاوه بر این در این مدل تجارت، یک شرکت به مدت دو سال به طور جزئی مدیریت هتل را برعهده گرفته و یک سیستم کنترل مدیریت ایجاد میکند ولی قادر به کنترل هر دو اقتصادی نخواهد بود. 🔹 در این مدل مدیریتی، رویه‌های قوی‌تری از استانداردهای عملیاتی پایه‌گذاری شده و برنامه کلی آموزش و سایر فرایندهای منابع انسانی برای اداره کارآمد هتل را تعیین میکند. 🔹 پس از این دوره و زمانی که هتل با موفقیت به کار خود ادامه داد، مالک می‌تواند مدیریت خود را از سر گرفته یا با یک نوع قرارداد، همکاری خود را با شرکت ادامه دهد. 🔹 رویکرد هتلداران در این مدل، ترکیبی بین قرارداد مدیریت و قرارداد فرانشیز است و بیشتر مناسب هتلهای ارزان‌قیمت و بازارهای میانی است که صاحبان یا نمایندگان آنها با فعالیت‌های روزمره هتل ارتباط بیشتری دارند. 🔹 این مدل به مدیریت هتلهای جدید فرصت میدهد تا کسب و کار را بدون به خطر انداختن سرمایه‌گذاری خود به سود رسانده و در طی این مدت فعالیت‌های مهم در روند هتلداری را بیاموزند و هنگامی که عملیات هتل شروع به ثبات و بلوغ نمود، مالک نیز آماده خواهد بود که آن را به شکل دلخواه خود اداره کند. 🔹 سه مزیت اصلی در این مدل: 📌 به توسعه‌دهندگان و صاحبان هتل، بازگشت و امنیت تضمین شده برای مدیریت هتل را ارائه میدهد. 📌 به سرمایه‌گذار یا مالک اجازه میدهد تا کنترل زیادی بر دارایی و عملیات داشته باشد. 📌 کنترل کامل سود عملیاتی در صنعت هتلداری را تضمین میکند.
🔴 نرخ از دست دادن اتاق (Lose-It Rate ) 🔹 نرخی که بر اساس آن بهتر است هتل یک اتاق را بدون فروش رها کند. 🔹 در واقع اتاق در این نرخ دیگر قابل فروش در یک شرایط خاص نخواهد بود. 🔹 این نرخ معمولاً برای رزروهای شخصی و میهمانان گذری بوده و در سیستم مدیریت درآمد خودکار، نرخ "مانع" نامیده میشود. 🔹 این نوع نرخ‌گذاری گاهی در مدیریت درآمد غیر خودکار، با نام "نرخ از دست دادن بر مبنای گروه" نیز نامیده میشود زیرا محاسبه پیچیده این نرخ فقط برای گروه‌هایی انجام می شود که نتیجه درآمد آنها می‌تواند تأثیر عمده‌ای بر درآمد هتل داشته باشد. 🔹 دلیل این نرخ‌گذاری می‌تواند انتظار هتل برای پذیرش گروه بهتر با نرخ بالاتری باشد که ارزش صبر و عدم پذیرش میهمان گذری را داشته باشد. 🔹 این نرخ‌گذاری معمولا در تاریخ‌هایی رخ میدهد که آن تاریخ‌ها برابر با پیک درخواست‌های گروهی باشد.
🔴 سگمنت لوکیشن در بازاریابی هتلها ( Location Segment ) 🔹 سگمنت لوکیشن ( بخش مکان ) یک طبقه‌بندی در صنعت هتلداری محسوب میشود که توسط مکان فیزیکی هتل مشخص می‌شوند. 🔹 مدیریت هتلهای زنجیره‌ای، طبقه‌بندی موقعیت مکانی تعداد قابل توجهی از هتلها را در اختیار ما قرار میدهد. 🔺 این بخش ها عبارتند از: 📌 لوکیشن شهری: منطقه‌ای پرجمعیت در یک منطقه بزرگ شهری. 🔹 به عنوان مثال آتلانتا، بوستون، سانفرانسیسکو، لندن، توکیو، تهران. 📌 حومه شهر: حومه کلانشهرها. 🔹 به عنوان مثال حومه شهر نیویورک، کرویدون و ویمبلدون نزدیک لندن یا هتلهای اطراف شهر تهران. 🔹 تعیین حومه و فاصله از مرکز شهر براساس جمعیت و جهت گیری بازار متفاوت است. 📌 فرودگاه: هتل‌هایی در مجاورت فرودگاه قرار دارند که در درجه اول تقاضای ترافیک فرودگاه را تأمین میکنند. 🔹 فاصله این هتلها از فرودگاه ممکن است اندکی متفاوت باشد. 📌 بین ایالتی یا واقع در بزرگراه: هتل هایی در مجاورت بزرگراه های اصلی یا سایر جاده های اصلی که منبع اصلی تجارت آنها از طریق مسافران است. 🔹 توجه داشته باشید که هتل های واقع در مناطق حومه شهر طبقه بندی مخصوص به خود را دارند که در پست قبل با عنوان "حومه" تشریح شد. 📌 ریزورت: هتل هایی که در مناطق تفریحی واقع شده اند و منبع اصلی تجارت آنها از مسافرت های تفریحی است. 🔹 به عنوان مثال هتلهای تفریحی که در مناطقی مانند کردان، شمشک و یا مناطق تفریحی دیگر قرار دارد. 📌 شهر کوچک: هتلهای مخصوص مناطق شهری کوچک با کمتر از 150،000 نفر. 🔹 البته این دسته بندی مخصوص شهرهای کشورهای آمریکای شمالی میباشد و در نقاط دیگر دنیا چنین دسته بندی برای هتلها دیده نمیشود. 🔹 اندازه این هتلها می تواند بسته به جهت گیری بازار متفاوت باشد. 🔹 مکان های حومه ای در مجاورت این شهرهای کوچک وجود ندارد.
