به گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، در روزهای اخیر حضور محمود احمدینژاد در اکسپوی دبی و انتشار عکسهایش در شبکههای مجازی باعث شد تا نام این رویداد بارها تکرار شود. اکسپو یک رویداد مهم جهانی است که بعد از جامجهانی فوتبال و المپیک از آن بهعنوان سومین رویداد مهم بینالمللی دنیا نام میبرند. اکسپو هر پنجسال یکبار برپا میشود و به مدت ۶ماه میزبان گردشگران علاقهمند بسیاری است. آخرین اکسپو در سال ۲۰۱۷ در شهر آستانه قزاقستان برگزار شد و حالا بعد از پنج سال این رویداد در دبی رقم خورده و جدیدترین دستاوردها، خلاقیتها و اختراعات بشری کشورهای شرکتکننده به نمایش درآمدهاند. اکسپوی دبی به مدت ۶ماه از نهم مهرماه ۱۴۰۰ تا یازدهم فروردین ۱۴۰۱میزبان کشورهای جهان است؛ رویدادی که قرار بود سال گذشته برگزار شود، اما بهدلیل شیوع کرونا به امسال موکول شد. موضوع و تِم اصلی اکسپوی ۲۰۲۰ دبی «ارتباط ذهنها، خلق آینده» انتخاب شده است و رشد و مطرح شدن ایدههای خلاقانه را دنبال میکند. یکی از نکات جالب توجه که بیانگر اهمیت اکسپوهای جهانی است، معرفی خلاقیتها، ایدهها، اختراعات و سازههای مشهور و مهم بشری است. هزینه بازدید از اکسپوی دبی بازدید از فضای ۴کیلومتر مربعی و همه غرفههای حاضر در اکسپوی دبی یک هفته زمان میبرد. همچنین بازدیدکنندگان ۱۸ تا ۵۹ سال باید بلیت ۹۵ درهمی (معادل ۴۳/ ۲۷دلار) تهیه کنند. اما بازدید از اکسپو برای افراد ۶ تا ۱۷ سال و همچنین شهروندان بالای ۶۰ سال و دانشجویان رایگان است. البته باید توجه داشت محل برپایی اکسپوی دبی از شهر فاصله زیادی دارد و اگر بازدیدکنندهای قصد داشته باشد خود را با تاکسی به اکسپو برساند، باید حدود ۲۷۰ درهم (معادل ۲میلیون تومان) هزینه کند.بنابراین بهتر است از مترو استفاده کند و با هزینه ۱۵درهمی و پس از حدود ۹۰دقیقه، خود را مقابل اکسپو ببیند. با توجه به شیوع ویروس کرونا، بازدید از نمایشگاه منوط به داشتن تست PCR منفی است که بازدیدکنندگان در صورتی که کمتر از ۴۸ ساعت از ورودشان به دبی گذشته باشد، میتوانند جواب تست رایگان گرفتهشده در فرودگاه را ارائه کنند. بازدیدکنندگان پس از ورود به نمایشگاه بهتر است برنامهریزی دقیقی داشته باشند تا از غرفههای بیشتری بتوانند بازدید کنند. ضمن اینکه در این میان برخی غرفههای کشورها مانند روسیه و کره جنوبی، پروتکلهای بهداشتی سختگیرانهای دارند و تعداد افراد محدودی را بهطور همزمان به داخل غرفه (پاویون) هدایت میکنند. بنابراین برای بازدید باید داخل صف ایستاد. وضعیت غرفه ایران؛ خوب یا بد؟ برسی کارنامه حضور ایران در نمایشگاههای مهم گذشته بیانگر این مهم است که هیچگاه به درستی و به شکل حرفهای شاهد معرفی داشتههای غنی و متنوع کشورمان نبودهایم. اساسا بخش خصوصی به تنهایی عهدهدار این مسوولیت بوده و بهدلیل نبود حمایتهای دولت، در حد و اندازه ایران ظاهر نشده است. معرفی ایران و جلبتوجه جهانی کار بخش خصوصی نیست و در تمام کشورهای موفق دنیا این رسالت را دولتها برعهده میگیرند. کار بخش خصوصی بهرهگیری از فرصتهای خلقشده برای حضور گردشگران خارجی است. در اکسپوی دبی مساحت پاویون ایران ۲۰۱۴متر است که در همسایگی فرانسه و شیلی واقع شده است. شرکت سهامی نمایشگاههای بینالمللی ایران که عضو اتحادیه جهانی نمایشگاهها BIE است، در بهمن ماه ۱۳۹۷ بهعنوان مسوول سازماندهی، اجرا و بهرهبرداری پاویون جمهوری اسلامی ایران تعیین شد. سال ۱۳۹۸ گامهای احداث پاویون ایران در اکسپوی دبی با برگزاری مسابقه بین طراحان، معماران و شرکتهای طراحی در کشور برداشته شد و در مردادماه همان سال از میان ۳۰ شرکت راهیافته به مرحله اول این مسابقه و ۱۰ شرکت راهیافته به دور دوم این مسابقه، طرح یک شرکت به عنوان برنده مسابقه اعلام شد. در گام دوم، ۳ پیمانکار طراح، مشاور طرح و پیمانکار ساخت پاویون ایران انتخاب شدند و اجرا را هم یک شرکت انجام داد. آنطور که مجله «آرشیتکچرال دایجست» نوشته، غرفه ایران با الهام از قصههای هزار و یک شب ساخته شده و شامل فضاهای جداگانه در یک محوطه بهجای ساختمانی یکپارچه است. هر فضا با پردهای از مهرههای برنزیرنگ تعیین شده که به گفته سازندهاش، استعارهای از تضاد بین آسمان و زمین است. در توضیحات سازنده آمده: «پاویون ایران بهجای یک ساختار محکم، یک شبکه ریزوماتیک از ارتباطات است که روایتهای متفاوتی از تاریخ معاصر ایران ارائه میدهد. با اینحال، روایت مبهم است، از جهاتی مانند تاریخ پرتلاطم خود این کشور. این بستگی به مسیر خاصی دارد که بازدیدکنندگان تصمیم میگیرند در پیش بگیرند که نشاندهنده نسخه خاص خودشان از تاریخ معاصر ایران است.» سردر غرفه ایران عبارت «ایران، تمدنی کهن و استوار، تنوع اقوام و میزبان ملتها» نقش بسته است؛ اما برخلاف دیگر کشورها که روی موضوعاتی نظیر آینده، دانش و هوش مصنوعی تمرکز کردهاند، غرفه ایران برای جذب مخاطب روی سنتها نظیر قالی، ظروف تاریخی و عروسکهای محلی تمرکز دارد. ضمن اینکه همزمان با افتتاحیه، بافت فرش «همدلی برای صلح» هم در غرفه ایران آغاز شده است و بازدیدکنندگان زیر نظر یک استادکار، در بافت این فرش مشارکت میکنند تا پس از تکمیل طی ۶ ماه آتی به موزه اکسپو اهدا شود. به گفته برخی بازدیدکنندگان اکسپوی دبی، طراحی و خلاقیت غرفه کشورهای قطر، تاجیکستان و ایران نسبت به دیگر کشورها ضعیفتر است و بازدیدکننده چندانی ندارند. در شبکههای مجازی نیز انتقادهای فراوانی درباره چگونگی حضور ایران در این رویداد مطرح شده است. اهداف اکسپوی دبی مسوولان اکسپوی دبی پیشبینی کردهاند طی ۶ ماه برپایی این رویداد، حدود ۲۵میلیون نفر از نمایشگاه بازدید کنند. چراکه نمایشگاه اکسپوی ۲۰۲۰ دبی با جشنهای کریسمس، دیوالی هند، سال نو چینی، شب سال نو و روز ملی امارات متحده عربی همزمان است و برای هر یک از این رویدادها، برنامههای ویژهای را تدارک دیده است. طبق برنامهریزیها صورتگرفته توسط امارات، قرار است ۸۰درصد زیرساخت نمایشگاه اکسپوی دبی بعد از این رویداد هم قابل استفاده باشد. بهعنوان نمونه، شرکت زیمنس اعلام کرده است که مقر تجهیزات خود را در این منطقه مستقر خواهد کرد. گفته میشود امارات طی پنج سال اخیر ۱۵میلیادر درهم برای بیش از ۱۵ پروژه زیربنایی که به نمایشگاه دبی خدمات میدهند، هزینه کرده است. تقویت روابط بینالملل در یک موضوع مشترک، به اشتراکگذاشتن تجارب آموزنده و فرهنگی در یک موضوع جهانی، نمایش توانمندیها، تاریخ، تمدن، آداب و رسوم یک کشور حول یک موضوع خاص، تقویت و حمایت از اکسپوها به عنوان آزمایشگاههای تجارب آتی، افزایش و ارتقای رشد تبادلات اقتصادی و بینالمللی، ایجاد رونق اقتصادی و بازسازی شهر میزبان و ایجاد درآمد و ثروت برای کشورها مشارکتکننده» از جمله اهداف برگزاری اکسپوها عنوان شدهاند و جشنهای مختلف هم بخشی از این هدف است. همچنین انتهای هر غرفه هم رستوران غذای مخصوص آن کشور برپاست تا بازدیدکنندگان در صورت تمایل بتوانند با بیش از ۵۰ غذای متنوع از سراسر جهان آشنا شوند.
