به گزارش هتل نیوز و به نقل از ایسنا، " مجتبی توسل " مدیرعامل برج میلاد در دیدار با راهنمایان و همکاران بخش گردشگری برج میلاد با بیان این مطلب افزود: این دیدار باید در هفته گردشگری انجام میشد، اما با توجه به شرایط شیوع کرونا و همچنین شرایط دورکاری برخی از همکاران، تصمیم برآن شد که اندکی با تأخیر و با بهبود شرایط این دیدار انجام شود که در همین جا برای این تأخیر عذرخواهی میکنم. وی با اشاره به شرایط سخت مجموعه در ایام شیوع بیماری کرونا و عذرخواهی از همه همکاران زحمتکش و صبور برج میلاد، تصریح کرد: به دلیل شیوع ویروس کرونا، برج میلاد با شرایط مالی سخت و حقوق و دستمزد همکاران با تأخیر در پرداخت مواجه شده است. ولی به یاری خدا با درک عالی، سعه صدر و صبر همکاران و پیگیری و مساعدت مدیریت شهری این مشکلات را از سر می گذرانیم. خوشبختانه در این شرایط سخت همه پرسنل دست به دست هم دادند تا بتوان مشکلات را سپری کرد. توسل تصریح کرد: ان شاءالله بخش زیادی از مشکلات با مساعدت و پیگیری مدیریت شهری و شورای اسلامی شهر تهران از طریق اصلاح بودجه برج میلاد رفع خواهد شد. علاوه بر آن ما درصدد هستیم برای کاهش مشکلات و افزایش بهره وری، اجرای فرایندها و امور بخش گردشگری برج میلاد را به بخش خصوصی واگذار کنیم. قطعاً بخش خصوصی می تواند در تحقق اهداف گردشگری، درآمدزایی بیشتر مجموعه، ارتقاء سطح خدمات و افزایش رضایت گردشگران نقش مهمی داشته باشد. وی خطاب به راهنمایان و همکاران گردشگری برج میلاد گفت: می دانم که بسیاری از شما نگران از دست دادن شغل خود در نتیجه این همکاری با بخش خصوصی هستید اما همینجا اعلام میکنم که این امر مهمترین دغدغه ما می باشد و هیچ یک از شما بیکار نخواهید شد و همکاری تان با مجموعه شهرداری تهران تداوم خواهد داشت. مدیرعامل برج میلاد همچنین از آغاز اجرای پروژه راهنمایی گردشگران برج میلاد از طریق کدهای دیجیتال (QR code) خبر داد و گفت: با اجرای این پروژه اطلاعات لازم به شکلی مدرن و روزآمد در دسترس گردشگران و بازدیدکنندگان قرار گرفته و اجرای آن فرآیند گردشگری برج میلاد را تسهیل نموده و حتی مشکلات راهنمایان گردشگری را کاهش داده است. بر اساس گزارش روابط عمومی برج میلاد، توسل در پایان از تمامی پرسنل بخش گردشگری برج میلاد تقدیر و تشکر کرد.
ایجاد شده: 21/مهر/1400 آخرین ویرایش: 21/مهر/1400 اخبار داخلیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، گردشگری داخلی اولویت نخست سازمان جهانی گردشگری برای بهبود و رشد مقاصد در آسیا و اقیانوسیه در پانزدهمین برنامه آموزشی سالانه با عنوان «استراتژی گردشگری بلندمدت ملی و بینالمللی» قرار گرفت. از این رو در نشست مقامات توریسم کشورهای آسیایی ۸ محرک سفر به عنوان یک نسخه جهانی برای توسعه گردشگری مطرح شد. پانزدهمین برنامه آموزشی سازمان جهانی گردشگری در آسیا و اقیانوسیه در زمینه سیاست و استراتژی گردشگری در قالب ترکیبی برگزار شد. طرحی که از سال ۲۰۰۶ توسط سازمان جهانی گردشگری بهصورت سالانه برگزار میشود. این برنامه آموزشی تنها برنامه در منطقه است که بهدلیل محتوای محرک و بحثهای قابل تامل از شهرت برخوردار است. هر ساله این برنامه با موضوع مجزایی برگزار میشود و امسال بهدلیل اهمیت بازگشت «گردشگری داخلی» در منطقه و رکود گردشگری بینالمللی، محور برنامه آموزشی حول موضوع گردشگری داخلی و درون منطقهای برگزار شد و در آن متولیان گردشگری کشورهای شرکتکننده به ارائه طرحها و پیشنهادهایی برای بهبود گردشگری داخلی پرداختند. در سال گذشته این نشست در شهرگویلین چین با موضوع احیا و تحول گردشگری برگزار شد ،زیرا در سال ۲۰۲۰ شاهد همهگیری ناگهانی کووید-۱۹ در سراسر جهان بودیم از این رو صنعت گردشگری با رکود شدیدی مواجه شد و در حالت تعطیلی قرار گرفت، از این رو بازیابی این صنعت در اولویت کشورهای این منطقه و در واقع کل جهان قرار داشت. اگرچه این نشست هر ساله در یک کشور برگزار میشود اما میتوان دلیل انتخاب میزبانی مالدیو برای سال ۲۰۲۱ را در «عملکرد موفقیت آمیز این کشور در بازگشایی و بازیابی گردشگری» دانست که تقریبا از ژوئن ۲۰۲۰ اقدام به بازگشایی مرزهای خود و پذیرش گردشگران بینالمللی کرد و پس از بستن چندماهه در اواخر سال ۲۰۲۰، شروع چشمگیری از سال ۲۰۲۱ داشته و پس از آغاز واکسیناسیون در جهان بهویژه در مالدیو شرایط پذیرش گردشگران خارجی با سرعت بیشتری انجام میشود. این برنامه آموزشی در پانزدهمین سال خود، به عنوان بستری پیشرو با حضور رهبران گردشگری منطقه جهت ایجاد شبکه، تدوین استراتژی و حرکتی رو به جلو با محور گردشگری داخلی در کشور مالدیو در مدت ۳ روز برگزار شد. در این رویداد ۲۵ کشور گردهم آمدند اما با توجه به شرایط کرونا تنها شش کشور افغانستان، بنگلادش، ایران، سریلانکا، مغولستان و نپال با میزبانی مالدیو به صورت حضوری در جلسات آموزشی شرکت کردند. در این گردهمایی محور آموزشها بر نوآوری و مشارکت بخش خصوصی جهت توسعه بازار گردشگری داخلی بوده است و راهاندازی گردشگری داخلی را بر گردشگری بینالمللی ارجح میداند، نه تنها در آسیا و اقیانوسیه بلکه در سراسر جهان. این سازمان در واقع معتقد است که مقاصد مختلف باید تمرکز خود را برای به اجرا درآوردن این روند بگذارند. در جلسات افتتاحیه نمایندگان دولتها به ارائه مطالبی درباره موضوع برنامه پرداختند تعدادی از کشورها همچون بنگلادش، کامبوج، هنگکنگ، چین، اندونزی، ایران، مغولستان، پاکستان، سریلانکا و ویتنام بر مدیریت مقصد متمرکز بودند و محوریت بحث خود را بر نحوه مدیریت در احیای مقاصد پرداختند. پس از آن نمایندگان کشورهای بوتان، ماکائو، چین، مالدیو، میانمار، فیلیپین، ساموآ و هندتمرکز خود را بر موضوعاتی با محوریت نقش نوآوری و مشارکت بخش خصوصی، در رشد گردشگری داخلی گذاشتند. نکته قابل توجه اینکه این کشورها، در دوران پس از همهگیری با سقوط صنعت گردشگری تمرکز خود را بر ترویج گردشگری داخلی گذاشته و کشوری همچون چین نه تنها توانست به سطح پیش از کرونا در سال ۲۰۱۹ برسد بلکه اکنون به رشدی فراتر از آن دست یافت. اقتصاد مالدیو نیز با توجه به وابستگی عمیق به گردشگری بینالمللی پس از بازگشایی مرزهای خود برای مسافران خارجی در سال ۲۰۲۰ و افزایش ورودیهای خود، در فوریه ۲۰۲۱ با آژانس بینالمللی همکاری ژاپن (جایکا) توافقنامهای را برای اجرای پروژه بازیابی گردشگری مالدیو امضا کرد و دولت و بخشخصوصی در راهاندازی مجدد ایمن و پایدار بخش گردشگری به همکاری پایاپای پرداختند. زوراب پولیکاشویلی رئیسسازمان جهانی گردشگری مدیران و متولیان گردشگری را در توسعه گردشگری بهویژه گردشگری داخلی موثرترین و مهمترین نقش معرفی کرده است. بهطوریکه معتقد است: آنچه که یک کشور را در پیشبرد بهتر و عملکرد موفقیتآمیز در بازیابی و سپس بهبود گردشگری بهویژه گردشگری داخلی پیش میبرد وجود مدیران و متولیانی است که بهسان یک رهبر بتوانند ایدههایی را که تفاوت ایجاد میکنند را بشناسند، نوآور بوده و از کارآفرینان و شرکتهای نوپا حمایت کنند. برنامه