گروه رسانه‌ای هتل نیوز

نتایج جستجو...

خیز امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از ایکنا، گردشگری اسلامی یا حلال به عنوان یکی از حوزه‌های مرتبط با صنعت توریسم در طول دهه گذشته به تدریج در حال باز کردن جای خود بوده است. ظرفیت بالای این بخش از صنعت گردشگری به دلیل تمرکز بر جمعیت مسلمانان است و به نظر می‌رسد که در سال‌های آینده رشد بیشتری را تجربه کند. به دلیل این پتانسیل بالا، کشورهای اسلامی و حتی غیراسلامی سرمایه‌گذاری‌های گسترده‌ای برای جذب گردشگران مسلمانی که به قوانین شریعت پایبند هستند، انجام داده‌اند. این سرمایه‌گذاری‌ها طیف وسیعی از تغییرات فیزیکی تا وضع قوانین در اماکن توریستی را در برمی‌گیرد. مسلمانان سریعترین رشد جمعیت را در بین ادیان جهان دارند. با این رشد، تقاضا برای محصولات و خدمات مطابق با اصول اسلامی افزایش می‌یابد. از طرف دیگر افزایش درآمد و جمعیت جوان مسلمانان به معنای افزایش تقاضا برای مسافرت و گردشگری در بین مسلمانان است. صنعت گردشگری با توجه به درآمد‌های بالایی که می‌تواند نصیب کشورها کند، امروزه به یکی از منابع درآمد کشورهایی که دارای تاریخ غنی و اماکن تاریخی هستند، تبدیل شده است. با این همه کشورهای دیگر با سرمایه‌گذاری تلاش دارند گردشگرانی را که برای تفریح مسافرت می‌کنند، به سوی خود جذب کنند. در بین کشورهای اسلامی، مالزی و اندونزی تلاش کرده‌اند که خود را به عنوان مقاصد اصلی گردشگری حلال حداقل در منطقه جنوب شرق آسیا مطرح کنند. علاوه بر این دو کشور، کشورهایی مانند برونئی، ویتنام و تایلند هم سرمایه‌گذاری و آموزش را در حوزه گردشگری حلال در پیش گرفته‌اند. اما موفق‌ترین کشور اسلامی در حوزه گردشگری و گردشگری حلال نه در شرق آسیا بلکه در حاشیه خلیج فارس واقع شده است؛ امارات متحده عربی. صنعت گردشگری در امارات یکی از بخش‌های مهم اقتصاد این کشور است. در سال ۲۰۱۸، صنعت گردشگری بیش از ۱۶۴,۷ میلیارد درهم (حدود ۴۴.۸ میلیارد دلار) تولید ناخالص داخلی کشور را به تنهایی به خود اختصاص داد. این باعث شده که صنعت گردشگری امارات متحده عربی در بین کشورهای حوزه خلیج فارس موفق ترین عملکرد را داشته باشد و رتبه برتر را بین کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در جذب گردشگر به خود اختصاص دهد. در بین کشورهای جهان عرب، بیشترین نیروی شاغل در بخش گردشگری متعلق به امارات متحده عربی است و این صنعت بیش از ۶۰۴ هزار نفر در سال ۲۰۱۸ در این بخش شاغل کرده بود. انتظار می‌رود که با توجه به رشد صنعت گردشگری در این کشور، ۱۲,۴ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور در سال ۲۰۲۷ از طریق صنعت گردشگری باشد و ۴۱۰،۰۰۰ نفر دیگر هم به شاغلان این صنعت اضافه شوند. سرمایه‌گذاری گسترده در امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال جاذبه‌های گردشگری این کشور به طور کلی ساخته دست بشر است مانند برج خلیفه معروف در دبی که بلندترین برج جهان است. مجمع الجزایر جهان، نخل جمیرا در دبی و مسجد شیخ زاید در ابوظبی از دیگر اماکن گردشگرپذیر امارات متحده عربی به حساب می‌آیند. با این همه این کشور تنها شامل جاذبه‌های گردشگری ساخته دست بشر نیست و مناطقی مانند کوه‌های الحجر در فجیره و بیابان‌های منحصر به فرد و زندگی بادیه‌نشینان آن باعث جذب گردشگران می‌شود. از ابتدای تأسیس این کشور در سال ۱۹۷۱ با استقلال از بریتانیا، حکام این کشور به دنبال رشد و توسعه و تبدیل آن به کشوری رو به رشد در بین کشورهای عربی بودند. در سال ۱۹۸۹ هیئت ارتقای تجارت و گردشگری دبی تأسیس شد تا این امیرنشین را به عنوان یک مقصد لوکس برای بازارهای پیشرفته و بخش‌های تجاری تأثیرگذار معرفی کند. در ژانویه ۱۹۹۷، این هیئت با بخش گردشگری و بازاریابی بازرگانی (DTCM) جایگزین شد. این امر بعداً توسط سایر امیرنشین‌های امارات دنبال شد تا صنعت گردشگری امارات کار خود را آغاز کند. از دهه ۲۰۰۰ و با توجه به سرمایه‌گذاری‌ و طرح‌های بلندپروازانه امارات متحده عربی رونق چشمگیری از گردشگری را تجربه کرده است. در این میان بخش گردشگری حلال هم در بین طرح‌های بلندپروازانه در امارات متحده عربی جایگاه خاصی دارد. عمده‌ترین دلیل تبدیل شدن امارات به مقصد اول گردشگری حلال، موضوع غذا است. دسترسی به غذای حلال برای بسیاری از مسافران پایبند به شریعت اسلامی در بسیاری از کشورها به چالشی بزرگ برای این افراد تبدیل می‌شود. دسترسی راحت به رستوران‌ها به دلیل اعمال قوانین شرعی در امارات باعث شده که مسافران به این کشور نگرانی از بابت دسترسی به غذای حلال نداشته باشند. از سوی دیگر تنوع جمعیتی و بین‌المللی بودن مقاصد گردشگری در امارات، مانند دبی، تنوع غذایی ویژه‌ای برای گردشگران ایجاد کرده است. در این میان برپایی نمایشگاه‌های مختلف و متنوع در حوزه غذا و نوشیدنی در امارات رونق زیادی دارد. سرمایه‌گذاری گسترده در امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال از سوی دیگر با وجود اینکه هتل‌ها در امیرنشین‌هایی مانند دبی، براساس استاندارد‌های جهانی رتبه‌بندی شده‌اند، اما بسیاری از اقامتگاه‌ها و مراکز در امارات دارای امکانات مناسب با شریعت اسلامی هستند. محدودیت در سرو و مصرف مشروبات الکلی در امارات و اختصاص واگن‌های زنان در مترو از جمله اقداماتی است که برای توسعه گردشگری حلال در امارات صورت گرفته است. به نظر می‌رسد که با توجه به نوسانات بازار نفت به عنوان منبع اصلی درآمد کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، این کشورها به دنبال سرمایه‌گذاری و ارائه جایگزینی برای درآمد‌های نفتی خود هستند و گردشگری با توجه به بازار گسترده و متنوع آن می‌تواند جایگزین یا حداقل منبع درآمد خوبی برای درآمد‌های نفتی این کشورها باشد. در این بین حوزه گردشگری اسلامی با توجه به جوان بودن خود و کمتر هزینه‌بر بودن برای این کشورها (به دلیل اسلامی بودن آنها) جایی برای جذب سرمایه و در نهایت به پیش بردن اقتصاد آنها است و به نظر می‌رسد که مدل امارات متحده عربی می‌تواند به عنوان الگویی برای حوزه گردشگری حلال برای سایر کشورهای اسلامی شود.

ایجاد شده: 9/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 9/مرداد/1400 اخبار خارجی

۶۲ مقصد قرمزدربازار توریسم

به گزارش هتل نیوز، سازمان جهانی گردشگری در دهمین گزارش خود مبنی بر میزان محدودیت‌های سفر، تغییرات مثبتی را در روند کاهشی محدودیت‌ها نشان داده است که در آن گردشگران واکسینه‌شده با کمترین محدودیت در سفر به کشورهای دیگر مواجه هستند. همه‌گیری بیماری کووید-۱۹ اثرات بی‌سابقه‌ای برای جوامع، اقتصادها و گردشگری به‌همراه داشته است‌، به گونه‌ای که از ۱۱ مارس ۲۰۲۰ دولت‌ها به‌منظور جلوگیری از شیوع بیشتر و مهار کرونا اقدامات بهداشتی حداکثری را درنظر گرفتند که مهم‌ترین آن محدودیت‌های سفر به‌ویژه خارج از مرزها بوده است. محدودیت‌های سفر همچنان به عنوان یکی از شیوه‌های اصلی مقصدها برای محدود کردن شیوع کرونا مورد استفاده قرار می‌گیرد اما نسبت به گذشته با تغییرات بسیاری همراه شده و از بسته بودن کامل 75 درصد مرزها در مه 2020 به 29 درصد در ژوئن 2021 رسیده است که شاید بتوان عمده دلیل این کاهش‌ها را در توزیع واکسیناسیون در بسیاری از کشورهای جهان دانست که در ایجاد حس امنیت جمعی تاثیرگذار بوده است. با توجه به وضعیت همه‌گیری در سراسر جهان، دولت‌ها در هر زمانی احتمال کاهش محدودیت‌های سفر یا افزایش آن را دارند که می‌تواند از یک مقصد به مقصد دیگر باتوجه به اقدامات و ملزومات مختلف ملی از جمله سیاست خارجی، مهاجرت و گردشگری یک کشور متفاوت باشد. براساس تحقیقات صورت گرفته با توجه به ارائه اطلاعات قابل اعتماد، دسترسی آسان به روش‌های سفر برای گردشگری بین‌المللی در اکثر مقاصد با بهبود همراه بوده است. عامل مهمی که تاثیر قابل‌توجهی در کاهش محدودیت‌های سفر خواهد داشت، افزایش تعداد مسافران واکسینه شده است. سفر برای مسافران واکسینه شده در سراسر جهان با کمترین محدودیت همراه است. تنها در 17 درصد از کل مقاصد جهان، محدودیت‌های سفر را برای واکسینه‌ها اعمال کرده‌اند که از این میان در برخی کشورها تمامی محدودیت‌ها برای مسافران واکسینه اعمال می‌شود و در برخی موارد، محدودیت‌ها برداشته می‌شوند. در کنار محدودیت‌ها در بسته شدن مرزها، اقداماتی اضافی در صورت باز شدن مرزها اعمال شده است که می‌توان به اجازه ورود بدون محدودیت واکسینه‌شده‌ها در اکثر مقاصد، فرم‌های خوداظهاری برای شناسایی مسافران به شکل کاغذی یا دیجیتالی، ارائه تست منفی کرونا در بدو ورود، درخواست تاییدیه‌ها و مجوز‌های سلامت قبل از رسیدن به مقصد، درخواست مدارک مربوط به پوشش بیمه‌ای و ایجاد کریدورهای مسافرتی و خطوط سبز اشاره کرد. پس از یک دوره محدودیت حداکثری سفر در اوایل همه‌گیری، مقاصد شروع به کاهش محدودیت‌های سفر و فراهم کردن امکان جابه‌جایی مردم و بازیابی مجدد فعالیت‌های اقتصادی از جمله گردشگری کردند. به‌طوری که در نوامبر 2020 به کمترین میزان محدودیت‌های سفر تنها با 27 درصد از بسته بودن کامل مرزها در سراسر جهان رسید و ارائه تست منفی کرونا به مهم‌ترین روش ایمنی و بهداشتی برای سفر تبدیل شد. اما پس از شیوع ویروس‌های جهش‌یافته جدید روند کاهش محدودیت‌های سفر نیز کند شد و با حفظ وضع موجود مواردی اضافی برای سفرها افزوده شد. پیشرفت مداوم واکسیناسیون منجر به رویکردی متفاوت‌تر در کشورها می‌شود که در آن مسافران واکسینه شده از امتیازات خاص سفر برخوردارند. این پیشرفت در کاهش محدودیت‌های سفر ناشی از کرونا تاثیر خواهد گذاشت. همچنین برآورد می‌شود با توسعه راه‌های مختلف مسافرتی، تحرکات بین‌المللی در مسیر بهبود قرار گیرد. اما با این حال، با توجه به غیرقابل پیش‌بینی بودن شرایط و عملکردهای مختلف در هر مقصد، چالشی جدی جهت بهبود کامل گردشگری وجود دارد. البته دولت‌ها به‌طور مداوم باتوجه به وضعیت همه‌گیری در کشور خود، مقاصد نزدیک، بازارهای اصلی و در سطح جهانی محدودیت‌های سفر را تنظیم می‌کنند که باتوجه به پیشرفت چشمگیر واکسیناسیون و تلاش‌های دیجیتالی‌سازی مربوط به این موضوع هدف عمده دولت‌ها تسهیل در تحرکات بین‌المللی است. با گذشت زمان، بسیاری از مقاصد محدودیت‌های سفر بین‌المللی را کاهش داده و شیوه‌های جدیدی از جمله ارائه آزمایش در بدو ورود را جایگزین کردند. با وجود این‌، درحال‌حاضر تنها سه کشور در جهان (آلبانی، کاستاریکا و جمهوری دومینیکن) تمامی محدودیت‌های سفر را به طور کامل برداشته‌اند. در آمارهای ارائه شده از سوی سازمان جهانی گردشگری از تاریخ یک ژوئن 2021، در مجموع 136 مقصد به‌طور کامل یا جزئی مرزهای خود را برای گردشگران بین‌المللی بسته‌اند که از این میان 62 مقصد (29 درصد از کل مقاصد جهان) به‌طور کامل و 73 مقصد (34 درصد از کل مقاصد جهان) به‌طور جزئی مرزهای خود را بستند. این درحالی است که در گزارش قبلی در تاریخ فوریه 2021 این رقم 142 مقصد بوده است. حدود 78 کشور جهان یعنی حدود 36 درصد از کل مقاصد، ارائه نتایج تست منفی کرونا هنگام ورود به مقصد را درنظر گرفته‌اند که برخی با قرنطینه کردن مسافران همراه است. حدود 16 درصد از کل مقاصد سراسر جهان با 35 مقصد، علاوه بر سایر محدودیت‌های ورود، قرنطینه اجباری را برای همه گردشگران خارجی بدون در نظر گرفتن مبدأ اعمال می‌کنند. علاوه بر این، حدود 92 مقصد جهان محدودیت‌های خاصی از جمله بسته شدن مرزها، تعلیق پروازها و قرنطینه اجباری را برای مقاصد دارای موارد ویروس‌های جهش‌یافته درنظر گرفته‌اند. در اعمال محدودیت‌ها یا کاهش آن، اختلاف قابل‌توجهی در مناطق جهان دیده می‌شود. مثلا ارائه تست منفی کرونا در 66 درصد از مقاصد قاره آمریکا اعمال می‌شود درحالی‌که این رقم برای آسیا و اقیانوسیه تنها 9 درصد است. در مقابل 70 درصد از 46 مقصد آسیا و اقیانوسیه مرزهای خود را همچنان بر روی گردشگران بین‌المللی کاملا بسته‌اند. وضعیت همه‌گیری جهانی به‌ویژه ظهور و گسترش ویروس‌های جهش‌یافته منجر به رویکرد محتاطانه دولت‌ها در کاهش محدودیت‌ سفرهای بین‌المللی شده است. با این حال انتظار می‌رود با پیشرفت واکسن و دیجیتالی‌سازی، محدودیت‌های سفر با کاهش فزاینده‌ای روبه‌رو شود. درحال‌حاضر تعداد قابل‌توجهی از مقاصد همچنان مرزهای خود را کاملا بسته‌اند که اکثر آنها در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند که در دیگر قاره‌ها کمتر به چشم می‌خورد. بخش قابل‌توجهی از کشورهایی که مرزهای خود را به‌طور کامل بسته‌اند در گروه کشورهای در حال توسعه، توسعه‌نیافته یا کشورهای کوچک جزیره‌ای قرار دارند. در بین این مقاصد 34 مقصد حداقل 57 هفته مرزهای خود را بسته‌اند که بیش از نیمی از آنها در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند. مرزهای اقتصادهای پیشرفته با استانداردهای بالای بهداشتی و عملکرد محیطی با کاهش بیشتری در محدودیت‌ها همراه بوده و اروپا در پایان سال 2020 بیشترین کاهش منطقه‌ای در محدودیت‌ها را تجربه کرده است. همچنین تجزیه و تحلیل‌های علمی سازمان جهانی گردشگری نشان می‌دهد مقاصدی که از اول ژوئن اقدام به بستن کامل مرزهای خود کرده‌اند در گروه اقتصادهای در حال ظهور هستند که از استانداردهای بهداشتی و رتبه عملکرد محیطی پایینی برخوردارند همچنین کمترین وابستگی را به گردشگری در اقتصاد خود دارند. همچنین در این تجزیه و تحلیل نقش واکسیناسیون در یک مقصد و ارتباط بالقوه آن با محدودیت‌های سفر بررسی شده است که براساس آن اکثر کشورهایی که مرزهای خود را بسته‌اند سهم کمتری در دریافت واکسن از کل جمعیت خود داشته‌اند. از نظر منطقه‌ای از بین 63 مقصدی که مرزهای خود را کاملا بسته‌اند، حدود 51 درصد با 32 مقصد در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند و پس از آن 16 درصد با 10 مقصد در آفریقا و آمریکا، 11 درصد با 7 مقصد در اروپا و 6 درصد با 4 مقصد در خاورمیانه هستند. مرزهای 20 کشور کوچک جزیره‌ای یعنی حدود 32 درصد از کل مقاصد بسته شده‌اند و این رقم در کشورهای توسعه‌نیافته 14 مقصد و در کشورهای درحال توسعه 5 مقصد بوده است که آسیا و اقیانوسیه بیشترین سهم را به خود اختصاص داده‌اند. در این کشورها سهم افراد واکسینه شده از کل جمعیت کمتر از 20 درصد است. البته بیشتر از نیمی از این مقاصد پایین بودن میزان مبتلایان را نشان می‌دهند. ارزیابی‌ها نشان می‌دهد، 70 درصد از مقاصد با مرزهای بسته (33 مقصد از 47 مقصد) وابستگی کم یا متوسطی به گردشگری دارند که سهم آن در تولید ناخالص داخلی کمتر از 10 درصد است. از لحاظ وضعیت اقتصادی، 89 درصد از مقاصدی که مرزهای خود را بسته‌اند به اقتصادهای نوظهور تعلق دارند و سهم اقتصادهای پیشرفته تنها 11 درصد است. سازمان جهانی گردشگری در این گزارش خود به عملکرد 10 بازار برتر جهان نیز پرداخته است که براساس آن، از اول ژوئن سه بازار اصلی یعنی چین، کانادا و روسیه مرزهای خود را به‌طور کامل بسته‌اند درحالی‌که دیگر مقاصد برتر با محدودیت کمتری همراه بوده است. 6 کشور از این 10 بازار اصلی جهان شامل آمریکا، آلمان، انگلستان، فرانسه، ایتالیا و هلند به شکل متفاوتی شهروندان خود را به سفر به مقاصد کم‌خطر توصیه می‌کنند. این کشورها اطلاعات مقاصد را براساس سه رده خطر بالا، متوسط و کم‌خطر برای شهروندان خود طبقه‌بندی کردند. درحالی‌که چهار مقصد دیگر یعنی کانادا، چین، هنگ‌کنگ و روسیه به شهروندان خود توصیه می‌کنند از هرگونه سفر به خارج از کشور خودداری کنند. برخی کشورها اقداماتی اضافه همچون ارائه تست منفی کرونا و قرنطینه را نیز اعمال می‌کنند. چهار کشور آمریکا، چین، هنگ‌کنگ و کانادا از تمام گردشگران ورودی می‌خواهند نتیجه تست کرونا را ارائه دهند یا قرنطینه اجباری داشته باشند. گردشگران بین‌المللی از این چهار مقصد که در سال 2018 حدود 338 میلیون گردشگر ورودی (25 درصد از کل گردشگران ورودی جهان) را به خود اختصاص داده از اول ژوئن الزامات قرنطینه اجباری بدون درنظر گرفتن مبدأ را اعمال کرده‌اند. روسیه اما از مه 2021 قانون قرنطینه اجباری را لغو کرد و به‌جای آن ارائه تست PCR را الزامی کرده و پنج روز پس از ورود تست مجدد انجام می‌دهد. آمریکا قرنطینه اجباری برای واکسینه‌ها را برداشته اما دیگر مقاصد هنوز تصمیم مشخصی در این زمینه اتخاذ نکرده‌اند. در انگلستان، آلمان، فرانسه، ایتالیا و هلند، قرنطینه اجباری تنها درصورت ورود از کشورهای پرخطر نیاز است و برای سایر مقاصد کم‌خطر ارائه آزمایش منفی کافی است که در صورت واکسیناسیون کامل در برخی موارد ارائه تست هم نیاز نیست.منبع : دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 27/تیر/1400 آخرین ویرایش: 27/تیر/1400 اخبار خارجی

