نتایج جستجو...
گردشگری مسئولانه، احترام به محیط زیست و تحقق توسعه پایدار گردشگری

گردشگری مسئولانه، احترام به محیط زیست و تحقق توسعه پایدار گردشگری

امروزه صنعت گردشگری پیشرفت بسیاری را در خود دیده، چنانکه طبق گزارش شورای جهانگردی(WTTC) در سال 2018، صنعت گردشگری بیش از 10درصد از تولید ناخالص جهان را شامل می شود، و همگام با رشد این صنعت و توجه کشورهای جهان به آن، تجربیات مفیدی در مسیر تکامل و بهره وری هر چه بهتر از این صنعت درآمدزا به دست آمده است و در این شرایط شاهد اهمیت این صنعت در حوزه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، محیطی و ... هستیم. مفاهیمی چون گردشگری خلاق، گردشگری پایدار و مانند آن خبر از مقبولیت صنعت گردشگری در جهت پیشرفت و بهبود سطح زندگی جوامع میزبان و بهبود سطح زندگی مردم و حفاظت از محیط زیست دارد.  در این میان لازم است به مفهومی مهم در تعاریف و مفاهیم گردشگری پرداخته شود: گردشگری مسئولانه((Responsible Travel. در تعریف این مفهوم می توان گفت گردشگری مسئولانه خصیصه ای رفتاری است که بر اساس اصول اولیه احترام به محیط زیست و جوامع محلی میزبان بنا نهاده شده است. می توان گفت این مفهوم به معنای نوعی خاص از گردشگری نیست بلکه رفتاری است که لازمه توسعه پایدار گردشگری در همه مناطق گردشگر پذیر است. شاخه هایی از گردشگری مانند اکوتوریسم از ابتدای امر مفهوم گردشگری مسئولانه را در خود ساری و جاری داشته اند، لیکن شرایط کنونی گردشگری در جهان و لزوم حفاظت از منابع و انواع جاذبه های گردشگری ایجاب می کند که این مفهوم در برنامه ریزی کلیه انواع گردشگری مورد توجه قرار گرفته و جریان داشته باشد. گردشگری مسئولانه به دنبال ایجاد مکانی بهتر برای زندگی افراد و مقصدی پایدار، مانا و اقتصادی برای سفر و بازدید مردم است. گردشگری مسئولانه یک کنش آگاهانه  و مسئولانه در راستای تحقق گردشگری پایدار است. گردشگری پایداری که سه حوزه اصلی را هدف قرار می دهد و سعی در ایجاد توازن بین این سه عنصر دارد که عبارتند از: اقتصاد، جامعه و محیط زیست. بنابراین تحقق این مقوله نیازمند همکاری بین عوامل مختلف دخیل در صنعت گردشگری همچون مسئولان، مدیران ، دولتمردان، فعالان صنعت گردشگری، عوامل اجرایی صنعت گردشگری و گردشگران و از همه مهم تر جامعه محلی میزبان است. توجه به این مفهوم مهم از صنعت گردشگری در سال 1966 بود که متن سیاست ملی گردشگری آفریقای جنوبی، از توافقی بر سر عبارت " گردشگری مسئولانه" خبر داد. در این سیاست فاکتور اصلی، رفاه جامعه محلی ذکر شده بود. همچنین در سال 2002 اطلاعیه کیپ تاون در خصوص گردشگری مسئولانه در مقاصد سفر منتشر شد و توافق شد که محل های زندگی افراد بهبود یابد و محل های بهتری برای بازدید گردشگران فراهم آید. ازین پس، توجه کشورهای مختلف و مردم و فعالان محیط زیست معطوف به این شیوه سفر شد تا هم گردشگران از سفرشان لذت ببرند و هم وظیفه شان را در قبال محیط زیست، جوامع بومی، کسب و کار محلی، تداوم بهبود کیفیت سطح زندگی آنها به انجام رسانند. در این مسیر بیانیه ها و شیوه نامه های مفیدی نیز مد نظر قرار گرفت و به وضع مقررات و توجهات خاصی نیز منجر شد. از جمله :  - توجه به افزایش منافع اقتصادی مردم محلی و بهبود وضع تندرستی - دخیل کردن جامعه محلی در تصمیماتی که در زندگی ایشن موثر است. - نقش های مثبت در راستای حفاظت از میراث فرهنگی تاریخی و طبیعی - ایجاد ارتباطی معنی دار، آگاهی فرهنگی و درک متقابل میان گردشگران و جامعه محلی  