ایجاد شده: 28/مهر/1400 آخرین ویرایش: 28/مهر/1400 اخبار داخلیبه گزارش هتل نیوز وبه نقل از تسنیم؛ " حرمت الله رفیعی " رئیس هیئت مدیره انجمن حرفهای دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی در گفتوگوی آنلاین با اندیشکده پیشرفت گردشگری ایران با موضوع بررسی نقش ایرلاینها و حملونقل هوایی در توسعه گردشگری در خصوص آثار کرونا و آزادسازی قیمت بلیت هواپیما بر صنعت حملونقل هوایی و چگونگی انعکاس آن در زمینه سفر و گردشگری گفت:کرونا آسیب جدی به تمام صنایع بالاخص گردشگری وارد کرد و باعث مشکلات زیادی شد، به طوریکه میتوان گفت به دلیل عدم دانش مسئولین و اتخاذ تصمیمات نامناسب و در نظر نگرفتن منافع صنعت گردشگری تقریباً فعالیت این حوزه را به صفر رساند. تصمیمات غیرکارشناسی دولت و عدم مشورت با بخش خصوصی موجب سقوط صنعت گردشگری را در ایام کرونا شد وی با اشاره به اینکه طبق بررسیهای کارشناسانه ایجاد هر شغل در صنعت گردشگری حدود 50 میلیون تومان هزینه دارد تصریح کرد: درحالیکه در کشورهای دیگر دولتها با اعطای تسهیلات بلاعوض سعی در حفظ مشاغل گردشگری داشتند؛ مسئولین امر با درک شرایط دولت با پیشنهاد متخصصین مبنی بر اعطای وامهای کمبهره از سوی دولت مخالفت کردند و باید گفت دود حاصل از این مخالفت و تصمیمات نادرست به چشم همه مردم رفت و همگان و نه فقط بخش صنعت گردشگری متضرر شدند. این مقام مسئول اظهار داشت: در اثر بیتوجهی به درخواستهای بخش خصوصی برای حفظ پرسنل تعداد زیادی از نیروهای شاغل در این حوزه بیکار شده و اقدام به مطالبه بیمه بیکاری کردند که بار اصلی هزینهها در این ارتباط بر عهده دولت بود و این امر منجر به خالی شدن خزانه دولت و تحمیل هزینههای سربار به دولت شد. رفیعی همچنین بیان کرد: شخصاً در جلساتی که با حضور معاون اول وقت ریاست جمهوری و رئیس کل بانک مرکزی برگزار میشد بنده با پرداخت وام به صورتی که بازپرداخت آن با تنفس سه ماهه باشد مخالفت کردم و آن را در توسعه و کمک به صنعت گردشگری بیرمق قلمداد کردم و مشابه ارز 4200 تومانی فسادبرانگیز توصیف کردم اما به هیچ عنوان به این نظرات توجه نمیشد. به اعتقاد وی در حوزههای دیگر به غیر از مسائل اقتصادی نیز به دلیل اتخاذ تصمیمات نادرست، صنعت گردشگری متضرر شد؛ مثلاً وزیر بهداشت وقت مدام از مردم درخواست عدم انجام سفر را داشت درحالی که ضریب احتمال ابتلا به این بیماری در مراکز اقامتی بسیار پایینتر از مراکز بهداشتی بود و مراکز گردشگری کاملاً شیوه نامههای بهداشتی را رعایت میکردند. به طوریکه در بسیاری از کشورها و به صورت مشخص در کشور ترکیه تمام سفرها برقرار و مراکز اقامتی در طول دوره کرونا فعال بودند و به فعالیت خود ادامه میدانند و مدیریت کرونا نیز به خوبی انجام شد. رئیس هیئت مدیره انجمن حرفهای دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ادامه داد: این انتظار وجود داشت که دولت با استفاده از فرصت کرونا حداقل به بازسازی و تجهیز ناوگان هوایی کشور بپردازد که از مجموع 250 تا 300 فروند هواپیمای موجود در کشور فقط چیزی در حدود 110 فروند از آن در حال حاضر فعال است و پرواز میکند؛ این اتفاق حاصل نشد و درمجموع باید گفت متأسفانه دولت در طول دوسال گذشته به هیچ عنوان همراه و همیار صنعت گردشگری نبوده و همواره موجب ایجاد چالش و و ورود آسیب به این حوزه میشد. این مقام مسئول همچنین افزود: همه اینها در حالی بود که هرچند سال 98 سال پرحادثه و پرچالش بود و در آن با حوادث نظیر سیل، گرانی بنزین، شهادت سرادار سلیمانی و سقوط هواپیمای اوکراینی مواجه بودیم اما با این حال آمارهای ورودی و خروجی گردشگر در وضعیت نسبتاً مناسبی در مقایسه با ایام همهگیری کرونا قرار داشت و دلیل آن را نیز باید دخالت کمتر دولت در حوزه گردشگری دانست و این مطالبه همیشگی بخش خصوصی گردشگری بوده است که دولت اقدام به دخالت مخرب نکند. وی تأکید کرد: در حالی که هم اکنون در کشور صحبت از احتمال وقوع پیک ششم و عدم انجام سفر میشود که کشورهای همجوار در اوج کرونا با برنامهریزی دقیق و مناسب اقدام به برگزاری بزرگترین رویداد اقتصادی جهان تحت عنوان اکسپو کردهاند. به اعتقاد رفیعی سرمایهگذاری در گردشگری به مانند قالب یخ آب نیست که بعد از مدتی هدر رفته و از بین برود اما متأسفانه این دیدگاه غالب در نگاه دولتمردان نیست و کاملاً متضاد و مخالف این رویکرد است. عامل گرانی بلیط هواپیما، تعیین نرخ دستوری برای پروازها است رئیس هیئت مدیره انجمن دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی یکی از نمونههای دخالت بی مورد دولت در امر گردشگری را تعیین نرخ دستوری برای پروازهای اربعین دانست که موجب فساد، سردرگمی و افزایش چندبرابر قیمت این پرواز در بازار سیاه در ایام مبارک اربعین شد و همگان شاهد بودند مردم دچار سختی در راستای تهیه بلیت و انجام سفر شدند. این فعال صنفی گردشگری همچنین ادامه داد: در مصاحبهها و اظهارنظرهای مسئولین مدام از زیانده بودن ایرلاینها صحبت میشود درحالی که سوال اساسی اینجاست که اگر این موضوع صحت دارد چرا تعداد ایرلاینها اینقدر زیاد بوده و هر روز مجوز جدیدی برای یک شرکت به ظاهر خصوصی در این رابطه صادر میشود؟ وی در بخشی از صحبتهای خود با اشاره به استناد اشتباه برخی از مسئولین به صحبتهای مقام معظم رهبری در زمینه لوکس بودن صنعت گردشگری و هواپیمایی و استفاده از آن برای کسب درآمد از این حوزه گفت: طبق آماری که مسئولین اعلام میکنند کمتر از یک درصد مردم با هواپیما سفر میکنند و مطابق همین آمار بالغ بر 65 درصد از همین یک درصد استفاده کنندگان از حمل و نقل هوایی، بخش دولتی است. حال سوالی که وجود دارد این است که اگر این آمار صحت دارد دلیل پرداخت یارانه از جیب 99 درصد مابقی مردم در زمینه سوخت هوایی و ... چیست و چرا باید دولت با دست کردن در جیب مردم برای این صنعت که استفاده کننده اصلی آن خودش است یارانه و ارز دولتی بپردازد؟ وی همچنین با اشاره به جلسه خود با سفیر تونس بیان کرد: در این جلسه ایشان خواستار ارسال گردشگر از ایران بودند اما در مقابل درخواست ما مبنی بر ارسال متقابل گردشگر از تونس به ایران، گردشگری در ایران را پرهزینه دانست که به نظر این موضوع علیرغم تنزل ارزش پول ملی به دلیل گران بودن پرواز و هتل و ... صحیح است؛ در حالیکه به دلیل وضعیت نامناسب صنعت هوایی با وجود آنکه کشور ما حداقل جز 10 کشور برتر دنیا در زمینه جاذبههای گردشگری است حجم سفرهای داخلی و خارجی برای بازدید از این جاذبهها اصلاً مناسب نبوده و انطباقی ندارد. رفیعی در خصوص آزادسازی نرخ بلیت هواپیما نیز اظهارکرد: در تمام دنیا نرخ بلیت بر اساس عرضه و تقاضا تعیین میشود و این موضوع اگر به درستی اتفاق بیفتد قابل دفاع بوده و با رقابتی شدن شرایط بین شرکتهای هواپیمایی موجب افزایش کیفیت سطح خدمات سفر به مسافران میشود در حالی که تعیین کف و سقف قیمت کاملاً متضاد با این موضوع است. صدور مجوز جدید آژانسهای مسافرتی از طرف دولت موجب کلاهبرداری و رانتبازی میشود رئیس هیئت مدیره انجمن حرفهای دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی در خصوص آخرین شرایط آژانسهای مسافرتی و صدور مجوز فعالیت نیز افزود: وقتی چیزی در حدود 50 درصد از آژانسها در شرف انحلال و تعطیلی هستند صدور مجوز جدید با این هدف که فقط اعلام شود صدور مجوز در راستای ایجاد شغل انجام گرفته بی معنا بوده و صحیح نیست و انتظاری که از دولت وجود دارد همیاری و همراهی برای جلوگیری از تعطیلی آژانسهای موجود و صدور مجوزها به شیوه صحیح و با نظارت لازم است. رفیعی با انتقاد از اعطای مجوز فعالیت آژانسهای مسافرتی توسط دولت و بدون مشورت با بخش خصوصی و تخصصی گردشگری تصریح کرد: در شرایط فعلی صدور هر مجوز جدیدی کاملا اشتباه بوده و صرفاً شائبه رانتبازی و کلاهبرداری دارد. به گفته این فعال صنفی گردشگری در حال حاضر بالغ بر 5000 آژانس مجوز فعالیت دارند اما اگر بررسی دقیقی صورت پذیرد چیزی در حدود 2000 دفتر فعالیت واقعی ندارند و بقیه دفاتر به نوعی راکد بوده و عملاً فعالیتی ندارند و خواسته ما انجام بازرسیهای دقیق و مستمر توسط دولت و واگذاری موضوع صدور مجوز و در مجموع اقدامات تصدیگرایانه به معنای دقیق کلمه به بخش خصوصی برابر قانون است. وی در انتها خاطرنشان کرد: آژانسهای مسافرتی صرفاً عامل فروش خدمات هستند و هیچ نقشی در تعیین قیمت و یا گران فروشی ندارند و این وظیفه نهادهای نظارتی است که مانع فروش بلیت به قیمت غیرقانونی و گران شوند.
ایجاد شده: 27/مهر/1400 آخرین ویرایش: 27/مهر/1400 اخبار داخلیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، ناسا و آژانس فضایی استرالیا طبق توافق انجام شده، در مأموریت آیندهی سطحنشین رباتیک ماه با هم همکاری میکنند و این کشور یک سطحنورد کوچک را برای آزمودن فناوری بهرهبرداری از منابع ماه تحت برنامهی آرتمیس توسعه خواهد داد. طی همکاری میان این دو آژانس فضایی، استرالیا یک سطحنورد را برای مأموریت تجاری به ماه در سال ۲۰۲۶ خواهد ساخت. این سطحنورد بهعنوان بخشی از حضور استرالیا در برنامهی کاوش ماه آرتمیس (Artemis) به رهبری ناسا اجرایی میشود. این سطحنورد کوچک استرالیایی با وزن بیش از ۲۰ کیلوگرم، سنگپوشههای ماه را برداشته و به سطحنشین منتقل میکند تا در آنجا توسط واحد آزمایش درجا (ISRU) ناسا بررسی شود. سپس ISRU تلاش خواهد کرد تا از ترکیبات آهن و سیلیکون اکسید در سنگپوشه، اکسیژن استخراج کند. مریخنورد پشتکار از جو مریخ اکسیژن تولید کرد ماهنورد بخشی از برنامهی استرالیا با نام «پیشگام» (Trailblazer) است که در سال ۲۰۱۹ تحت برنامهی دولتی «ماه تا مریخ» اعلام شد. دولت استرالیا در طول پنج سال ۱۵۰ میلیون دلار استرالیا (۱۱۰ میلیون دلار آمریکا) به این طرح اختصاص میدهد و طی آن از فناوریهایی که استرالیا در آن مهارت دارد، مانند معدنکاوی و عملیات رباتیک برای کاوش ماه استفاده میکند. «انریکو پالرمو» (Enrico Palermo) رییس آژانس فضایی استرالیا گفت: «استرالیا در خط مقدم فناوری سامانههای رباتیک برای عملیات از راه دور قرار دارد که بهمنظور ایجاد حضور پایدار در ماه و در نهایت پشتیبانی از کاوشهای انسانی در مریخ، بسیار مهم خواهد بود.» طبق اعلام آژانس فضایی استرالیا یک کنسرسیوم به رهبری صنعت از مشاغل و سازمانهای تحقیقاتی استرالیا پروژهای را که «سطحنورد خدمات بنیادین» (Foundation Services Rover) نام گرفته پیش میبرند. این پروژه خدماتی را ارائه خواهد داد که پایه و اساس ایستگاههای دائمی انسان در آینده خواهند بود. همکاری استرالیا در برنامهی کاوش ماه، به توافق سپتامبر ۲۰۱۹ بازمیگردد که این کشور با کمکی ۱۵۰ میلیون دلاری قصد خود را برای مشارکت در برنامهی آرتمیس اعلام کرد. استرالیا همچنین یکی از نخستین کشورهایی بود که در سال ۲۰۲۰ توافقنامهی آرتمیس را امضا کرد. مقامات استرالیایی صنعت فضا و بهطور خاص کاوش ماه را فرصتی برای رشد اقتصادی و نقش این کشور در عرصهی جهانی میدانند. «اسکات موریسون» (Scott Morrison) نخست وزیر این کشور گفت: «این فرصتی باورنکردنی برای استرالیا بهمنظور موفقیت در بخش فضایی بینالمللی محسوب میشود و از اهداف اصلی ما برای ایجاد شغلهای بیشتر در عرصهی فضایی و داشتن سهم بیشتری در این عرصهی رو به رشد اقتصادی است.» «بیل نلسون» (Bill Nelson) مدیر ناسا هم گفت: «این توافقنامه روابط طولانیمدت میان آمریکا و استرالیا در زمینهی کاوشهای فضایی را که با بیش از نیم قرن، سابقهی آن به برنامهی آپولو بازمیگردد، تقویت میکند.» در حالی که ناسا از مشارکت ماهنورد استرالیا استقبال میکند اما تأکید کرد که این مأموریت رباتیک بهعنوان گزینهی اصلی حمل بار ISRU در مأموریت سطحنشین آینده استفاده نخواهد شد. ISRU ابزارهای مخصوص خود را برای جمعآوری سنگپوشه دارد و بدین ترتیب ماهنورد استرالیا راه دوم جمعآوری نمونه را ارائه میدهد و شانس کلی این مأموریت نمایش فناوری را افزایش خواهد داد.
