نتایج جستجو...
چیدمان میز در سرویس آمریکایی

چیدمان میز در سرویس آمریکایی

🔴 چیدمان میز در سرویس آمریکایی 🔹 ظروف شام در سرویس آمریکایی شامل دو چنگال، چاقو، چاقوی مخصوص کره، دو قاشق چای‌خوری، بشقاب سرویس ( اختیاری )، دستمال سفره، بشقاب نان و کره و گیلاس آب است. 🔹 امروزه چاقوی مخصوص کره و قاشق چای‌خوری دوم، اغلب از این چیدمان حذف می‌شوند. 🔹 چیدمان ظروف میز شام تقریباً یک اینچ از لبه میز فاصله دارد. 🔹 دستمال سفره بر روی بشقاب سرویس و یا به تنهایی و بدون بشقاب، در مرکز این چیدمان قرار می‌گیرد.  🔹 دو چنگال در سمت چپ دستمال قرار می‌گیرند.  🔹 چاقو در سمت راست دستمال سفره قرار می‌گیرد و سپس به ترتیب، چاقوی مخصوص کره و دو قاشق چای خوری قرار می‌گیرند. 🔹 لبه تیز چاقوها به سمت دستمال سفره قرار می‌گیرد. 🔹 گیلاس آب به طور مستقیم بالای چاقو قرار می‌گیرد.  🔹 بشقاب نان و کره دقیقا در بالای چنگال قرار می‌گیرد. 🔹 یک گزینه جایگزین در چیدمان سرویس آمریکایی، مکان قرارگیری چاقوی مخصوص کره است که می‌تواند بر روی بشقاب نان و کره نیز قرار بگیرد.  🔹 وقتی که سوپ یا یک پیش غذا سفارش داده می‌شود، میزبان آن را بر روی یک ظرف زیرین قرار داده و سپس سرو می‌کند. 🔹 سالاد در سمت چپ چنگال‌ها قرار می‌گیرد، و قهوه زمانی که سرو می‌شود در سمت راست قاشق قرار می‌گیرد.  🔹 غذای اصلی در بشقاب مخصوص شام در مرکز چیدمان قرار می‌گیرد.   🔹 ظروف مخصوص غذاهای خاص مانند یک قاشق سوپ همراه با سرو سوپ و یا یک چاقوی استیک همراه با استیک در صورت نیاز به روی میز آورده می‌شوند.  🔹 نان، غذاهای جانبی و مواردی از این قبیل در بهترین مکان و آسان‌ترین دسترسی بر روی میز قرار داده می‌شوند.

ایجاد شده: 8/آذر/1399       آخرین ویرایش: 8/آذر/1399     میزبانی
شرکت‌های هواپیمایی خواستار تجدید نظر در محدودیت ظرفیت هواپیماها

شرکت‌های هواپیمایی خواستار تجدید نظر در محدودیت ظرفیت هواپیماها

به گزارش هتل‌نیوز ، دبیر انجمن شرکت‌های هواپیمایی ایران اظهار داشت: با وجود اینکه ایرلاین‌ها موظف به رعایت دستورالعمل ۶۰ درصد ظرفیت هواپیماها هستند اما نرخ بلیط تغییر نخواهد کرد و بلیط‌ها همچنان با نرخ قبلی به فروش می‌رسند. "مقصود اسعدی سامانی" ابراز داشت: هیچ استانداردی برای کاهش ظرفیت هواپیماها در دنیا وجود ندارد و فقط در کشور ما به دلیل شیوه‌نامه‌ای که وزارت بهداشت تکلیف کرده است، این محدودیت اجرا می‌شود. "اسعدی سامانی" همچنین گفت:اگر دولت بتواند تسهیلاتی در اختیار شرکت‌های هواپیمایی قرار دهد و هزینه آنها را جبران کند، نرخ‌ها به همین صورت باقی خواهد ماند. وی تصریح کرد: افزایش نرخ بلیط صرفا در کلاس‌های بیزینس به دلیل خدماتی که ارائه می‌دهند، رخ داده است اما در کلاس‌های اکونومی تاکنون هیچ شرکت هواپیمایی قیمت بلیط‌هایش را بالاتر از نرخ تعیین شده اعلام نکرده است. دبیر انجمن شرکت‌های هواپیمایی ایران در ادامه گفت: ایرلاین‌ها با این نرخ تعیین شده فقط می‌توانند هزینه کارکنان خود را تامین کنند و امکان جایگزینی تجهیزات و امکانات خود را برای پایداری در این صنعت ندارند. وی در پایان یادآور شدو: شرکت‌های هواپیمایی منتظر تجدید نظر وزارت بهداشت در زمینه محدودیت‌های هوایی هستند.

