نتایج جستجو...
گردشگری فضایی، صنعت رو به پیشرفت

گردشگری فضایی، صنعت رو به پیشرفت

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، در سال‌های اخیر، گردشگری فضایی از حالت فانتزی و خیالپردازانه خارج شده و بازار روبه‌رشدی را وعده می‌دهد که انتظار می‌رود تا سال ۲۰۳۰ حداقل به ارزش ۳ میلیارد دلار برسد. در حالی که شرکت‌هایی مانند اسپیس‌ایکس فناوری موشک‌های قابل استفاده مجدد را آزمایش می‌کنند تا پروازهای فضایی را برای مردم مقرون‌به‌صرفه‌تر و در دسترس‌تر سازند، سایر شرکت‌های خصوصی از جمله ویرجین گلکتیک و بلو ارجین در حال سرمایه‌گذاری روی گردشگری فضایی خارج از جو هستند تا اهالی زمین را به اصطلاح وارد لبه فضا کنند. انتظار می‌رود فقط مسافران ثروتمند و محققان در آینده نزدیک به گردشگری فضایی دسترسی داشته باشند اما در بلندمدت می‌توان انتظار داشت شهروندان عادی نیز بتوانند از مواهب فناوری بهره ببرند. تکامل فناوری نقش مهمی در اعزام گردشگران بیشتر به فضا دارد و از چند جنبه تأثیرگذار بر روند آینده گردشگری فضایی اثر می‌گذارد. سفرهای توریستی خارج از جو سفرهای خارج از جو احتمالاً اولین بخش فرعی گردشگری فضایی خواهد بود اما احتمالاً کوتاه‌مدت‌ترین آنها خواهد بود. با این حال بلو ارجین با حمایت جف بزوس روی سیستم نیوشفرد خود کار می‌کند. در این سیستم، گردشگران فضایی با استفاده از یک راکت به فضا منتقل می‌شوند. سپس راکت از کپسول جدا می‌شود و آنها با چتر نجات به زمین برمی‌گردند. شرکت ریچارد برانسون یعنی ویرجین گلکتیک نیز متکی به یک «هواپیمای فضایی» است که از یک حامل هوایی جدا شده و با یک موتور موشکی که سرعتش قابل تنظیم است مسافران را از جو خارج می‌کند. سیستم‌های شاتلِ هر دو شرکت طوری طراحی شده‌اند که مسافران را به بیش از ۵۰ مایل بالاتر از جو زمین می‌برند و این امکان را می‌دهند تا به مدت چند دقیقه بی‌وزنی را تجربه کنند. بلو ارجین به تازگی این سفر را امتحان کرده است و ویرجین گلکتیک قرار است در ماه دسامبر این کار را با سفینه اسپیس‌شیپ-‌۲ انجام دهد. این پروازهای فضایی کوتاه‌مدت اولاً‌ فرصت‌هایی را برای تحقیقات علمی فراهم می‌کنند و ثانیاً رویای گردشگری فضایی را به معنای حقیقی کلمه تحقق می‌بخشند. متداول شدن گردشگری فضایی مستلزم وضع قوانین جدید برای رصد فضا از جنبه‌های مختلف است. با این وجود باید به این نکته توجه داشت که عطف به هزینه‌های بالا و کوتاه‌مدت بودن سفرها، نگرانی‌هایی در مورد کاهش علاقه عمومی به گردشگری فضایی وجود دارد. این امر ممکن است بازار این صنعت را تحت‌الشعاع قرار دهد زیرا مسافران در انتظار تحولات جدید در این زمینه هستند. اما امید می‌رود بتوان با این ابزارها، زمینه لازم برای سفرهای تجاری درون زمین مهیا شود. برای مثال این برنامه‌های فضایی را می‌توان با سفرهای هوایی طولانی‌مدت درون زمین جایگزین کرد. اسپیس‌ایکس اعلام کرده است که قصد دارد از موشک خود برای پرواز ۱۰۰ نفر در سراسر جهان استفاده کند. براساس این روش، پرواز ۱۵ ساعته از نیویورک به شانگهای در ۳۹ دقیقه انجام خواهد شد. به گفته شرکت خدمات مالی و بانکداری یوبی‌اس «اگر تنها ۵ درصد از میانگین ۱۵۰ میلیون مسافری که در پروازهای ۱۰ ساعته(یا بیش از آن) سفر می‌کنند، ۲۵۰۰ دلار به ازای هر سفر بپردازند در این صورت ممکن است ۲۰ میلیارد دلار در سال سود به شرکت اسپیس‌ایکس برسد.» در گزارش اخیر یوبی‌اس آمده است: «گردشگری فضایی همچنین می‌تواند مقدمه لازم را برای توسعه سفرهای طولانی‌مدت روی زمین فراهم کند.» سفر به فضا و تعطیلات مداری گردشگری مداری یکی دیگر از اهداف اصلی آژانس‌های دولتی و شرکت‌های فضایی خصوصی است که اهداف بلندمدت اقامت در ماه و مریخ را در آینده نه‌چندان‌دور در سر می‌پرورانند. برخلاف سفرهای رایج خارج از جو، ‌ گردشگری مداری مستلزم باقی ماندن در فضا برای حداقل یک دور چرخش کامل زمین است. شرکت‌های بوئینگ، اسپیس‌ایکس و آکسیوم اسپیس در نظر دارند تا از سال آتی شروع به اعزام منظم گردشگران به ایستگاه فضایی بین‌المللی با فضاپیماهای تجاری کنند. اسپیس‌ایکس همچنین با شرکت اسپیس‌ادونچرز (Space Adventures) همکاری می‌کند تا در اواخر سال ۲۰۲۱ یا اوایل سال ۲۰۲۲ چهار گردشگر را برای چند روز به مدار نزدیک زمین اعزام کند. در حالی که روزبه‌روز، شرکت‌های بیشتری گردشگری در فضا را در دستور کار خود قرار می‌دهند، به نظر می‌رسد تعطیلات مداری به یک روند محبوب در گردشگری فضایی تبدیل خواهد شد. البته زیرساخت‌های لازم برای اجرای برنامه تعطیلات مداری، از جمله احداث هتل در مدار زمین یا حتی روی ماه، به دلیل اینکه شرکت‌های زیرساخت فضایی هنوز به طور کامل توسعه پیدا نکرده‌اند در ابتدای راه خود قرار دارد. بخش عمده‌ای از این زیرساخت‌ها در مراحل اولیه باقی مانده است اما ایجاد اقامتگاه‌هایی در مدار نزدیک زمین خیلی دور از دسترس نیست. در یکی از طرح‌های مطرح‌شده انتظار می‌رود مسافران با استفاده از گرانش زمین در یک بالون پر از هیدروژن با کپسول تحت فشار به فضا بروند. همچنین طراحی یا بازسازی ایستگاه فضایی برای پذیرایی از مهمانان در دستور کار قرار گرفته است. ناسا قصد دارد به طریقی از ایستگاه فضایی بین‌المللی برای گردشگری تجاری استفاده کند. ایستگاه آرورا، هتلی لوکس است که قرار است در ازای ۹.۵ میلیون دلار به مدت ۱۲ روز از ۶ مهمان در مدار نزدیک زمین پذیرایی کند. طبیعتاً این رقم بالا است اما کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که قیمت‌ها همچون فناوری‌های کامپیوتری و تلفن همراه کاهش خواهد یافت. یکی دیگر از گزینه‌های سفر فضایی، زیستگاه‌های فضایی قابل توسعه‌ای است که به عنوان هتل‌های مداری عمل خواهند کرد. ایستگاه فضایی بادی بیگلو اسپیس یعنی B۳۳۰ یک نمونه از این زیستگاه‌های فضایی است. با افزایش تقاضا، شرکت‌های بیشتری روی این دسته از زیستگاه‌های بادی سرمایه‌گذاری خواهند کرد. بیگلو اسپیس همچنین قصد دارد ماژول متصل به ایستگاه فضایی بین‌المللی را به عنوان یکی از اولین هتل‌های فضایی توسعه دهد. تعطیلات در فضا سرانجام دروازه‌ای برای سکونت در ماه و مریخ تبدیل خواهد شد. شکوفایی صنعت فضا و اقتصاد جهانی شرکت‌های خصوصی فضایی به طور اختصاصی در زمینه گردشگری فضایی سرمایه‌گذاری می‌کنند و شرکت‌هایی مانند یوبی‌اس دسترسی به فضا را برای فرصت‌های گسترده‌تر سرمایه‌گذاری در نظر می‌گیرند. به نظر می‌رسد به تدریج تعداد بیشتری از مهندسان نسل بعدی برای آموزش‌های فضایی تعلیم خواهند دید و در نهایت موانع عمومیت یافتن آن را کاهش می‌دهند که این مسئله باعث افزایش رقابت، کاهش هزینه‌ها و در نهایت امکان‌پذیر شدن سفرهای فضایی برای شهروندان عادی می‌شود. البته عوامل ایمنی، راحتی و سلامتی بسیار مهم هستند که باید در نظر گرفته شوند. قبل از سفر گردشگران به فضا، آموزش، غربالگری پزشکی و معافیت از مسئولیت باید مورد بررسی قرار گیرد. همگانی‌سازی گردشگری فضایی می‌تواند بر بسیاری از عوامل اجتماعی و اقتصادی روی زمین تأثیر مثبت بگذارد و با ایجاد اشتغال، آموزش شهروندان در مورد فضا، ‌احتمالاً‌ حوزه‌های مرتبط با آن مانند به کارگیری انرژی خورشیدی نیز بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.

