به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از گاردین، بسیاری از افراد استدلال میکنند که گذرنامههای کووید ـ تأییدیههایی که نشان میدهد آیا کسی واکسن زده یا نتیجه تست کرونایش منفی بوده یا به کووید ایمنی دارد ـ راهگشا نیست. ما در آخرین گزارشی که در انجمن سلطنتی لندن منتشر کردهایم، نتیجه گرفتهایم که این گذرنامهها در بعضی موارد میتوانند راهحل معقولی باشند اما فقط اگر با معیارهای مشخصی منطبق باشند. اصل مطلب این است که این گذرنامهها چطور و کجا به کار روند. در مورد سفرهای بینالمللی، که زیرساختهای تست کووید و سیستم «کارت زرد» در حال حاضر به راه افتاده است، گذرنامه کووید اقدامی منطقی به نظر میرسد. دولت بریتانیا نیز گذرنامه کووید را دستکم برای گردهماییهای بزرگ مثل مسابقات ورزشی در دستور کار قرار داده است. اوایل ماه آوریل امسال، وقتی تیم ورزشی «تگزاس رنجرز» در استادیوم بیسبالی که تمام بلیتهایش فروخته شده بود بازی میکرد، ما نگاهی انداختیم به اینکه وقتی درهای استادیومها بدون محدودیت باز میشود چه اتفاقی میافتد: هیچ فاصلهگیری اجتماعیای انجام نشده بود و تعداد کمی از افراد ماسک زده بودند ـ همه این اتفاقات هم در زمانی رخ میداد که ابتلاها اوج گرفته بود و فقط گروه کمی از جمعیت کشور دوز دوم واکسن را دریافت کرده بودند. گذرنامه کووید وقتی میتواند در رویدادهای بزرگ به کار بیاید که در کنار سایر اقدامات همچون تهویه هوا و فاصلهگیری اجتماعی و تست ابتلا و سیستم رهگیری مبتلایان انجام شود. اما در این صورت هم باید معیارهای مشخص ایمنی و ابتلا در مورد آن لحاظ شود. برای اینکه نشان بدهیم آیا کسی به کووید مبتلاست چهار راه وجود دارد: تأییدیه واکسیناسیون یا نتیجه تست PCR، تست تشخیص سریع LFT یا تست آنتیبادی است. ما در گزارشمان نتیجه گرفتیم که فقط تأییدیه واکسیناسیون یا نتیجه تست PCR میتواند معیار مناسبی برای صدور گذرنامه کووید باشد. دلیلش این است که تستهای آنتیبادی معیار معتبری برای ابتلا نیست و تست LFT برای تشخیص ابتلا در افرادی که مبتلا هستند اما میزان کمی از ویروس در بدنشان هست مؤثر نیست. این تست دوم بهخصوص زمانی میتواند نامعتبر باشد که توسط یک متخصص گرفته نشده باشد. دولت بهدرستی خطقرمزهایی را برای خود در نظر گرفته است. تأییدیه واکسن هیچوقت برای خدمات اساسی مثل سوپرمارکتها و حملونقل لازم نیست. ولی ورود به درگاههای غیرضروری ازجمله رستورانها و کافهها جایی است که این معیار را باید در نظر گرفت. نخستوزیر بریتانیا اخیراً گفته است که دیوارهای بین مردم در کسبوکارهای برچیده خواهد شد بدون اینکه بگوید کجا گذرنامههای سلامتی لازم خواهد بود. اما صاحبان کسبوکارها ممکن است احساس کنند حکومت در عوض اینکه دیوارها را بردارد، دارد خودش را بهجای دیوارها مینشاند. هیئت وزیران ممکن است بخشی از مسئولیت اجرای گذرنامه کووید را بر عهده برخی از کسبوکارها بیندازند ولی این کار در مسایل حقوقی و اخلاقی گیر خواهد کرد. برای نمونه، کمیسیون فرصتهای برابر اشتغال در آمریکا اخیراً به کسبوکارها اطلاع داده است که اگر کارمند یا کارگری نتواند بهعلت معلولیت یا عقاید مذهبی واکسن بزند و کسبوکار قادر نباشد اقدام بیشتری برای او بکند، از نظر قانونی مجاز است که آنها را از مجموعه نیروهای کار خود کنار بگذارد. اینها فقط چند مورد از مواردی است که گذرنامههای کووید با آن روبهرو خواهند شد. ضروری است اطمینان حاصل شود از اینکه گذرنامه کووید نابرابری را ایجاد نمیکند یا آن را وخیمتر نمیسازد، بهویژه در بین کسانی که شاید برای تستدادن یا واکسیناسیون تعلل میکنند. این گذرنامهها سؤالاتی را نیز از فناوریای که به کار میبرند و ابعاد دادهای که جمع میکنند به وجود میآورند. آیا این گذرنامهها در امتداد ابزارهای مختلف و اپلیکیشن وزارت بهداشت کار میکنند؟ چطور میشود از جعل گذرنامه کووید جلوگیری کرد؟ و این گذرنامهها چطور میتوانند تضمین کنند که دادههای افراد امن میماند؟ دولت نیز باید روشن سازد که آیا مایل است این گذرنامهها طلیعه تولد نظام بهداشت دیجیتال باشد یا اینکه مثل آنچه در کشورهایی مثل دانمارک اعمال شده، تأییدیههای کووید فقط گذرنامههایی است که بهزودی اطلاعات آن پاک خواهد شد. همه اینها سؤالاتی است که بهروشنی باید به آنها پاسخ داده شود. تأییدیههای کووید میتواند به اطمینان جوامع از سلامتی مردم بیفزاید اما فقط وقتی که آنها معیارهای لازم را رعایت کرده باشند. دو نوع گذرنامه واکسیناسیون ویروس کرونا در بریتانیا اولین کمپین ایمنسازی دستهجمعی در جهان برای محافظت در برابر کووید ـ 19 با استفاده از واکسنهایی است که در پاسخ به دنیاگیری کووید-۱۹ در بریتانیا ساخته شدهاست. واکسیناسیون از ۸ دسامبر ۲۰۲۰ آغاز شد. این دو واکسن که در حال حاضر استفاده میشود با مشارکت فایزر و بیوانتک (واکسن فایزر ـ بیوانتک) و دانشگاه آکسفورد و آسترازنکا (واکسن آکسفورد ـ آسترازنکا) ساخته شده است. سومین مورد تأیید شده اما هنوز اجرایی نشده توسط مدرنا (واکسن مدرنا) ساخته شد. تا تاریخ ۷ فوریه ۲۰۲۱، پنج واکسن دیگر کووید ـ 19 بهسفارش این برنامه در مراحل مختلف توسعه وجود دارد. در این برنامه براساس سن، مرحله یک از عرضه آسیبپذیرترین افراد است. دریافت دوزهای دوم به تأخیر انداخته شد تا افراد بیشتری بتوانند اولین دوز خود را دریافت کنند. هدف برای دادن هر دوز به ۱۵ میلیون نفر در چهار گروه اولویت اول تا اواسط فوریه ۲۰۲۱ اعلام شد و در ۱۴ فوریه این امر محقق شد. تا ۱۵ آوریل به پنج گروه بعدی واکسن داده شد، به این معنی که در آن زمان ۳۲ میلیون دوز تجویز شد. محل واکسیناسیون شامل اقدامات پزشک عمومی، خانههای مراقبت و داروخانهها و همچنین بیمارستانها است. باید گفت که دولت در بحث درباره اینکه در این همهمه کووید چه چیزی خوب است یا نه، گذرنامه سلامتی یا گذرنامه واکسن را هم در مقام یک راهکار ارایه کرده و بحث درباره آن بالا گرفته است. طبیعی است که مثل هر بحث دیگری، بخشی از مردم با آن موافقاند و برخی مخالفاند. تأییدیههایی که به مردم اجازه میدهد وارد مکانهای شلوغی شوند که احتمال ابتلای آنها به کووید زیاد است، میتواند به دو صورت صادر شود: گذرنامه کووید که نشان میدهد نتیجه تست اخیر کرونای فرد چه بوده و گذرنامه واکسن که نشان میدهد فرد واکسن زده است. بیاییم روی گدرنامه واکسن متمرکز شویم. اول یک تمایز اساسی را در نظر بگیریم: یک دنیا تفاوت هست بین نیاز به واکسنی که برای فعالیتهایی که بهنظر اساسی نمیآیند زده میشود و نیاز به واکسنی که برای انجام فعالیتهای روزمره لازم و اساسی است. در مورد اول، واکسیناسیون یک امر انتخابی است اما در مورد دوم، واکسن زدن یک اقدام بهشدت واجب است. وقتی افراد میبینند که واکسن یک امر ضروری برای انجام فعالیتهیا اجتماعی روزمره است (رفتن به کافه، یا حتی رفتن به سر کار) دو پیامد برایشان پیش میآید: آنهایی که واکسن نمیزنند، عملاً از جامعه حذف میشوند. آنها این حذف اجباری از جامعه را به این چشم میبینند که دارند کنترل میشوند و مجبورشان میکنند که واکسن بزنند. واکسیناسیون میتواند کاری قلمداد شود که توسط مردم و برای مردم انجام میشود. در عوض، واکسن میتواند چیزی باشد که از یک نهاد خارجی بر مردم تحمیل میشود ـ و بنابراین مقامات سیاسی و همچنین بهداشتی با انجام آن و در چشم مردم در نقش یک «دیگری» ظاهر شوند. تمام این مسایل میتواند در مردم خشم ایجاد کند و مردم را به این نقطه برساند که با نرفتن زیر بار واکسن دوباره استقلال و خودمختاریشان را به دست آورند. این خودش به اندازه کافی بد است ولی وقتی که مثل یک شکاف بین افرادی که واکسن زدهاند و آنهایی که واکسن نزدهاند رفتار کند، سنگ مشکلات در چاهی میافتد که بیرونآوردن آن کار بسیار دشواری خواهد بود. این شکاف هم تصادفی نیست: بهروشنی نمودار شکاف اجتماعی موجود است. در بریتانیا، کسانی که رابطه بدتری با مقامات دارند، نرخ واکسیناسیون کمتری هم دارند. افزایش فقر رابطه محکمی با کاهش واکسیناسیون دارد. اقلیتهای قومی، بهخصوص سیاهپوستان، نگرانیهای بیشتری بابت واکسنهای کووید دارند. آنها تجربه تاریخی دردناکی که داشتهاند، باید متقاعد شوند که واکسن بهنفع آنها و برای رفاه و سلامتی آنها عرضه شده است، نه برای کنترل آنها. گذرنامههای سلامتی میتواند اهمیت واکسن را تحتالشعاع قرار دهد و نگرانیهایی را به وجود بیاورد که اقلیتهای قومی براساس تجربه تاریخی خود در زدن آن تأمل و تعلل کنند. آنها همچنین روایت افراد هوادار جنبشهای ضد واکسن را پیش میبرند، جنبشهایی که هوادارانشان میگویند در واکسیناسیون بیش از آنکه سلامتی مطرح باشد، بحث کنترل افراد اهمیت دارد. زدن واکسن توسط اکثریت جامعه یک امر مهم و حیاتی است و برای اینکه بیماری کنترل شود باید بخش اعظمی از مردم آن را زده باشند اما چنین روایتهایی از واکسن که تعداد چشمگیری از افراد را بدبین میکند و از سیاستهای رسمی دور میکند، باعث میشود خیلی از آنها در مقابل واکسن زدن مقاومت یا تعلل کنند و در نتیجه فوریت درمان بیماری با واکسن تحت تأثیر قرار بگیرد. بیعدالتی در واکسیناسیون بهاضافه گذرنامه واکسن به نژادپرستی واکسن تعبیر میشود. به همین علت است که ما باید فوراً کیتهای این گذرنامههای واکسن را کنار بگذاریم و در عوض، تجربیات سلامت عمومی که سالهاست به آن رسیدهایم: سلامت وابسته است به همکاری پایدار جامعه. گذرنامههای واکسن هم سلامت فیزیکی و هم سلامت جامعه ما را به خطر میاندازد.
