نتایج جستجو...
نظم جدید در بازار توریسم

نظم جدید در بازار توریسم

واکسیناسیون همگانی، کلید باز شدن قفل درهای کشورها به روی گردشگران است و به‌نظر می‌‌رسد گام‌های ابتدایی آن در برخی کشورهای جهان نیز برداشته شده است، نمونه آن در انگلیس که نزدیک به ۶۰ درصد واکسن کرونا را دریافت کرده و سفر به ۱۰ کشور برایشان مجاز شده است. به گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد؛ اما آیا گردشگری در دوران پساکرونا دارای همان مولفه‌های گردشگری پیش از شروع پاندمی است یا توریست‌ها سلایق‌شان تفاوت پیدا کرده است؟ به عنوان مثال اگر پیش‌تر سفر به فرانسه با بازدید از برج ایفل،‌ سفر به آمریکا با دیدن مجسمه آزادی یا سفر به ایران با قدم زدن در میدان نقش جهان پرجاذبه بود، همچنان گردشگران براساس همین جاذبه‌ها دست به انتخاب مقصد می‌زنند یا سلیقه سفر آنها تغییر پیدا کرده است؟ به گفته کارشناسان تجربه پاندمی و قرنطینه، تغییراتی در سبک سفر گردشگران به همراه داشته و از این روست که سیاستگذاران این صنعت ضمن بررسی علایق گردشگران به‌دنبال راه‌های جدید جذب گردشگر هستند. در همین راستا برندسازی دوباره در این صنعت درحال شکل گرفتن است و هر کدام از کشورها می‌کوشند در کنار جاذبه‌های گذشته،‌ مقاصد جدیدی را معرفی کنند تا سهم بیشتری از بازار گردشگری که درحال بلند شدن از زیر بار کرونا است داشته باشند. ایجاد و ساخت برند تجاری برای هر مقصد گردشگری یکی از مهم‌ترین اقدامات برای پساکرونا است و درحال‌حاضر نجات گردشگری در گرو پذیرش تغییر است و «برتری در گردشگری» بهترین دستورالعمل اقتصادی برای پساکرونا است.عملکردها برای دستیابی به اصول برتری در گردشگری یک امر ضروری و مسلم است. در واقع برتری در گردشگری بهترین رویکرد پساکرونا جهت ایجاد امید اقتصادی برای بسیاری از مقاصد در سراسر جهان و یک قطعیت برای حفظ بهبودی اقتصاد پایدار است.شورای جهانی سفر و گردشگری در تحقیقات خود درباره آسیب‌های پاندمی کرونا بر گردشگری نشان داد که بازار گردشگری جهان خسارت حدود ۵/ ۴ تریلیون دلاری متحمل شده است تا در سال ۲۰۲۰ سهم آن در اقتصاد جهانی به ۷/ ۴ درصد برسد. در واقع سهم گردشگری در تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۲۰ در مقایسه با مدت مشابه آن در سال ۲۰۱۹ تقریبا نصف شده و این درحالی است که اقتصاد جهانی در سال ۲۰۲۰ تنها کاهش ۷/ ۳ درصدی را تجربه کرده بود. همه‌گیری کرونا درس‌های بسیاری را به مقاصد گردشگری و مشاغل آموخته است که مهم‌ترین آن نیاز به بازآفرینی مجدد این بخش است که برای توجه مجدد بازار جهانی به این بازار نیازمند ارائه و انجام اقداماتی لازم و ضروری است. شیوع کرونا، بسیاری از افراد را مجبور به نوآوری و تکمیل آخرین فناوری‌ها با استفاده از پیشرفته‌ترین سیستم‌های عامل دیجیتالی کرده است. با توجه به تحولات عمده جدید انتظار می‌رود که شرایط سخت اقتصادی تا حدودی مهار شود؛ زیرا برخی از کشورهای کوچک و وابسته به بازار گردشگری در دریای کارائیب و آمریکای مرکزی با بیشترین تاثیر از رکود اقتصادی مواجه شدند. کاستاریکا در سال ۲۰۲۰ با کاهش ۴۸ درصدی درآمد گردشگری روبه‌رو شد که نشان‌دهنده کاهش ۱/ ۲ درصدی تولید ناخالص داخلی این کشور است. رکود اقتصادی ناشی از کووید-۱۹ واقعیت تلخی است که هر مقصد گردشگری در سراسر جهان با آن مواجه است. پیش از همه‌گیری، بازار گردشگری جهانی به طرز باورنکردنی رقابتی بود و این خود چالشی دیگر برای به‌کارگیری استراتژی‌های تازه، محکم و اساسی است که تنها می‌تواند با ایجاد تغییر ذهنیت قدیمی، تغییر پارادایم و تمایل به انجام کارهای متفاوت تحقق یابد. مهم‌ترین و بهترین اقدام در جهت بازآفرینی مجدد گردشگری ایجاد برندسازی مقصد است تا تجارت گردشگری به برتری جدیدی در جهان دست یابد. با توجه به گفته ارسطو که «برتری هرگز تصادفی نیست بلکه نتیجه هدف والا، تلاش صادقانه و اجرای هوشمندانه است و انتخاب، نه شانس، سرنوشت شما را تعیین می‌کند» برتری در گردشگری دستورالعمل ضروری برای پساکرونا است که هر مقصد گردشگری باید آن را تایید کند. رسیدن به برتری در گردشگری فراتر از یک انتظار باید به‌عنوان یک ذهنیت و هدف اصلی ساخته شود که این امر یک اصل تغییرناپذیر مبتنی بر استانداردهای اخلاقی است که باعث جدا شدن مقصد گردشگری از رقابت می‌شود. در واقع این امر تنها با اتحاد بین تمامی فعالان این بخش با توجه به ارزش‌های هر جامعه تحقق می‌یابد. بنابراین تمامی مقاصد گردشگری جهان باید اقدام به ایجاد برندسازی مقصد کرده و خود را برای چالش‌های پساکرونا آماده کنند. برندسازی مقصد ابزار قدرتمندی برای هدفمند کردن و بازآفرینی است که با آموزش و تمرین ایجاد می‌شود؛ زیرا بدون ساختن یک برند تجاری برای مقصد توریستی هیچ‌گونه «برتری در جهانگردی» ایجاد نمی‌شود. ساخت برند تجاری پس از کرونا، نیازمند آمادگی جامعه هدف برای تحقق این مقصود است. این امر مستلزم تمرکز بر آماده‌سازی و آموزش همه افراد محلی، ساکنان و کارمندان در یک جامعه است که نه‌تنها بازیابی مجدد گردشگری را تجربه می‌کنند بلکه به برتری این بخش دست می‌یابند. بنابراین رفتارها و عملکردهای مردم محلی بخش جزئی از ایجاد برند تجاری مقصد است. از این رو، جوامع نیاز فوری به آموزش و تجهیز جامعه در همه سطوح دارند که این امر با ارزیابی خود و تغییر شکل ارزش‌های شخصی و اجتماعی آغاز می‌شود. این موارد، فضا و زمان را برای هر مقصد گردشگری در سراسر جهان فراهم می‌کند تا با نام تجاری کشور همسو باشد. همچنین این فرصت را برای هر مقصد گردشگری فراهم می‌کند تا به معرفی خود و پتانسیل‌های مقصد بپردازد. به عبارت دیگر، شرایط را برای فعالان گردشگری تسهیل می‌کند تا هویتی برای مقصد خود بسازند که از این طریق بازار جهانی آنها را متمایز کند. در واقع برندسازی مقصد با توجه به شرایط موجود، شرط لازم برای مقاصد گردشگری برای بازگشت است و این شروعی برای بهبودی و حفظ رقابت است. قدرت برند تجاری در یک مقصد، مردم آن است؛ زیرا گردشگران بدون ارائه‌دهندگان خدمات نمی‌توانند تجربه خوبی از سفر به آن مقصد داشته باشند. با این حال برند مقصد گردشگری است که جذابیت را برای توریست و ارتباط او با مقصد ایجاد می‌کند. هیچ دستور خاصی برای ساختن یک برند تجاری مقصد در جهان وجود ندارد و این زمان‌بر است و نیاز به فعالیت تمامی جامعه دارد که یک روند پیچیده و پرزحمتی را طی می‌کند. تعهدپذیری مستمر افراد با انگیزه بالا ضروری است که ساکنان محلی در یک جامعه باید در آن درگیر شوند. در راستای رسیدن به این هدف، باید به تمامی فعالان گردشگری و ساکنان محلی فرصت داده شود تا با آموزش و دانش‌پذیری به شناخت و درکی از مهارت‌های منحصربه‌فرد خود دست یابند اما پیش از آن دولت‌ها باید چشم‌انداز و هدف را برای مقصد ترسیم کرده و آن را برای فعالان مشخص کنند. اطلاعات مربوط به توسعه برند تجاری مقصد، از جمله اهمیت نقش شهروندان و تشویق آنها در رسیدن به اصول برتری گردشگری باید به فعالان ارائه شود.

ایجاد شده: 26/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 26/اردیبهشت/1400     اخبار خارجی
طرح مسقط جهت تقویت صنعت گردشگری؛ عمان ویژن ۲۰۴۰

