معاون گردشگری وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در جمع فعالین اقامتگاههای بومگردی کشور گفت: «توسعه بیملاحظه و صرفاً کمی اقامتگاههای بومگردی، آفتی جدی در حوزه گردشگری کشور به شمار میآید و نیاز است با تقویت ابعاد کیفی و فرهنگی، جایگاه بومی این نوع از تاسیسات گردشگری کشور حفظ و ارتقا یابد.» به گزارش هتل نیوز و به نقل از روابطعمومی معاونت گردشگری وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی " علیاصغر شالبافیان " معاون گردشگری وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی ظهر امروز در نشست با اعضای هیات مدیره جامعه حرفهای اقامتگاههای بومگردی کشور و جوامع بومگردی استانی پس از دریافت گزارش و بررسی مشکلات اعضای حاضر گفت: «اقامتگاههای بومگردی به عنوان یکی از مهمترین تاسیسات گردشگری کشور با دارا بودن استعداد ذاتی در راستای معرفی و انعکاس فرهنگ، هنر، تاریخ و اصالت فرهنگی به گردشگران از جایگاه مهمی میان مراکز اقامتی کشور برخوردار است؛ لذا توسعه صرفاً کمی و بیملاحظه، آفتی جدی در این حوزه به شمار میآید و نیاز است رویکرد کنونی به سوی حفظ و ارتقای جایگاه کیفی تغییر یابد.» وی با بیان اینکه تلاش در راستای رفع و یا کاهش آسیبهای بحران کووید - 19 به اقتصاد اقامتگاههای بومگردی کشور از دغدغههای روزانه ایشان به شمار میآید؛ افزود: «یکی از اصلیترین اولویتها که همزمان با تقویت ابعاد کیفی این نوع از تاسیسات گردشگری بدان پرداخته خواهد شد؛ موضوع امهال پرداخت تسهیلات کرونا و جلب حمایتهای مالی و پشتیبانی مورد نیاز در این حوزه است.» او در ادامه پرداختن به موضوع آموزش و به روزرسانی دانش تخصصی اعضا و جامعه محلی، پایداری و ظرفیت قابل تحمل روستاها، جلب مشارکتهای فرابخشی همانند شهرداریها، ارزیابی و نظارت خدمات، توسعه و تنوع محصولات و رونق همزمان گردشگری روستایی به عنوان دیگر اولویتهای کاری مورد توجه در این حوزه نام برد. همچنین در این نشست اکبر رضوانیان، نایبرییس جامعه بومگردی کشور به نمایندگی از اعضای حاضر پس از جمعبندی دغدغهها و چالشهای پیش روی فعالین این حوزه گفت: «بومگردی دارای ماهیتی از نوع آسایش و اصالت خانه است و اقامتگاه صرف به شمار نمیآید.» وی افزود: «واحدهای بومگردی هر سه ماموریت و ماهیت عناوین تخصصی وزارت یعنی میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی را با خود به همراه دارند؛ به گونهای که بومگردی با احیای بناهای تاریخی قدیمی و نیز تکیه بر فرهنگ و اصالت منطقه و نیز تولید یا فروش صنایعدستی و هنرهای سنتی مناطق بومی کشور فرصت جذب گردشگران و تجربیات جدید را ایجاد میکند.» وی یادآور شد: «خواسته ما قرار گرفتن اقامتگاههای بومگردی در اولویت و رءوس نگاه تصمیمسازان این حوزه است و نیاز داریم این نگاه کیفی باشد و در آن تفاوتهای ساختاری و ابعاد فرهنگی و اصالت بومگردیها نسبت به سایر تاسیسات گردشگری لحاظ شود.»
ایجاد شده: 18/مهر/1400 آخرین ویرایش: 18/مهر/1400 اخبار داخلیبه گزارش هتل نیوز " جمشید حمزه زاده " رئیس جامعه هتلداران ایران در خصوص نامه این جامعه به رئیس امور فرهنگی و گردشگری و ورزش سازمان برنامه و بودجه، گفت: از نظر این جامعه، جزء ۲ بند الف ماده ۹۸ قانون برنامه ششم کشور (تأسیسات گردشگری از هر نظر تابع قوانین و مقررات بخش صنعت گردشگری به استثنای معافیتهای مالیاتی و از شمول قانون نظام صنفی مستثنی است) از جمله احکام تنظیمی بوده و به نظر می رسد مشمول دوره زمانی خاصی قرار نگیرد و دائم باشد. وی افزود: جوامع حرفهای هتلداری استانی در بیشتر استانها و نیز جامعه حرفهای هتلداران ایران منطبق بر قانون مذکور طی سالهای گذشته با هزینه و انرژی فراوان تشکیل شده و زیر نظر وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی فعالیت میکند بر این اساس ضمن تاکید بر نیاز صنعت گردشگری کشور به دائم بودن این بند خواهش میکنیم در خصوص بند ث ماده ۱۰۰ قانون برنامه ششم توسعه نیز دائمی بودن موضوع مد نظر قرار بگیرد. وی با توجه به شرایط حاکم بر صنعت کشور و گردشگری کشور گفت: پیشنهاد داریم در تدوین قانون برنامه هفتم توسعه این نکات در نظر گرفته شود: یکی از این موارد با توجه به پراکندگی قوانین و مقررات مربوط به حوزه گردشگری پیشنهاد می شود تضمین قانون جامع صنعت گردشگری مورد توجه قرار گرفته و وزارت گردشگری مکلف شود ظرف سال اول برنامه پیش نویس قانون جامع صنعت گردشگری را با تاکید بر تنظیم مناسبات دولت و بخش خصوصی و تشکل ها ارائه کند. حمزهزاده در بخشی دیگر از سخنانش در خصوص پیشنهاد برای تدوین برنامه هفتم توسعه گفت: از آنجا که ذات صنعت گردشگری شکننده بوده و به شدت تحت تاثیر موضوعات مختلف است، بنابراین پیشنهاد میشود ساختار مناسب برای حمایت دولت از این صنعت به شکل صندوق حمایت از صنعت گردشگری با مدیریت ترکیبی دولت و تشکلهای بخش خصوصی تشکیل شود و دولت مکلف شود تا طی سال های برنامه هفتم توسعه، سالانه مبالغی را به این صندوق تخصیص دهد. حمزه زاده با توجه به نیاز صنعت گردشگری کشور به ایجاد بستری برای هماهنگی کامل و دقیق تشکل های مرتبط، گفت: پیشنهاد میشود تشکیل اتاق گردشگری ایران نیز در برنامه قانون برنامه هفتم توسعه مد نظر قرار گیرد. همچنین تخصیص بودجه رفاهی دستگاه اجرایی به سفرهای داخلی نیز در شرایط بحران کنونی میتواند گوشهای از مشکلات بسیار جدی دست اندرکاران صنعت را طی سالهای برنامه هفتم مرتفع کند.
ایجاد شده: 18/مهر/1400 آخرین ویرایش: 18/مهر/1400 اخبار داخلیبه گزارش هتل نیوز، " حمیدرضا دوستمحمدی " مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان سمنان، در نشست هماندیشی فعالان گردشگری شهرستان شاهرود در هتل جهانگردی بسطام با تبریک هفته گردشگری، تأکید کرد: گردشگری سیاسی نیست و نباید سیاسی شود. مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان سمنان افزود: رشد و توسعه گردشگری عامل ایجاد همدلی و وحدت است. او با تأکید بر اینکه توسعه گردشگری فرا بخشی است، گفت: رشد و توسعه گردشگری تنها مربوط به ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی نیست و سایر دستگاههای اجرایی، تشکلهای مردمنهاد، مردم و رسانهها در این زمینه نقشآفرین هستند. او با بیان اینکه در حوزه گردشگری باید جریانسازی انجام شود، ادامه داد: گردشگری باید از حالت شعار در آمده و عملیاتی شود. دوستمحمدی با اشاره به نقش شهرداریها در توسعه گردشگری، گفت: شهرداریها میتوانند نقش مؤثری در برند سازی و توسعه گردشگری شهری داشته باشند. او اضافه کرد: فعالیت و فرهنگسازی انجمنها و سمنها و آموزش جوامع محلی نیز اهمیت بالایی دارد و انجمنها میتوانند نقش مهمی در آموزش گردشگری داشته باشند. دوستمحمدی با اشاره به جاذبههای متعدد تاریخی و طبیعی شهرستان شاهرود و بهویژه جنگل جهانی ابر، گفت: نجات جنگل ابر نیاز به مشارکت همه دارد و طرح مدیریت گردشگری جنگل ابر در آینده نزدیک تهیه و اجرا میشود. او بر استفاده از سفال خاکستری بهعنوان المان شهری شاهرود تأکید کرد.
