به گزارش ایتنا ؛ کمبود جهانی هواپیما به یکی از بزرگترین چالشهای صنعت هوانوردی تبدیل شده است، بهطوری که حتی هواپیماهای کارکرده و با عمر بالا نیز در بازار نایاب شدهاند.
نرخ تحویل هواپیماهای نو توسط تولیدکنندگان هنوز ۳۰ درصد کمتر از سطح پیش از پاندمی است، در حالی که تقاضای سفرهای هوایی در سطح جهانی از سال ۲۰۱۹ نیز فراتر رفته است.
سفارشهای معوق به ۱۷ هزار فروند رسیده است که معادل ۵۰ درصد از کل ناوگان فعال فعلی در دنیاست؛ با این وضعیت، رفع این عقبماندگی ۱۳.۵ سال زمان میبرد و میانگین زمان تحویل هواپیماهای جدید را به ۷ سال افزایش خواهد داد.
افزایش تقاضا و کاهش عرضه، هزینه اجاره و خرید هواپیماها را به بالاترین سطح تاریخی خود رسانده است.
تأثیرات این بحران بر ایران
در چنین شرایطی، شرکتهای هواپیمایی جهانی سعی دارند ناوگان فعلی خود را با هر روشی حفظ کنند، که این امر موجب افزایش سن ناوگان هوایی و کاهش عرضه هواپیماهای کارکرده در بازار میشود.
هواپیماهای قدیمی کمیابتر و گرانتر خواهند شد و این موضوع میتواند هزینههای نوسازی ناوگان هوایی ایران را تا ۲۰ درصد افزایش دهد.
با توجه به محدودیتهای موجود، کمبود هواپیما در ایران میتواند مخاطرات ایمنی را افزایش داده و فشار مضاعفی بر شرکتهای هواپیمایی داخلی وارد کند.
کارشناسان معتقدند که تشدید این بحران، نیاز به سیاستگذاریهای جدید در حوزه تأمین ناوگان هوایی ایران را ضروری میسازد.
بازنشر با ذكر منبع بلامانع است.