نتایج جستجو...
برنامه ریزی چین برای ساخت پایگاه انسانی دائمی در مریخ

برنامه ریزی چین برای ساخت پایگاه انسانی دائمی در مریخ

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از Futurism، در حالی که ناسا و اسپیس‌ایکس هنوز با مأموریت‌های سرنشین‌دار به مریخ فاصله دارند، چین هم از هدف خود برای ایجاد پایگاه انسانی در مریخ تا دهه‌ی آینده خبر داده است. آکادمی دولتی فناوری پرتابگر چین (CALT) اعلام کرد که برنامه‌هایی برای ایجاد یک پایگاه دائمی انسانی در سطح مریخ دارد. به نوشته‌ی گلوبال تایمز، «وانگ شیائوجون» (Wang Xiaojun) رییس این آکادمی کنفرانس سراسری کاوش‌های فضایی (GLEX 2021) درباره‌ی رویکرد سه مرحله‌ای این کشور توضیحاتی ارائه داد. این موضوع نشان می‌دهد که چین هم به اندازه‌ی ناسا و اسپیس‌ایکس علاقه‌مند به حضور انسانی در مریخ است و یا دست کم ارزش تبلیغاتی برای چنین مأموریت‌هایی قائل است. سه گام تا مریخ چین امیدوار است که برنامه‌ی ایجاد پایگاه مریخ را با انجام مأموریت آوردن نمونه و همچنین مأموریت‌هایی برای یافتن بهترین مکان پایگاه، در اوایل تا میانه‌ی دهه‌ی ۲۰۳۰ میلادی آغاز کند. گام بعدی هم یک مأموریت سرنشین‌دار خواهد بود که شامل فرستادن بستر اولیه‌ی پایگاه مریخی می‌شود. چین امیدوار است تا با استفاده از انرژی هسته‌ای امکان سفر انسان به مریخ را فراهم کند. بدین ترتیب نخستین مأموریت سرنشین‌دار چین احتمالا در سال ۲۰۳۳ میلادی انجام خواهد شد و سرانجام این کشور امیدوار است تا در اوایل دهه‌ی ۲۰۴۰ یک ناوگان باری بزرگ برای آغاز توسعه‌ی گسترده در سیاره‌ی سرخ ایجاد کند. علاوه بر مأموریت مریخ، وانگ حتی به طرحی با عنوان «نردبان آسمانی» هم اشاره کرد که نوعی آسانسور فضایی محسوب می‌شود و می‌تواند تنها با ۴ درصد هزینه‌های فعلی، بار و خدمه را به ماه ببرد. طرحی که شامل یک نانولوله‌ی کربنی به فضا پیش از پرتاب به سمت ماه است. شاید این ایده‌ها هم‌اکنون بلندپروازانه به‌نظر برسند و شبیه داستان‌های علمی-تخیلی باشد اما اگر به مأموریت‌های فضایی موفق این کشور در سال‌های اخیر، از جمله فرستادن سطح‌نورد به ماه و مریخ و همچنین ساخت ایستگاه فضایی در مدار زمین توجه کنیم، شاید برای تحقق کاوش انسانی در مریخ هم برنامه‌های جدی داشته باشد.

ایجاد شده: 7/تیر/1400       آخرین ویرایش: 7/تیر/1400     اخبار خارجی
ملزومات توسعه گردشگری شبانه

ملزومات توسعه گردشگری شبانه

به گزارش هتل نیوز، گردشگری شهری یکی از پرجاذبه‌ترین انواع گردشگری است که به درآمدزایی شهر کمک زیادی می‌کند؛ گردش شهروندان و گردشگران در فضاهای شهری و استفاده از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی شهر، امروزه در میان مدیران و برنامه ریزان شهری امری جا افتاده است و برنامه‌ها و طرح‌های زیادی برای رونق و توسعه آن در نظر گرفته می‌شود. با این حال گردشگری در هنگام شب چندان در فرهنگ ما پذیرفته شده نیست همین امر موجب شده تا برنامه‌ریزی دقیقی برای آن نشود و تنها نیاز و خواست شهروندان به واسطه شرایط حاکم، موجب رونق این نوع از گردشگری شده است. حضور شهروندان در فضاهای شهری به واسطه پیشرفت فناوری و گسترش ارتباطات تسهیل شده و با وجود این که برنامه و طرح مدونی برای آن وجود ندارد، استقبال مردم از این نوع گردشگری به خصوص در فصول گرم سال در حال گسترش است. البته نبود هماهنگی میان خواست و نیاز شهروندان با قوانین و اقدامات مدیریت شهری، مشکلاتی را ایجاد کرده است. در این زمینه با" فرزاد مؤمنی، کارشناس شهرسازی" گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید: علت ایجاد و گسترش گردشگری شبانه چیست؟ گردشگری شبانه نشأت گرفته از بلوک غرب است. در برخی از شهرهای توسعه یافته مثل نیویورک عنوانی با نام شب‌های زنده وجود دارد. در واقع کارهای پر مشغله روزانه‌ای که افراد دارند موجب شده تا نزدیک شب درگیر باشند به همین دلیل نیاز دارند تا شب‌ها استراحت و تفریح کنند؛ در این راستا لازم است فضاهای جذاب داخل شهری پاسخگوی این نیاز باشد. شهروندان در شهرهای توسعه یافته مشغله کاری زیادی دارند و وجود چنین فضاهایی در شهر به منظور تفریح و استراحت در هنگام شب نیاز است البته شهروندان در شهرهای جنوبی کشور ما نیز به دلیل شرایط آب و هوایی در طول روز به خصوص در فصول گرم تابستان نمی‌توانند در فضاهای شهری حضور پیدا کنند و مردم این شهرها شب هنگام در فضاهای شهری و مراکز خرید و مراکز تفریحی حضور پیدا می‌کنند. جایگاه گردشگری شبانه در شهرهای ما کجاست؟ رونق و وجود گردشگری شبانه به فرهنگ جوامع نیز مربوط می‌شود به طور مثال در فرهنگ شهرهای کویری مثل اصفهان و یزد چیزی به عنوان گردشگری شبانه تعریف نشده است، اما در شهرهای جنوبی کشور، گردشگری شبانه جزئی از سبک زندگیشان است. جامعه ما یک جامعه سنتی است که به سمت مدرن شدن پیش می‌رود در حالی که گردشگری شبانه در بسیاری از شهرهای توسعه یافته امری عادی و جا افتاده است. مشغله کاری در این کشورها اجازه تفریح و گذران اوقات فراغت در طول روز را نمی‌دهد. در کشور ما نیز بعضاً شهروندان به دلیل فشار زندگی و مشکلات اقتصادی به صورت دو شیفت کار می‌کنند و زمانی را برای تفریح خودش و خانواده‌اش نیاز دارد، در حالی که سبک زندگی شهری به خصوص در شهرهای بزرگ در دست تغییر است، اما هنوز قوانین و طرز تفکرها با سبک زندگی هماهنگ نشده است. توسعه گردشگری شبانه نیازمند چه ملزوماتی است؟ گردشگری به منزله ایجاد فضاهای با نشاط برای شهروندان و افرادی است که نیاز دارند اوقات فراغت خود را در این ساعات بیرون از خانه باشند. گردشگری البته دسته بندی‌های متفاوتی دارد، اما فرض بر این است که گردشگری شبانه ما از نوع گردشگری مراکز خرید و مراکز تفریحی در شهرها است. به منظور رونق گردشگری شبانه باید قوانین اجتماعی و قوانین تجاری به عنوان سیاست‌های بالادستی مورد بازبینی و اصلاح قرار بگیرد به عنوان مثال قانون تعزیرات عملاً اجازه نمی‌دهد که یک مغازه دار از ساعت ۱۲:۳۰ شب به بعد فعالیت داشته باشد و چنانچه بخواهیم گردشگری شبانه را داشته باشیم این قانون عملاً باید اصلاح شود، همچنین نیاز است نحوه سفرهای درون شهری بازبینی شود. تأمین امنیت برای استفاده کنندگان از فضاهای شهری در شب هنگام اهمیت زیادی دارد و در این راستا نیاز است فضاهای شهری، فضاهایی زنده و پویا باشد تا شهروندان از حضور در چنین فضاهایی احساس امنیت کنند. در این راستا اصلاح سیستم روشنایی شهر و حفظ روشنایی فضاهای شهری در طول شب اهمیت زیادی دارد. به منظور تأمین امنیت شهروندان همچنین همکاری سایر سازمان‌های اجتماعی مثل نیروی انتظامی نیاز است، به دلیل شیوع کرونا قانون منع تردد از ساعت ۱۰ شب تا ۳ صبح اجرا شده است در حالی که حتی ساعت ۱۲ شب ترافیک سنگینی در مراکز و فضاهای تفریحی وجود دارد و تعدادی از شهروندان تا پاسی از شب بیرون از منزل هستند. این نشان از آن دارد که مردم خواهان آن هستند شب هنگام به خصوص در فصل‌های گرم‌تر مثل فصل تابستان بیرون از منزل باشند. نبود هماهنگی میان قوانین و خواست و نیاز شهروندان چه تبعاتی برای شهر دارد؟ با توجه به این که این قانون سنخیتی با تفکرات و نیازهای شهروندان ندارد، عملاً نافرمانی مدنی شکل می‌گیرد. اعمال چنین قوانینی بدون در نظر داشتن خواست و نیاز افراد آن جامعه، موجب ایجاد ناهنجاری و شکاف میان مردم و مدیریت شهری می‌شود و مشارکت معنا و مفهوم پیدا نمی‌کند. به عبارت بهتر مردم این قانون را که تأثیری در زندگیشان ندارد، نادیده گرفته و نافرمانی می‌کنند و عملاً نافرمانی را یاد می‌گیرند. تأثیر گذاری سیاست بالادستی بر شهرهای ما در بحث گردشگری و حیات شبانه مشهود است و یکی از مشکلات مدیریتی کشور محسوب می‌شود در حالی که اگر قوانین از سطح خرد یعنی از سمت پایین به بالا بوده و قانون مطلقه نباشد، نظرات شهروندان در پایین دست و مقیاس‌های شهری نیز شنیده شود، فرایندی ایجاد می‌شود و این فرآیند به یک نقطه بهینه می‌رسد. به نظر من در نظر داشتن یک قانون مطلق موجب بروز نافرمانی و ایجاد شکاف می‌شود. زمانی که قانون منع تردد شبانه از ساعت ۱۰ شب تا ۳ صبح وجود دارد این سوال برای شهروندان مطرح می‌شود که کرونا تنها در این ساعات ایجاد خطر می‌کند؟! زمانی که اعمال چنین قانون‌هایی منطبق با واقعیت‌ها و خواست شهروندان نیست، ممکن است برخی از شهروندان نافرمانی کنند. از این قوانین با عنوان قوانین سوپاپی یاد می‌شود و سعی می‌شود با استفاده از این قوانین سایر عوامل دیگر مدیریت شود در حالی که این روزها شهروندان نیاز به حضور در فضاهای شهری و گردشگری شبانه دارند. اعمال این دست قوانین در کشور ما موجب ایجاد شکاف میان مردم و مدیریت شهری و در نهایت اعتماد نداشتن و مشارکت نکردن شهروندان می‌شود. منبع : ایمنا

ایجاد شده: 6/تیر/1400       آخرین ویرایش: 6/تیر/1400     اخبار داخلی
ورود آزاد «توریست‌ خارجی واکسینه» در انتظار مجوز نهایی ستاد کرونا

