گروه رسانه‌ای هتل نیوز

نتایج جستجو...

ایران آماده مرمت زیرساخت‌های گردشگری سوریه است

به‌گزارش هتل نیوز و به نقل از میراث‌آریا، در نشست وزیر اقتصاد و تجارت خارجی سوریه و معاون گردشگری وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی که یکشنبه ۱۱ مهر ۱۴۰۰ و در محل غرفه سوریه برگزار شد، محمد سامر الخلیل وزیر اقتصاد و تجارت خارجی سوریه در دیدار با علی‌اصغر شالبافیان معاون گردشگری کشورمان، ضرورت ادامه همکاری و هماهنگی در زمینه‌های اقتصادی و سرمایه‌گذاری بین دو کشور را بررسی کرد. در این ملاقات با توجه به سفر وزیر مسکن و شهرسازی ایران به سوریه که یکی از محورهای آن همکاری با طرف سوری در حوزه گردشگری بوده است، معاون گردشگری کشورمان با توجه به این ملاقات آمادگی خود را در خصوص رونق و توسعه گردشگری بین ایران و سوریه اعلام کرد. همچنین دو طرف در این نشست در خصوص تشکیل کمیته مشترک به‌منظور پیگیری همکاری‌ها توافق کردند. معاون گردشگری کشورمان در این نشست با اشاره به آسیب‌های زیرساخت‌های گردشگری و آثار فرهنگی تاریخی سوریه در جنگ با داعش گفت: «این ظرفیت از سوی ایران وجود دارد که آثار آسیب دیده سوریه را مرمت کند و تجربیات خوب ایران در این خصوص به سوریه منتقل خواهد شد.» شالبافیان در ادامه با اشاره به اهمیت تقویت ارتباطات ایران و سوریه، اضافه کرد: «یکی از مهمترین ظرفیت‌های ایران در حوزه گردشگری، توریسم سلامت و گردشگری پزشکی است و در همین ارتباط این آمادگی را داریم که گردشگران سوری از این ظرفیت در ایران استفاده کنند.» محمد سامر الخلیل وزیر اقتصاد و تجارت خارجی سوریه نیز در این نشست گفت: «نتایج این نشست را بررسی می‌کنیم و امیدواریم این کمیته فنی مشترک به زودی تشکیل شود.» او افزود: «گردشگران سوری علاقه خاصی برای سفر به ایران دارند و با توجه به علاقه‌مندی گردشگران سوری برای سفر به سواحل شمالی و نیز سفر به شهرهای زیارتی ایران خواستار این هستیم تا زمینه‌های لازم برای حضور گردشگران سوری به شهرهای زیارتی ایران فراهم شود.» در این نشست غسان عباس سفیر سوریه در امارات و محمد سید حسینی سفیر ایران در امارات و تعدادی از مقامات دو کشور نیز حضور داشتند.

ایجاد شده: 11/مهر/1400 آخرین ویرایش: 17/مهر/1400 اخبار داخلی

گردشگری مسئولانه، احترام به محیط زیست و تحقق توسعه پایدار گردشگری

امروزه صنعت گردشگری پیشرفت بسیاری را در خود دیده، چنانکه طبق گزارش شورای جهانگردی(WTTC) در سال 2018، صنعت گردشگری بیش از 10درصد از تولید ناخالص جهان را شامل می شود، و همگام با رشد این صنعت و توجه کشورهای جهان به آن، تجربیات مفیدی در مسیر تکامل و بهره وری هر چه بهتر از این صنعت درآمدزا به دست آمده است و در این شرایط شاهد اهمیت این صنعت در حوزه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، محیطی و ... هستیم. مفاهیمی چون گردشگری خلاق، گردشگری پایدار و مانند آن خبر از مقبولیت صنعت گردشگری در جهت پیشرفت و بهبود سطح زندگی جوامع میزبان و بهبود سطح زندگی مردم و حفاظت از محیط زیست دارد. در این میان لازم است به مفهومی مهم در تعاریف و مفاهیم گردشگری پرداخته شود: گردشگری مسئولانه((Responsible Travel. در تعریف این مفهوم می توان گفت گردشگری مسئولانه خصیصه ای رفتاری است که بر اساس اصول اولیه احترام به محیط زیست و جوامع محلی میزبان بنا نهاده شده است. می توان گفت این مفهوم به معنای نوعی خاص از گردشگری نیست بلکه رفتاری است که لازمه توسعه پایدار گردشگری در همه مناطق گردشگر پذیر است. شاخه هایی از گردشگری مانند اکوتوریسم از ابتدای امر مفهوم گردشگری مسئولانه را در خود ساری و جاری داشته اند، لیکن شرایط کنونی گردشگری در جهان و لزوم حفاظت از منابع و انواع جاذبه های گردشگری ایجاب می کند که این مفهوم در برنامه ریزی کلیه انواع گردشگری مورد توجه قرار گرفته و جریان داشته باشد. گردشگری مسئولانه به دنبال ایجاد مکانی بهتر برای زندگی افراد و مقصدی پایدار، مانا و اقتصادی برای سفر و بازدید مردم است. گردشگری مسئولانه یک کنش آگاهانه و مسئولانه در راستای تحقق گردشگری پایدار است. گردشگری پایداری که سه حوزه اصلی را هدف قرار می دهد و سعی در ایجاد توازن بین این سه عنصر دارد که عبارتند از: اقتصاد، جامعه و محیط زیست. بنابراین تحقق این مقوله نیازمند همکاری بین عوامل مختلف دخیل در صنعت گردشگری همچون مسئولان، مدیران ، دولتمردان، فعالان صنعت گردشگری، عوامل اجرایی صنعت گردشگری و گردشگران و از همه مهم تر جامعه محلی میزبان است. توجه به این مفهوم مهم از صنعت گردشگری در سال 1966 بود که متن سیاست ملی گردشگری آفریقای جنوبی، از توافقی بر سر عبارت " گردشگری مسئولانه" خبر داد. در این سیاست فاکتور اصلی، رفاه جامعه محلی ذکر شده بود. همچنین در سال 2002 اطلاعیه کیپ تاون در خصوص گردشگری مسئولانه در مقاصد سفر منتشر شد و توافق شد که محل های زندگی افراد بهبود یابد و محل های بهتری برای بازدید گردشگران فراهم آید. ازین پس، توجه کشورهای مختلف و مردم و فعالان محیط زیست معطوف به این شیوه سفر شد تا هم گردشگران از سفرشان لذت ببرند و هم وظیفه شان را در قبال محیط زیست، جوامع بومی، کسب و کار محلی، تداوم بهبود کیفیت سطح زندگی آنها به انجام رسانند. در این مسیر بیانیه ها و شیوه نامه های مفیدی نیز مد نظر قرار گرفت و به وضع مقررات و توجهات خاصی نیز منجر شد. از جمله : - توجه به افزایش منافع اقتصادی مردم محلی و بهبود وضع تندرستی - دخیل کردن جامعه محلی در تصمیماتی که در زندگی ایشن موثر است. - نقش های مثبت در راستای حفاظت از میراث فرهنگی تاریخی و طبیعی - ایجاد ارتباطی معنی دار، آگاهی فرهنگی و درک متقابل میان گردشگران و جامعه محلی و مواردی دیگر. توجه به گردشگری مسئولانه نیاز امروزه صنعت گردشگری ایران: اصول گردشگری مسئولانه و چهارچوب کلی آن، بهبود رفتار آگاهانه و مسئولانه در جهت استفاده از موقعیت های گردشگری و منتفع ساختن جوامع بومی و محلی را مورد تاکید قرار می دهد. امروزه با توجه به شرایط بیماری همه گیر کرونا و کاهش سفرهای بین المللی، در اکثر نقاط جهان از جمله ایران، رفتار گردشگران در استفاده از ظرفیت های داخلی بخصوص بستر طبیعت فزونی یافته و به سمت انواع طبیعت گردی، استفاده از محیط های جذاب و بکر و دورافتاده سوق پیدا کرده است. نکته ای که در مورد این نوع از گردشگری و سفر باید مدنظر قرار گیرد این است که سرلوحه قرار گرفتن گردشگری مسئولانه در استفاده از این جاذبه ها لازم است چرا که استفاده غیرمسئولانه و عدم توجه به شرایط محیطی و بومی ، خطر تخریب جاذبه ها و به هم خوردن دورنمای کلی اهداف توسعه پایدار گردشگری را به همراه خواهد داشت. اصول گردشگری مسئولانه می تواند توجه به مسائلی از قبیل شعار خوب اکوتوریست ها که " فقط در طبیعت باید ردپا باقی بماند" باشد و توجه به مواردی مانند: خرید سوغات از صنایع دستی و هنرهای بومی مردم منطقه به جهت کمک به اقتصاد محلی ، توجه و احترام به فرهنگ و آداب و رسوم و سنن مردم منطقه، عدم تولید زباله و حفظ محیط زیست منطقه از آلودگی، کمک به انتقال فرهنگ های خوب و آداب و رسوم جوامع محلی در جهت معرفی منطقه، کمک به شناسایی غذاهای محلی و استفاده ازظرفیت های غذاهای منطقه به جای رستوران های بزرگ، استفاده از وسایل حمل و نقل افراد محلی به جای وسایل نقلیه همیشگی در جهت منتفع کردن اقتصاد بومی منطقه، کمک به حفظ و نگهداری حیات جانوری و گیاهی منطقه و جلوگیری از تخریب اکوسیستم منطقه میزبان، تلاش در جهت اقامت در اقامتگاههای بوم گردی و محلی منطقه به جای لقامت در هتل ها و مسافرخانه ها و مواردی از این قبیل. نکنه حائز اهمیت دیگر در سفر مسئولانه این است که اگر به حفظ و احترام به جامعه میزبان در مناطق سفر در طبیعت و مناطق بومی و محلی توجه نشود شاهد تخریب آثار و جاذبه های طبیعی فرهنگی و محیطی خواهیم بود. متاسفانه امروزه با هجوم گسترده گردشگران به مناطق مختلف کشور شاهد تخریب مناطق طبیعی مانند برخی چشمه ها، تالاب ها، جنگلها، دشت ها و ...هستیم چرا که توجه به مفهوم سفر مسئولانه در برنامه ریزی سفر و گردشگری مورد توجه کافی قرار نگرفته است. امروزه عدم توجه به مفهوم گردشگری مسئولانه و آثار تخریبی گردشگران، از جنبه های مختلف در شهرها و مناطق مهم گردشگر پذیردنیا مانند ونیز یا بارسلون، با انبوه گردشگران ورودی به این مناطق مواجه هستیم که این انبوهی مسافر آسیب های فراوانی به این شهرها زده و مردم بومی مانند گذشته میلی به استقبال از گردشگران ندارند و همین موضوع متاسفانه باعث شده این مناطق تصمیم به گران کردن هزینه های توریستی بگیرند تا از میزان گردشگران ورودی بکاهند. در نهایت نتیجه گرفته می شود که گردشگری مسئولانه که نیاز تغییر رفتار و توجه به ظرفیت ها و پتانسیل های بالای صنعت گردشگری است، باید سرلوحه برنامه ریزی مسئولان و مورد توجه گردشگران و مسافران امروز قرار گیرد، تا اهداف مثبت حاصله از این رفتار آگاهانه و مسئولانه، در جهت حفظ منابع،حفظ محیط زیست، نفع جوامع محلی ، تقسیم عادلانه درآمد بین همه اقشار جامعه و مزایای مثبت دیگر، در نهایت تحقق امر توسعه پایدار گردشگری حاصل گردد. ✍️ مسعود بهزادی راد - كارشناس ارشد گردشگری و دانشجوی دكتری برنامه ريزی شهری

