به گزارش هتل نیوز و به نقل از میراث آریا " عزت الله ضرغامی " وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی با تبریک صدمین سال تأسیس گردشگری در ایران بیان کرد: «حال گردشگری خوب نیست و شما بهتر از من میدانید. کرونا هم مزید بر علت شده است.» او با اشاره به مزیتهای گردشگری کشور نسبت به دنیا، افزود: «به هیچ وجه وضع موجود درشان وضعیت گردشگری کشور نیست. باید علل عقب ماندگیمان را روشن و موانع را رفع کنیم. باید این بیمار را امروز احیا کنیم و به حاشیه نرویم.» وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی گفت: «ما باید به هم فرصت بحث کارشناسی دهیم، استبداد در کلام ورفتار دیکتاتوری را کنار بگذاریم تا فضای خدمت باز شود.» وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی افزود: «با همفکری و همیاری مشکلات حل میشود نه با تحریف، دو قطبیسازی بلای جان گردشگری است. ما نوکر استدلال و عبد و عبید حرف حسابیم. باید آزاداندیشی در حوزه گردشگری حاکم شود.» او ادامه داد: «فعالان این سه حوزه جزو روشنفکران جامعه هستند و باید باهمکاری و درک متقابل زمینه رشد و پیشرفت هر سه بخش را فراهم کنیم.» مهندس ضرغامی از راهاندازی نمایشگاه صنایعدستی در محوطه بیرونی موزه فرش گفت و تاکید کرد: «برای حضور دورهای هنرمندان صنایع دستی استانها در این نمایشگاه و عرضه اثارشان، هتل لاله تهران را محل اقامتشان در نظر گرفتیم.» او با اشاره به اینکه با توسعه فضای کسب و کار برای هنرمندان صنایع دستی، مانع فعالیت دلالها میشوم، بیان کرد: «در حوزه صنایعدستی مشکل عرضه وجود دارد. سیاست ما در این حوزه تسهیل در عرضه و تحریک تقاضا است. در سفرهای استانی شاهد تولید گسترده صنایعدستی دستی بودم، اما جایی برای عرضه وجود ندارد و طرح و برنامه جدی برای رونق بازار صنایع دستی دارم.» وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی تاکید کرد: «همه ما خواهان حفظ میراثفرهنگی هستیم و با تمام وجود میخواهیم میراثفرهنگی را حفظ کنیم. حفظ میراث فرهنگی با حل مشکلات مردم منافاتی ندارد.»
ایجاد شده: 28/مهر/1400 آخرین ویرایش: 28/مهر/1400 اخبار داخلیبه گزارش هتل نیوز وبه نقل از تسنیم؛ " حرمت الله رفیعی " رئیس هیئت مدیره انجمن حرفهای دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی در گفتوگوی آنلاین با اندیشکده پیشرفت گردشگری ایران با موضوع بررسی نقش ایرلاینها و حملونقل هوایی در توسعه گردشگری در خصوص آثار کرونا و آزادسازی قیمت بلیت هواپیما بر صنعت حملونقل هوایی و چگونگی انعکاس آن در زمینه سفر و گردشگری گفت:کرونا آسیب جدی به تمام صنایع بالاخص گردشگری وارد کرد و باعث مشکلات زیادی شد، به طوریکه میتوان گفت به دلیل عدم دانش مسئولین و اتخاذ تصمیمات نامناسب و در نظر نگرفتن منافع صنعت گردشگری تقریباً فعالیت این حوزه را به صفر رساند. تصمیمات غیرکارشناسی دولت و عدم مشورت با بخش خصوصی موجب سقوط صنعت گردشگری را در ایام کرونا شد وی با اشاره به اینکه طبق بررسیهای کارشناسانه ایجاد هر شغل در صنعت گردشگری حدود 50 میلیون تومان هزینه دارد تصریح کرد: درحالیکه در کشورهای دیگر دولتها با اعطای تسهیلات بلاعوض سعی در حفظ مشاغل گردشگری داشتند؛ مسئولین امر با درک شرایط دولت با پیشنهاد متخصصین مبنی بر اعطای وامهای کمبهره از سوی دولت مخالفت کردند و باید گفت دود حاصل از این مخالفت و تصمیمات نادرست به چشم همه مردم رفت و همگان و نه فقط بخش صنعت گردشگری متضرر شدند. این مقام مسئول اظهار داشت: در اثر بیتوجهی به درخواستهای بخش خصوصی برای حفظ پرسنل تعداد زیادی از نیروهای شاغل در این حوزه بیکار شده و اقدام به مطالبه بیمه بیکاری کردند که بار اصلی هزینهها در این ارتباط بر عهده دولت بود و این امر منجر به خالی شدن خزانه دولت و تحمیل هزینههای سربار به دولت شد. رفیعی همچنین بیان کرد: شخصاً در جلساتی که با حضور معاون اول وقت ریاست جمهوری و رئیس کل بانک مرکزی برگزار میشد بنده با پرداخت وام به صورتی که بازپرداخت آن با تنفس سه ماهه باشد مخالفت کردم و آن را در توسعه و کمک به صنعت گردشگری بیرمق قلمداد کردم و مشابه ارز 4200 تومانی فسادبرانگیز توصیف کردم اما به هیچ عنوان به این نظرات توجه نمیشد. به اعتقاد وی در حوزههای دیگر به غیر از مسائل اقتصادی نیز به دلیل اتخاذ تصمیمات نادرست، صنعت گردشگری متضرر شد؛ مثلاً وزیر بهداشت وقت مدام از مردم درخواست عدم انجام سفر را داشت درحالی که ضریب احتمال ابتلا به این بیماری در مراکز اقامتی بسیار پایینتر از مراکز بهداشتی بود و مراکز گردشگری کاملاً شیوه نامههای بهداشتی را رعایت میکردند. به طوریکه در بسیاری از کشورها و به صورت مشخص در کشور ترکیه تمام سفرها برقرار و مراکز اقامتی در طول دوره کرونا فعال بودند و به فعالیت خود ادامه میدانند و مدیریت کرونا نیز به خوبی انجام شد. رئیس هیئت مدیره انجمن حرفهای دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ادامه داد: این انتظار وجود داشت که دولت با استفاده از فرصت کرونا حداقل به بازسازی و تجهیز ناوگان هوایی کشور بپردازد که از مجموع 250 تا 300 فروند هواپیمای موجود در کشور فقط چیزی در حدود 110 فروند از آن در حال حاضر فعال است و پرواز میکند؛ این اتفاق حاصل نشد و درمجموع باید گفت متأسفانه دولت در طول دوسال گذشته به هیچ عنوان همراه و همیار صنعت گردشگری نبوده و همواره موجب ایجاد چالش و و ورود آسیب به این حوزه میشد. این مقام مسئول همچنین افزود: همه اینها در حالی بود که هرچند سال 98 سال پرحادثه و پرچالش بود و در آن با حوادث نظیر سیل، گرانی بنزین، شهادت سرادار سلیمانی و سقوط هواپیمای اوکراینی مواجه بودیم اما با این حال آمارهای ورودی و خروجی گردشگر در وضعیت نسبتاً مناسبی در مقایسه با ایام همهگیری کرونا قرار داشت و دلیل آن را نیز باید دخالت کمتر دولت در حوزه گردشگری دانست و این مطالبه همیشگی بخش خصوصی گردشگری بوده است که دولت اقدام به دخالت مخرب نکند. وی تأکید کرد: در حالی که هم اکنون در کشور صحبت از احتمال وقوع پیک ششم و عدم انجام سفر میشود که کشورهای همجوار در اوج کرونا با برنامهریزی دقیق و مناسب اقدام به برگزاری بزرگترین رویداد اقتصادی جهان تحت عنوان اکسپو کردهاند. به اعتقاد رفیعی سرمایهگذاری در گردشگری به مانند قالب یخ آب نیست که بعد از مدتی هدر رفته و از بین برود اما متأسفانه این دیدگاه غالب در نگاه دولتمردان نیست و کاملاً متضاد و مخالف این رویکرد است. عامل گرانی بلیط هواپیما، تعیین نرخ دستوری برای پروازها است رئیس هیئت مدیره انجمن دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی یکی از نمونههای دخالت بی مورد دولت در امر گردشگری را تعیین نرخ دستوری برای پروازهای اربعین دانست که موجب فساد، سردرگمی و افزایش چندبرابر قیمت این پرواز در بازار سیاه در ایام مبارک اربعین شد و همگان شاهد بودند مردم دچار سختی در راستای تهیه بلیت و انجام سفر شدند. این فعال صنفی گردشگری همچنین ادامه داد: در مصاحبهها و اظهارنظرهای مسئولین مدام از زیانده بودن ایرلاینها صحبت میشود درحالی که سوال اساسی اینجاست که اگر این موضوع صحت دارد چرا تعداد ایرلاینها اینقدر زیاد بوده و هر روز مجوز جدیدی برای یک شرکت به ظاهر خصوصی در این رابطه صادر میشود؟ وی در بخشی از صحبتهای خود با اشاره به استناد اشتباه برخی از مسئولین به صحبتهای مقام معظم رهبری در زمینه لوکس بودن صنعت گردشگری و هواپیمایی و استفاده از آن برای کسب درآمد از این حوزه گفت: طبق آماری که مسئولین اعلام میکنند کمتر از یک درصد مردم با هواپیما سفر میکنند و مطابق همین آمار بالغ بر 65 درصد از همین یک درصد استفاده کنندگان از حمل و نقل هوایی، بخش دولتی است. حال سوالی که وجود دارد این است که اگر این آمار صحت دارد دلیل پرداخت یارانه از جیب 99 درصد مابقی مردم در زمینه سوخت هوایی و ... چیست و چرا باید دولت با دست کردن در جیب مردم برای این صنعت که استفاده کننده اصلی آن خودش است یارانه و ارز دولتی بپردازد؟ وی همچنین با اشاره به جلسه خود با سفیر تونس بیان کرد: در این جلسه ایشان خواستار ارسال گردشگر از ایران بودند اما در مقابل درخواست ما مبنی بر ارسال متقابل گردشگر از تونس به ایران، گردشگری در ایران را پرهزینه دانست که به نظر این موضوع علیرغم تنزل ارزش پول ملی به دلیل گران بودن پرواز و هتل و ... صحیح است؛ در حالیکه به دلیل وضعیت نامناسب صنعت هوایی با وجود آنکه کشور ما حداقل جز 10 کشور برتر دنیا در زمینه جاذبههای گردشگری است حجم سفرهای داخلی و خارجی برای بازدید از این جاذبهها اصلاً مناسب نبوده و انطباقی ندارد. رفیعی در خصوص آزادسازی نرخ بلیت هواپیما نیز اظهارکرد: در تمام دنیا نرخ بلیت بر اساس عرضه و تقاضا تعیین میشود و این موضوع اگر به درستی اتفاق بیفتد قابل دفاع بوده و با رقابتی شدن شرایط بین شرکتهای هواپیمایی موجب افزایش کیفیت سطح خدمات سفر به مسافران میشود در حالی که تعیین کف و سقف قیمت کاملاً متضاد با این موضوع است. صدور مجوز جدید آژانسهای مسافرتی از طرف دولت موجب کلاهبرداری و رانتبازی میشود رئیس هیئت مدیره انجمن حرفهای دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی در خصوص آخرین شرایط آژانسهای مسافرتی و صدور مجوز فعالیت نیز افزود: وقتی چیزی در حدود 50 درصد از آژانسها در شرف انحلال و تعطیلی هستند صدور مجوز جدید با این هدف که فقط اعلام شود صدور مجوز در راستای ایجاد شغل انجام گرفته بی معنا بوده و صحیح نیست و انتظاری که از دولت وجود دارد همیاری و همراهی برای جلوگیری از تعطیلی آژانسهای موجود و صدور مجوزها به شیوه صحیح و با نظارت لازم است. رفیعی با انتقاد از اعطای مجوز فعالیت آژانسهای مسافرتی توسط دولت و بدون مشورت با بخش خصوصی و تخصصی گردشگری تصریح کرد: در شرایط فعلی صدور هر مجوز جدیدی کاملا اشتباه بوده و صرفاً شائبه رانتبازی و کلاهبرداری دارد. به گفته این فعال صنفی گردشگری در حال حاضر بالغ بر 5000 آژانس مجوز فعالیت دارند اما اگر بررسی دقیقی صورت پذیرد چیزی در حدود 2000 دفتر فعالیت واقعی ندارند و بقیه دفاتر به نوعی راکد بوده و عملاً فعالیتی ندارند و خواسته ما انجام بازرسیهای دقیق و مستمر توسط دولت و واگذاری موضوع صدور مجوز و در مجموع اقدامات تصدیگرایانه به معنای دقیق کلمه به بخش خصوصی برابر قانون است. وی در انتها خاطرنشان کرد: آژانسهای مسافرتی صرفاً عامل فروش خدمات هستند و هیچ نقشی در تعیین قیمت و یا گران فروشی ندارند و این وظیفه نهادهای نظارتی است که مانع فروش بلیت به قیمت غیرقانونی و گران شوند.
