نتایج جستجو...
در وبینار مهمان‌نوازی و نقش سرمایه انسانی چه گذشت؟

در وبینار مهمان‌نوازی و نقش سرمایه انسانی چه گذشت؟

وبینار «مهمان‌نوازی و نقش سرمایه انسانی» به میزبانی شبکه متخصصین گردشگری فارسی‌زبان (شگرف) در تاریخ ۲۵ مهرماه ۱۴۰۳ (۱۶ اکتبر ۲۰۲۴ میلادی)  برگزار شد.  ارمغان صادق‌بیگی ؛ تفاوت هتل‌های امروزی در سرمایه انسانی آن‌هاست، چرا که هتل‌ها از نظر فیزیکی و تکنولوژیکی بسیار شبیه به هم شده‌اند. برای استخدام و مدیریت منابع انسانی بااستعداد، باید به شایستگی‌های کلیدی افراد همچون هوش هیجانی، توانایی حل مسئله و مدیریت بحران توجه داشت. مهنا نیک‌بین ؛ نسل Z با تفاوت‌های چشمگیری نسبت به نسل‌های قبل، به دنبال انعطاف‌پذیری، تنوع شغلی و تعامل بیشتر هستند.  نسل Z به دلیل رشد در عصر دیجیتال به فناوری‌های نوین علاقه‌مند هستند و این ویژگی آن‌ها می‌تواند فرصت‌های جدیدی را در صنعت مهمان‌نوازی ایجاد کند.  مدیران باید برای ارتباط با این نسل استراتژی‌های تعاملی و پویا داشته باشند و آنها را در فرایند تصمیم‌گیری دخیل نمایند. محمد نادعلیان ؛ فاکتور اصلی موفقیت هتل‌ها، ارائه خدمات باکیفیت است که توسط سرمایه انسانی شایسته و متعهد ارائه می‌شود.  ارزیابی و پاداش عملکرد کارکنان هتل اسپیناس بر اساس استراتژی BSC در حال اجرا است. این استراتژی بر اساس چهار شاخص یادگیری و رشد٬ عملکرد داخلی٬ رضایت مهمانان٬ و امور مالی سازمان٬ عملکرد کارکنان را ارزیابی می کند و بر این اساس به آنها پاداش می‌دهد. نادر رفتاری ؛ تعامل سازنده با کارکنان و توجه به دغدغه‌های آن‌ها٬ همواره از استراتژی‌های کلیدی برای کاهش نرخ جابجایی نیروی انسانی در این سازمان بوده است.  احسان تقی‌زاده انصاری؛ تعاریف مختلف از واژه استعداد و شاخص‌های مربوط به آن وجود دارد. باید به مدیریت استعدادها در صنعت مهمان‌نوازی باید پرداخته شود.  برای مشاهده ویدئوی این وبینار از طریق لینک زیر اقدام نمائید 👇🏻 lnkd.in/gCGxjCVP

ایجاد شده: دیروز       آخرین ویرایش: دیروز     اخبار داخلی
متاورس و گردشگری مجازی؛ فرصتی نوین یا تهدیدی جدی؟