رئیس جامعه هتلداران، وزیری دردکشیده، پرتلاش و کاربلد خواهند بود

به گزارش هتل نیوز ، " حسن سیادتان " عضو هیات مدیره جامعه حرفه ای هتلداران کشور گفت : این روزها انتخاب وزیر گردشگری دغدغه همه صنوف و بخش‌های این صنعت است؛ چراکه با توجه به وضعیتی که این صنعت در بیش از دو سال گذشته داشته، بسیار اهمیت دارد که چه کسی سکان وزارتخانه را در دست بگیرد. به نظر لازم است که برگردیم و مروری داشته باشیم به سابقه مدیریت صنعت گردشگری در دولت‌های قبل و بعد از انقلاب. در سال ۱۳۱۴ اداره داخله وزارت کشور به نام اداره سیاحان خارجی برای تبلیغات تاسیس شد؛ کار این اداره چاپ نشریات بود و کتابچه‌های راهنمای گردشگری ایران. بعدها در سال ۱۳۴۲ هیئت وزیران تاسیس سازمان جلب سیاحان را تصویب کرد درسال ۱۳۵۳ با الحاق آن به وزارت اطلاعات و جهانگردی هر آنچه به نفع صنعت گردشگری ایران بود تدوین و به آن وزارتخانه ملحق شد. در سال ۱۳۵۸ یعنی یک سال بعد از انقلاب این وزارتخانه به وزارت ملی و در سال ۱۳۵۹ به ارشاد اسلامی تبدیل شد. حال پرسش مهم این است که جایگاه گردشگری در این میان کجا بود؟ واقعیت این است که جایگاه گردشگری شامل دو وجه سیاحتی و زیارتی شد؛ یعنی دو معاونت، یکی سیاحتی و دیگری زیارتی تعریف شد و چند سالی به این صورت ادامه پیدا کرد. در سال ۱۳۶۴ به موجب قانون مصوب مجلس و تاییدیه شورای نگهبان، سازمان میراث فرهنگی تاسیس شد که سازمانی بود وابسته به وزارت ارشاد اسلامی (فرهنگ و آموزش عالی). در سال ۱۳۸۲ با تصویب مجلس شورای اسلامی وقت، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری شکل گرفت؛ یعنی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جدا شد و با تمام اختیارات زیر نظر رئیس جمهور قرار گرفت. در سال ۱۳۸۵ هم صنایع دستی به این سازمان اضافه شد و با این ادغام، نام سازمان به سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تغییر کرد. در سال ۱۳۹۸ پس از پیگیری‌ها و زحمت‌های فراوانی که بخش خصوصی گردشگری متحمل شد، بعد از چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی، گردشگری باردیگر به یک وزارتخانه تبدیل شد. صنعت گردشگری یک صنعت نامرئی است؛ در تمام کشورهایی که زیرساخت‌های گردشگری را مهیا کرده‌اند و زمینه‌ساز توسعه این صنعت شده‌اند، می‌بینیم که رشد اقتصادی چشمگیر شده. طوری که امروزه می‌توان گفت این صنعت به راحتی می‌تواند با صنعت نفت مقابله کند. گردشگری صنعتی سرشار از ظرفیت‌های اشتغال‌زایی و ارزآوری است؛ به شرطی که زیرساخت‌های مورد نیاز آن فراهم شود. این زیرساخت‌ها مختلف هستند و از فرودگاه‌ها و جاده‌ها و مسیرهای ریلی تا واحدهای اقامتی و هر آن چیزی را که متضمن معنای زیرساخت گردشگری باشد، شامل می‎شود. کسی که می‌خواهد وزیر گردشگری شود به عقیده من خودش باید درد کشیده باشد؛ یعنی درد و رنج‌های این صنعت را بی‌واسطه لمس کرده باشد؛ به جرأت می‌توانم بگویم از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۹۸ طی ۴۰ سال، اشخاصی که بر مسند نهادهای متولی گردشگری نشستند، کسانی بودند که از صنعت گردشگری و ظرفیت‌های آن چیزی نمی‌دانستند. عمدتاً کسانی بودند که از نهادها و سازمان‌های دیگر برای مدیریت این سازمان ماموریت داشتند؛ چنین مدیرانی تا بیایند الفبا و بدیهیات کار را یاد بگیرند و مطالعات اولیه را انجام دهند، زمانی قابل‌توجه سپری می‌شود و معمولاً بعد از آن هم عوض می‌شوند؛ این، یکی از بزرگ‌ترین لطماتی بود که به این صنعت و سرمایه گذاران آن وارد می‌شد. مشکل البته در قوانین مرتبط با صنعت گردشگری ریشه داشت و این موضوع مهمی بود. به هر حال پس از پیگیری‌های بخش خصوصی و علیرغم مخالفت‌های دولت بالاخره سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تبدیل به وزارتخانه شد. آقای مونسان به عنوان اولین وزیر گردشگری کشور از آنجایی که چند سالی در این حوزه کار کرده بودند، برنامه‌هایی داشتند و تا حدی انجام دادند؛ حالا در آستانه معرفی کابینه دولت سیزدهم به مجلس هستیم و به وزیری نیاز داریم که سال‌ها در این صنعت زحمت کشیده باشد و مشکلات و دردهای این صنعت را بشناسد. کسی که بتواند گردشگری را در ایران به صنعتی باشکوه تبدیل کند و زمینه ورود گردشگران را -آن‌طور که در برنامه توسعه پیش‌بینی شده است- فراهم آورد. واقعیت این است که ما از کشورهای همسایه خود در زمینه گردشگری عقب مانده ایم؛ آن‌ها با سرعتی قابل ملاحظه پیش رفتند و حالا به نقطه‌ای رسیده‎اند که گردشگری منبع بزرگ درآمدی آنهاست. بگذریم از اینکه کرونا برای صنعت گردشگری در تمام دنیا مشکل و مانع ایجاد کرده است اما صرف نظر از این موضوع کشورهای همسایه ما خصوصاً ترکیه رشد و پیشرفت چشمگیری در زمینه صنعت گردشگری داشته. چیزی که با توجه به پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های گردشگری ایران، ابدا در کشور ما دور از دسترس نیست. حالا مجمع تشکل‌های گردشگری به پیشنهاد رئیس محترم دولت سیزدهم، گزینه‌هایی را به عنوان افراد شایسته برای تصدی وزارت گردشگری معرفی کرده است. به نظر من در این میان آقای دکتر جمشید حمزه‌زاده که انسان پرتلاش و کاربلدی هستند، می‌توانند صنعت گردشگری کشور را در کابینه دولت سیزدهم نمایندگی کنند؛ ایشان با توجه به سوابق علمی و مدیریتی برای اداره وزارت گردشگری شایستگی لازم را دارند. من به عنوان کسی که هم خودم و هم پدر و جدم کارمان گردشگری بوده معتقدم کسی باید وزیر گردشگری شود که درک و فهم و اعتقاد به ضرورت توسعه صنعت گردشگری داشته باشد. چنین مختصاتی را به وضوح در شخصیت آقای دکتر حمزه‌زاده می‌بینیم؛ امیدوارم ایشان وزیر گردشگری شوند تا بتوانیم پتانسیل‌های این صنعت را به بهترین نحو مورد استفاده قرار دهیم. یکی از بزرگترین مشکلات گذشته وزارتخانه و پیش از آن سازمان میراث فرهنگی این بود که اتاق فکری برای بخش خصوصی صنعت گردشگری نداشتند. بنابراین در تصمیم‌گیری‌هایشان نظر بخش خصوصی منعکس نبود. امیدوارم با وزیر شدن آقای دکتر حمزه‌زاده اتاق فکر بخش خصوصی در وزارت گردشگری تعبیه و منشاء خدمات موثر شود. بخش خصوصی یکی از محورهای سرمایه‌گذاری این صنعت است باید حضور پررنگ‌تری در راهبردهای صنعت و ترسیم چشم‌انداز آینده آن داشته باشد. چشم‌اندازی که می‌تواند درخشان و با موفقیت‌های بسیار مهم و موثری همراه باشد.