ایجاد شده: 16/مهر/1400       آخرین ویرایش: 16/مهر/1400     اخبار خارجی
گردشگری حلال در ترکیه، فراتر از انتظارات

گردشگری حلال در ترکیه، فراتر از انتظارات

به گزارش خبرگزاری شبستان ، امرالله طرخان، دبیرکل اتحادیه بین المللی گردشگری حلال در گفتگو با خبرگزاری آناتولی گفت: در موسم کنونی توجه بسیاری به گردشگری شده است و توجه به گردشگری حلال هرسال افزایش می یابد. این مسئله سرمایه گذاران بیشتری را در این بخش جذب خود کرده است. توجه به گردشگری حلال در موسم امسال از پیش بینی این اتحادیه فراتر رفته است. طرخان تاکید کرد: گردشگران ترجیح می دهند در مراکزی به سرببرند که خدمات گردشگری حلال ارایه می دهند. به همین دلیل این افراد تمایل دارند که تعطیلات خود را درترکیه بگذرانند، زیرا این مراکز مطابق با ویژگی های حلال هستند.علاوه براین، ترکیه طیف گسترده ای از مکان های تاریخی و طبیعی را دربرمی گیرد. وی ادامه داد: ترکیه به خصوص در دوران بحران کرونا، خدمات بیشتری برای گردشگرانی که ترجیح می دهند در مراکز ارایه دهنده خدمات گردشگری حلال اقامت کنند، فراهم می کنند. این مسئله علاوه بر خدمات گردشگری ایمن است. طرخان افزود: ترکیه کشوری پیشتاز در گردشگری حلال در سطح جهان است. موسم گردشگری کنونی بسیار درخشان بوده است. ترکیه نخستین کشوری است که به ذهن مسافرانی که تمایل به گردشگری حلال دارند، می رسد. دبیرکل اتحادیه بین المللی گردشگری حلال گفت: ترکیه مزایای مختلفی از جمله تنوع مقاصد گردشگری، کیفیت امکانات و خدمات و قیمت مناسب برخوردار است. این عوامل در فرآیند ترجیح و انتخاب کشور برای گذراندن اوقات فراغت تاثیر می گذارد. وی ادامه داد: ترکیه به موسم گردشگری امسال  با انتظارات زیادی وارد شد، اما توجه به بخش گردشگری حلال رکوردی را ثبت کرد که فراتر از انتظارات بود. موفقیت به دست آمده در گردشگری حلال بر سودهای به دست آمده در این موسم تاثیر گذاشت. این وضعیت برای سرمایه گذاران بخش گردشگری حلال تاثیر مثبت داشته است. وی گزارش داد: میزان اشغال هتل در مراکز ارایه دهنده گردشگری حلال تا آغاز سپتامبر به 100 درصد رسید. ترکیه بیش از 100 مرکز گردشگری دارد که براساس مفهوم گردشگری حلال فعالیت می کنند.

ایجاد شده: 16/مهر/1400       آخرین ویرایش: 16/مهر/1400     اخبار خارجی
گردشگری مسئولانه، احترام به محیط زیست و تحقق توسعه پایدار گردشگری

گردشگری مسئولانه، احترام به محیط زیست و تحقق توسعه پایدار گردشگری

امروزه صنعت گردشگری پیشرفت بسیاری را در خود دیده، چنانکه طبق گزارش شورای جهانگردی(WTTC) در سال 2018، صنعت گردشگری بیش از 10درصد از تولید ناخالص جهان را شامل می شود، و همگام با رشد این صنعت و توجه کشورهای جهان به آن، تجربیات مفیدی در مسیر تکامل و بهره وری هر چه بهتر از این صنعت درآمدزا به دست آمده است و در این شرایط شاهد اهمیت این صنعت در حوزه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، محیطی و ... هستیم. مفاهیمی چون گردشگری خلاق، گردشگری پایدار و مانند آن خبر از مقبولیت صنعت گردشگری در جهت پیشرفت و بهبود سطح زندگی جوامع میزبان و بهبود سطح زندگی مردم و حفاظت از محیط زیست دارد.  در این میان لازم است به مفهومی مهم در تعاریف و مفاهیم گردشگری پرداخته شود: گردشگری مسئولانه((Responsible Travel. در تعریف این مفهوم می توان گفت گردشگری مسئولانه خصیصه ای رفتاری است که بر اساس اصول اولیه احترام به محیط زیست و جوامع محلی میزبان بنا نهاده شده است. می توان گفت این مفهوم به معنای نوعی خاص از گردشگری نیست بلکه رفتاری است که لازمه توسعه پایدار گردشگری در همه مناطق گردشگر پذیر است. شاخه هایی از گردشگری مانند اکوتوریسم از ابتدای امر مفهوم گردشگری مسئولانه را در خود ساری و جاری داشته اند، لیکن شرایط کنونی گردشگری در جهان و لزوم حفاظت از منابع و انواع جاذبه های گردشگری ایجاب می کند که این مفهوم در برنامه ریزی کلیه انواع گردشگری مورد توجه قرار گرفته و جریان داشته باشد. گردشگری مسئولانه به دنبال ایجاد مکانی بهتر برای زندگی افراد و مقصدی پایدار، مانا و اقتصادی برای سفر و بازدید مردم است. گردشگری مسئولانه یک کنش آگاهانه  و مسئولانه در راستای تحقق گردشگری پایدار است. گردشگری پایداری که سه حوزه اصلی را هدف قرار می دهد و سعی در ایجاد توازن بین این سه عنصر دارد که عبارتند از: اقتصاد، جامعه و محیط زیست. بنابراین تحقق این مقوله نیازمند همکاری بین عوامل مختلف دخیل در صنعت گردشگری همچون مسئولان، مدیران ، دولتمردان، فعالان صنعت گردشگری، عوامل اجرایی صنعت گردشگری و گردشگران و از همه مهم تر جامعه محلی میزبان است. توجه به این مفهوم مهم از صنعت گردشگری در سال 1966 بود که متن سیاست ملی گردشگری آفریقای جنوبی، از توافقی بر سر عبارت " گردشگری مسئولانه" خبر داد. در این سیاست فاکتور اصلی، رفاه جامعه محلی ذکر شده بود. همچنین در سال 2002 اطلاعیه کیپ تاون در خصوص گردشگری مسئولانه در مقاصد سفر منتشر شد و توافق شد که محل های زندگی افراد بهبود یابد و محل های بهتری برای بازدید گردشگران فراهم آید. ازین پس، توجه کشورهای مختلف و مردم و فعالان محیط زیست معطوف به این شیوه سفر شد تا هم گردشگران از سفرشان لذت ببرند و هم وظیفه شان را در قبال محیط زیست، جوامع بومی، کسب و کار محلی، تداوم بهبود کیفیت سطح زندگی آنها به انجام رسانند. در این مسیر بیانیه ها و شیوه نامه های مفیدی نیز مد نظر قرار گرفت و به وضع مقررات و توجهات خاصی نیز منجر شد. از جمله :  - توجه به افزایش منافع اقتصادی مردم محلی و بهبود وضع تندرستی - دخیل کردن جامعه محلی در تصمیماتی که در زندگی ایشن موثر است. - نقش های مثبت در راستای حفاظت از میراث فرهنگی تاریخی و طبیعی - ایجاد ارتباطی معنی دار، آگاهی فرهنگی و درک متقابل میان گردشگران و جامعه محلی  و مواردی دیگر. توجه به گردشگری مسئولانه نیاز امروزه صنعت گردشگری ایران: اصول گردشگری مسئولانه و چهارچوب کلی آن، بهبود رفتار آگاهانه و مسئولانه در جهت استفاده از موقعیت های گردشگری و منتفع ساختن جوامع بومی و محلی را مورد تاکید قرار می دهد. امروزه با توجه به شرایط بیماری همه گیر کرونا و کاهش سفرهای بین المللی، در اکثر نقاط جهان از جمله ایران، رفتار گردشگران در استفاده از ظرفیت های داخلی بخصوص بستر طبیعت فزونی یافته و به سمت انواع طبیعت گردی، استفاده از محیط های جذاب و بکر و دورافتاده سوق پیدا کرده است. نکته ای که در مورد این نوع از گردشگری و سفر باید مدنظر قرار گیرد این است که سرلوحه قرار گرفتن گردشگری مسئولانه در استفاده از این جاذبه ها لازم است چرا که استفاده غیرمسئولانه و عدم توجه به شرایط محیطی و بومی ، خطر تخریب جاذبه ها و به هم خوردن دورنمای کلی اهداف توسعه پایدار گردشگری را به همراه خواهد داشت. اصول گردشگری مسئولانه می تواند توجه به مسائلی از قبیل شعار خوب اکوتوریست ها که " فقط در طبیعت باید ردپا باقی بماند" باشد و توجه به مواردی مانند: خرید سوغات از صنایع دستی و هنرهای بومی مردم منطقه به جهت کمک به اقتصاد محلی ، توجه و احترام به فرهنگ و آداب و رسوم و سنن مردم منطقه، عدم تولید زباله و حفظ محیط زیست منطقه از آلودگی، کمک به انتقال فرهنگ های خوب و آداب و رسوم جوامع محلی در جهت معرفی منطقه، کمک به شناسایی غذاهای محلی و استفاده ازظرفیت های غذاهای منطقه به جای رستوران های بزرگ، استفاده از وسایل حمل و نقل افراد محلی به جای وسایل نقلیه همیشگی در جهت منتفع کردن اقتصاد بومی منطقه، کمک به حفظ و نگهداری حیات جانوری و گیاهی منطقه و جلوگیری از تخریب اکوسیستم منطقه میزبان، تلاش در جهت اقامت در اقامتگاههای بوم گردی و محلی منطقه به جای لقامت در هتل ها و مسافرخانه ها و مواردی از این قبیل. نکنه حائز اهمیت دیگر در سفر مسئولانه این است که اگر به حفظ و احترام به جامعه میزبان در مناطق سفر در طبیعت و مناطق بومی و محلی توجه نشود شاهد تخریب آثار و جاذبه های طبیعی فرهنگی و محیطی خواهیم بود. متاسفانه امروزه با هجوم گسترده گردشگران به مناطق مختلف کشور شاهد تخریب مناطق طبیعی مانند برخی چشمه ها، تالاب ها، جنگلها، دشت ها و ...هستیم چرا که توجه به مفهوم سفر مسئولانه در برنامه ریزی سفر و گردشگری مورد توجه کافی قرار نگرفته است. امروزه عدم توجه به مفهوم گردشگری مسئولانه و آثار تخریبی گردشگران، از جنبه های مختلف در شهرها و مناطق مهم گردشگر پذیردنیا مانند ونیز یا بارسلون، با انبوه گردشگران ورودی به این مناطق مواجه هستیم که این انبوهی مسافر آسیب های فراوانی به این شهرها زده و مردم بومی مانند گذشته میلی به استقبال از گردشگران ندارند و همین موضوع متاسفانه باعث شده این مناطق تصمیم به گران کردن هزینه های توریستی بگیرند تا از میزان گردشگران ورودی بکاهند. در نهایت نتیجه گرفته می شود که گردشگری مسئولانه که نیاز تغییر رفتار و توجه به ظرفیت ها و پتانسیل های بالای صنعت گردشگری است، باید سرلوحه برنامه ریزی مسئولان و مورد توجه گردشگران و مسافران امروز قرار گیرد، تا اهداف مثبت حاصله از این رفتار آگاهانه و مسئولانه، در جهت حفظ منابع،حفظ محیط زیست، نفع جوامع محلی ، تقسیم عادلانه درآمد بین همه اقشار جامعه و مزایای مثبت دیگر، در نهایت تحقق امر توسعه پایدار گردشگری حاصل گردد.   ✍️ مسعود بهزادی راد - كارشناس ارشد گردشگری و دانشجوی دكتری برنامه ريزی شهری 