آموزشی به شرکتکنندگان که عمدتا افراد رده بالای سیاسی یک کشور در آن حضور دارند فرصتی را ایجاد میکند تا مهارتهای استراتژیک گردشگری خود را بهبود ببخشند و از طریق شبکه جدیدی از همکاریهای منطقهای به توسعه این مهارتها در آینده ادامه دهند. این برنامه بهطور خاص برای حمایت از سیاستگذاران و مدیران گردشگری طراحی شده و هدف آن تقویت سیاستها و استراتژیهای موثر و پاسخگو است که باید با تغییر اولویتها و نگرانیها در سطح ملی و بینالمللی مقاصد سازگار باشد. اهداف کلی برنامه آموزشی درک مشارکتکنندگان از تاثیرات همهگیری کرونا بر گردشگری داخلی و چگونگی توسعه گردشگری داخلی با تمرکز بر ۸ محور به شرح زیر است: پتانسیل گردشگری داخلی برای کمک به بهبود اقتصادی مقاصد چگونگی تحرکبخشی مدیران گردشگری برای افزایش تقاضا و توسعه عرضه خدمات مطابق با اهداف توسعه پایدار شناخت چالشهای پیش رو در مسیر توسعه محصول و تجاریسازی و اولویت قرار دادن و سرعت بخشیدن به توسعه گردشگری در مناطق روستایی نحوه ترویج سیاستهای گردشگری از جمله برنامهها و ابتکارات جدید چگونگی همکاری بخشهای دولتی و خصوصی جهت رشد و توسعه گردشگری داخلی بهمنظور ایجاد شغلهای عادلانه و مناسب بهویژه برای زنان و جوانان چگونگی تشویق مردم برای سفر توسط بخشهای دولتی و خصوصی با مدیریت مقاصد و کشف جلوههای جدید از کشور خود در زمان عادی شدن شرایط چگونگی بهکارگیری فناوریها و تکنولوژیهای جدید برای نظارت بر تاثیرات و ترویج مقاصد چگونگی کاهش تاثیرات کووید-۱۹ بر گردشگری داخلی و نحوه پیشبرد روند بهبودی این بخش. در کنار این موضوعات اصلی، برنامه آموزشی درصدد آن است تا کشورهای آسیایی و کشورهای اقیانوسیه عضو سازمان جهانی گردشگری را قادر سازد که شیوههای نوین و موفقیت آمیزی در زمینه گردشگری داخلی را به اشتراک بگذارند.زیرا هدف نهایی تقویت ظرفیت مقاصد در سطح منطقهای، ملی و محلی است.
ایجاد شده: 21/مهر/1400 آخرین ویرایش: 21/مهر/1400 اخبار خارجیبهگزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از میراثآریا، یافتههای تحقیقی در مادرید و در حاشیه نمایشگاه Iberseries Platino Industria، بزرگترین رویداد بینالمللی برای متخصصان مرتبط با صنعت سمعی و بصری به زبان اسپانیایی و پرتغالی، ارائه شد. هدف نهایی این گزارش حمایت از سیاستگذاران و سهامداران اصلی در بخش گردشگری برای اجرای سیاستهایی است که مقاصد گردشگری را برای تولیدکنندگان سینما و تلویزیون جذاب جلوه میدهد. در عین حال، هدف آن کمک به ایجاد استراتژیهای متمرکز بر ترویج گردشگری و فرهنگ محلی، سرمایهگذاری در مهارتها و آموزش برای توسعه فیلمهای محلی و بخشهای خلاق برای اطمینان از وجود سطح بالایی از استعدادها، ایجاد زیرساختها و افزایش ظرفیت تولید و ادغام گردشگری و فرهنگ و نمایش آن در جشنوارههای سینمایی بینالمللی برای بالا بردن دانش مخاطبان جهانی است. کار مشترک سازمان جهانی گردشگری و نتفلیکس به کشورهایی که مقاصد توریستی بسیاری دارند کمک میکند تا مزایای بالقوه نمایش صنعت توریسم بر روی پرده نقرهای را درک کنند. زوراب پولولیکاشویلی دبیرکل UNWTO میگوید: «هر دو بخش گردشگری و گروههای سینمایی فرهنگ را جشن گرفته و آن را ترویج میدهند، از مشاغل حمایت کرده و در مکانهای مختلف فرصتی برای دیده شدن ایجاد میکنند. این حرکت در راستای درک مزیت بالای نمایش گردشگری در سینما است.» دین گارفیلد، مسئول بخش سیاست عمومی کمپانی نتفلیکس، میگوید: «همانطور که در این تحقیق مشخص شد، ما توانستهایم آنچه را که قبلا به طور غریزی باور داشتیم قاطعانه نشان دهیم، یعنی اینکه در کنار میل به سفر و بازدید از مقاصد توریستی، قرار گرفتن در معرض محتوای سینمایی نیز منجر به علاقه بیشتر به میراث، فرهنگ، زبان و توسعه روابط بین افراد میشود. این امر نشان میدهد که صنایعدستی، تبادلات فرهنگی، قصه گویی و گردشگری همه به هم پیوستهاند و میتوانند درک و ارتباط جوامع با یکدیگر را تغییر دهند.» پس از ارائه گزارش جهانی، کارشناسان گردشگری و صنعت سینما دانش و بینش خود را درباره تغییر روند گردشگری بر روی پرده سینما و تأثیرات مثبت آن در تقویت قرابت فرهنگی و نقش خدمات آنلاین در ارتقای گردشگری و قرابت فرهنگی بین مردم جهان، فرهنگها و کشورهای منطبق با برنامه جهانی ۲۰۳۰ به اشتراک گذاشتند. این رویداد همچنین تأکید کرد که چگونه مشارکتهای دولتی و خصوصی میتوانند از مقاصد گردشگری حمایت کنند تا خود را به عنوان مکانهایی جذاب برای تولیدکنندگان محصولات سینمایی، معرفی کنند.
ایجاد شده: 19/مهر/1400 آخرین ویرایش: 19/مهر/1400 اخبار خارجیبه گزارش هتل نیوز " جمشید حمزه زاده " رئیس جامعه هتلداران ایران در خصوص نامه این جامعه به رئیس امور فرهنگی و گردشگری و ورزش سازمان برنامه و بودجه، گفت: از نظر این جامعه، جزء ۲ بند الف ماده ۹۸ قانون برنامه ششم کشور (تأسیسات گردشگری از هر نظر تابع قوانین و مقررات بخش صنعت گردشگری به استثنای معافیتهای مالیاتی و از شمول قانون نظام صنفی مستثنی است) از جمله احکام تنظیمی بوده و به نظر می رسد مشمول دوره زمانی خاصی قرار نگیرد و دائم باشد. وی افزود: جوامع حرفهای هتلداری استانی در بیشتر استانها و نیز جامعه حرفهای هتلداران ایران منطبق بر قانون مذکور طی سالهای گذشته با هزینه و انرژی فراوان تشکیل شده و زیر نظر وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی فعالیت میکند بر این اساس ضمن تاکید بر نیاز صنعت گردشگری کشور به دائم بودن این بند خواهش میکنیم در خصوص بند ث ماده ۱۰۰ قانون برنامه ششم توسعه نیز دائمی بودن موضوع مد نظر قرار بگیرد. وی با توجه به شرایط حاکم بر صنعت کشور و گردشگری کشور گفت: پیشنهاد داریم در تدوین قانون برنامه هفتم توسعه این نکات در نظر گرفته شود: یکی از این موارد با توجه به پراکندگی قوانین و مقررات مربوط به حوزه گردشگری پیشنهاد می شود تضمین قانون جامع صنعت گردشگری مورد توجه قرار گرفته و وزارت گردشگری مکلف شود ظرف سال اول برنامه پیش نویس قانون جامع صنعت گردشگری را با تاکید بر تنظیم مناسبات دولت و بخش خصوصی و تشکل ها ارائه کند. حمزهزاده در بخشی دیگر از سخنانش در خصوص پیشنهاد برای تدوین برنامه هفتم توسعه گفت: از آنجا که ذات صنعت گردشگری شکننده بوده و به شدت تحت تاثیر موضوعات مختلف است، بنابراین پیشنهاد میشود ساختار مناسب برای حمایت دولت از این صنعت به شکل صندوق حمایت از صنعت گردشگری با مدیریت ترکیبی دولت و تشکلهای بخش خصوصی تشکیل شود و دولت مکلف شود تا طی سال های برنامه هفتم توسعه، سالانه مبالغی را به این صندوق تخصیص دهد. حمزه زاده با توجه به نیاز صنعت گردشگری کشور به ایجاد بستری برای هماهنگی کامل و دقیق تشکل های مرتبط، گفت: پیشنهاد میشود تشکیل اتاق گردشگری ایران نیز در برنامه قانون برنامه هفتم توسعه مد نظر قرار گیرد. همچنین تخصیص بودجه رفاهی دستگاه اجرایی به سفرهای داخلی نیز در شرایط بحران کنونی میتواند گوشهای از مشکلات بسیار جدی دست اندرکاران صنعت را طی سالهای برنامه هفتم مرتفع کند.