ایجاد شده: 13/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 14/مرداد/1400 مقالات و یادداشت ها

خیز امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از ایکنا، گردشگری اسلامی یا حلال به عنوان یکی از حوزه‌های مرتبط با صنعت توریسم در طول دهه گذشته به تدریج در حال باز کردن جای خود بوده است. ظرفیت بالای این بخش از صنعت گردشگری به دلیل تمرکز بر جمعیت مسلمانان است و به نظر می‌رسد که در سال‌های آینده رشد بیشتری را تجربه کند. به دلیل این پتانسیل بالا، کشورهای اسلامی و حتی غیراسلامی سرمایه‌گذاری‌های گسترده‌ای برای جذب گردشگران مسلمانی که به قوانین شریعت پایبند هستند، انجام داده‌اند. این سرمایه‌گذاری‌ها طیف وسیعی از تغییرات فیزیکی تا وضع قوانین در اماکن توریستی را در برمی‌گیرد. مسلمانان سریعترین رشد جمعیت را در بین ادیان جهان دارند. با این رشد، تقاضا برای محصولات و خدمات مطابق با اصول اسلامی افزایش می‌یابد. از طرف دیگر افزایش درآمد و جمعیت جوان مسلمانان به معنای افزایش تقاضا برای مسافرت و گردشگری در بین مسلمانان است. صنعت گردشگری با توجه به درآمد‌های بالایی که می‌تواند نصیب کشورها کند، امروزه به یکی از منابع درآمد کشورهایی که دارای تاریخ غنی و اماکن تاریخی هستند، تبدیل شده است. با این همه کشورهای دیگر با سرمایه‌گذاری تلاش دارند گردشگرانی را که برای تفریح مسافرت می‌کنند، به سوی خود جذب کنند. در بین کشورهای اسلامی، مالزی و اندونزی تلاش کرده‌اند که خود را به عنوان مقاصد اصلی گردشگری حلال حداقل در منطقه جنوب شرق آسیا مطرح کنند. علاوه بر این دو کشور، کشورهایی مانند برونئی، ویتنام و تایلند هم سرمایه‌گذاری و آموزش را در حوزه گردشگری حلال در پیش گرفته‌اند. اما موفق‌ترین کشور اسلامی در حوزه گردشگری و گردشگری حلال نه در شرق آسیا بلکه در حاشیه خلیج فارس واقع شده است؛ امارات متحده عربی. صنعت گردشگری در امارات یکی از بخش‌های مهم اقتصاد این کشور است. در سال ۲۰۱۸، صنعت گردشگری بیش از ۱۶۴,۷ میلیارد درهم (حدود ۴۴.۸ میلیارد دلار) تولید ناخالص داخلی کشور را به تنهایی به خود اختصاص داد. این باعث شده که صنعت گردشگری امارات متحده عربی در بین کشورهای حوزه خلیج فارس موفق ترین عملکرد را داشته باشد و رتبه برتر را بین کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در جذب گردشگر به خود اختصاص دهد. در بین کشورهای جهان عرب، بیشترین نیروی شاغل در بخش گردشگری متعلق به امارات متحده عربی است و این صنعت بیش از ۶۰۴ هزار نفر در سال ۲۰۱۸ در این بخش شاغل کرده بود. انتظار می‌رود که با توجه به رشد صنعت گردشگری در این کشور، ۱۲,۴ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور در سال ۲۰۲۷ از طریق صنعت گردشگری باشد و ۴۱۰،۰۰۰ نفر دیگر هم به شاغلان این صنعت اضافه شوند. سرمایه‌گذاری گسترده در امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال جاذبه‌های گردشگری این کشور به طور کلی ساخته دست بشر است مانند برج خلیفه معروف در دبی که بلندترین برج جهان است. مجمع الجزایر جهان، نخل جمیرا در دبی و مسجد شیخ زاید در ابوظبی از دیگر اماکن گردشگرپذیر امارات متحده عربی به حساب می‌آیند. با این همه این کشور تنها شامل جاذبه‌های گردشگری ساخته دست بشر نیست و مناطقی مانند کوه‌های الحجر در فجیره و بیابان‌های منحصر به فرد و زندگی بادیه‌نشینان آن باعث جذب گردشگران می‌شود. از ابتدای تأسیس این کشور در سال ۱۹۷۱ با استقلال از بریتانیا، حکام این کشور به دنبال رشد و توسعه و تبدیل آن به کشوری رو به رشد در بین کشورهای عربی بودند. در سال ۱۹۸۹ هیئت ارتقای تجارت و گردشگری دبی تأسیس شد تا این امیرنشین را به عنوان یک مقصد لوکس برای بازارهای پیشرفته و بخش‌های تجاری تأثیرگذار معرفی کند. در ژانویه ۱۹۹۷، این هیئت با بخش گردشگری و بازاریابی بازرگانی (DTCM) جایگزین شد. این امر بعداً توسط سایر امیرنشین‌های امارات دنبال شد تا صنعت گردشگری امارات کار خود را آغاز کند. از دهه ۲۰۰۰ و با توجه به سرمایه‌گذاری‌ و طرح‌های بلندپروازانه امارات متحده عربی رونق چشمگیری از گردشگری را تجربه کرده است. در این میان بخش گردشگری حلال هم در بین طرح‌های بلندپروازانه در امارات متحده عربی جایگاه خاصی دارد. عمده‌ترین دلیل تبدیل شدن امارات به مقصد اول گردشگری حلال، موضوع غذا است. دسترسی به غذای حلال برای بسیاری از مسافران پایبند به شریعت اسلامی در بسیاری از کشورها به چالشی بزرگ برای این افراد تبدیل می‌شود. دسترسی راحت به رستوران‌ها به دلیل اعمال قوانین شرعی در امارات باعث شده که مسافران به این کشور نگرانی از بابت دسترسی به غذای حلال نداشته باشند. از سوی دیگر تنوع جمعیتی و بین‌المللی بودن مقاصد گردشگری در امارات، مانند دبی، تنوع غذایی ویژه‌ای برای گردشگران ایجاد کرده است. در این میان برپایی نمایشگاه‌های مختلف و متنوع در حوزه غذا و نوشیدنی در امارات رونق زیادی دارد. سرمایه‌گذاری گسترده در امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال از سوی دیگر با وجود اینکه هتل‌ها در امیرنشین‌هایی مانند دبی، براساس استاندارد‌های جهانی رتبه‌بندی شده‌اند، اما بسیاری از اقامتگاه‌ها و مراکز در امارات دارای امکانات مناسب با شریعت اسلامی هستند. محدودیت در سرو و مصرف مشروبات الکلی در امارات و اختصاص واگن‌های زنان در مترو از جمله اقداماتی است که برای توسعه گردشگری حلال در امارات صورت گرفته است. به نظر می‌رسد که با توجه به نوسانات بازار نفت به عنوان منبع اصلی درآمد کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، این کشورها به دنبال سرمایه‌گذاری و ارائه جایگزینی برای درآمد‌های نفتی خود هستند و گردشگری با توجه به بازار گسترده و متنوع آن می‌تواند جایگزین یا حداقل منبع درآمد خوبی برای درآمد‌های نفتی این کشورها باشد. در این بین حوزه گردشگری اسلامی با توجه به جوان بودن خود و کمتر هزینه‌بر بودن برای این کشورها (به دلیل اسلامی بودن آنها) جایی برای جذب سرمایه و در نهایت به پیش بردن اقتصاد آنها است و به نظر می‌رسد که مدل امارات متحده عربی می‌تواند به عنوان الگویی برای حوزه گردشگری حلال برای سایر کشورهای اسلامی شود.