ایجاد شده: 27/مهر/1400 آخرین ویرایش: 27/مهر/1400 اخبار داخلیصدمات اقتصادی، مالی و انسانی شیوع بیماری ویروس کرونا بر صنعت گردشگری کشور، گرچه بسیار مخرب بوده و است ولی مقطعی و گذرا است. آنچه برای توسعه درازمدت و پایدار این صنعت مهم و اثرگذار است توسعه ارتباطات منطقه ای و بین المللی با جهان، رفع تنش های منطقه ای، حضور و مشارکت در پیمان های جهانی و بهره گیری از ظرفیت های اقتصای، سیاسی و فرهنگی آنها به نفع منافع ملی است. در دوره شیوع بیماری کرونا اقتصاد گردشگری کشور در رکود مطلق قرار گرفته است. درک رکود و اضمحلال گردشگری ایران موضوع پیچیده ای نیست. عدم تقاضا برای سفر مدیریت بنگاه های گردشگری را با بحران بی سابقه ای مواجه کرده است. از این منظر نجات این صنعت در شرایط جدید نیاز به برنامه ای مدون و مصوب و اجرایی دارد. این برنامه می تواند در دو سطح ملی و بین المللی همزمان بایستی پیش رود: الف: در سطح بین المللی(سیاست ها و برنامه های کلان دولت) : 1- اعتماد سازی و توجه ویژه به دیپلماسی گردشگری در منطقه برای میزبانی از گردشگران کشورهای منطقه( مذاکره با عربستان و بازگشایی مجدد سفارتخانه ها) – بالغ بر 60 میلیارد دلار هزینه سفر اتباع کشوهای عرب حوزه خلیج فارس. 2- خارج کردن ایران از تنگنای ژئوپلیتیکی: هم اکنون موازنه ژئوپلیتیکی در منطقه به نفع دشمنان ایران است و تحریم های اقتصادی اثرات این تغییر موازنه بر ایران را دوچندان نموده است. گرفتاری در تنگنای ژئوپلیتیکی محدودیت های متعددی از جمله اقتصادی، سیاسی، امنیتی و اجتماعی را به خاطر نوع تفکر و شیوه حکمرانی در کشور و فشار ایالات متحده امریکا و همراهی کشورهای منطقه با ایجاد محدودیت های ژئوپلیتیکی بر مردم تحمیل کرده است. سالهاست که مردم ایران متحمل هزینه های زیادی برای خنثی سازی برنامه ها و اقدامات سیاسی و امنیتی اسرائیل و امریکا برعلیه کشورمان شده اند که بخش عمده ای از تاکتیک های آنان توسط کشورهای همسایه جنبه اجرایی به خود گرفته است. بدون شک تحریم های ظالمانه آرامش روانی شهروندان و ثبات اقتصادی جامعه را به هم ریخته و راه گریز سرمایه از ایران را فراهم کرده است. مجموع این اقدامات اثرات بسیار مخربی بر اقتصاد کشور و به نوبه خود بر توسعه کسب و کار گردشگری در کنار شیوع بیماری کرونا از خود بجای گذاشته است. 3- مذاکره بدون واسطه با امریکا: مذاکره بین ایران و آمریکا و لغو تحریم ارتباط تنگانگی با توسعه صنعت گردشگری ایران دارد. بایستی نفت بفروشیم و پول وارد کشور کنیم. طرح های عمرانی راه بیفتد، سرمایه گذار داخلی رغبت به سرمایه گذاری داشته باشد و سرمایه گذار خارجی به ایران بیاید. تحریم ها مردم ایران را فقر کرده است و بیش از 1000 میلیارد دلار به کشور آسیب رسانده است. بیش از 60 میلیون نفر از شهروندان ایرانی زیرخط فقر زندگی می کنند. این جمعیت کثیر مشکل معیشت دارند و لذا مردم فقیر که نمی توانند سفر کنند. ایران بایستی بنشیند و مشکلاتش را یکبار برای همیشه با ایالات متحده حل کند. 4- افزایش درآمدهای عمومی و توجه ویژه به سلامت و درمان مردم بویژه کارگران، کارمندان و جوانان ازدواج کرده فاقد شغل. دولت بایستی در یک برنامه پنج ساله تلاش کند درآمد عمومی مردم افزایش یافته و درمان و سلامت مردم در اولویت قرارگیرد. توسعه سفرهای داخلی نشات گرفته از افزایش درآمدهای عمومی مردم منجر به راه اندازی مجدد سفرهای داخلی فراگیر شده که سلامت روحی و جسمی شهروندان را به همراه خواهد داشت. 5- امید بایستی مجددا به کشور برگردد، دسترسی به حداقل نیازمندی ها برای جوانان از جمله کار، مسکن، ازدواج و داشتن وسیله نقلیه حداکثر در یک دوره زمانی 5 ساله فراهم شود. 6- بررسی مجدد لوایح مرتبط با FATF در مجمع تشخیص مصلحت کلیدی برای گشودن قفل تبادلات بانکی و اجرایی شدن استفاده از کارتهای اعتباری بین المللی و به دنبال آن رونق انتقال پول به کشور توسط گردشگران و فروش صنایع دستی در ایران 7- ضرورت تجهیز و توسعه ناوگان حمل و نقل هوایی. در سال 2019 حدود 59 درصد سفرها از طریق هوایی و 35 درصد از طریق زمینی انجام شده است. با توجه به ناوگان فرسوده هوایی و همچنین ریلی کشور نمی توان انتظار زیادی برای توسعه گردشگری کشور داشت. ب: در سطح ملی(برنامه های اقدام وزارت میراث فرهنگی و گردشگری): 1- تعریف و اجرای تاکتیک های بازاریابی: - برگزاری تورهای آگاه سازی و آشناسازی با همکاری جامعه تورگردانان ایران - برگزاری نمایشگاه های تخصصی گردشگری در کشورهای هدف - رسانه ای کردن همه اقدمات سازندگی و پیشرفت داخلی در سطح بین المللی 2- حضوری قوی در اکسپو دبی. پیش بینی شده است در طول شش ماه برگزاری اکسپو دبی بیش از 25 میلیون نفر از این رخداد دیدن کنند. این فرصت مناسبی برای معرفی فرهنگ و تمدن و دستاوردهای علمی و فرهنگی کشور است. حضور بخش کنسولی سفارت ایران در دبی به همراه تورگردانان ایران در این رخداد و صدور روادید آنلاین برای گردشگران خارجی که به آنان تور چند روزه دیدار از دبی و اکسپو فروخته شده است برای دیداری حداقل 3 روزه از بخشی از جاذبه های گردشگری کشور با توجه به فاصله زمانی و ارزانی سفر در ایران تجربه بسیار خوبی خواهد بود تا بتوانیم خود را برای میزبانی از گردشگران رخداد جام جهانی فوتبال قطر آماده کند. 3- توجه ویژه به بازار چین: در سال 2019 بیش از 120 میلیون گردشگری چینی به دنیا سفر کرده اند، چینی¬ ها بیشترین خرید را از مقاصد گردشگری می کنند و جزء کم آزارترین گردشگران دنیا هستند. بازار گردشگری ایران با توجه به ارزانی سفر و سایت های متعدد فرهنگی در مسیر جاده ابریشم می تواند مقصد مهمی برای گردشگران این کشور هم در بخش ترانزیت و هم به عنوان مقصد اصلی سفر مورد توجه قرارگیرد. عضویت ایران در پیمان منطقه ای شانگهای نیز فرصت جدیدی را برای توسعه گردشگری این کشور فراهم کرده است. 4- تامین غرفه رایگان و تقبل بخشی از هزینه های ارزی تورگردانان برای حضور در نمایشگاه های بین المللی: در پی شیوع بیماری کرونا درآمد ناشی از فعالیت تورگردانی شرکتهای خدمات مسافرتی و گردشگری کشور به شدت آسیب دیده است و در موارد بسیاری منجر به تعطیلی این شرکتها شده است. ضروریست تا به منظور حمایت از بازگشت مجدد کسب و کار این شرکت ها برای حضور در بازارهای بین المللی گردشگری، دستگاه متولی این صنعت حمایت های مالی لازم را از فعالین این بخش بعمل آورد. 5- تدوین طرح اجرایی تسهیل ورود ایرانیان مقیم خارج از کشور: تعریف تشکیلاتی جدید در جامعه تورگردانان ایران با حمایت دستگاه قضایی و وزارت امورخارجه برای تسهیل ورود آنان و توجه ویژه به ظرفیت های گردشگری و سرمایه گذاری ایرانیان مقیم خارج از کشور و نسل های دوم، سوم آنان 6- اختصاص اعتبار لازم سفر و گردشگری به امور رفاهی وزارتخانه ها، سازمانها و نهادهای عمومی به عنوان تکلیف برای کمک به رونق گردشگری داخلی با توجه به تدوین فصل بودجه 7- راه اندازی صندوق زیارت: برای هموطنان کم بضاعت برای زیارت اماکن مقدسه با استفاده از ظرفیت های وقف و نذورات و کمک های مردمی( داخلی و خارجی) 8- تعریف رخدادهای منطقه ای: - برگزاری رالی بزرگ بین المللی خودرو بندر امام تا مشهد مقدس با همکاری کانون اتومبیلرانی و جهانگردی - برگزاری جایزه بزرگ اسکی در ایران با محوریت استان تهران و البرز - برگزاری حراجی بزرگ صنایع دستی و هنرهای ملی - برگزاری نمایشگاه منطقه ای گردشگری کشورهای عضو پیمان شانگهای به میزبانی ایران ✍️ علی رحیم پور - مدیر عامل هلدینگ گردشگری تامین اجتماعی(هگتا)
ایجاد شده: 21/مهر/1400 آخرین ویرایش: 21/مهر/1400 مقالات و یادداشت هابه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، گردشگری داخلی اولویت نخست سازمان جهانی گردشگری برای بهبود و رشد مقاصد در آسیا و اقیانوسیه در پانزدهمین برنامه آموزشی سالانه با عنوان «استراتژی گردشگری بلندمدت ملی و بینالمللی» قرار گرفت. از این رو در نشست مقامات توریسم کشورهای آسیایی ۸ محرک سفر به عنوان یک نسخه جهانی برای توسعه گردشگری مطرح شد. پانزدهمین برنامه آموزشی سازمان جهانی گردشگری در آسیا و اقیانوسیه در زمینه سیاست و استراتژی گردشگری در قالب ترکیبی برگزار شد. طرحی که از سال ۲۰۰۶ توسط سازمان جهانی گردشگری بهصورت سالانه برگزار میشود. این برنامه آموزشی تنها برنامه در منطقه است که بهدلیل محتوای محرک و بحثهای قابل تامل از شهرت برخوردار است. هر ساله این برنامه با موضوع مجزایی برگزار میشود و امسال بهدلیل اهمیت بازگشت «گردشگری داخلی» در منطقه و رکود گردشگری بینالمللی، محور برنامه آموزشی حول موضوع گردشگری داخلی و درون منطقهای برگزار شد و در آن متولیان گردشگری کشورهای شرکتکننده به ارائه طرحها و پیشنهادهایی برای بهبود گردشگری داخلی پرداختند. در سال گذشته این نشست در شهرگویلین چین با موضوع احیا و تحول گردشگری برگزار شد ،زیرا در سال ۲۰۲۰ شاهد همهگیری ناگهانی کووید-۱۹ در سراسر جهان بودیم از این رو صنعت گردشگری با رکود شدیدی مواجه شد و در حالت تعطیلی قرار گرفت، از این رو بازیابی این صنعت در اولویت کشورهای این منطقه و در واقع کل جهان قرار داشت. اگرچه این نشست هر ساله در یک کشور برگزار میشود اما میتوان دلیل انتخاب میزبانی مالدیو برای سال ۲۰۲۱ را در «عملکرد موفقیت آمیز این کشور در بازگشایی و بازیابی گردشگری» دانست که تقریبا از ژوئن ۲۰۲۰ اقدام به بازگشایی مرزهای خود و پذیرش گردشگران بینالمللی کرد و پس از بستن چندماهه در اواخر سال ۲۰۲۰، شروع چشمگیری از سال ۲۰۲۱ داشته و پس از آغاز واکسیناسیون در جهان بهویژه در مالدیو شرایط پذیرش گردشگران خارجی با سرعت بیشتری انجام میشود. این برنامه آموزشی در پانزدهمین سال خود، به عنوان بستری پیشرو با حضور رهبران گردشگری منطقه جهت ایجاد شبکه، تدوین استراتژی و حرکتی رو به جلو با محور گردشگری داخلی در کشور مالدیو در مدت ۳ روز برگزار شد. در این رویداد ۲۵ کشور گردهم آمدند اما با توجه به شرایط کرونا تنها شش کشور افغانستان، بنگلادش، ایران، سریلانکا، مغولستان و نپال با میزبانی مالدیو به صورت حضوری در جلسات آموزشی شرکت کردند. در این گردهمایی محور آموزشها بر نوآوری و