🔴 میهمانی کوکتل ( Cocktail Party ) 🔹 ویژگی بارز میهمانی کوکتل، عدم وجود میز مشترک برای صندلی میهمانان است. 🔹 نیاز اصلی در این نوع میهمانی، فضای خالی زیاد برای ارتباط آزاد و گاهی مسابقات است. 🔹 در این میهمانی باید از تعداد کافی صندلی استفاده کرد. 🔹 در صورت امکان باید چند گوشه آرام را در بخشهای خاصی از محل میهمانی ایجاد کرد تا میهمانان بتوانند به راحتی گپ بزنند. 🔹 اگر میهمانی غیررسمی است، بهتر است سالن را با یک بادکنک روشن، پوسترهایی با سلام و احوالپرسی و گل‌ها تزئین نمود. 🔹 این میهمانی اغلب ساعت ۱۷ الی ۱۹ عصر برگزار میشود اما گاهی ممکن است ساعت ۹ الی ۱۲ صبح برگزار گردد. 🔹 غذاهای معمول در این میهمانی، اغلب انواع ساندویچ یا لقمه و یا فینگرفود است. 🔹 میوه‌ها پوست کنده شده و برای میهمانان سرو شده و یا به آنها تعارف میشود. 🔹 نوشیدنی‌های این میهمانی باید همراه یخ باشند. 🔹 از قبل می‌توان نوع تِم میهمانی را اعلام کرد تا میهمانان لباس مخصوص بپوشند. 🔹 در این میهمانی نباید منتظر شام یا ناهار باشید. 🔹 نوع موزیک با توجه به تِم میهمانی و جنس میهمانان انتخاب شود. 🔹 این نوع میهمانی بیشتر برای مراسم تولد، سالگرد ازدواج و از این قبیل مراسم معمول است. 🔹 یکی از معروفترین زمان‌های برگزاری این نوع میهمانی، هنگام ورود هیات‌های خارجی از طرف همسر مقام دعوت کننده میباشد.
🔴 شاخص (Index) 🔹 یک شاخص، عملکرد هتل را نسبت به یک گروه از هتلها اندازه‌گیری میکند. 🔹 این گروه از هتلها می‌تواند یک مجموعه رقابتی، مجموعه بازار و یا بخشی از یک بازار از هتلها باشد. 🔹 از شاخص‌ها برای اندازه‌گیری عملکرد در سه زمینه اصلی استفاده میشود. 📌 اشغال 📌 میانگین نرخ روزانه ( ADR ) 📌 میانگین درآمد هر اتاق موجود ( RevPAR ) 🔹 شاخص ۱۰۰ به این معناست که یک هتل در مقایسه با گروه کل هتلها سهم مناسبی را از آن خود کرده است. 🔹 اگر این شاخص بزرگتر از ۱۰۰ باشد بدین معناست که هتل بیش از سهم مشخص از عملکرد گروه هتلهای مورد نظر را از آن خود کرده و در واقع عملکرد بهتری از آنها داشته است. 🔹 اگر این شاخص زیر ۱۰۰ باشد بدین معنا خواهد بود که هتل کمتر از سهم مشخص از عملکرد گروه هتلهای مورد نظر را از آن خود کرده و در واقع عملکرد بدتری نسبت به آن گروه داشته است.
🔴 دوره نگهداری (Hold Periods) بازه زمانی که یک سرمایه گذار صاحب هتل است. مالکان معمولاً یک دوره نگهداری ۵ یا ۱۰ ساله را در تعهدات خود در نظر میگیرند و هتل را در اختیار سرمایه گذار قرار میدهند. دوره های نگهداری هتل (HP) بر اساس نیازهای نقدینگی، نوع مالک، شرایط مالکیت یا اجاره و زمان مورد نیاز برای بازسازی هتل، متفاوت است. برخلاف تصور عمومی، املاک متعلق به بیشتر شرکت های هتلداری معروف، به دلیل محدودیت های نقدینگی پایین تر، HP بیشتری دارند. شرکت هتلداری REITs هتل های متفاوت خود را برای تقویت تمرکز بر روی هتلهای دیگر خود، زودتر به فروش می رساند در حالی که شرکت هتلداری REOCs چنین هتل هایی را برای استفاده از مزیت تنوع برای مهمانان متنوع، زمان طولانی تری نگه میدارد. هتل های با کیفیت بالاتر تمایل به دوره نگهداری بیشتری دارند و هزینه سرمایه ای که در نوسازی یک هتل صرف شده است، باعث میشود تا دوره نگهداری طولانی تر شود. دوره نگهداری یک هتل معمولاً بر اساس هتل، متفاوت خواهد بود.