ایجاد شده: 9/مهر/1400 آخرین ویرایش: 9/مهر/1400 اخبار داخلیامروزه صنعت گردشگری پیشرفت بسیاری را در خود دیده، چنانکه طبق گزارش شورای جهانگردی(WTTC) در سال 2018، صنعت گردشگری بیش از 10درصد از تولید ناخالص جهان را شامل می شود، و همگام با رشد این صنعت و توجه کشورهای جهان به آن، تجربیات مفیدی در مسیر تکامل و بهره وری هر چه بهتر از این صنعت درآمدزا به دست آمده است و در این شرایط شاهد اهمیت این صنعت در حوزه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، محیطی و ... هستیم. مفاهیمی چون گردشگری خلاق، گردشگری پایدار و مانند آن خبر از مقبولیت صنعت گردشگری در جهت پیشرفت و بهبود سطح زندگی جوامع میزبان و بهبود سطح زندگی مردم و حفاظت از محیط زیست دارد. در این میان لازم است به مفهومی مهم در تعاریف و مفاهیم گردشگری پرداخته شود: گردشگری مسئولانه((Responsible Travel. در تعریف این مفهوم می توان گفت گردشگری مسئولانه خصیصه ای رفتاری است که بر اساس اصول اولیه احترام به محیط زیست و جوامع محلی میزبان بنا نهاده شده است. می توان گفت این مفهوم به معنای نوعی خاص از گردشگری نیست بلکه رفتاری است که لازمه توسعه پایدار گردشگری در همه مناطق گردشگر پذیر است. شاخه هایی از گردشگری مانند اکوتوریسم از ابتدای امر مفهوم گردشگری مسئولانه را در خود ساری و جاری داشته اند، لیکن شرایط کنونی گردشگری در جهان و لزوم حفاظت از منابع و انواع جاذبه های گردشگری ایجاب می کند که این مفهوم در برنامه ریزی کلیه انواع گردشگری مورد توجه قرار گرفته و جریان داشته باشد. گردشگری مسئولانه به دنبال ایجاد مکانی بهتر برای زندگی افراد و مقصدی پایدار، مانا و اقتصادی برای سفر و بازدید مردم است. گردشگری مسئولانه یک کنش آگاهانه و مسئولانه در راستای تحقق گردشگری پایدار است. گردشگری پایداری که سه حوزه اصلی را هدف قرار می دهد و سعی در ایجاد توازن بین این سه عنصر دارد که عبارتند از: اقتصاد، جامعه و محیط زیست. بنابراین تحقق این مقوله نیازمند همکاری بین عوامل مختلف دخیل در صنعت گردشگری همچون مسئولان، مدیران ، دولتمردان، فعالان صنعت گردشگری، عوامل اجرایی صنعت گردشگری و گردشگران و از همه مهم تر جامعه محلی میزبان است. توجه به این مفهوم مهم از صنعت گردشگری در سال 1966 بود که متن سیاست ملی گردشگری آفریقای جنوبی، از توافقی بر سر عبارت " گردشگری مسئولانه" خبر داد. در این سیاست فاکتور اصلی، رفاه جامعه محلی ذکر شده بود. همچنین در سال 2002 اطلاعیه کیپ تاون در خصوص گردشگری مسئولانه در مقاصد سفر منتشر شد و توافق شد که محل های زندگی افراد بهبود یابد و محل های بهتری برای بازدید گردشگران فراهم آید. ازین پس، توجه کشورهای مختلف و مردم و فعالان محیط زیست معطوف به این شیوه سفر شد تا هم گردشگران از سفرشان لذت ببرند و هم وظیفه شان را در قبال محیط زیست، جوامع بومی، کسب و کار محلی، تداوم بهبود کیفیت سطح زندگی آنها به انجام رسانند. در این مسیر بیانیه ها و شیوه نامه های مفیدی نیز مد نظر قرار گرفت و به وضع مقررات و توجهات خاصی نیز منجر شد. از جمله : - توجه به افزایش منافع اقتصادی مردم محلی و بهبود وضع تندرستی - دخیل کردن جامعه محلی در تصمیماتی که در زندگی ایشن موثر است. - نقش های مثبت در راستای حفاظت از میراث فرهنگی تاریخی و طبیعی - ایجاد ارتباطی معنی دار، آگاهی فرهنگی و درک متقابل میان گردشگران و جامعه محلی و مواردی دیگر. توجه به گردشگری مسئولانه نیاز امروزه صنعت گردشگری ایران: اصول گردشگری مسئولانه و چهارچوب کلی آن، بهبود رفتار آگاهانه و مسئولانه در جهت استفاده از موقعیت های گردشگری و منتفع ساختن جوامع بومی و محلی را مورد تاکید قرار می دهد. امروزه با توجه به شرایط بیماری همه گیر کرونا و کاهش سفرهای بین المللی، در اکثر نقاط جهان از جمله ایران، رفتار گردشگران در استفاده از ظرفیت های داخلی بخصوص بستر طبیعت فزونی یافته و به سمت انواع طبیعت گردی، استفاده از محیط های جذاب و بکر و دورافتاده سوق پیدا کرده است. نکته ای که در مورد این نوع از گردشگری و سفر باید مدنظر قرار گیرد این است که سرلوحه قرار گرفتن گردشگری مسئولانه در استفاده از این جاذبه ها لازم است چرا که استفاده غیرمسئولانه و عدم توجه به شرایط محیطی و بومی ، خطر تخریب جاذبه ها و به هم خوردن دورنمای کلی اهداف توسعه پایدار گردشگری را به همراه خواهد داشت. اصول گردشگری مسئولانه می تواند توجه به مسائلی از قبیل شعار خوب اکوتوریست ها که " فقط در طبیعت باید ردپا باقی بماند" باشد و توجه به مواردی مانند: خرید سوغات از صنایع دستی و هنرهای بومی مردم منطقه به جهت کمک به اقتصاد محلی ، توجه و احترام به فرهنگ و آداب و رسوم و سنن مردم منطقه، عدم تولید زباله و حفظ محیط زیست منطقه از آلودگی، کمک به انتقال فرهنگ های خوب و آداب و رسوم جوامع محلی در جهت معرفی منطقه، کمک به شناسایی غذاهای محلی و استفاده ازظرفیت های غذاهای منطقه به جای رستوران های بزرگ، استفاده از وسایل حمل و نقل افراد محلی به جای وسایل نقلیه همیشگی در جهت منتفع کردن اقتصاد بومی منطقه، کمک به حفظ و نگهداری حیات جانوری و گیاهی منطقه و جلوگیری از تخریب اکوسیستم منطقه میزبان، تلاش در جهت اقامت در اقامتگاههای بوم گردی و محلی منطقه به جای لقامت در هتل ها و مسافرخانه ها و مواردی از این قبیل. نکنه حائز اهمیت دیگر در سفر مسئولانه این است که اگر به حفظ و احترام به جامعه میزبان در مناطق سفر در طبیعت و مناطق بومی و محلی توجه نشود شاهد تخریب آثار و جاذبه های طبیعی فرهنگی و محیطی خواهیم بود. متاسفانه امروزه با هجوم گسترده گردشگران به مناطق مختلف کشور شاهد تخریب مناطق طبیعی مانند برخی چشمه ها، تالاب ها، جنگلها، دشت ها و ...هستیم چرا که توجه به مفهوم سفر مسئولانه در برنامه ریزی سفر و گردشگری مورد توجه کافی قرار نگرفته است. امروزه عدم توجه به مفهوم گردشگری مسئولانه و آثار تخریبی گردشگران، از جنبه های مختلف در شهرها و مناطق مهم گردشگر پذیردنیا مانند ونیز یا بارسلون، با انبوه گردشگران ورودی به این مناطق مواجه هستیم که این انبوهی مسافر آسیب های فراوانی به این شهرها زده و مردم بومی مانند گذشته میلی به استقبال از گردشگران ندارند و همین موضوع متاسفانه باعث شده این مناطق تصمیم به گران کردن هزینه های توریستی بگیرند تا از میزان گردشگران ورودی بکاهند. در نهایت نتیجه گرفته می شود که گردشگری مسئولانه که نیاز تغییر رفتار و توجه به ظرفیت ها و پتانسیل های بالای صنعت گردشگری است، باید سرلوحه برنامه ریزی مسئولان و مورد توجه گردشگران و مسافران امروز قرار گیرد، تا اهداف مثبت حاصله از این رفتار آگاهانه و مسئولانه، در جهت حفظ منابع،حفظ محیط زیست، نفع جوامع محلی ، تقسیم عادلانه درآمد بین همه اقشار جامعه و مزایای مثبت دیگر، در نهایت تحقق امر توسعه پایدار گردشگری حاصل گردد. ✍️ مسعود بهزادی راد - كارشناس ارشد گردشگری و دانشجوی دكتری برنامه ريزی شهری
