گروه رسانه‌ای هتل نیوز

نتایج جستجو...

بازگشایی مرزهای عربستان سعودی به روی گردشگران واکسینه‌شده در برابر کرونا

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از خبرگزاری رسمی عربستان سعودی (واس)، وزارت گردشگری این کشور شامگاه پنج شنبه با صدور بیانیه ای، نوشت پس از گذشت نزدیک به ۱۷ ماه از تعلیق ورود با ویزای توریستی به دلیل شیوع کرونا، از روز یکشنبه این تعلیق لغو می شود. همچنین گردشگران واکسینه شده نیاز به گذراندن دوره قرنطینه در خاک عربستان سعودی ندارند و فقط باید هنگام ورود، گواهی واکسیناسیون رسمی خود را ارائه دهند. وزارت گردشگری عربستان در بیانیه خود اضافه کرد منظور از افراد کاملا واکسینه، آنهایی هستند که دو دوز از واکسن های مورد تایید در این کشور یعنی «فایزر»، «آسترازنکا» یا «مودرنا» و یا این که یک دوز واکسن «جانسون و جانسون» را دریافت کرده باشند. عربستان سعودی در ماه سپتامبر سال ۲۰۱۹ و پیش از شیوع کرونا در یک تصمیم بی سابقه، صدور ویزای توریستی را آغاز و مرزهای خود را به روی گردشگران از کشورهای مختلف جهان باز کرد و ظرف شش ماه، ۴۰۰ هزار ویزای توریستی از سوی این کشور صادر شد.

ایجاد شده: 10/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 10/مرداد/1400 اخبار خارجی

خیز امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از ایکنا، گردشگری اسلامی یا حلال به عنوان یکی از حوزه‌های مرتبط با صنعت توریسم در طول دهه گذشته به تدریج در حال باز کردن جای خود بوده است. ظرفیت بالای این بخش از صنعت گردشگری به دلیل تمرکز بر جمعیت مسلمانان است و به نظر می‌رسد که در سال‌های آینده رشد بیشتری را تجربه کند. به دلیل این پتانسیل بالا، کشورهای اسلامی و حتی غیراسلامی سرمایه‌گذاری‌های گسترده‌ای برای جذب گردشگران مسلمانی که به قوانین شریعت پایبند هستند، انجام داده‌اند. این سرمایه‌گذاری‌ها طیف وسیعی از تغییرات فیزیکی تا وضع قوانین در اماکن توریستی را در برمی‌گیرد. مسلمانان سریعترین رشد جمعیت را در بین ادیان جهان دارند. با این رشد، تقاضا برای محصولات و خدمات مطابق با اصول اسلامی افزایش می‌یابد. از طرف دیگر افزایش درآمد و جمعیت جوان مسلمانان به معنای افزایش تقاضا برای مسافرت و گردشگری در بین مسلمانان است. صنعت گردشگری با توجه به درآمد‌های بالایی که می‌تواند نصیب کشورها کند، امروزه به یکی از منابع درآمد کشورهایی که دارای تاریخ غنی و اماکن تاریخی هستند، تبدیل شده است. با این همه کشورهای دیگر با سرمایه‌گذاری تلاش دارند گردشگرانی را که برای تفریح مسافرت می‌کنند، به سوی خود جذب کنند. در بین کشورهای اسلامی، مالزی و اندونزی تلاش کرده‌اند که خود را به عنوان مقاصد اصلی گردشگری حلال حداقل در منطقه جنوب شرق آسیا مطرح کنند. علاوه بر این دو کشور، کشورهایی مانند برونئی، ویتنام و تایلند هم سرمایه‌گذاری و آموزش را در حوزه گردشگری حلال در پیش گرفته‌اند. اما موفق‌ترین کشور اسلامی در حوزه گردشگری و گردشگری حلال نه در شرق آسیا بلکه در حاشیه خلیج فارس واقع شده است؛ امارات متحده عربی. صنعت گردشگری در امارات یکی از بخش‌های مهم اقتصاد این کشور است. در سال ۲۰۱۸، صنعت گردشگری بیش از ۱۶۴,۷ میلیارد درهم (حدود ۴۴.۸ میلیارد دلار) تولید ناخالص داخلی کشور را به تنهایی به خود اختصاص داد. این باعث شده که صنعت گردشگری امارات متحده عربی در بین کشورهای حوزه خلیج فارس موفق ترین عملکرد را داشته باشد و رتبه برتر را بین کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در جذب گردشگر به خود اختصاص دهد. در بین کشورهای جهان عرب، بیشترین نیروی شاغل در بخش گردشگری متعلق به امارات متحده عربی است و این صنعت بیش از ۶۰۴ هزار نفر در سال ۲۰۱۸ در این بخش شاغل کرده بود. انتظار می‌رود که با توجه به رشد صنعت گردشگری در این کشور، ۱۲,۴ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور در سال ۲۰۲۷ از طریق صنعت گردشگری باشد و ۴۱۰،۰۰۰ نفر دیگر هم به شاغلان این صنعت اضافه شوند. سرمایه‌گذاری گسترده در امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال جاذبه‌های گردشگری این کشور به طور کلی ساخته دست بشر است مانند برج خلیفه معروف در دبی که بلندترین برج جهان است. مجمع الجزایر جهان، نخل جمیرا در دبی و مسجد شیخ زاید در ابوظبی از دیگر اماکن گردشگرپذیر امارات متحده عربی به حساب می‌آیند. با این همه این کشور تنها شامل جاذبه‌های گردشگری ساخته دست بشر نیست و مناطقی مانند کوه‌های الحجر در فجیره و بیابان‌های منحصر به فرد و زندگی بادیه‌نشینان آن باعث جذب گردشگران می‌شود. از ابتدای تأسیس این کشور در سال ۱۹۷۱ با استقلال از بریتانیا، حکام این کشور به دنبال رشد و توسعه و تبدیل آن به کشوری رو به رشد در بین کشورهای عربی بودند. در سال ۱۹۸۹ هیئت ارتقای تجارت و گردشگری دبی تأسیس شد تا این امیرنشین را به عنوان یک مقصد لوکس برای بازارهای پیشرفته و بخش‌های تجاری تأثیرگذار معرفی کند. در ژانویه ۱۹۹۷، این هیئت با بخش گردشگری و بازاریابی بازرگانی (DTCM) جایگزین شد. این امر بعداً توسط سایر امیرنشین‌های امارات دنبال شد تا صنعت گردشگری امارات کار خود را آغاز کند. از دهه ۲۰۰۰ و با توجه به سرمایه‌گذاری‌ و طرح‌های بلندپروازانه امارات متحده عربی رونق چشمگیری از گردشگری را تجربه کرده است. در این میان بخش گردشگری حلال هم در بین طرح‌های بلندپروازانه در امارات متحده عربی جایگاه خاصی دارد. عمده‌ترین دلیل تبدیل شدن امارات به مقصد اول گردشگری حلال، موضوع غذا است. دسترسی به غذای حلال برای بسیاری از مسافران پایبند به شریعت اسلامی در بسیاری از کشورها به چالشی بزرگ برای این افراد تبدیل می‌شود. دسترسی راحت به رستوران‌ها به دلیل اعمال قوانین شرعی در امارات باعث شده که مسافران به این کشور نگرانی از بابت دسترسی به غذای حلال نداشته باشند. از سوی دیگر تنوع جمعیتی و بین‌المللی بودن مقاصد گردشگری در امارات، مانند دبی، تنوع غذایی ویژه‌ای برای گردشگران ایجاد کرده است. در این میان برپایی نمایشگاه‌های مختلف و متنوع در حوزه غذا و نوشیدنی در امارات رونق زیادی دارد. سرمایه‌گذاری گسترده در امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال از سوی دیگر با وجود اینکه هتل‌ها در امیرنشین‌هایی مانند دبی، براساس استاندارد‌های جهانی رتبه‌بندی شده‌اند، اما بسیاری از اقامتگاه‌ها و مراکز در امارات دارای امکانات مناسب با شریعت اسلامی هستند. محدودیت در سرو و مصرف مشروبات الکلی در امارات و اختصاص واگن‌های زنان در مترو از جمله اقداماتی است که برای توسعه گردشگری حلال در امارات صورت گرفته است. به نظر می‌رسد که با توجه به نوسانات بازار نفت به عنوان منبع اصلی درآمد کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، این کشورها به دنبال سرمایه‌گذاری و ارائه جایگزینی برای درآمد‌های نفتی خود هستند و گردشگری با توجه به بازار گسترده و متنوع آن می‌تواند جایگزین یا حداقل منبع درآمد خوبی برای درآمد‌های نفتی این کشورها باشد. در این بین حوزه گردشگری اسلامی با توجه به جوان بودن خود و کمتر هزینه‌بر بودن برای این کشورها (به دلیل اسلامی بودن آنها) جایی برای جذب سرمایه و در نهایت به پیش بردن اقتصاد آنها است و به نظر می‌رسد که مدل امارات متحده عربی می‌تواند به عنوان الگویی برای حوزه گردشگری حلال برای سایر کشورهای اسلامی شود.

