نتایج جستجو...
 وین به شبکه بین‌المللی رصدخانه‌های گردشگری پایدار UN Tourism پیوست

وین به شبکه بین‌المللی رصدخانه‌های گردشگری پایدار UN Tourism پیوست

به گزارش سرویس خارجی ایتنا ؛ شهر وین، پایتخت اتریش، به شبکه بین‌المللی رصدخانه‌های گردشگری پایدار سازمان جهانی گردشگری (UN Tourism) پیوست. این شبکه که به اختصار INSTO نامیده می‌شود، مجموعه‌ای از شهرها و مقاصدی است که به طور مستمر داده‌های گردشگری خود را برای تضمین توسعه پایدار و متوازن صنعت گردشگری رصد و تحلیل می‌کنند. رصدخانه گردشگری پایدار وین با همکاری نهادهای محلی، از جمله مؤسسه گردشگری وین و دپارتمان اقتصاد و گردشگری شهر، فعالیت خواهد کرد. تمرکز اصلی این رصدخانه بر مسائل مهمی مانند مدیریت تراکم گردشگران، مصرف منابع، پایداری اجتماعی و مشارکت جامعه محلی است. وین قصد دارد با تحلیل داده‌ها و اتخاذ تصمیمات مبتنی بر شواهد، کیفیت تجربه گردشگری را برای بازدیدکنندگان و ساکنان بهبود بخشد. با پیوستن وین، تعداد رصدخانه‌های عضو INSTO به ۳۹ مورد در سراسر جهان رسید. این اقدام وین نشان‌دهنده تعهد جدی این شهر به گردشگری مسئولانه، پایدار و انسان‌محور است که به نفع اقتصاد محلی، محیط زیست و جوامع شهری عمل می‌کند.

ایجاد شده: پنج روز قبل       آخرین ویرایش: پنج روز قبل     اخبار خارجی
گردشگری نوروزی، نیازمند طرحی نو

