نتایج جستجو...
ایجاد شرکت گردشگری جدید در امارات متحده

ایجاد شرکت گردشگری جدید در امارات متحده

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از خبرگزاری دولتی امارات متحده عربی WAM، شرکت نمایشگاه‌های ملی ابوظبی (ADNEC)، یک شرکت جدید برای توسعه بخش گردشگری پایتخت این کشور راه‌اندازی کرده است. امارات متحده عربی یکی از کشورهای فعال دنیا در حوزه توریسم و گردشگری است. این کشور توانسته با فراهم کردن امکانات تفریحی و توریستی مناسب در شهرهای مختلف خود مانند دبی و شارجه، به یکی از محبوب‌ترین مقاصد برای گردشگران و توریست‌ها تبدیل شود. برنامه توریسم ۳۶۵ از قانون کلی ADNEC برای تبدیل ابوظبی به یک مقصد اصلی گردشگری در منطقه و جهان پشتیبانی خواهد کرد. در این برنامه، بازیگران بزرگ صنعت در ابوظبی و بخش گردشگری امارات متحده عربی، ازجمله وزارت فرهنگ و جهانگردی امارات و همچنین شرکت‌های خصوصی در داخل و خارج از کشور با یکدیگر همکاری خواهند کرد. هدف از تاسیس این شرکت جدید، افزایش گردشگران در تعطیلات تابستانی و سال نو در امارات و درنهایت ارتقای تجارب امارات متحده عربی در این صنعت است. درحالی‌که مدت طولانی است که شهر دبی به بازار غالب گردشگری امارات متحده عربی تبدیل ‌شده است، سایر شهرهای امارات در شرایطی که این کشور در تلاش است چهره خود را در سطح بین‌المللی ارتقا دهد، فعالیت‌های کمتری را در زمینه گردشگری انجام داده‌اند. راس الخیمه، شمالی‌ترین شهر امارات متحده عربی نیز اخیرا اعلام کرده باقدرت در این بخش سرمایه‌گذاری می‌کند و متقاضیان ماجراجویی در فضای باز را هدف قرار می‌دهد؛ درحالی‌که ابوظبی از گذشته نه‌چندان دور بر معرفی فرهنگ خود به گردشگران تمرکز کرده است. رولا جونی، مدیر اجرایی برنامه توریسم ۳۶۵ در این خصوص اظهار کرد طی ماه‌های آینده، این برنامه با سایر نهادهای متمرکز بر گردشگری همکاری نزدیک خواهد کرد و این اتفاق به رشد جمعی بخش گردشگری در آینده کمک شایانی خواهد کرد. وی در ادامه افزود شرکت‌های تابعه ما نه‌تنها در ابوظبی، بلکه در کل امارات متحده عربی، ارائه خدمات گردشگری گسترده را توسعه می‌دهند، تعداد بازدیدکنندگان از این کشور را افزایش داده و امکانات گردشگری امارات را به سراسر جهان معرفی می‌کنند. این در حالی است که امارات متحده عربی به‌تدریج محدودیت سفر را برای مسافران ورودی و خروجی به دلیل شیوع بیماری کرونا کاهش می‌دهد. به‌جز شهر ابوظبی که بزرگ‌ترین شیخ‌نشین و پایتخت این کشور است، دبی و شارجه دیگر شهرهای مهم در امارات هستند. دبی را می‌توان مهم‌ترین شهر امارات از نظر توریستی به‌حساب آورد. موقعیت این شهر و مجاورتش با خلیج‌فارس، وجود امکانات تفریحی بسیار عالی، هتل‌های درجه‌یک و همچنین تعداد زیادی ایرانی در این شهر، دبی را به یک مقصد کامل و جامع برای جهانیان تبدیل کرده است.

ایجاد شده: 5/تیر/1400       آخرین ویرایش: 5/تیر/1400     اخبار خارجی
ورود آزاد «توریست‌ خارجی واکسینه» در انتظار مجوز نهایی ستاد کرونا

ورود آزاد «توریست‌ خارجی واکسینه» در انتظار مجوز نهایی ستاد کرونا

به گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، نزدیک به یک‌سال و نیم پس از شیوع ویروس کرونا و تبعات آن بر صنعت گردشگری، ولی تیموری معاون گردشگری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» برای اولین‌بار از میزان خسارت‌های واردشده بر این صنعت سخن گفت و آن را تا پایان سال ۱۳۹۹ بالغ بر ۳۰ هزار میلیارد تومان اعلام کرد. او همچنین در این گفت‌وگو از چهار گام دولت در یک‌سال و نیم گذشته برای احیای نبض سفر خبر داد و آنها را صدور مجوزهای سفرهای اضطراری مانند تجارت‌، زندگی و باز شدن مرزها برای گردشگران سلامت،‌ چانه‌زنی برای ورود گردشگران خارجی با تست منفی(که البته محقق نشد) و در نهایت موفقیت در اقناع کمیته امنیتی انتظامی‌اجتماعی ستاد ملی کرونا برای ورود گردشگران واکسینه شده یا دارای تست منفی دانست. تیموری همچنین درخصوص چرایی ممنوعیت‌های سفر‌های داخلی با وسیله نقلیه شخصی و در مقابل آن عدم‌ایجاد محدودیت برای وسایل حمل‌ونقل عمومی استدلال‌هایی را مطرح کرد و درباره فعالیت‌های انجام شده در مجموعه تحت مدیریتش برای دوره پساکرونا توضیحاتی داد. از دغدغه‌های فعالان حوزه گردشگری این روزها تصاحب بازار گردشگری ورودی ایران توسط کشورهای همسایه با ممنوعیت سفر توریست‌های خارجی به کشور است. آنها می‌گویند با توجه به اینکه این گردشگران واکسن دریافت کرده و تست منفی هم دارند،‌ چرا نمی‌توانند به ایران سفر کنند؟ باید ابتدا به این نکته اشاره کرد که نه‌تنها ایران بلکه تمام کشورهای دنیا با بروز پاندمی ‌و شیوع ویروس کرونا در یک شرایط فوق‌العاده قرار گرفته‌اند که کسب‌وکارها هم از آن متاثر شده است، از این‌رو ما طبیعتا نمی‌توانیم همان رفتاری را که پیش از کرونا داشتیم ادامه دهیم. ویروس کرونا باعث شد برای اولین‌بار در صنعت گردشگری تمام ایرلاین‌ها در جهان زمینگیر و متحمل خسارت‌های سنگین شوند. اگر تا پیش از شیوع این ویروس در دنیا مباحثی مانند جهانی شدن و برداشته شدن مرزها مطرح می‌شد با پاندمی کشورها در سطح گسترده‌ای موانعی را برای ورود و خروج اتباع خود گذاشته و به‌شدت از مرزهای خود مراقبت می‌‌کردند و همین امر رفت‌وآمدها را با اختلال مواجه کرد. گردشگری صنعتی است که بیش از سایر کسب‌وکارها از شیوع این ویروس آسیب دید،‌ اگر در برخی مشاغل نیاز به جابه‌جایی نبود و می‌شد با فناوری آنها را انجام داد،‌ توریسم به عنوان صنعتی انسان‌محور که مبتنی بر تعاملات انسانی و جابه‌جایی است،‌ نمی‌توانست به روال سابق خود باقی بماند، زیرا هرگونه جابه‌جایی به امری خطرآور بدل شد که متخصصان تاکید داشتند باید آن را محدود و به‌شدت کنترل کرد. همین موضوع در یک‌سال و نیم گذشته سبب بسته یا محدود شدن ۸۵ درصد مقاصد گردشگری شد و معدود مناطقی هم با مجموعه‌ای از پروتکل‌ها با حساسیت‌های فراوان گردشگر داشتند. بنابراین زمانی که درباره ایران و چالش‌های پیش روی آن صحبت می‌کنیم آن را باید در مجموعه مشکلات پیش روی این صنعت در عرصه جهانی در نظر بگیریم. با اعلام شیوع کرونا در ایران در اسفند سال ۱۳۹۸ براساس مصوبه ستاد ملی کرونا بلافاصله مرزها بسته و رفت‌وآمد اتباع خارجی هم ممنوع شد. البته بعد از مدتی برای موارد اضطراری مجوزهایی صادر شد تا کسانی که برای تجارت،‌ زندگی‌ یا برنامه‌هایی که با تایید و تصویب ستاد ملی کرونا همراه بود بتوانند سفر کنند که آنها نیز اقسامی ازگردشگری است. ما در دوره شیوع کرونا به‌دنبال پیگیری این موضوع هستیم تا بتوانیم محدودیت‌ها را در این حوزه کاهش دهیم و با ملاحظه تجربه‌های جهانی به‌ویژه کشورهای اطراف دفاعیه‌های خود را به ستاد ملی کرونا ارائه داده‌ایم. (در این مدت شاهد بروز و جهش‌های متوالی ویروس کرونا با منشأ کشورهایی مانند چین، انگلیس، هند و... بوده‌ایم و همین موضوع باعث سختگیری در ترددهای بین‌مرزی ‌شد). در رایزنی‌هایی که با وزارت امورخارجه، وزارت بهداشت‌، وزارت راه‌وشهرسازی و دستگاه‌هایی که در موضوع ورود گردشگران مسوولیت داشتند،‌ انجام دادیم این ممنوعیت مطلق تعدیل شد و موفق شدیم در گام اول برای کسانی که به شکل انفرادی برای تجارت و سایر مشاغل وارد کشور می‌شدند مجوز‌های لازم را بگیریم. به این ترتیب برای چنین افرادی همکاران ما می‌توانستند بلیت تهیه کرده و هتل رزرو کنند. در گام بعدی ما برای حوزه گردشگری سلامت وارد رایزنی شدیم و نظر موافق ستاد را کسب کردیم. ایران یک مقصد جذاب برای توریست‌های سلامت است. پیش از کرونا برخی گردشگران این حوزه با پزشکان ایرانی وارد فرآیند درمان شده بودند و نمی‌توانستند آن را یکباره متوقف کنند، نمونه آن یک بیمار مبتلا به سرطان که باید دو هفته یکبار شیمی درمانی شده یا معالجات خود را پیگیری کند. صدور مجوز برای ادامه کار گردشگری سلامت باعث شد ۲۷۰ آژانس ما در این حوزه مشغول به‌کار بمانند و هر آژانس هم می‌توانست ۶۰ گردشگر وارد ایران کند. البته بخشی از گردشگران سلامت بیماران هستند و بخش دیگر آن همراهان‌شان. بنابراین همان‌طور که ملاحظه می‌کنید در همین دوره پاندمی و کرونا که صدور ویزای توریستی ممنوع بود در دو قالب گردشگران تجاری و سلامت ما شاهد ورود توریست‌ها به ایران بودیم که خدمات مناسبی هم به آنها داده شد. از سوی دیگر ما با این هدف که چراغ بنگاه‌های ما خاموش نشود دو بار در کمیته‌های تخصصی درخواست کردیم که سفرهای ورودی به ایران با رعایت پروتکل‌ها و تحت نظارت آژانس‌ها دوباره برقرار شود که متاسفانه تایید نشد. چرا زمانی که گردشگرانی واکسن دریافت کرده و تست منفی هم دارند نمی‌توانند به ایران سفر کنند؟ واکسن کرونا یک مساله جدید است که به یکی، دو ماه اخیر بازمی‌گردد. تا پیش از این فقدان واکسن باعث ترس و هراس از ورود گردشگرانی می‌‌شد که می‌توانستند انواع جدید ویروس را به کشور وارد کنند. در همین راستا بود که ما هم تمرکزمان را روی سفرهای داخلی گذاشتیم تا بتوانیم مجوزهای لازم را برای آنها دریافت کنیم و نمونه‌اش تعطیلات نوروز ۱۴۰۰ بود که دیدید چقدر ما را به حاشیه بردند. بعد از تعطیلات ما روی فاز بعدی متمرکز شدیم تا از ستاد ملی کرونا مجوزهای لازم را برای ورود توریست‌های خارجی بگیریم،‌ با واکسینه شدن شهروندان در برخی کشورها،‌ استدلال ما هم در ستاد این بود که بخشی از شهروندان کشورهای مختلف واکسینه شده و می‌توانند سفر کنند. البته فراموش نکنید مساله پاسپورت واکسن همچنان یک بحث جدید است و در اتحادیه اروپا هم این شیوه از گردشگری از ابتدای تابستان آن هم برای کشورهای عضو منطقه شینگن اجرا می‌شود. بنابراین ما همزمان با باز شدن مرزهای کشورها برای شهروندانی که واکسن دریافت کرده یا تست منفی دارند مذاکراتی را با وزارت‌خارجه،‌ ستاد ملی کرونا و... داشتیم که در نهایت آنها مجاب شدند آرام آرام و با رعایت پروتکل‌ها فضا برای ورود این گردشگران باز شود. همین هفته گذشته هم در کمیته امنیتی انتظامی‌اجتماعی ستاد ملی کرونا دستورالعمل مربوط به ورود و خروج گردشگران خارجی به تصویب رسید که به ستاد ملی کرونا می‌رود و بعید است مشکلی داشته باشد. در این صورت با رعایت پروتکل‌های خاص و یکسری شرایط نظیر تست کرونا و واکسن ورود این گردشگران آزاد می‌شود. البته مبنای اصلی درباره سفر به ایران تست منفی کرونا است و به‌نظر می‌رسد ما همزمان با اولین مقاصد دنیا بازگشایی مرزها را خواهیم داشت. یکی از انتقادهایی که به وزارت متبوع شما وارد می‌شود این است که در سایر کشورها در دوره پاندمی تاکید روی گردشگری داخلی قرار گرفت،‌ درحالی‌که در ایران برنامه روشنی برای این حوزه وجود نداشت و گردشگری داخلی هم به محاق رفت و دست‌اندرکاران این حوزه دچار خسارت شدند. آیا این نقد را به مجموعه تحت مدیریت‌تان وارد می‌دانید؟ من مخالف این نقد هستم و با دلیل و سند می‌گویم این‌طور نیست. ما از ابتدای اردیبهشت ۱۳۹۹ سفرهایمان را شروع کردیم و تنها در دو ماه اول یعنی در اسفند ۱۳۹۸ و فروردین ۱۳۹۹ که ابتدای ورود کرونا به ایران بود شاهد رکود بیشتر در این حوزه بودیم. در شهریور ۱۳۹۹ حتی ما با پیک گردشگری مواجه بودیم،‌ بنابراین مشابه سایر کشورها،‌ گردشگری داخلی در ایران هم رونق داشت. ممکن است به‌واسطه حساسیت‌های بیشتر مردم تعداد سفرها کاهش پیدا کرده باشد و مسوولان وزارت بهداشت در برهه‌هایی با ظهور موج‌های کرونا موانعی را برای سفرهای انبوه در نظر بگیرند اما این به معنای ممنوعیت کامل سفر نبوده است. در هیچ کشوری هم صنعت توریسم رونق پیش از کرونا را ندارد و می‌توانم بگویم اتفاقا ما خیلی زود جریان سفر داخلی را شروع کردیم و عده‌ای هم بابت این موضوع از ما انتقاد می‌کنند. ما در فروردین ۱۳۹۹ پروتکل‌ها و دستورالعمل‌های مرتبط با تاسیسات‌ گردشگری،‌ تورها و راهنمایان را تهیه کرده و در ستاد ملی کرونا به تصویب رساندیم. پس از تصویب و ابلاغ، دوره‌های آموزشی برای فعالان گردشگری اجرا شد زیرا نه‌تنها راهنمایان و سایر دست‌اندرکاران در معرض این ویروس هستند بلکه آنها می‌توانند مشتریان خود را هم مبتلا کنند،‌ در این راستا ما به آنها آموزش دادیم که چطور هم از خودشان و هم از دیگران در برابر این ویروس حفاظت کنند. علاوه بر اینها ما توانستیم با استدلال‌هایی که داشتیم گردشگری را از گروه سوم مشاغل که حتی با زرد شدن یک مقصد،‌ کسب‌وکارهای گردشگری در آن تعطیل می‌شد، به گروه اول بیاوریم. یعنی همان‌طور که داروخانه و سوپرمارکت و نانوایی باز است،‌ هتل‌ها،‌ اقامتگاه‌ها و سایر مراکز گردشگری هم باز بودند. شما از باز بودن هتل‌ها و اقامتگاه‌ها صحبت می‌کنید اما زمانی که با منع تردد مواجه می‌شویم عملا کسی نیست که بخواهد از خدمات هتل یا اقامتگاه استفاده کند. در زمان اعمال محدودیت‌ها، حمل‌ونقل‌های عمومی انجام می‌شود و گردشگرانی که با تور یا وسایل حمل‌ونقل عمومی سفر می‌کنند می‌توانند از این مراکز استفاده کنند. اتفاقا اصل مشتری‌های ما از این طریق هستند. زیرا اغلب کسانی که به شکل انفرادی سفر می‌کنند محل اقامت‌شان یا چادر است، یا منزل اقوام یا پارک و مدرسه. اما زمانی که گردشگر از طریق تور و دفاتر خدمات مسافرتی اقدام می‌کند محل اقامتش هم یک مکان رسمی است. پیش از کرونا هم که بخش اعظم مردم در تعطیلات سفر می‌کردند ضریب اشغال‌ هتل‌های ما به ۵۰ درصد می‌رسید به‌واسطه اینکه مردم اماکنی مانند پارک و مدرسه و منزل اقوام را ترجیح می‌دادند،‌ بنابراین با محدودیت سفرهای انفرادی، تورهای گردشگری مورد اقبال بیشتری قرار می‌گیرند. آیا در واقعیت هم در زمان اعمال محدودیت‌های سفر تورها با استقبال بیشتری مواجه شدند؟ آیا در عمل شاهد نبودیم که وسایل حمل‌ونقل عمومی پروتکل‌ها را رعایت نکرده و رزروهای انجام شده اقامتگاه‌ها و هتل‌ها هم با بسته شدن جاده‌ها به روی سفرهای انفرادی کنسل شدند؟ من به‌عنوان متولی گردشگری باید به فکر همکارانم باشم. از نظر من سفری قابل نظارت است که در زنجیره تامین خدمات رسمی ما جریان داشته باشد. در این زنجیره آژانس مکلف است برای هر تور یک راهنما داشته و برای اقامت یک محل رسمی در نظر بگیرد. ما در معاونت گردشگری به‌دنبال توسعه چنین سفرهایی بودیم و برای آنها هم مجوزهای لازم را گرفتیم. در نظر داشته باشید در این شرایط شما اگر سفر را آزاد هم بگذارید بسیاری ترجیح می‌دهند مسافرت نکنند چون از ابتلا به کرونا می‌ترسند و نمی‌خواهند بیمار شوند. از همین روست که ما دنبال سفر برنامه‌ریزی‌شده هستیم و سفرهای انبوه در داخل زنجیره تامین خدمات اصلی ما نمی‌گنجند. این سفرها تنها باعث مشکلاتی پیش‌روی این صنعت می‌شوند، در مقابل ما باید از سرمایه‌گذاری‌های رسمی حمایت کنیم. درحال‌حاضر همچنان درحال متقاعدسازی مسافران هستیم که آنها به این زنجیره خدمات ایمن که در آنها پروتکل‌ها رعایت می‌شود تمایل نشان دهند. درباره عدم رعایت پروتکل‌ در وسایل حمل‌ونقل عمومی که گفتید ما هم آن را قبول داریم اما در ستاد ملی کرونا حجم سفرها را در نظر می‌گیرند. اینکه تعداد کسانی که با وسیله شخصی سفر می‌کنند چند نفر هستند و کسانی که از این وسایل استفاده می‌کنند چند نفر! از نظر آنها زمانی که محدودیت‌های سفر ایجاد می‌شود تعداد کمتری مسافرت می‌کنند. ما در این راستا دنبال این بودیم که منافع بخش گردشگری لحاظ شود و از این رو توانستیم آنها را متقاعد کنیم تا در این ایام مراکز گردشگری باز بمانند. اینکه در این دوره کمتر تاسیسات گردشگری منفعت بردند طبیعی است زیرا بالاخره مردم به‌واسطه شیوع این ویروس نگرانی‌های جدی دارند و از طرف دیگر هم مسوولان مدام تاکید دارند که مردم سفر نروند. علاوه بر آن تا پیش از شیوع کرونا فرهنگ سفر گروهی ما عموما مرتبط با سفرهای خارج از کشور بود و سفرهای داخلی معمولا از طریق انفرادی انجام می‌شد‌،‌ کرونا باعث شد با ایجاد محدودیت‌ها با توسعه سفرهای گروهی مواجه باشیم. از این روست که من موافق نیستم سفرهای داخلی در ایران برخلاف دنیا توسعه نداشته،‌ می‌توان این‌طور گفت که ما به سمت تورهای برنامه‌ریزی‌شده رفته‌ایم و ایجاد محدودیت‌ها هم تنها منحصر به ایران نیست، در ترکیه کشور همسایه‌مان در مواردی شاهد تعطیلی تمام مراکز در ایام پیک شیوع ویروس بودیم و ما هم مشابه دیگران تلاش می‌کنیم این ویروس را کنترل و مدیریت کنیم. آیا برآوردی از خسارت‌های وارده به صنعت گردشگری در دوران کرونا وجود دارد؟ چند اقامتگاه،‌ آژانس و... تعطیل و چه تعداد نیروی انسانی در این حوزه تعدیل شده است؟ در آسیا و اقیانوسیه ۸۵ درصد گردشگران بین‌المللی کاهش داشته است یعنی اگر پیش از شیوع کرونا ۱۰۰ نفر سفر می‌کردند این رقم به ۱۵ نفر رسیده است. بنابراین خسارت‌های وارده به صنعت گردشگری در ابعاد جهانی است و نگاه ما به این چالش باید در سطح بین‌المللی باشد. در ایران هم فعالیت‌های حوزه صنعت توریسم کاهش پیدا کرده و همچنین با پروتکل و شرایط ویژه‌ای انجام شد که رکود در کسب‌وکارهای مرتبط را به همراه داشت. براساس آمارها و مستنداتی که از استان‌های مختلف داریم از ابتدای شیوع کرونا تا پایان سال ۱۳۹۹ به این صنعت چیزی حدود ۳۰ هزار میلیارد تومان خسارت وارد شده است. این خسارت‌ها در دو بخش دسته‌بندی می‌شوند. یک بخش از آنها به ضررهایی برمی‌گردد که هتل‌ها، ‌اقامتگاه و... به‌واسطه محدودیت‌های سفر متحمل شدند. این موضوع به‌ویژه درباره نوروز ۱۳۹۹ بیشتر بود. به این معنا که هتلدار یا صاحب اقامتگاه موادغذایی برای مسافران خود خریداری کرده بود و با کنسلی تورها و مسافران متضرر شد. علاوه بر آن زمانی که هتل باز است،‌ باید بدون داشتن میهمان، هزینه‌های مرتبط با آب،‌ برق،‌ سرمایش، گرمایش،‌ نیروی انسانی، فضای سبز و... را بپردازد که تمام اینها برایش ضرر است. بخش دیگر این خسارت‌ها به عدم تحقق عملکرد برمی‌گردد. در این حالت با فرض داشتن گردشگر و شرایط مشابه پیش از کرونا، یک فعال حوزه کسب‌وکار توریسم می‌توانست درآمدی داشته باشد که با محدودیت سفر و کاهش تعداد گردشگران این درآمد را از دست داده است. در کشور ما مجموع این خسارت‌ها با پرسش‌ از بخش‌خصوصی به ۳۰ هزار میلیارد تومان رسیده است. اما درباره تعداد بیکاران عدد دقیق را وزارت کار در اختیار دارد. در حوزه گردشگری به‌واسطه ماهیت این صنعت برآورد تعداد افرادی که کارشان را از دست داده‌اند دشوار است. زیرا ما شاهد حضور شاغلان فصلی در این صنعت هستیم،‌ به عنوان مثال یک هتل ممکن است در زمان معمول ۱۰ کارمند داشته باشد و در نوروز و پیک سفرها به یکباره این عدد به ۵۰ نفر افزایش پیدا کند یا راهنمایان گردشگری که در این دوره تعداد زیادی از آنها با چالش‌‌های شغلی مواجه شدند. همان‌طور که گفتم در دنیا سفر و گردشگری ۸۵ درصد کاهش داشته و به تبع آن راهنمایان هم با رکود بی‌سابقه‌ای در کارشان مواجه شده‌اند به‌ویژه در حوزه گردشگری ورودی که بخش بزرگی از راهنمایان ما در این حوزه مشغول به‌کار بودند. وزارت گردشگری در این یک‌سال و نیم چه ایده‌هایی را برای توسعه گردشگری در دوران پساکرونا پیاده کرده است؟ ما در دوره کرونا با یک وضعیت متناقض روبه‌رو بودیم. به این ترتیب که درحالی‌که می‌خواستیم سفر با تور را تبلیغ کنیم براساس مصوبات ستاد کرونا نمی‌‌توانستیم سفر را تبلیغ کنیم. در چنین وضعیتی اگر میلیاردی هم با صداوسیما قراردادی بسته می‌شد آنها نمی‌توانستند تور یا سفر را تبلیغ کنند. در این شرایط ما به‌دنبال آماده کردن بسترها رفتیم و اینکه محتواهایمان را به سمت دیجیتالی شدن ببریم و در سبک تبلیغات‌مان هم بازنگری داشته باشیم. همین موضوع هم باعث شد محتواهای بازاریابی و تبلیغات ما دیجیتال‌محور شود و از شبکه‌های اجتماعی و وب‌سایت‌ها استفاده کنیم. در این یک‌سال و نیم داده‌ها و اطلاعات ما به روز شد و توانستیم کلیپ‌های ۳۶۰ درجه باکیفیت از ظرفیت‌های گردشگری‌مان تهیه کنیم. همچنین از آنجا که برنامه ما روی توزیع سفر بود‌، به سمت تنوع‌بخشی محصولات حرکت کرده و درباره هر کدام از انواع گردشگری مانند گردشگری روستایی، تاریخی، فرهنگی، سلامت و... محتواهایی تهیه شد. در این دوره همچنین آرشیوهای ما به روز شده و از سنتی به دیجیتالی تبدیل شدند. علاوه بر آن تا پیش از این ما یک پرتال اطلاع‌رسانی گردشگری نداشتیم اما اکنون یک پرتال رسمی پنج‌زبانه در اختیار داریم و استان‌هایمان هم پرتال دوزبانه دارند. از این‌رو می‌توانم در جمع‌بندی بگویم که ما از این فرصت زمانی برای دقیق کردن اطلاعات خود،‌ تهیه پکیج‌های استاندارد برای انواع مشتری اعم از وی‌آی‌پی، متوسط و... برنامه‌های بازاریابی و چگونگی کمک گرفتن از بخش‌خصوصی استفاده کردیم.