ایجاد شده: 9/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 9/مرداد/1400 اخبار خارجی

چگونه می توانید یک توریست فضایی شوید؟

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، دو شرکت Blue Origin متعلق به جف بزوس و Virgin Galactic که توسط ریچارد برانسون تاسیس شده این امکان را به افراد می دهند تا فضا را به عنوان توریست گشت و گذار کنند. موشک New Shepard از Blue Origin اینامکان را می دهد تا خدمه به فضا بروند و شرکت Virgin Galactic نیز از یک هواپیمای حامل عظیم استفاده می کند ، که از یک باند افقی بلند شده و هواپیمای فضایی مجهز به موشک را پرتاپ می کند. در هر دو حالت، حداکثر شش مسافر می توانند از صندلی خود جدا شده و چند دقیقه بی وزنی را تجربه کنند و از فضا منظره زمین را ببینند. چه زمانی می توان توریست فضایی شد؟ Virgin Galactic گفته است که پروازهای تجاری منظم و پس از دو پرواز آزمایشی دیگر از سال 2022 آغاز می شود. لیست انتظار آنها طولانی است و تاکنون 600 بلیط فروخته شده است. اما این شرکت پیش بینی می کند که در نهایت 400 پرواز در سال انجام شود. در یکی از اولین پروازها، دو صندلی برای جایزه در نظر گرفته شده و ثبت نام برای آن تا اول سپتامبر آزاد است. شرکت Blue Origin هیچ تقویم مفصلی در مورد زمان اعزام ارائه نداده است. راه دیگر برای رفتن به فضا از طریق برنامه reality television است. Space Hero اعلام کرده که قصد دارد برنده مسابقه را در سال 2023 به ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) بفرستد. چقدر هزینه دارد؟ اولین بلیط های فروش شده توسط Virgin Galactic هر کدام بین 200 تا 250 هزار دلار بود اما این شرکت هشدار داده است که هزینه فروش در آینده افزایش خواهد یافت. Blue Origin قیمت ها را اعلام نکرده است. برنده ناشناس حراج عمومی صندلی در اولین پرواز خدمه 28 میلیون دلار پرداخت کرد، اما تصمیم گرفت سفر خود را به تعویق بیندازد. با آگاهی از بودجه بیشتر ممکن است هزینه 125000 دلار برای یک صندلی در Space Neptune در نظر گرفته شود: کپسولی که پنجره های 360 درجه را ارائه می دهد و توسط بالونی به اندازه یک استادیوم فوتبال به فضای بالاتر منتقل می شود. 300 صندلی برای سال 2024 همه فروخته شده است، اما رزرواسیون برای سال 2025 باز است. آیا این سفر به نیازهای جسمی خاصی نیازمند است؟ داشتن تناسب اندام معمولی برای این سفر کافیست. آموزش Virgin Galactic فقط پنج روز طول می کشد. Blue Origin نیز قول می دهد همه چیزهایی را که باید یک روز قبل از راه اندازی بدانید به شما یاد می دهد و در اولین پرواز یک فرد 82 ساله به فضا خواهد رفت. نیازهای این شرکت شامل توانایی بالا رفتن از هفت پله در کمتر از 90 ثانیه (ارتفاع برج پرتاب) و بین 152 سانتی متر قد و 50 کیلوگرم وزن و 193 سانتی متر و 100 کیلوگرم وزن است. SpaceX چطور؟ شرکت ایلان ماسک نیز درگیر بازی گردشگری فضایی است، اما برنامه های آن شامل سفرهایی طولانی تر است. پیش بینی می شود هزینه ها ی آن نیز باشند. در ماه سپتامبر، میلیاردر آمریکایی جارد آیزاکمن مأموریتی به نام Inspiration4 را رزرو کرده است تا او و سه مسافر دیگر را با یک SpaceX Crew Dragon که با موشک Falcon 9 به فضا پرتاب می شود، به دور زمین بچرخانند. سپس در ژانویه 2022، سه تاجر با یک فضانورد باتجربه به ISS سفر می کنند. این ماموریت با نام Ax-1 توسط شرکت Axiom Space سازماندهی می شود كه برای سه پرواز آینده با SpaceX ثبت نام كرده است. میلیونر ژاپنی مائزاوا قرار است در سال 2023 به دور ماه سفر کند، این بار سوار بر موشکی است که هنوز توسط SpaceX تحت عنوان Starship در دست ساخت است.

ایجاد شده: 3/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 3/مرداد/1400 اخبار خارجی

کشورهایی که نامشان عوض شد

به گزارش هتل نیوز، معمولا هر نامگذاری، داستان و ماجرای مخصوص به خودش را دارد. حالا اگر این نامگذاری برای نام رسمی یک کشور با میلیون‌ها جمعیت انسانی باشد، داستان‌های تاریخی و فرهنگی به قدمت صدها و هزاران سال خواهد داشت. نامگذاری کشورها با عوامل زیادی در ارتباط است. نام برخی از آنها مانند مصر و یونان، باستانی است و نام بعضی دیگر برای درک و پی‌بردن، نیازی به فکرکردن زیادی ندارد اما نام شماری از کشورها داستان‌ها و ایدئولوژی‌های دیگری دارد. در این بین بعضی کشورها در طول تاریخ نامشان به دلایل مختلف تغییر کرده است. از این کشورها بعضی‌ مانند هلند به منظور ارتقای صنعت گردشگری اسم‌شان را تغییر داده‌اند و بعضی کشورها با تغییر حکومتی که بر آن سرزمین فرمانروایی می‌کرده، در طول تاریخ نامشان عوض شده است. همچنین برخی نام‌ها پس از یک واقعه مثل همه‌پرسی یا انقلاب، برای حفظ اتحاد سیاسی و قومی، نام دیگری را انتخاب کرده‌اند. به طور کلی عوامل سیاسی یکی از مهم‌ترین این دلایل برای تغییر نام است. با چند کشور که با ماجراهای جالب و داستان‌های مختلف نام خود را تغییر داده‌اند، بیشتر آشنا می‌شویم. نه به سیلان، درود بر استقلال | «سیلان» به «سریلانکا» سریلانکا، جزیره‌ای واقع در جنوب هند است. تا پیش از سال ۱۹۷۲ نام این کشور که آن موقع مستعمره بریتانیا بوده، سیلان بوده و توسط پرتغالی‌ها روی آن گذاشته شده است. پرتغالی‌ها در سال ۱۵۰۵ سریلانکای فعلی را کشف کردند. این کشور بعدها به جزئی از بریتانیا تبدیل شد و در سال ۱۹۴۸ توانست استقلال خود را به دست آورد. با این حال، سال‌ها بعد، دولت این کشور جزیره‌ای تصمیم به تغییر نام آن گرفت. در سال ۲۰۱۱، نام سیلان در این کشور از همه چیزهایی که هنوز نام قدیمی را داشتند، از زیرمجموعه‌های دولت گرفته تا شرکت‌ها، حذف و به طور رسمی نام فعلی به آن اطلاق شد. سرزمین کم‌ارتفاعِ قطب جهانگردی | «هلند» به «ندرلند» اگرچه در زبان فارسی هنوز از این کشور با نام هلند (Holland) یاد می‌شود اما نام آن در واقع به ندرلند (Netherlands) تغییر یافته است. هلند در اصل نام منطقه‌ای در کشور ندرلند است که از این لحاظ با نام قدیمی پارس برای ایران قابل مقایسه است. نام هلند به معنی سرزمین چوب است. دو استان هلند شمالی و جنوبی در ندرلند که همچنان نام «هلند» را داشتند، با هدف یکپارچه‌کردن همه‌ استان‌هایی که جزو ندرلند هستند و همچنین در اقدامی بازاریابانه، دیگر با عناوین هلند شمالی و جنوبی خطاب نمی‌شوند. از ژانویه‌ ۲۰۲۰ آنها هم مانند بقیه استان‌های این کشور، ندرلند هستند. این تغییر در بسیاری از بخش‌های دیگر، مثلاً در نام تیم فوتبال آنها هم دیده می شود. حالا این کشور با نام ندرلند شناخته می‌شود که به معنی «سرزمین پست» و اشاره به شرایط است. تغییر نام‌های بسیار و پیاپی | «کامبوچا» به «کامبوج» نام این کشور از ۱۹۵۳ تا ۱۹۹۵، پنج بار تغییر یافت و این تغییرات به شرح زیر بود: اولین تغییرات در سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۰ صورت گرفت و پادشاهی کامبوج نامیده شد، سپس این نام در ۱۹۷۰ تغییر یافت و سال ۱۹۷۵ به جمهوری خمر تبدیل شد. متعاقباً این سرزمین تحت حکومت کمونیستی قرار گرفت و نام آن به کامپوچای دموکراتیک تغییر کرد. در ادامه این کشور تحت نظارت سازمان ملل وارد مرحله انتقالی شد و بین سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۳ دولت کامبوج خوانده شد و در سال ۱۹۹۳ به سلطنت و نام قدیمی خود، پادشاهی کامبوج برگشت. اما خمرها - پیروان حزب کمونیست - خود را کامپوچئی‌ها می‌نامند که به معنای فرزندان شاهزاده (کامپو) است. شایان ذکر است کلمه کامبوج در اصطلاح غلط فرانسوی کلمه کامپوچاست. همنام‌شدن با کشور همسایه | «زئیر» به «جمهوری دموکراتیک کنگو» زئیر نام قدیم کشوری در آفریقای مرکزی بود که تا قبل از استقلال از بلژیک به همین نام شناخته می‌شد. کلمه زئیر صورت