ایجاد شده: 9/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 9/مرداد/1400 اخبار خارجی

چگونه می توانید یک توریست فضایی شوید؟

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، دو شرکت Blue Origin متعلق به جف بزوس و Virgin Galactic که توسط ریچارد برانسون تاسیس شده این امکان را به افراد می دهند تا فضا را به عنوان توریست گشت و گذار کنند. موشک New Shepard از Blue Origin اینامکان را می دهد تا خدمه به فضا بروند و شرکت Virgin Galactic نیز از یک هواپیمای حامل عظیم استفاده می کند ، که از یک باند افقی بلند شده و هواپیمای فضایی مجهز به موشک را پرتاپ می کند. در هر دو حالت، حداکثر شش مسافر می توانند از صندلی خود جدا شده و چند دقیقه بی وزنی را تجربه کنند و از فضا منظره زمین را ببینند. چه زمانی می توان توریست فضایی شد؟ Virgin Galactic گفته است که پروازهای تجاری منظم و پس از دو پرواز آزمایشی دیگر از سال 2022 آغاز می شود. لیست انتظار آنها طولانی است و تاکنون 600 بلیط فروخته شده است. اما این شرکت پیش بینی می کند که در نهایت 400 پرواز در سال انجام شود. در یکی از اولین پروازها، دو صندلی برای جایزه در نظر گرفته شده و ثبت نام برای آن تا اول سپتامبر آزاد است. شرکت Blue Origin هیچ تقویم مفصلی در مورد زمان اعزام ارائه نداده است. راه دیگر برای رفتن به فضا از طریق برنامه reality television است. Space Hero اعلام کرده که قصد دارد برنده مسابقه را در سال 2023 به ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) بفرستد. چقدر هزینه دارد؟ اولین بلیط های فروش شده توسط Virgin Galactic هر کدام بین 200 تا 250 هزار دلار بود اما این شرکت هشدار داده است که هزینه فروش در آینده افزایش خواهد یافت. Blue Origin قیمت ها را اعلام نکرده است. برنده ناشناس حراج عمومی صندلی در اولین پرواز خدمه 28 میلیون دلار پرداخت کرد، اما تصمیم گرفت سفر خود را به تعویق بیندازد. با آگاهی از بودجه بیشتر ممکن است هزینه 125000 دلار برای یک صندلی در Space Neptune در نظر گرفته شود: کپسولی که پنجره های 360 درجه را ارائه می دهد و توسط بالونی به اندازه یک استادیوم فوتبال به فضای بالاتر منتقل می شود. 300 صندلی برای سال 2024 همه فروخته شده است، اما رزرواسیون برای سال 2025 باز است. آیا این سفر به نیازهای جسمی خاصی نیازمند است؟ داشتن تناسب اندام معمولی برای این سفر کافیست. آموزش Virgin Galactic فقط پنج روز طول می کشد. Blue Origin نیز قول می دهد همه چیزهایی را که باید یک روز قبل از راه اندازی بدانید به شما یاد می دهد و در اولین پرواز یک فرد 82 ساله به فضا خواهد رفت. نیازهای این شرکت شامل توانایی بالا رفتن از هفت پله در کمتر از 90 ثانیه (ارتفاع برج پرتاب) و بین 152 سانتی متر قد و 50 کیلوگرم وزن و 193 سانتی متر و 100 کیلوگرم وزن است. SpaceX چطور؟ شرکت ایلان ماسک نیز درگیر بازی گردشگری فضایی است، اما برنامه های آن شامل سفرهایی طولانی تر است. پیش بینی می شود هزینه ها ی آن نیز باشند. در ماه سپتامبر، میلیاردر آمریکایی جارد آیزاکمن مأموریتی به نام Inspiration4 را رزرو کرده است تا او و سه مسافر دیگر را با یک SpaceX Crew Dragon که با موشک Falcon 9 به فضا پرتاب می شود، به دور زمین بچرخانند. سپس در ژانویه 2022، سه تاجر با یک فضانورد باتجربه به ISS سفر می کنند. این ماموریت با نام Ax-1 توسط شرکت Axiom Space سازماندهی می شود كه برای سه پرواز آینده با SpaceX ثبت نام كرده است. میلیونر ژاپنی مائزاوا قرار است در سال 2023 به دور ماه سفر کند، این بار سوار بر موشکی است که هنوز توسط SpaceX تحت عنوان Starship در دست ساخت است.

ایجاد شده: 3/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 3/مرداد/1400 اخبار خارجی