ایجاد شده: 18/مهر/1400 آخرین ویرایش: 18/مهر/1400 اخبار داخلیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز ناسا بهمنظور فراهم کردن شرایط بهتر برای تکمیل فضاپیمای استارلاینر، برنامهی دو خدمهی پروازهای آزمایشی بوئینگ را تغییر داد و بدین ترتیب این فضانوردان با فضاپیمای اسپیسایکس به ایستگاه فضایی خواهند رفت. فضانوردان ناسا «نیکول من» (Nicole Mann) و «جاش کاسادا» (Josh Cassada) قرار است تحت برنامهی پرتابهای خصوصی سرنشیندار، توسط مأموریت «کرو-۵» (Crew-5) و با کپسول دراگون اسپیسایکس که توانایی خود را اثبات کرده، به ایستگاه فضایی بینالمللی بپیوندند. من و کاسادا بهعنوان فرمانده و خلبان فضاپیمای مأموریت کرو-۵ خدمت خواهند کرد و دیگر فضانوردان این مأموریت هم بهزودی اعلام میشوند. انتظار میرود کپسول سرنشیندار دراگون در مأموریت کرو-۵ پاییز ۲۰۲۲ با موشک فالکون ۹ و از سکوی پرتاب ۳۹A مرکز فضایی کندی به فضا پرتاب شود. «کاترین لودرز» (Kathryn Lueders) مدیر اجرایی ادارهی عملیات فضایی ناسا گفت: «نیکول و جاش تا کنون در برنامهی آموزش و پیشبرد فضاپیمای سرنشیندار استارلاینر (Starliner) بوئینگ فعالیت زیادی انجام دادهاند. آنها تجربهای کسب کردهاند که به آنها در مسیر آموزش پرواز با فضاپیمای دراگون اسپیسایکس و فعالیت در ایستگاه فضایی به آنها کمک میکند.» او با تأکید بر ادامهی همکاری با بوئینگ افزود: «ناسا خوشحال است که دو شریک تجاری دارد و به همکاری با بوئینگ و اسپیسایکس ادامه میدهد تا فضانوردان ناسا و شرکای بینالمللی آن را برای پرتاب از و به ایستگاه فضایی بینالمللی توسط یک فضاپیمای آمریکایی آماده کند.» مان و کاسادا پیش از این قرار بود بهترتیب در مأموریتهای پرواز هواپیمای بوئینگ ناسا و مأموریت استارلاینر-۱ حضور داشته باشند اما ناسا تصمیم گرفت برای کمک به بوئینگ در مسیر تکمیل فضاپیمای استارلاینر که با تأخیر طولانی مواجه شده است، تغییراتی در برنامه ایجاد کند و در عین حال تجربهی فضانوردان را برای مأموریتهای آینده افزایش دهد. با توجه به آماده شدن ناسا برای نخستین پرواز سرنشیندار بوئینگ، دیگر فضانوردان آژانس شامل «بوچ ویلمور» (Butch Wilmore)، «مایک فینکه» (Mike Fincke) و «سونیتا ویلیامز» (Suni Williams) همچنان به مشارکت در برنامهی بوئینگ ادامه میدهند. مان اهل کالیفرنیا است و مدرک کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک سیالات دارد. او خلبان آزمایشی F/A-18 با بیش از ۲۵۰۰ ساعت پرواز در بیش ۲۵ هواپیما است و در سال ۲۰۱۳ بهعنوان فضانورد ناسا انتخاب شد. این نخستین سفر او به فضا خواهد بود. کاسادا هم فیزیکدان و خلبان آزمایشی نیروی دریایی آمریکا است. او دکترای خود را در مرکز شتابدهندهی ملی فرمی گرفته است و بیش از ۴۰۰۰ ساعت تجربهی پرواز در بیش ۴۵ هواپیما دارد. او هم در سال ۲۰۱۳ به ناسا پیوسته و با کرو-۵ نخستین پرواز فضایی خود را تجربه خواهد کرد. ناسا بیش از ۲۰ سال است که بهطور پیوسته فضانوردان را برای زندگی و کار به ایستگاه فضایی بینالمللی میفرستد که علم بشر را پیش میبرند، فناوریهای جدید را به نمایش میگذارند و پیشرفتهای تحقیقات روی زمین را ممکن میسازند. بهعنوان یک تلاش جهانی تا کنون ۲۴۲ نفر از ۱۹ کشور جهان از این آزمایشگاه مداری منحصربهفرد که میزبان بیش از ۳۰۰۰ پژوهش از ۱۰۸ کشور جهان بوده است، بازدید کردهاند. این ایستگاه فضایی یک بستر مهم ناسا برای درک و غلبه بر چالشهای پروازهای فضایی طولانیمدت و گسترش فرصتهای تجاری در مدار پایین زمین است. اکنون با توجه به اینکه شرکتهای خصوصی در حال گسترش ارائهی خدمات حملونقل فضایی انسان و توسعهی اقتصادی در مدار پایین زمین هستند، ناسا قصد دارد بر ساخت فضاپیما و موشک برای مأموریتهای فضایی دوردست مانند ماه و مریخ متمرکز شود.
ایجاد شده: 16/مهر/1400 آخرین ویرایش: 16/مهر/1400 اخبار خارجیبهگزارش هتل نیوز و بهنقل از روابطعمومی و امور بینالملل شرکت سهامی نمایشگاههای بینالمللی جمهوری اسلامی ایران، حسن زمانی با اعلام این خبر افزود: «مزیت این دوره در اکسپو ۲۰۲۰ دبی نسبت به سایر دورهها این است که در ۱۲ سالن در پاویون جمهوری اسلامی ایران پیشبینی شده است و سالنهای گردشگری، فرش دستباف، تماشاخانه، صنعت، خانه معدن، هایتک، بخش تجاری، رستوران ایرانی متشکل از فضای ایرانی، نوشیدنیهای سنتی ایران، در این نمایشگاه به چشم میخورد.» کمیسر ژنرال و نماینده ایران در نمایشگاه اکسپو ۲۰۲۰ دبی ادامه داد: «مسئولیت و محتواسازی هر سالن تحت نظارت ستاد اکسپو، به صورت جداگانه متعلق به شرکت و واحد مربوطه آن است.» مشاور وزیر صمت ادامه داد: «در بخش ویژه پاویون، سیمرغ پرنده اسطورهای شاهنامه فردوسی در معرض دید بازدیدکنندگان، قرار گرفته و بخشی از فرهنگ و تاریخ و ادبیات ایران را به بازدیدکنندگان معرفی میکند. همچنین بافت فرش دستباف ایرانی بهعنوان هنر بارز ایرانیان، با عنوان یک گره تا همدلی، توجه بسیاری از علاقهمندان و بازدیدکنندگان پاویون ایران را به خود جلب کرده است.» او افزود: «از تمام دستاندرکاران پاویون جمهوری اسلامی ایران و ستاد اکسپو، که با تلاش شبانهروزی خود، باعث شدند پاویون جمهوری اسلامی ایران در روز اول نمایشگاه اکسپو آغاز به کار کند و با استقبال و ازدحام بازدیدکنندگان مواجه شود، تقدیر و تشکر میکنم.»