گردشگری نوروزی، نیازمند طرحی نو

به گفته وزیرمحترم میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی حدود ۳۵ میلیون و ۸۷۱ هزار نفر در ایام نوروز امسال در کشورمان سفر کرده اند. بر این اساس از ۲۷ میلیون خانوار ایرانی بیش از ۱۱ میلیون خانوار سفر رفته‌اند و  از مجموع ۸۶  میلیون نفر جمعیت کشور، حدود ۴۰ درصد سفر رفتند و ۶۰ درصد هم سفر نکرده‌اند! با توجه به این واقعیت و تمرکز حجم بالای سفر در بازه 20 روزه تعطیلات نوروزی به نظر می رسد بتوان سفر ایرانیان در نوروز را نمونه ای استثنایی درسطح جهان برشمرد و  آن را با  تعطیلات روز ملی  در چین یا تعطیلات  جشن چند روزه دیوالی در هند مشابه دانست. اما این واقعیت را نباید از نظر دور داشت که در هردو رویداد مذکور 40 درصد مردم آن کشورها همزمان به سفر نمی روند و از این جهت رویداد سفرهای نوروزی ایرانیان در نوع خود مشابه ای ندارد! از سوی دیگر  هرساله شاهد اتفاقات زیادی در جریان سفرهای نوروزی هستیم که مفهوم توسعه پایدار گردشگری رابه خودی خود به چالش می کشد: همچون ناهنجاری هایی که  نوروز امسال به وضوح بیشتری دیده شد از جمله برداشت خاک در جزیره هرمز یا یادگارنویسی های تخت جمشید که اینها تنها  بخش بسیار کوچکی از مشکلات و مصایب سفرهای نوروزی به حساب می آیند.  در کنار این موضوعات نباید از کشته شدن 880 تن و مجروح شدن بیش از بیست هزار نفر  از هم میهنانمان در تصادفات جاده ای غفلت کنیم. در کنار این موارد ترافیک شدید در مسیرهای منتهی به مقاصد گردشگری ، مصرف بی رویه بنزین که هرساله در نوروز رکورد می زند، آلودگی های زیست محیطی ناشی از هجوم بی رویه گردشگران به مناطق توریستی و تزاحم با جامعه بومی و محلی که در برخی از اوقات گزارش هایی از مقاومت و مشکلات جوامع میزبان به گوش می رسد نیز به کرات مشاهده شد .  همه این موارد در کنار کمبود بلیت حمل و نقل در کنار گرانی شدید آن بخاطر عدم توازن در عرضه و تقاضا  بویژه در صنعت حمل و نقل هوایی و ریلی را هم بایستی به این موارد اضافه کرد که در کنار خطرات و نابسامانی هایی که در زمینه کمبود ظرفیت اسکان در بسیاری از مناطق کشوررخ می دهد و در نتیجه استقرار در واحدهای غیر رسمی و فاقد استانداردهای لازم برای بخشی از ایرانیان  پیش می آید اشاره کرد که در کل به پایین آمدن کیفیت سفر در نوروز می انجامد. در همین زمینه بد نیست اشاره ای به موضوع مهم تغییر اقلیم و  پیامدهای آن در کشور نیز اشاره کنیم که از جمله انها رخدادهای آب و هوایی نظیر بارش باران های سیل آسا  و صدور هشدارهای قرمز و نارنجی توسط سازمان هواشناسی کشور در ایام نوروز است که نسبت به سالیان قبل بیشتر و تقریبا به یک اقدام عادی و فراگیر تبدیل شده و نشان از این دارد که دیگر فروردین ماه را نمی توان به لحاظ آب وهوایی بهاری دانست و احتمال مواجه در این ایام با آب و هوای زمستانی بسیار است. از منظر عدالت اجتماعی نیز تعطیلات نوروزی 15 روزه برای بخشی از بدنه کارگری کشور که به اصطلاح روزمزد هستند و با انواع بحران های مالی و معیشتی همراه می شوند بسیار عذاب آور و شکننده است و از طرفی استفاده خاص بخشی از کارکنان دولت و نهادها از اماکن اقامتی - مهمانسراها و زایرسراهای ویژه کارکنان دولت و فرهنگیان و ... مورد انتقاد اکثریت مردم قرار گرفته و تولید کنندگان و کار آفرینان کشور نیز  همواره نسبت به تعطیلات طولانی این ایام  که عملا یک ماه از سال کشور تعطیل و اغلب  فعالیت ها بلاتکلیف می مانند شکوه و گلایه دارند.  پرواضح است در این شرایط بهترین مدلی که می توان این روند راتغییر داده و شرایط سفر ایرانیان را متحول و مشکلات را کاهش دهد تغییر سبک سفر ایرانیان و خارج کردن ایام نوروز به عنوان پیک مسافرتی است و برای این مهم کاهش تعطیلات نوروزی و تقلیل آن به 4-5 روز که در تقویم رسمی کشور هم پیش بینی شده مورد انتظار است و برنامه ریزی برای انتقال پیک سفر به فصل تابستان به عنوان فصل مسافرت برای همه افراد و خانواده ها و مشابه اغلب کشورهای دنیا پیشنهاد می شود. براین اساس چنانچه دولت بتواند ضمن تبیین این موضوع به آحاد مردم ایام تعطیلات نوروزی را به سمت تعطیلات کوتاه مدت تقلیل داده و سفر ایرانیان در این ایام متمرکز بر دیدار از فامیل و بستگان ( گردشگری  وی اف آر) شود و از تبلیغات بی رویه سفر  نیز خودداری  گردد ستادهای خدمات سفر در کشور جمع و جور شده و بسیج امکات دولتی محدودتر خواهد شد و مسلما  هزینه های سربار هم کاهش خواهد یافت و مشکلات پیش گفته به حدقابل توجهی کاهش و رفع خواهد شد. بیاییم برای حفظ جان هم میهنانمان و حفظ  آبرو و عزت ایرانیان و پایداری زیست محیطی در کشور و مسافرت های نوروزی طرحی نو در اندازیم. ✍️ فرید جواهرزاده - رییس دوره اول و دوم انجمن علمی طبیعت گردی ایران

ایجاد شده: 22/فروردین/1404       آخرین ویرایش: 22/فروردین/1404     مقالات و یادداشت ها
سیاست های غلط، حکمرانی بد و غفلت از منابع گردشگری کشور

