نتایج جستجو...
متولی گردشگری باید با فرهنگ و تاریخ ایران آشنا باشد

متولی گردشگری باید با فرهنگ و تاریخ ایران آشنا باشد

به گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، تا چند هفته دیگر متولی میراث فرهنگی‌، گردشگری و صنایع دستی در دولت منتخب تعیین می‌شود. این در حالی است که گفت‌وگو درباره اینکه چه کسی سکان این وزارتخانه را در اختیار خواهد گرفت همچنان ادامه دارد. " ابراهیم پورفرج " رئیس جامعه تورگردانان چند مولفه و ویژگی را برای سیاستگذار عرصه گردشگری برشمرده است. او می‌گوید: متولی این حوزه باید با فرهنگ و تاریخ ایران آشنا باشد زیرا این آشنایی در تصمیم‌گیری‌های او بسیار موثر خواهد بود. شناخت اقتصاد گردشگری از دیگر مواردی است که رئیس جامعه تورگردانان آن را برای متولی حوزه گردشگری لازم می‌داند و با بیان آن می‌افزاید: صنعت گردشگری یکی از صنایعی است که می‌تواند بالاترین میزان اشتغال را به خود اختصاص دهد و این امر با توجه به تجربه‌های جهانی هم مشخص شده است، بنابراین شناخت مسوولان گردشگری از پتانسیل‌های این صنعت برای چالش‌هایی که ما در حوزه اقتصاد و اشتغال داریم بسیار مهم است. او ادامه می‌دهد: چنانچه متولی حوزه گردشگری با مختصات روابط بین‌المللی آشنا باشد و بداند چطور با مسوولان سایر کشورها ارتباط برقرار کند خواهد توانست حتی در بهبود روابط ایران و سایر کشورها هم به نحو موثری عمل کند.   رئیس جامعه تورگردانان معتقد است سیاستگذار عرصه میراث فرهنگی و گردشگری علاوه بر این ویژگی‌ها باید قدرت رایزنی در داخل کشور با هیات‌ وزیران،‌ نمایندگان مجلس و سایر مسوولان داشته باشد تا بتواند گردشگری و جایگاهش را برای آنها شفاف کند. او می‌گوید: آشنایی مسوولان و متولیان برای آنها جایگاه گردشگری به عنوان یکی از مولفه‌های توسعه پایدار را تشریح خواهد کرد، زیرا در حال حاضر بسیاری از آنها شناخت زیادی از جایگاه گردشگری در اشتغال و درآمدزایی و رفع چالش‌هایی که در حال حاضر با آنها دست به گریبان هستیم، ندارند.  بهره‌گیری از توان بخش‌خصوصی و تعامل منطقی با این بخش از دیگر مواردی است که این کارشناس حوزه گردشگری بر آن تاکید و اضافه می‌کند: نباید بهره‌گیری از پتانسیل‌های بخش‌خصوصی تبدیل به یک شعار شود، زیرا در غیر این صورت مشابه تجربه‌های گذشته‌ای که در اختیار داریم،  این بخش از توریسم کنار گذاشته شده و ما از توان این بخش بی‌بهره می‌مانیم. یکی از راهکارهایی که کشورهای اروپایی در دوره کرونا امتحان کردند توسعه گردشگری داخلی بود، این در حالی است که ما در ایران چندان این موضوع را جدی نگرفتیم و همین امر باعث شد گردشگری داخلی به نقطه کوری بدل شود که چنانچه به آن نپردازیم با آسیب جدی مواجه شود.  پورفرج در این‌باره می‌گوید: تقویت گردشگری داخلی دو اثر مثبت دارد، در این شیوه منابع مالی از یک استان به استان دیگر تزریق می‌شود که در توسعه آنها نقش دارد و دوم اینکه گسترش گردشگری داخلی در نهایت به توسعه توریسم خارجی هم منتهی خواهد شد.  بهبود امکانات و کیفیت هتل‌ها و سایر اقسام اقامتگاه‌ها، بهبود وسایل حمل‌ونقل عمومی و... از مواردی است که این کارشناس حوزه گردشگری به عنوان نتایج توسعه گردشگری داخلی اشاره می‌کند و می‌‌گوید: با بهبود این موارد شرایط برای توریسم ورودی هم بهتر خواهد شد، زیرا گردشگری داخلی زیرساخت‌ها را برای این بخش مهیا کرده است. پورفرج از جمله منتقدان وضعیت گردشگری داخلی در دوران کرونا در ایران است. او در این باره بیان می‌کند: ما بارها سفرهای امن را پیشنهاد دادیم و گفتیم با وجود شرایط پاندمی مردم به سفر نیاز دارند، زیرا در خانه ماندن علاوه بر افسردگی به اختلافات خانوادگی هم دامن می‌زند. بحث ما این بود که با رعایت مجموعه‌ای از پروتکل‌ها،‌ سفرهای داخلی انجام شوند و آژانس‌ها هم بتوانند با رعایت استانداردها مانند تست منفی راهنما،‌ راننده،‌ ضدعفونی کردن وسیله نقلیه و... این نیاز مردم را تامین کنند.  او می افزاید: با فقدان برنامه‌ریزی و متمرکز شدن سفرها در تعطیلات شاهد ترافیک‌های سنگین در جاده‌های شمال و سایر مناطق گردشگرپذیر کشور و... بودیم که همین امر در نهایت به شیوع  بیشترکرونا منجر شد. متاسفانه گاه می‌بینیم متولیان بدون بهره‌گیری از مشاوره کارشناسان و متخصصان این حوزه تصمیم‌گیری می‌کنند که همین موضوع تبعاتی را برای جامعه و صنعت گردشگری به همراه دارد. پورفرج در بخش دیگری از سخنان به مساله بوم‌گردی به عنوان یکی از پتانسیل‌های رو به رشد در صنعت توریسم ایران اشاره کرده و می‌گوید: موضوع اقامت و گردشگری روستایی یکی از اشکال توریسم است که در دنیا سال‌هاست رونق بالایی پیدا کرده و یکی از منابع درآمدی اصلی برای کشورها است.  او می‌افزاید: این شیوه از توریسم قادر است منابع مالی و درآمدی را به مناطق کمتر برخوردار کشانده و باعث یک توسعه همه‌جانبه شود و در عین حال توزیع مکانی سفر را به همراه داشته باشد. بوم‌گردی همچنین قادر به توسعه کشاورزی و درآمدسازی برای کشاورزان‌، روستاییان و عشایر است. رئیس جامعه تورگردانان همچنین معتقد است ایرانی‌ها به این شیوه از گردشگری اقبال خوبی نشان داده‌اند. او می‌افزاید: در بوم‌گردی مردم احساس راحتی و آرامش دارند و همین موضوع باعث شده در سال‌های اخیر اقامتگاه‌ها در اغلب مناطق شکل بگیرند و بتوانند گردشگران را از سایر شهرها و استان‌ها به منطقه خود بکشانند.

ایجاد شده: 3/مرداد/1400       آخرین ویرایش: 3/مرداد/1400     اخبار داخلی
کشورهایی که نامشان عوض شد