ایجاد شده: 29/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 29/خرداد/1400 اخبار خارجیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، بر اساس نظرسنجی شرکت آمادئوس (شرکت چندملیتی و اسپانیایی) از ۶۸۸ هتلدار در جهان در ماه مارس و آوریل ۲۰۲۱، گزارشی با عنوان «بازسازی مهمانیاری: روند تقاضا، دادهها و فناوری» در ماه مه منتشر شد. در این گزارش، صنعت مهمانیاری، همراه با توصیههایی به هتلداران برای تهیه برنامه بهبودی ارائه شده است. در این گزارش، برخی از موضوعات و توصیههای این تحقیق در استفاده از داده و فناوری برای پاسخگویی به همهگیری و ترسیم مسیر بهبودی برای هتلداران عنوان شده که برخی از آنها در ذیل ذکر شده است. تغییر در رفتار رزرو مسافران براساس نظرسنجی شرکت آمادئوس در بیماری همهگیر کووید- ۱۹، از دو کانال مستقیم و OTA (بهروزرسانی بیسیم) استفاده میشود، البته کانال مستقیم نقش زیادی در سهم بازار دارد. اگر در سال ۲۰۱۹، کانال مستقیم فقط ۴۱ درصد از سهم رزرو جهانی را به خود اختصاص داده بود، در آوریل ۲۰۲۰، به ۶۷ درصد افزایش یافته است. این تغییر در رفتار رزرو مسافر را میتوان با این واقعیت توضیح داد که مسافران نسبت به وضعیت بازگشایی هتلها و همچنین رعایت دستورالعملهای بهداشتی بیش از گذشته به اطلاعات رسمی و ایمن نیاز دارند. طی یک سال از آوریل ۲۰۲۰ تا آوریل ۲۰۲۱ برای کانال OTA، سهم بازار رزرو کانالهای OTA نیز بیش از دو برابر شده و به ۱۹ درصد رسیده است. وقتی از هتلداران درباره برتری کانال توزیع در سال جاری سوال میشود، ۲۸.۵ درصد کانال OTA و ۲۲.۵ درصد کانال مستقیم را انتخاب میکنند و برخی از کانالها مانند سیستم توزیع جهانی، آژانس مسافرتی و سرویس متاسرچ (ابزاری برای بازیابی اطلاعات آنلاین) نسبت کمتری را به خود اختصاص میدهند. جان تیسرا، رئیس بینالمللی مهمانیاری شرکت آمادئوس گفت: اگرچه در حال حاضر کانال مستقیم غالب است، اما با پایان همهگیری، هتلها باید بیشتر خود را نشان دهند. بنابراین، در گزارش آمادئوس، به منظور جلب نیازهای مهمانان، توصیههایی به هتلداران ارائه میشود که برای داشتن یک راهبرد مناسب بازاریابی در زمان مناسب، نیاز به نظارت دقیق بر تغییر در ترکیب کانالها دارند تا اثربخشی هر کانال را به حداکثر برسانند. استفاده از داده برای جلب تقاضای بازار برای کنترل تغییرات بازار، ترکیب منابع مختلف دادههای تاریخی و آیندهنگر مهم است. از آنجا که بازار بسیار تغییر کرده است، دادههای تاریخی مانند گذشته ارزش ندارند و این امر مستلزم آن است که هتلداران در مورد نحوه استفاده از دادهها تجدیدنظر کنند. کیتی مورو، معاون رئیس شرکت مشارکت دادهها وهتلداری آمادئوس اظهار کرد: هتلداران باید اطلاعات مربوط به تقاضا، جستجو، پرواز، نرخ خرید و اقامتگاههای جایگزین را جمعآوری کنند تا تصویری کامل بهدست آورند. بهعنوانمثال، استفاده از دادههای مربوط به قصد جستجوی میهمان میتواند به هتلداران کمک کند تا روند تقاضا را تغییر دهند، اما در شرایط فعلی، بسیاری از مهمانان فقط اطلاعات را جستجو میکنند اما بلافاصله رزرو نمیکنند. بنابراین، هتلداران برای درک اینکه در کدام بازارها جستجوها به رزرو تبدیل میشوند، باید اطلاعات جستجوی آیندهنگر، رزرو و اطلاعات مربوط به اشغال واقعی را ترکیب کنند و منابع را برای کارایی موثر اختصاص دهند. همچنین ترکیب منابع داده به هتلداران کمک میکند تا رقابت خود و رقبا را بسنجند. بهعنوانمثال، اگر هتلداران متوجه افزایش تعداد مسافران هواپیمایی از مقصد خود شوند، اما تعداد رزروهای هتل آنها افزایش نیافته، به این معنی است که میهمانان محلهای اقامت دیگری را انتخاب کردهاند. بر این اساس، هتلداران باید راهبردهای بازاریابی و قیمتگذاری خود را برای دستیابی و جذب موثرتر مهمانان بررسی کنند. بهینهسازی فرایندهای عملیاتی و افزایش تجربه مشتری در بیش از یک سال رویارویی با بیماری همهگیر و کاهش بیسابقه تقاضای گردشگری، هتلها مجبور شدهاند برای کاهش هزینهها به دنبال راههای مختلفی باشند. در این میان، محبوبترین اقدامات کاهش هزینه هتلهای جهان، کاهش تعداد امکانات رفاهی موجود (۸/۱۷ درصد) و ترخیص کارکنان (۶/۱۶ درصد) است. اگرچه در مدت زمان کوتاهی میتواند در کاهش هزینه هتلها موثر باشد اما معایب دیگری نیز دارد. بهعنوانمثال، در زمان تثبیت موقتی بیماری همهگیر، بسیاری از مسافران اطمینان بیشتری برای سفر دوباره پیدا کردهاند. بااینحال، هتلها در این زمان، پرسنل کافی برای خدماتدهی مناسب ندارند و کیفیت خدمات نیز پایین آمده است، زیرا امکانات رفاهی کاهش یافته است. برای حل این مشکل، فناوری بهعنوان یک راهحل مفید برای هتلها محسوب میشود. استفاده از فناوری برای دیجیتالیکردن فرآیندهای عملیاتی به بهینهسازی تخصیص کار و منابع کمک میکند. بر اساس این گزارش، بسیاری از هتلها در سال گذشته علاقه بیشتری به استفاده از فناوری در عملیات خود داشتهاند. بررسی آمادئوس همچنین نشان داد که مفیدترین فناوری برای هتلها در همهگیری بعد از «رسانههای دیجیتال»، «فناوری بدون لمس» (۲۶ درصد) است. بسیاری از هتلهای زنجیرهای در سراسر جهان از راهحلهای مختلف فناوری لمسی برای افزایش تجربه مهمان استفاده کردهاند. بهعنوانمثال، شرکت Accor (آکور، گروه هتلداری فرانسوی) تجربه مهمان کاملا دیجیتالی و لمسی را در هتل Ibis Styles London Gloucester Road بریتانیا ارائه کرده است. میهمانان میتوانند بهصورت آنلاین به سیستم وارد شوند و با استفاده از لینک ارائه شده پرداخت آنلاین، دسترسی به اتاقها و سایر مناطق هتل با استفاده از کلید بیسیم و تماس با کارکنان هتل از طریق واتساپ داشته باشند. هتلGurney G در آسیا و G Kelawai در مالزی با استفاده از فناوری تشخیص چهره، دمای بدن میهمانان را بررسی و با کد QR (کیوآر کد) به مهمانان کمک میکنند و ماشینهای ضدعفونیکننده دستی خودکار را در ورودی هتل قرار دادند. در آینده، روند استفاده از این فناوریهای لمسی رشد زیادی خواهد کرد. بااینحال، در چنین فضایی در هتلها برای اطمینان از تجربه مهمانان باید توجه بیشتری به خدمات و محصولات شخصی داشت. این امر با تلفیق فناوری با دادههای متمرکز امکانپذیر است. هتلها میتوانند با بهرهگیری از دادههای شخصی مهمان، خدمات متناسب را ارائه دهند. بهعنوانمثال، هنگامی که مسافران به جای مشاهده فقط امکانات استاندارد، به دنبال اتاقی برای اقامت هستند، هتلهایی که شخصیسازی را در برنامه خود قرار دادهاند میتوانند از طریق خدمات و امکانات ویژه مهمانان را بر اساس تنظیمات قبلی آنان جذب کنند. بهطورکلی، اجرای فناوری برای بهینهسازی عملیات روند مهمی در آینده نزدیک است، اما یک سوال بزرگ برای هتلها اطمینان مهمانان در نقاط تماسی است که تعامل مستقیم انسان را نیاز دارد. منبع : ایسنا
ایجاد شده: 19/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 19/خرداد/1400 اخبار خارجیبه گزارش هتل نیوز، در بزرگترین نمایشگاه بینالمللی گردشگری جهان تنها یک نماینده از ایران حضور داشت که این امر را میتوان ناشی از عدم حمایت متولیان گردشگری از بخشخصوصی دانست که در واقع به واگذاری توریسم به رقبای منطقهای تبدیل شده است. طبق اعلام سایت رسمی نمایشگاه بینالمللی فیتور اسپانیا تنها یک شرکت ایرانی در این نمایشگاه با غرفهداری در سالن خاورمیانه به معرفی ایران پرداخت. نمایشگاه فیتور اسپانیا یکی از نمایشگاههای برتر بینالمللی گردشگری دنیاست که به دلیل همه گیری کرونا با تاخیر در تاریخ ۱۹ مه مصادف با ۲۹ اردیبهشت برگزار شد. سجاد شالیکار فعال گردشگری و مدیرعامل شرکت رادسفر در گفتوگو با «دنیایاقتصاد» به بررسی جایگاه و سهم بخش گردشگری ایران و نقش متولی گردشگری در حمایت بخشخصوصی در نمایشگاههای بینالمللی پرداخت. حضور در نمایشگاههای بینالمللی یکی از ابزارهای معرفی ایران و توسعه بازارهای هدف بینالمللی است که از گذشته همواره یکی از چالشهای بازاریابی گردشگری ایران بوده و صرفا چالش دوران بحران کرونا نیست. همیشه سوال اول درخصوص شرکت در نمایشگاهها این خواهد بود که کدام نمایشگاههای خارجی باید در اولویت باشند؟ زیرا صرف شرکت در نمایشگاه باعث رشد بازار نخواهد شد و انتخاب درست و سیاستگذاری بازاریابی پیوسته و مداوم در یک بازار باعث افزایش سهم کشور ما از آن بازار خواهد بود. شرکتهای بخشخصوصی مختار هستند براساس سیاستهای بازاریابی و منافع حاصل از آن راسا اقدام به شرکت در هر نمایشگاهی کنند اما سیاستگذاران باید ابتدا اولویتهای کشور در جذب گردشگر از بازارهای هدف را مشخص کرده و با ارائه مشوقهای لازم بخشخصوصی را جهت شرکت در نمایشگاهها و بازارهای موردنظر ترغیب کنند. اما پاشنه آشیل متولی گردشگری برای سیاستگذاری نمایشگاههای خارجی در چند دهه اخیر عدم ثبات در انتخاب مجری نمایشگاه بوده است که گاه ۲ تا ۳ ماه قبل از نمایشگاه هم مشخص نبود چه کسی مجری نمایشگاه خواهد بود و بخشخصوصی سرگردان و غیرمتمرکز شدند. ساختار و نحوه حضور در نمایشگاههای خارجی نیز در چند دهه اخیر مغایر با اصل توسعه و آینده نگری بوده است زیرا برخلاف تصورات اولا نمایشگاه تنها محل حضور تورگردانان و دفاتر خدمات مسافرتی نیست و تنوع ترکیب شرکتکنندگان در سالن ایران مسلما تصویر بهتری از ظرفیتها و محصولات گردشگری، فرهنگی و فناوری موجود خواهد داشت و ثانیا حضور در نمایشگاهها برای کسب و تقویت بازار هدف در آینده است. بخش متولی گردشگری در ایران در دولتهای گوناگون قائل به اصل گذشته محوری و حفظ وضع موجود بوده است وبا مرور ساده لیست شرکتکنندگان در پاویون ایران در ۲۰ سال اخیر نمایانگر حضور ثابت تعداد ۳۰ تا ۴۰ شرکت ایرانی با درصد تغییرات پایین هستیم و ماحصل حضور ایران در نمایشگاههای شاخص بینالمللی در ۲۰ سال اخیر نه افزایش چشمگیر و قابل ملاحظه گردشگران آن کشورها و نه تغییر در سبک شرکت در نمایشگاهها بوده است و نه حتی ظرفیتسازی برای حضور و تربیت تورگردانان و شرکتهای جدید در آن بازارها. بنابراین آنچه دولت باید در سالهای آینده بداند این است که وظیفه حاکمیت تشویق و حمایت کسبوکارهای نوپا و فراهم کردن زمینه رشد آنان در بازارها است نه مخفی شدن پشت وضع موجود تعدادی از کسبوکارهای قدیمی صنعت گردشگری ایران. دولت باید تعداد حدود ۲۰ تا ۵۰ میز ساده برای حضور کسبوکارهای نوپا در نمایشگاهها تدارک ببیند و قبل از حضور در نمایشگاهها نسبت به آموزش و آگاهی بخشی آنان مبادرت ورزد تا به فکر کادرسازی و افزایش ظرفیت بخشخصوصی برای سالهای آینده باشد. متولی گردشگری متضمن منافع و موفقیتهای شرکتهای قدیمی و بنیهدار نیست بلکه مشوق و حامی شکلگیری ظرفیتهای جدید و نوپا در صنعت گردشگری است. اگر دوران کرونا را که آسیبش جهان شمول بوده است قاعده مستثنی بدانیم خواهیم دید که دولتها در دو یا سه دهه اخیر پاویون رسمی ایران را با تعدادی تورگردان برگزار کردهاند و به تعبیری ضعفهای خود در این حوزه را با مخفی شدن پشت بخشخصوصی پوشاندهاند درحالیکه سوال مهم اینجاست که دولت چه کمکی به شکوفایی استعدادهای جدید و حمایت کسبوکارهای نوپا برای حضور در آوردگاههای بینالمللی کرده است؟ دولتهای پیشین چه سهمی برای رسانهها، شرکتهای فناوری و دانشبنیان، کسبوکارهای خرد و محلی و هتلها برای حضور در نمایشگاههای بینالمللی مشخص کردهاند؟ مطمئنا اگر دوراندیش باشیم درهر نمایشگاهی کنار صاحبان تجربه و دانش تعدادی از کسبوکارهای نوپا برای مشارکت حمایت خواهیم کرد تا شاهد افزایش ظرفیت آینده و تقویت خلاقیت و نوآوری باشیم. به زبان سادهتر سیاستگذار حامی کسانی که قدرت مالی و فنی لازم برای حضور در عرصه بینالمللی را ندارند نیست بلکه در پس سرمایه مادی و معنوی بخشخصوصی موجود و توانا مخفی شده است و این سیاست از سوی حاکمیت گردشگری در چند دهه اخیر مشهود بوده است و ریشه در این دولت و آن دولت نیز ندارد. اکنون که به نقد و بررسی و پیشنهاد راهکارهای مفید برای شرکت در نمایشگاهها پرداختیم بد نیست به همهگیری کرونا و اقدامات لازم زمان بحران نیز اشارهای کنیم. سجاد شالیکار از فعالان گردشگری ایران در جذب گردشگران خارجی با تاکید بر لزوم ارتباط مستمر با بازارهای بینالمللی در دوره رکود حاصل از همهگیری کرونا خاطرنشان کرد؛ متاسفانه بسیاری از شرکتهای گردشگری و سیاستگذاران تصور درستی از اقدامات و فعالیتهای ایام بحران و رکود ندارند و این موجب تصاحب بازار ایران توسط مقاصد رقیب از جمله همسایگان خواهد شد. وی معتقد است بازاریابی یک سرمایهگذاری و فعالیت مستمر و پیوسته است که نتایج آن در آینده تبلور پیدا خواهد کرد. زمان رکود همهجانبه در صنعت گردشگری دنیا بهترین فرصت ایران برای اجرای تورهای آشناسازی از طریق صدور ویزای تجاری برای فعالان بینالمللی گردشگری و شرکای تجاری تورگردانان، معرفی ایران از طریق شبکههای اجتماعی، برگزاری وبینارهای تخصصی و شناسایی نقاط ضعف و قوت برای ارتقای محصولات و خدمات گردشگری است. سجاد شالیکار بر این باور است که وقتی در بحران و رکود حضور شایسته و مستمری داشته باشیم ضریب تاثیرگذاری در بازار چند ۱۰ برابر حضور در شرایط معمولی است و یکی از قویترین مزیتهای رقابتی کسبوکارها تابآوری در ایام بحران و ارتباط مستمر با همکاران و مشتریان است که باعث قوت قلب و اطمینان بیشتر آنان برای همکاریهای آینده است. بنابراین در غیاب برخی رقبای جهانی، منطقهای و داخلی این حضور پیام روشنی به بازار و همکاران خواهد داد و آن آمادگی ایران برای میزبانی و ارائه خدمات با کیفیت به گردشگران خارجی است. لازم به ذکر است ۵ هزار و ۴۵ شرکت بینالمللی از ۵۷ کشور دنیا در نمایشگاه گردشگری فیتور اسپانیا به معرفی محصولات و تازههای گردشگری کشورهای خویش پرداختند. منبع : دنیای اقتصاد
ایجاد شده: 11/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 11/خرداد/1400 اخبار داخلیبا نزدیک شدن فصل سفرهای تابستانی، در بسیاری از کشورها دیپلماسی گردشگری بر پایه واکسن را آغاز کردهاند. در ایران هنوز برنامه مشخصی برای ورود گردشگران خارجی وجود ندارد و مرزها حدود ۱۵ ماه است که به روی گردشگران بسته است. به گزارش هتل نیوز، اتحادیه اروپا که مدتها است فقط به شهروندان هفت کشور اجازه داده برای تعطیلات یا به دلایل غیرضروری به ۲۷ کشور عضو این اتحادیه سفر کنند، با نزدیک شدن فصل پرسفر تابستان تصمیم گرفته مرزهایش را به روی مسافران از مبدأ کشورهای کمخطر به لحاظ شیوع ویروس کرونا، باز کند. از سوی دیگر «گواهی دیجیتالی کووید» را برای رفت و آمد گردشگران و شاغلان در بین کشورهای اتحادیه صادر کند. پیش از این توافق کلی اروپا، بسیاری از کشورها که اقتصادشان بر پایه گردشگری است، تصمیم به بازگشایی مرزهای خود به روی گردشگران واکسینهشده و یا از مبدأ کشورهای کمخطر کرونا گرفته بودند؛ امارات متحده عربی، روسیه، یونان، اسپانیا، ایتالیا، قبرس و مالدیو از جمله این کشورها هستند. کشورهای آفریقایی از جمله کنیا، ماداگاسکار و تانزانیا نیز مدتهاست پذیرش گردشگران با دو تست کووید، هنگام ورود و خروج را آغاز کردهاند. در بین کشورها، چین بیشتر از سایرین برای بازگشایی مرزها به روی گردشگران و سفرهای غیرضروری ملاحظه و مقاومت نشان میدهد. البته که اقتصاد گردشگری داخلی در چین از رونق و گسترش فراوانی برخوردار است. وزارت حمل و نقل این کشور گزارش کرده که در تعطیلات عید بهاره چینی در سال ۲۰۲۱ حدود ۲۵۰ میلیون نفر در داخل این کشور سفر کردهاند. دولت چین که پیشبینی میکرد بیش از یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون چینی در آن تعطیلات به سفر روند، از مردم خواست از مسافرت خودداری کنند. در چین تا کنون نزدیک به ۴۶۷ میلیون دوز واکسن کووید تزریق شده است. دولت این کشور اعلام کرده که روزانه به ۱۴ میلیون نفر واکسن تزریق میکند. سرعت در واکسیناسیون باعث شده در تعطیلات پنجروزه ماه می، همزمان با روز جهانی کارگر، بیش از ۲۰۰ میلیون چینی در داخل این کشور سفر کنند. ترکیه نیز درحالیکه حدود ۱۴ درصد از جمعیتش را واکسینه کرده، از دیپلماسی گردشگری بر پایه ایمنی واکسن خبر داده است. مهدی عباسی ـ کارشناس گردشگری و مدیر پیشین گردشگری منطقه آزاد ارس ـ در اینباره به ایسنا میگوید: با آغاز فصل گردشگری تابستان، وزارت فرهنگ و گردشگری و وزارت امور خارجه ترکیه، تماسهای فشرده و مکرری را با کشورهای گردشگرفرست، از جمله روسیه، آلمان و انگلیس با هدف تشریح «الزامات گواهی گردشگری ایمن» آغاز کرده است. این اقدام برای نجات صنعت گردشگری در ترکیه انجام میشود. او با استناد به گزارش روزنامههای ترکیه، اظهار میکند: روند واکسیناسیون کارکنان بخشهایی که با گردشگران در ارتباط هستند، تا پایان ماه جاری به پایان میرسد. واکسیناسیون کارکنان حوزه گردشگری از ۷۰ درصد فراتر رفته است. عباسی میگوید: نمایندگان حوزه گردشگری ترکیه معتقدند با تکمیل واکسیناسیون کارکنان صنعت گردشگری در این کشور، آنها در سطح بینالملل، یک مزیت رقابتی کسب میکنند. موبررا ارسین ـ رییس اتحادیه هتلداران ترکیه (TÜROB) ـ نیز با اشاره به اینکه مقامات دولتی این کشور تلاش گستردهای برای گشودن ترافیک گردشگری در سطح بینالمللی آغاز کردهاند، به یک روزنامه ترک گفته است: پایان واکسیناسیون نیروهای فعال در بخش گردشگری ترکیه، سبب روحیهای مضاعف برای این بخش خواهد شد. ضمن اینکه ابزار بازاریابی بسیار مهمی برای گردشگری ترکیه در سطح بینالمللی محسوب میشود. ارسین با بیان اینکه آنها انتظار دارند در پایان قرنطینه کامل ترکیه، تعداد افراد مبتلا به کرونا در این کشور کاهش یابد، اظهار کرد: از آوریل ۲۰۲۱ واکسیناسیون کامل کارکنان فعال در بخش گردشگری آغاز شده است. برنامه واکسیناسیون شامل راهنماهای حرفهای و همچنین کارمندان شرکتهای هواپیمایی، فرودگاهها، مراکز اقامتی، آژانسهای مسافرتی، رستورانها، کافهها، وسایل نقلیه تور و ترانسفر، مراکز تفریحات دریایی، پارکهای موضوعی، مراکز برگزاری کنفرانس و مراکز هنری است. برنامهریزی شده است که واکسیناسیون تمام پرسنل گردشگری در ترکیه تا پایان ماه می به پایان برسد. واکسیناسیون کارکنان این بخش اطمینان زیادی را در مهمانان داخلی و خارجی به وجود میآورد. هدیه گورال گور ـ مدیرعامل یک گروه هتلی در ترکیه ـ نیز امیدوار است با واکسیناسیون کامل فعالان صنعت گردشگری در این کشور، سیگنالهای گشایش سفرها از ابتدای تابستان دریافت شود. او به یک روزنامه چاپ ترکیه گفته است: ما در تلاش هستیم تا سریعا کار را آغاز کنیم. یونان و اسپانیا مهمترین رقبای ترکیه هستند، ما از نزدیک وضعیت رقبا را دنبال میکنیم و با شور و اشتیاق در حال مشاهده اقدامات بجای دولت ترکیه در این زمینه هستیم. نقش صنعت گردشگری را در کاهش کسری بودجه به نفع اقتصاد ترکیه میدانیم. احیای دوباره صنعت گردشگری بسیار مهم است. کشوری مثل مصر که سهم اندکی در بازار گردشگری داشته و جایگاه چندانی در رزرواسیون سفر و هتل نداشته، حالا توانسته مورد توجه گردشگران اروپایی قرار گیرد، ما میخواهیم با واکسیناسیون و صدور گواهی گردشگری ایمن، خود را از چنین رقبایی متمایز کنیم. شکیب آوداگیچ ـ رییس اتاق بازرگانی استانبول ـ هم با این پیشبینی که با آغاز سفرهای تابستانه به ترکیه، درآمد ماهانه گردشگری در این کشور به ۷.۵ میلیارد دلار میرسد، گفت: ضروری است برای تسریع در جذب گردشگران خارجی، تعداد مبتلایان کرونا به کمتر از پنجهزار نفر در روز برسد. او با اشاره به برنامه ترکیه برای جذب ۳۰ میلیون گردشگر، اظهار کرد: اکنون و پس از پایان قرنطینه کامل، اگر اقدامات را رعایت نکنیم، میتوانیم با ۴۰ هزار و یا ۵۰ هزار مبتلا به کرونا مواجه شویم. ممکن است با دشواریهایی روبهرو شویم که فراتر از مشکلات امروز باشد. بنابراین ما باید با همدلی و تلاش، بر این روند به موثرترین روش غلبه کنیم. در ایران نیز فعالان گردشگری از دولت درخواست کرده بودند واکسیناسیون صنعت گردشگری را در اولویت قرار دهد. معاون گردشگری در همین رابطه گفته است: موضوع در اولویت قرار گرفتن واکسیناسیون کرونا ویژه فعالان گردشگری از طریق دو مسیر وزارت بهداشت و شرکتهای تولیدکننده واکسن داخلی در حال پیگیری است. تیموری همچنین گفته که درباره اجازه ورود به اتباع کشورهایی که واکسینه شدهاند و به نوعی تهدید و نگرانی برای جامعه ایرانی ایجاد نمیکنند، با وزارت امور خارجه، وزارت بهداشت و رییسجمهوری مکاتباتی داشته است. درخواست برای بازگشایی مرزها به روی گردشگران واکسینهشده از سال گذشته مطرح شده، اما هنوز پاسخ مشخصی به آن داده نشده است. ایران همزمان با شیوع ویروس کرونا صدور ویزای توریستی را برای اتباع خارجی متوقف کرده است. فعالان گردشگری میگویند نداشتن برنامه مشخص برای بازگشایی مرزها و ازسرگیری دوباره صدور ویزا باعث شده بسیاری از گردشگران که قبلا قصد سفر به ایران داشتند، مقاصد دیگری را جایگزین کنند. منبع : ایسنا
ایجاد شده: 1/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 1/خرداد/1400 اخبار داخلیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، یک مقام اداره فدرال هوانوردی تایید کرد آژانس بولتن خدمات فنی و دستورالعملهای مربوطه را تایید کرده است. بوئینگ روز چهارشنبه دو بولتن خدمات فنی برای حل مشکل حاملهای هوایی را به این اداره ارسال کرد. این شرکت در گفتوگو با رویترز اظهار کرده که پس از اخذ تاییدیههای نهایی از اداره فدرال هوانوردی، بهسرعت بولتنهای خدماتی را برای ناوگان آسیبدیده صادر کرده است. همچنین در حال آمادهسازی کار برای ازسرگیری فعالیتهای مکس ۷۳۷ است. در این اطلاعیه آمده که این اتفاق برای ناوگان هوایی ایالاتمتحده که با اضطراب در انتظار بازگشت این هواپیماها به سرویس هوایی قبل از اواخر ماه مه و شروع فصل سفر تابستان هستند، با توجه به افزایش تقاضا برای سفرهای هوایی، مایه آرامش خواهد بود. سه اپراتور برتر هواپیمای بوئینگ۷۳۷ مکس در ایالاتمتحده یعنی خطوط هوایی ساوثوست، اُمریکن ایرلاینز و یونایتد ایرلاینز پس از اعلامیه بوئینگ بیش از ۶۰ فروند هواپیما را از سرویس خارج کردند. شرکتهای حملونقل با کمی درنگ در این خصوص اظهار نظر کردند. در اوایل روز چهارشنبه گذشته، استیو دیکسون، مدیر اداره فدرال هوانوردی به نهادهای نظارتی آمریکایی گفت مساله برق که حدود یکچهارم ناوگان مکس را زمینگیر کرده بود، نیاز به رفع مشکل ساده دارد. دیکسون همچنین اظهار کرد که در حال حاضر کاملا از ایمنی هواپیماهای مکس اطمینان دارد که پس از 20 ماه زمینگیر شدن در پی دو حادثه مرگبار در پنج ماه که منجر به کشته شدن 346نفر شد، درنهایت در نوامبر سال 2020 به سرویس ناوگان هوایی بازگشتند. رویترز 4 ماهمی گزارش داد که اداره فدرال هوانوردی از بوئینگ خواسته است تا تجزیه و تحلیل جدیدی را در این خصوص ارائه دهد که نشان میدهد زیرسیستمهای مکس 737 دیگر تحت تاثیر مشکلات اتصال الکتریکی قرار نمیگیرند و دیگر فجایع هوایی رخداده ناشی از این ضعف فنی به وقوع نخواهد پیوست. این سانحه در سال 2019 یک بار دیگر بهشدت به اعتبار بوئینگ لطمه زد. بعد از این فاجعه، بوئینگ مدیرعامل خود را برکنار کرد و میلیاردها دلار را صرف پرداخت جریمه، تسویهحساب با خانوادههای قربانیان و سفارشهای تعلیقشده خود کرد. کارشناسان میگویند مشکل الکتریکی مذکور پس از تغییر روش بوئینگ در فرآیند ساخت و در حالی که در جهت سرعت بخشیدن به تولید هواپیماهای جتلاینر خود کار میکرد، ظاهر شد. مدیرعامل شرکت بوئینگ، دیو کالون، در گفتوگو با CNBC اظهار کرد که پس از انتشار بولتنها، یک بازه زمانی برای حل مشکل هواپیماها نیاز است. شرکتهای هواپیمایی در اوایل آوریل پس از هشدار بوئینگ در خصوص مشکل برقی در برخی از هواپیماهای مکس 737 اخیر خود، مربوط به یک واحد کنترل قدرت پشتیبان در کابین خلبان، دهها جت مکس 737 را از سرویس خارج کرده و زمینگیر کردند. این مشکل همچنین تحویل هواپیماهای جدید را متوقف کرد، سپس در دو مکان دیگر روی عرشه پرواز این هواپیما ظاهر شد؛ از جمله قفسه ذخیرهسازی که واحد کنترل در آن نگهداری میشود و همچنین پنل ابزار دقیق روبهروی خلبانان. اداره فدرال هوانوردی میگوید از جمله سایر شرکتهای هواپیمایی متاثر از این مشکل بوئینگ میتوان به هواپیماهای کیمن، خطوط هوایی کوپا، GOL Linhas Aereas، ایسلندایر، مینسنگلیزینگ، نئوسایر، خطوط هوایی شاندی، سیلکایر، اسپیسجت، هواپیمایی سان وینگ، TUI، هواپیمایی ترکیه، شرکت هواپیمایی والا جتز، هواپیمایی وستجت و خطوط هوایی Xiamen اشاره کرد. دیکسون میگوید، نهادهای نظارتی هر روز جلساتی را با بوئینگ برای بحث در مورد عملکرد هواپیمای مکس برگزار میکنند. اداره فدرال هوانوردی اعلام کرد که طبق توافقنامهای با شرکت نظارت بر ترافیک هوایی Aireon LLC، از ماه فوریه، تمام هواپیماهای بوئینگ 737 مکس را با استفاده از دادههای ماهوارهای ردیابی میکند