ایجاد شده: 13/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 14/مرداد/1400 مقالات و یادداشت هابه گزارش هتل نیوز، سازمان جهانی گردشگری در دهمین گزارش خود مبنی بر میزان محدودیتهای سفر، تغییرات مثبتی را در روند کاهشی محدودیتها نشان داده است که در آن گردشگران واکسینهشده با کمترین محدودیت در سفر به کشورهای دیگر مواجه هستند. همهگیری بیماری کووید-۱۹ اثرات بیسابقهای برای جوامع، اقتصادها و گردشگری بههمراه داشته است، به گونهای که از ۱۱ مارس ۲۰۲۰ دولتها بهمنظور جلوگیری از شیوع بیشتر و مهار کرونا اقدامات بهداشتی حداکثری را درنظر گرفتند که مهمترین آن محدودیتهای سفر بهویژه خارج از مرزها بوده است. محدودیتهای سفر همچنان به عنوان یکی از شیوههای اصلی مقصدها برای محدود کردن شیوع کرونا مورد استفاده قرار میگیرد اما نسبت به گذشته با تغییرات بسیاری همراه شده و از بسته بودن کامل 75 درصد مرزها در مه 2020 به 29 درصد در ژوئن 2021 رسیده است که شاید بتوان عمده دلیل این کاهشها را در توزیع واکسیناسیون در بسیاری از کشورهای جهان دانست که در ایجاد حس امنیت جمعی تاثیرگذار بوده است. با توجه به وضعیت همهگیری در سراسر جهان، دولتها در هر زمانی احتمال کاهش محدودیتهای سفر یا افزایش آن را دارند که میتواند از یک مقصد به مقصد دیگر باتوجه به اقدامات و ملزومات مختلف ملی از جمله سیاست خارجی، مهاجرت و گردشگری یک کشور متفاوت باشد. براساس تحقیقات صورت گرفته با توجه به ارائه اطلاعات قابل اعتماد، دسترسی آسان به روشهای سفر برای گردشگری بینالمللی در اکثر مقاصد با بهبود همراه بوده است. عامل مهمی که تاثیر قابلتوجهی در کاهش محدودیتهای سفر خواهد داشت، افزایش تعداد مسافران واکسینه شده است. سفر برای مسافران واکسینه شده در سراسر جهان با کمترین محدودیت همراه است. تنها در 17 درصد از کل مقاصد جهان، محدودیتهای سفر را برای واکسینهها اعمال کردهاند که از این میان در برخی کشورها تمامی محدودیتها برای مسافران واکسینه اعمال میشود و در برخی موارد، محدودیتها برداشته میشوند. در کنار محدودیتها در بسته شدن مرزها، اقداماتی اضافی در صورت باز شدن مرزها اعمال شده است که میتوان به اجازه ورود بدون محدودیت واکسینهشدهها در اکثر مقاصد، فرمهای خوداظهاری برای شناسایی مسافران به شکل کاغذی یا دیجیتالی، ارائه تست منفی کرونا در بدو ورود، درخواست تاییدیهها و مجوزهای سلامت قبل از رسیدن به مقصد، درخواست مدارک مربوط به پوشش بیمهای و ایجاد کریدورهای مسافرتی و خطوط سبز اشاره کرد. پس از یک دوره محدودیت حداکثری سفر در اوایل همهگیری، مقاصد شروع به کاهش محدودیتهای سفر و فراهم کردن امکان جابهجایی مردم و بازیابی مجدد فعالیتهای اقتصادی از جمله گردشگری کردند. بهطوری که در نوامبر 2020 به کمترین میزان محدودیتهای سفر تنها با 27 درصد از بسته بودن کامل مرزها در سراسر جهان رسید و ارائه تست منفی کرونا به مهمترین روش ایمنی و بهداشتی برای سفر تبدیل شد. اما پس از شیوع ویروسهای جهشیافته جدید روند کاهش محدودیتهای سفر نیز کند شد و با حفظ وضع موجود مواردی اضافی برای سفرها افزوده شد. پیشرفت مداوم واکسیناسیون منجر به رویکردی متفاوتتر در کشورها میشود که در آن مسافران واکسینه شده از امتیازات خاص سفر برخوردارند. این پیشرفت در کاهش محدودیتهای سفر ناشی از کرونا تاثیر خواهد گذاشت. همچنین برآورد میشود با توسعه راههای مختلف مسافرتی، تحرکات بینالمللی در مسیر بهبود قرار گیرد. اما با این حال، با توجه به غیرقابل پیشبینی بودن شرایط و عملکردهای مختلف در هر مقصد، چالشی جدی جهت بهبود کامل گردشگری وجود دارد. البته دولتها بهطور مداوم باتوجه به وضعیت همهگیری در کشور خود، مقاصد نزدیک، بازارهای اصلی و در سطح جهانی محدودیتهای سفر را تنظیم میکنند که باتوجه به پیشرفت چشمگیر واکسیناسیون و تلاشهای دیجیتالیسازی مربوط به این موضوع هدف عمده دولتها تسهیل در تحرکات بینالمللی است. با گذشت زمان، بسیاری از مقاصد محدودیتهای سفر بینالمللی را کاهش داده و شیوههای جدیدی از جمله ارائه آزمایش در بدو ورود را جایگزین کردند. با وجود این، درحالحاضر تنها سه کشور در جهان (آلبانی، کاستاریکا و جمهوری دومینیکن) تمامی محدودیتهای سفر را به طور کامل برداشتهاند. در آمارهای ارائه شده از سوی سازمان جهانی گردشگری از تاریخ یک ژوئن 2021، در مجموع 136 مقصد بهطور کامل یا جزئی مرزهای خود را برای گردشگران بینالمللی بستهاند که از این میان 62 مقصد (29 درصد از کل مقاصد جهان) بهطور کامل و 73 مقصد (34 درصد از کل مقاصد جهان) بهطور جزئی مرزهای خود را بستند. این درحالی است که در گزارش قبلی در تاریخ فوریه 2021 این رقم 142 مقصد بوده است. حدود 78 کشور جهان یعنی حدود 36 درصد از کل مقاصد، ارائه نتایج تست منفی کرونا هنگام ورود به مقصد را درنظر گرفتهاند که برخی با قرنطینه کردن مسافران همراه است. حدود 16 درصد از کل مقاصد سراسر جهان با 35 مقصد، علاوه بر سایر محدودیتهای ورود، قرنطینه اجباری را برای همه گردشگران خارجی بدون در نظر گرفتن مبدأ اعمال میکنند. علاوه بر این، حدود 92 مقصد جهان محدودیتهای خاصی از جمله بسته شدن مرزها، تعلیق پروازها و قرنطینه اجباری را برای مقاصد دارای موارد ویروسهای جهشیافته درنظر گرفتهاند. در اعمال محدودیتها یا کاهش آن، اختلاف قابلتوجهی در مناطق جهان دیده میشود. مثلا ارائه تست منفی کرونا در 66 درصد از مقاصد قاره آمریکا اعمال میشود درحالیکه این رقم برای آسیا و اقیانوسیه تنها 9 درصد است. در مقابل 70 درصد از 46 مقصد آسیا و اقیانوسیه مرزهای خود را همچنان بر روی گردشگران بینالمللی کاملا بستهاند. وضعیت همهگیری جهانی بهویژه ظهور و گسترش ویروسهای جهشیافته منجر به رویکرد محتاطانه دولتها در کاهش محدودیت سفرهای بینالمللی شده است. با این حال انتظار میرود با پیشرفت واکسن و دیجیتالیسازی، محدودیتهای سفر با کاهش فزایندهای روبهرو شود. درحالحاضر تعداد قابلتوجهی از مقاصد همچنان مرزهای خود را کاملا بستهاند که اکثر آنها در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند که در دیگر قارهها کمتر به چشم میخورد. بخش قابلتوجهی از کشورهایی که مرزهای خود را بهطور کامل بستهاند در گروه کشورهای در حال توسعه، توسعهنیافته یا کشورهای کوچک جزیرهای قرار دارند. در بین این مقاصد 34 مقصد حداقل 57 هفته مرزهای خود را بستهاند که بیش از نیمی از آنها در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند. مرزهای اقتصادهای پیشرفته با استانداردهای بالای بهداشتی و عملکرد محیطی با کاهش بیشتری در محدودیتها همراه بوده و اروپا در پایان سال 2020 بیشترین کاهش منطقهای در محدودیتها را تجربه کرده است. همچنین تجزیه و تحلیلهای علمی سازمان جهانی گردشگری نشان میدهد مقاصدی که از اول ژوئن اقدام به بستن کامل مرزهای خود کردهاند در گروه اقتصادهای در حال ظهور هستند که از استانداردهای بهداشتی و رتبه عملکرد محیطی پایینی برخوردارند همچنین کمترین وابستگی را به گردشگری در اقتصاد خود دارند. همچنین در این تجزیه و تحلیل نقش واکسیناسیون در یک مقصد و ارتباط بالقوه آن با محدودیتهای سفر بررسی شده است که براساس آن اکثر کشورهایی که مرزهای خود را بستهاند سهم کمتری در دریافت واکسن از کل جمعیت خود داشتهاند. از نظر منطقهای از بین 63 مقصدی که مرزهای خود را کاملا بستهاند، حدود 51 درصد با 32 مقصد در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند و پس از آن 16 درصد با 10 مقصد در آفریقا و آمریکا، 11 درصد با 7 مقصد در اروپا و 6 درصد با 4 مقصد در خاورمیانه هستند. مرزهای 20 کشور کوچک جزیرهای یعنی حدود 32 درصد از کل مقاصد بسته شدهاند و این رقم در کشورهای توسعهنیافته 14 مقصد و در کشورهای درحال توسعه 5 مقصد بوده است که آسیا و اقیانوسیه بیشترین سهم را به خود اختصاص دادهاند. در این کشورها سهم افراد واکسینه شده از کل جمعیت کمتر از 20 درصد است. البته بیشتر از نیمی از این مقاصد پایین بودن میزان مبتلایان را نشان میدهند. ارزیابیها نشان میدهد، 70 درصد از مقاصد با مرزهای بسته (33 مقصد از 47 مقصد) وابستگی کم یا متوسطی به گردشگری دارند که سهم آن در تولید ناخالص داخلی کمتر از 10 درصد است. از لحاظ وضعیت اقتصادی، 89 درصد از مقاصدی که مرزهای خود را بستهاند به اقتصادهای نوظهور تعلق