ورود آزاد «توریست‌ خارجی واکسینه» در انتظار مجوز نهایی ستاد کرونا

به گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، نزدیک به یک‌سال و نیم پس از شیوع ویروس کرونا و تبعات آن بر صنعت گردشگری، ولی تیموری معاون گردشگری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» برای اولین‌بار از میزان خسارت‌های واردشده بر این صنعت سخن گفت و آن را تا پایان سال ۱۳۹۹ بالغ بر ۳۰ هزار میلیارد تومان اعلام کرد. او همچنین در این گفت‌وگو از چهار گام دولت در یک‌سال و نیم گذشته برای احیای نبض سفر خبر داد و آنها را صدور مجوزهای سفرهای اضطراری مانند تجارت‌، زندگی و باز شدن مرزها برای گردشگران سلامت،‌ چانه‌زنی برای ورود گردشگران خارجی با تست منفی(که البته محقق نشد) و در نهایت موفقیت در اقناع کمیته امنیتی انتظامی‌اجتماعی ستاد ملی کرونا برای ورود گردشگران واکسینه شده یا دارای تست منفی دانست. تیموری همچنین درخصوص چرایی ممنوعیت‌های سفر‌های داخلی با وسیله نقلیه شخصی و در مقابل آن عدم‌ایجاد محدودیت برای وسایل حمل‌ونقل عمومی استدلال‌هایی را مطرح کرد و درباره فعالیت‌های انجام شده در مجموعه تحت مدیریتش برای دوره پساکرونا توضیحاتی داد. از دغدغه‌های فعالان حوزه گردشگری این روزها تصاحب بازار گردشگری ورودی ایران توسط کشورهای همسایه با ممنوعیت سفر توریست‌های خارجی به کشور است. آنها می‌گویند با توجه به اینکه این گردشگران واکسن دریافت کرده و تست منفی هم دارند،‌ چرا نمی‌توانند به ایران سفر کنند؟ باید ابتدا به این نکته اشاره کرد که نه‌تنها ایران بلکه تمام کشورهای دنیا با بروز پاندمی ‌و شیوع ویروس کرونا در یک شرایط فوق‌العاده قرار گرفته‌اند که کسب‌وکارها هم از آن متاثر شده است، از این‌رو ما طبیعتا نمی‌توانیم همان رفتاری را که پیش از کرونا داشتیم ادامه دهیم. ویروس کرونا باعث شد برای اولین‌بار در صنعت گردشگری تمام ایرلاین‌ها در جهان زمینگیر و متحمل خسارت‌های سنگین شوند. اگر تا پیش از شیوع این ویروس در دنیا مباحثی مانند جهانی شدن و برداشته شدن مرزها مطرح می‌شد با پاندمی کشورها در سطح گسترده‌ای موانعی را برای ورود و خروج اتباع خود گذاشته و به‌شدت از مرزهای خود مراقبت می‌‌کردند و همین امر رفت‌وآمدها را با اختلال مواجه کرد. گردشگری صنعتی است که بیش از سایر کسب‌وکارها از شیوع این ویروس آسیب دید،‌ اگر در برخی مشاغل نیاز به جابه‌جایی نبود و می‌شد با فناوری آنها را انجام داد،‌ توریسم به عنوان صنعتی انسان‌محور که مبتنی بر تعاملات انسانی و جابه‌جایی است،‌ نمی‌توانست به روال سابق خود باقی بماند، زیرا هرگونه جابه‌جایی به امری خطرآور بدل شد که متخصصان تاکید داشتند باید آن را محدود و به‌شدت کنترل کرد. همین موضوع در یک‌سال و نیم گذشته سبب بسته یا محدود شدن ۸۵ درصد مقاصد گردشگری شد و معدود مناطقی هم با مجموعه‌ای از پروتکل‌ها با حساسیت‌های فراوان گردشگر داشتند. بنابراین زمانی که درباره ایران و چالش‌های پیش روی آن صحبت می‌کنیم آن را باید در مجموعه مشکلات پیش روی این صنعت در عرصه جهانی در نظر بگیریم. با اعلام شیوع کرونا در ایران در اسفند سال ۱۳۹۸ براساس مصوبه ستاد ملی کرونا بلافاصله مرزها بسته و رفت‌وآمد اتباع خارجی هم ممنوع شد. البته بعد از مدتی برای موارد اضطراری مجوزهایی صادر شد تا کسانی که برای تجارت،‌ زندگی‌ یا برنامه‌هایی که با تایید و تصویب ستاد ملی کرونا همراه بود بتوانند سفر کنند که آنها نیز اقسامی ازگردشگری است. ما در دوره شیوع کرونا به‌دنبال پیگیری این موضوع هستیم تا بتوانیم محدودیت‌ها را در این حوزه کاهش دهیم و با ملاحظه تجربه‌های جهانی به‌ویژه کشورهای اطراف دفاعیه‌های خود را به ستاد ملی کرونا ارائه داده‌ایم. (در این مدت شاهد بروز و جهش‌های متوالی ویروس کرونا با منشأ کشورهایی مانند چین، انگلیس، هند و... بوده‌ایم و همین موضوع باعث سختگیری در ترددهای بین‌مرزی ‌شد). در رایزنی‌هایی که با وزارت امورخارجه، وزارت بهداشت‌، وزارت راه‌وشهرسازی و دستگاه‌هایی که در موضوع ورود گردشگران مسوولیت داشتند،‌ انجام دادیم این ممنوعیت مطلق تعدیل شد و موفق شدیم در گام اول برای کسانی که به شکل انفرادی برای تجارت و سایر مشاغل وارد کشور می‌شدند مجوز‌های لازم را بگیریم. به این ترتیب برای چنین افرادی همکاران ما می‌توانستند بلیت تهیه کرده و هتل رزرو کنند. در گام بعدی ما برای حوزه گردشگری سلامت وارد رایزنی شدیم و نظر موافق ستاد را کسب کردیم. ایران یک مقصد جذاب برای توریست‌های سلامت است. پیش از کرونا برخی گردشگران این حوزه با پزشکان ایرانی وارد فرآیند درمان شده بودند و نمی‌توانستند آن را یکباره متوقف کنند، نمونه آن یک بیمار مبتلا به سرطان که باید دو هفته یکبار شیمی درمانی شده یا معالجات خود را پیگیری کند. صدور مجوز برای ادامه کار گردشگری سلامت باعث شد ۲۷۰ آژانس ما در این حوزه مشغول به‌کار بمانند و هر آژانس هم می‌توانست ۶۰ گردشگر وارد ایران کند. البته بخشی از گردشگران سلامت بیماران هستند و بخش دیگر آن همراهان‌شان. بنابراین همان‌طور که ملاحظه می‌کنید در همین دوره پاندمی و کرونا که صدور ویزای توریستی ممنوع بود در دو قالب گردشگران تجاری و سلامت ما شاهد ورود توریست‌ها به ایران بودیم که خدمات مناسبی هم به آنها داده شد. از سوی دیگر ما با این هدف که چراغ بنگاه‌های ما خاموش نشود دو بار در کمیته‌های تخصصی درخواست کردیم که سفرهای ورودی به ایران با رعایت پروتکل‌ها و تحت نظارت آژانس‌ها دوباره برقرار شود که متاسفانه تایید نشد. چرا زمانی که گردشگرانی واکسن دریافت کرده و تست منفی هم دارند نمی‌توانند به ایران سفر کنند؟ واکسن کرونا یک مساله جدید است که به یکی، دو ماه اخیر بازمی‌گردد. تا پیش از این فقدان واکسن باعث ترس و هراس از ورود گردشگرانی می‌‌شد که می‌توانستند انواع جدید ویروس را به کشور وارد کنند. در همین راستا بود که ما هم تمرکزمان را روی سفرهای داخلی گذاشتیم تا بتوانیم مجوزهای لازم را برای آنها دریافت کنیم و نمونه‌اش تعطیلات نوروز ۱۴۰۰ بود که دیدید چقدر ما را به حاشیه بردند. بعد از تعطیلات ما روی فاز بعدی متمرکز شدیم تا از ستاد ملی کرونا مجوزهای لازم را برای ورود توریست‌های خارجی بگیریم،‌ با واکسینه شدن شهروندان در برخی کشورها،‌ استدلال ما هم در ستاد این بود که بخشی از شهروندان کشورهای مختلف واکسینه شده و می‌توانند سفر کنند. البته فراموش نکنید مساله پاسپورت واکسن همچنان یک بحث جدید است و در اتحادیه اروپا هم این شیوه از گردشگری از ابتدای تابستان آن هم برای کشورهای عضو منطقه شینگن اجرا می‌شود. بنابراین ما همزمان با باز شدن مرزهای کشورها برای شهروندانی که واکسن دریافت کرده یا تست منفی دارند مذاکراتی را با وزارت‌خارجه،‌ ستاد ملی کرونا و... داشتیم که در نهایت آنها مجاب شدند آرام آرام و با رعایت پروتکل‌ها فضا برای ورود این گردشگران باز شود. همین هفته گذشته هم در کمیته امنیتی انتظامی‌اجتماعی ستاد ملی کرونا دستورالعمل مربوط به ورود و خروج گردشگران خارجی به تصویب رسید که به ستاد ملی کرونا می‌رود و بعید است مشکلی داشته باشد. در این صورت با رعایت پروتکل‌های خاص و یکسری شرایط نظیر تست کرونا و واکسن ورود این گردشگران آزاد می‌شود. البته مبنای اصلی درباره سفر به ایران تست منفی کرونا است و به‌نظر می‌رسد ما همزمان با اولین مقاصد دنیا بازگشایی مرزها را خواهیم داشت. یکی از انتقادهایی که به وزارت متبوع شما وارد می‌شود این است که در سایر کشورها در دوره پاندمی تاکید روی گردشگری داخلی قرار گرفت،‌ درحالی‌که در ایران برنامه روشنی برای این حوزه وجود نداشت و گردشگری داخلی هم به محاق رفت و دست‌اندرکاران این حوزه دچار خسارت شدند. آیا این نقد را به مجموعه تحت مدیریت‌تان وارد می‌دانید؟ من مخالف این نقد هستم و با دلیل و سند می‌گویم این‌طور نیست. ما از ابتدای اردیبهشت ۱۳۹۹ سفرهایمان را شروع کردیم و تنها در دو ماه اول یعنی در اسفند ۱۳۹۸ و فروردین ۱۳۹۹ که ابتدای ورود کرونا به ایران بود شاهد رکود بیشتر در این حوزه بودیم. در شهریور ۱۳۹۹ حتی ما با پیک گردشگری مواجه بودیم،‌ بنابراین مشابه سایر کشورها،‌ گردشگری داخلی در ایران هم رونق داشت. ممکن است به‌واسطه حساسیت‌های بیشتر مردم تعداد سفرها کاهش پیدا کرده باشد و مسوولان وزارت بهداشت در برهه‌هایی با ظهور موج‌های کرونا موانعی را برای سفرهای انبوه در نظر بگیرند اما این به معنای ممنوعیت کامل سفر نبوده است. در هیچ کشوری هم صنعت توریسم رونق پیش از کرونا را ندارد و می‌توانم بگویم اتفاقا ما خیلی زود جریان سفر داخلی را شروع کردیم و عده‌ای هم بابت این موضوع از ما انتقاد می‌کنند. ما در فروردین ۱۳۹۹ پروتکل‌ها و دستورالعمل‌های مرتبط با تاسیسات‌ گردشگری،‌ تورها و راهنمایان را تهیه کرده و در ستاد ملی کرونا به تصویب رساندیم. پس از تصویب و ابلاغ، دوره‌های آموزشی برای فعالان گردشگری اجرا شد زیرا نه‌تنها راهنمایان و سایر دست‌اندرکاران در معرض این ویروس هستند بلکه آنها می‌توانند مشتریان خود را هم مبتلا کنند،‌ در این راستا ما به آنها آموزش دادیم که چطور هم از خودشان و هم از دیگران در برابر این ویروس حفاظت کنند. علاوه بر اینها ما توانستیم با استدلال‌هایی که داشتیم گردشگری را از گروه سوم مشاغل که حتی با زرد شدن یک مقصد،‌ کسب‌وکارهای گردشگری در آن تعطیل می‌شد، به گروه اول بیاوریم. یعنی همان‌طور که داروخانه و سوپرمارکت و نانوایی باز است،‌ هتل‌ها،‌ اقامتگاه‌ها و سایر مراکز گردشگری هم باز بودند. شما از باز بودن هتل‌ها و اقامتگاه‌ها صحبت می‌کنید اما زمانی که با منع تردد مواجه می‌شویم عملا کسی نیست که بخواهد از خدمات هتل یا اقامتگاه استفاده کند. در زمان اعمال محدودیت‌ها، حمل‌ونقل‌های عمومی انجام می‌شود و گردشگرانی که با تور یا وسایل حمل‌ونقل عمومی سفر می‌کنند می‌توانند از این مراکز استفاده کنند. اتفاقا اصل مشتری‌های ما از این طریق هستند. زیرا اغلب کسانی که به شکل انفرادی سفر می‌کنند محل اقامت‌شان یا چادر است، یا منزل اقوام یا پارک و مدرسه. اما زمانی که گردشگر از طریق تور و دفاتر خدمات مسافرتی اقدام می‌کند محل اقامتش هم یک مکان رسمی است. پیش از کرونا هم که بخش اعظم مردم در تعطیلات سفر می‌کردند ضریب اشغال‌ هتل‌های ما به ۵۰ درصد می‌رسید به‌واسطه اینکه مردم اماکنی مانند پارک و مدرسه و منزل اقوام را ترجیح می‌دادند،‌ بنابراین با محدودیت سفرهای انفرادی، تورهای گردشگری مورد اقبال بیشتری قرار می‌گیرند. آیا در واقعیت هم در زمان اعمال محدودیت‌های سفر تورها با استقبال بیشتری مواجه شدند؟ آیا در عمل شاهد نبودیم که وسایل حمل‌ونقل عمومی پروتکل‌ها را رعایت نکرده و رزروهای انجام شده اقامتگاه‌ها و هتل‌ها هم با بسته شدن جاده‌ها به روی سفرهای انفرادی کنسل شدند؟ من به‌عنوان متولی گردشگری باید به فکر همکارانم باشم. از نظر من سفری قابل نظارت است که در زنجیره تامین خدمات رسمی ما جریان داشته باشد. در این زنجیره آژانس مکلف است برای هر تور یک راهنما داشته و برای اقامت یک محل رسمی در نظر بگیرد. ما در معاونت گردشگری به‌دنبال توسعه چنین سفرهایی بودیم و برای آنها هم مجوزهای لازم را گرفتیم. در نظر داشته باشید در این شرایط شما اگر سفر را آزاد هم بگذارید بسیاری ترجیح می‌دهند مسافرت نکنند چون از ابتلا به کرونا می‌ترسند و نمی‌خواهند بیمار شوند. از همین روست که ما دنبال سفر برنامه‌ریزی‌شده هستیم و سفرهای انبوه در داخل زنجیره تامین خدمات اصلی ما نمی‌گنجند. این سفرها تنها باعث مشکلاتی پیش‌روی این صنعت می‌شوند، در مقابل ما باید از سرمایه‌گذاری‌های رسمی حمایت کنیم. درحال‌حاضر همچنان درحال متقاعدسازی مسافران هستیم که آنها به این زنجیره خدمات ایمن که در آنها پروتکل‌ها رعایت می‌شود تمایل نشان دهند. درباره عدم رعایت پروتکل‌ در وسایل حمل‌ونقل عمومی که گفتید ما هم آن را قبول داریم اما در ستاد ملی کرونا حجم سفرها را در نظر می‌گیرند. اینکه تعداد کسانی که با وسیله شخصی سفر می‌کنند چند نفر هستند و کسانی که از این وسایل استفاده می‌کنند چند نفر! از نظر آنها زمانی که محدودیت‌های سفر ایجاد می‌شود تعداد کمتری مسافرت می‌کنند. ما در این راستا دنبال این بودیم که منافع بخش گردشگری لحاظ شود و از این رو توانستیم آنها را متقاعد کنیم تا در این ایام مراکز گردشگری باز بمانند. اینکه در این دوره کمتر تاسیسات گردشگری منفعت بردند طبیعی است زیرا بالاخره مردم به‌واسطه شیوع این ویروس نگرانی‌های جدی دارند و از طرف دیگر هم مسوولان مدام تاکید دارند که مردم سفر نروند. علاوه بر آن تا پیش از شیوع کرونا فرهنگ سفر گروهی ما عموما مرتبط با سفرهای خارج از کشور بود و سفرهای داخلی معمولا از طریق انفرادی انجام می‌شد‌،‌ کرونا باعث شد با ایجاد محدودیت‌ها با توسعه سفرهای گروهی مواجه باشیم. از این روست که من موافق نیستم سفرهای داخلی در ایران برخلاف دنیا توسعه نداشته،‌ می‌توان این‌طور گفت که ما به سمت تورهای برنامه‌ریزی‌شده رفته‌ایم و ایجاد محدودیت‌ها هم تنها منحصر به ایران نیست، در ترکیه کشور همسایه‌مان در مواردی شاهد تعطیلی تمام مراکز در ایام پیک شیوع ویروس بودیم و ما هم مشابه دیگران تلاش می‌کنیم این ویروس را کنترل و مدیریت کنیم. آیا برآوردی از خسارت‌های وارده به صنعت گردشگری در دوران کرونا وجود دارد؟ چند اقامتگاه،‌ آژانس و... تعطیل و چه تعداد نیروی انسانی در این حوزه تعدیل شده است؟ در آسیا و اقیانوسیه ۸۵ درصد گردشگران بین‌المللی کاهش داشته است یعنی اگر پیش از شیوع کرونا ۱۰۰ نفر سفر می‌کردند این رقم به ۱۵ نفر رسیده است. بنابراین خسارت‌های وارده به صنعت گردشگری در ابعاد جهانی است و نگاه ما به این چالش باید در سطح بین‌المللی باشد. در ایران هم فعالیت‌های حوزه صنعت توریسم کاهش پیدا کرده و همچنین با پروتکل و شرایط ویژه‌ای انجام شد که رکود در کسب‌وکارهای مرتبط را به همراه داشت. براساس آمارها و مستنداتی که از استان‌های مختلف داریم از ابتدای شیوع کرونا تا پایان سال ۱۳۹۹ به این صنعت چیزی حدود ۳۰ هزار میلیارد تومان خسارت وارد شده است. این خسارت‌ها در دو بخش دسته‌بندی می‌شوند. یک بخش از آنها به ضررهایی برمی‌گردد که هتل‌ها، ‌اقامتگاه و... به‌واسطه محدودیت‌های سفر متحمل شدند. این موضوع به‌ویژه درباره نوروز ۱۳۹۹ بیشتر بود. به این معنا که هتلدار یا صاحب اقامتگاه موادغذایی برای مسافران خود خریداری کرده بود و با کنسلی تورها و مسافران متضرر شد. علاوه بر آن زمانی که هتل باز است،‌ باید بدون داشتن میهمان، هزینه‌های مرتبط با آب،‌ برق،‌ سرمایش، گرمایش،‌ نیروی انسانی، فضای سبز و... را بپردازد که تمام اینها برایش ضرر است. بخش دیگر این خسارت‌ها به عدم تحقق عملکرد برمی‌گردد. در این حالت با فرض داشتن گردشگر و شرایط مشابه پیش از کرونا، یک فعال حوزه کسب‌وکار توریسم می‌توانست درآمدی داشته باشد که با محدودیت سفر و کاهش تعداد گردشگران این درآمد را از دست داده است. در کشور ما مجموع این خسارت‌ها با پرسش‌ از بخش‌خصوصی به ۳۰ هزار میلیارد تومان رسیده است. اما درباره تعداد بیکاران عدد دقیق را وزارت کار در اختیار دارد. در حوزه گردشگری به‌واسطه ماهیت این صنعت برآورد تعداد افرادی که کارشان را از دست داده‌اند دشوار است. زیرا ما شاهد حضور شاغلان فصلی در این صنعت هستیم،‌ به عنوان مثال یک هتل ممکن است در زمان معمول ۱۰ کارمند داشته باشد و در نوروز و پیک سفرها به یکباره این عدد به ۵۰ نفر افزایش پیدا کند یا راهنمایان گردشگری که در این دوره تعداد زیادی از آنها با چالش‌‌های شغلی مواجه شدند. همان‌طور که گفتم در دنیا سفر و گردشگری ۸۵ درصد کاهش داشته و به تبع آن راهنمایان هم با رکود بی‌سابقه‌ای در کارشان مواجه شده‌اند به‌ویژه در حوزه گردشگری ورودی که بخش بزرگی از راهنمایان ما در این حوزه مشغول به‌کار بودند. وزارت گردشگری در این یک‌سال و نیم چه ایده‌هایی را برای توسعه گردشگری در دوران پساکرونا پیاده کرده است؟ ما در دوره کرونا با یک وضعیت متناقض روبه‌رو بودیم. به این ترتیب که درحالی‌که می‌خواستیم سفر با تور را تبلیغ کنیم براساس مصوبات ستاد کرونا نمی‌‌توانستیم سفر را تبلیغ کنیم. در چنین وضعیتی اگر میلیاردی هم با صداوسیما قراردادی بسته می‌شد آنها نمی‌توانستند تور یا سفر را تبلیغ کنند. در این شرایط ما به‌دنبال آماده کردن بسترها رفتیم و اینکه محتواهایمان را به سمت دیجیتالی شدن ببریم و در سبک تبلیغات‌مان هم بازنگری داشته باشیم. همین موضوع هم باعث شد محتواهای بازاریابی و تبلیغات ما دیجیتال‌محور شود و از شبکه‌های اجتماعی و وب‌سایت‌ها استفاده کنیم. در این یک‌سال و نیم داده‌ها و اطلاعات ما به روز شد و توانستیم کلیپ‌های ۳۶۰ درجه باکیفیت از ظرفیت‌های گردشگری‌مان تهیه کنیم. همچنین از آنجا که برنامه ما روی توزیع سفر بود‌، به سمت تنوع‌بخشی محصولات حرکت کرده و درباره هر کدام از انواع گردشگری مانند گردشگری روستایی، تاریخی، فرهنگی، سلامت و... محتواهایی تهیه شد. در این دوره همچنین آرشیوهای ما به روز شده و از سنتی به دیجیتالی تبدیل شدند. علاوه بر آن تا پیش از این ما یک پرتال اطلاع‌رسانی گردشگری نداشتیم اما اکنون یک پرتال رسمی پنج‌زبانه در اختیار داریم و استان‌هایمان هم پرتال دوزبانه دارند. از این‌رو می‌توانم در جمع‌بندی بگویم که ما از این فرصت زمانی برای دقیق کردن اطلاعات خود،‌ تهیه پکیج‌های استاندارد برای انواع مشتری اعم از وی‌آی‌پی، متوسط و... برنامه‌های بازاریابی و چگونگی کمک گرفتن از بخش‌خصوصی استفاده کردیم.