ایجاد شده: 24/مهر/1400 آخرین ویرایش: 24/مهر/1400 اخبار خارجیبه گزارش هتل نیوز " امیر سزاوار " رئیس هیئت مدیره جامعه حرفهای هتل داران خراسان رضوی با بیان اینکه از ابتدای شیوع کرونا تاکنون هتلهای استان ۲ هزارو ۵۰۰ میلیارد تومان خسارت دیده اند، گفت: باتوجه به اینکه بیشتر هتلهای خراسان رضوی در مشهد مستقر هستند، هتل داران این شهر بیشترین خسارت را از شیوع کرونا متحمل شده اند.امیر سزاوار افزود: ضریب اشغال ناچیز هتلها سبب شده است برخی از آنها برای جذب مسافر و تامین هزینههای جاری، اقدام به قیمت شکنی کنند و درنتیجه هزینه اقامت در برخی هتلهای مشهد حتی از هزینه اجاره بهای یک واحد مسکونی هم کمتر باشد.وی ادامه داد: بررسیهای ما نشان میدهد که اکنون نرخ اقامت در هتلهای مشهد بسیار کمتر از نرخ اقامت در سایر جاها مانند کیش، شیراز و اصفهان است. به عنوان نمونه هفته گذشته که چند روز کشور تعطیل بود، نرخ اقامت در هتلهای سایر شهرها زیاد بود، اما در مشهد هتلها با نرخ کمتر از نرخ رسمی خدمات میدادند.وی بیان کرد: با وجود اینکه هتلها ضریب اشغال کمی دارند، هزینههای جاری آنها در ۶ ماه اول امسال افزایش یافته و همین مسئله فشار بر آنها را بیشتر کرده است.سزاوار با بیان اینکه صنعت هتل داری برای احیا نیازمند حمایت است، گفت: در مشهد میلیاردها تومان در بخش هتل داری سرمایه گذاری شده و این بخش فرصتهای شغلی زیادی را برای افراد مختلف فراهم کرده است. بر این اساس انتظار میرود که مسئولان مربوط به منظور جبران خسارتهای واردشده بر این بخش، اقدامات حمایتی جدی را انجام دهند.
ایجاد شده: 18/مهر/1400 آخرین ویرایش: 18/مهر/1400 اخبار داخلیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، در سالهای اخیر، گردشگری فضایی از حالت فانتزی و خیالپردازانه خارج شده و بازار روبهرشدی را وعده میدهد که انتظار میرود تا سال ۲۰۳۰ حداقل به ارزش ۳ میلیارد دلار برسد. در حالی که شرکتهایی مانند اسپیسایکس فناوری موشکهای قابل استفاده مجدد را آزمایش میکنند تا پروازهای فضایی را برای مردم مقرونبهصرفهتر و در دسترستر سازند، سایر شرکتهای خصوصی از جمله ویرجین گلکتیک و بلو ارجین در حال سرمایهگذاری روی گردشگری فضایی خارج از جو هستند تا اهالی زمین را به اصطلاح وارد لبه فضا کنند. انتظار میرود فقط مسافران ثروتمند و محققان در آینده نزدیک به گردشگری فضایی دسترسی داشته باشند اما در بلندمدت میتوان انتظار داشت شهروندان عادی نیز بتوانند از مواهب فناوری بهره ببرند. تکامل فناوری نقش مهمی در اعزام گردشگران بیشتر به فضا دارد و از چند جنبه تأثیرگذار بر روند آینده گردشگری فضایی اثر میگذارد. سفرهای توریستی خارج از جو سفرهای خارج از جو احتمالاً اولین بخش فرعی گردشگری فضایی خواهد بود اما احتمالاً کوتاهمدتترین آنها خواهد بود. با این حال بلو ارجین با حمایت جف بزوس روی سیستم نیوشفرد خود کار میکند. در این سیستم، گردشگران فضایی با استفاده از یک راکت به فضا منتقل میشوند. سپس راکت از کپسول جدا میشود و آنها با چتر نجات به زمین برمیگردند. شرکت ریچارد برانسون یعنی ویرجین گلکتیک نیز متکی به یک «هواپیمای فضایی» است که از یک حامل هوایی جدا شده و با یک موتور موشکی که سرعتش قابل تنظیم است مسافران را از جو خارج میکند. سیستمهای شاتلِ هر دو شرکت طوری طراحی شدهاند که مسافران را به بیش از ۵۰ مایل بالاتر از جو زمین میبرند و این امکان را میدهند تا به مدت چند دقیقه بیوزنی را تجربه کنند. بلو ارجین به تازگی این سفر را امتحان کرده است و ویرجین گلکتیک قرار است در ماه دسامبر این کار را با سفینه اسپیسشیپ-۲ انجام دهد. این پروازهای فضایی کوتاهمدت اولاً فرصتهایی را برای تحقیقات علمی فراهم میکنند و ثانیاً رویای گردشگری فضایی را به معنای حقیقی کلمه تحقق میبخشند. متداول شدن گردشگری فضایی مستلزم وضع قوانین جدید برای رصد فضا از جنبههای مختلف است. با این وجود باید به این نکته توجه داشت که عطف به هزینههای بالا و کوتاهمدت بودن سفرها، نگرانیهایی در مورد کاهش علاقه عمومی به گردشگری فضایی وجود دارد. این امر ممکن است بازار این صنعت را تحتالشعاع قرار دهد زیرا مسافران در انتظار تحولات جدید در این زمینه هستند. اما امید میرود بتوان با این ابزارها، زمینه لازم برای سفرهای تجاری درون زمین مهیا شود. برای مثال این برنامههای فضایی را میتوان با سفرهای هوایی طولانیمدت درون زمین جایگزین کرد. اسپیسایکس اعلام کرده است که قصد دارد از موشک خود برای پرواز ۱۰۰ نفر در سراسر جهان استفاده کند. براساس این روش، پرواز ۱۵ ساعته از نیویورک به شانگهای در ۳۹ دقیقه انجام خواهد شد. به گفته شرکت خدمات مالی و بانکداری یوبیاس «اگر تنها ۵ درصد از میانگین ۱۵۰ میلیون مسافری که در پروازهای ۱۰ ساعته(یا بیش از آن) سفر میکنند، ۲۵۰۰ دلار به ازای هر سفر بپردازند در این صورت ممکن است ۲۰ میلیارد دلار در سال سود به شرکت اسپیسایکس برسد.» در گزارش اخیر یوبیاس آمده است: «گردشگری فضایی همچنین میتواند مقدمه لازم را برای توسعه سفرهای طولانیمدت روی زمین فراهم کند.» سفر به فضا و تعطیلات مداری گردشگری مداری یکی دیگر از اهداف اصلی آژانسهای دولتی و شرکتهای فضایی خصوصی است که اهداف بلندمدت اقامت در ماه و مریخ را در آینده نهچنداندور در سر میپرورانند. برخلاف سفرهای رایج خارج از جو، گردشگری مداری مستلزم باقی ماندن در فضا برای حداقل یک دور چرخش کامل زمین است. شرکتهای بوئینگ، اسپیسایکس و آکسیوم اسپیس در نظر دارند تا از سال آتی شروع به اعزام منظم گردشگران به ایستگاه فضایی بینالمللی با فضاپیماهای تجاری کنند. اسپیسایکس همچنین با شرکت اسپیسادونچرز (Space Adventures) همکاری میکند تا در اواخر سال ۲۰۲۱ یا اوایل سال ۲۰۲۲ چهار گردشگر را برای چند روز به مدار نزدیک زمین اعزام کند. در حالی که روزبهروز، شرکتهای بیشتری گردشگری در فضا را در دستور کار خود قرار میدهند، به نظر میرسد تعطیلات مداری به یک روند محبوب در گردشگری فضایی تبدیل خواهد شد. البته زیرساختهای لازم برای اجرای برنامه تعطیلات مداری، از جمله احداث هتل در مدار زمین یا حتی روی ماه، به دلیل اینکه شرکتهای زیرساخت فضایی هنوز به طور کامل توسعه پیدا نکردهاند در ابتدای راه خود قرار دارد. بخش عمدهای از این زیرساختها در مراحل اولیه باقی مانده است اما ایجاد اقامتگاههایی در مدار نزدیک زمین خیلی دور از دسترس نیست. در یکی از طرحهای مطرحشده انتظار میرود مسافران با استفاده از گرانش زمین در یک بالون پر از هیدروژن با کپسول تحت فشار به فضا بروند. همچنین طراحی یا بازسازی ایستگاه فضایی برای پذیرایی از مهمانان در دستور کار قرار گرفته است. ناسا قصد دارد به طریقی از ایستگاه فضایی بینالمللی برای گردشگری تجاری استفاده کند. ایستگاه آرورا، هتلی لوکس است که قرار است در ازای ۹.۵ میلیون دلار به مدت ۱۲ روز از ۶ مهمان در مدار نزدیک زمین پذیرایی کند. طبیعتاً این رقم بالا است اما کارشناسان پیشبینی میکنند که قیمتها همچون فناوریهای کامپیوتری و تلفن همراه کاهش خواهد یافت. یکی دیگر از گزینههای سفر فضایی، زیستگاههای فضایی قابل توسعهای است که به عنوان هتلهای مداری عمل خواهند کرد. ایستگاه فضایی بادی بیگلو اسپیس یعنی B۳۳۰ یک نمونه از این زیستگاههای فضایی است. با افزایش تقاضا، شرکتهای بیشتری روی این دسته از زیستگاههای بادی سرمایهگذاری خواهند کرد. بیگلو اسپیس همچنین قصد دارد ماژول متصل به ایستگاه فضایی بینالمللی را به عنوان یکی از اولین هتلهای فضایی توسعه دهد. تعطیلات در فضا سرانجام دروازهای برای سکونت در ماه و مریخ تبدیل خواهد شد. شکوفایی صنعت فضا و اقتصاد جهانی شرکتهای خصوصی فضایی به طور اختصاصی در زمینه گردشگری فضایی سرمایهگذاری میکنند و شرکتهایی مانند یوبیاس دسترسی به فضا را برای فرصتهای گستردهتر سرمایهگذاری در نظر میگیرند. به نظر میرسد به تدریج تعداد بیشتری از مهندسان نسل بعدی برای آموزشهای فضایی تعلیم خواهند دید و در نهایت موانع عمومیت یافتن آن را کاهش میدهند که این مسئله باعث افزایش رقابت، کاهش هزینهها و در نهایت امکانپذیر شدن سفرهای فضایی برای شهروندان عادی میشود. البته عوامل ایمنی، راحتی و سلامتی بسیار مهم هستند که باید در نظر گرفته شوند. قبل از سفر گردشگران به فضا، آموزش، غربالگری پزشکی و معافیت از مسئولیت باید مورد بررسی قرار گیرد. همگانیسازی گردشگری فضایی میتواند بر بسیاری از عوامل اجتماعی و اقتصادی روی زمین تأثیر مثبت بگذارد و با ایجاد اشتغال، آموزش شهروندان در مورد فضا، احتمالاً حوزههای مرتبط با آن مانند به کارگیری انرژی خورشیدی نیز بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
ایجاد شده: 16/مهر/1400 آخرین ویرایش: 16/مهر/1400 اخبار خارجیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از Futurism، در حالی که ناسا و اسپیسایکس هنوز با مأموریتهای سرنشیندار به مریخ فاصله دارند، چین هم از هدف خود برای ایجاد پایگاه انسانی در مریخ تا دههی آینده خبر داده است. آکادمی دولتی فناوری پرتابگر چین (CALT) اعلام کرد که برنامههایی برای ایجاد یک پایگاه دائمی انسانی در سطح مریخ دارد. به نوشتهی گلوبال تایمز، «وانگ شیائوجون» (Wang Xiaojun) رییس این آکادمی کنفرانس سراسری کاوشهای فضایی (GLEX 2021) دربارهی رویکرد سه مرحلهای این کشور توضیحاتی ارائه داد. این موضوع نشان میدهد که چین هم به اندازهی ناسا و اسپیسایکس علاقهمند به حضور انسانی در مریخ است و یا دست کم ارزش تبلیغاتی برای چنین مأموریتهایی قائل است. سه گام تا مریخ چین امیدوار است که برنامهی ایجاد پایگاه مریخ را با انجام مأموریت آوردن نمونه و همچنین مأموریتهایی برای یافتن بهترین مکان پایگاه، در اوایل تا میانهی دههی ۲۰۳۰ میلادی آغاز کند. گام بعدی هم یک مأموریت سرنشیندار خواهد بود که شامل فرستادن بستر اولیهی پایگاه مریخی میشود. چین امیدوار است تا با استفاده از انرژی هستهای امکان سفر انسان به مریخ را فراهم کند. بدین ترتیب نخستین مأموریت سرنشیندار چین احتمالا در سال ۲۰۳۳ میلادی انجام خواهد شد و سرانجام این کشور امیدوار است تا در اوایل دههی ۲۰۴۰ یک ناوگان باری بزرگ برای آغاز توسعهی گسترده در سیارهی سرخ ایجاد کند. علاوه بر مأموریت مریخ، وانگ حتی به طرحی با عنوان «نردبان آسمانی» هم اشاره کرد که نوعی آسانسور فضایی محسوب میشود و میتواند تنها با ۴ درصد هزینههای فعلی، بار و خدمه را به ماه ببرد. طرحی که شامل یک نانولولهی کربنی به فضا پیش از پرتاب به سمت ماه است. شاید این ایدهها هماکنون بلندپروازانه بهنظر برسند و شبیه داستانهای علمی-تخیلی باشد اما اگر به مأموریتهای فضایی موفق این کشور در سالهای اخیر، از جمله فرستادن سطحنورد به ماه و مریخ و همچنین ساخت ایستگاه فضایی در مدار زمین توجه کنیم، شاید برای تحقق کاوش انسانی در مریخ هم برنامههای جدی داشته باشد.