ایجاد شده: 13/مرداد/1400       آخرین ویرایش: 14/مرداد/1400     مقالات و یادداشت ها
خیز امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال

خیز امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از ایکنا، گردشگری اسلامی یا حلال به عنوان یکی از حوزه‌های مرتبط با صنعت توریسم در طول دهه گذشته به تدریج در حال باز کردن جای خود بوده است. ظرفیت بالای این بخش از صنعت گردشگری به دلیل تمرکز بر جمعیت مسلمانان است و به نظر می‌رسد که در سال‌های آینده رشد بیشتری را تجربه کند. به دلیل این پتانسیل بالا، کشورهای اسلامی و حتی غیراسلامی سرمایه‌گذاری‌های گسترده‌ای برای جذب گردشگران مسلمانی که به قوانین شریعت پایبند هستند، انجام داده‌اند. این سرمایه‌گذاری‌ها طیف وسیعی از تغییرات فیزیکی تا وضع قوانین در اماکن توریستی را در برمی‌گیرد. مسلمانان سریعترین رشد جمعیت را در بین ادیان جهان دارند. با این رشد، تقاضا برای محصولات و خدمات مطابق با اصول اسلامی افزایش می‌یابد. از طرف دیگر افزایش درآمد و جمعیت جوان مسلمانان به معنای افزایش تقاضا برای مسافرت و گردشگری در بین مسلمانان است. صنعت گردشگری با توجه به درآمد‌های بالایی که می‌تواند نصیب کشورها کند، امروزه به یکی از منابع درآمد کشورهایی که دارای تاریخ غنی و اماکن تاریخی هستند، تبدیل شده است. با این همه کشورهای دیگر با سرمایه‌گذاری تلاش دارند گردشگرانی را که برای تفریح مسافرت می‌کنند، به سوی خود جذب کنند. در بین کشورهای اسلامی، مالزی و اندونزی تلاش کرده‌اند که خود را به عنوان مقاصد اصلی گردشگری حلال حداقل در منطقه جنوب شرق آسیا مطرح کنند. علاوه بر این دو کشور، کشورهایی مانند برونئی، ویتنام و تایلند هم سرمایه‌گذاری و آموزش را در حوزه گردشگری حلال در پیش گرفته‌اند. اما موفق‌ترین کشور اسلامی در حوزه گردشگری و گردشگری حلال نه در شرق آسیا بلکه در حاشیه خلیج فارس واقع شده است؛ امارات متحده عربی. صنعت گردشگری در امارات یکی از بخش‌های مهم اقتصاد این کشور است. در سال ۲۰۱۸، صنعت گردشگری بیش از ۱۶۴,۷ میلیارد درهم (حدود ۴۴.۸ میلیارد دلار) تولید ناخالص داخلی کشور را به تنهایی به خود اختصاص داد. این باعث شده که صنعت گردشگری امارات متحده عربی در بین کشورهای حوزه خلیج فارس موفق ترین عملکرد را داشته باشد و رتبه برتر را بین کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در جذب گردشگر به خود اختصاص دهد. در بین کشورهای جهان عرب، بیشترین نیروی شاغل در بخش گردشگری متعلق به امارات متحده عربی است و این صنعت بیش از ۶۰۴ هزار نفر در سال ۲۰۱۸ در این بخش شاغل کرده بود. انتظار می‌رود که با توجه به رشد صنعت گردشگری در این کشور، ۱۲,۴ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور در سال ۲۰۲۷ از طریق صنعت گردشگری باشد و ۴۱۰،۰۰۰ نفر دیگر هم به شاغلان این صنعت اضافه شوند. سرمایه‌گذاری گسترده در امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال جاذبه‌های گردشگری این کشور به طور کلی ساخته دست بشر است مانند برج خلیفه معروف در دبی که بلندترین برج جهان است. مجمع الجزایر جهان، نخل جمیرا در دبی و مسجد شیخ زاید در ابوظبی از دیگر اماکن گردشگرپذیر امارات متحده عربی به حساب می‌آیند. با این همه این کشور تنها شامل جاذبه‌های گردشگری ساخته دست بشر نیست و مناطقی مانند کوه‌های الحجر در فجیره و بیابان‌های منحصر به فرد و زندگی بادیه‌نشینان آن باعث جذب گردشگران می‌شود. از ابتدای تأسیس این کشور در سال ۱۹۷۱ با استقلال از بریتانیا، حکام این کشور به دنبال رشد و توسعه و تبدیل آن به کشوری رو به رشد در بین کشورهای عربی بودند. در سال ۱۹۸۹ هیئت ارتقای تجارت و گردشگری دبی تأسیس شد تا این امیرنشین را به عنوان یک مقصد لوکس برای بازارهای پیشرفته و بخش‌های تجاری تأثیرگذار معرفی کند. در ژانویه ۱۹۹۷، این هیئت با بخش گردشگری و بازاریابی بازرگانی (DTCM) جایگزین شد. این امر بعداً توسط سایر امیرنشین‌های امارات دنبال شد تا صنعت گردشگری امارات کار خود را آغاز کند. از دهه ۲۰۰۰ و با توجه به سرمایه‌گذاری‌ و طرح‌های بلندپروازانه امارات متحده عربی رونق چشمگیری از گردشگری را تجربه کرده است. در این میان بخش گردشگری حلال هم در بین طرح‌های بلندپروازانه در امارات متحده عربی جایگاه خاصی دارد. عمده‌ترین دلیل تبدیل شدن امارات به مقصد اول گردشگری حلال، موضوع غذا است. دسترسی به غذای حلال برای بسیاری از مسافران پایبند به شریعت اسلامی در بسیاری از کشورها به چالشی بزرگ برای این افراد تبدیل می‌شود. دسترسی راحت به رستوران‌ها به دلیل اعمال قوانین شرعی در امارات باعث شده که مسافران به این کشور نگرانی از بابت دسترسی به غذای حلال نداشته باشند. از سوی دیگر تنوع جمعیتی و بین‌المللی بودن مقاصد گردشگری در امارات، مانند دبی، تنوع غذایی ویژه‌ای برای گردشگران ایجاد کرده است. در این میان برپایی نمایشگاه‌های مختلف و متنوع در حوزه غذا و نوشیدنی در امارات رونق زیادی دارد. سرمایه‌گذاری گسترده در امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال از سوی دیگر با وجود اینکه هتل‌ها در امیرنشین‌هایی مانند دبی، براساس استاندارد‌های جهانی رتبه‌بندی شده‌اند، اما بسیاری از اقامتگاه‌ها و مراکز در امارات دارای امکانات مناسب با شریعت اسلامی هستند. محدودیت در سرو و مصرف مشروبات الکلی در امارات و اختصاص واگن‌های زنان در مترو از جمله اقداماتی است که برای توسعه گردشگری حلال در امارات صورت گرفته است. به نظر می‌رسد که با توجه به نوسانات بازار نفت به عنوان منبع اصلی درآمد کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، این کشورها به دنبال سرمایه‌گذاری و ارائه جایگزینی برای درآمد‌های نفتی خود هستند و گردشگری با توجه به بازار گسترده و متنوع آن می‌تواند جایگزین یا حداقل منبع درآمد خوبی برای درآمد‌های نفتی این کشورها باشد. در این بین حوزه گردشگری اسلامی با توجه به جوان بودن خود و کمتر هزینه‌بر بودن برای این کشورها (به دلیل اسلامی بودن آنها) جایی برای جذب سرمایه و در نهایت به پیش بردن اقتصاد آنها است و به نظر می‌رسد که مدل امارات متحده عربی می‌تواند به عنوان الگویی برای حوزه گردشگری حلال برای سایر کشورهای اسلامی شود.

ایجاد شده: 9/مرداد/1400       آخرین ویرایش: 9/مرداد/1400     اخبار خارجی
متولی گردشگری باید با فرهنگ و تاریخ ایران آشنا باشد