🔴 سود ناخالص عملیاتی در هر اتاق موجود (Gross Operating Profit Per Available Room) 🔹 معیاری است که به مدیر هتل کمک میکند تا عملکرد هتل را بررسی کند. 🔹 این معیار، سود عملیاتی را اندازه گیری می کند و آن را با تعداد کل اتاق هایی که در یک دوره مشخص در دسترس بودند مقایسه می کند. 🔹 بنابراین اگرچه این معیار، مفهوم درآمد را نیز در خود دارد، اما تمرکز اصلی آن بر درآمد به تنهایی نیست. 🔹 درعوض این معیار به شما نشان می دهد که درآمد چگونه با عملکرد عملیاتی هتل مقایسه می شود. 🔹 در واقع این معیار هزینه هایی مانند نیروی کار، هزینه های F&B و همچنین تمامی درامدهای هتل از تمامی بخشهای آن را در نظر میگیرد و در محاسبه لحاظ میکند. 🔺 چگونگی نحوه محاسبه GOPPAR 🔹 ابتدا باید سود ناخالص عملیاتی هتل یا اقامتگاه را مشخص کنید. 🔹 برای این کار باید هزینه های عملیاتی را از درآمد ناخالص کم کنید. 🔹 سپس کافی است تا درآمد ناخالص عملیاتی هتل را بر تعداد کل اتاق های موجود تقسیم کنید. 🔹 معیار GOPPAR به مدیر هتل کمک می کند تا دقیقاً در مورد آنچه به دست می آورد و یا از دست میدهد، به صورت جزئی و مشخص تحلیل کند. 🔹 این معیار به مدیر این امکان را میدهد تا برای محاسبه منابع درآمدی فراتر از فروش اتاق مانند رستوران ها، کافه ها و بقیه منابع درآمدی و نیز هزینه ها مانند هزینه های کارگر و سایر موارد، برنامه ریزی نماید.
🔴 مبلمان، وسایل و تجهیزات (Furniture, Fixtures, and Equipment) مبلمان، وسایل و تجهیزات که به اختصار FF&E نامیده میشود، املاک منقول یک هتل است که در عملیات خدماتی کنونی هتل از آن استفاده می شود. این تجهیزات عبارتند از مبلمان اداری و یا هرگونه وسیله ای که در هنگام برداشته شدن، به سازه ای ساختمان آسیب نرساند. تجهیزاتی مانند رایانه های مورد استفاده برای انجام کارهای روزمره و یا مبلمان و یا تابلوها از نمونه این تجهیزات هستند. اصطلاح FF&E در صنایع مختلف خدماتی برای اهداف مختلف استفاده می شود اما تقریبا در تمامی کسب و کارها مشابه یکدیگر هستند. حسابداران از FF&E به عنوان دارایی های مشهود بلند مدت یاد میکنند، یعنی دارایی هایی که بیش از یک سال دوام دارند و می توانید به صورت فیزیکی آنها را لمس کنید. از دید حسابداران، ارزش این تجهیزات در ترازنامه یک هتل ذکر شده است و از آنها برای اهداف مالیاتی استفاده می کنند. خرید FF&E زمانی اتفاق می افتد که یک شرکت خصوصی و یا دولتی برای اجرای فیزیکی دفتر و یا بخشهای دیگر هتل، پس از بکار گرفتن طراحان داخلی، پیمانکاران و معماران، اقدام به تهیه این تجهیزات از بازار نماید.
🔴 مالیات اشغال هتل (Hotel Occupancy Tax ( HOT )) مالیاتی که توسط دولت‌های محلی و ایالتی در ایالات متحده تعیین میشود. این مالیات برای اقامت در هر شب در هتل وضع میشود. این مالیات بر اجاره اتاق‌هایی است که بر اساس شهر، بخش، ایالت و یا کشور ممکن است تعیین شود. این امر به طور کلی به دلیل قیمت اقامتگاه‌ها یا هرگونه هزینه اضافی مانند نظافت یا میهمان اضافی است. مالیات اشغال گاهی با نام‌های مالیات محل اقامت، مالیات اتاق، مالیات فروش، مالیات گردشگری یا مالیات هتل نیز نامیده شود. این مالیات مانند سایر مالیات‌ها به عنوان راهی برای افزایش درآمدهای دولت ایجاد شده است. البته دولت‌های ایالتی و محلی در آمریکا به جای افزایش مالیات بر ساکنان محلی، برای مسافران و افراد غیر بومی مالیات وضع کرده‌اند. برای مثال مسافران هنگام اقامت در شهر نیویورک، برای یک سوئیت متوسط که قیمت آن ۲۵۰ دلار است باید ۳۷ دلار مالیات بپردازند که رقمی چشمگیر است.
انگلیسی