طرح مسقط جهت تقویت صنعت گردشگری؛ عمان ویژن ۲۰۴۰

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، عمان ویژن ۲۰۴۰ به ترسیم چشم‌اندازی از آینده‌ گردشگری عمان و شرایط اقتصادی و اجتماعی آن در سال ۲۰۴۰ می‌پردازد. صنعت گردشگری برای اکثر کشورهای جهان از اهمیت یکسانی برخوردار بوده و سهم بزرگی در تولید ناخالص داخلی کشورها دارد. گردشگری یک صنعت بزرگ است که خدمات متعددی را ارائه می دهد و مقدار زیادی درآمد برای یک کشور ایجاد می کند - چه شخصی در داخل کشور سفر کند یا خارج از کشور. عمان یک کشور آسیایی عربی است که در شبه جزیره عربستان واقع شده است. بر اساس گزارشات ارائه شده جهانگردی به یکی از بزرگترین صنایع در عمان در آینده نزدیک تبدیل می شود. بسیاری از شاخص های اقتصادی پیش بینی کرده اند که تولید ناخالص داخلی عمان ۳.۵٪ در حال رشد بوده که بخش گردشگری سهم فوق العاده ای دارد در این مورد دارد. بر اساس نظرسنجی انجام شده توسط گروه تجارت آکسفورد؛ صنعت گردشگری عمان از سایر بخشهای اقتصادی موجود در کشور در آینده نزدیک پیشی خواهد گرفت و بیش از نیمی از مدیران تجاری شرکت کننده بر این باورند که گردشگری بانفوذترین بخش در تنوع بخشیدن به اقتصاد عمان است. طرح «عمان ویژن ۲۰۴۰» و تقویت بخش گردشگری عمان کشور عمان در سال ۲۰۱۵ باهدف ساختن آینده‌ای روشن در زمینه‌های صنعت گردشگری عمان و ارتقای شرایط اقتصادی و اجتماعی، برنامه‌ی بیست‌وپنج‌ساله‌ای را بانام «عمان ویژن ۲۰۴۰» تعریف کرد. در واقع این برنامه‌ به ترسیم چشم‌اندازی از آینده گردشگری عمان و شرایط اقتصادی و اجتماعی آن در سال ۲۰۴۰ می‌پردازد و آنچه که در این طرح اهمیت دارد مشارکت همه‌جانبه‌ افراد جامعه برای پیشبرد اهداف کشور است که در آخر منجر به تحقق کامل چشم‌اندازهای گردشگری و ارتقای شاخص‌های زندگی در عمان برای مهاجران و البته شهروندان این کشور خواهد شد. عمان ویژن ۲۰۴۰ بر سه پایه اصلی استوار است: ۱- مردم و اجتماع: تقویت سلامت و رفاه خانواده؛ حمایت از هویت و میراث عمانی؛ توسعه توانایی‌های فنی و کارآفرینی ملی ۲- اقتصاد و توسعه‌ی اقتصادی: ایجاد تنوع اقتصادی و مشارکت با بخش‌های خصوصی؛ توسعه استانداردهای کشور؛ حفظ پایداری محیط زیست؛ ایجاد زیرساخت‌هایی در سطح کلاس جهانی و طراحی شهرهای مدرن و قابل‌سکونت ۳- حاکمیت عمان؛ بهبود اثربخشی حاکمیت و قوانین حکومتی. ابتکارات ارتباطی بخشی اساسی در ارتباطات و استراتژی مشارکت ذینفعان بوده که توسط سازمان و کمیته پیگیری نظارت می شود. این استراتژی به عنوان بخشی از پروژه عمان ویژن ۲۰۴۰ به دنبال رهنمودهای سلطنتی سلطان قابوس برای تدوین چشم انداز آینده با توجه به اجماع گسترده جامعه و مشارکت همه بخشهای اجتماعی ارائه می شود. ابتکارات ارتباطی چشم انداز عمان ویژن ۲۰۴۰ برای اطمینان از مشارکت کامل همه بخشهای مرتبط و تقویت نقش شرکای استراتژیک در ایجاد چشم انداز از طریق تعدادی از ارزشهای ارتباطی طراحی شده است. ابتکارات ارتباطی چندین بخش اجتماعی به ویژه جوانان، بخش خصوصی و جامعه محلی در استان ها، کودکان و رسانه ها را هدف قرار داده است. «مجمع چشم انداز آینده» بخشی جدایی ناپذیر از پروژه چشم انداز آینده عمان ویژن ۲۰۴۰ است. اهداف مجمع چشم انداز آینده: برجسته کردن روندهای جهانی، منطقه ای و ملی آینده در رابطه با موضوعات مورد علاقه جامعه عمانی؛ شناسایی مضامین کلیدی و تدوین سناریوهای آینده از آمادگی چشم انداز ۲۰۴۰ عمان؛ افزایش آگاهی عمومی در مورد اهمیت آینده؛ دستیابی به راه حلهای خلاقانه برای غلبه بر چالشهایی که سلطنت ممکن است در تضمین تداوم شکوفایی، رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی خود تا سال ۲۰۴۰ با آنها مواجه باشد. در کنار افزایش سهم گردشگری در تولید ناخالص داخلی و افزایش تعدا گردشگران، استراتژی‌های عمان ویژن ۲۰۴۰ به‌دنبال ایجاد بیش از ۵۰۰ هزار شغل مستقیم و غیرمستقیم در صنعت گردشگری است که طبق برنامه‌ریزی‌های دولت و اجرای طرح «عمانی‌سازی» ۷۵ درصد از این شغل‌ها به اتباع عمانی تعلق خواهد یافت. یکی از عواملی که موجب افزایش اشتغال‌زایی و جذب گردشگران خارجی می‌شود، توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل شهری استکه دولت عمان به این مهم توجه ویژه دارد. طرح‌های راهبردی در استراتژی ملی گردشگری عمان افزایش هتل‌ها و توسعه امکانات مقاصد گردشگری عمان نه‌تنها موجب ارتقای بازارهای گردشگری داخلی این کشور خواهد شد؛ بلکه کشور عمان را به‌عنوان یک مقصد گردشگری جهانی به گردشگران بین‌المللی معرفی خواهد کرد. دولت عمان در راستای توضیح این برنامه، از احداث مجموعاً ۸۰ هزار اتاق که شامل ۳۳،۳۷۳ اتاق در هتل، ۲۹،۲۸۷ اقامتگاه تفریحی و ۱۷،۲۶۲ اتاق خبر داده است. یکی دیگر از طرح های راهبردی در استراتژی ملی گردشگری عمان ایجاد بسترهای تعامل فرهنگی میان گردشگران با مردم عمان و توسعه کیفیت و امکانات سایت‌های طبیعی این کشور است. در واقع دولت عمان به‌دنبال آن است تا علاوه بر تشویق گردشگران برای بازدید از عمان، مقدمات ارتقای تجربه سفر آن‌ها را در این کشور فراهم کند. دولت عمان با شناسایی پنج نوع سایت طبیعی در مناطقی همچون حیات‌وحش، کوه‌ها، وادی‌ها، بیابان‌ها و سواحل و تعیین چهارده زیرساخت توریستی در آن‌ها، در تلاش است تا این مناطق جدید و توسعه‌یافته را در سطح بین‌المللی به همه‌ی گردشگران جهان معرفی کند. جذب سرمایه‌گذاران خارجی نیز مهمترین طرح راهبردی عمان جهت تقویت صنعت توریسم این کشور است. جذب سرمایه‌گذاران خارجی و تشویق آن‌ها برای سرمایه‌گذاری و آماده‌سازی زیرساخت‌های جدید گردشگری در اولویت همه امور قرار دارد و مقدمات توسعه گردشگری عمان را فراهم خواهد کرد. جذب شرکت‌های هواپیمایی بین‌المللی و لغو الزام اخذ ویزا برای سفر به عمان، از دیگر طرح‌هایی است که در استراتژی‌های گردشگری این کشور اهمیت داشته و هم‌اکنون با لغو روادید (ویزا) برای شهروندان ۱۰۳ کشور از جمله ایران، بخشی از این برنامه نیز به حقیقت پیوسته است. در نهایت توصیه هایی ها با هدف بهبود و تشویق بخش گردشگری عمان مطرح می شود: این کشور باید هتل های خود را در مناطق مختلف گسترش دهد. کارآفرینان محلی باید ساخت هتل های خود را در مناطق شهری نیز شروع کنند. وزارت گردشگری باید چندین سیستم عامل رسانه اجتماعی دیگر را برای تشویق بخش گردشگری طراحی کند. هتل های موجود باید سیاست ها و خدمات خود را بهبود بخشند تا در صنعت گردشگری کارآمد شوند. دولت عمان باید سیاست های مربوط به بخش گردشگری و توریست را بهبود بخشد و گردشگری عمان را از طریق چندین رسانه به بازار عرضه کند. منبع | تحلیل بازار

ایجاد شده: 25/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 25/اردیبهشت/1400     اخبار خارجی
انتقاد شدید فعالان گردشگری از سه وزارتخانه