متاورس و گردشگری مجازی؛ فرصتی نوین یا تهدیدی جدی؟

با پیشرفت تکنولوژی واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR)، مفهوم متاورس به عنوان یک فضای مجازی سه بعدی و تعاملی به سرعت در حال گسترش است. این فضا، که به عنوان نسل بعدی اینترنت شناخته می‌شود، امکان تعاملات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی گسترده‌ای را فراهم می‌کند. یکی از حوزه‌هایی که متاورس به شدت بر آن تأثیرگذار است، صنعت گردشگری است. گردشگری مجازی، به عنوان یکی از کاربردهای متاورس، فرصت‌های جدیدی را برای صنعت گردشگری ایجاد کرده است اما در عین حال، چالش‌ها و تهدیداتی نیز برای آن به همراه دارد. متاورس: متاورس، یک فضای مجازی سه بعدی، تعاملی و مداوم است که کاربران می‌توانند در آن با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، فعالیت‌های مختلفی انجام دهند و حتی دارایی‌های مجازی خرید و فروش کنند. این فضا، از طریق دستگاه‌های مختلفی مانند رایانه، تلفن همراه و هدست‌های واقعیت مجازی قابل دسترسی است. متاورس، به عنوان یک پلتفرم، امکان ایجاد تجربیات واقع‌گرایانه و شخصی‌سازی شده را برای کاربران فراهم می‌کند. گردشگری مجازی: گردشگری مجازی، به استفاده از فناوری‌های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده برای ایجاد تجربیات گردشگری مجازی گفته می‌شود. در گردشگری مجازی، کاربران می‌توانند به صورت مجازی از مکان‌های مختلف بازدید کنند، جاذبه‌های گردشگری را مشاهده کنند و حتی با سایر گردشگران تعامل کنند. این فناوری، امکان دسترسی به مکان‌هایی را فراهم می‌کند که به دلایل مختلف مانند فاصله زیاد، هزینه بالا یا محدودیت‌های زمانی، امکان بازدید فیزیکی از آن‌ها وجود ندارد. فرصت‌های متاورس در گردشگری مجازی: ۱.دسترسی نامحدود: متاورس به کاربران اجازه می‌دهد تا به هر نقطه از جهان سفر کنند، بدون محدودیت‌های زمانی، مکانی و مالی. این امر به ویژه برای افرادی که به دلایل مختلف قادر به سفر فیزیکی نیستند، بسیار مفید است. ۲.تجربیات غنی‌تر: با استفاده از فناوری‌های VR و AR، می‌توان تجربیات گردشگری را بسیار غنی‌تر و تعاملی‌تر کرد. کاربران می‌توانند با آثار تاریخی تعامل کنند، در رویدادهای فرهنگی شرکت کنند و حتی با سایر گردشگران مجازی ارتباط برقرار کنند. ۳.کاهش هزینه‌ها: گردشگری مجازی می‌تواند هزینه‌های سفر را به طور قابل توجهی کاهش دهد. کاربران می‌توانند قبل از سفر فیزیکی، به صورت مجازی از مقصد خود دیدن کنند و تصمیم‌گیری بهتری داشته باشند. ۴.پایداری محیط زیست: گردشگری مجازی می‌تواند به کاهش اثرات مخرب گردشگری بر محیط زیست کمک کند. با کاهش سفرهای فیزیکی، می‌توان از آلودگی هوا و مصرف سوخت‌های فسیلی کاست. ۵.نوآوری در صنعت گردشگری: متاورس می‌تواند به عنوان یک پلتفرم جدید برای ارائه خدمات گردشگری مورد استفاده قرار گیرد. شرکت‌های گردشگری می‌توانند با استفاده از این فناوری، محصولات و خدمات جدیدی را به بازار عرضه کنند. تهدیدهای متاورس در گردشگری مجازی: ۱.جایگزینی تجربه واقعی: یکی از بزرگترین نگرانی‌ها در مورد متاورس، احتمال جایگزینی تجربیات واقعی با تجربیات مجازی است. این امر می‌تواند به کاهش تعاملات اجتماعی و تجربه‌های حسی در دنیای واقعی منجر شود. ۲.وابستگی به فناوری: متاورس به شدت به فناوری وابسته است. هرگونه اختلال در زیرساخت‌های فناوری می‌تواند به وقفه در خدمات گردشگری مجازی منجر شود. ۳.مسائل امنیتی: حریم خصوصی و امنیت اطلاعات از مهم‌ترین چالش‌های متاورس هستند. هک شدن حساب‌های کاربری و سرقت اطلاعات شخصی از جمله تهدیدات جدی در این حوزه محسوب می‌شوند. ۴.عدم وجود مقررات: نبود قوانین و مقررات مشخص در حوزه متاورس می‌تواند به ایجاد مشکلات حقوقی و اخلاقی منجر شود. ۵.برابری دسترسی: دسترسی به متاورس نیازمند تجهیزات و زیرساخت‌های خاصی است که ممکن است برای همه افراد فراهم نباشد. این امر می‌تواند به ایجاد شکاف دیجیتالی در حوزه گردشگری منجر شود. متاورس و گردشگری مجازی، فرصت‌های بی‌نظیری را برای صنعت گردشگری فراهم می‌کند. با این حال، این فناوری نیز با چالش‌های جدی روبرو است. برای بهره‌برداری بهینه از این فناوری، نیاز به تدوین قوانین و مقررات مناسب، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های فناوری و ایجاد آگاهی عمومی در مورد مزایا و خطرات آن است. در نهایت، متاورس می‌تواند به عنوان یک ابزار مکمل برای گردشگری فیزیکی مورد استفاده قرار گیرد و تجربیات سفر را برای همه افراد غنی‌تر کند. ✍🏻 فرزاد زارع؛ کارشناس گردشگری

ایجاد شده: 7/آبان/1403       آخرین ویرایش: 7/آبان/1403     مقالات و یادداشت ها
غیرمستعمره‌سازی سفر راهی به سوی حمایت و توانمندسازی جوامع محلی

