پیام تصویری "دکتر علی‌رحیم‌پور" مدیرعامل هلدینگ گردشگری تامین اجتماعی به مناسبت روز جهانی گردشگری

رویکرد وزارت گردشگری خروج گردشگری کشور از وضعیت تک بُعدی بوده است

به گزارش هتل‌نیوز ، وزیر گردشگری کشور با حضور در برنامه تلویزیونی "پایش" به تشریح برنامه‌های وزارت گردشگری در دوران پساکرونا پرداخت و توضیحات را در خصوص برخی سوالات در حوزه‌های مختلف گردشگری کشور را ارائه کرد. سرفصل اظهارات "علی‌اصغر مونسان" وزیر گردشگری کشور در برنامه تلویزیونی "پایش" به شرح ذیل است؛ بودجه وزارت گردشگری در سال جاری دو برابر شده و از ۷۰۰ میلیارد به ۱۴۰۰ میلیارد تومان رسیده است. با این وجود سهم وزارت گردشگری از بودجه کشور، ۷۰ درصد کمتر از آخرین وزارتخانه است. با وجود ۲۴ اثر ثبت جهانی، ۳۲ هزار اثر ثبت ملی و بیش از یک میلیون سابت تاریخی، دریافتی حوزه میراث فرهنگی در سال گذشته فقط ۱۸۰ میلیارد تومان بوده است. به دلیل بودجه بسیار پائین وزارت گردشگری، سهم آثاری مانند تخت جمشید که در دنیا بی‌نظیر است از این بودجخ فقط ۵ میلیون تومان می‌شود. با همکاری وزارت بهداشت و صحبت‌های انجام شده با شخص وزیر بهداشت در حال آماده‌سازی مقدمات و برنامه‌ریزی برای ورود تورهای گروهی خارجی به کشور هستیم. گردشگری دارای کارکردهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی متعددی در جامعه است و نقش بسیار موثری در ایجاد نشاط اجتماعی ایفا می‌کند. در حوزه زیرساخت‌ها و ایجاد مفاهیم جدید گردشگری از جمله اکوتوریسم، بوتیک هتل‌ها، گردشگری سلامت، گردشگری کشاورزی و ... اتفاقات بسیار خوبی رخ داده است. سعی کردیم از همه منابع و ظرفیت‌های موجود در کشور استفاده کنیم تا گردشگری را از حالت تک بُعدی خارج کنیم که خوشبختانه با استقبال خوب گردشگران داخلی و خارجی هم مواجه شد. بر اساس آمار سازمان جهانی گردشگری و بانک مرکزی، گردشگری در سال گذشته سهم 11.7 میلیارد دلاری در تولید ناخالص داخلی ( GDP ) در کشور داشته است. ساخت سد، نیروگاه، پالایشگاه و دیگر پروژه‌های بزرگ هیچ تاثیری در جذب گردشگر ندارد. اقتصاد گردشگری مردم محور است و با کوچکترین توجه به جزئیات می‌توان نتایج بزرگی را در این زمینه به ارمغان آورد. به تمامی معاونین و مدیران کل در سراسر كشور تاکید کرده‌ام که در زمینه صدور مجوزها، سخت‌گیری و مانع تراشی نکنند. بر اساس گزارش اتاق بازرگانی، وزارت گردشگری جزو سه دستگاه اجرایی برتر کشور از نظر میزان رضایت فعالان بخش خصوصی قرار دارد.