انتقاد شدید فعالان گردشگری از سه وزارتخانه

فعالان گردشگری با انتقاد از عملکرد وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در دوران کرونا، سیاست وزارتخانه‌های امور خارجه و بهداشت را در محدود کردن ویزای ایران به چالش کشیدند و از رها کردن نیروهای متخصص گردشگری به حال خود گله کردند. به گزارش هتل نیوز و به نقل از ایسنا، کوچ بزرگ متخصصان گردشگری، وام‌های حمایتی که به بدهکاری کلان گردشگری تبدیل شده، دخالت‌های بخش دولتی در امور بخش خصوصی، واگذاری مسؤولیت نمایشگاه‌های خارجی با دستور حاکمیتی، ماجرای مقاومت بدنه وزارت خارجه با لغو ویزای ایران برای عمان و بی‌توجهی به گردشگری از جمله مباحث و دغدغه‌هایی بود که فعالان گردشگری در گفت‌وگویی حدودا پنج‌ساعته در کلاب‌هاوس، با حضور تعدادی از رؤسای تشکل‌های خصوصی به بحث گذاشتند. در این گفت‌وگوی چالشی، مدیرعامل کانون جهانگردی و اتومبیلرانی به نوعی تنها مدیر دولتی حاضر بود که خود نیز نسبت به بی‌توجهی‌های حاکمیت به موضوع گردشگری انتقاد کرد. امیدوارم یک رفت و روب اساسی انجام دهیم " حرمت‌الله رفیعی " رییس هیأت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران ، در این گفت‌وگو که با موضوع «کوچ شغلی متخصصان گردشگری» برگزار شد، تخمینی گفت: مجموع نیروی انسانی که مستقیم در گردشگری شاغل است احتمالا به بیش از ۱۲۰ هزار نفر برسد که اکنون نیمی از آن‌ها از صنعت گردشگری خارج شده‌اند. ما بیشتر از ۵۰ درصد نیروی شاغل مستقیم و غیرمستقیم در این صنعت را از دست داده‌ایم که بازگرداندن آن‌ها سخت خواهد بود. تقاضای ما این است که اجازه دهند بخش خصوصی کار کند. تشکل‌های خصوصی هم باید توجه کنند تا ید واحد نشوند نمی‌توانند کاری را از پیش ببرند. او ادامه داد: گردشگری لطمه بزرگی خورده، در همه دنیا از آن حمایت شده است، ولی اینجا پای این صنعت را گرفته‌ایم و کشان‌کشان می‌بریم که زخم دیگری به آن وارد شود. رفیعی همچنین از ورود و نفوذ بخش‌های غیرمرتبط به حوزه گردشگری انتقاد کرد و با اشاره به توافق وزارت امور خارجه و وزارت بهداشت برای برخورد انحصاری در صدرو ویزای ایران و محدود کردن آن فقط به بیماران خارجی، اظهار کرد: صدور ویزای توریستی بیشتر از یک سال است که متوقف شده و درحال حاضر ویزا فقط برای شرکت‌های تسهیل‌گر وزارت بهداشت صادر می‌شود. بررسی کنید افرادی که ویزای درمانی ایران را درخواست کرده‌اند، برای چه به ایران آمده‌اند. امیدوارم روزی در محکمه‌ای پاسخگو باشند. وی اضافه کرد: به بهانه نام‌های مختلفی که روی گردشگری گذاشته‌اند، همه دستگاه‌ها وارد این حوزه شده‌اند؛ از وزارت ورزش گرفته تا بهداشت. هر گردشگری که به ایران می‌آید قطعا برای سلامت روان خود سفر کرده، پس یعنی کار آن را باید وزارت بهداشت انجام دهد!؟ این دخالت‌ها مخل درآمد اقتصادی گردشگری و معضلی برای ما شده است. او با اشاره به اظهارات رییس اداره گردشگری سلامت وزارت بهداشت در همایش دانشگاه امام صادق درباره فرایند جذب بیمار خارجی، اظهار کرد: آیا همه آن دغدغه‌هایی که وزارت بهداشت برای بیمار خارجی دارد و از قبل تا بعد از سفر، وضعیت او را رصد می‌کند، برای بیمار ایرانی هم دارد؟ رفیعی مدعی شد: شواهد و گزارش‌ها نشان می‌دهد این وزارتخانه بیشتر دنبال کسب‌وکار و منافع مادی خود است. او عملکرد معاونت گردشگری در دوران کرونا را نیز به نقد کشید و بیان کرد: به نظرم این معاونت دغدغه‌ای برای کار ندارد و اتفاقا دنبال آینده کاری خود با پایان عمر دولت است. متاسفانه در این دوران سخت، به اندازه ارزنی به گردشگری کمک نشده است. چه حمایتی کردند؟ چه وامی دادند؟ همه بدهکارتر شده‌اند. از اول هم گفته بودم که این وام عده‌ای سودجو را پروار می‌کند. قبول داریم که متولی توان حمایت ندارد. به هر حال، باید این یکی دو ماه را صبر کنیم و امیدواریم جاروی خوبی دستمان باشد تا بعد یک رفت و روب اساسی انجام دهیم. او سپس با این شعر که «گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من/ آنچه البته به جایی نرسد فریاد است»، گفت: ما نباید از دولت خواهش کنیم که به گردشگری کمک کند، بخش خصوصی باید دستور بدهد، با استدعا کار پیش نمی‌رود. تا بخش خصوصی به این نتجیه نرسد که ولی نعمت گردشگری است، وضع تغییر نمی‌کند و همه وزارتخانه‌ها برای ما تصمیم می‌گیرند. بی‌توجهی حاکمیت به گردشگری  " حسین اربابی " مدیرعامل کانون جهان‌گردی و اتومبیل‌رانی ، که جزو مجموعه‌های اقماری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به شمار می‌آید، در دفاع از عملکرد این وزارتخانه در دوران کرونا با بیان این‌که هر کاری از دست این وزیر میراث فرهنگی و گردشگری برآمده انجام داده است، مشکل را متوجه بی‌توجهی حاکمیت به صنعت گردشگری دانست و با ذکر یک مثال گفت: زمانی که می‌خواستیم ویزای ایران را برای عمان لغو کنیم، به شدت با بدنه وزارت امور خارجه درگیر بودیم، چون اعتقادی به این کار نداشت و عاقبت آقای ظریف و مونسان پشت درهای بسته، تفاهم‌نامه لغو ویزای ایران برای عمان را امضا کردند. او ادامه داد: تجربه ما نشان می‌دهد در مجموعه حاکمیتی هیچ اولویتی برای گردشگری وجود ندارد. همه می‌دانند کسب و کار گردشگری خراب است، اما آیا سازمان تامین اجتماعی از حق بیمه کارمندان می‌گذرد؟ وقتی گفته می‌شود تعطیل کنید آیا دولت حاضر است درآمد بخش تعطیل گردشگری را تامین کند؟ واقعیت این است که اهمیتی ندارد. زمانی در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی متوجه شدیم همه دستگاه‌ها از صندوق توسعه ملی برداشت می‌کنند، ما هم گزارشی در حوزه خود تهیه کردیم و گفتیم اگر یک میلیارد یورو در این صنعت تزریق شود بسیاری از مشکلات را می‌توان حل کرد، اما آن درخواست ما در پیچ و خم آب و برق و نان گم شد. وقتی برنامه ششم توسعه را آماده کردند، هیچ اثری از گردشگری نبود، با کمک یکسری دلسوز صنعت گردشگری، چند ماده به این سند اضافه شد. اربابی نقد ظریفی هم به بخش خصوصی کرد و افزود: این بخش تنها است. وزارت میراث فرهنگی و گردشگری، دولت است، یک گردشگر هم وارد نکرده. ما حلقه مفقوده داریم، با این حال فکر می‌کنیم سیاست‌مان عالی بوده است. این حلقه مفقوده در ارتباط با بخش خصوصی است. اعتقادم بر این است که سیستم معیوب است و بخش خصوصی از آنچه هست باید قوی‌تر شود تا بر دولت غالب شود. بخش خصوصی گردشگری باید رشد کند. رفیعی، رییس هیأت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی ایران، در ادامه این اظهارات که با واکنش تند فعالان بخش خصوصی حاضر در این گفت‌وگو مواجه شد، گفت: دولت اجازه نمی‌دهد بخش خصوصی بلند شود. همه گرفتاری ما از این است. پای ما را گرفته‌اند و اجازه نمی‌دهند بلند شویم. یک جا را درست می‌کنیم، در جای دیگر سنگ می‌اندازند. همین دولت که به بخش خصوصی انتقاد می‌کند چرا بیشتر گردشگر از کشور خارج می‌کند، مگر خودش مجوزهای آژانس‌ها را نداده است؟ خودش ۹۹.۵ درصد آژانس‌ها را خروجی کار کرده و نیم درصد را ورودی کار کرده است، حالا که سه‌هزار آژانس بنا به سیاست غلط بخش دولتی، در گردشگری خروجی فعال شده‌اند، ایراد می‌گیرد. دولت عامل این اتفاق بوده، نه بخش خصوصی. اربابی هم در پاسخ گفت: اصلا همین پافشاری و مطالبه‌گری بخش خصوصی باعث شده وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بخشنامه مربوط به صدور مجوز را اصلاح کند و فرآیند صدور مجوز آژانس را تغییر دهد. وقتی مطالبه از سوی بخش خصوصی قوی باشد، دولت در مقابل مجبور به سر خم کردن است. رفیعی به این اقدام هم اعتراض کرد و سوال پرسید بخش خصوصی کجای تدوین چنین بخشنامه‌ای بوده است، و در ادامه گفت: زمانی که برنامه گردشگری را به مجلس دادند، این نمایندگان مجلس بودند که به بخش خصوصی خبر دادند. آن برنامه از نظر ما هیچ ارزشی ندارد، وقتی در تدوین آن هیچ نظری از ما گرفته نشده است. " ابراهیم پورفرج" رییس هیأت مدیره جامعه تورگردانان ایران ، نیز در ادامه درباره دخالت دولت در گردشگری، گفت: زمانی برگزاری نمایشگاه‌های خارجی بین کانون جهانگردی و اتومبیلرانی و این جامعه تقسیم مسؤولیت شده بود، اما چرا سال ۹۸ با زور و دستور حاکمیتی همان چند نمایشگاه را از ما گرفتند و به یک شرکت دیگر دادند، نمایشگاه هم برگزار نشد و پول آژانس‌ها را هم بعد از دو سال هنوز برنگردانده‌اند. این همان دخالتی است که پای ما را گرفته. بعد از ۴۰ سال چه پیش‌بینی‌هایی برای مدیریت بحران شده؟ " سهراب شرفی" از اتاق بازرگانی استان فارس  نیز گفت: بخش خصوصی به اندازه‌ای که قوانین اجازه داده، سرمایه‌گذاری کرده است. این وزارتخانه است که از ابزار و دانش باید استفاده کند. وزارتخانه‌ای که نمی‌داند چگونه از ابزار موجود استفاده کند، وجودش چه معنایی دارد؟ وزارتخانه باید در بدنه دولت قدرت داشته باشد که جریان را هدایت کند. این وزارتخانه که تازه متولد شده و گرفتار پیچیدگی‌های چند ده ساله نیست، از آن انتظار می‌رود در مجلس با قدرت و شهرت بیشتری حضور پیدا کند و بتواند صنایع دیگر را متقاعد کند که روی گردشگری تاثیر بگذارند. او استراتژی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی را زیر سوال برد و افزود: از زمانی که سازمان به وزارت تبدیل شده هیچ برنامه و استراتژی توسعه‌ای نداشته و تحولی ایجاد نکرده است. اگر ۵۰ درصد آن نگاهی که در ترکیه و مالزی به گردشگری دارند، در ایران وجود داشت وضع ما این‌گونه نبود و این صنعتِ ارزشمند به کما نمی‌رفت. " محمدرضا اکبری " کارشناس ارشد و پژوهشگر گردشگری ، نیز این سوال را پرسید که بعد از گذشت ۴۰ سال چه پیش‌بینی‌هایی برای مدیریت بحران در گردشگری شده است، و در ادامه گفت: با این‌که سند راهبردی توسعه گردشگری اوایل همه‌گیری کرونا تصویب شد، ولی متاسفانه در آن، برنامه‌ای برای مدیریت بحران درنظر گرفته نشده است، چه از جانب بخش خصوصی و دولتی. ما سال‌هاست در حوزه گردشگری کار می‌کنیم و همیشه نقد کرده‌ایم حالا باید راه‌کاری برای خروج از بحران داشته باشیم. او درباره مطالبه بخش خصوصی برای مذاکره با ستاد ملی کرونا با هدف تغییر سیاست‌ها، اظهار کرد: وظیفه وزیر بهداشت دفاع از بهداشت کشور است، آقای نمکی مسؤول دفاع از گردشگری نیست. این موضوع به ما برمی‌گردد که تا کنون به کجا برنامه داده‌ایم و حقانیت خود را چگونه اثبات کرده‌ایم که اگر مردم سفر بروند به مشکل برنمی‌خوریم. اگر برنامه ‌داشتیم می‌توانستیم آن‌ها را قانع کنیم. " محمدرضا پوینده " مدیرعامل گروه هتل‌های ایرانگردی و جهانگردی  متعلق به سازمان تامین اجتماعی نیز درباره تعطیلی و بیکاری گسترده در گردشگری، اظهار کرد: وزارت بهداشت تصویر درستی از گردشگری ندارد، چرا سایر صنایع شاهد تعطیلی‌های گسترده نبودند، چون در سطح حاکمیت و دولت جایگاه تعریف‌شده‌ای دارند که حتی وزارت بهداشت هم نمی‌تواند مانع آن‌ها شود. او همچنین تبلیغات و بازاریابی گردشگری را نقطه صفر دانست و با طرح این سوال که در دوران کرونا، کدام دستگاه چه بازاریابی‌ای داشته است، گفت: بازاریابی گردشگری به حضور چند نمایشگاه خارجی و شرکت انحصاری ۱۰۰ آژانس واردکننده توریست محدود شده است. گردشگری باید به گفتمان ملی تبدیل شود. پورفرج، رییس هیأت مدیره جامعه تورگردانان ایران در پاسخ به این اظهارنظر گفت: ما سالی ۱۱ نمایشگاه خارجی می‌رویم که پول آن را خودمان می‌دهیم. دو سال پیش وزیر میراث فرهنگی و گردشگری گفت پول زمین را می‌دهد و ما غرفه را برپا کنیم. وقتی نمایشگاه برگزار شد و هزینه صرف‌شده را مطالبه کردیم، پول را ندادند. بازاریابی گردشگری وسیع‌تر از نمایشگاه است. بعضی از آژانس‌ها سالی ۲۰ سفر می‌روند تا شرکت خارجی را ببینند و گفت‌وگو کنند. نمایشگاه فقط یکی از ابزارهای کار ما است. بخش دولتی این را بداند، نمایشگاه ابزار خوبی برای بازاریابی گردشگری است. آیا در آلمان همه ۲۰۰ کشور که در نمایشگاه شرکت می‌کنند، اشتباه کرده‌اند و فقط ما درست فکر می‌کنیم که حضور در نمایشگاه‌های بین‌المللی را زیر سوال می‌بریم!؟ خروج ۹۰ درصد راننده‌ها از صنعت گردشگری " حسین بهرامی " مدیر یک شرکت خدمات حمل و نقل توریستی  هم با اشاره به موضوع این گفت‌وگو، اظهار کرد: از یک سال پیش، ۹۰ درصد نیروهای شاغل در بخش حمل و نقل گردشگری تغییر حرفه داده‌اند، وامی هم به این بخش تعلق نگرفته است. بیشتر ماشین‌ها هم اقساطی بودند که فقط سه ماه تعویق در پرداخت وام داشتند. این صنف که یادی هم از آن نمی‌شود، با همه زحمتی که برای آموزش راننده‌های ترمینالی آن کشیده بودیم، از بین رفته است. " سهند عقدایی " عضو جامعه تورگردانان  نیز با اشاره به دغدغه جهانی برای افزایش حجم تقاضای سفر در سال ۲۰۲۲، گفت: محرومیت مردم از سفر به مدت دو سال، واکسیناسیون و بازگشت به برجام، مجموعه عواملی است که احتمال افزایش تقاضا برای سفر به ایران را در ماه‌های ابتدایی سال ۲۰۲۲ مطرح کرده و به تبع آن، این نگرانی وجود دارد که با بی‌برنامگی اتفاقات سال ۹۲ تکرار نشود، که قیمت هتل‌ها با سرازیر شدن گردشگران به ایران، یکباره افزایش چشمگیری پیدا کند و از سوی دیگر، با کمبود زنجیره تأمین خدمات مواجه شویم. باید از حالا فکری برای آینده داشته باشیم. همچنین " علیرضا رییسی" عضو جامعه هتلداران اصفهان ، نگاهی داشت به محدودیت‌هایی که در این استان بر اثر تصمیم‌های سلیقه‌ای اعمال شده است و گفت: با این‌که هتل‌ها در یک سال گذشته پروتکل‌ها را به‌درستی رعایت کردند و حتی کارت ایمنی تهیه شده، ولی متاسفانه اداره بهداشت با سیستم گردشگری جنگ دارد. از طرفی، اقساط وام‌ها که امهال نشد، مشکلات عدیده‌ای را به وجود آورده است. اداره برق هم اگر یک ماه پول نگیرد، سریع برق هتل را قطع می‌کند. حمایت‌ها فقط در حد شعار بوده است. " امیرمسعود لوافان، عضو دیگر جامعه هتلداران اصفهان  نیز این سوال را مطرح کرد که بعد از کوچ متخصصان گردشگری چه اتفاقی خواهد افتاد و پروژه‌هایی که در پایه متوقف شده چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد، و در ادامه گفت: وزیری که در آینده می‌آید لطف کند کاری با تشکل‌های خصوصی گردشگری نداشته باشد و اجازه دهد کار کنیم. او با اشاره به توقف آموزش‌ها به‌ویژه در هتل‌ها همزمان با شیوع ویروس کرونا و کاهش تقاضا برای تحصیل در رشته‌های دانشگاهی گردشگری ادامه داد: واکسن برای گردشگری خیلی مهم است و مشاغل این حوزه باید در اولویت قرار گیرند. چرا کارشناسِ هتل نباید واکسن بزند اما همان نیرو وقتی به کارخانه کنسروسازی می‌رود، واکسن می‌زند. وقتی همکاران ما می‌بینند در این حوزه آینده‌ای نیست، برای خروج از آن تردید نمی‌کنند. " محمدابراهیم لاریجانی " مدیرکل اسبق دفتر بازاریابی و تبلیغات گردشگری ، هم درباره خروج نیروهای متخصص از گردشگری، گفت: شنیده‌ام برخی از نیروها در املاک مسکن مشغول شده‌اند و کسی را که طعم پول املاک را چشیده باشد مگر می‌شود به گردشگری برگرداند؟  او همچنین خواست درباره افرادی که در بخش دولتی مانع فعالیت بخش خصوصی شده‌اند شفاف‌تر صحبت شود و گفت: بخش خصوصی از یک طرف از حمایت‌های دولت تشکر می‌کند و از طرف دیگر آن را عامل نفاق می‌داند. شفاف بگوید آن‌هایی که دست و پای این بخش را بسته‌اند چه کسانی هستند. " فرید جواهرزاده " رییس انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران  و دکترای اقتصاد گردشگری نیز گفت: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در موضوع کرونا بسیار منفعل عمل کرد، اما تشکل‌ها چه کار شایسته‌ای انجام دادند؟ در تشکل‌ها یک‌دستی و یک‌صدایی نداشتیم. چرا وقتی وام حمایتی کرونا را دادند با علم به مشکلات بعد، بنگاه‌ها زیر بار آن تسهیلات رفتند و مقاومت نکردند؟ او درباره پیشنهاد انتخاب وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی توسط بخش خصوصی، بیان کرد: وزیر گردشگری باید از حالت شعاری خارج شود. تا وقتی گردشگری برای دولت دغدغه و اولویت نیست، وزیر چه از بیرون و یا دورن باشد، فرقی نمی‌کند. "عطا فرزام " از فعالان گردشگری  هم درخواست کرد انتظاری از بخش دولتی نداشته باشند و روی آینده متمرکز شوند، چرا که مذاکرات برجام، تغییراتی را در حجم تقاضای سفر به ایران ایجاد کرده است. او گفت: باید آمادگی پذیرش را پیدا کنیم. جدی فکر کنیم اگر با رشد زیاد گردشگر مواجه شدیم چه کنیم؟ اگر همان اتفاق برجام در سال ۹۲ دوباره تکرار شود چه برنامه‌ای داریم؟ همچنین " هومر برقانی" نماینده بازاریابی وازت گردشگری تایلند در ایران  پیشنهاد کرد روی ظرفیت گردشگری ایران بیشتر کار شود، در شرایطی که از دولت نمی‌توان انتظار حمایت و کمک داشت، همان‌طور که در چهار دهه اخیر کاری برای این صنعت نکرده است. بخش خصوصی فکری به حال گردشگری کند. پیشنهاد استفاده از سهمیه ویزای تجاری در شرایط توقف صدور ویزای توریستی برای برگزاری تورهای آشناسازی، خلاء آمار نیروی شاغل در گردشگری که سنجش اثر اقتصادی این صنعت را بی‌اعتبار کرده است، برنامه بخش خصوصی برای واکسیناسیون نیروی انسانی شاغل در این حوزه خارج از برنامه دولت، دستمزد راهنمایان و تلاش برای انتخاب وزیر میراث فرهنگی و گردشگری در کابینه بعدی توسط بخش خصوصی، از دیگر پیشنهادها و مباحثی بود که از سوی دیگر فعالان گردشگری مطرح شد.