ایجاد شده: 2/تیر/1400       آخرین ویرایش: 2/تیر/1400     اخبار داخلی
امکان زندگی در قرن 17 برای توریست‌ها در پاریس

امکان زندگی در قرن 17 برای توریست‌ها در پاریس

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، فرانسه به‌منظور بازیابی و بهبود بازار گردشگری خود اقدامات نوینی را برای جذب گردشگران انجام داده و با افتتاح هتل در کاخ ورسای رویای زندگی در کاخ را برای همگان به واقعیت تبدیل کرده است. اولین هتل در محوطه کاخ ورسای درهای خود را به روی گردشگران گشود و به مسافران این فرصت را می‌دهد تا در قلب بزرگ‌ترین و یکی از مجلل‌ترین کاخ‌های سلطنتی جهان اقامت کنند. البته اقامت در این هتل سلطنتی بسیار گران است و مسافران برای اقامت در یک شب باید حداقل ۱۷۰۰ یورو هزینه کنند. این درحالی است که میانگین هزینه یک شب اقامت در یک هتل لوکس در فرانسه کمتر از هزار یورو است. مجموعه کاخ‌های ورسای در پاریس، بزرگ‌ترین کاخ‌های سلطنتی جهان است که افتتاح هتل در این کاخ، سبک جدیدی از گردشگری است که فرصتی را برای کسانی که علاقه بسیاری به قدم زدن در کاخ و دیدن جای‌جای مجموعه و حتی تجربه زندگی حداقل یک روزه در این کاخ را دارند ایجاد کرده است. تجربه زندگی یک یا چند روزه در بزرگ‌ترین کاخ سلطنتی جهان که از قرن هفدهم تا به امروز به یکی از جذاب‌ترین کاخ‌های جهان و جاذبه‌های گردشگری بی‌نظیر تبدیل شده است. علاقه‌مندان به تاریخ، فرهنگ و هنر می‌توانند در قالب گردشگری، مدتی را در قالب تاریخ زندگی کنند؛ افرادی که جذب معماری‌های منحصربه‌فرد می‌شوند یا می‌خواهند یک بخش از تاریخ مهم اروپا و جهان همچون انقلاب فرانسه، معاهدات بین‌المللی مثل معاهده صلح ورسای پس از جنگ جهانی یا پیمان آخن پس از پایان جنگ آلمان و فرانسه و بسیاری از اتفاقات مهم تاریخی و سیاسی دیگر را مشاهده کنند.  کاخ ورسای مملو از عمارت‌ها، باغ‌ها، اماکن دولتی نظیر دیوان و دادگاه‌ها و حتی منازل درباریان و فرمانروایان است و هتل گرند کنترل (Le Grand Controle) در میانه این کاخ قرار دارد که مناظر بی‌نظیری را از کاخ معروف اورانجری به نمایش می‌گذارد و اطراف آن مملو از درختان نارنج، لیمو، خرزهره، خرما و انار است. این هتل از ۱۴ اتاق و سوئیت تشکیل شده است و در سه ساختمان تاریخی واقع شده که قدمت آنها به سال ۱۶۸۱ می‌رسد و توسط کریستف تولرمر معمار و طراح داخلی مرمت شده است.  همچنین میهمانانی که شب در هتل بمانند امکان استفاده از استخر ۱۳ هکتاری را که بین سال‌های ۱۶۷۹ تا ۱۶۸۱ ساخته شده است دارند. هتل گراند کنترل ششمین ساختمان از هتل‌های لوکس اریل محسوب می‌شود که دارای آبگرم و استخر سرپوشیده ۱۵ متری است. در این هتل یک رستوران نیز واقع شده که توسط سرآشپز مشهور آلن دوکاس اداره می‌شود که منوی آن الهام گرفته از زمان لوئی چهاردهم است و غذاهای کلاسیک فرانسوی و چای عصرگاهی را ارائه می‌دهد. اتاق‌ها و سوئیت‌های هتل به شکل خاصی تزئین شده و هر بخش به‌نام یکی از افراد مشهور قدیمی نام‌گذاری شده است.  میهمانان این هتل می‌توانند همانند ساکنان قبلی این کاخ زندگی کنند و امکان داشتن خدمه اختصاصی، دسترسی به قایق‌ها، محل گلف، قصرها، تورهای خصوصی هملت، مکان‌های خاص پیاده‌روی شاهان و مناطق زندگی پادشاهانی که قبلا دیده نشده برای آنها فراهم است. همچنین امکان رزرو تماشای اختصاصی تالار آینه‌ها را بدون جمعیت دارند.  راه‌اندازی این هتل که به‌دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ به تاخیر افتاده بود، اکنون می‌تواند گردشگران را به تماشای بناهای میراثی جهان بکشاند. کاخ ورسای از قرن هفدهم توسط لوئی چهاردهم از یک شکارگاه کوچک به یک مجموعه کاخ بیش از ۶۳هزار متری با ۷۰۰ اتاق تبدیل شده است.  تکمیل این کاخ که تا پیش از انقلاب فرانسه مقر قدرت سلطنتی بوده با ۳۰ هزار کارگر حدود ۵۰ سال طول کشیده است. این مجموعه با تمام جذابیت‌های خود تا به امروز باقی‌ مانده و برخی از فیلم‌های معروف جهانی همچون «ماری آنتوانت» و مجموعه تلویزیونی «ورسای» در این کاخ ساخته شده است.  بازدید از کاخ ورسای که با همه‌گیری کرونا در سال ۲۰۲۰ تعطیل شده بود از اوایل سال‌جاری مجددا برای عموم بازگشایی شد و به‌منظور رعایت پروتکل‌های بهداشتی فرآیند زمان‌بندی خاصی را برای ورود بازدیدکنندگان به داخل کاخ تعیین کرده‌اند. به گزارش «دنیای‌اقتصاد» افتتاح هتل در یک مجموعه بزرگ تاریخی که بازدیدکنندگان بسیاری دارد فرصت استفاده از تمامی پتانسیل‌های گردشگری، افزایش اشتغال و کسب درآمد بیشتر و ایجاد علاقه‌مندی در انواع گردشگران جهت بازدید از مجموعه تاریخی و فرهنگی را ایجاد می‌کند.در دوران کرونا با رکود بازار گردشگری، جهان به سمت تغییر سبک و شیوه‌های پیشین جهت بازیابی و بهبود مجدد صنعت گردشگری پیش رفت. اختصاص دادن بخشی از یک مجموعه تاریخی مثل کاخ پادشاهان قدیمی که اکنون به شکل یک موزه درآمده به عنوان هتل و محلی برای اقامت، بازدید از این مجموعه توریستی را از انحصار گردشگران تاریخی و فرهنگی خارج می‌کند و امکان حضور انواع دیگر گردشگران همچون ماجراجویی، تفریحی، تجاری، خوراکی و... را فراهم می‌آورد که این امر علاوه بر ایجاد جذابیت برای گردشگران، منجر به افزایش درآمد برای فعالان این بخش خواهد شد.  ایران که کشوری با تمدن کهن، تاریخ و فرهنگ چندین هزار ساله متشکل از پادشاهی‌ها و فرمانروایی‌های بسیاری بوده که در سراسر کشور از بناهای تاریخی و فرهنگی بسیاری برخوردار است می‌تواند با الگوگیری از ابتکار عمل مقامات گردشگری فرانسه، از ظرفیت میراثی کشور برای «احیای سریع» نبض گردشگری بهره ببرد. این فرصت برای جذب گردشگر و توسعه بازار گردشگری به گردشگران امکان تجربه زندگی در تاریخ را می‌دهد.