غیرمستعمره‌سازی سفر راهی به سوی حمایت و توانمندسازی جوامع محلی

به عنوان فردی که در زمینه گردشگری و آموزش گردشگری فعالیت دارم، همیشه به دنبال راه‌هایی بوده‌ام که بتوانم تأثیر مثبت بر جوامع محلی بگذارم. از نخستین تجربه‌های سفرم در غنا، زمانی که به همراه خانواده به دیدار اقوام و شرکت در مراسم‌های خانوادگی می‌رفتیم، تا امروز که به‌عنوان دانشجوی دکترای دانشگاه واترلو مشغول مطالعه‌ام، متوجه شدم که سفر می‌تواند چیزی فراتر از جابه‌جایی فیزیکی باشد. سفر می‌تواند ابزاری باشد برای ایجاد عدالت اجتماعی و احیای هویت‌های فرهنگی که در طول تاریخ توسط استعمار و امپریالیسم سرکوب شده‌اند. غیرمستعمره‌سازی سفر، به معنای شکستن زنجیره‌های تاریخی استعمار و امپریالیسم است که همچنان در صنعت گردشگری و بسیاری از دیگر بخش‌ها وجود دارد. این مفهوم، با نگاه انتقادی به رابطه قدرتی که بین کشورها و جوامع مستعمره و استعمارگر وجود داشته است، به دنبال بازگرداندن کنترل به جوامع بومی و محلی است. غیرمستعمره‌سازی به بررسی ساختارهای ناعادلانه‌ای می‌پردازد که در نظام‌های آموزشی، فرهنگی و حتی اقتصادی وجود دارند و همچنان از اندیشه‌های استعمارگری تغذیه می‌کنند. این رویکرد به دنبال ایجاد تغییر در چگونگی تجربه سفر، تعامل با جوامع و توزیع منابع و فرصت‌ها است. برای فهم بهتر اهمیت غیرمستعمره‌سازی در گردشگری، باید ابتدا تأثیرات استعمار بر این صنعت را بررسی کنیم. استعمارگران نه تنها منابع طبیعی و اقتصادی جوامع محلی را به‌نفع خود بهره‌برداری می‌کردند، بلکه با اعمال قدرت فرهنگی و اجتماعی، روایت‌های تاریخی و فرهنگی جوامع بومی را دستکاری کردند. در بسیاری از مقاصد گردشگری امروز، همچنان شاهد بقایای این نوع سلطه‌گری هستیم؛ از نمایش‌های کلیشه‌ای و تحریف‌شده از فرهنگ‌های محلی گرفته تا بهره‌برداری از نیروی کار محلی بدون مشارکت عادلانه آن‌ها در سودآوری صنعت گردشگری. تحقیقات من نشان داده‌اند که حتی در کشورهایی مانند غنا، که زمانی مستعمره بوده‌اند، آثار استعمار همچنان در سیستم‌های آموزشی و مدیریتی گردشگری دیده می‌شود. از دانشگاه‌ها تا سیستم‌های گردشگری، بسیاری از این ساختارها همچنان تحت تأثیر تفکرات و ارزش‌های استعمارگران قرار دارند. برای مثال، در بسیاری از کتابخانه‌های دانشگاه‌های گردشگری، مانند دانشگاه کیپ‌کاست، درصد بالایی از کتاب‌ها توسط نویسندگانی غیربومی و غیرافریقایی نوشته شده است. این وضعیت باعث می‌شود که روایات و تجربیات محلی در حاشیه قرار گیرند و روایت‌های جهانی غالب همچنان بر جوامع بومی تأثیرگذار باشند. یکی از راه‌های غیرمستعمره‌سازی سفر، تغییر رویکرد و نگرش ما به مقصدها و جوامع محلی است.اولین گام این است که پیش از سفر، درباره تاریخ، فرهنگ و مسائل اجتماعی مقصد مطالعه کنیم. این آگاهی به ما کمک می‌کند تا به جای بهره‌برداری از فرهنگ‌های محلی، با احترام و همدلی به آن‌ها نزدیک شویم. اقامت در اقامتگاه‌های بومی، خرید از بازارهای محلی و شرکت در فعالیت‌های فرهنگی محلی می‌تواند به تقویت اقتصاد جوامع بومی و حفظ هویت فرهنگی آن‌ها کمک کند. غیرمستعمره‌سازی سفر همچنین به معنای پایدارسازی سفر است. سفر پایدار تنها به محیط زیست محدود نمی‌شود؛ بلکه شامل عدالت اجتماعی و اقتصادی نیز هست. در این رویکرد، سفر باید به‌گونه‌ای باشد که نه تنها به نفع محیط زیست باشد، بلکه به جوامع محلی نیز کمک کند تا از مزایای اقتصادی و اجتماعی گردشگری بهره‌مند شوند. این موضوع می‌تواند شامل مشارکت فعال جوامع محلی در تصمیم‌گیری‌ها و مدیریت گردشگری، ایجاد زیرساخت‌های بهداشتی و آموزشی و همچنین تضمین توزیع عادلانه سود اقتصادی از صنعت گردشگری باشد. یکی از ابزارهای کلیدی در غیرمستعمره‌سازی سفر، توانمندسازی افراد محلی و بومی برای مدیریت و هدایت کسب‌وکارهای گردشگری است. این مسئله باعث می‌شود که تصمیم‌گیری‌های کلیدی در دست افرادی باشد که به‌طور مستقیم با فرهنگ و منابع محلی در ارتباط هستند و به نفع جامعه خود تصمیم‌گیری می‌کنند. نمونه‌هایی از این رویکرد در برنامه‌های گردشگری مبتنی بر جامعه در کشورهای مختلف مشاهده می‌شود، جایی که افراد محلی در مدیریت اقامتگاه‌ها، رستوران‌ها و جاذبه‌های گردشگری نقشی فعال دارند. میراثی که می‌خواهم از خود به جا بگذارم، میراثی از عدالت، توانمندسازی و پایداری است. این چیزی است که همه ما باید در صنعت گردشگری به دنبال آن باشیم تا سفری عادلانه‌تر و معنادارتر برای همگان ایجاد کنیم. ✍️ مائوتور آگبو؛ دانشجوی دکترای دانشکده گردشگری دانشگاه واترلو

