مدیریت ترافیک بدون سرنشین چیست؟
به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، ظهور وسایل نقلیه هوایی جدید مانند هواپیماهای بدون سرنشین و تاکسی‌های پرواز و عملیات هواپیماهای جدید در حال تغییر شیوه پیکربندی و مدیریت آسمان ما است. مدیریت ترافیک بدون سرنشین اکنون یک مولفه مهم برای فعال کردن این وسایل نقلیه هوایی جدید است تا با خیال راحت وارد فضای هوایی ما شوند. فضای هوایی امروز شلوغ تر از همیشه است. بیش از 1.2 میلیون نفر در هر لحظه در سراسر جهان به پرواز در می‌آیند که این بیشتر از جمعیت سانفرانسیسکو یا استکهلم است! به لطف فناوری‌های پیشرفته، اکنون انواع جدیدی از وسایل نقلیه هوایی در حال توسعه هستند و با سرعت وارد آسمان می‌شوند. این وسایل نقلیه اشکال و قابلیت‌های جدیدی دارند و در ارتفاعات بسیار پایین‌تری کار میکنند که همه فضای هوایی فعلی برای رسیدگی به آن طراحی نشده است. به عنوان مثال، هواپیماهای بدون سرنشین باری در حال حاضر بسته‌ها را سریع‌تر و کارآمدتر از کشتی به ساحل منتقل میکنند و وسایل نقلیه عمود برخاست برقی نشان از توانایی انتقال افراد از نقطه A تا B در داخل شهرها به جای ساعت‌ها در راه بودن دارند. اما چگونه این وسایل نقلیه هوایی جدید که اکثر آنها بدون سرنشین هستند (یعنی بدون خلبان) میتوانند با خیال راحت وارد فضای هوایی فعلی شوند؟ و چگونه میتوانند با یکدیگر و کاربران فضای هوایی فعلی و همچنین با استفاده‌های بعدی که هنوز تعریف نشده‌اند هماهنگ باشند؟ پاسخ به این سؤالات در حال حاضر مورد بررسی قرار می‌گیرد که دیجیتالی شدن و استقلال نقش مهمی در نوسازی و مدیریت ایمنی فضای هوایی آینده ما دارند. نوسازی مدیریت ترافیک با مدیریت ترافیک بدون سرنشین امروزه، هواپیماها با کنترل ایمنی حمل و نقل هوایی با خلبانان از طریق رادیو، سیستمی هدایت می‌شوند که به سیستم مدیریت هوایی معروف است. این ارتباط مستقیم، از نقطه به نقطه، بینایی بین یک اپراتور و هواپیما، روش استاندارد صنعت است. اما برآوردها نشان می‌دهد که رشد ترافیک هوایی تجاری در نهایت از ظرفیت یک سیستم انسانی محور فراتر خواهد رفت و این فقط برای پروازهایی که توسط انسان هدایت می‌شوند، انجام می‌شود. همانطور که عملیات بدون سرنشین و خلبان همچنان به تکثیر خود ادامه می‌دهد، سیستمهای مدیریت هوایی باید به یک مدل مقیاس پذیرتر تغییر پیدا کنند: یک سیستم دیجیتالی که می‌تواند بر افزایش فعالیت نظارت و مدیریت کند. به این سیستم مدیریت ترافیک بدون سرنشین یا مجموعه خدمات شبکه‌ای گفته می‌شود که براساس قوانین مشترک با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند. چارچوب‌های مدیریت ترافیک بدون سرنشین به جای تکیه بر کنترل متمرکز در سراسر جهان از اصل اختیارات توزیع شده استفاده میکند، که این سیستم برای ارائه دهندگان، خدمات بیشتری می‌دهد که می توانند با تحول بازار سازگار شوند و نیاز به تغییر دارند. خدمات مدیریت ترافیک بدون سرنشین واقعی در حال حاضر شروع به اجرا شده است. سیستمی که امروز و طی چند سال آینده راه‌اندازی می‌شود، یکی از سیستمهای موجود برای دهه‌های آینده خواهد بود. این بر نسل بعدی افرادی که از سیستم کنترل ترافیک هوایی استفاده میکنند نیز تأثیر می‌گذارد. در عمل، مدیریت ترافیک بدون سرنشین به این معنی است که هواپیما دیگر نیازی به صحبت با یک موجود واحد مانند یک کنترل کننده ترافیک هوایی اختصاصی ندارد. درعوض، قادر به برقراری ارتباط آزادانه با چندین تأمین کننده خدمات خواهد بود. این تأمین‌کنندگان مطابق با استانداردهای ایمنی، امنیتی و عملکردی مربوطه برپا می‌شوند و قادر خواهند بود با بقیه شبکه هماهنگ شوند تا تصمیم‌گیری‌های کارآمد را بر اساس اهداف خاص پرواز انجام دهند. این انتقال به صورت تدریجی انجام خواهد شد، اما موردی است که برای حیات آتی سیستم جهانی حمل و نقل هوایی مهم است. نسل بعدی مدیریت ترافیک هوایی در سراسر جهان، اصول اساسی و رویکردهای مربوط به چارچوب‌های مدیریت هوایی بدون سرنشین در توسعه بسیار مشابه هستند. در اروپا، سیستمی که توسطU-Space (SESAR) تهیه شده است، انتظار می‌رود در سال 2020 از بین برود و در آمریکا، ناسا در حال توسعه یک مدل خصوصی موسوم به "تهیه‌کنندگان خدمات سیستمهای هواپیمای بدون سرنشین" است که توسط اداره هواپیمایی فدرال (FAA) تأیید شده است. مدیریت هوایی بدون سرنشین ایرباس، مسئول توسعه این زیرساخت‌های مدیریت ترافیک دیجیتال، در حال ساخت راه حل‌هایی برای کمک به چارچوب‌های مدیریت هوایی بدون سرنشین است. این ارائه دهنده خدمات، مجوز پرواز در ارتفاع کم و قابلیت پیمایش در هوای ایالات متحده را دارا می‌باشد، به این معنی که مدیریت هوایی بدون سرنشین ایرباس می‌تواند مجوزهای FAA را برای پروازهای سیستم هواپیمای بدون سرنشین در نیز ارائه دهد. به گفته جو پولاستر (رئیس مدیریت محصولات هوایی بدون سرنشین ایرباس)، انتقال کامل به یک سیستم مدیریت هوایی بدون سرنشین از طریق مراحل کوچک پیشرفت خواهد کرد. این شامل پیاده‌سازی برنامه‌های کاربردی کوچک و گرفتن بازخورد در مورد زنده بودن آنها است که این صنعت را قادر می‌سازد تا در دراز مدت خدمات را افزایش دهد. در انتها، جو می‌گوید: "خدمات واقعی مدیریت هوایی بدون سرنشین را از قبل شروع به اجرای آن کرده‌اند. سیستمی که امروز و در چند سال آینده راه‌اندازی کرده‌ایم، دستگاهی خواهد بود که برای دهه‌های بعد در دست است. این بر نسل بعدی افرادی که از سیستم کنترل ترافیک هوایی استفاده میکنند نیز تأثیر می‌گذارد." منبع : کن نیوز
ایجاد شده: 6/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 6/خرداد/1400 اخبار خارجی
انگلیسی