ایجاد شده: 7/تیر/1400 آخرین ویرایش: 7/تیر/1400 اخبار خارجیبه گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، نزدیک به یکسال و نیم پس از شیوع ویروس کرونا و تبعات آن بر صنعت گردشگری، ولی تیموری معاون گردشگری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در گفتوگو با «دنیایاقتصاد» برای اولینبار از میزان خسارتهای واردشده بر این صنعت سخن گفت و آن را تا پایان سال ۱۳۹۹ بالغ بر ۳۰ هزار میلیارد تومان اعلام کرد. او همچنین در این گفتوگو از چهار گام دولت در یکسال و نیم گذشته برای احیای نبض سفر خبر داد و آنها را صدور مجوزهای سفرهای اضطراری مانند تجارت، زندگی و باز شدن مرزها برای گردشگران سلامت، چانهزنی برای ورود گردشگران خارجی با تست منفی(که البته محقق نشد) و در نهایت موفقیت در اقناع کمیته امنیتی انتظامیاجتماعی ستاد ملی کرونا برای ورود گردشگران واکسینه شده یا دارای تست منفی دانست. تیموری همچنین درخصوص چرایی ممنوعیتهای سفرهای داخلی با وسیله نقلیه شخصی و در مقابل آن عدمایجاد محدودیت برای وسایل حملونقل عمومی استدلالهایی را مطرح کرد و درباره فعالیتهای انجام شده در مجموعه تحت مدیریتش برای دوره پساکرونا توضیحاتی داد. از دغدغههای فعالان حوزه گردشگری این روزها تصاحب بازار گردشگری ورودی ایران توسط کشورهای همسایه با ممنوعیت سفر توریستهای خارجی به کشور است. آنها میگویند با توجه به اینکه این گردشگران واکسن دریافت کرده و تست منفی هم دارند، چرا نمیتوانند به ایران سفر کنند؟ باید ابتدا به این نکته اشاره کرد که نهتنها ایران بلکه تمام کشورهای دنیا با بروز پاندمی و شیوع ویروس کرونا در یک شرایط فوقالعاده قرار گرفتهاند که کسبوکارها هم از آن متاثر شده است، از اینرو ما طبیعتا نمیتوانیم همان رفتاری را که پیش از کرونا داشتیم ادامه دهیم. ویروس کرونا باعث شد برای اولینبار در صنعت گردشگری تمام ایرلاینها در جهان زمینگیر و متحمل خسارتهای سنگین شوند. اگر تا پیش از شیوع این ویروس در دنیا مباحثی مانند جهانی شدن و برداشته شدن مرزها مطرح میشد با پاندمی کشورها در سطح گستردهای موانعی را برای ورود و خروج اتباع خود گذاشته و بهشدت از مرزهای خود مراقبت میکردند و همین امر رفتوآمدها را با اختلال مواجه کرد. گردشگری صنعتی است که بیش از سایر کسبوکارها از شیوع این ویروس آسیب دید، اگر در برخی مشاغل نیاز به جابهجایی نبود و میشد با فناوری آنها را انجام داد، توریسم به عنوان صنعتی انسانمحور که مبتنی بر تعاملات انسانی و جابهجایی است، نمیتوانست به روال سابق خود باقی بماند، زیرا هرگونه جابهجایی به امری خطرآور بدل شد که متخصصان تاکید داشتند باید آن را محدود و بهشدت کنترل کرد. همین موضوع در یکسال و نیم گذشته سبب بسته یا محدود شدن ۸۵ درصد مقاصد گردشگری شد و معدود مناطقی هم با مجموعهای از پروتکلها با حساسیتهای فراوان گردشگر داشتند. بنابراین زمانی که درباره ایران و چالشهای پیش روی آن صحبت میکنیم آن را باید در مجموعه مشکلات پیش روی این صنعت در عرصه جهانی در نظر بگیریم. با اعلام شیوع کرونا در ایران در اسفند سال ۱۳۹۸ براساس مصوبه ستاد ملی کرونا بلافاصله مرزها بسته و رفتوآمد اتباع خارجی هم ممنوع شد. البته بعد از مدتی برای موارد اضطراری مجوزهایی صادر شد تا کسانی که برای تجارت، زندگی یا برنامههایی که با تایید و تصویب ستاد ملی کرونا همراه بود بتوانند سفر کنند که آنها نیز اقسامی ازگردشگری است. ما در دوره شیوع کرونا بهدنبال پیگیری این موضوع هستیم تا بتوانیم محدودیتها را در این حوزه کاهش دهیم و با ملاحظه تجربههای جهانی بهویژه کشورهای اطراف دفاعیههای خود را به ستاد ملی کرونا ارائه دادهایم. (در این مدت شاهد بروز و جهشهای متوالی ویروس کرونا با منشأ کشورهایی مانند چین، انگلیس، هند و... بودهایم و همین موضوع باعث سختگیری در ترددهای بینمرزی شد). در رایزنیهایی که با وزارت امورخارجه، وزارت بهداشت، وزارت راهوشهرسازی و دستگاههایی که در موضوع ورود گردشگران مسوولیت داشتند، انجام دادیم این ممنوعیت مطلق تعدیل شد و موفق شدیم در گام اول برای کسانی که به شکل انفرادی برای تجارت و سایر مشاغل وارد کشور میشدند مجوزهای لازم را بگیریم. به این ترتیب برای چنین افرادی همکاران ما میتوانستند بلیت تهیه کرده و هتل رزرو کنند. در گام بعدی ما برای حوزه گردشگری سلامت وارد رایزنی شدیم و نظر موافق ستاد را کسب کردیم. ایران یک مقصد جذاب برای توریستهای سلامت است. پیش از کرونا برخی گردشگران این حوزه با پزشکان ایرانی وارد فرآیند درمان شده بودند و نمیتوانستند آن را یکباره متوقف کنند، نمونه آن یک بیمار مبتلا به سرطان که باید دو هفته یکبار شیمی درمانی شده یا معالجات خود را پیگیری کند. صدور مجوز برای ادامه کار گردشگری سلامت باعث شد ۲۷۰ آژانس ما در این حوزه مشغول بهکار بمانند و هر آژانس هم میتوانست ۶۰ گردشگر وارد ایران کند. البته بخشی از گردشگران سلامت بیماران هستند و بخش دیگر آن همراهانشان. بنابراین همانطور که ملاحظه میکنید در همین دوره پاندمی و کرونا که صدور ویزای توریستی ممنوع بود در دو قالب گردشگران تجاری و سلامت ما شاهد ورود توریستها به ایران بودیم که خدمات مناسبی هم به آنها داده شد. از سوی دیگر ما با این هدف که چراغ بنگاههای ما خاموش نشود دو بار در کمیتههای تخصصی درخواست کردیم که سفرهای ورودی به ایران با رعایت پروتکلها و تحت نظارت آژانسها دوباره برقرار شود که متاسفانه تایید نشد. چرا زمانی که گردشگرانی واکسن دریافت کرده و تست منفی هم دارند نمیتوانند به ایران سفر کنند؟ واکسن کرونا یک مساله جدید است که به یکی، دو ماه اخیر بازمیگردد. تا پیش از این فقدان واکسن باعث ترس و هراس از ورود گردشگرانی میشد که میتوانستند انواع جدید ویروس را به کشور وارد کنند. در همین راستا بود که ما هم تمرکزمان را روی سفرهای داخلی گذاشتیم تا بتوانیم مجوزهای لازم را برای آنها دریافت کنیم و نمونهاش تعطیلات نوروز ۱۴۰۰ بود که دیدید چقدر ما را به حاشیه بردند. بعد از تعطیلات ما روی فاز بعدی متمرکز شدیم تا از ستاد ملی کرونا مجوزهای لازم را برای ورود توریستهای خارجی بگیریم، با واکسینه شدن شهروندان در برخی کشورها، استدلال ما هم در ستاد این بود که بخشی از شهروندان کشورهای مختلف واکسینه شده و میتوانند سفر کنند. البته فراموش نکنید مساله پاسپورت واکسن همچنان یک بحث جدید است و در اتحادیه اروپا هم این شیوه از گردشگری از ابتدای تابستان آن هم برای کشورهای عضو منطقه شینگن اجرا میشود. بنابراین ما همزمان با باز شدن مرزهای کشورها برای شهروندانی که واکسن دریافت کرده یا تست منفی دارند مذاکراتی را با وزارتخارجه، ستاد ملی کرونا و... داشتیم که در نهایت آنها مجاب شدند آرام آرام و با رعایت پروتکلها فضا برای ورود این گردشگران باز شود. همین هفته گذشته هم در کمیته امنیتی انتظامیاجتماعی ستاد ملی کرونا دستورالعمل مربوط به ورود و خروج گردشگران خارجی به تصویب رسید که به ستاد ملی کرونا میرود و بعید است مشکلی داشته باشد. در این صورت با رعایت پروتکلهای خاص و یکسری شرایط نظیر تست کرونا و واکسن ورود این گردشگران آزاد میشود. البته مبنای اصلی درباره سفر به ایران تست منفی کرونا است و بهنظر میرسد ما همزمان با اولین مقاصد دنیا بازگشایی مرزها را خواهیم داشت. یکی از انتقادهایی که به وزارت متبوع شما وارد میشود این است که در سایر کشورها در دوره پاندمی تاکید روی گردشگری داخلی قرار گرفت، درحالیکه در ایران برنامه روشنی برای این حوزه وجود نداشت و گردشگری داخلی هم به محاق رفت و دستاندرکاران این حوزه دچار خسارت شدند. آیا این نقد را به مجموعه تحت مدیریتتان وارد میدانید؟ من مخالف این نقد هستم و با دلیل و سند میگویم اینطور نیست. ما از ابتدای اردیبهشت ۱۳۹۹ سفرهایمان را شروع کردیم و تنها در دو ماه اول یعنی در اسفند ۱۳۹۸ و فروردین ۱۳۹۹ که ابتدای ورود کرونا به ایران بود شاهد رکود بیشتر در این حوزه بودیم. در شهریور ۱۳۹۹ حتی ما با پیک گردشگری مواجه بودیم، بنابراین مشابه سایر کشورها، گردشگری داخلی در ایران هم رونق داشت. ممکن است بهواسطه حساسیتهای بیشتر مردم تعداد سفرها کاهش پیدا کرده باشد و مسوولان وزارت بهداشت در برهههایی با ظهور موجهای کرونا موانعی را برای سفرهای انبوه در نظر بگیرند اما این به معنای ممنوعیت کامل سفر نبوده است. در هیچ کشوری هم صنعت توریسم رونق پیش از کرونا را ندارد و میتوانم بگویم اتفاقا ما خیلی زود جریان سفر داخلی را شروع کردیم و عدهای هم بابت این موضوع از ما انتقاد میکنند. ما در فروردین ۱۳۹۹ پروتکلها و دستورالعملهای مرتبط با تاسیسات گردشگری، تورها و راهنمایان را تهیه کرده و در ستاد ملی کرونا به تصویب رساندیم. پس از تصویب و ابلاغ، دورههای آموزشی برای فعالان گردشگری اجرا شد زیرا نهتنها راهنمایان و سایر دستاندرکاران در معرض این ویروس هستند بلکه آنها میتوانند مشتریان خود را هم مبتلا کنند، در این راستا ما به آنها آموزش دادیم که چطور هم از خودشان و هم از دیگران در برابر این ویروس حفاظت کنند. علاوه بر اینها ما توانستیم با استدلالهایی که داشتیم گردشگری را از گروه سوم مشاغل که حتی با زرد شدن یک مقصد، کسبوکارهای گردشگری در آن تعطیل میشد، به گروه اول بیاوریم. یعنی همانطور که داروخانه و سوپرمارکت و نانوایی باز است، هتلها، اقامتگاهها و سایر مراکز گردشگری هم باز بودند. شما از باز بودن هتلها و اقامتگاهها صحبت میکنید اما زمانی که با منع تردد مواجه میشویم عملا کسی نیست که بخواهد از خدمات هتل یا اقامتگاه استفاده کند. در زمان اعمال محدودیتها، حملونقلهای عمومی انجام میشود و گردشگرانی که با تور یا وسایل حملونقل عمومی سفر میکنند میتوانند از این مراکز استفاده کنند. اتفاقا اصل مشتریهای ما از این طریق هستند. زیرا اغلب کسانی که به شکل انفرادی سفر میکنند محل اقامتشان یا چادر است، یا منزل اقوام یا پارک و مدرسه. اما زمانی که گردشگر از طریق تور و دفاتر خدمات مسافرتی اقدام میکند محل اقامتش هم یک مکان رسمی است. پیش از کرونا هم که بخش اعظم مردم در تعطیلات سفر میکردند ضریب اشغال هتلهای ما به ۵۰ درصد میرسید بهواسطه اینکه مردم اماکنی مانند پارک و مدرسه و منزل اقوام را ترجیح میدادند، بنابراین با محدودیت سفرهای انفرادی، تورهای گردشگری مورد اقبال بیشتری قرار میگیرند. آیا در واقعیت هم در زمان اعمال محدودیتهای سفر تورها با استقبال بیشتری مواجه شدند؟ آیا در عمل شاهد نبودیم که وسایل حملونقل عمومی پروتکلها را رعایت نکرده و رزروهای انجام شده اقامتگاهها و هتلها هم با بسته شدن جادهها به روی سفرهای انفرادی کنسل شدند؟ من بهعنوان متولی گردشگری باید به فکر همکارانم باشم. از نظر من سفری قابل نظارت است که در زنجیره تامین خدمات رسمی ما جریان داشته باشد. در این زنجیره آژانس مکلف است برای هر تور یک راهنما داشته و برای اقامت یک محل رسمی در نظر بگیرد. ما در معاونت گردشگری بهدنبال توسعه چنین سفرهایی بودیم و برای آنها هم مجوزهای لازم را گرفتیم. در نظر داشته باشید در این شرایط شما اگر سفر را آزاد هم بگذارید بسیاری ترجیح میدهند مسافرت نکنند چون از ابتلا به کرونا میترسند و نمیخواهند بیمار شوند. از همین روست که ما دنبال سفر برنامهریزیشده هستیم و سفرهای انبوه در داخل زنجیره تامین خدمات اصلی ما نمیگنجند. این سفرها تنها باعث مشکلاتی پیشروی این صنعت میشوند، در مقابل ما باید از سرمایهگذاریهای رسمی حمایت کنیم. درحالحاضر همچنان درحال متقاعدسازی مسافران هستیم که آنها به این زنجیره خدمات ایمن که در آنها پروتکلها رعایت میشود تمایل نشان دهند. درباره عدم رعایت پروتکل در وسایل حملونقل عمومی که گفتید ما هم آن را قبول داریم اما در ستاد ملی کرونا حجم سفرها را در نظر میگیرند. اینکه تعداد کسانی که با وسیله شخصی سفر میکنند چند نفر هستند و کسانی که از این وسایل استفاده میکنند چند نفر! از نظر آنها زمانی که محدودیتهای سفر ایجاد میشود تعداد کمتری مسافرت میکنند. ما در این راستا دنبال این بودیم که منافع بخش گردشگری لحاظ شود و از این رو توانستیم آنها را متقاعد کنیم تا در این ایام مراکز گردشگری باز بمانند. اینکه در این دوره کمتر تاسیسات گردشگری منفعت بردند طبیعی است زیرا بالاخره مردم بهواسطه شیوع این ویروس نگرانیهای جدی دارند و از طرف دیگر هم مسوولان مدام تاکید دارند که مردم سفر نروند. علاوه بر آن تا پیش از شیوع کرونا فرهنگ سفر گروهی ما عموما مرتبط با سفرهای خارج از کشور بود و سفرهای داخلی معمولا از طریق انفرادی انجام میشد، کرونا باعث شد با ایجاد محدودیتها با توسعه سفرهای گروهی مواجه باشیم. از این روست که من موافق نیستم سفرهای داخلی در ایران برخلاف دنیا توسعه نداشته، میتوان اینطور گفت که ما به سمت تورهای برنامهریزیشده رفتهایم و ایجاد محدودیتها هم تنها منحصر به ایران نیست، در ترکیه کشور همسایهمان در مواردی شاهد تعطیلی تمام مراکز در ایام پیک شیوع ویروس بودیم و ما هم مشابه دیگران تلاش میکنیم این ویروس را کنترل و مدیریت کنیم. آیا برآوردی از خسارتهای وارده به صنعت گردشگری در دوران کرونا وجود دارد؟ چند اقامتگاه، آژانس و... تعطیل و چه تعداد نیروی انسانی در این حوزه تعدیل شده است؟ در آسیا و اقیانوسیه ۸۵ درصد گردشگران بینالمللی کاهش داشته است یعنی اگر پیش از شیوع کرونا ۱۰۰ نفر سفر میکردند این رقم به ۱۵ نفر رسیده است. بنابراین خسارتهای وارده به صنعت گردشگری در ابعاد جهانی است و نگاه ما به این چالش باید در سطح بینالمللی باشد. در ایران هم فعالیتهای حوزه صنعت توریسم کاهش پیدا کرده و همچنین با پروتکل و شرایط ویژهای انجام شد که رکود در کسبوکارهای مرتبط را به همراه داشت. براساس آمارها و مستنداتی که از استانهای مختلف داریم از ابتدای شیوع کرونا تا پایان سال ۱۳۹۹ به این صنعت چیزی حدود ۳۰ هزار میلیارد تومان خسارت وارد شده است. این خسارتها در دو بخش دستهبندی میشوند. یک بخش از آنها به ضررهایی برمیگردد که هتلها، اقامتگاه و... بهواسطه محدودیتهای سفر متحمل شدند. این موضوع بهویژه درباره نوروز ۱۳۹۹ بیشتر بود. به این معنا که هتلدار یا صاحب اقامتگاه موادغذایی برای مسافران خود خریداری کرده بود و با کنسلی تورها و مسافران متضرر شد. علاوه بر آن زمانی که هتل باز است، باید بدون داشتن میهمان، هزینههای مرتبط با آب، برق، سرمایش، گرمایش، نیروی انسانی، فضای سبز و... را بپردازد که تمام اینها برایش ضرر است. بخش دیگر این خسارتها به عدم تحقق عملکرد برمیگردد. در این حالت با فرض داشتن گردشگر و شرایط مشابه پیش از کرونا، یک فعال حوزه کسبوکار توریسم میتوانست درآمدی داشته باشد که با محدودیت سفر و کاهش تعداد گردشگران این درآمد را از دست داده است. در کشور ما مجموع این خسارتها با پرسش از بخشخصوصی به ۳۰ هزار میلیارد تومان رسیده است. اما درباره تعداد بیکاران عدد دقیق را وزارت کار در اختیار دارد. در حوزه گردشگری بهواسطه ماهیت این صنعت برآورد تعداد افرادی که کارشان را از دست دادهاند دشوار است. زیرا ما شاهد حضور شاغلان فصلی در این صنعت هستیم، به عنوان مثال یک هتل ممکن است در زمان معمول ۱۰ کارمند داشته باشد و در نوروز و پیک سفرها به یکباره این عدد به ۵۰ نفر افزایش پیدا کند یا راهنمایان گردشگری که در این دوره تعداد زیادی از آنها با چالشهای شغلی مواجه شدند. همانطور که گفتم در دنیا سفر و گردشگری ۸۵ درصد کاهش داشته و به تبع آن راهنمایان هم با رکود بیسابقهای در کارشان مواجه شدهاند بهویژه در حوزه گردشگری ورودی که بخش بزرگی از راهنمایان ما در این حوزه مشغول بهکار بودند. وزارت گردشگری در این یکسال و نیم چه ایدههایی را برای توسعه گردشگری در دوران پساکرونا پیاده کرده است؟ ما در دوره کرونا با یک وضعیت متناقض روبهرو بودیم. به این ترتیب که درحالیکه میخواستیم سفر با تور را تبلیغ کنیم براساس مصوبات ستاد کرونا نمیتوانستیم سفر را تبلیغ کنیم. در چنین وضعیتی اگر میلیاردی هم با صداوسیما قراردادی بسته میشد آنها نمیتوانستند تور یا سفر را تبلیغ کنند. در این شرایط ما بهدنبال آماده کردن بسترها رفتیم و اینکه محتواهایمان را به سمت دیجیتالی شدن ببریم و در سبک تبلیغاتمان هم بازنگری داشته باشیم. همین موضوع هم باعث شد محتواهای بازاریابی و تبلیغات ما دیجیتالمحور شود و از شبکههای اجتماعی و وبسایتها استفاده کنیم. در این یکسال و نیم دادهها و اطلاعات ما به روز شد و توانستیم کلیپهای ۳۶۰ درجه باکیفیت از ظرفیتهای گردشگریمان تهیه کنیم. همچنین از آنجا که برنامه ما روی توزیع سفر بود، به سمت تنوعبخشی محصولات حرکت کرده و درباره هر کدام از انواع گردشگری مانند گردشگری روستایی، تاریخی، فرهنگی، سلامت و... محتواهایی تهیه شد. در این دوره همچنین آرشیوهای ما به روز شده و از سنتی به دیجیتالی تبدیل شدند. علاوه بر آن تا پیش از این ما یک پرتال اطلاعرسانی گردشگری نداشتیم اما اکنون یک پرتال رسمی پنجزبانه در اختیار داریم و استانهایمان هم پرتال دوزبانه دارند. از اینرو میتوانم در جمعبندی بگویم که ما از این فرصت زمانی برای دقیق کردن اطلاعات خود، تهیه پکیجهای استاندارد برای انواع مشتری اعم از ویآیپی، متوسط و... برنامههای بازاریابی و چگونگی کمک گرفتن از بخشخصوصی استفاده کردیم.