بررسی موانع و مشکلات توسعه گردشگری در وضعیت کنونی و راهکارهای پیشنهادی

بخش گردشگری در سال‌های آینده چه شکلی به خود خواهد گرفت؟ این سوالی است که متخصصان صنعت گردشگری در پی یافتن پاسخی مناسب برای آن هستند.  اگر چه تحولات اقتصادی و اجتماعی آینده به طور دقیق قابل پیش‌بینی نیستند اما مدیران بزرگترین گروه‌های هتل‌ها و اپراتورهای تور در جهان، صحبت‌ها، نشست‌ها و هم‌اندیشی‌هایی در این باره برگزار کرده‌اند. نتایجی که از بررسی این نشست‌ها به دست آمده، نشان ‌می‌دهند که رفتار تقاضاکنندگان در صنعت گردشگری تغییر کرده است. همین امر باعث شده تا شکل فعالیت‌های گردشگری نیز تکامل پیدا کنند و ادامه فعالیت نهادهای دولتی و خصوصی در این صنعت، منوط به تربیت متخصصان و کارشناسان جدیدی باشد که تاکنون در این صنعت حضور نداشته‌اند. موانع رشد گردشگری در سال‌های اخیر علی‌رغم رشد چشمگیر صنعت گردشگری در سال‌های اخیر و جایگزین شدن آن با اقتصادهای تک محصولی و فاقد زنجیره خلق ارزش، این حوزه با موانع و مشکلاتی مواجه بوده که برنامه‌ها و طرح‌های کشورها و سازمان پ‌های بین‌المللی را دچار تغییرات و دگرگونی‌هایی کرده و در مواقعی نیز منجر به تعویق لایحه‌ها و راهبرد.های توسعه شده است. طبق بررسی‌هایی که توسط سازمان جهانی گردشگری ( UNWTO ) صورت گرفته، پنج دست‌انداز اصلی رشد گردشگری در سال ۲۰۱۹ موارد زیر است. ۱ - عدم قطعیت طولانی‌مدت درباره برگزیت ۲ - تنش‌های ژئوپلیتیک ۳ - تنش‌های تجاری ۴ - رکود اقتصاد جهانی ۵ - ورشکستگی شرکت توماس کوک این نوشته تاثیر دو مورد از موانع فوق بر روی کشورها را بررسی خواهد کرد. تنش‌های ژئوپلیتیک موقعیت جغرافیایی یک کشور، تاثیر بسزایی در ساختار بازار گردشگری آن کشور دارد. همچنین یکی از مهم‌ترین عواملی که نظریه‌پردازان توسعه و کارشناسان حوزه توریسم در برنامه‌ریزی‌های خود بدان توجه دارند، موقعیت نسبی یک کشور و محل قرارگیری آن نسبت به مراکز سیاسی - فرهنگی جهان است. طبق گزارش انجمن صنفی راهنمایان گردشگری، وضعیت کشورهای همسایه و موقعیت جغرافیایی ایران، مهم‌ترین مانع در فرآیند جذب گردشگر است. از این رو تنش‌های ژئوپلیتیکی که در منطقه رخ می‌دهند، تاثیر بسزایی بر ساختار، میزان بهره‌وری، روند توسعه کمی و کیفی و در نهایت حجم و نوع فعالیت‌های صنعت گردشگری و هتلداری ایران دارند. ورشکستگی گروه توماس کوک گروه Thomas Cook Group قدیمی‌ترین و یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های صنعت مهمان‌نوازی و گردشگری بریتانیایی بود که در زمینه مدیریت شرکت‌های هواپیمایی و خطوط چارتر، خطوط کشتی‌های گردشی، ارائه خدمات هتلداری، خدمات توریستی و مسافرتی فعالیت می‌کرد. این شرکت در ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۹ ورشکست شد. گرمای کم‌سابقه تابستان ۲۰۱۸، بی‌ثباتی سیاسی در برخی کشورهای مقصد مانند ترکیه، احتیاط مردم در خرج کردن پول‌های غیر ضروری به خاطر برگزیت بریتانیا از اتحادیه اروپا، خرید بلیط به صورت آنلاین و نه با مراجعه حضوری به دفترهای شرکت، اوج گرفتن شرکت‌های هواپیمایی ارزان‌قیمت، گرفتن وام و خرید چند شرکت مسافرتی دیگر و بدهی بسیار در بازپرداخت، از جمله دلایل ورشکستگی گروه "توماس کوک" بودند. این موضوع خیلی زود به یک فاجعه ملی تبدیل شد و دیدیم که چطور به زیرساخت‌های گردشگری بریتانیا لطمه‌ای اساسی زد. چه اقداماتی در راستای جلوگیری از وقوع مشکلات بیان شده و بهبود وضعیت کنونی موثر خواهند بود؟ ۱ - همکاری پویا و سازنده دستگاه دیپلماسی کشور و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، راهکاری موثر در جهت انعکاس تصویری صلح‌آمیز از کشورمان در عرصه بین‌المللی خواهد بود. این امر با تشکیل هیات‌هایی از مسئولان و متخصصان بین‌الملل‌گرا و کاربلد، میسر خواهد شد. ۲ - ارتقای مزیت‌های نسبی کشور در حوزه گردشگری و تبدیل آنان به مزیت مطلق از طریق تشکیل اتحادیه‌های تجاری و گردشگری، مذاکره با کشورها برای لغو دو طرفه روادید، اعزام دانشجویان مستعد به منظور یادگیری تجربی و نظری مفاهیم و به کارگیری آنان در امور وابسته به اقتصاد گردشگری، سبب چهارچوب‌سازی و حرفه‌ای‌تر شدن فعالیت‌های این حوزه خواهد شد. ۳ - بهبود روند ارائه خدمات و فرآیند توسعه گردشگری، وابسته به پیگیری مداوم و سازنده از شکایات، انتقادات و پیشنهادات گردشگران است. ۴ - دنیا با سرعت در حال تغییر است و ایده‌هایی که تا دیروز نشانه خوش‌فکری مدیران شرکت‌های چندملیتی محسوب می‌شد، امروز دیدگاه‌هایی تاریخ گذشته به حساب می‌آیند که باید از آن‌ها ترسید. مدیران "توماس کوک" همیشه روی روابط تکیه داشتند و خیالشان این بود که به کمک لابی‌گری می‌توانند انحصارشان را در حوزه گردشگری بریتانیایی نگه دارند. هر انحصاری به سرعت باعث از بین رفتن یک کسب و کار می‌شود. زیرا یک جامعه رو به جلو و در حال پیشرفت بر اثر رقابت سالم شکل می‌گیرد. از این رو امکانات تبلیغاتی در یک جامعه مانند بیلبوردها و رسانه‌ها باید به صورت عادلانه بین تمامی کسب و کارها تقسیم شوند. آرش خورمهر - مدیر تولید محتوای انجمن علمی مدیریت و گردشگری دانشگاه تبریز

به دنبال مقصّر و گناهکار نیستیم امّا ....