ایجاد شده: 7/آبان/1399       آخرین ویرایش: 7/آبان/1399     اخبار داخلی
بررسی موانع و مشکلات توسعه گردشگری در وضعیت کنونی و راهکارهای پیشنهادی

بررسی موانع و مشکلات توسعه گردشگری در وضعیت کنونی و راهکارهای پیشنهادی

بخش گردشگری در سال‌های آینده چه شکلی به خود خواهد گرفت؟ این سوالی است که متخصصان صنعت گردشگری در پی یافتن پاسخی مناسب برای آن هستند.  اگر چه تحولات اقتصادی و اجتماعی آینده به طور دقیق قابل پیش‌بینی نیستند اما مدیران بزرگترین گروه‌های هتل‌ها و اپراتورهای تور در جهان، صحبت‌ها، نشست‌ها و هم‌اندیشی‌هایی در این باره برگزار کرده‌اند. نتایجی که از بررسی این نشست‌ها به دست آمده، نشان ‌می‌دهند که رفتار تقاضاکنندگان در صنعت گردشگری تغییر کرده است. همین امر باعث شده تا شکل فعالیت‌های گردشگری نیز تکامل پیدا کنند و ادامه فعالیت نهادهای دولتی و خصوصی در این صنعت، منوط به تربیت متخصصان و کارشناسان جدیدی باشد که تاکنون در این صنعت حضور نداشته‌اند. موانع رشد گردشگری در سال‌های اخیر علی‌رغم رشد چشمگیر صنعت گردشگری در سال‌های اخیر و جایگزین شدن آن با اقتصادهای تک محصولی و فاقد زنجیره خلق ارزش، این حوزه با موانع و مشکلاتی مواجه بوده که برنامه‌ها و طرح‌های کشورها و سازمان پ‌های بین‌المللی را دچار تغییرات و دگرگونی‌هایی کرده و در مواقعی نیز منجر به تعویق لایحه‌ها و راهبرد.های توسعه شده است. طبق بررسی‌هایی که توسط سازمان جهانی گردشگری ( UNWTO ) صورت گرفته، پنج دست‌انداز اصلی رشد گردشگری در سال ۲۰۱۹ موارد زیر است. ۱ - عدم قطعیت طولانی‌مدت درباره برگزیت ۲ - تنش‌های ژئوپلیتیک ۳ - تنش‌های تجاری ۴ - رکود اقتصاد جهانی ۵ - ورشکستگی شرکت توماس کوک این نوشته تاثیر دو مورد از موانع فوق بر روی کشورها را بررسی خواهد کرد. تنش‌های ژئوپلیتیک موقعیت جغرافیایی یک کشور، تاثیر بسزایی در ساختار بازار گردشگری آن کشور دارد. همچنین یکی از مهم‌ترین عواملی که نظریه‌پردازان توسعه و کارشناسان حوزه توریسم در برنامه‌ریزی‌های خود بدان توجه دارند، موقعیت نسبی یک کشور و محل قرارگیری آن نسبت به مراکز سیاسی - فرهنگی جهان است. طبق گزارش انجمن صنفی راهنمایان گردشگری، وضعیت کشورهای همسایه و موقعیت جغرافیایی ایران، مهم‌ترین مانع در فرآیند جذب گردشگر است. از این رو تنش‌های ژئوپلیتیکی که در منطقه رخ می‌دهند، تاثیر بسزایی بر ساختار، میزان بهره‌وری، روند توسعه کمی و کیفی و در نهایت حجم و نوع فعالیت‌های صنعت گردشگری و هتلداری ایران دارند. ورشکستگی گروه توماس کوک گروه Thomas Cook Group قدیمی‌ترین و یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های