دارند و سهم اقتصادهای پیشرفته تنها 11 درصد است. سازمان جهانی گردشگری در این گزارش خود به عملکرد 10 بازار برتر جهان نیز پرداخته است که براساس آن، از اول ژوئن سه بازار اصلی یعنی چین، کانادا و روسیه مرزهای خود را بهطور کامل بستهاند درحالیکه دیگر مقاصد برتر با محدودیت کمتری همراه بوده است. 6 کشور از این 10 بازار اصلی جهان شامل آمریکا، آلمان، انگلستان، فرانسه، ایتالیا و هلند به شکل متفاوتی شهروندان خود را به سفر به مقاصد کمخطر توصیه میکنند. این کشورها اطلاعات مقاصد را براساس سه رده خطر بالا، متوسط و کمخطر برای شهروندان خود طبقهبندی کردند. درحالیکه چهار مقصد دیگر یعنی کانادا، چین، هنگکنگ و روسیه به شهروندان خود توصیه میکنند از هرگونه سفر به خارج از کشور خودداری کنند. برخی کشورها اقداماتی اضافه همچون ارائه تست منفی کرونا و قرنطینه را نیز اعمال میکنند. چهار کشور آمریکا، چین، هنگکنگ و کانادا از تمام گردشگران ورودی میخواهند نتیجه تست کرونا را ارائه دهند یا قرنطینه اجباری داشته باشند. گردشگران بینالمللی از این چهار مقصد که در سال 2018 حدود 338 میلیون گردشگر ورودی (25 درصد از کل گردشگران ورودی جهان) را به خود اختصاص داده از اول ژوئن الزامات قرنطینه اجباری بدون درنظر گرفتن مبدأ را اعمال کردهاند. روسیه اما از مه 2021 قانون قرنطینه اجباری را لغو کرد و بهجای آن ارائه تست PCR را الزامی کرده و پنج روز پس از ورود تست مجدد انجام میدهد. آمریکا قرنطینه اجباری برای واکسینهها را برداشته اما دیگر مقاصد هنوز تصمیم مشخصی در این زمینه اتخاذ نکردهاند. در انگلستان، آلمان، فرانسه، ایتالیا و هلند، قرنطینه اجباری تنها درصورت ورود از کشورهای پرخطر نیاز است و برای سایر مقاصد کمخطر ارائه آزمایش منفی کافی است که در صورت واکسیناسیون کامل در برخی موارد ارائه تست هم نیاز نیست.منبع : دنیای اقتصاد
ایجاد شده: 27/تیر/1400 آخرین ویرایش: 27/تیر/1400 اخبار خارجیبه گزارش هتل نیوز، جمعی از مدیران و فعالان گردشگری کشور در نامهای به رییسجمهور منتخب، خواستار معرفی رییس کنونی جامعه حرفهای هتلداران ایران به عنوان وزیر گردشگری به مجلس شدند. متن کامل این نامه را که به امضای روسای جوامع هتلداران استانها و مناطق آزاد، انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران و ... رسیده است را در ادامه میخوانید ؛ بسمه تعالی جناب حضرت آیت الله دکتر ابراهیم رئیسی ریاست محترم و محبوب جمهوری اسلامی ایران با سلام و احترام ضمن تبریک و تهنیت فراوان به مناسبت انتخاب شایسته و سزاوار حضرتعالی به سمت ریاست جمهوری اسلامی ایران و آرزوی توفیقات روزافزون درجهت پیشبرد هرچه بهتر و بیشتر اهداف نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران. جناب آقای دکتر رئیسی، همانگونه که مستحضر هستید صنعت گردشگری به عنوان یک رسته تخصصی از دیرباز تاکنون نقش بسیار حیاتی در نبض اقتصاد کشور ایفا نموده. صنعتی که ریشه در تار و پود زندگی انسانها دارد. آغاز و پایانی نداشته و همواره در حال پیشرفت بوده و هست؛ تا آنجا که ابعاد گستردهای همچون هتلداری، آژانسهای مسافرتی، سفره خانه ها، راهنمایان گردشگری، مجتمعهای گردشگری، بومگردیها و ... را در بر گرفته است؛ لذا طبیعتاً رتق و فتق امور مربوط به این رسته پر اهمیت، تخصص همراه با تجربه در این مسیر را میطلبد. تخصصی که با آگاهی از پیچیدگیهای این صنعت، کاستیها و قوتها، پتانسیلها و دغدغه ها، طی چندین سال کار حاصل گردیده و اکنون این تخصص همچون چراغی فرا راه این صنعت میباشد. لذا ما جامعه هتلداران کشور و کلیه تشکلهای مربوط به صنعت گردشگری با تمسک به فرمایشهای گرانقدر حضرتعالی «در بهره بردن از تیم مجرب و کارآزموده و متخصص در کابینه خود» از محضر حضرتعالی قویا درخواست داریم در صورت صلاحدید و با نظر لطف بزرگوارانه خود با انتخاب جناب آقای دکتر جمشید حمزه زاده به عنوان فردی متخصص و آشنا با مشکلات این صنعت و نیز چهرهای شناختهشده در این رسته، موافقت فرمایید. چرا که مدیریت یکی از بزرگترین گروههای هتلداری کشور (گروه هتلهای پارس) از ایشان فردی هم جنس این صنعت ساخته؛ مدیری که همچون خون در رگهای این صنعت جاری است و فعالیت در حوزههای مرتبط با گردشگری و هتلداری ایشان را فردی لایق و کارآزموده نموده است. لذا کلیه تشکلهای صنفی، انجمنها و تشکلهای فعال در حوزه گردشگری و هتلداری کشور، همه و همه بر انتخاب ایشان به عنوان وزیر گردشگری اتفاق نظر داشته و ایشان را به عنوان شخصیتی که علاوه بر تصدی اجرایی در سطح عالی تعامل بسیار نزدیکی با مراکز علمی و دانشگاهی داشته و تدریس در دانشگاه علامه طباطبایی را که در واقع قطب علوم انسانی در سطح خاورمیانه در حوزههای مرتبط با گردشگری و هتلداری است، در سابقه درخشان خویش دارند؛ همچنین علاوه بر موارد یاد شده از دیگر سوابق اجرایی ایشان میتوان به ریاست ستاد تسهیلات سفرهای کشور و نیز مدیرکل برنامهریزی و توسعه گردشگری داخلی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور اشاره داشت. علاوه بر اینها ایشان در سازمان ایرانگردی و جهانگردی، سیر و سیاحت اداره کل ارشاد اسلامی سابقه خدمت دارند و در حال حاضر رئیس جامعه هتلداران ایران هستند و 10 سال تجارب وزین و گرانقدر این تشکل را در کارنامه خود دارند؛ لذا ایشان را به حضور حضرتعالی معرفی مینمائیم؛ امید که با انتخاب دکتر حمزهزاده به عنوان وزیر گردشگری، سکان گردشگری ایران بزرگ به دست افراد شایسته و کارآمد افتاده و ایشان با شایستگی و لیاقتی که دارند، تداومبخش مسیر طی شده جناب آقای دکتر مونسان باشند.
ایجاد شده: 26/تیر/1400 آخرین ویرایش: 26/تیر/1400 اخبار داخلیبه گزارش هتل نیوز و به نقل از روابطعمومی معاونت گردشگری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی زاهد شفیعی با بیان اینکه چهاردهمین دوره جشنواره کارآفرینان برتر توسط وزارت کار و تعاون و رفاه اجتماعی در سال جاری برگزار میشود؛ گفت: «در این دوره از جشنواره صنعت گردشگری نیز وارد عرصه رقابت شده و کارآفرینان خود را انتخاب خواهد کرد.» وی افزود: «در حال حاضر مراحل ثبتنام داوطلبان این رویداد از طریق سایت karafarinanebartar.mcls.gov.ir در حال انجام است و داوران استانی نیز به تفکیک هر استان معرفی و تعیین شدهاند.» شفیعی یادآور شد: «علیرغم شرایط ناشی از کرونا و رکود در بخش گردشگری همه کشورهای جهان، برگزاری اینگونه از رویدادهای رقابتآفرین میتواند برای سالهای آتی تجارب موثری در مشارکت و رقابت واحدهای مختلف گردشگری به شمار آید.» در ادامه مدیرکل دفتر برنامهریزی، آموزش و مطالعات گردشگری درباره شاخصهای انتخاب کارآفرین برتر گفت: «بکارگیری ایدههای خلاقانه و روشهای جدید در جذب گردشگران، استفاده از فناوریهای بروز و جدید در عرضه خدمات و محصولات گردشگری، کاهش آسیبهای محیطزیست و توسعه گردشگری پایدار، جذب همکاریها و مشارکت با ذینفعان گردشگری و جوامع محلی، متنوعسازی خدمات و محصولات گردشگری در جهت ایجاد مزیت رقابتی در کسب و کار خود، افزایش درصد اشغال تخت و یا میزان جذب گردشگران داخلی و خارجی، توجه به کیفیت ارایه خدمات گردشگری و جلب رضایت گردشگران از جمله معیارهای در نظر گرفته شده برای انتخاب کارآفرین برتر به شمار میآید.» گفتنی است ثبتنام در این جشنواره از اول تیرماه آغاز شده و تا دهم مردادماه ۱۴۰۰ ادامه دارد و کارآفرینان با مراجعه به وبگاه karafarinanebaeertar.ir یا karafarinanebaeertar.mcls.ir میتوانند فرایند ثبتنام خود را تکمیل کنند. این جشنواره بیشتر با هدف شناسایی، انتخاب و معرفی کارآفرینان برتر در سراسر کشور انجام میشود.
