نتایج جستجو...
گردشگری در پساکرونا

گردشگری در پساکرونا

اگر امروز کاهش سفر، کنسلی تورها، تعطیلی تأسیسات گردشگری و همه مشکلات ناشی از هراس کرونایی و چالش‌های ناشی از آن، مدیریت نشود در دوران "پساکرونا" مسائل پیش آمده می‌تواند بر صنعت بزرگ گردشگری و مجموع فعالیت‌های آن تأثیر منفی بگذارد.  تأکید می‌شود، وزارت گردشگری نباید تنها بر مسائل و مشکلات حاضر "کرونا" متمرکز شود و بایستی با برنامه‌ریزی لازم در کنار آگاهی‌بخشی، بیان واقعیت‌ها به طور شفاف و صادقانه، امیدآفرینی و کمک به تاب‌آوری در سطوح مختلف در صنعت گردشگری، مردم و کارمندان وزارت با انجام پیش‌بینی های لازم، جامعه را برای دوران پساکرونا آماده کند.  بیشتر فعالان گردشگری معتقدند یکی از علل خسارت‌ها و ضررهای فعلی صنعت گردشگری، نبود ساختارهای قوی حمایتی و از همه مهم‌تر کم‌رنگ بودن بیمه گردشگری برخلاف بیمه سفر و نبود پوشش‌های حمایتی از دلایل سست بودن این صنعت در مقابل بحرانی مانند ویروس کروناست.  آسیب‌شناسی دوران کرونا در صنعت گردشگری و تأکید بر بیمه تأسیسات گردشگری در زمان بحران و تعطیلی به شدت موردن نظر و تأکید است.  امیر ضیائیان رمضان‌زاده - مدیر روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی

ایجاد شده: 25/شهریور/1399       آخرین ویرایش: 25/شهریور/1399     مقالات و یادداشت ها
کرونا، گردشگری؛ مقدمه‌ای برای شروعی دوباره