ایجاد شده: 22/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 22/اردیبهشت/1400     اخبار داخلی
مسافران به انگلیس از "قرنطینه شبیه زندان" شکایت دارند

مسافران به انگلیس از "قرنطینه شبیه زندان" شکایت دارند

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از تارنمای خبری این روزنامه انگلیسی، نگرانی ها در مورد غذا، کمبود هوای تازه و فاصله اجتماعی برای افرادی که از کشورهای حاضر در فهرست قرمز به انگلیس سفر داشته و مجبور به قرنطینه در هتل های انگلیس شده اند، افزایش یافته است.  گاردین نوشت: مسافرانی که در هتل های قرنطینه ای در انگلیس اقامت داشتند، از شرایط "زندان مانند" آنجا شکایت کرده و می گویند در این هتل ها حتی پنجره ها باز نمی شد، کمبود هوای تازه وجود دارد و از ورزش و غذای مناسب خبری نیست. روزنامه گاردین در این خصوص با ۹ مسافری که به تازگی در این هتل ها اقامت داشتند و اتباع کشورهای برزیل، هند، پاکستان و آفریقای جنوبی بودند، صحبت کرده است. آنها از بدتر شدن سلامت روحی و جسمی خود به دلیل حبس شبانه روزی در اتاق خواب و اجبار برای پرداخت یک هزار و ۷۵۰ پوند هزینه برای دوره قرنطینه، شکایت داشتند. برخی از این مسافران به دلیل بیماری یا مرگ عزیزانشان به خارج از کشور سفر کرده بودند و بنابراین قبل از ورود به قرنطینه در وضعیت پریشانی بوده اند. آنها اعلام کردند که علاوه بر عدم وجود فاصله اجتماعی در فرودگاههای انگلیس و افرادی که برای انتقال مسافران به هتل های قرنطینه انتخاب شده بودند، در این سفر مشکلات روحی هم به سایر نگرانی هایشان افزوده شده است. از سخنان مسافران اینگونه برمی آید که هیچ کدام نیاز به قرنطینه را به چالش نمی کشند، بلکه شکایت اصلی آنها بر سر نحوه رسیدگی است. یک پزشک متخصص قلب و عروق اهل کنیا که برای دیدار والدین بیمار خود به کشور متبوعش سفر کرده و به تازگی به انگلیس بازگشته است، گفت: "هرکسی توانایی پرداخت هزینه یک هزار و ۷۵۰ پوند را ندارد. به نظر می رسد موضوعی بی شرمانه در این شرایط رخ داده باشد. هرچند به نظر می رسد اگر از کشوری در فهرست قرمز وارد می شوید، گزینه دیگری ندارید. یک پزشک دیگر و از مشاوران نظام سلامت انگلیس (NHS) هم که به تازگی از هند بازگشته گفت: «رسیدن به هتل پس از فرودگاه چند ساعت طول کشید. غذا خوب نیست و مقادیر آن اندک است. برای صبحانه یک جعبه کوچک غلات با املت پنیر به ما دادند که بسیار سفت بود به گونه ای که اگر به سمت کسی آن را پرتاب می کردم آسیب می دید. برای شام هم نصف نان دادند. نمی دانم چه کسی نصف دیگر را گرفت». وی ادامه داد: «افراد در قرنطینه برای ۱۵ دقیقه استشمام هوای تازه باید توسط ماموران امنیتی اسکورت شوند». وی افزود: «ما زندانی نیستیم و سعی در فرار نداریم». یک مسافر ۵۸ ساله اهل پاکستان هم در خصوص تهویه هوا، غذای نامناسب و نبود امکان لازم برای ورزش ابراز نگرانی کرد.  وی گفت: «همه چیز یک کابوس بود. من بیماری قلبی دارم و باید روزانه و به توصیه پزشک معالجم ورزش کنم. اما از ۱۱ روز حضورم در هتل قرنطینه تنها دوبار اجازه خروج برای ورزش کردن را داشتم. من در طول زندگی خود هرگز در زندان نبوده ام اما تجربه این سفر مشابه زندان بود. من پیش از این هرگز افسردگی نداشته ام اما بعد از حضورم در هتل قرنطینه معنای این بیماری را درک کرد». یک زن ۶۹ ساله مبتلا به دیابت  فشار خون و کلسترول بالا هم که پس از بازگشت از برزیل در یک هتل قرنطینه نگهداری شده بود، گفت که خوردن غذای چرب و شیرین برای او غیرممکن است. لذا هنگامی که از غذا شکایت کردم به من چند دانه میوه دادند و از آن به بعد بسیار گرسنه ماندم». زن دیگری که پس از دیدار مادر بیمار خود در آفریقای جنوبی به همراه همسر و نوزاد چهار ماهه اش به انگلیس بازگشته بود گفت: «با ما مانند حیوانات رفتار می کردند. در فرودگاه هیچ فاصله اجتماعی وجود نداشت و من از گرفتن کووید-۱۹ در فرودگاه وحشت داشتم. غذا غیرقابل خوردن بود، نمی توانم توضیح دهم که چقدر بد بود. ضمن آنکه برای پرداخت هزینه یک هزار و ۷۵۰ پوندی مجبور به قرض گرفتن شدیم و اکنون بدهکار و خسته مانده ایم». سخنگوی دولت در واکنش به شکایات این افراد گفت: «اولویت اصلی ما همیشه محافظت از مردم بوده و مرزبانی قوی ما در به حداقل رساندن خطر ورود انواع جدید ویروس کرونا به انگلیس بسیار یاری رسان است. دولت باید اطمینان حاصل می کند که هر فرد در قرنطینه پشتیبانی مورد نیاز خود را دریافت می کند و کلیه امکانات قرنطینه مدیریت شده نیازهای اکثریت قریب به اتفاق مردم را تامین می کند. هتل ها تمام تلاش خود را می کنند تا اقدامات لازم را برای رفع نگرانی های مطرح شده توسط میهمانان انجام دهند. منابع دولتی همچنین در واکنش به اعتراضات بر سر نبود فاصله اجتماعی در فرودگاه ها و خودروهای حمل مسافر به قرنطینه، ضمن رد این شکایات، افزودند: برای اطمینان از حفظ فاصله اجتماعی در وسایل نقلیه ای که برای انتقال مسافران به هتل های قرنطینه استفاده می شود، قوانین سختگیرانه ای وضع و حتی برای نحوه نشستن آنها در خودرو برنامه ریزی شده بود.

ایجاد شده: 22/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 22/اردیبهشت/1400     اخبار خارجی
آلمان گردشگری قاعده‌مند را آزمایش می‌کند