صنعت مهمان‌نوازی و گردشگری بریتانیایی بود که در زمینه مدیریت شرکت‌های هواپیمایی و خطوط چارتر، خطوط کشتی‌های گردشی، ارائه خدمات هتلداری، خدمات توریستی و مسافرتی فعالیت می‌کرد. این شرکت در ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۹ ورشکست شد. گرمای کم‌سابقه تابستان ۲۰۱۸، بی‌ثباتی سیاسی در برخی کشورهای مقصد مانند ترکیه، احتیاط مردم در خرج کردن پول‌های غیر ضروری به خاطر برگزیت بریتانیا از اتحادیه اروپا، خرید بلیط به صورت آنلاین و نه با مراجعه حضوری به دفترهای شرکت، اوج گرفتن شرکت‌های هواپیمایی ارزان‌قیمت، گرفتن وام و خرید چند شرکت مسافرتی دیگر و بدهی بسیار در بازپرداخت، از جمله دلایل ورشکستگی گروه "توماس کوک" بودند. این موضوع خیلی زود به یک فاجعه ملی تبدیل شد و دیدیم که چطور به زیرساخت‌های گردشگری بریتانیا لطمه‌ای اساسی زد. چه اقداماتی در راستای جلوگیری از وقوع مشکلات بیان شده و بهبود وضعیت کنونی موثر خواهند بود؟ ۱ - همکاری پویا و سازنده دستگاه دیپلماسی کشور و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، راهکاری موثر در جهت انعکاس تصویری صلح‌آمیز از کشورمان در عرصه بین‌المللی خواهد بود. این امر با تشکیل هیات‌هایی از مسئولان و متخصصان بین‌الملل‌گرا و کاربلد، میسر خواهد شد. ۲ - ارتقای مزیت‌های نسبی کشور در حوزه گردشگری و تبدیل آنان به مزیت مطلق از طریق تشکیل اتحادیه‌های تجاری و گردشگری، مذاکره با کشورها برای لغو دو طرفه روادید، اعزام دانشجویان مستعد به منظور یادگیری تجربی و نظری مفاهیم و به کارگیری آنان در امور وابسته به اقتصاد گردشگری، سبب چهارچوب‌سازی و حرفه‌ای‌تر شدن فعالیت‌های این حوزه خواهد شد. ۳ - بهبود روند ارائه خدمات و فرآیند توسعه گردشگری، وابسته به پیگیری مداوم و سازنده از شکایات، انتقادات و پیشنهادات گردشگران است. ۴ - دنیا با سرعت در حال تغییر است و ایده‌هایی که تا دیروز نشانه خوش‌فکری مدیران شرکت‌های چندملیتی محسوب می‌شد، امروز دیدگاه‌هایی تاریخ گذشته به حساب می‌آیند که باید از آن‌ها ترسید. مدیران "توماس کوک" همیشه روی روابط تکیه داشتند و خیالشان این بود که به کمک لابی‌گری می‌توانند انحصارشان را در حوزه گردشگری بریتانیایی نگه دارند. هر انحصاری به سرعت باعث از بین رفتن یک کسب و کار می‌شود. زیرا یک جامعه رو به جلو و در حال پیشرفت بر اثر رقابت سالم شکل می‌گیرد. از این رو امکانات تبلیغاتی در یک جامعه مانند بیلبوردها و رسانه‌ها باید به صورت عادلانه بین تمامی کسب و کارها تقسیم شوند. آرش خورمهر - مدیر تولید محتوای انجمن علمی مدیریت و گردشگری دانشگاه تبریز