ایجاد شده: 21/مهر/1403       آخرین ویرایش: 21/مهر/1403     مقالات و یادداشت ها
گفتگو با هنرمندان صنایع دستی حلقه گمشده تعامل و مشاوره است

گفتگو با هنرمندان صنایع دستی حلقه گمشده تعامل و مشاوره است

به گزارش ایتنا ؛ "هیاس" هنرمند صنایع دستی گفت :  امرهم شورا بینهم، به معنای ضرورت گفتگو و تعامل در دنیای معاصر، یکی از مهم‌ترین حلقه‌های گم شده در صنایع دستی است که به نظر می‌رسد توجه چندانی به آن نشده است. وی افزود : آقای وزیر در صحبت‌های اخیر خود اشاره کردند که هر گونه تغییر باید بر مبنای مطالعه و ضرورت‌های واقعی باشد، اخیراً شورای راهبردی به منظور رسیدگی به مسائل صنایع دستی تشکیل جلسه داده که این تصمیم قابل تقدیر است.  اما در انتخاب اعضای این شورا، افرادی دعوت شده‌اند که غالباً اهمیت گفتگو و تعامل با هنرمندان این حوزه را نادیده گرفته و پرونده‌های کاری آن‌ها نقدهای متعددی دارد. " هیاس " ادامه داد : به‌نظر می‌رسد که تصمیم‌گیری در حوزه صنایع دستی غالباً در اتاق‌های دربسته و بدون مشاوره با هنرمندان این حوزه انجام می‌شود.  این هنرمند صنایع دستی خاطر نشان کرد : در مواردی که مشاوره‌ای صورت گرفته، غالباً نظرات هنرمندان در نهایت نادیده گرفته شده است. این رویکرد، موجب شده صنایع دستی کشور در بحرانی‌ترین وضعیت خود قرار گیرد و نیازمند تغییرات اساسی باشد.

ایجاد شده: 17/مهر/1403       آخرین ویرایش: 17/مهر/1403     اخبار داخلی
متن پایانی نخستین نشست هم اندیشی نسل چهارم از دانش سبز در صنعت هتلداری با عنوان هوش سبز منتشر شد

متن پایانی نخستین نشست هم اندیشی نسل چهارم از دانش سبز در صنعت هتلداری با عنوان هوش سبز منتشر شد