آلمان گردشگری قاعده‌مند را آزمایش می‌کند

با پیشروی‌هایی که در زمینه واکسیناسیون صورت گرفته است، آلمان در حال آزمایش کردن گردشگری در مناطق پر بازدید در شمال این کشور است و گردشگران مجازند با رعایت مقررات سختگیرانه، به این مناطق سفر کنند. یک هتلدار آلمانی به اسم کارستن ورنر عنوان کرده است که بعد از ۶ ماه تعطیلی اجباری، هرگز چنین بازگشایی گسترده‌ای را تجربه نکرده بوده است. مدیرعامل هتل استرندگات ریزورت در شهر تفریحی ساحلی سنت پیتر اوردینگ، در اولین تعطیلات آخر هفته پس از قرنطینه، تمام ۹۸ اتاق خود را اجاره داده و ۲۰۰ مسافر را در هتل خود جا داده بود. او گفت: «این برای همه ما یک چالش بود، چون کوچک‌ترین خطا می‌توانست به یک فاجعه تبدیل شود. هرچه نباشد همه چشم به این منطقه (به عنوان منطقه مدل پروژه) دوخته‌اند تا ببینند نتیجه آزمایش چه می‌شود.» اتاق‌ها از قبل رزرو نشده بودند و بسیاری از مهمانان صبح زود از قسمت پذیرایی تا پارکینگ صف کشیده بودند. آن‌ها با رعایت بسیاری از الزامات مورد نیاز پروژه مدل، با صبر منتظر تحویل گرفتن اتاق خودشان بودند. ورنر گفت: «همه در کمال بودند و با ما همکاری می‌کردند. همه آرزو داشتند بعد از این محدودیت‌ها، کمی آزادی داشته باشند.» او و تیمش، به‌همراه بیش از ۳۰۰ اقامتگاه دیگر در سنت پیتر اوردینگ و مناطق اطراف آن، بخشی از منطقه مدل آزمایشی در فریزیای شمالی هستند، جایی که گردشگران می‌توانند باری دیگر در هتل اقامت کنند و به رستوران‌ها و کافه‌ها سر بزنند. جزایر معروف سیلت، آمروم، فوهر و پلورم در دریای شمال نیز در منطقه مدل گنجانده شده‌اند. بیش از ۵۰۰۰ کسب‌وکار در فریزیای شمالی در این طرح ثبت نام کرده‌اند و قرار است واحدهای دیگری هم به آن‌ها بپیوندند. آمادگی کامل میهمان‌ها و هتل‌ها دو هفته پیش، اولین منطقه مدل آزمایشی در دریای بالتیک موفقیت‌آمیز بود. اکنون پروژه آزمایشی دریای شمال نیز همان روند را در پیش گرفته است. برای رئیس دفتر گردشگری سنت پیتر-اوردینگ، کاتارینا شیرمبک، این می‌تواند شروع جدیدی برای گردشگری باشد. او عنوان کرد: «بالاخره در سنت پیتر اوردینگ دوباره دارد اتفاقات خوبی می‌افتد. همه مشاغل با نهایت دقت آماده شده‌اند و اکنون از اینکه می‌توانند باری دیگر از مهمانان استقبال کنند، خوشحال هستند.» برای اینکه مهمانان بتوانند در منطقه مدل اتاق رزرو کنند، باید قبل از ورود به صورت کتبی اعلام کنند که با قوانین مربوطه موافق هستند. این موارد قانونی عبارتند از: ارائه تست منفی سریع آنتی ژن COVID-۱۹ هنگام ورود به هتل، رضایت دادن برای ثبت و ارزیابی نتایج آزمون و داده‌های شخصی و ابراز تمایل برای ارائه نتیجه آزمایش منفی جدید در هر ۴۸ ساعت. در حالی که بقیه آلمان در یک قرنطینه سختگیرانه باقی مانده است، گردشگری فریزیای شمالی در حال شروع است و گردشگران از این امر خوشحال هستند. البته مقامات بهداشتی و کادر درمان به صورت روزانه و از نزدیک وضعیت دریاهای شمال و بالتیک را زیر نظر دارند. اگر تعداد مبتلایان در یک منطقه به مدت سه روز متوالی به بالای ۱۰۰ نفر برسد، این پروژه لغو می‌شود و گردشگران مجبور به ترک آنجا می‌شوند. مراکز تست متعدد، ماسک اجباری برای جلوگیری از چنین اتفاقاتی، مراکز تست کرونا در مقیاس وسیعی (در هتل استراندگات ریزورت، در آبگرم‌ها و در بسیاری از گذرگاه‌های ساحلی) راه‌اندازی شده‌اند. در سنت پیتر اردینگ، ۱۰ مرکز تست بزرگ و یک ایستگاه تست سریع برای دوچرخه‌سواران در نظر گرفته شده است. در رستوران‌ها، کیو آر کد (QR Code) تست کرونای فعلی افراد اسکن می‌شود یا اطلاعات شخصی فردد از طریق برنامه Luca ثبت می‌شود و به این ترتیب امکان ردیابی دیجیتالی تماس موارد ابتلا به ویروس‌های کرونا از طریق تلفن‌های هوشمند فراهم می‌شود. کسانی که کاملاً واکسینه شده‌اند نیازی به آزمایش ندارند. تابلوهای بزرگ در محل عابر پیاده و همچنین در اسکله و در امتداد تفرجگاه به مردم یادآوری می‌کنند که ماسک زدن اجباری است. کارمندان سرویس‌های امنیتی قوانین مربوط به ماسک را به روشی دوستانه اما کاملا جدی به همه یادآوری می‌کنند. قرار است پروژه مدل تا پایان ماه مه ادامه داشته باشد و انتظار می‌رود بعد از این تاریخ مجددا تمدید شود. کمی آزادی کلودیا هاتمن، یکی از گردشگرانی که به این منطقه سفر کرده است، می‌گوید: «ما فقط می‌خواستیم از بایرن خارج شویم.» او و همسرش که هر دو در بخش مراقبت‌های افراد سالمند کار می‌کنند و واکسینه شده‌اند، با شنیدن خبر این پروژه آزمایشی، بلافاصله محلی را برای ون مخصوص مسافر خود رزرو کردند. آن‌ها قصد داشتند دو هفته در یک اردوگاه محلی اقامت کنند و در امتداد ساحل دریای شمال دوچرخه سواری کنند. این توریست ۵۷ساله توضیح داد: «اینجا حداقل کمی آزادی داریم و می‌توانیم از این حس خوب لذت ببریم.» آن‌ها دوست داشتند به منطقه آلپ آلگو سفر کنند، اما فعلا سرنوشت آن‌ها را راهی شمال آلمان کرده است. محدودیت‌های کرونایی این منطقه آن‌ها را آزار نمی‌دهد: «اگر این بهایی است که باید در ازای آزادی پرداخت کنیم، با کمال میل آن را می‌پردازیم.» مسئولیت تمام بخش گردشگری بر دوش ماست یکی از هتلدارهای منطقه به اسم مارکو لاس هم هتل ۶۰ اتاقه استرند را در مرکز سنت پیتر اوردینگ بازگشایی کرده است. این هتل با ظرفیت ۷۰ درصد مشغول به کار است و تلفن پذیرش مدام در حال زنگ خوردن است. او عنوان می‌کند: «بسیاری از مهمانان تماس می‌گیرند و از ما می‌پرسند که آیا واقعاً باز هستیم. برخی در حال لغو یا رزرو مجدد هستند و رزروهای ما این روزها شاهد تغییرات زیادی هستند.» به عنوان بخشی از پروژه مدل، او از مسئولیت خود و همه افراد دیگر در قبال کل صنعت گردشگری آگاه است. او می‌گوید: «مشکلی نیست. ما می‌توانیم این کار را به انجام برسانیم، فقط کافی است همه طبق قوانین و مقررات رفتار کنند.»

ایجاد شده: 20/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 20/اردیبهشت/1400     اخبار خارجی
جایگزین جهانی سفرهای لوکس

جایگزین جهانی سفرهای لوکس

به گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، با بالا رفتن تعدادکسانی که واکسن کرونا را دریافت کرده‌اند گردشگری عشایر می‌تواند به یکی از تورهای پرطرفدار به‌ویژه برای گردشگران خارجی که دوره‌ طولانی قرنطینه و دور بودن از فضاهای طبیعی را تجربه کرده‌اند بدل شود. گردشگران خارجی معمولا به‌‌دنبال دیدن جاذبه‌های یک منطقه در کوتاه‌ترین زمان ممکن برای مدیریت هزینه‌هایشان هستند، در مقابل برای آژانس‌ها یا راهنمایان گردشگری مهم است بتوانند مسافران‌شان را روزهای بیشتری در تور نگه دارند، آنها تلاش می‌کنند شهرها و جاذبه‌های بیشتری را در سفرشان بگنجانند. این درحالی است که برخی اقسام گردشگری به‌واسطه ماهیت خود در سفرهای نیم روزه،‌ یک روزه یا چند روزه خلاصه نمی‌شود و در آنها مسافر به‌واسطه داشتن تجربه متفاوت حاضر است با وجود دریافت کمترین امکانات، هزینه‌های بیشتری را هم تقبل کند. گردشگری عشایر یکی از این اقسام گردشگری است که معمولا تورهای آن برای یک هفته و بیشتر برنامه‌ریزی می‌شود. مخاطبان تورهای ورودی این شیوه از گردشگری معمولا توریست‌هایی هستند که دغدغه فرهنگی دارند و می‌خواهند تجربه زیستن در فرهنگ‌های متفاوت را داشته باشند و راهنمایان و آژانس‌ها معمولا با آنها کمترین مشکل و چالش را دارند. " علی چراغی " کارشناس پژوهشگر حوزه مردم‌نگاری و ایرانشناسی با اشاره به اینکه درحال‌حاضر در ایران موجی تحت عنوان گردشگری عشایر و بوم‌گردی راه افتاده است، می‌گوید: در گذشته گردشگران تمایل به حضور در تورها و سفرهای لوکس داشتند و در سال‌های اخیر ترجیح می‌دهند فضاهای متفاوتی از قبیل حضور در روستاها یا زندگی عشایری را تجربه کنند. او با اشاره به نکات مثبت و منفی این موج می‌افزاید: معمولا ما در تورهای گردشگری  کمترین مشکل را با گردشگران داریم زیرا معمولا مخاطبان خارجی این تورها انتظارات‌شان مناسب با خدماتی است که دریافت می‌کنند،‌ با این حال نیاز است در مواردی آموزش‌هایی به آنها درباره مسائل فرهنگی عشایر با توجه به تفاوت‌های فرهنگی داده شود. در موضوع گردشگری داخلی موضوع آموزش جدی‌تر است و در این زمینه باید اقداماتی انجام داد. این کارشناس گردشگری عشایر آموزش جامعه میزبان را از دیگر حلقه‌هایی می‌داند که باید تقویت شده تا چرخ گردشگری عشایر به خوبی بچرخد. چراغی در این باره می‌گوید: باید در این زمینه به حساسیت‌های فرهنگی توجه کرد،‌ تورها نباید به شکلی برگزار شوند که پس از مدتی فرهنگ عشایری دچار آسیب شود و سبک زندگی‌ آنها را تحت‌تاثیر خود قرار دهد.گردشگری عشایری قرار است به تقویت جوامع محلی و حفظ سنت‌ها کمک کند و این موضوعی است که باید راهنمایان و آژانس‌ها به آن توجه ویژه‌ای داشته باشند.  او درباره جذابیت‌های تورهای‌ عشایری عنوان می‌کند: هر فعالیتی در زندگی عشایر یک جاذبه است. زندگی آنها مبتنی بر دامداری است و در این سفر گردشگر درباره چرایی غلبه دام بر سایر اقسام معیشت،‌ مدت زمان چرای دام‌، قوانین چرا‌، نوع علوفه‌ و... اطلاعاتی کسب می‌کند. توریست ماجراجو با یک هفته زندگی با عشایر فرآیند تولید محصولاتی که آنها از شیر تهیه می‌کنند را از نزدیک می‌بیند، مشک زدن، تهیه کشک و... بخشی از این محصولات هستند. همچنین این تصور باطل که غذای اصلی عشایر گوشت است برایش از بین می‌رود و می‌بیند چطور آنها از این محصولات ثانویه به عنوان قوت اصلی بهره می‌گیرند.  چراغی از مشاهده مراحل تولید صنایع دستی به عنوان دیگر جاذبه گردشگری عشایر نام برده و اضافه می‌کند: صنایع دستی تنها وسایل تزئینی نیستند بلکه آنها دارای کارکردهای خود در زندگی عشایرند. علاوه بر آن ما جاذبه‌ای تحت عنوان فولکلور داریم، هر ایل قصه‌ها،‌ مثل‌ها و داستان‌های خود را دارند که اقیانوسی است و توریست به قدر بضاعت خود از آنها آگاه می‌شود. مراسم‌ها و آیین‌ها دیگر جاذبه‌‌هایی هستند که گردشگر با آنها در این سفرها آشنا می‌شود و این امکان را می‌یابد با توجه به زمان حضورش در یکی از‌آنها شرکت کند. در این مراسم‌ها لباس‌هایی که مردم به تن می‌کنند‌، نوع موسیقی و... می‌تواند تجربه‌ای متفاوت را برای گردشگر به همراه داشته باشد. این کارشناس گردشگری، کوچ و فرآیندهای مرتبط با آن را جاذبه دیگر یک تور عشایری می‌داند و ادامه می‌دهد: شیوه غذا درست کردن‌، پیاده و سوار کردن ابزار و وسایل زندگی،‌ آزاد کردن بره‌ها هنگام رسیدن گوسفندها و در کل سبک‌ زندگی مردمی که زندگی‌شان با یکجانشینی متفاوت است می‌تواند تور عشایری را نسبت به سایر تورها جذاب‌تر کند.دوران پاندمی و شیوع کرونا آیا فرصتی برای رونق گردشگری عشایر نیست؟ چراغی در این زمینه معتقد است باید با احتیاط برخورد کرد. عشایر به‌واسطه سبک زندگی‌شان و کمبود امکانات پزشکی آسیب‌پذیری بیشتری نسبت به دیگر اقشار دارند. از این رو صرف تست منفی کرونا با توجه به مدت زمان تست و انجام سفر نمی‌تواند قطعیتی از ناقل نبودن فرد داشته باشد. همین موضوع هم باعث واکنش‌های مختلف عشایر نسبت به گردشگران شده،‌ ممکن است افراد یک ایل کاملا پذیرا باشند و در مقابل برخی با احتیاط و سوءظن با مسافر برخورد کنند،‌ از این‌رو پیش از سفر باید به این موارد توجه کرد.بسیاری از مردم در کشورهای اروپایی واکسن را دریافت کرده‌اند که هر روز هم به تعدادشان افزوده می‌شود. چراغی معتقد است این گروه می‌توانند مشتریان تورهای گردشگری عشایر باشند،‌ کسانی که پس از گذراندن دوره پاندمی ترجیح می‌دهند به زندگی‌شان تجربه‌های متفاوت را اضافه کرده و یک تور عشایری می‌تواند این خواسته را به شکل کامل محقق کند.