ایجاد شده: 26/شهریور/1399       آخرین ویرایش: 26/شهریور/1399     مقالات و یادداشت ها
سفر کم شتاب؛ پیشنهادی برای دوران پساکرونا

سفر کم شتاب؛ پیشنهادی برای دوران پساکرونا

گردشگری ذاتاً تجربه اجتماعی است که معمولاً شامل مسافرت با دوستان و اقوام می‌شود و این روابط اجتماعی هستند که تجربه مصرف را شکل می‌دهند.  در واقع، سفر کم‌ شتاب زمان بیشتری را برای گذراندن در سفر در اختیار قرار می‌دهد تا افراد در آن فرصت، گردهم آیند و به روابط خانوادگی و دوستی‌های خود استحکام بخشند.  در بررسی اصالت روابط و ارتباطات بین فردی می‌توان گفت که خانواده‌ها هنگام دور بودن از خانه، انگار در خانه خود هستند. گردشگران از مکان‌ها استفاده می‌کنند و به این ترتیب نوعی گردهمایی خاص را ایجاد می کنند.  به نظر می‌رسد که گردشگری بیشتر به همراهی دسته‌جمعی گرایش پیدا کرده و سفر به قصد بازدید صرف از ناشناخته‌ها، کمتر صورت می‌گیرد.  سفر کم شتاب بخش متفاوتی از تجسم دوباره گردشگری است که توجه بیشتری به اجتماع دارد و این توانایی را ایجاد می‌کند تا گردشگر با افراد و مکان‌ها درگیر شود. مسافران سفر کم شتاب علاوه بر رفت و آمد با دوستان و اقوام، تمایل دارند با مردمی که در طول سفر با آنها مواجه می‌شوند نیز ارتباط برقرار نمایند.  سفر کم شتاب به معنای لذت بردن از رفتن به مقاصد جدید، کشف فرهنگ‌های هر منطقه، احترام به محیط زیست، همدم شدن با بومیان و استفاده از سفر به صورت بهینه و گاهی به معنای کاهش هزینه‌ها است.  سفر کردن با آهنگ آهسته و برقراری ارتباط با مناطق در طول مسیر سفر امر جدیدی نیست. پیش از استفاده گسترده از خودروها و سفرهای هوایی، بخش عمده‌ای از گردشگری به شکل کم شتاب صورت می گرفته و دلیل آن هم کمبود امکانات حمل و نقل پیشرفته بوده که سفرها را به مسافت‌های کوتاه و در طول یک روز محدود می‌کرده‌اند. به عنوان مثال مسافرت‌ها به صورت پیاده یا با حیوانات ( اسب، شتر، الاغ ) تنها روش‌های سفرهای زمینی بودند.  امروزه سفر کم شتاب البته نه برای همه ولی برای اغلب افراد، سفری متفاوت می‌باشد زیرا پربار بودن تجربه سفر با حضور در محیط‌های بومی و محلی مقصد برای برخی از مهم‌ترین بخش‌های سفر به حساب می‌آید.  سفر کم شتاب، جایگزینی برای سفر هوایی و سفر با خودرو پیشنهاد می‌دهد که در آن گردشگر می‌تواند در طول سفر تجربه کسب کند.  از ماهیت سفر کم شتاب می‌توان به افزایش تجربه کلی مسافران از سفر، اقامت در خانه های تاریخی و محلی، استفاده از این زمان برای شناسایی اماکن نزدیک به آن محل، به دست آوردن اطلاعات بیشتری درباره فرهنگ و شیوه‌های زندگی محلی را نام برد.  در سفر کم شتاب، بیشتر به لذت بردن از سفر هم در طول مسیر و هم در مقصد، اجتناب از پروازهای ارزان‌قیمت و سفرهای کوتاه‌مدت به مکان‌های خیلی دور و گرایش بیشتر به مسافرت‌هایی با قطار، اتوبوس، دوچرخه، قایق و یا پیاده همراه با اقامت شبانه، گشت و گذار با دوچرخه و اقامت در خانه‌های تاریخی و محلی، تاکید می‌شود.  سفر کم شتاب در حال حاضر به بازار بکری تبدیل شده است که قشر متوسط در کشورهای توسعه یافته و گروه‌هایی با موقعیت اجتماعی - اقتصادی پائین‌تر را به خود جلب کرده که امکان کمتری در انتخاب جایگزین‌های این نوع از سفر پیش رو دارند. با این حال، گردشگری کم شتاب نیز جایگاهی مانند گردشگری جایگزین، اکوتوریسم و گردشگری مسئولانه پیدا خواهد کرد.  اولین طرفداران سفر کم شتاب، شرکت های خدمات مسافرتی کوچک، سفرنامه‌نویسان، بلاگرها و کوله‌پشتی‌ها که نظرات خود را عمدتاً از طریق اینترنت، فضاهای مجازی و رسانه‌های مربوط به سفر بیان می‌کردند، هستند. همانطور که در ابتدا گفته شد، سفر و گردشگری کم شتاب یک سبک جدید نیست بلکه مقابله با فرهنگی جدید است که هدف اصلی سفر و گردش را به فراموشی سپرده است. فرهنگی که در آن رسیدن به مقصد‌های متعدد، اهمیت بیشتری از خودِ مقصد و انسان‌های ساکن در آن دارد. فرهنگی که عکس گرفتن از مشاهده، شناخت و حضور در جاذبه‌های گردشگری مهم‌تر است و در آن صرفاً سیر شدن بدون اهمیت به غذایی که خورده می‌شود، ترجیح داده می‌شود.  هرچند نمی‌توان بین سفر کم شتاب و سفر پرشتاب مرزی قائل شد و یکی را بهتر از دیگری معرفی کرد اما مسلم است که هر فردی علاقه دارد بعد از سفر، تکاملی را در خود احساس کند و این هدف، تنها با تعمق و ارتباط حاصل می‌شود.  با توجه به شرایط اپیدمی ویروس کرونا، پیش بینی می‌شود در پساکرونا شاهد استقبال قابل توجهی از گردشگری داخلی باشیم. بنابراین به عنوان یکی از شیوه‌های شناخته شده گردشگری در دنیا، می‌توانیم سفر و گردشگری کم شتاب را به بخشی از افراد جامعه که قصد سفر دارند، پیشنهاد نمائیم. فرزاد زارع - کارشناسی ارشد مدیریت گردشگری

ایجاد شده: 26/شهریور/1399       آخرین ویرایش: 26/شهریور/1399     مقالات و یادداشت ها
آموزش مجازی؛ ابزاری برای ایجاد تحول در آموزش گردشگری