ایجاد شده: 11/مهر/1400 آخرین ویرایش: 11/مهر/1400 اخبار داخلیامروزه صنعت گردشگری پیشرفت بسیاری را در خود دیده، چنانکه طبق گزارش شورای جهانگردی(WTTC) در سال 2018، صنعت گردشگری بیش از 10درصد از تولید ناخالص جهان را شامل می شود، و همگام با رشد این صنعت و توجه کشورهای جهان به آن، تجربیات مفیدی در مسیر تکامل و بهره وری هر چه بهتر از این صنعت درآمدزا به دست آمده است و در این شرایط شاهد اهمیت این صنعت در حوزه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، محیطی و ... هستیم. مفاهیمی چون گردشگری خلاق، گردشگری پایدار و مانند آن خبر از مقبولیت صنعت گردشگری در جهت پیشرفت و بهبود سطح زندگی جوامع میزبان و بهبود سطح زندگی مردم و حفاظت از محیط زیست دارد. در این میان لازم است به مفهومی مهم در تعاریف و مفاهیم گردشگری پرداخته شود: گردشگری مسئولانه((Responsible Travel. در تعریف این مفهوم می توان گفت گردشگری مسئولانه خصیصه ای رفتاری است که بر اساس اصول اولیه احترام به محیط زیست و جوامع محلی میزبان بنا نهاده شده است. می توان گفت این مفهوم به معنای نوعی خاص از گردشگری نیست بلکه رفتاری است که لازمه توسعه پایدار گردشگری در همه مناطق گردشگر پذیر است. شاخه هایی از گردشگری مانند اکوتوریسم از ابتدای امر مفهوم گردشگری مسئولانه را در خود ساری و جاری داشته اند، لیکن شرایط کنونی گردشگری در جهان و لزوم حفاظت از منابع و انواع جاذبه های گردشگری ایجاب می کند که این مفهوم در برنامه ریزی کلیه انواع گردشگری مورد توجه قرار گرفته و جریان داشته باشد. گردشگری مسئولانه به دنبال ایجاد مکانی بهتر برای زندگی افراد و مقصدی پایدار، مانا و اقتصادی برای سفر و بازدید مردم است. گردشگری مسئولانه یک کنش آگاهانه و مسئولانه در راستای تحقق گردشگری پایدار است. گردشگری پایداری که سه حوزه اصلی را هدف قرار می دهد و سعی در ایجاد توازن بین این سه عنصر دارد که عبارتند از: اقتصاد، جامعه و محیط زیست. بنابراین تحقق این مقوله نیازمند همکاری بین عوامل مختلف دخیل در صنعت گردشگری همچون مسئولان، مدیران ، دولتمردان، فعالان صنعت گردشگری، عوامل اجرایی صنعت گردشگری و گردشگران و از همه مهم تر جامعه محلی میزبان است. توجه به این مفهوم مهم از صنعت گردشگری در سال 1966 بود که متن سیاست ملی گردشگری آفریقای جنوبی، از توافقی بر سر عبارت " گردشگری مسئولانه" خبر داد. در این سیاست فاکتور اصلی، رفاه جامعه محلی ذکر شده بود. همچنین در سال 2002 اطلاعیه کیپ تاون در خصوص گردشگری مسئولانه در مقاصد سفر منتشر شد و توافق شد که محل های زندگی افراد بهبود یابد و محل های بهتری برای بازدید گردشگران فراهم آید. ازین پس، توجه کشورهای مختلف و مردم و فعالان محیط زیست معطوف به این شیوه سفر شد تا هم گردشگران از سفرشان لذت ببرند و هم وظیفه شان را در قبال محیط زیست، جوامع بومی، کسب و کار محلی، تداوم بهبود کیفیت سطح زندگی آنها به انجام رسانند. در این مسیر بیانیه ها و شیوه نامه های مفیدی نیز مد نظر قرار گرفت و به وضع مقررات و توجهات خاصی نیز منجر شد. از جمله : - توجه به افزایش منافع اقتصادی مردم محلی و بهبود وضع تندرستی - دخیل کردن جامعه محلی در تصمیماتی که در زندگی ایشن موثر است. - نقش های مثبت در راستای حفاظت از میراث فرهنگی تاریخی و طبیعی - ایجاد ارتباطی معنی دار، آگاهی فرهنگی و درک متقابل میان گردشگران و جامعه محلی و مواردی دیگر. توجه به گردشگری مسئولانه نیاز امروزه صنعت گردشگری ایران: اصول گردشگری مسئولانه و چهارچوب کلی آن، بهبود رفتار آگاهانه و مسئولانه در جهت استفاده از موقعیت های گردشگری و منتفع ساختن جوامع بومی و محلی را مورد تاکید قرار می دهد. امروزه با توجه به شرایط بیماری همه گیر کرونا و کاهش سفرهای بین المللی، در اکثر نقاط جهان از جمله ایران، رفتار گردشگران در استفاده از ظرفیت های داخلی بخصوص بستر طبیعت فزونی یافته و به سمت انواع طبیعت گردی، استفاده از محیط های جذاب و بکر و دورافتاده سوق پیدا کرده است. نکته ای که در مورد این نوع از گردشگری و سفر باید مدنظر قرار گیرد این است که سرلوحه قرار گرفتن گردشگری مسئولانه در استفاده از این جاذبه ها لازم است چرا که استفاده غیرمسئولانه و عدم توجه به شرایط محیطی و بومی ، خطر تخریب جاذبه ها و به هم خوردن دورنمای کلی اهداف توسعه پایدار گردشگری را به همراه خواهد داشت. اصول گردشگری مسئولانه می تواند توجه به مسائلی از قبیل شعار خوب اکوتوریست ها که " فقط در طبیعت باید ردپا باقی بماند" باشد و توجه به مواردی مانند: خرید سوغات از صنایع دستی و هنرهای بومی مردم منطقه به جهت کمک به اقتصاد محلی ، توجه و احترام به فرهنگ و آداب و رسوم و سنن مردم منطقه، عدم تولید زباله و حفظ محیط زیست منطقه از آلودگی، کمک به انتقال فرهنگ های خوب و آداب و رسوم جوامع محلی در جهت معرفی منطقه، کمک به شناسایی غذاهای محلی و استفاده ازظرفیت های غذاهای منطقه به جای رستوران های بزرگ، استفاده از وسایل حمل و نقل افراد محلی به جای وسایل نقلیه همیشگی در جهت منتفع کردن اقتصاد بومی منطقه، کمک به حفظ و نگهداری حیات جانوری و گیاهی منطقه و جلوگیری از تخریب اکوسیستم منطقه میزبان، تلاش در جهت اقامت در اقامتگاههای بوم گردی و محلی منطقه به جای لقامت در هتل ها و مسافرخانه ها و مواردی از این قبیل. نکنه حائز اهمیت دیگر در سفر مسئولانه این است که اگر به حفظ و احترام به جامعه میزبان در مناطق سفر در طبیعت و مناطق بومی و محلی توجه نشود شاهد تخریب آثار و جاذبه های طبیعی فرهنگی و محیطی خواهیم بود. متاسفانه امروزه با هجوم گسترده گردشگران به مناطق مختلف کشور شاهد تخریب مناطق طبیعی مانند برخی چشمه ها، تالاب ها، جنگلها، دشت ها و ...هستیم چرا که توجه به مفهوم سفر مسئولانه در برنامه ریزی سفر و گردشگری مورد توجه کافی قرار نگرفته است. امروزه عدم توجه به مفهوم گردشگری مسئولانه و آثار تخریبی گردشگران، از جنبه های مختلف در شهرها و مناطق مهم گردشگر پذیردنیا مانند ونیز یا بارسلون، با انبوه گردشگران ورودی به این مناطق مواجه هستیم که این انبوهی مسافر آسیب های فراوانی به این شهرها زده و مردم بومی مانند گذشته میلی به استقبال از گردشگران ندارند و همین موضوع متاسفانه باعث شده این مناطق تصمیم به گران کردن هزینه های توریستی بگیرند تا از میزان گردشگران ورودی بکاهند. در نهایت نتیجه گرفته می شود که گردشگری مسئولانه که نیاز تغییر رفتار و توجه به ظرفیت ها و پتانسیل های بالای صنعت گردشگری است، باید سرلوحه برنامه ریزی مسئولان و مورد توجه گردشگران و مسافران امروز قرار گیرد، تا اهداف مثبت حاصله از این رفتار آگاهانه و مسئولانه، در جهت حفظ منابع،حفظ محیط زیست، نفع جوامع محلی ، تقسیم عادلانه درآمد بین همه اقشار جامعه و مزایای مثبت دیگر، در نهایت تحقق امر توسعه پایدار گردشگری حاصل گردد. ✍️ مسعود بهزادی راد - كارشناس ارشد گردشگری و دانشجوی دكتری برنامه ريزی شهری