مشارکت بخش خصوصی جهت توسعه بازار گردشگری داخلی بوده است و راهاندازی گردشگری داخلی را بر گردشگری بینالمللی ارجح میداند، نه تنها در آسیا و اقیانوسیه بلکه در سراسر جهان. این سازمان در واقع معتقد است که مقاصد مختلف باید تمرکز خود را برای به اجرا درآوردن این روند بگذارند. در جلسات افتتاحیه نمایندگان دولتها به ارائه مطالبی درباره موضوع برنامه پرداختند تعدادی از کشورها همچون بنگلادش، کامبوج، هنگکنگ، چین، اندونزی، ایران، مغولستان، پاکستان، سریلانکا و ویتنام بر مدیریت مقصد متمرکز بودند و محوریت بحث خود را بر نحوه مدیریت در احیای مقاصد پرداختند. پس از آن نمایندگان کشورهای بوتان، ماکائو، چین، مالدیو، میانمار، فیلیپین، ساموآ و هندتمرکز خود را بر موضوعاتی با محوریت نقش نوآوری و مشارکت بخش خصوصی، در رشد گردشگری داخلی گذاشتند. نکته قابل توجه اینکه این کشورها، در دوران پس از همهگیری با سقوط صنعت گردشگری تمرکز خود را بر ترویج گردشگری داخلی گذاشته و کشوری همچون چین نه تنها توانست به سطح پیش از کرونا در سال ۲۰۱۹ برسد بلکه اکنون به رشدی فراتر از آن دست یافت. اقتصاد مالدیو نیز با توجه به وابستگی عمیق به گردشگری بینالمللی پس از بازگشایی مرزهای خود برای مسافران خارجی در سال ۲۰۲۰ و افزایش ورودیهای خود، در فوریه ۲۰۲۱ با آژانس بینالمللی همکاری ژاپن (جایکا) توافقنامهای را برای اجرای پروژه بازیابی گردشگری مالدیو امضا کرد و دولت و بخشخصوصی در راهاندازی مجدد ایمن و پایدار بخش گردشگری به همکاری پایاپای پرداختند. زوراب پولیکاشویلی رئیسسازمان جهانی گردشگری مدیران و متولیان گردشگری را در توسعه گردشگری بهویژه گردشگری داخلی موثرترین و مهمترین نقش معرفی کرده است. بهطوریکه معتقد است: آنچه که یک کشور را در پیشبرد بهتر و عملکرد موفقیتآمیز در بازیابی و سپس بهبود گردشگری بهویژه گردشگری داخلی پیش میبرد وجود مدیران و متولیانی است که بهسان یک رهبر بتوانند ایدههایی را که تفاوت ایجاد میکنند را بشناسند، نوآور بوده و از کارآفرینان و شرکتهای نوپا حمایت کنند. برنامه آموزشی به شرکتکنندگان که عمدتا افراد رده بالای سیاسی یک کشور در آن حضور دارند فرصتی را ایجاد میکند تا مهارتهای استراتژیک گردشگری خود را بهبود ببخشند و از طریق شبکه جدیدی از همکاریهای منطقهای به توسعه این مهارتها در آینده ادامه دهند. این برنامه بهطور خاص برای حمایت از سیاستگذاران و مدیران گردشگری طراحی شده و هدف آن تقویت سیاستها و استراتژیهای موثر و پاسخگو است که باید با تغییر اولویتها و نگرانیها در سطح ملی و بینالمللی مقاصد سازگار باشد. اهداف کلی برنامه آموزشی درک مشارکتکنندگان از تاثیرات همهگیری کرونا بر گردشگری داخلی و چگونگی توسعه گردشگری داخلی با تمرکز بر ۸ محور به شرح زیر است: پتانسیل گردشگری داخلی برای کمک به بهبود اقتصادی مقاصد چگونگی تحرکبخشی مدیران گردشگری برای افزایش تقاضا و توسعه عرضه خدمات مطابق با اهداف توسعه پایدار شناخت چالشهای پیش رو در مسیر توسعه محصول و تجاریسازی و اولویت قرار دادن و سرعت بخشیدن به توسعه گردشگری در مناطق روستایی نحوه ترویج سیاستهای گردشگری از جمله برنامهها و ابتکارات جدید چگونگی همکاری بخشهای دولتی و خصوصی جهت رشد و توسعه گردشگری داخلی بهمنظور ایجاد شغلهای عادلانه و مناسب بهویژه برای زنان و جوانان چگونگی تشویق مردم برای سفر توسط بخشهای دولتی و خصوصی با مدیریت مقاصد و کشف جلوههای جدید از کشور خود در زمان عادی شدن شرایط چگونگی بهکارگیری فناوریها و تکنولوژیهای جدید برای نظارت بر تاثیرات و ترویج مقاصد چگونگی کاهش تاثیرات کووید-۱۹ بر گردشگری داخلی و نحوه پیشبرد روند بهبودی این بخش. در کنار این موضوعات اصلی، برنامه آموزشی درصدد آن است تا کشورهای آسیایی و کشورهای اقیانوسیه عضو سازمان جهانی گردشگری را قادر سازد که شیوههای نوین و موفقیت آمیزی در زمینه گردشگری داخلی را به اشتراک بگذارند.زیرا هدف نهایی تقویت ظرفیت مقاصد در سطح منطقهای، ملی و محلی است.
ایجاد شده: 21/مهر/1400 آخرین ویرایش: 21/مهر/1400 اخبار خارجیبه گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، صنعت هتلداری بیش از سایر اقامتگاهها مورد آسیب قرار گرفت، زیرا از ابتدای همهگیری کرونا و بسته شدن مرزها دیگر هیچ مسافر خارجی به ایران نیامده و در نتیجه هتلها بیش از دو سوم میهمانان خود را از دست دادهاند.هتلهای بزرگ و چند ستاره عمدتا میزبانان مسافران خارجی بوده و مسافران داخلی بسیار کمی هتلهای چند ستاره را به عنوان محل اقامت خود برمیگزینند. مهمترین دلیل عدم انتخاب هتل به عنوان محل اقامت در سفر برای بسیاری از شهروندان را میتوان در هزینه بالای اقامت در هتل دانست که با توجه به شرایط اقتصادی مردم و وضعیت معیشتی ضعیف خانوارها، انتخاب هتل تنها برای اقشار مرفه و پردرآمد امکانپذیر است. از این رو بیشتر مردم در سفرها یا در خانههای اقوام اقامت میکنند یا به دنبال اقامتگاههای بومگردی، خانههای شخصی ارزان یا هتلهایی با استانداردهای پایین هستند. با همهگیری کرونا هتلها، علاوه بر از دست دادن میهمانان اصلی خود یعنی همان مسافران خارجی حتی مسافران داخلی را نیز از دست دادند و به تناسب لغو سفرها و رزروها، هتلها با خسارتهای مالی بیسابقهای مواجه شدند و در ابتدا برای کاهش هزینهها اقدام به تعدیل نیرو یا فرستادن کارکنان خود به مرخصی بدون حقوق کردند اما با طولانی شدن روند محدودیت سفرها، بحران کرونا و هزینههای کمرشکن برخی از هتلها اقدام به تعطیلی موقت و برخی دائم کردند.طی یک سال و نیم گذشته شاهد به مزایده گذاشتن برخی از هتلها و آگهی فروش آنها بودیم حتی برخی از هتلها اقدام به تغییر کاربری کرده تا از این طریق برای تامین هزینهها درآمد کسب کرده و از تعطیلی دائم آن جلوگیری کنند. حتی برداشتن محدودیتهای سفرهای داخلی نیز تاثیری در رزرو هتلها در تعطیلات نداشته و در تعطیلات نوروز تنها ۳ درصد از مسافران در اقامتگاههای رسمی اقامت کردند و باقی مسافران در اقامتگاههای غیررسمی، خانههای شخصی، ویلاها، خانههای بومگردی یا کمپ زدن در طبیعت اقامت کردند. انتخاب نکردن هتلها برای اقامت صرفا بهدلیل بیاعتمادی به اماکن عمومی ناشی از بحران کرونا نیست بلکه براساس دیدگاهی است که طی سالیان در تفاوت قیمتها در اذهان نقش بسته است و با وجود آنکه هتلها از سال گذشته تخفیفات ویژهای برای جذب مسافران درنظر گرفتهاند اما آنچنان مورد اقبال قرار نگرفته است. با توجه به مشاهدات میدانی با قاطعیت میتوان گفت که هتلها یکی از مراکز امن و ایمن برای اقامت مسافران بهویژه در ایام کرونا محسوب میشوند و حتی میزان هزینه اجاره اتاقها در بسیاری از هتلها به سطح دیگر اقامتگاهها یا حتی برخی کمتر رسیدهاند و این نشان دهنده تغییر سبک و روش هتلها از جذب گردشگران خارجی به گردشگران داخلی است. از این رو هتلها با بهرهگیری از سه شیوه تخفیف، هماهنگی با دیگر مراکز تفریحی و دو نرخی کردن تعرفهها امکان بازیابی و احیای خود را فراهم میکنند. اگرچه تخفیف در اجارهبهای اقامت در هتلها میتواند در جذب تدریجی مسافران تاثیرگذار باشد و در آینده منجر به اعتمادسازی در میان اقشار مختلف درآمدی شود؛اما علاوه بر آن هتلها جهت بازگشت به مسیر احیای بازار خود نیازمند اقداماتی فراتر از این هستند. یکی از اقداماتی که میتواند منجر به جذب گردشگر به هتلها شود، هماهنگی با مراکز تفریحی جذاب برای قرار گرفتن در گزینههای انتخاب هتل است. با این روش هتلها در کنار تخفیفات ویژه میتوانند گزینه استفاده از مراکز تفریحی خاص برای مسافران را از آپشنهای ویژه رزرو درنظر بگیرند. زیرا این روش به مسافران این امکان را میدهد هم از امتیاز هتل بهرهمند شوند و هم از مراکز تفریحی استفاده کنند و از هزینه چند برابری برای استفاده جداگانه جلوگیری شود. تغییر سبک در عملکرد هتلها در اعتمادسازی و جذب گردشگران داخلی تاثیرگذار خواهد بود. از دیگر اقداماتی که شاید بتواند در جذب گردشگران داخلی تاثیرگذار باشد دو نرخی کردن هزینه اقامت در هتلها است.این واقعیت را نباید فراموش کرد که هزینه هتلها در مقایسه با دیگر مراکز اقامتی بسیار بالا است و آنها باید هزینه کارکنان خود را براساس حقوق و قوانین کار پرداخت کنند و علاوه بر این، هزینههای گسترده دیگری از مالیات بالا گرفته تا هماهنگی با دیگر نهادها بر آنها تحمیل شده است.از این رو هتلها نسبت به دیگر اقامتگاهها گرانتر بهنظر میرسند و شاید یکی از عوامل تمرکز صرف برخی هتلها در جذب گردشگران خارجی، کسب درآمد بیشتر برای تامین هزینهها باشد. اما غفلت از گردشگران داخلی منجر به بحرانی شده که اکنون گریبان هتلها را گرفته و دیگر مسافری برای دریافت خدمات وجود ندارد. با توجه به اینکه مجوز صدور ویزا به گردشگران خارجی به زودی اجرایی میشود، بهترین شیوه جذب گردشگران داخلی در شرایط کنونی نرخگذاری جدید براساس وضعیت اقتصادی خانوارها است و تعرفهها با دو نرخی شدن برای مسافران داخلی و خارجی، هم میتواند به جبران خسارتهای وارده بر هتلها تاثیر بگذارد و هم به افزایش تقاضای مسافران داخلی از هتلها منجر شود. نکته بسیار مهمی که از زمان همهگیری کرونا تا به امروز بر بازار گردشگری ایران قابل توجه بوده، این است که گردشگری داخلی بیش از گردشگری خارجی در درجه اهمیت قرار دارد و در صورت نادیده گرفتن آن، صدمات غیرقابل جبرانی بر این صنعت وارد خواهد شد، زیرا در صورت از دست دادن گردشگران خارجی به هر دلیلی، در صورت ضعف در گردشگری داخلی و نداشتن زیرساختهای لازم در این بخش، بازار گردشگری در تمامی بخشها با آسیبهای گستردهای همراه میشود. همانند آنچه که در بحران کرونا به وجود آمد بسیاری از هتلها تعطیل شدند و بهدلیل نبود مسافر ظرفیت پذیرش آن حتی به زیر ۵ درصد رسید و در حال حاضر با درنظر گرفتن تخفیفات بسیار، باز شدن سفرها و افزایش روند واکسیناسیون به زیر ۳۰ درصد رسیده است. این امر در دیگر بخشهای صنعت گردشگری همانند صنعت حمل و نقل بهویژه در بخش هوایی اتفاق افتاده و بازگشت آنها در کوتاهمدت امکان پذیر نیست و عمده دلیل آن را میتوان در بیاعتمادی مسافران داخلی در ارائه خدماتی که متکی بر گردشگران خارجی است، دانست.