آموزش مجازی؛ ابزاری برای ایجاد تحول در آموزش گردشگری

ایجاد انگیزه در فراگیران دوره‌های آموزشی به همراه افزایش سطح کیفی و کاربردی آموزش به عنوان دغدغه‌های اصلی مدیران آموزش در صنعت گردشگری کشور در عصر حاضر، مطرح می‌باشد.  محتوای قدیمی و غیر کاربردی‌، طرح مسائل تکراری، استفاده از روش‌های سنتی تدریس، عدم ایجاد خلاقیت، فقدان نظام تربیت مدرس، عدم بکارگیری متدهای جدید آموزشی و ابزارهای الکترونیکی وابسته به آن، به عنوان مشکلات اساسی نظام آموزش در صنعت گردشگری کشور قلمداد می‌گردند. عناصر اصلی در برنامه‌های آموزشی در هر رشته‌ای شامل اهداف، محتوای آموزشی، استفاده از تکنولوژی، روش‌های تدریس متنوع و ارزشیابی نحوه برگزاری دوره‌های آموزشی، می‌باشند. در تربیت نسل جدید، انتخاب ابزارهای آموزشی و روش‌های خلاقانه تدریس به عنوان چالش اصلی آموزش‌های نوین به حساب می‌آید. نوآوری در روش‌های تدریس و متناسب‌سازی محتوا و شیوه‌های آموزش با پیشرفت‌های علمی و تکنولوژی‌های نوین، ضرورتی انکارناپذیر است‌. پیشرفت‌های تکنولوژی در قرن ۲۱ کلیه جنبه‌های زندگی را تحت‌الشعاع خود قرار داده است. پیشرفت سریع سرعت اینترنت و دسترسی عمومی آن در کنار متحول شدن پلت‌فرم‌های وابسته به آن، ضرورت تغییر در محتوای آموزشی و روش‌های برگزاری دوره‌های آموزشی را بیش از پیش مورد توجه و اهمیت قرار داده است. یادگیری در بستر اینترنت که از آن به عنوان "آموزش مجازی" یاد می‌شود، شامل آموزش و یادگیری در سامانه یادگیری الکترونیک ( LMS ) و آموزش آنلاین بوده که این روش از آموزش، یادگیری فعال و هوشمندی است که ضمن ایجاد انگیزه در فراگیران، زمینه ایجاد همکاری گروهی را در محیط آنلاین و چند رسانه‌ای در مکان و زمان مناسب فراهم می‌سازد. به طور خاص LMS برای مدیریت دوره‌های آنلاین، توزیع مواد آموزشی و همکاری بین فراگیر و مدرس طراحی شده است.  این سامانه‌ها به مدیران و برنامه‌ریزان آموزشی اجازه می‌دهد تا تمام جنبه‌های یک دوره آموزشی را مدیریت کرده و ضمن ثبت نام الکترونیکی فراگیران در دوره‌های آموزشی، امکان برگزاری دوره، ارائه تکالیف و تمرین‌های ارائه شده در دوره‌های آموزشی و همچنین برگزاری آزمون‌هایشان و نظر سنجی‌های نحوه برگزاری آن دوره‌ها را نیز به صورت الکترونیکی برگزار نمایند.  کاهش هزینه‌های آموزشی، افزایش بهره‌وری، افزایش رضایت‌مندی شغلی برای مدیران و کارکنان شاغل به دلیل عدم نیاز به ترک محل کار برای یادگیری، دسترسی همیشگی به منابع آموزشی، امکان طرح بحث و گفتگو در گروه‌های مجازی و اینترنتی، راحتی و آرامش ناشی از عدم الزام به حضور در کلاس‌های فیزیکی در زمان و مکان مشخص، از جمله مزایای بهر‌ه‌مندی از سیستم یادگیری مجازی به حساب می‌آید. اتفاقات ناگواری چون اپیدمی بیماری‌های واگیر مانند کرونا، ضرورت توجه به این واقعیت را بیش از پیش برای ما آشکار ساخته است.  ابزار آموزش مجازی می‌توانست در صورت بسترسازی مناسب در این شرایط که به توصیه پزشکان کلیه فعالیت‌هایی که نیازمند حضور افراد در یک محیط بسته می‌باشد را غدغن کرده به عنوان جایگزینی مناسب برای استفاده بهینه از فرصت موجود و تبدیل تهدید به فرصت را فراهم سازد. امیر کلالی - سرپرست دفتر آموزش گردشگری خراسان رضوی

ایجاد شده: 25/شهریور/1399       آخرین ویرایش: 25/شهریور/1399     مقالات و یادداشت ها
کرونا، گردشگری؛ مقدمه‌ای برای شروعی دوباره