ایجاد شده: 30/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 30/خرداد/1400     اخبار خارجی
کلیدی که درهای گردشگری را باز نکرد

کلیدی که درهای گردشگری را باز نکرد

به گزارش هتل نیوز، در سال ۹۲ حسن روحانی رسماً رئیس جمهور ایران شد و مردمی که به او رأی دادند و آنها که به او رأی ندادند همگی چشم انتظار تحقق وعده‌ها و شعارهای روحانی بودند. اما این شعارها و وعده‌ها چه بود و از سال ۹۲ که ۸ سال می‌گذرد تا کنون چه تعداد از آنها عملی شد؟ روحانی در وعده‌های انتخاباتی خود طی دو دوره و سال‌های ۹۲ و ۹۶ وعده‌هایی را در زمینه‌های مختلف از جمله گردشگری داد که مهمترین آنها، تسهیل بازگشت ایرانیان، لغو ویزای عراق، افزایش هر سال یک میلیون نفر به تعداد گردشگران خارجی، جذب بیشتر گردشگران خارجی، بازگرداندن اعتبار به گذرنامه ایرانی و برداشتن موانع سفر اساتید به خارج بود. وعده‌هایی که فعالان گردشگری تصور می‌کردند با انتخاب او می‌توانند به این اهداف دست پیدا کنند اما حالا با پایان دولت روحانی باید دید چقدر از این وعده‌ها محقق شده است. حسن روحانی خرداد همان سال وضع موجود اقتصادی و سیاسی و اجتماعی کشور را نقد کرد و به مردم وعده داد وقتی بر سر کار آمد، مشکلات اقتصادی و اجتماعی و سیاسی مانند بیکاری و گرانی را حل کرده و مطالبات سیاسی و اجتماعی و فرهنگی مردم را محقق کند. سال ۹۲ همزمان با مناظره ۸ نامزد انتخابات ریاست جمهوری در صدا و سیما، ۱۶ پرسش مطرح شد که یکی از این سوالات درباره اقدام مؤثر در تقویت و توسعه صنعت گردشگری در کشور بود. سوالی که مشخصاً در حوزه گردشگری بوده ولی امسال در میان سوالات به آن پرداخته نشد. اگر بتوانیم در طول یک سال ۱۰ میلیون گردشگر وارد کشور کنیم، ۱۳.۶ میلیارد دلار درآمد کسب می‌کنیم بخشی از پاسخی که سال ۹۲ حسن روحانی به آن داد این بود: «اگر ما بتوانیم در طول یک سال ۱۰ میلیون گردشگر وارد کشور کنیم، ۱۳.۶ میلیارد (دلار) درآمد کسب می‌کنیم و این مجموعه گردشگر چهار میلیون شغل ایجاد می‌کند. در حال حاضر ما سه و نیم میلیون نفر بیکار در کشور داریم که اگر ۱۰ میلیون گردشگر وارد کشور شوند مشکل اشتغال کاملاً حل خواهد شد. در صنعت توریسم باید زیربناها مثل هتل، فرودگاه و حمل و نقل را درست کنیم و همه اینها به راحتی امکان‌پذیر است. حتی اگر سرمایه‌گذار داخلی نداشته باشیم – که داریم – سرمایه‌گذار خارجی آماده است برای ما هتل بسازد و بعد از پول آن هتل برداشت می‌شود و به کشور واگذار می‌شود. فرودگاه‌های ما قابل توسعه است. مهم‌ترین مشکلی که داریم و باید حل کنیم، بحث بانکی و مسائل مالی است که به خاطر تحریم مشکل داریم و دولت باید برنامه‌ریزی کند تا پول گردشگران به نحو مناسب وارد کشور شود.» از سال ۹۲ تا کنون رقم ورود گردشگر خارجی به ایران با حرکت لاکپشتی رو به رو بود. به نحوی که تا کنون حدود ۸ میلیون گردشگر خارجی به ایران آمده است. این تعداد با شیوع ویروس کرونا عملاً به زیر صد نفر رسید. ضمن اینکه در طول ۸ سال اخیر هیچ اقدامی در جهت سرمایه گذاری، سرمایه گذاران خارجی در ایران و به خصوص در بخش اقامتی انجام نشد. مسائل مالی و حمایت‌های بانکی نیز همچنان گریبان سرمایه گذاران را می‌گیرد. روحانی در همان سال‌های اولیه ریاست جمهوری زمانی که بیشتر درباره گردشگری سخن می‌گفت بیان کرد: اگر فکر ما این است که اگر گردشگری وارد کشور شود فضای جامعه فاسد می‌شود مثل این است که ما به خودمان شک داریم. بنابراین ما نباید به جوان‌هایمان شک کنیم همه این‌ها فرهنگ‌دوست و مسلمان هستند و تحت تأثیر این‌گونه فسادها قرار نخواهند گرفت. او همچنین گفته بود که دولت تدبیر، گرانی را با فکر و برنامه کنترل و کاهش خواهد داد و بیکاری را با روش‌هایی چون توجه به صنعت، کشاورزی و گردشگری کاهش خواهد داد و بیکاری را به نُرم جهانی خواهد رساند. چهارمین مرتبه جاذبه توریسمی دنیا از آن ایران است، اما صنعت گردشگری فعال نشده است. نیاز به سرمایه‌گذاری داخلی هم نیست سرمایه خارجی هم جذب می‌شود اگر توریست وارد کشور شود. کردستان می‌تواند قطب گردشگری ایران باشد روحانی همچنین در سفری که به سنندج، ارومیه و تبریز داشت، گفته بود: اگر صنعت گردشگری در کردستان احیا شود مساله بیکاری به طور کامل حل خواهد شد. کردستان می‌توان قطبی ازقطب‌های گردشگری ایران عزیز باشد و باید کاری کنیم که صادرکننده کالا و خدمت به کشور همسایه‌مان عراق باشیم. هدیه تقلبی که روحانی از آمریکایی‌ها گرفت هفتم مهر سال ۹۲ درست چند ماه پس از اینکه روحانی روی صندلی ریاست جمهوری نشست، به نیویورک رفت و پس از بازگشت خبر از هدیه‌ای ارزشمند داد که آمریکایی‌ها به ملت ایران هدیه داده‌اند و هدف از بازپس دادن آن را بهتر شدن روابط فرهنگی ایران و آمریکا دانست. این شیردال که یک جام سیمین بود و محمد علی نجفی رئیس وقت سازمان میراث فرهنگی اعلام کرد که احتمالاً متعلق به دوره هخامنشی باشد. اما پس از چند روز کارشناسان میراث فرهنگی گفتند که این شیء تقلبی است و هیچ ارزشی ندارد! برگرداندن سر سرباز هخامنشی در پی سفر دوم روحانی به نیویورک نیز در سال ۹۷ اتفاق افتاد. تعداد زیادی هتل تا پایان سال ۹۳ به بهره‌برداری می‌رسد روحانی پنجم خرداد سال ۹۳ پس از اینکه به دیدار معاونان سازمان میراث فرهنگی وقت رفت گفت: در بخش صنایع دستی بانوان ما می‌توانند بخش بزرگی از این صنایع دستی را در داخل خانه انجام بدهند، در کنار وظیفة مادری‌شان می‌توانند بار این بخش را برای درآمد خود و عظمت کشور و هم برای صادرات بر دوش بگیرند. دولت در همة زمینه‌ها اقداماتی باید انجام بدهد و در زمینة جذب گردشگران خارجی بخشی از آن باید به عنوان صنایع توریستی مورد توجه قرار بگیرد اعم از فرودگاه‌ها، قطار، جاده‌ها، هتل‌ها و زمینه‌های جذب توریسم از لحاظ تبلیغاتی، سیاسی و اقداماتی که برای ویزا باید انجام بگیرد، در همه این زمینه‌ها دولت فعال خواهد بود، اما عمدتاً بخش خصوصی باید سرمایه‌گذاری انجام بدهد. این سازمان می‌تواند با برنامه‌هایی که دارد برای صادرات، معرفی فرهنگ و تمدن ایرانی، اسلامی و انقلابی ما و هم برای رونق صنایع دستی، فعال بشود. ارزآوری ما بیشتر خواهد شد. اشتغال افزایش پیدا خواهد کرد و همان فرهنگ و اقتصادی که امسال باید بیشتر مورد توجه باشد، تحقق پیدا خواهد کرد. اتفاقاً این سازمان می‌تواند در زمینه فرهنگ و اقتصاد فعال باشد و در اجرای اقتصاد مقاومتی این سازمان باید به وظایف خودش عمل بکند. قرار بود تا ساختار مناسبی برای این وزارتخانه تبیین شود اما با گذشته دو سال و چندین بار تغییر در ساختار، هنوز به شاکله اصلی نرسیده و هنوز ساختاری متناسب با وزارت میراث فرهنگی شکل نگرفته است ما می‌توانیم در سایه فعالیت این سازمان و بخش خصوصی شرایط بهتری را برای جذب گردشگر و صادرات بیشتر صنایع دستی و هم برای اشتغال بیشتر جوان‌های عزیز فراهم کنیم. برای اینکه از همه این آثار چه مذهبی، چه تاریخی به خوبی استفاده کنیم، دولت باید سرمایه‌گذاری کند؛ هم برای حفظ و مرمت این آثار و معرفی این آثار به دنیا که مردم بشناسند و جذب بشوند و هم زمینه برای حضور و ورود گردشگران از لحاظ سیاسی (مسائل مربوط به ورود و خروج آنها به کشور) و همچنین سرمایه‌گذاری‌هایی در بخش حمل و نقل و اسکان باید انجام بگیرد. دولت در این زمینه مصمم است و اقدامات خوبی شروع شده است. ان‌شاءالله تعداد زیادی هتل تا پایان امسال به بهره‌برداری می‌رسد. برای سال‌های آینده از سرمایه‌گذاران بخش‌های مختلف مخصوصاً بخش‌های خصوصی در این حوزه دعوت می‌کنم. دولت هم در این زمینه از طریق صندوق کمک خواهد کرد برای اینکه بتوانیم زمینه را فراهم بکنیم و ان‌شاءالله همین‌طور که در دو ماهه اول شاهد ۳ برابر شدن در بخشی از زمینه‌ها برای جذب گردشگر هستیم، در ادامه سال هم بتوانیم این روند را ادامه بدهیم. سالی یک میلیون گردشگر اضافه می‌شود اردیبهشت سال ۹۶ روحانی که قصد داشت برای دولت دوازدهم هم کاندید شود در اولین برنامه تبلیغاتی خود وعده دیگری داد و گفت: تصمیم دولت بر این است که سالانه یک میلیون نفر بر گردشگری کشور بیافزاید. سال ۹۶ او گفت: بازگشت عزت به پاسپورت ایرانی یکی از وعده‌های حسن روحانی رئیس دولت یازدهم به مردم بود. وی در یکی از برنامه‌های تلویزیونی خطاب به مردم ایران گفت: به همه هموطنان قول می‌دهم که افتخارات بزرگان ایرانی که برخی کشورهای همسایه آن را تصاحب کردند برگردانم و احترام پاسپورت ایرانی نیز برگردانده می‌شود. مخالفت با وزارت شدن سازمان میراث فرهنگی در مدتی که روحانی رئیس جمهور بود، محمد علی نجفی، مسعود سلطانی فر، زهرا احمدی پور، علی اصغر مونسان به عنوان رؤسای سازمان میراث فرهنگی انتخاب شدند. همچنین با اینکه دولت اصلاً قصد نداشت که سازمان میراث فرهنگی به وزارتخانه تبدیل شود و دلیل خود را هم بزرگ شدن دولت می‌دانست اما در نهایت با تصویب نمایندگان مجلس، سازمان میراث فرهنگی در مرداد سال ۹۸ به وزارت تبدیل شد و علی اصغر مونسان هم به عنوان وزیر در آن فعالیت کرد. از آن زمان قرار بود تا ساختار مناسبی برای این وزارتخانه تبیین شود اما با گذشته دو سال و چندین بار تغییر در ساختار، هنوز به شاکله اصلی نرسیده و هنوز ساختاری متناسب با وزارت میراث فرهنگی شکل نگرفته است چون یک بار به عنوان مثال گردشگری با معاونت سرمایه گذاری ترکیب می‌شود و بار دیگر جدا کار می‌کند هنوز هم خیلی از کارمندان این وزارتخانه نمی‌دانند در نهایت ساختار این وزارت به چه شکل و شمایلی رسید. مشکلات یک قرن گذشته در دولت دوازدهم ۲۹ خرداد ۱۴۰۰ حسن روحانی در جلسه هیأت دولت با تبریک به ابراهیم رئیسی به عنوان منتخب مردم گفت که ۴۵ روز دیگر پایان مأموریت دولت دوازدهم خواهد بود. من افتخار می‌کنم در دولتی بودیم که سخت‌ترین ایام تاریخ ایران را شاهد بودیم و بار مسئولیت را در طول یک قرن گذشته حمل کردیم و روزهای سختی را پشت سر گذاشتیم. منظور روحانی از روزهای سخت، موضوعاتی از قبیل تحریم‌ها و همزمانی آن با شیوع ویروس کرونا بود. غیر از آن اتفاقاتی مانند سیل و سقوط هواپیما و شهادت سردار سلیمانی نیز موجب شد تا از سال ۹۸ تا کنون صنعت گردشگری ایران زمین بخورد و فعالان صنایع دستی نیز به بدترین وضعیت دچار شوند. آخرین وعده رئیس جمهور دولت دوازدهم در آخرین وعده‌های خود در زمینه گردشگری گفته است: در ۶ ماهه اول سال ۱۴۰۰ هم با مشکلاتی روبرو هستیم اما در عین حال این نوید را می‌دهم که وضع گردشگری در ماه‌های پایانی امسال وقتی واکسیناسیون در سراسر کشور انجام بگیرد شرایط جدیدی می‌شود و همه این زحماتی که مردم و بخش دولتی و خصوصی کشیدند در پایان امسال شاهد بهره برداری خواهند بود. رئیسی و گردشگری حالا سید ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس جمهور ایران انتخاب شده است. رئیس جمهوری که ۴۴ روز دیگر بر این صندلی خواهد نشست، تاکنون هیچ وعده‌ای در شعارهای انتخاباتی خود در حوزه گردشگری نداشته است جز اینکه کمیته گردشگری در ستاد انتخاباتی دارد و این کمیته هم هر از گاهی یک برنامه تبلیغاتی تهیه کرده و کارشناسان قدیمی سازمان میراث فرهنگی را دور هم جمع کرده تا بتواند ساختاری دیگر برای وزارت میراث فرهنگی تعریف و پیشنهاد کند. البته باید دید وعده رئیسی درباره اینکه ترکیب کابینه او ارتباطی با ستادهای انتخاباتی او ندارد در حوزه گردشگری چه خواهد شد؟ اکنون باید منتظر ماند و دید که دولت رئیسی چه برنامه‌ای برای توسعه صنعت گردشگری و تقویت میراث فرهنگی و صنایع دستی ایران دارد چون تا کنون برنامه مشخصی از سوی وی ارائه نشده است.