کرونا، گردشگری؛ مقدمه‌ای برای شروعی دوباره

امروز صنعت گردشگری نه تنها در کشور بلکه در کل دنیا برای اولین بار بعد از جنگ جهانی دوم تحت تاثیر عاملی ناشناخته و به دور از معادلات پیش‌بینی شده، قرار گرفته و از همین رو در حال سپری کردن رکودی بی‌سابقه است. گردشگری به عنوان صنعتی نوپا حداقل برای جمهوری اسلامی ایران که هنوز مُهر تشکیل وزارتخانه گردشگری آن خشک نشده در این گذرگاه تاریخی، روزهای بسیار سخت و ناامید کننده‌ای را پشت سر می‌گذارد. روزهایی که عدم برنامه‌ریزی صحیح در مدیریت بحران موضوع پیش آمده می‌تواند آینده پسابحران را نیز با وضعیتی اسفناک‌تر از وضعیت موجود، روبه‌رو نماید.  کنکاش در پیدا نمودن علت و معلول موضوع و نیز پرداختن به اما و اگرهای قبل بحران نه تنها امروز راه‌گشا نمی‌باشد بلکه آینده را نیز به شدت تهدید می‌نماید و این همان تکرار اشتباهی است که این صنعت را به ورطه نابودی می‌‎کشاند.  صنعت گردشگری در کشور به دلیل نداشتن یک چارچوب کلی به عنوان راهبر، همواره در طول این سال‌ها در معرض خطرهای گوناگون بوده که منتهی به دلیل مبتلا شدن به درد روزمرگی، این تهدیدها به آن صورت قابلیت خودنمایی پیدا ننمودند و بدیهی است که همواره در چنین شرایطی، وقوع بحران و یا هرگونه عامل غیر قابل پیش‌بینی، طی طریق را بسیار دشوار می‌نماید.  به طور کلی می‌توان گفت که نبود پلن‌های جایگزین در امر تصمیم‌گیری و نیز برنامه‌ریزی در بدنه صنعت گردشگری در طول این سال‌ها، مخاطرات فراوانی را متوجه این صنعت نموده است که اوج آن و یا به عبارتی دیگر تیر خلاص آن را در بحران کرونا ویروس شاهد می‌باشیم. ضعف‌های زیرساختی و نپرداختن اصولی به ابعاد گوناگون گردشگری، همواره به عنوان یکی از نقاط ضعف این صنعت در کشور به شمار می‌آمده که به عنوان مثال می‌توان از گردشگری سلامت به عنوان یک پلن جایگزین در این برهه تاریخی نام برد که متاسفانه عدم پرداختن به این موضوع در طول این سال‌ها تنها بارقه امید این صنعت در این شرایط خاص را ناامید ساخته است. گردشگری سلامت با توجه به تعریف و شرح وظایف مشخص شده جهت این نوع گردشگری با اندکی تغییرات جزئی و بازنگری در آن، می‌توانست به حداقل‌های جلوگیری از رکود پیش آمده کمک شایانی نماید و اینگونه نباشد که شاید بیماران قرنطینه جهت سیر مراحل درمان در هتل‌ها استقرار پیدا نمایند. ( نقل قول از معاونت درمان وزارت بهداشت )  این امر شاید جزئی از اهداف و شرح وظایف گردشگری سلامت باشد و در این برهه حساس بتواند به یکی از ابزارهای مهم جهت کنترل این بحران تبدیل شود اما آماده نبودن زیرساخت‌ها و بسترها و از همه آنها مهم‌تر، کمبود نیروی انسانی حوزه گردشگری و متخصص در امر درمان و سلامت می‌تواند  ضمن درگیر نمودن یک جمعیت قابل توجه با این بیماری از لحاظ رویکرد روانی و تاثیرگذاری بر ذهن مخاطب و بازارهای هدف، آینده پسابحران را نیز با مشکلات عدیده‌ای مواجه  نماید و اینجاست که موضوع، مفهوم و نقش آموزش در کنترل بحران‌ها به خوبی نمایان می‌گردد. مدیران ارشد در قسمت‌های گوناگون بدنه صنعت گردشگری کشور می‌بایست در خصوص نپرداختن جدی به موضوع آموزش در طول این سال‌ها جوابگو باشند. اما به طور کلی و جدای از موارد مطروحه و پرداختن به "نبایدها" در این شرایط حساس می‌بایست با عزمی جدی و هدفمند "بایدها" را مورد بررسی قرار داد تا که شاید بتوان بعد از گذر از این بحران، بازگشتی سریع و جدی به شرایط اولیه داشته باشیم که در این خصوص می‌بایست دو بخش عمده را مورد بررسی قرار داد؛ 1 - مردم و گردشگران به عنوان مخاطبین اصلی صنعت گردشگری 2 - مراکز ارائه خدمات صنعت گردشگری . به طور کلی صنعت گردشگری چه در کشور و چه در جهان، توسط مردم و گردشگران شکل می‌گیرد و این بدان معناست که می‌بایست جدای از به روز نمودن خدمات گردشگری ، همواره در زمینه فرهنگ‌سازی در میان گردشگران نیز فعالیت نمود چر اکه کسب سود و کسب لذت، دو کفه ترازوی صنعت گردشگری را تشکیل می‌دهند که توسط دو طیف خدمات‌دهنده و خدمات‌گیرنده کسب می‌گردند. بنابراین با فرهنگ‌سازی مناسب، صحیح و اصولی در این حوزه نه تنها می‌توان موجبات افزایش کسب سود را فراهم نمود بلکه می‌توان کسب لذت، هیجان و خلق خاطرات به یادماندنی توسط گردشگران