سیاست های غلط، حکمرانی بد و غفلت از منابع گردشگری کشور

وقتی فهم کارگزاران و مسئولان از توانمندی های کشور ناقص است. وقتی برنامه ای برای توسعه گردشگری کشور به عنوان مهمترین اولویت اقتصادی و فرهنگی وجود ندارد. وقتی هدایت سرمایه ها و منابع ملی براساس آمایش سرزمین نیست. وقتی دعوای نمایندگان حوزه های انتخابیه و استانداران برای اختصاص و اخذ بودجه های ملی و هزینه و مصرف آن در صنایع آب بر بدون توجه به اقلیم، منابع آبی و سرزمینی است. وقتی مسابقه بر سر احداث داشتن کارخانه های ذوب‌ فلزات، پتروشیمی، سیمان و سرامیک در بین نمایندگان مجلس شروع می شود و داشتن این صنایع آب بر به افتخاری برای نماینده حوزه های انتخابیه و مسئولان شهر بدون توجه به عواقب آلودگی زیست محیطی، منابع آبی و خاکی، تامین انرژی و بازارهای فروش و حمل و نقل و ترانزیت، تبدیل می شود.  همین شده است که در شهرهایمان ذوب آهن ، سیمان و سنگ و سرامیک داریم ولی آبی برای نوشیدن و هوایی برای نفس کشیدن نداریم. و این یعنی فاجعه و بی خردی تام در حکمرانی و حکمروایی بد و زشت در اداره مملکت. یکی بر سر شاخ و بُن می برید!؟! امروزه همان رخ می دهد که در استان های اصفهان و یزد فارس و ارومیه می بینیم. عدم درک توانمندی ها و ظرفیت های توسعه ای و اولویت بندی تخصیص و هدایت سرمایه ها بر اساس اصل هزینه و فایده منطقه ای و عدم پایبندی به اصول توسعه پایدار و علم اقتصاد در صادرات و واردات و شعارهای بی محتوای خودکفایی صنعتی و کشاورزی و تولیدات ملی به هر قیمتی. تاسف. بعد از ۴۵ سال هم وابسته تر شده ایم و هم محیط زیست مان را نابود کرده ایم و هم دشمن تراشی و تنفر در داخل را در حوزه های جغرافیایی و منطقه ای افزایش داده ایم و هم مردم را به جان یکدیگر انداخته ایم. حکایت تخریب تاسیسات آب انتقالی شرب یزد در شرق اصفهان از همین نوع است. براستی اولویت توسعه در مرکز کشور و فلات مرکزی ایران با توجه به اقلیم و منابع آبی موجود چه بوده و می باشد؟ بجز گردشگری!؟! شهرهایی که هم اکنون به لحاظ ظرفیت ها و منابع برتر میراث عظیم فرهنگی و طبیعی و انسانساخت خود می بایستی به مهمترین مقاصد گردشگری دنیا تبدیل و درآمد چند هزار برابری تولیدات صنایع مخرب استقرار یافته کنونی برای ساکنان این مناطق می شدند، اکنون بر روی زمین سوخته به دنبال آب برای شرب و زمین هایی می گردند که دچار فرسایش و فرونشست روزمره شده اند.  شما نام این بلایی که حاکمان و برنامه ریزان بر سر آنان آورده اند چه می گذارید؟ بجز جهل و بی سوادی و کج فهمی؟ اگر فهم درستی در کشور حاکم بود هم اکنون استانهای اصفهان و یزد و قم و فارس‌ و کرمان بایستی برای جذب هرچه بیشتر گردشگر داخلی و خارجی کنسرسیوم ها و اتحادیه هایی برای مدیریت مقصد و افزایش سهم بیشتر از بازار تجارت گردشکران خارجی برای دیدار از دستاوردهای تمدن کهن ایرانی و اسلامی اقدام می کردند نه دعوا برای انتقال آب جهت شرب و مصرف در صنایع مخرب! آبی که بایستی در زاینده رود جاری و شهر را زنده و سفره های آبی زیر زمینی را تغذیه و تالاب ها را سیراب کند تا انبوه گردشگران دنیا را میزبان شایسته ای باشد و صنایع دستی، سوغات و محصولات محلی را شکوفا نماید هم اکنون اصفهان  را خشک و آلوده و یزد را بی آب و وابسته به آسمان و زمین کرده است. بله این بی تدبیری نیست. این ظلم به میهن است. این ناترازی نیست. این ورشکستکی حکمرانی است. اگر اولویت نظام و کشورداری بر اساس اقتصاد فرهنگ بنا می شد هم اکنون می بایستی سرزمین ایران و البته استان یزد یکی از برترین قطب های گردشگرپذیر جهان و تولید و فروش برتر صنایع دستی، هنرهای بومی و سوغات محلی می شد نه وابسته به آب زاینده رود برای تولید آهن و فولاد و کاشی و سرامیک. بله آب زاینده رود برای کسری آب‌شرب مردمان شریف و نجیب و صرفه جوی استان یزد مورد استفاده قرار می گیرد ولی منابع آبی خود استان صرف چه صنایع آب بری می شود که بر اثر سیاست های غلط مکان گزینی و سهم خواهی ضد پایداری محیطی و گردشگری در این استان و استان اصفهان و البته در استانهای مرکزی و بی آب ایران استقرار یافته اند. درآمد ذوب آهن و کارخانجات و صنایع آب بر اصفهان چند میلیارد دلار است که هم هوا، هم آب و هم روحیه سرزندگی مردم اصفهان را تباه کرده است؟ سالیانه چند میلیون گردشگر داخلی و خارجی را برای دیدن دستاوردهای تمدن اسلامی در شهر اصفهان و کرانه های زیبای زاینده رود می توانیم میزبانی کنیم؟ که هم درآمد چند صدبرابری این صنایع مخرب را داشته باشد، هم صنایع دستی و هنرهای ملی و بومی را شکوفا کند و هم از فرونشست زمین و فرونشست جاذبه ها و تخریب بناهای تاریخی اصفهان پیشگیری کند. برنامه ریزان بی سواد اعم از دولت و نمایندگان مجلس با دستان خودشان جنگ آب را در داخل کشور رقم زده اند که قطعا عواقب آن همانند نابودی معیشت کشاورزان و باغداران بومی، تشدید مهاجرت، افزایش حاشیه نشینی، افزایش ناامنی، بیکاری، تنفر اجتماعی و نابودی محیط زیست و افزایش ریزگردها و آلودگی هوا و در نهایت انسجام ملی را خدشه دار خواهد کرد. این وضعیت برای دریاچه ارومیه و تالاب میانکاله به خاطر سدسازی بی رویه و هدایت حق آبه دریاچه و تالاب برای کشاورزی همچنین انتقال فاضلاب صنعتی و شهری به تالاب انزلی و سایر  منابع آبی داخلی نیز صادق است! سیاست های غلط کشور  و حکمرانی بد...!؟! ✍️ علی رحیم پور - کارشناس گردشگری