و مواردی دیگر. توجه به گردشگری مسئولانه نیاز امروزه صنعت گردشگری ایران: اصول گردشگری مسئولانه و چهارچوب کلی آن، بهبود رفتار آگاهانه و مسئولانه در جهت استفاده از موقعیت های گردشگری و منتفع ساختن جوامع بومی و محلی را مورد تاکید قرار می دهد. امروزه با توجه به شرایط بیماری همه گیر کرونا و کاهش سفرهای بین المللی، در اکثر نقاط جهان از جمله ایران، رفتار گردشگران در استفاده از ظرفیت های داخلی بخصوص بستر طبیعت فزونی یافته و به سمت انواع طبیعت گردی، استفاده از محیط های جذاب و بکر و دورافتاده سوق پیدا کرده است. نکته ای که در مورد این نوع از گردشگری و سفر باید مدنظر قرار گیرد این است که سرلوحه قرار گرفتن گردشگری مسئولانه در استفاده از این جاذبه ها لازم است چرا که استفاده غیرمسئولانه و عدم توجه به شرایط محیطی و بومی ، خطر تخریب جاذبه ها و به هم خوردن دورنمای کلی اهداف توسعه پایدار گردشگری را به همراه خواهد داشت. اصول گردشگری مسئولانه می تواند توجه به مسائلی از قبیل شعار خوب اکوتوریست ها که " فقط در طبیعت باید ردپا باقی بماند" باشد و توجه به مواردی مانند: خرید سوغات از صنایع دستی و هنرهای بومی مردم منطقه به جهت کمک به اقتصاد محلی ، توجه و احترام به فرهنگ و آداب و رسوم و سنن مردم منطقه، عدم تولید زباله و حفظ محیط زیست منطقه از آلودگی، کمک به انتقال فرهنگ های خوب و آداب و رسوم جوامع محلی در جهت معرفی منطقه، کمک به شناسایی غذاهای محلی و استفاده ازظرفیت های غذاهای منطقه به جای رستوران های بزرگ، استفاده از وسایل حمل و نقل افراد محلی به جای وسایل نقلیه همیشگی در جهت منتفع کردن اقتصاد بومی منطقه، کمک به حفظ و نگهداری حیات جانوری و گیاهی منطقه و جلوگیری از تخریب اکوسیستم منطقه میزبان، تلاش در جهت اقامت در اقامتگاههای بوم گردی و محلی منطقه به جای لقامت در هتل ها و مسافرخانه ها و مواردی از این قبیل. نکنه حائز اهمیت دیگر در سفر مسئولانه این است که اگر به حفظ و احترام به جامعه میزبان در مناطق سفر در طبیعت و مناطق بومی و محلی توجه نشود شاهد تخریب آثار و جاذبه های طبیعی فرهنگی و محیطی خواهیم بود. متاسفانه امروزه با هجوم گسترده گردشگران به مناطق مختلف کشور شاهد تخریب مناطق طبیعی مانند برخی چشمه ها، تالاب ها، جنگلها، دشت ها و ...هستیم چرا که توجه به مفهوم سفر مسئولانه در برنامه ریزی سفر و گردشگری مورد توجه کافی قرار نگرفته است. امروزه عدم توجه به مفهوم گردشگری مسئولانه و آثار تخریبی گردشگران، از جنبه های مختلف در شهرها و مناطق مهم گردشگر پذیردنیا مانند ونیز یا بارسلون، با انبوه گردشگران ورودی به این مناطق مواجه هستیم که این انبوهی مسافر آسیب های فراوانی به این شهرها زده و مردم بومی مانند گذشته میلی به استقبال از گردشگران ندارند و همین موضوع متاسفانه باعث شده این مناطق تصمیم به گران کردن هزینه های توریستی بگیرند تا از میزان گردشگران ورودی بکاهند. در نهایت نتیجه گرفته می شود که گردشگری مسئولانه که نیاز تغییر رفتار و توجه به ظرفیت ها و پتانسیل های بالای صنعت گردشگری است، باید سرلوحه برنامه ریزی مسئولان و مورد توجه گردشگران و مسافران امروز قرار گیرد، تا اهداف مثبت حاصله از این رفتار آگاهانه و مسئولانه، در جهت حفظ منابع،حفظ محیط زیست، نفع جوامع محلی ، تقسیم عادلانه درآمد بین همه اقشار جامعه و مزایای مثبت دیگر، در نهایت تحقق امر توسعه پایدار گردشگری حاصل گردد.   ✍️ مسعود بهزادی راد - كارشناس ارشد گردشگری و دانشجوی دكتری برنامه ريزی شهری 

