نتایج جستجو...
تحویل نخستین هواپیمای ایرباس A220 ایر فرانس

تحویل نخستین هواپیمای ایرباس A220 ایر فرانس

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، ایر فرانس به عنوان بخشی از تلاش این خط هوایی برای نوسازی ناوگان خود با جت‌های جدید و کم‌مصرف‌تر، نخستین فروند از ۶۰ فروند هواپیمای ایرباس A220 خود را تحویل گرفت. کاهش آلایندگی و مصرف سوخت پایین از مواردی است که امروزه خطوط هوایی جهان به‌شدت به آن توجه دارند. «ایر فرانس» (Air France) هم برای حرکت در این مسیر، تصمیم به نوسازی کامل ناوگان خود دارد. اکنون عضو کوچک و کم‌مصرف خانواده‌ی «ایرباس» (Airbus) یعنی A220 برای نخستین بار در اختیار این خط هوایی قرار گرفته است. این هواپیمای A220 با شماره رجیستر F-HZUA، «لو بورژه» (Le Bourget) نام گرفته است و از بازگشت ایر فرانس به روند نامگذاری هواپیماها بر اساس نام شهرها حکایت دارد. با کاهش سفرها در دوران همه‌گیری کرونا، خطوط هوایی زیان بسیاری متحمل شدند و تلاش برای نوسازی ناوگان یک گام بزرگ در جهت بازسازی این صنعت است. «بن اسمیت» (Ben Smith) مدیر اجرایی ایر فرانس-کی‌ال‌ام در مراسم رونمایی از این هواپیمای جدید گفت: «سفارش ۶۰ فروند هواپیمای A220 نشان‌دهنده‌ی سرمایه‌گذاری‌هایی است که ما با وجود بحران مالی حفظ کردیم.» به گفته‌ی ایرباس، سفارش ۶۰ فروند هواپیمای A220-300 بزرگ‌ترین سفارش این مدل هواپیما از بین خطوط هوایی اروپا است. هواپیمای ایرباس A220 ایر فرانس دارای ۱۴۸ صندلی در یک چیدمان تک-کلاس است و از وای‌فای و اتصال USB برای هر صندلی هم پشتیبانی می‌کند. هزینه‌ی هر صندلی در A220 در مقایسه با A318 و A319 10 درصد کاهش خواهد داشت و مصرف سوخت آن هم ۲۰ درصد پایین‌تر است. این هواپیما همچنین ۲۰ درصد آلایندگی کربنی کم‌تری نسبت به مدل‌های قبلی در ناوگان ایر فرانس دارد. بیزنس جت مدرن ایرباس بر پایه‌ی A220 ایر فرانس قصد دارد این مدل هواپیما را تا سال ۲۰۲۵ به‌طور کامل در ناوگان خود به خدمت بگیرد و آن را جایگزین هواپیماهای A318 با میانگین سنی حدود ۱۶ سال، A319 با میانگین سنی حدود ۲۰ سال و همچنین برخی مدل‌های A320 با میانگین سنی حدود ۱۲ سال کند. این شرکت هوایی همچنین ۱۱ فروند هواپیمای ایرباس A350 را از ۳۸ فروند سفارش داده شده برای ناوگان دوربرد خود تحویل گرفته است. «آنه ریگیل» (Anne Rigail) مدیرعامل ایر فرانس گفت: «A220 نمادی از تلاشی است که ایر فرانس برای پیروزی دوباره در شبکه‌ی میان‌برد خود آغاز کرده است. این یک برنامه‌ی متراکم و بلندپروازانه است که به تجربه‌ی بهتر مشتریان و شرایط رقابتی ما کمک می‌کند.» نخستین پرواز هواپیمای A220 ایر فرانس ۳۱ اکتبر (۹ آبان) از فرودگاه شارل دو گل پاریس به مقصد برلین آلمان انجام خواهد شد. طبق برنامه‌ریزی، این هواپیما به مقاصد مختلف اروپا مانند بارسلونا، مادرید، بولونیا، رم، ونیز و کپنهاگ پرواز می‌کند.

ایجاد شده: 9/مهر/1400       آخرین ویرایش: 9/مهر/1400     اخبار خارجی
کشورهایی که نامشان عوض شد