ایجاد شده: 20/فروردین/1404       آخرین ویرایش: 20/فروردین/1404     مقالات و یادداشت ها
دولت، بخش خصوصی و فناوری: سه‌گانه تحول صنعت گردشگری

دولت، بخش خصوصی و فناوری: سه‌گانه تحول صنعت گردشگری

صنعت گردشگری در ایران به‌عنوان یکی از محورهای اصلی توسعه اقتصادی و فرهنگی همواره مورد توجه فعالان این حوزه قرار گرفته است. این صنعت با برخورداری از ظرفیت‌های بی‌نظیر طبیعی، تاریخی و فرهنگی، می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در ارتقای جایگاه ایران در عرصه جهانی ایفا کند. با این حال، دستیابی به این اهداف مستلزم برنامه‌ریزی دقیق، هم‌افزایی میان دولت و بخش خصوصی و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین است. در این مسیر، دولت باید نقش خود را از دخالت مستقیم در امور اجرایی به سمت سیاست‌گذاری، نظارت و ایجاد زیرساخت‌های لازم تغییر دهد تا بستری مناسب برای رشد و توسعه پایدار این صنعت فراهم شود. دولت به‌عنوان نهاد سیاست‌گذار و ناظر، باید با ایجاد زیرساخت‌های الکترونیکی و دیجیتالی، زمینه استفاده از فناوری‌های پیشرفته را در صنعت گردشگری فراهم کند. هوش مصنوعی به‌عنوان یکی از ابزارهای تحول‌آفرین، می‌تواند در ارتقای کیفیت خدمات، مدیریت داده‌ها و ارائه تجربه‌های منحصربه‌فرد به گردشگران نقش کلیدی ایفا کند. سرمایه‌گذاری در توسعه سامانه‌های رزرو آنلاین، راه‌اندازی پلتفرم‌های مدیریت سفر و استفاده از ابزارهای تحلیل داده مبتنی بر هوش مصنوعی، از جمله اقداماتی است که می‌تواند به بهبود عملکرد این صنعت کمک کند. همچنین، ایجاد شبکه‌های ارتباطی پایدار، امنیت سایبری و گسترش اپلیکیشن‌های گردشگری از ضروریاتی است که مرزهای سنتی این صنعت را درنوردیده و افق‌های جدیدی را ترسیم می‌کند. یکی از چالش‌های اصلی صنعت گردشگری ایران، دخالت مستقیم دولت در مدیریت مکان‌های تفریحی و گردشگری است. این رویکرد اغلب با ناکارآمدی، بروکراسی پیچیده و کاهش جذابیت خدمات همراه بوده است. به همین دلیل، خروج دولت از بنگاه‌داری و واگذاری امور عملیاتی به بخش خصوصی، گامی ضروری برای افزایش بهره‌وری و جلب مشارکت گسترده‌تر است. دولت باید با تدوین سیاست‌های شفاف و تسهیل فرآیند سرمایه‌گذاری، انگیزه لازم را برای ورود بخش خصوصی به عرصه‌های جدیدی مانند توسعه زیرساخت‌های گردشگری، تأسیس هتل‌ها و مراکز اقامتی هوشمند و ارائه خدمات شخصی‌سازی‌شده فراهم کند. بخش خصوصی نیز می‌تواند با راه‌اندازی پلتفرم‌های دیجیتال، برندسازی و بازاریابی بین‌المللی، جاذبه‌های ایران را به جهانیان معرفی کند و تجربه گردشگران را از ورود تا خروج به کشور بهینه‌سازی نماید. سرمایه‌گذاری مداوم در بخش‌های کلیدی صنعت گردشگری، از جمله حمل‌ونقل ریلی، جاده‌ها، فرودگاه‌ها، بنادر و مراکز تفریحی، رفاهی و فرهنگی، از وظایف مهم دولت در این مسیر است. زیرساخت‌های الکترونیکی نیز نقش حیاتی در عملیاتی کردن سیاست‌ها دارند. گسترش پرداخت‌های دیجیتالی، یکپارچگی اطلاعات و امنیت گردش مالی، می‌تواند تجربه گردشگران داخلی و خارجی را به‌طور چشمگیری ارتقا بخشد. استفاده از هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل رفتار گردشگران، پیش‌بینی نیازها و مدیریت منابع، به شرکت‌های فعال در این حوزه امکان می‌دهد تا با دقت بیشتری خدمات را طراحی کنند و رضایت مشتریان را افزایش دهند. دولت همچنین می‌تواند با حمایت از استارتاپ‌های خلاقانه در زمینه گردشگری هوشمند، فضای لازم برای ارائه خدمات نوآورانه را فراهم کند. موفقیت در صنعت گردشگری ایران در سال 1404 تنها با خروج دولت از مسئولیت‌های عملیاتی و ایجاد فرصت واقعی برای نقش‌آفرینی بخش خصوصی محقق خواهد شد. دولت باید نقش تسهیل‌گری و نظارت را به‌طور کامل بپذیرد و از طریق برنامه‌ریزی راهبردی، استانداردسازی خدمات و برندسازی بین‌المللی، ایران را در میان مقاصد گردشگری برجسته دنیا قرار دهد. بخش خصوصی نیز در این مسیر انتظار دارد در فضایی امن، شفاف و حمایت‌شده، اقدام به سرمایه‌گذاری و توسعه زیرساخت‌های هوشمند کند و از قدرت فناوری برای خلق تجربه‌های به‌یادماندنی استفاده نماید. هماهنگی کامل میان این دو بخش و بهره‌گیری از فناوری‌های مدرن، راه را برای رشد صنعت گردشگری و افزایش سهم ایران در بازارهای جهانی هموار خواهد کرد. امید است صنعت گردشگری ایران با بهره‌گیری از ظرفیت‌های بی‌نظیر خود و استفاده از فناوری‌های نوین، به یکی از قطب‌های مهم گردشگری در منطقه و جهان تبدیل گردد. تحقق این هدف مستلزم همکاری همه‌جانبه دولت و بخش خصوصی، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و ایجاد بستری مناسب برای ارائه خدمات باکیفیت و منحصربه‌فرد به گردشگران است. ✍️ مهران امیرحسینی - فعال گردشگری 