پرتغالی‌شده نام رودخانه کنگو در زبان کنگویی است که به آن نزاره یا نزادی به‌ معنای «رودی که همه رودها را می‌بلعد» می‌گویند. اما این کشور پس از آن که در سال ۱۹۶۰ از بلژیک مستقل شد، نامش به «جمهوری کنگو» که همان نام کشور همسایه‌اش بود، تغییر کرد. البته این تغییر نام دردسرهای خودش را داشته؛ چرا که نام آن شبیه نام کشور همسایه بوده است. در نتیجه برای تشخیص این دو کشور از نام پایتخت‌های آنها که کینشاسا و برازاویل بود، استفاده می‌شد تا تمایزی ایجاد شود تا این که چند سال بعد نام آن به «جمهوری دموکراتیک کنگو» تغییر کرد و هنوز هم با همین نام شناخته می‌شود. کشوری همچنان با دو نام | «برمه» به «میانمار» میانمار، نام کشوری با ۵۴ میلیون نفر جمعیت واقع در جنوب شرقی آسیاست. این کشور پیش از این با نام برمه شناخته می‌شده و مستعمره انگلیس بوده است. برای این که متوجه شوید هنوز هم نام برمه برای این کشور به کار می‌رود، کافی است به مورد اخیر اسناد رسمی منتشرشده توسط دولت بایدن رجوع کنید که از این کشور با نام برمه یاد شده است. مسئله تغییر نام از برمه یا میانمار در سال ۱۹۸۹ مطرح شد. در آن زمان دولت نظامی حاکم پس از سرکوب اعتراضات دموکراسی‌خواهانه و کشته‌شدن هزاران نفر، نام کشور را از برمه به میانمار تغییر داد. دولت نظامی معتقد بود اصطلاح برمه تنها برمن‌، بزرگ‌ترین قوم میانمار را دربرمی‌گیرد و ۱۳۴ اقلیت قومی دیگر را شامل نمی‌شود و از این نظر، تبعیض نژادی محسوب می‌شود. همچنین معتقدند برمه که تحت حاکمیت بریتانیا نام رسمی کشور شد و پس از استقلال هم به همین نام باقی ماند، یادآور گذشته‌ای استعماری است. سازمان ملل متحد و برخی از کشورها مانند فرانسه و ژاپن این تغییر را به رسمیت شناختند اما آمریکا و بریتانیا این کار را نکردند. مخالفان داخلی تغییر نام معتقدند چون این تغییر بدون توجه به خواست مردم انجام شده نباید به رسمیت شناخته شود. آخرین کشوری که نامش را تغییر داد | «سوازیلند» به «اسواتینی» نام کشور اسواتینی را احتمالا کمتر کسی شنیده باشد. البته خیلی هم تعجب ندارد. این کشور یک و نیم میلیون نفری که در جنوب آفریقا و در همسایگی موزامبیک قرار دارد تازه سه سال است که تغییر نام داده و احتمالا می‌توان آن را آخرین کشوری نام برد که به‌تازگی نامش را تغییر داده است. این کشور پیش از این با نام سوازیلند شناخته می‌شده که مستعمره بریتانیا بوده است. مسواتی سوم، پادشاه این کشور کوچک واقع در جنوب آفریقا ۵۰ سال پس از استقلال (سپتامبر ۱۹۶۸ میلادی) دستور داد بار دیگر این کشور را با نام اصلی آن بخوانند. او در سخنرانی خود به مناسبت این روز اعلام کرد تمام کشورهای آفریقایی پس از استقلال به نام اصلی خود یعنی نامی که قبل از استعمار داشتند، بازگشته‌اند و اکنون زمان آن است که سوازیلند هم دست به کار مشابهی بزند. این کشورِ یک و نیم میلیون نفری صاحب آخرین پادشاهی مطلقه در قارۀ آفریقاست. اسواتینی به معنی کشور مردم اسوازی است. اتیوپی، سرزمین مردمان چهره‌سوخته | «حبشه» به «اتیوپی» اِتیوپی با نام رسمی جمهوری فدرال دموکراتیک اتیوپی با نام تاریخی حبشه، کشوری محصور در خشکی واقع در شاخ آفریقاست البته یونانی‌ها از همان قدیم این سرزمین را با نام اتیوپی می‌شناختند که به یونانی معنی «چهره‌سوخته» می‌دهد. نامی که به رنگ پوست آفتاب‌سوخته‌ مردمان این کشور اشاره دارد. اما این کشور نزد مسلمانان با نام حبشه شناخته می‌شده است. این کشور در سال ۱۲۷۰ وقتی تحت حکومت حبشی‌های سلسله سلیمان قرار گرفت، به طور رسمی حبشه نام‌گذاری شد. حبشی‌ها تا قرن بیستم بدون وقفه بر این قلمرو حکومت می‌کردند. هایله سلاسی از سال ۱۹۳۰ به عنوان آخرین شاه حبشه قدرت را به دست گرفت و بیش از شش دهه بر این کشور سلطنت کرد. او طی جنگ جهانی دوم، نام این کشور را رسما از حبشه به اتیوپی تغییر داد و امروز هم با همین نام شناخته می‌شود. خانه پدری مردم شریف ولتا | «ولتای علیا» به «بورکینافاسو» ولتای علیا تا قبل از ۱۹۸۴ سرزمینی در غرب آفریقا بود که نامش را از نام رود ولتا که در این کشور جریان دارد، گرفته بود. استمعارگران فرانسوی این نام را برایش انتخاب کرده بودند. ولتای سفید، ولتای سرخ و ولتای سیاه سه رود مهم این کشور هستند. سال ۱۹۸۳ توماس سانکارا با وقوع یک کودتا به عنوان رهبر انقلابی به ریاست‌جمهوری رسید. او یک سال بعد همراه با تحولات دیگری نام کشور را از ولتای علیا به بورکینافاسو تغییر داد؛ نامی که یک عبارت ترکیبی و برگرفته از دو زبان رایج در این کشور است. کلمه «بورکینا» در زبان موری به معنای «مردم شریف» است؛ در حالی که «فاسو» در زبان قوم مسلمان دیولا به معنی «خانه پدری» است. ترکیب این دو معنای «خانه پدری مردم شریف» را می‌دهد که بیش از سه دهه است به عنوان نام رسمی این کشور ۲۰ میلیون نفری شناخته می‌شود. بنین شدن برای صلح بیشتر | «داهومی» به «بنین» جمهوری بنین امروز کشوری در غرب آفریقا با زبان رسمی فرانسه و ۱۲ میلیون نفر جمعیت است. نام قدیمی این کشور تا سال ۱۹۷۵ داهومی بوده که از امپراتوری داهومی گرفته شده است. داهومی تا پیش از استعمار، پادشاهی قدرتمندی بود که در غرب آفریقا در جمهوری بنین کنونی تاسیس شد. این پادشاهی همچنین شامل منطقه توگو امروزی و برخی از مناطق جنوب غربی نیجریه بود. پس از به قدرت رسیدن ماتیو کرکو از طریق یک کودتای نظامی، او در سی‌ام نوامبر ۱۹۷۵ با هدف بی‌طرفی و برقراری صلح بیشتر نام این کشور را به «بنین» تغییر داد که از نام خلیج بنین گرفته شده است. البته پیش از این، امپراتوری به نام بنین هم در این کشور در مسند قدرت بوده است. سرزمین مردمان آزاد و دور از استعمار | «سیام» به »تایلند» نام تایلند در زبان مردم محلی برگرفته از دو لغت Thi و Land و به معنای «سرزمین مردمان آزاد» یا همان «قوم تایی» است. علت این نامگذاری به قرن‌ها پیش برمی‌گردد که مردمی از جنوب چین به تدریج به سوخوتای (تایلند کنونی) مهاجرت کردند و به تدریج در مناطق حاصل‌خیز کناره رودی در جنوب چین ساکن شدند. شاید علت دیگر چنین نامگذاری این باشد که تایلند تنها کشوری در جنوب شرق آسیاست که هرگز تحت استعمار کشوری قرار نگرفته است. آیوتایا، خوتای و تونبوری از نام‌های قدیمی این کشور تا پیش از سال ۱۸۰۰ میلادی بوده‌اند اما این کشور بودایی که شاهراه مذهب، فرهنگ و مهاجرت آسیای جنوب شرقی بوده، صدها سال با نام سیام شناخته می‌شده است. سیام در زبان این کشور به معنای قهوه‌ای یا تاریک است. تغییر نام سیام (Siam) به تایلند (Thailand) به‌تازگی انجام نشده است. این اقدام در سال ۱۹۳۹ به دست پادشاه آن زمان این کشور صورت گرفت. هزینه‌هایی که تغییر نام کشورها دارد تغییر نام کشورها به همین سادگی که روی کاغذ به نظر می‌رسد نیست و این کار هزینه‌ها و مشکلات خاص خودش را دارد. همه‌ این کشورها میلیون‌ها دلار یا معادل آن در واحد پول رسمی‌شان، برای تغییر نام خود هزینه کرده‌اند. آن طور که ساده به نظر می‌رسد، این فقط یک شروع دوباره نیست. بسیاری از امور مانند قانون اساسی، متون رسمی و حتی پول یک کشور هم باید تغییر کند. به طور کلی هر چیزی که نام قدیمی را بر خود دارد مثل نقشه‌ها، پرچم‌ها و سرودها، باید از آن پاک و نام جدید در آنها جایگزین شود. طبیعی است این کار زمان می‌برد و انرژی و هزینه خودش را دارد. همچنین در طرف دیگر ماجرا شهروندان و دیگر کشورها هستند که به خطاب‌کردن آن کشور به نام قدیمی‌اش عادت کرده‌اند و حالا باید به گفتن و نوشتن آن عادت کنند. بسیاری از کشورها از جمله هلند هنوز مثلا برای ما با همان نام شناخته می‌شوند. این تغییرات یک‌شبه رخ نمی‌دهد و اگرچه بسیاری همچنان مطمئن نیستند که آیا اصلاً این تغییر ضروری بوده یا نه، اما معمولاً در نهایت با آن کنار می‌آیند. منبع : روزنامه خراسان