کشورهایی که نامشان عوض شد

به گزارش هتل نیوز، معمولا هر نامگذاری، داستان و ماجرای مخصوص به خودش را دارد. حالا اگر این نامگذاری برای نام رسمی یک کشور با میلیون‌ها جمعیت انسانی باشد، داستان‌های تاریخی و فرهنگی به قدمت صدها و هزاران سال خواهد داشت. نامگذاری کشورها با عوامل زیادی در ارتباط است. نام برخی از آنها مانند مصر و یونان، باستانی است و نام بعضی دیگر برای درک و پی‌بردن، نیازی به فکرکردن زیادی ندارد اما نام شماری از کشورها داستان‌ها و ایدئولوژی‌های دیگری دارد. در این بین بعضی کشورها در طول تاریخ نامشان به دلایل مختلف تغییر کرده است. از این کشورها بعضی‌ مانند هلند به منظور ارتقای صنعت گردشگری اسم‌شان را تغییر داده‌اند و بعضی کشورها با تغییر حکومتی که بر آن سرزمین فرمانروایی می‌کرده، در طول تاریخ نامشان عوض شده است. همچنین برخی نام‌ها پس از یک واقعه مثل همه‌پرسی یا انقلاب، برای حفظ اتحاد سیاسی و قومی، نام دیگری را انتخاب کرده‌اند. به طور کلی عوامل سیاسی یکی از مهم‌ترین این دلایل برای تغییر نام است. با چند کشور که با ماجراهای جالب و داستان‌های مختلف نام خود را تغییر داده‌اند، بیشتر آشنا می‌شویم. نه به سیلان، درود بر استقلال | «سیلان» به «سریلانکا» سریلانکا، جزیره‌ای واقع در جنوب هند است. تا پیش از سال ۱۹۷۲ نام این کشور که آن موقع مستعمره بریتانیا بوده، سیلان بوده و توسط پرتغالی‌ها روی آن گذاشته شده است. پرتغالی‌ها در سال ۱۵۰۵ سریلانکای فعلی را کشف کردند. این کشور بعدها به جزئی از بریتانیا تبدیل شد و در سال ۱۹۴۸ توانست استقلال خود را به دست آورد. با این حال، سال‌ها بعد، دولت این کشور جزیره‌ای تصمیم به تغییر نام آن گرفت. در سال ۲۰۱۱، نام سیلان در این کشور از همه چیزهایی که هنوز نام قدیمی را داشتند، از زیرمجموعه‌های دولت گرفته تا شرکت‌ها، حذف و به طور رسمی نام فعلی به آن اطلاق شد. سرزمین کم‌ارتفاعِ قطب جهانگردی | «هلند» به «ندرلند» اگرچه در زبان فارسی هنوز از این کشور با نام هلند (Holland) یاد می‌شود اما نام آن در واقع به ندرلند (Netherlands) تغییر یافته است. هلند در اصل نام منطقه‌ای در کشور ندرلند است که از این لحاظ با نام قدیمی پارس برای ایران قابل مقایسه است. نام هلند به معنی سرزمین چوب است. دو استان هلند شمالی و جنوبی در ندرلند که همچنان نام «هلند» را داشتند، با هدف یکپارچه‌کردن همه‌ استان‌هایی که جزو ندرلند هستند و همچنین در اقدامی بازاریابانه، دیگر با عناوین هلند شمالی و جنوبی خطاب نمی‌شوند. از ژانویه‌ ۲۰۲۰ آنها هم مانند بقیه استان‌های این کشور، ندرلند هستند. این تغییر در بسیاری از بخش‌های دیگر، مثلاً در نام تیم فوتبال آنها هم دیده می شود. حالا این کشور با نام ندرلند شناخته می‌شود که به معنی «سرزمین پست» و اشاره به شرایط است. تغییر نام‌های بسیار و پیاپی | «کامبوچا» به «کامبوج» نام این کشور از ۱۹۵۳ تا ۱۹۹۵، پنج بار تغییر یافت و این تغییرات به شرح زیر بود: اولین تغییرات در سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۰ صورت گرفت و پادشاهی کامبوج نامیده شد، سپس این نام در ۱۹۷۰ تغییر یافت و سال ۱۹۷۵ به جمهوری خمر تبدیل شد. متعاقباً این سرزمین تحت حکومت کمونیستی قرار گرفت و نام آن به کامپوچای دموکراتیک تغییر کرد. در ادامه این کشور تحت نظارت سازمان ملل وارد مرحله انتقالی شد و بین سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۳ دولت کامبوج خوانده شد و در سال ۱۹۹۳ به سلطنت و نام قدیمی خود، پادشاهی کامبوج برگشت. اما خمرها - پیروان حزب کمونیست - خود را کامپوچئی‌ها می‌نامند که به معنای فرزندان شاهزاده (کامپو) است. شایان ذکر است کلمه کامبوج در اصطلاح غلط فرانسوی کلمه کامپوچاست. همنام‌شدن با کشور همسایه | «زئیر» به «جمهوری دموکراتیک کنگو» زئیر نام قدیم کشوری در آفریقای مرکزی بود که تا قبل از استقلال از بلژیک به همین نام شناخته می‌شد. کلمه زئیر صورت پرتغالی‌شده نام رودخانه کنگو در زبان کنگویی است که به آن نزاره یا نزادی به‌ معنای «رودی که همه رودها را می‌بلعد» می‌گویند. اما این کشور پس از آن که در سال ۱۹۶۰ از بلژیک مستقل شد، نامش به «جمهوری کنگو» که همان نام کشور همسایه‌اش بود، تغییر کرد. البته این تغییر نام دردسرهای خودش را داشته؛ چرا که نام آن شبیه نام کشور همسایه بوده است. در نتیجه برای تشخیص این دو کشور از نام پایتخت‌های آنها که کینشاسا و برازاویل بود، استفاده می‌شد تا تمایزی ایجاد شود تا این که چند سال بعد نام آن به «جمهوری دموکراتیک کنگو» تغییر کرد و هنوز هم با همین نام شناخته می‌شود. کشوری همچنان با دو نام | «برمه» به «میانمار» میانمار، نام کشوری با ۵۴ میلیون نفر جمعیت واقع در جنوب شرقی آسیاست. این کشور پیش از این با نام برمه شناخته می‌شده و مستعمره انگلیس بوده است. برای این که متوجه شوید هنوز هم نام برمه برای این کشور به کار می‌رود، کافی است به مورد اخیر اسناد رسمی منتشرشده توسط دولت بایدن رجوع کنید که از این کشور با نام برمه یاد شده است. مسئله تغییر نام از برمه یا میانمار در سال ۱۹۸۹ مطرح شد. در آن زمان دولت نظامی حاکم پس از سرکوب اعتراضات دموکراسی‌خواهانه و کشته‌شدن هزاران نفر، نام کشور را از برمه به میانمار تغییر داد. دولت نظامی معتقد بود اصطلاح برمه تنها برمن‌، بزرگ‌ترین قوم میانمار را دربرمی‌گیرد و ۱۳۴ اقلیت قومی دیگر را شامل نمی‌شود و از این نظر، تبعیض نژادی محسوب می‌شود. همچنین معتقدند برمه که تحت حاکمیت بریتانیا نام رسمی کشور شد و پس از استقلال هم به همین نام باقی ماند، یادآور گذشته‌ای استعماری است. سازمان ملل متحد و برخی از کشورها مانند فرانسه و ژاپن این تغییر را به رسمیت شناختند اما آمریکا و بریتانیا این کار را نکردند. مخالفان داخلی تغییر نام معتقدند چون این تغییر بدون توجه به خواست مردم انجام شده