ایجاد شده: 30/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 30/خرداد/1400     اخبار داخلی
آینده گذرنامه کووید

آینده گذرنامه کووید

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از گاردین، بسیاری از افراد استدلال می‌کنند که گذرنامه‌های کووید ـ تأییدیه‌هایی که نشان می‌دهد آیا کسی واکسن زده یا نتیجه تست کرونایش منفی بوده یا به کووید ایمنی دارد ـ راهگشا نیست. ما در آخرین گزارشی که در انجمن سلطنتی لندن منتشر کرده‌ایم، نتیجه گرفته‌ایم که این گذرنامه‌ها در بعضی موارد می‌توانند راه‌حل معقولی باشند اما فقط اگر با معیارهای مشخصی منطبق باشند. اصل مطلب این است که این گذرنامه‌ها چطور و کجا به کار روند. در مورد سفرهای بین‌المللی، که زیرساخت‌های تست کووید و سیستم «کارت زرد» در حال حاضر به راه افتاده است، گذرنامه کووید اقدامی منطقی به نظر می‌رسد. دولت بریتانیا نیز گذرنامه کووید را دست‌کم برای گردهمایی‌های بزرگ مثل مسابقات ورزشی در دستور کار قرار داده است. اوایل ماه آوریل امسال، وقتی تیم ورزشی «تگزاس رنجرز» در استادیوم بیس‌بالی که تمام بلیت‌هایش فروخته شده بود بازی می‌کرد، ما نگاهی انداختیم به اینکه وقتی درهای استادیوم‌ها بدون محدودیت باز می‌شود چه اتفاقی می‌افتد: هیچ فاصله‌گیری اجتماعی‌ای انجام نشده بود و تعداد کمی از افراد ماسک زده بودند ـ همه این اتفاقات هم در زمانی رخ می‌داد که ابتلاها اوج گرفته بود و فقط گروه کمی از جمعیت کشور دوز دوم واکسن را دریافت کرده بودند. گذرنامه کووید وقتی می‌تواند در رویدادهای بزرگ به کار بیاید که در کنار سایر اقدامات همچون تهویه هوا و فاصله‌گیری اجتماعی و تست ابتلا و سیستم رهگیری مبتلایان انجام شود. اما در این صورت هم باید معیارهای مشخص ایمنی و ابتلا در مورد آن لحاظ شود. برای اینکه نشان بدهیم آیا کسی به کووید مبتلاست چهار راه وجود دارد: تأییدیه واکسیناسیون یا نتیجه تست PCR، تست تشخیص سریع LFT یا تست آنتی‌بادی است. ما در گزارش‌مان نتیجه گرفتیم که فقط تأییدیه واکسیناسیون یا نتیجه تست PCR می‌تواند معیار مناسبی برای صدور گذرنامه کووید باشد. دلیلش این است که تست‌های آنتی‌بادی معیار معتبری برای ابتلا نیست و تست LFT برای تشخیص ابتلا در افرادی که مبتلا هستند اما میزان کمی از ویروس در بدن‌شان هست مؤثر نیست. این تست دوم به‌خصوص زمانی می‌تواند نامعتبر باشد که توسط یک متخصص گرفته نشده باشد. دولت به‌درستی خط‌قرمزهایی را برای خود در نظر گرفته است. تأییدیه واکسن هیچ‌وقت برای خدمات اساسی مثل سوپرمارکت‌ها و حمل‌ونقل لازم نیست. ولی ورود به درگاه‌های غیرضروری ازجمله رستوران‌ها و کافه‌ها جایی است که این معیار را باید در نظر گرفت. نخست‌وزیر بریتانیا اخیراً گفته است که دیوارهای بین مردم در کسب‌وکارهای برچیده خواهد شد بدون اینکه بگوید کجا گذرنامه‌های سلامتی لازم خواهد بود. اما صاحبان کسب‌وکارها ممکن است احساس کنند حکومت در عوض اینکه دیوارها را بردارد، دارد خودش را به‌جای دیوارها می‌نشاند.   هیئت وزیران ممکن است بخشی از مسئولیت اجرای گذرنامه کووید را بر عهده برخی از کسب‌وکارها بیندازند ولی این کار در مسایل حقوقی و اخلاقی گیر خواهد کرد. برای نمونه، کمیسیون فرصت‌های برابر اشتغال در آمریکا اخیراً به کسب‌وکارها اطلاع داده است که اگر کارمند یا کارگری نتواند به‌علت معلولیت یا عقاید مذهبی واکسن بزند و کسب‌وکار قادر نباشد اقدام بیشتری برای او بکند، از نظر قانونی مجاز است که آن‌ها را از مجموعه نیروهای کار خود کنار بگذارد. این‌ها فقط چند مورد از مواردی است که گذرنامه‌های کووید با آن روبه‌رو خواهند شد. ضروری است اطمینان حاصل شود از اینکه گذرنامه کووید نابرابری را ایجاد نمی‌کند یا آن را وخیم‌تر نمی‌سازد، به‌ویژه در بین کسانی که شاید برای تست‌دادن یا واکسیناسیون تعلل می‌کنند. این گذرنامه‌ها سؤالاتی را نیز از فناوری‌ای که به کار می‌برند و ابعاد داده‌ای که جمع می‌کنند به وجود می‌آورند. آیا این گذرنامه‌ها در امتداد ابزارهای مختلف و اپلیکیشن وزارت بهداشت کار می‌کنند؟ چطور می‌شود از جعل گذرنامه کووید جلوگیری کرد؟ و این گذرنامه‌ها چطور می‌توانند تضمین کنند که داده‌های افراد امن می‌ماند؟ دولت نیز باید روشن سازد که آیا مایل است این گذرنامه‌ها طلیعه تولد نظام بهداشت دیجیتال باشد یا اینکه مثل آنچه در کشورهایی مثل دانمارک اعمال شده، تأییدیه‌های کووید فقط گذرنامه‌هایی است که به‌زودی اطلاعات آن پاک خواهد شد. همه این‌ها سؤالاتی است که به‌روشنی باید به آن‌ها پاسخ داده شود. تأییدیه‌های کووید می‌تواند به اطمینان جوامع از سلامتی مردم بیفزاید اما فقط وقتی که آ‌ن‌ها معیارهای لازم را رعایت کرده باشند. دو نوع گذرنامه واکسیناسیون ویروس کرونا در بریتانیا اولین کمپین ایمن‌سازی دسته‌جمعی در جهان برای محافظت در برابر کووید ـ 19 با استفاده از واکسن‌هایی است که در پاسخ به دنیاگیری کووید-۱۹ در بریتانیا ساخته شده‌است. واکسیناسیون از ۸ دسامبر ۲۰۲۰ آغاز شد. این دو واکسن که در حال حاضر استفاده می‌شود با مشارکت فایزر و بیوان‌تک (واکسن فایزر ـ بیوان‌تک) و دانشگاه آکسفورد و آسترازنکا (واکسن آکسفورد ـ آسترازنکا) ساخته شده ‌است. سومین مورد تأیید شده اما هنوز اجرایی نشده توسط مدرنا (واکسن مدرنا) ساخته شد. تا تاریخ ۷ فوریه ۲۰۲۱، پنج واکسن دیگر کووید ـ 19 به‌سفارش این برنامه در مراحل مختلف توسعه وجود دارد. در این برنامه براساس سن، مرحله یک از عرضه آسیب‌پذیرترین افراد است. دریافت دوزهای دوم به تأخیر انداخته شد تا افراد بیشتری بتوانند اولین دوز خود را دریافت کنند. هدف برای دادن هر دوز به ۱۵ میلیون نفر در چهار گروه اولویت اول تا اواسط فوریه ۲۰۲۱ اعلام شد و در ۱۴ فوریه این امر محقق شد. تا ۱۵ آوریل به پنج گروه بعدی واکسن داده شد، به این معنی که در آن زمان ۳۲ میلیون دوز تجویز شد. محل واکسیناسیون شامل اقدامات پزشک عمومی، خانه‌های مراقبت و داروخانه‌ها و همچنین بیمارستان‌ها است. باید گفت که دولت در بحث درباره اینکه در این همهمه کووید چه چیزی خوب است یا نه، گذرنامه سلامتی یا گذرنامه واکسن را هم در مقام یک راهکار ارایه کرده و بحث درباره آن بالا گرفته است. طبیعی است که مثل هر بحث دیگری، بخشی از مردم با آن موافق‌اند و برخی مخالف‌اند. تأییدیه‌هایی که به مردم اجازه می‌دهد وارد مکان‌های شلوغی شوند که احتمال ابتلای آن‌ها به کووید زیاد است، می‌تواند به دو صورت صادر شود: گذرنامه کووید که نشان می‌دهد نتیجه تست اخیر کرونای فرد چه بوده و گذرنامه واکسن که نشان می‌دهد فرد واکسن زده است. بیاییم روی گدرنامه واکسن متمرکز شویم. اول یک تمایز اساسی را در نظر بگیریم: یک دنیا تفاوت هست بین نیاز به واکسنی که برای فعالیت‌هایی که به‌نظر اساسی نمی‌آیند زده می‌شود و نیاز به واکسنی که برای انجام فعالیت‌های روزمره لازم و اساسی است. در مورد اول، واکسیناسیون یک امر انتخابی است اما در مورد دوم، واکسن زدن یک اقدام به‌شدت واجب است. وقتی افراد می‌بینند که واکسن یک امر ضروری برای انجام فعالیت‌هیا اجتماعی روزمره است (رفتن به کافه، یا حتی رفتن به سر کار) دو پیامد برایشان پیش می‌آید: آن‌هایی که واکسن نمی‌زنند، عملاً از جامعه حذف می‌شوند. آن‌ها این حذف اجباری از جامعه را به این چشم می‌بینند که دارند کنترل می‌شوند و مجبورشان می‌کنند که واکسن بزنند. واکسیناسیون می‌تواند کاری قلمداد شود که توسط مردم و برای مردم انجام می‌شود. در عوض، واکسن می‌تواند چیزی باشد که از یک نهاد خارجی بر مردم تحمیل می‌شود ـ و بنابراین مقامات سیاسی و همچنین بهداشتی با انجام آن و در چشم مردم در نقش یک «دیگری» ظاهر شوند. تمام این مسایل می‌تواند در مردم خشم ایجاد کند و مردم را به این نقطه برساند که با نرفتن زیر بار واکسن دوباره استقلال و خودمختاری‌شان را به دست آورند. این خودش به اندازه کافی بد است ولی وقتی که مثل یک شکاف بین افرادی که واکسن زده‌اند و آن‌هایی که واکسن نزده‌اند رفتار کند، سنگ مشکلات در چاهی می‌افتد که بیرون‌آوردن آن کار بسیار دشواری خواهد بود. این شکاف هم تصادفی نیست: به‌روشنی نمودار شکاف اجتماعی موجود است. در بریتانیا، کسانی که رابطه بدتری با مقامات دارند، نرخ واکسیناسیون کمتری هم دارند. افزایش فقر رابطه محکمی با کاهش واکسیناسیون دارد. اقلیت‌های قومی، به‌خصوص سیاه‌پوستان، نگرانی‌های بیشتری بابت واکسن‌های کووید دارند. آن‌ها تجربه تاریخی دردناکی که داشته‌اند، باید متقاعد شوند که واکسن به‌نفع آن‌ها و برای رفاه و سلامتی آ‌ن‌ها عرضه شده است، نه برای کنترل آ‌ن‌ها. گذرنامه‌های سلامتی می‌تواند اهمیت واکسن را تحت‌الشعاع قرار دهد و نگرانی‌هایی را به وجود بیاورد که اقلیت‌های قومی براساس تجربه تاریخی خود در زدن آن تأمل و تعلل کنند. آن‏ها همچنین روایت افراد هوادار جنبش‌های ضد واکسن را پیش می‌برند، جنبش‌هایی که هواداران‌شان می‌گویند در واکسیناسیون بیش از آنکه سلامتی مطرح باشد، بحث کنترل افراد اهمیت دارد. زدن واکسن توسط اکثریت جامعه یک امر مهم و حیاتی است و برای اینکه بیماری کنترل شود باید بخش اعظمی از مردم آن را زده باشند اما چنین روایت‌هایی از واکسن که تعداد چشمگیری از افراد را بدبین می‌کند و از سیاست‌های رسمی دور می‌کند، باعث می‌شود خیلی از آن‌ها در مقابل واکسن زدن مقاومت یا تعلل کنند و در نتیجه فوریت درمان بیماری با واکسن تحت تأثیر قرار بگیرد. بی‌عدالتی در واکسیناسیون به‌اضافه گذرنامه واکسن به نژادپرستی واکسن تعبیر می‌شود. به همین علت است که ما باید فوراً کیت‌های این گذرنامه‌های واکسن را کنار بگذاریم و در عوض، تجربیات سلامت عمومی که سال‌هاست به آن رسیده‌ایم: سلامت وابسته است به همکاری پایدار جامعه. گذرنامه‌های واکسن هم سلامت فیزیکی و هم سلامت جامعه ما را به خطر می‌اندازد.