کشورهایی که نامشان عوض شد

به گزارش هتل نیوز، معمولا هر نامگذاری، داستان و ماجرای مخصوص به خودش را دارد. حالا اگر این نامگذاری برای نام رسمی یک کشور با میلیون‌ها جمعیت انسانی باشد، داستان‌های تاریخی و فرهنگی به قدمت صدها و هزاران سال خواهد داشت. نامگذاری کشورها با عوامل زیادی در ارتباط است. نام برخی از آنها مانند مصر و یونان، باستانی است و نام بعضی دیگر برای درک و پی‌بردن، نیازی به فکرکردن زیادی ندارد اما نام شماری از کشورها داستان‌ها و ایدئولوژی‌های دیگری دارد. در این بین بعضی کشورها در طول تاریخ نامشان به دلایل مختلف تغییر کرده است. از این کشورها بعضی‌ مانند هلند به منظور ارتقای صنعت گردشگری اسم‌شان را تغییر داده‌اند و بعضی کشورها با تغییر حکومتی که بر آن سرزمین فرمانروایی می‌کرده، در طول تاریخ نامشان عوض شده است. همچنین برخی نام‌ها پس از یک واقعه مثل همه‌پرسی یا انقلاب، برای حفظ اتحاد سیاسی و قومی، نام دیگری را انتخاب کرده‌اند. به طور کلی عوامل سیاسی یکی از مهم‌ترین این دلایل برای تغییر نام است. با چند کشور که با ماجراهای جالب و داستان‌های مختلف نام خود را تغییر داده‌اند، بیشتر آشنا می‌شویم. نه به سیلان، درود بر استقلال | «سیلان» به «سریلانکا» سریلانکا، جزیره‌ای واقع در جنوب هند است. تا پیش از سال ۱۹۷۲ نام این کشور که آن موقع مستعمره بریتانیا بوده، سیلان بوده و توسط پرتغالی‌ها روی آن گذاشته شده است. پرتغالی‌ها در سال ۱۵۰۵ سریلانکای فعلی را کشف کردند. این کشور بعدها به جزئی از بریتانیا تبدیل شد و در سال ۱۹۴۸ توانست استقلال خود را به دست آورد. با این حال، سال‌ها بعد، دولت این کشور جزیره‌ای تصمیم به تغییر نام آن گرفت. در سال ۲۰۱۱، نام سیلان در این کشور از همه چیزهایی که هنوز نام قدیمی را داشتند، از زیرمجموعه‌های دولت گرفته تا شرکت‌ها، حذف و به طور رسمی نام فعلی به آن اطلاق شد. سرزمین کم‌ارتفاعِ قطب جهانگردی | «هلند» به «ندرلند» اگرچه در زبان فارسی هنوز از این کشور با نام هلند (Holland) یاد می‌شود اما نام آن در واقع به ندرلند (Netherlands) تغییر یافته است. هلند در اصل نام منطقه‌ای در کشور ندرلند است که از این لحاظ با نام قدیمی پارس برای ایران قابل مقایسه است. نام هلند به معنی سرزمین چوب است. دو استان هلند شمالی و جنوبی در ندرلند که همچنان نام «هلند» را داشتند، با هدف یکپارچه‌کردن همه‌ استان‌هایی که جزو ندرلند هستند و همچنین در اقدامی بازاریابانه، دیگر با عناوین هلند شمالی و جنوبی خطاب نمی‌شوند. از ژانویه‌ ۲۰۲۰ آنها هم مانند بقیه استان‌های این کشور، ندرلند هستند. این تغییر در بسیاری از بخش‌های دیگر، مثلاً در نام تیم فوتبال آنها هم دیده می شود. حالا این کشور با نام ندرلند شناخته می‌شود که به معنی «سرزمین پست» و اشاره به شرایط است. تغییر نام‌های بسیار و پیاپی | «کامبوچا» به «کامبوج» نام این کشور از ۱۹۵۳ تا ۱۹۹۵، پنج بار تغییر یافت و این تغییرات به شرح زیر بود: اولین تغییرات در سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۰ صورت گرفت و پادشاهی کامبوج نامیده شد، سپس این نام در ۱۹۷۰ تغییر یافت و سال ۱۹۷۵ به جمهوری خمر تبدیل شد. متعاقباً این سرزمین تحت حکومت کمونیستی قرار گرفت و نام آن به کامپوچای دموکراتیک تغییر کرد. در ادامه این کشور تحت نظارت سازمان ملل وارد مرحله انتقالی شد و بین سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۳ دولت کامبوج خوانده شد و در سال ۱۹۹۳ به سلطنت و نام قدیمی خود، پادشاهی کامبوج برگشت. اما خمرها - پیروان حزب کمونیست - خود را کامپوچئی‌ها می‌نامند که به معنای فرزندان شاهزاده (کامپو) است. شایان ذکر است کلمه کامبوج در اصطلاح غلط فرانسوی کلمه کامپوچاست. همنام‌شدن با کشور همسایه | «زئیر» به «جمهوری دموکراتیک کنگو» زئیر نام قدیم کشوری در آفریقای مرکزی بود که تا قبل از استقلال از بلژیک به همین نام شناخته می‌شد. کلمه زئیر صورت پرتغالی‌شده نام رودخانه کنگو در زبان کنگویی است که به آن نزاره یا نزادی به‌ معنای «رودی که همه رودها را می‌بلعد» می‌گویند. اما این کشور پس از آن که در سال ۱۹۶۰ از بلژیک مستقل شد، نامش به «جمهوری کنگو» که همان نام کشور همسایه‌اش بود، تغییر کرد. البته این تغییر نام دردسرهای خودش را داشته؛ چرا که نام آن شبیه نام کشور همسایه بوده است. در نتیجه برای تشخیص این دو کشور از نام پایتخت‌های آنها که کینشاسا و برازاویل بود، استفاده می‌شد تا تمایزی ایجاد شود تا این که چند سال بعد نام آن به «جمهوری دموکراتیک کنگو» تغییر کرد و هنوز هم با همین نام شناخته می‌شود. کشوری همچنان با دو نام | «برمه» به «میانمار» میانمار، نام کشوری با ۵۴ میلیون نفر جمعیت واقع در جنوب شرقی آسیاست. این کشور پیش از این با نام برمه شناخته می‌شده و مستعمره انگلیس بوده است. برای این که متوجه شوید هنوز هم نام برمه برای این کشور به کار می‌رود، کافی است به مورد اخیر اسناد رسمی منتشرشده توسط دولت بایدن رجوع کنید که از این کشور با نام برمه یاد شده است. مسئله تغییر نام از برمه یا میانمار در سال ۱۹۸۹ مطرح شد. در آن زمان دولت نظامی حاکم پس از سرکوب اعتراضات دموکراسی‌خواهانه و کشته‌شدن هزاران نفر، نام کشور را از برمه به میانمار تغییر داد. دولت نظامی معتقد بود اصطلاح برمه تنها برمن‌، بزرگ‌ترین قوم میانمار را دربرمی‌گیرد و ۱۳۴ اقلیت قومی دیگر را شامل نمی‌شود و از این نظر، تبعیض نژادی محسوب می‌شود. همچنین معتقدند برمه که تحت حاکمیت بریتانیا نام رسمی کشور شد و پس از استقلال هم به همین نام باقی ماند، یادآور گذشته‌ای استعماری است. سازمان ملل متحد و برخی از کشورها مانند فرانسه و ژاپن این تغییر را به رسمیت شناختند اما آمریکا و بریتانیا این کار را نکردند. مخالفان داخلی تغییر نام معتقدند چون این تغییر بدون توجه به خواست مردم انجام شده نباید به رسمیت شناخته شود. آخرین کشوری که نامش را تغییر داد | «سوازیلند» به «اسواتینی» نام کشور اسواتینی را احتمالا کمتر کسی شنیده باشد. البته خیلی هم تعجب ندارد. این کشور یک و نیم میلیون نفری که در جنوب آفریقا و در همسایگی موزامبیک قرار دارد تازه سه سال است که تغییر نام داده و احتمالا می‌توان آن را آخرین کشوری نام برد که به‌تازگی نامش را تغییر داده است. این کشور پیش از این با نام سوازیلند شناخته می‌شده که مستعمره بریتانیا بوده است. مسواتی سوم، پادشاه این کشور کوچک واقع در جنوب آفریقا ۵۰ سال پس از استقلال (سپتامبر ۱۹۶۸ میلادی) دستور داد بار دیگر این کشور را با نام اصلی آن بخوانند. او در سخنرانی خود به مناسبت این روز اعلام کرد تمام کشورهای آفریقایی پس از استقلال به نام اصلی خود یعنی نامی که قبل از استعمار داشتند، بازگشته‌اند و اکنون زمان آن است که سوازیلند هم دست به کار مشابهی بزند. این کشورِ یک و نیم میلیون نفری صاحب آخرین پادشاهی مطلقه در قارۀ آفریقاست. اسواتینی به معنی کشور مردم اسوازی است. اتیوپی، سرزمین مردمان چهره‌سوخته | «حبشه» به «اتیوپی» اِتیوپی با نام رسمی جمهوری فدرال دموکراتیک اتیوپی با نام تاریخی حبشه، کشوری محصور در خشکی واقع در شاخ آفریقاست البته یونانی‌ها از همان قدیم این سرزمین را با نام اتیوپی می‌شناختند که به یونانی معنی «چهره‌سوخته» می‌دهد. نامی که به رنگ پوست آفتاب‌سوخته‌ مردمان این کشور اشاره دارد. اما این کشور نزد مسلمانان با نام حبشه شناخته می‌شده است. این کشور در سال ۱۲۷۰ وقتی تحت حکومت حبشی‌های سلسله سلیمان قرار گرفت، به طور رسمی حبشه نام‌گذاری شد. حبشی‌ها تا قرن بیستم بدون وقفه بر این قلمرو حکومت می‌کردند. هایله سلاسی از سال ۱۹۳۰ به عنوان آخرین شاه حبشه قدرت را به دست گرفت و بیش از شش دهه بر این کشور سلطنت کرد. او طی جنگ جهانی دوم، نام این کشور را رسما از حبشه به اتیوپی تغییر داد و امروز هم با همین نام شناخته می‌شود. خانه پدری مردم شریف ولتا | «ولتای علیا» به «بورکینافاسو» ولتای علیا تا قبل از ۱۹۸۴ سرزمینی در غرب آفریقا بود که نامش را از نام رود ولتا که در این کشور جریان دارد، گرفته بود. استمعارگران فرانسوی این نام را برایش انتخاب کرده بودند. ولتای سفید، ولتای سرخ و ولتای سیاه سه رود مهم این کشور هستند. سال ۱۹۸۳ توماس سانکارا با وقوع یک کودتا به عنوان رهبر انقلابی به ریاست‌جمهوری رسید. او یک سال بعد همراه با تحولات دیگری نام کشور را از ولتای علیا به بورکینافاسو تغییر داد؛ نامی که یک عبارت ترکیبی و برگرفته از دو زبان رایج در این کشور است. کلمه «بورکینا» در زبان موری به معنای «مردم شریف» است؛ در حالی که «فاسو» در زبان قوم مسلمان دیولا به معنی «خانه پدری» است. ترکیب این دو معنای «خانه پدری مردم شریف» را می‌دهد که بیش از سه دهه است به عنوان نام رسمی این کشور ۲۰ میلیون نفری شناخته می‌شود. بنین شدن برای صلح بیشتر | «داهومی» به «بنین» جمهوری بنین امروز کشوری در غرب آفریقا با زبان رسمی فرانسه و ۱۲ میلیون نفر جمعیت است. نام قدیمی این کشور تا سال ۱۹۷۵ داهومی بوده که از امپراتوری داهومی گرفته شده است. داهومی تا پیش از استعمار، پادشاهی قدرتمندی بود که در غرب آفریقا در جمهوری بنین کنونی تاسیس شد. این پادشاهی همچنین شامل منطقه توگو امروزی و برخی از مناطق جنوب غربی نیجریه بود. پس از به قدرت رسیدن ماتیو کرکو از طریق یک کودتای نظامی، او در سی‌ام نوامبر ۱۹۷۵ با هدف بی‌طرفی و برقراری صلح بیشتر نام این کشور را به «بنین» تغییر داد که از نام خلیج بنین گرفته شده است. البته پیش از این، امپراتوری به نام بنین هم در این کشور در مسند قدرت بوده است. سرزمین مردمان آزاد و دور از استعمار | «سیام» به »تایلند» نام تایلند در زبان مردم محلی برگرفته از دو لغت Thi و Land و به معنای «سرزمین مردمان آزاد» یا همان «قوم تایی» است. علت این نامگذاری به قرن‌ها پیش برمی‌گردد که مردمی از جنوب چین به تدریج به سوخوتای (تایلند کنونی) مهاجرت کردند و به تدریج در مناطق حاصل‌خیز کناره رودی در جنوب چین ساکن شدند. شاید علت دیگر چنین نامگذاری این باشد که تایلند تنها کشوری در جنوب شرق آسیاست که هرگز تحت استعمار کشوری قرار نگرفته است. آیوتایا، خوتای و تونبوری از نام‌های قدیمی این کشور تا پیش از سال ۱۸۰۰ میلادی بوده‌اند اما این کشور بودایی که شاهراه مذهب، فرهنگ و مهاجرت آسیای جنوب شرقی بوده، صدها سال با نام سیام شناخته می‌شده است. سیام در زبان این کشور به معنای قهوه‌ای یا تاریک است. تغییر نام سیام (Siam) به تایلند (Thailand) به‌تازگی انجام نشده است. این اقدام در سال ۱۹۳۹ به دست پادشاه آن زمان این کشور صورت گرفت. هزینه‌هایی که تغییر نام کشورها دارد تغییر نام کشورها به همین سادگی که روی کاغذ به نظر می‌رسد نیست و این کار هزینه‌ها و مشکلات خاص خودش را دارد. همه‌ این کشورها میلیون‌ها دلار یا معادل آن در واحد پول رسمی‌شان، برای تغییر نام خود هزینه کرده‌اند. آن طور که ساده به نظر می‌رسد، این فقط یک شروع دوباره نیست. بسیاری از امور مانند قانون اساسی، متون رسمی و حتی پول یک کشور هم باید تغییر کند. به طور کلی هر چیزی که نام قدیمی را بر خود دارد مثل نقشه‌ها، پرچم‌ها و سرودها، باید از آن پاک و نام جدید در آنها جایگزین شود. طبیعی است این کار زمان می‌برد و انرژی و هزینه خودش را دارد. همچنین در طرف دیگر ماجرا شهروندان و دیگر کشورها هستند که به خطاب‌کردن آن کشور به نام قدیمی‌اش عادت کرده‌اند و حالا باید به گفتن و نوشتن آن عادت کنند. بسیاری از کشورها از جمله هلند هنوز مثلا برای ما با همان نام شناخته می‌شوند. این تغییرات یک‌شبه رخ نمی‌دهد و اگرچه بسیاری همچنان مطمئن نیستند که آیا اصلاً این تغییر ضروری بوده یا نه، اما معمولاً در نهایت با آن کنار می‌آیند. منبع : روزنامه خراسان

ایجاد شده: 2/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 2/مرداد/1400 اخبار خارجی