نباید به رسمیت شناخته شود. آخرین کشوری که نامش را تغییر داد | «سوازیلند» به «اسواتینی» نام کشور اسواتینی را احتمالا کمتر کسی شنیده باشد. البته خیلی هم تعجب ندارد. این کشور یک و نیم میلیون نفری که در جنوب آفریقا و در همسایگی موزامبیک قرار دارد تازه سه سال است که تغییر نام داده و احتمالا می‌توان آن را آخرین کشوری نام برد که به‌تازگی نامش را تغییر داده است. این کشور پیش از این با نام سوازیلند شناخته می‌شده که مستعمره بریتانیا بوده است. مسواتی سوم، پادشاه این کشور کوچک واقع در جنوب آفریقا ۵۰ سال پس از استقلال (سپتامبر ۱۹۶۸ میلادی) دستور داد بار دیگر این کشور را با نام اصلی آن بخوانند. او در سخنرانی خود به مناسبت این روز اعلام کرد تمام کشورهای آفریقایی پس از استقلال به نام اصلی خود یعنی نامی که قبل از استعمار داشتند، بازگشته‌اند و اکنون زمان آن است که سوازیلند هم دست به کار مشابهی بزند. این کشورِ یک و نیم میلیون نفری صاحب آخرین پادشاهی مطلقه در قارۀ آفریقاست. اسواتینی به معنی کشور مردم اسوازی است. اتیوپی، سرزمین مردمان چهره‌سوخته | «حبشه» به «اتیوپی» اِتیوپی با نام رسمی جمهوری فدرال دموکراتیک اتیوپی با نام تاریخی حبشه، کشوری محصور در خشکی واقع در شاخ آفریقاست البته یونانی‌ها از همان قدیم این سرزمین را با نام اتیوپی می‌شناختند که به یونانی معنی «چهره‌سوخته» می‌دهد. نامی که به رنگ پوست آفتاب‌سوخته‌ مردمان این کشور اشاره دارد. اما این کشور نزد مسلمانان با نام حبشه شناخته می‌شده است. این کشور در سال ۱۲۷۰ وقتی تحت حکومت حبشی‌های سلسله سلیمان قرار گرفت، به طور رسمی حبشه نام‌گذاری شد. حبشی‌ها تا قرن بیستم بدون وقفه بر این قلمرو حکومت می‌کردند. هایله سلاسی از سال ۱۹۳۰ به عنوان آخرین شاه حبشه قدرت را به دست گرفت و بیش از شش دهه بر این کشور سلطنت کرد. او طی جنگ جهانی دوم، نام این کشور را رسما از حبشه به اتیوپی تغییر داد و امروز هم با همین نام شناخته می‌شود. خانه پدری مردم شریف ولتا | «ولتای علیا» به «بورکینافاسو» ولتای علیا تا قبل از ۱۹۸۴ سرزمینی در غرب آفریقا بود که نامش را از نام رود ولتا که در این کشور جریان دارد، گرفته بود. استمعارگران فرانسوی این نام را برایش انتخاب کرده بودند. ولتای سفید، ولتای سرخ و ولتای سیاه سه رود مهم این کشور هستند. سال ۱۹۸۳ توماس سانکارا با وقوع یک کودتا به عنوان رهبر انقلابی به ریاست‌جمهوری رسید. او یک سال بعد همراه با تحولات دیگری نام کشور را از ولتای علیا به بورکینافاسو تغییر داد؛ نامی که یک عبارت ترکیبی و برگرفته از دو زبان رایج در این کشور است. کلمه «بورکینا» در زبان موری به معنای «مردم شریف» است؛ در حالی که «فاسو» در زبان قوم مسلمان دیولا به معنی «خانه پدری» است. ترکیب این دو معنای «خانه پدری مردم شریف» را می‌دهد که بیش از سه دهه است به عنوان نام رسمی این کشور ۲۰ میلیون نفری شناخته می‌شود. بنین شدن برای صلح بیشتر | «داهومی» به «بنین» جمهوری بنین امروز کشوری در غرب آفریقا با زبان رسمی فرانسه و ۱۲ میلیون نفر جمعیت است. نام قدیمی این کشور تا سال ۱۹۷۵ داهومی بوده که از امپراتوری داهومی گرفته شده است. داهومی تا پیش از استعمار، پادشاهی قدرتمندی بود که در غرب آفریقا در جمهوری بنین کنونی تاسیس شد. این پادشاهی همچنین شامل منطقه توگو امروزی و برخی از مناطق جنوب غربی نیجریه بود. پس از به قدرت رسیدن ماتیو کرکو از طریق یک کودتای نظامی، او در سی‌ام نوامبر ۱۹۷۵ با هدف بی‌طرفی و برقراری صلح بیشتر نام این کشور را به «بنین» تغییر داد که از نام خلیج بنین گرفته شده است. البته پیش از این، امپراتوری به نام بنین هم در این کشور در مسند قدرت بوده است. سرزمین مردمان آزاد و دور از استعمار | «سیام» به »تایلند» نام تایلند در زبان مردم محلی برگرفته از دو لغت Thi و Land و به معنای «سرزمین مردمان آزاد» یا همان «قوم تایی» است. علت این نامگذاری به قرن‌ها پیش برمی‌گردد که مردمی از جنوب چین به تدریج به سوخوتای (تایلند کنونی) مهاجرت کردند و به تدریج در مناطق حاصل‌خیز کناره رودی در جنوب چین ساکن شدند. شاید علت دیگر چنین نامگذاری این باشد که تایلند تنها کشوری در جنوب شرق آسیاست که هرگز تحت استعمار کشوری قرار نگرفته است. آیوتایا، خوتای و تونبوری از نام‌های قدیمی این کشور تا پیش از سال ۱۸۰۰ میلادی بوده‌اند اما این کشور بودایی که شاهراه مذهب، فرهنگ و مهاجرت آسیای جنوب شرقی بوده، صدها سال با نام سیام شناخته می‌شده است. سیام در زبان این کشور به معنای قهوه‌ای یا تاریک است. تغییر نام سیام (Siam) به تایلند (Thailand) به‌تازگی انجام نشده است. این اقدام در سال ۱۹۳۹ به دست پادشاه آن زمان این کشور صورت گرفت. هزینه‌هایی که تغییر نام کشورها دارد تغییر نام کشورها به همین سادگی که روی کاغذ به نظر می‌رسد نیست و این کار هزینه‌ها و مشکلات خاص خودش را دارد. همه‌ این کشورها میلیون‌ها دلار یا معادل آن در واحد پول رسمی‌شان، برای تغییر نام خود هزینه کرده‌اند. آن طور که ساده به نظر می‌رسد، این فقط یک شروع دوباره نیست. بسیاری از امور مانند قانون اساسی، متون رسمی و حتی پول یک کشور هم باید تغییر کند. به طور کلی هر چیزی که نام قدیمی را بر خود دارد مثل نقشه‌ها، پرچم‌ها و سرودها، باید از آن پاک و نام جدید در آنها جایگزین شود. طبیعی است این کار زمان می‌برد و انرژی و هزینه خودش را دارد. همچنین در طرف دیگر ماجرا شهروندان و دیگر کشورها هستند که به خطاب‌کردن آن کشور به نام قدیمی‌اش عادت کرده‌اند و حالا باید به گفتن و نوشتن آن عادت کنند. بسیاری از کشورها از جمله هلند هنوز مثلا برای ما با همان نام شناخته می‌شوند. این تغییرات یک‌شبه رخ نمی‌دهد و اگرچه بسیاری همچنان مطمئن نیستند که آیا اصلاً این تغییر ضروری بوده یا نه، اما معمولاً در نهایت با آن کنار می‌آیند. منبع : روزنامه خراسان