کرونا، گردشگری؛ مقدمه‌ای برای شروعی دوباره

امروز صنعت گردشگری نه تنها در کشور بلکه در کل دنیا برای اولین بار بعد از جنگ جهانی دوم تحت تاثیر عاملی ناشناخته و به دور از معادلات پیش‌بینی شده، قرار گرفته و از همین رو در حال سپری کردن رکودی بی‌سابقه است. گردشگری به عنوان صنعتی نوپا حداقل برای جمهوری اسلامی ایران که هنوز مُهر تشکیل وزارتخانه گردشگری آن خشک نشده در این گذرگاه تاریخی، روزهای بسیار سخت و ناامید کننده‌ای را پشت سر می‌گذارد. روزهایی که عدم برنامه‌ریزی صحیح در مدیریت بحران موضوع پیش آمده می‌تواند آینده پسابحران را نیز با وضعیتی اسفناک‌تر از وضعیت موجود، روبه‌رو نماید.  کنکاش در پیدا نمودن علت و معلول موضوع و نیز پرداختن به اما و اگرهای قبل بحران نه تنها امروز راه‌گشا نمی‌باشد بلکه آینده را نیز به شدت تهدید می‌نماید و این همان تکرار اشتباهی است که این صنعت را به ورطه نابودی می‌‎کشاند.  صنعت گردشگری در کشور به دلیل نداشتن یک چارچوب کلی به عنوان راهبر، همواره در طول این سال‌ها در معرض خطرهای گوناگون بوده که منتهی به دلیل مبتلا شدن به درد روزمرگی، این تهدیدها به آن صورت قابلیت خودنمایی پیدا ننمودند و بدیهی است که همواره در چنین شرایطی، وقوع بحران و یا هرگونه عامل غیر قابل پیش‌بینی، طی طریق را بسیار دشوار می‌نماید.  به طور کلی می‌توان گفت که نبود پلن‌های جایگزین در امر تصمیم‌گیری و نیز برنامه‌ریزی در بدنه صنعت گردشگری در طول این سال‌ها، مخاطرات فراوانی را متوجه این صنعت نموده است که اوج آن و یا به عبارتی دیگر تیر خلاص آن را در بحران کرونا ویروس شاهد می‌باشیم. ضعف‌های زیرساختی و نپرداختن اصولی به ابعاد گوناگون گردشگری، همواره به عنوان یکی از نقاط ضعف این صنعت در کشور به شمار می‌آمده که به عنوان مثال می‌توان از گردشگری سلامت به عنوان یک پلن جایگزین در این برهه تاریخی نام برد که متاسفانه عدم پرداختن به این موضوع در طول این سال‌ها تنها بارقه امید این صنعت در این شرایط خاص را ناامید ساخته است. گردشگری سلامت با توجه به تعریف و شرح وظایف مشخص شده جهت این نوع گردشگری با اندکی تغییرات جزئی و بازنگری در آن، می‌توانست به حداقل‌های جلوگیری از رکود پیش آمده کمک شایانی نماید و اینگونه نباشد که شاید بیماران قرنطینه جهت سیر مراحل درمان در هتل‌ها استقرار پیدا نمایند. ( نقل قول از معاونت درمان وزارت بهداشت )  این امر شاید جزئی از اهداف و شرح وظایف گردشگری سلامت باشد و در این برهه حساس بتواند به یکی از ابزارهای مهم جهت کنترل این بحران تبدیل شود اما آماده نبودن زیرساخت‌ها و بسترها و از همه آنها مهم‌تر، کمبود نیروی انسانی حوزه گردشگری و متخصص در امر درمان و سلامت می‌تواند  ضمن درگیر نمودن یک جمعیت قابل توجه با این بیماری از لحاظ رویکرد روانی و تاثیرگذاری بر ذهن مخاطب و بازارهای هدف، آینده پسابحران را نیز با مشکلات عدیده‌ای مواجه  نماید و اینجاست که موضوع، مفهوم و نقش آموزش در کنترل بحران‌ها به خوبی نمایان می‌گردد. مدیران ارشد در قسمت‌های گوناگون بدنه صنعت گردشگری کشور می‌بایست در خصوص نپرداختن جدی به موضوع آموزش در طول این سال‌ها جوابگو باشند. اما به طور کلی و جدای از موارد مطروحه و پرداختن به "نبایدها" در این شرایط حساس می‌بایست با عزمی جدی و هدفمند "بایدها" را مورد بررسی قرار داد تا که شاید بتوان بعد از گذر از این بحران، بازگشتی سریع و جدی به شرایط اولیه داشته باشیم که در این خصوص می‌بایست دو بخش عمده را مورد بررسی قرار داد؛ 1 - مردم و گردشگران به عنوان مخاطبین اصلی صنعت گردشگری 2 - مراکز ارائه خدمات صنعت گردشگری . به طور کلی صنعت گردشگری چه در کشور و چه در جهان، توسط مردم و گردشگران شکل می‌گیرد و این بدان معناست که می‌بایست جدای از به روز نمودن خدمات گردشگری ، همواره در زمینه فرهنگ‌سازی در میان گردشگران نیز فعالیت نمود چر اکه کسب سود و کسب لذت، دو کفه ترازوی صنعت گردشگری را تشکیل می‌دهند که توسط دو طیف خدمات‌دهنده و خدمات‌گیرنده کسب می‌گردند. بنابراین با فرهنگ‌سازی مناسب، صحیح و اصولی در این حوزه نه تنها می‌توان موجبات افزایش کسب سود را فراهم نمود بلکه می‌توان کسب لذت، هیجان و خلق خاطرات به یادماندنی توسط گردشگران