بازتاب هتل‌های خاص ایران در رسانه آمریکایی
به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، سی‌ان‌ان به مناسبت انتشار کتابی درباره هتل‌های ایران به زبان انگلیسی توسط یک گردشگر سوئیسی، به جنبه‌های متفاوت و کمتر شنیده‌شده از ایران پرداخته است. برخی از مردم برای تاریخ به ایران سفر می‌کنند؛ ۲۴ مکان میراث جهانی یونسکو برای شروع خوب است. دیگران به دنبال فرهنگ و زندگی مردم هستند؛ غذای عالی و مهمان‌نوازی افسانه‌ای که مسافران عادی از آن لذت می‌برند، اما برای «توماس وگمن» سفر به ایران کمی متفاوت بوده است. سی‌ان‌ان آمریکا در این گزارش نگاهی داشته به تجربه سفرِ ایرانِ «توماس وگمن»، گردشگری که کتابی درباره هتل‌های ایران نوشته است. از نظر او، چشمگیرترین نکته در مورد ایران، هتل‌های آن است. البته نه هتل‌های بزرگ هفت‌ستاره، بلکه هتل بوتیک‌های کوچکی که توسط خانواده‌ها اداره می‌شوند، در حالی که کاملاً مدرن و پیشرفته هستند. او می‌گوید: در ایران یک مشخصه عالی درباره هتل بوتیک‌ها وجود دارد که طراحی معاصر را با میراث ایرانی ترکیب کرده‌اند و این در حال افزایش است. وگمن متخصص بیمه در سوئیس است که اولین سفرش را به ایران در سال ۲۰۱۹ انجام داد و آن‌چنان تحت تأثیر این هتل‌ها قرار گرفت که با وجود اینکه تجربه انتشار کتابی را نداشت، تصمیم گرفت کتابی بنویسد. او می‌گوید: هنگام پرواز از تهران به زوریخ به این فکر کردم آیا کتابی در مورد هتل‌های ایران وجود دارد و فهمیدم حتی یک کتاب هم وجود نداد. این درحالی بود که هنگام سفر از ایران و به‌ویژه هتل‌های آن بسیار متعجب و شگفت‌زده شدم. وگمن پس از سفر به ایران، کتابی درباره ۱۶ هتل، عمدتا هتل بوتیک در شهرهایی از تهران و شیراز تا روستایی در جزیره قشم در جنوب ایران، با عنوان «Persian Nights» نوشته است. سی‌ان‌ان در این گزارش مدعی شده که این نخستین کتاب انگلیسی‌زبان است که به هتل‌های ایران اختصاص یافته است و می‌گوید به کسانی که این کشور را نمی‌شناسند نگاه اجمالی از رونق طراحی، فراتر از اماکن تاریخی می‌دهد. وگمن، نویسنده کتاب «شب‌های پارسی» می‌گوید: به هر کشوری که سفر می‌کنید متوجه می‌شوید که واقعیت‌هایی متفاوت از آن‌چه می‌دانید و شنیده‌اید، وجود دارد و اگر آن کشور کمی بسته‌تر باشد و افراد کمتری به آنجا سفر کنند تا عکس‌ها و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند، واقعیت‌ها متفاوت‌تر هم خواهد بود. بنابراین احتمالاً تصور غلط بیشتری درباره ایران نسبت به سایر کشورها وجود دارد. کتاب او - که در آن با یک تیم ایرانی کار کرده است ـ ۱۶ هتل ایرانی را به تصویر می‌کشد، اگرچه بیشتر آنها ساختمان‌های نوسازی‌شده میراثی هستند، اما با فروشگاه، گالری و حتی رستوران‌های گیاهخواری پیوند خورده‌اند. او در این کتاب اشاره می‌کند که بسیاری از بخش‌ها توسط زنان اداره می‌شوند. در کتاب شب‌های پارسی به جزئیات یک هتل بوتیک در شهر اصفهان پرداخته شده که ساختمان آن به اواخر دوره قاجار و قرن نوزدهم تعلق دارد، ساختمانی که طراحی مدرنی دارد و عاری از پلاستیک است و از صابون‌های دست‌ساز ارگانیک، غذای گیاهی و حتی دمپایی‌های حصیری ساخت هنرمندان جنوب ایران استفاده کرده است. وگمن می‌گوید: چنین میراث محکمی از گذشته ایران وجود دارد؛ چرا آنها باید بناهای جدید بسازند؟ این (تبدیل ساختمان‌های تاریخی به هتل بوتیک) راهی برای نگهداری آنها است. این گردشگر سوئیسی در کتابش فقط به هتل بوتیک‌ها نپرداخته، سراغ مهمانپذیرهای کوچک (بومگردی‌ها) که به مراتب قیمت پایین‌تری نسبت به هتل بوتیک‌ها دارند هم رفته است. تجربه اقامت در یکی از آنها را که در شهر اصفهان، نزدیک مسجد جامع ـ میراث ثبت‌شده در یونسکو ـ واقع شده شرح داده است؛ خانه‌ای که توسط یک زوج اداره می‌شود و گویی قرار است مدتی با آنها زندگی کنید. این زوج جوان حتی کارگاه چاپ پارچه‌ای را اداره می‌کنند و برای مهمانان دوچرخه دارند. هر چند به اعتقاد نویسنده کتاب «شب‌های پارسی» هتل‌ها تنها دلیل سفر به ایران نیستند، اما او معتثد است ایران باید در فهرست بازدید همه گردشگران باشد. او می‌گوید: ایران یکی از معدود کشورهایی بود که مدت‌ها بود واقعاً به آن علاقه داشتم؛ ایران، ژاپن و پرو. من کشورهایی را دوست دارم که دارای فرهنگ بسیار قوی و باستانی هستند و از لحاظ تاریخی دارای اهمیت هستند. من با چند ایرانی در اروپا ملاقات کردم و آنها همیشه رفتار بسیار دوستانه‌ای داشته‌اند. او اولین سفرش را پس از جدا شدن از همسرش انجام داد. می‌خواست تنها باشد، به جای سفر با یک گروه، راهنما ـ راننده‌ای را استخدام کرد که هزینه آن در حدود ۱۱۰ دلار در روز بود. وگمن درباره چگونگی پیدا کردن هتل‌های محل اقامتش می گوید: رزرو هتل‌ها آسان بود؛ زیرا همه آنها یکدیگر را می‌شناسند. بسیاری از آنها توصیه‌شده بودند (که همیشه بهترین هستند)، به علاوه من در اینستاگرام و اینترنت تحقیق کردم و کتاب‌های راهنمای ایران را خواندم. فقط هتل‌ها نبودند که وگمن را متعجب کردند، به عنوان کسی که درباره تاریخ ایران تحقیق کرده، جنبه مدرن آن نیز غافلگیرکننده بود. او می‌گوید: من انتظار کشوری سنتی‌تر را داشتم، اما در این هتل‌ها، کافه‌ها و گالری‌هایی شبیه اروپا یا آمریکا بود که متعجب شدم. انتظار نداشتم که یک دستگاه قهوه‌ساز Marzocco ایتالیایی یا یک دستگاه برشته‌کننده قهوه Probat آلمانی ببینم. به نظر می‌رسد خلاقیت قوی وجود دارد. متوجه شدم واقعیت‌های زیادی وجود دارد و من می‌خواستم آن‌چه را که تجربه کردم و لذت بردم نشان دهم. سی‌ان‌ان در گزارشش تاکید دارد وگمن تلاش می‌کند به این نکته اشاره کند کتابی که نوشته درباره هتل‌ها است، نه سیاست. او می‌گوید: مطمئنا واقعیت‌های بسیار متفاوتی درباره ایران وجود دارد، این کشور عربستان سعودی نیست، کره شمالی هم نیست، اما ایالات متحده و انگلیس هم نیست. وگمن به عنوان یک جهانگرد می‌گوید: در سفر به ایران بسیار آزاد بودم. احساس می‌کردم می‌توانم هر زمان که بخواهم به همه جا بروم. من با استفاده از Google Maps دیروقت به اقامتگاه می‌رفتم و همیشه احساس امنیت می‌کردم. او از معماری مساجد و غذاهای ایرانی لذت می‌برد و می‌گوید: آنها خورشت‌های فوق‌العاده می‌پزند و غذاهای گیاهی زیادی دارند، از نظر غذا فرهنگی بسیار غنی دارند. وگمن تحت تاثیر رفتار مردم ایران هم قرار گرفته است و می‌گوید: من یک سال در برزیل زندگی کردم، بنابراین به فرهنگ‌های دوستانه و باز عادت کرده‌ام، فکر می‌کنم ایرانی‌ها دوستانه رفتار می‌کنند. کتاب «شب‌های پارسی» (Persian Nights) پیش از همه‌گیری ویروس کرونا نوشته شده است، وگمن تصمیم دارد با پایان همه‌گیری و روشن شدن اوضاع به ایران برگردد و یک رونمایی از کتابش داشته باشد. منبع : ایسنا
ایجاد شده: 22/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 22/خرداد/1400 اخبار داخلی
انگلیسی