ریاست محترم جمهور، حجت‌الاسلام دکتر حسن روحانی؛ به جستجوی مقصر و گناهکار نیستیم، نمی‌خواهیم نقد کنیم، نمی‌خواهیم دوباره از اوضاع نابسامان صنعت گردشگری و صنعت هتلداری بگوئیم.  آنچنان در یک بحران و فاجعه اقتصادی گرفتار آمده و آمده‌ایم که هر چه گوئیم جز نمک بر زخم پاشیدن نیست. گفتنی‌ها را می‌دانید و به خوبی آگاه هستید امّا چرا هر چه پیش می‌رویم و هر راهکاری ارائه می‌فرمائید نه تنها راهگشای مشکلات این صنعت نیست بلکه متاسفانه گاهی به مشکلات نیز می‌افزاید!!   آقای رئیس جمهور؛ آیا مملکت ملک‌الطوایفی است؟! دستگاه‌های اجرایی فرمانبردار دستورات کدام مرکز، ستاد بحران، شورای کرونا و ... هستند؟!  در استانی و در گوشه‌ای از این مملکت پهناور اعلام می‌کنند که هتل‌ها می‌توانند تا ۳۰ درصد ظرفیت خود میهمان بپذیرند و در استانی دیگر، هتلی تا مرحله پلمپ پیش‌می رود فقط به دلیل آنکه چهار اتاقش مهمان داشته است!!!  با کدام ناظر و نظارتی چنین دستوراتی صادر می شود؟ بر اساس کدام مستندات قابل اطمینانی چنین شیوه‌نامه‌هایی تدوین می‌شود؟ مگر چند هتل در بین این چند هزار واحد، پذیرش مسافر دارند؟ فقط آمار، عدد و رقم است که سلسله‌وار اعلام می‌شود و در مقابل، شک و شبهه ایجاد می‌کند.  مگر هتل دکّان بقّالی است که کرکره‌اش را پائین بکشند؟ آیا تحقیق کرده‌اید چه حجم کالایی در سردخانه‌های هتل‌ها و در انبارهای خشک و تَر در انتظار پایان یافتن تاریخ مصرفشان وجود دارد و باید به زودی به سطل زباله ریخته شود؟ شاید در مواقع حساس بتوان تا حدودی در هزینه‌های سربار صرفه‌جویی کرد امّا آیا هتل‌ها می‌توانند از هزینه‌های جاری جلوگیری کنند؟ مگر تعطیل کردن هتل معنا دارد؟  رعایت مسائل بهداشتی خاصّه در این شرایط، وظیفه اخلاقی و اجتماعی هر مدیر هتل است. چرا اینگونه تبلیغ می‌شود که بعضی از هتل‌ها فلان پروتکل بهداشتی را رعایت نمی‌کنند و جان خود و میهمانشان را به خطر می‌اندازند؟ سفر و گردش ممنوع است امّا مسافری که به هر دلیل وارد شهر می‌شود چه باید بکند؟ زحمات وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و ادارات کل در سراسر استان‌ها و کوشش‌های نیروی انتظامی و تلاش‌های قوه قضائیه جهت پلمپ واحدهای غیرقانونی را پاس می‌داریم امّا هر مسافری گردشگر نیست و باید برای اینگونه میهمانان نیز اندیشه‌ای مناسب داشت‌. تمامی تورها کنسل می‌شود، همایش‌ها، سمینارها و هر نوع مراسم و گردهمایی تعطیل می شود ، رزروهای فردی و گروهی یک به یک باطل می‌شود.  با تهدید، ارعاب و انواع شیوه‌نامه‌ها و دستورات فورس ماژور، هتل‌ها را مجبور می‌کنند و یا با صلاحدید مدیران بزرگوارشان بدون دریافت کوچکترین ضرر و زیان، وجوه دریافتی حاصل از این رزروها را عودت می‌دهند و حال که صندوق و ذخیره مالی هتل‌ها به انتها رسید با تبلیغات گسترده از مردم تقاضا می‌کنند تا رزروهای خود را باطل نکنید و اجازه دهید در زمانی دیگر این تاسیسات اقامتی و پذیرایی، میهماندار شما باشند. نوش‌دارو پس از مرگ سهراب!! جناب آقای رئیس‌جمهور؛ هر آنچه در حال حاضر از مصاحبه‌های شما برداشت شده است و کورسویی از امید در آن وجود دارد امّا در عمل آنچنان این صنعت از آن منتفع نمی‌شود!!  در این زمان، نقدینگی یکی از بزرگترین چالش‌های هتل‌هاست و لذا از یک سو شما فرمودید به کارگاه‌های بزرگ و کوچک در صورتی که کارگری را اخراج نکنند وام می‌دهید با بهره و دو ساله!!! به چند و چون و میزان پرداختی، زمان بازپرداخت و ضریب کارمزد آن کاری نداریم و لطف شما را در این شرایط با جان و دل می‌پذیریم امّا وزارت کار و تعاون اعلام می‌فرمایند به کارگران شما بیمه بیکاری تعلق می‌گیرد و در فلان سایت ثبت نام کنید. حال آیا این عمل حکم اخراج کارگر را پیدا نمی‌کند؟!  می‌گوئیم نقدینگی نداریم و فرصتی دهید جهت پرداخت آبونمان حامل‌های سوخت، می‌گویند فقط قسط‌بندی و تاخیر در پرداخت. آبونمان شامل مصرف‌کنندگان خانگی است!!!  می‌گوئیم کارگاه‌های کوچک و اکثر هتل‌های یک و دوستاره دچار کمبود نقدینگی هستند و در خصوص پرداخت حق بیمه‌های کارفرمایی فرصتی دهید، می‌فرمایند برای کارگاه‌های با بیش از ده کارگر تسهیلاتی قائل شدیم و شامل کارگاه‌های کوچک نمی‌شود!!!  تقاضا کردیم چون فقط تا پایان فروردین‌ماه فرصت ارسال اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده است لذا تسهیلاتی قائل شوید، فرمودند اشکال ندارد تا پایان اردیبهشت پرداخت کنید!!! آیا قرار است معجزه‌ای رخ دهد با این یک ماه فرصت؟! آیا در خصوص مالیات عملکرد و تکلیفی اندیشه‌ای شده است؟ با عوارض‌های گوناگون شهری و کشوری که مستلزم مصوبات شوراهای اسلامی شهر و روستا را دارد و حتی اعتنایی به مصوبات ملی نیز ندارند چه باید کرد؟!  جناب آقای "حسن روحانی" رئیس جمهور محترم؛ انشاالله به زودی با همّت و کوشش تمامی مردم عزیز ایران بر این کرونا ویروس غلبه کرده و با افتخار اعلام کنید که شرایط عادی است و کسب و کار آغاز می‌شود امّا از آن زمان به بعد که تمامی مشاغل و تولیدکنندگان و واحدهای خدماتی با کوششی مضاعف مشکلات خود را یک به یک مرتفع می‌کنند و با علم به اینکه تمامی اصناف و فعالان اقتصادی در این شرایط متضرر شده‌اند، خود را تافته جدا بافته نمی‌دانیم. مهمترین مسئله اینکه وقتی این جانفشانی‌ها و از خود گذشتگی‌های دانشگاه‌ها و دانشکده‌های پزشکی و ایثار پزشکان، پرستاران و پرسنل بیمارستان‌ها را شاهد هستیم، زبانمان به لکنت می‌افتد که تقاضای مالی داشته باشیم امّا چه کنیم که به شدت در تنگنای اقتصادی گرفتار آمده‌ایم و حداقل یک سال طول می‌کشد تا شرایط برای صنعت گردشگری و صنعت هتلداری به شرایط نه چندان خوبِ قبل از این بحران برگردد. در این برهه، اگر انتظار کمک بلاعوض داشته باشیم، سخنی به گزاف نیست لذا اگر دولت توانایی این محبت را دارد، دریغ نفرمائید و در غیر این صورت، سهم صنعت گردشگری را از هر آنچه شما نام آن را تسهیلات و کمک می‌گذارید چه به صورت وام و چه به صورت سایر تسهیلات، جداگانه اعلام فرمائید. همچنین در ابلاغ این مصوبات، دستور فرمائید تعجیل کنند و یا راهکاری ارائه دهید که بتوانیم با کمترین صدمه جانی و مالی این دوران گذار را طی کنیم. سیّد علی معین‌زاده - فعال صنعت گردشگری و هتلداری کشور