ایجاد شده: 20/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 20/اردیبهشت/1400     اخبار داخلی
آشیانگردی

آشیانگردی

آشیانگردی معادلی برای واژۀ  Staycation  که برگرفته از دو واژۀ “stay” و “vacation”  در زبان انگلیسی است که در فارسی معادل »اقامت « و »تعطیلات « می باشد.  واقعیت این است هنوز واژه ای رسمی از سوی فرهنگستان برای این مفهوم مشخص نشده است. اخیرا بنده با مشارکت همکار و دوست عزیزم خانم دکتر مرضیه بختیاری در حال انجام پژوهشی در این حوزه هستیم که امیدوارم این پژوهش بتواند بینش های جدید و ارزشمندی برای صنعت گردشگری ایجاد نماید. از آنجا که نیاز داشتیم واژه ای معادل برای این مفهوم بیابیم از نظر خبرگان و اساتید این حوزه بهره مند شدیم .برای یافتن معادل مناسب برای این مفهوم از گروه «اندیشه سرا» ی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران کمک گرفتیم. مفاهیمی همچون«گردشگری بومی، گردشگری محلی، نزدیک گردی، گردشگری نزدیک، مسافرت یک روزۀ داخلی، میهن گردی، پیراگردی ، گردشگری داخلی، سفر نمایی، خانه مانی، حوالی گردی و زادگاه گردی» پیشنهاد گردید که بنا به نظر ارزشمند پروفسور نظام الدین فقیه و تایید غالب فرهیختگان واژه » آشیانگردی« را معادل واژۀ  Staycation در نظر گرفته ایم. مفهوم «آشیانگردی» ، اولین بار در سال ۲۰۰۳ توسط تری مسی به کار برده شده و تعاریف و نامهای مختلفی برای آن موجود است؛ از جمله تعریف یساویچ در سال ۲۰۱۰ که آن را سفری حداقل با یک اقامت تفریحی شبانه در شعاع ۵۰ مایلی خانه معرفی نمود که البته محل زندگی فرد را نیز شامل میشود. در واقع هدف این نوع گردشگری آشنایی با محیط و فرهنگ پیرامون یک فرد در طول تعطیلات با استفاده از جاذبه های گردشگری موجود در محیط زندگی و فعالیتهای روزمرۀ وی به فعالیتهای آرامش بخش و تفریحی می باشد. این نوع گردشگری یک مفهوم نسبتاً ناشناخته است و کمتر در تحقیقات و مقالات دانشگاهی دیده شده است و می توان گفت هنوز وارد ادبیات داخلی ما نشده است. مثال هایی از فعالیت های آشیانگردی را نام ببرید : هر آنچه که فرد در سفرهای دور انجام می دهد در آشیانگردی هم صورت میپذیرد اما با این تفاوت که در محیط زندگی فرد شکل میگیرد. به طور کلی هر تغییر در فعالیت های روزمره که فرد با هدف کسب آرامش و تفریح انجام می دهد را شامل می شود مثلاً :  فاصله گرفتن از فضای مجازی و اخبار که به طور روزمره به آنها می پرداختید و تمرکز روی خود و افراد مهم در وزندگی گذران وقت در فضای باز و طبیعت اطراف  برنامه ریزی برای فعالیت ها و تمرینات ورزشی که همیشه انجام آنها را در سر داشته اید مانند پیاده روی دوچرخه سواری نرمش و ورزش در پارک  تجربه اردو و شب مانی در مکانی مناسب و تماشای ستارگان، اقامت در هتلها و اقامتگاههای اطراف محل زندگی رفتن به تئاتر جشنواره ها کنسرت های موسیقی و فعالیت های هنری و جذاب  فواید این مدل گردشگری و تفریحی چیست؟  مطالعات نشان داده حس لذت تفریح و رفاه (welbeing)  درافراد مورد آزمایش که کارمندانی بودند که آخر هفته را در منزل به استراحت و تفریح و فراغت از کار و مسئولیت سپری کردند،  تفاوت چندانی با سفر دور ندارد .  در آشیانگردی ، تفریح و تجدید قوا با صرف زمان و هزینه ی اندک می تواند کیفیت مطلوب و آرامش خاطر برای شهروندانیک منطقه به بار آورد و  از طرفی این مدل گردشگری با افزایش میزان تقاضا موجب توسعه و رونق صنعت گردشگری و کسب و کارهای وابسته به آن در منطقه می گردد. به عبارتی « جامعۀ محلی برای جامعۀ محلی». آیا آشیانگردی در بحران کرونا کارکردی داشته و هتل ها چه نقشی در این بین دارند؟ این سوال را من با مثالهایی از چند کشور و مقصدهای گردشگری پاسخ می دهم ؛ اسلوونی دولت اسلوونی با مشاوره کارشناسان و دانشمندان، کوپنهای اقامتگاهی را معرفی کرد که بر اساس آن، هر شهروند یک کوپن به ارزش ۲۰۰ یورو دریافت کرد. از طریق این طرح ، دولت ۳۵۰ میلیون یورو برای آشیانگردی به ساکنان یارانه پرداخت نمود. نتایج اولیه مثبت اعلام شد. در هفت هفتۀ  اول ، تقریباً ۱۵ ٪از کوپنها استفاده شد. نمایندگان صنعت گردشگری اسلوونی از این استراتژی راضی هستند چراکه در شرایط بحران کرونا پیش بینی می شد این صنعت با ۷۰ ٪افت برای سال ۲۰۲۰ مواجه باشد که با کاربرد این استراتژی این رقم به ۴۰ ٪رسید. سنگاپور نمونه ی دیگر، کشور سنگاپور است.مردم سنگاپور به شدت به تفریح و مسافرت علاقمندند در شرایط حال حاضر با توجه به بحران کرونا و بسته شدن مرزهای بین المللی، مردم جهت برآوردن نیاز خود به تفریح و گردش این سبک گردشگری را تجربه کردند.  در این طرح دولت و جامعه محلی با مشارکت، موجب رونق و بازگشایی ۶۵ تا ۷۰ درصد هتل ها شدند. بعلاوه در راستای این طرح ، فعالیتهای گوناگون مانند رستوران، جلسات یوگا، برنامه های پیوند خانوادگی، شنا، کلاسهای آشپزی، آبگرم و...از جانب هتلها برای خانواده ها فراهم گردید. هنگ کنگ در هنگ کنگ نیز دولت با کمک بخش خصوصی بازار تبلیغاتی خود را با ساخت چند ویدیوی جذاب با آهنگ های محبوب و با محوریت شهر و جاذبه های دیدنی و معرفی رستورانها و سرآشپزهای معروف انگیزۀ گردشهای محلی و آشیانگردی را ایجاد نمود. برای تشویق مردم به گردش محلی، بسته های تخفیف و حمایتهای مالی و ارائۀ کارتهای اقامت در نظر گرفته شد.  چین چین نیز در جزیره ماکائو برای مقابله با رکود ناشی از کووید۱۹،کارزار تبلیغاتی وسیع مشتریان محلی را هدف قرار داده است و تبلیغات محلی با محوریت گردشگری نوپای «تعطیلات و غذا» (foodcation) که البته بیشتر بر اقامت در هتلهای محل زندگی افراد تمرکز دارد، صورت پذیرفت. آشیانگردی در ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟  بیراه نیست اگر بگوییم در فرهنگ ایرانی از دیرباز این نوع سفر و تفریح، با عنوان گردش وجود داشته است. همانطور که می دانیم محوریت مراسم و جشنهای ما از گذشته های دور (ملی و دینی)، منزل و طبیعت و پرداختن به خود و اطرافیان است. با داشتن این پیشینه و قرابت، و از سوی دیگر وجود پتانسیل های فراوان موجود در هر شهر ( تهران به تنهایی بیش از ۲۰۰۰ جاذبه دارد ) و منطقه ای،  قطعاً با برنامه ریزی های منسجم از سوی دولت ، شهرداری ها و صاحبان کسب و کارها، با رویکرد آشیانگردی، می توان رونق و شادابی را به شهرها و کسب و کارها آورده و هر منطقه را یک مقصد گردشگری برای مردم همان منطقه تعریف نمود. حتی پس از همه گیری کرونا با ابزار آشیانگردی  به عنوان یک استراتژی، برای رونق اقتصادی و توسعۀ عدالت اجتماعی گامی برداشت. ✍🏻 به قلم س. مفخمی  ▫️  کارشناس ارشد مدیریت جهانگردی دانشگاه تهران

ایجاد شده: 19/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 26/اردیبهشت/1400     مقالات و یادداشت ها
برجام و هواپیماهای نویی که به ایران می‌آیند

برجام و هواپیماهای نویی که به ایران می‌آیند

در پی پیشرفت مذاکرات وین بین ایران و کشورهای ۱+۴ و اظهارات وزیر راه و شهرسازی درباره نوسازی ناوگان هوانوردی و تسهیلات در نظر گرفته شده برای ایرلاین‌ها، شرکت‌های هواپیمایی منتظر به نتیجه رسیدن مذاکرات و برداشته شدن تحریم‌ها هستند تا بتوانند هواپیماهای نو خریداری کرده و ناوگان خود را نوسازی کنند. به گزارش هتل نیوز، در پی از سرگیری مذاکرات ایران با کشورهای ۱+۴ در وین برای احیای برجام و پیشرفت های صورت گرفته در این زمینه محمد اسلامی وزیر راه و شهرسازی اعلام کرد که ایرلاین ها مکلف به نوسازی ناوگان هستند و آماده ایم نسبت به تهیه تسهیلات صندوق توسعه ملی برای کمک به نوسازی ناوگان شرکت های هواپیمایی اقدام کنیم. وی خاطر نشان کرد: تحریم ها باعث شده بود شرکت های سازنده مواردی چون قطعات را از ایرلاین های ایرانی دریغ کنند و تهیه هواپیما نیز بسیار دشوار شده بود اما امروز با توجه به تغییراتی که در حال رخ دادن است و شرایط جدیدی که حاصل می شود همه شرکت های هواپیمایی کشور مکلف هستند از این فرصت استفاده کرده و ضمن رفع مشکلات کنونی نسبت به تهیه هواپیما و توسعه ناوگان خود اقدام کنند. در این راستا، مقصود اسعدی سامانی- دبیر انجمن شرکت های هواپیمایی - در گفت و گویی اظهار کرد: نوسازی ناوگان هوانوردی بسته به نتیجه مذاکرات وین و برداشته شدن تحریم ها است و همه شرکت های هواپیمایی مترصد این هستند که اگر مذاکرات به نتیجه برسد نسبت به نوسازی ناوگان اقدام کنند. وی افزود: در حال حاضر ۱۵۰ فروند هواپیما در کشور داریم که نیاز به تعمیر و بهسازی دارند و بعضی از آن ها باید از رده خارج شوند و براساس مطالعاتی که دانشگاه تربیت مدرس انجام داده کشور به ۵۵۰ فروند هواپیما نیاز دارد و البته مطالعات انجام شده در دانشگاه امیرکبیر این نیاز را ۳۶۰ فروند اعلام کرده است که امیدواریم در هر صورت مذاکرات وین به نتیجه برسد و شرکت های هواپیمایی بتوانند نسبت به نوسازی ناوگانشان اقدام کنند. دبیر انجمن شرکت های هواپیمایی ادامه داد: امیدواریم با تجربه ای که از برجام گذشته و قرارداد خرید هواپیما داریم در صورت به نتیجه رسیدن مذاکرات بتوانیم با برنامه ریزی و تدبیر مناسب هواپیماهای خوبی بخریم و از این طریق ناوگان هوانوردی خودمان را نوسازی و بهسازی کنیم. اسعدی سامانی گفت: گرچه ساخت و تولید هواپیما در دنیا براساس سفارش انجام می شود و ممکن است ایران پس از به نتیجه رسیدن مذاکرات در نوبت کارخانه های بزرگ ساخت هواپیماهای مسافری قرار گرفته و چندین سال خرید و واردات آن ها طول بکشد اما می توانیم در مقطع فعلی و برای جبران کمبودهای موجود در این زمینه از هواپیماهای دست دوم و با سن پایین خریداری کنیم چرا که هم اکنون سن ناوگان ما بالاست و برخی از هواپیماهای مسافری کشور باید از رده خارج شوند. منبع | ایسنا