ایجاد شده: 1/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 1/خرداد/1400 اخبار خارجیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، " کلمنت بون " وزیر امور اروپای فرانسه گفت: در حالی که فرانسه برای رفع محدودیتهای سفر و استقبال از گردشگران در تابستان پیش رو آماده شده است، تستهای PCR رایگان را برای شناسایی COVID-۱۹ به خارجیها ارائه میدهد. اکثر کشورهای اروپایی از گردشگران خارجی میخواهند قبل از ورود به خاک این کشورها، گواهی منفی شدن تست COVID-۱۹ خود را ارائه بدهند. به گفته این وزیر امور اروپا، فرانسه تنها کشور اروپایی است که امکان تست PCR رایگان را برای شهروندان خود فراهم میکند. او گفت كه حالا قرار است این تسهیلات برای گردشگران خارجی كه برای تعطیلات وارد خاک این کشور میشوند هم ارائه شود. گفتنی است هزینه این تست در کشورهایی همچون اسپانیا، انگلستان، آلمان و سوئد از ۵۰-۳۰۰ یورو (۶۰-۳۶۴ دلار) است. بون در ادامه با بیان اینکه این حرکت برای احیای اقتصادی گردشگری فرانسه امری ضروری است، تصریح کرد: «ما میخواهیم شرایط بهداشتی خوب فعلی را حفظ کنیم و به عنوان مقصد اصلی گردشگری در اروپا و جهان باقی بمانیم.» پارلمان اروپا در حال حاضر در تلاش است تا قوانین مربوط به سفر را در تمام اعضای اتحادیه اروپا یکدستسازی کند و از آنها میخواهد تستهای کرونا را به صورت رایگان ارائه دهند یا حداقل تعرفه مقرونبهصرفهای برای آزمایش PCR ارائه دهند. البته مشخص نیست که آیا همه کشورها چنین پیشنهادی را قبول میکنند یا نه. بون در مورد کارت سلامت دیجیتال که شامل جزئیات واکسن یا نتیجه آزمایشات منفی PCR به عنوان مجوز شرکت در اجتماعات بزرگ در فرانسه و سفر به کشورهای داخل اتحادیه اروپا از ماه ژوئن است، عنوان کرد: «این کارت سلامت ابزاری برای بازگشایی مجدد گردشگری بهشمار میرود.» او اضافه کرد: «کد موجود در کارت سلامت امکان سفر به هرجای اتحادیه اروپا، از پاریس به آتن یا از مادرید به برلین را فراهم میکند.» از ۱۹ ماه مه، فرانسه به تدریج به سمت مرحله دوم بازگشایی قرنطینه و کم کردن محدودیتها قدم پیش خواهد گذاشت. رستورانها و غذاخوریهایی که در فضای باز خدمات ارائه میدهند، مکانهای عمومی از جمله موزهها، سالنهای سینما و تئاترها - که از اکتبر بسته شدهاند - دوباره بازگشایی میشوند. ساعت ممنوعیت تردد هم به جای ساعت ۷ عصر به ساعت ۹ شب تغییر خواهد کرد. با بهبود اوضاع بهداشتی و کاهش تعداد مبتلایان در فرانسه، امکان پایان قرنطینه فراهم شده است. روز شنبه مقامات بهداشتی این کشور اعلام کردند که ۲۰ میلیون نفر، یعنی تقریباً یکسوم جمعیت، حداقل با یک بار تزریق واکسن COVID-۱۹ واکسینه شدهاند. همچنین از ماه آوریل که سومین قرنطینه اعلام شد، تعداد مرگ و میرهای روزانه و موارد مثبت کاهش قابلتوجهی داشته است و در روز ۱۶ مه، به ۸۱ فوتی جدید و ۱۳ هزار مبتلای جدید رسیده است. منبع : میراث آریا
ایجاد شده: 29/اردیبهشت/1400 آخرین ویرایش: 29/اردیبهشت/1400 اخبار خارجیواکسیناسیون همگانی، کلید باز شدن قفل درهای کشورها به روی گردشگران است و بهنظر میرسد گامهای ابتدایی آن در برخی کشورهای جهان نیز برداشته شده است، نمونه آن در انگلیس که نزدیک به ۶۰ درصد واکسن کرونا را دریافت کرده و سفر به ۱۰ کشور برایشان مجاز شده است. به گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد؛ اما آیا گردشگری در دوران پساکرونا دارای همان مولفههای گردشگری پیش از شروع پاندمی است یا توریستها سلایقشان تفاوت پیدا کرده است؟ به عنوان مثال اگر پیشتر سفر به فرانسه با بازدید از برج ایفل، سفر به آمریکا با دیدن مجسمه آزادی یا سفر به ایران با قدم زدن در میدان نقش جهان پرجاذبه بود، همچنان گردشگران براساس همین جاذبهها دست به انتخاب مقصد میزنند یا سلیقه سفر آنها تغییر پیدا کرده است؟ به گفته کارشناسان تجربه پاندمی و قرنطینه، تغییراتی در سبک سفر گردشگران به همراه داشته و از این روست که سیاستگذاران این صنعت ضمن بررسی علایق گردشگران بهدنبال راههای جدید جذب گردشگر هستند. در همین راستا برندسازی دوباره در این صنعت درحال شکل گرفتن است و هر کدام از کشورها میکوشند در کنار جاذبههای گذشته، مقاصد جدیدی را معرفی کنند تا سهم بیشتری از بازار گردشگری که درحال بلند شدن از زیر بار کرونا است داشته باشند. ایجاد و ساخت برند تجاری برای هر مقصد گردشگری یکی از مهمترین اقدامات برای پساکرونا است و درحالحاضر نجات گردشگری در گرو پذیرش تغییر است و «برتری در گردشگری» بهترین دستورالعمل اقتصادی برای پساکرونا است.عملکردها برای دستیابی به اصول برتری در گردشگری یک امر ضروری و مسلم است. در واقع برتری در گردشگری بهترین رویکرد پساکرونا جهت ایجاد امید اقتصادی برای بسیاری از مقاصد در سراسر جهان و یک قطعیت برای حفظ بهبودی اقتصاد پایدار است.شورای جهانی سفر و گردشگری در تحقیقات خود درباره آسیبهای پاندمی کرونا بر گردشگری نشان داد که بازار گردشگری جهان خسارت حدود ۵/ ۴ تریلیون دلاری متحمل شده است تا در سال ۲۰۲۰ سهم آن در اقتصاد جهانی به ۷/ ۴ درصد برسد. در واقع سهم گردشگری در تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۲۰ در مقایسه با مدت مشابه آن در سال ۲۰۱۹ تقریبا نصف شده و این درحالی است که اقتصاد جهانی در سال ۲۰۲۰ تنها کاهش ۷/ ۳ درصدی را تجربه کرده بود. همهگیری کرونا درسهای بسیاری را به مقاصد گردشگری و مشاغل آموخته است که مهمترین آن نیاز به بازآفرینی مجدد این بخش است که برای توجه مجدد بازار جهانی به این بازار نیازمند ارائه و انجام اقداماتی لازم و ضروری است. شیوع کرونا، بسیاری از افراد را مجبور به نوآوری و تکمیل آخرین فناوریها با استفاده از پیشرفتهترین سیستمهای عامل دیجیتالی کرده است. با توجه به تحولات عمده جدید انتظار میرود که شرایط سخت اقتصادی تا حدودی مهار شود؛ زیرا برخی از کشورهای کوچک و وابسته به بازار گردشگری در دریای کارائیب و آمریکای مرکزی با بیشترین تاثیر از رکود اقتصادی مواجه شدند. کاستاریکا در سال ۲۰۲۰ با کاهش ۴۸ درصدی درآمد گردشگری روبهرو شد که نشاندهنده کاهش ۱/ ۲ درصدی تولید ناخالص داخلی این کشور است. رکود اقتصادی ناشی از کووید-۱۹ واقعیت تلخی است که هر مقصد گردشگری در سراسر جهان با آن مواجه است. پیش از همهگیری، بازار گردشگری جهانی به طرز باورنکردنی رقابتی بود و این خود چالشی دیگر برای بهکارگیری استراتژیهای تازه، محکم و اساسی است که تنها میتواند با ایجاد تغییر ذهنیت قدیمی، تغییر پارادایم و تمایل به انجام کارهای متفاوت تحقق یابد. مهمترین و بهترین اقدام در جهت بازآفرینی مجدد گردشگری ایجاد برندسازی مقصد است تا تجارت گردشگری به برتری جدیدی در جهان دست یابد. با توجه به گفته ارسطو که «برتری هرگز تصادفی نیست بلکه نتیجه هدف والا، تلاش صادقانه و اجرای هوشمندانه است و انتخاب، نه شانس، سرنوشت شما را تعیین میکند» برتری در گردشگری دستورالعمل ضروری برای پساکرونا است که هر مقصد گردشگری باید آن را تایید کند. رسیدن به برتری در گردشگری فراتر از یک انتظار باید بهعنوان یک ذهنیت و هدف اصلی ساخته شود که این امر یک اصل تغییرناپذیر مبتنی بر استانداردهای اخلاقی است که باعث جدا شدن مقصد گردشگری از رقابت میشود. در واقع این امر تنها با اتحاد بین تمامی فعالان این بخش با توجه به ارزشهای هر جامعه تحقق مییابد. بنابراین تمامی مقاصد گردشگری جهان باید اقدام به ایجاد برندسازی مقصد کرده و خود را برای چالشهای پساکرونا آماده کنند. برندسازی مقصد ابزار قدرتمندی برای هدفمند کردن و بازآفرینی است که با آموزش و تمرین ایجاد میشود؛ زیرا بدون ساختن یک برند تجاری برای مقصد توریستی هیچگونه «برتری در جهانگردی» ایجاد نمیشود. ساخت برند تجاری پس از کرونا، نیازمند آمادگی جامعه هدف برای تحقق این مقصود است. این امر مستلزم تمرکز بر آمادهسازی و آموزش همه افراد محلی، ساکنان و کارمندان در یک جامعه است که نهتنها بازیابی مجدد گردشگری را تجربه میکنند بلکه به برتری این بخش دست مییابند. بنابراین رفتارها و عملکردهای مردم محلی بخش جزئی از ایجاد برند تجاری مقصد است. از این رو، جوامع نیاز فوری به آموزش و تجهیز جامعه در همه سطوح دارند که این امر با ارزیابی خود و تغییر شکل ارزشهای شخصی و اجتماعی آغاز میشود. این موارد، فضا و زمان را برای هر مقصد گردشگری در سراسر جهان فراهم میکند تا با نام تجاری کشور همسو باشد. همچنین این فرصت را برای هر مقصد گردشگری فراهم میکند تا به معرفی خود و پتانسیلهای مقصد بپردازد. به عبارت دیگر، شرایط را برای فعالان گردشگری تسهیل میکند تا هویتی برای مقصد خود بسازند که از این طریق بازار جهانی آنها را متمایز کند. در واقع برندسازی مقصد با توجه به شرایط موجود، شرط لازم برای مقاصد گردشگری برای بازگشت است و این شروعی برای بهبودی و حفظ رقابت است. قدرت برند تجاری در یک مقصد، مردم آن است؛ زیرا گردشگران بدون ارائهدهندگان خدمات نمیتوانند تجربه خوبی از سفر به آن مقصد داشته باشند. با این حال برند مقصد گردشگری است که جذابیت را برای توریست و ارتباط او با مقصد ایجاد میکند. هیچ دستور خاصی برای ساختن یک برند تجاری مقصد در جهان وجود ندارد و این زمانبر است و نیاز به فعالیت تمامی جامعه دارد که یک روند پیچیده و پرزحمتی را طی میکند. تعهدپذیری مستمر افراد با انگیزه بالا ضروری است که ساکنان محلی در یک جامعه باید در آن درگیر شوند. در راستای رسیدن به این هدف، باید به تمامی فعالان گردشگری و ساکنان محلی فرصت داده شود تا با آموزش و دانشپذیری به شناخت و درکی از مهارتهای منحصربهفرد خود دست یابند اما پیش از آن دولتها باید چشمانداز و هدف را برای مقصد ترسیم کرده و آن را برای فعالان مشخص کنند. اطلاعات مربوط به توسعه برند تجاری مقصد، از جمله اهمیت نقش شهروندان و تشویق آنها در رسیدن به اصول برتری گردشگری باید به فعالان ارائه شود.