را به بالاترین حد ممکن رساند. با توجه به هم‌زمانی بحران موجود با پیک گردشگری سال و کنسل شدن تمامی مسافرت‌های نوروزی و خانه‌نشین شدن مردم در ایّام نوروز برای اولین بار حداقل در پنجاه سال گذشته، می‌توان از این فرصت استفاده و این تهدید را به فرصت تبدیل نمود و با تدارک برنامه‌های متنوع در حوزه گردشگری ضمن ایجاد نشاط و خلق لحظات شاد و مفرح، فرهنگ گردشگری را نیز در لابه‌لای موضوعات مشابه به مخاطبین انتقال داد. ایجاد یک شبکه اختصاصی توسط رسانه ملی و تلاش در راستای تولید محتوای مربوط در قالب تصویرسازی با رویکرد تعطیلات نوروزی، می‌تواند تا حدودی سهم قابل توجهی در پر نمودن اوقات فراغت مردم را به خود اختصاص دهد. اجرای برنامه‌های زنده از جاذبه‌های گردشگری کشور و حتی برگزاری کنسرت‌ها و نمایش آن به صورت زنده از سیمای ملی می‌تواند ضمن زدودن غم و حالات کسالت‌بار از چهره مردم در ایّام نوروز، لحظات شاد و مفرحی را برای آنان به ارمغان بیاورد. بدون شک تعطیلات نوروزی مهمترین تعطیلات کشور در طول سال می‌باشد که تمامی دستگاه‌های خدماتی در حوزه گردشگری از مدت‌ها قبل در خصوص این تعطیلات برنامه‌ریزی و هزینه‎های قابل توجهی می‌نمایند و لذا هرگونه خلل در رابطه با این تعطیلات، می‌تواند آسیب‌های جدی به بدنه این صنعت وارد آورد. اتفاقی که با ظهور بحران "کرونا" در کشور رخ داده و صنعت گردشگری کشور در حال حاضر با تحمل ضررهای فراوان در بلاتکلیفی کامل به سر می‌برد و شاهد آن هستیم که با توجه به نامعلوم بودن زمان پایان این بحران حتی به صورت احتمالات حداقلی بسیاری از هتل‌ها، رستوران‌ها، آژانس‌های مسافرتی و گردشگری و سیستم حمل نقل زمینی، هوایی،ریلی ... درگیر کنسلی رزرو‌ها و استرداد وجوهات دریافتی می‌باشند که با توجه به هزینه‌کرد بسیاری از این وجوهات در بخش‌های مختلف و خالی ماندن دست بهره‌برداران، روزهای سختی در پیش روی آنان قرار گرفته و تصمیمات شتاب‌زده در خصوص تعطیلی کامل صنعت گردشگری کشور نیز سنگینی این موضوع را دو چندان نموده است. لذا باتوجه به موضوع مطرح شده به نظر می‌رسد که اتخاذ تصمیمات زیر از سوی دولت محترم بسیار ضروری و حیاتی می‌باشد. 1 - بخشودگی‌های مالیاتی و بیمه‌ای بخش گردشگری کشور  2 - کمک به بخش گردشگری در خصوص بازپرداخت تسهیلات بانکی  3 - کمک دولت و سازمان تامین اجتماعی کشور به بخش گردشگری در خصوص حفظ نیروهای انسانی این بخش با توجه به رکود موجود و جلوگیری از فاجعه‌ای دیگر تحت عنوان بیکاری  4 - اطلاع‌رسانی و تبلیغات در خصوص محفوظ ماندن وجوهات رزروی مردم نزد بخش‌های مختلف گردشگری با هدف استفاده از خدمات توسط مردم در ماه‌های آینده به صورت اعتبار سفر همراه با تخفیفات ویژه  5 - فراهم نمودن مقدمات جهت تعطیلات فصلی به مدت یک هفته و حداقل در دو فصل با توجه به زمان پایان بحران مذکور تحت عنوان تعطیلات پاییزی و تعطیلات زمستانی به منظور جبران آسیب‌های تعطیلات نوروز و استفاده از ظرفیت زمان‌های غیر پیک مانند فصل زمستان جهت تقویت مالی بخش‌های گردشگری  6 - کمک دولت و به ویژه رسانه ملی در خصوص انعکاس شرایط عادی و سالم وضعیت بعد از بحران به منظور ترغیب مردم به استفاده از خدمات گردشگری در محیطی امن و بدور از هرگونه استرس به مانند زمان قبل از بحران  7 - کمک دولت در خصوص ترغیب مردم به مسافرت در قالب افزایش سهیمه سوخت بنزین و نیز اعطای بن‌های مخصوص سفر به کارکنان دولت  به طور کلی در جمع‌بندی این نوشتار می‌توان به تاثیرگذاری و نقش مهم بحران مذکور بر صنعت گردشگری کشور اشاره نمود که با توجه به ابعاد جهانی و همه‌گیر بودن بحران در شرایط حاضر می‌بایست از فرصت ایجاد شده استفاده نمود و ضمن برنامه‌ریزی برای آینده‌ای درخشان‌تر از گذشته جهت صنعت گردشگری کشور مقدمات شروعی متفاوت، قدرتمند و برنامه‌محور را فراهم نمود. بی شک در فردای گذار از بحران کرونا ویروس با واژه‌ای جدید در ادبیات گردشگری کشور و حتی دنیا روبه‌رو خواهیم شد تحت عنوان گردشگری قبل و بعد از بحران کرونا ویروس. بنابراین در این برهه تاریخی از همین امروز می‌بایست تجربه نقطه‌های عطف تاریخی را بررسی نمائیم تا که بتوانیم برای شروعی دوباره مقدمه‌ای زیبا بنگاریم. سینا طالب‌زاده - کارشناس و مدرس هتلداری 