ایجاد شده: 2/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 2/مرداد/1400 اخبار خارجی

۶۲ مقصد قرمزدربازار توریسم

به گزارش هتل نیوز، سازمان جهانی گردشگری در دهمین گزارش خود مبنی بر میزان محدودیت‌های سفر، تغییرات مثبتی را در روند کاهشی محدودیت‌ها نشان داده است که در آن گردشگران واکسینه‌شده با کمترین محدودیت در سفر به کشورهای دیگر مواجه هستند. همه‌گیری بیماری کووید-۱۹ اثرات بی‌سابقه‌ای برای جوامع، اقتصادها و گردشگری به‌همراه داشته است‌، به گونه‌ای که از ۱۱ مارس ۲۰۲۰ دولت‌ها به‌منظور جلوگیری از شیوع بیشتر و مهار کرونا اقدامات بهداشتی حداکثری را درنظر گرفتند که مهم‌ترین آن محدودیت‌های سفر به‌ویژه خارج از مرزها بوده است. محدودیت‌های سفر همچنان به عنوان یکی از شیوه‌های اصلی مقصدها برای محدود کردن شیوع کرونا مورد استفاده قرار می‌گیرد اما نسبت به گذشته با تغییرات بسیاری همراه شده و از بسته بودن کامل 75 درصد مرزها در مه 2020 به 29 درصد در ژوئن 2021 رسیده است که شاید بتوان عمده دلیل این کاهش‌ها را در توزیع واکسیناسیون در بسیاری از کشورهای جهان دانست که در ایجاد حس امنیت جمعی تاثیرگذار بوده است. با توجه به وضعیت همه‌گیری در سراسر جهان، دولت‌ها در هر زمانی احتمال کاهش محدودیت‌های سفر یا افزایش آن را دارند که می‌تواند از یک مقصد به مقصد دیگر باتوجه به اقدامات و ملزومات مختلف ملی از جمله سیاست خارجی، مهاجرت و گردشگری یک کشور متفاوت باشد. براساس تحقیقات صورت گرفته با توجه به ارائه اطلاعات قابل اعتماد، دسترسی آسان به روش‌های سفر برای گردشگری بین‌المللی در اکثر مقاصد با بهبود همراه بوده است. عامل مهمی که تاثیر قابل‌توجهی در کاهش محدودیت‌های سفر خواهد داشت، افزایش تعداد مسافران واکسینه شده است. سفر برای مسافران واکسینه شده در سراسر جهان با کمترین محدودیت همراه است. تنها در 17 درصد از کل مقاصد جهان، محدودیت‌های سفر را برای واکسینه‌ها اعمال کرده‌اند که از این میان در برخی کشورها تمامی محدودیت‌ها برای مسافران واکسینه اعمال می‌شود و در برخی موارد، محدودیت‌ها برداشته می‌شوند. در کنار محدودیت‌ها در بسته شدن مرزها، اقداماتی اضافی در صورت باز شدن مرزها اعمال شده است که می‌توان به اجازه ورود بدون محدودیت واکسینه‌شده‌ها در اکثر مقاصد، فرم‌های خوداظهاری برای شناسایی مسافران به شکل کاغذی یا دیجیتالی، ارائه تست منفی کرونا در بدو ورود، درخواست تاییدیه‌ها و مجوز‌های سلامت قبل از رسیدن به مقصد، درخواست مدارک مربوط به پوشش بیمه‌ای و ایجاد کریدورهای مسافرتی و خطوط سبز اشاره کرد. پس از یک دوره محدودیت حداکثری سفر در اوایل همه‌گیری، مقاصد شروع به کاهش محدودیت‌های سفر و فراهم کردن امکان جابه‌جایی مردم و بازیابی مجدد فعالیت‌های اقتصادی از جمله گردشگری کردند. به‌طوری که در نوامبر 2020 به کمترین میزان محدودیت‌های سفر تنها با 27 درصد از بسته بودن کامل مرزها در سراسر جهان رسید و ارائه تست منفی کرونا به مهم‌ترین روش ایمنی و بهداشتی برای سفر تبدیل شد. اما پس از شیوع ویروس‌های جهش‌یافته جدید روند کاهش محدودیت‌های سفر نیز کند شد و با حفظ وضع موجود مواردی اضافی برای سفرها افزوده شد. پیشرفت مداوم واکسیناسیون منجر به رویکردی متفاوت‌تر در کشورها می‌شود که در آن مسافران واکسینه شده از امتیازات خاص سفر برخوردارند. این پیشرفت در کاهش محدودیت‌های سفر ناشی از کرونا تاثیر خواهد گذاشت. همچنین برآورد می‌شود با توسعه راه‌های مختلف مسافرتی، تحرکات بین‌المللی در مسیر بهبود قرار گیرد. اما با این حال، با توجه به غیرقابل پیش‌بینی بودن شرایط و عملکردهای مختلف در هر مقصد، چالشی جدی جهت بهبود کامل گردشگری وجود دارد. البته دولت‌ها به‌طور مداوم باتوجه به وضعیت همه‌گیری در کشور خود، مقاصد نزدیک، بازارهای اصلی و در سطح جهانی محدودیت‌های سفر را تنظیم می‌کنند که باتوجه به پیشرفت چشمگیر واکسیناسیون و تلاش‌های دیجیتالی‌سازی مربوط به این موضوع هدف عمده دولت‌ها تسهیل در تحرکات بین‌المللی است. با گذشت زمان، بسیاری از مقاصد محدودیت‌های سفر بین‌المللی را کاهش داده و شیوه‌های جدیدی از جمله ارائه آزمایش در بدو ورود را جایگزین کردند. با وجود این‌، درحال‌حاضر تنها سه کشور در جهان (آلبانی، کاستاریکا و جمهوری دومینیکن) تمامی محدودیت‌های سفر را به طور کامل برداشته‌اند. در آمارهای ارائه شده از سوی سازمان جهانی گردشگری از تاریخ یک ژوئن 2021، در مجموع 136 مقصد به‌طور کامل یا جزئی مرزهای خود را برای گردشگران بین‌المللی بسته‌اند که از این میان 62 مقصد (29 درصد از کل مقاصد جهان) به‌طور کامل و 73 مقصد (34 درصد از کل مقاصد جهان) به‌طور جزئی مرزهای خود را بستند. این درحالی است که در گزارش قبلی در تاریخ فوریه 2021 این رقم 142 مقصد بوده است. حدود 78 کشور جهان یعنی حدود 36 درصد از کل مقاصد، ارائه نتایج تست منفی کرونا هنگام ورود به مقصد را درنظر گرفته‌اند که برخی با قرنطینه کردن مسافران همراه است. حدود 16 درصد از کل مقاصد سراسر جهان با 35 مقصد، علاوه بر سایر محدودیت‌های ورود، قرنطینه اجباری را برای همه گردشگران خارجی بدون در نظر گرفتن مبدأ اعمال می‌کنند. علاوه بر این، حدود 92 مقصد جهان محدودیت‌های خاصی از جمله بسته شدن مرزها، تعلیق پروازها و قرنطینه اجباری را برای مقاصد دارای موارد ویروس‌های جهش‌یافته درنظر گرفته‌اند. در اعمال محدودیت‌ها یا کاهش آن، اختلاف قابل‌توجهی در مناطق جهان دیده می‌شود. مثلا ارائه تست منفی کرونا در 66 درصد از مقاصد قاره آمریکا اعمال می‌شود درحالی‌که این رقم برای آسیا و اقیانوسیه تنها 9 درصد است. در مقابل 70 درصد از 46 مقصد آسیا و اقیانوسیه مرزهای خود را همچنان بر روی گردشگران بین‌المللی کاملا بسته‌اند. وضعیت همه‌گیری جهانی به‌ویژه ظهور و گسترش ویروس‌های جهش‌یافته منجر به رویکرد محتاطانه دولت‌ها در کاهش محدودیت‌ سفرهای بین‌المللی شده است. با این حال انتظار می‌رود با پیشرفت واکسن و دیجیتالی‌سازی، محدودیت‌های سفر با کاهش فزاینده‌ای روبه‌رو شود. درحال‌حاضر تعداد قابل‌توجهی از مقاصد همچنان مرزهای خود را کاملا بسته‌اند که اکثر آنها در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند که در دیگر قاره‌ها کمتر به چشم می‌خورد. بخش قابل‌توجهی از کشورهایی که مرزهای خود را به‌طور کامل بسته‌اند در گروه کشورهای در حال توسعه، توسعه‌نیافته یا کشورهای کوچک جزیره‌ای قرار دارند. در بین این مقاصد 34 مقصد حداقل 57 هفته مرزهای خود را بسته‌اند که بیش از نیمی از آنها در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند. مرزهای اقتصادهای پیشرفته با استانداردهای بالای بهداشتی و عملکرد محیطی با کاهش بیشتری در محدودیت‌ها همراه بوده و اروپا در پایان سال 2020 بیشترین کاهش منطقه‌ای در محدودیت‌ها را تجربه کرده است. همچنین تجزیه و تحلیل‌های علمی سازمان جهانی گردشگری نشان می‌دهد مقاصدی که از اول ژوئن اقدام به بستن کامل مرزهای خود کرده‌اند در گروه اقتصادهای در حال ظهور هستند که از استانداردهای بهداشتی و رتبه عملکرد محیطی پایینی برخوردارند همچنین کمترین وابستگی را به گردشگری در اقتصاد خود دارند. همچنین در این تجزیه و تحلیل نقش واکسیناسیون در یک مقصد و ارتباط بالقوه آن با محدودیت‌های سفر بررسی شده است که براساس آن اکثر کشورهایی که مرزهای خود را بسته‌اند سهم کمتری در دریافت واکسن از کل جمعیت خود داشته‌اند. از نظر منطقه‌ای از بین 63 مقصدی که مرزهای خود را کاملا بسته‌اند، حدود 51 درصد با 32 مقصد در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند و پس از آن 16 درصد با 10 مقصد در آفریقا و آمریکا، 11 درصد با 7 مقصد در اروپا و 6 درصد با 4 مقصد در خاورمیانه هستند. مرزهای 20 کشور کوچک جزیره‌ای یعنی حدود 32 درصد از کل مقاصد بسته شده‌اند و این رقم در کشورهای توسعه‌نیافته 14 مقصد و در کشورهای درحال توسعه 5 مقصد بوده است که آسیا و اقیانوسیه بیشترین سهم را به خود اختصاص داده‌اند. در این کشورها سهم افراد واکسینه شده از کل جمعیت کمتر از 20 درصد است. البته بیشتر از نیمی از این مقاصد پایین بودن میزان مبتلایان را نشان می‌دهند. ارزیابی‌ها نشان می‌دهد، 70 درصد از مقاصد با مرزهای بسته (33 مقصد از 47 مقصد) وابستگی کم یا متوسطی به گردشگری دارند که سهم آن در تولید ناخالص داخلی کمتر از 10 درصد است. از لحاظ وضعیت اقتصادی، 89 درصد از مقاصدی که مرزهای خود را بسته‌اند به اقتصادهای نوظهور تعلق دارند و سهم اقتصادهای پیشرفته تنها 11 درصد است. سازمان جهانی گردشگری در این گزارش خود به عملکرد 10 بازار برتر جهان نیز پرداخته است که براساس آن، از اول ژوئن سه بازار اصلی یعنی چین، کانادا و روسیه مرزهای خود را به‌طور کامل بسته‌اند درحالی‌که دیگر مقاصد برتر با محدودیت کمتری همراه بوده است. 6 کشور از این 10 بازار اصلی جهان شامل آمریکا، آلمان، انگلستان، فرانسه، ایتالیا و هلند به شکل متفاوتی شهروندان خود را به سفر به مقاصد کم‌خطر توصیه می‌کنند. این کشورها اطلاعات مقاصد را براساس سه رده خطر بالا، متوسط و کم‌خطر برای شهروندان خود طبقه‌بندی کردند. درحالی‌که چهار مقصد دیگر یعنی کانادا، چین، هنگ‌کنگ و روسیه به شهروندان خود توصیه می‌کنند از هرگونه سفر به خارج از کشور خودداری کنند. برخی کشورها اقداماتی اضافه همچون ارائه تست منفی کرونا و قرنطینه را نیز اعمال می‌کنند. چهار کشور آمریکا، چین، هنگ‌کنگ و کانادا از تمام گردشگران ورودی می‌خواهند نتیجه تست کرونا را ارائه دهند یا قرنطینه اجباری داشته باشند. گردشگران بین‌المللی از این چهار مقصد که در سال 2018 حدود 338 میلیون گردشگر ورودی (25 درصد از کل گردشگران ورودی جهان) را به خود اختصاص داده از اول ژوئن الزامات قرنطینه اجباری بدون درنظر گرفتن مبدأ را اعمال کرده‌اند. روسیه اما از مه 2021 قانون قرنطینه اجباری را لغو کرد و به‌جای آن ارائه تست PCR را الزامی کرده و پنج روز پس از ورود تست مجدد انجام می‌دهد. آمریکا قرنطینه اجباری برای واکسینه‌ها را برداشته اما دیگر مقاصد هنوز تصمیم مشخصی در این زمینه اتخاذ نکرده‌اند. در انگلستان، آلمان، فرانسه، ایتالیا و هلند، قرنطینه اجباری تنها درصورت ورود از کشورهای پرخطر نیاز است و برای سایر مقاصد کم‌خطر ارائه آزمایش منفی کافی است که در صورت واکسیناسیون کامل در برخی موارد ارائه تست هم نیاز نیست.منبع : دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 27/تیر/1400 آخرین ویرایش: 27/تیر/1400 اخبار خارجی