گردشگری می‌تواند ققنوس اقتصادی کشور باشد

در چند ماه اخیر با توجه به حوادث سیاسی و اجتماعی تاثیرگذار بر کل کره خاکی از بسیاری از همکاران و فعالین صنعت گردشگری شنیدم که گردشگری ایران برای همیشه کام مرگ رفت. باید پذیرفت تا زمانی که نسل بشر از روی کره خاکی پاک نشده، صنعت گردشگری بر خلاف سایر صنایع به علت ذات خویش همواره در حال حیات، رشد و گاها با برنامه‌ریزی‌های صحیح در حال توسعه می‌باشد. فضای کنونی برای دست اندرکاران بی‌شباهت به دوران ۸ ساله دفاع مقدس نیست و همانطور که پس از اتمام جنگ، شاهد رونق گردشگری ( هرچند با سرعت کم ) در این بازار پر سود جهانی بودیم، باید زمان حال را غنیمت شمرده و از هم‌اکنون با مرور تجربیات و از طریق روش‌های مختلف مختلف مانند نوسازی هتل‌ها، افزودن امکانات رفاهی جدید بر اساس نیاز روز مشتریان، نمادسازی‌های‌ مدرن، طرح جذابیت‌های جدید، توجه بیشتر به گردشگری سلامت و گرشگری سیاه و هزاران روش ابتکاری و نوآورانه دیگر، باعث طرح پکیج‌های متنوع و جذاب گردشگری در کشور شده و تعداد بیشتری از توریست‌های علاقه‌مند از سراسر جهان را جذب کنیم. با علم به آماده نبودن زیرساخت‌های اقتصادی مناسب برای جذب سرمایه‌گذاری در ساخت هتل و سایر صنایع جانبی این حوزه، بی‌خبر بودن سرمایه‌گذاران خارجی از پتانسیل‌های جغرافیایی و فرهنگی موجود در ایران و تبلیغات غیر هدفمند در بازارهای جهانی و همچنین کشمکش‌های سیاسی با بعضی کشورهای غربی و دیگر موانع در مسیر رشد صنعت گردشگری ایران، هنوز هم این صنعت مولد و اشتغال‌زا که به صورت غیرمستقیم ۶.۱ درصد تولید ناخالص ملی و نیم درصد اشتغال را به عهده دارد، می‌تواند با برنامه‌ریزی صحیح کشور را از بحران اقتصادی خارج سازد.  آنچه این امر را میسر می‌کند، توجه جدی حاکمیت به ظرفیت‌های رها نشده و انعطاف‌پذیری گردشگری و صنایع وابسته آن است.   بهره‌وری و استفاده بهینه از ظرفیت‌های گردشگری کشور، سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی‌های راهبردی و کوتاه‌ مدت، میان مدت و بلندمدت جهت افزایش تحرک در تولید و توزیع، ایجاد مشاغل و خدمات گوناگون و کمک به سرعت گردش پول باید در الویت کار برنامه‌ریزان قرار گیرد تا به توسعه پایدار و پویایی اقتصاد کشور کمک کند. اگر گردشگری به یک استراتژی ملی در راستای افزایش درآمد کشور تبدیل شود، موتور محرک توسعه خواهد بود و ضمن اشتغال‌زایی و توزیع ثروت، در تمام نقاط پهنه گسترده کشورمان باعث تقویت بنیان‌های سیاسی و اجتماعی خواهد شد. مهران امیرحسینی - عضو کمیته اطلاع‌رسانی، تبلیغات و روابط بین‌الملل جامعه هتلداران ایران

سفر کم شتاب؛ پیشنهادی برای دوران پساکرونا

گردشگری ذاتاً تجربه اجتماعی است که معمولاً شامل مسافرت با دوستان و اقوام می‌شود و این روابط اجتماعی هستند که تجربه مصرف را شکل می‌دهند.  در واقع، سفر کم‌ شتاب زمان بیشتری را برای گذراندن در سفر در اختیار قرار می‌دهد تا افراد در آن فرصت، گردهم آیند و به روابط خانوادگی و دوستی‌های خود استحکام بخشند.  در بررسی اصالت روابط و ارتباطات بین فردی می‌توان گفت که خانواده‌ها هنگام دور بودن از خانه، انگار در خانه خود هستند. گردشگران از مکان‌ها استفاده می‌کنند و به این ترتیب نوعی گردهمایی خاص را ایجاد می کنند.  به نظر می‌رسد که گردشگری بیشتر به همراهی دسته‌جمعی گرایش پیدا کرده و سفر به قصد بازدید صرف از ناشناخته‌ها، کمتر صورت می‌گیرد.  سفر کم شتاب بخش متفاوتی از تجسم دوباره گردشگری است که توجه بیشتری به اجتماع دارد و این توانایی را ایجاد می‌کند تا گردشگر با افراد و مکان‌ها درگیر شود. مسافران سفر کم شتاب علاوه بر رفت و آمد با دوستان و اقوام، تمایل دارند با مردمی که در طول سفر با آنها مواجه می‌شوند نیز ارتباط برقرار نمایند.  سفر کم شتاب به معنای لذت بردن از رفتن به مقاصد جدید، کشف فرهنگ‌های هر منطقه، احترام به محیط زیست، همدم شدن با بومیان و استفاده از سفر به صورت بهینه و گاهی به معنای کاهش هزینه‌ها است.  سفر کردن با آهنگ آهسته و برقراری ارتباط با مناطق در طول مسیر سفر امر جدیدی نیست. پیش از استفاده گسترده از خودروها و سفرهای هوایی، بخش عمده‌ای از گردشگری به شکل کم شتاب صورت می گرفته و دلیل آن هم کمبود امکانات حمل و نقل پیشرفته بوده که سفرها را به مسافت‌های کوتاه و در طول یک روز محدود می‌کرده‌اند. به عنوان مثال مسافرت‌ها به صورت پیاده یا با حیوانات ( اسب، شتر، الاغ ) تنها روش‌های سفرهای زمینی بودند.  امروزه سفر کم شتاب البته نه برای همه ولی برای اغلب افراد، سفری متفاوت می‌باشد زیرا پربار بودن تجربه سفر با حضور در محیط‌های بومی و محلی مقصد برای برخی از مهم‌ترین بخش‌های سفر به حساب می‌آید.  سفر کم شتاب، جایگزینی برای سفر هوایی و سفر با خودرو پیشنهاد می‌دهد که در آن گردشگر می‌تواند در طول سفر تجربه کسب کند.  از ماهیت سفر کم شتاب می‌توان به افزایش تجربه کلی مسافران از سفر، اقامت در خانه های تاریخی و محلی، استفاده از این زمان برای شناسایی اماکن نزدیک به آن محل، به دست آوردن اطلاعات بیشتری درباره فرهنگ و شیوه‌های زندگی محلی را نام برد.  در سفر کم شتاب، بیشتر به لذت بردن از سفر هم در طول مسیر و هم در مقصد، اجتناب از پروازهای ارزان‌قیمت و سفرهای کوتاه‌مدت به مکان‌های خیلی دور و گرایش بیشتر به مسافرت‌هایی با قطار، اتوبوس، دوچرخه، قایق و یا پیاده همراه با اقامت شبانه، گشت و گذار با دوچرخه و اقامت در خانه‌های تاریخی و محلی، تاکید می‌شود.  سفر کم شتاب در حال حاضر به بازار بکری تبدیل شده است که قشر متوسط در کشورهای توسعه یافته و گروه‌هایی با موقعیت اجتماعی - اقتصادی پائین‌تر را به خود جلب کرده که امکان کمتری در انتخاب جایگزین‌های این نوع از سفر پیش رو دارند. با این حال، گردشگری کم شتاب نیز جایگاهی مانند گردشگری جایگزین، اکوتوریسم و گردشگری مسئولانه پیدا خواهد کرد.  اولین طرفداران سفر کم شتاب، شرکت های خدمات مسافرتی کوچک، سفرنامه‌نویسان، بلاگرها و کوله‌پشتی‌ها که نظرات خود را عمدتاً از طریق اینترنت، فضاهای مجازی و رسانه‌های مربوط به سفر بیان می‌کردند، هستند. همانطور که در ابتدا گفته شد، سفر و گردشگری کم شتاب یک سبک جدید نیست بلکه مقابله با فرهنگی جدید است که هدف اصلی سفر و گردش را به فراموشی سپرده است. فرهنگی که در آن رسیدن به مقصد‌های متعدد، اهمیت بیشتری از خودِ مقصد و انسان‌های ساکن در آن دارد. فرهنگی که عکس گرفتن از مشاهده، شناخت و حضور در جاذبه‌های گردشگری مهم‌تر است و در آن صرفاً سیر شدن بدون اهمیت به غذایی که خورده می‌شود، ترجیح داده می‌شود.  هرچند نمی‌توان بین سفر کم شتاب و سفر پرشتاب مرزی قائل شد و یکی را بهتر از دیگری معرفی کرد اما مسلم است که هر فردی علاقه دارد بعد از سفر، تکاملی را در خود احساس کند و این هدف، تنها با تعمق و ارتباط حاصل می‌شود.  با توجه به شرایط اپیدمی ویروس کرونا، پیش بینی می‌شود در پساکرونا شاهد استقبال قابل توجهی از گردشگری داخلی باشیم. بنابراین به عنوان یکی از شیوه‌های شناخته شده گردشگری در دنیا، می‌توانیم سفر و گردشگری کم شتاب را به بخشی از افراد جامعه که قصد سفر دارند، پیشنهاد نمائیم. فرزاد زارع - کارشناسی ارشد مدیریت گردشگری