در نخستین نشست هم اندیشی نسل چهارم از دانش سبز در صنعت هتلداری که با همت شورای تخصصی گردشگری سبز ایران و با حضور متخصصین، مدیران، سرمایه‌گذاران این صنعت در محل هتل همای تهران به تاریخ 10 مهرماه 1403 از ساعت 16:00 الی 18:00 برگزار گردید، موارد ذیل با هدف پیگیری و کسب نتایج پایدار مورد انتظار همگان واقع شد: ۱- بهره‌گیری و استفاده از دانش سبز (هوش سبز) در تبیین سیاست‌گذاری‌ها، تصمیم‌گیری‌ها، برنامه‌ریزی‌ها و تدوین نقشه راه و خط مشی در تمامی ارکان هتلداری و گردشگری کشور ۲- الگوبرداری از کشورهای توسعه یافته در خصوص رعایت اصول پایداری(کاهش آلودگیهای زیست محیطی)، برنامه‌ریزی براساس مدیریت سبز، هوشمندسازی بر مبنای استانداردهای بین المللی و بهره‌گیری از هوش مصنوعی و هوش سبز ۳- تدوین استانداردهای هوش سبز با تشکیل کمیته ها و کارگروه‌های تخصصی با حضور نمایندگان هر بخش ۴- تربیت ممیزان و ارزیابان ویژه هوش سبز در اجرای ارزیابی ‌های کمی و کیفی استانداردهای سبز در هتل‌ها و مراکز اقامتی ۵- آموزش و توانمندسازی منابع انسانی در زمینه های کاهش هزینه و کاهش آلودگی‌های زیست‌محیطی بطور همزمان در صنعت هتلداری ۶- مشارکت با نهادهای معتبر داخلی و بین المللی برای صدور گواهینامه‌های سبز به هتل ها و مراکز اقامتی ۷- تربیت نسل جدید متخصصان با استفاده از روش‌های نوین آموزشی مبتنی بر نوآوری و فناوری در صنعت هتلداری با رویکرد سبز ۸- تضمین کیفیت با اعطای گواهینامه‌های معتبر و تشویقی به هتل‌ها پس از موفقیت در دوره‌های آموزشی ۹- همکاری همه‌جانبه صنعت ، صنف و دولت در حوزه هتلداری برای اعطای گواهینامه های تشویقی سبز و ارائه تسهیلات حمایتی در جهت ایجاد اشتیاق همکاری هتل‌ها و مراکز اقامتی با روند هتلداری سبز به منظور تحقق بندهای 9 گانه قید شده، شورای تخصصی گردشگری سبز ایران با تشکیل دبیرخانه دائمی "هم اندیشی هوش سبز در صنعت گردشگری" با همکاری جامعه هتلداران ایران، انجمن مدیریت سبزایران، حوزه معاونت گردشگری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کشور، نمایندگان محترم هتلداران و دیگر بخش‌های صنعت گردشگری خود را موظف به ارائه گزارشات ماهانه از برنامه‌ها، نتایج کسب شده، چالش‌های پیش‌رو و دریافت راهنمایی های از اعضای محترم می‌داند. کلیه فعالیت‌های شورای تخصصی گردشگری سبز همسو با سیاست‌های کلان ملی، سازمان‌ها و وزارت خانه های تابعه، تدوین و کنترل خواهد شد.

ایجاد شده: 13/مهر/1403       آخرین ویرایش: 13/مهر/1403     اخبار داخلی
لمس انسانی تجمل جدید در صنعت مهمان‌نوازی