متولی گردشگری باید با فرهنگ و تاریخ ایران آشنا باشد

به گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، تا چند هفته دیگر متولی میراث فرهنگی‌، گردشگری و صنایع دستی در دولت منتخب تعیین می‌شود. این در حالی است که گفت‌وگو درباره اینکه چه کسی سکان این وزارتخانه را در اختیار خواهد گرفت همچنان ادامه دارد. " ابراهیم پورفرج " رئیس جامعه تورگردانان چند مولفه و ویژگی را برای سیاستگذار عرصه گردشگری برشمرده است. او می‌گوید: متولی این حوزه باید با فرهنگ و تاریخ ایران آشنا باشد زیرا این آشنایی در تصمیم‌گیری‌های او بسیار موثر خواهد بود. شناخت اقتصاد گردشگری از دیگر مواردی است که رئیس جامعه تورگردانان آن را برای متولی حوزه گردشگری لازم می‌داند و با بیان آن می‌افزاید: صنعت گردشگری یکی از صنایعی است که می‌تواند بالاترین میزان اشتغال را به خود اختصاص دهد و این امر با توجه به تجربه‌های جهانی هم مشخص شده است، بنابراین شناخت مسوولان گردشگری از پتانسیل‌های این صنعت برای چالش‌هایی که ما در حوزه اقتصاد و اشتغال داریم بسیار مهم است. او ادامه می‌دهد: چنانچه متولی حوزه گردشگری با مختصات روابط بین‌المللی آشنا باشد و بداند چطور با مسوولان سایر کشورها ارتباط برقرار کند خواهد توانست حتی در بهبود روابط ایران و سایر کشورها هم به نحو موثری عمل کند.   رئیس جامعه تورگردانان معتقد است سیاستگذار عرصه میراث فرهنگی و گردشگری علاوه بر این ویژگی‌ها باید قدرت رایزنی در داخل کشور با هیات‌ وزیران،‌ نمایندگان مجلس و سایر مسوولان داشته باشد تا بتواند گردشگری و جایگاهش را برای آنها شفاف کند. او می‌گوید: آشنایی مسوولان و متولیان برای آنها جایگاه گردشگری به عنوان یکی از مولفه‌های توسعه پایدار را تشریح خواهد کرد، زیرا در حال حاضر بسیاری از آنها شناخت زیادی از جایگاه گردشگری در اشتغال و درآمدزایی و رفع چالش‌هایی که در حال حاضر با آنها دست به گریبان هستیم، ندارند.  بهره‌گیری از توان بخش‌خصوصی و تعامل منطقی با این بخش از دیگر مواردی است که این کارشناس حوزه گردشگری بر آن تاکید و اضافه می‌کند: نباید بهره‌گیری از پتانسیل‌های بخش‌خصوصی تبدیل به یک شعار شود، زیرا در غیر این صورت مشابه تجربه‌های گذشته‌ای که در اختیار داریم،  این بخش از توریسم کنار گذاشته شده و ما از توان این بخش بی‌بهره می‌مانیم. یکی از راهکارهایی که کشورهای اروپایی در دوره کرونا امتحان کردند توسعه گردشگری داخلی بود، این در حالی است که ما در ایران چندان این موضوع را جدی نگرفتیم و همین امر باعث شد گردشگری داخلی به نقطه کوری بدل شود که چنانچه به آن نپردازیم با آسیب جدی مواجه شود.  پورفرج در این‌باره می‌گوید: تقویت گردشگری داخلی دو اثر مثبت دارد، در این شیوه منابع مالی از یک استان به استان دیگر تزریق می‌شود که در توسعه آنها نقش دارد و دوم اینکه گسترش گردشگری داخلی در نهایت به توسعه توریسم خارجی هم منتهی خواهد شد.  بهبود امکانات و کیفیت هتل‌ها و سایر اقسام اقامتگاه‌ها، بهبود وسایل حمل‌ونقل عمومی و... از مواردی است که این کارشناس حوزه گردشگری به عنوان نتایج توسعه گردشگری داخلی اشاره می‌کند و می‌‌گوید: با بهبود این موارد شرایط برای توریسم ورودی هم بهتر خواهد شد، زیرا گردشگری داخلی زیرساخت‌ها را برای این بخش مهیا کرده است. پورفرج از جمله منتقدان وضعیت گردشگری داخلی در دوران کرونا در ایران است. او در این باره بیان می‌کند: ما بارها سفرهای امن را پیشنهاد دادیم و گفتیم با وجود شرایط پاندمی مردم به سفر نیاز دارند، زیرا در خانه ماندن علاوه بر افسردگی به اختلافات خانوادگی هم دامن می‌زند. بحث ما این بود که با رعایت مجموعه‌ای از پروتکل‌ها،‌ سفرهای داخلی انجام شوند و آژانس‌ها هم بتوانند با رعایت استانداردها مانند تست منفی راهنما،‌ راننده،‌ ضدعفونی کردن وسیله نقلیه و... این نیاز مردم را تامین کنند.  او می افزاید: با فقدان برنامه‌ریزی و متمرکز شدن سفرها در تعطیلات شاهد ترافیک‌های سنگین در جاده‌های شمال و سایر مناطق گردشگرپذیر کشور و... بودیم که همین امر در نهایت به شیوع  بیشترکرونا منجر شد. متاسفانه گاه می‌بینیم متولیان بدون بهره‌گیری از مشاوره کارشناسان و متخصصان این حوزه تصمیم‌گیری می‌کنند که همین موضوع تبعاتی را برای جامعه و صنعت گردشگری به همراه دارد. پورفرج در بخش دیگری از سخنان به مساله بوم‌گردی به عنوان یکی از پتانسیل‌های رو به رشد در صنعت توریسم ایران اشاره کرده و می‌گوید: موضوع اقامت و گردشگری روستایی یکی از اشکال توریسم است که در دنیا سال‌هاست رونق بالایی پیدا کرده و یکی از منابع درآمدی اصلی برای کشورها است.  او می‌افزاید: این شیوه از توریسم قادر است منابع مالی و درآمدی را به مناطق کمتر برخوردار کشانده و باعث یک توسعه همه‌جانبه شود و در عین حال توزیع مکانی سفر را به همراه داشته باشد. بوم‌گردی همچنین قادر به توسعه کشاورزی و درآمدسازی برای کشاورزان‌، روستاییان و عشایر است. رئیس جامعه تورگردانان همچنین معتقد است ایرانی‌ها به این شیوه از گردشگری اقبال خوبی نشان داده‌اند. او می‌افزاید: در بوم‌گردی مردم احساس راحتی و آرامش دارند و همین موضوع باعث شده در سال‌های اخیر اقامتگاه‌ها در اغلب مناطق شکل بگیرند و بتوانند گردشگران را از سایر شهرها و استان‌ها به منطقه خود بکشانند.

ایجاد شده: 3/مرداد/1400       آخرین ویرایش: 3/مرداد/1400     اخبار داخلی
لزومی ندارد همه اقشار از هواپیما استفاده کنند

لزومی ندارد همه اقشار از هواپیما استفاده کنند

به گزارش هتل نیوز ، " مقصود اسعدی سامانی" دبیر انجمن شرکت‌های هواپیمایی درباره دلایل افزایش قیمت بلیت هواپیما و اینکه گفته می‌شود بحث آزادسازی نرخ بلیت مربوط به قانون برنامه پنجم است و مشمول قانون برنامه ششم توسعه نمی‌شود از این رو نباید سازوکار تعیین قیمت بلیت هواپیما با استناد به قانون آزادسازی باشد، اظهار داشت: بیش از دو سوم نمایندگان مجلس این قانون را تصویب کردند و این قانون در سایر برنامه‌ها هم ساری و جاری است. اینکه گفته می‌شود قانون آزادسازی در برنامه پنجم بوده و در سایر برنامه‌ها و سال‌ها نباید به اجرا برسد مانند این است که ساخت جاده‌ای در قانون برنامه پنجم مصوب شود و در برنامه ششم یا این پروژه را ادامه ندهند یا آن را تخریب کنند و این موضوعات منطقی نیست. وی ادامه داد: با وجود همه این ها برای اجرای قانون آزادسازی نرخ بلیت هواپیما پس از اتمام برنامه پنجم توسعه، از مجلس استفسارکردیم و رییس مجلس موضوع را به معاونت امور قوانین مجلس ارجاع داد و در نهایت اعلام شد بر اساس ماده 53 قانون برنامه ششم، آزادسازی نرخ بلیت حمل و نقل هوایی کماکان ادامه دارد. دبیر انجمن شرکت‌های هوایپمایی تاکید کرد: اینکه بگوییم برنامه نجم توسعه به پایان رسیده و قوانین این برنامه در برنامه ششم ادامه ندارد و لغو می‌شود، دیگر قانون معنا نخواهد داشت و قانون گذار که به صورت مقطعی قوانینی را به تصویب نمی‌رساند. اسعدی سامانی در پاسخ به این سوال که سقف قیمت مصوب بلیت مسیر تهران- مشهد 727هزار تومان است اما قیمت بلیت همین مسیر تا یک میلیون و 200 هزار تومان هم افزایش یافت، آیا این افزایش قیمت قانونی است، گفت: سقف قیمت بلیت تابع عرضه و تقاضا است اما از آنجایی که شبکه توزیع ساماندهی شده نیست و در شبکه توزیع سوءاستفاده کنندگانی وجود دارند برای اینکه اجحافی به مردم نشود، شرکت‌های هواپیمایی به صورت داوطلبانه یک سقف قیمتی را برای مسیرهای مختلف مشخص کردند و از این سقف قیمتی عدول نمی‌کنند و هر شرکتی که از آن سقف قیمتی بالاتر برود، انجمن و سایر شرکت ها با ان شرکت خاطی برخورد می‌کنند. وی در پاسخ به این سوال که مگر سقف قیمتی مسیر تهران- مشهد 727 هزار تومان نیست؟ اظهار داشت: خیر آن محدودیت و سقف قیمتی که شورای عالی هواپیمایی تعیین کرد، قانونی نبود و اساسا ورود شورای عالی هواپیمایی به نرخ‌گذاری بلیت هواپیما قانونی نبوده و نیست. این اقدام خلاف قانون آزادسازی نرخ بلیت هواپیما است. دبیر انجمن شرکت‌های هواپیمایی درباره اظهار نظر تعزیرات مبنی بر غیرقانونی بودن افزایش نرخ بلیت هواپیما تاکید کرد: اگر بخواهیم در این باره بر اساس قانون عمل کنیم، قانون برنامه پنجم توسعه با رای دو سوم نمایندگان مجلس آزادسازی نرخ بلیت هواپیما را تصویب کرده است و این قانون را همه باید بپذیریم و نباید در این باره سلیقه ای عمل کرد. اسعدی سامانی با بیان اینکه اگر تعزیرات در این باره اقدامی انجام دهد، غیرقانونی است، ادامه داد: زمانی تعزیرات می‌تواند در این باره اقدامی انجام دهد که سازمان حمایت از مصرف کننده قیمتی را اعلام کرده باشد و شرکت‌های هواپیمایی آن قیمت را رعایت نکرده باشند. اساسا سازمان تعزیرات می‌تواند نرخ‌های اعلامی از سوی سازمان حمایت از مصرف کننده را کنترل کند. وی با تاکید بر اینکه مگر حمل و نقل هوایی چه تعداد از مسافران را در کشور جابه جا می‌کند که چنین جوی برای قیمت بلیت هواپیما ایجاد کرده‌اند، گفت: در سال 94 حدود یک میلیارد و 800 میلیون نفر سفر در کشور انجام شده که سهم حمل و نقل هوایی فقط 18 میلیون نفر سفر بوده است، یعنی سهم یک درصدی داشته که از این یک درصد، 65 درصد کارکنان دولت و ماموریتی هستند و بلیت هواپیما دغدغه جامعه نیست. اسعدی سامانی افزود: شاهد آن بودیم که با تغییرات قیمت بلیت هواپیما تقاضا کاهش پیدا نکرد. باید این واقعیت را بپذیریم که کسانی که ضرورت دارند باید از هواپیما استفاده کنند و لزومی ندارد همه اقشار از هواپیما استفاده کنند. در مصاحبه اخیر وزیر راه و شهرسازی هم دیدیم که آقای اسلامی گفت قیمت بلیت هوایما براساس عرضه و تقاضا تعیین می‌شود و از تنظیم بازار اشکالی ایجاد شود، ورود می کنیم. وی تاکید کرد: سال 90 نرخ بلیت تهران- مشهد 57 هزار تومان بوده و قیمت دلار هم حدود 1000 تومان بوده اگر همین دلار را در اختیارمان قرار دهند شرکت‌ها هم قیمت بلیت را به قیمت سال 90 بر می‌گردانند.