بومگردی مروج فرهنگ اسلامی باشد نه مبلغ فرهنگ غربی

به گزارش هتل نیوز ، " سردار سیاوش " مسلمی فرمانده سپاه کربلا در دومین جلسه شورای فرهنگ عمومی استان با اشاره به ترویج فرهنگ عفاف و حجاب ، گفت: یکی از بسترهای مهم نهادینه کردن عفاف و حجاب،مدارس و دانشگاه ها هستند. سردار مسلمی با تصریح بر توانمندسازی فرهنگ عفاف و حجاب در بین دانش آموزان افزود: مجموع بسیج در حوزه فرهنگ سازی میتواند کمک کار نهادها در ترویج و نهادینه کردن فرهنگ عفاف و حجاب باشد. زیرساخت های فرهنگی در حوزه گردشگری فراهم شود. فرمانده سپاه کربلا در ادامه به مسئله گردشگری هم اشاره و اضافه کرد: مازندران به واسطه دریا و جنگل، استانی گردشگرپذیر بوده و خلاهای فرهنگی را باید در موضوع گردشگری حل کرد. سردار مسلمی با بیان اینکه باید زیرساخت های فرهنگی را در حوزه گردشگری فراهم کرد گفت: برنامه های خاصی از جمله ساختاری،فرهنگی،اجتماعی،اقتصادی و زیست محیطی در حوزه هاش گردشگری بررسی و مشکلات آن احصا شده است. فرمانده سپاه کربلا با اشاره به برخی فرهنگ های وارداتی که همراه با تورهای گردشگری به مازندران می آید، اضافه کرد: در معرفی جاذبه های گردشگری استان در زمینه های فرهنگی و آئین های بومی و محلی ضعف وجود دارد. سردار مسلمی به امکان تاریخی و مذهبی در مازندران هم اشاره کرد و گفت: متاسفانه در برخی موارد هنجارها،به ناهنجارها تبدیل شده است که می بایست در این موارد دقت نظر داشته و به رفع این مشکل پرداخت. فرمانده سپاه کربلا با تاکید بر اینکه باید نسبت به مسئله فرهنگی در حوزه های گردشگری دغدغه مند باشیم، افزود: فقدان رسانه های جریان ساز فرهنگی در حوزه گردشگری دیده می شود و نیاز است در فضای مجازی کارهای اساسی صورت بگیرد. سردار مسلمی اضافه کرد: فقدان فضاسازی محیطی بر اساس فرهنگ دینی و ارزشی از جمله مواردی است که باید در حوزه گردشگری به آن توجه شود. فرمانده سپاه کربلا تاکید کرد: باید فضای فرهنگی سالم در حوزه گردشگری ایجاد شود. سردار مسلمی در ادامه با تاکید بر اینکه بوم گردی باید مروج فرهنگ اسلامی باشد نه مبلغ فرهنگ غربی، اضافه کرد: گردشگری در مازندران به سمت گردشگری اسلامی که منجر به امنیت اخلاقی می شود، باشد. به گفته سردار مسلمی گردشگری تولید محور، گردشگری تاریخی و مذهبی و گردشگری عمومی از مواردی است که در مازندران نیاز به تشکیل راه اندازی کارگروه گردشگری زیر نظر شورای فرهنگ عمومی است.

ایجاد شده: 27/تیر/1400 آخرین ویرایش: 27/تیر/1400 اخبار داخلی

۶۲ مقصد قرمزدربازار توریسم

به گزارش هتل نیوز، سازمان جهانی گردشگری در دهمین گزارش خود مبنی بر میزان محدودیت‌های سفر، تغییرات مثبتی را در روند کاهشی محدودیت‌ها نشان داده است که در آن گردشگران واکسینه‌شده با کمترین محدودیت در سفر به کشورهای دیگر مواجه هستند. همه‌گیری بیماری کووید-۱۹ اثرات بی‌سابقه‌ای برای جوامع، اقتصادها و گردشگری به‌همراه داشته است‌، به گونه‌ای که از ۱۱ مارس ۲۰۲۰ دولت‌ها به‌منظور جلوگیری از شیوع بیشتر و مهار کرونا اقدامات بهداشتی حداکثری را درنظر گرفتند که مهم‌ترین آن محدودیت‌های سفر به‌ویژه خارج از مرزها بوده است. محدودیت‌های سفر همچنان به عنوان یکی از شیوه‌های اصلی مقصدها برای محدود کردن شیوع کرونا مورد استفاده قرار می‌گیرد اما نسبت به گذشته با تغییرات بسیاری همراه شده و از بسته بودن کامل 75 درصد مرزها در مه 2020 به 29 درصد در ژوئن 2021 رسیده است که شاید بتوان عمده دلیل این کاهش‌ها را در توزیع واکسیناسیون در بسیاری از کشورهای جهان دانست که در ایجاد حس امنیت جمعی تاثیرگذار بوده است. با توجه به وضعیت همه‌گیری در سراسر جهان، دولت‌ها در هر زمانی احتمال کاهش محدودیت‌های سفر یا افزایش آن را دارند که می‌تواند از یک مقصد به مقصد دیگر باتوجه به اقدامات و ملزومات مختلف ملی از جمله سیاست خارجی، مهاجرت و گردشگری یک کشور متفاوت باشد. براساس تحقیقات صورت گرفته با توجه به ارائه اطلاعات قابل اعتماد، دسترسی آسان به روش‌های سفر برای گردشگری بین‌المللی در اکثر مقاصد با بهبود همراه بوده است. عامل مهمی که تاثیر قابل‌توجهی در کاهش محدودیت‌های سفر خواهد داشت، افزایش تعداد مسافران واکسینه شده است. سفر برای مسافران واکسینه شده در سراسر جهان با کمترین محدودیت همراه است. تنها در 17 درصد از کل مقاصد جهان، محدودیت‌های سفر را برای واکسینه‌ها اعمال کرده‌اند که از این میان در برخی کشورها تمامی محدودیت‌ها برای مسافران واکسینه اعمال می‌شود و در برخی موارد، محدودیت‌ها برداشته می‌شوند. در کنار محدودیت‌ها در بسته شدن مرزها، اقداماتی اضافی در صورت باز شدن مرزها اعمال شده است که می‌توان به اجازه ورود بدون محدودیت واکسینه‌شده‌ها در اکثر مقاصد، فرم‌های خوداظهاری برای شناسایی مسافران به شکل کاغذی یا دیجیتالی، ارائه تست منفی کرونا در بدو ورود، درخواست تاییدیه‌ها و مجوز‌های سلامت قبل از رسیدن به مقصد، درخواست مدارک مربوط به پوشش بیمه‌ای و ایجاد کریدورهای مسافرتی و خطوط سبز اشاره کرد. پس از یک دوره محدودیت حداکثری سفر در اوایل همه‌گیری، مقاصد شروع به کاهش محدودیت‌های سفر و فراهم کردن امکان جابه‌جایی مردم و بازیابی مجدد فعالیت‌های اقتصادی از جمله گردشگری کردند. به‌طوری که در نوامبر 2020 به کمترین میزان محدودیت‌های سفر تنها با 27 درصد از بسته بودن کامل مرزها در سراسر جهان رسید و ارائه تست منفی کرونا به مهم‌ترین روش ایمنی و بهداشتی برای سفر تبدیل شد. اما پس از شیوع ویروس‌های جهش‌یافته جدید روند کاهش محدودیت‌های سفر نیز کند شد و با حفظ وضع موجود مواردی اضافی برای سفرها افزوده شد. پیشرفت مداوم واکسیناسیون منجر به رویکردی متفاوت‌تر در کشورها می‌شود که در آن مسافران واکسینه شده از امتیازات خاص سفر برخوردارند. این پیشرفت در کاهش محدودیت‌های سفر ناشی از کرونا تاثیر خواهد گذاشت. همچنین برآورد می‌شود با توسعه راه‌های مختلف مسافرتی، تحرکات بین‌المللی در مسیر بهبود قرار گیرد. اما با این حال، با توجه به غیرقابل پیش‌بینی بودن شرایط و عملکردهای مختلف در هر مقصد، چالشی جدی جهت بهبود کامل گردشگری وجود دارد. البته دولت‌ها به‌طور مداوم باتوجه به وضعیت همه‌گیری در کشور خود، مقاصد نزدیک، بازارهای اصلی و در سطح جهانی محدودیت‌های سفر را تنظیم می‌کنند که باتوجه به پیشرفت چشمگیر واکسیناسیون و تلاش‌های دیجیتالی‌سازی مربوط به این موضوع هدف عمده دولت‌ها تسهیل در تحرکات بین‌المللی است. با گذشت زمان، بسیاری از مقاصد محدودیت‌های سفر بین‌المللی را کاهش داده و شیوه‌های جدیدی از جمله ارائه آزمایش در بدو ورود را جایگزین کردند. با وجود این‌، درحال‌حاضر تنها سه کشور در جهان (آلبانی، کاستاریکا و جمهوری دومینیکن) تمامی محدودیت‌های سفر را به طور کامل برداشته‌اند. در آمارهای ارائه شده از سوی سازمان جهانی گردشگری از تاریخ یک ژوئن 2021، در مجموع 136 مقصد به‌طور کامل یا جزئی مرزهای خود را برای گردشگران بین‌المللی بسته‌اند که از این میان 62 مقصد (29 درصد از کل مقاصد جهان) به‌طور کامل و 73 مقصد (34 درصد از کل مقاصد جهان) به‌طور جزئی مرزهای خود را بستند. این درحالی است که در گزارش قبلی در تاریخ فوریه 2021 این رقم 142 مقصد بوده است. حدود 78 کشور جهان یعنی حدود 36 درصد از کل مقاصد، ارائه نتایج تست منفی کرونا هنگام ورود به مقصد را درنظر گرفته‌اند که برخی با قرنطینه کردن مسافران همراه است. حدود 16 درصد از کل مقاصد سراسر جهان با 35 مقصد، علاوه بر سایر محدودیت‌های ورود، قرنطینه اجباری را برای همه گردشگران خارجی بدون در نظر گرفتن مبدأ اعمال می‌کنند. علاوه بر این، حدود 92 مقصد جهان محدودیت‌های خاصی از جمله بسته شدن مرزها، تعلیق پروازها و قرنطینه اجباری را برای مقاصد دارای موارد ویروس‌های جهش‌یافته درنظر گرفته‌اند. در اعمال محدودیت‌ها یا کاهش آن، اختلاف قابل‌توجهی در مناطق جهان دیده می‌شود. مثلا ارائه تست منفی کرونا در 66 درصد از مقاصد قاره آمریکا اعمال می‌شود درحالی‌که این رقم برای آسیا و اقیانوسیه تنها 9 درصد است. در مقابل 70 درصد از 46 مقصد آسیا و اقیانوسیه مرزهای خود را همچنان بر روی گردشگران بین‌المللی کاملا بسته‌اند. وضعیت همه‌گیری جهانی به‌ویژه ظهور و گسترش ویروس‌های جهش‌یافته منجر به رویکرد محتاطانه دولت‌ها در کاهش محدودیت‌ سفرهای بین‌المللی شده است. با این حال انتظار می‌رود با پیشرفت واکسن و دیجیتالی‌سازی، محدودیت‌های سفر با کاهش فزاینده‌ای روبه‌رو شود. درحال‌حاضر تعداد قابل‌توجهی از مقاصد همچنان مرزهای خود را کاملا بسته‌اند که اکثر آنها در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند که در دیگر قاره‌ها کمتر به چشم می‌خورد. بخش قابل‌توجهی از کشورهایی که مرزهای خود را به‌طور کامل بسته‌اند در گروه کشورهای در حال توسعه، توسعه‌نیافته یا کشورهای کوچک جزیره‌ای قرار دارند. در بین این مقاصد 34 مقصد حداقل 57 هفته مرزهای خود را بسته‌اند که بیش از نیمی از آنها در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند. مرزهای اقتصادهای پیشرفته با استانداردهای بالای بهداشتی و عملکرد محیطی با کاهش بیشتری در محدودیت‌ها همراه بوده و اروپا در پایان سال 2020 بیشترین کاهش منطقه‌ای در محدودیت‌ها را تجربه کرده است. همچنین تجزیه و تحلیل‌های علمی سازمان جهانی گردشگری نشان می‌دهد مقاصدی که از اول ژوئن اقدام به بستن کامل مرزهای خود کرده‌اند در گروه اقتصادهای در حال ظهور هستند که از استانداردهای بهداشتی و رتبه عملکرد محیطی پایینی برخوردارند همچنین کمترین وابستگی را به گردشگری در اقتصاد خود دارند. همچنین در این تجزیه و تحلیل نقش واکسیناسیون در یک مقصد و ارتباط بالقوه آن با محدودیت‌های سفر بررسی شده است که براساس آن اکثر کشورهایی که مرزهای خود را بسته‌اند سهم کمتری در دریافت واکسن از کل جمعیت خود داشته‌اند. از نظر منطقه‌ای از بین 63 مقصدی که مرزهای خود را کاملا بسته‌اند، حدود 51 درصد با 32 مقصد در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند و پس از آن 16 درصد با 10 مقصد در آفریقا و آمریکا، 11 درصد با 7 مقصد در اروپا و 6 درصد با 4 مقصد در خاورمیانه هستند. مرزهای 20 کشور کوچک جزیره‌ای یعنی حدود 32 درصد از کل مقاصد بسته شده‌اند و این رقم در کشورهای توسعه‌نیافته 14 مقصد و در کشورهای درحال توسعه 5 مقصد بوده است که آسیا و اقیانوسیه بیشترین سهم را به خود اختصاص داده‌اند. در این کشورها سهم افراد واکسینه شده از کل جمعیت کمتر از 20 درصد است. البته بیشتر از نیمی از این مقاصد پایین بودن میزان مبتلایان را نشان می‌دهند. ارزیابی‌ها نشان می‌دهد، 70 درصد از مقاصد با مرزهای بسته (33 مقصد از 47 مقصد) وابستگی کم یا متوسطی به گردشگری دارند که سهم آن در تولید ناخالص داخلی کمتر از 10 درصد است. از لحاظ وضعیت اقتصادی، 89 درصد از مقاصدی که مرزهای خود را بسته‌اند به اقتصادهای نوظهور تعلق دارند و سهم اقتصادهای پیشرفته تنها 11 درصد است. سازمان جهانی گردشگری در این گزارش خود به عملکرد 10 بازار برتر جهان نیز پرداخته است که براساس آن، از اول ژوئن سه بازار اصلی یعنی چین، کانادا و روسیه مرزهای خود را به‌طور کامل بسته‌اند درحالی‌که دیگر مقاصد برتر با محدودیت کمتری همراه بوده است. 6 کشور از این 10 بازار اصلی جهان شامل آمریکا، آلمان، انگلستان، فرانسه، ایتالیا و هلند به شکل متفاوتی شهروندان خود را به سفر به مقاصد کم‌خطر توصیه می‌کنند. این کشورها اطلاعات مقاصد را براساس سه رده خطر بالا، متوسط و کم‌خطر برای شهروندان خود طبقه‌بندی کردند. درحالی‌که چهار مقصد دیگر یعنی کانادا، چین، هنگ‌کنگ و روسیه به شهروندان خود توصیه می‌کنند از هرگونه سفر به خارج از کشور خودداری کنند. برخی کشورها اقداماتی اضافه همچون ارائه تست منفی کرونا و قرنطینه را نیز اعمال می‌کنند. چهار کشور آمریکا، چین، هنگ‌کنگ و کانادا از تمام گردشگران ورودی می‌خواهند نتیجه تست کرونا را ارائه دهند یا قرنطینه اجباری داشته باشند. گردشگران بین‌المللی از این چهار مقصد که در سال 2018 حدود 338 میلیون گردشگر ورودی (25 درصد از کل گردشگران ورودی جهان) را به خود اختصاص داده از اول ژوئن الزامات قرنطینه اجباری بدون درنظر گرفتن مبدأ را اعمال کرده‌اند. روسیه اما از مه 2021 قانون قرنطینه اجباری را لغو کرد و به‌جای آن ارائه تست PCR را الزامی کرده و پنج روز پس از ورود تست مجدد انجام می‌دهد. آمریکا قرنطینه اجباری برای واکسینه‌ها را برداشته اما دیگر مقاصد هنوز تصمیم مشخصی در این زمینه اتخاذ نکرده‌اند. در انگلستان، آلمان، فرانسه، ایتالیا و هلند، قرنطینه اجباری تنها درصورت ورود از کشورهای پرخطر نیاز است و برای سایر مقاصد کم‌خطر ارائه آزمایش منفی کافی است که در صورت واکسیناسیون کامل در برخی موارد ارائه تست هم نیاز نیست.منبع : دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 27/تیر/1400 آخرین ویرایش: 27/تیر/1400 اخبار خارجی