کشورهایی که نامشان عوض شد

به گزارش هتل نیوز، معمولا هر نامگذاری، داستان و ماجرای مخصوص به خودش را دارد. حالا اگر این نامگذاری برای نام رسمی یک کشور با میلیون‌ها جمعیت انسانی باشد، داستان‌های تاریخی و فرهنگی به قدمت صدها و هزاران سال خواهد داشت. نامگذاری کشورها با عوامل زیادی در ارتباط است. نام برخی از آنها مانند مصر و یونان، باستانی است و نام بعضی دیگر برای درک و پی‌بردن، نیازی به فکرکردن زیادی ندارد اما نام شماری از کشورها داستان‌ها و ایدئولوژی‌های دیگری دارد. در این بین بعضی کشورها در طول تاریخ نامشان به دلایل مختلف تغییر کرده است. از این کشورها بعضی‌ مانند هلند به منظور ارتقای صنعت گردشگری اسم‌شان را تغییر داده‌اند و بعضی کشورها با تغییر حکومتی که بر آن سرزمین فرمانروایی می‌کرده، در طول تاریخ نامشان عوض شده است. همچنین برخی نام‌ها پس از یک واقعه مثل همه‌پرسی یا انقلاب، برای حفظ اتحاد سیاسی و قومی، نام دیگری را انتخاب کرده‌اند. به طور کلی عوامل سیاسی یکی از مهم‌ترین این دلایل برای تغییر نام است. با چند کشور که با ماجراهای جالب و داستان‌های مختلف نام خود را تغییر داده‌اند، بیشتر آشنا می‌شویم. نه به سیلان، درود بر استقلال | «سیلان» به «سریلانکا» سریلانکا، جزیره‌ای واقع در جنوب هند است. تا پیش از سال ۱۹۷۲ نام این کشور که آن موقع مستعمره بریتانیا بوده، سیلان بوده و توسط پرتغالی‌ها روی آن گذاشته شده است. پرتغالی‌ها در سال ۱۵۰۵ سریلانکای فعلی را کشف کردند. این کشور بعدها به جزئی از بریتانیا تبدیل شد و در سال ۱۹۴۸ توانست استقلال خود را به دست آورد. با این حال، سال‌ها بعد، دولت این کشور جزیره‌ای تصمیم به تغییر نام آن گرفت. در سال ۲۰۱۱، نام سیلان در این کشور از همه چیزهایی که هنوز نام قدیمی را داشتند، از زیرمجموعه‌های دولت گرفته تا شرکت‌ها، حذف و به طور رسمی نام فعلی به آن اطلاق شد. سرزمین کم‌ارتفاعِ قطب جهانگردی | «هلند» به «ندرلند» اگرچه در زبان فارسی هنوز از این کشور با نام هلند (Holland) یاد می‌شود اما نام آن در واقع به ندرلند (Netherlands) تغییر یافته است. هلند در اصل نام منطقه‌ای در کشور ندرلند است که از این لحاظ با نام قدیمی پارس برای ایران قابل مقایسه است. نام هلند به معنی سرزمین چوب است. دو استان هلند شمالی و جنوبی در ندرلند که همچنان نام «هلند» را داشتند، با هدف یکپارچه‌کردن همه‌ استان‌هایی که جزو ندرلند هستند و همچنین در اقدامی بازاریابانه، دیگر با عناوین هلند شمالی و جنوبی خطاب نمی‌شوند. از ژانویه‌ ۲۰۲۰ آنها هم مانند بقیه استان‌های این کشور، ندرلند هستند. این تغییر در بسیاری از بخش‌های دیگر، مثلاً در نام تیم فوتبال آنها هم دیده می شود. حالا این کشور با نام ندرلند شناخته می‌شود که به معنی «سرزمین پست» و اشاره به شرایط است. تغییر نام‌های بسیار و پیاپی | «کامبوچا» به «کامبوج» نام این کشور از ۱۹۵۳ تا ۱۹۹۵، پنج بار تغییر یافت و این تغییرات به شرح زیر بود: اولین تغییرات در سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۰ صورت گرفت و پادشاهی کامبوج نامیده شد، سپس این نام در ۱۹۷۰ تغییر یافت و سال ۱۹۷۵ به جمهوری خمر تبدیل شد. متعاقباً این سرزمین تحت حکومت کمونیستی قرار گرفت و نام آن به کامپوچای دموکراتیک تغییر کرد. در ادامه این کشور تحت نظارت سازمان ملل وارد مرحله انتقالی شد و بین سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۳ دولت کامبوج خوانده شد و در سال ۱۹۹۳ به سلطنت و نام قدیمی خود، پادشاهی کامبوج برگشت. اما خمرها - پیروان حزب کمونیست - خود را کامپوچئی‌ها می‌نامند که به معنای فرزندان شاهزاده (کامپو) است. شایان ذکر است کلمه کامبوج در اصطلاح غلط فرانسوی کلمه کامپوچاست. همنام‌شدن با کشور همسایه | «زئیر» به «جمهوری دموکراتیک کنگو» زئیر نام قدیم کشوری در آفریقای مرکزی بود که تا قبل از استقلال از بلژیک به همین نام شناخته می‌شد. کلمه زئیر صورت پرتغالی‌شده نام رودخانه کنگو در زبان کنگویی است که به آن نزاره یا نزادی به‌ معنای «رودی که همه رودها را می‌بلعد» می‌گویند. اما این کشور پس از آن که در سال ۱۹۶۰ از بلژیک مستقل شد، نامش به «جمهوری کنگو» که همان نام کشور همسایه‌اش بود، تغییر کرد. البته این تغییر نام دردسرهای خودش را داشته؛ چرا که نام آن شبیه نام کشور همسایه بوده است. در نتیجه برای تشخیص این دو کشور از نام پایتخت‌های آنها که کینشاسا و برازاویل بود، استفاده می‌شد تا تمایزی ایجاد شود تا این که چند سال بعد نام آن به «جمهوری دموکراتیک کنگو» تغییر کرد و هنوز هم با همین نام شناخته می‌شود. کشوری همچنان با دو نام | «برمه» به «میانمار» میانمار، نام کشوری با ۵۴ میلیون نفر جمعیت واقع در جنوب شرقی آسیاست. این کشور پیش از این با نام برمه شناخته می‌شده و مستعمره انگلیس بوده است. برای این که متوجه شوید هنوز هم نام برمه برای این کشور به کار می‌رود، کافی است به مورد اخیر اسناد رسمی منتشرشده توسط دولت بایدن رجوع کنید که از این کشور با نام برمه یاد شده است. مسئله تغییر نام از برمه یا میانمار در سال ۱۹۸۹ مطرح شد. در آن زمان دولت نظامی حاکم پس از سرکوب اعتراضات دموکراسی‌خواهانه و کشته‌شدن هزاران نفر، نام کشور را از برمه به میانمار تغییر داد. دولت نظامی معتقد بود اصطلاح برمه تنها برمن‌، بزرگ‌ترین قوم میانمار را دربرمی‌گیرد و ۱۳۴ اقلیت قومی دیگر را شامل نمی‌شود و از این نظر، تبعیض نژادی محسوب می‌شود. همچنین معتقدند برمه که تحت حاکمیت بریتانیا نام رسمی کشور شد و پس از استقلال هم به همین نام باقی ماند، یادآور گذشته‌ای استعماری است. سازمان ملل متحد و برخی از کشورها مانند فرانسه و ژاپن این تغییر را به رسمیت شناختند اما آمریکا و بریتانیا این کار را نکردند. مخالفان داخلی تغییر نام معتقدند چون این تغییر بدون توجه به خواست مردم انجام شده نباید به رسمیت شناخته شود. آخرین کشوری که نامش را تغییر داد | «سوازیلند» به «اسواتینی» نام کشور اسواتینی را احتمالا کمتر کسی شنیده باشد. البته خیلی هم تعجب ندارد. این کشور یک و نیم میلیون نفری که در جنوب آفریقا و در همسایگی موزامبیک قرار دارد تازه سه سال است که تغییر نام داده و احتمالا می‌توان آن را آخرین کشوری نام برد که به‌تازگی نامش را تغییر داده است. این کشور پیش از این با نام سوازیلند شناخته می‌شده که مستعمره بریتانیا بوده است. مسواتی سوم، پادشاه این کشور کوچک واقع در جنوب آفریقا ۵۰ سال پس از استقلال (سپتامبر ۱۹۶۸ میلادی) دستور داد بار دیگر این کشور را با نام اصلی آن بخوانند. او در سخنرانی خود به مناسبت این روز اعلام کرد تمام کشورهای آفریقایی پس از استقلال به نام اصلی خود یعنی نامی که قبل از استعمار داشتند، بازگشته‌اند و اکنون زمان آن است که سوازیلند هم دست به کار مشابهی بزند. این کشورِ یک و نیم میلیون نفری صاحب آخرین پادشاهی مطلقه در قارۀ آفریقاست. اسواتینی به معنی کشور مردم اسوازی است. اتیوپی، سرزمین مردمان چهره‌سوخته | «حبشه» به «اتیوپی» اِتیوپی با نام رسمی جمهوری فدرال دموکراتیک اتیوپی با نام تاریخی حبشه، کشوری محصور در خشکی واقع در شاخ آفریقاست البته یونانی‌ها از همان قدیم این سرزمین را با نام اتیوپی می‌شناختند که به یونانی معنی «چهره‌سوخته» می‌دهد. نامی که به رنگ پوست آفتاب‌سوخته‌ مردمان این کشور اشاره دارد. اما این کشور نزد مسلمانان با نام حبشه شناخته می‌شده است. این کشور در سال ۱۲۷۰ وقتی تحت حکومت حبشی‌های سلسله سلیمان قرار گرفت، به طور رسمی حبشه نام‌گذاری شد. حبشی‌ها تا قرن بیستم بدون وقفه بر این قلمرو حکومت می‌کردند. هایله سلاسی از سال ۱۹۳۰ به عنوان آخرین شاه حبشه قدرت را به دست گرفت و بیش از شش دهه بر این کشور سلطنت کرد. او طی جنگ جهانی دوم، نام این کشور را رسما از حبشه به اتیوپی تغییر داد و امروز هم با همین نام شناخته می‌شود. خانه پدری مردم شریف ولتا | «ولتای علیا» به «بورکینافاسو» ولتای علیا تا قبل از ۱۹۸۴ سرزمینی در غرب آفریقا بود که نامش را از نام رود ولتا که در این کشور جریان دارد، گرفته بود. استمعارگران فرانسوی این نام را برایش انتخاب کرده بودند. ولتای سفید، ولتای سرخ و ولتای سیاه سه رود مهم این کشور هستند. سال ۱۹۸۳ توماس سانکارا با وقوع یک کودتا به عنوان رهبر انقلابی به ریاست‌جمهوری رسید. او یک سال بعد همراه با تحولات دیگری نام کشور را از ولتای علیا به بورکینافاسو تغییر داد؛ نامی که یک عبارت ترکیبی و برگرفته از دو زبان رایج در این کشور است. کلمه «بورکینا» در زبان موری به معنای «مردم شریف» است؛ در حالی که «فاسو» در زبان قوم مسلمان دیولا به معنی «خانه پدری» است. ترکیب این دو معنای «خانه پدری مردم شریف» را می‌دهد که بیش از سه دهه است به عنوان نام رسمی این کشور ۲۰ میلیون نفری شناخته می‌شود. بنین شدن برای صلح بیشتر | «داهومی» به «بنین» جمهوری بنین امروز کشوری در غرب آفریقا با زبان رسمی فرانسه و ۱۲ میلیون نفر جمعیت است. نام قدیمی این کشور تا سال ۱۹۷۵ داهومی بوده که از امپراتوری داهومی گرفته شده است. داهومی تا پیش از استعمار، پادشاهی قدرتمندی بود که در غرب آفریقا در جمهوری بنین کنونی تاسیس شد. این پادشاهی همچنین شامل منطقه توگو امروزی و برخی از مناطق جنوب غربی نیجریه بود. پس از به قدرت رسیدن ماتیو کرکو از طریق یک کودتای نظامی، او در سی‌ام نوامبر ۱۹۷۵ با هدف بی‌طرفی و برقراری صلح بیشتر نام این کشور را به «بنین» تغییر داد که از نام خلیج بنین گرفته شده است. البته پیش از این، امپراتوری به نام بنین هم در این کشور در مسند قدرت بوده است. سرزمین مردمان آزاد و دور از استعمار | «سیام» به »تایلند» نام تایلند در زبان مردم محلی برگرفته از دو لغت Thi و Land و به معنای «سرزمین مردمان آزاد» یا همان «قوم تایی» است. علت این نامگذاری به قرن‌ها پیش برمی‌گردد که مردمی از جنوب چین به تدریج به سوخوتای (تایلند کنونی) مهاجرت کردند و به تدریج در مناطق حاصل‌خیز کناره رودی در جنوب چین ساکن شدند. شاید علت دیگر چنین نامگذاری این باشد که تایلند تنها کشوری در جنوب شرق آسیاست که هرگز تحت استعمار کشوری قرار نگرفته است. آیوتایا، خوتای و تونبوری از نام‌های قدیمی این کشور تا پیش از سال ۱۸۰۰ میلادی بوده‌اند اما این کشور بودایی که شاهراه مذهب، فرهنگ و مهاجرت آسیای جنوب شرقی بوده، صدها سال با نام سیام شناخته می‌شده است. سیام در زبان این کشور به معنای قهوه‌ای یا تاریک است. تغییر نام سیام (Siam) به تایلند (Thailand) به‌تازگی انجام نشده است. این اقدام در سال ۱۹۳۹ به دست پادشاه آن زمان این کشور صورت گرفت. هزینه‌هایی که تغییر نام کشورها دارد تغییر نام کشورها به همین سادگی که روی کاغذ به نظر می‌رسد نیست و این کار هزینه‌ها و مشکلات خاص خودش را دارد. همه‌ این کشورها میلیون‌ها دلار یا معادل آن در واحد پول رسمی‌شان، برای تغییر نام خود هزینه کرده‌اند. آن طور که ساده به نظر می‌رسد، این فقط یک شروع دوباره نیست. بسیاری از امور مانند قانون اساسی، متون رسمی و حتی پول یک کشور هم باید تغییر کند. به طور کلی هر چیزی که نام قدیمی را بر خود دارد مثل نقشه‌ها، پرچم‌ها و سرودها، باید از آن پاک و نام جدید در آنها جایگزین شود. طبیعی است این کار زمان می‌برد و انرژی و هزینه خودش را دارد. همچنین در طرف دیگر ماجرا شهروندان و دیگر کشورها هستند که به خطاب‌کردن آن کشور به نام قدیمی‌اش عادت کرده‌اند و حالا باید به گفتن و نوشتن آن عادت کنند. بسیاری از کشورها از جمله هلند هنوز مثلا برای ما با همان نام شناخته می‌شوند. این تغییرات یک‌شبه رخ نمی‌دهد و اگرچه بسیاری همچنان مطمئن نیستند که آیا اصلاً این تغییر ضروری بوده یا نه، اما معمولاً در نهایت با آن کنار می‌آیند. منبع : روزنامه خراسان

ایجاد شده: 2/مرداد/1400       آخرین ویرایش: 2/مرداد/1400     اخبار خارجی
صنعت توریسم درگیر زنده ماندن است