ایجاد شده: 20/مهر/1400 آخرین ویرایش: 20/مهر/1400 اخبار داخلیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، وجود کاهش چشمگیر بازار گردشگری بینالمللی در هفت ماه نخست سال ۲۰۲۱، افزایش سفرها در دو ماه ژوئن و ژوئیه، قرار گرفتن صنعت گردشگری در مسیر بهبودی را نشان میدهد. ورود گردشگران بینالمللی در هفت ماه نخست سال 2021 حدود 40 درصد کمتر از سطح 7 ماهه سال 2020 ارزیابی شده و همچنین در مقایسه با سال 2019 یعنی سال پیش از همهگیری کرونا حدود 80 درصد کاهش یافته است. این کاهش نشاندهنده از دست دادن 677 میلیون توریست بینالمللی نسبت به هفت ماه مشابه سال 2019 یا 110 میلیون نفر در مقایسه با سال 2020 است. اما به رغم شروع ضعیف در اوایل سال، گردشگری بینالمللی در ماههای ژوئن و ژوئیه به ویژه در اروپا پیشرفت چشمگیری در مسیر بهبودی داشته است. گردشگری بینالمللی در ژوئن و ژوئیه 2021 به دلیل واکسیناسیون و بازگشایی مرزها بهبودی جزئی نشان میدهد. دو دلیل اصلی منجر به این پیشرفت کوچک در این دو ماه بوده است. نخست میتوان به بازگشایی بسیاری از مقاصد برای سفرهای بینالمللی به ویژه در قاره اروپا و آمریکا اشاره کرد و دیگر آنکه این کاهش محدودیتهای سفر ناشی از افزایش واکسیناسیون و پیشرفت تولید واکسن کووید-19 در جهان بوده است. در واقع افزایش تعداد افراد واکسینه شده منجر به کاهش محدودیتهای سفر، افزایش بازگشت اعتماد مصرفکنندگان و بازگشت تدریجی سفرهای ایمن در اروپا و دیگر نقاط جهان میشود. در مقابل، اکثر مقاصد در آسیا همچنان برای سفرهای غیرضروری بسته هستند. براساس دادههای ارائه شده، ماههای ژوئن و ژوئیه 2021 نسبت به ماههای مشابه 2020 شاهد افزایش متوسطی در ورود گردشگران بینالمللی بوده است. کشورهای جزایر کوچک در کارائیب، آفریقا، آسیا و اقیانوسیه به همراه چند مقصد کوچک اروپایی بهترین عملکرد را در ماههای ژوئن و ژوئیه به ثبت رساندهاند بهطوری که حتی به ورود گردشگران به سطوح پیش از همهگیری نزدیک شده و گاهی از آن فراتر رفتهاند. براساس این آمارها آلبانی توانست خود را به منفی 2 درصد برساند و جزایر کوچک دیگر همچون سنت مارتن با کاهش 4 درصدی، آروبا با منفی 9 درصد، جمهوری دومنیکن با منفی 13 درصد، آمنتیگوا و باربودا با منفی 14 درصد، کوراسائو با منفی 22 درصد، مونتهنگرو با منفی 33 درصد، مالدیو با منفی 36 درصد و سیشیل با منفی 39 درصد بهترین مقاصد طی این دو ماه در مقایسه با سال 2019 بوده است. این آمار نشان میدهد کشورهای کوچک جزیرهای به مقصد اول توریستهای خارجی تبدیل شده و تغییراتی را در وضعیت بازارهای اصلی جهان ایجاد کرده است. براساس آمار ارائه شده از سوی سازمان جهانی گردشگری، ماه ژوئیه با کاهش 67 درصدی بهتر از ژوئن با کاهش 77 درصدی عمل کرده و آن را به بهترین ماه از آوریل 2020 تاکنون تبدیل کرده است. تخمین زده میشود که 54 میلیون گردشگر در ماه ژوئیه از مرزها عبور کردهاند در حالی که این رقم در سال 2020 حدود 34 میلیون نفر بوده که البته در مقایسه با رقم 164 میلیون نفری در سال 2019 بسیار کمتر است. البته شرایط افت و خیز در مناطق مختلف متفاوت بود و آسیا و اقیانوسیه همچنان ضعیفترین نتایج را در ژانویه تا ژوئیه 2021 تجربه کرده و با کاهش 95 درصدی گردشگران ورودی در مقایسه با سال 2019 مواجه شده است. تنها سفرهای ضروری در بسیاری از مقاصد آسیایی ثبت شد، زیرا اکثر کشورها بسته بودند. پس از آن خاورمیانه با کاهش 82 درصدی دومین میزان افت بزرگ در جهان را ثبت کرده است و اروپا و آفریقا هر دو با 77 درصد کاهش و قاره آمریکا با افت 68 درصدی، کاهش کمتری را شاهد بودند. براساس گزارشهای منطقهای، اروپا و آمریکا کاهش کمتری در ورودی بینالمللی در دو ماه ژوئن و ژوئیه البته به دلیل پشتیبانی از تقاضای درونمنطقهای داشتهاند. چند مقصد بزرگ در این نتایج تاثیرگذار بودند و حتی برخی به سطح 80 درصدی از سال 2019 دست یافتند و در مسیر بازیابی کامل قرار گرفتند که میتوان به مکزیک (کاهش 19 درصدی)، کرواسی (کاهش 22 درصدی)، ترکیه (کاهش 33 درصدی)، یونان (کاهش 50 درصدی) و اسپانیا (کاهش 55 درصدی) اشاره کرد. در مناطق فرعی نیز کارائیب با رساندن خود به کاهش 52 درصدی در مقایسه با سال 2019 بهترین عملکرد را طی این دو ماه به ثبت رسانده است. سفرهای رو به رسد در ایالات متحده به مقاصد کارائیب، آمریکای مرکزی و همچنین مکزیک بسیار تاثیرگذار بوده است. کارائیب با رشد 11 درصدی و اروپای جنوبی و مدیترانهای با رشد یک درصدی تنها مناطق فرعی بودند که در ژانویه تا ژوئیه 2021 نسبت به مدت مشابه خود در سال 2020 مسیر رو به رشد را ثبت کردند. اکثر مناطق فرعی در ماه ژوئیه نسبت به ماه ژوئن نتایج بهتری را شاهد بودند زیرا اروپای جنوبی و مدیترانهای، آمریکای مرکزی و کارائیب در ژوئیه به کمتر از کاهش 50 درصدی رسیدند. با وجود این، اگرچه براساس گزارشهای ارائه شده میزان درآمدهای مقاصد گردشگری بینالمللی در هفت ماه اول سال 2021 بسیار ضعیف بوده است، اما چند کشور در ماههای ژوئن و ژوئیه پیشرفت متوسطی را ثبت کردند و برخی حتی از درآمد سال 2019 پیشی گرفتند. در بین مقاصد بزرگ، مکزیک توانست تقریبا همان میزان درآمد گردشگری را به دست آورد و درآمدها در ماه ژوئن همانند سال 2019 و در ماه ژوئیه افزایش 3 درصدی را به ثبت رسانده است. درباره سفرهای خروجی نیز این امر صدق میکند. در میان بازارهای بزرگتر فرانسه با رساندن خود به کاهش 35 درصدی در مقایسه با سال 2019 و آمریکا با رسیدن به کاهش 49 درصدی در ژوئیه شاهد جهش قابل توجهی بودند. پرتغال و اوکراین نیز با رسیدن کاهش به زیر 35 درصد در ماه ژوئیه بهبودی چشمگیری را تجربه کردند اگرچه درآمدهای گردشگری هنوز بسیار کمتر از سطح 2019 است. رومانی جزو کشورهایی بوده که در ماه ژوئیه درآمد خود را از گردشگران برونشهری به سطح 2019 رسانده است. در مقابل، سفرهای داخلی به بهبود گردشگری در چند مقصد بهویژه در بازارهای بزرگ داخلی منجر شده است. در چین و روسیه ظرفیت صندلی هواپیماها در سفرهای داخلی فراتر از سطح 2019 بوده است. اما با این حال، بازگشت سفرهای داخلی در بسیاری از بازارها، کاهش چشمگیر گردشگری بینالمللی را جبران نکرده است. باید این نکته را در نظر داشته باشیم که با وجود پیشرفت نسبی نسبت به سطوح پایین سال 2020، گردشگری بینالمللی بسیار کمتر از سطح 2019 باقی مانده است. همچنین ارزیابیهای سازمان جهانی گردشگری در ماه سپتامبر، نتایج متفاوتی را برای دوره مه تا آگوست 2021 نشان میدهد. وضعیت گردشگری بینالمللی برای ماههای باقی مانده از 2021 با دو سناریو همراه است. بر این اساس در سناریوی اول آغاز احیای بازار گردشگری و قرار گرفتن در مسیر بهبودی از ماه ژوئیه برآورد شده و احتمال کاهش گردشگری جهان در مقایسه با سال 2019 به 63 درصد در کل سال ارزیابی میشود. براساس این سناریو در ماه پایانی سال میزان کاهش به منفی 35 درصد میرسد. اما سناریوی دوم احیای بازار گردشگری را از ماه سپتامبر برآورد میکند که کاهش به مراتب بیشتری تا منفی 75 درصد در سال 2021 را لحاظ میکنند و در ماه پایانی سال میزان کاهش به منفی 55 درصد میرسد. با نگاهی به آینده، اکثر کارشناسان برآورد میکنند که در سال 2022 جهان بهدلیل افزایش ناگهانی تقاضا، بهویژه در سه ماه دوم و سوم سال، شاهد رشد چشمگیری باشد. حدود یکسوم کارشناسان نیز بازگشت احتمالی را برای سال 2023 برآورد کردند که اروپا احتمالا در سال 2023 به سطح پیش از کرونا بازگردد. البته همچنان بیش از نیمی از کارشناسان بازگشت بازار گردشگری به سطح 2019 را در سال 2024 یا بعدتر میدانند. کارشناسان بازگشت آسیا و اقیانوسیه به سطح پیش از کرونا را بعد از سال 2024 ارزیابی میکنند.