ایجاد شده: 22/تیر/1400 آخرین ویرایش: 22/تیر/1400 اخبار داخلی

مقصد تابستانی توریست‌های اروپایی

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، واکسیناسیون سراسری در اروپا، رونقی اساسی به بازار گردشگری اروپا بخشیده و نزدیک به ۶۰ درصد مردم سفرهای تابستانی را پس از یک‌سال رکود تجربه خواهند کرد‌. در این میان فرانسه و ایتالیا پیشتاز سفرهای تابستانی خواهند بود. براساس نظرسنجی شرکت تحقیقات جهانی بازار ایپسوس (Ipsos) که مقر آن در پاریس است، انتظار می‌رود اکثریت مردم اروپا یعنی ۵۷‌درصد در این تابستان سفر کنند. این نظرسنجی که از بین ۱۴ هزار نفر در ۱۴ کشور و سه قاره از ۵ تا ۲۰ مه ۲۰۲۱ انجام شده، روند سفرهای جهانی را ارزیابی کرده و سال ۲۰۲۱ را با توجه به تاثیر همه‌گیری کرونا در چندین زمینه از جمله نگرش به سفر بررسی کرده است. اتحادیه اروپا طی دو دهه اخیر از شرکت ایپسوس حمایت مالی کرده بر این اساس آن را مهم‌ترین نهاد نظرسنجی به‌شمار می‌آورد. اگرچه تاثیرات همه‌گیری کرونا در دومین تابستان نیز قابل مشاهده است اما خوش‌بینی بسیاری به بازگشت سفرهای تابستانی وجود دارد. حتی چند کشور اروپایی انتظار دارند سفرهای تابستانی نسبت به تعداد سفرهای ۲۰۱۹ افزایش یابد. فرانسه و ایتالیا با ۶۷ درصد انتظار دارند تعطیلات تابستانی عادی خود را بگذرانند. البته نزدیک به ۷۰ درصد مردم اروپا معتقدند سفرها طی سه سال آینده به حالت عادی برمی‌گردد. محدودیت‌های ناشی از همه‌گیری کرونا طی سال گذشته بر عادات شهروندان اروپایی تاثیر گذاشته است. براساس نظرسنجی در تعطیلات امسال حدود ۵۸ درصد از افراد به‌ویژه در ایتالیا، لهستان، فرانسه و اتریش دیدن و به آغوش گرفتن خانوده‌هایشان را هدف سفر خود قرار داده‌اند و حدود ۴۰ درصد به فعالیت‌های ساده مانند غذا خوردن در رستوران‌ها می‌پردازند. به‌طور کلی، ۵۷ درصد از مردم اروپا انتظار مسافرت در تعطیلات تابستان را دارند که البته در مقایسه با سال ۲۰۱۹ کاهش ۶ درصدی را نشان می‌دهد. اما با توجه به این کاهش، انتظار سفر در اروپایی‌ها به نسبت آمریکایی‌ها با ۵۰ درصد، چینی‌ها با ۵۳ درصد و تایلندی‌ها با ۴۴ درصد بیشتر است. باوجود میل سفر در مردم اروپا، برخی از کشورها کاهش دو‌رقمی در برنامه‌های سفر تابستانی دارند. آلمان ۲۱ امتیاز منفی، انگلستان ۱۴ امتیاز منفی و بلژیک ۱۲ امتیاز منفی را ثبت کرده است. در مقابل سایر کشورهای اروپایی شاهد افزایش میل سفر از جمله ایتالیا با ۶ امتیاز و لهستان ۵ امتیاز هستند. براساس آمارها، بودجه سفر اروپایی‌ها در مقایسه با همتایان آمریکایی خود با آسیب بیشتری مواجه شده است. به‌طور کلی بودجه‌های سفر اروپا در مقایسه با سال ۲۰۱۹ بیش از ۲۰ درصد کاهش یافته است اما بودجه سفر آمریکا تنها ۲ درصد کاهش یافته است. بیشترین افت در اسپانیا با کاهش ۳۰ درصدی بوده و پس از آن فرانسه با افت ۲۶‌درصدی، آلمان با کاهش ۲۵ درصدی و اتریش با سقوط ۲۱ درصدی همراه بوده است. پرتغال تنها کشوری در نظرسنجی است که بودجه‌های سفر آن در مقایسه با سال ۲۰۱۹ ثابت مانده است. همچنین انگلیسی‌ها، بلژیکی‌ها و آمریکایی‌ها خوش‌بینی بیشتری به سفرها نسبت به دیگر کشورها دارند، زیرا بیشتر مردم این کشورها بازگشت سفرها به حالت عادی را در سال ۲۰۲۲ یا ۲۰۲۳ می‌دانند. در این نظرسنجی سفر به سواحل در راس سایر مناطق گردشگری قرار گرفت و حدود ۵۸ درصد از افراد شرکت‌کننده در این نظرسنجی سفر به سواحل را برگزیدند و سهم سفر به روستا ۲۶ درصد و کوهستان ۲۴ درصد بوده است. اما با وجود این دو منطقه اخیر در مقایسه با سال ۲۰۱۹ توانستند چهار امتیاز کسب کنند و فاصله خود را کاهش دهند. همچنین اروپایی‌ها ترجیح می‌دهند تعطیلات خود را در داخل کشور بگذرانند. افرادی هم که به خارج از کشور سفر می‌کنند کشورهای اسپانیا، فرانسه و ایتالیا را به‌عنوان مقصد سفر خود انتخاب کرده‌اند. در واقع با توجه به تاریخ انتخاب مقاصد، سه کشور اول سفر همچنان مورد انتخاب اروپاییان خواهد بود. همچنین برخی از کشورهایی که به‌طور سنتی علاقه‌مند به سفرهای خارجی بوده‌اند، اینک تمایل به گذران تعطیلات تابستانی در مرزهای خود دارند که در مقایسه با سال ۲۰۱۹ افزایش چشمگیری داشته است. بلژیکی‌ها با ۳۲ درصد رشد توانستند ۱۷ امتیاز کسب کنند. گردشگران سوئیسی با افزایش ۱۵ امتیازی و پاسخ‌دهندگان انگلیسی با صعود ۱۶ امتیازی همراه بودند. اگرچه نظرسنجی‌ها تمایل افراد به سفر را نشان می‌دهد اما رزرو بسته‌های سفر چندان با استقبال مواجه نشده و تنها ۳۵ درصد پاسخ‌دهندگان اروپایی سفرهای تابستانی خود را رزرو کرده‌اند. این درحالی است که این رقم برای آمریکایی‌ها ۴۷ درصد، چینی‌ها ۳۷‌درصد و پاسخ‌دهندگان تایلندی ۵۰ درصد بوده است. ایتالیایی‌ها جزو معدود کسانی هستند که سفر تعطیلات تابستانی خود را با ۲۳ درصد رزرو کرده‌اند درحالی‌که ساکنان انگلیس با ۵۶ درصد در اروپا پیشتاز هستند. یکی از نکات مهم دیگری که در این نظرسنجی به آن پرداخته شده است تمرکز بیشتر افراد بر بیمه سفر به‌دلیل همه‌گیری است. بیش از ۴۵ درصد اروپایی‌ها اعلام کردند در نتیجه بحران کرونا پوشش بیمه سفر خود را افزایش می‌دهند. همچنین واکسن نیز بسیار مورد توجه قرار گرفته و حدود ۸۱ درصد از مردم اروپا اعلام کردند برای بازگشت سفرها آماده واکسیناسیون هستند. شاید بتوان یکی دیگر از تغییر عادات و ذائقه افراد برای سفرها را توجه بیشتر به محیط‌‌زیست دانست. اکثر پاسخ‌دهندگان در این نظرسنجی به‌دنبال وارد کردن توجه و تاثیرات زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی سفر به عادت‌های خود هستند تا با تغییر رفتارهای خود احترام بیشتری به محیط اطراف خود بگذارند. حدود ۸۹ درصد از مردم اروپا استفاده از بطری مسافرتی را جایگزین پلاستیک یک‌بار مصرف کرده‌اند. در گذشته این رقم ۵۷ درصد بوده و اکنون جهشی ۳۲ درصدی داشته است. همچنین ۸۸ درصد حاضرند با تغییر رفتارهای خود از اتلاف منابع محلی جلوگیری کنند. این تعداد از مسافران حاضرند با خوردن غذا و خرید در مقاصد متعلق به مردم بومی و اقامت در اماکن محلی به اقتصاد جوامع محلی کمک کنند. منبع : دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 7/تیر/1400 آخرین ویرایش: 7/تیر/1400 اخبار خارجی

آینده گذرنامه کووید

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از گاردین، بسیاری از افراد استدلال می‌کنند که گذرنامه‌های کووید ـ تأییدیه‌هایی که نشان می‌دهد آیا کسی واکسن زده یا نتیجه تست کرونایش منفی بوده یا به کووید ایمنی دارد ـ راهگشا نیست. ما در آخرین گزارشی که در انجمن سلطنتی لندن منتشر کرده‌ایم، نتیجه گرفته‌ایم که این گذرنامه‌ها در بعضی موارد می‌توانند راه‌حل معقولی باشند اما فقط اگر با معیارهای مشخصی منطبق باشند. اصل مطلب این است که این گذرنامه‌ها چطور و کجا به کار روند. در مورد سفرهای بین‌المللی، که زیرساخت‌های تست کووید و سیستم «کارت زرد» در حال حاضر به راه افتاده است، گذرنامه کووید اقدامی منطقی به نظر می‌رسد. دولت بریتانیا نیز گذرنامه کووید را دست‌کم برای گردهمایی‌های بزرگ مثل مسابقات ورزشی در دستور کار قرار داده است. اوایل ماه آوریل امسال، وقتی تیم ورزشی «تگزاس رنجرز» در استادیوم بیس‌بالی که تمام بلیت‌هایش فروخته شده بود بازی می‌کرد، ما نگاهی انداختیم به اینکه وقتی درهای استادیوم‌ها بدون محدودیت باز می‌شود چه اتفاقی می‌افتد: هیچ فاصله‌گیری اجتماعی‌ای انجام نشده بود و تعداد کمی از افراد ماسک زده بودند ـ همه این اتفاقات هم در زمانی رخ می‌داد که ابتلاها اوج گرفته بود و فقط گروه کمی از جمعیت کشور دوز دوم واکسن را دریافت کرده بودند. گذرنامه کووید وقتی می‌تواند در رویدادهای بزرگ به کار بیاید که در کنار سایر اقدامات همچون تهویه هوا و فاصله‌گیری اجتماعی و تست ابتلا و سیستم رهگیری مبتلایان انجام شود. اما در این صورت هم باید معیارهای مشخص ایمنی و ابتلا در مورد آن لحاظ شود. برای اینکه نشان بدهیم آیا کسی به کووید مبتلاست چهار راه وجود دارد: تأییدیه واکسیناسیون یا نتیجه تست PCR، تست تشخیص سریع LFT یا تست آنتی‌بادی است. ما در گزارش‌مان نتیجه گرفتیم که فقط تأییدیه واکسیناسیون یا نتیجه تست PCR می‌تواند معیار مناسبی برای صدور گذرنامه کووید باشد. دلیلش این است که تست‌های آنتی‌بادی معیار معتبری برای ابتلا نیست و تست LFT برای تشخیص ابتلا در افرادی که مبتلا هستند اما میزان کمی از ویروس در بدن‌شان هست مؤثر نیست. این تست دوم به‌خصوص زمانی می‌تواند نامعتبر باشد که توسط یک متخصص گرفته نشده باشد. دولت به‌درستی خط‌قرمزهایی را برای خود در نظر گرفته است. تأییدیه واکسن هیچ‌وقت برای خدمات اساسی مثل سوپرمارکت‌ها و حمل‌ونقل لازم نیست. ولی ورود به درگاه‌های غیرضروری ازجمله رستوران‌ها و کافه‌ها جایی است که این معیار را باید در نظر گرفت. نخست‌وزیر بریتانیا اخیراً گفته است که دیوارهای بین مردم در کسب‌وکارهای برچیده خواهد شد بدون اینکه بگوید کجا گذرنامه‌های سلامتی لازم خواهد بود. اما صاحبان کسب‌وکارها ممکن است احساس کنند حکومت در عوض اینکه دیوارها را بردارد، دارد خودش را به‌جای دیوارها می‌نشاند. هیئت وزیران ممکن است بخشی از مسئولیت اجرای گذرنامه کووید را بر عهده برخی از کسب‌وکارها بیندازند ولی این کار در مسایل حقوقی و اخلاقی گیر خواهد کرد. برای نمونه، کمیسیون فرصت‌های برابر اشتغال در آمریکا اخیراً به کسب‌وکارها اطلاع داده است که اگر کارمند یا کارگری نتواند به‌علت معلولیت یا عقاید مذهبی واکسن بزند و کسب‌وکار قادر نباشد اقدام بیشتری برای او بکند، از نظر قانونی مجاز است که آن‌ها را از مجموعه نیروهای کار خود کنار بگذارد. این‌ها فقط چند مورد از مواردی است که گذرنامه‌های کووید با آن روبه‌رو خواهند شد. ضروری است اطمینان حاصل شود از اینکه گذرنامه کووید نابرابری را ایجاد نمی‌کند یا آن را وخیم‌تر نمی‌سازد، به‌ویژه در بین کسانی که شاید برای تست‌دادن یا واکسیناسیون تعلل می‌کنند. این گذرنامه‌ها سؤالاتی را نیز از فناوری‌ای که به کار می‌برند و ابعاد داده‌ای که جمع می‌کنند به وجود می‌آورند. آیا این گذرنامه‌ها در امتداد ابزارهای مختلف و اپلیکیشن وزارت بهداشت کار می‌کنند؟ چطور می‌شود از جعل گذرنامه کووید جلوگیری کرد؟ و این گذرنامه‌ها چطور می‌توانند تضمین کنند که داده‌های افراد امن می‌ماند؟ دولت نیز باید روشن سازد که آیا مایل است این گذرنامه‌ها طلیعه تولد نظام بهداشت دیجیتال باشد یا اینکه مثل آنچه در کشورهایی مثل دانمارک اعمال شده، تأییدیه‌های کووید فقط گذرنامه‌هایی است که به‌زودی اطلاعات آن پاک خواهد شد. همه این‌ها سؤالاتی است که به‌روشنی باید به آن‌ها پاسخ داده شود. تأییدیه‌های کووید می‌تواند به اطمینان جوامع از سلامتی مردم بیفزاید اما فقط وقتی که آ‌ن‌ها معیارهای لازم را رعایت کرده باشند. دو نوع گذرنامه واکسیناسیون ویروس کرونا در بریتانیا اولین کمپین ایمن‌سازی دسته‌جمعی در جهان برای محافظت در برابر کووید ـ 19 با استفاده از واکسن‌هایی است که در پاسخ به دنیاگیری کووید-۱۹ در بریتانیا ساخته شده‌است. واکسیناسیون از ۸ دسامبر ۲۰۲۰ آغاز شد. این دو واکسن که در حال حاضر استفاده می‌شود با مشارکت فایزر و بیوان‌تک (واکسن فایزر ـ بیوان‌تک) و دانشگاه آکسفورد و آسترازنکا (واکسن آکسفورد ـ آسترازنکا) ساخته شده ‌است. سومین مورد تأیید شده اما هنوز اجرایی نشده توسط مدرنا (واکسن مدرنا) ساخته شد. تا تاریخ ۷ فوریه ۲۰۲۱، پنج واکسن دیگر کووید ـ 19 به‌سفارش این برنامه در مراحل مختلف توسعه وجود دارد. در این برنامه براساس سن، مرحله یک از عرضه آسیب‌پذیرترین افراد است. دریافت دوزهای دوم به تأخیر انداخته شد تا افراد بیشتری بتوانند اولین دوز خود را دریافت کنند. هدف برای دادن هر دوز به ۱۵ میلیون نفر در چهار گروه اولویت اول تا اواسط فوریه ۲۰۲۱ اعلام شد و در ۱۴ فوریه این امر محقق شد. تا ۱۵ آوریل به پنج گروه بعدی واکسن داده شد، به این معنی که در آن زمان ۳۲ میلیون دوز تجویز شد. محل واکسیناسیون شامل اقدامات پزشک عمومی، خانه‌های مراقبت و داروخانه‌ها و همچنین بیمارستان‌ها است. باید گفت که دولت در بحث درباره اینکه در این همهمه کووید چه چیزی خوب است یا نه، گذرنامه سلامتی یا گذرنامه واکسن را هم در مقام یک راهکار ارایه کرده و بحث درباره آن بالا گرفته است. طبیعی است که مثل هر بحث دیگری، بخشی از مردم با آن موافق‌اند و برخی مخالف‌اند. تأییدیه‌هایی که به مردم اجازه می‌دهد وارد مکان‌های شلوغی شوند که احتمال ابتلای آن‌ها به کووید زیاد است، می‌تواند به دو صورت صادر شود: گذرنامه کووید که نشان می‌دهد نتیجه تست اخیر کرونای فرد چه بوده و گذرنامه واکسن که نشان می‌دهد فرد واکسن زده است. بیاییم روی گدرنامه واکسن متمرکز شویم. اول یک تمایز اساسی را در نظر بگیریم: یک دنیا تفاوت هست بین نیاز به واکسنی که برای فعالیت‌هایی که به‌نظر اساسی نمی‌آیند زده می‌شود و نیاز به واکسنی که برای انجام فعالیت‌های روزمره لازم و اساسی است. در مورد اول، واکسیناسیون یک امر انتخابی است اما در مورد دوم، واکسن زدن یک اقدام به‌شدت واجب است. وقتی افراد می‌بینند که واکسن یک امر ضروری برای انجام فعالیت‌هیا اجتماعی روزمره است (رفتن به کافه، یا حتی رفتن به سر کار) دو پیامد برایشان پیش می‌آید: آن‌هایی که واکسن نمی‌زنند، عملاً از جامعه حذف می‌شوند. آن‌ها این حذف اجباری از جامعه را به این چشم می‌بینند که دارند کنترل می‌شوند و مجبورشان می‌کنند که واکسن بزنند. واکسیناسیون می‌تواند کاری قلمداد شود که توسط مردم و برای مردم انجام می‌شود. در عوض، واکسن می‌تواند چیزی باشد که از یک نهاد خارجی بر مردم تحمیل می‌شود ـ و بنابراین مقامات سیاسی و همچنین بهداشتی با انجام آن و در چشم مردم در نقش یک «دیگری» ظاهر شوند. تمام این مسایل می‌تواند در مردم خشم ایجاد کند و مردم را به این نقطه برساند که با نرفتن زیر بار واکسن دوباره استقلال و خودمختاری‌شان را به دست آورند. این خودش به اندازه کافی بد است ولی وقتی که مثل یک شکاف بین افرادی که واکسن زده‌اند و آن‌هایی که واکسن نزده‌اند رفتار کند، سنگ مشکلات در چاهی می‌افتد که بیرون‌آوردن آن کار بسیار دشواری خواهد بود. این شکاف هم تصادفی نیست: به‌روشنی نمودار شکاف اجتماعی موجود است. در بریتانیا، کسانی که رابطه بدتری با مقامات دارند، نرخ واکسیناسیون کمتری هم دارند. افزایش فقر رابطه محکمی با کاهش واکسیناسیون دارد. اقلیت‌های قومی، به‌خصوص سیاه‌پوستان، نگرانی‌های بیشتری بابت واکسن‌های کووید دارند. آن‌ها تجربه تاریخی دردناکی که داشته‌اند، باید متقاعد شوند که واکسن به‌نفع آن‌ها و برای رفاه و سلامتی آ‌ن‌ها عرضه شده است، نه برای کنترل آ‌ن‌ها. گذرنامه‌های سلامتی می‌تواند اهمیت واکسن را تحت‌الشعاع قرار دهد و نگرانی‌هایی را به وجود بیاورد که اقلیت‌های قومی براساس تجربه تاریخی خود در زدن آن تأمل و تعلل کنند. آن‏ها همچنین روایت افراد هوادار جنبش‌های ضد واکسن را پیش می‌برند، جنبش‌هایی که هواداران‌شان می‌گویند در واکسیناسیون بیش از آنکه سلامتی مطرح باشد، بحث کنترل افراد اهمیت دارد. زدن واکسن توسط اکثریت جامعه یک امر مهم و حیاتی است و برای اینکه بیماری کنترل شود باید بخش اعظمی از مردم آن را زده باشند اما چنین روایت‌هایی از واکسن که تعداد چشمگیری از افراد را بدبین می‌کند و از سیاست‌های رسمی دور می‌کند، باعث می‌شود خیلی از آن‌ها در مقابل واکسن زدن مقاومت یا تعلل کنند و در نتیجه فوریت درمان بیماری با واکسن تحت تأثیر قرار بگیرد. بی‌عدالتی در واکسیناسیون به‌اضافه گذرنامه واکسن به نژادپرستی واکسن تعبیر می‌شود. به همین علت است که ما باید فوراً کیت‌های این گذرنامه‌های واکسن را کنار بگذاریم و در عوض، تجربیات سلامت عمومی که سال‌هاست به آن رسیده‌ایم: سلامت وابسته است به همکاری پایدار جامعه. گذرنامه‌های واکسن هم سلامت فیزیکی و هم سلامت جامعه ما را به خطر می‌اندازد.