انسجام در جامعه حرفه ای هتلداران ایران

در طول این بیش از 25 سال تشکیل و تاسیس جامعه هتلداران ایران تا اینک که تبدیل به جامعه حرفه ای هتلداران ایران شده است به مرور و گام به گام هر زمان مجمع عمومی ، عادی و یا فوق العاده تشکیل شده به وضوح انسچام تشکیلاتی و رشد و بالندگی بخش خصوصی کاملاً مشهود و قابل لمس بوده است و خاصه این آخرین مجمع عمومی عادی سالیانه و فوق العاده که باید به تک، تک اعضاء حاضر دراین مجمع عمومی تبریک گفت ، همچنین باید قدر شناس رئیس و اعضاء محترم هیئت مدیره باشیم که مدتها جهت تشکیل این جلسه برنامه ریزی کردند . یکی از ویژگی های این مجمع با توجه به وجود انواع نرم افزارها و سخت افزارهای نوین این بود که بسیاری از نمایندگان استانها و اعضاء محترم مجمع در آن واحد زمانیکه بحث بر سر یکی از مواد اساسنامه جدید بود به وسیله تلفن های همراه خود و یا سایر سخت افزارها با کارشناسان و مشاوران و اعضاء هیئت مدیره خود به صورت برخط تماس برقرار کرده و سپس نتیجه گیری و رای خود را اعلام می کردند و انشاالله به چنان پیشرفتی برسیم که بتوانیم بیشتر از امکانات و تکنولوژی های روزدنیا سود ببریم. و امّا در خصوص تغییرات مهمی که در اساسنامه جدید افتاد و به یقین این تصمیمات و مصوبات برای آینده جامعه حرفه ای هتلداران ایران بسیار کارساز و مهم می باشد ، در حال حاضر اعضاء مجمع عمومی 33 نفر هستند و در آینده به بیش از 40 نفر خواهند رسید و به همین دلیل می طلبید اعضاء هیئت مدیره از 7 نفر به 9 نفر ارتقاء پیدا کنند به طور کلی هیچ منع قانونی برای افزایش تعداد اعضاء هیئت مدیره وجود ندارد و خاصه آنکه برای جامعه بزرگی و با فراوانی تعداد فعالان و سرمایه گذاران اقتصادی آن ایکاش امکانات اجازه می داد و از افراد بیشتری در هیئت مدیره سود برده می شد و اگر عقیده بر آن است که تعداد کمتری در هیئت مدیره باشند فقط جهت آنکه فرایند تشکیل جلسات و تصمیم گیری ها با سرعت و سهولت بیشتری صورت گیرد امّا چون در حقیقت بازرسان در هیئت مدیره حق رای ندارند بسیار پسندیده است تعداد بیشتری در خصوص مشکلات به بحث نشسته و در خصوص تصمیم گیری های مهم با اختلاف نظرها روبرو شده و به یقین با رای گیری نتیجه مطلوبتری به بار خواهد آمد، فارغ از تمامی این مسائل کارشناسی باید از مهمترین مورد که همانا انسجام و هماهنگی بوجود آمده بین بزرگترین و موثرین زیرساخت صنعت گردشگری یعنی هتلداران کشور بوجود آمده است نام برد و این نزدیکی و انسجام به این سادگی ها به دست نیامده که با اندک تلنگری وسیله بعضی از کسانی که به دنبال منافع شخصی هستند دچار نابسامانی شود ، افرادی که خود را کارشناس مسائل هتلداری و صنعت گردشگری می دانند امّا با توجه به توان اجرائی هنوز نتوانسته اند جامعه استانی خود را به سوی حرفه ای شدن هدایت کنند و یا کسانی که هنوز امضاء رئیس تشکل استانی خود که با رای مثبت در این اساسنامه جدید خشک نشده به عنوان یکی از ارکان جنبی تشکل آن استان و با استفاده از واژه های حقوقی غیر مرتبط، ساز مخالفت کوک می کنند ، بدانند که نمی توانند تنش ایجاد کرده و باعث تشویش اذهان اعضاء شوند. از تمامی همکاران و فعالان و کارشناسان و دلسوزان صنعت گردشگری و هتلداری کشور خالصانه تقاضا می کنیم با تمام توان و به دور از پرداختن به حواشی سعی نمایند با تعامل با بدنه دولت و با انسجام و همیاری با یکدیگر اثبات نمایند ، بخش خصوصی حاضر در این حوزه به آن حد از توان علمی و عملیاتی رسیده که با در اختیار گرفتن بخشی از اختیارات دولت به صورت قانونی می تواند با اقتدار در سرنوشت خود سهیم باشد و راهکارهای مناسب را به اجرا گذارد. سید علی معین زاده | مشاور هیئت مدیره جامعه هتلداران ایران