ایجاد شده: 29/مرداد/1399       آخرین ویرایش: 29/مرداد/1399     مقالات و یادداشت ها
فراخوان برگزاری چهارمین دوسالانه‌ معماری و شهرسازی ایران

فراخوان برگزاری چهارمین دوسالانه‌ معماری و شهرسازی ایران

به گزارش هتل‌نیوز ، چهارمین دوسالانه معماری و شهرسازی ایران در سه بخش شامل سومین نشان دکتر صارمی ( مسئولیت‌های اجتماعی )، بخش مسابقه‌ معماری و شهرسازی و جایزه‌ ملی نقد به مدیریت جناب آقای "شهریار خانی‌زاد" برگزار خواهد شد. دبیران علمی علی خادم زاده وحید قبادیان دبیران اجرایی رکسانا خانی‌زاد الهه مایانی بخش‌های مسابقه‌ معماری و شهرسازی مسکونی ( ویلایی ) مسکونی ( آپارتمانی، بلند مرتبه و مجتمع‌های مسکونی ) تجاری، اداری، صنعتی فضاهای عمومی ( فرهنگی، ورزشی، آموزشی، مذهبی و درمانی ) هتل معماری انسان دوستانه شهرسازی و منظر کانسپت ( شامل تمامی فضاها و سایت دلخواه ) اِلمان‌ها و سازه‌های خاص در معماری برترین اثر معماری و شهرسازی ارسالی به دوسالانه هیات داوران بخش مسابقه‌ معماری و شهرسازی شهاب‌الدین ارفعی مهرداد ایروانیان گیسو حریری مژگان حریری سید مهدی حسینی  ریحانه زاه مرتضی صدیق مرجان فرضیان وحید قبادیان حامد کامل‌نیا عبدالرضا محسنی موضوعات نقد معماری ایران و جهان بررسی عناصر شکلی و مفهومی در معماری ایران جایگاه رویکردهای معاصر در مرمت و احیای بناها، بافت‌ها و محوطه‌های تاریخی تطبیق اولویت‌های پژوهش با نیازمندی‌های جامعه معماری معاصر ایران شناخت مولفه‌های تاثیرگذار بر معماری معاصر ایران آسیب‌شناسی توسعه نیافتگی ادبیات نقد  آسیب‌شناسی خلاء تعاملاتی معماری و شهرسازی ایران از منظر معماری جایگاه جامعه و نظام اداری موثر در راستای چگونگی خلق اثر نقد عوامل بازدارنده در تحقق‌پذیری طرح موضوع آزاد هیات داوران جایزه‌ ملی نقد معماری علی اکبری سیامک پناهی امیر فرج الهی راد مهشید معتمد کاوه منصوری محسن نوروزوند مرتضی نیک فطرت جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت AOA.ir مراجعه فرمائید.

ایجاد شده: 28/مرداد/1399       آخرین ویرایش: 23/شهریور/1399     رویدادها و نمایشگاه‌ها
استعاره خطرناکی به نام سربازان سفیدپوش