ایجاد شده: 29/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 29/خرداد/1400 اخبار خارجی

رکورد جدید از رکود سفر خارجی

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، سازمان جهانی گردشگری در آخرین گزارش خود از وضعیت بازار گردشگری در سه ماه نخست ۲۰۲۱ از کاهش تعداد گردشگران حتی بیشتر از سال ۲۰۲۰ خبر داد که البته با تکیه بر واکسیناسیون عمومی امید بر بهبودی آرام این بازار را همچنان انتظار دارد. ورود گردشگران بین‌المللی در دوره سه ماه ژانویه تا مارس ۲۰۲۱ در مقایسه با سال ۲۰۲۰ حدود ۸۳ درصد کاهش یافته است که این امر ناشی از بالا بودن محدودیت‌های سفر و پایین بودن اعتماد و اطمینان مسافران به سفر به‌دلیل شیوع گسترده کرونا بوده است. این روند کاهشی به‌دنبال افت بی‌سابقه ۷۳ درصدی در سال ۲۰۲۰، بدترین سال ثبت شده برای گردشگری بین‌المللی است. این کاهش شدید نشان‌دهنده از دست دادن حدود ۱۸۰ میلیون گردشگر خارجی در مقایسه با مدت مشابه در سال ۲۰۲۰ است و این رقم در مقایسه با سال ۲۰۱۹ کاهش ۲۶۵ میلیون نفری را نشان می‌دهد. حجم سفرهای بین‌المللی همچنان ۸۸ درصد کمتر از سه ماه اول سال ۲۰۱۹ یعنی مقطع پیش از همه‌گیری است. همچنین درآمد گردشگری بین‌المللی در سال 2020 حدود 930 میلیارد دلار کاهش پیدا کرده که با توجه به کاهش سفرهای جهانی، 64 درصد کاهش درآمدی را تجربه کرده است. گردشگران بین‌المللی در سال گذشته حدود 536 میلیارد دلار در مقاصد هزینه کرده‌اند که این مبلغ یک‌سوم هزینه‌های سال 2019 با رقم 1466 میلیارد دلار بوده است. براساس این آمارها، آسیا و اقیانوسیه با کاهش 94 درصدی در سه ماه نخست 2021، همچنان نسبت به سایر مناطق بیشترین میزان رکود را تجربه کرده است. این روند کاهشی برای اروپا با افت 83 درصدی، آفریقا کاهش 81 درصدی، خاورمیانه افت 78 درصدی و قاره آمریکا کاهش 71 درصدی برآورد شده است. اگرچه داده‌های ماه مارس آمار کمتر از 65 درصد کاهش در مقایسه با مارس 2020 را نشان می‌دهد اما در مقایسه با سال 2019 کاهش قابل‌توجه 88 درصدی را تجربه کرده است. بسیاری از کشورها محدودیت‌های سختگیرانه سفر از اواخر سال 2020 را به‌دلیل بدتر شدن اوضاع بیماری همه‌گیر با افزایش موارد انواع جدید مجددا اعمال کردند. این محدودیت‌ها شامل آزمایش اجباری، قرنطینه، ممنوعیت مقررات رفت و آمد، ممنوعیت‌های محلی و در برخی موارد بسته شدن کامل مرزها است. در اوایل فوریه 2021 حدود 32 درصد از مقصدهای جهان به‌طور کامل برای گردشگران بین‌المللی بسته بودند و 34 درصد دیگر محدودیت‌های جزئی برقرار کردند. علاوه بر این میزان واکسیناسیون در کشورها و مناطق کندتر از حد انتظار و کاملا نامتوازن بوده است. باتوجه به این شرایط در تمام مناطق جهان در سه ماه نخست سال شاهد کاهش چشمگیر در گردشگران ورودی بوده‌ایم. در چند منطقه جهان شاهد کاهش 90 تا 100 درصدی بوده‌ایم که در آسیا و اقیانوسیه بیشتر به چشم می‌خورد. اروپای مرکزی و شرقی، اروپای جنوبی و مدیترانه‌ای، آمریکای مرکزی، آفریقای شمالی و صحرای جنوبی کاهش زیر 80 درصدی داشته‌اند. مقاصد حوزه کارائیب با افت 61 درصدی کمترین میزان کاهش را در بین سایر مناطق در سه ماه اول 2021 تجربه کرده است. زیرا چندین مقصد این منطقه جزیره‌ای عملکرد بهتری در ماه مارس داشته است. اما چند کشور در ژانویه تا مارس 2021 حتی میزان کاهش را به کمتر از 50 درصد رسانده‌اند که می‌توان به مکزیک، جمهوری دومینیکن، پورتوریکو، ماکائو، مالدیو، آلبانی و بلغارستان اشاره کرد. با این‌حال طبق بررسی‌های کارشناسان سازمان جهانی گردشگری ایجاد اعتماد به بازار گردشگری طی ماه‌های مه تا آگوست 2021 در حال افزایش است. سرعت واکسیناسیون در برخی از بازارهای اصلی و همچنین سیاست‌های ایمن‌سازی گردشگری به‌ویژه گواهینامه سبز دیجیتال اتحادیه اروپا، امیدها را برای بازگشت برخی از بازارها افزایش داده است. با وجود این به‌دلیل افزایش انواع جدید ویروس کرونا و شیوع مداوم بیماری همه‌گیر محدودیت‌های سفر همچنان وجود دارد. در واقع بازگشت بازار گردشگری به ادامه روند واکسیناسیون، شروع مجدد ایمن و مسوولانه گردشگری با واکنش هماهنگ بین کشورها در مورد محدودیت سفر، پروتکل‌های ایمنی استاندارد و ارتباطات موثر بستگی دارد. با توجه به نامشخص بودن وضعیت 2021 حدود 60 درصد از متخصصان زمان بازیابی گردشگری بین‌المللی را در سال 2022 می‌دانند این درحالی است که در نظرسنجی اولیه در ژانویه 50 درصد احتمال بازگشت در سال 2022 را می‌دادند همچنین حدود 40 درصد از آنان بازگشت گردشگری را در نیمه دوم سال 2021 برآورد می‌کنند که این رقم در ژانویه 50 درصد بوده است. متخصصان بازگشت به سطح پیش از کرونا را نیز مورد ارزیابی قرار داده‌اند و حدود 49 درصد از آنها بازگشت به سال 2019 را در سال 2024 یا بعد از آن برآورد می‌کنند و تنها 37 درصد بازگشت به سطح پیش از همه‌گیری را در سال 2023 می‌دانند. این درحالی است که در نظرسنجی ژانویه حدود 47 درصد از کارشناسان معتقد به بازگشت گردشگری در سال 2023 بودند. سازمان جهانی گردشگری در اوایل سال 2021 در پیش‌بینی‌های خود دو سناریو را مطرح کرده بود که احتمال بازگشت را از ماه ژوئیه یا سپتامبر برآورد کرده که میزان کاهش را به 55 درصد یا 67 درصد می‌رساند. اما با توجه به نتایج ضعیف در سه ماه اول 2021، سناریوها نیز به سمت ارقام پایین تجدیدنظر کرد. در سناریوی اول جهش را همچنان از ماه ژوئیه می‌دانند که ورودی‌های بین‌المللی با افزایش 40 درصدی در سال 2021 نسبت به 2020 همراه خواهد بود، اگرچه همچنان 63 درصد کمتر از سطح پیش از کرونا در سال 2019 است. سناریوی دوم که جهش را در ماه سپتامبر درنظر می‌گیرد با 10 درصد افزایش ورود در مقایسه با سال 2020، کاهش 75 درصدی نسبت به سال 2019 خواهد داشت. درحالی‌که تقاضا برای گردشگری بین‌المللی به‌شدت کاهش یافته و همچنان تحت فشار است، گردشگری داخلی در چندین بازار بزرگ همچون چین و روسیه رشد قابل‌توجهی داشته به‌طوری‌که سفرهای هوایی به سطح پیش از کرونا در سال 2019 رسیده است و همچنان به رشد خود ادامه می‌دهد. مسافران چینی در تعطیلات یک هفته‌ای جشنواره عید چینی‌ها که در 17 فوریه به پایان رسید، 256 میلیون سفر داخلی داشته‌اند که طبق اعلام وزارت گردشگری چین، نسبت به مدت مشابه در سال 2019 افزایش 75 درصدی داشته است. منبع ؛ دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 26/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 26/خرداد/1400 اخبار خارجی