ایجاد شده: 18/مهر/1400 آخرین ویرایش: 18/مهر/1400 اخبار خارجیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، در سالهای اخیر، گردشگری فضایی از حالت فانتزی و خیالپردازانه خارج شده و بازار روبهرشدی را وعده میدهد که انتظار میرود تا سال ۲۰۳۰ حداقل به ارزش ۳ میلیارد دلار برسد. در حالی که شرکتهایی مانند اسپیسایکس فناوری موشکهای قابل استفاده مجدد را آزمایش میکنند تا پروازهای فضایی را برای مردم مقرونبهصرفهتر و در دسترستر سازند، سایر شرکتهای خصوصی از جمله ویرجین گلکتیک و بلو ارجین در حال سرمایهگذاری روی گردشگری فضایی خارج از جو هستند تا اهالی زمین را به اصطلاح وارد لبه فضا کنند. انتظار میرود فقط مسافران ثروتمند و محققان در آینده نزدیک به گردشگری فضایی دسترسی داشته باشند اما در بلندمدت میتوان انتظار داشت شهروندان عادی نیز بتوانند از مواهب فناوری بهره ببرند. تکامل فناوری نقش مهمی در اعزام گردشگران بیشتر به فضا دارد و از چند جنبه تأثیرگذار بر روند آینده گردشگری فضایی اثر میگذارد. سفرهای توریستی خارج از جو سفرهای خارج از جو احتمالاً اولین بخش فرعی گردشگری فضایی خواهد بود اما احتمالاً کوتاهمدتترین آنها خواهد بود. با این حال بلو ارجین با حمایت جف بزوس روی سیستم نیوشفرد خود کار میکند. در این سیستم، گردشگران فضایی با استفاده از یک راکت به فضا منتقل میشوند. سپس راکت از کپسول جدا میشود و آنها با چتر نجات به زمین برمیگردند. شرکت ریچارد برانسون یعنی ویرجین گلکتیک نیز متکی به یک «هواپیمای فضایی» است که از یک حامل هوایی جدا شده و با یک موتور موشکی که سرعتش قابل تنظیم است مسافران را از جو خارج میکند. سیستمهای شاتلِ هر دو شرکت طوری طراحی شدهاند که مسافران را به بیش از ۵۰ مایل بالاتر از جو زمین میبرند و این امکان را میدهند تا به مدت چند دقیقه بیوزنی را تجربه کنند. بلو ارجین به تازگی این سفر را امتحان کرده است و ویرجین گلکتیک قرار است در ماه دسامبر این کار را با سفینه اسپیسشیپ-۲ انجام دهد. این پروازهای فضایی کوتاهمدت اولاً فرصتهایی را برای تحقیقات علمی فراهم میکنند و ثانیاً رویای گردشگری فضایی را به معنای حقیقی کلمه تحقق میبخشند. متداول شدن گردشگری فضایی مستلزم وضع قوانین جدید برای رصد فضا از جنبههای مختلف است. با این وجود باید به این نکته توجه داشت که عطف به هزینههای بالا و کوتاهمدت بودن سفرها، نگرانیهایی در مورد کاهش علاقه عمومی به گردشگری فضایی وجود دارد. این امر ممکن است بازار این صنعت را تحتالشعاع قرار دهد زیرا مسافران در انتظار تحولات جدید در این زمینه هستند. اما امید میرود بتوان با این ابزارها، زمینه لازم برای سفرهای تجاری درون زمین مهیا شود. برای مثال این برنامههای فضایی را میتوان با سفرهای هوایی طولانیمدت درون زمین جایگزین کرد. اسپیسایکس اعلام کرده است که قصد دارد از موشک خود برای پرواز ۱۰۰ نفر در سراسر جهان استفاده کند. براساس این روش، پرواز ۱۵ ساعته از نیویورک به شانگهای در ۳۹ دقیقه انجام خواهد شد. به گفته شرکت خدمات مالی و بانکداری یوبیاس «اگر تنها ۵ درصد از میانگین ۱۵۰ میلیون مسافری که در پروازهای ۱۰ ساعته(یا بیش از آن) سفر میکنند، ۲۵۰۰ دلار به ازای هر سفر بپردازند در این صورت ممکن است ۲۰ میلیارد دلار در سال سود به شرکت اسپیسایکس برسد.» در گزارش اخیر یوبیاس آمده است: «گردشگری فضایی همچنین میتواند مقدمه لازم را برای توسعه سفرهای طولانیمدت روی زمین فراهم کند.» سفر به فضا و تعطیلات مداری گردشگری مداری یکی دیگر از اهداف اصلی آژانسهای دولتی و شرکتهای فضایی خصوصی است که اهداف بلندمدت اقامت در ماه و مریخ را در آینده نهچنداندور در سر میپرورانند. برخلاف سفرهای رایج خارج از جو، گردشگری مداری مستلزم باقی ماندن در فضا برای حداقل یک دور چرخش کامل زمین است. شرکتهای بوئینگ، اسپیسایکس و آکسیوم اسپیس در نظر دارند تا از سال آتی شروع به اعزام منظم گردشگران به ایستگاه فضایی بینالمللی با فضاپیماهای تجاری کنند. اسپیسایکس همچنین با شرکت اسپیسادونچرز (Space Adventures) همکاری میکند تا در اواخر سال ۲۰۲۱ یا اوایل سال ۲۰۲۲ چهار گردشگر را برای چند روز به مدار نزدیک زمین اعزام کند. در حالی که روزبهروز، شرکتهای بیشتری گردشگری در فضا را در دستور کار خود قرار میدهند، به نظر میرسد تعطیلات مداری به یک روند محبوب در گردشگری فضایی تبدیل خواهد شد. البته زیرساختهای لازم برای اجرای برنامه تعطیلات مداری، از جمله احداث هتل در مدار زمین یا حتی روی ماه، به دلیل اینکه شرکتهای زیرساخت فضایی هنوز به طور کامل توسعه پیدا نکردهاند در ابتدای راه خود قرار دارد. بخش عمدهای از این زیرساختها در مراحل اولیه باقی مانده است اما ایجاد اقامتگاههایی در مدار نزدیک زمین خیلی دور از دسترس نیست. در یکی از طرحهای مطرحشده انتظار میرود مسافران با استفاده از گرانش زمین در یک بالون پر از هیدروژن با کپسول تحت فشار به فضا بروند. همچنین طراحی یا بازسازی ایستگاه فضایی برای پذیرایی از مهمانان در دستور کار قرار گرفته است. ناسا قصد دارد به طریقی از ایستگاه فضایی بینالمللی برای گردشگری تجاری استفاده کند. ایستگاه آرورا، هتلی لوکس است که قرار است در ازای ۹.۵ میلیون دلار به مدت ۱۲ روز از ۶ مهمان در مدار نزدیک زمین پذیرایی کند. طبیعتاً این رقم بالا است اما کارشناسان پیشبینی میکنند که قیمتها همچون فناوریهای کامپیوتری و تلفن همراه کاهش خواهد یافت. یکی دیگر از گزینههای سفر فضایی، زیستگاههای فضایی قابل توسعهای است که به عنوان هتلهای مداری عمل خواهند کرد. ایستگاه فضایی بادی بیگلو اسپیس یعنی B۳۳۰ یک نمونه از این زیستگاههای فضایی است. با افزایش تقاضا، شرکتهای بیشتری روی این دسته از زیستگاههای بادی سرمایهگذاری خواهند کرد. بیگلو اسپیس همچنین قصد دارد ماژول متصل به ایستگاه فضایی بینالمللی را به عنوان یکی از اولین هتلهای فضایی توسعه دهد. تعطیلات در فضا سرانجام دروازهای برای سکونت در ماه و مریخ تبدیل خواهد شد. شکوفایی صنعت فضا و اقتصاد جهانی شرکتهای خصوصی فضایی به طور اختصاصی در زمینه گردشگری فضایی سرمایهگذاری میکنند و شرکتهایی مانند یوبیاس دسترسی به فضا را برای فرصتهای گستردهتر سرمایهگذاری در نظر میگیرند. به نظر میرسد به تدریج تعداد بیشتری از مهندسان نسل بعدی برای آموزشهای فضایی تعلیم خواهند دید و در نهایت موانع عمومیت یافتن آن را کاهش میدهند که این مسئله باعث افزایش رقابت، کاهش هزینهها و در نهایت امکانپذیر شدن سفرهای فضایی برای شهروندان عادی میشود. البته عوامل ایمنی، راحتی و سلامتی بسیار مهم هستند که باید در نظر گرفته شوند. قبل از سفر گردشگران به فضا، آموزش، غربالگری پزشکی و معافیت از مسئولیت باید مورد بررسی قرار گیرد. همگانیسازی گردشگری فضایی میتواند بر بسیاری از عوامل اجتماعی و اقتصادی روی زمین تأثیر مثبت بگذارد و با ایجاد اشتغال، آموزش شهروندان در مورد فضا، احتمالاً حوزههای مرتبط با آن مانند به کارگیری انرژی خورشیدی نیز بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
ایجاد شده: 16/مهر/1400 آخرین ویرایش: 16/مهر/1400 اخبار خارجیبه گزارش هتل نیوز ، همزمان با بحران کرونا در جهان، بخش گردشگری بیش از سایر فعالیتهای اقتصادی در معرض ضررو زیان قرار گرفته و صنعت هتلداری همچون صنعت هوایی بهدلیل لغو و تعطیلی سفرها بیش از سایر بخشهای گردشگری دچار آسیب شده است. بسیاری از هتلها تعطیل شده و برخی تغییر کاربری دادند یا اقدام به شیوههای جدیدی برای جذب مشتری همچون اجاره ساعتی اتاقهای هتل کردهاند. هتل زنجیرهای رد رووف در آمریکا در اواخر سال ۲۰۲۰ علاوه بر اجاره ساعتی، حتی کمپین «اکنون رزرو کن و بعدا استفاده کن» را برای تشویق مردم به سفر راهاندازی کرد. مشتریان میتوانستند با خرید برگه ۱۰۰دلاری از هتل انتخابی خود اعتباری ۱۵۰دلاری پس از ۶۰ روز دریافت کنند. حتی بسیاری از هتلها برای اطمینانبخشی به مشتریان پروتکلهای بهداشتی جدیدی را تدوین و اجرایی کردند. اما با این وجود هتلها نتوانستند اعتماد مشتریان را جلب کنند و مسافران، اقامتگاههای بومگردی را بر هتلها ارجح دانستند و سفرها با تغییر سبک به سمت طبیعتگردی و بومگردی مواجه شد. اما با وجود آسیب بسیار بر صنعت هتلداری جهان، دولتها در برخی از کشورهای پیشرو و نوظهور در جهت حفظ و بازگرداندن مشاغل و درآمدها اقدامات گستردهای همچون تسهیلسازی مالی و اعطای وامهای درازمدت یا بلاعوض را در پیش گرفتند. از این رو بسیاری از هتلها از سقوط نجات یافتند. برای صنعت هتلداری ایران نیز در بحران کرونا وضعیت همانند دیگر کشورها و حتی اسفناکتر بود؛ زیرا هتلها تا پیش از همهگیری کرونا با توجه به هزینه اقامت، بیشتر مورد توجه گردشگران خارجی یا اقشار مرفه و پردرآمد قرار میگرفت و عمده درآمد هتلها از طریق گردشگران خارجی تامین میشد؛ اما همهگیری کرونا و تعطیلی بازار گردشگری بینالمللی مانع از ورود گردشگران خارجی به ایران شد و این آغاز سقوط اقتصادی هتلها در ایران بود. هتلها علاوه بر از دست دادن گردشگران خارجی حتی مسافران حداقلی داخلی خود را نیز از دست دادند که عمده دلیل این امر بیاعتمادی افراد به استفاده از مکانهای عمومی برای سفرها بوده است. طی یکسال و نیم اخیر مسافران عمدتا در ویلاهای شخصی یا اقامتگاههای بومگردی یا غیررسمی یا به شکل کمپ و چادر زدن اقامت کردند و تقریبا هتلها از گزینههای اقامتی مسافران حذف شدند. در تعطیلات عید نوروز امسال که سفرها آزاد شد براساس آمار مرکز حملونقل کشوری حدود ۴میلیون خانوار به سفر رفتند؛ اما از این میزان تنها ۳درصد مراکز اقامتی رسمی را برای اقامت انتخاب کردند و مابقی مسافران در خانههای شخصی یا دیگر اقامتگاهها سکنی یافتند. درواقع اگرچه سفرها در مقایسه با نوروز ۹۹ افزایش حدود ۶۰ درصدی را تجربه کرده بود، اما این موضوع تاثیری در احیای نبض بازار هتلها و اقامتگاههای رسمی نداشته است. در سالهای گذشته ظرفیت هتلها بین ۸۰ تا ۱۰۰درصد تقریبا تکمیل بود؛ اما طی یکسال و نیم گذشته پس از همهگیری کرونا اتاقهای استفادهشده هتلها به کمتر از ۳۰درصد رسید و تقریبا بیش از ۶۰درصد هتلها در کشور تعطیل شدند یا به شرایط نیمهتعطیل درآمدند؛ برخی بهصورت موقت و برخی دائمی. همین امر باعث شد تا همانطور که طی یکسال اخیر مشاهده کردیم برخی از صاحبان هتلها اقدام به فروش یا تغییر کاربری هتلها کردند و آنهایی که به فعالیت خود ادامه دادهاند با هزینههای سنگینی مواجه هستند و بسیاری از کارکنان خود را از دست دادهاند؛ زیرا برای تامین هزینهها با مشکلات بسیاری همراه بودند و نبود و کاهش مسافران مشکلات را افزایش داده است. براساس آمارهای ارائهشده از سوی جامعه هتلداران میزان خسارتهای مالی کرونا بر هتلهای ایران بیش ار ۲۰هزار و دویست میلیارد تومان بوده است و حدود دو سوم کارکنان هتلها شغل خود را از دست دادند. درحالیکه بسیاری از آنها نیروهای متخصص در این حوزه بودهاند. اما این نکته را باید نظر گرفت همانطور که هتلها بسیار متضرر شدهاند و از لحاظ اقتصادی با چالشهای عظیمی مواجه هستند، مردم نیز با توجه به شرایط اقتصادی کشور و تحمیل فشارهای مالی گسترده ناشی از کاهش درآمدها یا از دست دادن شغلها در وضعیت معیشتی بسیار سختی قرار دارند و برای بسیاری از خانوارها سفر تقریبا از سبد آنها حذف شده است یا حداقل بهدنبال سفرهای ارزانتر هستند و با توجه به هزینه بالای اقامت در هتلها، عمدتا دیگر مراکز اقامتی مورد استفاده قرار میگیرد.