ایجاد شده: 2/تیر/1400       آخرین ویرایش: 2/تیر/1400     اخبار داخلی
آینده گذرنامه کووید

آینده گذرنامه کووید

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از گاردین، بسیاری از افراد استدلال می‌کنند که گذرنامه‌های کووید ـ تأییدیه‌هایی که نشان می‌دهد آیا کسی واکسن زده یا نتیجه تست کرونایش منفی بوده یا به کووید ایمنی دارد ـ راهگشا نیست. ما در آخرین گزارشی که در انجمن سلطنتی لندن منتشر کرده‌ایم، نتیجه گرفته‌ایم که این گذرنامه‌ها در بعضی موارد می‌توانند راه‌حل معقولی باشند اما فقط اگر با معیارهای مشخصی منطبق باشند. اصل مطلب این است که این گذرنامه‌ها چطور و کجا به کار روند. در مورد سفرهای بین‌المللی، که زیرساخت‌های تست کووید و سیستم «کارت زرد» در حال حاضر به راه افتاده است، گذرنامه کووید اقدامی منطقی به نظر می‌رسد. دولت بریتانیا نیز گذرنامه کووید را دست‌کم برای گردهمایی‌های بزرگ مثل مسابقات ورزشی در دستور کار قرار داده است. اوایل ماه آوریل امسال، وقتی تیم ورزشی «تگزاس رنجرز» در استادیوم بیس‌بالی که تمام بلیت‌هایش فروخته شده بود بازی می‌کرد، ما نگاهی انداختیم به اینکه وقتی درهای استادیوم‌ها بدون محدودیت باز می‌شود چه اتفاقی می‌افتد: هیچ فاصله‌گیری اجتماعی‌ای انجام نشده بود و تعداد کمی از افراد ماسک زده بودند ـ همه این اتفاقات هم در زمانی رخ می‌داد که ابتلاها اوج گرفته بود و فقط گروه کمی از جمعیت کشور دوز دوم واکسن را دریافت کرده بودند. گذرنامه کووید وقتی می‌تواند در رویدادهای بزرگ به کار بیاید که در کنار سایر اقدامات همچون تهویه هوا و فاصله‌گیری اجتماعی و تست ابتلا و سیستم رهگیری مبتلایان انجام شود. اما در این صورت هم باید معیارهای مشخص ایمنی و ابتلا در مورد آن لحاظ شود. برای اینکه نشان بدهیم آیا کسی به کووید مبتلاست چهار راه وجود دارد: تأییدیه واکسیناسیون یا نتیجه تست PCR، تست تشخیص سریع LFT یا تست آنتی‌بادی است. ما در گزارش‌مان نتیجه گرفتیم که فقط تأییدیه واکسیناسیون یا نتیجه تست PCR می‌تواند معیار مناسبی برای صدور گذرنامه کووید باشد. دلیلش این است که تست‌های آنتی‌بادی معیار معتبری برای ابتلا نیست و تست LFT برای تشخیص ابتلا در افرادی که مبتلا هستند اما میزان کمی از ویروس در بدن‌شان هست مؤثر نیست. این تست دوم به‌خصوص زمانی می‌تواند نامعتبر باشد که توسط یک متخصص گرفته نشده باشد. دولت به‌درستی خط‌قرمزهایی را برای خود در نظر گرفته است. تأییدیه واکسن هیچ‌وقت برای خدمات اساسی مثل سوپرمارکت‌ها و حمل‌ونقل لازم نیست. ولی ورود به درگاه‌های غیرضروری ازجمله رستوران‌ها و کافه‌ها جایی است که این معیار را باید در نظر گرفت. نخست‌وزیر بریتانیا اخیراً گفته است که دیوارهای بین مردم در کسب‌وکارهای برچیده خواهد شد بدون اینکه بگوید کجا گذرنامه‌های سلامتی لازم خواهد بود. اما صاحبان کسب‌وکارها ممکن است احساس کنند حکومت در عوض اینکه دیوارها را بردارد، دارد خودش را به‌جای دیوارها می‌نشاند.   هیئت وزیران ممکن است بخشی از مسئولیت اجرای گذرنامه کووید را بر عهده برخی از کسب‌وکارها بیندازند ولی این کار در مسایل حقوقی و اخلاقی گیر خواهد کرد. برای نمونه، کمیسیون فرصت‌های برابر اشتغال در آمریکا اخیراً به کسب‌وکارها اطلاع داده است که اگر کارمند یا کارگری نتواند به‌علت معلولیت یا عقاید مذهبی واکسن بزند و کسب‌وکار قادر نباشد اقدام بیشتری برای او بکند، از نظر قانونی مجاز است که آن‌ها را از مجموعه نیروهای کار خود کنار بگذارد. این‌ها فقط چند مورد از مواردی است که گذرنامه‌های کووید با آن روبه‌رو خواهند شد. ضروری است اطمینان حاصل شود از اینکه گذرنامه کووید نابرابری را ایجاد نمی‌کند یا آن را وخیم‌تر نمی‌سازد، به‌ویژه در بین کسانی که شاید برای تست‌دادن یا واکسیناسیون تعلل می‌کنند. این گذرنامه‌ها سؤالاتی را نیز از فناوری‌ای که به کار می‌برند و ابعاد داده‌ای که جمع می‌کنند به وجود می‌آورند. آیا این گذرنامه‌ها در امتداد ابزارهای مختلف و اپلیکیشن وزارت بهداشت کار می‌کنند؟ چطور می‌شود از جعل گذرنامه کووید جلوگیری کرد؟ و این گذرنامه‌ها چطور می‌توانند تضمین کنند که داده‌های افراد امن می‌ماند؟ دولت نیز باید روشن سازد که آیا مایل است این گذرنامه‌ها طلیعه تولد نظام بهداشت دیجیتال باشد یا اینکه مثل آنچه در کشورهایی مثل دانمارک اعمال شده، تأییدیه‌های کووید فقط گذرنامه‌هایی است که به‌زودی اطلاعات آن پاک خواهد شد. همه این‌ها سؤالاتی است که به‌روشنی باید به آن‌ها پاسخ داده شود. تأییدیه‌های کووید می‌تواند به اطمینان جوامع از سلامتی مردم بیفزاید اما فقط وقتی که آ‌ن‌ها معیارهای لازم را رعایت کرده باشند. دو نوع گذرنامه واکسیناسیون ویروس کرونا در بریتانیا اولین کمپین ایمن‌سازی دسته‌جمعی در جهان برای محافظت در برابر کووید ـ 19 با استفاده از واکسن‌هایی است که در پاسخ به دنیاگیری کووید-۱۹ در بریتانیا ساخته شده‌است. واکسیناسیون از ۸ دسامبر ۲۰۲۰ آغاز شد. این دو واکسن که در حال حاضر استفاده می‌شود با مشارکت فایزر و بیوان‌تک (واکسن فایزر ـ بیوان‌تک) و دانشگاه آکسفورد و آسترازنکا (واکسن آکسفورد ـ آسترازنکا) ساخته شده ‌است. سومین مورد تأیید شده اما هنوز اجرایی نشده توسط مدرنا (واکسن مدرنا) ساخته شد. تا تاریخ ۷ فوریه ۲۰۲۱، پنج واکسن دیگر کووید ـ 19 به‌سفارش این برنامه در مراحل مختلف توسعه وجود دارد. در این برنامه براساس سن، مرحله یک از عرضه آسیب‌پذیرترین افراد است. دریافت دوزهای دوم به تأخیر انداخته شد تا افراد بیشتری بتوانند اولین دوز خود را دریافت کنند. هدف برای دادن هر دوز به ۱۵ میلیون نفر در چهار گروه اولویت اول تا اواسط فوریه ۲۰۲۱ اعلام شد و در ۱۴ فوریه این امر محقق شد. تا ۱۵ آوریل به پنج گروه بعدی واکسن داده شد، به این معنی که در آن زمان ۳۲ میلیون دوز تجویز شد. محل واکسیناسیون شامل اقدامات پزشک عمومی، خانه‌های مراقبت و داروخانه‌ها و همچنین بیمارستان‌ها است. باید گفت که دولت در بحث درباره اینکه در این همهمه کووید چه چیزی خوب است یا نه، گذرنامه سلامتی یا گذرنامه واکسن را هم در مقام یک راهکار ارایه کرده و بحث درباره آن بالا گرفته است. طبیعی است که مثل هر بحث دیگری، بخشی از مردم با آن موافق‌اند و برخی مخالف‌اند. تأییدیه‌هایی که به مردم اجازه می‌دهد وارد مکان‌های شلوغی شوند که احتمال ابتلای آن‌ها به کووید زیاد است، می‌تواند به دو صورت صادر شود: گذرنامه کووید که نشان می‌دهد نتیجه تست اخیر کرونای فرد چه بوده و گذرنامه واکسن که نشان می‌دهد فرد واکسن زده است. بیاییم روی گدرنامه واکسن متمرکز شویم. اول یک تمایز اساسی را در نظر بگیریم: یک دنیا تفاوت هست بین نیاز به واکسنی که برای فعالیت‌هایی که به‌نظر اساسی نمی‌آیند زده می‌شود و نیاز به واکسنی که برای انجام فعالیت‌های روزمره لازم و اساسی است. در مورد اول، واکسیناسیون یک امر انتخابی است اما در مورد دوم، واکسن زدن یک اقدام به‌شدت واجب است. وقتی افراد می‌بینند که واکسن یک امر ضروری برای انجام فعالیت‌هیا اجتماعی روزمره است (رفتن به کافه، یا حتی رفتن به سر کار) دو پیامد برایشان پیش می‌آید: آن‌هایی که واکسن نمی‌زنند، عملاً از جامعه حذف می‌شوند. آن‌ها این حذف اجباری از جامعه را به این چشم می‌بینند که دارند کنترل می‌شوند و مجبورشان می‌کنند که واکسن بزنند. واکسیناسیون می‌تواند کاری قلمداد شود که توسط مردم و برای مردم انجام می‌شود. در عوض، واکسن می‌تواند چیزی باشد که از یک نهاد خارجی بر مردم تحمیل می‌شود ـ و بنابراین مقامات سیاسی و همچنین بهداشتی با انجام آن و در چشم مردم در نقش یک «دیگری» ظاهر شوند. تمام این مسایل می‌تواند در مردم خشم ایجاد کند و مردم را به این نقطه برساند که با نرفتن زیر بار واکسن دوباره استقلال و خودمختاری‌شان را به دست آورند. این خودش به اندازه کافی بد است ولی وقتی که مثل یک شکاف بین افرادی که واکسن زده‌اند و آن‌هایی که واکسن نزده‌اند رفتار کند، سنگ مشکلات در چاهی می‌افتد که بیرون‌آوردن آن کار بسیار دشواری خواهد بود. این شکاف هم تصادفی نیست: به‌روشنی نمودار شکاف اجتماعی موجود است. در بریتانیا، کسانی که رابطه بدتری با مقامات دارند، نرخ واکسیناسیون کمتری هم دارند. افزایش فقر رابطه محکمی با کاهش واکسیناسیون دارد. اقلیت‌های قومی، به‌خصوص سیاه‌پوستان، نگرانی‌های بیشتری بابت واکسن‌های کووید دارند. آن‌ها تجربه تاریخی دردناکی که داشته‌اند، باید متقاعد شوند که واکسن به‌نفع آن‌ها و برای رفاه و سلامتی آ‌ن‌ها عرضه شده است، نه برای کنترل آ‌ن‌ها. گذرنامه‌های سلامتی می‌تواند اهمیت واکسن را تحت‌الشعاع قرار دهد و نگرانی‌هایی را به وجود بیاورد که اقلیت‌های قومی براساس تجربه تاریخی خود در زدن آن تأمل و تعلل کنند. آن‏ها همچنین روایت افراد هوادار جنبش‌های ضد واکسن را پیش می‌برند، جنبش‌هایی که هواداران‌شان می‌گویند در واکسیناسیون بیش از آنکه سلامتی مطرح باشد، بحث کنترل افراد اهمیت دارد. زدن واکسن توسط اکثریت جامعه یک امر مهم و حیاتی است و برای اینکه بیماری کنترل شود باید بخش اعظمی از مردم آن را زده باشند اما چنین روایت‌هایی از واکسن که تعداد چشمگیری از افراد را بدبین می‌کند و از سیاست‌های رسمی دور می‌کند، باعث می‌شود خیلی از آن‌ها در مقابل واکسن زدن مقاومت یا تعلل کنند و در نتیجه فوریت درمان بیماری با واکسن تحت تأثیر قرار بگیرد. بی‌عدالتی در واکسیناسیون به‌اضافه گذرنامه واکسن به نژادپرستی واکسن تعبیر می‌شود. به همین علت است که ما باید فوراً کیت‌های این گذرنامه‌های واکسن را کنار بگذاریم و در عوض، تجربیات سلامت عمومی که سال‌هاست به آن رسیده‌ایم: سلامت وابسته است به همکاری پایدار جامعه. گذرنامه‌های واکسن هم سلامت فیزیکی و هم سلامت جامعه ما را به خطر می‌اندازد.

ایجاد شده: 29/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 29/خرداد/1400     اخبار خارجی
راهکارهای بهبود صنعت گردشگری در همه‌گیری کرونا

راهکارهای بهبود صنعت گردشگری در همه‌گیری کرونا

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، بر اساس نظرسنجی شرکت آمادئوس (شرکت چندملیتی و اسپانیایی) از ۶۸۸ هتلدار در جهان در ماه مارس و آوریل ۲۰۲۱، گزارشی با عنوان «بازسازی مهمان‌یاری: روند تقاضا، داده‌ها و فناوری» در ماه مه منتشر شد. در این گزارش، صنعت مهمان‌یاری، همراه با توصیه‌هایی به هتلداران برای تهیه برنامه بهبودی ارائه شده است. در این گزارش، برخی از موضوعات و توصیه‌های این تحقیق در استفاده از داده‌ و فناوری برای پاسخگویی به همه‌گیری و ترسیم مسیر بهبودی برای هتلداران عنوان شده که برخی از آنها در ذیل ذکر شده است. تغییر در رفتار رزرو مسافران براساس نظرسنجی شرکت آمادئوس در بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹، از دو کانال مستقیم و OTA (به‌روزرسانی بی‌سیم) استفاده می‌شود، البته کانال مستقیم نقش زیادی در سهم بازار دارد. اگر در سال ۲۰۱۹، کانال مستقیم فقط ۴۱ درصد از سهم رزرو جهانی را به خود اختصاص داده بود، در آوریل ۲۰۲۰، به ۶۷ درصد افزایش یافته است. این تغییر در رفتار رزرو مسافر را می‌توان با این واقعیت توضیح داد که مسافران نسبت به وضعیت بازگشایی هتل‌ها و همچنین رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی بیش از گذشته به اطلاعات رسمی و ایمن نیاز دارند. طی یک سال از آوریل ۲۰۲۰ تا آوریل ۲۰۲۱ برای کانال OTA، سهم بازار رزرو کانال‌های OTA نیز بیش از دو برابر شده و به ۱۹ درصد رسیده است. وقتی از هتلداران درباره برتری کانال توزیع در سال جاری سوال می‌شود، ۲۸.۵ درصد کانال OTA و ۲۲.۵ درصد کانال مستقیم را انتخاب می‌کنند و برخی از کانال‌ها مانند سیستم توزیع جهانی، آژانس مسافرتی و سرویس متاسرچ (ابزاری برای بازیابی اطلاعات آنلاین) نسبت کمتری را به خود اختصاص می‌دهند. جان تیسرا، رئیس بین‌المللی مهمان‌یاری شرکت آمادئوس گفت: اگرچه در حال حاضر کانال مستقیم غالب است، اما با پایان همه‌گیری، هتل‌ها باید بیشتر خود را نشان دهند. بنابراین، در گزارش آمادئوس، به منظور جلب نیازهای مهمانان، توصیه‌هایی به هتلداران ارائه می‌شود که برای داشتن یک راهبرد مناسب بازاریابی در زمان مناسب، نیاز به نظارت دقیق بر تغییر در ترکیب کانال‌ها دارند تا اثربخشی هر کانال را به حداکثر برسانند. استفاده از داده برای جلب تقاضای بازار برای کنترل تغییرات بازار، ترکیب منابع مختلف داده‌های تاریخی و آینده‌نگر مهم است. از آنجا که بازار بسیار تغییر کرده است، داده‌های تاریخی مانند گذشته ارزش ندارند و این امر مستلزم آن است که هتلداران در مورد نحوه استفاده از داده‌ها تجدیدنظر کنند. کیتی مورو، معاون رئیس شرکت مشارکت داده‌ها وهتلداری آمادئوس اظهار کرد: هتلداران باید اطلاعات مربوط به تقاضا، جستجو، پرواز، نرخ خرید و اقامتگاه‌های جایگزین را جمع‌آوری کنند تا تصویری کامل به‌دست آورند. به‌عنوان‌مثال، استفاده از داده‌های مربوط به قصد جستجوی میهمان می‌تواند به هتلداران کمک کند تا روند تقاضا را تغییر دهند، اما در شرایط فعلی، بسیاری از مهمانان فقط اطلاعات را جستجو می‌کنند اما بلافاصله رزرو نمی‌کنند. بنابراین، هتلداران برای درک اینکه در کدام بازارها جستجوها به رزرو تبدیل می‌شوند، باید اطلاعات جستجوی آینده‌نگر، رزرو و اطلاعات مربوط به اشغال واقعی را ترکیب کنند و منابع را برای کارایی موثر اختصاص دهند. همچنین ترکیب منابع داده به هتلداران کمک می‌کند تا رقابت خود و رقبا را بسنجند. به‌عنوان‌مثال، اگر هتلداران متوجه افزایش تعداد مسافران هواپیمایی از مقصد خود شوند، اما تعداد رزروهای هتل آنها افزایش نیافته، به این معنی است که میهمانان محل‌های اقامت دیگری را انتخاب کرده‌اند. بر این اساس، هتلداران باید راهبردهای بازاریابی و قیمت‌گذاری خود را برای دستیابی و جذب موثرتر مهمانان بررسی کنند. بهینه‌سازی فرایندهای عملیاتی و افزایش تجربه مشتری در بیش از یک سال رویارویی با بیماری همه‌گیر و کاهش بی‌سابقه تقاضای گردشگری، هتل‌ها مجبور شده‌اند برای کاهش هزینه‌ها به دنبال راه‌های مختلفی باشند. در این میان، محبوب‌ترین اقدامات کاهش هزینه هتل‌های جهان، کاهش تعداد امکانات رفاهی موجود (۸/۱۷ درصد) و ترخیص کارکنان (۶/۱۶ درصد) است. اگرچه در مدت زمان کوتاهی می‌تواند در کاهش هزینه هتل‌ها موثر باشد اما معایب دیگری نیز دارد. به‌عنوان‌مثال، در زمان تثبیت موقتی بیماری همه‌گیر، بسیاری از مسافران اطمینان بیشتری برای سفر دوباره پیدا کرده‌اند. بااین‌حال، هتل‌ها در این زمان، پرسنل کافی برای خدمات‌دهی مناسب ندارند و کیفیت خدمات نیز پایین آمده است، زیرا امکانات رفاهی کاهش یافته است. برای حل این مشکل، فناوری به‌عنوان یک راه‌حل مفید برای هتل‌ها محسوب می‌شود. استفاده از فناوری برای دیجیتالی‌کردن فرآیندهای عملیاتی به بهینه‌سازی تخصیص کار و منابع کمک می‌کند. بر اساس این گزارش، بسیاری از هتل‌ها در سال گذشته علاقه بیشتری به استفاده از فناوری در عملیات خود داشته‌اند. بررسی آمادئوس همچنین نشان داد که مفیدترین فناوری برای هتل‌ها در همه‌گیری بعد از «رسانه‌های دیجیتال»، «فناوری بدون لمس» (۲۶ درصد) است. بسیاری از هتل‌های زنجیره‌ای در سراسر جهان از راه‌حل‌های مختلف فناوری لمسی برای افزایش تجربه مهمان استفاده کرده‌اند. به‌عنوان‌مثال، شرکت Accor (آکور، گروه هتلداری فرانسوی) تجربه مهمان کاملا دیجیتالی و لمسی را در هتل Ibis Styles London Gloucester Road بریتانیا ارائه کرده است. میهمانان می‌توانند به‌صورت آنلاین به سیستم وارد شوند و با استفاده از لینک ارائه شده پرداخت آنلاین، دسترسی به اتاق‌ها و سایر مناطق هتل با استفاده از کلید بی‌سیم و تماس با کارکنان هتل از طریق واتس‌اپ داشته باشند. هتل‌Gurney G در آسیا و G Kelawai در مالزی با استفاده از فناوری تشخیص چهره، دمای بدن میهمانان را بررسی و با کد QR (کیوآر کد) به مهمانان کمک می‌کنند و ماشین‌های ضدعفونی‌کننده دستی خودکار را در ورودی هتل قرار دادند. در آینده، روند استفاده از این فناوری‌های لمسی رشد زیادی خواهد کرد. بااین‌حال، در چنین فضایی در هتل‌ها برای اطمینان از تجربه مهمانان باید توجه بیشتری به خدمات و محصولات شخصی داشت. این امر با تلفیق فناوری با داده‌های متمرکز امکان‌پذیر است. هتل‌ها می‌توانند با بهره‌گیری از داده‌های شخصی مهمان، خدمات متناسب را ارائه دهند. به‌عنوان‌مثال، هنگامی که مسافران به جای مشاهده فقط امکانات استاندارد، به دنبال اتاقی برای اقامت هستند، هتل‌هایی که شخصی‌سازی را در برنامه خود قرار داده‌اند می‌توانند از طریق خدمات و امکانات ویژه مهمانان را بر اساس تنظیمات قبلی آنان جذب کنند. به‌طورکلی، اجرای فناوری برای بهینه‌سازی عملیات روند مهمی در آینده نزدیک است، اما یک سوال بزرگ برای هتل‌ها اطمینان مهمانان در نقاط تماسی است که تعامل مستقیم انسان را نیاز دارد. منبع : ایسنا