بازتاب هتل‌های خاص ایران در رسانه آمریکایی

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، سی‌ان‌ان به مناسبت انتشار کتابی درباره هتل‌های ایران به زبان انگلیسی توسط یک گردشگر سوئیسی، به جنبه‌های متفاوت و کمتر شنیده‌شده از ایران پرداخته است. برخی از مردم برای تاریخ به ایران سفر می‌کنند؛ ۲۴ مکان میراث جهانی یونسکو برای شروع خوب است. دیگران به دنبال فرهنگ و زندگی مردم هستند؛ غذای عالی و مهمان‌نوازی افسانه‌ای که مسافران عادی از آن لذت می‌برند، اما برای «توماس وگمن» سفر به ایران کمی متفاوت بوده است. سی‌ان‌ان‌ آمریکا در این گزارش نگاهی داشته به تجربه سفرِ ایرانِ «توماس وگمن»، گردشگری که کتابی درباره هتل‌های ایران نوشته است. از نظر او، چشمگیرترین نکته در مورد ایران، هتل‌های آن است. البته نه هتل‌های بزرگ هفت‌ستاره، بلکه هتل بوتیک‌های کوچکی که توسط خانواده‌ها اداره می‌شوند، در حالی که کاملاً مدرن و پیشرفته هستند. او می‌گوید: در ایران یک مشخصه عالی درباره هتل بوتیک‌ها وجود دارد که طراحی معاصر را با میراث ایرانی ترکیب کرده‌اند و این در حال افزایش است. وگمن متخصص بیمه در سوئیس است که اولین سفرش را به ایران در سال ۲۰۱۹ انجام داد و آن‌چنان تحت تأثیر این هتل‌ها قرار گرفت که با وجود این‌که تجربه انتشار کتابی را نداشت، تصمیم گرفت کتابی بنویسد. او می‌گوید: هنگام پرواز از تهران به زوریخ به این فکر کردم آیا کتابی در مورد هتل‌های ایران وجود دارد و فهمیدم حتی یک کتاب هم وجود نداد. این درحالی بود که هنگام سفر از ایران و به‌ویژه هتل‌های آن بسیار متعجب و شگفت‌زده شدم. وگمن پس از سفر به ایران، کتابی درباره ۱۶ هتل، عمدتا هتل بوتیک در شهرهایی از تهران و شیراز تا روستایی در جزیره قشم در جنوب ایران، با عنوان «Persian Nights» نوشته است. سی‌ان‌ان‌ در این گزارش مدعی شده که این نخستین کتاب انگلیسی‌زبان است که به هتل‌های ایران اختصاص یافته است و می‌گوید به کسانی که این کشور را نمی‌شناسند نگاه اجمالی از رونق طراحی، فراتر از اماکن تاریخی می‌دهد. وگمن، نویسنده کتاب «شب‌های پارسی» می‌گوید: به هر کشوری که سفر می‌کنید متوجه می‌شوید که واقعیت‌هایی متفاوت از آن‌چه می‌دانید و شنیده‌اید، وجود دارد و اگر آن کشور کمی بسته‌تر باشد و افراد کمتری به آن‌جا سفر کنند تا عکس‌ها و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند، واقعیت‌ها متفاوت‌تر هم خواهد بود. بنابراین احتمالاً تصور غلط بیشتری درباره ایران نسبت به سایر کشورها وجود دارد. کتاب او - که در آن با یک تیم ایرانی کار کرده است ـ ۱۶ هتل ایرانی را به تصویر می‌کشد، اگرچه بیشتر آن‌ها ساختمان‌های نوسازی‌شده میراثی هستند، اما با فروشگاه، گالری و حتی رستوران‌های گیاهخواری پیوند خورده‌اند. او در این کتاب اشاره می‌کند که بسیاری از بخش‌ها توسط زنان اداره می‌شوند. در کتاب شب‌های پارسی به جزئیات یک هتل بوتیک در شهر اصفهان پرداخته شده که ساختمان آن به اواخر دوره قاجار و قرن نوزدهم تعلق دارد، ساختمانی که طراحی مدرنی دارد و عاری از پلاستیک است و از صابون‌های دست‌ساز ارگانیک، غذای گیاهی و حتی دمپایی‌های حصیری ساخت هنرمندان جنوب ایران استفاده کرده است. وگمن می‌گوید: چنین میراث محکمی از گذشته ایران وجود دارد؛ چرا آن‌ها باید بناهای جدید بسازند؟ این (تبدیل ساختمان‌های تاریخی به هتل بوتیک) راهی برای نگهداری آن‌ها است. این گردشگر سوئیسی در کتابش فقط به هتل بوتیک‌ها نپرداخته، سراغ مهمانپذیرهای کوچک (بومگردی‌ها) که به مراتب قیمت پایین‌تری نسبت به هتل بوتیک‌ها دارند هم رفته است. تجربه اقامت در یکی از آن‌ها را که در شهر اصفهان، نزدیک مسجد جامع ـ میراث ثبت‌شده در یونسکو ـ واقع شده شرح داده است؛ خانه‌ای که توسط یک زوج اداره می‌شود و گویی قرار است مدتی با آن‌ها زندگی کنید. این زوج جوان حتی کارگاه چاپ پارچه‌ای را اداره می‌کنند و برای مهمانان دوچرخه دارند. هر چند به اعتقاد نویسنده کتاب «شب‌های پارسی» هتل‌ها تنها دلیل سفر به ایران نیستند، اما او معتثد است ایران باید در فهرست بازدید همه گردشگران باشد. او می‌گوید: ایران یکی از معدود کشورهایی بود که مدت‌ها بود واقعاً به آن علاقه داشتم؛ ایران، ژاپن و پرو. من کشورهایی را دوست دارم که دارای فرهنگ بسیار قوی و باستانی هستند و از لحاظ تاریخی دارای اهمیت هستند. من با چند ایرانی در اروپا ملاقات کردم و آن‌ها همیشه رفتار بسیار دوستانه‌ای داشته‌اند. او اولین سفرش را پس از جدا شدن از همسرش انجام داد. می‌خواست تنها باشد، به جای سفر با یک گروه، راهنما ـ راننده‌ای را استخدام کرد که هزینه آن در حدود ۱۱۰ دلار در روز بود. وگمن درباره چگونگی پیدا کردن هتل‌های محل اقامتش می گوید: رزرو هتل‌ها آسان بود؛ زیرا همه آن‌ها یکدیگر را می‌شناسند. بسیاری از آن‌ها توصیه‌شده بودند (که همیشه بهترین هستند)، به علاوه من در اینستاگرام و اینترنت تحقیق کردم و کتاب‌های راهنمای ایران را خواندم. فقط هتل‌ها نبودند که وگمن را متعجب کردند، به عنوان کسی که درباره تاریخ ایران تحقیق کرده، جنبه مدرن آن نیز غافلگیرکننده بود. او می‌گوید: من انتظار کشوری سنتی‌تر را داشتم، اما در این هتل‌ها، کافه‌ها و گالری‌هایی شبیه اروپا یا آمریکا بود که متعجب شدم. انتظار نداشتم که یک دستگاه قهوه‌ساز Marzocco ایتالیایی یا یک دستگاه برشته‌کننده قهوه Probat آلمانی ببینم. به نظر می‌رسد خلاقیت قوی وجود دارد. متوجه شدم واقعیت‌های زیادی وجود دارد و من می‌خواستم آن‌چه را که تجربه کردم و لذت بردم نشان دهم. سی‌ان‌ان در گزارشش تاکید دارد وگمن تلاش می‌کند به این نکته اشاره کند کتابی که نوشته درباره هتل‌ها است، نه سیاست. او می‌گوید: مطمئنا واقعیت‌های بسیار متفاوتی درباره ایران وجود دارد، این کشور عربستان سعودی نیست، کره شمالی هم نیست، اما ایالات متحده و انگلیس هم نیست. وگمن به عنوان یک جهانگرد می‌گوید: در سفر به ایران بسیار آزاد بودم. احساس می‌کردم می‌توانم هر زمان که بخواهم به همه جا بروم. من با استفاده از Google Maps دیروقت به اقامتگاه می‌رفتم و همیشه احساس امنیت می‌کردم. او از معماری مساجد و غذاهای ایرانی لذت می‌برد و می‌گوید: آن‌ها خورشت‌های فوق‌العاده می‌پزند و غذاهای گیاهی زیادی دارند، از نظر غذا فرهنگی بسیار غنی دارند. وگمن تحت تاثیر رفتار مردم ایران هم قرار گرفته است و می‌گوید: من یک سال در برزیل زندگی کردم، بنابراین به فرهنگ‌های دوستانه و باز عادت کرده‌ام، فکر می‌کنم ایرانی‌ها دوستانه رفتار می‌کنند. کتاب «شب‌های پارسی» (Persian Nights) پیش از همه‌گیری ویروس کرونا نوشته شده است، وگمن تصمیم دارد با پایان همه‌گیری و روشن شدن اوضاع به ایران برگردد و یک رونمایی از کتابش داشته باشد. منبع : ایسنا

ایجاد شده: 22/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 22/خرداد/1400 اخبار داخلی

موج دوم استعفای بزرگان گردشگری آغاز شد

به گزارش هتل نیوز، پس از اینکه در پاییز سال گذشته بزرگان گردشگری به‌دلیل رکود سنگین فعالیت‌های خود ناشی از بحران کرونا استعفا دادند، موج دوم آن در بهار امسال نیز آغاز شده و برخی از هتل‌ها به‌منظور فرار از رکود اقدام به حراج مراکز خود کرده‌اند. برنامه فروش دو مرکز گردشگری در گیلان که به شکل مزایده برگزار شده، هشداری برای متولیان گردشگری درباره سقوط کامل بازار گردشگری کشور است که در صورت عدم اقدامات مناسب و ارائه ندادن تسهیلات مالی به فعالان گردشگری صنعت گردشگری ایران متحمل شکست سنگینی خواهد شد. با وجود گذشت بیش از یک‌‌سال از همه‌گیری کرونا در ایران و بازگشت بسیاری از مشاغل به سمت بهبود اقتصادی، بخش گردشگری همچنان روند نزولی خود را پشت‌سر می‌گذارد. با توجه به اینکه هتل‌ها بیشترین میزان سرمایه‌گذاری را در بخش گردشگری دارند و در مقایسه با دیگر بخش‌ها هزینه‌های جاری بالاتری دارند، در بحران کرونا با بیشترین میزان آسیب و خسارت مواجه شده‌اند. در پاییز سال گذشته به‌دلیل نبود مسافر داخلی و خارجی در استان‌های پرسفر، هتل‌ها با بیشترین میزان خسارت و آسیب مواجه شدند. برخی از آنها به‌دلیل بدهی‌ها و هزینه‌های جاری بسیار سنگین نگهداری هتل اقدام به فروش آن کردند. انتظار می‌رفت پس از رکود سنگین بخش گردشگری به‌ویژه صنعت هتلداری و تلاش بازار گردشگری جهان در جهت بازیابی این صنعت شرایط برای فعالان گردشگری در ایران نیز بهبود یابد. نه‌تنها صنعت هتلداری در مسیر بهبود قرار نگرفته بلکه بسیاری از مراکز گردشگری نیز به‌دلیل اعمال محدودیت‌های گسترده سفر، از دست دادن مشتریان و بدهی‌های گسترده به بانک‌ها اقدام به فروش مراکز خود کرده‌اند. فروش دو مرکز گردشگری در گیلان، با توجه به موقعیت مکانی و ارزش واقعی ملک به نظر می‌رسد ارزان قیمت‌گذاری شده است. مرکز گردشگری با ابعاد بیش از هزار مترمربع با قیمت حدود سه میلیارد تومان به فروش گذاشته شده و یک هتل حدود ۹۰۰ مترمربع در یک منطقه بسیار گردشگرپذیر زیر یک میلیارد تومان نرخ‌گذاری شده است. این نشان‌دهنده آسیب جدی و طولانی‌مدت بر فعالان گردشگری است که آینده‌ای برای ادامه فعالیت‌های خود در این بخش متصور نیستند.، از این‌رو اقدام به واگذاری فعالیت خود کرده‌اند. این درحالی است که سال گذشته هتل‌ها تقریبا به اندازه ارزش واقعی به فروش گذاشته شده بودند. اگرچه در تعطیلات نوروز ۱۴۰۰ سفرها بار دیگر برقرار شد اما سهم هتل‌ها و مراکز اقامتی رسمی تنها سه درصد از حجم کل مسافران بوده و بیش از ۷۰ درصد ظرفیت هتل‌ها همچنان خالی مانده و تنها ۱۵۰ هزار خانوار از اقامتگاه‌های رسمی همچون هتل استفاده کرده‌اند. در واقع بازگشت سفرها تاثیری بر روند بهبودی این مراکز نداشته است که می‌توان براساس دو عامل بررسی کرد. نخست به دلیل هزینه‌ها و گران بودن اقامتگاه‌ها نسبت به سطح اقتصادی و درآمدی خانوارها و دیگر اینکه افراد اقامتگاه‌های عمومی را از نظر پروتکل‌های بهداشتی امن نمی‌دانند. این امر ناشی از بی‌اعتمادی گردشگران به استفاده از مراکز عمومی و تغییر سبک سفرها به سمت بومگردی و کمپ زدن است که با توجه به نگرانی‌های ناشی از ابتلا به کرونا کاملا طبیعی است و در تمام جهان این نگرانی‌ها و اقامت در مراکز شخصی وجود دارد. اما تفاوت عمده، در تلاش دولت‌ها در حفاظت از مشاغل و نحوه مدیریت بحران است. بسیاری از کشورها پس از بحران کرونا، اقدامات سریع و مهم در جهت حمایت از فعالان گردشگری را ضروری و لازم دانسته و از سقوط این بازار جلوگیری کردند. بسیاری از کشورها از جمله چین، سنگاپور، ژاپن، استرالیا، نیوزیلند، پرتغال، انگلیس، کانادا، ایسلند، فرانسه و... با در پیش گرفتن سه سیاست حمایتی شامل حمایت مالی از کارگران، حمایت مالی از شرکت‌ها و فعالان گردشگری و ایجاد نقدینگی در راستای نجات بازار گردشگری خود گام برداشتند و حداقل در بهبود بازار گردشگری داخلی خود موفق بوده‌اند. محدودیت‌های گردشگران بین‌المللی که همچنان در بسیاری از کشورهای جهان برقرار است منجر به حذف توریسم بین‌المللی و درآمدهای حاصل از آن در کوتاه‌مدت شده است. اما بازیابی و بهبود گردشگری داخلی در حال حاضر بهترین فرصت را برای فعالان گردشگری در جهت جبران خسارت‌های سنگین و بازگشت مجدد به ادامه فعالیت‌های آنان به‌وجود آورده است. از این رو بسیاری از کشورهای گردشگرپذیر که اقتصادشان وابسته به درآمدهای صنعت گردشگری است، با مدیریت صحیح و ارائه برنامه‌های راهبردی و اعطای تسهیلات لازم به فعالان توریسم علاوه بر بازیابی گردشگری داخلی، گامی مهم و جدی در جهت بهبودی آن برداشته‌اند. آمارها نشان می‌دهد که برخی از کشورها موفقیت چشمگیری در بهبود توریسم داخلی خود داشته‌اند، به‌طوری‌که تا سال ۲۰۲۲ به شرایط پیش از کرونا (۲۰۱۹) بازخواهند گشت. این در حالی است که در ایران علاوه بر حذف توریست‌های خارجی، به‌دلیل اعمال محدودیت‌های سفر داخلی طی بازه زمانی طولانی، بخش گردشگری حتی بازار داخلی خود را از دست داده و روند افولی و شکست فعالیت‌های این بخش همچنان ادامه دارد. بنابراین، علاوه بر هتل‌ها دیگر مراکز گردشگری نیز در وضعیت متلاشی شدن قرار دارند که این امر می‌تواند آینده بازار گردشگری ایران را با بحرانی جدی مواجه کند و حتی به مرحله فروپاشی برساند، از این رو نخستین راه نجات بازار گردشگری از رکود کامل، حمایت همه جانبه دولت از این صنعت است که با الگوگیری مناسب از سایر کشورها و عمل به توصیه‌های سازمان‌های بین‌المللی مرتبط امکان‌پذیر خواهد شد. باتوجه به اینکه بسیاری از مشاغل از ادامه مسیر فعالیت خود بازماندند و تعدادی در معرض تعطیلی قرار دارند و همچنین بسیاری از کارکنان این بازار شغل خود را از دست داده‌اند تنها با مدیریت صحیح و ارائه برنامه‌های راهبردی و اعطای تسهیلات لازم به فعالان توریسم می‌توان از سقوط کامل بازار گردشگری ایران جلوگیری کرد. فروش مراکز گردشگری هشداری جدی به سیاستگذاران کشوری است که درصورت عدم‌حمایت‌ها و اقدامات لازم بدترین سناریوهای ممکن برای بازار گردشگری اتفاق خواهد افتاد و در صورت ادامه این روند بیش از دو سوم فعالان این بخش، امکان فعالیت در این بخش را نخواهند داشت و در حال حاضر پل داخلی گردشگران خارجی در آستانه تخریب قرار گرفته و لیدرها و فعالان گردشگری به‌دلیل ادامه آسیب‌ها از فعالیت در بازار گردشگری فرار می‌کنند و روند به حراج گذاشتن مراکز گردشگری نه تنها متوقف نخواهد شد بلکه افزایش خواهد یافت. همچنین اشتغال بسیاری دیگر در معرض خطر قرار گرفته و اقتصاد بخش گردشگری با رکود گسترده‌تری همراه می‌شود. منبع : دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 17/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 17/خرداد/1400 اخبار داخلی