ایجاد شده: 3/مرداد/1400       آخرین ویرایش: 3/مرداد/1400     اخبار داخلی
چگونه می توانید یک توریست فضایی شوید؟

چگونه می توانید یک توریست فضایی شوید؟

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، دو شرکت Blue Origin متعلق به جف بزوس و Virgin Galactic که توسط ریچارد برانسون تاسیس شده این امکان را به افراد می دهند تا فضا را به عنوان توریست گشت و گذار کنند. موشک New Shepard از Blue Origin اینامکان را می دهد تا خدمه به فضا بروند و شرکت Virgin Galactic نیز از یک هواپیمای حامل عظیم استفاده می کند ، که از یک باند افقی بلند شده و هواپیمای فضایی مجهز به موشک را پرتاپ می کند. در هر دو حالت، حداکثر شش مسافر می توانند از صندلی خود جدا شده و چند دقیقه بی وزنی را تجربه کنند و از فضا منظره زمین را ببینند. چه زمانی می توان توریست فضایی شد؟ Virgin Galactic گفته است که پروازهای تجاری منظم و پس از دو پرواز آزمایشی دیگر از سال 2022 آغاز می شود. لیست انتظار آنها طولانی است و تاکنون 600 بلیط فروخته شده است. اما این شرکت پیش بینی می کند که در نهایت 400 پرواز در سال انجام شود. در یکی از اولین پروازها، دو صندلی برای جایزه در نظر گرفته شده و ثبت نام برای آن تا اول سپتامبر آزاد است. شرکت Blue Origin هیچ تقویم مفصلی در مورد زمان اعزام ارائه نداده است. راه دیگر برای رفتن به فضا از طریق برنامه reality television است. Space Hero اعلام کرده که قصد دارد برنده مسابقه را در سال 2023 به ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) بفرستد. چقدر هزینه دارد؟ اولین بلیط های فروش شده توسط Virgin Galactic هر کدام بین 200 تا 250 هزار دلار بود اما این شرکت هشدار داده است که هزینه فروش در آینده افزایش خواهد یافت. Blue Origin قیمت ها را اعلام نکرده است. برنده ناشناس حراج عمومی صندلی در اولین پرواز خدمه 28 میلیون دلار پرداخت کرد، اما تصمیم گرفت سفر خود را به تعویق بیندازد. با آگاهی از بودجه بیشتر ممکن است هزینه 125000 دلار برای یک صندلی در Space Neptune در نظر گرفته شود: کپسولی که پنجره های 360 درجه را ارائه می دهد و توسط بالونی به اندازه یک استادیوم فوتبال به فضای بالاتر منتقل می شود. 300 صندلی برای سال 2024 همه فروخته شده است، اما رزرواسیون برای سال 2025 باز است. آیا این سفر به نیازهای جسمی خاصی نیازمند است؟ داشتن تناسب اندام معمولی برای این سفر کافیست. آموزش Virgin Galactic فقط پنج روز طول می کشد. Blue Origin نیز قول می دهد همه چیزهایی را که باید یک روز قبل از راه اندازی بدانید به شما یاد می دهد و در اولین پرواز یک فرد 82 ساله به فضا خواهد رفت. نیازهای این شرکت شامل توانایی بالا رفتن از هفت پله در کمتر از 90 ثانیه (ارتفاع برج پرتاب) و بین 152 سانتی متر قد و 50 کیلوگرم وزن و 193 سانتی متر و 100 کیلوگرم وزن است. SpaceX چطور؟ شرکت ایلان ماسک نیز درگیر بازی گردشگری فضایی است، اما برنامه های آن شامل سفرهایی طولانی تر است. پیش بینی می شود هزینه ها ی آن نیز باشند. در ماه سپتامبر، میلیاردر آمریکایی جارد آیزاکمن مأموریتی به نام Inspiration4 را رزرو کرده است تا او و سه مسافر دیگر را با یک SpaceX Crew Dragon که با موشک Falcon 9 به فضا پرتاب می شود، به دور زمین بچرخانند. سپس در ژانویه 2022، سه تاجر با یک فضانورد باتجربه به ISS سفر می کنند. این ماموریت با نام Ax-1 توسط شرکت Axiom Space سازماندهی می شود كه برای سه پرواز آینده با SpaceX ثبت نام كرده است. میلیونر ژاپنی مائزاوا قرار است در سال 2023 به دور ماه سفر کند، این بار سوار بر موشکی است که هنوز توسط SpaceX تحت عنوان Starship در دست ساخت است.

ایجاد شده: 3/مرداد/1400       آخرین ویرایش: 3/مرداد/1400     اخبار خارجی
کشورهایی که نامشان عوض شد