ایجاد شده: 2/مرداد/1400       آخرین ویرایش: 2/مرداد/1400     اخبار خارجی
پروژه جنجالی سلطان ترکیه

پروژه جنجالی سلطان ترکیه

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از خبرگزاری آناتولی،  رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، روز شنبه ۵تیر، کلنگ آغاز پروژه بزرگ کانال استانبول را بر زمین زد. این پروژه که به‌موازات تنگه بسفر، دریای مرمره را به دریای سیاه متصل می‌کند، با مخالفت بسیاری، از جمله شهردار استانبول روبه‌رو شده است. مرحله نخست این پروژه عظیم، با احداث پل «ساز‌لی‌دِرِه» آغاز می‌شود. اردوغان درباره اهداف و ضرورت پروژه کانال استانبول گفت: «در دهه۱۹۳۰، سالانه به‌طور متوسط ۳هزار کشتی از تنگه بسفر عبور می‌کرد که این رقم امروز به ۴۵هزار فروند رسیده است. عبور هر ابرکشتی از تنگه بسفر خطر جدیدی برای شهر به شمار می‌رود. در هر دو مسیر شمال-جنوب و شرق-غرب تنگه بسفر، تردد کشتی‌ها از هر کلاس و ظرفیتی ترافیک سنگینی دارند و در صورت تصادف این کشتی‌ها –کشتی‌هایی که از محصولات ارگانیک گرفته تا مواد نفتی را حمل می‌کنند- حیات طبیعی دریاها در معرض خطر قرار می‌گیرند.» هدف از اجرای این پروژه عظیم که اردوغان آن را «دیوانه‌وار» توصیف می‌کند، کاهش حجم تردد در تنگه بسفر و سرریز ترافیک دریایی این آبراهه طبیعی به کانال جدید و جلوگیری از بروز خسارات زیست‌محیطی عنوان شده است. کانال استانبول قرار است به طول ۴۵کیلومتر، عرض ۲۷۳متر و عمق ۲۱متر با بودجه حداقل ۱۵میلیارد دلار ساخته شود. با این حال این پروژه مخالفان جدی دارد. «اکرم امام‌اغلو»، شهردار استانبول و اعضای حزب جمهوری‌خواه خلق معتقدند این پروژه اکوسیستم دریایی فعلی را به خطر می‌اندازد و کلان‌شهر را از منابع آب تازه محروم می‌کند. «تایفون کهرمان» (قهرمان) از اعضای شورای شهر استانبول هم می‌‌گوید: «هدف واقعی کانال استانبول خلق سود نجومی برای بازیگران بخش خصوصی فعال در ساخت و راه‌اندازی این آبراه است؛ بزرگ‌ترین خیانتی که می‌شود در حق استانبول کرد.» با این حال اردوغان در پاسخی تلویحی به منتقدان گفت: «کانال استانبول نه‌تنها در ترکیه، بلکه در جهان عنوان برترین پروژه دوستدار محیط‌زیست را از آن خود خواهد کرد.» رئیس‌جمهور ترکیه با انتشار پیامی در حساب توئیتر خود تاکید کرد: «امروز صفحه جدیدی در تاریخ توسعه و پیشرفت ترکیه گشودیم و مراسم کلنگ‌زنی پل «سازلی‌دره» کانال استانبول را برگزار کردیم.» وی با بیان اینکه پروژه کانال استانبول ۲۷ آوریل سال۲۰۱۱ اعلام عمومی شده است، گفت: «برای تهیه این پروژه در مجموع ۲۰۴کارشناس از جمله ۵۱دانشمند از ۱۱دانشگاه مختلف تحقیق انجام دادند. همچنین در روند مدل‌سازی آن ۳۵۰۰نفر از ۳۵کشور مختلف حضور یافتند.» اردوغان همچنین افزود: «در ۳۰۴نقطه متفاوت این پروژه بیش از ۱۷هزار متر حفاری و ۲۴۸مطالعه ژئوفیزیک صورت گرفت. با توجه به مطالعات علمی، مسیر کنونی به‌عنوان منطقی‌ترین و کارآمدترین خط از بین پنج گزینه مختلف انتخاب شده است.» وی تصریح کرد: «طول کانال ۴۵کیلومتر و سطح مقطع آن ۲۷۵متر است. عمق آن هم بدون احتساب کسورات ۲۱متر تعیین شده است. کانال استانبول در بخش اروپایی و میان دریای سیاه و دریای مرمره احداث خواهد شد. طول این پروژه حدود ۴۵کیلومتر، عرض پایه آن حداقل ۲۷۵متر و عمق آن ۷۵/ ۲۰ متر خواهد بود. روی کانال استانبول همچنین ۶پل ساخته خواهد شد.» رئیس‌جمهور ترکیه همچنین گفت: «با اتمام بخش منطقه باشاک‌شهیر- باغچه‌شهیر- حادیم‌کوی این پروژه، انتشار کربن ۳۲هزار و ۱۲۶تن کاهش خواهد یافت و سالانه از نظر زمان و سوخت در مجموع ۲/ ۷۱۷میلیون لیر صرفه‌جویی خواهد شد.» الجزیره نوشت: «این کانال ضامن ایمنی در زندگی و رفاه شهروندان ساکن اطراف بسفر و حوالی آن است.» اردوغان معتقد است که این کانال «یکی از کانال‌های استثنایی در جهان» خواهد بود. مصطفا ایلچالی، استاد حمل‌و‌نقل و عضو سابق پارلمان، به الجزیره می‌گوید که ترافیک دریایی از سال۲۰۰۵ در بسفر ۷۲درصد افزایش پیدا کرده است. او می‌افزاید: «تانکرها خطر تصادف را در این تنگه باریک به‌دنبال دارند. شناورهای متحرک دریا را آلوده می‌کنند و موجب انتشار آلودگی می‌شوند.»

ایجاد شده: 7/تیر/1400       آخرین ویرایش: 8/تیر/1400     اخبار خارجی
آشیانه هواپیما در اردبیل احداث می‌شود

آشیانه هواپیما در اردبیل احداث می‌شود

به گزارش هتل نیوز و به نقل از مهر، " محمد قصابی " مدیرکل فرودگاه‌های استان اردبیل، اظهار کرد: با توجه به حضور شبانه هواپیماها با انجام پروازهای آخر شب و همچنین پروازهای اول صبح تابستانی ضروری است تا هر چه سریع‌تر آشیانه هواپیما در فرودگاه اردبیل احداث شود که امیدواریم با تأمین منابع مورد نیاز استارت این پروژه در اردبیل زده شود. وی به راه‌اندازی ایرلاین ویژه اردبیل خبر داد و تصریح کرد: با رایزنی‌های انجام شده خرید چهار هواپیما برای شرکت سبلان ایر آغاز شده و تا ۲۰ روز آینده پروازهای این ایرلان آغاز می‌شود که به سرعت می‌تواند در سطح کشور نام و آوازه‌ای برای خود پیدا کند. مدیرکل فرودگاه‌های استان اردبیل ضرورت نصب سیستم روشنایی مجهز در فرودگاه اردبیل را با اتمام عملیات آسفالت‌ریزی پلیمری باند اصلی فرودگاه اردبیل یادآور شد و گفت: همه سیستم‌های مدرن در فرودگاه اردبیل با استفاده از توان داخلی انجام شده و کیفیت و ارتقا پروازها را شاهد خواهیم بود. قصابی دلیل اصلی دایر نشدن پروازهای خارجی را فرودگاه‌های اردبیل کمبود مسافر و عدم استقبال از پروازهای خارجی اعلام کرد و افزود: ما آمادگی داریم تا پروازهای مستقیم به کشورهای همسایه به ویژه جمهوری آذربایجان و ترکیه را از فرودگاه اردبیل راه‌اندازی کنیم که متأسفانه کمبود تقاضا در این زمینه مانع از انجام پروازهای خارجی شده است. وی به دایر بودن ۷۰ پرواز در طول هفته در فرودگاه اردبیل اشاره کرد و ادامه داد: اکثر شرکت‌های هواپیمایی پروازهای خود را به فرودگاه اردبیل دایر کردند که ۹۵ درصد پروازها تنها در مسیر اردبیل به تهران و بالعکس انجام می‌شود. قصابی در بخش دیگری از سخنان خود خاطر نشان کرد: تلاش می‌کنیم تا پروازهای مشهد و اهواز را نیز در چند نوبت در طول هفته در فرودگاه اردبیل دایر کنیم که در این زمینه رایزنی‌ها آغاز شده است. مدیرکل فرودگاه‌های استان اردبیل به اصلی‌ترین مشکل فرودگاه پارس‌آباد در نبود جایگاه سوخت اشاره کرد و گفت: تلاش بر این است تا تعداد چهار سورت پرواز این فرودگاه با حل مشکل جایگاه سوخت ارتقا یابد.

ایجاد شده: 5/تیر/1400       آخرین ویرایش: 5/تیر/1400     اخبار داخلی
بنیان‌گذار بلو اوریجین به‌همراه دو مسافر دیگر به لبه فضا سفر می‌کنند