ایجاد شده: 19/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 19/خرداد/1400     اخبار خارجی
واگذاری توریسم به رقبای منطقه

واگذاری توریسم به رقبای منطقه

به گزارش هتل نیوز، در بزرگ‌ترین نمایشگاه بین‌المللی گردشگری جهان تنها یک نماینده از ایران حضور داشت که این امر را می‌توان ناشی از عدم حمایت متولیان گردشگری از بخش‌خصوصی دانست که در واقع به واگذاری توریسم به رقبای منطقه‌ای تبدیل شده است. طبق اعلام سایت رسمی نمایشگاه بین‌المللی فیتور اسپانیا تنها یک شرکت ایرانی در این نمایشگاه با غرفه‌داری در سالن خاورمیانه به معرفی ایران پرداخت. نمایشگاه فیتور اسپانیا یکی از نمایشگاه‌های برتر بین‌المللی گردشگری دنیاست که به دلیل همه گیری کرونا با تاخیر در تاریخ ۱۹ مه ‌مصادف با ۲۹ اردیبهشت برگزار شد. سجاد شالیکار فعال گردشگری و مدیرعامل شرکت رادسفر در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» به بررسی جایگاه و سهم بخش گردشگری ایران و نقش متولی گردشگری در حمایت بخش‌خصوصی در نمایشگاه‌های بین‌المللی پرداخت. حضور در نمایشگاه‌های بین‌المللی یکی از ابزارهای معرفی ایران و توسعه بازارهای هدف بین‌المللی است که از گذشته همواره یکی از چالش‌های بازاریابی گردشگری ایران بوده و صرفا چالش دوران بحران کرونا نیست. همیشه سوال اول درخصوص شرکت در نمایشگاه‌ها این خواهد بود که کدام نمایشگاه‌های خارجی باید در اولویت باشند؟ زیرا صرف شرکت در نمایشگاه باعث رشد بازار نخواهد شد و انتخاب درست و سیاستگذاری بازاریابی پیوسته و مداوم در یک بازار باعث افزایش سهم کشور ما از آن بازار خواهد بود. شرکت‌های بخش‌خصوصی مختار هستند براساس سیاست‌های بازاریابی و منافع حاصل از آن راسا اقدام به شرکت در هر نمایشگاهی کنند اما سیاستگذاران باید ابتدا اولویت‌های کشور در جذب گردشگر از بازارهای هدف را مشخص کرده و با ارائه مشوق‌های لازم بخش‌خصوصی را جهت شرکت در نمایشگاه‌ها و بازارهای موردنظر ترغیب کنند. اما پاشنه آشیل متولی گردشگری برای سیاستگذاری نمایشگاه‌های خارجی در چند دهه اخیر عدم ثبات در انتخاب مجری نمایشگاه بوده است که گاه ۲ تا ۳ ماه قبل از نمایشگاه هم مشخص نبود چه کسی مجری نمایشگاه خواهد بود و بخش‌خصوصی سرگردان و غیرمتمرکز شدند. ساختار و نحوه حضور در نمایشگاه‌های خارجی نیز در چند دهه اخیر مغایر با اصل توسعه و آینده نگری بوده است زیرا برخلاف تصورات اولا نمایشگاه تنها محل حضور تورگردانان و دفاتر خدمات مسافرتی نیست و تنوع ترکیب شرکت‌کنندگان در سالن ایران مسلما تصویر بهتری از ظرفیت‌ها و محصولات گردشگری، فرهنگی و فناوری موجود خواهد داشت و ثانیا حضور در نمایشگاه‌ها برای کسب و تقویت بازار هدف در آینده است. بخش متولی گردشگری در ایران در دولت‌های گوناگون قائل به اصل گذشته محوری و حفظ وضع موجود بوده است وبا مرور ساده لیست شرکت‌کنندگان در پاویون ایران در ۲۰ سال اخیر نمایانگر حضور ثابت تعداد ۳۰ تا ۴۰ شرکت ایرانی با درصد تغییرات پایین هستیم و ماحصل حضور ایران در نمایشگاه‌های شاخص بین‌المللی در ۲۰ سال اخیر نه افزایش چشمگیر و قابل ملاحظه گردشگران آن کشورها و نه تغییر در سبک شرکت در نمایشگاه‌ها بوده است و نه حتی ظرفیت‌سازی برای حضور و تربیت تورگردانان و شرکت‌های جدید در آن بازارها. بنابراین آنچه دولت باید در سال‌های آینده بداند این است که وظیفه حاکمیت تشویق و حمایت کسب‌وکارهای نوپا و فراهم کردن زمینه رشد آنان در بازارها است نه مخفی شدن پشت وضع موجود تعدادی از کسب‌وکارهای قدیمی صنعت گردشگری ایران. دولت باید تعداد حدود ۲۰ تا ۵۰ میز ساده برای حضور کسب‌وکارهای نوپا در نمایشگاه‌ها تدارک ببیند و قبل از حضور در نمایشگاه‌ها نسبت به آموزش و آگاهی بخشی آنان مبادرت ورزد تا به فکر کادرسازی و افزایش ظرفیت بخش‌خصوصی برای سال‌های آینده باشد. متولی گردشگری متضمن منافع و موفقیت‌های شرکت‌های قدیمی و بنیه‌دار نیست بلکه مشوق و حامی شکل‌گیری ظرفیت‌های جدید و نوپا در صنعت گردشگری است. اگر دوران کرونا را که آسیبش جهان شمول بوده است قاعده مستثنی بدانیم خواهیم دید که دولت‌ها در دو یا سه دهه اخیر پاویون رسمی ایران را با تعدادی تورگردان برگزار کرده‌اند و به تعبیری ضعف‌های خود در این حوزه را با مخفی شدن پشت بخش‌خصوصی پوشانده‌اند درحالی‌که سوال مهم اینجاست که دولت چه کمکی به شکوفایی استعدادهای جدید و حمایت کسب‌وکارهای نوپا برای حضور در آوردگاه‌های بین‌المللی کرده است؟ دولت‌های پیشین چه سهمی برای رسانه‌ها، شرکت‌های فناوری و دانش‌بنیان، کسب‌وکارهای خرد و محلی و هتل‌ها برای حضور در نمایشگاه‌های بین‌المللی مشخص کرده‌اند؟ مطمئنا اگر دوراندیش باشیم درهر نمایشگاهی کنار صاحبان تجربه و دانش تعدادی از کسب‌وکارهای نوپا برای مشارکت حمایت خواهیم کرد تا شاهد افزایش ظرفیت آینده و تقویت خلاقیت و نوآوری باشیم. به زبان ساده‌تر سیاستگذار حامی کسانی که قدرت مالی و فنی لازم برای حضور در عرصه بین‌المللی را ندارند نیست بلکه در پس سرمایه مادی و معنوی بخش‌خصوصی موجود و توانا مخفی شده است و این سیاست از سوی حاکمیت گردشگری در چند دهه اخیر مشهود بوده است و ریشه در این دولت و آن دولت نیز ندارد. اکنون که به نقد و بررسی و پیشنهاد راهکارهای مفید برای شرکت در نمایشگاه‌ها پرداختیم بد نیست به همه‌گیری کرونا و اقدامات لازم زمان بحران نیز اشاره‌ای کنیم. سجاد شالیکار از فعالان گردشگری ایران در جذب گردشگران خارجی با تاکید بر لزوم ارتباط مستمر با بازارهای بین‌المللی در دوره رکود حاصل از همه‌گیری کرونا خاطرنشان کرد؛ متاسفانه بسیاری از شرکت‌های گردشگری و سیاستگذاران تصور درستی از اقدامات و فعالیت‌های ایام بحران و رکود ندارند و این موجب تصاحب بازار ایران توسط مقاصد رقیب از جمله همسایگان خواهد شد. وی معتقد است بازاریابی یک سرمایه‌گذاری و فعالیت مستمر و پیوسته است که نتایج آن در آینده تبلور پیدا خواهد کرد. زمان رکود همه‌جانبه در صنعت گردشگری دنیا بهترین فرصت ایران برای اجرای تورهای آشناسازی از طریق صدور ویزای تجاری برای فعالان بین‌المللی گردشگری و شرکای تجاری تورگردانان، معرفی ایران از طریق شبکه‌های اجتماعی، برگزاری وبینارهای تخصصی و شناسایی نقاط ضعف و قوت برای ارتقای محصولات و خدمات گردشگری است. سجاد شالیکار بر این باور است که وقتی در بحران و رکود حضور شایسته و مستمری داشته باشیم ضریب تاثیر‌گذاری در بازار چند ۱۰ برابر حضور در شرایط معمولی است و یکی از قوی‌ترین مزیت‌های رقابتی کسب‌وکارها تاب‌آوری در ایام بحران و ارتباط مستمر با همکاران و مشتریان است که باعث قوت قلب و اطمینان بیشتر آنان برای همکاری‌های آینده است. بنابراین در غیاب برخی رقبای جهانی، منطقه‌ای و داخلی این حضور پیام روشنی به بازار و همکاران خواهد داد و آن آمادگی ایران برای میزبانی و ارائه خدمات با کیفیت به گردشگران خارجی است. لازم به ذکر است ۵ هزار و ۴۵ شرکت بین‌المللی از ۵۷ کشور دنیا در نمایشگاه گردشگری فیتور اسپانیا به معرفی محصولات و تازه‌های گردشگری کشورهای خویش پرداختند. منبع : دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 11/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 11/خرداد/1400     اخبار داخلی
تکنولوژی و گذرنامه واکسن