ایجاد شده: 13/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 14/مرداد/1400 مقالات و یادداشت هابه گزارش هتل نیوز، معمولا هر نامگذاری، داستان و ماجرای مخصوص به خودش را دارد. حالا اگر این نامگذاری برای نام رسمی یک کشور با میلیونها جمعیت انسانی باشد، داستانهای تاریخی و فرهنگی به قدمت صدها و هزاران سال خواهد داشت. نامگذاری کشورها با عوامل زیادی در ارتباط است. نام برخی از آنها مانند مصر و یونان، باستانی است و نام بعضی دیگر برای درک و پیبردن، نیازی به فکرکردن زیادی ندارد اما نام شماری از کشورها داستانها و ایدئولوژیهای دیگری دارد. در این بین بعضی کشورها در طول تاریخ نامشان به دلایل مختلف تغییر کرده است. از این کشورها بعضی مانند هلند به منظور ارتقای صنعت گردشگری اسمشان را تغییر دادهاند و بعضی کشورها با تغییر حکومتی که بر آن سرزمین فرمانروایی میکرده، در طول تاریخ نامشان عوض شده است. همچنین برخی نامها پس از یک واقعه مثل همهپرسی یا انقلاب، برای حفظ اتحاد سیاسی و قومی، نام دیگری را انتخاب کردهاند. به طور کلی عوامل سیاسی یکی از مهمترین این دلایل برای تغییر نام است. با چند کشور که با ماجراهای جالب و داستانهای مختلف نام خود را تغییر دادهاند، بیشتر آشنا میشویم. نه به سیلان، درود بر استقلال | «سیلان» به «سریلانکا» سریلانکا، جزیرهای واقع در جنوب هند است. تا پیش از سال ۱۹۷۲ نام این کشور که آن موقع مستعمره بریتانیا بوده، سیلان بوده و توسط پرتغالیها روی آن گذاشته شده است. پرتغالیها در سال ۱۵۰۵ سریلانکای فعلی را کشف کردند. این کشور بعدها به جزئی از بریتانیا تبدیل شد و در سال ۱۹۴۸ توانست استقلال خود را به دست آورد. با این حال، سالها بعد، دولت این کشور جزیرهای تصمیم به تغییر نام آن گرفت. در سال ۲۰۱۱، نام سیلان در این کشور از همه چیزهایی که هنوز نام قدیمی را داشتند، از زیرمجموعههای دولت گرفته تا شرکتها، حذف و به طور رسمی نام فعلی به آن اطلاق شد. سرزمین کمارتفاعِ قطب جهانگردی | «هلند» به «ندرلند» اگرچه در زبان فارسی هنوز از این کشور با نام هلند (Holland) یاد میشود اما نام آن در واقع به ندرلند (Netherlands) تغییر یافته است. هلند در اصل نام منطقهای در کشور ندرلند است که از این لحاظ با نام قدیمی پارس برای ایران قابل مقایسه است. نام هلند به معنی سرزمین چوب است. دو استان هلند شمالی و جنوبی در ندرلند که همچنان نام «هلند» را داشتند، با هدف یکپارچهکردن همه استانهایی که جزو ندرلند هستند و همچنین در اقدامی بازاریابانه، دیگر با عناوین هلند شمالی و جنوبی خطاب نمیشوند. از ژانویه ۲۰۲۰ آنها هم مانند بقیه استانهای این کشور، ندرلند هستند. این تغییر در بسیاری از بخشهای دیگر، مثلاً در نام تیم فوتبال آنها هم دیده می شود. حالا این کشور با نام ندرلند شناخته میشود که به معنی «سرزمین پست» و اشاره به شرایط است. تغییر نامهای بسیار و پیاپی | «کامبوچا» به «کامبوج» نام این کشور از ۱۹۵۳ تا ۱۹۹۵، پنج بار تغییر یافت و این تغییرات به شرح زیر بود: اولین تغییرات در سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۰ صورت گرفت و پادشاهی کامبوج نامیده شد، سپس این نام در ۱۹۷۰ تغییر یافت و سال ۱۹۷۵ به جمهوری خمر تبدیل شد. متعاقباً این سرزمین تحت حکومت کمونیستی قرار گرفت و نام آن به کامپوچای دموکراتیک تغییر کرد. در ادامه این کشور تحت نظارت سازمان ملل وارد مرحله انتقالی شد و بین سالهای ۱۹۸۹ و ۱۹۹۳ دولت کامبوج خوانده شد و در سال ۱۹۹۳ به سلطنت و نام قدیمی خود، پادشاهی کامبوج برگشت. اما خمرها - پیروان حزب کمونیست - خود را کامپوچئیها مینامند که به معنای فرزندان شاهزاده (کامپو) است. شایان ذکر است کلمه کامبوج در اصطلاح غلط فرانسوی کلمه کامپوچاست. همنامشدن با کشور همسایه | «زئیر» به «جمهوری دموکراتیک کنگو» زئیر نام قدیم کشوری در آفریقای مرکزی بود که تا قبل از استقلال از بلژیک به همین نام شناخته میشد. کلمه زئیر صورت پرتغالیشده نام رودخانه کنگو در زبان کنگویی است که به آن نزاره یا نزادی به معنای «رودی که همه رودها را میبلعد» میگویند. اما این کشور پس از آن که در سال ۱۹۶۰ از بلژیک مستقل شد، نامش به «جمهوری کنگو» که همان نام کشور همسایهاش بود، تغییر کرد. البته این تغییر نام دردسرهای خودش را داشته؛ چرا که نام آن شبیه نام کشور همسایه بوده است. در نتیجه برای تشخیص این دو کشور از نام پایتختهای آنها که کینشاسا و برازاویل بود، استفاده میشد تا تمایزی ایجاد شود تا این که چند سال بعد نام آن به «جمهوری دموکراتیک کنگو» تغییر کرد و هنوز هم با همین نام شناخته میشود. کشوری همچنان با دو نام | «برمه» به «میانمار» میانمار، نام کشوری با ۵۴ میلیون نفر جمعیت واقع در جنوب شرقی آسیاست. این کشور پیش از این با نام برمه شناخته میشده و مستعمره انگلیس بوده است. برای این که متوجه شوید هنوز هم نام برمه برای این کشور به کار میرود، کافی است به مورد اخیر اسناد رسمی منتشرشده توسط دولت بایدن رجوع کنید که از این کشور با نام برمه یاد شده است. مسئله تغییر نام از برمه یا میانمار در سال ۱۹۸۹ مطرح شد. در آن زمان دولت نظامی حاکم پس از سرکوب اعتراضات دموکراسیخواهانه و کشتهشدن هزاران نفر، نام کشور را از برمه به میانمار تغییر داد. دولت نظامی معتقد بود اصطلاح برمه تنها برمن، بزرگترین قوم میانمار را دربرمیگیرد و ۱۳۴ اقلیت قومی دیگر را شامل نمیشود و از این نظر، تبعیض نژادی محسوب میشود. همچنین معتقدند برمه که تحت حاکمیت بریتانیا نام رسمی کشور شد و پس از استقلال هم به همین نام باقی ماند، یادآور گذشتهای استعماری است. سازمان ملل متحد و برخی از کشورها مانند فرانسه و ژاپن این تغییر را به رسمیت شناختند اما آمریکا و بریتانیا این کار را نکردند. مخالفان داخلی تغییر نام معتقدند چون این تغییر بدون توجه به خواست مردم انجام شده نباید به رسمیت شناخته شود. آخرین کشوری که نامش را تغییر داد | «سوازیلند» به «اسواتینی» نام کشور اسواتینی را احتمالا کمتر کسی شنیده باشد. البته خیلی هم تعجب ندارد. این کشور یک و نیم میلیون نفری که در جنوب آفریقا و در همسایگی موزامبیک قرار دارد تازه سه سال است که تغییر نام داده و احتمالا میتوان آن را آخرین کشوری نام برد که بهتازگی نامش را تغییر داده است. این کشور پیش از این با نام سوازیلند شناخته میشده که مستعمره بریتانیا بوده است. مسواتی سوم، پادشاه این کشور کوچک واقع در جنوب آفریقا ۵۰ سال پس از استقلال (سپتامبر ۱۹۶۸ میلادی) دستور داد بار دیگر این کشور را با نام اصلی آن بخوانند. او در سخنرانی خود به مناسبت این روز اعلام کرد تمام کشورهای آفریقایی پس از استقلال به نام اصلی خود یعنی نامی که قبل از استعمار داشتند، بازگشتهاند و اکنون زمان آن است که سوازیلند هم دست به کار مشابهی بزند. این کشورِ یک و نیم میلیون نفری صاحب آخرین پادشاهی مطلقه در قارۀ آفریقاست. اسواتینی به معنی کشور مردم اسوازی است. اتیوپی، سرزمین مردمان چهرهسوخته | «حبشه» به «اتیوپی» اِتیوپی با نام رسمی جمهوری فدرال دموکراتیک اتیوپی با نام تاریخی حبشه، کشوری محصور در خشکی واقع در شاخ آفریقاست