ایجاد شده: 24/تیر/1400 آخرین ویرایش: 24/تیر/1400 اخبار داخلیجناب آقای فرخمهر به خوبی آگاهید که شخصاً یکی از ارادتمندان شما هستم و حال اگر در مواردی اختلاف نظری دارم حمل بر جسارت نشود . بیش از 25 سال قبل که پایه های تاسیس این تشکل یعنی جامعه هتلداران ایران به کمک خود شما و سایر عزیزان ریخته و کم ، کم استوار شد براساس ماده و تبصره و یا عطف به نامه های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وقت نبوده است تا اینک در انتظار مصوبات وزارتخانه میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی باشد ! برای اولین بار تشکل بزرگی از فعالان بخش خصوصی گرد هم آمده و تصمیم گرفتند به صورت متشکل مسائل خودشان را با دست خودشان به سرانجام برسانند ، هرچند زحمات جناب آقای ایرانپور بر هیچکس حداقل برای هیئت موسس اولیه پوشیده نیست و قابل احترام است امّا نه تنها اساسنامه اولیه که کلیات را مطرح کرده بود با نظر خواهی از تمامی تشکل های استانی و در مجامع عمومی به تصویب می رسید بلکه در چندین نوبت بازنگری شد و به تصویب مجمع عمومی رسید و این کمال بی انصافی است که اساسنامه اولیه را منصوب به شخص واحد کنیم و اینک نیز مجدد باید با نگاهی نو آن را بازسازی و به تصویب اکثریت مجمع عمومی برسد . و اینکه فرمودید هیچ اطلاعی از جلسات کارشناسی نداشته اید نماینده جنابعالی جناب آقای وفا در جلسات کارشناسی حضوری فعال داشتند . جناب آقای فرخمهر همیشه اختلاف نظر وجود دارد امّا باید بپذیریم که اگر بخش خصوص قدرتمند باشد و امور با نظر خواهی کارشناسان و اعضاء تشکل به تصویب برسد به یقین موثر و پایدار می ماند یکی از معایب بزرگی که به اتحادیه های تابع قانون نظام صنفی وارد بود ، اینکه رئیس اتحادیه پس از چند دوره متکلم وحده شده و با توان قدرت و قانون از شور و مشورت جدا میشود و خوشبختانه قانون تغییر کرده و روئسا فقط دو دوره متوالی می توانند کرسی ریاست را در اختیار داشته باشند لذا از شما خالصانه می خواهم از این تفکر جدا شوید در حال حاضر مدیران و فعالان بخش خصوصی زیر مجموعه صنعت هتلداری کشور از آنچنان تبحر و قدرتی برخوردار شدند که نه تنها تحصیلات آکادمیک بالا دارند بلکه بازار رقابت داخلی و بین المللی را نیز به خوبی می شناسند و شاید اغراق نباشد که اگر بگوئیم درصد بسیاربالائی از مدیران هتلهای پنج ستاره کشور حداقل کارشناسی ارشد و یا دکتری مرتبط را دارا هستند و امّا در خصوص دخالت بخش دولت در امور بخش خصوصی فقط اشاره کرده و اوراقی از تاریخی نه چندان دور را ورق می زنم ، جهت تدوین پیش نویس اساسنامه تیپ جوامع حرفه ای هتلداران استانها بیش از بیست جلسه کارشناسی با کوشش هیئت مدیره جامعه هتلداران کشور و با نظر خواهی مستقیم ازبسیاری از نمایندگان جوامع استانی تشکیل شد و با حضور جمعی از عزیزان که جناب آقای وفا از طرف اتحادیه هتلداران استان تهران و سرکار خانم شاه ولایتی از طرف اتحادیه هتلداران استان خراسان رضوی نیز حضور داشتند و پس از تهیه پیش نویس در پایان در دفتر جناب آقای تیموری معاونت وقت سازمان با حضور جنابعالی و جناب آقای سزاوار و همچنین جناب آقای حمزه زاده و جناب آقای شیروانی ریاست و نایب رئیس جامعه هتلداران ایران و بنده کمترین جهت تصویب نهائی به بحث نشستیم و ناگهان معاونت گردشگری وقت سازمان اسبق میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری حاضر شده و دقیقاً فراموش نمی کنم با قلم قرمز خود بدون بررسی بعضی از مواد را خط زدند که خیانتی کردند به قشر عظیمی از فعالان و تازه در نهایت همان مصوبات پذیرفته نشد و وسیله حوزه نظارت سازمان یک دستورالعمل با رنگهای مختلف ابلاغ شد . جناب آقای فرخمهر اختلاف نظر با اعمال نفوذ و استفاده از واژه های نا مناسب و وارونه جلوه دادن فعالیت قشر عظیمی از فعالان و دلسوزان ، جهت اثبات نظرات خود راهی است به ناکجا آباد ، چرا باید از همدلی و همفکری جدا شد و فقط به جستجوی راهی باشیم برای جمع آوری رای دیگران و ایجاد تنش نمائیم به هر حال نزدیک است آن روزی که بخش خصوصی با رعایت کلیه موازین اخلاقی و قانونی خود بر سرنوشت خود حاکم باشد و فقط پذیرای نظارت عالیه از طرف دولت باشد در خاتمه جامعه بر اساس وظائف قانونی خود می بایست تشکیل مجمع عمومی را آگهی کند و با کسب مجوزهای معمول در تاریخ تعیین شده جلسه خود را برگزار نموده و دستور جلسه اعلامیه را نیز مراعات و عمل نماید و بسیار فرصت مناسبی است که با حضور اعضاء مجمع عمومی جامعه هتلداران ایران هر نماینده نقطه نظرات خود را مطرح نموده و با رای گیری به یک نتیجه عالی و موثر برسد با آرزوی توفیق برای تمامی فعالان صنعت هتلداری کشور . ✍️ سید علی معینزاده - فعال و کارشناس صنعت گردشگری و هتلداری
ایجاد شده: 22/تیر/1400 آخرین ویرایش: 22/تیر/1400 مقالات و یادداشت ها🔷 آخرین ضربه را محکم تر بزن ... ✍🏻" امیر کلالی" کارشناس و فعال گردشگری ◽️ ظرفیت های بالقوه گردشگری ایران هیچگاه در قامت واقعی خود ظهور و بروز نکرده است. ◽️ گردشگری می توانست موتور محرک صنایع دیگر در توسعه اقتصادی و افزایش درآمد و اشتغال کشور باشد ◽️ صنعت گردشگری در ایران با بروز اتفاقات متعدد سیاسی، طبیعی و اقتصادی به پیکر نیمه جانی می ماند که برای تحمل نکردن درد بیشتر و مردن و راحت شدن، منتظر ضربه ای محکمتر است. ◽️ بروز و ظهور پاندمی کرونا ،مختصر درآمد و اشتغال از این صنعت را در ایران به ورطه نابودی کشانده و نبود برنامه ای مشخص از سوی مراکز تصمیم گیری آینده گردشگری در ایران را غیر قابل توجیه و مبهم ساخته است. ◽️ رها شدگی شاغلین با تجربه و آموزش دیده و هجوم آنها در این بیکاری عظیم به صنایع دیگر، آینده ارائه کیفیت مطلوب خدمات را به معضلی جدی بدل ساخته است. ◽️ معضلات مکانیزم نحوه محاسبات مالیاتی و بیمه تامین اجتماعی، قطعی گسترده برق و آب تاسیسات گردشگری ، استمهال وام های پرداخت شده ، عدم پوشش اجتماعی مناسب برای شاغلین بیکار شده و کمبود حمایت های دولتی دغدغه های جدی و اساسی سرمایه گذاران بخش خصوصی از گذشته تا حال بوده است که توجه ویژه قانون گذاران و مدیران اجرایی در دولت آینده را مطالبه می نماید. ◽️ دولت جدید در آغاز فعالیت خود با این دستاورد کرونایی ، کاری بسیار سخت و پیچیده در احیاء صنعت گردشگری در پیش روی خود خواهد داشت که این مهم با استفاده از ظرفیت های فنی و مشاوره ای جوامع و تشکل های حرفه ای قابل برنامه ریزی و اجرا خواهد بود.