تکنولوژی و گذرنامه واکسن

اتحادیه اروپا، برخی از دولت‌های آسیایی و صنعت هوایی در تلاش هستند این تابستان درآمد خود از تعطیلات را به دلیل بیماری همه‌گیر کرونا از دست ندهند. آن‌ها در حال تهیه گذرنامه‌های واکسن کووید-۱۹ برای کمک به آغاز سفرهای بین‌المللی هستند. به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، این افراد و نهادها در حال کار روی سیستم‌هایی هستند که به مسافران امکان می‌دهد از اپلیکیشن‌های تلفن همراه، برای اثبات واکسیناسیون خود استفاده کنند. در این صورت نیاز به قرنطینه در مقصد یا حتی تست‌های کرونا مرتفع می‌شود. اما با وجود تلاش‌های متعدد، فقدان یک سیستم مرکزی بین‌المللی برای تایید الکترونیکی وضعیت واکسیناسیون به چشم می‌آید. این پروژه‌ها همچنین با چالش‌های فنی روبه‌رو هستند و سوالاتی درباره حریم خصوصی و نابرابری‌ها در واکسیناسیون را ایجاد می‌کند. گذرنامه‌های واکسیناسیون یک لایه دیجیتالی دیگر به بسیاری از برنامه‌های موجود در زمینه ویروس کرونا و کنترل ردیابی ارتباط‌ها در بسیاری از کشورها و ایالات متحده آمریکا اضافه می‌کند. استفاده از چنین گواهی‌نامه‌هایی برای استفاده در داخل کشور برای رفع محدودیت‌ها مورد بحث قرار گرفته است. بسیاری مخالف الزام ارائه آن برای حضور در بارها، کنسرت‌ها و رویدادهای ورزشی هستند. با این حال، انگیزه بیشتری برای استفاده از آن‌ها در سفرهای بین‌المللی وجود دارد به خصوص کشورهایی مانند ایسلند که مرزهای خود را تنها روی مسافرین واکسینه شده باز می‌کنند و دیگر کشورها مانند عربستان سعودی اجازه می‌دهند شهروندان واکسینه شده به خارج از کشور سفر کنند. تصمیم هفته گذشته اتحادیه اروپا برای گشودن مرزهای خود روی مسافران کاملا واکسینه شده فوریت این موضوع را بیشتر نشان داد. سازمان جهانی بهداشت، اثبات واکسیناسیون را به‌عنوان الزام در سفرهای بین‌المللی به دلیل توزیع نابرابر واکسن توصیه نمی‌کند. اسناد تقلبی اسناد تقلبی مربوط به تست‌های کووید-۱۹ که از سوی کلاهبرداران فروخته می‌شود در زمان همه‌گیری مشکل‌ساز شده است اما متخصصان حوزه فناوری می‌گویند که نسخه‌های دیجیتال گذرنامه واکسن دارای حفاظ امینی است که جعل آن‌ها را سخت می‌کند. انجمن بین‌المللی حمل‌ونقل هوایی می‌گوید نتایج تست یا وضعیت واکسیناسیون را بررسی نمی‌کنند اما با آزمایشگاه‌های ثبت شده طرف هستند و به این طریق اپلیکیشن می‌تواند افرادی را که تست داده‌اند یا واکسینه شده‌اند مطابقت دهد. این اپلیکیشن صورت مسافر را با استفاده از دوربین تلفن اسکن می‌کند و آن را با مشخصات بیومتریک گذرنامه مطابقت می‌دهد و بررسی‌هایی برای جلوگیری از استفاده شخص دیگر از هویت او انجام می‌شود. امنیت و حریم خصوصی گذرنامه‌های واکسیناسیون یک موضوع دو قطبی است و بحث‌‌هایی را مبنی بر استفاده از این روش برای کنترل افراد، محدود کردن آزادی‌ها و از بین بردن حریم خصوصی در پی داشته است. افراد متخصص در حوزه فناوری تاکید می‌کنند تنها چیزی که از این طریق منتقل می‌شود کلیدهای رمزگذاری شده هستند که اجازه می‌دهند اطلاعات به‌صورت ایمن تبادل شوند. از سوی دیگر این سوال نیز مطرح می‌شود که شرکت‌های معتبر تولید واکسن چه میزان باهم همکاری می‌کنند و آیا کشورها گواهینامه‌های یکدیگر را به رسمیت می‌شناسند. دولت بریتانیا هشدار داده است که در حال حاضر بسیاری از کشورها گواهی واکسیناسیون را از مسافران قبول نمی‌کنند. همزمان اتحادیه اروپا در طرح خود گفته است که همه واکسن‌های ضدکرونایی که به تایید این اتحادیه رسیده است یعنی فایزر‌-بیون‌تک، مدرنا، آسترازنکا و جانسون اند جانسون به طور خودکار از سوی همه کشورهای عضو به رسمیت شناخته خواهد شد و در کنار آن، به کشورهای دیگر اجازه داده می‌شود تا واکسن‌های دیگری را که مستقلا برای واکسیناسیون شهروندانشان انتخاب کرده‌اند، حتی اگر مجوزی در سطح اروپا نداشته باشد به این فهرست اضافه کنند. اما سوالات دیگری نیز درباره افرادی که تلفن‌های هوشمند ندارند و یا هر عضو خانواده دستگاه جداگانه ندارد، پرسیده می‌شود. مقامات اتحادیه اروپا و انجمن بین‌المللی حمل‌ونقل هوایی می‌گویند که در حال کار بر روی راه حل‌ها از جمله گزینه‌های مبتنی بر کاغذ هستند. منبع ؛ یورونیوز

ایجاد شده: 8/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 8/خرداد/1400     اخبار خارجی
مدیریت ترافیک بدون سرنشین چیست؟

مدیریت ترافیک بدون سرنشین چیست؟

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، ظهور وسایل نقلیه هوایی جدید مانند هواپیماهای بدون سرنشین و تاکسی­‌های پرواز و عملیات هواپیماهای جدید در حال تغییر شیوه پیکربندی و مدیریت آسمان ما است. مدیریت ترافیک بدون سرنشین اکنون یک مولفه مهم برای فعال کردن این وسایل نقلیه هوایی جدید است تا با خیال راحت وارد فضای هوایی ما شوند. فضای هوایی امروز شلوغ تر از همیشه است. بیش از 1.2 میلیون نفر در هر لحظه در سراسر جهان به پرواز در می‌­آیند که این بیشتر از جمعیت سانفرانسیسکو یا استکهلم است! به لطف فناوری­‌های پیشرفته، اکنون انواع جدیدی از وسایل نقلیه هوایی در حال توسعه هستند و با سرعت وارد آسمان می­‌شوند. این وسایل نقلیه اشکال و قابلیت‌­های جدیدی دارند و در ارتفاعات بسیار پایین‌­تری کار می‌­کنند که همه فضای هوایی فعلی برای رسیدگی به آن طراحی نشده است. به عنوان مثال، هواپیماهای بدون سرنشین باری در حال حاضر بسته‌­ها را سریع‌تر و کارآمدتر از کشتی به ساحل منتقل می­‌کنند و وسایل نقلیه عمود برخاست برقی نشان از توانایی انتقال افراد از نقطه A تا B در داخل شهرها به جای ساعت‌­ها در راه بودن دارند. اما چگونه این وسایل نقلیه هوایی جدید که اکثر آن‌ها بدون سرنشین هستند (یعنی بدون خلبان) می‌­توانند با خیال راحت وارد فضای هوایی فعلی شوند؟ و چگونه می‌­توانند با یکدیگر و کاربران فضای هوایی فعلی و همچنین با استفاده‌­های بعدی که هنوز تعریف نشده­‌اند هماهنگ باشند؟ پاسخ به این سؤالات در حال حاضر مورد بررسی قرار می‌­گیرد که دیجیتالی شدن و استقلال نقش مهمی در نوسازی و مدیریت ایمنی فضای هوایی آینده ما دارند. نوسازی مدیریت ترافیک با مدیریت ترافیک بدون سرنشین امروزه، هواپیماها با کنترل ایمنی حمل و نقل هوایی با خلبانان از طریق رادیو، سیستمی هدایت می­‌شوند که به سیستم مدیریت هوایی معروف است. این ارتباط مستقیم، از نقطه به نقطه، بینایی بین یک اپراتور و هواپیما، روش استاندارد صنعت است. اما برآوردها نشان می­‌دهد که رشد ترافیک هوایی تجاری در نهایت از ظرفیت یک سیستم انسانی محور فراتر خواهد رفت و این فقط برای پروازهایی که توسط انسان هدایت می‌شوند، انجام می‌­شود. همانطور که عملیات بدون سرنشین و خلبان همچنان به تکثیر خود ادامه می‌­دهد، سیستم‌­های مدیریت هوایی باید به یک مدل مقیاس پذیرتر تغییر پیدا کنند: یک سیستم دیجیتالی که می‌­تواند بر افزایش فعالیت نظارت و مدیریت کند. به این سیستم مدیریت ترافیک بدون سرنشین یا مجموعه خدمات شبکه‌­ای گفته می‌­شود که براساس قوانین مشترک با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند. چارچوب‌­های مدیریت ترافیک بدون سرنشین به جای تکیه بر کنترل متمرکز در سراسر جهان از اصل اختیارات توزیع شده استفاده می‌­کند، که این سیستم برای ارائه دهندگان، خدمات بیشتری می­‌دهد که می توانند با تحول بازار سازگار شوند و نیاز به تغییر دارند. خدمات مدیریت ترافیک بدون سرنشین واقعی در حال حاضر شروع به اجرا شده است. سیستمی که امروز و طی چند سال آینده راه­‌اندازی می‌­شود­، یکی از سیستم‌­های موجود برای دهه‌­های آینده خواهد بود. این بر نسل بعدی افرادی که از سیستم کنترل ترافیک هوایی استفاده می‌­کنند نیز تأثیر می­‌گذارد. در عمل، مدیریت ترافیک بدون سرنشین به این معنی است که هواپیما دیگر نیازی به صحبت با یک موجود واحد مانند یک کنترل کننده ترافیک هوایی اختصاصی ندارد. درعوض، قادر به برقراری ارتباط آزادانه با چندین تأمین کننده خدمات خواهد بود. این تأمین‌­کنندگان مطابق با استانداردهای ایمنی، امنیتی و عملکردی مربوطه برپا می‌­شوند و قادر خواهند بود با بقیه شبکه هماهنگ شوند تا تصمیم­‌گیری‌­های کارآمد را بر اساس اهداف خاص پرواز انجام دهند. این انتقال به صورت تدریجی انجام خواهد شد­، اما موردی است که برای حیات آتی سیستم جهانی حمل و نقل هوایی مهم است. نسل بعدی مدیریت ترافیک هوایی در سراسر جهان، اصول اساسی و رویکردهای مربوط به چارچوب­‌های مدیریت هوایی بدون سرنشین در توسعه بسیار مشابه هستند. در اروپا، سیستمی که توسطU-Space (SESAR) تهیه شده است، انتظار می‌رود در سال 2020 از بین برود و در آمریکا، ناسا در حال توسعه یک مدل خصوصی موسوم به "تهیه‌کنندگان خدمات سیستم­های هواپیمای بدون سرنشین" است که توسط اداره هواپیمایی فدرال (FAA) تأیید شده­ است. مدیریت هوایی بدون سرنشین ایرباس، مسئول توسعه این زیرساخت­‌های مدیریت ترافیک دیجیتال، در حال ساخت راه حل­‌هایی برای کمک به چارچوب‌­های مدیریت هوایی بدون سرنشین است. این ارائه دهنده خدمات، مجوز پرواز در ارتفاع کم و قابلیت پیمایش در هوای ایالات متحده را دارا می‌­باشد، به این معنی که مدیریت هوایی بدون سرنشین ایرباس می‌­تواند مجوزهای FAA را برای پروازهای سیستم هواپیمای بدون سرنشین در نیز ارائه دهد. به گفته جو پولاستر (رئیس مدیریت محصولات هوایی بدون سرنشین ایرباس)، انتقال کامل به یک سیستم مدیریت هوایی بدون سرنشین از طریق مراحل کوچک پیشرفت خواهد کرد. این شامل پیاده‌­سازی برنامه‌های کاربردی کوچک و گرفتن بازخورد در مورد زنده بودن آن‌ها است که این صنعت را قادر می‌­سازد تا در دراز مدت خدمات را افزایش دهد. در انتها، جو می­‌گوید: "خدمات واقعی مدیریت هوایی بدون سرنشین را از قبل شروع به اجرای آن کرده­‌اند. سیستمی که امروز و در چند سال آینده راه‌­اندازی کرده­‌ایم، دستگاهی خواهد بود که برای دهه‌­های بعد در دست است. این بر نسل بعدی افرادی که از سیستم کنترل ترافیک هوایی استفاده می­‌کنند نیز تأثیر می‌گذارد." منبع : کن نیوز