استعاره خطرناکی به نام سربازان سفیدپوش

جنگ علیه کرونا، ما کرونا را شکست می‌دهیم، سربازان سفیدپوش در جنگ با ویروس و ... این استعاره‌ها سلحشورانه، هیجان‌آور، گاه زیبا، اغلب موذی و همیشه خطرناک هستند.  چرا؟ چون استعاره در ذات خودش قدرت عجیبی دارد.  از "عبدالقاهر جرجانی" در قرن پنجم تا "نیچه" و "لیکاف" در این خصوص حرف زده‌اند. سر جمع نظر همه‌ آنها این است: استعاره توان بدیهی‌سازی دارد. استعاره در ذات خودش روایت و داستانی دارد که در برخورد اول چنان درست و بدیهی به نظر می‌رسد که به دشواری می‌شود به آن شک کرد. زبان ما پر از استعاره‌هایی است که فهم ما از دنیا و در نتیجه سرنوشت ما را شکل داده‌اند. استعاره‌ "سربازان سفید پوش" خطرناک است. چرا؟ چون روایتی جنگی از بحران بیماری ارائه می‌دهد. در این روایت، بیماری "دشمن" است. باید با آن جنگید.  جنگ نیاز به سرباز دارد. سربازی که باختن سَر ( طبق نامش ) سرنوشت از پیش تعیین شده‌ اوست. وظیفه‌اش فداکاری است. در جنگ در مقابل دشمن باید جان فدا کرد. این بدیهی است. ( کدام جنگ را بی شهید و قربانی دیده‌اید؟ ) باز بدیهی است در جنگ آنکه فدا می‌شود، سرباز است.  این روایت نه تنها با استعاره‌ها برای ما بدیهی سازی می‌شود بلکه فرهنگ ما که فداکاری، شهادت و رنج را ارج می‌گذارد هم با آن هماهنگ است و آن را تقویت می‌کند.  این روایت، کرونا را دشمنی می‌بیند که سربازان باید به جنگش بروند و با از جان گذشتگی، شکستش دهند و از مردمشان در برابر او دفاع کنند.  حالا اگر روایت را تغییر دهیم و "کرونا" را "بحران" بدانیم، داستان از اساس عوض می‌شود.  بحران را باید "مدیریت" کرد. قرار نیست کسی در بحران از خود گذشتگی کند و فدا شود زیرا موقعیت مدیریت شده نیازی به فدا شدن ندارد. مدیریت یعنی رفتاری عاقلانه و بدون هزینه‌های گزاف فدا شدن و سلحشوری. در این روایت کرونا یک موقعیت خطر است و بار مسئولیت بر دوش مدیران و نه سربازان.  در این روایت مردم پشت جبهه، منفعل و منتظر نجات از شر دشمن ننشسته‌اند. وظایفی دارند که باید طبق قوانین بحران به آن عمل کنند و اگر کسی به سبب بحران آسیب دید یا جانش را از دست داد، کشته‌ای به دست دشمن ( اتفاقی ناگزیر در جنگ ) نیست بلکه قربانی مدیریت ناکارآمد است. اشتباه نابخشودنی که مدیران باید پاسخگویش باشند. در این فرض، مدیران، مردم و پزشکان و پرستاران و سیستم نظامی و انتظامی هر کدام وظیفه‌ای مشخص دارد که باید این وظیفه را به خوبی انجام دهد تا بحران بدون هزینه زیاد و تلفات غیرقابل قبول، مدیریت شود. مراقب استعاره‌ها باشیم. آنها ذهن، روایت و در نتیجه سرنوشت ما را تغییر می‌دهند. استفاده از هتل‌ها برای گذراندن دوران نقاهت بیماران کرونایی در آینده ذهنیت خوبی برای میهمانان نخواهد داشت چرا که استعارات زیادی ایجاد خواهد شد و تا مدت‌ها در اذهان خواهد ماند. مرجان علمی - کارشناس ارشد برنامه‌ریزی توریسم و دکترای عالی مدیریت گردشگری و هتلداری

ایجاد شده: 21/مرداد/1399       آخرین ویرایش: 21/مرداد/1399     مقالات و یادداشت ها
صنعت گردشگری آسیب دیده است و نیاز به حمایت ملی دارد