ایجاد شده: 14/مهر/1400 آخرین ویرایش: 14/مهر/1400 اخبار داخلیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، هتلهای کپسولی یکی از مشهورترین و منحصر به فردترین اقامتگاههای ژاپن هستند. افرادی که به دنبال اقامت کم بودجه و یک شبه هستند معمولا به سراغ هتلهای کپسولی میروند. این نوع هتلها مجبوبیت فراوانی در کشورهای مختلف دارند، اما بیشترین محبوبیت به هتلهای کپسولی جذاب ژاپن اختصاص دارد. هتل کپسولی یک واحد فایبرگلاس است که دور یک تشک تک سایز ساخته شده است، اندازه آن تقریباً ۱.۲ متر عرض، دو متر طول و یک متر ارتفاع است. آنها معمولاً دو واحد مرتفع شده در امتداد راهرو هستند که در کنار هم صف آرایی شده اند. در این نوع اقامتگاهها ملحفه، پتو و بالش ارائه میشود و هر کپسول مجهز به چراغ، ساعت زنگ دار، تلویزیون و رادیو است. برای حفظ حریم خصوصی میتوان پرده یا در را جلوی در ورودی بست. علاوه بر این، اکثر مکانها پریز برق و اینترنت Wi-Fi رایگان را در داخل کپسولها ارائه میدهند. اما سایر امکانات هتل کپسول، مانند دستشویی، توالت و دوش، بین مهمانان مشترک است. آنها همچنین ممکن است دارای رستورانها، امکانات لباسشویی، کیوسکهای اینترنتی، سالنهای استراحت، اتاقهای سرگرمی، اتاق بازی یا کتابخانههای مانگا باشند. با این حال روش اقامت در اکثر هتلهای کپسولی یکسان است و فقط کمی با سایر اقامتگاهها در ژاپن تفاوت دارد. این تفاوت هم ممکن است بخاطر تفاوت قیمت هتلها باشد. هتلهای کپسولی برای در اختیار گذاشتن امکانات رفاهی اتاقک هایش شبی حدود ۳ هزار تا ۷ هزار یِن دریافت میکند که این مبلغ در مقایسه با هتلهای معمولی و تجاری، به صرفهتر است. هفت هتل کپسولی جذاب در ژاپن 1. هتل Spa Hotel Sole Susukino از ارزانترین نوع هتل کپسولی در ژاپن شروع میکنیم. این هتل مخصوص آقایان است و دارای امکانات رفاهی بسیاری است. این هتل گرمابه مخصوص به خود را دارد، همچنین یک سالن برای اسپا و خدمات ماساژ در تمامی ساختمانهای خود هم در نظر گرفته شده است. این هتل کسولی ۱۱ دقیقه با قطار تا ایستگاه جی آر ساپورو در شهر هوکایدو فاصله دارد. قیمت یک شب اقامت در این هتل هم از ۲۶۰۰ ین شروع میشود، اما اگر فرد بخواهد از خدمات رفاهی بیشتری بهره ببرد باید حدود ۳۵۰۰ ین بپردازد. 2. هتل آکیهابارا بِی این هتل برخلاف هتل قبلی محلی مناسب برای خانمها است. هتل آکیهابارا بی فاصله اندکی تا شیبویا و گینزا، دو مرکز خرید مشهور در توکیو، دارد. ساختمان این هتل دارای یک سیستم امنیتی ویژه است که تنها مسافران حق دسترسی به آن را دارند. همچنین در این هتل امکانات متعدد نظیر ماشینهای لباسشویی خودکار و سالن انتظار، اینترنت رایگان دارد که مسافران میتوانند به راحتی به آن وصل شوند. علاوه بر این، هتل آکیهابارا بی دارای طراحی لوکس با طیف رنگی صورتی است. میتوان با پرداخت حدود ۳۸۰۰ ین در این هتل، اقامتی آرام و راحت را تجربه کرد. 3. هتل The Prime Pod این هتل کپسولی در نزدیکی بازار خردهفروشی گینزا قرار داد و اطراف آن را بهترین مراکز فشن، خوراکی و سرگرمی توکیو فرا گرفته است. هتل Prime Pod هم تا حدودی ارزانقیمت است. این هتل فاصله کمی تا ایستگاه راهآهن هیگاشی گینزا دارد و مسافران میتوانند با پرداخت اندکی پول بیشتر صبحانه هم میل میکند. قیمت اقامت یک شبه در این هتل، از ۴۰۰۰ ین شروع میشود. 4. هتل کپسولی هزاره کیوتو بااینکه این هتل کپسولی مدرن و شیک کمی گرانتر از هتل پیشین است، اما در کنار فضایی دنج برای خواب، فضایی باز برای کار نیز در اختیار مسافران قرار میدهد. هتل هزاره در مرکز کیوتو واقع شده و دسترسی خوبی به موزه ملی کیوتو و خیابان پونتوچو دارد. قیمت یک شب اقامت در این هتل از ۴۵۰۰ ین آغاز و همچون دیگر هتل مبلغ اضافه برای دریافت امکانات بیشتر در نظر گرفته است. 5. هتل کپسولی کتاب و تخت این هتل مخصوص دوستداران کتاب است. این نوع هتل کپسولی در شعبههایی در توکیو، کیوتو و فوکوئوکا واقع شده و دارای کتابخانههایی است که به مسافران احساس بودن در خانه را میدهد. هتل کپسولی کتاب و تخت مانند دیگر اقامتگاهها دارای اینترنت رایگان بیسیم، حمام مشترک و کپسولهای جمعوجور مجزا است. قیمت یک شب اقامت در این هتل هم از ۴۸۰۰ ین شروع میشود. 6. هتل ۹ ساعته Ninehours Kyoto مسافران برای اقامت در این هتل فقط ۹ ساعت زمان دارند. بااینکه فضای داخلی هتل تا حدودی ترسناک است، اما طراحی آن ساده است. مثلا در این هتل از طراحی سفید و مشکی شیکی استفاده شده که شاید توقع داشته باشید آن را در یک سفینهی فضایی ببینید تا در یک هتل در مرکز شهر که البته ممکن است برای افرادی که به رنگهای یکنواخت علاقهای ندارند کمی کسلکننده باشد. هر کپسول به یک بالش و تخت باکیفیت مجهز است. همچنین یک سیستم خواب هوشمند طراحی شده که هر زمان از صبح که بخواهید، با تنظیم خودکار نور کپسول بیدار میشوید. تمامی امکانات این هتل برای مردان و زنان مجزا است. قیمت یک شب اقامت در این هتل حدود ۴۹۰۰ ین و حتی بیشتر است. 7. هتل First Cabin Haneda مسافران هتل کپسولی First Cabin Haneda میتوانند اتاقهای مختلفی بر طبق یک دستهبندی مشخص انتخاب کنند. بعنوان مثال، اتاقکهای بیزنس کلاس، کپسولهایی با فضایی بیشتر نسبت به کپسولهای معمولی است؛ اتاقکهای فرست کلاس دارای فضای کافی برای نگهداری چمدانهای شما بوده و محوطهای برای راه رفتن دارند و اتاقکهای پرمیم کلاس یک اتاق کاملا اختصاصی با امکانات مناسب برای دو نفر را در اختیار شما قرار میدهند. همچنین افراد میتوانند به اینترنت رایگان بیسیم، یک تلویزیون صفحه تخت و سیستم تهویه مطبوع ویژه برای داشتن خوابی راحت در شب دسترسی داشته باشند. این هتل در فرودگاه هاندا واقع شده و قیمت یک شب اقامت در این هتل از ۵۰۰۰ ین آغاز میشود.
