بدن انسان یک سیکل هورمونی دارد که به آن circadian clock یا ساعت شبانهروزی میگویند. این ریتم به صورت ژنتیک برنامهریزی شده است.
آزاد شدن هورمونی به نام "کورتيزول" که نقش مهمی در هشیار و بیدار نگه داشتن بدن دارد بخش مهمی از این ساعت درونی است. هرچند این امر در بدن انسانها مىتواند متفاوت باشد ولیکن حداکثر تولید "کورتيزول" در بدن در حالت عادی بین ساعت 8 تا 9 صبح است.
این بدین معنی است که دقیقا در ساعتی که اکثر افراد در شروع کار اولین فنجان قهوه را مینوشند، بدن به طور طبيعی و کارا عملکردی دارد که شبیه اثر کافئین بر بدن است. نوشیدن قهوه در این زمان کارایی این محرک اضافی را کم میکند. در واقع "کافئین" در زمانی به بدن میرسد که احتیاجی به آن ندارد.
مصرف "کافئین" میتواند تولید "کورتيزول" را در بدن افزایش دهد. افزایش "کوزتيزول" در اثر مصرف "کافئین" میتواند ریتم ساعت درونی را دستخوش تغییرات کرده و اثرات زیانآوری بر سلامتی داشته باشد.
برای نوشیدن مؤثر قهوه که هم اثرات مثبت داشته باشد هم اثرات منفی آن حداقل ممکن باشد باید به ساعتهای پیک ترشح هورمون "کورتيزول" توجه داشت. این ساعتها عبارتند از 8 تا 9 صبح، 12 تا یک ظهر و 5:30 تا 6:30 عصر.
بدین ترتیب به نظر میرسد بهترین زمان برای نوشیدن قهوه بین ساعات 9:30 تا 11:30 صبح و 13:39 تا 17 عصر است.