ایجاد شده: 2/تیر/1400 آخرین ویرایش: 2/تیر/1400 اخبار داخلیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از گاردین، بسیاری از افراد استدلال میکنند که گذرنامههای کووید ـ تأییدیههایی که نشان میدهد آیا کسی واکسن زده یا نتیجه تست کرونایش منفی بوده یا به کووید ایمنی دارد ـ راهگشا نیست. ما در آخرین گزارشی که در انجمن سلطنتی لندن منتشر کردهایم، نتیجه گرفتهایم که این گذرنامهها در بعضی موارد میتوانند راهحل معقولی باشند اما فقط اگر با معیارهای مشخصی منطبق باشند. اصل مطلب این است که این گذرنامهها چطور و کجا به کار روند. در مورد سفرهای بینالمللی، که زیرساختهای تست کووید و سیستم «کارت زرد» در حال حاضر به راه افتاده است، گذرنامه کووید اقدامی منطقی به نظر میرسد. دولت بریتانیا نیز گذرنامه کووید را دستکم برای گردهماییهای بزرگ مثل مسابقات ورزشی در دستور کار قرار داده است. اوایل ماه آوریل امسال، وقتی تیم ورزشی «تگزاس رنجرز» در استادیوم بیسبالی که تمام بلیتهایش فروخته شده بود بازی میکرد، ما نگاهی انداختیم به اینکه وقتی درهای استادیومها بدون محدودیت باز میشود چه اتفاقی میافتد: هیچ فاصلهگیری اجتماعیای انجام نشده بود و تعداد کمی از افراد ماسک زده بودند ـ همه این اتفاقات هم در زمانی رخ میداد که ابتلاها اوج گرفته بود و فقط گروه کمی از جمعیت کشور دوز دوم واکسن را دریافت کرده بودند. گذرنامه کووید وقتی میتواند در رویدادهای بزرگ به کار بیاید که در کنار سایر اقدامات همچون تهویه هوا و فاصلهگیری اجتماعی و تست ابتلا و سیستم رهگیری مبتلایان انجام شود. اما در این صورت هم باید معیارهای مشخص ایمنی و ابتلا در مورد آن لحاظ شود. برای اینکه نشان بدهیم آیا کسی به کووید مبتلاست چهار راه وجود دارد: تأییدیه واکسیناسیون یا نتیجه تست PCR، تست تشخیص سریع LFT یا تست آنتیبادی است. ما در گزارشمان نتیجه گرفتیم که فقط تأییدیه واکسیناسیون یا نتیجه تست PCR میتواند معیار مناسبی برای صدور گذرنامه کووید باشد. دلیلش این است که تستهای آنتیبادی معیار معتبری برای ابتلا نیست و تست LFT برای تشخیص ابتلا در افرادی که مبتلا هستند اما میزان کمی از ویروس در بدنشان هست مؤثر نیست. این تست دوم بهخصوص زمانی میتواند نامعتبر باشد که توسط یک متخصص گرفته نشده باشد. دولت بهدرستی خطقرمزهایی را برای خود در نظر گرفته است. تأییدیه واکسن هیچوقت برای خدمات اساسی مثل سوپرمارکتها و حملونقل لازم نیست. ولی ورود به درگاههای غیرضروری ازجمله رستورانها و کافهها جایی است که این معیار را باید در نظر گرفت. نخستوزیر بریتانیا اخیراً گفته است که دیوارهای بین مردم در کسبوکارهای برچیده خواهد شد بدون اینکه بگوید کجا گذرنامههای سلامتی لازم خواهد بود. اما صاحبان کسبوکارها ممکن است احساس کنند حکومت در عوض اینکه دیوارها را بردارد، دارد خودش را بهجای دیوارها مینشاند. هیئت وزیران ممکن است بخشی از مسئولیت اجرای گذرنامه کووید را بر عهده برخی از کسبوکارها بیندازند ولی این کار در مسایل حقوقی و اخلاقی گیر خواهد کرد. برای نمونه، کمیسیون فرصتهای برابر اشتغال در آمریکا اخیراً به کسبوکارها اطلاع داده است که اگر کارمند یا کارگری نتواند بهعلت معلولیت یا عقاید مذهبی واکسن بزند و کسبوکار قادر نباشد اقدام بیشتری برای او بکند، از نظر قانونی مجاز است که آنها را از مجموعه نیروهای کار خود کنار بگذارد. اینها فقط چند مورد از مواردی است که گذرنامههای کووید با آن روبهرو خواهند شد. ضروری است اطمینان حاصل شود از اینکه گذرنامه کووید نابرابری را ایجاد نمیکند یا آن را وخیمتر نمیسازد، بهویژه در بین کسانی که شاید برای تستدادن یا واکسیناسیون تعلل میکنند. این گذرنامهها سؤالاتی را نیز از فناوریای که به کار میبرند و ابعاد دادهای که جمع میکنند به وجود میآورند. آیا این گذرنامهها در امتداد ابزارهای مختلف و اپلیکیشن وزارت بهداشت کار میکنند؟ چطور میشود از جعل گذرنامه کووید جلوگیری کرد؟ و این گذرنامهها چطور میتوانند تضمین کنند که دادههای افراد امن میماند؟ دولت نیز باید روشن سازد که آیا مایل است این گذرنامهها طلیعه تولد نظام بهداشت دیجیتال باشد یا اینکه مثل آنچه در کشورهایی مثل دانمارک اعمال شده، تأییدیههای کووید فقط گذرنامههایی است که بهزودی اطلاعات آن پاک خواهد شد. همه اینها سؤالاتی است که بهروشنی باید به آنها پاسخ داده شود. تأییدیههای کووید میتواند به اطمینان جوامع از سلامتی مردم بیفزاید اما فقط وقتی که آنها معیارهای لازم را رعایت کرده باشند. دو نوع گذرنامه واکسیناسیون ویروس کرونا در بریتانیا اولین کمپین ایمنسازی دستهجمعی در جهان برای محافظت در برابر کووید ـ 19 با استفاده از واکسنهایی است که در پاسخ به دنیاگیری کووید-۱۹ در بریتانیا ساخته شدهاست. واکسیناسیون از ۸ دسامبر ۲۰۲۰ آغاز شد. این دو واکسن که در حال حاضر استفاده میشود با مشارکت فایزر و بیوانتک (واکسن فایزر ـ بیوانتک) و دانشگاه آکسفورد و آسترازنکا (واکسن آکسفورد ـ آسترازنکا) ساخته شده است. سومین مورد تأیید شده اما هنوز اجرایی نشده توسط مدرنا (واکسن مدرنا) ساخته شد. تا تاریخ ۷ فوریه ۲۰۲۱، پنج واکسن دیگر کووید ـ 19 بهسفارش این برنامه در مراحل مختلف توسعه وجود دارد. در این برنامه براساس سن، مرحله یک از عرضه آسیبپذیرترین افراد است. دریافت دوزهای دوم به تأخیر انداخته شد تا افراد بیشتری بتوانند اولین دوز خود را دریافت کنند. هدف برای دادن هر دوز به ۱۵ میلیون نفر در چهار گروه اولویت اول تا اواسط فوریه ۲۰۲۱ اعلام شد و در ۱۴ فوریه این امر محقق شد. تا ۱۵ آوریل به پنج گروه بعدی واکسن داده شد، به این معنی که در آن زمان ۳۲ میلیون دوز تجویز شد. محل واکسیناسیون شامل اقدامات پزشک عمومی، خانههای مراقبت و داروخانهها و همچنین بیمارستانها است. باید گفت که دولت در بحث درباره اینکه در این همهمه کووید چه چیزی خوب است یا نه، گذرنامه سلامتی یا گذرنامه واکسن را هم در مقام یک راهکار ارایه کرده و بحث درباره آن بالا گرفته است. طبیعی است که مثل هر بحث دیگری، بخشی از مردم با آن موافقاند و برخی مخالفاند. تأییدیههایی که به مردم اجازه میدهد وارد مکانهای شلوغی شوند که احتمال ابتلای آنها به کووید زیاد است، میتواند به دو صورت صادر شود: گذرنامه کووید که نشان میدهد نتیجه تست اخیر کرونای فرد چه بوده و گذرنامه واکسن که نشان میدهد فرد واکسن زده است. بیاییم روی گدرنامه واکسن متمرکز شویم. اول یک تمایز اساسی را در نظر بگیریم: یک دنیا تفاوت هست بین نیاز به واکسنی که برای فعالیتهایی که بهنظر اساسی نمیآیند زده میشود و نیاز به واکسنی که برای انجام فعالیتهای روزمره لازم و اساسی است. در مورد اول، واکسیناسیون یک امر انتخابی است اما در مورد دوم، واکسن زدن یک اقدام بهشدت واجب است. وقتی افراد میبینند که واکسن یک امر ضروری برای انجام فعالیتهیا اجتماعی روزمره است (رفتن به کافه، یا حتی رفتن به سر کار) دو پیامد برایشان پیش میآید: آنهایی که واکسن نمیزنند، عملاً از جامعه حذف میشوند. آنها این حذف اجباری از جامعه را به این چشم میبینند که دارند کنترل میشوند و مجبورشان میکنند که واکسن بزنند. واکسیناسیون میتواند کاری قلمداد شود که توسط مردم و برای مردم انجام میشود. در عوض، واکسن میتواند چیزی باشد که از یک نهاد خارجی بر مردم تحمیل میشود ـ و بنابراین مقامات سیاسی و همچنین بهداشتی با انجام آن و در چشم مردم در نقش یک «دیگری» ظاهر شوند. تمام این مسایل میتواند در مردم خشم ایجاد کند و مردم را به این نقطه برساند که با نرفتن زیر بار واکسن دوباره استقلال و خودمختاریشان را به دست آورند. این خودش به اندازه کافی بد است ولی وقتی که مثل یک شکاف بین افرادی که واکسن زدهاند و آنهایی که واکسن نزدهاند رفتار کند، سنگ مشکلات در چاهی میافتد که بیرونآوردن آن کار بسیار دشواری خواهد بود. این شکاف هم تصادفی نیست: بهروشنی نمودار شکاف اجتماعی موجود است. در بریتانیا، کسانی که رابطه بدتری با مقامات دارند، نرخ واکسیناسیون کمتری هم دارند. افزایش فقر رابطه محکمی با کاهش واکسیناسیون دارد. اقلیتهای قومی، بهخصوص سیاهپوستان، نگرانیهای بیشتری بابت واکسنهای کووید دارند. آنها تجربه تاریخی دردناکی که داشتهاند، باید متقاعد شوند که واکسن بهنفع آنها و برای رفاه و سلامتی آنها عرضه شده است، نه برای کنترل آنها. گذرنامههای سلامتی میتواند اهمیت واکسن را تحتالشعاع قرار دهد و نگرانیهایی را به وجود بیاورد که اقلیتهای قومی براساس تجربه تاریخی خود در زدن آن تأمل و تعلل کنند. آنها همچنین روایت افراد هوادار جنبشهای ضد واکسن را پیش میبرند، جنبشهایی که هوادارانشان میگویند در واکسیناسیون بیش از آنکه سلامتی مطرح باشد، بحث کنترل افراد اهمیت دارد. زدن واکسن توسط اکثریت جامعه یک امر مهم و حیاتی است و برای اینکه بیماری کنترل شود باید بخش اعظمی از مردم آن را زده باشند اما چنین روایتهایی از واکسن که تعداد چشمگیری از افراد را بدبین میکند و از سیاستهای رسمی دور میکند، باعث میشود خیلی از آنها در مقابل واکسن زدن مقاومت یا تعلل کنند و در نتیجه فوریت درمان بیماری با واکسن تحت تأثیر قرار بگیرد. بیعدالتی در واکسیناسیون بهاضافه گذرنامه واکسن به نژادپرستی واکسن تعبیر میشود. به همین علت است که ما باید فوراً کیتهای این گذرنامههای واکسن را کنار بگذاریم و در عوض، تجربیات سلامت عمومی که سالهاست به آن رسیدهایم: سلامت وابسته است به همکاری پایدار جامعه. گذرنامههای واکسن هم سلامت فیزیکی و هم سلامت جامعه ما را به خطر میاندازد.