ایجاد شده: 10/مهر/1400 آخرین ویرایش: 10/مهر/1400 اخبار خارجیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از ایکنا، گردشگری اسلامی یا حلال به عنوان یکی از حوزههای مرتبط با صنعت توریسم در طول دهه گذشته به تدریج در حال باز کردن جای خود بوده است. ظرفیت بالای این بخش از صنعت گردشگری به دلیل تمرکز بر جمعیت مسلمانان است و به نظر میرسد که در سالهای آینده رشد بیشتری را تجربه کند. به دلیل این پتانسیل بالا، کشورهای اسلامی و حتی غیراسلامی سرمایهگذاریهای گستردهای برای جذب گردشگران مسلمانی که به قوانین شریعت پایبند هستند، انجام دادهاند. این سرمایهگذاریها طیف وسیعی از تغییرات فیزیکی تا وضع قوانین در اماکن توریستی را در برمیگیرد. مسلمانان سریعترین رشد جمعیت را در بین ادیان جهان دارند. با این رشد، تقاضا برای محصولات و خدمات مطابق با اصول اسلامی افزایش مییابد. از طرف دیگر افزایش درآمد و جمعیت جوان مسلمانان به معنای افزایش تقاضا برای مسافرت و گردشگری در بین مسلمانان است. صنعت گردشگری با توجه به درآمدهای بالایی که میتواند نصیب کشورها کند، امروزه به یکی از منابع درآمد کشورهایی که دارای تاریخ غنی و اماکن تاریخی هستند، تبدیل شده است. با این همه کشورهای دیگر با سرمایهگذاری تلاش دارند گردشگرانی را که برای تفریح مسافرت میکنند، به سوی خود جذب کنند. در بین کشورهای اسلامی، مالزی و اندونزی تلاش کردهاند که خود را به عنوان مقاصد اصلی گردشگری حلال حداقل در منطقه جنوب شرق آسیا مطرح کنند. علاوه بر این دو کشور، کشورهایی مانند برونئی، ویتنام و تایلند هم سرمایهگذاری و آموزش را در حوزه گردشگری حلال در پیش گرفتهاند. اما موفقترین کشور اسلامی در حوزه گردشگری و گردشگری حلال نه در شرق آسیا بلکه در حاشیه خلیج فارس واقع شده است؛ امارات متحده عربی. صنعت گردشگری در امارات یکی از بخشهای مهم اقتصاد این کشور است. در سال ۲۰۱۸، صنعت گردشگری بیش از ۱۶۴,۷ میلیارد درهم (حدود ۴۴.۸ میلیارد دلار) تولید ناخالص داخلی کشور را به تنهایی به خود اختصاص داد. این باعث شده که صنعت گردشگری امارات متحده عربی در بین کشورهای حوزه خلیج فارس موفق ترین عملکرد را داشته باشد و رتبه برتر را بین کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در جذب گردشگر به خود اختصاص دهد. در بین کشورهای جهان عرب، بیشترین نیروی شاغل در بخش گردشگری متعلق به امارات متحده عربی است و این صنعت بیش از ۶۰۴ هزار نفر در سال ۲۰۱۸ در این بخش شاغل کرده بود. انتظار میرود که با توجه به رشد صنعت گردشگری در این کشور، ۱۲,۴ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور در سال ۲۰۲۷ از طریق صنعت گردشگری باشد و ۴۱۰،۰۰۰ نفر دیگر هم به شاغلان این صنعت اضافه شوند. سرمایهگذاری گسترده در امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال جاذبههای گردشگری این کشور به طور کلی ساخته دست بشر است مانند برج خلیفه معروف در دبی که بلندترین برج جهان است. مجمع الجزایر جهان، نخل جمیرا در دبی و مسجد شیخ زاید در ابوظبی از دیگر اماکن گردشگرپذیر امارات متحده عربی به حساب میآیند. با این همه این کشور تنها شامل جاذبههای گردشگری ساخته دست بشر نیست و مناطقی مانند کوههای الحجر در فجیره و بیابانهای منحصر به فرد و زندگی بادیهنشینان آن باعث جذب گردشگران میشود. از ابتدای تأسیس این کشور در سال ۱۹۷۱ با استقلال از بریتانیا، حکام این کشور به دنبال رشد و توسعه و تبدیل آن به کشوری رو به رشد در بین کشورهای عربی بودند. در سال ۱۹۸۹ هیئت ارتقای تجارت و گردشگری دبی تأسیس شد تا این امیرنشین را به عنوان یک مقصد لوکس برای بازارهای پیشرفته و بخشهای تجاری تأثیرگذار معرفی کند. در ژانویه ۱۹۹۷، این هیئت با بخش گردشگری و بازاریابی بازرگانی (DTCM) جایگزین شد. این امر بعداً توسط سایر امیرنشینهای امارات دنبال شد تا صنعت گردشگری امارات کار خود را آغاز کند. از دهه ۲۰۰۰ و با توجه به سرمایهگذاری و طرحهای بلندپروازانه امارات متحده عربی رونق چشمگیری از گردشگری را تجربه کرده است. در این میان بخش گردشگری حلال هم در بین طرحهای بلندپروازانه در امارات متحده عربی جایگاه خاصی دارد. عمدهترین دلیل تبدیل شدن امارات به مقصد اول گردشگری حلال، موضوع غذا است. دسترسی به غذای حلال برای بسیاری از مسافران پایبند به شریعت اسلامی در بسیاری از کشورها به چالشی بزرگ برای این افراد تبدیل میشود. دسترسی راحت به رستورانها به دلیل اعمال قوانین شرعی در امارات باعث شده که مسافران به این کشور نگرانی از بابت دسترسی به غذای حلال نداشته باشند. از سوی دیگر تنوع جمعیتی و بینالمللی بودن مقاصد گردشگری در امارات، مانند دبی، تنوع غذایی ویژهای برای گردشگران ایجاد کرده است. در این میان برپایی نمایشگاههای مختلف و متنوع در حوزه غذا و نوشیدنی در امارات رونق زیادی دارد. سرمایهگذاری گسترده در امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال از سوی دیگر با وجود اینکه هتلها در امیرنشینهایی مانند دبی، براساس استانداردهای جهانی رتبهبندی شدهاند، اما بسیاری از اقامتگاهها و مراکز در امارات دارای امکانات مناسب با شریعت اسلامی هستند. محدودیت در سرو و مصرف مشروبات الکلی در امارات و اختصاص واگنهای زنان در مترو از جمله اقداماتی است که برای توسعه گردشگری حلال در امارات صورت گرفته است. به نظر میرسد که با توجه به نوسانات بازار نفت به عنوان منبع اصلی درآمد کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، این کشورها به دنبال سرمایهگذاری و ارائه جایگزینی برای درآمدهای نفتی خود هستند و گردشگری با توجه به بازار گسترده و متنوع آن میتواند جایگزین یا حداقل منبع درآمد خوبی برای درآمدهای نفتی این کشورها باشد. در این بین حوزه گردشگری اسلامی با توجه به جوان بودن خود و کمتر هزینهبر بودن برای این کشورها (به دلیل اسلامی بودن آنها) جایی برای جذب سرمایه و در نهایت به پیش بردن اقتصاد آنها است و به نظر میرسد که مدل امارات متحده عربی میتواند به عنوان الگویی برای حوزه گردشگری حلال برای سایر کشورهای اسلامی شود.
ایجاد شده: 9/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 9/مرداد/1400 اخبار خارجیبه گزارش هتل نیوز ، " مقصود اسعدی سامانی" دبیر انجمن شرکتهای هواپیمایی درباره دلایل افزایش قیمت بلیت هواپیما و اینکه گفته میشود بحث آزادسازی نرخ بلیت مربوط به قانون برنامه پنجم است و مشمول قانون برنامه ششم توسعه نمیشود از این رو نباید سازوکار تعیین قیمت بلیت هواپیما با استناد به قانون آزادسازی باشد، اظهار داشت: بیش از دو سوم نمایندگان مجلس این قانون را تصویب کردند و این قانون در سایر برنامهها هم ساری و جاری است. اینکه گفته میشود قانون آزادسازی در برنامه پنجم بوده و در سایر برنامهها و سالها نباید به اجرا برسد مانند این است که ساخت جادهای در قانون برنامه پنجم مصوب شود و در برنامه ششم یا این پروژه را ادامه ندهند یا آن را تخریب کنند و این موضوعات منطقی نیست. وی ادامه داد: با وجود همه این ها برای اجرای قانون آزادسازی نرخ بلیت هواپیما پس از اتمام برنامه پنجم توسعه، از مجلس استفسارکردیم و رییس مجلس موضوع را به معاونت امور قوانین مجلس ارجاع داد و در نهایت اعلام شد بر اساس ماده 53 قانون برنامه ششم، آزادسازی نرخ بلیت حمل و نقل هوایی کماکان ادامه دارد. دبیر انجمن شرکتهای هوایپمایی تاکید کرد: اینکه بگوییم برنامه نجم توسعه به پایان رسیده و قوانین این برنامه در برنامه ششم ادامه ندارد و لغو میشود، دیگر قانون معنا نخواهد داشت و قانون گذار که به صورت مقطعی قوانینی را به تصویب نمیرساند. اسعدی سامانی در پاسخ به این سوال که سقف قیمت مصوب بلیت مسیر تهران- مشهد 727هزار تومان است اما قیمت بلیت همین مسیر تا یک میلیون و 200 هزار تومان هم افزایش یافت، آیا این افزایش قیمت قانونی است، گفت: سقف قیمت بلیت تابع عرضه و تقاضا است اما از آنجایی که شبکه توزیع ساماندهی شده نیست و در شبکه توزیع سوءاستفاده کنندگانی وجود دارند برای اینکه اجحافی به مردم نشود، شرکتهای هواپیمایی به صورت داوطلبانه یک سقف قیمتی را برای مسیرهای مختلف مشخص کردند و از این سقف قیمتی عدول نمیکنند و هر شرکتی که از آن سقف قیمتی بالاتر برود، انجمن و سایر شرکت ها با ان شرکت خاطی برخورد میکنند. وی در پاسخ به این سوال که مگر سقف قیمتی مسیر تهران- مشهد 727 هزار تومان نیست؟ اظهار داشت: خیر آن محدودیت و سقف قیمتی که شورای عالی هواپیمایی تعیین کرد، قانونی نبود و اساسا ورود شورای عالی هواپیمایی به نرخگذاری بلیت هواپیما قانونی نبوده و نیست. این اقدام خلاف قانون آزادسازی نرخ بلیت هواپیما است. دبیر انجمن شرکتهای هواپیمایی درباره اظهار نظر تعزیرات مبنی بر غیرقانونی بودن افزایش نرخ بلیت هواپیما تاکید کرد: اگر بخواهیم در این باره بر اساس قانون عمل کنیم، قانون برنامه پنجم توسعه با رای دو سوم نمایندگان مجلس آزادسازی نرخ بلیت هواپیما را تصویب کرده است و این قانون را همه باید بپذیریم و نباید در این باره سلیقه ای عمل کرد. اسعدی سامانی با بیان اینکه اگر تعزیرات در این باره اقدامی انجام دهد، غیرقانونی است، ادامه داد: زمانی تعزیرات میتواند در این باره اقدامی انجام دهد که سازمان حمایت از مصرف کننده قیمتی را اعلام کرده باشد و شرکتهای هواپیمایی آن قیمت را رعایت نکرده باشند. اساسا سازمان تعزیرات میتواند نرخهای اعلامی از سوی سازمان حمایت از مصرف کننده را کنترل کند. وی با تاکید بر اینکه مگر حمل و نقل هوایی چه تعداد از مسافران را در کشور جابه جا میکند که چنین جوی برای قیمت بلیت هواپیما ایجاد کردهاند، گفت: در سال 94 حدود یک میلیارد و 800 میلیون نفر سفر در کشور انجام شده که سهم حمل و نقل هوایی فقط 18 میلیون نفر سفر بوده است، یعنی سهم یک درصدی داشته که از این یک درصد، 65 درصد کارکنان دولت و ماموریتی هستند و بلیت هواپیما دغدغه جامعه نیست. اسعدی سامانی افزود: شاهد آن بودیم که با تغییرات قیمت بلیت هواپیما تقاضا کاهش پیدا نکرد. باید این واقعیت را بپذیریم که کسانی که ضرورت دارند باید از هواپیما استفاده کنند و لزومی ندارد همه اقشار از هواپیما استفاده کنند. در مصاحبه اخیر وزیر راه و شهرسازی هم دیدیم که آقای اسلامی گفت قیمت بلیت هوایما براساس عرضه و تقاضا تعیین میشود و از تنظیم بازار اشکالی ایجاد شود، ورود می کنیم. وی تاکید کرد: سال 90 نرخ بلیت تهران- مشهد 57 هزار تومان بوده و قیمت دلار هم حدود 1000 تومان بوده اگر همین دلار را در اختیارمان قرار دهند شرکتها هم قیمت بلیت را به قیمت سال 90 بر میگردانند.