ایجاد شده: 18/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 18/اردیبهشت/1400     اخبار داخلی
زمان اعزام نخستین توریست های فضایی اعلام شد

زمان اعزام نخستین توریست های فضایی اعلام شد

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز ، بعد از سال‌ها تحقیق و بررسی و چند بار تأخیر، شرکت بلواوریجین زمان اعزام اولین جهانگرد فضایی را از طریق فضاپیمای نیوشفرد به فضا مشخص کرد. فضاپیمای مذکور در تاریخ ۲۰ جولای یعنی بیش از دو ماه دیگر جهانگردی فضایی  را به خارج از جو زمین منتقل می‌کند. علاقمندان برای خرید بلیط این سفر باید در یک مزایده آنلاین شرکت کرده و صندلی یادشده به کسی که بالاترین قیمت را پیشنهاد بدهد اعطا می‌شود. مزایده مذکور از امروز آغاز شده و علاقمندان باید با مراجعه به وب سایت بلواوریجین به صورت خصوصی در این مزایده شرکت کنند. بعد از پایان مزایده، پیشنهادهای ارائه شده توسط بلواوریجین بررسی شده و با برگزاری یک مراسم زنده در تاریخ ۱۲ ژوئن تکلیف این صندلی مشخص می‌شود. بلو اوریجین به جف بزوس مؤسس آمازون تعلق دارد. بلواوریجین که با حضور فضانوردان حرفه‌ای و یک جهانگرد فضایی به پرواز درمی آید تنها ۱۰۰ کیلومتر از کره زمین دور می‌شود. در این شرایط تجربه بی وزنی و مشاهده کره زمین از دور ممکن خواهد شد. علاوه بر بلواوریجین شرکت‌های دیگری مانند اسپیس ایکس نیز به دنبال اعزام جهانگرد به فضا هستند.

ایجاد شده: 18/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 18/اردیبهشت/1400     اخبار خارجی
خروج ۵۰ درصد متخصصان از گردشگری ایران

خروج ۵۰ درصد متخصصان از گردشگری ایران

به گزارش هتل نیوز و به نقل از ایسنا، " حرمت‌الله رفیعی " رییس هیأت‌مدیره انجمن صنفی خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران، در وبینار «بحران کرونا و مدیریت گردشگری ایران» که از سوی هسته علمی جهانگردی دانشگاه امام صادق (ع) برگزار شد، از بی‌توجهی و سیاست‌گذاری‌های غلط برای صنعت گردشگری سخن گفت و افزود: متاسفانه بیشتر مسؤولان صنعت گردشگری را هنوز فسق و فجور می‌دانند. اگر این‌گونه بود در قرآن در چند آیه به آن اشاره و توصیه نمی‌شد. ولی مسؤولان با همان نگاهی که دارند همچنان به صنعت گردشگری بی‌توجه هستند. او با انتقاد از مدیریت گردشگری در دوران کرونا، اظهار کرد: در اوج احترام به کادر درمان و پزشکی، اما بعد از یک سال هنوز آشفته‌بازاری در مدیریت کرونا حاکم است و همچنان از مردم توقع داریم همه کسب و کار خود را تعطیل کنند و از خانه بیرون نیایند تا ویروس را مهار کنیم، درحالی که مستند به گزارش‌ها و آمار، با چنین سیاستی، در قیاس با کشورهای دیگر موفقیت چشم‌گیری به‌دست نیاورده‌ایم. رفیعی گفت: متاسفانه هیچ‌وقت بخش خصوصی را که محور اصلی گردشگری است، مورد مشاوره قرار نداده‌اند و آن‌چه تا کنون درباره کرونا تصمیم گرفته شده عینا نظر بخش دولتی بوده است، هیچ‌وقت گوش شنوایی برای بخش خصوصی وجود نداشته است، برای همین بحران کرونا را نمی‌توان مدیریت کرد. کشورهای اطراف را ببینید که همه پذیرش گردشگر را آغاز کرده‌اند، درحالی که صنعت گردشگری ایران همچنان با بحران دست به گریبان است. رییس هیأت‌مدیره انجمن صنفی خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران افزود: از زمان همه‌گیری ویروس کرونا بالغ بر ۵۰ درصد جمعیت متخصص و باتجربه صنعت گردشگری حذف شده‌اند، آن‌ها سرمایه‌های ملی بودند که به راحتی از دست دادیم و هیچ مسؤولی این بحران را مدیریت نکرد. ما بارها در جلسات مختلف به مسؤولان دولتی برای حفظ آن سرمایه و صنعت گردشگری راه‌کار ارائه کرده‌ایم، ولی چون دردی نداشتند، گفتند با هر شعار صنعت گردشگری کرونا شدت گرفته است. او در ادامه بیان کرد: گردشگری نه تنها عامل شیوع ویروس کرونا نیست، بلکه سوپاپ اطمینان برای مهار است، چون تمام مراکز گردشگری کنترل‌شده هستند و با رعایت فاصله اجتماعی و مطابق آن‌چه ستاد کرونا تصویب کرده فعالیت می‌کنند، حتی یک مورد ابتلا در مراکز گردشگری نداشته‌ایم. اما آیا مراکز دیگر چنین بوده است؟ آیا دورهمی‌ها، ترددهای شبانه، حضور در مراکز خرید و ... با وجود محدودیت‌های ستاد ملی کرونا متوقف شد؟ چه نظارتی وجود داشت؟ مجموعه ستاد ملی کرونا بیشتر از یک سال است که برای مردم تصمیم می‌گیرد و فقط از مردم توقع دارد. او اضافه کرد: به عنوان شخصی که دغدغه گردشگری دارم به متولی این بخش (وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی) نیز نقد دارم که در سال گذشته وقتی ویروس کرونا پدیدار شد بخشنامه کرد با کنسل شدن سفرها پول مردم بی‌کم و کاست برگردانده شود، درحالی که بخشی از آن هزینه‌ها مثل ویزا یا تورهای خارجی قابل بازگشت نبود و آن دستور فقط ما را در برابر مردم قرار داد. متولیان صنعت گردشگری که در امر درمان و گردشگری هیچ‌وقت متبحر و کارشناس نبوده‌اند و در این یک سال هم فقط حرف‌هایی زده‌اند که صنعت گردشگری را متضرر کرده است. رفیعی گفت: کشورهای حاشیه ایران را بررسی کنید و ببینید چقدر به صنعت گردشگری خود کمک بلاعوض کرده‌اند. مسؤولان ما هم می‌گویند وام داده‌اند، اما چه وامی دادید که از آن استقبال نشد؟ دولت این وام را با پیش‌فرض این‌که کرونا سه چهارماهه تمام می‌شود، پرداخت کرد. بعد هم که ویروس طولانی شد اقساط آن را امهال کرد، ولی سودش را همچنان می‌گیرد. این وام به مثابه همان ارز ۴۲۰۰ تومانی بود که به تاراج رفت. همان موقع هم که قرار شد وام بدهند با صراحت این موضوع را گفتم ولی گوش شنوایی نبود. تسهیلاتی که به صنعت گردشگری دادند کاذب بود، فقط منبعی برای برخی سودجویی‌ها شد. بیمه و دارایی چه تسهیلاتی دادند، هیچ‌یک به مصوبات ستاد ملی کرونا قائل نبودند. الان سازمان امور مالیاتی از بخش گردشگری مالیات بر ارزش افزوده می‌خواهد؛ مگر ما خدماتی فروختیم و درآمدی داشتیم که مالیات آن را می‌خواهند بگیرند؟ این مدیر آژانس هواپیمایی با اشاره به افزایش نرخ بلیت سفرهای هوایی پس از تعیین ظرفیت ۶۰ درصد در پروازها در دوران کرونا، اظهار کرد: بررسی کنید کدام کشورها ۶۰ درصد ظرفیت برای پرواز تعیین کرده‌اند؟ ما با هواپیمایی که فقط ۶۰ درصد ظرفیتش تکمیل شده به شیراز می‌رویم، بعد با همان هواپیما که تمام صندلی‌هایش کامل پُر شده به ترکیه می‌رویم، چون متقاعد شده‌ایم استاندارد جهانی همین است و مشکلی هم وجود ندارد، اما در داخل همان پرواز پُر مشکل دارد. با آن تصمیمی که گرفته شد ۳۰۰ درصد هزینه بلیت پروازهای داخلی گران شد، درحالی که از خدمات سفرهای هوایی مثل کترینگ کسر شد. حق نداشتیم این هزینه را روی دوش مردم بگذاریم. او بیان کرد: در یک سال و چند ماه گذشته، هیچ تصمیم منطقی‌ای در مجموعه ستاد ملی مقابله با کرونا درباره گردشگری گرفته نشده که به عنوان بخش خصوصی به آن ببالم. من بخشی از مردم هستم و این ستاد هم برای مردم تشکیل شده است. رییس هیأت مدیره انجمن صنفی خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران در ادامه این وبینار با اشاره به ضعف اطلاع‌رسانی در گردشگری، اظهار کرد: یکی از معضلاتی که در گردشگری همواره با آن مواجهیم این است که بیشتر گردشگران با نگرانی وارد ایران می‌شوند. این حرف فعالان گردشگری کشورهای دیگر هم هست. مثلا خیلی وقت‌ها می‌شنویم که نگران وقوع جنگ در ایران هستند و ... . شناخت درباره ایران ضعیف است که مساله آن به متولیان وزارت خارجه برمی‌گردد و باید پاسخ داشته باشند که چرا بعد از ۴۰ سال هنوز ایران درست معرفی نشده و روابط کشور، فقط سیاسی و به چند کشور محدود بوده است. او در ادامه بحث بحران مدیریت در گردشگری از ورود سازمان‌ها و نهادهای دولتی به حوزه گردشگری انتقاد کرد و درحالی که نماینده وزارت بهداشت نیز در این وبینار حضور داشت، گفت: این دوائر که دغدغه گردشگری ندارند به کسب درآمد فکر می‌کنند، البته انتقاد ما فقط متوجه این وزارتخانه نیست، خود وزارت میراث فرهنگی و گردشگری کار بخش خصوصی را می‌کند و هتل و آژانس دارد. رفیعی بیان کرد: متاسفانه در دولت‌های قبل وقتی وزیری رأی مجلس را نمی‌آورد، رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری می‌شد و این سازمان (وزارت کنونی) حیاط خلوت دولت‌ها بود. امیدواریم به گونه‌ای پیش رویم که مسؤول و متولی مناسبی در این صنعت داشته باشیم.