کشورهایی که نامشان عوض شد

به گزارش هتل نیوز، معمولا هر نامگذاری، داستان و ماجرای مخصوص به خودش را دارد. حالا اگر این نامگذاری برای نام رسمی یک کشور با میلیون‌ها جمعیت انسانی باشد، داستان‌های تاریخی و فرهنگی به قدمت صدها و هزاران سال خواهد داشت. نامگذاری کشورها با عوامل زیادی در ارتباط است. نام برخی از آنها مانند مصر و یونان، باستانی است و نام بعضی دیگر برای درک و پی‌بردن، نیازی به فکرکردن زیادی ندارد اما نام شماری از کشورها داستان‌ها و ایدئولوژی‌های دیگری دارد. در این بین بعضی کشورها در طول تاریخ نامشان به دلایل مختلف تغییر کرده است. از این کشورها بعضی‌ مانند هلند به منظور ارتقای صنعت گردشگری اسم‌شان را تغییر داده‌اند و بعضی کشورها با تغییر حکومتی که بر آن سرزمین فرمانروایی می‌کرده، در طول تاریخ نامشان عوض شده است. همچنین برخی نام‌ها پس از یک واقعه مثل همه‌پرسی یا انقلاب، برای حفظ اتحاد سیاسی و قومی، نام دیگری را انتخاب کرده‌اند. به طور کلی عوامل سیاسی یکی از مهم‌ترین این دلایل برای تغییر نام است. با چند کشور که با ماجراهای جالب و داستان‌های مختلف نام خود را تغییر داده‌اند، بیشتر آشنا می‌شویم. نه به سیلان، درود بر استقلال | «سیلان» به «سریلانکا» سریلانکا، جزیره‌ای واقع در جنوب هند است. تا پیش از سال ۱۹۷۲ نام این کشور که آن موقع مستعمره بریتانیا بوده، سیلان بوده و توسط پرتغالی‌ها روی آن گذاشته شده است. پرتغالی‌ها در سال ۱۵۰۵ سریلانکای فعلی را کشف کردند. این کشور بعدها به جزئی از بریتانیا تبدیل شد و در سال ۱۹۴۸ توانست استقلال خود را به دست آورد. با این حال، سال‌ها بعد، دولت این کشور جزیره‌ای تصمیم به تغییر نام آن گرفت. در سال ۲۰۱۱، نام سیلان در این کشور از همه چیزهایی که هنوز نام قدیمی را داشتند، از زیرمجموعه‌های دولت گرفته تا شرکت‌ها، حذف و به طور رسمی نام فعلی به آن اطلاق شد. سرزمین کم‌ارتفاعِ قطب جهانگردی | «هلند» به «ندرلند» اگرچه در زبان فارسی هنوز از این کشور با نام هلند (Holland) یاد می‌شود اما نام آن در واقع به ندرلند (Netherlands) تغییر یافته است. هلند در اصل نام منطقه‌ای در کشور ندرلند است که از این لحاظ با نام قدیمی پارس برای ایران قابل مقایسه است. نام هلند به معنی سرزمین چوب است. دو استان هلند شمالی و جنوبی در ندرلند که همچنان نام «هلند» را داشتند، با هدف یکپارچه‌کردن همه‌ استان‌هایی که جزو ندرلند هستند و همچنین در اقدامی بازاریابانه، دیگر با عناوین هلند شمالی و جنوبی خطاب نمی‌شوند. از ژانویه‌ ۲۰۲۰ آنها هم مانند بقیه استان‌های این کشور، ندرلند هستند. این تغییر در بسیاری از بخش‌های دیگر، مثلاً در نام تیم فوتبال آنها هم دیده می شود. حالا این کشور با نام ندرلند شناخته می‌شود که به معنی «سرزمین پست» و اشاره به شرایط است. تغییر نام‌های بسیار و پیاپی | «کامبوچا» به «کامبوج» نام این کشور از ۱۹۵۳ تا ۱۹۹۵، پنج بار تغییر یافت و این تغییرات به شرح زیر بود: اولین تغییرات در سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۰ صورت گرفت و پادشاهی کامبوج نامیده شد، سپس این نام در ۱۹۷۰ تغییر یافت و سال ۱۹۷۵ به جمهوری خمر تبدیل شد. متعاقباً این سرزمین تحت حکومت کمونیستی قرار گرفت و نام آن به کامپوچای دموکراتیک تغییر کرد. در ادامه این کشور تحت نظارت سازمان ملل وارد مرحله انتقالی شد و بین سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۳ دولت کامبوج خوانده شد و در سال ۱۹۹۳ به سلطنت و نام قدیمی خود، پادشاهی کامبوج برگشت. اما خمرها - پیروان حزب کمونیست - خود را کامپوچئی‌ها می‌نامند که به معنای فرزندان شاهزاده (کامپو) است. شایان ذکر است کلمه کامبوج در اصطلاح غلط فرانسوی کلمه کامپوچاست. همنام‌شدن با کشور همسایه | «زئیر» به «جمهوری دموکراتیک کنگو» زئیر نام قدیم کشوری در آفریقای مرکزی بود که تا قبل از استقلال از بلژیک به همین نام شناخته می‌شد. کلمه زئیر صورت پرتغالی‌شده نام رودخانه کنگو در زبان کنگویی است که به آن نزاره یا نزادی به‌ معنای «رودی که همه رودها را می‌بلعد» می‌گویند. اما این کشور پس از آن که در سال ۱۹۶۰ از بلژیک مستقل شد، نامش به «جمهوری کنگو» که همان نام کشور همسایه‌اش بود، تغییر کرد. البته این تغییر نام دردسرهای خودش را داشته؛ چرا که نام آن شبیه نام کشور همسایه بوده است. در نتیجه برای تشخیص این دو کشور از نام پایتخت‌های آنها که کینشاسا و برازاویل بود، استفاده می‌شد تا تمایزی ایجاد شود تا این که چند سال بعد نام آن به «جمهوری دموکراتیک کنگو» تغییر کرد و هنوز هم با همین نام شناخته می‌شود. کشوری همچنان با دو نام | «برمه» به «میانمار» میانمار، نام کشوری با ۵۴ میلیون نفر جمعیت واقع در جنوب شرقی آسیاست. این کشور پیش از این با نام برمه شناخته می‌شده و مستعمره انگلیس بوده است. برای این که متوجه شوید هنوز هم نام برمه برای این کشور به کار می‌رود، کافی است به مورد اخیر اسناد رسمی منتشرشده توسط دولت بایدن رجوع کنید که از این کشور با نام برمه یاد شده است. مسئله تغییر نام از برمه یا میانمار در سال ۱۹۸۹ مطرح شد. در آن زمان دولت نظامی حاکم پس از سرکوب اعتراضات دموکراسی‌خواهانه و کشته‌شدن هزاران نفر، نام کشور را از برمه به میانمار تغییر داد. دولت نظامی معتقد بود اصطلاح برمه تنها برمن‌، بزرگ‌ترین قوم میانمار را دربرمی‌گیرد و ۱۳۴ اقلیت قومی دیگر را شامل نمی‌شود و از این نظر، تبعیض نژادی محسوب می‌شود. همچنین معتقدند برمه که تحت حاکمیت بریتانیا نام رسمی کشور شد و پس از استقلال هم به همین نام باقی ماند، یادآور گذشته‌ای استعماری است. سازمان ملل متحد و برخی از کشورها مانند فرانسه و ژاپن این تغییر را به رسمیت شناختند اما آمریکا و بریتانیا این کار را نکردند. مخالفان داخلی تغییر نام معتقدند چون این تغییر بدون توجه به خواست مردم انجام شده نباید به رسمیت شناخته شود. آخرین کشوری که نامش را تغییر داد | «سوازیلند» به «اسواتینی» نام کشور اسواتینی را احتمالا کمتر کسی شنیده باشد. البته خیلی هم تعجب ندارد. این کشور یک و نیم میلیون نفری که در جنوب آفریقا و در همسایگی موزامبیک قرار دارد تازه سه سال است که تغییر نام داده و احتمالا می‌توان آن را آخرین کشوری نام برد که به‌تازگی نامش را تغییر داده است. این کشور پیش از این با نام سوازیلند شناخته می‌شده که مستعمره بریتانیا بوده است. مسواتی سوم، پادشاه این کشور کوچک واقع در جنوب آفریقا ۵۰ سال پس از استقلال (سپتامبر ۱۹۶۸ میلادی) دستور داد بار دیگر این کشور را با نام اصلی آن بخوانند. او در سخنرانی خود به مناسبت این روز اعلام کرد تمام کشورهای آفریقایی پس از استقلال به نام اصلی خود یعنی نامی که قبل از استعمار داشتند، بازگشته‌اند و اکنون زمان آن است که سوازیلند هم دست به کار مشابهی بزند. این کشورِ یک و نیم میلیون نفری صاحب آخرین پادشاهی مطلقه در قارۀ آفریقاست. اسواتینی به معنی کشور مردم اسوازی است. اتیوپی، سرزمین مردمان چهره‌سوخته | «حبشه» به «اتیوپی» اِتیوپی با نام رسمی جمهوری فدرال دموکراتیک اتیوپی با نام تاریخی حبشه، کشوری محصور در خشکی واقع در شاخ آفریقاست البته یونانی‌ها از همان قدیم این سرزمین را با نام اتیوپی می‌شناختند که به یونانی معنی «چهره‌سوخته» می‌دهد. نامی که به رنگ پوست آفتاب‌سوخته‌ مردمان این کشور اشاره دارد. اما این کشور نزد مسلمانان با نام حبشه شناخته می‌شده است. این کشور در سال ۱۲۷۰ وقتی تحت حکومت حبشی‌های سلسله سلیمان قرار گرفت، به طور رسمی حبشه نام‌گذاری شد. حبشی‌ها تا قرن بیستم بدون وقفه بر این قلمرو حکومت می‌کردند. هایله سلاسی از سال ۱۹۳۰ به عنوان آخرین شاه حبشه قدرت را به دست گرفت و بیش از شش دهه بر این کشور سلطنت کرد. او طی جنگ جهانی دوم، نام این کشور را رسما از حبشه به اتیوپی تغییر داد و امروز هم با همین نام شناخته می‌شود. خانه پدری مردم شریف ولتا | «ولتای علیا» به «بورکینافاسو» ولتای علیا تا قبل از ۱۹۸۴ سرزمینی در غرب آفریقا بود که نامش را از نام رود ولتا که در این کشور جریان دارد، گرفته بود. استمعارگران فرانسوی این نام را برایش انتخاب کرده بودند. ولتای سفید، ولتای سرخ و ولتای سیاه سه رود مهم این کشور هستند. سال ۱۹۸۳ توماس سانکارا با وقوع یک کودتا به عنوان رهبر انقلابی به ریاست‌جمهوری رسید. او یک سال بعد همراه با تحولات دیگری نام کشور را از ولتای علیا به بورکینافاسو تغییر داد؛ نامی که یک عبارت ترکیبی و برگرفته از دو زبان رایج در این کشور است. کلمه «بورکینا» در زبان موری به معنای «مردم شریف» است؛ در حالی که «فاسو» در زبان قوم مسلمان دیولا به معنی «خانه پدری» است. ترکیب این دو معنای «خانه پدری مردم شریف» را می‌دهد که بیش از سه دهه است به عنوان نام رسمی این کشور ۲۰ میلیون نفری شناخته می‌شود. بنین شدن برای صلح بیشتر | «داهومی» به «بنین» جمهوری بنین امروز کشوری در غرب آفریقا با زبان رسمی فرانسه و ۱۲ میلیون نفر جمعیت است. نام قدیمی این کشور تا سال ۱۹۷۵ داهومی بوده که از امپراتوری داهومی گرفته شده است. داهومی تا پیش از استعمار، پادشاهی قدرتمندی بود که در غرب آفریقا در جمهوری بنین کنونی تاسیس شد. این پادشاهی همچنین شامل منطقه توگو امروزی و برخی از مناطق جنوب غربی نیجریه بود. پس از به قدرت رسیدن ماتیو کرکو از طریق یک کودتای نظامی، او در سی‌ام نوامبر ۱۹۷۵ با هدف بی‌طرفی و برقراری صلح بیشتر نام این کشور را به «بنین» تغییر داد که از نام خلیج بنین گرفته شده است. البته پیش از این، امپراتوری به نام بنین هم در این کشور در مسند قدرت بوده است. سرزمین مردمان آزاد و دور از استعمار | «سیام» به »تایلند» نام تایلند در زبان مردم محلی برگرفته از دو لغت Thi و Land و به معنای «سرزمین مردمان آزاد» یا همان «قوم تایی» است. علت این نامگذاری به قرن‌ها پیش برمی‌گردد که مردمی از جنوب چین به تدریج به سوخوتای (تایلند کنونی) مهاجرت کردند و به تدریج در مناطق حاصل‌خیز کناره رودی در جنوب چین ساکن شدند. شاید علت دیگر چنین نامگذاری این باشد که تایلند تنها کشوری در جنوب شرق آسیاست که هرگز تحت استعمار کشوری قرار نگرفته است. آیوتایا، خوتای و تونبوری از نام‌های قدیمی این کشور تا پیش از سال ۱۸۰۰ میلادی بوده‌اند اما این کشور بودایی که شاهراه مذهب، فرهنگ و مهاجرت آسیای جنوب شرقی بوده، صدها سال با نام سیام شناخته می‌شده است. سیام در زبان این کشور به معنای قهوه‌ای یا تاریک است. تغییر نام سیام (Siam) به تایلند (Thailand) به‌تازگی انجام نشده است. این اقدام در سال ۱۹۳۹ به دست پادشاه آن زمان این کشور صورت گرفت. هزینه‌هایی که تغییر نام کشورها دارد تغییر نام کشورها به همین سادگی که روی کاغذ به نظر می‌رسد نیست و این کار هزینه‌ها و مشکلات خاص خودش را دارد. همه‌ این کشورها میلیون‌ها دلار یا معادل آن در واحد پول رسمی‌شان، برای تغییر نام خود هزینه کرده‌اند. آن طور که ساده به نظر می‌رسد، این فقط یک شروع دوباره نیست. بسیاری از امور مانند قانون اساسی، متون رسمی و حتی پول یک کشور هم باید تغییر کند. به طور کلی هر چیزی که نام قدیمی را بر خود دارد مثل نقشه‌ها، پرچم‌ها و سرودها، باید از آن پاک و نام جدید در آنها جایگزین شود. طبیعی است این کار زمان می‌برد و انرژی و هزینه خودش را دارد. همچنین در طرف دیگر ماجرا شهروندان و دیگر کشورها هستند که به خطاب‌کردن آن کشور به نام قدیمی‌اش عادت کرده‌اند و حالا باید به گفتن و نوشتن آن عادت کنند. بسیاری از کشورها از جمله هلند هنوز مثلا برای ما با همان نام شناخته می‌شوند. این تغییرات یک‌شبه رخ نمی‌دهد و اگرچه بسیاری همچنان مطمئن نیستند که آیا اصلاً این تغییر ضروری بوده یا نه، اما معمولاً در نهایت با آن کنار می‌آیند. منبع : روزنامه خراسان

ایجاد شده: 2/مرداد/1400       آخرین ویرایش: 2/مرداد/1400     اخبار خارجی
۶۲ مقصد قرمزدربازار توریسم