ایجاد شده: 7/فروردین/1404       آخرین ویرایش: 7/فروردین/1404     مقالات و یادداشت ها
پنج مزیت مدیریت آب برای کسب‌وکارهای گردشگری و هتلداری

پنج مزیت مدیریت آب برای کسب‌وکارهای گردشگری و هتلداری

به گزارش سرویس خارجی ایتنا ؛ هم‌زمان با روز جهانی آب (۲۲ مارس ۲۰۲۵)، اهمیت مدیریت بهینه آب در صنعت گردشگری و هتلداری بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. کاهش مصرف آب نه‌تنها موجب کاهش هزینه‌های عملیاتی می‌شود، بلکه تأثیرات زیست‌محیطی این صنعت را نیز کاهش می‌دهد. طبق آمار، پردازش آب در بریتانیا حدود ۰.۸٪ از انتشار سالانه گازهای گلخانه‌ای این کشور را تشکیل می‌دهد. این موضوع نشان می‌دهد که کاهش مصرف آب، مستقیماً به کاهش ردپای کربنی و هزینه‌های مالی کمک می‌کند. در این گزارش، پنج مزیت اصلی مدیریت آب برای کسب‌وکارهای گردشگری و هتلداری بررسی شده است: 1️⃣ کاهش هزینه‌ها –  مصرف کمتر آب منجر به کاهش هزینه‌های قبوض شده و صرفه‌جویی مالی قابل‌توجهی را برای کسب‌وکارها به همراه دارد. 2️⃣ کاهش ردپای کربنی –  با کاهش مصرف آب، انرژی موردنیاز برای تصفیه و توزیع آن نیز کمتر شده و در نتیجه، انتشار گازهای گلخانه‌ای کاهش می‌یابد. 3️⃣ افزایش بهره‌وری عملیاتی –  مدیریت بهینه آب باعث بهبود عملکرد تأسیسات و کاهش هدررفت آب در بخش‌هایی مانند هتل‌ها، رستوران‌ها و مراکز گردشگری می‌شود. 4️⃣ تقویت تصویر برند و جلب مشتریان آگاه به محیط زیست – ب سیاری از گردشگران امروزی به پایداری محیط زیستی اهمیت می‌دهند. اجرای سیاست‌های صرفه‌جویی در آب می‌تواند به بهبود وجهه برند و جذب مشتریان بیشتر کمک کند. 5️⃣ حفاظت از منابع طبیعی برای آینده –  آب یک منبع حیاتی است و مدیریت صحیح آن می‌تواند به توسعه پایدار صنعت گردشگری و حفظ منابع برای نسل‌های آینده کمک کند. چگونه مصرف آب را در کسب‌وکار خود مدیریت کنیم؟ پایش مصرف آب:  با نظارت مستمر بر مصرف آب، می‌توان میزان اثربخشی تجهیزات و اقدامات صرفه‌جویی را ارزیابی و اصلاحات لازم را اعمال کرد. شناسایی سریع نشتی‌ها:  نشتی‌های کوچک مانند یک شیر چکه‌کننده می‌توانند سالانه هزاران لیتر آب را هدر دهند. پایش مداوم می‌تواند از این هدررفت و هزینه‌های اضافی جلوگیری کند. بازیافت و استفاده مجدد از آب:  این اقدام نه‌تنها فشار بر منابع آب را کاهش می‌دهد، بلکه به کاهش کمبودهای فصلی آب نیز کمک می‌کند. مدیریت فاضلاب:  جلوگیری از ورود زباله‌های نامناسب به سیستم فاضلاب، از مشکلات زیست‌محیطی و هزینه‌های بالای تعمیرات جلوگیری خواهد کرد. کاهش انتشار آلاینده‌ها:  با مدیریت بهینه مصرف آب، نیاز به تأمین و تصفیه آب کاهش یافته و در نتیجه، مصرف انرژی و انتشار کربن نیز کمتر می‌شود. مدیریت صحیح منابع آبی، گامی اساسی برای افزایش بهره‌وری، کاهش هزینه‌ها و حفظ محیط زیست در صنعت گردشگری و هتلداری است. بازنشر با ذكر منبع بلامانع است.