ایجاد شده: 29/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 29/خرداد/1400     اخبار خارجی
برگزاری نشست بررسی لغو روادید سفرهای گروهی روسیه

برگزاری نشست بررسی لغو روادید سفرهای گروهی روسیه

به گزارش هتل نیوز و به نقل از مهر،  نشست بررسی لغو روادید سفرهای گروهی روسیه که چندی پیش توسط علی اصغر مونسان وزیر میراث فرهنگی و رئیس آژانس فدرال روسیه به امضا رسید، در فضای مجازی با حضور کارشناسان ایرانی و فعالان گردشگری در روسیه به بحث و تبادل نظر گذاشته شد. در این نشست افشین یوسفی یکی از فعالان گردشگری در کشور روسیه بیان کرد: در سالهای گذشته نیز از کلمه تسهیلات در سفرهای گروهی نام برده می‌شد اما اکنون رسانه‌ها از لغو روادید خبر داده‌اند در صورتی که لغو روادید برای همه مسافران روسیه امکانپذیر نیست بلکه تنها این امتیاز به گروه‌هایی که با آژانس‌ها سفر می‌کنند، داده شده است. هر زمانی که می‌خواهند تسهیلاتی بگذارند باید همه جوانب را بسنجند. به عنوان مثال در چنین مواقعی تسهیلات برای سفرها و ویزا داده می‌شود اما هماهنگی با مرزبانی‌ها وجود ندارد و یا اینکه سخت گیری در مرزبانی‌ها بیشتر می‌شود. برفرض که این قرارداد به سرانجام برسد در نهایت برای توریست عادی فایده‌ای ندارد. بنابراین مسافر باید ۸۰ دلار برای سفر انفرادی بدهد. آژانس‌ها هم به هر حال این ۸۰ دلار را از مسافر می‌گیرند و به سود خودشان می‌شود. من فکر نمی‌کنم تفاوتی ایجاد شده باشد. در ادامه این نشست عماد عاشوری از فعالان دیگر حوزه گردشگری روسیه اظهار داشت: این کشور حتماً بعد از لغو روادید گروهی شرایط خاصی را تعیین می‌کند چون برخی از ایرانیان ممکن است از موضوع لغو روادید سوءاستفاده کنند و به روسیه رفته تا خروج غیرقانونی داشته باشند. به این دلیل این کشور مسائل امنیتی را بیشتر خواهد کرد. شاید از ۶۰ شرکتی که انتخاب شده باشند، ضمانت‌های خاص بگیرند. من در واقع نمی‌توانم باور کنم که این قرارداد اجرایی می‌شود. چون تاکنون چند بار امضا شده است. وی افزود: جذابیت‌های سفر به ایران برای خیلی از روس‌ها مهم است. ایران کشوری است که فاصله برف بازی و شنا کردن در آن یک ساعت است. افشین یوسفی که در روسیه فعالیت دارد نیز ادامه داد: ۸۰ درصد توریست‌هایی که از روسیه به ایران می آیند، پلاژ می‌خواهند. بلیت هواپیما نیز گران است پس به سوچی برای اسکی می‌رود. در ادامه شهرام معین فر هم از فعالان گردشگری بیان کرد: ما آنقدر که توریست ایرانی به ترکیه می‌فرستیم، توریست ترک به ایران نداریم. بیشتر روس‌ها به دنبال آفتاب هستند ولی ما این شرایط را در ایران نداریم. توریست روسی خرج می‌کند اما اقتصادی به سفر می‌رود. شاید در گران‌ترین هتل‌ها اقامت کنند اما می‌خواهند با پرواز ارزان جابجا شوند و به جای کویرگردی در ایران به امارات می‌روند که نزدیکتر و ارزان‌تر است. روسیه هم برای توریست ایرانی شرایط خاصی می‌گذارد. توریست ارزان ایرانی هم سعی می‌کند به جای روسیه به ترکیه و کشورهای دیگر که پروازهای آفر دارد، برود. در ادامه این نشست، حرمت الله رفیعی رئیس انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی ایران گفت: لغو روادید گروهی اتفاق خوبی است. بازار روسیه جزو ۱۰ کشور اول ایران بود که فعالیتی در آن نداشتیم و درباره آن آشنایی کافی را نیز کسب نکردیم. احساس می‌کنم این کار باید زودتر انجام می‌شد. اینکه ما از کشور روسیه توریست به ایران بیاوریم به این معنا نیست که روس‌ها پذیرای کشور ما نیستند بلکه ایران هم برای آنها جذابیت دارد. از طرفی متقاضی سفر به روسیه هم زیاد است. امیدوارم شرایط فعلی و قراردادی که بسته شده، به زودی اجرایی شود و در حد یک پروتکل نباشد. از طرف دیگر اگر پروازهایی که در حال انجام است، نتوانند مسافر داشته باشند به مشکل بر می‌خورند. گردشگری در دنیا به معنای گذشته فعال نیست اما اکنون در حال انجام است. تقریباً هتل‌های ۵ ستاره تاپ ترکیه بیش از ۵۰ درصد ضریب اشغال داشته‌اند ولی در ایران کوتاهی‌هایی انجام شده و برخی می‌گویند که گردشگری باعث شیوع کروناست در حالی که هم اکنون تجمعات در رقابت‌های انتخاباتی انجام می‌شود و کسی جلوی آن را نمی‌گیرد. محمد محب خدایی معاون گردشگری سابق درباره این قرارداد بیان کرد: در واقع لغو ویزایی صورت نگرفته است. لغو ویزا زمانی است که مسافر توری را خریداری کرده باشد و پول ویزا ندهد. ایران جز بازار هدف روسیه نیست. حتی وقتی ترکیه با روسیه مشکل داشت باز هم نتوانستیم بازار هدف روسیه شویم. ترکیه از آژانس‌های داخلی استفاده نمی‌کند بلکه آژانس‌های ایرانی هستند که سالی دو میلیون مسافر به ترکیه می‌فرستند. آنها مدل برنامه ریزی شأن را تغییر دادند. روسیه هم به دنبال این است که آژانس‌های ایرانی فعال شوند. زمانی که دو گروه بزرگ روسی به کیش آمدند، ما متوجه شدیم که آنها پلاژهای جدای نمی‌خواهند. بنابراین توریست درمانی، تفریحی یا تاریخی روسیه نمی‌تواند جزو بازار هدف برای جذب شأن به ایران باشد. در مقابل این سخن، سجاد شالیکار از فعالان گردشگری ایرانی گفت: ایران بازار هدف کجا هست؟ باید خودمان کار کرده و توریست جذب کنیم. موضوع دیگر اینکه ما اصلاً از سفر آقای وزیر به روسیه خبر نداشتیم اگر قرار است آژانس‌ها جذب توریست داشته باشند باید از این رویداد با خبر می‌شدند شاید با همکارانشان در روسیه رایزنی می‌کردند اما ما یکباره در خبرها شنیدیم که لغو روادید گروهی اتفاق افتاده است. وی افزود: ما هنوز نمی‌دانیم جزو لیست شرکت‌های انتخابی برای بازار روسیه هستیم یا نه. می‌دانیم سهم ورودی کار و خروجی کار چقدر است. این روال‌ها باید درست شود. مصطفی سرویس عضو هیأت مدیره جامعه تورگردانان ایران هم گفت: من هم معتقدم اگر قرار است آژانسی با روسیه کار کند باید آنهایی باشند که این بازار را می‌شناسند. خبری را شنیدم مبنی بر اینکه به زودی پرواز مستقیم تهران و اصفهان به مسکو راه اندازی می‌شود. محمد ابراهیم لاریجانی مدیرکل سابق بازاریابی و تبلیغات گردشگری نیز گفت: دوستان بر چه اساسی می‌گویند ایران جزو بازار هدف روسیه نیست ترکیه زمانی که در چین کار کرد تنها بعد از چهار سال حدود هزار چینی جذب کرد اما الان این آمار به چند صد هزار نفر رسیده است. ما همین الان هم از روسیه ۲۰ هزار گردشگر داریم. ما تا به حال خود را عرضه نکرده‌ایم. با این وجود اشتیاقی برای سفر به ایران هست. می‌توانیم گوشه‌ای از این بازار را داشته باشیم اگر آژانسداران بتوانند خود را در روسیه عرضه کنند. عباس پیرمرادیان از راهنمایان باسابقه گردشگری هم گفت: خیلی دنبال این نباشید که گردشگر زیادی به ایران بیاید چون وقتی بعد از برجام تعداد توریست‌ها زیاد شد ما دیگر جای خالی در هتل‌ها پیدا نمی‌کردیم. حرمت الله رفیعی رئیس انجمن دفاتر مسافرتی هم پاسخ داد: رانت زمانی ایجاد می‌شود که دفاتر گزینشی انتخاب شوند. وقتی به هر وقتی مجوز کار دادیم که در حوزه داخلی و خارجی فعالیت کند نگفتیم به چه کشورهایی مسافر ببرد یا بیاورد. وقتی رانت بوجود بیاید بخشی از پتانسیل ما از بین می‌رود. وقتی می‌گویند تنها چند آژانس کار کنند رقابت سالم از بین می‌رود. چرا دولت باید تعیین کند که چه کسی کجا کار کند؟ در جاهای دیگر این تصمیم گیری برای بخش خصوصی جواب مثبتی نداشته است. ما برای ورود و خروج توریست باید در هر کشوری دفتر مشترک داشته باشیم تا هر دفتری که می‌خواهد فعالیتی کند از طریق آن دفتر باشد. آن دفتر هم برای همه آژانس‌هایی است که آمده‌اند در آن کشور کار کنند. برخی از دوستان فکر می‌کنند که این کشورها سهم آنهاست و فقط آنها باید در آن کشور کار کنند در صورتی که نباید این طور باشد.

ایجاد شده: 27/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 29/خرداد/1400     اخبار داخلی
رکورد جدید از رکود سفر خارجی

رکورد جدید از رکود سفر خارجی

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، سازمان جهانی گردشگری در آخرین گزارش خود از وضعیت بازار گردشگری در سه ماه نخست ۲۰۲۱ از کاهش تعداد گردشگران حتی بیشتر از سال ۲۰۲۰ خبر داد که البته با تکیه بر واکسیناسیون عمومی امید بر بهبودی آرام این بازار را همچنان انتظار دارد. ورود گردشگران بین‌المللی در دوره سه ماه ژانویه تا مارس ۲۰۲۱ در مقایسه با سال ۲۰۲۰ حدود ۸۳ درصد کاهش یافته است که این امر ناشی از بالا بودن محدودیت‌های سفر و پایین بودن اعتماد و اطمینان مسافران به سفر به‌دلیل شیوع گسترده کرونا بوده است. این روند کاهشی به‌دنبال افت بی‌سابقه ۷۳ درصدی در سال ۲۰۲۰، بدترین سال ثبت شده برای گردشگری بین‌المللی است. این کاهش شدید نشان‌دهنده از دست دادن حدود ۱۸۰ میلیون گردشگر خارجی در مقایسه با مدت مشابه در سال ۲۰۲۰ است و این رقم در مقایسه با سال ۲۰۱۹ کاهش ۲۶۵ میلیون نفری را نشان می‌دهد. حجم سفرهای بین‌المللی همچنان ۸۸ درصد کمتر از سه ماه اول سال ۲۰۱۹ یعنی مقطع پیش از همه‌گیری است. همچنین درآمد گردشگری بین‌المللی در سال 2020 حدود 930 میلیارد دلار کاهش پیدا کرده که با توجه به کاهش سفرهای جهانی، 64 درصد کاهش درآمدی را تجربه کرده است. گردشگران بین‌المللی در سال گذشته حدود 536 میلیارد دلار در مقاصد هزینه کرده‌اند که این مبلغ یک‌سوم هزینه‌های سال 2019 با رقم 1466 میلیارد دلار بوده است. براساس این آمارها، آسیا و اقیانوسیه با کاهش 94 درصدی در سه ماه نخست 2021، همچنان نسبت به سایر مناطق بیشترین میزان رکود را تجربه کرده است. این روند کاهشی برای اروپا با افت 83 درصدی، آفریقا کاهش 81 درصدی، خاورمیانه افت 78 درصدی و قاره آمریکا کاهش 71 درصدی برآورد شده است. اگرچه داده‌های ماه مارس آمار کمتر از 65 درصد کاهش در مقایسه با مارس 2020 را نشان می‌دهد اما در مقایسه با سال 2019 کاهش قابل‌توجه 88 درصدی را تجربه کرده است. بسیاری از کشورها محدودیت‌های سختگیرانه سفر از اواخر سال 2020 را به‌دلیل بدتر شدن اوضاع بیماری همه‌گیر با افزایش موارد انواع جدید مجددا اعمال کردند. این محدودیت‌ها شامل آزمایش اجباری، قرنطینه، ممنوعیت مقررات رفت و آمد، ممنوعیت‌های محلی و در برخی موارد بسته شدن کامل مرزها است. در اوایل فوریه 2021 حدود 32 درصد از مقصدهای جهان به‌طور کامل برای گردشگران بین‌المللی بسته بودند و 34 درصد دیگر محدودیت‌های جزئی برقرار کردند. علاوه بر این میزان واکسیناسیون در کشورها و مناطق کندتر از حد انتظار و کاملا نامتوازن بوده است. باتوجه به این شرایط در تمام مناطق جهان در سه ماه نخست سال شاهد کاهش چشمگیر در گردشگران ورودی بوده‌ایم. در چند منطقه جهان شاهد کاهش 90 تا 100 درصدی بوده‌ایم که در آسیا و اقیانوسیه بیشتر به چشم می‌خورد. اروپای مرکزی و شرقی، اروپای جنوبی و مدیترانه‌ای، آمریکای مرکزی، آفریقای شمالی و صحرای جنوبی کاهش زیر 80 درصدی داشته‌اند. مقاصد حوزه کارائیب با افت 61 درصدی کمترین میزان کاهش را در بین سایر مناطق در سه ماه اول 2021 تجربه کرده است. زیرا چندین مقصد این منطقه جزیره‌ای عملکرد بهتری در ماه مارس داشته است. اما چند کشور در ژانویه تا مارس 2021 حتی میزان کاهش را به کمتر از 50 درصد رسانده‌اند که می‌توان به مکزیک، جمهوری دومینیکن، پورتوریکو، ماکائو، مالدیو، آلبانی و بلغارستان اشاره کرد. با این‌حال طبق بررسی‌های کارشناسان سازمان جهانی گردشگری ایجاد اعتماد به بازار گردشگری طی ماه‌های مه تا آگوست 2021 در حال افزایش است. سرعت واکسیناسیون در برخی از بازارهای اصلی و همچنین سیاست‌های ایمن‌سازی گردشگری به‌ویژه گواهینامه سبز دیجیتال اتحادیه اروپا، امیدها را برای بازگشت برخی از بازارها افزایش داده است. با وجود این به‌دلیل افزایش انواع جدید ویروس کرونا و شیوع مداوم بیماری همه‌گیر محدودیت‌های سفر همچنان وجود دارد. در واقع بازگشت بازار گردشگری به ادامه روند واکسیناسیون، شروع مجدد ایمن و مسوولانه گردشگری با واکنش هماهنگ بین کشورها در مورد محدودیت سفر، پروتکل‌های ایمنی استاندارد و ارتباطات موثر بستگی دارد. با توجه به نامشخص بودن وضعیت 2021 حدود 60 درصد از متخصصان زمان بازیابی گردشگری بین‌المللی را در سال 2022 می‌دانند این درحالی است که در نظرسنجی اولیه در ژانویه 50 درصد احتمال بازگشت در سال 2022 را می‌دادند همچنین حدود 40 درصد از آنان بازگشت گردشگری را در نیمه دوم سال 2021 برآورد می‌کنند که این رقم در ژانویه 50 درصد بوده است. متخصصان بازگشت به سطح پیش از کرونا را نیز مورد ارزیابی قرار داده‌اند و حدود 49 درصد از آنها بازگشت به سال 2019 را در سال 2024 یا بعد از آن برآورد می‌کنند و تنها 37 درصد بازگشت به سطح پیش از همه‌گیری را در سال 2023 می‌دانند. این درحالی است که در نظرسنجی ژانویه حدود 47 درصد از کارشناسان معتقد به بازگشت گردشگری در سال 2023 بودند. سازمان جهانی گردشگری در اوایل سال 2021 در پیش‌بینی‌های خود دو سناریو را مطرح کرده بود که احتمال بازگشت را از ماه ژوئیه یا سپتامبر برآورد کرده که میزان کاهش را به 55 درصد یا 67 درصد می‌رساند. اما با توجه به نتایج ضعیف در سه ماه اول 2021، سناریوها نیز به سمت ارقام پایین تجدیدنظر کرد. در سناریوی اول جهش را همچنان از ماه ژوئیه می‌دانند که ورودی‌های بین‌المللی با افزایش 40 درصدی در سال 2021 نسبت به 2020 همراه خواهد بود، اگرچه همچنان 63 درصد کمتر از سطح پیش از کرونا در سال 2019 است. سناریوی دوم که جهش را در ماه سپتامبر درنظر می‌گیرد با 10 درصد افزایش ورود در مقایسه با سال 2020، کاهش 75 درصدی نسبت به سال 2019 خواهد داشت. درحالی‌که تقاضا برای گردشگری بین‌المللی به‌شدت کاهش یافته و همچنان تحت فشار است، گردشگری داخلی در چندین بازار بزرگ همچون چین و روسیه رشد قابل‌توجهی داشته به‌طوری‌که سفرهای هوایی به سطح پیش از کرونا در سال 2019 رسیده است و همچنان به رشد خود ادامه می‌دهد. مسافران چینی در تعطیلات یک هفته‌ای جشنواره عید چینی‌ها که در 17 فوریه به پایان رسید، 256 میلیون سفر داخلی داشته‌اند که طبق اعلام وزارت گردشگری چین، نسبت به مدت مشابه در سال 2019 افزایش 75 درصدی داشته است. منبع ؛ دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 26/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 26/خرداد/1400     اخبار خارجی
فشار ثانویه به هتل‌های خالی