بنیان‌گذار بلو اوریجین به‌همراه دو مسافر دیگر به لبه فضا سفر می‌کنند

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز ، شرکت آمریکایی بلو ارجین (Blue Origin) نخستین سفر گردشگری خود به فضا را ۲۰ژوئیه۲۰۲۱ (۲۹تیر) انجام می‌دهد که طی آن جف بزوس (Jeff Bezos)، بنیان‌گذار بلو اوریجین، به‌همراه برادرش به فضا خواهند رفت. براین‌اساس جف بزوس و مارک بزوس (Mark Bezos) با فضاپیمای نیو شپرد (New Shepard) ساخت شرکت مذکور به لبه فضا سفر می‌کنند. علاوه‌بر این دو، یکی از صندلی‌های پرواز به فرد دیگری تعلق گرفته است که در مزایده اینترنتی شرکت مذکور ۲۸ میلیون دلار برای پرواز با نیوشپرد می‌پردازد. هویت این فرد هنوز مشخص نشده است. در بالای این فضاپیما، کپسول مسافربری گنبدی شکل با پنجره‌های بزرگ قرار می‌گیرد که ظرفیت حمل شش مسافر را دارد. این کپسول پس از پرتاب فضاپیمای یادشده و رسیدن به خط کارمان در ۱۰۰ کیلومتری بالاتر از سطح دریا، از بوستر جداشده و به مسافران اجازه داده می‌شود تا انحنای زمین را ببینند و بی‌وزنی را تجربه کنند. درنهایت بوستر و کپسول به‌صورت جداگانه فرود می‌آیند؛ بوستر با کمک پیشرانه‌های خود و کپسول با کمک چتر نجات در صحرای غربی تگزاس (Texas) می‌نشینند تا برای استفاده‌های بعدی آماده شوند. فضاپیمای نیو شپرد از زمان اولین پرتاب آزمایشی خود در سال ۲۰۱۵ تعداد ۱۵ ماموریت آزمایشی بدون سرنشین را انجام داده است که به‌جز یک مورد سایر موارد با موفقیت صورت‌ گرفته‌اند. این فضاپیما یک حامل زیرمداری تک مرحله‌ای است. حامل‌های زیرمداری مسیر یک مدار کامل را طی نمی‌کنند، بلکه به‌صورت عمودی از اتمسفر و جو زمین خارج می‌شوند و دوباره به‌صورت عمودی روی زمین فرود می‌آیند. فضاپیمای مذکور به یک موتور BE-3 مجهز بوده و از اکسیژن مایع و هیدروژن مایع به‌عنوان سوخت بهره می‌برد. نیو شپرد قادر به تولید ۴۹۰ کیلونیوتن نیروی رانش بوده و مدت زمان احتراق آن ۱۱۰ ثانیه عنوان شده است.

ایجاد شده: 23/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 23/خرداد/1400     اخبار خارجی
آزمایش سوخت‌های زیستی برای اولین بار در فرودگاه هیترو انگلیس

آزمایش سوخت‌های زیستی برای اولین بار در فرودگاه هیترو انگلیس

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از ایرنا، " جان هلند کای " مدیرعامل فرودگاه هیترو انگلیس در بیانیه‌ای اعلام کرد: مفتخر هستیم که هیترو اولین فرودگاه اصلی انگلیس است که با موفقیت استفاده از سوخت‌های پایدار را مورد بهره برداری قرار می‌دهد. اکنون زمان آن است که کمتر صحبت و بیشتر عمل کنیم. وزرا باید برای سرمایه‌گذاری در تولید این نوع سوخت‌ها، مشوق‌هایی را طی ۵ تا ۱۰ سال آینده در نظر بگیرند. سوختی که امروز فرودگاه هیترو مورد بهره برداری قرار داد ترکیبی از پسماندهای تجدید پذیر مانند غذا، روغن و چربی‌ها و کودهای تبدیل شده به پارافین که در سوخت هواپیماها استفاده می‌شوند است که می‌توانند راه را برای کاهش جدی تاثیرات منفی صنعت پرواز بر محیط زیست سیاره زمین هموار کند. این سوخت از سوی با مشارکت شرکت فنلاندی نسته اویل و ویتول تولید و توزیع شده است. دانشمندان معتقدند که سوخت پایدار برای حمل‌ونقل هوایی در مقایسه با سوخت‌های رایج فسیلی جت، می‌تواند انتشار گازهای گلخانه‌ای را به میزان ۱۶۵ درصد کاهش دهد. به این ترتیب، چنین کاری می‌تواند هم به کاهش میزان زباله‌ای که در نهایت به محل دفن زباله می‌رسد منجر شود و هم میزان دوده‌ای را که از موتورهای هواپیما خارج می‌شود، کاهش دهد. ویتول که یکی از بزرگترین شرکت‌های نفتی جهان است، سوخت فرودگاه هیترو لندن را تامین می‌کند و قرار است تا پیش از برگزاری کنفرانس اقلیمی گلاسکو، حجم بیشتری از سوخت‌های پایدار توزیع کند تا به اصطلاح ضایعات کربنی شرکت کنندگان اجلاس را کاهش دهد. انگلیس هفته آینده میزبان سران اجلاس گروه هفت و پنج ماه دیگر کنفرانس بین المللی تغییرات آب و هوایی است. گرنت شاپس، وزیر حمل‌ونقل انگلیس می‌گوید: «از آنجا که بخش حمل‌ونقل هوایی در حال خروج از شرایط همه‌گیری کرونا است، ما باید تعهدات محیط زیستی خود را در راس همه اقدامات خود، قرار دهیم؛ بنابراین نه تنها همه چیز را بهتر، که سبزتر وسازگارتر با محیط زیست خواهیم کرد. وی افزود: ما تلاش‌های پیشگامانه را شروع می‌کنیم تا مطمئن شویم که همچنان در راستای اهداف بلندپروازانه خود برای رسیدن به هدف انتشار کربن صفر، به شکل مثال‌زدنی در جهان سرآمد هستیم.

ایجاد شده: 17/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 17/خرداد/1400     اخبار خارجی
آشنایی با شرکت هواپیمایی قطر