ایجاد شده: 17/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 17/اردیبهشت/1400     اخبار داخلی
هواپیمایی سنگاپور، مهمان‌نواز‌ترین شرکت هواپیمایی دنیا

هواپیمایی سنگاپور، مهمان‌نواز‌ترین شرکت هواپیمایی دنیا

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز ، تعامل فرد به فرد با مشتریان، یکی از مهم‌ترین خصوصیات شرکت‌های خدماتی، به خصوص شرکت‌های هواپیمایی، هتل‌ها، بانک‌ها، مراکز آموزشی و ... است. این تعامل باعث شده تا «مهمان‌نوازی کل‌نگر» به یکی از عوامل اصلی موفقیت شرکت‌های خدماتی تبدیل شود. مهمان‌نوازی کل‌نگر، رویکردی است که در آن «کل بخش‌ها و کارمندان شرکت به گونه‌ای رفتار می‌کنند که با مهمانان شخصی‌شان رفتار می‌کنند». به قول جِف بِزوس، مدیرعامل آمازون: «ما فکر می‌کنیم مشتریان، مهمانان ما هستند و برای همین، هر روز سعی می‌کنیم از روز گذشته بیشتر به آن‌ها خوش بگذرد» یکی از شرکت‌هایی که توانسته رویکرد «مهمان‌نوازی کل‌نگر» را به خوبی پیاده‌سازی کند، شرکت هواپیمایی سنگاپور است. واحد بازاریابی شرکت هواپیمایی سنگاپور موظف است تا برای «خلق ارزش‌های بیشتر برای مشتریان و ارائه خدماتی فراتر از انتظار آنها» برنامه‌ریزی و برنامه‌ها را با کمک واحد‌های دیگر شرکت اجرا کند. برای مثال، هواپیمایی سنگاپور، نخستین شرکتی در دنیا بود که برای هر صندلی، یک مانیتور و سیستم تفریح شخصی نصب کرد تا به مسافران در طول پرواز، بیشتر خوش بگذرد‌. شرکت برای این که مسافران از غذای داخل هواپیما بیشتر لذت ببرند، سیستم خاصی را در تمام هواپیماهایش نصب کرده و با کمک آنها، فشار و رطوبت هوای داخل کابین را می‌سنجد. سپس نتایج سنجش در اختیار واحد کیترینگ شرکت قرار می‌گیرد تا بر اساس آن، اندازه ادویه‌های غذا در هر مسیر را مشخص کند، چون شرکت می‌داند که مزه غذا در طول پرواز به فشار و رطوبت داخل کابین بستگی دارد. شرکت هر ماه برنامه‌های آموزشی مفصلی را برای شش گروه از کارمندانش که بیشترین تاثیر را بر تجربه مشتریان از پرواز دارند، برگزار می‌کند. این شش گروه عبارتند از: مهمانداران، مهندسان پرواز، کارگران فرودگاهی، کارمندان نظافت هواپیما، نیرو‌های فروش و کارمندان بخش پذیرش مسافر. شرکت قانون خاصی را برای تخصیص بودجه خود دارد که نام آن را قانون ۴۰-۳۰-۳۰ گذاشته است. طبق این قانون، ۴۰ درصد منابع شرکت، صرف آموزش کارکنان، ۳۰ درصد صرف بازبینی و بهبود فرایند‌های خدمت‌رسانی شرکت و ۳۰ درصد هم صرف توسعه خدمات جدید می‌شود.

ایجاد شده: 11/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 11/اردیبهشت/1400     اخبار خارجی
گردشگری ارواح، جدال با روح‌ سرگردان و مقاصد تسخیر شده

گردشگری ارواح، جدال با روح‌ سرگردان و مقاصد تسخیر شده

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز ، مرگ همواره با حسی از ترس همراه است. این حس حتّی به مکان‌ها و اتفاقات مرتبط با عامل ترس هم منتقل می‌شود. بنابراین وقتی حادثه‌ای تراژیک و مرگبار در نقطه‌ای اتفاق افتد، شما همان حسی را از محل رویداد می‌گیرید که از خود اتفاق. طبیعتاً انسان باید از عواملی که باعث ترس او است دوری کند، اما کسانی هم هستند که ترس مانعی برای آنها نیست و در نتیجه نوعی از گردشگری به وجود آمده که به آن گردشگری روح یا ارواح می‌گویند. در این نوع از سفر، مسافران سراغ مقاصدی می‌روند که مثلا هدف بمب‌گذاری یا حملات تروریستی بوده‌اند، یا افراد زیادی جان خود را در مقصد مورد بازدید از دست داده‌اند. هدف افراد از سفر به این مناطق متفاوت است، گاهی هدف ادای احترام به روح انسان‌هایی است که مرگ تراژیکی را تجربه کرده‌اند و گاهی برای آشنایی با تاریخ منطقه. مواجهه با مرگ، اشتیاقی خشونت‌بار تمایل برای قراردادن خودمان در موقعیت‌های مواجهه با مرگ، قدمتی بیش از دوران معاصر دارد. شاید نمی‌شد روی آن نام گردشگری سیاه یا زیرشاخه آن گردشگری روح را گذاشت، اما در آن زمان هم هدف از این ارتباط تفریحات بوده است. به‌علاوه، در دوران باستان، این توجه شکل بی‌ضررِ امروزی را نداشته و بسیار خشن‌تر و با استاندارهای امروزی غیراخلاقی‌تر بوده. مثلا نمونه‌های آن را در جنگ‌های گلادیاتورها می‌بینیم. زمانی که افراد باید برای زنده ماندن می‌جنگیدند، می‌کشتند یا کشته می‌شدند. یا مثلا زمانی که مردم با اشتیاق هر چه تمام‌تر برای مشاهده اعدام‌های عمومی جمع می‌شدند و حتی گاهی حاضر بودند بابت دیدن لحظه کشته شدن یک انسان وجهی پرداخت کنند. از قرن ۱۹ اما، شکل این توجه تغییر کرد. در این زمان شرکت‌هایی بودند که سفرهایی را به مقصد مناطق جنگ‌زده برگزار می‌کردند یا حتی سردخانه‌ها را به علاقه‌مندان نشان می‌دادند. به مرور سفرهایی به وجود آمد که دیگر مرگ مرکزیت آنها نبود. بله مرگ و تراژدی بخش مهمی از سفر بود اما تمرکز روی آن قرار نمی‌گرفت. با شکل گرفتن این تفکر است که گردشگری سیاه و بعدها به تبع آن گردشگری روح به وجود می‌آید. گردشگری سیاه و تجربه‌های تراژیک گردشگری سیاه با اینکه با مرگ ارتباط مستقیم دارد، اما بیشتر بر تجربیات انسان‌ها یا تراژدی‌هایی که اتفاق افتاده تمرکز می‌کند. به همین دلیل است که انواع مختلفی از مقاصد را شامل می‌شود، از زندان و اردوگاه‌های کار اجباری گرفته تا مناطق جنگ‌زده و گورستان. تعاریف مختلفی درباره این نوع از گردشگری هست. اما همه شاخه‌های گردشگری سیاه تراژیک و غمگین نیستند. انواعی از این نوع سفر هم وجود دارند که مفرح‌تر هستند، مثلا انواعی که بر مسائل ماورالطبیعه مانند روح‌ها تمرکز می‌کنند. گردشگری روح با اینکه گردشگری روح بخشی از گردشگری سیاه است، اما به هیچ وجه غم و سنگینی گردشگری سیاه را ندارد. این نوع از گردشگری حسی از ترس را در فرد بر می‌انگیزد. در همه فرهنگ‌ها، افسانه‌ها و اسطوره‌هایی هستند که می‌توانند تبدیل به گردشگری روح یا ماورالطبیعه شوند. مثلا افرادی را فرض کنید که به قصر کنت دراکولا، اشراف‌زاده خونخوار رومانیایی، سر می‌زنند. در این سفر هدف صرفا خوش‌گذرانی، هیجان و شاید اندکی ترس باشد. همه این تجربیات را در مقاصد دیگر مانند خانه‌های تسخیر شده، مقاصدی که به جادو و جادوگری شهرت دارند، یا مقاصدی که قبلا قتل در آنها رخ داده است هم تجربه می‌کنید. روز به روز، افراد بیشتری به این سبک از گردشگری تمایل پیدا می‌کنند و فرصت‌های بیشتری هم برای آن به وجود می‌آید، اما داستان از کجا شروع شد. زمانی که روح‌ها بخشی از صنعت گردشگری شدند با اینکه نمی‌توانیم تاریخ دقیقی را به عنوان شروع گردشگری روح یا ماورالطبیعه اعلام کنیم، اما با اطمینان می‌گوییم که انگلیسی‌ها در این زمینه پیش‌قدم هستند. اسکاتلند، تاریخی طولانی در خانه‌های تسخیر شده دارد و سفرهای این چنینی، چنان پرطرفدار شده که کمتر شهری را پیدا می‌کنید که مقصدی برای گردشگری ماورالطبیعه نداشته باشد. البته این طور نیست که مسافران واقعا توقع داشته باشند که در این خانه‌ها روح ببینند، اما در هر حال، احتمال آن کاملا رد نشده است. چه روح ببینید و چه نبینید، بازدید از این سایت‌ها می‌تواند جذاب باشد. گاهی انگیزه افراد بازدید از مکانی است که افراد زیادی راجع به آن حرف می‌زنند، گاهی علاقه به تاریخ است، چرا که بیشتر این مقاصد اهمیت تاریخی هم دارند و گاهی هم صرفا حس هیجانی است که در این مقاصد تجربه می‌کنند. حس ترسیدن به تنهایی جذاب است و خیلی‌ها از تجربه آن لذت می‌برند. درست مثل زمانی که در شهربازی هستیم یا وقتی فیلم ترسناک می‌بینیم. هیچ‌کس واقعا نمی‌داند ریشه این تمایل از کجاست. اما، بالارفتن تعداد فیلم‌های ترسناک به تنهایی، می‌تواند نشانی از این تمایل باشد. گردشگری روح یا تورهای روح‌گیری شاید فکر کنید گردشگری روح همان تور روح‌گیری در خانه‌های تسخیر شده است. اما اشتباه می‌کنید. در برنامه‌های روح‌گیری، شرکت‌کنندگان نقش فعال‌تری دارد و بیشتر با کل برنامه درگیر هستند. در حالیکه در گردشگری ماورالطبیعه، شرکت‌کنندگان بیشتر مشاهده‌گر هستند و کمتر در برنامه دخیل می‌شوند. در تورهای روح‌گیری به شرکت‌کنندگان ابزار مرتبط هم داده می‌شود که قرار است به آنها کمک کند راحت‌تر روح‌ها را پیدا کرده و با آنها ارتباط برقرار کنند. البته تمام این فعالیّت‌ها صرفا جنبه تفریح دارد و خطری متوجه کسی نیست. هر چند که متخصصینی هستند که دوره‌هایی درباره روح‌گیری برگزار کرده‌اند و درباره تاریخ و روش‌های مواجهه با روح‌ها صحبت می‌کنند. ساختمان تسخیرشده دوبلین در ایرلند، جزیره آلکاتراز و برج لندن، جزو محبوب‌ترین مقاصد گردشگری روح هستند. به‌علاوه، شهرهایی هم هستند که به دلیل تاریخچه تراژیک و گاه ترسناکشان، بازدیدکنندگان بسیاری را جذب می‌کنند. شهرهایی مانند کاراکوی در ترکیه که ساکنانش بعد از جنگ جهانی اول آن را رها کرده‌اند. شهر بلچیته در اسپانیا که یادگاری از جنگ‌های داخلی است. شهر اورادور سور گلان در فرانسه که آلمان‌ها تمام ۶۰۰ نفری که در آن زندگی می‌کردند را بی‌رحمانه قتل عام کردند. شهر کولمانسکوب در نامبیا که روزی یکی از مراکز استخراج جواهر در آفریقا بود و با تمام شدن ذخایر، ساکنانش آن را رها کردند و شهرهای سنت المو در کلورادو، پیرامیدن در شوروی و سنت لورا و هامبراستون در شیلی که درست مانند کولمانسکوب، معدن داشتند و با تمام شدن ذخایر، رها شدند.

ایجاد شده: 11/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 11/اردیبهشت/1400     اخبار خارجی
جایگاه تبلیغات 1 جایگاه تبلیغات 1


کمی منتظر بمانید...