ایجاد شده: 29/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 29/خرداد/1400 اخبار خارجیبه گزارش هنل نیوز، ابتدای اسفند ۱۳۹۸ هیچکس گمان نمیکرد اپیدمی و شیوع کرونا چنین دامنهدار و طولانی باشد، از این رو صاحبان هتلها گرچه ناچار به بازپرداخت هزینههای رزرو مسافرانی که برای تعطیلات نوروز برنامهریزی کرده بودند شدند اما امید داشتند چند ماه بعد بتوانند خسارتهای عید ۹۹ را جبران کنند. این درحالی بود که به گفته جمشید حمزهزاده رئیس جامعه هتلداران تا پایان این سال ضریب اشغال هتلها همچنان در حد ۵ و ۱۰ درصد باقی ماند تا به گفته او از زمان شیوع کرونا تا نوروز ۱۴۰۰ ضرر و زیان وارده به این صنعت به رقم ۱۵ هزار میلیارد تومان برسد. او میگوید: این رقم با گذشت دو و نیم ماه از سال جدید با یک افزایش دو هزار و ۵۰۰ میلیارد تومانی به ۱۷ میلیارد و ۵۰۰ میلیارد تومان رسیده است. حمزهزاده میافزاید: هتلها در دوران کرونا به ظاهر باز هستند و این صنعت پویا بهنظر میرسد اما در واقعیت هتلها ماههاست تعطیل شدهاند. هتلداری که با ضریب اشغال ۵ تا ۱۰ درصد کار میکند اگر کارش را تعطیل کند ضرر و زیان کمتری را متقبل میشود اما آنها با امید به آینده با وجود خسارتهای روزانه کسبوکارشان را تعطیل نکردهاند. او در اینباره که چه تعداد هتل در این دوره تعطیل شدهاند به فقدان آمار اشاره و عنوان میکند: با وجود نداشتن آمار مدون و مستند، مشاهدات ما حکایت از آن دارد که در خراسان رضوی هتلداران بیش از سایر استانها دچار ضرر و زیان شدهاند. نایبرئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی مشهد هم پیشتر گفته بود که در مشهد به عنوان یکی از قطبهای گردشگری کشور هتلها با همان ظرفیت ۵ تا ۱۰ درصد فعالیت کرده و با افت رزرو خسارتهای زیادی به این صنعت وارد شده است. به گفته مژگان ثابت تیموری چنین وضعیتی باعث شده در این شهر آژانسهای مسافرتی هم با کمبود قابلتوجه تقاضا مواجه شده و از ۲۰ هزار کارمندی که در آژانسهای این شهر کار میکردند ۹۰ درصد از این شغل خارج شده و تنها ۱۰ درصد در آژانسها مشغول به کار هستند. علاوه بر آن در مشهد ۴۰۰ راهنمای گردشگری فعالیت میکردند که اغلب آنها نیز از این شغل خارج شده و بالاترین نرخ بیکاری را در گردشگری این شهر به خود اختصاص دادهاند. حمزهزاده در اینباره که بستههای حمایتی که برای بقای صنعت هتلداری ارائه شدند، چقدر کارآیی دارند، میگوید: ما دو بسته حمایتی داشتیم که بیش از پیش به چالشهای پیش روی هتلداران افزوده است. در یکی از آنها موضوع امهال مالیاتی مطرح شده بود و براساس آن هتلداران میتوانستند مالیات خود را بهصورت اقساط بپردازند اما زمانی که صاحبان هتلها برای مفاصا حساب مراجعه کردند متوجه شدند که مشمول ۱۰ درصد جریمه شدهاند. این موضوع در مورد بیمه کارکنان هم اتفاق افتاد و آنها مشمول دو درصد جریمه شدند. علاوه بر این در موضوع حاملهای انرژی هم سازمانهای درگیر کوچکترین توجهی به وضعیت صنعت گردشگری نداشتند و در مواردی سختگیریها برای ما بیشتر شد. به این ترتیب اگر پیشتر صاحبان هتل میتوانستند هزینه برق را با یک ماه تاخیر بپردازند حال با سه روز تاخیر برق مجموعهشان قطع میشود. رئیس جامعه هتلداران درباره وامی که مشمول هتلداران میشد هم به سود ۱۲ درصدی این وام اشاره کرده و میافزاید: با رکود قابلتوجهی که در صنعت توریسم مواجهیم این وام مورد استقبال صاحبان هتل قرار نگرفت. او از دیگر معضلهای این روزهای هتلداران را چالش قطعی برق میداند و میگوید: به هتلداران هشدار داده شده که باید مصرف برقشان را به حداقل برسانند در غیراینصورت هزینههایشان تصاعدی محاسبه خواهد شد. این هشدار درحالی صورت میگیرد که هتلدار نمیتواند مثلا روشنایی هتل یا راهروها را خاموش بگذارد. کدام هتل سه، چهار یا پنج ستاره لابی تاریک و خاموش دارد، لامپهای طبقات هم باید روشن باشد و سیستم سرمایشی کار کند، هتلدار موظف است حتی با وجود تعداد محدود مسافر همه این موارد را لحاظ کند و در مقابل متولیان بدون در نظر گرفتن چنین ملزوماتی به هتلدارانی که بیش از یکسال است متحمل خسارتهای فراوان شدهاند هشدار میدهند. حمزهزاده درباره تاثیر ممنوعیت سفرهای داخلی بر صنعت هتلداری عنوان میکند: اگر این سفرها با رعایت پروتکلها برقرار بود هتلها میتوانستند بخشی از زیانهای خود را جبران کنند،در مقابل شاهد بودیم که ممنوعیتها، باعث شده ضریب اشغال و درآمد هتلها بهشدت کاهش پیدا کند. نمونه اخیر آن به تعطیلات خرداد بازمیگردد که هتلها از سوی مسافران رزرو شده بودند و با اعلام محدودیت سفر از سوی مسوولان، همه این رزروها کنسل و ضربهای دیگر به پیکر نحیف این صنعت زده شد. منبع : دنیای اقتصاد
ایجاد شده: 23/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 23/خرداد/1400 اخبار داخلیبه گزارش هتل نیوز ، مرزهای کشور از اسفندماه سال ٩۸ روی ورود گردشگران خارجی بسته شدهاست. سال گذشته، وزارت بهداشت، شرایطی را برای ورود توریستها به ایران اعلام كرد كه شامل داشتن گواهی سلامت به زبان انگلیسی و تست كووید ۱۹ (PCR) ٩۶ ساعت قبل از سفر به ایران بود. با این حال وزارت گردشگری تلاش كرد تا پروتكل جداگانهای برای حضور گردشگران خارجی در ایران تدوین كند و در مردادماه سال گذشته، روابط عمومی این وزارتخانه اعلام كرد:«پیشنویس پروتكل ورود گردشگران بینالمللی به كشور پس از تأیید نهایی ارگانهای فرابخشی مرتبط این هفته، برای ورود به مرحله اجرا و عملیاتی شدن، به ستاد ملی مقابله با كرونا ارسال میشود. با توجه به اینكه در چند ماه گذشته تهیه پروتكل ورود گردشگران بینالمللی با حضور مستمر معاون گردشگری كشور و مسئولان ارشد نهادهای فرابخشی مرتبط در دستور كار قرار گرفته بود، بنابراین طبق آخرین نشست تصمیم بر آن شدهاست تا پس از تأیید نهایی نمایندگان، متن نهاییشده پروتكل در ستاد ملی مقابله با كرونا مصوب و پس از آن به شكل رسمی و از طریق مجاری ذیربط در كشورهای مختلف اطلاعرسانی شود.» اكنون با نزدیكشدن به یك سالگی وعده تدوین پروتكل ورود گردشگران بینالمللی به ایران، هنوز زمان مشخصی برای رونمایی و ابلاغ آن پروتكل مشخص نشده، از سوی دیگر در طول سال گذشته، ویروس كرونا بارها جهش داشتهاست و گونههای جهشیافته این بیماری، همهگیری و كشندگی بیشتری از خود نشان میدهند. اكنون آغاز صدور ویزا برای گردشگران خارجی، میتواند زمینه را برای ورود نمونههای جهشیافته این ویروس كرونا به ایران را تسهیل كند! موضوعی كه وزارت میراث فرهنگی هنوز راهكاری برای جلوگیری از بروز آن ارائه ندادهاست
ایجاد شده: 22/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 22/خرداد/1400 اخبار داخلیبه گزارش هتل نیوز ، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی جمهوری اسلامی ایران و آژانس فدرال گردشگری روسیه، این برنامه را با هدف اجرای مفاد «موافقتنامه میان دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت فدراسیون روسیه در زمینه لغو روادید سفرهای گروهی شهروندان جمهوری اسلامی ایران و شهروندان فدراسیون روسیه» منعقد شده در تاریخ ۸ فروردین ۱۳۹۶ برای دوره زمانی ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳ امضا کردند. توسعه همکاریهای بلند مدت سودآور متقابل میان شرکتهای گردشگری جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه، توسعه همکاریهای درون منطقهای در حوزه گردشگری، تبادل اطلاعات مربوط به ارزیابی میزان پیشرفت در اجرای موافقتنامه و نیز تبادل منظم اطلاعات مربوط به امنیت گردشگران در قلمرو دو کشور از جمله بندهای این موافقتنامه است. دو کشور متعهد شدند به منظور صدور روادید گروهی، فهرست شرکتهای گردشگری معتبر را که در چارچوب موافقتنامه حق فعالیت دارند، با ذکر نام نهادهای هماهنگ کننده، شماره ثبت این شرکتها، اطلاعات تماس و همچنین نمونه مهرهای نهادهای هماهنگکننده و شرکتهای گردشگری را سالیانه با یکدیگر مبادله کنند. این موافقتنامه یک معاهده بینالمللی محسوب نشده و برای هیچ یک از طرفها تعهد و حقی را که براساس قوانین بینالمللی باشد ایجاد نمیکند و اجرای آن میبایست مطابق با مقررات دو کشور صورت پذیرد. هر گونه اختلاف ناشی از اجرا یا تفسیر این برنامه اجرایی، با مذاکره میان طرفین، از طریق مجاری دیپلماتیک، حل و فصل خواهد شد. این برنامه از تاریخ اجرای «موافقتنامه میان دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت فدراسیون روسیه در زمینه لغو روادید سفرهای گروهی شهروندان جمهوری اسلامی ایران و شهروندان فدراسیون روسیه» منعقده در تاریخ ۸ فروردین ۱۳۹۶ شمسی، ۲۸ مارس ۲۰۱۷ میلادی، تا تاریخ ۳۱ دسامبر سال ۲۰۲۳ میلادی قابل اجرا است. " زارینا دوگوزووا " رئیس آژانس فدرال جهانگردی روسیه، بعد از امضای سند برنامه اقدام مشترک لغو روادید گروهی میان تهران-مسکو در گفت و گوی مطبوعاتی به همراه «علیاصغر مونسان» وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی جمهوری اسلامی تصریح کرد: لغو روادید باعث می شود که حجم زیادی از گردشگران روسی و ایرانی به داخل دو کشور تردد کنند که علاوه بر اینکه باعث شناخت و اشنایی با فرهنگ های غنی هم می شوند به تقویت بیشتر روابط دوستانه دو کشور خواهد انجامید. وی گفت: بر همین اساس هم ما هم طرف ایرانی گردهمایی ها، برنامه های آمادگی و دوره های آموزشی برای میزبانی از گردشگران برگزار کرده ایم تا گردشگران دو کشور بتوانند علاوه بر تردد راحت، از اقامت و سفر خوبی برخوردار شوند. رئیس آژانس فدرال جهانگردی روسیه اظهار داشــت: ما شرایطی را فراهم کرده ایم و خواهیم کرد که گردشگران مسلمان ایرانی اقامت خوبی را در روسیه داشته باشند و مثل خانه خود احساس راحتی کنند. وی افزود: صنعت توریسم باعث می شود مردم کشورهای ما بتوانند درباره فرهنک و تمدن همدیگر بیشتر آشنا شوند، از این رو گردشگران روسی به ایران سفر می کنند و با کشور شما بیشتر اشنا می شوند. وی گفت: تنها باید منتظر از بین رفتن شرایط کرونایی باشیم تا گردشگران دو کشور بتوانند بر اساس طرح لغو روادید گروهی به ایران و روسیه سفر کنند. خانم «زارینا دوگوزووا» تصریح کرد: در این مدت هم ما و هم همکاران ایرانی روی این طرح کار خواهیم کرد و نتایج را برای اجرای بهتر گردشگری به مقامات بالاتر ارجاع خواهیم داد و در اولین فرصت به صورت هماهنگ با ایران تردد گردشگران دو کشور به داخل مرزهای همدیگر اغاز خواهد شد. " علیاصغر مونسان " وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی جمهوری اسلامی نیز گفت: دو کشور عزم شان را برای توسعه گردشگری نشان دادند و هر دو طرف قبول داشتیم ظرفیت های خوبی بین دو کشور وجود دارد تا براساس آن بتوانیم روابط بین دو ملت را از طریق گردشگری افزایش دهیم. وی با بیان اینکه ایران سالانه ۱۰ میلیون گردشگر خروجی دارد، افزود: بازار گردشگری روسیه می تواند جذابیت های خوبی برای گردشگران ایرانی داشته باشد و همچنین اعتقاد داریم با توجه ظرفیت های خوب توریسم ایران، کشور ما هم بازار خوبی برای گردشگران روس می باشد. مونسان خاطر نشان کرد: مقرر شد که در شرایط کرونایی پیشنهاداتمان را در ستادهای کرونای دو کشور ارایه کنیم و بتوانیم مصوباتی جدید برای بهتر انجام شدن این طرح بگیریم. وی گفت: در فاز اول این طرح گردشگران واکسن را وارد روسیه خواهیم کرد و با کاهش و رفع ویروس کرونا سطح گردشگری دو کشور را افزایش می دهیم. برنامه اقدام مشترک لغو روادید گروهی میان تهران-مسکو امروز دوشنبه توسط «علیاصغر مونسان» وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی جمهوری اسلامی ایران و «زارینا دوگوزووا» رئیس آژانس فدرال جهانگردی روسیه (روستوریسم) امضا و بدین ترتیب این موافقتنامه بین دو کشور عملیاتی شد.در مراسم امضا این سند محمدرضا دشتی اردکانی نماینده مجلس و کاظم جلالی سفیر جمهوری اسلامی ایران نیز حضور داشتند. به گزارش ایرنا از مسکو موافقتنامه لغو روادید گروهی میان دو کشور در سال ۱۳۹۶(۲۸ مارس ۲۰۱۷) در مسکو به امضا طرفین رسیده بود اما برای اجرای آن، ضرورت داشت برنامه اقدام مشترکی تنظیم شود تا فرایند اجرای آن را مشخص سازد که امروز دوشنبه به امضای دو طرف رسید. براساس این موافقتنامه گروه های گردشگر ۵ تا ۵۰ نفره ایرانی و روسی می توانند بدون روادید به ایران و روسیه سفر کنند و اکنون فقط باید منتطر فروکش شدن ویروس کرونا شد.