صنعت توریسم درگیر زنده ماندن است

به گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، " محسن حاجی‌سعید " رئیس کانون راهنمایان گردشگری همچنان از بی‌توجهی به این حوزه گله‌مند است و آن را یکی از بزرگ‌ترین مصائب صنعت توریسم می‌داند. او همچنین درباره مولفه‌‌هایی که باید وزیر آتی گردشگری داشته باشد می‌گوید: در جلسه‌هایی که با تشکل‌های حوزه توریسم داشتیم مجموعه‌ای از شاخصه‌ها و ویژگی‌ها را مدنظر قرار دادیم. یکی از این مولفه‌ها انجام فعالیت‌های تخصصی در این حوزه است. او با اشاره به اینکه وزارت میراث فرهنگی‌‌، گردشگری و صنایع‌دستی وزارتخانه‌ای است که مسوولان آن باید توان مدیریتی بالایی داشته باشند،‌ می‌افزاید: حجم کارهایی که باید در این وزارتخانه انجام شود به اندازه سه وزارتخانه است زیرا هر کدام از حوزه‌های تخصصی گردشگری،‌ میراث فرهنگی و صنایع‌دستی آ‌نقدر اهمیت دارند که بتوانند در حد یک وزارتخانه باشند. این فعال حوزه توریسم معتقد است مسائل حوزه گردشگری باید در نهادهای حاکمیتی و دولت حل شود. او ادامه می‌دهد: وزیر جدید باید بتواند در هیات دولت، گردشگری را به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین محورهای توسعه کشور پررنگ کند و گره‌های کور این صنعت را بگشاید. حاجی‌سعید از تحریم و بیکاری به‌عنوان چالش‌هایی که با آن مواجه هستیم نام برده و می‌گوید: گردشگری می‌تواند فرصت‌هایی را در اختیار ما بگذارد که با استفاده از آنها بر این مسائل غلبه کنیم. اما این موضوع زمانی محقق خواهد شد که برنامه‌ریزی درستی برای گردشگری داشته باشیم. این فعال حوزه گردشگری معتقد است توسعه توریسم با حرف و شعار اتفاق نمی‌افتد و تنها با برنامه محقق می‌شود. او می‌افزاید: ما باید با برنامه عمل کرده و بودجه‌ای را برای تبلیغات و معرفی تصویر واقعی ایران کنار بگذاریم. متاسفانه این تصور وجود دارد که ما در مرکز توجه هستیم و همه ما را می‌بینند اما این برداشتی نادرست است. از این رو باید با اختصاص بودجه‌های ویژه بتوانیم ایران‌هراسی را از طریق صنعت گردشگری برطرف کنیم. حاجی‌سعید با اشاره به اینکه در مدیریت گردشگری ما بارها با شیوه‌های خلاقانه مواجه بوده‌ایم می‌گوید: اگر وزیر جدید هم بخواهد با چنین شیوه‌هایی بحث گردشگری را پیش ببرد محکوم به شکست خواهد بود. روش‌های خلاقانه جای خود را دارند اما ما نباید شیوه‌های عادی را کنار بگذاریم. او از شعارزدگی به‌عنوان یکی از موانع اصلی گردشگری نام برده و اضافه می‌کند: وزیر آتی گردشگری لازم است اطلاعات لازم را در این حوزه داشته باشد زیرا در صورت انتخاب نادرست بیش از هر کسی هزینه‌های آن را دولت می‌پردازد. حاجی‌سعید می‌گوید: مسوولان گردشگری باید از افرادی انتخاب شوند که اهالی صنعت توریسم او را بشناسند و از هر نهاد یا ارگان دیگری براساس شعارهایی که مطرح کرده است انتخاب نشود. زیرا تا افرادی که تخصص یا آشنایی با این حوزه ندارند با الفبای این حوزه آشنا شوند ما دو، سه سال را از دست داده‌ایم و گردشگری دیگر طاقت چنین هزینه‌ای را ندارد. او می‌افزاید: صنعت توریسم به واسطه بحران‌های مختلف از سال ۹۸ تاکنون درگیر زنده ماندن است،‌ بنابراین ما نمی‌توانیم آزمون و خطای دوباره داشته باشیم. وزیر جدید باید شخصیتی باشد که بداند گردشگری مبتلا به چه مصائبی است و برای آن درمانی داشته باشد. توجه داشته باشیم که توریسم مبتلا به یک سرطان وخیم نیست بلکه به بیماری بی‌توجهی مبتلاست. ما بارها در جلسات با مسوولان درباره چالش‌های گردشگری و راهکارهای آن صحبت کرده‌ایم و نیازمند گوش شنوایی هستیم که به این مسائل رسیدگی کند. حاجی‌سعید از عدم اعتماد به بخش‌خصوصی در صنعت توریسم به‌عنوان یکی از مشکلات این حوزه یاد کرده و می‌گوید: دولت در وزارت گردشگری علاقه عجیبی به امور اجرایی دارد، این درحالی است که اگر دولت بخواهد وقت خود را صرف امور اجرایی کند از برنامه‌ریزی دور می‌ماند. پیشنهاد ما این بوده که بخش‌خصوصی امور اجرایی را انجام دهد و دولت در بخش سیاستگذاری و برنامه‌ریزی متمرکز شود زیرا چنین تقسیم کاری توان این حوزه را چندین برابر کرده و به وزارتخانه این فرصت را می‌دهد که برنامه‌ریزی درست برای رفع موانع داشته باشد. متقاعد کردن لایه‌های بالایی تصمیم‌گیری درباره مشکلات حوزه گردشگری از دیگر خواسته‌های جامعه گردشگری به گفته حاجی‌سعید است که با بیان آن،‌ می‌افزاید: متاسفانه برخی نهادها نگاه بسته‌ای به گردشگری دارند و حتی آن را به‌عنوان یک آسیب فرهنگی می‌بینند. از این رو باید شخصی با جایگاه ویژه در راس وزارتخانه قرار گیرد تا بتواند درهای بسته‌ای را که برای توسعه گردشگری وجود دارد باز کند.

ایجاد شده: 28/تیر/1400       آخرین ویرایش: 28/تیر/1400     اخبار داخلی
۶۲ مقصد قرمزدربازار توریسم

۶۲ مقصد قرمزدربازار توریسم

به گزارش هتل نیوز، سازمان جهانی گردشگری در دهمین گزارش خود مبنی بر میزان محدودیت‌های سفر، تغییرات مثبتی را در روند کاهشی محدودیت‌ها نشان داده است که در آن گردشگران واکسینه‌شده با کمترین محدودیت در سفر به کشورهای دیگر مواجه هستند. همه‌گیری بیماری کووید-۱۹ اثرات بی‌سابقه‌ای برای جوامع، اقتصادها و گردشگری به‌همراه داشته است‌، به گونه‌ای که از ۱۱ مارس ۲۰۲۰ دولت‌ها به‌منظور جلوگیری از شیوع بیشتر و مهار کرونا اقدامات بهداشتی حداکثری را درنظر گرفتند که مهم‌ترین آن محدودیت‌های سفر به‌ویژه خارج از مرزها بوده است.  محدودیت‌های سفر همچنان به عنوان یکی از شیوه‌های اصلی مقصدها برای محدود کردن شیوع کرونا مورد استفاده قرار می‌گیرد اما نسبت به گذشته با تغییرات بسیاری همراه شده و از بسته بودن کامل 75 درصد مرزها در مه 2020 به 29 درصد در ژوئن 2021 رسیده است که شاید بتوان عمده دلیل این کاهش‌ها را در توزیع واکسیناسیون در بسیاری از کشورهای جهان دانست که در ایجاد حس امنیت جمعی تاثیرگذار بوده است.  با توجه به وضعیت همه‌گیری در سراسر جهان، دولت‌ها در هر زمانی احتمال کاهش محدودیت‌های سفر یا افزایش آن را دارند که می‌تواند از یک مقصد به مقصد دیگر باتوجه به اقدامات و ملزومات مختلف ملی از جمله سیاست خارجی، مهاجرت و گردشگری یک کشور متفاوت باشد.  براساس تحقیقات صورت گرفته با توجه به ارائه اطلاعات قابل اعتماد، دسترسی آسان به روش‌های سفر برای گردشگری بین‌المللی در اکثر مقاصد با بهبود همراه بوده است. عامل مهمی که تاثیر قابل‌توجهی در کاهش محدودیت‌های سفر خواهد داشت، افزایش تعداد مسافران واکسینه شده است. سفر برای مسافران واکسینه شده در سراسر جهان با کمترین محدودیت همراه است.  تنها در 17 درصد از کل مقاصد جهان، محدودیت‌های سفر را برای واکسینه‌ها اعمال کرده‌اند که از این میان در برخی کشورها تمامی محدودیت‌ها برای مسافران واکسینه اعمال می‌شود و در برخی موارد، محدودیت‌ها برداشته می‌شوند. در کنار محدودیت‌ها در بسته شدن مرزها، اقداماتی اضافی در صورت باز شدن مرزها اعمال شده است که می‌توان به اجازه ورود بدون محدودیت واکسینه‌شده‌ها در اکثر مقاصد، فرم‌های خوداظهاری برای شناسایی مسافران به شکل کاغذی یا دیجیتالی، ارائه تست منفی کرونا در بدو ورود، درخواست تاییدیه‌ها و مجوز‌های سلامت قبل از رسیدن به مقصد، درخواست مدارک مربوط به پوشش بیمه‌ای و ایجاد کریدورهای مسافرتی و خطوط سبز اشاره کرد.  پس از یک دوره محدودیت حداکثری سفر در اوایل همه‌گیری، مقاصد شروع به کاهش محدودیت‌های سفر و فراهم کردن امکان جابه‌جایی مردم و بازیابی مجدد فعالیت‌های اقتصادی از جمله گردشگری کردند.  به‌طوری که در نوامبر 2020 به کمترین میزان محدودیت‌های سفر تنها با 27 درصد از بسته بودن کامل مرزها در سراسر جهان رسید و ارائه تست منفی کرونا به مهم‌ترین روش ایمنی و بهداشتی برای سفر تبدیل شد. اما پس از شیوع ویروس‌های جهش‌یافته جدید روند کاهش محدودیت‌های سفر نیز کند شد و با حفظ وضع موجود مواردی اضافی برای سفرها افزوده شد. پیشرفت مداوم واکسیناسیون منجر به رویکردی متفاوت‌تر در کشورها می‌شود که در آن مسافران واکسینه شده از امتیازات خاص سفر برخوردارند. این پیشرفت در کاهش محدودیت‌های سفر ناشی از کرونا تاثیر خواهد گذاشت.  همچنین برآورد می‌شود با توسعه راه‌های مختلف مسافرتی، تحرکات بین‌المللی در مسیر بهبود قرار گیرد. اما با این حال، با توجه به غیرقابل پیش‌بینی بودن شرایط و عملکردهای مختلف در هر مقصد، چالشی جدی جهت بهبود کامل گردشگری وجود دارد. البته دولت‌ها به‌طور مداوم باتوجه به وضعیت همه‌گیری در کشور خود، مقاصد نزدیک، بازارهای اصلی و در سطح جهانی محدودیت‌های سفر را تنظیم می‌کنند که باتوجه به پیشرفت چشمگیر واکسیناسیون و تلاش‌های دیجیتالی‌سازی مربوط به این موضوع هدف عمده دولت‌ها تسهیل در تحرکات بین‌المللی است. با گذشت زمان، بسیاری از مقاصد محدودیت‌های سفر بین‌المللی را کاهش داده و شیوه‌های جدیدی از جمله ارائه آزمایش در بدو ورود را جایگزین کردند. با وجود این‌، درحال‌حاضر تنها سه کشور در جهان (آلبانی، کاستاریکا و جمهوری دومینیکن) تمامی محدودیت‌های سفر را به طور کامل برداشته‌اند. در آمارهای ارائه شده از سوی سازمان جهانی گردشگری از تاریخ یک ژوئن 2021، در مجموع 136 مقصد به‌طور کامل یا جزئی مرزهای خود را برای گردشگران بین‌المللی بسته‌اند که از این میان 62 مقصد (29 درصد از کل مقاصد جهان) به‌طور کامل و 73 مقصد (34 درصد از کل مقاصد جهان) به‌طور جزئی مرزهای خود را بستند.  این درحالی است که در گزارش قبلی در تاریخ فوریه 2021 این رقم 142 مقصد بوده است. حدود 78 کشور جهان یعنی حدود 36 درصد از کل مقاصد، ارائه نتایج تست منفی کرونا هنگام ورود به مقصد را درنظر گرفته‌اند که برخی با قرنطینه کردن مسافران همراه است.  حدود 16 درصد از کل مقاصد سراسر جهان با 35 مقصد، علاوه بر سایر محدودیت‌های ورود، قرنطینه اجباری را برای همه گردشگران خارجی بدون در نظر گرفتن مبدأ اعمال می‌کنند. علاوه بر این، حدود 92 مقصد جهان محدودیت‌های خاصی از جمله بسته شدن مرزها، تعلیق پروازها و قرنطینه اجباری را برای مقاصد دارای موارد ویروس‌های جهش‌یافته درنظر گرفته‌اند.  در اعمال محدودیت‌ها یا کاهش آن، اختلاف قابل‌توجهی در مناطق جهان دیده می‌شود. مثلا ارائه تست منفی کرونا در 66 درصد از مقاصد قاره آمریکا اعمال می‌شود درحالی‌که این رقم برای آسیا و اقیانوسیه تنها 9 درصد است.  در مقابل 70 درصد از 46 مقصد آسیا و اقیانوسیه مرزهای خود را همچنان بر روی گردشگران بین‌المللی کاملا بسته‌اند. وضعیت همه‌گیری جهانی به‌ویژه ظهور و گسترش ویروس‌های جهش‌یافته منجر به رویکرد محتاطانه دولت‌ها در کاهش محدودیت‌ سفرهای بین‌المللی شده است. با این حال انتظار می‌رود با پیشرفت واکسن و دیجیتالی‌سازی، محدودیت‌های سفر با کاهش فزاینده‌ای روبه‌رو شود.  درحال‌حاضر تعداد قابل‌توجهی از مقاصد همچنان مرزهای خود را کاملا بسته‌اند که اکثر آنها در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند که در دیگر قاره‌ها کمتر به چشم می‌خورد. بخش قابل‌توجهی از کشورهایی که مرزهای خود را به‌طور کامل بسته‌اند در گروه کشورهای در حال توسعه، توسعه‌نیافته یا کشورهای کوچک جزیره‌ای قرار دارند.  در بین این مقاصد 34 مقصد حداقل 57 هفته مرزهای خود را بسته‌اند که بیش از نیمی از آنها در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند. مرزهای اقتصادهای پیشرفته با استانداردهای بالای بهداشتی و عملکرد محیطی با کاهش بیشتری در محدودیت‌ها همراه بوده و اروپا در پایان سال 2020 بیشترین کاهش منطقه‌ای در محدودیت‌ها را تجربه کرده است. همچنین تجزیه و تحلیل‌های علمی سازمان جهانی گردشگری نشان می‌دهد مقاصدی که از اول ژوئن اقدام به بستن کامل مرزهای خود کرده‌اند در گروه اقتصادهای در حال ظهور هستند که از استانداردهای بهداشتی و رتبه عملکرد محیطی پایینی برخوردارند همچنین کمترین وابستگی را به گردشگری در اقتصاد خود دارند.  همچنین در این تجزیه و تحلیل نقش واکسیناسیون در یک مقصد و ارتباط بالقوه آن با محدودیت‌های سفر بررسی شده است که براساس آن اکثر کشورهایی که مرزهای خود را بسته‌اند سهم کمتری در دریافت واکسن از کل جمعیت خود داشته‌اند. از نظر منطقه‌ای از بین 63 مقصدی که مرزهای خود را کاملا بسته‌اند، حدود 51 درصد با 32 مقصد در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند و پس از آن 16 درصد با 10 مقصد در آفریقا و آمریکا، 11 درصد با 7 مقصد در اروپا و 6 درصد با 4 مقصد در خاورمیانه هستند.  مرزهای 20 کشور کوچک جزیره‌ای یعنی حدود 32 درصد از کل مقاصد بسته شده‌اند و این رقم در کشورهای توسعه‌نیافته 14 مقصد و در کشورهای درحال توسعه 5 مقصد بوده است که آسیا و اقیانوسیه بیشترین سهم را به خود اختصاص داده‌اند. در این کشورها سهم افراد واکسینه شده از کل جمعیت کمتر از 20 درصد است. البته بیشتر از نیمی از این مقاصد پایین بودن میزان مبتلایان را نشان می‌دهند. ارزیابی‌ها نشان می‌دهد، 70 درصد از مقاصد با مرزهای بسته (33 مقصد از 47 مقصد) وابستگی کم یا متوسطی به گردشگری دارند که سهم آن در تولید ناخالص داخلی کمتر از 10 درصد است. از لحاظ وضعیت اقتصادی، 89 درصد از مقاصدی که مرزهای خود را بسته‌اند به اقتصادهای نوظهور تعلق دارند و سهم اقتصادهای پیشرفته تنها 11 درصد است. سازمان جهانی گردشگری در این گزارش خود به عملکرد 10 بازار برتر جهان نیز پرداخته است که براساس آن، از اول ژوئن سه بازار اصلی یعنی چین، کانادا و روسیه مرزهای خود را به‌طور کامل بسته‌اند درحالی‌که دیگر مقاصد برتر با محدودیت کمتری همراه بوده است. 6 کشور از این 10 بازار اصلی جهان شامل آمریکا، آلمان، انگلستان، فرانسه، ایتالیا و هلند به شکل متفاوتی شهروندان خود را به سفر به مقاصد کم‌خطر توصیه می‌کنند. این کشورها اطلاعات مقاصد را براساس سه رده خطر بالا، متوسط و کم‌خطر برای شهروندان خود طبقه‌بندی کردند. درحالی‌که چهار مقصد دیگر یعنی کانادا، چین، هنگ‌کنگ و روسیه به شهروندان خود توصیه می‌کنند از هرگونه سفر به خارج از کشور خودداری کنند.  برخی کشورها اقداماتی اضافه همچون ارائه تست منفی کرونا و قرنطینه را نیز اعمال می‌کنند. چهار کشور آمریکا، چین، هنگ‌کنگ و کانادا از تمام گردشگران ورودی می‌خواهند نتیجه تست کرونا را ارائه دهند یا قرنطینه اجباری داشته باشند. گردشگران بین‌المللی از این چهار مقصد که در سال 2018 حدود 338 میلیون گردشگر ورودی (25 درصد از کل گردشگران ورودی جهان) را به خود اختصاص داده از اول ژوئن الزامات قرنطینه اجباری بدون درنظر گرفتن مبدأ را اعمال کرده‌اند.  روسیه اما از مه 2021 قانون قرنطینه اجباری را لغو کرد و به‌جای آن ارائه تست PCR را الزامی کرده و پنج روز پس از ورود تست مجدد انجام می‌دهد. آمریکا قرنطینه اجباری برای واکسینه‌ها را برداشته اما دیگر مقاصد هنوز تصمیم مشخصی در این زمینه اتخاذ نکرده‌اند. در انگلستان، آلمان، فرانسه، ایتالیا و هلند، قرنطینه اجباری تنها درصورت ورود از کشورهای پرخطر نیاز است و برای سایر مقاصد کم‌خطر ارائه آزمایش منفی کافی است که در صورت واکسیناسیون کامل در برخی موارد ارائه تست هم نیاز نیست.منبع : دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 27/تیر/1400       آخرین ویرایش: 27/تیر/1400     اخبار خارجی
سفر ارزان به جزیره در دستور کار منطقه آزاد کیش