پیشنهادی به وزارت گردشگری برای رفع بحران بیکاری

ظهور و بروز ویروس کرونا و تاثیر بر صنایع مختلف از جمله صنعت نوپای گردشگری و احتمال بیکاری حداقل ۷۰ درصد نیروهای شاغل در این صنعت، مخاطرات فراوانی را برای فعالین این حوزه به وجود آورده است. برای خروج فعالین بخش گردشگری از این بحران، پیشنهادی به شرح زیر تقدیم وزارت گردشگری و سایر مسئولین محترم می‌گردد.  بر اساس قوانین کار ‌و مقررات حاکم بر آن در صورت بیکاری نیروهای انسانی، آنها می‌توانند بر اساس سوابق خود از بیمه بیکاری استفاده نمایند. آنچه که آشکار و مبرهن است، بار مالی ‌و روانی این موضوع می‌باشد. به طور طبیعی هجوم تعداد کثیری از بیکاران در پایان فروردین به اداره کار و لزوم پرداخت مقرری از طرف بیمه در این شرایط و برای مدت طولانی بسیار سنگین خواهد بود. با فرض مهار این ویروس تا پایان خردادماه، پیشنهاد اینجانب مبنی بر پرداخت حقوق نیروهای بنگاه‌های اقتصادی از طرف تامین اجتماعی بر اساس آخرین لیست بیمه این بنگاه‌ها صورت پذیرد تا کارکنان دچار مشکل اقتصادی در تامین نیازهای اولیه خود نباشند. این پرداختی در اصل به صورت قرض‌الحسنه صورت پذیرد و پس از اتمام این بحران در طول پنج برابر مدت زمان بحران ( ۱۵ ماه ) توسط کارگران به تامین اجتماعی بازپرداخت گردد.  بدیهی است که ضمانت بازپرداخت این وجوه با کارفرمایان خواهد بود و کارفرمایان از حقوق نیروهای انسانی کسر و به بیمه پرداخت خواهند کرد. انجام این کار هم مشکل نیروها را حل خواهد کرد و هم بار مالی برای تامین اجتماعی ایجاد نخواهد کرد. محمد آرا - مدیر هتل بین‌المللی تبریز