ایجاد شده: 11/تیر/1400 آخرین ویرایش: 11/تیر/1400 مقالات و یادداشت هابه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، واکسیناسیون سراسری در اروپا، رونقی اساسی به بازار گردشگری اروپا بخشیده و نزدیک به ۶۰ درصد مردم سفرهای تابستانی را پس از یکسال رکود تجربه خواهند کرد. در این میان فرانسه و ایتالیا پیشتاز سفرهای تابستانی خواهند بود. براساس نظرسنجی شرکت تحقیقات جهانی بازار ایپسوس (Ipsos) که مقر آن در پاریس است، انتظار میرود اکثریت مردم اروپا یعنی ۵۷درصد در این تابستان سفر کنند. این نظرسنجی که از بین ۱۴ هزار نفر در ۱۴ کشور و سه قاره از ۵ تا ۲۰ مه ۲۰۲۱ انجام شده، روند سفرهای جهانی را ارزیابی کرده و سال ۲۰۲۱ را با توجه به تاثیر همهگیری کرونا در چندین زمینه از جمله نگرش به سفر بررسی کرده است. اتحادیه اروپا طی دو دهه اخیر از شرکت ایپسوس حمایت مالی کرده بر این اساس آن را مهمترین نهاد نظرسنجی بهشمار میآورد. اگرچه تاثیرات همهگیری کرونا در دومین تابستان نیز قابل مشاهده است اما خوشبینی بسیاری به بازگشت سفرهای تابستانی وجود دارد. حتی چند کشور اروپایی انتظار دارند سفرهای تابستانی نسبت به تعداد سفرهای ۲۰۱۹ افزایش یابد. فرانسه و ایتالیا با ۶۷ درصد انتظار دارند تعطیلات تابستانی عادی خود را بگذرانند. البته نزدیک به ۷۰ درصد مردم اروپا معتقدند سفرها طی سه سال آینده به حالت عادی برمیگردد. محدودیتهای ناشی از همهگیری کرونا طی سال گذشته بر عادات شهروندان اروپایی تاثیر گذاشته است. براساس نظرسنجی در تعطیلات امسال حدود ۵۸ درصد از افراد بهویژه در ایتالیا، لهستان، فرانسه و اتریش دیدن و به آغوش گرفتن خانودههایشان را هدف سفر خود قرار دادهاند و حدود ۴۰ درصد به فعالیتهای ساده مانند غذا خوردن در رستورانها میپردازند. بهطور کلی، ۵۷ درصد از مردم اروپا انتظار مسافرت در تعطیلات تابستان را دارند که البته در مقایسه با سال ۲۰۱۹ کاهش ۶ درصدی را نشان میدهد. اما با توجه به این کاهش، انتظار سفر در اروپاییها به نسبت آمریکاییها با ۵۰ درصد، چینیها با ۵۳ درصد و تایلندیها با ۴۴ درصد بیشتر است. باوجود میل سفر در مردم اروپا، برخی از کشورها کاهش دورقمی در برنامههای سفر تابستانی دارند. آلمان ۲۱ امتیاز منفی، انگلستان ۱۴ امتیاز منفی و بلژیک ۱۲ امتیاز منفی را ثبت کرده است. در مقابل سایر کشورهای اروپایی شاهد افزایش میل سفر از جمله ایتالیا با ۶ امتیاز و لهستان ۵ امتیاز هستند. براساس آمارها، بودجه سفر اروپاییها در مقایسه با همتایان آمریکایی خود با آسیب بیشتری مواجه شده است. بهطور کلی بودجههای سفر اروپا در مقایسه با سال ۲۰۱۹ بیش از ۲۰ درصد کاهش یافته است اما بودجه سفر آمریکا تنها ۲ درصد کاهش یافته است. بیشترین افت در اسپانیا با کاهش ۳۰ درصدی بوده و پس از آن فرانسه با افت ۲۶درصدی، آلمان با کاهش ۲۵ درصدی و اتریش با سقوط ۲۱ درصدی همراه بوده است. پرتغال تنها کشوری در نظرسنجی است که بودجههای سفر آن در مقایسه با سال ۲۰۱۹ ثابت مانده است. همچنین انگلیسیها، بلژیکیها و آمریکاییها خوشبینی بیشتری به سفرها نسبت به دیگر کشورها دارند، زیرا بیشتر مردم این کشورها بازگشت سفرها به حالت عادی را در سال ۲۰۲۲ یا ۲۰۲۳ میدانند. در این نظرسنجی سفر به سواحل در راس سایر مناطق گردشگری قرار گرفت و حدود ۵۸ درصد از افراد شرکتکننده در این نظرسنجی سفر به سواحل را برگزیدند و سهم سفر به روستا ۲۶ درصد و کوهستان ۲۴ درصد بوده است. اما با وجود این دو منطقه اخیر در مقایسه با سال ۲۰۱۹ توانستند چهار امتیاز کسب کنند و فاصله خود را کاهش دهند. همچنین اروپاییها ترجیح میدهند تعطیلات خود را در داخل کشور بگذرانند. افرادی هم که به خارج از کشور سفر میکنند کشورهای اسپانیا، فرانسه و ایتالیا را بهعنوان مقصد سفر خود انتخاب کردهاند. در واقع با توجه به تاریخ انتخاب مقاصد، سه کشور اول سفر همچنان مورد انتخاب اروپاییان خواهد بود. همچنین برخی از کشورهایی که بهطور سنتی علاقهمند به سفرهای خارجی بودهاند، اینک تمایل به گذران تعطیلات تابستانی در مرزهای خود دارند که در مقایسه با سال ۲۰۱۹ افزایش چشمگیری داشته است. بلژیکیها با ۳۲ درصد رشد توانستند ۱۷ امتیاز کسب کنند. گردشگران سوئیسی با افزایش ۱۵ امتیازی و پاسخدهندگان انگلیسی با صعود ۱۶ امتیازی همراه بودند. اگرچه نظرسنجیها تمایل افراد به سفر را نشان میدهد اما رزرو بستههای سفر چندان با استقبال مواجه نشده و تنها ۳۵ درصد پاسخدهندگان اروپایی سفرهای تابستانی خود را رزرو کردهاند. این درحالی است که این رقم برای آمریکاییها ۴۷ درصد، چینیها ۳۷درصد و پاسخدهندگان تایلندی ۵۰ درصد بوده است. ایتالیاییها جزو معدود کسانی هستند که سفر تعطیلات تابستانی خود را با ۲۳ درصد رزرو کردهاند درحالیکه ساکنان انگلیس با ۵۶ درصد در اروپا پیشتاز هستند. یکی از نکات مهم دیگری که در این نظرسنجی به آن پرداخته شده است تمرکز بیشتر افراد بر بیمه سفر بهدلیل همهگیری است. بیش از ۴۵ درصد اروپاییها اعلام کردند در نتیجه بحران کرونا پوشش بیمه سفر خود را افزایش میدهند. همچنین واکسن نیز بسیار مورد توجه قرار گرفته و حدود ۸۱ درصد از مردم اروپا اعلام کردند برای بازگشت سفرها آماده واکسیناسیون هستند. شاید بتوان یکی دیگر از تغییر عادات و ذائقه افراد برای سفرها را توجه بیشتر به محیطزیست دانست. اکثر پاسخدهندگان در این نظرسنجی بهدنبال وارد کردن توجه و تاثیرات زیستمحیطی، اجتماعی و اقتصادی سفر به عادتهای خود هستند تا با تغییر رفتارهای خود احترام بیشتری به محیط اطراف خود بگذارند. حدود ۸۹ درصد از مردم اروپا استفاده از بطری مسافرتی را جایگزین پلاستیک یکبار مصرف کردهاند. در گذشته این رقم ۵۷ درصد بوده و اکنون جهشی ۳۲ درصدی داشته است. همچنین ۸۸ درصد حاضرند با تغییر رفتارهای خود از اتلاف منابع محلی جلوگیری کنند. این تعداد از مسافران حاضرند با خوردن غذا و خرید در مقاصد متعلق به مردم بومی و اقامت در اماکن محلی به اقتصاد جوامع محلی کمک کنند. منبع : دنیای اقتصاد
ایجاد شده: 7/تیر/1400 آخرین ویرایش: 7/تیر/1400 اخبار خارجیبه گزارش هتل نیوز، گردشگری شهری یکی از پرجاذبهترین انواع گردشگری است که به درآمدزایی شهر کمک زیادی میکند؛ گردش شهروندان و گردشگران در فضاهای شهری و استفاده از جاذبههای طبیعی و تاریخی شهر، امروزه در میان مدیران و برنامه ریزان شهری امری جا افتاده است و برنامهها و طرحهای زیادی برای رونق و توسعه آن در نظر گرفته میشود. با این حال گردشگری در هنگام شب چندان در فرهنگ ما پذیرفته شده نیست همین امر موجب شده تا برنامهریزی دقیقی برای آن نشود و تنها نیاز و خواست شهروندان به واسطه شرایط حاکم، موجب رونق این نوع از گردشگری شده است. حضور شهروندان در فضاهای شهری به واسطه پیشرفت فناوری و گسترش ارتباطات تسهیل شده و با وجود این که برنامه و طرح مدونی برای آن وجود ندارد، استقبال مردم از این نوع گردشگری به خصوص در فصول گرم سال در حال گسترش است. البته نبود هماهنگی میان خواست و نیاز شهروندان با قوانین و اقدامات مدیریت شهری، مشکلاتی را ایجاد کرده است. در این زمینه با" فرزاد مؤمنی، کارشناس شهرسازی" گفتوگویی انجام دادهایم که مشروح آن را در ادامه میخوانید: علت ایجاد و گسترش گردشگری شبانه چیست؟ گردشگری شبانه نشأت گرفته از بلوک غرب است. در برخی از شهرهای توسعه یافته مثل نیویورک عنوانی با نام شبهای زنده وجود دارد. در واقع کارهای پر مشغله روزانهای که افراد دارند موجب شده تا نزدیک شب درگیر باشند به همین دلیل نیاز دارند تا شبها استراحت و تفریح کنند؛ در این راستا لازم است فضاهای جذاب داخل شهری پاسخگوی این نیاز باشد. شهروندان در شهرهای توسعه یافته مشغله کاری زیادی دارند و وجود چنین فضاهایی در شهر به منظور تفریح و استراحت در هنگام شب نیاز است البته شهروندان در شهرهای جنوبی کشور ما نیز به دلیل شرایط آب و هوایی در طول روز به خصوص در فصول گرم تابستان نمیتوانند در فضاهای شهری حضور پیدا کنند و مردم این شهرها شب هنگام در فضاهای شهری و مراکز خرید و مراکز تفریحی حضور پیدا میکنند. جایگاه گردشگری شبانه در شهرهای ما کجاست؟ رونق و وجود گردشگری شبانه به فرهنگ جوامع نیز مربوط میشود به طور مثال در فرهنگ شهرهای کویری مثل اصفهان و یزد چیزی به عنوان گردشگری شبانه تعریف نشده است، اما در شهرهای جنوبی کشور، گردشگری شبانه جزئی از سبک زندگیشان است. جامعه ما یک جامعه سنتی است که به سمت مدرن شدن پیش میرود در حالی که گردشگری شبانه در بسیاری از شهرهای توسعه یافته امری عادی و جا افتاده است. مشغله کاری در این کشورها اجازه تفریح و گذران اوقات فراغت در طول روز را نمیدهد. در کشور ما نیز بعضاً شهروندان به دلیل فشار زندگی و مشکلات اقتصادی به صورت دو شیفت کار میکنند و زمانی را برای تفریح خودش و خانوادهاش نیاز دارد، در حالی که سبک زندگی شهری به خصوص در شهرهای بزرگ در دست تغییر است، اما هنوز قوانین و طرز تفکرها با سبک زندگی هماهنگ نشده است. توسعه گردشگری شبانه نیازمند چه ملزوماتی است؟ گردشگری به منزله ایجاد فضاهای با نشاط برای شهروندان و افرادی است که نیاز دارند اوقات فراغت خود را در این ساعات بیرون از خانه باشند. گردشگری البته دسته بندیهای متفاوتی دارد، اما فرض بر این است که گردشگری شبانه ما از نوع گردشگری مراکز خرید و مراکز تفریحی در شهرها است. به منظور رونق گردشگری شبانه باید قوانین اجتماعی و قوانین تجاری به عنوان سیاستهای بالادستی مورد بازبینی و اصلاح قرار بگیرد به عنوان مثال قانون تعزیرات عملاً اجازه نمیدهد که یک مغازه دار از ساعت ۱۲:۳۰ شب به بعد فعالیت داشته باشد و چنانچه بخواهیم گردشگری شبانه را داشته باشیم این قانون عملاً باید اصلاح شود، همچنین نیاز است نحوه سفرهای درون شهری بازبینی شود. تأمین امنیت برای استفاده کنندگان از فضاهای شهری در شب هنگام اهمیت زیادی دارد و در این راستا نیاز است فضاهای شهری، فضاهایی زنده و پویا باشد تا شهروندان از حضور در چنین فضاهایی احساس امنیت کنند. در این راستا اصلاح سیستم روشنایی شهر و حفظ روشنایی فضاهای شهری در طول شب اهمیت زیادی دارد. به منظور تأمین امنیت شهروندان همچنین همکاری سایر سازمانهای اجتماعی مثل نیروی انتظامی نیاز است، به دلیل شیوع کرونا قانون منع تردد از ساعت ۱۰ شب تا ۳ صبح اجرا شده است در حالی که حتی ساعت ۱۲ شب ترافیک سنگینی در مراکز و فضاهای تفریحی وجود دارد و تعدادی از شهروندان تا پاسی از شب بیرون از منزل هستند. این نشان از آن دارد که مردم خواهان آن هستند شب هنگام به خصوص در فصلهای گرمتر مثل فصل تابستان بیرون از منزل باشند. نبود هماهنگی میان قوانین و خواست و نیاز شهروندان چه تبعاتی برای شهر دارد؟ با توجه به این که این قانون سنخیتی با تفکرات و نیازهای شهروندان ندارد، عملاً نافرمانی مدنی شکل میگیرد. اعمال چنین قوانینی بدون در نظر داشتن خواست و نیاز افراد آن جامعه، موجب ایجاد ناهنجاری و شکاف میان مردم و مدیریت شهری میشود و مشارکت معنا و مفهوم پیدا نمیکند. به عبارت بهتر مردم این قانون را که تأثیری در زندگیشان ندارد، نادیده گرفته و نافرمانی میکنند و عملاً نافرمانی را یاد میگیرند. تأثیر گذاری سیاست بالادستی بر شهرهای ما در بحث گردشگری و حیات شبانه مشهود است و یکی از مشکلات مدیریتی کشور محسوب میشود در حالی که اگر قوانین از سطح خرد یعنی از سمت پایین به بالا بوده و قانون مطلقه نباشد، نظرات شهروندان در پایین دست و مقیاسهای شهری نیز شنیده شود، فرایندی ایجاد میشود و این فرآیند به یک نقطه بهینه میرسد. به نظر من در نظر داشتن یک قانون مطلق موجب بروز نافرمانی و ایجاد شکاف میشود. زمانی که قانون منع تردد شبانه از ساعت ۱۰ شب تا ۳ صبح وجود دارد این سوال برای شهروندان مطرح میشود که کرونا تنها در این ساعات ایجاد خطر میکند؟! زمانی که اعمال چنین قانونهایی منطبق با واقعیتها و خواست شهروندان نیست، ممکن است برخی از شهروندان نافرمانی کنند. از این قوانین با عنوان قوانین سوپاپی یاد میشود و سعی میشود با استفاده از این قوانین سایر عوامل دیگر مدیریت شود در حالی که این روزها شهروندان نیاز به حضور در فضاهای شهری و گردشگری شبانه دارند. اعمال این دست قوانین در کشور ما موجب ایجاد شکاف میان مردم و مدیریت شهری و در نهایت اعتماد نداشتن و مشارکت نکردن شهروندان میشود. منبع : ایمنا
ایجاد شده: 6/تیر/1400 آخرین ویرایش: 6/تیر/1400 اخبار داخلیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از گاردین، بسیاری از افراد استدلال میکنند که گذرنامههای کووید ـ تأییدیههایی که نشان میدهد آیا کسی واکسن زده یا نتیجه تست کرونایش منفی بوده یا به کووید ایمنی دارد ـ راهگشا نیست. ما در آخرین گزارشی که در انجمن سلطنتی لندن منتشر کردهایم، نتیجه گرفتهایم که این گذرنامهها در بعضی موارد میتوانند راهحل معقولی باشند اما فقط اگر با معیارهای مشخصی منطبق باشند. اصل مطلب این است که این گذرنامهها چطور و کجا به کار روند. در مورد سفرهای بینالمللی، که زیرساختهای تست کووید و سیستم «کارت زرد» در حال حاضر به راه افتاده است، گذرنامه کووید اقدامی منطقی به نظر میرسد. دولت بریتانیا نیز گذرنامه کووید را دستکم برای گردهماییهای بزرگ مثل مسابقات ورزشی در دستور کار قرار داده است. اوایل ماه آوریل امسال، وقتی تیم ورزشی «تگزاس رنجرز» در استادیوم بیسبالی که تمام بلیتهایش فروخته شده بود بازی میکرد، ما نگاهی انداختیم به اینکه وقتی درهای استادیومها بدون محدودیت باز میشود چه اتفاقی میافتد: هیچ فاصلهگیری اجتماعیای انجام نشده بود و تعداد کمی از افراد ماسک زده بودند ـ همه این اتفاقات هم در زمانی رخ میداد که ابتلاها اوج گرفته بود و فقط گروه کمی از جمعیت کشور دوز دوم واکسن را دریافت کرده بودند. گذرنامه کووید وقتی میتواند در رویدادهای بزرگ به کار بیاید که در کنار سایر اقدامات همچون تهویه هوا و فاصلهگیری اجتماعی و تست ابتلا و سیستم رهگیری مبتلایان انجام شود. اما در این صورت هم باید معیارهای مشخص ایمنی و ابتلا در مورد آن لحاظ شود. برای اینکه نشان بدهیم آیا کسی به کووید مبتلاست چهار راه وجود دارد: تأییدیه واکسیناسیون یا نتیجه تست PCR، تست تشخیص سریع LFT یا تست آنتیبادی است. ما در گزارشمان نتیجه گرفتیم که فقط تأییدیه واکسیناسیون یا نتیجه تست PCR میتواند معیار مناسبی برای صدور گذرنامه کووید باشد. دلیلش این است که تستهای آنتیبادی معیار معتبری برای ابتلا نیست و تست LFT برای تشخیص ابتلا در افرادی که مبتلا هستند اما میزان کمی از ویروس در بدنشان هست مؤثر نیست. این تست دوم بهخصوص زمانی میتواند نامعتبر باشد که توسط یک متخصص گرفته نشده باشد. دولت