ایجاد شده: 2/فروردین/1404       آخرین ویرایش: 2/فروردین/1404     اخبار خارجی
شکاف آبی و تأثیر آن بر توسعه گردشگری در آینده

شکاف آبی و تأثیر آن بر توسعه گردشگری در آینده

به گزارش ایتنا ؛ با تشدید بحران کم‌آبی در جهان، پدیده “شکاف آبی” (Water Gap) به یکی از چالش‌های اساسی در توسعه پایدار گردشگری تبدیل شده است. افزایش تقاضا برای منابع آبی، تغییرات اقلیمی و رشد سریع صنعت گردشگری، فشار مضاعفی بر منابع آبی وارد کرده و برنامه‌ریزی دقیق برای مدیریت این بحران را ضروری ساخته است. چالش‌های اصلی: مصرف بالای آب در مراکز گردشگری: هتل‌ها، استراحتگاه‌ها، استخرها و زمین‌های گلف، از جمله تأسیساتی هستند که مصرف آب بالایی دارند و در مناطق خشک، این فشار بیشتر احساس می‌شود. تأثیر تغییرات اقلیمی: کاهش بارندگی و افزایش دما باعث شده بسیاری از مقاصد گردشگری با بحران کم‌آبی مواجه شوند. آسیب به جوامع محلی: در بسیاری از مناطق، گردشگری منابع آبی را از جوامع محلی دور کرده و به تعمیق نابرابری‌های اجتماعی منجر شده است. راهکارهای پیشنهادی برای آینده: سرمایه‌گذاری در فناوری‌های کاهش مصرف آب: استفاده از سیستم‌های بازیافت آب، شیرآلات کم‌مصرف و دستگاه‌های تصفیه آب خاکستری در هتل‌ها و تأسیسات گردشگری.  توسعه سیاست‌های گردشگری پایدار: تنظیم مقرراتی که مصرف آب در مراکز گردشگری را کنترل کند و تعادل میان نیازهای گردشگران و جوامع محلی را حفظ کند. آگاهی‌بخشی و مسئولیت‌پذیری گردشگران: تشویق مسافران به رفتارهای پایدار، مانند کاهش مصرف آب در هتل‌ها و حمایت از مقاصدی که استانداردهای زیست‌محیطی را رعایت می‌کنند. با توجه به این چالش‌ها، آینده گردشگری مستلزم تغییرات بنیادین در مدیریت منابع آبی است. اگر صنعت گردشگری نتواند خود را با این شرایط جدید تطبیق دهد، ممکن است برخی از مقاصد پرطرفدار به دلیل بحران کم‌آبی از دسترس خارج شوند.

ایجاد شده: 29/اسفند/1403       آخرین ویرایش: 29/اسفند/1403     اخبار داخلی
رقابت برای رهبری گردشگری ؛ معرفی نامزدهای دبیرکلی Un Tourism