سفر ارزان به جزیره در دستور کار منطقه آزاد کیش

به گزارش هتل نیوز، جلسه ای با محوریت "تحقق سازمان مشارکتی، بازنگری در توسعه زیرساخت ها، سفر ارزان به کیش، حکمروایی محلی، معافیت های مالیاتی، گسترش فعالیت های رسانه ای صدا و سیما، تسریع در فرایندهای اداری" با حضور مدیرعامل، معاونین و برخی از مدیران سازمان منطقه آزاد کیش و تعدادی از سرمایه گذاران جزیره در هتل آرامیس پلاس برگزار شد. " جعفر آهنگران " رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل سازمان منطقه آزاد کیش فعالان اقتصادی را ذینفعان اصلی سازمان مشارکتی عنوان کرد و اظهار داشت: بهره گیری از تجارب و دانش فنی فعالان اقتصادی در تغییر ساختارها می تواند این منطقه را به یک شرایط مطلوب برساند. آهنگران بر ضرورت بازنگری زیرساخت های مختلف جزیره کیش اشاره داشت و گفت: توسعه زیر ساخت های انرژی،کاهش نرخ بلیت هواپیما، واردات خودرو از جمله برنامه های مهم سازمان منطقه آزاد کیش است. به گفته مدیرعامل سازمان منطقه آزاد کیش در چهار چوب قوانین و مقرارت؛ تمام زیرساخت ها در بخش های مختلف جزیره توسعه خواهد یافت. رئیس هیئت مدیره سازمان منطقه آزاد کیش با بیان این که هیچ برهه زمانی با دهه نخست  شکل گیری منطقه آزاد کیش قابل مقایسه نیست، گفت: در راستای دستیابی به اهداف و سیاست های کلان سازمان گام های موثری جهت ارتقا سطح کیفی خدمات و استاندارد سازی در حوزه های مختلف برداشته خواهد شد. وی از تدوین برنامه مدون برای ترسیم آینده روشن کیش و تغییر اساسی در رویکرد  و ساختار مناطق آزاد خبر داد و افزود: در آینده نزدیک شاهد اقدامات موثر و کارآمدی در منطقه آزاد کیش خواهیم بود. جعفر آهنگران یکی از مهمترین موضوعات سازمان منطقه آزاد کیش را خانه های سازمانی عنوان کرد و اظهار داشت: با گفتمان و بررسی شیوه های کارآمد می توانیم موفق تر عمل کنیم. مدیرعامل سازمان منطقه آزاد کیش حکمروایی موثر محلی در جزیره کیش را به عنوان یک الگوی برتر در سطح کشور معرفی کرد و گفت: نهادهای مدنی، انجمن ها و سرمایه گذاران نقش مهمی در تحقق این امر مهم دارند. آهنگران اولویت شمردن جزیره کیش به منافع شخصی را از مولفه های مهم حمکروایی محلی عنوان کرد و بیان داشت: دغدغه اصلی تمام فعالان اقتصادی در گرو منافع جزیره است و این اقدام ارزشمند سبب فراهم شدن زمینه توسعه و پیشرفت کیش خواهد شد. وی خاطر نشان کرد: برگزاری جلسات مداوم مانع زدایی رونق اقتصادی را به دنبال خواهد داشت. جعفر آهنگران بر نقش موثر صدا و سیمای مرکز کیش در جذب سرمایه گذاران به این منطقه تاکید کرد و گفت: گستره فعالیت های صدا و سیمای کیش می تواند ظرفیت ها و پتانسیل های این منطقه را در سطح ملی و بین المللی معرفی کند.  شایان ذکر است در این جلسه علی عرب معاون عمرانی و زیربنایی، ناصر آخوندی معاون توسعه مدیریت، سعید پورعلی معاون فرهنگی و اجتماعی، معراج نادری فصیح معاون اقتصادی و سرمایه گذاری و محمود افتاده مدیر حقوقی، امور قراردادها و املاک در راستای مانع زدایی راه کارها و شیوه های کارآمد برای مرتفع کردن مشکلات پیش رو فعالان اقتصادی ارائه دادند.