را به بالاترین حد ممکن رساند. با توجه به هم‌زمانی بحران موجود با پیک گردشگری سال و کنسل شدن تمامی مسافرت‌های نوروزی و خانه‌نشین شدن مردم در ایّام نوروز برای اولین بار حداقل در پنجاه سال گذشته، می‌توان از این فرصت استفاده و این تهدید را به فرصت تبدیل نمود و با تدارک برنامه‌های متنوع در حوزه گردشگری ضمن ایجاد نشاط و خلق لحظات شاد و مفرح، فرهنگ گردشگری را نیز در لابه‌لای موضوعات مشابه به مخاطبین انتقال داد. ایجاد یک شبکه اختصاصی توسط رسانه ملی و تلاش در راستای تولید محتوای مربوط در قالب تصویرسازی با رویکرد تعطیلات نوروزی، می‌تواند تا حدودی سهم قابل توجهی در پر نمودن اوقات فراغت مردم را به خود اختصاص دهد. اجرای برنامه‌های زنده از جاذبه‌های گردشگری کشور و حتی برگزاری کنسرت‌ها و نمایش آن به صورت زنده از سیمای ملی می‌تواند ضمن زدودن غم و حالات کسالت‌بار از چهره مردم در ایّام نوروز، لحظات شاد و مفرحی را برای آنان به ارمغان بیاورد. بدون شک تعطیلات نوروزی مهمترین تعطیلات کشور در طول سال می‌باشد که تمامی دستگاه‌های خدماتی در حوزه گردشگری از مدت‌ها قبل در خصوص این تعطیلات برنامه‌ریزی و هزینه‎های قابل توجهی می‌نمایند و لذا هرگونه خلل در رابطه با این تعطیلات، می‌تواند آسیب‌های جدی به بدنه این صنعت وارد آورد. اتفاقی که با ظهور بحران "کرونا" در کشور رخ داده و صنعت گردشگری کشور در حال حاضر با تحمل ضررهای فراوان در بلاتکلیفی کامل به سر می‌برد و شاهد آن هستیم که با توجه به نامعلوم بودن زمان پایان این بحران حتی به صورت احتمالات حداقلی بسیاری از هتل‌ها، رستوران‌ها، آژانس‌های مسافرتی و گردشگری و سیستم حمل نقل زمینی، هوایی،ریلی ... درگیر کنسلی رزرو‌ها و استرداد وجوهات دریافتی می‌باشند که با توجه به هزینه‌کرد بسیاری از این وجوهات در بخش‌های مختلف و خالی ماندن دست بهره‌برداران، روزهای سختی در پیش روی آنان قرار گرفته و تصمیمات شتاب‌زده در خصوص تعطیلی کامل صنعت گردشگری کشور نیز سنگینی این موضوع را دو چندان نموده است. لذا باتوجه به موضوع مطرح شده به نظر می‌رسد که اتخاذ تصمیمات زیر از سوی دولت محترم بسیار ضروری و حیاتی می‌باشد. 1 - بخشودگی‌های مالیاتی و بیمه‌ای بخش گردشگری کشور  2 - کمک به بخش گردشگری در خصوص بازپرداخت تسهیلات بانکی  3 - کمک دولت و سازمان تامین اجتماعی کشور به بخش گردشگری در خصوص حفظ نیروهای انسانی این بخش با توجه به رکود موجود و جلوگیری از فاجعه‌ای دیگر تحت عنوان بیکاری  4 - اطلاع‌رسانی و تبلیغات در خصوص محفوظ ماندن وجوهات رزروی مردم نزد بخش‌های مختلف گردشگری با هدف استفاده از خدمات توسط مردم در ماه‌های آینده به صورت اعتبار سفر همراه با تخفیفات ویژه  5 - فراهم نمودن مقدمات جهت تعطیلات فصلی به مدت یک هفته و حداقل در دو فصل با توجه به زمان پایان بحران مذکور تحت عنوان تعطیلات پاییزی و تعطیلات زمستانی به منظور جبران آسیب‌های تعطیلات نوروز و استفاده از ظرفیت زمان‌های غیر پیک مانند فصل زمستان جهت تقویت مالی بخش‌های گردشگری  6 - کمک دولت و به ویژه رسانه ملی در خصوص انعکاس شرایط عادی و سالم وضعیت بعد از بحران به منظور ترغیب مردم به استفاده از خدمات گردشگری در محیطی امن و بدور از هرگونه استرس به مانند زمان قبل از بحران  7 - کمک دولت در خصوص ترغیب مردم به مسافرت در قالب افزایش سهیمه سوخت بنزین و نیز اعطای بن‌های مخصوص سفر به کارکنان دولت  به طور کلی در جمع‌بندی این نوشتار می‌توان به تاثیرگذاری و نقش مهم بحران مذکور بر صنعت گردشگری کشور اشاره نمود که با توجه به ابعاد جهانی و همه‌گیر بودن بحران در شرایط حاضر می‌بایست از فرصت ایجاد شده استفاده نمود و ضمن برنامه‌ریزی برای آینده‌ای درخشان‌تر از گذشته جهت صنعت گردشگری کشور مقدمات شروعی متفاوت، قدرتمند و برنامه‌محور را فراهم نمود. بی شک در فردای گذار از بحران کرونا ویروس با واژه‌ای جدید در ادبیات گردشگری کشور و حتی دنیا روبه‌رو خواهیم شد تحت عنوان گردشگری قبل و بعد از بحران کرونا ویروس. بنابراین در این برهه تاریخی از همین امروز می‌بایست تجربه نقطه‌های عطف تاریخی را بررسی نمائیم تا که بتوانیم برای شروعی دوباره مقدمه‌ای زیبا بنگاریم. سینا طالب‌زاده - کارشناس و مدرس هتلداری 