رقابت برای رهبری گردشگری ؛ معرفی نامزدهای دبیرکلی Un Tourism

به گزارش سرویس خارجی ایتنا ؛ شش نامزد از کشورهای مختلف برای تصدی دبیرکلی سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) رقابت می‌کنند. 1️⃣ هری تئوهاریس (Harry Theoharis) – یونان سوابق کلیدی ؛ وزیر گردشگری یونان ؛ از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱، تهوهاریس به‌عنوان وزیر گردشگری یونان خدمت کرد و در این مدت بر توسعه استراتژی‌های نوین برای جذب گردشگران و تقویت برند گردشگری یونان تمرکز داشت. نماینده پارلمان یونان ؛ او همچنین به‌عنوان نماینده پارلمان یونان فعالیت کرده و در کمیته‌های مختلف مرتبط با امور اقتصادی و فناوری اطلاعات مشارکت داشته است. خصوصیات ؛ تهوهاریس با پس‌زمینه‌ای در فناوری اطلاعات و تجربه در مدیریت دولتی، دیدگاه‌های نوآورانه‌ای را به صنعت گردشگری آورده است. او به‌ویژه در دیجیتالی‌سازی خدمات گردشگری و بهبود تجربه مسافران تأکید داشته است. 2️⃣ محمد آدم (Mohammed Adam) – غنا سوابق کلیدی ؛ مدیر اجرایی سازمان گردشگری غنا ؛ محمد آدم به‌عنوان مدیر اجرایی سازمان گردشگری غنا فعالیت کرده و در توسعه و ترویج مقاصد گردشگری این کشور نقش داشته است. خصوصیات ؛ با تجربه در مدیریت گردشگری در غنا، او بر اهمیت توسعه پایدار و مشارکت جوامع محلی در صنعت گردشگری تأکید دارد. 3️⃣ گلوریا گوئه‌وارا (Gloria Guevara) – مکزیک سوابق کلیدی ؛ وزیر گردشگری مکزیک ؛ از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ در دولت رئیس‌جمهور فلیپه کالدرون، گوئه‌وارا به‌عنوان وزیر گردشگری مکزیک فعالیت کرد و در این مدت تلاش‌های قابل‌توجهی برای تقویت صنعت گردشگری این کشور انجام داد. مدیرعامل شورای جهانی سفر و گردشگری (WTTC) ؛ بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱، او به‌عنوان مدیرعامل WTTC فعالیت کرد و نقش مهمی در نمایندگی و حمایت از صنعت سفر و گردشگری در سطح جهانی ایفا نمود. خصوصیات ؛ گوئه‌وارا با تجربه گسترده در هر دو بخش دولتی و خصوصی، درک عمیقی از چالش‌ها و فرصت‌های صنعت گردشگری دارد. رهبری او در WTTC نشان‌دهنده توانایی‌اش در مدیریت مسائل جهانی و همکاری با ذینفعان مختلف است. 4️⃣ شیخه النوایس (Shaikha Al Nowais) – امارات سوابق کلیدی ؛ معاون مدیریت ارتباط با مالک در شرکت هتل‌های روتانا؛ شیخه النوایس در یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های مدیریت هتل در خاورمیانه فعالیت می‌کند و در توسعه و مدیریت هتل‌های زنجیره‌ای نقش دارد. خصوصیات ؛ او با تجربه در صنعت هتلداری و مدیریت ارتباطات، درک عمیقی از نیازهای بازار گردشگری خاورمیانه دارد و می‌تواند پل ارتباطی مؤثری بین فرهنگ‌های مختلف باشد. 5️⃣ حبیب عمار (Habib Ammar) – تونس سوابق کلیدی ؛ وزیر گردشگری و صنایع دستی تونس ؛ حبیب عمار در دولت تونس به‌عنوان وزیر گردشگری و صنایع دستی فعالیت کرده و در توسعه استراتژی‌های گردشگری و ترویج فرهنگ و هنر تونس نقش داشته است. خصوصیات ؛ او با تمرکز بر ترویج میراث فرهنگی و صنایع دستی تونس، به توسعه گردشگری پایدار و متنوع‌سازی محصولات گردشگری اعتقاد دارد. 6️⃣ زوراب پولولیکاشویلی (Zurab Pololikashvili) – گرجستان سوابق کلیدی ؛ دبیرکل فعلی سازمان جهانی گردشگری ؛ از سال ۲۰۱۸ تاکنون، پولولیکاشویلی به‌عنوان دبیرکل UN Tourism فعالیت می‌کند و در این مدت بر تقویت همکاری‌های بین‌المللی در حوزه گردشگری و توسعه پایدار تمرکز داشته است. سفیر گرجستان در اسپانیا ؛ پیش از تصدی سمت دبیرکلی، او به‌عنوان سفیر گرجستان در اسپانیا فعالیت کرده و در تقویت روابط دوجانبه نقش داشته است. خصوصیات ؛ با تجربه دیپلماتیک و مدیریتی، پولولیکاشویلی توانسته است UN Tourism را در مواجهه با چالش‌های جهانی مانند پاندمی کووید-۱۹ رهبری کند و بر اهمیت نوآوری و دیجیتالی‌سازی در صنعت گردشگری تأکید داشته باشد.

ایجاد شده: 24/اسفند/1403       آخرین ویرایش: 24/اسفند/1403     اخبار خارجی
جایگاه تبلیغات 1 جایگاه تبلیغات 1


کمی منتظر بمانید...