ایجاد شده: 25/تیر/1400 آخرین ویرایش: 25/تیر/1400 مقالات و یادداشت ها

وزیر آینده صنعت گردشگری باید مورد قبول جامعه گردشگری و هتلداری کشور باشد

به گزارش هتل نیوز ، " مسعود غلامی " مدرس دانشگاه و فعال حوزه هتلداری در گفتگوی اختصاصی و در پاسخ به این سوال که چه نظری در خصوص سه گزینه پیشنهادی مجمع ملی تشکل گردشگری برای پست وزارت گردشگری به دولت سیزدهم دارید گفت : از نظر بنده شخصی باید به عنوان وزیر انتخاب شود که هم دارای تحصیلات باشد و هم تجربه کار در وزارتخانه و سازمان میراث فرهنگی را داشته باشد، بدنه سازمان را بشناسد و با آن ارتباط برقرار کرده باشد و از همه مهمتر مورد قبول جامعه گردشگری و هتلداری ایران باشد. وی افزود : پس از آن که آقای رئیسی به عنوان رئیس جمهور منتخب انتخاب شدند، بعنوان "مسوول ستاد مردمی فعالان حوزه گردشگری " در جلسات مختلفی که با برخی از اعضای تیم اصلی ایشان داشتم ، نسبت به معرفی آقای " حمزه زاده " اقدام گردید. چرا که ایشان از بدنه سازمان، مدرس گردشگری و از نقاط قوت و ضعف این مجموعه بسیار آگاهی دارند و مورد قبول اغلب بدنه هتلداران ایران هستند. وی ادامه داد : ما باید ارتباط خودمان را در حوزه گردشگری با کشورهای دیگر توسعه دهیم، توجه به زیرساخت‌های صنعت گردشگری اعم از حمل و نقل هتل ها جاده ها و امکانات دیگر. توجه به این عوامل برای کشور می تواند بسیار کمک کننده باشد تا صنعت گردشگری و هتل‌داری به خوبی فعالیت داشته باشند. این کارشناس هتلداری گفت : از نظر بنده جناب آقای حمزه‌زاده فردی بسیار سالم، کارآمد و مفید هستند. امیدواریم که دولت آقای رئیسی خارج از سیاسی بازی به این صنعت توجه خاصی داشته باشند. از ریاست جمهوری تقاضا داریم تا از دکتر حمزه زاده دعوت به عمل آورند تا ایشان نیز نقطه نظرات خود در خصوص این صنعت را اعلام و نسبت به دیگر کاندیده ها مقایسه شوند. غلامی تاکید کرد : در سال های اخیر در حوزه صنعت گردشگری مدیرانی سیاسی سر کار بودند و هیچ تخصصی در زمینه گردشگری نداشتند. مسعود غلامی در پاسخ به این سوال که آیا در برنامه های دولت سیزدهم نشستی همانند نشستی که برای ریاست جمهوری برگزار شد وجود خواهد داشت تا کاندیداها بتوانند حرف ها و نظرات خودشان را اعلام کنند، گفت : بله قطعاً همین طور خواهد بود. کارگروه‌هایی تشکیل شده که در آن کسانی که معرفی و واجد شرایط هستند را بررسی خواهند کرد. غلامی در پایان تاکید کرد : از بدنه گردشگری و هتلداری خواهشی داریم و آن این است که در حال حاضر زمان آن نیست که ما منفعل باشیم باید فعال باشیم و شخص مورد نظر را به دولت معرفی کنیم.

ایجاد شده: 22/تیر/1400 آخرین ویرایش: 22/تیر/1400 اخبار داخلی

خواسته ما انتخاب وزیر گردشگری با نظر بخش خصوصی است

به گزارش هتل نیوز ، " کریم بیگی " رئیس جامعه حرفه‌ای هتلداران اصفهان گفت: مهمترین مسئله‌ای که صنعت گردشگری در حال حاضر با آن روبروست، انتخاب وزیر گردشگری است. انتخابی که در آینده این صنعت در کشور بسیار تاثیرگذار خواهد بود. کریم بیگی افزود: خواسته ما از رییس دولت سیزدهم این است که در انتخاب وزیر دقت شود و کسی به عنوان وزیر معرفی شود که تجربه و شناخت کافی از این صنعت داشته باشد؛ با توجه به تغییرات اساسی که در دولت آینده شاهد آن خواهیم بود، اگر بتوانیم نگرش حاکمیت و دولت را نسبت به صنعت گردشگری تغییر بدهیم، کار بسیار مهمی انجام داده‌ایم؛ یعنی نگاه حاکمیت و دولت به گردشگری باید از آن حالت سنتی بیرون بیاید. او در ادامه عنوان کرد: باید توجه داشته باشیم که بخش مهمی از اقتصاد دنیا امروزه روی صنعت گردشگری می‌چرخد. بسیاری از مشکلاتی که امروز در کشور ما وجود دارد، اعم از کمبود اشتغال، مشکلات ارزی، درگیری‌هایی که در حوزه صنعت با بعضی از کشورها پیدا می‌کنیم و ... در سایه توسعه صنعت گردشگری می‌تواند بر طرف شود. در واقع صنعت گردشگری می‌تواند ما را از گزند این مشکلات رها کند. رییس جامعه حرفه‌ای هتلداران ایران خاطرنشان کرد: نظیر فرهنگ، تاریخ و تمدن ایران در هیچ جای دنیا وجود ندارد؛ این به ما موقعیت خاصی داده است و ما باید از آن بهره ببریم. ما ویژگی‌هایی در حوزه گردشگری داریم که ما را از همه دنیا مستثنا می‌کند؛ به همین دلیل جا دارد که در شرایط فعلی توجه خاصی به صنعت گردشگری بشود؛ این توجه در گرو تغییر نگرش دولت و حاکمیت به صنعت گردشگری است. این تغییر نگرش در سایه همکاری و تعامل وزیر با بخش خصوصی صورت می‌گیرد؛ یعنی دولت و حاکمیت باید از این صنعت حمایت کنند و سدهایی را که پیش روی توسعه این صنعت وجود دارد، از میان بردارند. بیگی همچنین گفت: این بسیار مهم است که ۷۰ درصد از درآمد صنعت گردشگری مستقیماً در مویرگ های جامعه جاری می‌شود. اشتغالی که در صنعت گردشگری به وجود می‌آید می‌تواند بخش‌های مختلف کشور را به حرکت دربیاورد؛ با توجه به این‌که بحث اشتغال بحث بسیار مهمی در جامعه ماست، گردشگری می‌تواند راهکاری برای حل این مشکل باشد. با توجه به شرایط کرونایی موجود، بسیاری از سرمایه گذاران صنعت گردشگری دچار مشکل شدند و بسیاری از آنها در پی تغییر شغل و روش سرمایه‌گذاری خود هستند. این اتفاق بسیار نامبارک است و می‌تواند آینده این صنعت را تباه کند. او در پایان ابراز امیدواری کرد که با انتخاب وزیری متناسب با نیازهای صنعت گردشگری، بخش مهمی از مشکلات این صنعت برطرف شود و اضافه کرد: درخواست ما این است که وزیری انتخاب شود که از خرد جمعی برآمده باشد و مطابق نظر بخش خصوصی باشد. همچنین امیدواریم که علاوه بر وزیر در انتخاب معاونین و سایر مدیران وزارتخانه هم همین متر و معیارها رعایت شود تا شاهد دوره‌ای موفق در این وزارتخانه باشیم.