ایجاد شده: 26/اردیبهشت/1400 آخرین ویرایش: 26/اردیبهشت/1400 اخبار خارجیفعالان گردشگری با انتقاد از عملکرد وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در دوران کرونا، سیاست وزارتخانههای امور خارجه و بهداشت را در محدود کردن ویزای ایران به چالش کشیدند و از رها کردن نیروهای متخصص گردشگری به حال خود گله کردند. به گزارش هتل نیوز و به نقل از ایسنا، کوچ بزرگ متخصصان گردشگری، وامهای حمایتی که به بدهکاری کلان گردشگری تبدیل شده، دخالتهای بخش دولتی در امور بخش خصوصی، واگذاری مسؤولیت نمایشگاههای خارجی با دستور حاکمیتی، ماجرای مقاومت بدنه وزارت خارجه با لغو ویزای ایران برای عمان و بیتوجهی به گردشگری از جمله مباحث و دغدغههایی بود که فعالان گردشگری در گفتوگویی حدودا پنجساعته در کلابهاوس، با حضور تعدادی از رؤسای تشکلهای خصوصی به بحث گذاشتند. در این گفتوگوی چالشی، مدیرعامل کانون جهانگردی و اتومبیلرانی به نوعی تنها مدیر دولتی حاضر بود که خود نیز نسبت به بیتوجهیهای حاکمیت به موضوع گردشگری انتقاد کرد. امیدوارم یک رفت و روب اساسی انجام دهیم " حرمتالله رفیعی " رییس هیأت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران ، در این گفتوگو که با موضوع «کوچ شغلی متخصصان گردشگری» برگزار شد، تخمینی گفت: مجموع نیروی انسانی که مستقیم در گردشگری شاغل است احتمالا به بیش از ۱۲۰ هزار نفر برسد که اکنون نیمی از آنها از صنعت گردشگری خارج شدهاند. ما بیشتر از ۵۰ درصد نیروی شاغل مستقیم و غیرمستقیم در این صنعت را از دست دادهایم که بازگرداندن آنها سخت خواهد بود. تقاضای ما این است که اجازه دهند بخش خصوصی کار کند. تشکلهای خصوصی هم باید توجه کنند تا ید واحد نشوند نمیتوانند کاری را از پیش ببرند. او ادامه داد: گردشگری لطمه بزرگی خورده، در همه دنیا از آن حمایت شده است، ولی اینجا پای این صنعت را گرفتهایم و کشانکشان میبریم که زخم دیگری به آن وارد شود. رفیعی همچنین از ورود و نفوذ بخشهای غیرمرتبط به حوزه گردشگری انتقاد کرد و با اشاره به توافق وزارت امور خارجه و وزارت بهداشت برای برخورد انحصاری در صدرو ویزای ایران و محدود کردن آن فقط به بیماران خارجی، اظهار کرد: صدور ویزای توریستی بیشتر از یک سال است که متوقف شده و درحال حاضر ویزا فقط برای شرکتهای تسهیلگر وزارت بهداشت صادر میشود. بررسی کنید افرادی که ویزای درمانی ایران را درخواست کردهاند، برای چه به ایران آمدهاند. امیدوارم روزی در محکمهای پاسخگو باشند. وی اضافه کرد: به بهانه نامهای مختلفی که روی گردشگری گذاشتهاند، همه دستگاهها وارد این حوزه شدهاند؛ از وزارت ورزش گرفته تا بهداشت. هر گردشگری که به ایران میآید قطعا برای سلامت روان خود سفر کرده، پس یعنی کار آن را باید وزارت بهداشت انجام دهد!؟ این دخالتها مخل درآمد اقتصادی گردشگری و معضلی برای ما شده است. او با اشاره به اظهارات رییس اداره گردشگری سلامت وزارت بهداشت در همایش دانشگاه امام صادق درباره فرایند جذب بیمار خارجی، اظهار کرد: آیا همه آن دغدغههایی که وزارت بهداشت برای بیمار خارجی دارد و از قبل تا بعد از سفر، وضعیت او را رصد میکند، برای بیمار ایرانی هم دارد؟ رفیعی مدعی شد: شواهد و گزارشها نشان میدهد این وزارتخانه بیشتر دنبال کسبوکار و منافع مادی خود است. او عملکرد معاونت گردشگری در دوران کرونا را نیز به نقد کشید و بیان کرد: به نظرم این معاونت دغدغهای برای کار ندارد و اتفاقا دنبال آینده کاری خود با پایان عمر دولت است. متاسفانه در این دوران سخت، به اندازه ارزنی به گردشگری کمک نشده است. چه حمایتی کردند؟ چه وامی دادند؟ همه بدهکارتر شدهاند. از اول هم گفته بودم که این وام عدهای سودجو را پروار میکند. قبول داریم که متولی توان حمایت ندارد. به هر حال، باید این یکی دو ماه را صبر کنیم و امیدواریم جاروی خوبی دستمان باشد تا بعد یک رفت و روب اساسی انجام دهیم. او سپس با این شعر که «گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من/ آنچه البته به جایی نرسد فریاد است»، گفت: ما نباید از دولت خواهش کنیم که به گردشگری کمک کند، بخش خصوصی باید دستور بدهد، با استدعا کار پیش نمیرود. تا بخش خصوصی به این نتجیه نرسد که ولی نعمت گردشگری است، وضع تغییر نمیکند و همه وزارتخانهها برای ما تصمیم میگیرند. بیتوجهی حاکمیت به گردشگری " حسین اربابی " مدیرعامل کانون جهانگردی و اتومبیلرانی ، که جزو مجموعههای اقماری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به شمار میآید، در دفاع از عملکرد این وزارتخانه در دوران کرونا با بیان اینکه هر کاری از دست این وزیر میراث فرهنگی و گردشگری برآمده انجام داده است، مشکل را متوجه بیتوجهی حاکمیت به صنعت گردشگری دانست و با ذکر یک مثال گفت: زمانی که میخواستیم ویزای ایران را برای عمان لغو کنیم، به شدت با بدنه وزارت امور خارجه درگیر بودیم، چون اعتقادی به این کار نداشت و عاقبت آقای ظریف و مونسان پشت درهای بسته، تفاهمنامه لغو ویزای ایران برای عمان را امضا کردند. او ادامه داد: تجربه ما نشان میدهد در مجموعه حاکمیتی هیچ اولویتی برای گردشگری وجود ندارد. همه میدانند کسب و کار گردشگری خراب است، اما آیا سازمان تامین اجتماعی از حق بیمه کارمندان میگذرد؟ وقتی گفته میشود تعطیل کنید آیا دولت حاضر است درآمد بخش تعطیل گردشگری را تامین کند؟ واقعیت این است که اهمیتی ندارد. زمانی در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی متوجه شدیم همه دستگاهها از صندوق توسعه ملی برداشت میکنند، ما هم گزارشی در حوزه خود تهیه کردیم و گفتیم اگر یک میلیارد یورو در این صنعت تزریق شود بسیاری از مشکلات را میتوان حل کرد، اما آن درخواست ما در پیچ و خم آب و برق و نان گم شد. وقتی برنامه ششم توسعه را آماده کردند، هیچ اثری از گردشگری نبود، با کمک یکسری دلسوز صنعت گردشگری، چند ماده به این سند اضافه شد. اربابی نقد ظریفی هم به بخش خصوصی کرد و افزود: این بخش تنها است. وزارت میراث فرهنگی و گردشگری، دولت است، یک گردشگر هم وارد نکرده. ما حلقه مفقوده داریم، با این حال فکر میکنیم سیاستمان عالی بوده است. این حلقه مفقوده در ارتباط با بخش خصوصی است. اعتقادم بر این است که سیستم معیوب است و بخش خصوصی از آنچه هست باید قویتر شود تا بر دولت غالب شود. بخش خصوصی گردشگری باید رشد کند. رفیعی، رییس هیأت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی ایران، در ادامه این اظهارات که با واکنش تند فعالان بخش خصوصی حاضر در این گفتوگو مواجه شد، گفت: دولت اجازه نمیدهد بخش خصوصی بلند شود. همه گرفتاری ما از این است. پای ما را گرفتهاند و اجازه نمیدهند بلند شویم. یک جا را درست میکنیم، در جای دیگر سنگ میاندازند. همین دولت که به بخش خصوصی انتقاد میکند چرا بیشتر گردشگر از کشور خارج میکند، مگر خودش مجوزهای آژانسها را نداده است؟ خودش ۹۹.۵ درصد آژانسها را خروجی کار کرده و نیم درصد را ورودی کار کرده است، حالا که سههزار آژانس بنا به سیاست غلط بخش دولتی، در گردشگری خروجی فعال شدهاند، ایراد میگیرد. دولت عامل این اتفاق بوده، نه بخش خصوصی. اربابی هم در پاسخ گفت: اصلا همین پافشاری و مطالبهگری بخش خصوصی باعث شده وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بخشنامه مربوط به صدور مجوز را اصلاح کند و فرآیند صدور مجوز آژانس را تغییر دهد. وقتی مطالبه از سوی بخش خصوصی قوی باشد، دولت در مقابل مجبور به سر خم کردن است. رفیعی به این اقدام هم اعتراض کرد و سوال پرسید بخش خصوصی کجای تدوین چنین بخشنامهای بوده است، و در ادامه گفت: زمانی که برنامه گردشگری را به مجلس دادند، این نمایندگان مجلس بودند که به بخش خصوصی خبر دادند. آن برنامه از نظر ما هیچ ارزشی ندارد، وقتی در تدوین آن هیچ نظری از ما گرفته نشده است. " ابراهیم پورفرج" رییس هیأت مدیره جامعه تورگردانان ایران ، نیز در ادامه درباره دخالت دولت در گردشگری، گفت: زمانی برگزاری نمایشگاههای خارجی بین کانون جهانگردی و اتومبیلرانی و این جامعه تقسیم مسؤولیت شده بود، اما چرا سال ۹۸ با زور و دستور حاکمیتی همان چند نمایشگاه را از ما گرفتند و به یک شرکت دیگر دادند، نمایشگاه هم برگزار نشد و پول آژانسها را هم بعد از دو سال هنوز برنگرداندهاند. این همان دخالتی است که پای ما را گرفته. بعد از ۴۰ سال چه پیشبینیهایی برای مدیریت بحران شده؟ " سهراب شرفی" از اتاق بازرگانی استان فارس نیز گفت: بخش خصوصی به اندازهای که قوانین اجازه داده، سرمایهگذاری کرده است. این وزارتخانه است که از ابزار و دانش باید استفاده کند. وزارتخانهای که نمیداند چگونه از ابزار موجود استفاده کند، وجودش چه معنایی دارد؟ وزارتخانه باید در بدنه دولت قدرت داشته باشد که جریان را هدایت کند. این وزارتخانه که تازه متولد شده و گرفتار پیچیدگیهای چند ده ساله نیست، از آن انتظار میرود در مجلس با قدرت و شهرت بیشتری حضور پیدا کند و بتواند صنایع دیگر را متقاعد کند که روی گردشگری تاثیر بگذارند. او استراتژی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی را زیر سوال برد و افزود: از زمانی که سازمان به وزارت تبدیل شده هیچ برنامه و استراتژی توسعهای نداشته و تحولی ایجاد نکرده است. اگر ۵۰ درصد آن نگاهی که در ترکیه و مالزی به گردشگری دارند، در ایران وجود داشت وضع ما اینگونه نبود و این صنعتِ ارزشمند به کما نمیرفت. " محمدرضا اکبری " کارشناس ارشد و پژوهشگر گردشگری ، نیز این سوال را پرسید که بعد از گذشت ۴۰ سال چه پیشبینیهایی برای مدیریت بحران در گردشگری شده است، و در ادامه گفت: با اینکه سند راهبردی توسعه گردشگری اوایل همهگیری کرونا تصویب شد، ولی متاسفانه در آن، برنامهای برای مدیریت بحران درنظر گرفته نشده است، چه از جانب بخش خصوصی و دولتی. ما سالهاست در حوزه گردشگری کار میکنیم و همیشه نقد کردهایم حالا باید راهکاری برای خروج از بحران داشته باشیم. او درباره مطالبه بخش خصوصی برای مذاکره با ستاد ملی کرونا با هدف تغییر سیاستها، اظهار کرد: وظیفه وزیر بهداشت دفاع از بهداشت کشور است، آقای نمکی مسؤول دفاع از گردشگری نیست. این موضوع به ما برمیگردد که تا کنون به کجا برنامه دادهایم و حقانیت خود را چگونه اثبات کردهایم که اگر مردم سفر بروند به مشکل برنمیخوریم. اگر برنامه داشتیم میتوانستیم آنها را قانع کنیم. " محمدرضا پوینده " مدیرعامل گروه هتلهای ایرانگردی و جهانگردی متعلق به سازمان تامین اجتماعی نیز درباره تعطیلی و بیکاری گسترده در گردشگری، اظهار کرد: وزارت بهداشت تصویر درستی از گردشگری ندارد، چرا سایر صنایع شاهد تعطیلیهای گسترده نبودند، چون در سطح حاکمیت و دولت جایگاه تعریفشدهای دارند که حتی وزارت بهداشت هم نمیتواند مانع آنها شود. او همچنین تبلیغات و بازاریابی گردشگری را نقطه صفر دانست و با طرح این سوال که در دوران کرونا، کدام دستگاه چه بازاریابیای داشته است، گفت: بازاریابی گردشگری به حضور چند نمایشگاه خارجی و شرکت انحصاری ۱۰۰ آژانس واردکننده توریست محدود شده است. گردشگری باید به گفتمان ملی تبدیل شود. پورفرج، رییس هیأت مدیره جامعه تورگردانان ایران در پاسخ به این اظهارنظر گفت: ما سالی ۱۱ نمایشگاه خارجی میرویم که پول آن را خودمان میدهیم. دو سال پیش وزیر میراث فرهنگی و گردشگری گفت پول زمین را میدهد و ما غرفه را برپا کنیم. وقتی نمایشگاه برگزار شد و هزینه صرفشده را مطالبه کردیم، پول را ندادند. بازاریابی گردشگری وسیعتر از نمایشگاه است. بعضی از آژانسها سالی ۲۰ سفر میروند تا شرکت خارجی را ببینند و گفتوگو کنند. نمایشگاه فقط یکی از ابزارهای کار ما است. بخش دولتی این را بداند، نمایشگاه ابزار خوبی برای بازاریابی گردشگری است. آیا در آلمان همه ۲۰۰ کشور که در نمایشگاه شرکت میکنند، اشتباه کردهاند و فقط ما درست فکر میکنیم که حضور در نمایشگاههای بینالمللی را زیر سوال میبریم!؟ خروج ۹۰ درصد رانندهها از صنعت گردشگری " حسین بهرامی " مدیر یک شرکت خدمات حمل و نقل توریستی هم با اشاره به موضوع این گفتوگو، اظهار کرد: از یک سال پیش، ۹۰ درصد نیروهای شاغل در بخش حمل و نقل گردشگری تغییر حرفه دادهاند، وامی هم به این بخش تعلق نگرفته است. بیشتر ماشینها هم اقساطی بودند که فقط سه ماه تعویق در پرداخت وام داشتند. این صنف که یادی هم از آن نمیشود، با همه زحمتی که برای آموزش رانندههای ترمینالی آن کشیده بودیم، از بین رفته است. " سهند عقدایی " عضو جامعه تورگردانان نیز با اشاره به دغدغه جهانی برای افزایش حجم تقاضای سفر در سال ۲۰۲۲، گفت: محرومیت مردم از سفر به مدت دو سال، واکسیناسیون و بازگشت به برجام، مجموعه عواملی است که احتمال افزایش تقاضا برای سفر به ایران را در ماههای ابتدایی سال ۲۰۲۲ مطرح کرده و به تبع آن، این نگرانی وجود دارد که با بیبرنامگی اتفاقات سال ۹۲ تکرار نشود، که قیمت هتلها با سرازیر شدن گردشگران به ایران، یکباره افزایش چشمگیری پیدا کند و از سوی دیگر، با کمبود زنجیره تأمین خدمات مواجه شویم. باید از حالا فکری برای آینده داشته باشیم. همچنین " علیرضا رییسی" عضو جامعه هتلداران اصفهان ، نگاهی داشت به محدودیتهایی که در این استان بر اثر تصمیمهای سلیقهای اعمال شده است و گفت: با اینکه هتلها در یک سال گذشته پروتکلها را بهدرستی رعایت کردند و حتی کارت ایمنی تهیه شده، ولی متاسفانه اداره بهداشت با سیستم گردشگری جنگ دارد. از طرفی، اقساط وامها که امهال نشد، مشکلات عدیدهای را به وجود آورده است. اداره برق هم اگر یک ماه پول نگیرد، سریع برق هتل را قطع میکند. حمایتها فقط در حد شعار بوده است. " امیرمسعود لوافان، عضو دیگر جامعه هتلداران اصفهان نیز این سوال را مطرح کرد که بعد از کوچ متخصصان گردشگری چه اتفاقی خواهد افتاد و پروژههایی که در پایه متوقف شده چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد، و در ادامه گفت: وزیری که در آینده میآید لطف کند کاری با تشکلهای خصوصی گردشگری نداشته باشد و اجازه دهد کار کنیم. او با اشاره به توقف آموزشها بهویژه در هتلها همزمان با شیوع ویروس کرونا و کاهش تقاضا برای تحصیل در رشتههای دانشگاهی گردشگری ادامه داد: واکسن برای گردشگری خیلی مهم است و مشاغل این حوزه باید در اولویت قرار گیرند. چرا کارشناسِ هتل نباید واکسن بزند اما همان نیرو وقتی به کارخانه کنسروسازی میرود، واکسن میزند. وقتی همکاران ما میبینند در این حوزه آیندهای نیست، برای خروج از آن تردید نمیکنند. " محمدابراهیم لاریجانی " مدیرکل اسبق دفتر بازاریابی و تبلیغات گردشگری ، هم درباره خروج نیروهای متخصص از گردشگری، گفت: شنیدهام برخی از نیروها در املاک مسکن مشغول شدهاند و کسی را که طعم پول املاک را چشیده باشد مگر میشود به گردشگری برگرداند؟ او همچنین خواست درباره افرادی که در بخش دولتی مانع فعالیت بخش خصوصی شدهاند شفافتر صحبت شود و گفت: بخش خصوصی از یک طرف از حمایتهای دولت تشکر میکند و از طرف دیگر آن را عامل نفاق میداند. شفاف بگوید آنهایی که دست و پای این بخش را بستهاند چه کسانی هستند. " فرید جواهرزاده " رییس انجمن علمی طبیعتگردی ایران و دکترای اقتصاد گردشگری نیز گفت: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در موضوع کرونا بسیار منفعل عمل کرد، اما تشکلها چه کار شایستهای انجام دادند؟ در تشکلها یکدستی و یکصدایی نداشتیم. چرا وقتی وام حمایتی کرونا را دادند با علم به مشکلات بعد، بنگاهها زیر بار آن تسهیلات رفتند و مقاومت نکردند؟ او درباره پیشنهاد انتخاب وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی توسط بخش خصوصی، بیان کرد: وزیر گردشگری باید از حالت شعاری خارج شود. تا وقتی گردشگری برای دولت دغدغه و اولویت نیست، وزیر چه از بیرون و یا دورن باشد، فرقی نمیکند. "عطا فرزام " از فعالان گردشگری هم درخواست کرد انتظاری از بخش دولتی نداشته باشند و روی آینده متمرکز شوند، چرا که مذاکرات برجام، تغییراتی را در حجم تقاضای سفر به ایران ایجاد کرده است. او گفت: باید آمادگی پذیرش را پیدا کنیم. جدی فکر کنیم اگر با رشد زیاد گردشگر مواجه شدیم چه کنیم؟ اگر همان اتفاق برجام در سال ۹۲ دوباره تکرار شود چه برنامهای داریم؟ همچنین " هومر برقانی" نماینده بازاریابی وازت گردشگری تایلند در ایران پیشنهاد کرد روی ظرفیت گردشگری ایران بیشتر کار شود، در شرایطی که از دولت نمیتوان انتظار حمایت و کمک داشت، همانطور که در چهار دهه اخیر کاری برای این صنعت نکرده است. بخش خصوصی فکری به حال گردشگری کند. پیشنهاد استفاده از سهمیه ویزای تجاری در شرایط توقف صدور ویزای توریستی برای برگزاری تورهای آشناسازی، خلاء آمار نیروی شاغل در گردشگری که سنجش اثر اقتصادی این صنعت را بیاعتبار کرده است، برنامه بخش خصوصی برای واکسیناسیون نیروی انسانی شاغل در این حوزه خارج از برنامه دولت، دستمزد راهنمایان و تلاش برای انتخاب وزیر میراث فرهنگی و گردشگری در کابینه بعدی توسط بخش خصوصی، از دیگر پیشنهادها و مباحثی بود که از سوی دیگر فعالان گردشگری مطرح شد.