ایجاد شده: 24/تیر/1400       آخرین ویرایش: 24/تیر/1400     اخبار داخلی
اولویت خروج از بحران گردشگری ورود ۱۰ میلیون واکسن برای بخش گردشگری است

اولویت خروج از بحران گردشگری ورود ۱۰ میلیون واکسن برای بخش گردشگری است

به گزارش هتل نیوز، " حسن تقی‌زاده انصاری " رییس جامعه گردشگری الکترونیکی ایران در نشست خبری نخستین سمپوزیوم ملی یکصدسال گردشگری ایران در پاسخ به این سوال صدای میراث که اولویت دولت آینده برای خروج صنعت گردشگری ایران از بحران ادامه‌دار به دلیل تداوم پاندمی کرونا چیست؟ اعلام کرد: ایمنی اعضای صنعت گردشگری یکی از درخواست‌های ما از دولت جدید است چون فعالان این بخش برای ارایه خدمات گردشگری با مشکل مواجه هستند. او افزود: این مشکلات آسیب زیادی به صنعت گردشگری ایران وارد کرده است و به همین دلیل از چند روز قبل درخواست واردات ۱۰ میلیون واکسن روسی کرونا به ایران را برای واکسینه کردن فعالان بخش گردشگری و گردشگران ورودی با وزارت بهداشت و وزارت میراث‌فرهنگی مطرح کرده‌ایم و هم‌اکنون در حال پیگیری این موضوع هستیم تا از این فرصت به نفع رونق صنعت گردشگری کشور استفاده کنیم. رئیس جامعه گردشگری الکترونیکی ایران همچنین در پاسخ به این سوال که اولویت کوتاه مدت و بلندمدت دولت آینده برای بهبود وضعیت گردشگری کشور چیست؟ افزود: هم‌اکنون برای عبور از بحران کنونی صنعت گردشگری و بازآفرینی مجدد این صنعت در دوران کرونا نیاز به تکنولوژی‌های نوین داریم که خوشبختانه استارتاپ‌های فعال این حوزه توانسته‌اند فرصت‌های خوبی فراهم کنند. مدیرعامل هلدینگ دیبار اعلام کرد: برای ایمنی بیشتر و عبور از این فضا نیاز به کمک بخش‌های بهداشتی داریم تا در این شرایط بحرانی از حجم گردشگران ورودی به ایران کاسته نشود. البته در این مسیر سایر ارگان‌ها و نهادهای دولتی نیز باید حمایت‌های لازم را انجام دهند تا هرچه سریعتر تقاضای سفر گردشگران ورودی به ایران فراهم شود. رئیس جامعه گردشگری الکترونیکی ایران ادامه داد: هم‌اکنون نه تنها ایران بلکه سایر کشورهای دنیا در شرایط اپیدمی کرونا دچار چالش‌های زیادی هستند و براساس اطلاعی که داریم اکنون صنعت گردشگری برخی کشورها مانند استرالیا با باز شدن هتل‌ها فعال شده‌اند اما با چالش منابع انسانی مواجه شده‌اند چون نیروهای متخصص این صنعت در آن کشورها به دلیل شیوع کرونا جذب صنایع دیگر شده‌اند. انصاری اعلام کرد: ایران نیز با چالش خروج نیروهای متخصص از صنعت گردشگری کشور مواجه است و اگر در یکسال گذشته حمایت‌های بیشتری توسط دولت از صنعت گردشگری شده بود چالش‌های کمتری پیش پای صنعت گردشگری ایران بود. او همچنین در پاسخ به این سوال که آیا رییس دولت آینده و تیم او از فعالان صنعت گردشگری برنامه‌ای برای خروج از بحران و تدوین سیاست‌های کلان بخش گردشگری در دولت آینده داشته‌اند؟ افزود: ستادهای انتخاباتی آقای رییسی مطالبی از ما خواسته بودند که ما نیز این مطالب را برای بهبود وضعیت گردشگری ایران به آن‌ها ارایه کردیم و امیدواریم در دولت آینده شاهد حضور مسئولان متخصص و کارآفرین در صنعت گردشگری کشور در وزارت میراث‌فرهنگی باشیم تا با حمایت رییس‌جمهور جدید بتوانند گردشگری کشور را از بحران ایجاد شده بیرون بکشند. رییس جامعه گردشگری الکترونیکی ایران برگزاری نخستین سمپوزیوم ملی یکصدسال گردشگری ایران را ترسیم کننده چشم‌انداز گردشگری کشور و نقشه راه آینده این صنعت در ایران خواند و افزود: در نظر داریم نتیجه آسیب‌شناسی حوزه های گردشگری در این سمپوزیوم را در اختیار دولت و مدیران جدید قرار دهیم تا خروجی مناسبی از ظرفیت‌های این حوزه برای آینده فراهم شود.

ایجاد شده: 16/تیر/1400       آخرین ویرایش: 16/تیر/1400     اخبار داخلی
وزیر آینده گردشگری چه کسی باشد

وزیر آینده گردشگری چه کسی باشد

جناب آقای رئیسی رئیس جمهور آینده کشور عزیزمان ایران ما فعالان بخش خصوصی صنعت گردشگری ضمن آنکه با آغوش باز از ریاست شما بر کرسی هیئت دولت استقبال کرده و حامی تفکر و اقدامات شما هستیم و ضمن احترام به روسا ی سازمان و وزیرو مدیران اول ادوار گذشته میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی عقیده داریم کارهای مثبتی که تا کنون انجام شده نسبت به اقدامات موثری که می بایست انجام شود به مراتب قلیل و اندک بوده و انتقادات بسیاری بر آن داریم ، چه در دولت های هفتم و هشتم دولت اصلاحات و چه در دولت جناب آقای احمدی نژاد و چه دولت یازدهم و دوازدهم ، دولت تدبیر و امیدِ جناب آقای روحانی و لذا دولت سیزدهم را نقطه عطف دانسته و می خواهیم باور داشته باشیم که هنوز نقطه امیدی وجود دارد ، شما خود  به خوبی بخش خصوصی واقعی را می شناسید و به یقین به آن اهمیت خواهید داد . جناب آقای رئیسی با توجه به اندیشه و تفکر شما و با استناد به شعارهای انتخاباتی و استنباط از سخنرانی ها و تاکید شما بر مردمی بودن اعضاء هیئت دولت و وزرای آینده ، بزرگترین تشکل صنعت گردشگری کشور یعنی مجمع ملی گردشگری ایران پس از نشست و برخاست های بسیار و بحث بررسی در خصوص آینده صنعت گردشگری برای اولین بار با یک اجماع و نظرسنجی و رای گیری ، سه نفر را با گرایش های خاص امّا نزدیک به تفکر شما ، برای پست وزارتخانه مهم صنعت گردشگری برگزیده و معرفی کرده اند با این تصور که ستاد جنابعالی نیز تحقیق و بررسی نمایند و در حد امکان یکی از این سه گزینه به عنوان وزیر آینده معرفی نمائید  و حال روی سخن با فعالان و دلسوزان این صنعت و به نوعی آن قسمت از بخش خصوصی که نمایندگان ومنتخبین خود را بدون پرداختن به گرایش های سیاسی دور یک میز گرد آورده ، به نام مجمع ملی صنعت گردشگری و ماموریت داشتند تا از بین بیش از ده نفر افراد برجسته با نگاهی کارشناسی سه گزینه را انتخاب و معرفی کنند ، ضمن تبریک که توانستند به یک توافق گروهی برسند تقاضا می کنم به نکات زیر توجه مبذول دارید 1- یکی از ارزشمند ترین افراد جناب آقای دشتی نماینده محترم مجلس شورای اسلامی و عضو فراکسیون گردشگری که در همین مدت کوتاه در مجلس اثبات کردند مدافع صنعت گردشگری می باشند امّا آیا انتظار دارید شخص قدرتمند و صاحب رای و دارای تریبون و کرسی در قوه مقننه و مجلس قانونگذاری را که تا کنون کار اجرائی قابل قبولی را نداشته اند آقای رئیسی به عنوان وزیر به مجلس معرفی کنند ؟! به یقین باید بپذیریم چنین نیروی ارزشمندی در مجلس قانونگذاری بسیار مفیدتر برای صنعت گردشگری می باشند تا در پست یک مدیر و رئیس دستگاه اجرائی . 2- جناب آقای شالبافان استاد و مدرس دانشگاه ، قانون شناسی برجسته و به نوعی همکار و پژوهشگری که صنعت گردشگری و وزارت خانه مربوطه به شدت نیازمند ایشان می باشد و این را نیز باید بپذیریم که هر چند ممکن است از بین اساتید و پژوهشگران افراد ذیصلاحی وجود داشته باشند تا بتوان  مدیریت یک دستگاه اجرائی را به آنها سپرد امّا آیا باید به دنبال یک آزمون و خطائی دیگر باشیم و پسندیده تر نیست افراد ی را انتخاب کنیم که مدتها قبل این مراحل را طی کرده باشند ؟! 3- و امّا آخرین گزینه جناب آقای حمزه زاده با پیشنیه و تجربه کار در دستگاه اجرائی سازمان اسبق میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری و اینک نیز با قرار داشتن در مدیرعاملی یکی از بزرگترین گروه هتلهای زنجیره ای کشور و یکی از معروفترین برندهای صنعت هتلداری کشور و ریاست جامعه هتلداران ایران و همچنین عهده دار ریاست مجمع ملی گردشگری کشور ، نمی خواهم به سادگی در تائید و یا نفی این گزینه مطلبی به عرض برسانم امّا اشاره ای می کنم به اینکه از بین این سه فرد که هرکدام شایستگی های بسیار دارند به هر حال باید ارجحیت را برای یک نفر قائل باشیم و این فرد باید کسی باشد که تا حدودی قبلاً مورد آزمایش قرار گرفته باشدو هرچند ممکن است عملکرد هر کدام دارای نقد نیز باشد به جستجوی عملکرد و فعالیت کشورهای پیشرو در صنعت گردشگری نیستم و پرداختن به آن مقالی دیگر را می طلبد فقط از دو کشور نام می برم یکی ترکیه که یک کشور آسیائی و اروپائی است و دیگری یک کشور کاملاً اروپائی مانند اسپانیا که هر دو موفقیت های بزرگی در این صنعت داشتند و یکی از دلائل پیشرفت آنها این است که وزرای گردشگری هر دو کشور از بدنه فعالان این صنعت بوده و خود دارای هتل می باشند و یقین بدانید این گونه افراد هرچند با دولت تعامل دارند امّا خود را آلوده به سیاست بازی نخواهند کرد و همچنین مبارزان خوبی برای جلوگیری کردن از نفوذ رانت دولتی هستند و همچنین با شناخت کافی از رانت بخش خصوصی که به مراتب از رانت دولتی خطرناک تر هستند می توانند حافظ منافع تمامی فعالان صنعت و نماینده خوبی برای بدست آوردن توسعه پایدار و پیشرفت اقتصادی مردم کشور در این حوزه باشند . حال کلاه خود را قاضی کرده و انتخابی اصلح داشته باشید . باز می گردیم به همان مخاطب اول و رئیس جمهور منتخب و آینده کشور ، جناب آقای رئیسی انتخاب شما هر چه باشد چه از بین این افراد و چه فرد اصلح دیگری از نگاه شما امّا یادآوری می کنیم که ما فعالان نظر خود را دادیم و انتظار داریم هر وزیری برای این وزارتخانه مهم انتخاب می فرمائید از نظر خواهی و مشورت با فعالان واقعی بخش خصوصی گریزان نباشید و به هر حال با تعامل و همکاری امور این وزارتخانه انجام خواهد شد امّا اجازه دهید ما خودمان در سرنوشت کاری خودمان بیشتر سهیم باشیم و حداقل شما در این دولت مردمی بخش خصوصی را بیشتر باور کرده و راه رشد و پویایی را برای آنها فراهم نمائید.  با احترام سید علی معین زاده

ایجاد شده: 14/تیر/1400       آخرین ویرایش: 14/تیر/1400     مقالات و یادداشت ها
از نظر ستاد کرونا مهمترین راه کنترل کرونا ممنوعیت ورود گردشگران است