رئیس جامعه هتلداران، وزیری دردکشیده، پرتلاش و کاربلد خواهند بود

به گزارش هتل نیوز ، " حسن سیادتان " عضو هیات مدیره جامعه حرفه ای هتلداران کشور گفت : این روزها انتخاب وزیر گردشگری دغدغه همه صنوف و بخش‌های این صنعت است؛ چراکه با توجه به وضعیتی که این صنعت در بیش از دو سال گذشته داشته، بسیار اهمیت دارد که چه کسی سکان وزارتخانه را در دست بگیرد. به نظر لازم است که برگردیم و مروری داشته باشیم به سابقه مدیریت صنعت گردشگری در دولت‌های قبل و بعد از انقلاب. در سال ۱۳۱۴ اداره داخله وزارت کشور به نام اداره سیاحان خارجی برای تبلیغات تاسیس شد؛ کار این اداره چاپ نشریات بود و کتابچه‌های راهنمای گردشگری ایران. بعدها در سال ۱۳۴۲ هیئت وزیران تاسیس سازمان جلب سیاحان را تصویب کرد درسال ۱۳۵۳ با الحاق آن به وزارت اطلاعات و جهانگردی هر آنچه به نفع صنعت گردشگری ایران بود تدوین و به آن وزارتخانه ملحق شد. در سال ۱۳۵۸ یعنی یک سال بعد از انقلاب این وزارتخانه به وزارت ملی و در سال ۱۳۵۹ به ارشاد اسلامی تبدیل شد. حال پرسش مهم این است که جایگاه گردشگری در این میان کجا بود؟ واقعیت این است که جایگاه گردشگری شامل دو وجه سیاحتی و زیارتی شد؛ یعنی دو معاونت، یکی سیاحتی و دیگری زیارتی تعریف شد و چند سالی به این صورت ادامه پیدا کرد. در سال ۱۳۶۴ به موجب قانون مصوب مجلس و تاییدیه شورای نگهبان، سازمان میراث فرهنگی تاسیس شد که سازمانی بود وابسته به وزارت ارشاد اسلامی (فرهنگ و آموزش عالی). در سال ۱۳۸۲ با تصویب مجلس شورای اسلامی وقت، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری شکل گرفت؛ یعنی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جدا شد و با تمام اختیارات زیر نظر رئیس جمهور قرار گرفت. در سال ۱۳۸۵ هم صنایع دستی به این سازمان اضافه شد و با این ادغام، نام سازمان به سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تغییر کرد. در سال ۱۳۹۸ پس از پیگیری‌ها و زحمت‌های فراوانی که بخش خصوصی گردشگری متحمل شد، بعد از چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی، گردشگری باردیگر به یک وزارتخانه تبدیل شد. صنعت گردشگری یک صنعت نامرئی است؛ در تمام کشورهایی که زیرساخت‌های گردشگری را مهیا کرده‌اند و زمینه‌ساز توسعه این صنعت شده‌اند، می‌بینیم که رشد اقتصادی چشمگیر شده. طوری که امروزه می‌توان گفت این صنعت به راحتی می‌تواند با صنعت نفت مقابله کند. گردشگری صنعتی سرشار از ظرفیت‌های اشتغال‌زایی و ارزآوری است؛ به شرطی که زیرساخت‌های مورد نیاز آن فراهم شود. این زیرساخت‌ها مختلف هستند و از فرودگاه‌ها و جاده‌ها و مسیرهای ریلی تا واحدهای اقامتی و هر آن چیزی را که متضمن معنای زیرساخت گردشگری باشد، شامل می‎شود. کسی که می‌خواهد وزیر گردشگری شود به عقیده من خودش باید درد کشیده باشد؛ یعنی درد و رنج‌های این صنعت را بی‌واسطه لمس کرده باشد؛ به جرأت می‌توانم بگویم از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۹۸ طی ۴۰ سال، اشخاصی که بر مسند نهادهای متولی گردشگری نشستند، کسانی بودند که از صنعت گردشگری و ظرفیت‌های آن چیزی نمی‌دانستند. عمدتاً کسانی بودند که از نهادها و سازمان‌های دیگر برای مدیریت این سازمان ماموریت داشتند؛ چنین مدیرانی تا بیایند الفبا و بدیهیات کار را یاد بگیرند و مطالعات اولیه را انجام دهند، زمانی قابل‌توجه سپری می‌شود و معمولاً بعد از آن هم عوض می‌شوند؛ این، یکی از بزرگ‌ترین لطماتی بود که به این صنعت و سرمایه گذاران آن وارد می‌شد. مشکل البته در قوانین مرتبط با صنعت گردشگری ریشه داشت و این موضوع مهمی بود. به هر حال پس از پیگیری‌های بخش خصوصی و علیرغم مخالفت‌های دولت بالاخره سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تبدیل به وزارتخانه شد. آقای مونسان به عنوان اولین وزیر گردشگری کشور از آنجایی که چند سالی در این حوزه کار کرده بودند، برنامه‌هایی داشتند و تا حدی انجام دادند؛ حالا در آستانه معرفی کابینه دولت سیزدهم به مجلس هستیم و به وزیری نیاز داریم که سال‌ها در این صنعت زحمت کشیده باشد و مشکلات و دردهای این صنعت را بشناسد. کسی که بتواند گردشگری را در ایران به صنعتی باشکوه تبدیل کند و زمینه ورود گردشگران را -آن‌طور که در برنامه توسعه پیش‌بینی شده است- فراهم آورد. واقعیت این است که ما از کشورهای همسایه خود در زمینه گردشگری عقب مانده ایم؛ آن‌ها با سرعتی قابل ملاحظه پیش رفتند و حالا به نقطه‌ای رسیده‎اند که گردشگری منبع بزرگ درآمدی آنهاست. بگذریم از اینکه کرونا برای صنعت گردشگری در تمام دنیا مشکل و مانع ایجاد کرده است اما صرف نظر از این موضوع کشورهای همسایه ما خصوصاً ترکیه رشد و پیشرفت چشمگیری در زمینه صنعت گردشگری داشته. چیزی که با توجه به پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های گردشگری ایران، ابدا در کشور ما دور از دسترس نیست. حالا مجمع تشکل‌های گردشگری به پیشنهاد رئیس محترم دولت سیزدهم، گزینه‌هایی را به عنوان افراد شایسته برای تصدی وزارت گردشگری معرفی کرده است. به نظر من در این میان آقای دکتر جمشید حمزه‌زاده که انسان پرتلاش و کاربلدی هستند، می‌توانند صنعت گردشگری کشور را در کابینه دولت سیزدهم نمایندگی کنند؛ ایشان با توجه به سوابق علمی و مدیریتی برای اداره وزارت گردشگری شایستگی لازم را دارند. من به عنوان کسی که هم خودم و هم پدر و جدم کارمان گردشگری بوده معتقدم کسی باید وزیر گردشگری شود که درک و فهم و اعتقاد به ضرورت توسعه صنعت گردشگری داشته باشد. چنین مختصاتی را به وضوح در شخصیت آقای دکتر حمزه‌زاده می‌بینیم؛ امیدوارم ایشان وزیر گردشگری شوند تا بتوانیم پتانسیل‌های این صنعت را به بهترین نحو مورد استفاده قرار دهیم. یکی از بزرگترین مشکلات گذشته وزارتخانه و پیش از آن سازمان میراث فرهنگی این بود که اتاق فکری برای بخش خصوصی صنعت گردشگری نداشتند. بنابراین در تصمیم‌گیری‌هایشان نظر بخش خصوصی منعکس نبود. امیدوارم با وزیر شدن آقای دکتر حمزه‌زاده اتاق فکر بخش خصوصی در وزارت گردشگری تعبیه و منشاء خدمات موثر شود. بخش خصوصی یکی از محورهای سرمایه‌گذاری این صنعت است باید حضور پررنگ‌تری در راهبردهای صنعت و ترسیم چشم‌انداز آینده آن داشته باشد. چشم‌اندازی که می‌تواند درخشان و با موفقیت‌های بسیار مهم و موثری همراه باشد.

ایجاد شده: 22/تیر/1400 آخرین ویرایش: 22/تیر/1400 اخبار داخلی

معرفی فرودگاه‌های برتر در کیفیت خدمت رسانی

به گزارش هتل نیوز ، نتیجه رتبه‌بندی فرودگاه‌های کشور در زمینه کیفیت ارایه خدمات فرودگاهی در سه ماه آغازین سال جاری را اعلام شد. سامانه پایش رضایتمندی مسافران با هدف بهبود وضعیت خدمت‌رسانی در فرودگاه‌های کشور با بهره‌گیری از انواع کنسول‌های نصب شده در نقاط مختلف فرودگاه‌ها از ابتدای سال ۱۴۰۰ به صورت مستمر در حال اجراست. با استفاده از این سامانه، مسافران می‌توانند در کمترین زمان ممکن، میزان رضایت خود را از سرویس‌ها و خدمات ارایه شده توسط فرودگاه‌ها با ذکر دلیل رضایت و یا نارضایتی خود اعلام کنند. موفق ترین فرودگاه‌ها از نظر امکانات سالن‌های ترمینال، مهرآباد، اصفهان و مشهد بوده‌اند و فرودگاه‌های برتر از نظر کیفیت پذیرش بار/مسافر، تبریز، مهرآباد، زاهدان، از نظر نحوه برخورد کارکنان، اصفهان، اهواز و یزد، از نظر آراستگی و راحتی در فرودگاه، مشهد، مهرآباد، بندرعباس، از لحاظ زمان انتظار پذیرش، شیراز، اهواز، زاهدان، از لحاظ سرویس‌های اطلاع رسانی، مهرآباد، تبریز و مشهد و از نظر وضعیت پارکینگ فرودگاه، تبریز، شیراز و بندرعباس، از لحاظ نحوه دسترسی به فرودگاه شامل اصفهان، یزد و شیراز و اقدامات مقابله با شیوع کرونا شامل مهرآباد، بندرعباس و اهواز بوده‌اند. در حوزه امکانات سالن‌های فرودگاه از نظر دسترسی به اینترنت فرودگاه‌های اصفهان، مهرآباد و مشهد، از لحاظ محل شارژ تلفن همراه، مهرآباد، اهواز و تبریز، از نظر چرخ دستی و ویلچر فرودگاه‌های شیراز، مشهد و مهرآباد، از نظر صندلی انتظار، تبریز، زاهدان و بندرعباس، از نظر پخش برنامه‌های تلویزیونی، فرودگاه‌های مهرآباد، یزد و تبریز، از لحاظ آب آشامیدنی فرودگاه‌های یزد، شیراز و اصفهان، عابر بانک، فرودگاه‌های اصفهان، بندرعباس و مهرآباد، از نظر بسته‌بندی بار فرودگاه‌های مشهد، زاهدان و اهواز، غرفه‌های فروشگاهی، فرودگاه‌های تبریز، زاهدان و شیراز، از نظر رستوران و فست فود فرودگاه‌های مهرآباد، اهواز و بندرعباس، نمازخانه شامل فرودگاه‌های مشهد، یزد و اصفهان و از نظر سرویس‌های بهداشتی نیز فرودگاه‌های مهرآباد، شیراز و مشهد رتبه برتر را کسب کرده‌اند.