ایجاد شده: 6/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 6/خرداد/1400     اخبار خارجی
آغاز صدور بلیت‌های فناورانه در هما

آغاز صدور بلیت‌های فناورانه در هما

به گزارش هتل نیوز و به نقل از ایرنا، هما به‌عنوان نخستین و بزرگ‌ترین ایرلاین کشور، در راستای توسعه خدمات نوین در مسیر تحول دیجیتال و حرکت به‌سوی اقتصاد دیجیتالی، فناوری بلاک‌چین را با کمک شرکت ققنوس، به‌عنوان اولین و بزرگ‌ترین زیرساخت دفتر کل توزیع‌شده در ایران در صنعت هوانوردی و گردشگری به خدمت گرفت تا برای نخستین بار در جهان، نسل فناورانه بلیت‌های پرواز را بر بستر توکن صادر کند. هما در اطلاعیه امروز خود آورده است: یکی از مشکلات فروش بلیت هواپیما، مسائل پیش‌بینی نشده برای اشخاص بوده که همین موضوع باعث می‌شود تا برنامه‌ریزی دقیق برای سفرهای چند ماه آینده و خرید بلیت زودهنگام بسیار دشوار باشد؛ از سوی دیگر، مسافران هواپیما ترجیح می‌دهند تا بلیت پرواز خود را قبل از نزدیک شدن به ایام تعطیلات یا مناسبت‌ها که احتمال زیادی برای کمیاب شدن بلیت وجود دارد، خریداری کنند اما در سیستم فروش بلیت، قابلیت خرید بلیت باز به‌معنای بلیت بدون‌ زمان وجود ندارد که توکن هماتیک با هدف رفع چالش‌های بیان شده، طراحی شده است. شهروندان در آینده نزدیک با استفاده از توکن هماتیک می‌توانند تجربه‌ای نوین از خرید بلیت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران (هما) داشته باشند؛ در واقع با استفاده از این توکن برای کلاس‌ پروازهای اکونومی، قابلیت خرید بلیت بدون زمان بر اساس مسافت هوایی وجود دارد که با این خدمت، مسافران می‌توانند مستقل از شهر مبدا و مقصد، این توکن را از قبل و به مرور زمان خریداری و متناسب با مسافت پروازهای خود استفاده کنند. همچنین قابلیت مبادله این توکن با سایر مسافران نیز وجود دارد. در فرآیند محاسبه هزینه پرواز با توکن هماتیک، میزان مسافت هوایی دو شهر یا به اصطلاح «ناتیکال مایل» بین دو شهر استفاده می‌شود. هر واحد از این توکن، برابر منافع استفاده از یک صندلی در پرواز اکونومی به مسافت ۱۰۰ ناتیکال مایل بوده؛ به طور مثال، مسافران برای خرید بلیت در مسیر تهران- مشهد که مسافت آن ۴۱۰ ناتیکال مایل است، باید ۴.۱ توکن برای دریافت بلیت پرداخت کنند. همچنین در مسیرهای کمتر از ۲۵۰ ناتیکال مایل، دست‌کم ۲.۵ توکن به‌منظور صدور بلیت پرواز دریافت می‌شود. بر اساس اعلام هما، توکن هماتیک هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران (هما) تحولی در فرآیند صدور بلیت و انقلابی در صنعت هوانوردی ایران به‌شمار می‌رود.

ایجاد شده: 4/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 4/خرداد/1400     اخبار داخلی
توسعه زیرساخت‌های ارتباطات موجب جذب بیشتر گردشگر می شود

توسعه زیرساخت‌های ارتباطات موجب جذب بیشتر گردشگر می شود

به گزارش هتل نیوز و به نقل از ایرنا حجت الاسلام " احد آزادیخواه "  نماینده مردم ملایر در مجلس شورای اسلامی در آیین بهره‌برداری از طرح های ارتباطات و فناوری روستایی استان همدان با بیان اینکه در بحث ولایت‌پذیری ما نیاز داریم الفاظ را بیشتر بخوانیم و یاد بگیریم، اظهار داشت: در بسیاری از مواقع ما به اسم نگاه انقلابی هزینه‌های اضافی به بار می‌آوریم که اشتباه است و مانع پیشرفت ما می‌شود. وی با بیان اینکه خوش به حال آن تفکری که برای اینکه تفکرش انقلابی‌تر باشد گوشش به لبان گهربار رهبر معظم انقلاب باشد و منویات ناگفته رهبری را اقتباس کند و فرا بگیرد، افزود: ما در بحث ولایت باید گیرنده خوبی باشیم نه فرستنده. نماینده مردم ملایر در مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: امروز شفاف‌ترین نگاه ولایی که از فرمایشات مقام معظم رهبری اقتباس می‌شود تعامل و امید دادن به مردم و گشایش است. وی با بیان اینکه هر دولت و تفکری بخواهد این سرفصل‌ها را انجام دهد به اسم تفکر انقلابی شناخته می‌شود، خاطرنشان کرد: اگر غیر از این باشد به خود و مردم و اصل ولی فقیه جفا کرده‌ایم. آزادیخواه با بیان اینکه در حضور وزیر در یک روستای مرزی استان همدان و افتتاح پروژه در کنار مردم، نگاه انقلابی است، تصریح کرد: برای ما نظام مهم است نظامی که شهید «حججی»ها، شهید «سلیمانی»ها و شهید «همدانی» را برای آزادی بشر نثار کرد. وی با بیان اینکه افتتاح پروژه‌ها در روستاها خدمات نظام است، ادامه داد: روستاییان از خدمت جدید نظام بهره‌مند شده‌اند که امروز از این دست کارها آن چیزی است که مردم و رهبری را خوشحال و دشمن را ناکام می‌کند و باید توسعه و ادامه پیدا کند و به مردم بازگو شود. نماینده مردم ملایر در مجلس شورای اسلامی اضافه کرد: در این مسیر هر چقدر ما بیشتر اولویت‌هایمان را باهم یکی کنیم سرعت کار بیشتر خواهد شد که به معنی فضای تعاملی است. وی بیان کرد: حدود ۵ ماه پیش جلسه نمایندگان استان در محل دفتر وزیر ارتباطات برگزار شد و مطالبات استان در راستای ارتباطات عنوان شد که امروز نتیجه آن جلسه تعاملی است که باید این خدمات را رشد داد. آزادیخواه با بیان اینکه استان همدان، استان ویژه با مختصات مشخص، توریست‌پذیر و مستعد در جذب گردشگر است، گفت: یکی از زیرساخت‌ها پهنای باند و توسعه اینترنت است و از وزیر ارتباطات می‌خواهیم یک بار دیگر قبل از اتمام عمر این دولت جلسه مشابهی داشته باشیم.

ایجاد شده: 3/خرداد/1400       آخرین ویرایش: 3/خرداد/1400     اخبار داخلی
نظم جدید در بازار توریسم

نظم جدید در بازار توریسم

واکسیناسیون همگانی، کلید باز شدن قفل درهای کشورها به روی گردشگران است و به‌نظر می‌‌رسد گام‌های ابتدایی آن در برخی کشورهای جهان نیز برداشته شده است، نمونه آن در انگلیس که نزدیک به ۶۰ درصد واکسن کرونا را دریافت کرده و سفر به ۱۰ کشور برایشان مجاز شده است. به گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد؛ اما آیا گردشگری در دوران پساکرونا دارای همان مولفه‌های گردشگری پیش از شروع پاندمی است یا توریست‌ها سلایق‌شان تفاوت پیدا کرده است؟ به عنوان مثال اگر پیش‌تر سفر به فرانسه با بازدید از برج ایفل،‌ سفر به آمریکا با دیدن مجسمه آزادی یا سفر به ایران با قدم زدن در میدان نقش جهان پرجاذبه بود، همچنان گردشگران براساس همین جاذبه‌ها دست به انتخاب مقصد می‌زنند یا سلیقه سفر آنها تغییر پیدا کرده است؟ به گفته کارشناسان تجربه پاندمی و قرنطینه، تغییراتی در سبک سفر گردشگران به همراه داشته و از این روست که سیاستگذاران این صنعت ضمن بررسی علایق گردشگران به‌دنبال راه‌های جدید جذب گردشگر هستند. در همین راستا برندسازی دوباره در این صنعت درحال شکل گرفتن است و هر کدام از کشورها می‌کوشند در کنار جاذبه‌های گذشته،‌ مقاصد جدیدی را معرفی کنند تا سهم بیشتری از بازار گردشگری که درحال بلند شدن از زیر بار کرونا است داشته باشند. ایجاد و ساخت برند تجاری برای هر مقصد گردشگری یکی از مهم‌ترین اقدامات برای پساکرونا است و درحال‌حاضر نجات گردشگری در گرو پذیرش تغییر است و «برتری در گردشگری» بهترین دستورالعمل اقتصادی برای پساکرونا است.عملکردها برای دستیابی به اصول برتری در گردشگری یک امر ضروری و مسلم است. در واقع برتری در گردشگری بهترین رویکرد پساکرونا جهت ایجاد امید اقتصادی برای بسیاری از مقاصد در سراسر جهان و یک قطعیت برای حفظ بهبودی اقتصاد پایدار است.شورای جهانی سفر و گردشگری در تحقیقات خود درباره آسیب‌های پاندمی کرونا بر گردشگری نشان داد که بازار گردشگری جهان خسارت حدود ۵/ ۴ تریلیون دلاری متحمل شده است تا در سال ۲۰۲۰ سهم آن در اقتصاد جهانی به ۷/ ۴ درصد برسد. در واقع سهم گردشگری در تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۲۰ در مقایسه با مدت مشابه آن در سال ۲۰۱۹ تقریبا نصف شده و این درحالی است که اقتصاد جهانی در سال ۲۰۲۰ تنها کاهش ۷/ ۳ درصدی را تجربه کرده بود. همه‌گیری کرونا درس‌های بسیاری را به مقاصد گردشگری و مشاغل آموخته است که مهم‌ترین آن نیاز به بازآفرینی مجدد این بخش است که برای توجه مجدد بازار جهانی به این بازار نیازمند ارائه و انجام اقداماتی لازم و ضروری است. شیوع کرونا، بسیاری از افراد را مجبور به نوآوری و تکمیل آخرین فناوری‌ها با استفاده از پیشرفته‌ترین سیستم‌های عامل دیجیتالی کرده است. با توجه به تحولات عمده جدید انتظار می‌رود که شرایط سخت اقتصادی تا حدودی مهار شود؛ زیرا برخی از کشورهای کوچک و وابسته به بازار گردشگری در دریای کارائیب و آمریکای مرکزی با بیشترین تاثیر از رکود اقتصادی مواجه شدند. کاستاریکا در سال ۲۰۲۰ با کاهش ۴۸ درصدی درآمد گردشگری روبه‌رو شد که نشان‌دهنده کاهش ۱/ ۲ درصدی تولید ناخالص داخلی این کشور است. رکود اقتصادی ناشی از کووید-۱۹ واقعیت تلخی است که هر مقصد گردشگری در سراسر جهان با آن مواجه است. پیش از همه‌گیری، بازار گردشگری جهانی به طرز باورنکردنی رقابتی بود و این خود چالشی دیگر برای به‌کارگیری استراتژی‌های تازه، محکم و اساسی است که تنها می‌تواند با ایجاد تغییر ذهنیت قدیمی، تغییر پارادایم و تمایل به انجام کارهای متفاوت تحقق یابد. مهم‌ترین و بهترین اقدام در جهت بازآفرینی مجدد گردشگری ایجاد برندسازی مقصد است تا تجارت گردشگری به برتری جدیدی در جهان دست یابد. با توجه به گفته ارسطو که «برتری هرگز تصادفی نیست بلکه نتیجه هدف والا، تلاش صادقانه و اجرای هوشمندانه است و انتخاب، نه شانس، سرنوشت شما را تعیین می‌کند» برتری در گردشگری دستورالعمل ضروری برای پساکرونا است که هر مقصد گردشگری باید آن را تایید کند. رسیدن به برتری در گردشگری فراتر از یک انتظار باید به‌عنوان یک ذهنیت و هدف اصلی ساخته شود که این امر یک اصل تغییرناپذیر مبتنی بر استانداردهای اخلاقی است که باعث جدا شدن مقصد گردشگری از رقابت می‌شود. در واقع این امر تنها با اتحاد بین تمامی فعالان این بخش با توجه به ارزش‌های هر جامعه تحقق می‌یابد. بنابراین تمامی مقاصد گردشگری جهان باید اقدام به ایجاد برندسازی مقصد کرده و خود را برای چالش‌های پساکرونا آماده کنند. برندسازی مقصد ابزار قدرتمندی برای هدفمند کردن و بازآفرینی است که با آموزش و تمرین ایجاد می‌شود؛ زیرا بدون ساختن یک برند تجاری برای مقصد توریستی هیچ‌گونه «برتری در جهانگردی» ایجاد نمی‌شود. ساخت برند تجاری پس از کرونا، نیازمند آمادگی جامعه هدف برای تحقق این مقصود است. این امر مستلزم تمرکز بر آماده‌سازی و آموزش همه افراد محلی، ساکنان و کارمندان در یک جامعه است که نه‌تنها بازیابی مجدد گردشگری را تجربه می‌کنند بلکه به برتری این بخش دست می‌یابند. بنابراین رفتارها و عملکردهای مردم محلی بخش جزئی از ایجاد برند تجاری مقصد است. از این رو، جوامع نیاز فوری به آموزش و تجهیز جامعه در همه سطوح دارند که این امر با ارزیابی خود و تغییر شکل ارزش‌های شخصی و اجتماعی آغاز می‌شود. این موارد، فضا و زمان را برای هر مقصد گردشگری در سراسر جهان فراهم می‌کند تا با نام تجاری کشور همسو باشد. همچنین این فرصت را برای هر مقصد گردشگری فراهم می‌کند تا به معرفی خود و پتانسیل‌های مقصد بپردازد. به عبارت دیگر، شرایط را برای فعالان گردشگری تسهیل می‌کند تا هویتی برای مقصد خود بسازند که از این طریق بازار جهانی آنها را متمایز کند. در واقع برندسازی مقصد با توجه به شرایط موجود، شرط لازم برای مقاصد گردشگری برای بازگشت است و این شروعی برای بهبودی و حفظ رقابت است. قدرت برند تجاری در یک مقصد، مردم آن است؛ زیرا گردشگران بدون ارائه‌دهندگان خدمات نمی‌توانند تجربه خوبی از سفر به آن مقصد داشته باشند. با این حال برند مقصد گردشگری است که جذابیت را برای توریست و ارتباط او با مقصد ایجاد می‌کند. هیچ دستور خاصی برای ساختن یک برند تجاری مقصد در جهان وجود ندارد و این زمان‌بر است و نیاز به فعالیت تمامی جامعه دارد که یک روند پیچیده و پرزحمتی را طی می‌کند. تعهدپذیری مستمر افراد با انگیزه بالا ضروری است که ساکنان محلی در یک جامعه باید در آن درگیر شوند. در راستای رسیدن به این هدف، باید به تمامی فعالان گردشگری و ساکنان محلی فرصت داده شود تا با آموزش و دانش‌پذیری به شناخت و درکی از مهارت‌های منحصربه‌فرد خود دست یابند اما پیش از آن دولت‌ها باید چشم‌انداز و هدف را برای مقصد ترسیم کرده و آن را برای فعالان مشخص کنند. اطلاعات مربوط به توسعه برند تجاری مقصد، از جمله اهمیت نقش شهروندان و تشویق آنها در رسیدن به اصول برتری گردشگری باید به فعالان ارائه شود.