فشار ثانویه به هتل‌های خالی

به گزارش هنل نیوز،  ابتدای اسفند ۱۳۹۸ هیچ‌کس گمان نمی‌کرد اپیدمی و شیوع کرونا چنین دامنه‌دار و طولانی باشد،‌ از این رو صاحبان هتل‌ها گرچه ناچار به بازپرداخت هزینه‌های رزرو مسافرانی که برای تعطیلات نوروز برنامه‌ریزی کرده بودند شدند اما امید داشتند چند ماه بعد بتوانند خسارت‌های عید ۹۹ را جبران کنند. این درحالی بود که به گفته جمشید حمزه‌زاده رئیس جامعه هتلداران تا پایان این سال ضریب اشغال هتل‌ها همچنان در حد ۵ و ۱۰ درصد باقی ماند تا به گفته او از زمان شیوع کرونا تا نوروز ۱۴۰۰ ضرر و زیان وارده به این صنعت به رقم ۱۵ هزار میلیارد تومان برسد. او می‌گوید: این رقم با گذشت دو و نیم ماه از سال جدید با یک افزایش دو هزار و ۵۰۰ میلیارد تومانی به ۱۷ میلیارد و ۵۰۰ میلیارد تومان رسیده است. حمزه‌زاده می‌افزاید: هتل‌ها در دوران کرونا به ظاهر باز هستند و این صنعت پویا به‌نظر می‌رسد اما در واقعیت هتل‌ها ماه‌هاست تعطیل شده‌اند. هتلداری که با ضریب اشغال ۵ تا ۱۰ درصد کار می‌‌کند اگر کارش را تعطیل کند ضرر و زیان کمتری را متقبل می‌شود اما آنها با امید به آینده با وجود خسارت‌های روزانه کسب‌‌وکارشان را تعطیل نکرده‌اند. او در این‌باره که چه تعداد هتل در این دوره تعطیل شده‌اند به فقدان آمار اشاره و عنوان می‌کند: با وجود نداشتن آمار مدون و مستند،‌ مشاهدات ما حکایت از آن دارد که در خراسان رضوی هتلداران بیش از سایر استان‌ها دچار ضرر و زیان شده‌اند. نایب‌رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی مشهد هم پیش‌تر گفته بود که در مشهد به عنوان یکی از قطب‌های گردشگری کشور هتل‌ها با همان ظرفیت ۵ تا ۱۰ درصد فعالیت کرده و با افت رزرو خسارت‌های زیادی به این صنعت وارد شده است. به گفته مژگان ثابت تیموری چنین وضعیتی باعث شده در این شهر آژانس‌های مسافرتی هم با کمبود قابل‌توجه تقاضا مواجه شده و از ۲۰ هزار کارمندی که در آژانس‌های این شهر کار می‌‌کردند ۹۰ درصد از این شغل خارج شده و تنها ۱۰ درصد در آژانس‌ها مشغول به کار هستند. علاوه بر آن در مشهد ۴۰۰ راهنمای گردشگری فعالیت می‌کردند که اغلب آنها نیز از این شغل خارج شده و بالاترین نرخ بیکاری را در گردشگری این شهر به خود اختصاص داده‌اند. حمزه‌زاده در این‌باره که بسته‌های حمایتی که برای بقای صنعت هتلداری ارائه شدند،‌ چقدر کارآیی دارند، می‌گوید: ما دو بسته حمایتی داشتیم که بیش از پیش به چالش‌های پیش روی هتلداران افزوده است. در یکی از آنها موضوع امهال مالیاتی مطرح شده بود و براساس آن هتلداران می‌توانستند مالیات خود را به‌صورت اقساط بپردازند اما زمانی که صاحبان هتل‌ها برای مفاصا حساب مراجعه کردند متوجه شدند که مشمول ۱۰ درصد جریمه شده‌اند. این موضوع در مورد بیمه کارکنان هم اتفاق افتاد و آنها مشمول دو درصد جریمه شدند. علاوه بر این در موضوع حامل‌های انرژی هم سازمان‌های درگیر کوچک‌ترین توجهی به وضعیت صنعت گردشگری نداشتند و در مواردی سختگیری‌ها برای ما بیشتر شد. به این ترتیب اگر پیش‌تر صاحبان هتل می‌توانستند هزینه برق را با یک ماه تاخیر بپردازند حال با سه روز تاخیر برق مجموعه‌شان قطع می‌شود. رئیس جامعه هتلداران درباره وامی که مشمول هتلداران می‌شد هم به سود ۱۲ درصدی این وام اشاره کرده و می‌افزاید: با رکود قابل‌توجهی که در صنعت توریسم مواجهیم این وام مورد استقبال صاحبان هتل قرار نگرفت. او از دیگر معضل‌های این روزهای هتلداران را چالش قطعی برق می‌داند و می‌گوید: به هتلداران هشدار داده شده که باید مصرف برق‌شان را به حداقل برسانند در غیراین‌صورت هزینه‌هایشان تصاعدی محاسبه خواهد شد. این هشدار درحالی صورت می‌گیرد که هتلدار نمی‌تواند مثلا روشنایی هتل یا راهروها را خاموش بگذارد. کدام هتل سه،‌ چهار یا پنج ستاره لابی تاریک و خاموش دارد،‌ لامپ‌های طبقات هم باید روشن باشد و سیستم‌ سرمایشی کار کند‌، هتلدار موظف است حتی با وجود تعداد محدود مسافر همه این موارد را لحاظ کند و در مقابل متولیان بدون در نظر گرفتن چنین ملزوماتی به هتلدارانی که بیش از یک‌سال است متحمل خسارت‌های فراوان شده‌اند هشدار می‌دهند. حمزه‌زاده درباره تاثیر ممنوعیت سفرهای داخلی بر صنعت هتلداری عنوان می‌کند: اگر این سفرها با رعایت پروتکل‌ها برقرار بود هتل‌ها می‌توانستند بخشی از زیان‌های خود را جبران کنند‌،در مقابل شاهد بودیم که ممنوعیت‌ها، باعث شده ضریب اشغال و درآمد هتل‌ها به‌شدت کاهش پیدا کند. نمونه اخیر آن به تعطیلات خرداد بازمی‌گردد که هتل‌ها از سوی مسافران رزرو شده‌ بودند و با اعلام محدودیت سفر از سوی مسوولان، همه این رزروها کنسل و ضربه‌ای دیگر به پیکر نحیف این صنعت زده شد. منبع : دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 23/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 23/خرداد/1400     اخبار داخلی
موج دوم استعفای بزرگان گردشگری آغاز شد

موج دوم استعفای بزرگان گردشگری آغاز شد

به گزارش هتل نیوز، پس از اینکه در پاییز سال گذشته بزرگان گردشگری به‌دلیل رکود سنگین فعالیت‌های خود ناشی از بحران کرونا استعفا دادند، موج دوم آن در بهار امسال نیز آغاز شده و برخی از هتل‌ها به‌منظور فرار از رکود اقدام به حراج مراکز خود کرده‌اند. برنامه فروش دو مرکز گردشگری در گیلان که به شکل مزایده برگزار شده، هشداری برای متولیان گردشگری درباره سقوط کامل بازار گردشگری کشور است که در صورت عدم اقدامات مناسب و ارائه ندادن تسهیلات مالی به فعالان گردشگری صنعت گردشگری ایران متحمل شکست سنگینی خواهد شد. با وجود گذشت بیش از یک‌‌سال از همه‌گیری کرونا در ایران و بازگشت بسیاری از مشاغل به سمت بهبود اقتصادی، بخش گردشگری همچنان روند نزولی خود را پشت‌سر می‌گذارد. با توجه به اینکه هتل‌ها بیشترین میزان سرمایه‌گذاری را در بخش گردشگری دارند و در مقایسه با دیگر بخش‌ها هزینه‌های جاری بالاتری دارند، در بحران کرونا با بیشترین میزان آسیب و خسارت مواجه شده‌اند. در پاییز سال گذشته به‌دلیل نبود مسافر داخلی و خارجی در استان‌های پرسفر، هتل‌ها با بیشترین میزان خسارت و آسیب مواجه شدند. برخی از آنها به‌دلیل بدهی‌ها و هزینه‌های جاری بسیار سنگین نگهداری هتل اقدام به فروش آن کردند. انتظار می‌رفت پس از رکود سنگین بخش گردشگری به‌ویژه صنعت هتلداری و تلاش بازار گردشگری جهان در جهت بازیابی این صنعت شرایط برای فعالان گردشگری در ایران نیز بهبود یابد. نه‌تنها صنعت هتلداری در مسیر بهبود قرار نگرفته بلکه بسیاری از مراکز گردشگری نیز به‌دلیل اعمال محدودیت‌های گسترده سفر، از دست دادن مشتریان و بدهی‌های گسترده به بانک‌ها اقدام به فروش مراکز خود کرده‌اند. فروش دو مرکز گردشگری در گیلان، با توجه به موقعیت مکانی و ارزش واقعی ملک به نظر می‌رسد ارزان قیمت‌گذاری شده است. مرکز گردشگری با ابعاد بیش از هزار مترمربع با قیمت حدود سه میلیارد تومان به فروش گذاشته شده و یک هتل حدود ۹۰۰ مترمربع در یک منطقه بسیار گردشگرپذیر زیر یک میلیارد تومان نرخ‌گذاری شده است. این نشان‌دهنده آسیب جدی و طولانی‌مدت بر فعالان گردشگری است که آینده‌ای برای ادامه فعالیت‌های خود در این بخش متصور نیستند.، از این‌رو اقدام به واگذاری فعالیت خود کرده‌اند. این درحالی است که سال گذشته هتل‌ها تقریبا به اندازه ارزش واقعی به فروش گذاشته شده بودند. اگرچه در تعطیلات نوروز ۱۴۰۰ سفرها بار دیگر برقرار شد اما سهم هتل‌ها و مراکز اقامتی رسمی تنها سه درصد از حجم کل مسافران بوده و بیش از ۷۰ درصد ظرفیت هتل‌ها همچنان خالی مانده و تنها ۱۵۰ هزار خانوار از اقامتگاه‌های رسمی همچون هتل استفاده کرده‌اند. در واقع بازگشت سفرها تاثیری بر روند بهبودی این مراکز نداشته است که می‌توان براساس دو عامل بررسی کرد. نخست به دلیل هزینه‌ها و گران بودن اقامتگاه‌ها نسبت به سطح اقتصادی و درآمدی خانوارها و دیگر اینکه افراد اقامتگاه‌های عمومی را از نظر پروتکل‌های بهداشتی امن نمی‌دانند. این امر ناشی از بی‌اعتمادی گردشگران به استفاده از مراکز عمومی و تغییر سبک سفرها به سمت بومگردی و کمپ زدن است که با توجه به نگرانی‌های ناشی از ابتلا به کرونا کاملا طبیعی است و در تمام جهان این نگرانی‌ها و اقامت در مراکز شخصی وجود دارد. اما تفاوت عمده، در تلاش دولت‌ها در حفاظت از مشاغل و نحوه مدیریت بحران است. بسیاری از کشورها پس از بحران کرونا، اقدامات سریع و مهم در جهت حمایت از فعالان گردشگری را ضروری و لازم دانسته و از سقوط این بازار جلوگیری کردند. بسیاری از کشورها از جمله چین، سنگاپور، ژاپن، استرالیا، نیوزیلند، پرتغال، انگلیس، کانادا، ایسلند، فرانسه و... با در پیش گرفتن سه سیاست حمایتی شامل حمایت مالی از کارگران، حمایت مالی از شرکت‌ها و فعالان گردشگری و ایجاد نقدینگی در راستای نجات بازار گردشگری خود گام برداشتند و حداقل در بهبود بازار گردشگری داخلی خود موفق بوده‌اند. محدودیت‌های گردشگران بین‌المللی که همچنان در بسیاری از کشورهای جهان برقرار است منجر به حذف توریسم بین‌المللی و درآمدهای حاصل از آن در کوتاه‌مدت شده است. اما بازیابی و بهبود گردشگری داخلی در حال حاضر بهترین فرصت را برای فعالان گردشگری در جهت جبران خسارت‌های سنگین و بازگشت مجدد به ادامه فعالیت‌های آنان به‌وجود آورده است. از این رو بسیاری از کشورهای گردشگرپذیر که اقتصادشان وابسته به درآمدهای صنعت گردشگری است، با مدیریت صحیح و ارائه برنامه‌های راهبردی و اعطای تسهیلات لازم به فعالان توریسم علاوه بر بازیابی گردشگری داخلی، گامی مهم و جدی در جهت بهبودی آن برداشته‌اند. آمارها نشان می‌دهد که برخی از کشورها موفقیت چشمگیری در بهبود توریسم داخلی خود داشته‌اند، به‌طوری‌که تا سال ۲۰۲۲ به شرایط پیش از کرونا (۲۰۱۹) بازخواهند گشت. این در حالی است که در ایران علاوه بر حذف توریست‌های خارجی، به‌دلیل اعمال محدودیت‌های سفر داخلی طی بازه زمانی طولانی، بخش گردشگری حتی بازار داخلی خود را از دست داده و روند افولی و شکست فعالیت‌های این بخش همچنان ادامه دارد. بنابراین، علاوه بر هتل‌ها دیگر مراکز گردشگری نیز در وضعیت متلاشی شدن قرار دارند که این امر می‌تواند آینده بازار گردشگری ایران را با بحرانی جدی مواجه کند و حتی به مرحله فروپاشی برساند، از این رو نخستین راه نجات بازار گردشگری از رکود کامل، حمایت همه جانبه دولت از این صنعت است که با الگوگیری مناسب از سایر کشورها و عمل به توصیه‌های سازمان‌های بین‌المللی مرتبط امکان‌پذیر خواهد شد. باتوجه به اینکه بسیاری از مشاغل از ادامه مسیر فعالیت خود بازماندند و تعدادی در معرض تعطیلی قرار دارند و همچنین بسیاری از کارکنان این بازار شغل خود را از دست داده‌اند تنها با مدیریت صحیح و ارائه برنامه‌های راهبردی و اعطای تسهیلات لازم به فعالان توریسم می‌توان از سقوط کامل بازار گردشگری ایران جلوگیری کرد. فروش مراکز گردشگری هشداری جدی به سیاستگذاران کشوری است که درصورت عدم‌حمایت‌ها و اقدامات لازم بدترین سناریوهای ممکن برای بازار گردشگری اتفاق خواهد افتاد و در صورت ادامه این روند بیش از دو سوم فعالان این بخش، امکان فعالیت در این بخش را نخواهند داشت و در حال حاضر پل داخلی گردشگران خارجی در آستانه تخریب قرار گرفته و لیدرها و فعالان گردشگری به‌دلیل ادامه آسیب‌ها از فعالیت در بازار گردشگری فرار می‌کنند و روند به حراج گذاشتن مراکز گردشگری نه تنها متوقف نخواهد شد بلکه افزایش خواهد یافت. همچنین اشتغال بسیاری دیگر در معرض خطر قرار گرفته و اقتصاد بخش گردشگری با رکود گسترده‌تری همراه می‌شود. منبع : دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 17/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 17/خرداد/1400     اخبار داخلی
بسته دولت‌ها برای اصلاح بازار گردشگری