ایجاد شده: 22/تیر/1400 آخرین ویرایش: 22/تیر/1400 اخبار داخلی

رئیس جامعه هتلداران، وزیری دردکشیده، پرتلاش و کاربلد خواهند بود

به گزارش هتل نیوز ، " حسن سیادتان " عضو هیات مدیره جامعه حرفه ای هتلداران کشور گفت : این روزها انتخاب وزیر گردشگری دغدغه همه صنوف و بخش‌های این صنعت است؛ چراکه با توجه به وضعیتی که این صنعت در بیش از دو سال گذشته داشته، بسیار اهمیت دارد که چه کسی سکان وزارتخانه را در دست بگیرد. به نظر لازم است که برگردیم و مروری داشته باشیم به سابقه مدیریت صنعت گردشگری در دولت‌های قبل و بعد از انقلاب. در سال ۱۳۱۴ اداره داخله وزارت کشور به نام اداره سیاحان خارجی برای تبلیغات تاسیس شد؛ کار این اداره چاپ نشریات بود و کتابچه‌های راهنمای گردشگری ایران. بعدها در سال ۱۳۴۲ هیئت وزیران تاسیس سازمان جلب سیاحان را تصویب کرد درسال ۱۳۵۳ با الحاق آن به وزارت اطلاعات و جهانگردی هر آنچه به نفع صنعت گردشگری ایران بود تدوین و به آن وزارتخانه ملحق شد. در سال ۱۳۵۸ یعنی یک سال بعد از انقلاب این وزارتخانه به وزارت ملی و در سال ۱۳۵۹ به ارشاد اسلامی تبدیل شد. حال پرسش مهم این است که جایگاه گردشگری در این میان کجا بود؟ واقعیت این است که جایگاه گردشگری شامل دو وجه سیاحتی و زیارتی شد؛ یعنی دو معاونت، یکی سیاحتی و دیگری زیارتی تعریف شد و چند سالی به این صورت ادامه پیدا کرد. در سال ۱۳۶۴ به موجب قانون مصوب مجلس و تاییدیه شورای نگهبان، سازمان میراث فرهنگی تاسیس شد که سازمانی بود وابسته به وزارت ارشاد اسلامی (فرهنگ و آموزش عالی). در سال ۱۳۸۲ با تصویب مجلس شورای اسلامی وقت، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری شکل گرفت؛ یعنی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جدا شد و با تمام اختیارات زیر نظر رئیس جمهور قرار گرفت. در سال ۱۳۸۵ هم صنایع دستی به این سازمان اضافه شد و با این ادغام، نام سازمان به سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تغییر کرد. در سال ۱۳۹۸ پس از پیگیری‌ها و زحمت‌های فراوانی که بخش خصوصی گردشگری متحمل شد، بعد از چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی، گردشگری باردیگر به یک وزارتخانه تبدیل شد. صنعت گردشگری یک صنعت نامرئی است؛ در تمام کشورهایی که زیرساخت‌های گردشگری را مهیا کرده‌اند و زمینه‌ساز توسعه این صنعت شده‌اند، می‌بینیم که رشد اقتصادی چشمگیر شده. طوری که امروزه می‌توان گفت این صنعت به راحتی می‌تواند با صنعت نفت مقابله کند. گردشگری صنعتی سرشار از ظرفیت‌های اشتغال‌زایی و ارزآوری است؛ به شرطی که زیرساخت‌های مورد نیاز آن فراهم شود. این زیرساخت‌ها مختلف هستند و از فرودگاه‌ها و جاده‌ها و مسیرهای ریلی تا واحدهای اقامتی و هر آن چیزی را که متضمن معنای زیرساخت گردشگری باشد، شامل می‎شود. کسی که می‌خواهد وزیر گردشگری شود به عقیده من خودش باید درد کشیده باشد؛ یعنی درد و رنج‌های این صنعت را بی‌واسطه لمس کرده باشد؛ به جرأت می‌توانم بگویم از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۹۸ طی ۴۰ سال، اشخاصی که بر مسند نهادهای متولی گردشگری نشستند، کسانی بودند که از صنعت گردشگری و ظرفیت‌های آن چیزی نمی‌دانستند. عمدتاً کسانی بودند که از نهادها و سازمان‌های دیگر برای مدیریت این سازمان ماموریت داشتند؛ چنین مدیرانی تا بیایند الفبا و بدیهیات کار را یاد بگیرند و مطالعات اولیه را انجام دهند، زمانی قابل‌توجه سپری می‌شود و معمولاً بعد از آن هم عوض می‌شوند؛ این، یکی از بزرگ‌ترین لطماتی بود که به این صنعت و سرمایه گذاران آن وارد می‌شد. مشکل البته در قوانین مرتبط با صنعت گردشگری ریشه داشت و این موضوع مهمی بود. به هر حال پس از پیگیری‌های بخش خصوصی و علیرغم مخالفت‌های دولت بالاخره سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تبدیل به وزارتخانه شد. آقای مونسان به عنوان اولین وزیر گردشگری کشور از آنجایی که چند سالی در این حوزه کار کرده بودند، برنامه‌هایی داشتند و تا حدی انجام دادند؛ حالا در آستانه معرفی کابینه دولت سیزدهم به مجلس هستیم و به وزیری نیاز داریم که سال‌ها در این صنعت زحمت کشیده باشد و مشکلات و دردهای این صنعت را بشناسد. کسی که بتواند گردشگری را در ایران به صنعتی باشکوه تبدیل کند و زمینه ورود گردشگران را -آن‌طور که در برنامه توسعه پیش‌بینی شده است- فراهم آورد. واقعیت این است که ما از کشورهای همسایه خود در زمینه گردشگری عقب مانده ایم؛ آن‌ها با سرعتی قابل ملاحظه پیش رفتند و حالا به نقطه‌ای رسیده‎اند که گردشگری منبع بزرگ درآمدی آنهاست. بگذریم از اینکه کرونا برای صنعت گردشگری در تمام دنیا مشکل و مانع ایجاد کرده است اما صرف نظر از این موضوع کشورهای همسایه ما خصوصاً ترکیه رشد و پیشرفت چشمگیری در زمینه صنعت گردشگری داشته. چیزی که با توجه به پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های گردشگری ایران، ابدا در کشور ما دور از دسترس نیست. حالا مجمع تشکل‌های گردشگری به پیشنهاد رئیس محترم دولت سیزدهم، گزینه‌هایی را به عنوان افراد شایسته برای تصدی وزارت گردشگری معرفی کرده است. به نظر من در این میان آقای دکتر جمشید حمزه‌زاده که انسان پرتلاش و کاربلدی هستند، می‌توانند صنعت گردشگری کشور را در کابینه دولت سیزدهم نمایندگی کنند؛ ایشان با توجه به سوابق علمی و مدیریتی برای اداره وزارت گردشگری شایستگی لازم را دارند. من به عنوان کسی که هم خودم و هم پدر و جدم کارمان گردشگری بوده معتقدم کسی باید وزیر گردشگری شود که درک و فهم و اعتقاد به ضرورت توسعه صنعت گردشگری داشته باشد. چنین مختصاتی را به وضوح در شخصیت آقای دکتر حمزه‌زاده می‌بینیم؛ امیدوارم ایشان وزیر گردشگری شوند تا بتوانیم پتانسیل‌های این صنعت را به بهترین نحو مورد استفاده قرار دهیم. یکی از بزرگترین مشکلات گذشته وزارتخانه و پیش از آن سازمان میراث فرهنگی این بود که اتاق فکری برای بخش خصوصی صنعت گردشگری نداشتند. بنابراین در تصمیم‌گیری‌هایشان نظر بخش خصوصی منعکس نبود. امیدوارم با وزیر شدن آقای دکتر حمزه‌زاده اتاق فکر بخش خصوصی در وزارت گردشگری تعبیه و منشاء خدمات موثر شود. بخش خصوصی یکی از محورهای سرمایه‌گذاری این صنعت است باید حضور پررنگ‌تری در راهبردهای صنعت و ترسیم چشم‌انداز آینده آن داشته باشد. چشم‌اندازی که می‌تواند درخشان و با موفقیت‌های بسیار مهم و موثری همراه باشد.

ایجاد شده: 22/تیر/1400 آخرین ویرایش: 22/تیر/1400 اخبار داخلی

تورهای واکسن کرونا مجوز ندارند

به گزارش هتل نیوز و به نقل از برنا، " اسماعیل برات " معاون اداره کل نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری کشور گفت: تور واکسن کرونا را غیر مجاز اعلام کردیم، چرا که این تورها با سلامت مردم سروکار دارند و بحث سلامت مردم اولویت اصلی به هر حال هر دستگاه اجرایی است. او افزود: متولی قانونی این موضوع در کشور وزارت بهداشت است، به همین دلیل وزارت بهداشت هیچ نوع تاییدیه برای برگزاری این تورها نداده است، ما این تورها را مجاز اعلام نمی‌کنیم. برات ادامه داد: در واقع اطمینان از واکسن کرونا در کشور مقصد نداریم. او تاکید کرد: تزریق واکسن توسط کشورهای اطراف مورد تایید وزارت بهداشت نیست. کشورهای خارجی برای سفیر و کاردارها در کشور ما واکسن تزریق می‌کنند اما برای کارمندان ایرانی که در سفارتخانه‌ها کار می‌کنند مجوز ندارند که از واکسن خودشان یعنی واکسنی که کشور متبوعشان داده تزریق کنند. برات تصریح کرد: وزارت بهداشت در زمینه تزریق واکسن احتیاط می‌کند. به باور بنده اگر وزارت بهداشت نوع خاص واکسن کرونا را تایید و آژانس‌های مسافربری دارای مجوز تاییدیه از وزارت بهداشت برای برگزاری تور واکسن داشته باشد هیچ‌گونه مشکلی بروز نمی کند و باید این اقدام مورد تایید سازمان بهداشت و درمان باشد. او افزود: تاکنون هیچ گونه تاییدیه‌ای صادر نشده است. هرچند مسئولان امر در این باره بخشنامه صادر و آن را غیرمجاز عنوان کردند. بنابراین اگر دفاتری اقدام کنند تخلف است. معاون اداره کل نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری کشور گفت: از طرفی واکسن دو دز دارد و فاصله بین تزریق دو واکسن و مسائل بهداشتی آن باید رعایت شود. در این شرایط برگزاری یک تور میسر نمی‌شود. او ادامه داد: برخی آژانس‌ها مردم را از طریق تبلیغات تشویق به شرکت در این تورها می‌کنند. بنابراین تاکنون برای این تورها از سوی وزارت بهداشت و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری تاییدیه‌ای صادر نکردیم. در واقع این اقدام را غیر مجاز اعلام می‌کنیم. معاون اداره کل نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری کشور افزود: تاکنون موردی از برگزاری تورهای واکسن از دفاتر دارای مجوز ما گزارش نداشتیم که تورها برای تزریق واکسنی فعالیت کنند که ما بخواهیم برخورد کنیم. هرچند عمدتا موارد تبلیغ شده غیرمجاز بوده و در چهارچوب قوانین برخورد شده است. او تاکید کرد: بر اساس ماده 7 قانون توسعه صنعت ایرانگردی و جهانگردی هم محل فعالیت این تورها از طریق مراجع قضائی تعطیل می‌شود و هم به جرایم نقدی پیش بینی شده در قانون محکوم می‌شوند. برات افزود: اگر دفاتر خدمات مسافرتی دارای مجوز از سوی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری آن تورها را به صورت غیرقانونی تبلیغ و اجرا کنند از یک تا سه ماه جواز فعالیت آنها تعلیق می‌شود و قطعا با تور متخلف برخورد خواهد شد.

ایجاد شده: 16/تیر/1400 آخرین ویرایش: 16/تیر/1400 اخبار داخلی