ایجاد شده: 22/تیر/1400 آخرین ویرایش: 22/تیر/1400 اخبار داخلی

برنامه ریزی چین برای ساخت پایگاه انسانی دائمی در مریخ

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از Futurism، در حالی که ناسا و اسپیس‌ایکس هنوز با مأموریت‌های سرنشین‌دار به مریخ فاصله دارند، چین هم از هدف خود برای ایجاد پایگاه انسانی در مریخ تا دهه‌ی آینده خبر داده است. آکادمی دولتی فناوری پرتابگر چین (CALT) اعلام کرد که برنامه‌هایی برای ایجاد یک پایگاه دائمی انسانی در سطح مریخ دارد. به نوشته‌ی گلوبال تایمز، «وانگ شیائوجون» (Wang Xiaojun) رییس این آکادمی کنفرانس سراسری کاوش‌های فضایی (GLEX 2021) درباره‌ی رویکرد سه مرحله‌ای این کشور توضیحاتی ارائه داد. این موضوع نشان می‌دهد که چین هم به اندازه‌ی ناسا و اسپیس‌ایکس علاقه‌مند به حضور انسانی در مریخ است و یا دست کم ارزش تبلیغاتی برای چنین مأموریت‌هایی قائل است. سه گام تا مریخ چین امیدوار است که برنامه‌ی ایجاد پایگاه مریخ را با انجام مأموریت آوردن نمونه و همچنین مأموریت‌هایی برای یافتن بهترین مکان پایگاه، در اوایل تا میانه‌ی دهه‌ی ۲۰۳۰ میلادی آغاز کند. گام بعدی هم یک مأموریت سرنشین‌دار خواهد بود که شامل فرستادن بستر اولیه‌ی پایگاه مریخی می‌شود. چین امیدوار است تا با استفاده از انرژی هسته‌ای امکان سفر انسان به مریخ را فراهم کند. بدین ترتیب نخستین مأموریت سرنشین‌دار چین احتمالا در سال ۲۰۳۳ میلادی انجام خواهد شد و سرانجام این کشور امیدوار است تا در اوایل دهه‌ی ۲۰۴۰ یک ناوگان باری بزرگ برای آغاز توسعه‌ی گسترده در سیاره‌ی سرخ ایجاد کند. علاوه بر مأموریت مریخ، وانگ حتی به طرحی با عنوان «نردبان آسمانی» هم اشاره کرد که نوعی آسانسور فضایی محسوب می‌شود و می‌تواند تنها با ۴ درصد هزینه‌های فعلی، بار و خدمه را به ماه ببرد. طرحی که شامل یک نانولوله‌ی کربنی به فضا پیش از پرتاب به سمت ماه است. شاید این ایده‌ها هم‌اکنون بلندپروازانه به‌نظر برسند و شبیه داستان‌های علمی-تخیلی باشد اما اگر به مأموریت‌های فضایی موفق این کشور در سال‌های اخیر، از جمله فرستادن سطح‌نورد به ماه و مریخ و همچنین ساخت ایستگاه فضایی در مدار زمین توجه کنیم، شاید برای تحقق کاوش انسانی در مریخ هم برنامه‌های جدی داشته باشد.

ایجاد شده: 7/تیر/1400 آخرین ویرایش: 7/تیر/1400 اخبار خارجی

استفاده از پلاستیک‌های یک‌بار مصرف در گردشگری محدود می‌شود

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از ایسنا، شورای جهانی سفر و گردشگری (WTTC) و برنامه محیط‌زیست سازمان‌ ملل (UNEP) گزارش جدیدی در مورد مسئله پیچیده محصولات پلاستیکی یک‌بار مصرف در گردشگری ارائه کرده‌اند. این کار در حالی انجام می‌شود که کشورهای جهان بازگشایی‌ مرزها را آغاز کرده‌اند و بخش سفرها از تاثیرات مخرب ناشی از بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ ، رو به بهبودی است. این گزارش اولین گام برای ترسیم تاثیر محصولات پلاستیکی یک‌بار مصرف در کل زنجیره ارزش گردشگری، شناسایی نقاط مهم تولید این مواد در محیط‌زیست و ارائه توصیه‌های عملی و راهبردی برای مشاغل و سیاست‌گذاران بوده و هدف این است که به ذی‌نفعان کمک کند تا گام‌های مشترکی در جهت اقدامات و سیاست‌های هماهنگ بردارند که باعث تغییر در مدل‌های کاهش و استفاده مجدد و همچنین زیرساخت‌های فعلی و آینده زباله شود. توصیه‌های این گزارش شامل تعریف مجدد محصولات پلاستیکی غیرضروری یکبار مصرف، اولویت به تامین‌کنندگان محصولات قابل استفاده مجدد و برنامه‌ریزی پیشگیرانه برای استفاده از این محصولات برای جلوگیری از شیوع بیماری است. در این بررسی از تحقیق و نوآوری در طراحی محصول و مدل‌های خدماتی که باعث کاهش استفاده از وسایل پلاستیکی شود و همچنین تجدیدنظر درباره سیاست‌ها و استانداردهای کیفیت حمایت خواهد شد. " ویرجینیا مسینا " سرپرست اجرایی WTTC گفت: این شورا مفتخر است که این گزارش مهم را با تمرکز بر پایداری و کاهش ضایعات محصولات پلاستیکی یک‌بار مصرف در گردشگری منتشر کرده است. بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ با توجه به مشاغل و سیاست‌گذارانی که تمرکز بیشتری بر آن دارند، برنامه پایداری را تسریع کرده است. انتظار می‌رود که مشاغل به کاهش ضایعات محصولات پلاستیکی یک‌بار مصرف در آینده ادامه دهند و نه‌تنها به‌خاطر محافظت از افراد، بلکه محاظت از کره زمین این کار را انجام می‌دهند. محققان دریافتند که در حال حاضر، مصرف‌کنندگان آگاهانه‌تر انتخاب می‌کنند و به‌طور فزاینده‌ای از مشاغل دارای پایداری حمایت می‌کنند. محصولات پلاستیکی یک‌بار مصرف می‌تواند تهدیدی برای محیط‌زیست و سلامت انسان باشد و بخش گردشگری می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی به این مسئله کمک کند. بیماری همه‌گیر کووید -۱۹ تاثیرات منفی و مثبتی بر آلودگی پلاستیک‌های یک‌بار مصرف داشته است. تقاضا برای مواد پلاستیکی یک‌بار مصرف در بین گردشگران و خدمات حمل‌ونقل با توجه به نگرانی درباره سلامتی افزایش یافته است. بر اساس یافته‌های موسسه محیط‌زیست تایلند، زباله‌های پلاستیکی به علت تحویل موادغذایی در منزل از ۱۵۰۰ تن به رقم حیرت‌انگیز ۶۳۰۰ تن در روز رسیده است. با این حال، بیماری همه‌گیر، تقاضای مصرف‌کنندگان برای تجربه‌های گردشگری سبز در سراسر جهان را نیز تسریع کرده است و نتایج بررسی در سال ۲۰۱۹ نشان داد که ۸۲ درصد از پاسخ‌دهندگان نسبت به زباله‌های پلاستیکی مطلع هستند و اقداماتی برای مقابله با آن انجام می‌دهند. این گزارش نشان داد که برای رفع نگرانی درباره استفاده از محصولات پلاستیکی یک‌بار مصرف، راه‌حل‌های جهانی نیاز دارد که هدف آنها، هنگام بررسی انتقال به گزینه‌های پایدار حمایت از تصمیم‌گیری آگاهانه بر اساس تاثیرات احتمالی دادوستد و تغییر فشار ناخواسته است.