واگذاری توریسم به رقبای منطقه

به گزارش هتل نیوز، در بزرگ‌ترین نمایشگاه بین‌المللی گردشگری جهان تنها یک نماینده از ایران حضور داشت که این امر را می‌توان ناشی از عدم حمایت متولیان گردشگری از بخش‌خصوصی دانست که در واقع به واگذاری توریسم به رقبای منطقه‌ای تبدیل شده است. طبق اعلام سایت رسمی نمایشگاه بین‌المللی فیتور اسپانیا تنها یک شرکت ایرانی در این نمایشگاه با غرفه‌داری در سالن خاورمیانه به معرفی ایران پرداخت. نمایشگاه فیتور اسپانیا یکی از نمایشگاه‌های برتر بین‌المللی گردشگری دنیاست که به دلیل همه گیری کرونا با تاخیر در تاریخ ۱۹ مه ‌مصادف با ۲۹ اردیبهشت برگزار شد. سجاد شالیکار فعال گردشگری و مدیرعامل شرکت رادسفر در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» به بررسی جایگاه و سهم بخش گردشگری ایران و نقش متولی گردشگری در حمایت بخش‌خصوصی در نمایشگاه‌های بین‌المللی پرداخت. حضور در نمایشگاه‌های بین‌المللی یکی از ابزارهای معرفی ایران و توسعه بازارهای هدف بین‌المللی است که از گذشته همواره یکی از چالش‌های بازاریابی گردشگری ایران بوده و صرفا چالش دوران بحران کرونا نیست. همیشه سوال اول درخصوص شرکت در نمایشگاه‌ها این خواهد بود که کدام نمایشگاه‌های خارجی باید در اولویت باشند؟ زیرا صرف شرکت در نمایشگاه باعث رشد بازار نخواهد شد و انتخاب درست و سیاستگذاری بازاریابی پیوسته و مداوم در یک بازار باعث افزایش سهم کشور ما از آن بازار خواهد بود. شرکت‌های بخش‌خصوصی مختار هستند براساس سیاست‌های بازاریابی و منافع حاصل از آن راسا اقدام به شرکت در هر نمایشگاهی کنند اما سیاستگذاران باید ابتدا اولویت‌های کشور در جذب گردشگر از بازارهای هدف را مشخص کرده و با ارائه مشوق‌های لازم بخش‌خصوصی را جهت شرکت در نمایشگاه‌ها و بازارهای موردنظر ترغیب کنند. اما پاشنه آشیل متولی گردشگری برای سیاستگذاری نمایشگاه‌های خارجی در چند دهه اخیر عدم ثبات در انتخاب مجری نمایشگاه بوده است که گاه ۲ تا ۳ ماه قبل از نمایشگاه هم مشخص نبود چه کسی مجری نمایشگاه خواهد بود و بخش‌خصوصی سرگردان و غیرمتمرکز شدند. ساختار و نحوه حضور در نمایشگاه‌های خارجی نیز در چند دهه اخیر مغایر با اصل توسعه و آینده نگری بوده است زیرا برخلاف تصورات اولا نمایشگاه تنها محل حضور تورگردانان و دفاتر خدمات مسافرتی نیست و تنوع ترکیب شرکت‌کنندگان در سالن ایران مسلما تصویر بهتری از ظرفیت‌ها و محصولات گردشگری، فرهنگی و فناوری موجود خواهد داشت و ثانیا حضور در نمایشگاه‌ها برای کسب و تقویت بازار هدف در آینده است. بخش متولی گردشگری در ایران در دولت‌های گوناگون قائل به اصل گذشته محوری و حفظ وضع موجود بوده است وبا مرور ساده لیست شرکت‌کنندگان در پاویون ایران در ۲۰ سال اخیر نمایانگر حضور ثابت تعداد ۳۰ تا ۴۰ شرکت ایرانی با درصد تغییرات پایین هستیم و ماحصل حضور ایران در نمایشگاه‌های شاخص بین‌المللی در ۲۰ سال اخیر نه افزایش چشمگیر و قابل ملاحظه گردشگران آن کشورها و نه تغییر در سبک شرکت در نمایشگاه‌ها بوده است و نه حتی ظرفیت‌سازی برای حضور و تربیت تورگردانان و شرکت‌های جدید در آن بازارها. بنابراین آنچه دولت باید در سال‌های آینده بداند این است که وظیفه حاکمیت تشویق و حمایت کسب‌وکارهای نوپا و فراهم کردن زمینه رشد آنان در بازارها است نه مخفی شدن پشت وضع موجود تعدادی از کسب‌وکارهای قدیمی صنعت گردشگری ایران. دولت باید تعداد حدود ۲۰ تا ۵۰ میز ساده برای حضور کسب‌وکارهای نوپا در نمایشگاه‌ها تدارک ببیند و قبل از حضور در نمایشگاه‌ها نسبت به آموزش و آگاهی بخشی آنان مبادرت ورزد تا به فکر کادرسازی و افزایش ظرفیت بخش‌خصوصی برای سال‌های آینده باشد. متولی گردشگری متضمن منافع و موفقیت‌های شرکت‌های قدیمی و بنیه‌دار نیست بلکه مشوق و حامی شکل‌گیری ظرفیت‌های جدید و نوپا در صنعت گردشگری است. اگر دوران کرونا را که آسیبش جهان شمول بوده است قاعده مستثنی بدانیم خواهیم دید که دولت‌ها در دو یا سه دهه اخیر پاویون رسمی ایران را با تعدادی تورگردان برگزار کرده‌اند و به تعبیری ضعف‌های خود در این حوزه را با مخفی شدن پشت بخش‌خصوصی پوشانده‌اند درحالی‌که سوال مهم اینجاست که دولت چه کمکی به شکوفایی استعدادهای جدید و حمایت کسب‌وکارهای نوپا برای حضور در آوردگاه‌های بین‌المللی کرده است؟ دولت‌های پیشین چه سهمی برای رسانه‌ها، شرکت‌های فناوری و دانش‌بنیان، کسب‌وکارهای خرد و محلی و هتل‌ها برای حضور در نمایشگاه‌های بین‌المللی مشخص کرده‌اند؟ مطمئنا اگر دوراندیش باشیم درهر نمایشگاهی کنار صاحبان تجربه و دانش تعدادی از کسب‌وکارهای نوپا برای مشارکت حمایت خواهیم کرد تا شاهد افزایش ظرفیت آینده و تقویت خلاقیت و نوآوری باشیم. به زبان ساده‌تر سیاستگذار حامی کسانی که قدرت مالی و فنی لازم برای حضور در عرصه بین‌المللی را ندارند نیست بلکه در پس سرمایه مادی و معنوی بخش‌خصوصی موجود و توانا مخفی شده است و این سیاست از سوی حاکمیت گردشگری در چند دهه اخیر مشهود بوده است و ریشه در این دولت و آن دولت نیز ندارد. اکنون که به نقد و بررسی و پیشنهاد راهکارهای مفید برای شرکت در نمایشگاه‌ها پرداختیم بد نیست به همه‌گیری کرونا و اقدامات لازم زمان بحران نیز اشاره‌ای کنیم. سجاد شالیکار از فعالان گردشگری ایران در جذب گردشگران خارجی با تاکید بر لزوم ارتباط مستمر با بازارهای بین‌المللی در دوره رکود حاصل از همه‌گیری کرونا خاطرنشان کرد؛ متاسفانه بسیاری از شرکت‌های گردشگری و سیاستگذاران تصور درستی از اقدامات و فعالیت‌های ایام بحران و رکود ندارند و این موجب تصاحب بازار ایران توسط مقاصد رقیب از جمله همسایگان خواهد شد. وی معتقد است بازاریابی یک سرمایه‌گذاری و فعالیت مستمر و پیوسته است که نتایج آن در آینده تبلور پیدا خواهد کرد. زمان رکود همه‌جانبه در صنعت گردشگری دنیا بهترین فرصت ایران برای اجرای تورهای آشناسازی از طریق صدور ویزای تجاری برای فعالان بین‌المللی گردشگری و شرکای تجاری تورگردانان، معرفی ایران از طریق شبکه‌های اجتماعی، برگزاری وبینارهای تخصصی و شناسایی نقاط ضعف و قوت برای ارتقای محصولات و خدمات گردشگری است. سجاد شالیکار بر این باور است که وقتی در بحران و رکود حضور شایسته و مستمری داشته باشیم ضریب تاثیر‌گذاری در بازار چند ۱۰ برابر حضور در شرایط معمولی است و یکی از قوی‌ترین مزیت‌های رقابتی کسب‌وکارها تاب‌آوری در ایام بحران و ارتباط مستمر با همکاران و مشتریان است که باعث قوت قلب و اطمینان بیشتر آنان برای همکاری‌های آینده است. بنابراین در غیاب برخی رقبای جهانی، منطقه‌ای و داخلی این حضور پیام روشنی به بازار و همکاران خواهد داد و آن آمادگی ایران برای میزبانی و ارائه خدمات با کیفیت به گردشگران خارجی است. لازم به ذکر است ۵ هزار و ۴۵ شرکت بین‌المللی از ۵۷ کشور دنیا در نمایشگاه گردشگری فیتور اسپانیا به معرفی محصولات و تازه‌های گردشگری کشورهای خویش پرداختند. منبع : دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 11/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 11/خرداد/1400 اخبار داخلی