بسته دولت‌ها برای اصلاح بازار گردشگری

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز،  پس از همه‌گیری کرونا که ضربه سهمگینی بر پیکره‌ بازار گردشگری جهان وارد کرده، اقدامات سریع و مهم برای حمایت از بخش گردشگری طی این دوران آشفته لازم و ضروری است، از این رو شورای جهانی سفر و گردشگری دولت‌ها را دعوت به اجرایی کردن سیاست‌های حمایتی در سه حوزه حمایت مالی از کارگران، حمایت مالی از شرکت‌ها و فعالان گردشگری و ایجاد نقدینگی (تزریق پول نقد) می‌کند. پس از توصیه شورای جهانی سفر و گردشگری براساس اولویت در سه حوزه، ۸ کشور جهان شامل استرالیا، فرانسه، هنگ‌کنگ، ژاپن، نیوزیلند، پرتغال، بریتانیا و چین درحال اجرای سیاست‌های موثر جهت بازگشت بازار گردشگری خود هستند.  استرالیا دولت علاوه بر حمایت 6/ 17 میلیارد دلاری در برنامه اول، مبلغی بالغ بر 300 میلیارد دلار (استرالیا) دیگر به این بخش اختصاص داده است. در این طرح دولت بسته‌ای یک میلیارد دلاری (613 میلیون دلار آمریکا) برای حمایت از سرمایه‌گذاری تجاری به‌منظور حمایت هدفمند بخش‌های آسیب‌دیده از جمله سفر و گردشگری ارائه داده است. همچنین تسهیلات محرک خانوارها را ایجاد کرده که به سود اقتصاد قوی‌تر خواهد بود. دولت یک میلیارد دلار را برای حمایت از این بخش‌ها و مناطق و جوامعی که به‌شدت متاثر از اثرات اقتصادی کووید-19 قرار گرفته‌اند و همچنین افرادی که به‌شدت وابسته به صنایعی مانند گردشگری، کشاورزی و آموزش هستند، درنظر گرفته است. این حمایت‌ها در بخش هوانوردی، گردشگری منطقه‌ای، کمک‌های مالی و سرمایه‌گذاری زیربنایی است. دولت معافیت‌های مالیاتی و تشویق سرمایه‌گذاری 100هزار شغل تا پایان سال 2021 را افزایش داده و تولید ناخالص داخلی را در سال 2021-2020 به 6 میلیارد دلار رساند و قصد افزایش آن تا 19 میلیارد دلار در سال 2022-2021 را دارد. فرانسه دولت فرانسه طرح 45 میلیارد دلاری را برای حمایت از اقتصاد گردشگری درنظر گرفته است که حدود 35 میلیارد دلار آن جهت تعویق هزینه‌های مالیاتی شرکت‌ها اختصاص دارد. در این طرح، 5/ 8 میلیارد دلار صرف تامین بودجه کوتاه‌مدت و بیکاری شده است که در آن شرکت‌ها 70 درصد از حقوق کارمندان را پرداخت می‌کنند و برای کارمندان با حداقل حقوق و با کمتر 100 درصد حقوق را پرداخت می‌کنند. همچنین حقوق بیکاری را به‌صورت ماهانه پرداخت خواهد کرد. دولت فرانسه همچنین یک حمایت مالی 300 میلیارد دلاری برای تامین مالی بانک‌ها اتخاذ کرده که بانک‌ها تسهیلات لازم برای اعطای وام به شرکت‌ها جهت حفظ مشاغل در اختیار داشته باشند. بانک‌ها به‌مدت 6 ماه بازپرداخت وام‌ها را به تعویق انداخته‌اند. همچنین دولت با همکاری بخش‌خصوصی قانونی را جهت حمایت از نقدینگی فعالان گردشگری برای جلوگیری از حذف آنها تدوین کرده‌اند. هنگ‌کنگ هنگ‌کنگ در ابتدای اپیدمی 30 میلیارد دلار (هنگ‌کنگ) بودجه درنظر گرفت پس از آن 120 میلیارد دلار بسته حمایتی برای سال 2021 درنظر گرفت، همچنین طرح جدیدی با اعطای 130 میلیارد دلار با هدف حفاظت از مشاغل به اجرا درآورده است و راه را برای بهبود اقتصاد پس از همه‌گیری هموار می‌کند. این تدابیر شامل طرح حمایت مالی 81 دلاری و نیز حمایت از ابتکارات خاص بخش‌خصوصی بالغ بر 21 میلیارد دلار است. همچنین دولت به آژانس‌های مسافرتی دارای مجوز 20 هزار تا 200 هزار دلار هنگ‌کنگ تامین بودجه کرد و به کارکنان ماهانه 5هزار دلار هنگ‌کنگ به مدت 6 ماه پرداخت می‌کند. همچنین به کارکنان حمل‌ونقل هوایی، زمینی و دریایی ضمن پرداخت یارانه 10 هزار دلاری در مدت شش ماه اجاره ماهانه و هزینه‌های مدیریتی را پرداخت می‌کند. ژاپن ژاپن بزرگ‌ترین بسته اقتصادی اضطراری خود به ارزش 108 تریلیون ین ژاپن معادل حدود 20‌درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به تصویب رساند که از این مبلغ 40 تریلیون ین به‌صورت مستقیم و 2‌تریلیون ین برای اقدامات فوری به بخش گردشگری داده شد.همچنین برنامه مالی به ارزش 20 تریلیون ین در ماه دسامبر با هدف کاهش تاثیرات اقتصادی سال گذشته، تنظیم شده و مبلغ 2‌میلیارد ین برای ایجاد تحرک و بهبود صنایع مرتبط با گردشگری درنظر گرفته است. بانک توسعه ژاپن نیز مبلغ 300 میلیون ین (تقریبا 8/ 2‌میلیارد دلار) برای اعطای وام به شرکت‌های کوچک و متوسط با بهره کم اعطا کرده است. نیوزیلند دولت یک بسته مالی 1/ 12 میلیارد دلاری جهت حمایت از مشاغل درنظر گرفته که این بسته حدود 4 درصد از کل تولید ناخالص داخلی نیوزیلند است. این بسته شامل 5/ 5 میلیارد دلار یارانه به مشاغل آسیب‌دیده در همه بخش‌ها و مناطق، 126 میلیون دلار جهت حمایت درآمد بیشتر و 8/ 2 میلیارد دلار جهت ایجاد نقدینگی در بازار گردشگری است. دولت 900 میلیون دلار نیوزیلند به شرکت حمل‌ونقل ملی و همچنین یک بسته مالی کمکی 600 میلیون دلاری برای بخش هوایی درنظر گرفته است. پرتغال دولت این کشور، بیش از 30 ابتکار برای حمایت از کارگران و خانوارها و کاهش اثرات اقتصادی کرونا به‌کار گرفت. پرتغال نهادی با عنوان توریسم پرتغال تشکیل داد که به پشتیبانی بازار گردشگری پرداخته است. این نهاد اعتبار 60 میلیون دلاری برای مشاغل کوچک درنظر گرفته است. این نهاد ضمن اعطای وام و پرداخت تسهیلات به‌منظور کمک به مشاغل اقدام به حمایت از کارکنان جهت حفظ شغل، اطمینان از پرداخت حداقل 70 درصد از بیمه، حمایت‌های مالی از کارکنانی که شغل خود را از دست داده یا نیاز به ماندن در خانه دارند، می‌کند. همچنین دولت پرتغال با پرداخت 200 میلیون یورو برای آژانس‌های مسافرتی و شرکت‌های خدمات رفاهی و برگزارکنندگان رویدادها موافقت کرد که 75میلیون آن برای کسب‌وکارهای کوچک و متوسط درنظر گرفته شده است. این نهاد همچنین به ارائه آموزش‌های آنلاین رایگان و فراهم کردن سرمایه 250 هزار دلاری جهت پرداخت هزینه‌های مسکن، گاز، آب و نظافت بخش‌ها پرداخته است. انگلستان دولت انگلیس اقدامات هدفمندی با پرداخت مبلغ 330 میلیارد پوند جهت حمایت از خدمات عمومی، مردم و کسب‌وکارها تنظیم کرده است. این اقدامات شامل اعطای 12 میلیون پوند برای کسب‌وکارهای خرده‌فروش، رستوران و...، 15 میلیون پوند برای شرکت‌های کوچک و متوسط و 5 میلیون پوند برای سایر شرکت‌های آسیب‌دیده می‌شود. برای شرکت‌های بزرگ نیز بانک انگلستان به پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت آنها پرداخته است. دولت همچنین برای کارکنانی که شغل خود را از دست داده‌اند کمک مالی 80 درصدی از دستمزدها تا 2500 پوند در نظر گرفته است. همچنین حق بیمه و مستمری بازنشستگی را برای این کارکنان پرداخت می‌کند. دولت یک حمایت مالی دیگر نیز با ارزش 3/ 1 میلیون پوند از اول نوامبر برای پشتیبانی از بازار گردشگری درنظر گرفته است. چین وزارت فرهنگ و جهانگردی و بانک صنعتی و بازرگانی چین جهت کمک به بنگاه‌های فرهنگی و گردشگری توافق‌نامه همکاری استراتژیک امضا کردند و وام‌هایی همچون «وام اپیدمی»، «وام اشتغال» و «وام مالیاتی» برای شرکت‌ها با خط اعتباری یک میلیارد یوآن چین فراهم می‌کند. شرکت هواپیمایی چین نیز شامل تخفیفات مالیاتی و ارائه دریافت یارانه شده است. معافیت‌های مالیاتی و لغو موقت بازپرداخت بدهی‌های خطوط هوایی به صندوق توسعه هواپیمایی کشور از دیگر اقدامات در این توافق‌نامه است. همچنین دولت چین به حمایت دولت‌های محلی پرداخته و بانک ملی چین 500 میلیارد یوآن بودجه برای پرداخت وام با بانک‌های کوچک جهت تامین بودجه شرکت‌های کوچک و متوسط و کشاورزی درنظر گرفته است. منبع : دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 12/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 12/خرداد/1400     اخبار خارجی
واگذاری توریسم به رقبای منطقه

واگذاری توریسم به رقبای منطقه

به گزارش هتل نیوز، در بزرگ‌ترین نمایشگاه بین‌المللی گردشگری جهان تنها یک نماینده از ایران حضور داشت که این امر را می‌توان ناشی از عدم حمایت متولیان گردشگری از بخش‌خصوصی دانست که در واقع به واگذاری توریسم به رقبای منطقه‌ای تبدیل شده است. طبق اعلام سایت رسمی نمایشگاه بین‌المللی فیتور اسپانیا تنها یک شرکت ایرانی در این نمایشگاه با غرفه‌داری در سالن خاورمیانه به معرفی ایران پرداخت. نمایشگاه فیتور اسپانیا یکی از نمایشگاه‌های برتر بین‌المللی گردشگری دنیاست که به دلیل همه گیری کرونا با تاخیر در تاریخ ۱۹ مه ‌مصادف با ۲۹ اردیبهشت برگزار شد. سجاد شالیکار فعال گردشگری و مدیرعامل شرکت رادسفر در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» به بررسی جایگاه و سهم بخش گردشگری ایران و نقش متولی گردشگری در حمایت بخش‌خصوصی در نمایشگاه‌های بین‌المللی پرداخت. حضور در نمایشگاه‌های بین‌المللی یکی از ابزارهای معرفی ایران و توسعه بازارهای هدف بین‌المللی است که از گذشته همواره یکی از چالش‌های بازاریابی گردشگری ایران بوده و صرفا چالش دوران بحران کرونا نیست. همیشه سوال اول درخصوص شرکت در نمایشگاه‌ها این خواهد بود که کدام نمایشگاه‌های خارجی باید در اولویت باشند؟ زیرا صرف شرکت در نمایشگاه باعث رشد بازار نخواهد شد و انتخاب درست و سیاستگذاری بازاریابی پیوسته و مداوم در یک بازار باعث افزایش سهم کشور ما از آن بازار خواهد بود. شرکت‌های بخش‌خصوصی مختار هستند براساس سیاست‌های بازاریابی و منافع حاصل از آن راسا اقدام به شرکت در هر نمایشگاهی کنند اما سیاستگذاران باید ابتدا اولویت‌های کشور در جذب گردشگر از بازارهای هدف را مشخص کرده و با ارائه مشوق‌های لازم بخش‌خصوصی را جهت شرکت در نمایشگاه‌ها و بازارهای موردنظر ترغیب کنند. اما پاشنه آشیل متولی گردشگری برای سیاستگذاری نمایشگاه‌های خارجی در چند دهه اخیر عدم ثبات در انتخاب مجری نمایشگاه بوده است که گاه ۲ تا ۳ ماه قبل از نمایشگاه هم مشخص نبود چه کسی مجری نمایشگاه خواهد بود و بخش‌خصوصی سرگردان و غیرمتمرکز شدند. ساختار و نحوه حضور در نمایشگاه‌های خارجی نیز در چند دهه اخیر مغایر با اصل توسعه و آینده نگری بوده است زیرا برخلاف تصورات اولا نمایشگاه تنها محل حضور تورگردانان و دفاتر خدمات مسافرتی نیست و تنوع ترکیب شرکت‌کنندگان در سالن ایران مسلما تصویر بهتری از ظرفیت‌ها و محصولات گردشگری، فرهنگی و فناوری موجود خواهد داشت و ثانیا حضور در نمایشگاه‌ها برای کسب و تقویت بازار هدف در آینده است. بخش متولی گردشگری در ایران در دولت‌های گوناگون قائل به اصل گذشته محوری و حفظ وضع موجود بوده است وبا مرور ساده لیست شرکت‌کنندگان در پاویون ایران در ۲۰ سال اخیر نمایانگر حضور ثابت تعداد ۳۰ تا ۴۰ شرکت ایرانی با درصد تغییرات پایین هستیم و ماحصل حضور ایران در نمایشگاه‌های شاخص بین‌المللی در ۲۰ سال اخیر نه افزایش چشمگیر و قابل ملاحظه گردشگران آن کشورها و نه تغییر در سبک شرکت در نمایشگاه‌ها بوده است و نه حتی ظرفیت‌سازی برای حضور و تربیت تورگردانان و شرکت‌های جدید در آن بازارها. بنابراین آنچه دولت باید در سال‌های آینده بداند این است که وظیفه حاکمیت تشویق و حمایت کسب‌وکارهای نوپا و فراهم کردن زمینه رشد آنان در بازارها است نه مخفی شدن پشت وضع موجود تعدادی از کسب‌وکارهای قدیمی صنعت گردشگری ایران. دولت باید تعداد حدود ۲۰ تا ۵۰ میز ساده برای حضور کسب‌وکارهای نوپا در نمایشگاه‌ها تدارک ببیند و قبل از حضور در نمایشگاه‌ها نسبت به آموزش و آگاهی بخشی آنان مبادرت ورزد تا به فکر کادرسازی و افزایش ظرفیت بخش‌خصوصی برای سال‌های آینده باشد. متولی گردشگری متضمن منافع و موفقیت‌های شرکت‌های قدیمی و بنیه‌دار نیست بلکه مشوق و حامی شکل‌گیری ظرفیت‌های جدید و نوپا در صنعت گردشگری است. اگر دوران کرونا را که آسیبش جهان شمول بوده است قاعده مستثنی بدانیم خواهیم دید که دولت‌ها در دو یا سه دهه اخیر پاویون رسمی ایران را با تعدادی تورگردان برگزار کرده‌اند و به تعبیری ضعف‌های خود در این حوزه را با مخفی شدن پشت بخش‌خصوصی پوشانده‌اند درحالی‌که سوال مهم اینجاست که دولت چه کمکی به شکوفایی استعدادهای جدید و حمایت کسب‌وکارهای نوپا برای حضور در آوردگاه‌های بین‌المللی کرده است؟ دولت‌های پیشین چه سهمی برای رسانه‌ها، شرکت‌های فناوری و دانش‌بنیان، کسب‌وکارهای خرد و محلی و هتل‌ها برای حضور در نمایشگاه‌های بین‌المللی مشخص کرده‌اند؟ مطمئنا اگر دوراندیش باشیم درهر نمایشگاهی کنار صاحبان تجربه و دانش تعدادی از کسب‌وکارهای نوپا برای مشارکت حمایت خواهیم کرد تا شاهد افزایش ظرفیت آینده و تقویت خلاقیت و نوآوری باشیم. به زبان ساده‌تر سیاستگذار حامی کسانی که قدرت مالی و فنی لازم برای حضور در عرصه بین‌المللی را ندارند نیست بلکه در پس سرمایه مادی و معنوی بخش‌خصوصی موجود و توانا مخفی شده است و این سیاست از سوی حاکمیت گردشگری در چند دهه اخیر مشهود بوده است و ریشه در این دولت و آن دولت نیز ندارد. اکنون که به نقد و بررسی و پیشنهاد راهکارهای مفید برای شرکت در نمایشگاه‌ها پرداختیم بد نیست به همه‌گیری کرونا و اقدامات لازم زمان بحران نیز اشاره‌ای کنیم. سجاد شالیکار از فعالان گردشگری ایران در جذب گردشگران خارجی با تاکید بر لزوم ارتباط مستمر با بازارهای بین‌المللی در دوره رکود حاصل از همه‌گیری کرونا خاطرنشان کرد؛ متاسفانه بسیاری از شرکت‌های گردشگری و سیاستگذاران تصور درستی از اقدامات و فعالیت‌های ایام بحران و رکود ندارند و این موجب تصاحب بازار ایران توسط مقاصد رقیب از جمله همسایگان خواهد شد. وی معتقد است بازاریابی یک سرمایه‌گذاری و فعالیت مستمر و پیوسته است که نتایج آن در آینده تبلور پیدا خواهد کرد. زمان رکود همه‌جانبه در صنعت گردشگری دنیا بهترین فرصت ایران برای اجرای تورهای آشناسازی از طریق صدور ویزای تجاری برای فعالان بین‌المللی گردشگری و شرکای تجاری تورگردانان، معرفی ایران از طریق شبکه‌های اجتماعی، برگزاری وبینارهای تخصصی و شناسایی نقاط ضعف و قوت برای ارتقای محصولات و خدمات گردشگری است. سجاد شالیکار بر این باور است که وقتی در بحران و رکود حضور شایسته و مستمری داشته باشیم ضریب تاثیر‌گذاری در بازار چند ۱۰ برابر حضور در شرایط معمولی است و یکی از قوی‌ترین مزیت‌های رقابتی کسب‌وکارها تاب‌آوری در ایام بحران و ارتباط مستمر با همکاران و مشتریان است که باعث قوت قلب و اطمینان بیشتر آنان برای همکاری‌های آینده است. بنابراین در غیاب برخی رقبای جهانی، منطقه‌ای و داخلی این حضور پیام روشنی به بازار و همکاران خواهد داد و آن آمادگی ایران برای میزبانی و ارائه خدمات با کیفیت به گردشگران خارجی است. لازم به ذکر است ۵ هزار و ۴۵ شرکت بین‌المللی از ۵۷ کشور دنیا در نمایشگاه گردشگری فیتور اسپانیا به معرفی محصولات و تازه‌های گردشگری کشورهای خویش پرداختند. منبع : دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 11/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 11/خرداد/1400     اخبار داخلی
فرار لیدرها از بازار گردشگری