۶۲ مقصد قرمزدربازار توریسم

به گزارش هتل نیوز، سازمان جهانی گردشگری در دهمین گزارش خود مبنی بر میزان محدودیت‌های سفر، تغییرات مثبتی را در روند کاهشی محدودیت‌ها نشان داده است که در آن گردشگران واکسینه‌شده با کمترین محدودیت در سفر به کشورهای دیگر مواجه هستند. همه‌گیری بیماری کووید-۱۹ اثرات بی‌سابقه‌ای برای جوامع، اقتصادها و گردشگری به‌همراه داشته است‌، به گونه‌ای که از ۱۱ مارس ۲۰۲۰ دولت‌ها به‌منظور جلوگیری از شیوع بیشتر و مهار کرونا اقدامات بهداشتی حداکثری را درنظر گرفتند که مهم‌ترین آن محدودیت‌های سفر به‌ویژه خارج از مرزها بوده است.  محدودیت‌های سفر همچنان به عنوان یکی از شیوه‌های اصلی مقصدها برای محدود کردن شیوع کرونا مورد استفاده قرار می‌گیرد اما نسبت به گذشته با تغییرات بسیاری همراه شده و از بسته بودن کامل 75 درصد مرزها در مه 2020 به 29 درصد در ژوئن 2021 رسیده است که شاید بتوان عمده دلیل این کاهش‌ها را در توزیع واکسیناسیون در بسیاری از کشورهای جهان دانست که در ایجاد حس امنیت جمعی تاثیرگذار بوده است.  با توجه به وضعیت همه‌گیری در سراسر جهان، دولت‌ها در هر زمانی احتمال کاهش محدودیت‌های سفر یا افزایش آن را دارند که می‌تواند از یک مقصد به مقصد دیگر باتوجه به اقدامات و ملزومات مختلف ملی از جمله سیاست خارجی، مهاجرت و گردشگری یک کشور متفاوت باشد.  براساس تحقیقات صورت گرفته با توجه به ارائه اطلاعات قابل اعتماد، دسترسی آسان به روش‌های سفر برای گردشگری بین‌المللی در اکثر مقاصد با بهبود همراه بوده است. عامل مهمی که تاثیر قابل‌توجهی در کاهش محدودیت‌های سفر خواهد داشت، افزایش تعداد مسافران واکسینه شده است. سفر برای مسافران واکسینه شده در سراسر جهان با کمترین محدودیت همراه است.  تنها در 17 درصد از کل مقاصد جهان، محدودیت‌های سفر را برای واکسینه‌ها اعمال کرده‌اند که از این میان در برخی کشورها تمامی محدودیت‌ها برای مسافران واکسینه اعمال می‌شود و در برخی موارد، محدودیت‌ها برداشته می‌شوند. در کنار محدودیت‌ها در بسته شدن مرزها، اقداماتی اضافی در صورت باز شدن مرزها اعمال شده است که می‌توان به اجازه ورود بدون محدودیت واکسینه‌شده‌ها در اکثر مقاصد، فرم‌های خوداظهاری برای شناسایی مسافران به شکل کاغذی یا دیجیتالی، ارائه تست منفی کرونا در بدو ورود، درخواست تاییدیه‌ها و مجوز‌های سلامت قبل از رسیدن به مقصد، درخواست مدارک مربوط به پوشش بیمه‌ای و ایجاد کریدورهای مسافرتی و خطوط سبز اشاره کرد.  پس از یک دوره محدودیت حداکثری سفر در اوایل همه‌گیری، مقاصد شروع به کاهش محدودیت‌های سفر و فراهم کردن امکان جابه‌جایی مردم و بازیابی مجدد فعالیت‌های اقتصادی از جمله گردشگری کردند.  به‌طوری که در نوامبر 2020 به کمترین میزان محدودیت‌های سفر تنها با 27 درصد از بسته بودن کامل مرزها در سراسر جهان رسید و ارائه تست منفی کرونا به مهم‌ترین روش ایمنی و بهداشتی برای سفر تبدیل شد. اما پس از شیوع ویروس‌های جهش‌یافته جدید روند کاهش محدودیت‌های سفر نیز کند شد و با حفظ وضع موجود مواردی اضافی برای سفرها افزوده شد. پیشرفت مداوم واکسیناسیون منجر به رویکردی متفاوت‌تر در کشورها می‌شود که در آن مسافران واکسینه شده از امتیازات خاص سفر برخوردارند. این پیشرفت در کاهش محدودیت‌های سفر ناشی از کرونا تاثیر خواهد گذاشت.  همچنین برآورد می‌شود با توسعه راه‌های مختلف مسافرتی، تحرکات بین‌المللی در مسیر بهبود قرار گیرد. اما با این حال، با توجه به غیرقابل پیش‌بینی بودن شرایط و عملکردهای مختلف در هر مقصد، چالشی جدی جهت بهبود کامل گردشگری وجود دارد. البته دولت‌ها به‌طور مداوم باتوجه به وضعیت همه‌گیری در کشور خود، مقاصد نزدیک، بازارهای اصلی و در سطح جهانی محدودیت‌های سفر را تنظیم می‌کنند که باتوجه به پیشرفت چشمگیر واکسیناسیون و تلاش‌های دیجیتالی‌سازی مربوط به این موضوع هدف عمده دولت‌ها تسهیل در تحرکات بین‌المللی است. با گذشت زمان، بسیاری از مقاصد محدودیت‌های سفر بین‌المللی را کاهش داده و شیوه‌های جدیدی از جمله ارائه آزمایش در بدو ورود را جایگزین کردند. با وجود این‌، درحال‌حاضر تنها سه کشور در جهان (آلبانی، کاستاریکا و جمهوری دومینیکن) تمامی محدودیت‌های سفر را به طور کامل برداشته‌اند. در آمارهای ارائه شده از سوی سازمان جهانی گردشگری از تاریخ یک ژوئن 2021، در مجموع 136 مقصد به‌طور کامل یا جزئی مرزهای خود را برای گردشگران بین‌المللی بسته‌اند که از این میان 62 مقصد (29 درصد از کل مقاصد جهان) به‌طور کامل و 73 مقصد (34 درصد از کل مقاصد جهان) به‌طور جزئی مرزهای خود را بستند.  این درحالی است که در گزارش قبلی در تاریخ فوریه 2021 این رقم 142 مقصد بوده است. حدود 78 کشور جهان یعنی حدود 36 درصد از کل مقاصد، ارائه نتایج تست منفی کرونا هنگام ورود به مقصد را درنظر گرفته‌اند که برخی با قرنطینه کردن مسافران همراه است.  حدود 16 درصد از کل مقاصد سراسر جهان با 35 مقصد، علاوه بر سایر محدودیت‌های ورود، قرنطینه اجباری را برای همه گردشگران خارجی بدون در نظر گرفتن مبدأ اعمال می‌کنند. علاوه بر این، حدود 92 مقصد جهان محدودیت‌های خاصی از جمله بسته شدن مرزها، تعلیق پروازها و قرنطینه اجباری را برای مقاصد دارای موارد ویروس‌های جهش‌یافته درنظر گرفته‌اند.  در اعمال محدودیت‌ها یا کاهش آن، اختلاف قابل‌توجهی در مناطق جهان دیده می‌شود. مثلا ارائه تست منفی کرونا در 66 درصد از مقاصد قاره آمریکا اعمال می‌شود درحالی‌که این رقم برای آسیا و اقیانوسیه تنها 9 درصد است.  در مقابل 70 درصد از 46 مقصد آسیا و اقیانوسیه مرزهای خود را همچنان بر روی گردشگران بین‌المللی کاملا بسته‌اند. وضعیت همه‌گیری جهانی به‌ویژه ظهور و گسترش ویروس‌های جهش‌یافته منجر به رویکرد محتاطانه دولت‌ها در کاهش محدودیت‌ سفرهای بین‌المللی شده است. با این حال انتظار می‌رود با پیشرفت واکسن و دیجیتالی‌سازی، محدودیت‌های سفر با کاهش فزاینده‌ای روبه‌رو شود.  درحال‌حاضر تعداد قابل‌توجهی از مقاصد همچنان مرزهای خود را کاملا بسته‌اند که اکثر آنها در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند که در دیگر قاره‌ها کمتر به چشم می‌خورد. بخش قابل‌توجهی از کشورهایی که مرزهای خود را به‌طور کامل بسته‌اند در گروه کشورهای در حال توسعه، توسعه‌نیافته یا کشورهای کوچک جزیره‌ای قرار دارند.  در بین این مقاصد 34 مقصد حداقل 57 هفته مرزهای خود را بسته‌اند که بیش از نیمی از آنها در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند. مرزهای اقتصادهای پیشرفته با استانداردهای بالای بهداشتی و عملکرد محیطی با کاهش بیشتری در محدودیت‌ها همراه بوده و اروپا در پایان سال 2020 بیشترین کاهش منطقه‌ای در محدودیت‌ها را تجربه کرده است. همچنین تجزیه و تحلیل‌های علمی سازمان جهانی گردشگری نشان می‌دهد مقاصدی که از اول ژوئن اقدام به بستن کامل مرزهای خود کرده‌اند در گروه اقتصادهای در حال ظهور هستند که از استانداردهای بهداشتی و رتبه عملکرد محیطی پایینی برخوردارند همچنین کمترین وابستگی را به گردشگری در اقتصاد خود دارند.  همچنین در این تجزیه و تحلیل نقش واکسیناسیون در یک مقصد و ارتباط بالقوه آن با محدودیت‌های سفر بررسی شده است که براساس آن اکثر کشورهایی که مرزهای خود را بسته‌اند سهم کمتری در دریافت واکسن از کل جمعیت خود داشته‌اند. از نظر منطقه‌ای از بین 63 مقصدی که مرزهای خود را کاملا بسته‌اند، حدود 51 درصد با 32 مقصد در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند و پس از آن 16 درصد با 10 مقصد در آفریقا و آمریکا، 11 درصد با 7 مقصد در اروپا و 6 درصد با 4 مقصد در خاورمیانه هستند.  مرزهای 20 کشور کوچک جزیره‌ای یعنی حدود 32 درصد از کل مقاصد بسته شده‌اند و این رقم در کشورهای توسعه‌نیافته 14 مقصد و در کشورهای درحال توسعه 5 مقصد بوده است که آسیا و اقیانوسیه بیشترین سهم را به خود اختصاص داده‌اند. در این کشورها سهم افراد واکسینه شده از کل جمعیت کمتر از 20 درصد است. البته بیشتر از نیمی از این مقاصد پایین بودن میزان مبتلایان را نشان می‌دهند. ارزیابی‌ها نشان می‌دهد، 70 درصد از مقاصد با مرزهای بسته (33 مقصد از 47 مقصد) وابستگی کم یا متوسطی به گردشگری دارند که سهم آن در تولید ناخالص داخلی کمتر از 10 درصد است. از لحاظ وضعیت اقتصادی، 89 درصد از مقاصدی که مرزهای خود را بسته‌اند به اقتصادهای نوظهور تعلق دارند و سهم اقتصادهای پیشرفته تنها 11 درصد است. سازمان جهانی گردشگری در این گزارش خود به عملکرد 10 بازار برتر جهان نیز پرداخته است که براساس آن، از اول ژوئن سه بازار اصلی یعنی چین، کانادا و روسیه مرزهای خود را به‌طور کامل بسته‌اند درحالی‌که دیگر مقاصد برتر با محدودیت کمتری همراه بوده است. 6 کشور از این 10 بازار اصلی جهان شامل آمریکا، آلمان، انگلستان، فرانسه، ایتالیا و هلند به شکل متفاوتی شهروندان خود را به سفر به مقاصد کم‌خطر توصیه می‌کنند. این کشورها اطلاعات مقاصد را براساس سه رده خطر بالا، متوسط و کم‌خطر برای شهروندان خود طبقه‌بندی کردند. درحالی‌که چهار مقصد دیگر یعنی کانادا، چین، هنگ‌کنگ و روسیه به شهروندان خود توصیه می‌کنند از هرگونه سفر به خارج از کشور خودداری کنند.  برخی کشورها اقداماتی اضافه همچون ارائه تست منفی کرونا و قرنطینه را نیز اعمال می‌کنند. چهار کشور آمریکا، چین، هنگ‌کنگ و کانادا از تمام گردشگران ورودی می‌خواهند نتیجه تست کرونا را ارائه دهند یا قرنطینه اجباری داشته باشند. گردشگران بین‌المللی از این چهار مقصد که در سال 2018 حدود 338 میلیون گردشگر ورودی (25 درصد از کل گردشگران ورودی جهان) را به خود اختصاص داده از اول ژوئن الزامات قرنطینه اجباری بدون درنظر گرفتن مبدأ را اعمال کرده‌اند.  روسیه اما از مه 2021 قانون قرنطینه اجباری را لغو کرد و به‌جای آن ارائه تست PCR را الزامی کرده و پنج روز پس از ورود تست مجدد انجام می‌دهد. آمریکا قرنطینه اجباری برای واکسینه‌ها را برداشته اما دیگر مقاصد هنوز تصمیم مشخصی در این زمینه اتخاذ نکرده‌اند. در انگلستان، آلمان، فرانسه، ایتالیا و هلند، قرنطینه اجباری تنها درصورت ورود از کشورهای پرخطر نیاز است و برای سایر مقاصد کم‌خطر ارائه آزمایش منفی کافی است که در صورت واکسیناسیون کامل در برخی موارد ارائه تست هم نیاز نیست.منبع : دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 27/تیر/1400       آخرین ویرایش: 27/تیر/1400     اخبار خارجی
سایه خاموشی بر صنعت هتلداری استان خراسان رضوی