ایجاد شده: 22/اردیبهشت/1400 آخرین ویرایش: 22/اردیبهشت/1400 اخبار داخلیبه گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، با بالا رفتن تعدادکسانی که واکسن کرونا را دریافت کردهاند گردشگری عشایر میتواند به یکی از تورهای پرطرفدار بهویژه برای گردشگران خارجی که دوره طولانی قرنطینه و دور بودن از فضاهای طبیعی را تجربه کردهاند بدل شود. گردشگران خارجی معمولا بهدنبال دیدن جاذبههای یک منطقه در کوتاهترین زمان ممکن برای مدیریت هزینههایشان هستند، در مقابل برای آژانسها یا راهنمایان گردشگری مهم است بتوانند مسافرانشان را روزهای بیشتری در تور نگه دارند، آنها تلاش میکنند شهرها و جاذبههای بیشتری را در سفرشان بگنجانند. این درحالی است که برخی اقسام گردشگری بهواسطه ماهیت خود در سفرهای نیم روزه، یک روزه یا چند روزه خلاصه نمیشود و در آنها مسافر بهواسطه داشتن تجربه متفاوت حاضر است با وجود دریافت کمترین امکانات، هزینههای بیشتری را هم تقبل کند. گردشگری عشایر یکی از این اقسام گردشگری است که معمولا تورهای آن برای یک هفته و بیشتر برنامهریزی میشود. مخاطبان تورهای ورودی این شیوه از گردشگری معمولا توریستهایی هستند که دغدغه فرهنگی دارند و میخواهند تجربه زیستن در فرهنگهای متفاوت را داشته باشند و راهنمایان و آژانسها معمولا با آنها کمترین مشکل و چالش را دارند. " علی چراغی " کارشناس پژوهشگر حوزه مردمنگاری و ایرانشناسی با اشاره به اینکه درحالحاضر در ایران موجی تحت عنوان گردشگری عشایر و بومگردی راه افتاده است، میگوید: در گذشته گردشگران تمایل به حضور در تورها و سفرهای لوکس داشتند و در سالهای اخیر ترجیح میدهند فضاهای متفاوتی از قبیل حضور در روستاها یا زندگی عشایری را تجربه کنند. او با اشاره به نکات مثبت و منفی این موج میافزاید: معمولا ما در تورهای گردشگری کمترین مشکل را با گردشگران داریم زیرا معمولا مخاطبان خارجی این تورها انتظاراتشان مناسب با خدماتی است که دریافت میکنند، با این حال نیاز است در مواردی آموزشهایی به آنها درباره مسائل فرهنگی عشایر با توجه به تفاوتهای فرهنگی داده شود. در موضوع گردشگری داخلی موضوع آموزش جدیتر است و در این زمینه باید اقداماتی انجام داد. این کارشناس گردشگری عشایر آموزش جامعه میزبان را از دیگر حلقههایی میداند که باید تقویت شده تا چرخ گردشگری عشایر به خوبی بچرخد. چراغی در این باره میگوید: باید در این زمینه به حساسیتهای فرهنگی توجه کرد، تورها نباید به شکلی برگزار شوند که پس از مدتی فرهنگ عشایری دچار آسیب شود و سبک زندگی آنها را تحتتاثیر خود قرار دهد.گردشگری عشایری قرار است به تقویت جوامع محلی و حفظ سنتها کمک کند و این موضوعی است که باید راهنمایان و آژانسها به آن توجه ویژهای داشته باشند. او درباره جذابیتهای تورهای عشایری عنوان میکند: هر فعالیتی در زندگی عشایر یک جاذبه است. زندگی آنها مبتنی بر دامداری است و در این سفر گردشگر درباره چرایی غلبه دام بر سایر اقسام معیشت، مدت زمان چرای دام، قوانین چرا، نوع علوفه و... اطلاعاتی کسب میکند. توریست ماجراجو با یک هفته زندگی با عشایر فرآیند تولید محصولاتی که آنها از شیر تهیه میکنند را از نزدیک میبیند، مشک زدن، تهیه کشک و... بخشی از این محصولات هستند. همچنین این تصور باطل که غذای اصلی عشایر گوشت است برایش از بین میرود و میبیند چطور آنها از این محصولات ثانویه به عنوان قوت اصلی بهره میگیرند. چراغی از مشاهده مراحل تولید صنایع دستی به عنوان دیگر جاذبه گردشگری عشایر نام برده و اضافه میکند: صنایع دستی تنها وسایل تزئینی نیستند بلکه آنها دارای کارکردهای خود در زندگی عشایرند. علاوه بر آن ما جاذبهای تحت عنوان فولکلور داریم، هر ایل قصهها، مثلها و داستانهای خود را دارند که اقیانوسی است و توریست به قدر بضاعت خود از آنها آگاه میشود. مراسمها و آیینها دیگر جاذبههایی هستند که گردشگر با آنها در این سفرها آشنا میشود و این امکان را مییابد با توجه به زمان حضورش در یکی ازآنها شرکت کند. در این مراسمها لباسهایی که مردم به تن میکنند، نوع موسیقی و... میتواند تجربهای متفاوت را برای گردشگر به همراه داشته باشد. این کارشناس گردشگری، کوچ و فرآیندهای مرتبط با آن را جاذبه دیگر یک تور عشایری میداند و ادامه میدهد: شیوه غذا درست کردن، پیاده و سوار کردن ابزار و وسایل زندگی، آزاد کردن برهها هنگام رسیدن گوسفندها و در کل سبک زندگی مردمی که زندگیشان با یکجانشینی متفاوت است میتواند تور عشایری را نسبت به سایر تورها جذابتر کند.دوران پاندمی و شیوع کرونا آیا فرصتی برای رونق گردشگری عشایر نیست؟ چراغی در این زمینه معتقد است باید با احتیاط برخورد کرد. عشایر بهواسطه سبک زندگیشان و کمبود امکانات پزشکی آسیبپذیری بیشتری نسبت به دیگر اقشار دارند. از این رو صرف تست منفی کرونا با توجه به مدت زمان تست و انجام سفر نمیتواند قطعیتی از ناقل نبودن فرد داشته باشد. همین موضوع هم باعث واکنشهای مختلف عشایر نسبت به گردشگران شده، ممکن است افراد یک ایل کاملا پذیرا باشند و در مقابل برخی با احتیاط و سوءظن با مسافر برخورد کنند، از اینرو پیش از سفر باید به این موارد توجه کرد.بسیاری از مردم در کشورهای اروپایی واکسن را دریافت کردهاند که هر روز هم به تعدادشان افزوده میشود. چراغی معتقد است این گروه میتوانند مشتریان تورهای گردشگری عشایر باشند، کسانی که پس از گذراندن دوره پاندمی ترجیح میدهند به زندگیشان تجربههای متفاوت را اضافه کرده و یک تور عشایری میتواند این خواسته را به شکل کامل محقق کند.
ایجاد شده: 20/اردیبهشت/1400 آخرین ویرایش: 20/اردیبهشت/1400 اخبار داخلیآشیانگردی معادلی برای واژۀ Staycation که برگرفته از دو واژۀ “stay” و “vacation” در زبان انگلیسی است که در فارسی معادل »اقامت « و »تعطیلات « می باشد. واقعیت این است هنوز واژه ای رسمی از سوی فرهنگستان برای این مفهوم مشخص نشده است. اخیرا بنده با مشارکت همکار و دوست عزیزم خانم دکتر مرضیه بختیاری در حال انجام پژوهشی در این حوزه هستیم که امیدوارم این پژوهش بتواند بینش های جدید و ارزشمندی برای صنعت گردشگری ایجاد نماید. از آنجا که نیاز داشتیم واژه ای معادل برای این مفهوم بیابیم از نظر خبرگان و اساتید این حوزه بهره مند شدیم .برای یافتن معادل مناسب برای این مفهوم از گروه «اندیشه سرا» ی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران کمک گرفتیم. مفاهیمی همچون«گردشگری بومی، گردشگری محلی، نزدیک گردی، گردشگری نزدیک، مسافرت یک روزۀ داخلی، میهن گردی، پیراگردی ، گردشگری داخلی، سفر نمایی، خانه مانی، حوالی گردی و زادگاه گردی» پیشنهاد گردید که بنا به نظر ارزشمند پروفسور نظام الدین فقیه و تایید غالب فرهیختگان واژه » آشیانگردی« را معادل واژۀ Staycation در نظر گرفته ایم. مفهوم «آشیانگردی» ، اولین بار در سال ۲۰۰۳ توسط تری مسی به کار برده شده و تعاریف و نامهای مختلفی برای آن موجود است؛ از جمله تعریف یساویچ در سال ۲۰۱۰ که آن را سفری حداقل با یک اقامت تفریحی شبانه در شعاع ۵۰ مایلی خانه معرفی نمود که البته محل زندگی فرد را نیز شامل میشود. در واقع هدف این نوع گردشگری آشنایی با محیط و فرهنگ پیرامون یک فرد در طول تعطیلات با استفاده از جاذبه های گردشگری موجود در محیط زندگی و فعالیتهای روزمرۀ وی به فعالیتهای آرامش بخش و تفریحی می باشد. این نوع گردشگری یک مفهوم نسبتاً ناشناخته است و کمتر در تحقیقات و مقالات دانشگاهی دیده شده است و می توان گفت هنوز وارد ادبیات داخلی ما نشده است. مثال هایی از فعالیت های آشیانگردی را نام ببرید : هر آنچه که فرد در سفرهای دور انجام می دهد در آشیانگردی هم صورت میپذیرد اما با این تفاوت که در محیط زندگی فرد شکل میگیرد. به طور کلی هر تغییر در فعالیت های روزمره که فرد با هدف کسب آرامش و تفریح انجام می دهد را شامل می شود مثلاً : فاصله گرفتن از فضای مجازی و اخبار که به طور روزمره به آنها می پرداختید و تمرکز روی خود و افراد مهم در وزندگی گذران وقت در فضای باز و طبیعت اطراف برنامه ریزی برای فعالیت ها و تمرینات ورزشی که همیشه انجام آنها را در سر داشته اید مانند پیاده روی دوچرخه سواری نرمش و ورزش در پارک تجربه اردو و شب مانی در مکانی مناسب و تماشای ستارگان، اقامت در هتلها و اقامتگاههای اطراف محل زندگی رفتن به تئاتر جشنواره ها کنسرت های موسیقی و فعالیت های هنری و جذاب فواید این مدل گردشگری و تفریحی چیست؟ مطالعات نشان داده حس لذت تفریح و رفاه (welbeing) درافراد مورد آزمایش که کارمندانی بودند که آخر هفته را در منزل به استراحت و تفریح و فراغت از کار و مسئولیت سپری کردند، تفاوت چندانی با سفر دور ندارد . در آشیانگردی ، تفریح و تجدید قوا با صرف زمان و هزینه ی اندک می تواند کیفیت مطلوب و آرامش خاطر برای شهروندانیک منطقه به بار آورد و از طرفی این مدل گردشگری با افزایش میزان تقاضا موجب توسعه و رونق صنعت گردشگری و کسب و کارهای وابسته به آن در منطقه می گردد. به عبارتی « جامعۀ محلی برای جامعۀ محلی». آیا آشیانگردی در بحران کرونا کارکردی داشته و هتل ها چه نقشی در این بین دارند؟ این سوال را من با مثالهایی از چند کشور و مقصدهای گردشگری پاسخ می دهم ؛ اسلوونی دولت اسلوونی با مشاوره کارشناسان و دانشمندان، کوپنهای اقامتگاهی را معرفی کرد که بر اساس آن، هر شهروند یک کوپن به ارزش ۲۰۰ یورو دریافت کرد. از طریق این طرح ، دولت ۳۵۰ میلیون یورو برای آشیانگردی به ساکنان یارانه پرداخت نمود. نتایج اولیه مثبت اعلام شد. در هفت هفتۀ اول ، تقریباً ۱۵ ٪از کوپنها استفاده شد. نمایندگان صنعت گردشگری اسلوونی از این استراتژی راضی هستند چراکه در شرایط بحران کرونا پیش بینی می شد این صنعت با ۷۰ ٪افت برای سال ۲۰۲۰ مواجه باشد که با کاربرد این استراتژی این رقم به ۴۰ ٪رسید. سنگاپور نمونه ی دیگر، کشور سنگاپور است.مردم سنگاپور به شدت به تفریح و مسافرت علاقمندند در شرایط حال حاضر با توجه به بحران کرونا و بسته شدن مرزهای بین المللی، مردم جهت برآوردن نیاز خود به تفریح و گردش این سبک گردشگری را تجربه کردند. در این طرح دولت و جامعه محلی با مشارکت، موجب رونق و بازگشایی ۶۵ تا ۷۰ درصد هتل ها شدند. بعلاوه در راستای این طرح ، فعالیتهای گوناگون مانند رستوران، جلسات یوگا، برنامه های پیوند خانوادگی، شنا، کلاسهای آشپزی، آبگرم و...از جانب هتلها برای خانواده ها فراهم گردید. هنگ کنگ در هنگ کنگ نیز دولت با کمک بخش خصوصی بازار تبلیغاتی خود را با ساخت چند ویدیوی جذاب با آهنگ های محبوب و با محوریت شهر و جاذبه های دیدنی و معرفی رستورانها و سرآشپزهای معروف انگیزۀ گردشهای محلی و آشیانگردی را ایجاد نمود. برای تشویق مردم به گردش محلی، بسته های تخفیف و حمایتهای مالی و ارائۀ کارتهای اقامت در نظر گرفته شد. چین چین نیز در جزیره ماکائو برای مقابله با رکود ناشی از کووید۱۹،کارزار تبلیغاتی وسیع مشتریان محلی را هدف قرار داده است و تبلیغات محلی با محوریت گردشگری نوپای «تعطیلات و غذا» (foodcation) که البته بیشتر بر اقامت در هتلهای محل زندگی افراد تمرکز دارد، صورت پذیرفت. آشیانگردی در ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟ بیراه نیست اگر بگوییم در فرهنگ ایرانی از دیرباز این نوع سفر و تفریح، با عنوان گردش وجود داشته است. همانطور که می دانیم محوریت مراسم و جشنهای ما از گذشته های دور (ملی و دینی)، منزل و طبیعت و پرداختن به خود و اطرافیان است. با داشتن این پیشینه و قرابت، و از سوی دیگر وجود پتانسیل های فراوان موجود در هر شهر ( تهران به تنهایی بیش از ۲۰۰۰ جاذبه دارد ) و منطقه ای، قطعاً با برنامه ریزی های منسجم از سوی دولت ، شهرداری ها و صاحبان کسب و کارها، با رویکرد آشیانگردی، می توان رونق و شادابی را به شهرها و کسب و کارها آورده و هر منطقه را یک مقصد گردشگری برای مردم همان منطقه تعریف نمود. حتی پس از همه گیری کرونا با ابزار آشیانگردی به عنوان یک استراتژی، برای رونق اقتصادی و توسعۀ عدالت اجتماعی گامی برداشت. ✍🏻 به قلم س. مفخمی ▫️ کارشناس ارشد مدیریت جهانگردی دانشگاه تهران