از نظر ستاد کرونا مهمترین راه کنترل کرونا ممنوعیت ورود گردشگران است

به گزارش هتل نیوز ، رییس جامعه تورگردانان ایران با اشاره به تزریق واکسن کرونا برای جذب گردشگران در دیگر کشورها، گفت: اکثر کشورها به دنبال راهی برای جبران خسارت ناشی از کرونا هستند، اما کشور ما از این ظرفیت‌ بالا برای رشد و توسعه غافل مانده است! " ابراهیم پورفرج " رئیس هیات مدیره جامعه تورگردانان ایران با تاکید بر اینکه صنعت گردشگری ورشکسته شده و نباید بیش از این به آن آسیب وارد کرد، به جام جم آنلاین گفت: طبق آمار منتشر شده، صنعت گردشگری بزرگترین قربانی ویروس کرونا است. البته کاهش گردشگران ورودی به ایران به پیش از همه گیری کرونا یعنی از زمان اعتراضات به ‌گران شدن بنزین، قضایای شهادت سردار سلیمانی و سقوط هواپیمای اوکراینی برمی گردد، اما کرونا دیگر به طور کامل گردشگری را به کما برد و معلوم نیست این خسارت کی جبران می شود و آیا اصلا قابل جبران شدن است یا خیر! او با اشاره به مشکلات و نبود نگاه جدی به حوزه گردشگری اعلام کرد: بیش از یکسال است که از گسترش ویروس کرونا می گذرد و امروز با ساخت و توزیع انواع و اقسام واکسن های مختلف، اکثر کشورها به دنبال راهی برای جبران خسارات ناشی از کرونا در حوزه های گوناگون هستند. به عنوان مثال بعضی از کشورها با سیاست افزایش گردشگر به توریست ها خدمات رایگان ارائه می دهند. در کشور ما اما، هنوز که هنوز  است حتی تور طبیعت گردی هم نداریم! تور طبيعت گردي طرحي است که در آن مسافر از مرز با وسیله نقلیه خودش وارد می شود و به جاذبه هاي طبيعي کشور مقصد می رود. با به کارگیری تور طبیعت گردی بسیاری از کشورها بخش هنگفتی از درآمد خود را از طبیعت گردان خارجی تأمین می‌کنند. چرا که گردشگری از نظر اقتصادی به عنوان یکی از منابع مهم درآمدزایی و ارزآوری برای رشد و توسعه کشور محسوب می‌شود و کشور ما با وجود بهره مندی از کویرها، غارها، جنگل ها و جغرافیای بسیار زیبا از این مهم غافل است! رئیس هیات مدیره جامعه تورگردانان ایران خواستار برگزاری جلسه متخصصان حوزه گردشگری با مسئولان ستاد مبارزه با کرونا شد و اظهار داشت: آشنایی و آگاهی درباره صنعت گردشگری بسیار اندک است. معلوم نیست چرا مسوولان ستاد ملی کرونا چنین می اندیشند که مهمترین راه کنترل همه‌گیری کرونا ممنوعیت ورود و خروج گردشگران است! این در حالی است که اگر کلیه سفرها، حتی سفرهای داخلی به متخصصان این حوزه سپرده شود، قطعا از شیوع بیماری جلوگیری شود. افرادی آگاه و سالم که تست  کرونا داده‌اند، پروتکل‌های بهداشتی را رعایت می کنند و... . به شخصه بارها در خصوص وضعیت گردشگری و برگزاری تورهای مسافرتی درخواست دیدار با ستاد ملی کرونا را داشتم که محقق نشده. بدیهی است در صورت برگزاری جلسه و همکاری میان متخصصان گردشگری و مسئولان ستاد مبارزه با کرونا، می‌توان از سود گردشگری در ایران بهره برد. امیدوارم دکتر نمکی به جای کنترل کردن مردم و محدود کردن رفت و آمدها به دنبال کنترل کردن ویروس باشند. الان انواع و اقسام واکسن کرونا تولید شده، اما متاسفانه...!

ایجاد شده: 14/تیر/1400       آخرین ویرایش: 14/تیر/1400     اخبار داخلی
استفاده از پلاستیک‌های یک‌بار مصرف در گردشگری محدود می‌شود

استفاده از پلاستیک‌های یک‌بار مصرف در گردشگری محدود می‌شود

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از ایسنا، شورای جهانی سفر و گردشگری (WTTC) و برنامه محیط‌زیست سازمان‌ ملل (UNEP) گزارش جدیدی در مورد مسئله پیچیده محصولات پلاستیکی یک‌بار مصرف در گردشگری ارائه کرده‌اند. این کار در حالی انجام می‌شود که کشورهای جهان بازگشایی‌ مرزها را آغاز کرده‌اند و بخش سفرها از تاثیرات مخرب ناشی از بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ ، رو به بهبودی است. این گزارش اولین گام برای ترسیم تاثیر محصولات پلاستیکی یک‌بار مصرف در کل زنجیره ارزش گردشگری، شناسایی نقاط مهم تولید این مواد در محیط‌زیست و ارائه توصیه‌های عملی و راهبردی برای مشاغل و سیاست‌گذاران بوده و هدف این است که به ذی‌نفعان کمک کند تا گام‌های مشترکی در جهت اقدامات و سیاست‌های هماهنگ بردارند که باعث تغییر در مدل‌های کاهش و استفاده مجدد و همچنین زیرساخت‌های فعلی و آینده زباله شود. توصیه‌های این گزارش شامل تعریف مجدد محصولات پلاستیکی غیرضروری یکبار مصرف، اولویت به تامین‌کنندگان محصولات قابل استفاده مجدد و برنامه‌ریزی پیشگیرانه برای استفاده از این محصولات برای جلوگیری از شیوع بیماری است. در این بررسی از تحقیق و نوآوری در طراحی محصول و مدل‌های خدماتی که باعث کاهش استفاده از وسایل پلاستیکی شود و همچنین تجدیدنظر درباره سیاست‌ها و استانداردهای کیفیت حمایت خواهد شد. " ویرجینیا مسینا " سرپرست اجرایی WTTC  گفت: این شورا مفتخر است که این گزارش مهم را با تمرکز بر پایداری و کاهش ضایعات محصولات پلاستیکی یک‌بار مصرف در گردشگری منتشر کرده است. بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ با توجه به مشاغل و سیاست‌گذارانی که تمرکز بیشتری بر آن دارند، برنامه پایداری را تسریع کرده است. انتظار می‌رود که مشاغل به کاهش ضایعات محصولات پلاستیکی یک‌بار مصرف در آینده ادامه دهند و نه‌تنها به‌خاطر محافظت از افراد، بلکه محاظت از کره زمین این کار را انجام می‌دهند. محققان دریافتند که در حال حاضر، مصرف‌کنندگان آگاهانه‌تر انتخاب می‌کنند و به‌طور فزاینده‌ای از مشاغل دارای پایداری حمایت می‌کنند. محصولات پلاستیکی یک‌بار مصرف می‌تواند تهدیدی برای محیط‌زیست و سلامت انسان باشد و بخش گردشگری می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی به این مسئله کمک کند. بیماری همه‌گیر کووید -۱۹ تاثیرات منفی و مثبتی بر آلودگی پلاستیک‌های یک‌بار مصرف داشته است. تقاضا برای مواد پلاستیکی یک‌بار مصرف در بین گردشگران و خدمات حمل‌ونقل با توجه به نگرانی درباره سلامتی افزایش یافته است. بر اساس یافته‌های موسسه محیط‌زیست تایلند، زباله‌های پلاستیکی به علت تحویل موادغذایی در منزل از ۱۵۰۰ تن به رقم حیرت‌انگیز ۶۳۰۰ تن در روز رسیده است. با این حال، بیماری همه‌گیر، تقاضای مصرف‌کنندگان برای تجربه‌های گردشگری سبز در سراسر جهان را نیز تسریع کرده است و نتایج بررسی در سال ۲۰۱۹ نشان داد که ۸۲ درصد از پاسخ‌دهندگان نسبت به زباله‌های پلاستیکی مطلع هستند و اقداماتی برای مقابله با آن انجام می‌دهند. این گزارش نشان داد که برای رفع نگرانی درباره استفاده از محصولات پلاستیکی یک‌بار مصرف، راه‌حل‌های جهانی نیاز دارد که هدف آنها، هنگام بررسی انتقال به گزینه‌های پایدار حمایت از تصمیم‌گیری آگاهانه بر اساس تاثیرات احتمالی دادوستد و تغییر فشار ناخواسته است.

ایجاد شده: 7/تیر/1400       آخرین ویرایش: 7/تیر/1400     اخبار خارجی
ملزومات توسعه گردشگری شبانه

ملزومات توسعه گردشگری شبانه

به گزارش هتل نیوز، گردشگری شهری یکی از پرجاذبه‌ترین انواع گردشگری است که به درآمدزایی شهر کمک زیادی می‌کند؛ گردش شهروندان و گردشگران در فضاهای شهری و استفاده از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی شهر، امروزه در میان مدیران و برنامه ریزان شهری امری جا افتاده است و برنامه‌ها و طرح‌های زیادی برای رونق و توسعه آن در نظر گرفته می‌شود. با این حال گردشگری در هنگام شب چندان در فرهنگ ما پذیرفته شده نیست همین امر موجب شده تا برنامه‌ریزی دقیقی برای آن نشود و تنها نیاز و خواست شهروندان به واسطه شرایط حاکم، موجب رونق این نوع از گردشگری شده است. حضور شهروندان در فضاهای شهری به واسطه پیشرفت فناوری و گسترش ارتباطات تسهیل شده و با وجود این که برنامه و طرح مدونی برای آن وجود ندارد، استقبال مردم از این نوع گردشگری به خصوص در فصول گرم سال در حال گسترش است. البته نبود هماهنگی میان خواست و نیاز شهروندان با قوانین و اقدامات مدیریت شهری، مشکلاتی را ایجاد کرده است. در این زمینه با" فرزاد مؤمنی، کارشناس شهرسازی" گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید: علت ایجاد و گسترش گردشگری شبانه چیست؟ گردشگری شبانه نشأت گرفته از بلوک غرب است. در برخی از شهرهای توسعه یافته مثل نیویورک عنوانی با نام شب‌های زنده وجود دارد. در واقع کارهای پر مشغله روزانه‌ای که افراد دارند موجب شده تا نزدیک شب درگیر باشند به همین دلیل نیاز دارند تا شب‌ها استراحت و تفریح کنند؛ در این راستا لازم است فضاهای جذاب داخل شهری پاسخگوی این نیاز باشد. شهروندان در شهرهای توسعه یافته مشغله کاری زیادی دارند و وجود چنین فضاهایی در شهر به منظور تفریح و استراحت در هنگام شب نیاز است البته شهروندان در شهرهای جنوبی کشور ما نیز به دلیل شرایط آب و هوایی در طول روز به خصوص در فصول گرم تابستان نمی‌توانند در فضاهای شهری حضور پیدا کنند و مردم این شهرها شب هنگام در فضاهای شهری و مراکز خرید و مراکز تفریحی حضور پیدا می‌کنند. جایگاه گردشگری شبانه در شهرهای ما کجاست؟ رونق و وجود گردشگری شبانه به فرهنگ جوامع نیز مربوط می‌شود به طور مثال در فرهنگ شهرهای کویری مثل اصفهان و یزد چیزی به عنوان گردشگری شبانه تعریف نشده است، اما در شهرهای جنوبی کشور، گردشگری شبانه جزئی از سبک زندگیشان است. جامعه ما یک جامعه سنتی است که به سمت مدرن شدن پیش می‌رود در حالی که گردشگری شبانه در بسیاری از شهرهای توسعه یافته امری عادی و جا افتاده است. مشغله کاری در این کشورها اجازه تفریح و گذران اوقات فراغت در طول روز را نمی‌دهد. در کشور ما نیز بعضاً شهروندان به دلیل فشار زندگی و مشکلات اقتصادی به صورت دو شیفت کار می‌کنند و زمانی را برای تفریح خودش و خانواده‌اش نیاز دارد، در حالی که سبک زندگی شهری به خصوص در شهرهای بزرگ در دست تغییر است، اما هنوز قوانین و طرز تفکرها با سبک زندگی هماهنگ نشده است. توسعه گردشگری شبانه نیازمند چه ملزوماتی است؟ گردشگری به منزله ایجاد فضاهای با نشاط برای شهروندان و افرادی است که نیاز دارند اوقات فراغت خود را در این ساعات بیرون از خانه باشند. گردشگری البته دسته بندی‌های متفاوتی دارد، اما فرض بر این است که گردشگری شبانه ما از نوع گردشگری مراکز خرید و مراکز تفریحی در شهرها است. به منظور رونق گردشگری شبانه باید قوانین اجتماعی و قوانین تجاری به عنوان سیاست‌های بالادستی مورد بازبینی و اصلاح قرار بگیرد به عنوان مثال قانون تعزیرات عملاً اجازه نمی‌دهد که یک مغازه دار از ساعت ۱۲:۳۰ شب به بعد فعالیت داشته باشد و چنانچه بخواهیم گردشگری شبانه را داشته باشیم این قانون عملاً باید اصلاح شود، همچنین نیاز است نحوه سفرهای درون شهری بازبینی شود. تأمین امنیت برای استفاده کنندگان از فضاهای شهری در شب هنگام اهمیت زیادی دارد و در این راستا نیاز است فضاهای شهری، فضاهایی زنده و پویا باشد تا شهروندان از حضور در چنین فضاهایی احساس امنیت کنند. در این راستا اصلاح سیستم روشنایی شهر و حفظ روشنایی فضاهای شهری در طول شب اهمیت زیادی دارد. به منظور تأمین امنیت شهروندان همچنین همکاری سایر سازمان‌های اجتماعی مثل نیروی انتظامی نیاز است، به دلیل شیوع کرونا قانون منع تردد از ساعت ۱۰ شب تا ۳ صبح اجرا شده است در حالی که حتی ساعت ۱۲ شب ترافیک سنگینی در مراکز و فضاهای تفریحی وجود دارد و تعدادی از شهروندان تا پاسی از شب بیرون از منزل هستند. این نشان از آن دارد که مردم خواهان آن هستند شب هنگام به خصوص در فصل‌های گرم‌تر مثل فصل تابستان بیرون از منزل باشند. نبود هماهنگی میان قوانین و خواست و نیاز شهروندان چه تبعاتی برای شهر دارد؟ با توجه به این که این قانون سنخیتی با تفکرات و نیازهای شهروندان ندارد، عملاً نافرمانی مدنی شکل می‌گیرد. اعمال چنین قوانینی بدون در نظر داشتن خواست و نیاز افراد آن جامعه، موجب ایجاد ناهنجاری و شکاف میان مردم و مدیریت شهری می‌شود و مشارکت معنا و مفهوم پیدا نمی‌کند. به عبارت بهتر مردم این قانون را که تأثیری در زندگیشان ندارد، نادیده گرفته و نافرمانی می‌کنند و عملاً نافرمانی را یاد می‌گیرند. تأثیر گذاری سیاست بالادستی بر شهرهای ما در بحث گردشگری و حیات شبانه مشهود است و یکی از مشکلات مدیریتی کشور محسوب می‌شود در حالی که اگر قوانین از سطح خرد یعنی از سمت پایین به بالا بوده و قانون مطلقه نباشد، نظرات شهروندان در پایین دست و مقیاس‌های شهری نیز شنیده شود، فرایندی ایجاد می‌شود و این فرآیند به یک نقطه بهینه می‌رسد. به نظر من در نظر داشتن یک قانون مطلق موجب بروز نافرمانی و ایجاد شکاف می‌شود. زمانی که قانون منع تردد شبانه از ساعت ۱۰ شب تا ۳ صبح وجود دارد این سوال برای شهروندان مطرح می‌شود که کرونا تنها در این ساعات ایجاد خطر می‌کند؟! زمانی که اعمال چنین قانون‌هایی منطبق با واقعیت‌ها و خواست شهروندان نیست، ممکن است برخی از شهروندان نافرمانی کنند. از این قوانین با عنوان قوانین سوپاپی یاد می‌شود و سعی می‌شود با استفاده از این قوانین سایر عوامل دیگر مدیریت شود در حالی که این روزها شهروندان نیاز به حضور در فضاهای شهری و گردشگری شبانه دارند. اعمال این دست قوانین در کشور ما موجب ایجاد شکاف میان مردم و مدیریت شهری و در نهایت اعتماد نداشتن و مشارکت نکردن شهروندان می‌شود. منبع : ایمنا