لمس انسانی تجمل جدید در صنعت مهمان‌نوازی

صنعت مهمان‌نوازی به کدام سو می‌رود؟ پنج سال آینده چه تغییراتی را به همراه خواهد داشت؟ این پرسش‌ها مکرراً از من پرسیده می‌شوند، اما پاسخ به آن‌ها همیشه ساده نیست. مهمان‌نوازی به دلیل پیچیدگی‌ها و اهمیت افراد در پشت و جلوی صحنه، متفاوت از سایر صنایع است. شاید به همین دلیل است که هنوز شاهد اخباری مبنی بر کاهش گسترده نیروی کار و جایگزینی آن‌ها با هوش مصنوعی در این صنعت نبوده‌ایم. این تغییر به سادگی امکان‌پذیر نیست. وقتی از هوش مصنوعی درباره تأثیر آن بر صنعت هتل‌داری پرسیدم، پاسخ‌هایی کلی مانند "افزایش بهره‌وری"، "اتاق‌های هوشمندتر" و "قیمت‌گذاری پویا" دریافت کردم. با این حال، اشاره شد که ممکن است هوش مصنوعی جای برخی کارکنان هتل را بگیرد، اما به زودی تمرکز بر ارائه خدمات سطح بالا توسط کارکنان و همکاری با دستیاران هوش مصنوعی خواهد بود. با توجه به سرعت توسعه فناوری و هوش مصنوعی، شاید بهتر باشد بپذیریم که پاسخ به سوال "صنعت به کدام سو می‌رود؟" ممکن است "نمی‌دانم" باشد. در هر صورت، لمس انسانی به زودی به عنوان یک خدمت لوکس در صنعت مهمان‌نوازی مطرح خواهد شد. مادرم سال‌ها پیش این موضوع را درک کرد؛ او از خرید آنلاین مواد غذایی پرهیز می‌کند و ترجیح می‌دهد با افراد واقعی در فروشگاه‌ها تعامل داشته باشد. در دنیایی که مرز بین "واقعی" و "مصنوعی" در حال محو شدن است، اصالت به یک مزیت رقابتی تبدیل می‌شود و مصرف‌کنندگان حاضرند برای این اصالت هزینه کنند، خواه با پول یا زمان. آیا واقعاً لازم است که همه جنبه‌های زندگی ما کاملاً خودکار و کارآمد باشد؟ احتمالاً نه. سوپرمارکت‌هایی که در سال‌های اخیر به شدت در فناوری خودپرداز سرمایه‌گذاری کرده‌اند، اکنون صندوق‌های دارای کارکنان را دوباره معرفی می‌کنند؛ نه تنها برای جلوگیری از سرقت، بلکه به این دلیل که خریداران همچنان تعامل با افراد واقعی را ترجیح می‌دهند. به هر حال، آنچه مشخص است این است که در آینده نزدیک، "لودیت‌های هوش مصنوعی" یا مصرف‌کنندگانی که ترجیح می‌دهند چیزهای واقعی را تجربه کنند و حاضرند برای آن هزینه کنند، بیشتر خواهند شد. بنابراین، روی کارکنان خود سرمایه‌گذاری کنید؛ نه فقط به روش سنتی و از طریق آموزش و توسعه، بلکه با تأکید بر شخصیت آن‌ها. وقتی به محتوای اینستاگرام، تیک‌تاک، یا یوتیوب نگاه کنید، متوجه می‌شوید که بسیاری از آن‌ها با صدای تولید شده توسط هوش مصنوعی ساخته شده‌اند. گوش دادن به این صداها معمولاً کسل‌کننده است و در نهایت باعث می‌شود که شنونده ویدئو را قطع کند. تمرکز شما باید بر برجسته کردن شخصیت اعضای تیم باشد، تا آن‌ها شبیه به یک هوش مصنوعی نباشند. این مشکل حتی پیش از ظهور هوش مصنوعی نیز وجود داشت و به آن "سرویس رباتیک" می‌گفتند. این موضوع فقط به بخش لوکس صنعت مهمانوازی محدود نمی‌شود، بلکه در تمام سطوح اهمیت دارد و ممکن است با استانداردهای برند شما نیز تضاد داشته باشد. شرکت‌هایی که اصرار دارند هر مهمان به یک روش و با همان کلمات خوشامدگویی شود، با چالش‌هایی مواجه خواهند شد. در آینده، استانداردهای برند کمتر به اقدامات از پیش تعیین‌شده و بیشتر به شخصیت وابسته خواهند بود. ما در آستانه تغییرات بزرگی قرار داریم که شاید با اختراع اینترنت یا کشف انرژی هسته‌ای قابل مقایسه باشد. این نوع تغییرات معمولاً برخی را سردرگم، شکاک و نگران می‌کند، در حالی که دیگران هیجان‌زده می‌شوند. در این دوره میانی، که نسل‌های مختلف با فناوری‌های جدید مانند هوش مصنوعی دست و پنجه نرم می‌کنند، منطقی است که نظرات و ایده‌های جوان‌تر و مسن‌تر را برای تصمیم‌گیری‌های استراتژیک در کنار هم قرار دهیم. من افراد زیادی در سن خود نمی‌شناسم که به طور منظم از خدماتی مانند ChatGPT یا Bard استفاده کنند، اما تقریباً هر جوانی که با او صحبت می‌کنم از این خدمات استفاده می‌کند. پس اگر می‌خواهید برای مهمانان آینده آماده شوید، بدون اینکه مهمانان امروز را از دست بدهید، بهتر است نظرات متنوع را در نظر بگیرید. هوش مصنوعی، مانند اینترنت و خدماتی مانند الکسا یا سیری، به دلیل راحتی محبوب است، اما این نیز به معنای یکنواختی آن است. یکنواختی هیجان‌انگیز نیست. "تفاوت" است که توجه را جلب می‌کند. سعی کنید عملیات خود را واقعاً متمایز کنید، نه فقط با پذیرش فناوری، بلکه با تمرکز بر شخصیت. زیرا در آینده، این شخصیت و لمس انسانی است که مهمانان شما برای آن هزینه خواهند کرد. ✍🏻 مارتین کوبلر - مشاور صنعت مهمان‌نوازی

ایجاد شده: 9/شهریور/1403       آخرین ویرایش: 9/شهریور/1403     مقالات و یادداشت ها
مدیریت و تخصیص بودجه سرمایه‌ای و استهلاک در هتل