ایجاد شده: 13/مرداد/1400       آخرین ویرایش: 14/مرداد/1400     مقالات و یادداشت ها
کلاهبرداری با وعده واکسن در ترکیه

کلاهبرداری با وعده واکسن در ترکیه

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از ایسنا، با وجود اعلام مکرر دولت ترکیه در ارتباط با «واکسینه نکردن» گردشگران و اتباع خارجی غیرمقیم، اما همچنان تورهای واکسن به مقصد این کشور در ایران تبلیغ زیرزمینی و غیررسمی می‌شود. فعالان گردشگری و برخی رسانه‌های ترکیه در واکنش به این تورها آن را نوعی «دروغ و کلاهبرداری» دانسته‌اند. در برخی رسانه‌های ترکیه از یک آژانس مسافرتی ایرانی نام برده شده که در ازای دریافت ۲۷۰۰ لیر (حدود هشت میلیون تومان با محاسبه نرخ روز لیر) وعده واکسن فایزر را بدون داشتن اقامت و پاسپورت ترکیه داده است. رسانه‌های داخلی و همین‌طور برخی فعالان گردشگری این کشور به این تبلیغ واکشن نشان داده و آن را دروغین و نوعی کلاهبرداری خوانده‌اند. مقام‌های گردشگری ترکیه یادآور شده‌اند که درحال حاضر تزریق واکسن در ترکیه بدون داشتن اقامت و پاسپورت این کشور امکان‌پذیر نیست. حسین کرک، رییس جامعه گردشگری خاورمیانه در ترکیه به این تبلیغ و تور واکنش نشان داده و خواسته برای جلوگیری از تخریب چهره گردشگری ترکیه، سریع‌تر این تبلیغات و تورها متوقف شود و با اشاره به اطلاعات نادرست تبلیغ درباره دُز دوم واکسنی که با فاصله کم و دو روز بعد از دُز اول تزریق خواهد شد، گفته که «معلوم ‌نیست کدام واکسن و آمپول تقلبی را به مردم تزریق کرده‌اند. این عمل متناسب با کدام اخلاق انسانی و وجدانی است؟» پیش‌تر، فیلمی کوتاه از سطح شهر استانبول در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده بود که مردی را درحال دادزنی برای تزریق آزاد و عمومی واکسن کرونا نشان می‌داد. همین ویدئو ناقص، منبع اطلاعات و اظهارات برخی مردم، فعالان گردشگری و حتی مسؤولان شده بود که در ترکیه بدون محدودیت به گردشگران خارجی واکسن تزریق می‌کنند و دست‌مایه‌ای برای اجرای تور و سفر به ترکیه برای تزریق واکسن شده بود. این درحالی است که دولت ترکیه در برنامه جدید واکسن، صراحتا مشخص کرده فعلا برنامه‌ای برای واکسیناسیون گردشگران و اتباع خارجی غیرمقیم در این کشور ندارد. حرمت‌الله رفیعی ـ رییس هیات‌مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران ـ در واکنش به گزارش رسانه‌های ترکیه و همچنن تبلیغ تور واکسن به ایسنا می‌گوید: تا کنون گزارشی در این‌باره به دست ما نرسیده و شکایتی هم دریافت نشده است. او تاکید می‌کند که در ترکیه به هیچ مسافر ایرانی واکسن تزریق نمی‌شود، مگر این‌که در این کشور اقامت رسمی داشته باشد. دولت ترکیه هم بارها اعلام کرده برای توریست‌ها واکسن تزریق نمی‌کند و فعلا برنامه‌ای ندارد. شاید در آینده برنامه این کشور تغییر کند، اما درحال حاضر هیچ برنامه‌ای را اعلام نکرده و واکسن هم به خارجی تزریق نمی‌کنند. رفیعی هرچند اجرای تور به کشورهایی که امکان تزریق واکسن به گردشگران و اتباع خارجی را دارند، مغایر با مقررات داخل کشور نمی‌داند، اما می‌گوید: بعید است با وجود مقررات ترکیه در خصوص واکسیناسیون کرونا، آژانس‌های ایرانی وعده واکسن داده باشند، مگر این‌که زیرزمینی اتفاق افتاده باشد. ستاد ملی کرونا و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی تبلیغ و اجرای تور به نام واکسن را تایید نکرده و حتی آن را فاقد وجاهت قانونی اعلام کرده‌اند.