کرونا؛ تهدید یا فرصت برای صنعت هتلداری

بی‌گمان صنعت گردشگری و هتلداری در دوران کنونی بیشترین توجه را به خود معطوف داشته است و به دلیل ارزآوری و رونق اقتصادی، مورد توجه بخش خصوصی و بخش دولتی قرار گرفته است.  صنعت هتلداری یکی از صنایع پاک به شمار می‌آید. این صنعت باعث اشتغال‌زایی شده و تا حدی به طور مستقیم و غیرمستقیم درصد بیکاری جامعه را پائین آورده و در نتیجه به کاهش ناهنجاری‌های اجتماعی منجر می‌گردد.  همانطور که می‌دانید هر صنعتی ممکن است با چالش‌هایی از جمله کمبود مواد اولیه، تحریم‌ها، نبود نیروی انسانی و کارآمد و غیره ... مواجه شود که نتیجه‌ای جز کُند شدن روند آن صنعت یا حتی به فراموشی سپردن آن نخواهد داشت. مواردی که بیان شد، می‌تواند برای یک صنعت تهدیدهایی محسوب شود. هتلداری نیز مانند سایر صنایع در طول تاریخ دستخوش تغییرات زیادی شده است. این صنعت از دیدِ باز همچون نهالی نوپا در برابر بادها و غرش ابرها، ایستادگی و مقاومت کرده است. از جمله تهدیدهای صنعت هتلداری می‌توان به تحریم‌ها، جنگ‌های داخلی و خارجی، تبلیغات منفی رسانه‌های خارجی، آب و هوا، کمبود خدمات و حتی بلایای طبیعی و بیماری‌های گسترده در هرکشور، اشاره کرد. یکی از همین تهدیدها که چند هفته‌ای است صنعت هتلداری کشور عزیزمان ایران را درگیر خود کرده است، بحث بیماری "کرونا" و شیوع آن در کشور است. هتل‌ها در این چند هفته به شکل عملی تعطیل شده‌اند. کارکنان و پرسنل هتل‌ها به مرخصی اجباری رفته‌اند، چراغ هتل‌ها خاموش شده است و رونق اقتصادی در بازار هتلداری به شدت کاهش یافته است. در نتیجه اینکه افرادی به طور مستقیم و غیرمستقیم بیکار شده‌اند و آینده‌ای روشن در این صنعت دیده یا احساس نمی‌شود.  حال همانطور که بیان شد، هر تهدید بابی است برای تبدیل شدن به فرصت. بعضی از تهدیدها دست خودمان نیست و حتی نمی‌توانیم به راحتی با آن دسته و پنجه نرم کنیم ولی می‌توانیم با نگاه مثبت خود، آن را به فرصت تبدیل کنیم. اگر با چشم مثبت‌اندیشی به تهدید بیماری کرونا نگریسته شود، یک فرصت است.  ما می‌توانیم در این زمینه اطلاعاتی جدید کسب نمائیم، هتل‌ها و مراکز اقامتی را بیش از بیش آماده سازیم، آگاهی خود در مورد موارد ضدعفونی کننده و طرز استفاده از آن در هتل‌ها را بالاتر ببریم، آموزش و آگاهی خود نسبت به بیماری‌های ویروسی و عفونی را بالاتر برده و درنتیجه خدمات بهتری را ارائه نمائیم. خلاصه اینکه دست از فعالیت خود برنداریم و از دیگر همکاران خود پیشی بگیریم.  این تهدید و بیماری بالاخره روزی از کشور ما رخت برمی‌بندد و اثرش تمام می‌شود و به یاری خداوند تبارک و تعال همه چیز به حالت اول بازمی‌گردد‌. در این میان افرادی موفق‌تر هستند که فرصت را بر تهدید ترجیح داده، معلومات خود را افزایش داده و آماده‌تر شده‌اند. بنابراین در این راستا با توجه به حساسیت موضوع باید جدی بود و این مرحله از زندگی را پشت سرگذاشت و با توجه به شعار وزارت بهداشت در این روزها، کرونا را شکست خواهیم داد. مرتضی تکمیلی - مدیریت مجموعه هتل‌های سنتی جاده ابریشم یزد

مهمترین اقدامی که اکنون در دستور کار "هگتا" قرار دارد، ورود شرکت‌های تابعه به بورس است

به گزارش هتل‌نیوز ، مدیرعامل هلدینگ گردشگری تامین اجتماعی ( هگتا ) با اشاره به برنامه‌های این مجموعه برای ورود به بازار بورس و سرمایه، اظهار داشت: بورس ما ظرفیت بسیار بالایی دارد و به پشتوانه برند سازمان تامین اجتماعی می‌توانیم منابع موجود را وارد بورس کنیم. "علی رحیم‌پور" ابراز داشت: به نظر من، بورس بهترین جایی است که می‌توان از طریق آن سرمایه لازم را بدون سود جذب کرد. وی همچنین گفت: تسهیلات بانکی با بهره‌های قابل توجهی همراه است اما از بورس می‌توان منابع بدون بهره، جذب و طرح‌های توسعه‌ای را اجرا کرد.

با تصویب سند توسعه گردشگری، رایزنان فرهنگی از این پس رایزنان گردشگری به حساب می‌آیند

به گزارش هتل‌نیوز ، معاون گردشگری در کشور در نشست با رایزن جدید فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در کشور فرانسه، اظهار داشت: در پی تصویب سند توسعه گردشگری توسط دولت، رایزنان فرهنگی از این پس رایزنان گردشگری نیز به شمار می‌آیند. "ولی تیموری" در نشست با "سید محمدحسین طباطبایی" ضمن اشاره به این مطلب، ابراز داشت: ماموریت‌های ما در وزارت گردشگری و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در یک قالب جای می‌گیرد و به نوعی "مقابله با ایران هراسی" و "تصویرسازی از ایران" به صورت همزمان پیش خواهد رفت.  "تیموری" در ادامه این نشست، گفت: رایزنان فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور می‌توانند با ترسیم مسیر انتقال دانش و تجربه موفق، نقش موثری در بومی‌سازی محتوای فنی مورد نیاز بخش‌های تخصصی گردشگری کشور ایفا کند.  معاون گردشگری کشور با اشاره به قدرت فرانسه در حوزه گردشگری و رتبه نخست این کشور در جذب گردشگر در دنیا، عنوان کرد: کشور فرانسه از دو نظر برای صنعت گردشگری کشور حائز اهمیت است. نخست دارا بودن دانش فنی و تخصصی مورد نیاز که تجربه موفق آن در زمینه بروزرسانی ضوابط درجه‌بندی تاسیسات گردشگری و نیز تدوین استراتژی توسعه صادرات گردشگری کشور، دستاوردهای موثری به همراه داشته است.  وی افزود: همچنین در کنار موفقیت کشور فرانسه در جذب گردشگر، این کشور در اعزام گردشگر به کشورهای مختلف نیز جایگاه ویژه دارد و ایران به عنوان یک مقصد تاریخی و فرهنگی در اذهان گردشگران این کشور شناخته شده است و از این رو یکی از بازارهای اصلی گردشگری جمهوری اسلامی ایران نیز به شمار می‌آید.     معاون وزارت گردشگری کشور کسب اطلاعات صحیح از بازار گردشگری کشور فرانسه را در تدوین برنامه عملیاتی حوزه بازاریابی گردشگری، مهم ارزیابی کرد و گفت: آنچه ما به عنوان تحقیقات بازار و یا خوراک علمی شامل سلیقه سفر مردم فرانسه، شبکه اجتماعی مورد علاقه‌شان، تاثیرگذاری نوع تبلیغات و غیره نیاز داریم، می‌تواند از طریق رایزن فرهنگی اخذ شود.  "ولی تیموری" شناخت دقیق و معرفی فعالان گردشگری و افراد تاثیرگذار در بازار گردشگری فرانسه را نیز به عنوان بخش دیگری از ماموریت رایزن جدید ایران اعلام کرد و گفت: برگزاری تورهای آشناسازی و هر گونه فعالیت فرهنگی مشترک با آگاهی کامل از جامعه هدف، تاثیرگذاری بسیار بیشتری خواهد داشت.  معاون گردشگری کشور در پایان این نشست، سایت visitIran را با منبع اطلاعاتی کاربردی برای رایزن جدید فرهنگی در فرانسه خواند و تاکید کرد: آمادگی کامل برای ارسال اقلام تبلیغاتی، کلیپ‌های معرفی فضا  وجاذبه‌های گردشگری کشور جهت استفاده در رویدادها و مناسبت‌های مورد نیاز، موجود است و می‌تواند در بخش رایزنی مورد استفاده قرار گیرد