البته یونانیها از همان قدیم این سرزمین را با نام اتیوپی میشناختند که به یونانی معنی «چهرهسوخته» میدهد. نامی که به رنگ پوست آفتابسوخته مردمان این کشور اشاره دارد. اما این کشور نزد مسلمانان با نام حبشه شناخته میشده است. این کشور در سال ۱۲۷۰ وقتی تحت حکومت حبشیهای سلسله سلیمان قرار گرفت، به طور رسمی حبشه نامگذاری شد. حبشیها تا قرن بیستم بدون وقفه بر این قلمرو حکومت میکردند. هایله سلاسی از سال ۱۹۳۰ به عنوان آخرین شاه حبشه قدرت را به دست گرفت و بیش از شش دهه بر این کشور سلطنت کرد. او طی جنگ جهانی دوم، نام این کشور را رسما از حبشه به اتیوپی تغییر داد و امروز هم با همین نام شناخته میشود. خانه پدری مردم شریف ولتا | «ولتای علیا» به «بورکینافاسو» ولتای علیا تا قبل از ۱۹۸۴ سرزمینی در غرب آفریقا بود که نامش را از نام رود ولتا که در این کشور جریان دارد، گرفته بود. استمعارگران فرانسوی این نام را برایش انتخاب کرده بودند. ولتای سفید، ولتای سرخ و ولتای سیاه سه رود مهم این کشور هستند. سال ۱۹۸۳ توماس سانکارا با وقوع یک کودتا به عنوان رهبر انقلابی به ریاستجمهوری رسید. او یک سال بعد همراه با تحولات دیگری نام کشور را از ولتای علیا به بورکینافاسو تغییر داد؛ نامی که یک عبارت ترکیبی و برگرفته از دو زبان رایج در این کشور است. کلمه «بورکینا» در زبان موری به معنای «مردم شریف» است؛ در حالی که «فاسو» در زبان قوم مسلمان دیولا به معنی «خانه پدری» است. ترکیب این دو معنای «خانه پدری مردم شریف» را میدهد که بیش از سه دهه است به عنوان نام رسمی این کشور ۲۰ میلیون نفری شناخته میشود. بنین شدن برای صلح بیشتر | «داهومی» به «بنین» جمهوری بنین امروز کشوری در غرب آفریقا با زبان رسمی فرانسه و ۱۲ میلیون نفر جمعیت است. نام قدیمی این کشور تا سال ۱۹۷۵ داهومی بوده که از امپراتوری داهومی گرفته شده است. داهومی تا پیش از استعمار، پادشاهی قدرتمندی بود که در غرب آفریقا در جمهوری بنین کنونی تاسیس شد. این پادشاهی همچنین شامل منطقه توگو امروزی و برخی از مناطق جنوب غربی نیجریه بود. پس از به قدرت رسیدن ماتیو کرکو از طریق یک کودتای نظامی، او در سیام نوامبر ۱۹۷۵ با هدف بیطرفی و برقراری صلح بیشتر نام این کشور را به «بنین» تغییر داد که از نام خلیج بنین گرفته شده است. البته پیش از این، امپراتوری به نام بنین هم در این کشور در مسند قدرت بوده است. سرزمین مردمان آزاد و دور از استعمار | «سیام» به »تایلند» نام تایلند در زبان مردم محلی برگرفته از دو لغت Thi و Land و به معنای «سرزمین مردمان آزاد» یا همان «قوم تایی» است. علت این نامگذاری به قرنها پیش برمیگردد که مردمی از جنوب چین به تدریج به سوخوتای (تایلند کنونی) مهاجرت کردند و به تدریج در مناطق حاصلخیز کناره رودی در جنوب چین ساکن شدند. شاید علت دیگر چنین نامگذاری این باشد که تایلند تنها کشوری در جنوب شرق آسیاست که هرگز تحت استعمار کشوری قرار نگرفته است. آیوتایا، خوتای و تونبوری از نامهای قدیمی این کشور تا پیش از سال ۱۸۰۰ میلادی بودهاند اما این کشور بودایی که شاهراه مذهب، فرهنگ و مهاجرت آسیای جنوب شرقی بوده، صدها سال با نام سیام شناخته میشده است. سیام در زبان این کشور به معنای قهوهای یا تاریک است. تغییر نام سیام (Siam) به تایلند (Thailand) بهتازگی انجام نشده است. این اقدام در سال ۱۹۳۹ به دست پادشاه آن زمان این کشور صورت گرفت. هزینههایی که تغییر نام کشورها دارد تغییر نام کشورها به همین سادگی که روی کاغذ به نظر میرسد نیست و این کار هزینهها و مشکلات خاص خودش را دارد. همه این کشورها میلیونها دلار یا معادل آن در واحد پول رسمیشان، برای تغییر نام خود هزینه کردهاند. آن طور که ساده به نظر میرسد، این فقط یک شروع دوباره نیست. بسیاری از امور مانند قانون اساسی، متون رسمی و حتی پول یک کشور هم باید تغییر کند. به طور کلی هر چیزی که نام قدیمی را بر خود دارد مثل نقشهها، پرچمها و سرودها، باید از آن پاک و نام جدید در آنها جایگزین شود. طبیعی است این کار زمان میبرد و انرژی و هزینه خودش را دارد. همچنین در طرف دیگر ماجرا شهروندان و دیگر کشورها هستند که به خطابکردن آن کشور به نام قدیمیاش عادت کردهاند و حالا باید به گفتن و نوشتن آن عادت کنند. بسیاری از کشورها از جمله هلند هنوز مثلا برای ما با همان نام شناخته میشوند. این تغییرات یکشبه رخ نمیدهد و اگرچه بسیاری همچنان مطمئن نیستند که آیا اصلاً این تغییر ضروری بوده یا نه، اما معمولاً در نهایت با آن کنار میآیند. منبع : روزنامه خراسان
ایجاد شده: 2/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 2/مرداد/1400 اخبار خارجیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از ایمنا، کرواسی، کشوری واقع در منطقه بالکان و هممرز با اسلوونی، مجارستان، صربستان، بوسنی و هرزگوین، مونتهنگرو و دریای آدریاتیک است که وزارت گردشگری و ورزش آن با اجرای طرحی آزمایشی موسوم به "کاهش دورریزهای غذایی با آشپزی برای میهمانان" در یکی از هتلهای شهر تاریخی پولا، اقدام به آزمودن میزان اثربخشی طرح مذکور در پیشگیری از اتلاف مواد غذایی کرده است. این پروژه با در نظر گرفتن تأثیرات زیستمحیطی هتلها و این واقعیت که هتلها بهعنوان یکی از مهمترین ذینفعان گردشگری اثرات قابل ملاحظهای روی محیط زیست میگذراند، با همکاری وزارت اقتصاد و توسعه پایدار، دانشکده ژئوتکنیک دانشگاه زاگرب و صندوق حفاظت از محیط زیست و بهرهوری انرژی پایهریزی شده است. در این پروژه آزمایشی از هتلها خواسته شده است که شیوه کار خود را اصلاح کنند و در مدیریت امور خود به اتخاذ روشهای پایدارتری روی آورند.مطابق با قوانین اتحادیه اروپا و کرواسی، این کشور تعهداتی زیستمحیطی دارد که باید به آنها دست یابد. یکی از آنها تفکیک ۴۰ درصد از حجم زبالههای زیستی تولید شده در کشور تا سال ۲۰۲۲ است و طرح آزمایشی مذکور بر کاهش میزان دورریز مواد غذایی همچنین ساماندهی جمعآوری و دفع زبالهها بهطور جداگانه تمرکز دارد.طرح کاهش دورریز غذایی با آشپزی برای میهمانان دربردارنده مزایای زیستمحیطی و تجاری است و طی آن تلاش میشود تا کارکنان هتلها و میهمانان مراقب چگونگی تأثیرگذاری اقدامات خود بر محیط باشند. به عبارتی دیگر در این طرح میزان غذاهای تهیه شده بازخورد عادات غذایی اصلاح شده مشتریان است که هیچ مشتری بشقاب غذای خود را بیشتر از آنچه که قصد خوردنش را دارد پر نمیکند. این اقدام ساده نقش بسزایی در کاهش حجم قابل توجهی از دورریزهای غذایی ایفا میکند.استفاده از طرحهای مشابه در هتلهای سایر کشورها با کاهش ۳۰ درصدی دورریزهای غذایی همراه بوده است و نه تنها بر کاهش تأثیرات زیستمحیطی منجر شده با صرفهجوییهای مالی بالایی نیز همراه بوده است.طرح کاهش دورریزهای غذایی با آشپزی برای میهمانان از تابستان جاری تا پایان سپتامبر در دو هتل واقع در پولا و اوسیک اجرا شده و نتیجه آن به اطلاع عموم خواهد رسید تا مردم از این حقیقت درک بهتری پیدا کنند که چگونه سادهترین اقدامات میتواند بزرگترین تغییرات را به وجود آورد.