فرار لیدرها از بازار گردشگری

به گزارش هتل نیوز، دستمزد روزانه راهنمایان گردشگری در سال ۱۴۰۰ اعلام شد. براساس آن راهنمایان فرهنگی روزانه حداقل ۶۳۰ هزار تومان و راهنمایان طبیعت روزانه حداقل ۷۸۵ هزار تومان دستمزد خواهند داشت. این دستمزد چطور تعیین شده و درحالی‌که کرونا صنعت گردشگری را فلج کرده و تورها یا کنسل شده یا مشتری ندارد، راهنمایان با چه چالش‌هایی مواجهند؟ پاندمی باعث شده در یک سال و نیم اخیر بخش بزرگی از نیروهای انسانی کارآمد گردشگری که همان راهنمایان گردشگری هستند از بازار توریسم ایران خارج شوند، تبعات این خروج پس از رونق‌گیری مجدد و خروج گردشگری از کما خود را نشان خواهد داد،‌ آن زمان که تورهای ورودی دوباره برگزار شده و آژانس‌ها نتوانند راهنمایان باتجربه را به کار گیرند. گفته می‌شود گردشگر با یک تجربه خوب سفر می‌تواند، ۵ تا ۷ نفر را تشویق به خرید تور همان مقصد کند و در عوض یک تجربه بد و ناخوشایند به انصراف ۱۱ نفر منجر می‌شود. چنین آمارهایی اهمیت نیروی انسانی را بیش از پیش نشان می‌دهد زیرا راهنمایان هستند که در نهایت می‌توانند با وجود هر اشکال و کمبودی تجربه خوب را برای گردشگران رقم بزنند. محسن حاجی‌سعید رئیس هیات‌مدیره کانون انجمن‌های صنفی کارگری راهنمایان گردشگری سراسر کشور با بیان اینکه نرخ‌نامه کف دستمزد و حقوق راهنمایان گردشگری نه براساس شرایط بحرانی بلکه بر مبنای کف مصوب شورای‌عالی کار تعیین می‌شود، می‌گوید: گردشگری صفر مطلق نیست اما تعداد گردشگر۹۰ درصد کاهش پیدا کرده است. درحال‌حاضر گردشگر‌درمانی در کشور فعال است، بنابراین‌ راهنمایانی که در این بخش کار می‌کنند از کانون و انجمن‌ها خواسته بودند سریع‌تر نرخ را برای اعلام به آژانس و دفاتر و گردشگرانی که به آنها مراجعه می‌کنند،‌ اعلام کنند. او می‌افزاید: بخش دیگری از راهنمایان، تورهای داخلی را اجرا می‌کنند، آنها هم از ما خواسته بودند زودتر این نرخ‌ها را مشخص کنیم، علاوه بر آن ما امیدواریم با واکسیناسیون عمومی سفرهای داخلی ‌سرعت گرفته و شرایط برای صدور ویزای گردشگری هم فراهم شود. برخی از آژانس‌ها از پرداخت نرخ‌های مصوب سر باز می‌زنند و در این میان راهنمایانی هم پیدا می‌شوند که زیر نرخ کار کرده و بازار را برای دیگران خراب می‌کنند‌. رئیس هیات‌مدیره کانون انجمن‌های صنفی کارگری راهنمایان گردشگری در این باره عنوان می‌کند: اگرکسی زیر نرخ کار ‌کند یا آژانسی متعهد به پرداخت نرخ‌نامه کانون نباشد رفتار غیرحرفه‌ای دارد و این تنها به حوزه گردشگری خلاصه نمی‌شود. در همه بخش‌های کارفرمایی و کارگری که راهنمایان و دفاتر خدمات سفر هم جزئی از آن هستند این مسائل پیش می‌آید که برخی افراد با چنین رفتارهایی نرخ‌شکنی می‌کنند. او اضافه می‌کند: اگر بخواهیم افراد حرفه‌ای را در صنعت گردشگری نگه داشته و نیروی انسانی برای اجرای تورها قابل اتکا باشد باید آژانس‌های مسافرتی مطابق مصوبات عمل کنند. آنچه ما اعلام کرده‌ایم کف نرخ است، راهنمای گردشگری در کل سال تور ندارد و مجبور است بخشی از سال را که شامل low season‌ یا همان ایام کم‌سفر طولانی است بیکار بماند. برای همین دستمزدش در روزهای محدودی در سال که کار می‌کند باید به‌گونه‌ای باشد که روزهای دیگر را با آن امرارمعاش و گذران عمر کند. حاجی‌سعید با اشاره به اینکه اگر رفتار حرفه‌ای بین همکاران و دفاتر خدمات سفر وجود نداشته باشد در درازمدت می‌بینیم این رفتار به کل زنجیره گردشگری تسری پیدا می‌کند،‌ می‌گوید: امیدوارم اهالی صنعت متوجه باشند ما به‌دنبال این نیستیم نرخی را اعلام کنیم که آنها زیر آن کار کنند یا آژانس‌ها پایین‌تر از آن را پرداخت کنند. این نرخ کارشناسی شده و محاسبات آن توسط زیرمجموعه کانون طوری انجام شده که میانگین روزهای کاری راهنمایان در سال لحاظ شده باشد. او درباره اجرایی شدن این نرخ‌نامه عنوان می‌کند: اگر راهنمایان گردشگری برای اجرایی شدن این نرخ متحد باشند آینده خود را به چالش نمی‌کشند. اما چنانچه به این موضوع که برای یک دفتر خدمات مسافرتی با مبلغی پایین‌تر و با ۲۰ درصد کمتر کار کنند، اکتفا کنند در زمان پرداخت هم با مشکل مواجه می‌شوند. اگر همه راهنمایان خود را مکلف بدانند رفتار حرفه‌ای در اجرای نرخ‌نامه داشته باشند آن وقت چنانچه دفاتر خدمات سفر به ۱۰ نفر زنگ بزنند و ملاحظه کنند نرخ همین است پرداخت‌ها نیز بر همین اساس انجام می‌شود. رئیس هیات‌مدیره کانون انجمن‌های صنفی کارگری راهنمایان گردشگری به نمونه این اتحاد در برخی استان‌ها اشاره و اضافه می‌کند: در این استان‌ها راهنمایان زیر نرخ کار نکرده و به تبع آن آژانس‌ها هم به این رویه عادت کرده‌‌اند. آنها خودشان هم از این بابت خوشحالند که نگرانی بابت اجرای تور ندارند زیرا کسی که با نرخ کمتر اجرای تور را به عهده می‌گیرد ضعف اجرای خود را با نرخ پایین‌تر جبران می‌کند. او درباره مشکلات راهنمایان در دوره کرونا می‌گوید: عمده‌ترین چالش، کنسلی پیاپی تورها در سال ۹۸ و حتی سال گذشته به‌واسطه مشکلاتی که پیش آمد بود که تقریبا به شکل کامل این صنعت را تعطیل کرد. انتظار راهنمایان این است که بتوانند کمک بلاعوض از دولت بگیرند و متاسفانه این امر تا امروز محقق نشده است. آنها وام‌هایی در این مدت دریافت کرده‌اند که باید بازپرداخت کنند و در این حوزه شاهد بودیم که حتی برخی بانک‌ها خود را متعهد به مصوبات ستاد کرونا ندانستند. راهنمایان گردشگری در این مدت به‌واسطه محدودیت‌هایی که برای این صنعت اتفاق افتاد مجبور شدند ناخواسته در خانه بمانند و از آنجا که حمایت بیمه بیکاری را هم ندارند کمک بلاعوض دولت می‌‌توانست و می‌‌تواند بخشی از چالش‌های آنها را برطرف کند. حاجی‌سعید از لغو روادید گردشگری به عنوان دیگر خواسته راهنمایان گردشگری نام می‌برد و اضافه می‌کند: درخواست ما این است که متولیان دست از سماجت برداشته تا براساس مجموعه پروتکل‌هایی ایران هم مانند سایر کشورها روادید برای گردشگران صادر کند. مسلم است وقتی توریستی واکسن زده‌ و تست منفی کرونا هم دارد ناقل این ویروس نیست،‌ بنابراین دلیل این اصرار که از حضور توریست خارجی جلوگیری شود قابل قبول نیست. او ادامه می‌دهد: در ایران با صدور ویزای تجاری و سایر اقسام ویزاها جز گردشگری موافقت می‌شود و در مواردی هم شاهدیم ویروس جهش‌یافته با فاصله کمی از مبدأ انتشار در کشورمان شیوع پیدا کرده است، چنانچه در این بخش مشکلی هست باید برطرف شده و نگذاریم گردشگری ورودی کشور تعطیل بماند. رئیس هیات‌مدیره کانون انجمن‌های صنفی کارگری راهنمایان گردشگری می‌گوید: ما باید تست‌ها و پروتکل‌ها را درست کرده و ویزای گردشگری را هم بدهیم. راهنمایان دنبال این نیستند که با گرفتن تسهیلات و برگرداندن آن با سود ۱۲ درصد به بانک خودشان را بیش از پیش زیر بار هزینه و اقساط بانکی ببرند،‌ در مقابل بهتر است شرایط برای کار کردن راهنمایان مهیا شود زیرا آنها می‌خواهند کارشان را از سر بگیرند. او با اشاره به اینکه اگر این نوع مدیریت برای گردشگری تا ۶ ماه دیگر ادامه پیدا کند ما مطمئنیم بیش از ۷۰ درصد راهنمایان در این شغل نخواهند بود عنوان می‌کند: براساس آمارهایی هم که داریم درحال‌حاضر ۵۰ درصد راهنمایان از این شغل خارج شده و در سایر مشاغل مشغول کار هستند. این امر برای شروع مجدد گردشگری بسیار خطرناک است و ما بارها این را به مسوولان گردشگری گوشزد کرده‌ایم. حاجی‌سعید در این‌باره که این راهنمایان از تورهای ورودی یا خروجی بوده‌اند، بیان می‌کند: راهنمایان ما تفکیک شده نیستند،‌ راهنمایانی که تورهای ورودی یا خروجی داشتند در مواردی که درخواست تور داخلی داشتند می‌پذیرفتند هرچند ترجیح‌شان تورهای ورودی یا خروجی بود. درحال‌حاضر راهنمایانی که با گردشگر خارجی کار می‌کردند بیشترین آسیب را دیدند زیرا هیچ تقاضایی در این بخش وجود نداشت. در مقابل راهنمایانی که در حوزه تور داخلی کار می‌کردند در فواصل زمانی کوتاه مثل عید نوروز و برخی ایام تعطیل توانستند کار کنند. ولی اگر ما آمار گردشگری داخلی نوروز سال ۹۸ و ۱۴۰۰ را با هم قیاس کنیم می‌بینیم که با کاهش ۹۰ درصدی تورها در سال‌جاری مواجه بودیم، به تبع این حجم کاهش اجرای تور، ۹۰درصد فرصت شغلی هم از راهنمایان تورهای داخلی گرفته شده است، بنابراین در همین نوروز ۱۴۰۰ هم همه راهنمایان منتفع نشده و تعداد محدودی توانستند برای چند روز کار کنند. منبع : دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 11/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 11/خرداد/1400     اخبار داخلی
جایگاه تبلیغات 1 جایگاه تبلیغات 1
جشن نوآوری و گردشگری موتورسیکلت در آستانه فیتور ۲۰۲۵
انتقاد سخنگوی سازمان تعزیرات از اوضاع قیمت‌گذاری بلیت هواپیما
پیام دبیرکل سازمان جهانی گردشگری به مناسبت پنجاهمین سالگرد این سازمان
در طی فرود سخت هواپیما یونایتد ایرلاینز چندین مسافر و خدمه مجروح شدند
مکزیک کشور شریک نمایشگاه فیتور ۲۰۲۶ خواهد بود
نخستین نشست علمی-تخصصی رویداد بین‌المللی راه ادویه در یزد برگزار می‌شود
حمزه زاده : دریافت نرخ ارزی از مهمانان خارجی با حمایت وزیر ممکن می‌شود
صنعت هتلداری اصفهان منتظر تعطیلی مهمانسراهای دولتی
نشست معاون گردشگری کشور با وزیر گردشگری اسپانیا در حاشیه نمایشگاه فیتور ۲۰۲۵
شركت هواپيمايى يزد، به موقع ترين و كم تاخيرترين شركت هواپيمايى كشور
تمرکز بر نقش سرمایه انسانی محور اصلی بخش فیتور تلنت
آغاز به‌ کار سامانه برخط تاکسیرانی تهران از شنبه


کمی منتظر بمانید...