ایجاد شده: 6/تیر/1400       آخرین ویرایش: 6/تیر/1400     اخبار داخلی
بسته بودن مرزهای گردشگری مالزی

بسته بودن مرزهای گردشگری مالزی

به گزارش هتل نیوز و به نقل از مهر، نشست خبری کاردار سفارت مالزی در ایران با حضور خبرنگاران گردشگری پیش از ظهر یکشنبه در محل سفارت مالزی در ایران برگزار شد. در این نشست " محد نظام بن حلیمی " دبیر اول سفارت و کاردار سفارت مالزی درباره برنامه‌های این کشور در حوزه جذب گردشگر در دوران پساکرونا بیان کرد: در ماه دسامبر ۲۰۲۰ نخست وزیر مالزی طرح گردشگری ملی ۲۰۲۰-۲۰۳۰ را راه اندازی کرده است، این سیاست بر تقویت حفظ رقابت، ترغیب گردشگری پایدار و کامل به همراه برنامه‌ریزی برای جلوگیری از مخاطرات تاکید می‌کند. وی گفت: مالزی برنامه‌های روزانه فرهنگی و نمایشگاهی در آمفی تئاتر غرفه مالزی در نمایشگاه ۲۰۲۰ دوبی برگزار می‌کند. در طول این برنامه‌ها بازدیدکنندگان نظری اجمالی اما جذاب از چگونگی کسب عنوان آسیای واقعی توسط مالزی، فرهنگ گوناگون و مردم دارای چند قومیت و ملیتی که به صورت برابر کنار هم زندگی می‌کنند و در توسعه و پیشرفت ملت سهیم هستند را کسب می‌کنند. 3808439 - بسته بودن مرزهای گردشگری مالزی/ نیاز به مطالعات تطبیقی واکسنمحد نظام بن حلیمی گفت: با توجه به بازار ایران و به محض بازگشایی مجدد مرزها، در صدد برگزاری سمینارهای جبرانی در سراسر ایران در قالب سمینارهای تجاری B2B مابین فروشندگان و سازمان‌های وابسته و سمینارهای B2C مختص مشتریان به مقصد مالزی هستیم. کاردار سفارت مالزی در ایران بیان کرد: به نظر می‌رسد در سال ۲۰۲۵ سفرها به حالت عادی بازخواهد گشت و متعاقباً خاورمیانه یکی از بازارهای مهم ما خواهد بود. وی در پاسخ به سوال مهر درباره میزان خسارت صنعت گردشگری مالزی از زمان شیوع ویروس کرونا گفت: ورودی گردشگران بین‌المللی به مالزی حدود ۸۳ درصد کاهش در سال ۲۰۲۰ را به دنبال داشته است. این رقم معادل ۴ میلیون ورودی در مقایسه با ۲۶ میلیون ورودی سال ۲۰۱۹ است. سقوط این سفرها ضرری حدود ۷۳ میلیارد رینگیت از درآمدهای گردشگری این کشور را به دنبال داشته است. وی در پاسخ به سوال دیگر مهر درباره اینکه آیا کشور مالزی برنامه‌ای برای ورود مسافرانی که واکسن ایرانی زده‌اند دارد یا خیر گفت: در حال حاضر مالزی برنامه‌ای برای ورود مسافران بین‌المللی ندارد، باید مطالعات تطبیقی درباره واکسنی که در مالزی زده می‌شود با واکسن ایرانی انجام شود تا به نتایج مطلوبی برسد همانطور که در کشورهای دیگر در حال انجام است، مقامات مالزی مشکلی برای جذب گردشگر ندارند اما واکسنی که تزریق می‌شود باید مورد تأیید سازمان بهداشت جهانی باشد چون فعلاً اطلاعاتی درباره واکسن ایرانی نداریم. کاردار سفارت مالزی در ایران افزود: طبق سیاست مالزی افرادی که از ایران به مالزی سفر می‌کنند باید پس از کسب مجوز در هتل‌های مورد نظر، حداقل ۱۴ روز در قرنطینه باشند. این افراد در حال حاضر تنها تجار ایرانی هستند. محد نظام بن حلیمی گفت: ایران و مالزی همکاری خوبی تا قبل از شیوع کرونا داشتند و ایرانی‌های زیادی به این کشور سفر می‌کردند بعد از پاندمی کشور مالزی کمپین wemissyou را ایجاد کرد تا بعد از باز شدن مرزها، جاذبه‌های گردشگری این کشور را با تاکید بر خاطرات مسافران از اماکن فوق‌العاده مالزی معرفی کند. وی گفت: در حال حاضر مرزهای کشور مالزی به روی گردشگران بین‌المللی بسته است، بر اساس آخرین اعلامیه دولت مالزی برنامه‌ای حاوی ۴ مرحله بهبودی و ترمیم ناشی از ویروس اجرا خواهد شد. پیش بینی ما این است که بازگشایی مجدد اقتصادی تا آخر سال جاری اتفاق بیفتد. پس از آن مالزی مرزها را به روی کشورها باز می‌کند. در صورتی که مرزها در سال ۲۰۲۱ بازگشایی شوند گردشگری مالزی برنامه‌هایی برای ایرانی‌ها خواهد داشت. کاردار سفارت مالزی در ایران تصریح کرد: مالزی تحریم‌هایی که به ایران وارد شده را قابل قبول نمی‌داند و امیدوار است این روابط بهتر شود. ایران دستاوردهای بالایی در حوزه پزشکی به دست آورده و مؤسسات مربوطه در مالزی آمادگی دارند در این باره ارتباطات خود را گسترش دهند.

ایجاد شده: 1/تیر/1400       آخرین ویرایش: 1/تیر/1400     اخبار داخلی
آینده گذرنامه کووید