ایجاد شده: 19/اردیبهشت/1400 آخرین ویرایش: 26/اردیبهشت/1400 مقالات و یادداشت هابه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز ، مرگ همواره با حسی از ترس همراه است. این حس حتّی به مکانها و اتفاقات مرتبط با عامل ترس هم منتقل میشود. بنابراین وقتی حادثهای تراژیک و مرگبار در نقطهای اتفاق افتد، شما همان حسی را از محل رویداد میگیرید که از خود اتفاق. طبیعتاً انسان باید از عواملی که باعث ترس او است دوری کند، اما کسانی هم هستند که ترس مانعی برای آنها نیست و در نتیجه نوعی از گردشگری به وجود آمده که به آن گردشگری روح یا ارواح میگویند. در این نوع از سفر، مسافران سراغ مقاصدی میروند که مثلا هدف بمبگذاری یا حملات تروریستی بودهاند، یا افراد زیادی جان خود را در مقصد مورد بازدید از دست دادهاند. هدف افراد از سفر به این مناطق متفاوت است، گاهی هدف ادای احترام به روح انسانهایی است که مرگ تراژیکی را تجربه کردهاند و گاهی برای آشنایی با تاریخ منطقه. مواجهه با مرگ، اشتیاقی خشونتبار تمایل برای قراردادن خودمان در موقعیتهای مواجهه با مرگ، قدمتی بیش از دوران معاصر دارد. شاید نمیشد روی آن نام گردشگری سیاه یا زیرشاخه آن گردشگری روح را گذاشت، اما در آن زمان هم هدف از این ارتباط تفریحات بوده است. بهعلاوه، در دوران باستان، این توجه شکل بیضررِ امروزی را نداشته و بسیار خشنتر و با استاندارهای امروزی غیراخلاقیتر بوده. مثلا نمونههای آن را در جنگهای گلادیاتورها میبینیم. زمانی که افراد باید برای زنده ماندن میجنگیدند، میکشتند یا کشته میشدند. یا مثلا زمانی که مردم با اشتیاق هر چه تمامتر برای مشاهده اعدامهای عمومی جمع میشدند و حتی گاهی حاضر بودند بابت دیدن لحظه کشته شدن یک انسان وجهی پرداخت کنند. از قرن ۱۹ اما، شکل این توجه تغییر کرد. در این زمان شرکتهایی بودند که سفرهایی را به مقصد مناطق جنگزده برگزار میکردند یا حتی سردخانهها را به علاقهمندان نشان میدادند. به مرور سفرهایی به وجود آمد که دیگر مرگ مرکزیت آنها نبود. بله مرگ و تراژدی بخش مهمی از سفر بود اما تمرکز روی آن قرار نمیگرفت. با شکل گرفتن این تفکر است که گردشگری سیاه و بعدها به تبع آن گردشگری روح به وجود میآید. گردشگری سیاه و تجربههای تراژیک گردشگری سیاه با اینکه با مرگ ارتباط مستقیم دارد، اما بیشتر بر تجربیات انسانها یا تراژدیهایی که اتفاق افتاده تمرکز میکند. به همین دلیل است که انواع مختلفی از مقاصد را شامل میشود، از زندان و اردوگاههای کار اجباری گرفته تا مناطق جنگزده و گورستان. تعاریف مختلفی درباره این نوع از گردشگری هست. اما همه شاخههای گردشگری سیاه تراژیک و غمگین نیستند. انواعی از این نوع سفر هم وجود دارند که مفرحتر هستند، مثلا انواعی که بر مسائل ماورالطبیعه مانند روحها تمرکز میکنند. گردشگری روح با اینکه گردشگری روح بخشی از گردشگری سیاه است، اما به هیچ وجه غم و سنگینی گردشگری سیاه را ندارد. این نوع از گردشگری حسی از ترس را در فرد بر میانگیزد. در همه فرهنگها، افسانهها و اسطورههایی هستند که میتوانند تبدیل به گردشگری روح یا ماورالطبیعه شوند. مثلا افرادی را فرض کنید که به قصر کنت دراکولا، اشرافزاده خونخوار رومانیایی، سر میزنند. در این سفر هدف صرفا خوشگذرانی، هیجان و شاید اندکی ترس باشد. همه این تجربیات را در مقاصد دیگر مانند خانههای تسخیر شده، مقاصدی که به جادو و جادوگری شهرت دارند، یا مقاصدی که قبلا قتل در آنها رخ داده است هم تجربه میکنید. روز به روز، افراد بیشتری به این سبک از گردشگری تمایل پیدا میکنند و فرصتهای بیشتری هم برای آن به وجود میآید، اما داستان از کجا شروع شد. زمانی که روحها بخشی از صنعت گردشگری شدند با اینکه نمیتوانیم تاریخ دقیقی را به عنوان شروع گردشگری روح یا ماورالطبیعه اعلام کنیم، اما با اطمینان میگوییم که انگلیسیها در این زمینه پیشقدم هستند. اسکاتلند، تاریخی طولانی در خانههای تسخیر شده دارد و سفرهای این چنینی، چنان پرطرفدار شده که کمتر شهری را پیدا میکنید که مقصدی برای گردشگری ماورالطبیعه نداشته باشد. البته این طور نیست که مسافران واقعا توقع داشته باشند که در این خانهها روح ببینند، اما در هر حال، احتمال آن کاملا رد نشده است. چه روح ببینید و چه نبینید، بازدید از این سایتها میتواند جذاب باشد. گاهی انگیزه افراد بازدید از مکانی است که افراد زیادی راجع به آن حرف میزنند، گاهی علاقه به تاریخ است، چرا که بیشتر این مقاصد اهمیت تاریخی هم دارند و گاهی هم صرفا حس هیجانی است که در این مقاصد تجربه میکنند. حس ترسیدن به تنهایی جذاب است و خیلیها از تجربه آن لذت میبرند. درست مثل زمانی که در شهربازی هستیم یا وقتی فیلم ترسناک میبینیم. هیچکس واقعا نمیداند ریشه این تمایل از کجاست. اما، بالارفتن تعداد فیلمهای ترسناک به تنهایی، میتواند نشانی از این تمایل باشد. گردشگری روح یا تورهای روحگیری شاید فکر کنید گردشگری روح همان تور روحگیری در خانههای تسخیر شده است. اما اشتباه میکنید. در برنامههای روحگیری، شرکتکنندگان نقش فعالتری دارد و بیشتر با کل برنامه درگیر هستند. در حالیکه در گردشگری ماورالطبیعه، شرکتکنندگان بیشتر مشاهدهگر هستند و کمتر در برنامه دخیل میشوند. در تورهای روحگیری به شرکتکنندگان ابزار مرتبط هم داده میشود که قرار است به آنها کمک کند راحتتر روحها را پیدا کرده و با آنها ارتباط برقرار کنند. البته تمام این فعالیّتها صرفا جنبه تفریح دارد و خطری متوجه کسی نیست. هر چند که متخصصینی هستند که دورههایی درباره روحگیری برگزار کردهاند و درباره تاریخ و روشهای مواجهه با روحها صحبت میکنند. ساختمان تسخیرشده دوبلین در ایرلند، جزیره آلکاتراز و برج لندن، جزو محبوبترین مقاصد گردشگری روح هستند. بهعلاوه، شهرهایی هم هستند که به دلیل تاریخچه تراژیک و گاه ترسناکشان، بازدیدکنندگان بسیاری را جذب میکنند. شهرهایی مانند کاراکوی در ترکیه که ساکنانش بعد از جنگ جهانی اول آن را رها کردهاند. شهر بلچیته در اسپانیا که یادگاری از جنگهای داخلی است. شهر اورادور سور گلان در فرانسه که آلمانها تمام ۶۰۰ نفری که در آن زندگی میکردند را بیرحمانه قتل عام کردند. شهر کولمانسکوب در نامبیا که روزی یکی از مراکز استخراج جواهر در آفریقا بود و با تمام شدن ذخایر، ساکنانش آن را رها کردند و شهرهای سنت المو در کلورادو، پیرامیدن در شوروی و سنت لورا و هامبراستون در شیلی که درست مانند کولمانسکوب، معدن داشتند و با تمام شدن ذخایر، رها شدند.
ایجاد شده: 11/اردیبهشت/1400 آخرین ویرایش: 11/اردیبهشت/1400 اخبار خارجیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز ، در حالی که ساختههای رباتیک دست بشر مریخ را برای یافتن نشانههای حیات باستانی و بررسی و آزمون شرایط حیات کاوش میکنند، برنامههای سکونت انسان روی مریخ هم ابعاد تازهتری به خود میگیرد. در این زمینه بهتازگی یک شرکت با نام «آبیبو» (ABIBOO) از طرح خود برای ساخت نخستین شهر مریخی رونمایی کرده است. شرکت معماری «آبیبو» طراحی کاملی از برنامهی خود برای ساخت اولین شهر مریخی انجام داده است. نخستین شهرک بزرگ مریخی که «شهر نووآ» (Nüwa City) نامیده میشود، میتواند ۲۵۰ هزار نفر را در خود جای دهد و در امتداد و درون یک صخرهی عظیم ساخته خواهد شد. جایی که مردم بدون قرارگیری در معرض خطر تابش مرگبار کیهانی، به نور خورشید دسترسی خواهند داشت. دالانهای عظیم ماه و مریخ؛ مکانی مناسب برای سکونت انسان طبق اعلام شرکت آبیبو ساختوساز این شهر مریخی میتواند تا سال ۲۰۵۴ آغاز شود و اولین مهاجران بالقوهی آن احتمالا تا سال ۲۱۰۰ به آن نقل مکان خواهند کرد. اینطور که در رندرهای این شهر دیده میشود، فضای داخلی اتاقهای لوکس نووآ را نشان میدهد و فارغ از اینکه آیا هدف قرار دادن سال ۲۱۰۰ واقعگرایانه است یا خیر، بسیار تماشایی هستند. به گفتهی آبیبو این شرکت تمهیدات لازم را برای چگونگی فعالیت مستقل یک شهر مریخی و تأمین نیازهای خود درنظر دارد. قرار داشتن در کنار یک صخره باعث میشود تا مهاجران در خانههای شخصی زندگی کنند و بخشهای دیگر شهر برای کشاورزی، دامپروری و تأمین انرژی مانند استفاده از آرایههای خورشیدی، استفاده شود. هدف این است که یک تمدن پایدار در سطح مریخ ساخته شود و بتواند بدون نیاز به حملونقل پیوسته با زمین به حیات خود ادامه دهد. با این وجود هنوز برنامهی دقیقی برای چگونگی عملی شدن این ایده وجود ندارد. قطعا ادامهی مسیر دشوار خواهد بود. فشار جو در مریخ ۱ درصد فشار زمین، دما بسیار سرد و تابش پرتوهای کیهانی بالاست به گونهای که هر پوست بدون محافظی در معرض آن قرار بگیرد خواهد سوخت. «آلفردو مونوز» (Alfredo Muñoz) بنیانگذار استودیوی معماری آبیبو گفت: «ما مجبور شدیم تا بسیاری از تحقیقات را بر اساس محاسبه و کار با دانشمندان انجام دهیم تا بفهمیم که در مریخ با چه شرایطی روبهرو خواهیم شد. روشن است که باید با چالشهایی روربهرو شویم که کاملا مختص شرایط مریخ است و یکی از آنها فعالیت در گرانش تنها یک سوم گرانش زمین است.» با وجود این چالشها اما خوشبختانه کربن دیاکسید و آب در سطح مریخ وجود دارد. مونوز افزود: «آب یکی از مزیتهای بزرگی است که در مریخ داریم و کمک میکند تا بتوانیم مواد مناسب برای ساختوساز را بهدست آوریم. اساسا با آب و کربن دیاکسید میتوانیم کربن بسازیم و با کربن میتوانیم فولاد تولید کنیم.» علاوه بر این تلاشهایی مانند تولید اکسیژن از جو مریخ که برای نخستینبار توسط ابزار ماکسی مریخنورد پشتکار انجام شد، امیدها به حضور پایدار در مریخ را افزایش داده است. طرح آبیبو این است که فقط از مواد تهیه شده از مریخ برای ساخت نخستین شهرک مریخی استفاده کند. پروژهی شهر جدید نووآ در مریخ بخشی از یک برنامهی علمی بزرگتر است که توسط انجمن مریخ (Mars Society) و با همکاری شبکهی سانت (SONet) که یک تیم بینالمللی از دانشمندان و دانشگاهیان است، سازماندهی میشود. مونوز توضیح داد: «آنچه که با حرکت در مسیر توسعهی یک شهر کاملا پایدار در مریخ میآموزیم، ایدهها و بینش خوبی دربارهی کارهایی که میتوانیم به صورت متفاوت در زمین انجام دهیم برای ما به ارمغان میآورد.» بسیاری از مردم علاقهی زیادی به حضور پایدار انسانی در مریخ دارند. از «کارل ساگان» (Carl Sagan) گرفته تا «رابرت زوبرین» (Robert Zubrin) و از علاقهمندن مریخ گرفته تا «ایلان ماسک» (Elon Musk) مدیرعامل اسپیسایکس، این علاقه بسیار شدید است. در حالی که بهنظر میرسد برخی از تخمینهای ایلان ماسک خیلی بلندپروازانه باشد، اما این اتفاق نظر در حال افزایش است که هر شهر آینده در مریخ در نهایت باید خودکفا باشد. در غیر این صورت مردم ساکن در سیارهی سرخ هرگز مستقل از زمین نخواهند بود.
ایجاد شده: 6/اردیبهشت/1400 آخرین ویرایش: 6/اردیبهشت/1400 اخبار خارجی