آشنایی با شرکت هواپیمایی قطر

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، قطر ایرویز از معدود شرکت‌های هوایی است که به طور مداوم به هر شش قاره دنیا و در چهار کلاس فرست (First)، تجاری (Business)، اقتصادی (Economy) و مهمانان ویژه (VIP) پرواز می‌کند که بلیط‌های بخش مهمانان ویژه به شکل عمومی به فروش نمی‌رسد. قطر ایرلاین (Qatar Airways) شرکت هواپیمایی ملی قطر و حامل پرچم این کشور است که از ماه اکتبر ۲۰۱۳ عضو اصلی اتحادیه بین المللی وان‌ورلد شده است. شرکت هواپیمایی قطر ایرویز در سال ۱۹۹۳ راه‌اندازی شد و اولین پرواز خود را با یک فروند بوئینگ ۷۶۷، که از شرکت هواپیمایی کویت اجاره گرفته بود، انجام داد. قطر ایرویز در اصل متعلق به خاندان آل ثانی بود ولی در سال ۱۹۹۷ توسط یک تیم مدیریتی جدید، دوباره سازماندهی شد و ۵۰٪ درصد از سهام آن به سرمایه‌گذاران خصوصی فروخته شد. بعد از چند سال قطر ایرویز به یکی از رقابتی ترین شرکت‌های هواپیمایی تبدیل شد. این ایرلاین در حال حاضر روزانه به بیش از ۱۳۳ مقصد در آفریقا، آسیای میانه، اروپا، خاور دور، آسیای جنوبی، خاورمیانه، آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی و اقیانوسیه، پروازهای مستقیم و غیر مستقیم دارد. دفتر مرکزی ایرلاین قطر در شهر دوحه قطر قرار دارد و فرودگاه بین‌المللی دوحه، مرکز اصلی و آشیانه هواپیماهای این شرکت هواپیمایی است. تعداد کارکنان شرکت هواپیمایی قطر در سال ۲۰۱۳ بیش از 30 هزار نفر اعلام شد. شرکت هواپیمایی قطر در ایران، از تهران، شیراز و مشهد به مقصدهای خارجی پرواز دارد. مقاصد قطر ایرویز قطر ایرویز از معدود شرکت‌های هوایی است که به طور مداوم به هر شش قاره دنیا پرواز دارد. پروازهای شرکت هواپیمایی قطر، از ایران به مقصد دوحه به صورت مستقیم و برای دیگر مقصدهای پروازیبه صورت غیرمستقیم از دوحه است. پروازهای قاره آفریقا: الجزایر، تونس، مراکش، نیجریه، سودان، اریتره، جیبوتی، اتیوپی، اوگاندا، کنیا، رواندا، تانزانیا، موزامبیک وآفریقای جنوبی پروازهای آسیا و اقیانوسیه: استرالیا، اندونزی، سنگاپور، مالزی، ویتنام، مالدیو، تایلند، میانمار، بنگلادش، فیلیپین، ژاپن، کره جنوبی، چین، نپال، هندوستان، سرلانکا، پاکستان و آذربایجان پروازهای قاره اروپا: ترکیه، قبرس، یونان، ایتالیا، گرجستان، اسپانیا، سوئیس، اتریش، کرواسی، مجارستان، بلغارستان، رومانی، لهستان، آلمان، هلند، بلژیک، فرانسه، بریتانیا، دانمارک، سوئد ونروژ، روسیه پروازهای خاورمیانه: عراق، کویت، بحرین، عربستان، لبنان ، اردن، یمن، امان، امارات، مصر، دوحه، برزیل، آرژانتین، ایالات متحده آمریکا و کانادا ناوگان هواپیمایی قطر قطر ایرویز در حال حاضر در ناوگان هوایی خود، ۱۳۰ فروند هواپیمای جت مسافربری و 55 فروند هواپیمای باری دارد که با قراردادهای جدید به زودی افزایش پیدا خواهد کرد. کلاس های پروازی قطر ایرویز در چهار کلاس فرست (First)، تجاری (Business)، اقتصادی (Economy) و مهمانان ویژه (VIP) پرواز می‌کند که بلیط‌های بخش مهمانان ویژه به شکل عمومی به فروش نمی‌رسد. در فرست کلاس صندلی‌ها مجهز به ماساژور، سیستم حرارتی و برودتی، سیستم سرگرمی، تلوزیون لمسی، حمام، تخت خواب و در بعضی موارد اتاق خصوصی هستند. در قسمت کلاس تجاری صندلی ها تا ۱۸۰ درجه خم می‌شود و قابلیت تبدیل شدن به تخت را دارد. استانداردهای قطر ایرویز در کلاس تجاری با استانداردهای Skytrax تفاوت دارد و از استانداردهای بالاتری پیروی می‌کند. هواپیماهای قطر در تمامی کلاس ها برای هر صندلی صفحه نمایش مخصوص، برای نشان دادن شبکه‌های تلویزیونی اروپایی و عربی دارند. حادثه در شرکت هواپیمایی قطر ۱۹ آوریل سال ۲۰۰۷، یک فروند هواپیمای ایرباس ای۳۰۰ که در آشیانه فرودگاه ابوظبی قرار داشت آتش گرفت و بال سمت راست هواپیما کاملا در آتش سوخت. در این حادثه هیچ‌کس آسیب ندید. حاشیه‌های قطر ایرویز در ۱۹ اکتبر ۲۰۰۹ قطر ایرویز به علت گران شدن نفت، سوخت جدیدی را برای ناوگان خود به کار برد. این سوخت که ترکیبی از گاز طبیعی و بنزین سفید بود، با وجود پروسه پیچیده تولید آن، برای قطر بسیار مقرون به صرفه درآمد، زیرا قطر دارای سومین منابع گاز طبیعی دنیا بعد از روسیه و ایران است. منبع : ایرنا

ایجاد شده: 10/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 10/خرداد/1400     اخبار خارجی
درخواست وزرای ۸ کشور اروپایی برای سبز کردن سوخت هواپیما

درخواست وزرای ۸ کشور اروپایی برای سبز کردن سوخت هواپیما

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، هفته گذشته وزیران کشورهای دانمارک، فنلاند، فرانسه، آلمان، لوگزامبورگ، هلند، اسپانیا و سوئد نامه‌ای را تحت‌عنوان درخواست تامین سوخت‌ پایدار به امضا رساندند و تحویل اتحادیه اروپا دادند. در این درخواست به‌طور ویژه بر تامین سوخت سبز biofule و e-Fule به‌عنوان سوخت‌های جایگزین تاکید شده، البته این درحالی است که سهم این دو نوع سوخت در مجموع به ۵صدم درصد سوخت جت هم نمی‌رسد. در این در خواست آمده است: «سوخت هوایی پایدار «SAF» نقش مهمی‌ در کاهش ردپای کربن در صنعت هواپیمایی طی دهه‌های آینده خواهد داشت. همچنین استفاده از این سوخت‌ها از طریق مخلوط کردن با سوخت‌های فعلی امکان‌پذیر است. زیرساخت‌های فعلی فرودگاه‌های کافی هستند و فقط باید تغییرات اندکی را بپذیرند اما لازم است دستور مخلوط کردن این سوخت‌ها خیلی زود ابلاغ شود. ما به‌عنوان وزرای کشورهای‌های اروپایی، استفاده از SAF را ازجمله اقدامات اثربخش در دستیابی به کاهش اثرات اقلیمی در بخش هواپیمایی، حتی در کوتاه‌مدت می‌دانیم. به‌رغم پاندمی کنونی و تاثیرات بی‌سابقه آن در صنعت هواپیمایی، لازم است تاکید ویژه‌ای بر کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای داشته‌ باشیم. البته درصورت اصلاح روند فعلی در آینده از لحاظ اقتصادی دچار عقبگرد نخواهیم شد. برای دستیابی به اهداف محیط‌زیستی که در اروپا برای انعطاف‌پذیری و پایدارمحورتر بودن صنعت هواپیمایی درنظر گرفته شده، باید سرعت بیشتری به روند اصلاح استفاده از سوخت‌ها داده شود.» این وزرا اعلام کردند از تصمیمات اتحادیه اروپا حمایت خواهند کرد تا سوخت‌های SAF عرضه شوند و تقاضای مطلوبی هم داشته باشند و درنهایت به معیارهای توسعه اقتصادی پایدار در این صنعت اعتبار بخشند. در این بیانیه طرح «ReFuelEU» به معنی استفاده از سوخت‌های جدید در اروپا مطرح شده است که چارچوبی را برای کاهش انتشار کربن در صنعت هواپیمایی تعیین می‌کند. قرار است براساس این چارچوب‌ها قوانینی تا پایان سال ۲۰۲۱ برای سوخت صنایع هوایی در اروپا درنظر گرفته شود. در ادامه این بیانیه می‌خوانیم: «پتانسیل سوخت‌های سنتتیک علاوه‌بر بیوفیول‌ها کاملا واضح و مشخص است. چالش اصلی ایجاد انگیزه و الزام برای فعال‌سازی چشم‌اندازی بلندمدت و روشن است. دستور استفاده از SAF می‌تواند به بازار سیگنال‌های صحیحی را ارسال کند.» در ادامه آنها از اتحادیه اروپا درخواست کردند با یک برنامه مالی اقدام به جذب سرمایه‌ برای حمایت از سوخت‌های پایدار هوایی ازجمله سوخت‌های سنتتیک از طریق یارانه و مشوق‌ها کنند. امضاکنندگان این درخواست رسمی؛ بنی‌ انگلبرشت، وزیرحمل‌ونقل دانمارک، تیمو هاراکا؛ وزیر حمل‌ونقل و ارتباطات فنلاند، ژان‌باتیست ژیببری؛ وزیر امور حمل‌ونقل فرانسه، آندریاس شوئر؛ وزیر زیرساخت‌های دیجیتال و حمل‌ونقل آلمان، فرانسوا باوش؛ وزیر حمل‌ونقل و فعالیت‌های عمومی لوکزامبورگ، کورنلیا ون نیوآنهایزن؛ وزیر زیرساخت و مدیریت آب هلند، پدرو ساورا؛ وزیر امور حمل‌نقل اسپانیا و کارل توماس انرژیوت؛ وزیر زیرساخت‌های سوئد هستند. درخواست این وزرا حرکت قاطعانه‌ای برای وضع قوانین جدید در سوخت مصرفی جت در اروپا خواهد بود.