صنعت گردشگری آسیب دیده است و نیاز به حمایت ملی دارد

به گزارش هتل‌نیوز ، معاون گردشگری کشور در دیدار و گفتگو با رئیس فراکسیون گردشگری مجلس شورای اسلامی، اظهار داشت: صنعت گردشگری آسیب‌دیده از بحران کرونا برای بقا و حیات دوباره نیازمند حمایت ملی است.  "ولی تیموری" در این دیدار، ابراز داشت: به دنبال حوادث و اتفاقات ناخوشایند نیمه دوم سال گذشته که منجر به لغو سفر گردشگران بین‌المللی از ابتدای سال جاری میلادی به کشورمان شد و پس از آن شیوع بیماری کرونا که عملاً صنعت گردشگری کشور را با چالش‌های اساسی مواجه ساخت، شاهد افول در سطح ملی، منطقه‌ای و جهانی بوده‌ایم. "تیموری" همچنین گفت: به منظور احیای دوباره این حوزه نیاز به اتخاذ تدابیر مختلف از جمله بخشودگی مالیات و هزینه‌های تاسیسات گردشگری آسیب‌دیده از شیوع کرونا وجود دارد که برای تحقق آن اهمیت حمایت ملی و یاری تمامی نهادهای فرابخشی مرتبط با موضوع سفر، نمود پیدا می‌کند.    وی افزود: عدم قطعیت موجود و نبود امکان ترسیم دورنمای کلی برای خروج از این وضعیت، فعالان حوزه گردشگری و صنایع‌ دستی کشور را به شدت مستاصل کرده است و بیم آن می‌رود روند تعدیل و اخراج کارکنان و کارشناسان این حوزه، فضای کسب و کار‌های موجود را بیش از پیش متلاطم کند.  معاون گردشگری کشور ادامه داد: متاسفانه تاکنون حمایت قابل توجهی از بخش گردشگری و صنایع ‌دستی صورت نگرفته و علی‌رغم مکاتبات و گزارش‌های ارسالی به مراجع مختلف، هیچگونه تمایزی به فعالان این حوزه نسبت به سایر حوزه‌ها که زمان بسیار کوتاهی را با این بحران مواجه بودند، قائل نشده‌اند. "ولی تیموری" تصریح کرد: عدم امکان ذخیره یا نگهداشت خدمات گردشگری، آسیب‌پذیر بودن فعالان این حوزه به دلیل نو پا بودن، کوچک و متوسط بودن نوع کسب و‌کار، سیال بودن ماهیت صنعت گردشگری کشور و نیز تاثیرپذیری از پیامدهای محیطی از جمله ویژگی‌هایی است که این حوزه را نیازمند یاری و نگاه متفاوت می‌کند. "تیموری" در بخش دیگری از صحبت‌های خود در این جلسه، پیشنهاد کرد: تخصیص تسهیلاتی با نرخ کارمزد تک رقمی و دوره تنفس یکساله، برخورداری افراد حقیقی و حقوقی دارای مجوز فعالیت گردشگری و صنایع دستی از تسهیلات سرمایه در گردش، امهال یکساله باز‌پرداخت تسهیلات دریافتی و بخشودگی کامل مالیات، عوارض و سایر هزینه‌های فعالان این حوزه در طول سال جاری می‌تواند جانی دوباره به صنعت گردشگری کشور ببخشد.   معاون گردشگری کشور در پایان گفت: نیاز است با توجه به رکود صنعت گردشگری و زیان‌های وارد شده به فعالان این صنعت، خصوصاً در اثر بحران کرونا با ارائه راهکارهای مناسب جهت عبور از این بحران به مسائل و مشکلات این صنعت در فراکسیون گردشگری مجلس شورای اسلامی توجه بیشتری شود. "محمدرضا دشتی اردکانی" رئیس فراکسیون گردشگری مجلس شورای اسلامی نیز در این دیدار با اشاره به اهمیت صنعت گردشگری کشور و رسیدگی به مشکلات فعالان این حوزه، تاکید کرد: صنعت گردشگری می‌تواند برای کشور ارز‌آور باشد لذا باید این حوزه را جدای از مسائل سیاسی دانست و اولویت اصلی نظام باید به این سمت سوق پیدا کند. رئیس فراکسیون گردشگری همچنین به رویکرد مثبت مجلس نسبت به مقوله گردشگری اشاره کرد و اظهار داشت: در بودجه سال آینده باید بخشی جهت کمک بلاعوض به فعالان آسیب‌دیده گردشگری در نظر گرفته شود که شخصاً این موضوع و پیشنهادات معاونت گردشگری را از طریق فراکسیون گردشگری مجلس شورای اسلامی پیگیری خواهم کرد. 

ایجاد شده: 21/مرداد/1399       آخرین ویرایش: 21/مرداد/1399     اخبار داخلی
جایگاه تبلیغات 1 جایگاه تبلیغات 1


کمی منتظر بمانید...