ایجاد شده: 26/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 26/اردیبهشت/1400     اخبار خارجی
افق‌های روشن گردشگری در سند همکاری ایران و چین

افق‌های روشن گردشگری در سند همکاری ایران و چین

به گزارش هتل نیوز و به نقل از مهر، هفتم فروردین ۱۴۰۰ وزرای امور خارجه ایران و چین سند همکاری‌های ۲۵ ساله ایران و چین را امضا کردند. این سند با عنوان رسمی «برنامه همکاری‌های جامع ایران و چین» ثبت شد و حوزه‌های سیاسی، امنیتی، دفاعی، فرهنگی، کشاورزی، اقتصادی، علمی، جهانگردی، نفت و انرژی، زیرساخت‌های مخابراتی و فناوری ارتباطات، تجارت، بهداشت و سلامت و… را شامل شده است. در این سند بر افزایش شناخت متقابل از طریق ارتقا تبادلات مردمی (گردشگری)، رسانه‌ای، سازمان‌های مردم‌نهاد، انجمن‌های دوستی و همکاری دانشگاهی تاکید شده است. همچنین سرمایه‌گذاری و کمک به تکمیل زیرساخت‌های لازم برای ارتقا همکاری‌های فرهنگی از جمله گردشگری را مدنظر قرار داده‌اند. در بخش عناوین اصلی همکاری‌های همکاری ۲۵ ساله ایران و چین و در ضمیمه دوم این سند بر مشارکت در ساخت شهرهای گردشگری تاکید شده است. بند «ه» سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین در بخش همکاری‌های مالی، اقتصادی و تجاری نیز درباره همکاری مشترک در زمینه گردشگری و میراث‌فرهنگی براساس مفاد ضمائم سند، است. در ضمیمه سوم نیز بخشی با عنوان «اقدامات اجرایی کوتاه‌مدت» دارد که در بند چهارم آن بر موضوعاتی همچون «همکاری در صنعت گردشگری با تمرکز بر توسعه زیرساخت‌ها»، «تسهیل جذب گردشگر از دو کشور»، «توسعه محصولات و خدمات گردشگری»، «پیشبرد همکاری‌ها در زمینه میراث‌فرهنگی و صنایع‌دستی»، «برگزاری منظم جشنواره‌ها و نمایشگاه‌های فرهنگی دو کشور با بهره‌گیری از ظرفیت‌های سازمان‌های مردم نهاد» و «تقویت انجمن‌های دوستی چین و ایران» تاکید شده است. اینها نشان می‌دهد که سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین به صورت مستقیم و غیر مستقیم یا روی گردشگری تأثیر گذار است و یا آن را مورد تاکید قرار می‌دهد. در این باره، یکی از کارشناسان حوزه گردشگری و اقتصادی به پژوهش در این باره پرداخته و آن را از جنبه‌های مختلف بررسی کرده است. علی اصغر شالبافیان عضو هیأت علمی دانشگاه گفت: نگاهی به توافقنامه همکاری ایران و چین؛ نشان می‌دهد این توافقنامه حداقل در سطح فعلی به مزیت‌های دو کشور از جمله اشتراکات فرهنگی توجه نموده است. در این میان، باید دید که از آن چطور می‌توان به نفع گردشگری استفاده کرد. وقتی با این نگاه آن را کاوش می‌کنیم؛ می‌بینیم شاید واژه‌هایی که در آن استفاده شده می‌توانند کدهایی بدهند که حوزه‌های گردشگری و میراث فرهنگی از آن بهره مند می‌شوند. این کارشناس اقتصادی گفت: وقتی درباره اشتراکات فرهنگی تاکید می‌شود؛ از آن می‌توان محصولات گردشگری یا جاذبه‌های مشترک مثل جاده ابریشم نیز استخراج شود که هم محل توجه دو کشور است. پس یک رویکرد، استفاده از واژگان است و اینکه چگونه از ظرفیت واژگان توافقنامه؛ به نفع گردشگری بتوان بهره برد. به اعتقاد شالبافیان؛ گردشگری یکی از مهمترین بخشهایی است که می‌تواند در این توافقنامه نقش آفرینی کند. او افزود: به طور مشخص، در بند دوم مأموریت‌های این توافقنامه، یکی از مأموریت‌ها؛ تأثیر گذاری در حوزه گردشگری دو کشور قلمداد شده است. پس می‌توان گفت یکی از محورهای توافقنامه که به صورت مستقیم به آن اشاره شده؛ گردشگری است. در برخی از بخش‌های این توافقنامه هم گفته که زیرساختهای گردشگری کشور را تقویت کنیم. طبیعی است یکی از موضوعاتی که می‌تواند به وضعیت گردشگری کشور کمک کند، تکمیل، تجهیز و تقویت زیرساختهای گردشگری است. این استاد دانشگاه گفت: بارها سرمایه گذاران خارجی از طریق وزارت گردشگری و سازمان کمک‌های فنی و اقتصادی ذیل وزارت اقتصاد؛ به دنبال توسعه سهم سرمایه گذاری خارجی در گردشگری بوده اند بنابراین این توافقنامه می‌تواند زمینه توسعه سهم سرمایه گذاری ایران و چین را تسهیل و کمک کند. این کارشناس گردشگری گفت: در برخی از حوزه‌ها هم الزاماً اسم گردشگری بیان نشده اما گردشگری هم می‌تواند از آن استفاده کند. به عنوان مثال یکی از بخش‌های برجسته توافقنامه؛ تقویت زیرساختهای حمل و نقل دریایی و ریلی است. این زیرساختها اگر تقویت شود به این معناست که حوزه گردشگری نیز منتفع خواهد شد. در واقع توسعه زیرساختهای حمل و نقل ریلی اول به گردشگری داخلی کمک می‌کند تا حمل و نقل ایمن و آسان و شاید ارزان داشته باشیم، حوادث جاده‌ای کمتر شود و دسترسی ما را به مقاصد دورتر داخلی آسان کند. این استاد دانشگاه با بیان اینکه این توافقنامه به ورود گردشگران چینی به ایران نیز اشاره می‌کند ادامه داد: چین یکی از سریع‌ترین رشدها را در حوزه گردشگری برون مرزی و گردشگر فرستی داشته است. توانمندشدن چینی‌ها و رونق اقتصاد این کشور از جمله دلایل آن بوده است. اکنون نیز می‌بینیم غالب کشورهای جهان خصوصاً اتحادیه اروپا، کشورهای شرق آسیا، خاورمیانه و کانادا برنامه مدون برای جذب گردشگران چینی دارند و به واسطه اینکه چین بازار جذابی است، آن را در اولویت جذب گذاشته اند. وی افزود: اما چین، گردشگران برون مرزی خود را به راحتی در اختیار بقیه کشورها نمی‌گذارد. بلکه تمهیداتی ازجمله تفاهمنامه همکاری بین این کشور و کشورهای مقصد، به نام ADS (مقاصد مورد تأیید کشور چین) امضا می‌شود. یعنی دولت چین برای هدایت اتباع خودش به سفرهای برون مرزی، دارای یک برنامه، استراتژی و نظام نامه است و کشورهای مختلف تلاش می‌کنند الزامات آن را محقق کنند. به رغم اینکه بخش خصوصی در چین نقش پررنگی دارد اما دولت در جهت دهی کسب و کارها نیز نقش حساسی ایفا می‌کند به همین دلیل امضای این توافقنامه می‌تواند موجب تسهیل ورود گردشگران چینی به ایران شود. یعنی دولت چین براساس این توافقنامه، ایران را جزو مقاصدی قرار دهد که اتباع خود را برای سفر به ایران ترغیب می‌کند. شالبافیان گفت: یکی از برنامه‌های کمیسیون گردشگری اتحادیه اروپا نیز برای جذب گردشگران چینی؛ قرارگیری در این فهرست است تا دولت چین مانع سفر اتباعش به اتحادیه اروپا نشود. البته هم اکنون نیز این کشور یکی از بازارهای مورد هدف ایران است و وجود این توافقنامه می‌تواند به تحقق اهداف این بازار کمک بیشتری کند. این توافقنامه موجب تقویت گردشگری کسب و کار از چین به ایران نیز خواهد شد. چون لازمه محقق نمودن اهداف توافقنامه در حوزه‌های مختلف، انجام سفرهای تجاری است. بنابراین اجرای این توافقنامه در کوتاه مدت، افزایش سهم گردشگران کسب و کار به ایران را به دنبال خواهد داشت. وی ادامه داد: اگر برای این توافقنامه، سندهای اجرایی پشتیبان و درستی تدوین شود؛ قطعاً به گردشگری کمک می‌کند. در این زمینه ملاحظات متعددی را باید در نظر گرفت. آنچه از این توافقنامه منتشر شده این است که توافقنامه، زمینه‌های کلی همکاری را برجسته کرده است. از نظر من گردشگری یکی از محورهایی است که می‌تواند بخش بزرگی از همکاری ایران و چین باشد. پس باید برای آن برنامه ریزی کرد و نهادهای مسئول و مراکز فکری و پژوهشی نیز آن را مورد بررسی قرار دهند.

ایجاد شده: 20/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 20/اردیبهشت/1400     اخبار داخلی
جایگاه تبلیغات 1 جایگاه تبلیغات 1
موسیقی زنده؛ موتور محرک گردشگری در ایندیاناپولیس
سرمایه‌گذاری‌های بزرگ در زیرساخت‌های گردشگری بریتانیا
چشم‌انداز مثبت برای گردشگری استرالیا
تور اختصاصی فور سیزنز با الهام از سریال The White Lotus
افتتاح هتل Lela Wilmington؛ ترکیب لوکس مدرن و مهمان‌نوازی جنوبی
محسنی : آموزش مبدا تحولات و ارتقابخشی خدمات در گردشگری است
آماده‌سازی چادرهای مسافرتی برای نوروز ۱۴۰۴ در کیش
تاکسی هوایی بدون سرنشین چینی برای اولین بار در اروپا پرواز کرد
مسابقه نوآوری سازمان ملل در گردشگری؛ فرصتی برای استارت‌آپ‌های Travel Tech در فرانسه
برگزاری «چالش گردشگری بومی» با هدف توسعه گردشگری پایدار
پرو، پیشگام در استفاده از STAR برای توسعه گردشگری روستایی
گام بزرگ HR Group در هتلداری اروپا با خرید H-Hotels


کمی منتظر بمانید...