ایجاد شده: 2/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 2/مرداد/1400 اخبار خارجیبه گزارش هتل نیوز و به نقل از شهرآرا، " امیر سزاوار " رئیس جامعه هتلداران خراسان رضوی، با اشاره به اینکه قطعی برق هتلهای مشهد بدون روند کارشناسی صورت گرفت، گفت: شرکت توزیع نیروی برق ابلاغیهای صادر کرد مبنی بر اینکه برق هتلهایی که مصرف بیشتری دارند، قطع شود. متاسفانه این اقدام ضربه زیادی به صنعت هتلداری مشهد زد. امیر سزاوار با بیان اینکه بیش از ۵۰ درصد مسافران خارجی، رزرو هتل خود را برای عید قربان لغو کرده اند، بیان کرد: ضریب اشغال هتلهای مشهد در این فصل از سال، باید تا ۹۵ درصد باشد، اما اکنون کمتر از ۳۰ درصد است. وی اظهار کرد: امسال با وجود تداوم وضعیت کرونا، در پیش بودن تعطیلات عید قربان در کشورهای عربی سبب شده بود تقاضا برای رزرو هتلها در مشهد افزایش بیابد. همچنین تا قبل از قطعی برق، ضریب اشغال هتلهای مشهد به بیش از ۵۰ درصد رسیده بود. اما قطعی برق درکنار شیوع کرونا سبب شد ضریب اشغال هتلهای شهر به ۳۰ درصد کاهش بیابد، این درحالی است که پیش بینی میکردیم امسال وضعیت هتلداران بهتر از سال گذشته باشد. وی بیان کرد: هرچند باید در تیر و مرداد تا ۹۰ درصدی ظرفیت هتلها پر شود، در شرایط کنونی اشغال ۵۰ تا ۶۰ درصد هم برای ما پذیرفتنی بود که قطعی برق سبب شد این مسئله محقق نشود. وی با اشاره به انتشار اخباری در کشورهای همسایه درباره قطعی برق در ایران و مشهد بیان کرد: هیچ مسافر خارجی حاضر نیست به کشوری سفر کند که چندین ساعت برق نداشته باشد. وقتی این شایعه میپیچد که هتلهای مشهد برق ندارند و هوا گرم است و وسایل سرمایشی کار نمیکنند، رغبتی برای سفر در آنها باقی نمیماند. قطعی برق درست در زمان تعطیلات طولانی مدت عید قربان کشورهای اسلامی رخ داد و این مسئله زیان هتلداران مشهدی را دوچندان کرد. سزاوار گفت: بعد از اینکه چندبار برق را قطع کردند، با استانداری صحبت کردیم و مشکلات تاحدی برطرف شد، ولی متاسفانه، چون برق صنایع را شرکت توزیع نیروی برق قطع میکند، با تحلیل خودش هتلها را نیز جزو صنعت میداند و این درصورتی است که برخی مواقع که ما میگوییم جزو صنعت هستیم، این موضوع را قبول نمیکنند، اما وقتی کار به قطعی برق میرسد، هتلها نیز جزو صنایع محسوب میشوند. وی با بیان اینکه قطعی برق به تاسیسات گردشگری ضربه جبران ناپذیری وارد کرد، افزود: برخی هتلها مجبور شدند هزینه زیادی را صرف ترمیم خسارتهای واردشده به تاسیسات خود کنند. رئیس جامعه هتلداران خراسان رضوی بیان کرد: صنعت گردشگری استان و مشهد با حداقل نیرو اداره میشود و حتی از استانداردها هم کمتر نیرو دارند؛ چون هزینهها و درآمدها با هم همخوانی ندارد. وی گفت: از ۱۰۰ درصد هتلهای مشهد حدود ۶۰ درصد بازگشایی شده اند و این اقدام به دلیل وعدههای وزارت بهداشت بود که میگفتند از ابتدای خرداد واکسیناسیون گسترده شروع میشود، اما همچنان ۴۰ درصد هتلها از اسفند سال ۹۸ تاکنون، بازگشایی نشده اند و این ۶۰ درصد هم با ضریب اشغال بسیار ناچیزی کار میکنند.
ایجاد شده: 26/تیر/1400 آخرین ویرایش: 26/تیر/1400 اخبار داخلیبه گزارش هتل نیوز ، " حسن سیادتان " عضو هیات مدیره جامعه حرفه ای هتلداران کشور گفت : این روزها انتخاب وزیر گردشگری دغدغه همه صنوف و بخشهای این صنعت است؛ چراکه با توجه به وضعیتی که این صنعت در بیش از دو سال گذشته داشته، بسیار اهمیت دارد که چه کسی سکان وزارتخانه را در دست بگیرد. به نظر لازم است که برگردیم و مروری داشته باشیم به سابقه مدیریت صنعت گردشگری در دولتهای قبل و بعد از انقلاب. در سال ۱۳۱۴ اداره داخله وزارت کشور به نام اداره سیاحان خارجی برای تبلیغات تاسیس شد؛ کار این اداره چاپ نشریات بود و کتابچههای راهنمای گردشگری ایران. بعدها در سال ۱۳۴۲ هیئت وزیران تاسیس سازمان جلب سیاحان را تصویب کرد درسال ۱۳۵۳ با الحاق آن به وزارت اطلاعات و جهانگردی هر آنچه به نفع صنعت گردشگری ایران بود تدوین و به آن وزارتخانه ملحق شد. در سال ۱۳۵۸ یعنی یک سال بعد از انقلاب این وزارتخانه به وزارت ملی و در سال ۱۳۵۹ به ارشاد اسلامی تبدیل شد. حال پرسش مهم این است که جایگاه گردشگری در این میان کجا بود؟ واقعیت این است که جایگاه گردشگری شامل دو وجه سیاحتی و زیارتی شد؛ یعنی دو معاونت، یکی سیاحتی و دیگری زیارتی تعریف شد و چند سالی به این صورت ادامه پیدا کرد. در سال ۱۳۶۴ به موجب قانون مصوب مجلس و تاییدیه شورای نگهبان، سازمان میراث فرهنگی تاسیس شد که سازمانی بود وابسته به وزارت ارشاد اسلامی (فرهنگ و آموزش عالی). در سال ۱۳۸۲ با تصویب مجلس شورای اسلامی وقت، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری شکل گرفت؛ یعنی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جدا شد و با تمام اختیارات زیر نظر رئیس جمهور قرار گرفت. در سال ۱۳۸۵ هم صنایع دستی به این سازمان اضافه شد و با این ادغام، نام سازمان به سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تغییر کرد. در سال ۱۳۹۸ پس از پیگیریها و زحمتهای فراوانی که بخش خصوصی گردشگری متحمل شد، بعد از چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی، گردشگری باردیگر به یک وزارتخانه تبدیل شد. صنعت گردشگری یک صنعت نامرئی است؛ در تمام کشورهایی که زیرساختهای گردشگری را مهیا کردهاند و زمینهساز توسعه این صنعت شدهاند، میبینیم که رشد اقتصادی چشمگیر شده. طوری که امروزه میتوان گفت این صنعت به راحتی میتواند با صنعت نفت مقابله کند. گردشگری صنعتی سرشار از ظرفیتهای اشتغالزایی و ارزآوری است؛ به شرطی که زیرساختهای مورد نیاز آن فراهم شود. این زیرساختها مختلف هستند و از فرودگاهها و جادهها و مسیرهای ریلی تا واحدهای اقامتی و هر آن چیزی را که متضمن معنای زیرساخت گردشگری باشد، شامل میشود. کسی که میخواهد وزیر گردشگری شود به عقیده من خودش باید درد کشیده باشد؛ یعنی درد و رنجهای این صنعت را بیواسطه لمس کرده باشد؛ به جرأت میتوانم بگویم از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۹۸ طی ۴۰ سال، اشخاصی که بر مسند نهادهای متولی گردشگری نشستند، کسانی بودند که از صنعت گردشگری و ظرفیتهای آن چیزی نمیدانستند. عمدتاً کسانی بودند که از نهادها و سازمانهای دیگر برای مدیریت این سازمان ماموریت داشتند؛ چنین مدیرانی تا بیایند الفبا و بدیهیات کار را یاد بگیرند و مطالعات اولیه را