انتقاد شدید فعالان گردشگری از سه وزارتخانه

فعالان گردشگری با انتقاد از عملکرد وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در دوران کرونا، سیاست وزارتخانه‌های امور خارجه و بهداشت را در محدود کردن ویزای ایران به چالش کشیدند و از رها کردن نیروهای متخصص گردشگری به حال خود گله کردند. به گزارش هتل نیوز و به نقل از ایسنا، کوچ بزرگ متخصصان گردشگری، وام‌های حمایتی که به بدهکاری کلان گردشگری تبدیل شده، دخالت‌های بخش دولتی در امور بخش خصوصی، واگذاری مسؤولیت نمایشگاه‌های خارجی با دستور حاکمیتی، ماجرای مقاومت بدنه وزارت خارجه با لغو ویزای ایران برای عمان و بی‌توجهی به گردشگری از جمله مباحث و دغدغه‌هایی بود که فعالان گردشگری در گفت‌وگویی حدودا پنج‌ساعته در کلاب‌هاوس، با حضور تعدادی از رؤسای تشکل‌های خصوصی به بحث گذاشتند. در این گفت‌وگوی چالشی، مدیرعامل کانون جهانگردی و اتومبیلرانی به نوعی تنها مدیر دولتی حاضر بود که خود نیز نسبت به بی‌توجهی‌های حاکمیت به موضوع گردشگری انتقاد کرد. امیدوارم یک رفت و روب اساسی انجام دهیم " حرمت‌الله رفیعی " رییس هیأت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران ، در این گفت‌وگو که با موضوع «کوچ شغلی متخصصان گردشگری» برگزار شد، تخمینی گفت: مجموع نیروی انسانی که مستقیم در گردشگری شاغل است احتمالا به بیش از ۱۲۰ هزار نفر برسد که اکنون نیمی از آن‌ها از صنعت گردشگری خارج شده‌اند. ما بیشتر از ۵۰ درصد نیروی شاغل مستقیم و غیرمستقیم در این صنعت را از دست داده‌ایم که بازگرداندن آن‌ها سخت خواهد بود. تقاضای ما این است که اجازه دهند بخش خصوصی کار کند. تشکل‌های خصوصی هم باید توجه کنند تا ید واحد نشوند نمی‌توانند کاری را از پیش ببرند. او ادامه داد: گردشگری لطمه بزرگی خورده، در همه دنیا از آن حمایت شده است، ولی اینجا پای این صنعت را گرفته‌ایم و کشان‌کشان می‌بریم که زخم دیگری به آن وارد شود. رفیعی همچنین از ورود و نفوذ بخش‌های غیرمرتبط به حوزه گردشگری انتقاد کرد و با اشاره به توافق وزارت امور خارجه و وزارت بهداشت برای برخورد انحصاری در صدرو ویزای ایران و محدود کردن آن فقط به بیماران خارجی، اظهار کرد: صدور ویزای توریستی بیشتر از یک سال است که متوقف شده و درحال حاضر ویزا فقط برای شرکت‌های تسهیل‌گر وزارت بهداشت صادر می‌شود. بررسی کنید افرادی که ویزای درمانی ایران را درخواست کرده‌اند، برای چه به ایران آمده‌اند. امیدوارم روزی در محکمه‌ای پاسخگو باشند. وی اضافه کرد: به بهانه نام‌های مختلفی که روی گردشگری گذاشته‌اند، همه دستگاه‌ها وارد این حوزه شده‌اند؛ از وزارت ورزش گرفته تا بهداشت. هر گردشگری که به ایران می‌آید قطعا برای سلامت روان خود سفر کرده، پس یعنی کار آن را باید وزارت بهداشت انجام دهد!؟ این دخالت‌ها مخل درآمد اقتصادی گردشگری و معضلی برای ما شده است. او با اشاره به اظهارات رییس اداره گردشگری سلامت وزارت بهداشت در همایش دانشگاه امام صادق درباره فرایند جذب بیمار خارجی، اظهار کرد: آیا همه آن دغدغه‌هایی که وزارت بهداشت برای بیمار خارجی دارد و از قبل تا بعد از سفر، وضعیت او را رصد می‌کند، برای بیمار ایرانی هم دارد؟ رفیعی مدعی شد: شواهد و گزارش‌ها نشان می‌دهد این وزارتخانه بیشتر دنبال کسب‌وکار و منافع مادی خود است. او عملکرد معاونت گردشگری در دوران کرونا را نیز به نقد کشید و بیان کرد: به نظرم این معاونت دغدغه‌ای برای کار ندارد و اتفاقا دنبال آینده کاری خود با پایان عمر دولت است. متاسفانه در این دوران سخت، به اندازه ارزنی به گردشگری کمک نشده است. چه حمایتی کردند؟ چه وامی دادند؟ همه بدهکارتر شده‌اند. از اول هم گفته بودم که این وام عده‌ای سودجو را پروار می‌کند. قبول داریم که متولی توان حمایت ندارد. به هر حال، باید این یکی دو ماه را صبر کنیم و امیدواریم جاروی خوبی دستمان باشد تا بعد یک رفت و روب اساسی انجام دهیم. او سپس با این شعر که «گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من/ آنچه البته به جایی نرسد فریاد است»، گفت: ما نباید از دولت خواهش کنیم که به گردشگری کمک کند، بخش خصوصی باید دستور بدهد، با استدعا کار پیش نمی‌رود. تا بخش خصوصی به این نتجیه نرسد که ولی نعمت گردشگری است، وضع تغییر نمی‌کند و همه وزارتخانه‌ها برای ما تصمیم می‌گیرند. بی‌توجهی حاکمیت به گردشگری " حسین اربابی " مدیرعامل کانون جهان‌گردی و اتومبیل‌رانی ، که جزو مجموعه‌های اقماری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به شمار می‌آید، در دفاع از عملکرد این وزارتخانه در دوران کرونا با بیان این‌که هر کاری از دست این وزیر میراث فرهنگی و گردشگری برآمده انجام داده است، مشکل را متوجه بی‌توجهی حاکمیت به صنعت گردشگری دانست و با ذکر یک مثال گفت: زمانی که می‌خواستیم ویزای ایران را برای عمان لغو کنیم، به شدت با بدنه وزارت امور خارجه درگیر بودیم، چون اعتقادی به این کار نداشت و عاقبت آقای ظریف و مونسان پشت درهای بسته، تفاهم‌نامه لغو ویزای ایران برای عمان را امضا کردند. او ادامه داد: تجربه ما نشان می‌دهد در مجموعه حاکمیتی هیچ اولویتی برای گردشگری وجود ندارد. همه می‌دانند کسب و کار گردشگری خراب است، اما آیا سازمان تامین اجتماعی از حق بیمه کارمندان می‌گذرد؟ وقتی گفته می‌شود تعطیل کنید آیا دولت حاضر است درآمد بخش تعطیل گردشگری را تامین کند؟ واقعیت این است که اهمیتی ندارد. زمانی در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی متوجه شدیم همه دستگاه‌ها از صندوق توسعه ملی برداشت می‌کنند، ما هم گزارشی در حوزه خود تهیه کردیم و گفتیم اگر یک میلیارد یورو در این صنعت تزریق شود بسیاری از مشکلات را می‌توان حل کرد، اما آن درخواست ما در پیچ و خم آب و برق و نان گم شد. وقتی برنامه ششم توسعه را آماده کردند، هیچ اثری از گردشگری نبود، با کمک یکسری دلسوز صنعت گردشگری، چند ماده به این سند اضافه شد. اربابی نقد ظریفی هم به بخش خصوصی کرد و افزود: این بخش تنها است. وزارت میراث فرهنگی و گردشگری، دولت است، یک گردشگر هم وارد نکرده. ما حلقه مفقوده داریم، با این حال فکر می‌کنیم سیاست‌مان عالی بوده است. این حلقه مفقوده در ارتباط با بخش خصوصی است. اعتقادم بر این است که سیستم معیوب است و بخش خصوصی از آنچه هست باید قوی‌تر شود تا بر دولت غالب شود. بخش خصوصی گردشگری باید رشد کند. رفیعی، رییس هیأت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی ایران، در ادامه این اظهارات که با واکنش تند فعالان بخش خصوصی حاضر در این گفت‌وگو مواجه شد، گفت: دولت اجازه نمی‌دهد بخش خصوصی بلند شود. همه گرفتاری ما از این است. پای ما را گرفته‌اند و اجازه نمی‌دهند بلند شویم. یک جا را درست می‌کنیم، در جای دیگر سنگ می‌اندازند. همین دولت که به بخش خصوصی انتقاد می‌کند چرا بیشتر گردشگر از کشور خارج می‌کند، مگر خودش مجوزهای آژانس‌ها را نداده است؟ خودش ۹۹.۵ درصد آژانس‌ها را خروجی کار کرده و نیم درصد را ورودی کار کرده است، حالا که سه‌هزار آژانس بنا به سیاست غلط بخش دولتی، در گردشگری خروجی فعال شده‌اند، ایراد می‌گیرد. دولت عامل این اتفاق بوده، نه بخش خصوصی. اربابی هم در پاسخ گفت: اصلا همین پافشاری و مطالبه‌گری بخش خصوصی باعث شده وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بخشنامه مربوط به صدور مجوز را اصلاح کند و فرآیند صدور مجوز آژانس را تغییر دهد. وقتی مطالبه از سوی بخش خصوصی قوی باشد، دولت در مقابل مجبور به سر خم کردن است. رفیعی به این اقدام هم اعتراض کرد و سوال پرسید بخش خصوصی کجای تدوین چنین بخشنامه‌ای بوده است، و در ادامه گفت: زمانی که برنامه گردشگری را به مجلس دادند، این نمایندگان مجلس بودند که به بخش خصوصی خبر دادند. آن برنامه از نظر ما هیچ ارزشی ندارد، وقتی در تدوین آن هیچ نظری از ما گرفته نشده است. " ابراهیم پورفرج" رییس هیأت مدیره جامعه تورگردانان ایران ، نیز در ادامه درباره دخالت دولت در گردشگری، گفت: زمانی برگزاری نمایشگاه‌های خارجی بین کانون جهانگردی و اتومبیلرانی و این جامعه تقسیم مسؤولیت شده بود، اما چرا سال ۹۸ با زور و دستور حاکمیتی همان چند نمایشگاه را از ما گرفتند و به یک شرکت دیگر دادند، نمایشگاه هم برگزار نشد و پول آژانس‌ها را هم بعد از دو سال هنوز برنگردانده‌اند. این همان دخالتی است که پای ما را گرفته. بعد از ۴۰ سال چه پیش‌بینی‌هایی برای مدیریت بحران شده؟ " سهراب شرفی" از اتاق بازرگانی استان فارس نیز گفت: بخش خصوصی به اندازه‌ای که قوانین اجازه داده، سرمایه‌گذاری کرده است. این وزارتخانه است که از ابزار و دانش باید استفاده کند. وزارتخانه‌ای که نمی‌داند چگونه از ابزار موجود استفاده کند، وجودش چه معنایی دارد؟ وزارتخانه باید در بدنه دولت قدرت داشته باشد که جریان را هدایت کند. این وزارتخانه که تازه متولد شده و گرفتار پیچیدگی‌های چند ده ساله نیست، از آن انتظار می‌رود در مجلس با قدرت و شهرت بیشتری حضور پیدا کند و بتواند صنایع دیگر را متقاعد کند که روی گردشگری تاثیر بگذارند. او استراتژی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی را زیر سوال برد و افزود: از زمانی که سازمان به وزارت تبدیل شده هیچ برنامه و استراتژی توسعه‌ای نداشته و تحولی ایجاد نکرده است. اگر ۵۰ درصد آن نگاهی که در ترکیه و مالزی به گردشگری دارند، در ایران وجود داشت وضع ما این‌گونه نبود و این صنعتِ ارزشمند به کما نمی‌رفت. " محمدرضا اکبری " کارشناس ارشد و پژوهشگر گردشگری ، نیز این سوال را پرسید که بعد از گذشت ۴۰ سال چه پیش‌بینی‌هایی برای مدیریت بحران در گردشگری شده است، و در ادامه گفت: با این‌که سند راهبردی توسعه گردشگری اوایل همه‌گیری کرونا تصویب شد، ولی متاسفانه در آن، برنامه‌ای برای مدیریت بحران درنظر گرفته نشده است، چه از جانب بخش خصوصی و دولتی. ما سال‌هاست در حوزه گردشگری کار می‌کنیم و همیشه نقد کرده‌ایم حالا باید راه‌کاری برای خروج از بحران داشته باشیم. او درباره مطالبه بخش خصوصی برای مذاکره با ستاد ملی کرونا با هدف تغییر سیاست‌ها، اظهار کرد: وظیفه وزیر بهداشت دفاع از بهداشت کشور است، آقای نمکی مسؤول دفاع از گردشگری نیست. این موضوع به ما برمی‌گردد که تا کنون به کجا برنامه داده‌ایم و حقانیت خود را چگونه اثبات کرده‌ایم که اگر مردم سفر بروند به مشکل برنمی‌خوریم. اگر برنامه ‌داشتیم می‌توانستیم آن‌ها را قانع کنیم. " محمدرضا پوینده " مدیرعامل گروه هتل‌های ایرانگردی و جهانگردی متعلق به سازمان تامین اجتماعی نیز درباره تعطیلی و بیکاری گسترده در گردشگری، اظهار کرد: وزارت بهداشت تصویر درستی از گردشگری ندارد، چرا سایر صنایع شاهد تعطیلی‌های گسترده نبودند، چون در سطح حاکمیت و دولت جایگاه تعریف‌شده‌ای دارند که حتی وزارت بهداشت هم نمی‌تواند مانع آن‌ها شود. او همچنین تبلیغات و بازاریابی گردشگری را نقطه صفر دانست و با طرح این سوال که در دوران کرونا، کدام دستگاه چه بازاریابی‌ای داشته است، گفت: بازاریابی گردشگری به حضور چند نمایشگاه خارجی و شرکت انحصاری ۱۰۰ آژانس واردکننده توریست محدود شده است. گردشگری باید به گفتمان ملی تبدیل شود. پورفرج، رییس هیأت مدیره جامعه تورگردانان ایران در پاسخ به این اظهارنظر گفت: ما سالی ۱۱ نمایشگاه خارجی می‌رویم که پول آن را خودمان می‌دهیم. دو سال پیش وزیر میراث فرهنگی و گردشگری گفت پول زمین را می‌دهد و ما غرفه را برپا کنیم. وقتی نمایشگاه برگزار شد و هزینه صرف‌شده را مطالبه کردیم، پول را ندادند. بازاریابی گردشگری وسیع‌تر از نمایشگاه است. بعضی از آژانس‌ها سالی ۲۰ سفر می‌روند تا شرکت خارجی را ببینند و گفت‌وگو کنند. نمایشگاه فقط یکی از ابزارهای کار ما است. بخش دولتی این را بداند، نمایشگاه ابزار خوبی برای بازاریابی گردشگری است. آیا در آلمان همه ۲۰۰ کشور که در نمایشگاه شرکت می‌کنند، اشتباه کرده‌اند و فقط ما درست فکر می‌کنیم که حضور در نمایشگاه‌های بین‌المللی را زیر سوال می‌بریم!؟ خروج ۹۰ درصد راننده‌ها از صنعت گردشگری " حسین بهرامی " مدیر یک شرکت خدمات حمل و نقل توریستی هم با اشاره به موضوع این گفت‌وگو، اظهار کرد: از یک سال پیش، ۹۰ درصد نیروهای شاغل در بخش حمل و نقل گردشگری تغییر حرفه داده‌اند، وامی هم به این بخش تعلق نگرفته است. بیشتر ماشین‌ها هم اقساطی بودند که فقط سه ماه تعویق در پرداخت وام داشتند. این صنف که یادی هم از آن نمی‌شود، با همه زحمتی که برای آموزش راننده‌های ترمینالی آن کشیده بودیم، از بین رفته است. " سهند عقدایی " عضو جامعه تورگردانان نیز با اشاره به دغدغه جهانی برای افزایش حجم تقاضای سفر در سال ۲۰۲۲، گفت: محرومیت مردم از سفر به مدت دو سال، واکسیناسیون و بازگشت به برجام، مجموعه عواملی است که احتمال افزایش تقاضا برای سفر به ایران را در ماه‌های ابتدایی سال ۲۰۲۲ مطرح کرده و به تبع آن، این نگرانی وجود دارد که با بی‌برنامگی اتفاقات سال ۹۲ تکرار نشود، که قیمت هتل‌ها با سرازیر شدن گردشگران به ایران، یکباره افزایش چشمگیری پیدا کند و از سوی دیگر، با کمبود زنجیره تأمین خدمات مواجه شویم. باید از حالا فکری برای آینده داشته باشیم. همچنین " علیرضا رییسی" عضو جامعه هتلداران اصفهان ، نگاهی داشت به محدودیت‌هایی که در این استان بر اثر تصمیم‌های سلیقه‌ای اعمال شده است و گفت: با این‌که هتل‌ها در یک سال گذشته پروتکل‌ها را به‌درستی رعایت کردند و حتی کارت ایمنی تهیه شده، ولی متاسفانه اداره بهداشت با سیستم گردشگری جنگ دارد. از طرفی، اقساط وام‌ها که امهال نشد، مشکلات عدیده‌ای را به وجود آورده است. اداره برق هم اگر یک ماه پول نگیرد، سریع برق هتل را قطع می‌کند. حمایت‌ها فقط در حد شعار بوده است. " امیرمسعود لوافان، عضو دیگر جامعه هتلداران اصفهان نیز این سوال را مطرح کرد که بعد از کوچ متخصصان گردشگری چه اتفاقی خواهد افتاد و پروژه‌هایی که در پایه متوقف شده چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد، و در ادامه گفت: وزیری که در آینده می‌آید لطف کند کاری با تشکل‌های خصوصی گردشگری نداشته باشد و اجازه دهد کار کنیم. او با اشاره به توقف آموزش‌ها به‌ویژه در هتل‌ها همزمان با شیوع ویروس کرونا و کاهش تقاضا برای تحصیل در رشته‌های دانشگاهی گردشگری ادامه داد: واکسن برای گردشگری خیلی مهم است و مشاغل این حوزه باید در اولویت قرار گیرند. چرا کارشناسِ هتل نباید واکسن بزند اما همان نیرو وقتی به کارخانه کنسروسازی می‌رود، واکسن می‌زند. وقتی همکاران ما می‌بینند در این حوزه آینده‌ای نیست، برای خروج از آن تردید نمی‌کنند. " محمدابراهیم لاریجانی " مدیرکل اسبق دفتر بازاریابی و تبلیغات گردشگری ، هم درباره خروج نیروهای متخصص از گردشگری، گفت: شنیده‌ام برخی از نیروها در املاک مسکن مشغول شده‌اند و کسی را که طعم پول املاک را چشیده باشد مگر می‌شود به گردشگری برگرداند؟ او همچنین خواست درباره افرادی که در بخش دولتی مانع فعالیت بخش خصوصی شده‌اند شفاف‌تر صحبت شود و گفت: بخش خصوصی از یک طرف از حمایت‌های دولت تشکر می‌کند و از طرف دیگر آن را عامل نفاق می‌داند. شفاف بگوید آن‌هایی که دست و پای این بخش را بسته‌اند چه کسانی هستند. " فرید جواهرزاده " رییس انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران و دکترای اقتصاد گردشگری نیز گفت: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در موضوع کرونا بسیار منفعل عمل کرد، اما تشکل‌ها چه کار شایسته‌ای انجام دادند؟ در تشکل‌ها یک‌دستی و یک‌صدایی نداشتیم. چرا وقتی وام حمایتی کرونا را دادند با علم به مشکلات بعد، بنگاه‌ها زیر بار آن تسهیلات رفتند و مقاومت نکردند؟ او درباره پیشنهاد انتخاب وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی توسط بخش خصوصی، بیان کرد: وزیر گردشگری باید از حالت شعاری خارج شود. تا وقتی گردشگری برای دولت دغدغه و اولویت نیست، وزیر چه از بیرون و یا دورن باشد، فرقی نمی‌کند. "عطا فرزام " از فعالان گردشگری هم درخواست کرد انتظاری از بخش دولتی نداشته باشند و روی آینده متمرکز شوند، چرا که مذاکرات برجام، تغییراتی را در حجم تقاضای سفر به ایران ایجاد کرده است. او گفت: باید آمادگی پذیرش را پیدا کنیم. جدی فکر کنیم اگر با رشد زیاد گردشگر مواجه شدیم چه کنیم؟ اگر همان اتفاق برجام در سال ۹۲ دوباره تکرار شود چه برنامه‌ای داریم؟ همچنین " هومر برقانی" نماینده بازاریابی وازت گردشگری تایلند در ایران پیشنهاد کرد روی ظرفیت گردشگری ایران بیشتر کار شود، در شرایطی که از دولت نمی‌توان انتظار حمایت و کمک داشت، همان‌طور که در چهار دهه اخیر کاری برای این صنعت نکرده است. بخش خصوصی فکری به حال گردشگری کند. پیشنهاد استفاده از سهمیه ویزای تجاری در شرایط توقف صدور ویزای توریستی برای برگزاری تورهای آشناسازی، خلاء آمار نیروی شاغل در گردشگری که سنجش اثر اقتصادی این صنعت را بی‌اعتبار کرده است، برنامه بخش خصوصی برای واکسیناسیون نیروی انسانی شاغل در این حوزه خارج از برنامه دولت، دستمزد راهنمایان و تلاش برای انتخاب وزیر میراث فرهنگی و گردشگری در کابینه بعدی توسط بخش خصوصی، از دیگر پیشنهادها و مباحثی بود که از سوی دیگر فعالان گردشگری مطرح شد.