دغدغه‌های وزیر برای صنعت گردشگری کشور

به گزارش هتل‌نیوز ، وزیر گردشگری با اشاره به رویکرد ستاد ملی کرونا و صدا و سیمای ملی نسبت به موضوع سفر در دروان کرونا، اظهار داشت: در سطح ملی به کرّات این موضوع مطرح است که سفر موجب تشدید کرونا می‌شود در حالیکه عدم رعایت فاصله اجتماعی، ازدحام و عدم استفاده از ماسک عامل اصلی شیوع است و سفر کمترین تاثیر را دارد. "علی‌اصغر مونسان" با اشاره وضعیت فعلی صنعت گردشگری در ایران، ابراز داشت: در نامه‌ای به رئیس‌جمهور تاکید کرده‌ام که در صورت ادامه این روند، صنعت گردشگری صدمه جبران‌ناپذیری متحمل خواهد شد. وی همچنین گفت: بسیاری از مردم تمام سرمایه زندگی خود را برای احداث تاسیسات گردشگری سرمایه‌گذاری کرده‌اند و با شرایط فعلی، امیدی به کسب درآمد و بازپرداخت وام‌ها وجود ندارد.

کرونا، گردشگری؛ مقدمه‌ای برای شروعی دوباره

امروز صنعت گردشگری نه تنها در کشور بلکه در کل دنیا برای اولین بار بعد از جنگ جهانی دوم تحت تاثیر عاملی ناشناخته و به دور از معادلات پیش‌بینی شده، قرار گرفته و از همین رو در حال سپری کردن رکودی بی‌سابقه است. گردشگری به عنوان صنعتی نوپا حداقل برای جمهوری اسلامی ایران که هنوز مُهر تشکیل وزارتخانه گردشگری آن خشک نشده در این گذرگاه تاریخی، روزهای بسیار سخت و ناامید کننده‌ای را پشت سر می‌گذارد. روزهایی که عدم برنامه‌ریزی صحیح در مدیریت بحران موضوع پیش آمده می‌تواند آینده پسابحران را نیز با وضعیتی اسفناک‌تر از وضعیت موجود، روبه‌رو نماید.  کنکاش در پیدا نمودن علت و معلول موضوع و نیز پرداختن به اما و اگرهای قبل بحران نه تنها امروز راه‌گشا نمی‌باشد بلکه آینده را نیز به شدت تهدید می‌نماید و این همان تکرار اشتباهی است که این صنعت را به ورطه نابودی می‌‎کشاند.  صنعت گردشگری در کشور به دلیل نداشتن یک چارچوب کلی به عنوان راهبر، همواره در طول این سال‌ها در معرض خطرهای گوناگون بوده که منتهی به دلیل مبتلا شدن به درد روزمرگی، این تهدیدها به آن صورت قابلیت خودنمایی پیدا ننمودند و بدیهی است که همواره در چنین شرایطی، وقوع بحران و یا هرگونه عامل غیر قابل پیش‌بینی، طی طریق را بسیار دشوار می‌نماید.  به طور کلی می‌توان گفت که نبود پلن‌های جایگزین در امر تصمیم‌گیری و نیز برنامه‌ریزی در بدنه صنعت گردشگری در طول این سال‌ها، مخاطرات فراوانی را متوجه این صنعت نموده است که اوج آن و یا به عبارتی دیگر تیر خلاص آن را در بحران کرونا ویروس شاهد می‌باشیم. ضعف‌های زیرساختی و نپرداختن اصولی به ابعاد گوناگون گردشگری، همواره به عنوان یکی از نقاط ضعف این صنعت در کشور به شمار می‌آمده که به عنوان مثال می‌توان از گردشگری سلامت به عنوان یک پلن جایگزین در این برهه تاریخی نام برد که متاسفانه عدم پرداختن به این موضوع در طول این سال‌ها تنها بارقه امید این صنعت در این شرایط خاص را ناامید ساخته است. گردشگری سلامت با توجه به تعریف و شرح وظایف مشخص شده جهت این نوع گردشگری با اندکی تغییرات جزئی و بازنگری در آن، می‌توانست به حداقل‌های جلوگیری از رکود پیش آمده کمک شایانی نماید و اینگونه نباشد که شاید بیماران قرنطینه جهت سیر مراحل درمان در هتل‌ها استقرار پیدا نمایند. ( نقل قول از معاونت درمان وزارت بهداشت )  این امر شاید جزئی از اهداف و شرح وظایف گردشگری سلامت باشد و در این برهه حساس بتواند به یکی از ابزارهای مهم جهت کنترل این بحران تبدیل شود اما آماده نبودن زیرساخت‌ها و بسترها و از همه آنها مهم‌تر، کمبود نیروی انسانی حوزه گردشگری و متخصص در امر درمان و سلامت می‌تواند  ضمن درگیر نمودن یک جمعیت قابل توجه با این بیماری از لحاظ رویکرد روانی و تاثیرگذاری بر ذهن مخاطب و بازارهای هدف، آینده پسابحران را نیز با مشکلات عدیده‌ای مواجه  نماید و اینجاست که موضوع، مفهوم و نقش آموزش در کنترل بحران‌ها به خوبی نمایان می‌گردد. مدیران ارشد در قسمت‌های گوناگون بدنه صنعت گردشگری کشور می‌بایست در خصوص نپرداختن جدی به موضوع آموزش در طول این سال‌ها جوابگو باشند. اما به طور کلی و جدای از موارد مطروحه و پرداختن به "نبایدها" در این شرایط حساس می‌بایست با عزمی جدی و هدفمند "بایدها" را مورد بررسی قرار داد تا که شاید بتوان بعد از گذر از این بحران، بازگشتی سریع و جدی به شرایط اولیه داشته باشیم که در این خصوص می‌بایست دو بخش عمده را مورد بررسی قرار داد؛ 1 - مردم و گردشگران به عنوان مخاطبین اصلی صنعت گردشگری 2 - مراکز ارائه خدمات صنعت گردشگری . به طور کلی صنعت گردشگری چه در کشور و چه در جهان، توسط مردم و گردشگران شکل می‌گیرد و این بدان معناست که می‌بایست جدای از به روز نمودن خدمات گردشگری ، همواره