انجام دهند، زمانی قابلتوجه سپری میشود و معمولاً بعد از آن هم عوض میشوند؛ این، یکی از بزرگترین لطماتی بود که به این صنعت و سرمایه گذاران آن وارد میشد. مشکل البته در قوانین مرتبط با صنعت گردشگری ریشه داشت و این موضوع مهمی بود. به هر حال پس از پیگیریهای بخش خصوصی و علیرغم مخالفتهای دولت بالاخره سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تبدیل به وزارتخانه شد. آقای مونسان به عنوان اولین وزیر گردشگری کشور از آنجایی که چند سالی در این حوزه کار کرده بودند، برنامههایی داشتند و تا حدی انجام دادند؛ حالا در آستانه معرفی کابینه دولت سیزدهم به مجلس هستیم و به وزیری نیاز داریم که سالها در این صنعت زحمت کشیده باشد و مشکلات و دردهای این صنعت را بشناسد. کسی که بتواند گردشگری را در ایران به صنعتی باشکوه تبدیل کند و زمینه ورود گردشگران را -آنطور که در برنامه توسعه پیشبینی شده است- فراهم آورد. واقعیت این است که ما از کشورهای همسایه خود در زمینه گردشگری عقب مانده ایم؛ آنها با سرعتی قابل ملاحظه پیش رفتند و حالا به نقطهای رسیدهاند که گردشگری منبع بزرگ درآمدی آنهاست. بگذریم از اینکه کرونا برای صنعت گردشگری در تمام دنیا مشکل و مانع ایجاد کرده است اما صرف نظر از این موضوع کشورهای همسایه ما خصوصاً ترکیه رشد و پیشرفت چشمگیری در زمینه صنعت گردشگری داشته. چیزی که با توجه به پتانسیلها و ظرفیتهای گردشگری ایران، ابدا در کشور ما دور از دسترس نیست. حالا مجمع تشکلهای گردشگری به پیشنهاد رئیس محترم دولت سیزدهم، گزینههایی را به عنوان افراد شایسته برای تصدی وزارت گردشگری معرفی کرده است. به نظر من در این میان آقای دکتر جمشید حمزهزاده که انسان پرتلاش و کاربلدی هستند، میتوانند صنعت گردشگری کشور را در کابینه دولت سیزدهم نمایندگی کنند؛ ایشان با توجه به سوابق علمی و مدیریتی برای اداره وزارت گردشگری شایستگی لازم را دارند. من به عنوان کسی که هم خودم و هم پدر و جدم کارمان گردشگری بوده معتقدم کسی باید وزیر گردشگری شود که درک و فهم و اعتقاد به ضرورت توسعه صنعت گردشگری داشته باشد. چنین مختصاتی را به وضوح در شخصیت آقای دکتر حمزهزاده میبینیم؛ امیدوارم ایشان وزیر گردشگری شوند تا بتوانیم پتانسیلهای این صنعت را به بهترین نحو مورد استفاده قرار دهیم. یکی از بزرگترین مشکلات گذشته وزارتخانه و پیش از آن سازمان میراث فرهنگی این بود که اتاق فکری برای بخش خصوصی صنعت گردشگری نداشتند. بنابراین در تصمیمگیریهایشان نظر بخش خصوصی منعکس نبود. امیدوارم با وزیر شدن آقای دکتر حمزهزاده اتاق فکر بخش خصوصی در وزارت گردشگری تعبیه و منشاء خدمات موثر شود. بخش خصوصی یکی از محورهای سرمایهگذاری این صنعت است باید حضور پررنگتری در راهبردهای صنعت و ترسیم چشمانداز آینده آن داشته باشد. چشماندازی که میتواند درخشان و با موفقیتهای بسیار مهم و موثری همراه باشد.
ایجاد شده: 22/تیر/1400 آخرین ویرایش: 22/تیر/1400 اخبار داخلیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، مسابقات قهرمانی فوتبال اروپای یوفا ۲۰۲۰ (یورو ۲۰۲۰) از داغترین رویدادهای کلیدی تابستان امسال است که مورد توجه علاقهمندان به فوتبال و همچنین ورزشدوستان در سراسر جهان قرار گرفته است و بهعنوان یک رویداد تاثیرگذار بینالمللی، فرصتی برای کشورهای اروپایی خواهد بود تا سفر را از سر بگیرند و صنعت گردشگری خود را آغاز کنند. مسابقات جام ملتهای اروپا (یورو یوفا) یک رویداد مهم ورزشی است که هر چهار سال یکبار برگزار میشود و تعداد زیادی از دوستداران فوتبال در سراسر جهان را به خود جذب میکند و این مسابقات امسال در شرایطی برگزار میشود که کشورهای اروپایی در حال کاهش محدویت سفر و بازگشایی مرزها بر روی گردشگران بینالمللی هستند، پس این رویداد میتواند اولین گام بهبود صنعت گردشگری اروپا باشد. علاوه بر این با افزایش تقاضای سفر در سال جاری، به نظر میرسد که این مسابقات نسبت به مسابقات گذشته، نقش مهمی در توسعه گردشگری داشته باشند. از ویژگیهای مهم یورو ۲۰۲۰ در سال جاری این است که میزبان واحد ندارد پس نسبت به دورههای قبل مسابقات بیشتری دارد؛ مسابقات در ۱۱ استادیوم و ۱۱ کشور مختلف برگزار میشود، بنابراین مسابقات قهرمانی یورو امسال میتواند گردشگری ورزشی را در ۱۱ مقصد تقویت کند. یورو ۲۰۲۰ چگونه میتواند به گردشگری اروپا کمک کند؟ 1. کمک به ساخت تصویر مقصد با توجه به اینکه این مسابقات همانند سالهای گذشته در یک یا دو کشور خاص برگزار نمیشود، میتواند فرصتی مناسب برای تبلیغ تصویر مقاصد بسیاری از اروپا پس از توقف گردشگری در بیش از یکسال باشد. کشورهای اروپایی میتوانند با استفاده از فرصت ورود هواداران به ورزشگاه برای تماشای زنده و تشویق مسابقات، ایمنی مقصد را پس از بیماری همهگیر تایید کنند. این مورد به مقاصد کمک خواهد کرد تا اعتماد گردشگران را نسبت به سفرهای آینده به اروپا افزایش دهند. 2. بازگشت ارزشهای اقتصادی برای مقصد در پانزدهمین قهرمانی یورو در سال ۲۰۱۶، به میزبانی کشور فرانسه با ۲.۴ میلیون هوادار (۶۱۳ هزار هوادار خارجی)، ۱.۲۲ میلیارد یورو به اقتصاد فرانسه کمک شد که ۶۲۵.۸ میلیون یورو مرتبط با فعالیتهای گردشگری بود. البته مسابقات امسال با انتظارات بالاتری برای تقویت اقتصاد و گردشگری اروپا خواهد بود. با توجه به اجرای برنامههای واکسیناسیون و گواهی دیجیتال کووید اتحادیه اروپا برای سفر، اکثر کشورهای اروپایی محدودیتها را کاهش داده و یا لغو کردهاند. البته با توجه به میزبانی ۱۱ کشور و پراکندگی آن، ارزش اقتصادی حاصل از فعالیتهای گردشگری یورو ۲۰۲۰ هنوز یک معماست و درآمد آن تنها از طرفداران داخلی بدست خواهد آمد، زیرا گردشگران خارجی کمتر از مسابقات فصول قبلی خواهد بود. مقاصد میزبان مسابقات میتوانند از گردشگرانی که برای تماشای مسابقات آمدهاند درآمد گردشگری خود را افزایش دهند و به بازدیدکنندگان فرصت دهند تا درک بهتری از فرهنگ و زندگی شهری خارج از ورزشگاه کسب کنند. البته کشورهای اروپایی با توجه به برنامههای واکسیناسیون گسترده برای جلوگیری از شیوع مجدد بیماری همهگیر، همچنان باید به کنترل وضعیت توجه داشته باشند. حفظ موفقیت در مسابقات قهرمانی یورو ۲۰۲۰ اهرم بزرگی برای کشورهای منطقه و همچنین افزایش اعتماد گردشگران برای سفر به اروپا در آینده نزدیک خواهد بود. منبع : ایسنا
ایجاد شده: 6/تیر/1400 آخرین ویرایش: 6/تیر/1400 اخبار خارجی