ایجاد شده: 29/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 29/اردیبهشت/1400     اخبار خارجی
نخستین هواپیمای الکتریکی لوکس برای تحول صنعت حمل‌ونقل آماده می‌شود

نخستین هواپیمای الکتریکی لوکس برای تحول صنعت حمل‌ونقل آماده می‌شود

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، اگرچه استفاده از پیشرانه‌های الکتریکی در هواپیماها هنوز در مرحله‌ی طراحی است اما هواپیمای لوکس آلیس می‌خواهد بازی را تغییر دهد و پیشرفت سریعی را در این زمینه رقم بزند. «آلیس» (Alice) نخستین هواپیمای لوکس حمل‌ونقل کوتاه برقی جهان لقب گرفته است. این نخستین هواپیمای شرکت «ای‌وییشن» (Eviation) است و عرضه‌ی آن برای سال ۲۰۲۴ تخمین زده شده است. این شرکت امیدوار است که آلیس امسال و پیش از صدور گواهینامه‌ها در سال ۲۰۲۳ نخستین پروازهای آزمایشی خود را انجام دهد. این هواگرد سال‌هاست که در چند طراحی متفاوت قرار گرفته و یکی از معدود پروژه‌های این حوزه است که هم به‌یادماندنی و هم امیدوارکننده است. آلیس از نظر طراحی یک هواپیمای مسافربری عادی است، بنابراین یک هواگرد عمودپرواز الکتریکی (eVTOL) محسوب نمی‌شود اما برای مسافت‌های کوتاه طراحی شده و در عین حال بسیار زیبا و لوکس است. پروژه‌ی آلیس که نخستین بار در سال ۲۰۱۷ اعلام شد، کم‌کم برای پرواز در آسمان آماده می‌شود. نمونه‌ی اولیه‌ی این هواپیما در سال ۲۰۱۹ تولید و رونمایی شد اما در سال ۲۰۲۰ در آتش سوخت. سپس در نمایشگاه هوایی پاریس یک نمونه‌ی ثابت به نمایش درآمد و اگر همه‌گیری کرونا در سال ۲۰۲۰ نبود، این هواپیما پروازهای آزمایشی خود را آغاز می‌کرد. در سال گذشته این شرکت برای جذب سرمایه‌گذاران و مشتریان تلاش می‌کرد. گرایش به چنین هواپیمایی معقولانه بالاست. تا اکتبر ۲۰۱۹، ای‌وییشن سفارش بیش از ۱۵۰ فروند را تنها از دو شرکت دریافت کرده است. با توجه به اینکه هر یک حدود ۴ میلیون دلار فروخته می‌شود، درآمد نقدی بالایی برای شرکت به همراه دارد. این شرکت در ابتدا برای ساخت دو نسخه از آلیس برنامه‌ریزی کرده بود؛ یک نسخه‌ی بدون فشار و طبیعتا ارزان‌تر برای استفاده به‌عنوان تاکسی هوایی و یک مدل تحت فشار که برای پروازهای طولانی‌مدت درنظر گرفته شده بود. اما اکنون فقط یک مدل تحت فشار در حال توسعه است. این وسیله‌ی نقلیه می‌تواند حداکثر ۹ مسافر و ۲ خلبان داشته باشد و نوید پروازی جذاب، بی‌نظر و بدون سروصدا را تا مسافت ۸۱۴ کیلومتری می‌دهد. بدین ترتیب برد آلیس زیاد نیست و به همین دلیل به عنوان یک هواپیمای جابه‌جایی کوتاه درنظر گرفته شده است. آلیس توسط سه واحد پیشرانه‌ی الکتریکی Magni250s مگنیکس (Magnix) با ۳۷۵ اسب بخار قدرت حرکت می‌کند که دو پره را در نوک هر بال و یکی در دم به حرکت درمی‌آورند. نیروی این موتورها به کمک مجموعه‌ی باتری لیتیوم-یون ۸۲۰ کیلووات ساعت تأمین می‌شود که با ۳۷۲۰ کیلوگرم، ۶۰ درصد از کل محموله‌ی هواپیما را تشکیل می‌دهد. باتری‌ها برای ۱۰۰۰ چرخه‌ی پروازی یا ۳۰۰۰ ساعت پرواز طراحی شده‌اند. ای‌وییشن تخمین می‌زند که برای هر ساعت پرواز، آلیس باید با استفاده از وسیله‌ی شارژرهای سیار مانند سوخت‌رسان‌های هواپیما، حدود ۳۰ دقیقه شارژ شود. این هواپیما می‌تواند با سرعت ۴۰۷ کیلومتر بر ساعت پرواز کند و موتورهای الکتریکی به دلیل سروصدای کمتر و نداشتن پسماند گازهای گلخانه‌ای، تجربه‌ی یک سفر هوایی دلپذیر را فراهم می‌کنند. برای هر چه بیشتر کم کردن وزن، آلیس از مواد کامپوزیتی ساخته شده است. این پرنده‌ی شیک ابتدا در آمریکا و اروپا عرضه خواهد شد و همان‌طور که بیان شد، تخمین زده می‌شود که تحویل آن از سال ۲۰۲۴ با قیمت حدود ۴ میلیون دلار آغاز شود. این‌طور که ای‌وییشن می‌گوید: «آلیس هواپیمای خوبی نیست که آن را الکتریکی کرده‌ایم، بلکه هواپیمای خوبی است چون الکتریکی است.» باید دید با گسترش تولیدات در زمینه‌ی هواگردهای شهری، یک هواپیمای لوکس کوچک چقدر می‌تواند مشتریان را برای سفرهای کوتاه جذب کند.