آینده گذرنامه کووید

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از گاردین، بسیاری از افراد استدلال می‌کنند که گذرنامه‌های کووید ـ تأییدیه‌هایی که نشان می‌دهد آیا کسی واکسن زده یا نتیجه تست کرونایش منفی بوده یا به کووید ایمنی دارد ـ راهگشا نیست. ما در آخرین گزارشی که در انجمن سلطنتی لندن منتشر کرده‌ایم، نتیجه گرفته‌ایم که این گذرنامه‌ها در بعضی موارد می‌توانند راه‌حل معقولی باشند اما فقط اگر با معیارهای مشخصی منطبق باشند. اصل مطلب این است که این گذرنامه‌ها چطور و کجا به کار روند. در مورد سفرهای بین‌المللی، که زیرساخت‌های تست کووید و سیستم «کارت زرد» در حال حاضر به راه افتاده است، گذرنامه کووید اقدامی منطقی به نظر می‌رسد. دولت بریتانیا نیز گذرنامه کووید را دست‌کم برای گردهمایی‌های بزرگ مثل مسابقات ورزشی در دستور کار قرار داده است. اوایل ماه آوریل امسال، وقتی تیم ورزشی «تگزاس رنجرز» در استادیوم بیس‌بالی که تمام بلیت‌هایش فروخته شده بود بازی می‌کرد، ما نگاهی انداختیم به اینکه وقتی درهای استادیوم‌ها بدون محدودیت باز می‌شود چه اتفاقی می‌افتد: هیچ فاصله‌گیری اجتماعی‌ای انجام نشده بود و تعداد کمی از افراد ماسک زده بودند ـ همه این اتفاقات هم در زمانی رخ می‌داد که ابتلاها اوج گرفته بود و فقط گروه کمی از جمعیت کشور دوز دوم واکسن را دریافت کرده بودند. گذرنامه کووید وقتی می‌تواند در رویدادهای بزرگ به کار بیاید که در کنار سایر اقدامات همچون تهویه هوا و فاصله‌گیری اجتماعی و تست ابتلا و سیستم رهگیری مبتلایان انجام شود. اما در این صورت هم باید معیارهای مشخص ایمنی و ابتلا در مورد آن لحاظ شود. برای اینکه نشان بدهیم آیا کسی به کووید مبتلاست چهار راه وجود دارد: تأییدیه واکسیناسیون یا نتیجه تست PCR، تست تشخیص سریع LFT یا تست آنتی‌بادی است. ما در گزارش‌مان نتیجه گرفتیم که فقط تأییدیه واکسیناسیون یا نتیجه تست PCR می‌تواند معیار مناسبی برای صدور گذرنامه کووید باشد. دلیلش این است که تست‌های آنتی‌بادی معیار معتبری برای ابتلا نیست و تست LFT برای تشخیص ابتلا در افرادی که مبتلا هستند اما میزان کمی از ویروس در بدن‌شان هست مؤثر نیست. این تست دوم به‌خصوص زمانی می‌تواند نامعتبر باشد که توسط یک متخصص گرفته نشده باشد. دولت به‌درستی خط‌قرمزهایی را برای خود در نظر گرفته است. تأییدیه واکسن هیچ‌وقت برای خدمات اساسی مثل سوپرمارکت‌ها و حمل‌ونقل لازم نیست. ولی ورود به درگاه‌های غیرضروری ازجمله رستوران‌ها و کافه‌ها جایی است که این معیار را باید در نظر گرفت. نخست‌وزیر بریتانیا اخیراً گفته است که دیوارهای بین مردم در کسب‌وکارهای برچیده خواهد شد بدون اینکه بگوید کجا گذرنامه‌های سلامتی لازم خواهد بود. اما صاحبان کسب‌وکارها ممکن است احساس کنند حکومت در عوض اینکه دیوارها را بردارد، دارد خودش را به‌جای دیوارها می‌نشاند.   هیئت وزیران ممکن است بخشی از مسئولیت اجرای گذرنامه کووید را بر عهده برخی از کسب‌وکارها بیندازند ولی این کار در مسایل حقوقی و اخلاقی گیر خواهد کرد. برای نمونه، کمیسیون فرصت‌های برابر اشتغال در آمریکا اخیراً به کسب‌وکارها اطلاع داده است که اگر کارمند یا کارگری نتواند به‌علت معلولیت یا عقاید مذهبی واکسن بزند و کسب‌وکار قادر نباشد اقدام بیشتری برای او بکند، از نظر قانونی مجاز است که آن‌ها را از مجموعه نیروهای کار خود کنار بگذارد. این‌ها فقط چند مورد از مواردی است که گذرنامه‌های کووید با آن روبه‌رو خواهند شد. ضروری است اطمینان حاصل شود از اینکه گذرنامه کووید نابرابری را ایجاد نمی‌کند یا آن را وخیم‌تر نمی‌سازد، به‌ویژه در بین کسانی که شاید برای تست‌دادن یا واکسیناسیون تعلل می‌کنند. این گذرنامه‌ها سؤالاتی را نیز از فناوری‌ای که به کار می‌برند و ابعاد داده‌ای که جمع می‌کنند به وجود می‌آورند. آیا این گذرنامه‌ها در امتداد ابزارهای مختلف و اپلیکیشن وزارت بهداشت کار می‌کنند؟ چطور می‌شود از جعل گذرنامه کووید جلوگیری کرد؟ و این گذرنامه‌ها چطور می‌توانند تضمین کنند که داده‌های افراد امن می‌ماند؟ دولت نیز باید روشن سازد که آیا مایل است این گذرنامه‌ها طلیعه تولد نظام بهداشت دیجیتال باشد یا اینکه مثل آنچه در کشورهایی مثل دانمارک اعمال شده، تأییدیه‌های کووید فقط گذرنامه‌هایی است که به‌زودی اطلاعات آن پاک خواهد شد. همه این‌ها سؤالاتی است که به‌روشنی باید به آن‌ها پاسخ داده شود. تأییدیه‌های کووید می‌تواند به اطمینان جوامع از سلامتی مردم بیفزاید اما فقط وقتی که آ‌ن‌ها معیارهای لازم را رعایت کرده باشند. دو نوع گذرنامه واکسیناسیون ویروس کرونا در بریتانیا اولین کمپین ایمن‌سازی دسته‌جمعی در جهان برای محافظت در برابر کووید ـ 19 با استفاده از واکسن‌هایی است که در پاسخ به دنیاگیری کووید-۱۹ در بریتانیا ساخته شده‌است. واکسیناسیون از ۸ دسامبر ۲۰۲۰ آغاز شد. این دو واکسن که در حال حاضر استفاده می‌شود با مشارکت فایزر و بیوان‌تک (واکسن فایزر ـ بیوان‌تک) و دانشگاه آکسفورد و آسترازنکا (واکسن آکسفورد ـ آسترازنکا) ساخته شده ‌است. سومین مورد تأیید شده اما هنوز اجرایی نشده توسط مدرنا (واکسن مدرنا) ساخته شد. تا تاریخ ۷ فوریه ۲۰۲۱، پنج واکسن دیگر کووید ـ 19 به‌سفارش این برنامه در مراحل مختلف توسعه وجود دارد. در این برنامه براساس سن، مرحله یک از عرضه آسیب‌پذیرترین افراد است. دریافت دوزهای دوم به تأخیر انداخته شد تا افراد بیشتری بتوانند اولین دوز خود را دریافت کنند. هدف برای دادن هر دوز به ۱۵ میلیون نفر در چهار گروه اولویت اول تا اواسط فوریه ۲۰۲۱ اعلام شد و در ۱۴ فوریه این امر محقق شد. تا ۱۵ آوریل به پنج گروه بعدی واکسن داده شد، به این معنی که در آن زمان ۳۲ میلیون دوز تجویز شد. محل واکسیناسیون شامل اقدامات پزشک عمومی، خانه‌های مراقبت و داروخانه‌ها و همچنین بیمارستان‌ها است. باید گفت که دولت در بحث درباره اینکه در این همهمه کووید چه چیزی خوب است یا نه، گذرنامه سلامتی یا گذرنامه واکسن را هم در مقام یک راهکار ارایه کرده و بحث درباره آن بالا گرفته است. طبیعی است که مثل هر بحث دیگری، بخشی از مردم با آن موافق‌اند و برخی مخالف‌اند. تأییدیه‌هایی که به مردم اجازه می‌دهد وارد مکان‌های شلوغی شوند که احتمال ابتلای آن‌ها به کووید زیاد است، می‌تواند به دو صورت صادر شود: گذرنامه کووید که نشان می‌دهد نتیجه تست اخیر کرونای فرد چه بوده و گذرنامه واکسن که نشان می‌دهد فرد واکسن زده است. بیاییم روی گدرنامه واکسن متمرکز شویم. اول یک تمایز اساسی را در نظر بگیریم: یک دنیا تفاوت هست بین نیاز به واکسنی که برای فعالیت‌هایی که به‌نظر اساسی نمی‌آیند زده می‌شود و نیاز به واکسنی که برای انجام فعالیت‌های روزمره لازم و اساسی است. در مورد اول، واکسیناسیون یک امر انتخابی است اما در مورد دوم، واکسن زدن یک اقدام به‌شدت واجب است. وقتی افراد می‌بینند که واکسن یک امر ضروری برای انجام فعالیت‌هیا اجتماعی روزمره است (رفتن به کافه، یا حتی رفتن به سر کار) دو پیامد برایشان پیش می‌آید: آن‌هایی که واکسن نمی‌زنند، عملاً از جامعه حذف می‌شوند. آن‌ها این حذف اجباری از جامعه را به این چشم می‌بینند که دارند کنترل می‌شوند و مجبورشان می‌کنند که واکسن بزنند. واکسیناسیون می‌تواند کاری قلمداد شود که توسط مردم و برای مردم انجام می‌شود. در عوض، واکسن می‌تواند چیزی باشد که از یک نهاد خارجی بر مردم تحمیل می‌شود ـ و بنابراین مقامات سیاسی و همچنین بهداشتی با انجام آن و در چشم مردم در نقش یک «دیگری» ظاهر شوند. تمام این مسایل می‌تواند در مردم خشم ایجاد کند و مردم را به این نقطه برساند که با نرفتن زیر بار واکسن دوباره استقلال و خودمختاری‌شان را به دست آورند. این خودش به اندازه کافی بد است ولی وقتی که مثل یک شکاف بین افرادی که واکسن زده‌اند و آن‌هایی که واکسن نزده‌اند رفتار کند، سنگ مشکلات در چاهی می‌افتد که بیرون‌آوردن آن کار بسیار دشواری خواهد بود. این شکاف هم تصادفی نیست: به‌روشنی نمودار شکاف اجتماعی موجود است. در بریتانیا، کسانی که رابطه بدتری با مقامات دارند، نرخ واکسیناسیون کمتری هم دارند. افزایش فقر رابطه محکمی با کاهش واکسیناسیون دارد. اقلیت‌های قومی، به‌خصوص سیاه‌پوستان، نگرانی‌های بیشتری بابت واکسن‌های کووید دارند. آن‌ها تجربه تاریخی دردناکی که داشته‌اند، باید متقاعد شوند که واکسن به‌نفع آن‌ها و برای رفاه و سلامتی آ‌ن‌ها عرضه شده است، نه برای کنترل آ‌ن‌ها. گذرنامه‌های سلامتی می‌تواند اهمیت واکسن را تحت‌الشعاع قرار دهد و نگرانی‌هایی را به وجود بیاورد که اقلیت‌های قومی براساس تجربه تاریخی خود در زدن آن تأمل و تعلل کنند. آن‏ها همچنین روایت افراد هوادار جنبش‌های ضد واکسن را پیش می‌برند، جنبش‌هایی که هواداران‌شان می‌گویند در واکسیناسیون بیش از آنکه سلامتی مطرح باشد، بحث کنترل افراد اهمیت دارد. زدن واکسن توسط اکثریت جامعه یک امر مهم و حیاتی است و برای اینکه بیماری کنترل شود باید بخش اعظمی از مردم آن را زده باشند اما چنین روایت‌هایی از واکسن که تعداد چشمگیری از افراد را بدبین می‌کند و از سیاست‌های رسمی دور می‌کند، باعث می‌شود خیلی از آن‌ها در مقابل واکسن زدن مقاومت یا تعلل کنند و در نتیجه فوریت درمان بیماری با واکسن تحت تأثیر قرار بگیرد. بی‌عدالتی در واکسیناسیون به‌اضافه گذرنامه واکسن به نژادپرستی واکسن تعبیر می‌شود. به همین علت است که ما باید فوراً کیت‌های این گذرنامه‌های واکسن را کنار بگذاریم و در عوض، تجربیات سلامت عمومی که سال‌هاست به آن رسیده‌ایم: سلامت وابسته است به همکاری پایدار جامعه. گذرنامه‌های واکسن هم سلامت فیزیکی و هم سلامت جامعه ما را به خطر می‌اندازد.

ایجاد شده: 29/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 29/خرداد/1400     اخبار خارجی
جایگاه تبلیغات 1 جایگاه تبلیغات 1
آزمون دوره‌های کوتاه‌مدت گردشگری فردا برگزار می‌شود
هتل ایرانگردی و جهان‌گردی جلفا افتتاح شد
افتتاح هتل ۴ ستاره کابن توتکابن در رودبار
رزروهای سفر ترکیبی؛ فرصت استراتژیک جدید در صنعت هتلداری
کنوانسیون ITB برلین ۲۰۲۵: قدرت تحول در گردشگری
حمزه زاده : هتل‌ها در نوروز هیچگونه افزایش قیمتی ندارند
موکت سیزن: نسل جدید موکت‌های هتلی با طراحی الهام‌گرفته از طبیعت
استاندار خراسان رضوی : صنعت هتلداری کشور مرهون امام رضا(ع) است
افتتاح هتل مجلل Andaz Doha؛ تجربه‌ای نو از سبک زندگی لوکس در قطر
افتتاح هتل جدید Spark by Hilton در آلمان
برگزاری مجمع عمومی جامعه حرفه‌ای هتلداران خراسان رضوی و انتخاب بازرسان جدید
وزیر گردشگری : امنیت گردشگران آلمانی در ایران تضمین شده است


کمی منتظر بمانید...