مدیریت و تخصیص بودجه سرمایه‌ای و استهلاک در هتل

۱. تعیین بودجه و اهداف سرمایه‌گذاری: اولین گام برای مدیریت سرمایه‌گذاری، مشخص کردن میزان بودجه‌ای است که می‌توانید به آن اختصاص دهید و همچنین اهدافی که می‌خواهید با این سرمایه‌گذاری به آن‌ها دست یابید. بودجه سرمایه‌گذاری شما باید بر اساس جریان نقدینگی هتل، سودآوری و بدهی‌های آن تعیین شود. علاوه بر این، اهداف سرمایه‌گذاری باید با چشم‌انداز استراتژیک هتل، استانداردهای برند، انتظارات مهمانان و جایگاه رقابتی شما همسو باشد. به عنوان مثال، ممکن است بخواهید اتاق‌ها را بازسازی کنید، امکانات رفاهی را ارتقا دهید یا فناوری‌های جدیدی را برای بهبود کیفیت خدمات، کارایی عملیاتی یا افزایش درآمد اجرا کنید. مثال: هتل لوکس "پارک حیات پاریس" که به دنبال حفظ وجهه معتبر برند خود و جذب مهمانان ثروتمند است، ممکن است با توجه به جریان نقدینگی و سودآوری قوی خود، بودجه سرمایه‌گذاری (CapEx) تعیین کند. اهداف آن‌ها می‌تواند شامل بازسازی اتاق‌های مهمان با وسایل و اثاثیه لوکس، ارتقای امکانات اسپا با جدیدترین روندهای سلامتی و تندرستی، و اجرای سیستم ورود و خروج با موبایل برای راحتی بیشتر مهمانان باشد – همه این موارد با تمرکز آن‌ها بر تجربیات لوکس و شخصی‌سازی‌شده مطابقت دارد. ۲. اولویت‌بندی پروژه‌های سرمایه‌گذاری: گام بعدی، اولویت‌بندی پروژه‌های سرمایه‌گذاری بر اساس فوریت، اثرگذاری و بازگشت سرمایه (ROI) است. هر پروژه را بر اساس تأثیری که بر عملکرد هتل، رضایت مهمان و سهم بازار خواهد داشت، ارزیابی کنید. همچنین باید به هزینه‌ها، ریسک‌ها و مزایای هر پروژه، به همراه در دسترس بودن بودجه، منابع و پیمانکاران توجه داشته باشید. برای اولویت‌بندی پروژه‌های سرمایه‌گذاری خود می‌توانید از ابزارها و روش‌های مختلفی مانند مدل‌های امتیازدهی، ماتریس تصمیم‌گیری یا سیستم‌های رتبه‌بندی استفاده کنید. مثال: یک هتل ساحلی که با رقابت فزاینده‌ی هتل‌های جدید مواجه است، ممکن است اولویت سرمایه‌گذاری خود را بر بازسازی محوطه استخر اختصاص دهد. این پروژه می‌تواند شامل افزودن سرسره‌های آبی برای خانواده‌ها، ساخت یک بار داخل استخر برای فضایی اجتماعی‌تر و به‌روزرسانی مبلمان کنار استخر برای بهبود رضایت مهمانان و افزایش بالقوه‌ی درآمد از طریق خدمات غذا و نوشیدنی کنار استخر باشد. ۳. نظارت و کنترل هزینه‌های سرمایه‌گذاری: گام سوم، نظارت و کنترل هزینه‌های سرمایه‌گذاری در طول فاز اجرای پروژه است. باید هزینه‌های واقعی را با بودجه و پیش‌بینی خود مقایسه کنید و هرگونه انحراف یا مشکلی که ممکن است پیش بیاید را شناسایی کنید. همچنین باید به طور مرتب پیشرفت و نتایج پروژه را بررسی کرده و هر گونه اصلاح یا تعدیلی را که لازم است انجام دهید. با ذی‌نفعان خود، مانند مالکان، سرمایه‌گذاران، وام‌دهندگان، کارکنان و مهمانان، به طور شفاف و مکرر ارتباط برقرار کنید و آن‌ها را از وضعیت و نتایج سرمایه‌گذاری‌ آگاه و مطلع نگه دارید. مثال: ممکن است یک زنجیره هتل‌بوتیک که در حال بازسازی برند خود در تمام شعبه‌هایش است، نیاز به نظارت دقیق بر هزینه‌های سرمایه‌گذاری روی مبلمان و عناصر طراحی داشته باشد. آن‌ها می‌توانند با مذاکره برای تخفیف خرید عمده با تامین‌کنندگان، استفاده از عناصر طراحی پیش‌ساخته برای کارایی بیشتر و پیگیری جدول زمانی پروژه‌ها برای جلوگیری از تأخیر، اطمینان حاصل کنند که در بودجه خود باقی می‌مانند و به اهداف بازسازی برای تمام هتل‌ها دست می‌یابند. ۴. محاسبه و ثبت استهلاک گام چهارم، محاسبه و ثبت استهلاک دارایی‌های سرمایه‌ای شماست. استهلاک روشی حسابداری است که به شما اجازه می‌دهد هزینه دارایی‌هایتان را در طول عمر مفید آن‌ها کنید (تقسیم کنید) و بدین ترتیب، درآمد مشمول مالیات خود را کاهش دهید. باید با توجه به نوع، ارزش و طول عمر دارایی‌های خود، از روش و نرخ استهلاک مناسب استفاده کنید. همچنین لازم است برنامه زمان‌بندی استهلاک و ثبت‌های دفتر کل خود را به طور دوره‌ای به‌روزرسانی کنید و آن‌ها را به طور دقیق در صورت‌های مالی خود گزارش دهید. مثال: هتل بزرگ "آپادانا" در مشهد، پس از بازسازی لابی و سالن اجتماعات خود، باید استهلاک دارایی‌های سرمایه‌گذاری‌شده جدید مانند مبلمان، تجهیزات صوتی و تصویری و سیستم نورپردازی را محاسبه و ثبت کند. با توجه به عمر مفید دارایی‌ها، هتل باید از روش استهلاک مناسب (مثلا خط مستقیم) و نرخ استهلاک صحیح استفاده نماید. همچنین، برنامه زمان‌بندی استهلاک و ثبت‌های مربوطه در دفاتر کل به طور دوره‌ای به‌روزرسانی می‌شود تا در صورت‌های مالی هتل به طور دقیق گزارش شود. این کار باعث کاهش درآمد مشمول مالیات هتل در طول دوره استهلاک دارایی‌های سرمایه‌گذاری‌شده‌ی جدید می‌شود. ۵. تحلیل و بهینه‌سازی سرمایه‌گذاری و استهلاک آخرین گام، تحلیل و بهینه‌سازی عملکرد سرمایه‌گذاری و استهلاک شماست. باید میزان واقعی سرمایه‌گذاری و استهلاک خود را با مقدار بودجه‌بندی‌شده و پیش‌بینی‌شده مقایسه کنید و تأثیر آن‌ها را بر سودآوری هتل، جریان نقدینگی و ارزش دارایی شما ارزیابی نمایید. همچنین باید هر فرصتی برای بهبود یا صرفه‌جویی، مانند بازنگری قراردادها، بازپرداخت تسهیلات یا فروش دارایی‌های منسوخ یا غیرمفید را شناسایی و اجرا کنید. علاوه بر این، عملکرد سرمایه‌گذاری و استهلاک خود را با استانداردهای صنعت و بهترین شیوه‌های موجود مقایسه کنید (benchmark). مثال: مجموعه هتل‌های زنجیره‌ای "نگین" پس از بررسی عملکرد سرمایه‌گذاری (CapEx) و استهلاک در یک سال گذشته، متوجه می‌شود که هزینه‌های نگهداری و تعمیرات اموال و تجهیزات هتل‌ها (که جزو هزینه‌های جاری محسوب می‌شود) در حال افزایش است. آن‌ها با تحلیل دلایل این افزایش هزینه، متوجه می‌شوند که بخش قابل توجهی از آن به دلیل استفاده از تجهیزات قدیمی و کم‌بازده است. در نتیجه، "نگین" تصمیم به سرمایه‌گذاری مجدد برای جایگزینی این تجهیزات با مدل‌های جدیدتر و صرفه‌جوتر در مصرف انرژی می‌گیرد. این سرمایه‌گذاری جدید باعث کاهش هزینه‌های جاری در بلندمدت شده و عملکرد کلی سرمایه‌گذاری و استهلاک مجموعه را بهینه‌سازی می‌کند. همچنین، "نگین" می‌تواند عملکرد خود را با دیگر زنجیره‌های هتلداری در ایران و با استانداردهای بین‌المللی صنعت هتلداری مقایسه (benchmark) کند تا نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کرده و برای بهبود مستمر فرآیند مدیریت دارایی‌هایش تلاش نماید. ✍️ سینا ظفریان