ایجاد شده: 18/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 18/خرداد/1400 اخبار داخلیبه گزارش هتل نیوز، دستمزد روزانه راهنمایان گردشگری در سال ۱۴۰۰ اعلام شد. براساس آن راهنمایان فرهنگی روزانه حداقل ۶۳۰ هزار تومان و راهنمایان طبیعت روزانه حداقل ۷۸۵ هزار تومان دستمزد خواهند داشت. این دستمزد چطور تعیین شده و درحالیکه کرونا صنعت گردشگری را فلج کرده و تورها یا کنسل شده یا مشتری ندارد، راهنمایان با چه چالشهایی مواجهند؟ پاندمی باعث شده در یک سال و نیم اخیر بخش بزرگی از نیروهای انسانی کارآمد گردشگری که همان راهنمایان گردشگری هستند از بازار توریسم ایران خارج شوند، تبعات این خروج پس از رونقگیری مجدد و خروج گردشگری از کما خود را نشان خواهد داد، آن زمان که تورهای ورودی دوباره برگزار شده و آژانسها نتوانند راهنمایان باتجربه را به کار گیرند. گفته میشود گردشگر با یک تجربه خوب سفر میتواند، ۵ تا ۷ نفر را تشویق به خرید تور همان مقصد کند و در عوض یک تجربه بد و ناخوشایند به انصراف ۱۱ نفر منجر میشود. چنین آمارهایی اهمیت نیروی انسانی را بیش از پیش نشان میدهد زیرا راهنمایان هستند که در نهایت میتوانند با وجود هر اشکال و کمبودی تجربه خوب را برای گردشگران رقم بزنند. محسن حاجیسعید رئیس هیاتمدیره کانون انجمنهای صنفی کارگری راهنمایان گردشگری سراسر کشور با بیان اینکه نرخنامه کف دستمزد و حقوق راهنمایان گردشگری نه براساس شرایط بحرانی بلکه بر مبنای کف مصوب شورایعالی کار تعیین میشود، میگوید: گردشگری صفر مطلق نیست اما تعداد گردشگر۹۰ درصد کاهش پیدا کرده است. درحالحاضر گردشگردرمانی در کشور فعال است، بنابراین راهنمایانی که در این بخش کار میکنند از کانون و انجمنها خواسته بودند سریعتر نرخ را برای اعلام به آژانس و دفاتر و گردشگرانی که به آنها مراجعه میکنند، اعلام کنند. او میافزاید: بخش دیگری از راهنمایان، تورهای داخلی را اجرا میکنند، آنها هم از ما خواسته بودند زودتر این نرخها را مشخص کنیم، علاوه بر آن ما امیدواریم با واکسیناسیون عمومی سفرهای داخلی سرعت گرفته و شرایط برای صدور ویزای گردشگری هم فراهم شود. برخی از آژانسها از پرداخت نرخهای مصوب سر باز میزنند و در این میان راهنمایانی هم پیدا میشوند که زیر نرخ کار کرده و بازار را برای دیگران خراب میکنند. رئیس هیاتمدیره کانون انجمنهای صنفی کارگری راهنمایان گردشگری در این باره عنوان میکند: اگرکسی زیر نرخ کار کند یا آژانسی متعهد به پرداخت نرخنامه کانون نباشد رفتار غیرحرفهای دارد و این تنها به حوزه گردشگری خلاصه نمیشود. در همه بخشهای کارفرمایی و کارگری که راهنمایان و دفاتر خدمات سفر هم جزئی از آن هستند این مسائل پیش میآید که برخی افراد با چنین رفتارهایی نرخشکنی میکنند. او اضافه میکند: اگر بخواهیم افراد حرفهای را در صنعت گردشگری نگه داشته و نیروی انسانی برای اجرای تورها قابل اتکا باشد باید آژانسهای مسافرتی مطابق مصوبات عمل کنند. آنچه ما اعلام کردهایم کف نرخ است، راهنمای گردشگری در کل سال تور ندارد و مجبور است بخشی از سال را که شامل low season یا همان ایام کمسفر طولانی است بیکار بماند. برای همین دستمزدش در روزهای محدودی در سال که کار میکند باید بهگونهای باشد که روزهای دیگر را با آن امرارمعاش و گذران عمر کند. حاجیسعید با اشاره به اینکه اگر رفتار حرفهای بین همکاران و دفاتر خدمات سفر وجود نداشته باشد در درازمدت میبینیم این رفتار به کل زنجیره گردشگری تسری پیدا میکند، میگوید: امیدوارم اهالی صنعت متوجه باشند ما بهدنبال این نیستیم نرخی را اعلام کنیم که آنها زیر آن کار کنند یا آژانسها پایینتر از آن را پرداخت کنند. این نرخ کارشناسی شده و محاسبات آن توسط زیرمجموعه کانون طوری انجام شده که میانگین روزهای کاری راهنمایان در سال لحاظ شده باشد. او درباره اجرایی شدن این نرخنامه عنوان میکند: اگر راهنمایان گردشگری برای اجرایی شدن این نرخ متحد باشند آینده خود را به چالش نمیکشند. اما چنانچه به این موضوع که برای یک دفتر خدمات مسافرتی با مبلغی پایینتر و با ۲۰ درصد کمتر کار کنند، اکتفا کنند در زمان پرداخت هم با مشکل مواجه میشوند. اگر همه راهنمایان خود را مکلف بدانند رفتار حرفهای در اجرای نرخنامه داشته باشند آن وقت چنانچه دفاتر خدمات سفر به ۱۰ نفر زنگ بزنند و ملاحظه کنند نرخ همین است پرداختها نیز بر همین اساس انجام میشود. رئیس هیاتمدیره کانون انجمنهای صنفی کارگری راهنمایان گردشگری به نمونه این اتحاد در برخی استانها اشاره و اضافه میکند: در این استانها راهنمایان زیر نرخ کار نکرده و به تبع آن آژانسها هم به این رویه عادت کردهاند. آنها خودشان هم از این بابت خوشحالند که نگرانی بابت اجرای تور ندارند زیرا کسی که با نرخ کمتر اجرای تور را به عهده میگیرد ضعف اجرای خود را با نرخ پایینتر جبران میکند. او درباره مشکلات راهنمایان در دوره کرونا میگوید: عمدهترین چالش، کنسلی پیاپی تورها در سال ۹۸ و حتی سال گذشته بهواسطه مشکلاتی که پیش آمد بود که تقریبا به شکل کامل این صنعت را تعطیل کرد. انتظار راهنمایان این است که بتوانند کمک بلاعوض از دولت بگیرند و متاسفانه این امر تا امروز محقق نشده است. آنها وامهایی در این مدت دریافت کردهاند که باید بازپرداخت کنند و در این حوزه شاهد بودیم که حتی برخی بانکها خود را متعهد به مصوبات ستاد کرونا ندانستند. راهنمایان گردشگری در این مدت بهواسطه محدودیتهایی که برای این صنعت اتفاق افتاد مجبور شدند ناخواسته در خانه بمانند و از آنجا که حمایت بیمه بیکاری را هم ندارند کمک بلاعوض دولت میتوانست و میتواند بخشی از چالشهای آنها را برطرف کند. حاجیسعید از لغو روادید گردشگری به عنوان دیگر خواسته راهنمایان گردشگری نام میبرد و اضافه میکند: درخواست ما این است که متولیان دست از سماجت برداشته تا براساس مجموعه پروتکلهایی ایران هم مانند سایر کشورها روادید برای گردشگران صادر کند. مسلم است وقتی توریستی واکسن زده و تست منفی کرونا هم دارد ناقل این ویروس نیست، بنابراین دلیل این اصرار که از حضور توریست خارجی جلوگیری شود قابل قبول نیست. او ادامه میدهد: در ایران با صدور ویزای تجاری و سایر اقسام ویزاها جز گردشگری موافقت میشود و در مواردی هم شاهدیم ویروس جهشیافته با فاصله کمی از مبدأ انتشار در کشورمان شیوع پیدا کرده است، چنانچه در این بخش مشکلی هست باید برطرف شده و نگذاریم گردشگری ورودی کشور تعطیل بماند. رئیس هیاتمدیره کانون انجمنهای صنفی کارگری راهنمایان گردشگری میگوید: ما باید تستها و پروتکلها را درست کرده و ویزای گردشگری را هم بدهیم. راهنمایان دنبال این نیستند که با گرفتن تسهیلات و برگرداندن آن با سود ۱۲ درصد به بانک خودشان را بیش از پیش زیر بار هزینه و اقساط بانکی ببرند، در مقابل بهتر است شرایط برای کار کردن راهنمایان مهیا شود زیرا آنها میخواهند کارشان را از سر بگیرند. او با اشاره به اینکه اگر این نوع مدیریت برای گردشگری تا ۶ ماه دیگر ادامه پیدا کند ما مطمئنیم بیش از ۷۰ درصد راهنمایان در این شغل نخواهند بود عنوان میکند: براساس آمارهایی هم که داریم درحالحاضر ۵۰ درصد راهنمایان از این شغل خارج شده و در سایر مشاغل مشغول کار هستند. این امر برای شروع مجدد گردشگری بسیار خطرناک است و ما بارها این را به مسوولان گردشگری گوشزد کردهایم. حاجیسعید در اینباره که این راهنمایان از تورهای ورودی یا خروجی بودهاند، بیان میکند: راهنمایان ما تفکیک شده نیستند، راهنمایانی که تورهای ورودی یا خروجی داشتند در مواردی که درخواست تور داخلی داشتند میپذیرفتند هرچند ترجیحشان تورهای ورودی یا خروجی بود. درحالحاضر راهنمایانی که با گردشگر خارجی کار میکردند بیشترین آسیب را دیدند زیرا هیچ تقاضایی در این بخش وجود نداشت. در مقابل راهنمایانی که در حوزه تور داخلی کار میکردند در فواصل زمانی کوتاه مثل عید نوروز و برخی ایام تعطیل توانستند کار کنند. ولی اگر ما آمار گردشگری داخلی نوروز سال ۹۸ و ۱۴۰۰ را با هم قیاس کنیم میبینیم که با کاهش ۹۰ درصدی تورها در سالجاری مواجه بودیم، به تبع این حجم کاهش اجرای تور، ۹۰درصد فرصت شغلی هم از راهنمایان تورهای داخلی گرفته شده است، بنابراین در همین نوروز ۱۴۰۰ هم همه راهنمایان منتفع نشده و تعداد محدودی توانستند برای چند روز کار کنند. منبع : دنیای اقتصاد
ایجاد شده: 11/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 11/خرداد/1400 اخبار داخلی