ایجاد شده: 7/تیر/1400 آخرین ویرایش: 7/تیر/1400 اخبار خارجی

رقابت کشورها در سورپرایز گردشگران

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، بازارهای جهانی توریسم به‌منظور جذب هرچه بیشتر گردشگران رقابت گسترده‌ای را با سورپرایز کردن توریست‌ها در پیش گرفتند. از این‌رو شرکت هواپیمایی کانتاس به‌منظور ایجاد انگیزه در مردم استرالیا برای واکسیناسیون «جایزه بزرگ» یک‌سال پرواز رایگان را درنظر گرفته است. شرکت هواپیمایی کانتاس استرالیا، ۱۰ «جایزه بزرگ» یک‌ساله پرواز رایگان تا پایان سال ۲۰۲۱ برای استرالیایی‌هایی که به‌طور کامل در برابر کووید-۱۹ واکسینه شده‌اند‌، ارائه می‌دهد. همچنین تخفیف ویژه‌ای برای رزرو پروازهای عادی تا سقف هزار امتیاز به‌همراه اعتبار وضعیت درنظر گرفته است. در واقع بزرگ‌ترین شرکت هواپیمایی استرالیا در تلاش برای ایجاد انگیزه واکسیناسیون در میان مردم خود است. این 10 جایزه بزرگ به‌صورتی طبقه‌بندی می‌شود که سهم هر ایالت حداقل یک جایزه باشد و برای یک خانواده چهار نفره سفرهای نامحدود در مقاصد موردنظر کانتاس و جت استار ارائه داده شده است. این سفرها در کلاس اقتصادی بوده و هر یک از 10 برنده یک میلیون امتیاز را برای استفاده رزرو محل اقامت دریافت می‌کنند. این برنامه از ماه ژوئیه (مرداد) آغاز می‌شود و تنها شامل افرادی که واکسینه شده باشند می‌شود. همچنین واکسیناسیون گسترده در آمریکا و انگلیس این فرصت را برای کانتاس فراهم می‌کند که زودتر از موعد مقرر پیشنهادی دولت از اواسط 2022 پروازهای خود را به این دو بازار اصلی آغاز کند. اگرچه در چند ماه گذشته برآورد می‌شد که سنگاپور، تایوان و ژاپن نخستین پروازهای خارجی این شرکت هواپیمایی باشد، اما با پیشرفت بزرگی که در آمریکا و انگلیس از نظر واکسیناسیون صورت گرفته، احتمالا شاهد باز شدن این بازارها پیش از سایر مقاصد خواهیم بود زیرا توزیع واکسن در هر دو کشور بسیار موفقیت‌آمیز بوده است. این شرکت درحال برنامه‌ریزی برای استرالیایی‌های واکسینه‌شده به‌عنوان بخشی از یک برنامه آزمایشی برای سفر به خارج از کشور در ماه آگوست است. این طرح می‌تواند به مشتریان امکان پرواز به کشورهای منتخب از جمله مقاصد کم‌خطر را بدهد و بدون قرنطینه شدن مشروط به همراه داشتن تست منفی کرونا به استرالیا بازگردند. پروازهای بوئینگ 787 کانتاس آمریکا و انگلیس تا اواخر 2023 و شروع پرواز اولین ابر‌هواپیماهای ایرباس A380 به‌عنوان بهترین خطوط هوایی به فعالیت خود ادامه می‌دهند. باتوجه به بازنشستگی زودهنگام و مرخصی بدون حقوق بسیاری از کارکنان، فعالیت شش هواپیمای جدید منجر به بازگشت بسیاری از کارکنان خواهد شد و تا پایان سال 2023، شش هواپیمای اول خیلی سریع فعال خواهد شد. با باز شدن مرزها شرایطی که برای شهروندان استرالیایی برای سفر به کشورهای دیگر در نظر گرفته خواهد شد احتمالا ارائه تست منفی کووید-19 پیش از سفر و هنگام بازگشت و حتی اجباری بودن واکسیناسیون باشد. در واقع واکسیناسیون برای تمامی استرالیایی‌ها با شروع مجدد پروازهای بین‌المللی کانتاس اجباری خواهد بود مگر استثنائاتی که برای سفر به نیوزیلند وجود دارد. واکسیناسیون کلیدی برای باز نگه داشتن مرزهای داخلی و شروع مجدد سفرهای بین‌المللی است. شرکت هواپیمایی استرالیا از مارس 2020 پس از تعطیلی تمامی پروازهای خارجی اکنون، دسامبر 2021 را زمان راه‌اندازی مجدد شبکه پروازهای بین‌المللی خود برآورد کرده است. اگرچه می‌تواند در اواسط سال 2022 مطابق تصمیمات دولت فدرال استرالیا درباره بسته بودن مرزهای کشور تحقق پذیرد. باتوجه به اینکه عدم تمایل واکسیناسیون در بسیاری از کشورها، وضعیت بهبودی از بیماری همه‌گیری را تهدید می‌کند، شرکت‌هایی که بازگشایی مرزهای جهانی بیشترین سود را برایشان دارد درحال آماده‌سازی مردم در جهت تشویق به واکسیناسیون هستند. علاوه بر کانتاس، شرکت هواپیمایی یونایتد ایرلاینز نیز پروازهای بین‌المللی خود را مشروط به واکسینه شدن کرده و از میان واکسینه شده‌ها افرادی را برای پروازهای رایگان یک‌ساله انتخاب خواهد کرد. مقامات فرودگاه هنگ کنگ نیز 60 هزار بلیت پرواز را با قرعه‌کشی از میان ساکنان و کارکنان فرودگاه که پیش از ماه سپتامبر واکسینه شده باشند اهدا می‌کند. شرکت هواپیمایی اوبر و لیفت نیز درحال آماده‌سازی سفرهای رایگان برای افراد واکسینه شده در آمریکا هستند. منبع : دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 5/تیر/1400 آخرین ویرایش: 5/تیر/1400 اخبار خارجی

آینده گذرنامه کووید

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از گاردین، بسیاری از افراد استدلال می‌کنند که گذرنامه‌های کووید ـ تأییدیه‌هایی که نشان می‌دهد آیا کسی واکسن زده یا نتیجه تست کرونایش منفی بوده یا به کووید ایمنی دارد ـ راهگشا نیست. ما در آخرین گزارشی که در انجمن سلطنتی لندن منتشر کرده‌ایم، نتیجه گرفته‌ایم که این گذرنامه‌ها در بعضی موارد می‌توانند راه‌حل معقولی باشند اما فقط اگر با معیارهای مشخصی منطبق باشند. اصل مطلب این است که این گذرنامه‌ها چطور و کجا به کار روند. در مورد سفرهای بین‌المللی، که زیرساخت‌های تست کووید و سیستم «کارت زرد» در حال حاضر به راه افتاده است، گذرنامه کووید اقدامی منطقی به نظر می‌رسد. دولت بریتانیا نیز گذرنامه کووید را دست‌کم برای گردهمایی‌های بزرگ مثل مسابقات ورزشی در دستور کار قرار داده است. اوایل ماه آوریل امسال، وقتی تیم ورزشی «تگزاس رنجرز» در استادیوم بیس‌بالی که تمام بلیت‌هایش فروخته شده بود بازی می‌کرد، ما نگاهی انداختیم به اینکه وقتی درهای استادیوم‌ها بدون محدودیت باز می‌شود چه اتفاقی می‌افتد: هیچ فاصله‌گیری اجتماعی‌ای انجام نشده بود و تعداد کمی از افراد ماسک زده بودند ـ همه این اتفاقات هم در زمانی رخ می‌داد که ابتلاها اوج گرفته بود و فقط گروه کمی از جمعیت کشور دوز دوم واکسن را دریافت کرده بودند. گذرنامه کووید وقتی می‌تواند در رویدادهای بزرگ به کار بیاید که در کنار سایر اقدامات همچون تهویه هوا و فاصله‌گیری اجتماعی و تست ابتلا و سیستم رهگیری مبتلایان انجام شود. اما در این صورت هم باید معیارهای مشخص ایمنی و ابتلا در مورد آن لحاظ شود. برای اینکه نشان بدهیم آیا کسی به کووید مبتلاست چهار راه وجود دارد: تأییدیه واکسیناسیون یا نتیجه تست PCR، تست تشخیص سریع LFT یا تست آنتی‌بادی است. ما در گزارش‌مان نتیجه گرفتیم که فقط تأییدیه واکسیناسیون یا نتیجه تست PCR می‌تواند معیار مناسبی برای صدور گذرنامه کووید باشد. دلیلش این است که تست‌های آنتی‌بادی معیار معتبری برای ابتلا نیست و تست LFT برای تشخیص ابتلا در افرادی که مبتلا هستند اما میزان کمی از ویروس در بدن‌شان هست مؤثر نیست. این تست دوم به‌خصوص زمانی می‌تواند نامعتبر باشد که توسط یک متخصص گرفته نشده باشد. دولت به‌درستی خط‌قرمزهایی را برای خود در نظر گرفته است. تأییدیه واکسن هیچ‌وقت برای خدمات اساسی مثل سوپرمارکت‌ها و حمل‌ونقل لازم نیست. ولی ورود به درگاه‌های غیرضروری ازجمله رستوران‌ها و کافه‌ها جایی است که این معیار را باید در نظر گرفت. نخست‌وزیر بریتانیا اخیراً گفته است که دیوارهای بین مردم در کسب‌وکارهای برچیده خواهد شد بدون اینکه بگوید کجا گذرنامه‌های سلامتی لازم خواهد بود. اما صاحبان کسب‌وکارها ممکن است احساس کنند حکومت در عوض اینکه دیوارها را بردارد، دارد خودش را به‌جای دیوارها می‌نشاند. هیئت وزیران ممکن است بخشی از مسئولیت اجرای گذرنامه کووید را بر عهده برخی از کسب‌وکارها بیندازند ولی این کار در مسایل حقوقی و اخلاقی گیر خواهد کرد. برای نمونه، کمیسیون فرصت‌های برابر اشتغال در آمریکا اخیراً به کسب‌وکارها اطلاع داده است که اگر کارمند یا کارگری نتواند به‌علت معلولیت یا عقاید مذهبی واکسن بزند و کسب‌وکار قادر نباشد اقدام بیشتری برای او بکند، از نظر قانونی مجاز است که آن‌ها را از مجموعه نیروهای کار خود کنار بگذارد. این‌ها فقط چند مورد از مواردی است که گذرنامه‌های کووید با آن روبه‌رو خواهند شد. ضروری است اطمینان حاصل شود از اینکه گذرنامه کووید نابرابری را ایجاد نمی‌کند یا آن را وخیم‌تر نمی‌سازد، به‌ویژه در بین کسانی که شاید برای تست‌دادن یا واکسیناسیون تعلل می‌کنند. این گذرنامه‌ها سؤالاتی را نیز از فناوری‌ای که به کار می‌برند و ابعاد داده‌ای که جمع می‌کنند به وجود می‌آورند. آیا این گذرنامه‌ها در امتداد ابزارهای مختلف و اپلیکیشن وزارت بهداشت کار می‌کنند؟ چطور می‌شود از جعل گذرنامه کووید جلوگیری کرد؟ و این گذرنامه‌ها چطور می‌توانند تضمین کنند که داده‌های افراد امن می‌ماند؟ دولت نیز باید روشن سازد که آیا مایل است این گذرنامه‌ها طلیعه تولد نظام بهداشت دیجیتال باشد یا اینکه مثل آنچه در کشورهایی مثل دانمارک اعمال شده، تأییدیه‌های کووید فقط گذرنامه‌هایی است که به‌زودی اطلاعات آن پاک خواهد شد. همه این‌ها سؤالاتی است که به‌روشنی باید به آن‌ها پاسخ داده شود. تأییدیه‌های کووید می‌تواند به اطمینان جوامع از سلامتی مردم بیفزاید اما فقط وقتی که آ‌ن‌ها معیارهای لازم را رعایت کرده باشند. دو نوع گذرنامه واکسیناسیون ویروس کرونا در بریتانیا اولین کمپین ایمن‌سازی دسته‌جمعی در جهان برای محافظت در برابر کووید ـ 19 با استفاده از واکسن‌هایی است که در پاسخ به دنیاگیری کووید-۱۹ در بریتانیا ساخته شده‌است. واکسیناسیون از ۸ دسامبر ۲۰۲۰ آغاز شد. این دو واکسن که در حال حاضر استفاده می‌شود با مشارکت فایزر و بیوان‌تک (واکسن فایزر ـ بیوان‌تک) و دانشگاه آکسفورد و آسترازنکا (واکسن آکسفورد ـ آسترازنکا) ساخته شده ‌است. سومین مورد تأیید شده اما هنوز اجرایی نشده توسط مدرنا (واکسن مدرنا) ساخته شد. تا تاریخ ۷ فوریه ۲۰۲۱، پنج واکسن دیگر کووید ـ 19 به‌سفارش این برنامه در مراحل مختلف توسعه وجود دارد. در این برنامه براساس سن، مرحله یک از عرضه آسیب‌پذیرترین افراد است. دریافت دوزهای دوم به تأخیر انداخته شد تا افراد بیشتری بتوانند اولین دوز خود را دریافت کنند. هدف برای دادن هر دوز به ۱۵ میلیون نفر در چهار گروه اولویت اول تا اواسط فوریه ۲۰۲۱ اعلام شد و در ۱۴ فوریه این امر محقق شد. تا ۱۵ آوریل به پنج گروه بعدی واکسن داده شد، به این معنی که در آن زمان ۳۲ میلیون دوز تجویز شد. محل واکسیناسیون شامل اقدامات پزشک عمومی، خانه‌های مراقبت و داروخانه‌ها و همچنین بیمارستان‌ها است. باید گفت که دولت در بحث درباره اینکه در این همهمه کووید چه چیزی خوب است یا نه، گذرنامه سلامتی یا گذرنامه واکسن را هم در مقام یک راهکار ارایه کرده و بحث درباره آن بالا گرفته است. طبیعی است که مثل هر بحث دیگری، بخشی از مردم با آن موافق‌اند و برخی مخالف‌اند. تأییدیه‌هایی که به مردم اجازه می‌دهد وارد مکان‌های شلوغی شوند که احتمال ابتلای آن‌ها به کووید زیاد است، می‌تواند به دو صورت صادر شود: گذرنامه کووید که نشان می‌دهد نتیجه تست اخیر کرونای فرد چه بوده و گذرنامه واکسن که نشان می‌دهد فرد واکسن زده است. بیاییم روی گدرنامه واکسن متمرکز شویم. اول یک تمایز اساسی را در نظر بگیریم: یک دنیا تفاوت هست بین نیاز به واکسنی که برای فعالیت‌هایی که به‌نظر اساسی نمی‌آیند زده می‌شود و نیاز به واکسنی که برای انجام فعالیت‌های روزمره لازم و اساسی است. در مورد اول، واکسیناسیون یک امر انتخابی است اما در مورد دوم، واکسن زدن یک اقدام به‌شدت واجب است. وقتی افراد می‌بینند که واکسن یک امر ضروری برای انجام فعالیت‌هیا اجتماعی روزمره است (رفتن به کافه، یا حتی رفتن به سر کار) دو پیامد برایشان پیش می‌آید: آن‌هایی که واکسن نمی‌زنند، عملاً از جامعه حذف می‌شوند. آن‌ها این حذف اجباری از جامعه را به این چشم می‌بینند که دارند کنترل می‌شوند و مجبورشان می‌کنند که واکسن بزنند. واکسیناسیون می‌تواند کاری قلمداد شود که توسط مردم و برای مردم انجام می‌شود. در عوض، واکسن می‌تواند چیزی باشد که از یک نهاد خارجی بر مردم تحمیل می‌شود ـ و بنابراین مقامات سیاسی و همچنین بهداشتی با انجام آن و در چشم مردم در نقش یک «دیگری» ظاهر شوند. تمام این مسایل می‌تواند در مردم خشم ایجاد کند و مردم را به این نقطه برساند که با نرفتن زیر بار واکسن دوباره استقلال و خودمختاری‌شان را به دست آورند. این خودش به اندازه کافی بد است ولی وقتی که مثل یک شکاف بین افرادی که واکسن زده‌اند و آن‌هایی که واکسن نزده‌اند رفتار کند، سنگ مشکلات در چاهی می‌افتد که بیرون‌آوردن آن کار بسیار دشواری خواهد بود. این شکاف هم تصادفی نیست: به‌روشنی نمودار شکاف اجتماعی موجود است. در بریتانیا، کسانی که رابطه بدتری با مقامات دارند، نرخ واکسیناسیون کمتری هم دارند. افزایش فقر رابطه محکمی با کاهش واکسیناسیون دارد. اقلیت‌های قومی، به‌خصوص سیاه‌پوستان، نگرانی‌های بیشتری بابت واکسن‌های کووید دارند. آن‌ها تجربه تاریخی دردناکی که داشته‌اند، باید متقاعد شوند که واکسن به‌نفع آن‌ها و برای رفاه و سلامتی آ‌ن‌ها عرضه شده است، نه برای کنترل آ‌ن‌ها. گذرنامه‌های سلامتی می‌تواند اهمیت واکسن را تحت‌الشعاع قرار دهد و نگرانی‌هایی را به وجود بیاورد که اقلیت‌های قومی براساس تجربه تاریخی خود در زدن آن تأمل و تعلل کنند. آن‏ها همچنین روایت افراد هوادار جنبش‌های ضد واکسن را پیش می‌برند، جنبش‌هایی که هواداران‌شان می‌گویند در واکسیناسیون بیش از آنکه سلامتی مطرح باشد، بحث کنترل افراد اهمیت دارد. زدن واکسن توسط اکثریت جامعه یک امر مهم و حیاتی است و برای اینکه بیماری کنترل شود باید بخش اعظمی از مردم آن را زده باشند اما چنین روایت‌هایی از واکسن که تعداد چشمگیری از افراد را بدبین می‌کند و از سیاست‌های رسمی دور می‌کند، باعث می‌شود خیلی از آن‌ها در مقابل واکسن زدن مقاومت یا تعلل کنند و در نتیجه فوریت درمان بیماری با واکسن تحت تأثیر قرار بگیرد. بی‌عدالتی در واکسیناسیون به‌اضافه گذرنامه واکسن به نژادپرستی واکسن تعبیر می‌شود. به همین علت است که ما باید فوراً کیت‌های این گذرنامه‌های واکسن را کنار بگذاریم و در عوض، تجربیات سلامت عمومی که سال‌هاست به آن رسیده‌ایم: سلامت وابسته است به همکاری پایدار جامعه. گذرنامه‌های واکسن هم سلامت فیزیکی و هم سلامت جامعه ما را به خطر می‌اندازد.