ایجاد شده: 29/مرداد/1399       آخرین ویرایش: 29/مرداد/1399     مقالات و یادداشت ها
گردشگری جایگزین نفت نمی‌شود اما می‌تواند اقتصاد اول کشور باشد

گردشگری جایگزین نفت نمی‌شود اما می‌تواند اقتصاد اول کشور باشد

به گزارش هتل‌نیوز ، وزیر گردشگری کشور در پیام تصویری خود به همایش اختتامیه دومین دوره جایزه ملی تعالی صنعت گردشگری، اظهار داشت: ما نمی‌گوئیم گردشگری جایگزین نفت شود اما می‌تواند اقتصاد اول کشور باشد و درآمد آن جایگزین خام‌فروشی شود. "علی‌اصغر مونسان" در رابطه با برگزاری دومین دوره جایزه ملی تعالی صنعت گردشگری، ابراز داشت: این رویداد ارزشمند کمک خواهد کرد که ما در کنار افزایش سطح کمی، سطح کیفی خدمات در گردشگری را نیز ارتقا دهیم.  "مونسان" ادامه داد: روند سرمایه‌گذاری و پروژه‌های در حال اجرا در بخش گردشگری در سال‌های اخیر به شدت افزایش پیدا کرده است. بالغ بر ۲۴۰۰ پروژه در کشور با سرمایه‌گذاری مردم در حال اجراست که از این تعداد حدود ۶۰۰ پروژه مربوط به هتل است که آینده را بسیار امیدوارکننده نشان داده و این پیام را منتقل می‌کند که سرمایه‌گذاران، آینده گردشگری کشور را آینده مناسب و پرسود می‌دانند. وزیر گردشگری، ظرفیت‌های تاریخی و طبیعی را فرصت بی‌نظیری برای ایجاد اقتصاد نوظهوری به نام گردشگری برشمرد و گفت: این اقتصاد، اقتصادی مردم ‌پایه است. یعنی عمده فعالیت‌های گردشگری به دوش فعالان این حوزه در بخشی غیر از دولت قرار دارد و وزارت گردشگری به نمایندگی از دولت، وظیفه سیاست‌گذاری، حمایت و هدایت را بر عهده دارد که نشان از یک ظرفیت بسیار خوب برای ایجاد یک اقتصاد جدید در کشور است. وی تصریح کرد: ما نمی‌گوئیم گردشگری جایگزین نفت شود اما واقعا گردشگری می‌تواند به اقتصاد اول کشور تبدیل شده و به جای استفاده از منابع زیرزمینی و خام کشور، مسیری راحت برای درآمد و ایجاد اشتغال با بهره‌گیری از ظرفیت‌های تاریخی و طبیعی موجود را در قالب گردشگری ایجاد کند. "علی‌اصغر مونسان" در ادامه صحبت‌های خود به خسارت‌های وارد آمده به صنعت گردشگری در پی وقوع بحران کرونا، اشاره کرد و بیان داشت: کرونا یک واقعیت است اما آیا این ویروس می‌تواند گردشگری را متوقف کند؟ قطعا نمی‌تواند. کرونا برای ما تجربه‌ای جدید در راستای مواجهه با بحران‌هاست که در همه جای دنیا به فعالان حوزه گردشگری نحوه مواجه شدن با یک بحران را می‌آموزد و خدا را شکر دولت‌ها این موضوع را به فرصتی برای برنامه‌ریزی بهتر تبدیل می‌کنند. وی افزود: فعالان گردشگری حتما روش مواجهه با این بحران بزرگ را پیدا خواهند کرد. اقداماتی که تاکنون در همه جای دنیا و در ایران نیز انجام شده نشان از  آن دارد که حتما با برنامه‌ریزی مناسب موفق خواهیم شد و با اقدامات پیش‌رو می‌توانیم از این بحران عبور کنیم. وزیر گردشگری کشور در ادامه گفت: به نظر می‌رسد صنعت گردشگری متوقف ‌نشدنی است. همه کارشناسان اقتصادی در دنیا در پیش‌بینی روند تحولات اقتصاد جهانی، برای خیلی از بخش‌های پررونق امروز، تغییرات و تحولاتی را متصور شده‌اند. بالاخره تکنولوژی در حال پیشرفت است و هوشمندسازی در میان دولت‌ها به عنوان یک بخش مهم مورد نظر قرار گرفته و این موضوع حتما تغییر و تحولاتی را در بخش‌های اقتصادی دنیا ایجاد خواهد کرد. "مونسان" صنعت گردشگری را به عنوان بخشی معرفی کرد که پیش‌بینی می‌شود همچنان روند رو به جلوی خود را با وجود ارتقای تکنولوژی و هوشمندسازی طی کند و رفاه اجتماعی نیز موجب رونق آن شود. وزیر گردشگری در پایان سال 97 را به لحاظ آمارهای فزاینده ورود گردشگر به کشور موفق ارزیابی کرد و گفت: سال ۹۸ با وجود همه اتفاقات ناخوشایندی که می‌توانست برای صنعت گردشگری تهدید باشد، اتفاقات بسیار مهمی در کشور روی داد، گرچه این روند رو به رشد کاهش پیدا کرد، اما همچنان به صورت مثبت ادامه داشت.

ایجاد شده: 15/مرداد/1399       آخرین ویرایش: 16/مرداد/1399     اخبار داخلی
جایگاه تبلیغات 1 جایگاه تبلیغات 1


کمی منتظر بمانید...