ایجاد شده: 3/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 3/مرداد/1400 اخبار داخلیبه گزارش هتل نیوز، معمولا هر نامگذاری، داستان و ماجرای مخصوص به خودش را دارد. حالا اگر این نامگذاری برای نام رسمی یک کشور با میلیونها جمعیت انسانی باشد، داستانهای تاریخی و فرهنگی به قدمت صدها و هزاران سال خواهد داشت. نامگذاری کشورها با عوامل زیادی در ارتباط است. نام برخی از آنها مانند مصر و یونان، باستانی است و نام بعضی دیگر برای درک و پیبردن، نیازی به فکرکردن زیادی ندارد اما نام شماری از کشورها داستانها و ایدئولوژیهای دیگری دارد. در این بین بعضی کشورها در طول تاریخ نامشان به دلایل مختلف تغییر کرده است. از این کشورها بعضی مانند هلند به منظور ارتقای صنعت گردشگری اسمشان را تغییر دادهاند و بعضی کشورها با تغییر حکومتی که بر آن سرزمین فرمانروایی میکرده، در طول تاریخ نامشان عوض شده است. همچنین برخی نامها پس از یک واقعه مثل همهپرسی یا انقلاب، برای حفظ اتحاد سیاسی و قومی، نام دیگری را انتخاب کردهاند. به طور کلی عوامل سیاسی یکی از مهمترین این دلایل برای تغییر نام است. با چند کشور که با ماجراهای جالب و داستانهای مختلف نام خود را تغییر دادهاند، بیشتر آشنا میشویم. نه به سیلان، درود بر استقلال | «سیلان» به «سریلانکا» سریلانکا، جزیرهای واقع در جنوب هند است. تا پیش از سال ۱۹۷۲ نام این کشور که آن موقع مستعمره بریتانیا بوده، سیلان بوده و توسط پرتغالیها روی آن گذاشته شده است. پرتغالیها در سال ۱۵۰۵ سریلانکای فعلی را کشف کردند. این کشور بعدها به جزئی از بریتانیا تبدیل شد و در سال ۱۹۴۸ توانست استقلال خود را به دست آورد. با این حال، سالها بعد، دولت این کشور جزیرهای تصمیم به تغییر نام آن گرفت. در سال ۲۰۱۱، نام سیلان در این کشور از همه چیزهایی که هنوز نام قدیمی را داشتند، از زیرمجموعههای دولت گرفته تا شرکتها، حذف و به طور رسمی نام فعلی به آن اطلاق شد. سرزمین کمارتفاعِ قطب جهانگردی | «هلند» به «ندرلند» اگرچه در زبان فارسی هنوز از این کشور با نام هلند (Holland) یاد میشود اما نام آن در واقع به ندرلند (Netherlands) تغییر یافته است. هلند در اصل نام منطقهای در کشور ندرلند است که از این لحاظ با نام قدیمی پارس برای ایران قابل مقایسه است. نام هلند به معنی سرزمین چوب است. دو استان هلند شمالی و جنوبی در ندرلند که همچنان نام «هلند» را داشتند، با هدف یکپارچهکردن همه استانهایی که جزو ندرلند هستند و همچنین در اقدامی بازاریابانه، دیگر با عناوین هلند شمالی و جنوبی خطاب نمیشوند. از ژانویه ۲۰۲۰ آنها هم مانند بقیه استانهای این کشور، ندرلند هستند. این تغییر در بسیاری از بخشهای دیگر، مثلاً در نام تیم فوتبال آنها هم دیده می شود. حالا این کشور با نام ندرلند شناخته میشود که به معنی «سرزمین پست» و اشاره به شرایط است. تغییر نامهای بسیار و پیاپی | «کامبوچا» به «کامبوج» نام این کشور از ۱۹۵۳ تا ۱۹۹۵، پنج بار تغییر یافت و این تغییرات به شرح زیر بود: اولین تغییرات در سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۰ صورت گرفت و پادشاهی کامبوج نامیده شد، سپس این نام در ۱۹۷۰ تغییر یافت و سال ۱۹۷۵ به جمهوری خمر تبدیل شد. متعاقباً این سرزمین تحت حکومت کمونیستی قرار گرفت و نام آن به کامپوچای دموکراتیک تغییر کرد. در ادامه این کشور تحت نظارت سازمان ملل وارد مرحله انتقالی شد و بین سالهای ۱۹۸۹ و ۱۹۹۳ دولت کامبوج خوانده شد و در سال ۱۹۹۳ به سلطنت و نام قدیمی خود، پادشاهی کامبوج برگشت. اما خمرها - پیروان حزب کمونیست - خود را کامپوچئیها مینامند که به معنای فرزندان شاهزاده (کامپو) است. شایان ذکر است کلمه کامبوج در اصطلاح غلط فرانسوی کلمه کامپوچاست. همنامشدن با کشور همسایه | «زئیر» به «جمهوری دموکراتیک کنگو» زئیر نام قدیم کشوری در آفریقای مرکزی بود که تا قبل از استقلال از بلژیک به همین نام شناخته میشد. کلمه زئیر صورت پرتغالیشده نام رودخانه کنگو در زبان کنگویی است که به آن نزاره یا نزادی به معنای «رودی که همه رودها را میبلعد» میگویند. اما این کشور پس از آن که در سال ۱۹۶۰ از بلژیک مستقل شد، نامش به «جمهوری کنگو» که همان نام کشور همسایهاش بود، تغییر کرد. البته این تغییر نام دردسرهای خودش را داشته؛ چرا که نام آن شبیه نام کشور همسایه بوده است. در نتیجه برای تشخیص این دو کشور از نام پایتختهای آنها که کینشاسا و برازاویل بود، استفاده میشد تا تمایزی ایجاد شود تا این که چند سال بعد نام آن به «جمهوری دموکراتیک کنگو» تغییر کرد و هنوز هم با همین نام شناخته میشود. کشوری همچنان با دو نام | «برمه» به «میانمار» میانمار، نام کشوری با ۵۴ میلیون نفر جمعیت واقع در جنوب شرقی آسیاست. این کشور پیش از این با نام برمه شناخته میشده و مستعمره انگلیس بوده است. برای این که متوجه شوید هنوز هم نام برمه برای این کشور به کار میرود، کافی است به مورد اخیر اسناد رسمی منتشرشده توسط دولت بایدن رجوع کنید که از این کشور با نام برمه یاد شده است. مسئله تغییر نام از برمه یا میانمار در سال ۱۹۸۹ مطرح شد. در آن زمان دولت نظامی حاکم پس از سرکوب اعتراضات دموکراسیخواهانه و کشتهشدن هزاران نفر، نام کشور را از برمه به میانمار تغییر داد. دولت نظامی معتقد بود اصطلاح برمه تنها برمن، بزرگترین قوم میانمار را دربرمیگیرد و ۱۳۴ اقلیت قومی دیگر را شامل نمیشود و از این نظر، تبعیض نژادی محسوب میشود. همچنین معتقدند برمه که تحت حاکمیت بریتانیا نام رسمی کشور شد و پس از استقلال هم به همین نام باقی ماند، یادآور گذشتهای استعماری است. سازمان ملل متحد و برخی از کشورها مانند فرانسه و ژاپن این تغییر را به رسمیت شناختند اما آمریکا و بریتانیا این کار را نکردند. مخالفان داخلی تغییر نام معتقدند چون این تغییر بدون توجه به خواست مردم انجام شده نباید به رسمیت شناخته شود. آخرین کشوری که نامش را تغییر داد | «سوازیلند» به «اسواتینی» نام کشور اسواتینی را احتمالا کمتر کسی شنیده باشد. البته خیلی هم تعجب ندارد. این کشور یک و نیم میلیون نفری که در جنوب آفریقا و در همسایگی موزامبیک قرار دارد تازه سه سال است که تغییر نام داده و احتمالا میتوان آن را آخرین کشوری نام برد که بهتازگی نامش را تغییر داده است. این کشور پیش از این با نام سوازیلند شناخته میشده که مستعمره بریتانیا بوده است. مسواتی سوم، پادشاه این کشور کوچک واقع در جنوب آفریقا ۵۰ سال پس از استقلال (سپتامبر ۱۹۶۸ میلادی) دستور داد بار دیگر این کشور را با نام اصلی آن بخوانند. او در سخنرانی خود به مناسبت این روز اعلام کرد تمام کشورهای آفریقایی پس از استقلال به نام اصلی خود یعنی نامی که قبل از استعمار داشتند، بازگشتهاند و اکنون زمان آن است که سوازیلند هم دست به کار مشابهی بزند. این کشورِ یک و نیم میلیون نفری صاحب آخرین پادشاهی مطلقه در قارۀ آفریقاست. اسواتینی به معنی کشور مردم اسوازی است. اتیوپی، سرزمین مردمان چهرهسوخته | «حبشه» به «اتیوپی» اِتیوپی با نام رسمی جمهوری فدرال دموکراتیک اتیوپی با نام تاریخی حبشه، کشوری محصور در خشکی واقع در شاخ آفریقاست البته یونانیها از همان قدیم این سرزمین را با نام اتیوپی میشناختند که به یونانی معنی «چهرهسوخته» میدهد. نامی که به رنگ پوست آفتابسوخته مردمان این کشور اشاره دارد. اما این کشور نزد مسلمانان با نام حبشه شناخته میشده است. این کشور در سال ۱۲۷۰ وقتی تحت حکومت حبشیهای سلسله سلیمان قرار گرفت، به طور رسمی حبشه نامگذاری شد. حبشیها تا قرن بیستم بدون وقفه بر این قلمرو حکومت میکردند. هایله سلاسی از سال ۱۹۳۰ به عنوان آخرین شاه حبشه قدرت را به دست گرفت و بیش از شش دهه بر این کشور سلطنت کرد. او طی جنگ جهانی دوم، نام این کشور را رسما از حبشه به اتیوپی تغییر داد و امروز هم با همین نام شناخته میشود. خانه پدری مردم شریف ولتا | «ولتای علیا» به «بورکینافاسو» ولتای علیا تا قبل از ۱۹۸۴ سرزمینی در غرب آفریقا بود که نامش را از نام رود ولتا که در این کشور جریان دارد، گرفته بود. استمعارگران فرانسوی این نام را برایش انتخاب کرده بودند. ولتای سفید، ولتای سرخ و ولتای سیاه سه رود مهم این کشور هستند. سال ۱۹۸۳ توماس سانکارا با وقوع یک کودتا به عنوان رهبر انقلابی به ریاستجمهوری رسید. او یک سال بعد همراه با تحولات دیگری نام کشور را از ولتای علیا به بورکینافاسو تغییر داد؛ نامی که یک عبارت ترکیبی و برگرفته از دو زبان رایج در این کشور است. کلمه «بورکینا» در زبان موری به معنای «مردم شریف» است؛ در حالی که «فاسو» در زبان قوم مسلمان دیولا به معنی «خانه پدری» است. ترکیب این دو معنای «خانه پدری مردم شریف» را میدهد که بیش از سه دهه است به عنوان نام رسمی این کشور ۲۰ میلیون نفری شناخته میشود. بنین شدن برای صلح بیشتر | «داهومی» به «بنین» جمهوری بنین امروز کشوری در غرب آفریقا با زبان رسمی فرانسه و ۱۲ میلیون نفر جمعیت است. نام قدیمی این کشور تا سال ۱۹۷۵ داهومی بوده که از امپراتوری داهومی گرفته شده است. داهومی تا پیش از استعمار، پادشاهی قدرتمندی بود که در غرب آفریقا در جمهوری بنین کنونی تاسیس شد. این پادشاهی همچنین شامل منطقه توگو امروزی و برخی از مناطق جنوب غربی نیجریه بود. پس از به قدرت رسیدن ماتیو کرکو از طریق یک کودتای نظامی، او در سیام نوامبر ۱۹۷۵ با هدف بیطرفی و برقراری صلح بیشتر نام این کشور را به «بنین» تغییر داد که از نام خلیج بنین گرفته شده است. البته پیش از این، امپراتوری به نام بنین هم در این کشور در مسند قدرت بوده است. سرزمین مردمان آزاد و دور از استعمار | «سیام» به »تایلند» نام تایلند در زبان مردم محلی برگرفته از دو لغت Thi و Land و به معنای «سرزمین مردمان آزاد» یا همان «قوم تایی» است. علت این نامگذاری به قرنها پیش برمیگردد که مردمی از جنوب چین به تدریج به سوخوتای (تایلند کنونی) مهاجرت کردند و به تدریج در مناطق حاصلخیز کناره رودی در جنوب چین ساکن شدند. شاید علت دیگر چنین نامگذاری این باشد که تایلند تنها کشوری در جنوب شرق آسیاست که هرگز تحت استعمار کشوری قرار نگرفته است. آیوتایا، خوتای و تونبوری از نامهای قدیمی این کشور تا پیش از سال ۱۸۰۰ میلادی بودهاند اما این کشور بودایی که شاهراه مذهب، فرهنگ و مهاجرت آسیای جنوب شرقی بوده، صدها سال با نام سیام شناخته میشده است. سیام در زبان این کشور به معنای قهوهای یا تاریک است. تغییر نام سیام (Siam) به تایلند (Thailand) بهتازگی انجام نشده است. این اقدام در سال ۱۹۳۹ به دست پادشاه آن زمان این کشور صورت گرفت. هزینههایی که تغییر نام کشورها دارد تغییر نام کشورها به همین سادگی که روی کاغذ به نظر میرسد نیست و این کار هزینهها و مشکلات خاص خودش را دارد. همه این کشورها میلیونها دلار یا معادل آن در واحد پول رسمیشان، برای تغییر نام خود هزینه کردهاند. آن طور که ساده به نظر میرسد، این فقط یک شروع دوباره نیست. بسیاری از امور مانند قانون اساسی، متون رسمی و حتی پول یک کشور هم باید تغییر کند. به طور کلی هر چیزی که نام قدیمی را بر خود دارد مثل نقشهها، پرچمها و سرودها، باید از آن پاک و نام جدید در آنها جایگزین شود. طبیعی است این کار زمان میبرد و انرژی و هزینه خودش را دارد. همچنین در طرف دیگر ماجرا شهروندان و دیگر کشورها هستند که به خطابکردن آن کشور به نام قدیمیاش عادت کردهاند و حالا باید به گفتن و نوشتن آن عادت کنند. بسیاری از کشورها از جمله هلند هنوز مثلا برای ما با همان نام شناخته میشوند. این تغییرات یکشبه رخ نمیدهد و اگرچه بسیاری همچنان مطمئن نیستند که آیا اصلاً این تغییر ضروری بوده یا نه، اما معمولاً در نهایت با آن کنار میآیند. منبع : روزنامه خراسان
ایجاد شده: 2/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 2/مرداد/1400 اخبار خارجی