ایجاد شده: 27/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 27/اردیبهشت/1400     اخبار خارجی
ساخت هواپیمای مسافربری تمام برقی

ساخت هواپیمای مسافربری تمام برقی

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز ، اواخر هفته گذشته، کمپانی آمریکایی Bye Aerospace اعلام کرد که قصد دارد یک هواپیمای مسافربری تمام برقی با نام تجاری Bye Electric eFlyer 800 را روانه بازار کند که می‌تواند رویای تجاری سازی هواپیما‌های مسافربری برقی را به حقیقت بدل کند. کمپانی آمریکایی Bye Aerospace، روز پنجشنبه 22 آوریل (2 اردیبهشت) از برنامه ورود خود به بازار هواپیمایی تجاری با پروژه ساخت هواپیمای eFlyer 800 رونمایی کرد. این هواپیما، یک پرنده کاملاً برقی است که از یک جفت موتور الکتریکی Safran Engineus نیرو می‌گیرد. این دو موتور قادر هستند یک هواپیمای کوچک با ظرفیت هفت مسافر و دو خلبان را در پرواز‌های تا 500 نانومتر در 320 گره، به آسانی پشتیبانی کنند. این بدان معناست که این هواپیما قادر است به راحتی با هواپیما‌های مشابه توربوپراپ موجود مانند Beech King Air 260 و Daher TBM 910، که البته کمتر از یک سوم آن برد دارند، رقابت کند. شرکت Bye Aerospace که در دنور ایالات متحده مستقر است، در خصوص این هواپیمای برقی خود اعلام کرد که انتظار دارد ظرف مدت سه تا چهار سال آینده تمام گواهینامه‌های لازم برای این طرح تجاری خود را دریافت کند، با این همه، از هم اکنون قرارداد‌های پیش خرید این هواپیما را با چندین شرکت تاکسی هوایی، چارتر و جابجایی محموله‌های پستی در ایالات متحده و اروپا منعقد کرده است. این شرکت در حال حاضر مشغول پروسه دریافت گواهینامه نوع FAA Part 23 برای مدل eFlyer 2 دو صندلی خود است که عمدتا برای آموزش پرواز استفاده خواهد شد. این شرکت همچنین در حال توسعه این هواپیما به یک هواپیمای چهار سرنشین eFlyer 4 است که می‌تواند برای مأموریت‌های تاکسی هوایی و باری و همچنین برای آموزش پرواز پیشرفته‌تر مورد استفاده قرار گیرد. همچنین هر دو مدل eFlyer توسط موتور‌های Safran پشتیبانی می‌شوند که دارای قدرتی از 50 کیلووات تا 500 کیلووات / 1 مگاوات هستند. این موتور‌ها با سیستم توزیع برق و محافظت از شبکه شرکت فرانسوی GeneusGRID عرضه می‌شوند. طبق گزارش ها، انتظار می‌رود هواپیمای جدید eFlyer 800 از باتری‌های لیتیوم گوگردی جدیدی که توسط کمپانی Oxis Energy مستقر در انگلستان تولید می‌شود، بهره بگیرید و شرکت Bye Aerospace نیز مدعی است که به دنبال دستیابی به زمان 20 تا 30 دقیقه برای شارژ مجدد این باتری‌ها است. طبق گفته شرکت انگلیسی Oxis، نسل اول این باتری‌ها دارای انرژی ویژه 450 Wh / kg و چگالی انرژی 550 Wh / L هستند. این شرکت معتقد است که می‌توان تا اواخر سال 2023 این میزان را به 550 وات بر کیلوگرم و 700 وات بر لیتر رساند و سپس تا سال 2026 به 600 وات بر کیلوگرم و 900 وات بر لیتر، دست یافت. به طور کلی، بسیاری از کارشناسان، سطح انرژی حدود 400 وات بر کیلوگرم را نقطه عطف ساخت باتری‌های یون لیتیوم برای هواپیما‌های برقی می‌دانند. در حال حاضر، سطح معمول در این صنعت، حدود 220 تا 250 وات بر کیلوگرم است. Bye Aerospace ادعا می‌کند که هزینه‌های عملیاتی eFlyer 800 در مقایسه با جت‌های توربوپراپ، یک پنجم خواهد بود؛ بر اساس این فرض که هزینه برق کمتر از سوخت خواهد بود و موتور‌های الکتریکی نسبت به موتور‌های توربوپراپ به تعمیر و نگهداری کمتری نیاز دارند. جورج بای، بنیانگذار و مدیر عامل شرکت Bye Aerospace در این خصوص گفت: eFlyer 800 اولین هواپیما با پیشرانه کاملاً الکتریکی است که به عملکرد توربوپراپ، ایمنی بدون دی اکسید کربن و هزینه‌های عملیاتی بسیار کم دست می‌یابد. این نوع صرفه جویی در هزینه‌ها و کسب عملکرد قابل توجه، توسط سیستم پیشرانه الکتریکی و فناوری پیشرفته سلول باتری امکان پذیر است که منجر به تراکم قابل توجه انرژی می‌شود. Bye Aerospace تاکنون قیمت دقیق هواپیمای جدید eFlyer 800 را اعلام نکرد، اما در گفتگو با نشریه فوربس، مدیر این شرکت اعلام کرد که قیمت آن با هواپیمای King Air 260 که کمی بالاتر از 6 میلیون دلار است، برابر خواهد بود. از دیگر اطلاعات منتشر شده درباره این هواپیمای برقی جدید، می‌توان به توان حمل بار به میزان حداکثر 700 کیلوگرم اشاره کرد، اما برای مثال از عملکرد این هواپیما بر روی باند پرواز و اینکه برای پرواز و فرود به چه طول باندی احتیاج دارد، اطلاعی در دست نداریم. شرکت سازنده همچنین اعلام کرده است که نمونه کوچکتر هواپیما‌های eFlyer توانسته اند صدای کمتری به میزان 30 دسی بل، از هواپیما‌های با پیستون یا توربوپراپ تولید کنند. در ماه نوامبر گذشته، گروه Aerospace9 کره جنوبی یک همکاری استراتژیک با Bye Aerospace را آغاز کرد که به گفته شرکت آمریکایی، شامل سرمایه گذاری در شرکت آمریکایی و قرارداد خرید 300 هواپیما است. این قراداد خرید شامل 150 فروند هواپیمای eFlyer 2s و 148 فروند هواپیمای eFlyer 4s به همراه دو نمونه از مدل جدید بزرگتر eFlyer 800 بود که در آن زمان با عنوان Envoy نامیده می‌شد. در ماه مارس، شرکت Textron که امتیاز ساخت خانواده هواپیما‌های King Air را در اختیار دارد، قصد خود را برای ورود به بخش هواپیمایی الکتریکی اعلام کرد. این گروه آمریکایی تأیید کرد که بخش جدیدی به نام Textron eAviation برای ساخت این نوع هواپیما‌ها را ایجاد کرده است، اما از ارائه جزئیات برنامه‌های خود برای این سرمایه گذاری جدید خودداری کرد. در ژوئن 2019، شرکت فرانسوی داهر از همکاری با Safran و Airbus برای توسعه یک نسخه هیبریدی-الکتریکی از هواپیما‌های خانواده TBM تحت برنامه EcoPulse خبر داد. این طرح شامل اضافه کردن شش موتور الکتریکی Safran با پروانه‌های روی بال است که همزمان با موتور‌های موجود توربوپراپ Pratt & Whitney PT6A که به عنوان یک ژنراتور عمل می‌کند، حرکت می‌کنند. تمام این شرکت‌ها قصد دارند تا هواپیمای آن‌ها اولین پرواز خود را تا سال 2022 به انجام برساند، اما در واقع تمام این طرح‌ها یا شامل یک هواپیمای با پیشرانه ترکیبی است و یا یک هواپیمای کوچک که عملاً نمی‌توان آن را برای حمل مسافر مناسب دانست؛ بنابراین Bye Electric eFlyer 800 اگرچه ممکن است دیرتر از مدل‌های رقیب خود به پرواز درآید، اما بیش از رقبای خود به یک هواپیمای مسافربری تمام برقی شباهت دارد و این چیزی است که می‌تواند رویای رسیدن به هواپیما‌های الکتریکی مسافربری بزرگ را تحقق بخشد.

ایجاد شده: 11/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 11/اردیبهشت/1400     اخبار خارجی
جایگاه تبلیغات 1 جایگاه تبلیغات 1


کمی منتظر بمانید...