بهدرستی خطقرمزهایی را برای خود در نظر گرفته است. تأییدیه واکسن هیچوقت برای خدمات اساسی مثل سوپرمارکتها و حملونقل لازم نیست. ولی ورود به درگاههای غیرضروری ازجمله رستورانها و کافهها جایی است که این معیار را باید در نظر گرفت. نخستوزیر بریتانیا اخیراً گفته است که دیوارهای بین مردم در کسبوکارهای برچیده خواهد شد بدون اینکه بگوید کجا گذرنامههای سلامتی لازم خواهد بود. اما صاحبان کسبوکارها ممکن است احساس کنند حکومت در عوض اینکه دیوارها را بردارد، دارد خودش را بهجای دیوارها مینشاند. هیئت وزیران ممکن است بخشی از مسئولیت اجرای گذرنامه کووید را بر عهده برخی از کسبوکارها بیندازند ولی این کار در مسایل حقوقی و اخلاقی گیر خواهد کرد. برای نمونه، کمیسیون فرصتهای برابر اشتغال در آمریکا اخیراً به کسبوکارها اطلاع داده است که اگر کارمند یا کارگری نتواند بهعلت معلولیت یا عقاید مذهبی واکسن بزند و کسبوکار قادر نباشد اقدام بیشتری برای او بکند، از نظر قانونی مجاز است که آنها را از مجموعه نیروهای کار خود کنار بگذارد. اینها فقط چند مورد از مواردی است که گذرنامههای کووید با آن روبهرو خواهند شد. ضروری است اطمینان حاصل شود از اینکه گذرنامه کووید نابرابری را ایجاد نمیکند یا آن را وخیمتر نمیسازد، بهویژه در بین کسانی که شاید برای تستدادن یا واکسیناسیون تعلل میکنند. این گذرنامهها سؤالاتی را نیز از فناوریای که به کار میبرند و ابعاد دادهای که جمع میکنند به وجود میآورند. آیا این گذرنامهها در امتداد ابزارهای مختلف و اپلیکیشن وزارت بهداشت کار میکنند؟ چطور میشود از جعل گذرنامه کووید جلوگیری کرد؟ و این گذرنامهها چطور میتوانند تضمین کنند که دادههای افراد امن میماند؟ دولت نیز باید روشن سازد که آیا مایل است این گذرنامهها طلیعه تولد نظام بهداشت دیجیتال باشد یا اینکه مثل آنچه در کشورهایی مثل دانمارک اعمال شده، تأییدیههای کووید فقط گذرنامههایی است که بهزودی اطلاعات آن پاک خواهد شد. همه اینها سؤالاتی است که بهروشنی باید به آنها پاسخ داده شود. تأییدیههای کووید میتواند به اطمینان جوامع از سلامتی مردم بیفزاید اما فقط وقتی که آنها معیارهای لازم را رعایت کرده باشند. دو نوع گذرنامه واکسیناسیون ویروس کرونا در بریتانیا اولین کمپین ایمنسازی دستهجمعی در جهان برای محافظت در برابر کووید ـ 19 با استفاده از واکسنهایی است که در پاسخ به دنیاگیری کووید-۱۹ در بریتانیا ساخته شدهاست. واکسیناسیون از ۸ دسامبر ۲۰۲۰ آغاز شد. این دو واکسن که در حال حاضر استفاده میشود با مشارکت فایزر و بیوانتک (واکسن فایزر ـ بیوانتک) و دانشگاه آکسفورد و آسترازنکا (واکسن آکسفورد ـ آسترازنکا) ساخته شده است. سومین مورد تأیید شده اما هنوز اجرایی نشده توسط مدرنا (واکسن مدرنا) ساخته شد. تا تاریخ ۷ فوریه ۲۰۲۱، پنج واکسن دیگر کووید ـ 19 بهسفارش این برنامه در مراحل مختلف توسعه وجود دارد. در این برنامه براساس سن، مرحله یک از عرضه آسیبپذیرترین افراد است. دریافت دوزهای دوم به تأخیر انداخته شد تا افراد بیشتری بتوانند اولین دوز خود را دریافت کنند. هدف برای دادن هر دوز به ۱۵ میلیون نفر در چهار گروه اولویت اول تا اواسط فوریه ۲۰۲۱ اعلام شد و در ۱۴ فوریه این امر محقق شد. تا ۱۵ آوریل به پنج گروه بعدی واکسن داده شد، به این معنی که در آن زمان ۳۲ میلیون دوز تجویز شد. محل واکسیناسیون شامل اقدامات پزشک عمومی، خانههای مراقبت و داروخانهها و همچنین بیمارستانها است. باید گفت که دولت در بحث درباره اینکه در این همهمه کووید چه چیزی خوب است یا نه، گذرنامه سلامتی یا گذرنامه واکسن را هم در مقام یک راهکار ارایه کرده و بحث درباره آن بالا گرفته است. طبیعی است که مثل هر بحث دیگری، بخشی از مردم با آن موافقاند و برخی مخالفاند. تأییدیههایی که به مردم اجازه میدهد وارد مکانهای شلوغی شوند که احتمال ابتلای آنها به کووید زیاد است، میتواند به دو صورت صادر شود: گذرنامه کووید که نشان میدهد نتیجه تست اخیر کرونای فرد چه بوده و گذرنامه واکسن که نشان میدهد فرد واکسن زده است. بیاییم روی گدرنامه واکسن متمرکز شویم. اول یک تمایز اساسی را در نظر بگیریم: یک دنیا تفاوت هست بین نیاز به واکسنی که برای فعالیتهایی که بهنظر اساسی نمیآیند زده میشود و نیاز به واکسنی که برای انجام فعالیتهای روزمره لازم و اساسی است. در مورد اول، واکسیناسیون یک امر انتخابی است اما در مورد دوم، واکسن زدن یک اقدام بهشدت واجب است. وقتی افراد میبینند که واکسن یک امر ضروری برای انجام فعالیتهیا اجتماعی روزمره است (رفتن به کافه، یا حتی رفتن به سر کار) دو پیامد برایشان پیش میآید: آنهایی که واکسن نمیزنند، عملاً از جامعه حذف میشوند. آنها این حذف اجباری از جامعه را به این چشم میبینند که دارند کنترل میشوند و مجبورشان میکنند که واکسن بزنند. واکسیناسیون میتواند کاری قلمداد شود که توسط مردم و برای مردم انجام میشود. در عوض، واکسن میتواند چیزی باشد که از یک نهاد خارجی بر مردم تحمیل میشود ـ و بنابراین مقامات سیاسی و همچنین بهداشتی با انجام آن و در چشم مردم در نقش یک «دیگری» ظاهر شوند. تمام این مسایل میتواند در مردم خشم ایجاد کند و مردم را به این نقطه برساند که با نرفتن زیر بار واکسن دوباره استقلال و خودمختاریشان را به دست آورند. این خودش به اندازه کافی بد است ولی وقتی که مثل یک شکاف بین افرادی که واکسن زدهاند و آنهایی که واکسن نزدهاند رفتار کند، سنگ مشکلات در چاهی میافتد که بیرونآوردن آن کار بسیار دشواری خواهد بود. این شکاف هم تصادفی نیست: بهروشنی نمودار شکاف اجتماعی موجود است. در بریتانیا، کسانی که رابطه بدتری با مقامات دارند، نرخ واکسیناسیون کمتری هم دارند. افزایش فقر رابطه محکمی با کاهش واکسیناسیون دارد. اقلیتهای قومی، بهخصوص سیاهپوستان، نگرانیهای بیشتری بابت واکسنهای کووید دارند. آنها تجربه تاریخی دردناکی که داشتهاند، باید متقاعد شوند که واکسن بهنفع آنها و برای رفاه و سلامتی آنها عرضه شده است، نه برای کنترل آنها. گذرنامههای سلامتی میتواند اهمیت واکسن را تحتالشعاع قرار دهد و نگرانیهایی را به وجود بیاورد که اقلیتهای قومی براساس تجربه تاریخی خود در زدن آن تأمل و تعلل کنند. آنها همچنین روایت افراد هوادار جنبشهای ضد واکسن را پیش میبرند، جنبشهایی که هوادارانشان میگویند در واکسیناسیون بیش از آنکه سلامتی مطرح باشد، بحث کنترل افراد اهمیت دارد. زدن واکسن توسط اکثریت جامعه یک امر مهم و حیاتی است و برای اینکه بیماری کنترل شود باید بخش اعظمی از مردم آن را زده باشند اما چنین روایتهایی از واکسن که تعداد چشمگیری از افراد را بدبین میکند و از سیاستهای رسمی دور میکند، باعث میشود خیلی از آنها در مقابل واکسن زدن مقاومت یا تعلل کنند و در نتیجه فوریت درمان بیماری با واکسن تحت تأثیر قرار بگیرد. بیعدالتی در واکسیناسیون بهاضافه گذرنامه واکسن به نژادپرستی واکسن تعبیر میشود. به همین علت است که ما باید فوراً کیتهای این گذرنامههای واکسن را کنار بگذاریم و در عوض، تجربیات سلامت عمومی که سالهاست به آن رسیدهایم: سلامت وابسته است به همکاری پایدار جامعه. گذرنامههای واکسن هم سلامت فیزیکی و هم سلامت جامعه ما را به خطر میاندازد.
ایجاد شده: 29/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 29/خرداد/1400 اخبار خارجی