در زمینه فرهنگ‌سازی در میان گردشگران نیز فعالیت نمود چر اکه کسب سود و کسب لذت، دو کفه ترازوی صنعت گردشگری را تشکیل می‌دهند که توسط دو طیف خدمات‌دهنده و خدمات‌گیرنده کسب می‌گردند. بنابراین با فرهنگ‌سازی مناسب، صحیح و اصولی در این حوزه نه تنها می‌توان موجبات افزایش کسب سود را فراهم نمود بلکه می‌توان کسب لذت، هیجان و خلق خاطرات به یادماندنی توسط گردشگران را به بالاترین حد ممکن رساند. با توجه به هم‌زمانی بحران موجود با پیک گردشگری سال و کنسل شدن تمامی مسافرت‌های نوروزی و خانه‌نشین شدن مردم در ایّام نوروز برای اولین بار حداقل در پنجاه سال گذشته، می‌توان از این فرصت استفاده و این تهدید را به فرصت تبدیل نمود و با تدارک برنامه‌های متنوع در حوزه گردشگری ضمن ایجاد نشاط و خلق لحظات شاد و مفرح، فرهنگ گردشگری را نیز در لابه‌لای موضوعات مشابه به مخاطبین انتقال داد. ایجاد یک شبکه اختصاصی توسط رسانه ملی و تلاش در راستای تولید محتوای مربوط در قالب تصویرسازی با رویکرد تعطیلات نوروزی، می‌تواند تا حدودی سهم قابل توجهی در پر نمودن اوقات فراغت مردم را به خود اختصاص دهد. اجرای برنامه‌های زنده از جاذبه‌های گردشگری کشور و حتی برگزاری کنسرت‌ها و نمایش آن به صورت زنده از سیمای ملی می‌تواند ضمن زدودن غم و حالات کسالت‌بار از چهره مردم در ایّام نوروز، لحظات شاد و مفرحی را برای آنان به ارمغان بیاورد. بدون شک تعطیلات نوروزی مهمترین تعطیلات کشور در طول سال می‌باشد که تمامی دستگاه‌های خدماتی در حوزه گردشگری از مدت‌ها قبل در خصوص این تعطیلات برنامه‌ریزی و هزینه‎های قابل توجهی می‌نمایند و لذا هرگونه خلل در رابطه با این تعطیلات، می‌تواند آسیب‌های جدی به بدنه این صنعت وارد آورد. اتفاقی که با ظهور بحران "کرونا" در کشور رخ داده و صنعت گردشگری کشور در حال حاضر با تحمل ضررهای فراوان در بلاتکلیفی کامل به سر می‌برد و شاهد آن هستیم که با توجه به نامعلوم بودن زمان پایان این بحران حتی به صورت احتمالات حداقلی بسیاری از هتل‌ها، رستوران‌ها، آژانس‌های مسافرتی و گردشگری و سیستم حمل نقل زمینی، هوایی،ریلی ... درگیر کنسلی رزرو‌ها و استرداد وجوهات دریافتی می‌باشند که با توجه به هزینه‌کرد بسیاری از این وجوهات در بخش‌های مختلف و خالی ماندن دست بهره‌برداران، روزهای سختی در پیش روی آنان قرار گرفته و تصمیمات شتاب‌زده در خصوص تعطیلی کامل صنعت گردشگری کشور نیز سنگینی این موضوع را دو چندان نموده است. لذا باتوجه به موضوع مطرح شده به نظر می‌رسد که اتخاذ تصمیمات زیر از سوی دولت محترم بسیار ضروری و حیاتی می‌باشد. 1 - بخشودگی‌های مالیاتی و بیمه‌ای بخش گردشگری کشور  2 - کمک به بخش گردشگری در خصوص بازپرداخت تسهیلات بانکی  3 - کمک دولت و سازمان تامین اجتماعی کشور به بخش گردشگری در خصوص حفظ نیروهای انسانی این بخش با توجه به رکود موجود و جلوگیری از فاجعه‌ای دیگر تحت عنوان بیکاری  4 - اطلاع‌رسانی و تبلیغات در خصوص محفوظ ماندن وجوهات رزروی مردم نزد بخش‌های مختلف گردشگری با هدف استفاده از خدمات توسط مردم در ماه‌های آینده به صورت اعتبار سفر همراه با تخفیفات ویژه  5 - فراهم نمودن مقدمات جهت تعطیلات فصلی به مدت یک هفته و حداقل در دو فصل با توجه به زمان پایان بحران مذکور تحت عنوان تعطیلات پاییزی و تعطیلات زمستانی به منظور جبران آسیب‌های تعطیلات نوروز و استفاده از ظرفیت زمان‌های غیر پیک مانند فصل زمستان جهت تقویت مالی بخش‌های گردشگری  6 - کمک دولت و به ویژه رسانه ملی در خصوص انعکاس شرایط عادی و سالم وضعیت بعد از بحران به منظور ترغیب مردم به استفاده از خدمات گردشگری در محیطی امن و بدور از هرگونه استرس به مانند زمان قبل از بحران  7 - کمک دولت در خصوص ترغیب مردم به مسافرت در قالب افزایش سهیمه سوخت بنزین و نیز اعطای بن‌های مخصوص سفر به کارکنان دولت  به طور کلی در جمع‌بندی این نوشتار می‌توان به تاثیرگذاری و نقش مهم بحران مذکور بر صنعت گردشگری کشور اشاره نمود که با توجه به ابعاد جهانی و همه‌گیر بودن بحران در شرایط حاضر می‌بایست از فرصت ایجاد شده استفاده نمود و ضمن برنامه‌ریزی برای آینده‌ای درخشان‌تر از گذشته جهت صنعت گردشگری کشور مقدمات شروعی متفاوت، قدرتمند و برنامه‌محور را فراهم نمود. بی شک در فردای گذار از بحران کرونا ویروس با واژه‌ای جدید در ادبیات گردشگری کشور و حتی دنیا روبه‌رو خواهیم شد تحت عنوان گردشگری قبل و بعد از بحران کرونا ویروس. بنابراین در این برهه تاریخی از همین امروز می‌بایست تجربه نقطه‌های عطف تاریخی را بررسی نمائیم تا که بتوانیم برای شروعی دوباره مقدمه‌ای زیبا بنگاریم. سینا طالب‌زاده - کارشناس و مدرس هتلداری