ایجاد شده: 6/شهریور/1403       آخرین ویرایش: 6/شهریور/1403     مقالات و یادداشت ها
چالش جدی کمبود داده در حوزه گردشگری روستایی

چالش جدی کمبود داده در حوزه گردشگری روستایی

به گزارش سرویس خارجی ایتنا ؛ بر اساس آخرین گزارش سازمان جهانی گردشگری ملل متحد، گردشگری روستایی در بسیاری از کشورهای دنیا با چالش‌های جدی در جمع‌آوری داده‌های دقیق مواجه هستند. محدودیت بودجه، کمبود آموزش و مهارت در میان فعالان این حوزه، و عدم دسترسی به فناوری‌های نوین، از مهم‌ترین موانع بر سر راه توسعه پایدار گردشگری روستایی در این کشورها هستند. این در حالی است که داده‌های دقیق و به روز، نقش کلیدی در برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری برای توسعه گردشگری روستایی ایفا می‌کنند. نبود این داده‌ها می‌تواند منجر به سرمایه‌گذاری‌های نادرست، عدم توسعه زیرساخت‌های مناسب و در نهایت، عدم تحقق پتانسیل‌های بالای گردشگری روستایی در این کشورها شود. کارشناسان معتقدند که برای رفع این چالش، نیاز به همکاری بین‌المللی، سرمایه‌گذاری در آموزش و فناوری، و تغییر نگرش نسبت به اهمیت داده‌ها در توسعه گردشگری روستایی است.

ایجاد شده: 30/مرداد/1403       آخرین ویرایش: 30/مرداد/1403     اخبار خارجی
جایگاه تبلیغات 1 جایگاه تبلیغات 1


کمی منتظر بمانید...