ایجاد شده: 29/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 29/خرداد/1400 اخبار خارجی

نقش بوتیک هتل ها در شکل گیری ترندهای جدید میهمان نوازی

اصطلاح " بوتیک هتل " بیش از چهار دهه است که وارد بخش میهمان نوازی شده است؛ اما با تکامل صنعت گردشگری مفهوم و اهمیت این کلمه نیز تغییر کرده است. آنچه که به عنوان یک ترند بی نظیر آغاز شد، اکنون به یک جریان اصلی تبدیل شده است. سرمایه گذاران و کارآفرینان در ابتدا به بوتیک هتل ها به عنوان فرصتی برای تجارت نگاه می کردند، بدون اینکه مجبور به رقابت در صنعت اقامت باشند. اما بعد از آن شروع به سرمایه گذاری در بوتیک هتل ها به عنوان برندهای فرعی کردند تا سهم بازار را به دست بیاورند؛ زیرا این ترند به آرامی محبوب شد. بوتیک هتل ها که به طور معمول در مناطق شهری یافت می شوند (الزاما نه همیشه) ، امکانات منحصر به فرد و مجللی را برای میهمانان ارائه می دهند. اکنون ما هتل های بین المللی زنجیره ای زیادی داریم که برندهای بوتیک لوکس را برای به دست آوردن سهم بازار و سرمایه گذاری در رشد ایجاد می کنند. بخش قابل توجهی از این رشد را می توان به مخاطبانی نسبت داد که هتل های سبک زندگی و بوتیک را بر خلاف برندهای بزرگ و زنجیره های عظیم ترجیح می دهند. چرا که آنها به جای استاندارد سازی، برای یک تجربه و شخصی سازی بی نظیر ارزش قائل هستند. مسافر خسته دیگر به دنبال یک اتاق هتل ساده و معمولی نیست. برخی از مفاهیم کلیدی هتل های بوتیک و سبک زندگی که صنعت میهمان نوازی را تحت تأثیر قرار می دهند عبارتند از: مفهوم The "home away from home" "خانه خارج از خانه": ایده ایجاد احساس گرم و دنج، نوازش حواس با دکوراسیون زیبا که همزمان احساس در خانه بودن را ایجاد می کند. این ایده در هتل های گرم و دارای سبک مسکونی جا خوش کرده که با درجه بالایی از خدمات، دارای عملکردی کارآمد هستند. فضاهای اجتماعی: ساعات اجتماعی و تعاملات گاه به گاه بین میهمانان در بسیاری از هتل های بوتیک کاملاً معمول است. این فضا به جای اینکه صرفاً یک فضای کاربردی باشد، بر روند متفکرانه تری از طراحی که شامل لابی به عنوان یک مکان اجتماعی است، تأثیر گذاشته است. نخبگان اجتماعی: این مفهوم ربطی به طبقه و حضور و تعامل یک برند تجاری در شبکه های اجتماعی ندارد. میهمانان باید همانطور که در طول اقامت فیزیکی خود احساس راحتی می کنند، با نام تجاری آنلاین نیز احساس راحتی کنند. محلی سازی: محلی بودن ممکن است یک ضرورت بازاریابی برای هتل های بوتیک باشد؛ زیرا ایجاد پیام تجاری منحصر به فرد برای آنها آسان تر از جنگیدن با نام های بزرگ است. اما این به زودی آگاهی مخاطبان را برای کاوش در سرزمین های جدید، فرهنگ ها، غذاها و موضوعات جدید جلب می کند. بوتیک هتل ها بایستی هویت متمایز خود را حفظ کنند و همچنین بر روی تجربه های فراموش نشدنی و غوطه وری در فرهنگ محلی تمرکز داشته باشند. تجربه طراحی امضا: دیگر دوره ی عدم اصالت و نداشتن تمایز نسبت به رقبا به سر رسیده است. دکوراسیون کلید اصلی است. بنابراین، طرح های جالب و با تأثیر بالا اکنون برای همه هتل ها به ضرورت تبدیل شده است. این مفهوم از آنجا که در طراحی و معماری هتل های آینده بسیار مهم است از اهمیت بیشتری برخوردار می باشد. همانطور که اکنون کارشناسان اشاره کرده اند، طرح های منحصر به فرد دیگر قدرت هتل های بوتیک نیست، به طور معمول یک مضمون شیک و روحیه آمیز به مرحله مفهوم می رود. بسیاری از هتل ها حتی برند های بزرگ، این استراتژی را اتخاذ می کنند تا در میان جمعیتی که تأثیر فزاینده هتل های بوتیک بر صنعت میهمان نوازی را نشان می دهد، برجسته شوند. " الهام محمدی " فعال گردشگری

ایجاد شده: 28/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 28/خرداد/1400 مقالات و یادداشت ها