ایجاد شده: 22/اردیبهشت/1400 آخرین ویرایش: 22/اردیبهشت/1400 اخبار داخلی

تصمیم امارات به دادن گذرنامه به خارجی‌های ثروتمند

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز ، به نقل از فایننشال تایمز،اقدام امارات متحده عربی به صدور گذرنامه برای خارجی‌ها در ماه‌های اخیر تغییری چشمگیر در روش سنتی این کشور در مواجهه با اتباع خارجی است که عمدتا پس از انقضای تاریخ ویزای کارشان ترغیب به ترک کشور می‌شوند. اکنون پس از موفقیت برنامه واکسیناسیون همگانی علیه کووید-۱۹ دولت امارات امیدوار است که در تلاش برای افزایش خرج کردن پول توسط مردم و همچنین تثبیت قیمت املاک، بتواند اتباع خارجی پردرآمد را به ماندن ترغیب کنند. بر اساس این گزارشف محمد الشرفا الحمادی، رییس اداره توسعه اقتصادی امارات متحده عربی نوشت:‌ «ما میخواهیم افراد ابوظبی را خانه خود بدانند. این که شما برای کوتاه‌مدت اینجا نیستید، اینجا هستید تا رشد کنید و تا بازنشستگی زندگی کنید.» اولین گذرنامه‌ها قرار است از جمله به سر تیم کلارک، مدیر خطوط هوایی امارات در دبی، و تونی داگلاس، مدیر اجرایی خطوط هوایی اتحاد در ابوظبی، اهدا شود. میشل سالگادو، فوتبالیست اسپانیایی که در دبی مدیر یک باشگاه است نیز گذرنامه امارات دریافت کرده است. بنیانگذاران دو استارت‌آپ موفق در امارات نیز گذرنامه این کشور را دریافت کردند:‌ اپ تاکسی «کریم»‌ که توسط اوبر خریداری شده، و «سوک» که یک گروه تجاری است و شرکت آمازون آن را خریده است. اتباع امارات می‌توانند بدون نیاز به ویزا به تمامی کشورهای حوزه خلیج فارس سفر کنند و در تمامی نقاط امارات املاک و مستغلات بخرند. همزمان با پنجاهمین سالگرد تاسیس امارات، دولت این کشور از یک رشته اصلاحات اقتصادی و اجتماعی خبر داده که هدف از آنها تغییر شکل این کشور برای آینده پس از همه‌گیری و برای نیم قرن آینده است. کوچ نیروی کار خارجی در آغاز همه‌گیری ویروس کرونا که بنا به تخمین‌ها حدود هشت‌ونیم درصد از جمعیت دبی را تشکیل می‌دهند، هشداری بود برای خانواده‌های خارجی مبنی بر این که اگر منبع اصلی درآمد خانواده شغلش را از دست بدهد، در خطر اخراج از امارات قرار می‌گیرند. صدور «ویزای طلایی» ۱۰ ساله برای هزاران خارجی متخصص و خانواده‌هایشان از دیگر اقدامات دولت امارات است. نیروی کار خارجی در حال حاضر، دست‌کم هر سه سال یک بار حدود دو هزار دلار برای ویزای اقامت و تست اچ‌آی‌وی-ایدز هزینه می‌کنند. در مقررات جدید اتباع خارجی می‌توانند در امارات بازنشسته شوند و خارجی‌ها می‌توانند برعکس گذشته، بدون نیاز به داشتن شریک اماراتی، مجوز کسب‌وکار بگیرند. جرم‌زدایی از همجنس‌گرایی و باز کردن کازینوها برای توسعه بخش توریسم از تغییرات احتمالی بعدی در امارات متحده عربی است. این دو تصمیم تابوشکنانه ممکن است انتقاد اماراتی‌های محافظه‌کار را برانگیزد. برخی شهروندان اماراتی نگران آن هستند که دادن شهروندی به خارجی‌ها کشور را دگرگون کند چرا که اتباع خارجی ۹۰ درصد از جمعیت ده میلیونی امارات متحده عربی را تشکیل می‌دهند. با این حال به نظر می‌رسد که دولت امارات در اجرای اصلاحات عزم راسخ دارد. فایننشال‌تایمز می‌گوید مخالفت عمومی مردم در امارات بسیار نادر است.

ایجاد شده: 22/اردیبهشت/1400 آخرین ویرایش: 22/اردیبهشت/1400 اخبار خارجی

انتظار معجزه برای صنعت توریسم ترکیه

کارشناسان معتقدند که برنامه ریزی دولت برای بازگشایی کامل بازار توریسم پس از پایان قرنطینه ۱۸ روزه، خوشبینانه است و ترکیه هنوز برای پذیرایی از میلیون‌ها گردشگر خارجی آمادگی ندارد. به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از تسنیم، کمتر از یک هفته از قرنطینه ۱۸ روزه ترکیه سپری شده و شمار مبتلایان به کرونا در ترکیه، با کاهش چشمگیری مواجه شده است. با این حال، شمار تلفات بالاست و تناقض واقعی اینجاست که وضعیت کنونی نمی تواند همچون یک قرنطینه و تعطیلی جدی تلقی شود. چرا که چند میلیون نفر از شهروندان فعال در بخش های صنعت، تولید و خدمات، برای ادامه کار همیشگی خود، مجوز تردد دریافت کرده اند و به گواه گزارشگران شبکه های تلویزیونی ترکیه، در اغلب کلانشهرها و به ویژه در استانبول، آنکارا، ازمیر و چندین شهر دیگر، هنوز هم ازدحام نگران کننده ای در خیابان ها و وسایل حمل و نقل عمومی مشاهده می شود و در مترو، اتوبوس و مینی بوس ها، می توان ده ها هزار شهروند ترکیه ای را مشاهده کرد که به صورت ایستاده و به هم چسبیده، هدف اصلی قرنطینه و اصل فاصله گذاری را به چالش می کشند. آمارها چه می گویند؟ در ایام اوج و رکوردزنی شیوع کرونا در ترکیه، مقامات بهداشتی این کشور، ابتلای 67 هزار نفر به کرونا در بازه زمانی 24 ساعته را ثبت کردند که رقمی بسیار نگران کننده بود. اما حالا این رقم به مرز 25 هزار نفر در شبانه روز رسیده که یک کاهش ابتلای جدی و چشمگیر است، اما مساله نگران کننده اصلی این است که با وجود کاهش آمار مبتلایان، شمار تلفات بالاست و در 24 ساعت اخیر در ترکیه، 347 بیمار کرونایی، جان خود را از دست داده اند. وزارت بهداشت ترکیه در روزها اخیر، همواره شمار بالایی از انجام تست را ثبت کرده و این عدد بین 245 هزار مورد تا 300 هزار مورد در شبانه روز، در نوسان بوده و در 24 ساعت اخیر در ترکیه، 244 هزار تست کرونا انجام شده و از آغاز شیوع کرونا در ترکیه تا امروز، جمعاً 48 میلیون تست انجام شده که با توجه به جمعیت 84 میلیون نفری ترکیه، رقم قابل توجهی است. از آغاز دوران شیوع کرونا تاکنون در ترکیه 4 میلیون و 900 هزار نفر مبتلا شده و شمار فوت به عدد 41 هزار و 191 نفر رسیده است. ترکیه و حواشی سیاسی و عقیدتی کرونا در اثنای اعمال تعطیلی 18 روزه کرونایی در ترکیه، دولت دستور داد که فروش مشروبات الکلی در کلیه فروشگاه ها حتی به صورت بطری و بسته بندی و به منظور انتقال به منازل، ممنوع شود. این تصمیم دولت، واکنش های منفی فراوانی به دنبال آورد و برخی از احزاب مخالف دولت، اعلام کردند این هم ترفند جدیدی از سوی حزب عدالت و توسعه برای از بین بردن لائیسم و حکمفرما کردن یک ساختار سیاسی و اجرایی مبتنی بر حکومت دینی در ترکیه است. اما مقامات دولت اردوغان اعلام کرده اند که ممنوع کردن فروش مشروبات الکلی، دلیل دیگری دارد و کشورهایی همچون هندوستان، فرانسه، تایلند و آفریقای جنوبی نیز دست به چنین اقدامی زده اند. توجیه و استدلال این کشورها، این است که به طور معمول، درصدی از مصرف کنندگان مشروبات الکلی، یا دچار مسمومیت و بیهوشی شده و به بیمارستان می روند و یا بر اثر نزاع و درگیری به بیمارستان می روند و در نتیجه، بیمارستان ها و مراکز درمانی که به شدت با کرونا درگیر هستند، با بار اضافی و مشکلات مضاعف روبرو می شوند. یکی دیگر از حواشی اخیر قرنطینه 18 روزه در ترکیه، سرپیچی برخی از گروه های دینی از ممنوعیت اجتماع در مساجد است. دولت ترکیه تصمیم گرفت، اقامت نمازهای شبانه تراویح در مساجد ممنوع شود و برای ایام اعتکاف نیز، امکان تجمع وجود نداشته باشد. اما گروه دینی فرقان به رهبری آلپ ارسلان کویوتلو از پیروان خود خواست در مساجد کلانشهر آدانا اجتماع کنند و اعتکاف را همچون سالیان گذشته انجام دهند. خود کویوتلو و پسرش نیز در این مراسم شرکت کردند و اجتماع صدها تن از هواداران او در چند مسجد آدانا و همچنین در گازی عنتاب، کار را به جایی رساند که پلیس برای متفرق کردن مردم، از نیروی ویژه ضربت استفاده کرده و حتی در شبستان مسجد، گاز خردل به کار بگیرد. کویوتلو نیز همراه با فرزند و چند تن از همراهانش، بازداشت و به پاسگاه پلیس منتقل شد. توریست ها بیایند، یا بمانند پشت در؟ ترکیه در دو سال اخیر با مشکلات اقتصادی بزرگی روبرو شده که البته بنا به نظر کارشناسان و تحلیل گران اقتصادی ترکیه، تنها بخشی از این مشکلات به خاطر شیوع گسترده ویروس کرونا است و از دست رفتن منابع ارزی بانک مرکزی، به خاطر سوءتدبیر دولتمردان و مسئولان اقتصادی است. اما در هر حال، مساله این است که ترکیه به شدت نیازمند ارز است و درآمدهای بخش گردشگری، یکی از مهم ترین سرچشمه های تامین ارز برای دولت ترکیه است. در نتیجه یکی از اهداف و انگیزه های مهم اعلام تعطیلی و قرنطینه 18 روزه، این بود که ترکیه هر چه زودتر با بهبود نسبی و بهتر شدن وضعیت عمومی، برای پذیرایی از میلیون ها توریست خارجی مهیا شود. کارشناسان معتقدند که برنامه ریزی دولت برای بازگشایی کامل بازار توریسم پس از پایان قرنطینه 18 روزه، مبتنی بر یک نگرش خوشبینانه است و ترکیه هنوز برای پذیرایی از میلیون ها گردشگر خارجی آمادگی ندارد. روزنامه قرار امروز در تیتر و عکس صفحه نخست به این موضوع پرداخته و نوشته است: «هدف، معجزه در 12 روز». در توضیح گزارش این روزنامه، به این مساله اشاره شده که رساندن میزان ابتلا به کرونا از 67 هزار نفر در شبانه روز به عدد 25 هزار نفر، یک پیروزی ارزشمند است. اما اردوغان و وزیر فرهنگ و گردشگری، هر دو اعلام کرده اند که در روز آخر قرنطینه 18 روزه، شمار مبتلایان به 5 هزار نفر در 24 ساعت خواهد رسید و در این صورت، ترکیه می تواند پذیرای میلیون ها گردشگر از کشورهای مختلف جهان شود. اما کارشناسان معتقدند که فقط 12 روز به پایان مدت قرنطینه مانده و بسیار بعید است که میزان ابتلا به یک باره از عدد 25 هزار نفر، با کاهش 80 درصدی به عدد 5 هزار نفر برسید و چنین چیزی به این معنی است که مقامات بهداشتی و سیاسی ترکیه در انتظار یک معجزه بزرگ نشسته اند که به شکل ناگهانی و باورنکردنی، صنعت توریسم ترکیه را نجات دهد.

ایجاد شده: 15/اردیبهشت/1400 آخرین ویرایش: 15/اردیبهشت/1400 اخبار خارجی