سایه خاموشی بر صنعت هتلداری استان خراسان رضوی

به گزارش هتل نیوز و به نقل از شهرآرا، " امیر سزاوار " رئیس جامعه هتلداران خراسان رضوی، با اشاره به اینکه قطعی برق هتل‌های مشهد بدون روند کارشناسی صورت گرفت، گفت: شرکت توزیع نیروی برق ابلاغیه‌ای صادر کرد مبنی بر اینکه برق هتل‌هایی که مصرف بیشتری دارند، قطع شود. متاسفانه این اقدام ضربه زیادی به صنعت هتلداری مشهد زد. امیر سزاوار با بیان اینکه بیش از ۵۰ درصد مسافران خارجی، رزرو هتل خود را برای عید قربان لغو کرده اند، بیان کرد: ضریب اشغال هتل‌های مشهد در این فصل از سال، باید تا ۹۵ درصد باشد، اما اکنون کمتر از ۳۰ درصد است. وی اظهار کرد: امسال با وجود تداوم وضعیت کرونا، در پیش بودن تعطیلات عید قربان در کشور‌های عربی سبب شده بود تقاضا برای رزرو هتل‌ها در مشهد افزایش بیابد. همچنین تا قبل از قطعی برق، ضریب اشغال هتل‌های مشهد به بیش از ۵۰ درصد رسیده بود. اما قطعی برق درکنار شیوع کرونا سبب شد ضریب اشغال هتل‌های شهر به ۳۰ درصد کاهش بیابد، این درحالی است که پیش بینی می‌کردیم امسال وضعیت هتلداران بهتر از سال گذشته باشد. وی بیان کرد: هرچند باید در تیر و مرداد تا ۹۰ درصدی ظرفیت هتل‌ها پر شود، در شرایط کنونی اشغال ۵۰ تا ۶۰ درصد هم برای ما پذیرفتنی بود که قطعی برق سبب شد این مسئله محقق نشود. وی با اشاره به انتشار اخباری در کشور‌های همسایه درباره قطعی برق در ایران و مشهد بیان کرد: هیچ مسافر خارجی حاضر نیست به کشوری سفر کند که چندین ساعت برق نداشته باشد. وقتی این شایعه می‌پیچد که هتل‌های مشهد برق ندارند و هوا گرم است و وسایل سرمایشی کار نمی‌کنند، رغبتی برای سفر در آن‌ها باقی نمی‌ماند. قطعی برق درست در زمان تعطیلات طولانی مدت عید قربان کشور‌های اسلامی رخ داد و این مسئله زیان هتلداران مشهدی را دوچندان کرد. سزاوار گفت: بعد از اینکه چندبار برق را قطع کردند، با استانداری صحبت کردیم و مشکلات تاحدی برطرف شد، ولی متاسفانه، چون برق صنایع را شرکت توزیع نیروی برق قطع می‌کند، با تحلیل خودش هتل‌ها را نیز جزو صنعت می‌داند و این درصورتی است که برخی مواقع که ما می‌گوییم جزو صنعت هستیم، این موضوع را قبول نمی‌کنند، اما وقتی کار به قطعی برق می‌رسد، هتل‌ها نیز جزو صنایع محسوب می‌شوند. وی با بیان اینکه قطعی برق به تاسیسات گردشگری ضربه جبران ناپذیری وارد کرد، افزود: برخی هتل‌ها مجبور شدند هزینه زیادی را صرف ترمیم خسارت‌های واردشده به تاسیسات خود کنند. رئیس جامعه هتلداران خراسان رضوی بیان کرد: صنعت گردشگری استان و مشهد با حداقل نیرو اداره می‌شود و حتی از استاندارد‌ها هم کمتر نیرو دارند؛ چون هزینه‌ها و درآمد‌ها با هم همخوانی ندارد. وی گفت: از ۱۰۰ درصد هتل‌های مشهد حدود ۶۰ درصد بازگشایی شده اند و این اقدام به دلیل وعده‌های وزارت بهداشت بود که می‌گفتند از ابتدای خرداد واکسیناسیون گسترده شروع می‌شود، اما همچنان ۴۰ درصد هتل‌ها از اسفند سال ۹۸ تاکنون، بازگشایی نشده اند و این ۶۰ درصد هم با ضریب اشغال بسیار ناچیزی کار می‌کنند.

ایجاد شده: 26/تیر/1400       آخرین ویرایش: 26/تیر/1400     اخبار داخلی
دولت با طرح واکسن گردشگری در کیش مخالفت کرد

دولت با طرح واکسن گردشگری در کیش مخالفت کرد

به گزارش هتل نیوز و به نقل از ایلنا، " مسیح اله صفا " رییس هیات مدیره جامعه هتلداران کیش با اشاره به آخرین وضعیت هتل‌های جزیره کیش گفت: از لحاظ حضور مسافر و اشغال هتل‌ها، هتل‌های جزیره کیش در بدترین شرایط موجودند و ضریب اشغال هتل‌ها در جزیره کیش زیر ۴۰ درصد است. البته بعضی هتل ها که به صورت گارانتی و برای چارترکننده‌ها هستند ضریب اشغالشان بالای ۶۰ درصد است. ولی بقیه هتل‌ها که آزاد هستند حتی به ۲۰ درصد نیز نمی‌رسند. وی با اشاره به اینکه فعالیت هتلداران در وضعیت کنونی توجیه اقتصادی ندارد گفت: تورمی که در جزیره کیش وجود دارد از مایحتاج عمومی، ارزاق دستمزد کارگران و مواردی دیگر بسیار بیشتر از تورمی است که در سرزمین اصلی وجود دارد. به طور مثال در تهران یک کارگر یک حقوق ثابت می‌گیرد و بعد از پایان ساعت کارش به منزل می‌رود ولی ما در جزیره کیش باید علاوه بر حقوق مصوب، اسکان، تغذیه و سایر نیازمندی‌های او را نیز برآورده کنیم و همین مساله باعث افزایش دو برابری هزینه‌ها می‌شود. وی ادامه داد: هتلداران باید مواد مصرفی خود را اعم از مواد اولیه رستوران‌ها و پذیرایی را از استان‌های مختلف در سرزمین اصلی خریداری کنند و بعد به جزیره کیش منتقل کنند که این انتقال هزینه زیادی دارد و باعث افزایش قیمت می‌شود و اگر هم بخواهند این کار را نکنند و مواد اولیه مورد نیاز خود را از داخل جزیره بخواهند تهیه کنند باز هم شاهد افزایش قیمت خواهیم بود. وی با انتقاد از افزایش بی‌رویه قیمت بلیت هواپیماها گفت: گران شدن بلیت هواپیماها، گران شدن هزینه‌های انرژی و افزایش قیمت همه خدمات باعث شده تا سفر به کیش گران تمام شود. وی با اشاره به اینکه با وجود کرونا هتلداران تلاش کردند به فعالیت‌ها و وظایف خود عمل کنند گفت: خوشبختانه تمامی هتلداران کیش پروتکل‌های بهداشتی را به صورت کامل رعایت می‌کنند و خوشبختانه درصد مبتلایان  به بیماری کرونا مسدر جزیره کیش در بین مسافرانی که از هتل‌ها استفاده می‌کنند بسیار پایین است. وی با اشاره به اینکه هر کسی که به کیش می‌آید مختار است که در هتل ویا  هر جایی که دوست دارد  اقامت کند گفت: نمی‌توانیم مسافران را مجبور کنیم که در کجا و چگونه اقامت کنند اما توصیه می‌کنیم که از اقامت در محل‌های غیر استاندارد همچون پلاژها، اماکن عمومی و پارک‌ها خودداری کنند زیرا با توجه به شرایط کرونا حفظ بهداشت و اجرای پروتکل‌ها در این مراکز بسیار سخت است. صفا با اشاره به اینکه هم اکنون کشورهای مانند ترکیه، روسیه به گردشگران خود و کسانی که به این کشور وارد می‌شوند واکسن تزریق می‌کنند گفت:‌ می‌توانیم چنین طرح‌هایی را در جزیره کیش اجرا کنیم فعالان جزیره کیش با همکاری بخش خصوصی و سازمان منطقه آزاد کیش این آمادگی را دارند که واکسن وارد کنند و تمام گردشگرانی را که به جزیره کیش وارد می‌شوند در بدو ورود واکسینه کنند و حتی تمامی کیشوندان را به صورت رایگان واکسینه کنند اما متاسفانه به رغم آمادگی سازمان منطقه آزاد کیش، بخش خصوصی و فراهم شدن شرایط دولت با اجرای ا ین طرح مخالفت کرد و اعلام شد که اگر کسی می‌تواند در جزیره کیش واکسن وارد کند باید آ‌ن را تحویل وزارت بهداشت بدهد و وزارت بهداشت با صلاحدید خود واکسن‌ها را توزیع کند. صفا ادامه داد: اگر طرح واکسیناسیون گردشگران در جزیره کیش به محض ورود اجرا شود قطعا تاثیر بسیار خوبی بر روی حضور گردشگران و همچنین مبارزه با کرونا خواهد داشت و باعث رونق اقتصادی جزیره کیش می‌شود ضمن آنکه هیچ هزینه‌ای نیز دولت نیاز نیست پرداخت کند و دلیل مخالفت دولت  با این طرح معلوم نیست. وی ادامه داد: با اجرای این طرح نه تنها واکسینه شدن رایگان کیشوندان را انجام می‌دادیم بلکه می‌توانستیم تمام کسانی که در بندر لنگه و چارک زندگی می‌کنند را رایگان واکسینه کنیم اما متاسفانه موافقت نشد.

ایجاد شده: 14/تیر/1400       آخرین ویرایش: 14/تیر/1400     اخبار داخلی
جایگاه تبلیغات 1 جایگاه تبلیغات 1


کمی منتظر بمانید...