ایجاد شده: 12/مرداد/1400       آخرین ویرایش: 12/مرداد/1400     اخبار داخلی
خیز امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال

خیز امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از ایکنا، گردشگری اسلامی یا حلال به عنوان یکی از حوزه‌های مرتبط با صنعت توریسم در طول دهه گذشته به تدریج در حال باز کردن جای خود بوده است. ظرفیت بالای این بخش از صنعت گردشگری به دلیل تمرکز بر جمعیت مسلمانان است و به نظر می‌رسد که در سال‌های آینده رشد بیشتری را تجربه کند. به دلیل این پتانسیل بالا، کشورهای اسلامی و حتی غیراسلامی سرمایه‌گذاری‌های گسترده‌ای برای جذب گردشگران مسلمانی که به قوانین شریعت پایبند هستند، انجام داده‌اند. این سرمایه‌گذاری‌ها طیف وسیعی از تغییرات فیزیکی تا وضع قوانین در اماکن توریستی را در برمی‌گیرد. مسلمانان سریعترین رشد جمعیت را در بین ادیان جهان دارند. با این رشد، تقاضا برای محصولات و خدمات مطابق با اصول اسلامی افزایش می‌یابد. از طرف دیگر افزایش درآمد و جمعیت جوان مسلمانان به معنای افزایش تقاضا برای مسافرت و گردشگری در بین مسلمانان است. صنعت گردشگری با توجه به درآمد‌های بالایی که می‌تواند نصیب کشورها کند، امروزه به یکی از منابع درآمد کشورهایی که دارای تاریخ غنی و اماکن تاریخی هستند، تبدیل شده است. با این همه کشورهای دیگر با سرمایه‌گذاری تلاش دارند گردشگرانی را که برای تفریح مسافرت می‌کنند، به سوی خود جذب کنند. در بین کشورهای اسلامی، مالزی و اندونزی تلاش کرده‌اند که خود را به عنوان مقاصد اصلی گردشگری حلال حداقل در منطقه جنوب شرق آسیا مطرح کنند. علاوه بر این دو کشور، کشورهایی مانند برونئی، ویتنام و تایلند هم سرمایه‌گذاری و آموزش را در حوزه گردشگری حلال در پیش گرفته‌اند. اما موفق‌ترین کشور اسلامی در حوزه گردشگری و گردشگری حلال نه در شرق آسیا بلکه در حاشیه خلیج فارس واقع شده است؛ امارات متحده عربی. صنعت گردشگری در امارات یکی از بخش‌های مهم اقتصاد این کشور است. در سال ۲۰۱۸، صنعت گردشگری بیش از ۱۶۴,۷ میلیارد درهم (حدود ۴۴.۸ میلیارد دلار) تولید ناخالص داخلی کشور را به تنهایی به خود اختصاص داد. این باعث شده که صنعت گردشگری امارات متحده عربی در بین کشورهای حوزه خلیج فارس موفق ترین عملکرد را داشته باشد و رتبه برتر را بین کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در جذب گردشگر به خود اختصاص دهد. در بین کشورهای جهان عرب، بیشترین نیروی شاغل در بخش گردشگری متعلق به امارات متحده عربی است و این صنعت بیش از ۶۰۴ هزار نفر در سال ۲۰۱۸ در این بخش شاغل کرده بود. انتظار می‌رود که با توجه به رشد صنعت گردشگری در این کشور، ۱۲,۴ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور در سال ۲۰۲۷ از طریق صنعت گردشگری باشد و ۴۱۰،۰۰۰ نفر دیگر هم به شاغلان این صنعت اضافه شوند. سرمایه‌گذاری گسترده در امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال جاذبه‌های گردشگری این کشور به طور کلی ساخته دست بشر است مانند برج خلیفه معروف در دبی که بلندترین برج جهان است. مجمع الجزایر جهان، نخل جمیرا در دبی و مسجد شیخ زاید در ابوظبی از دیگر اماکن گردشگرپذیر امارات متحده عربی به حساب می‌آیند. با این همه این کشور تنها شامل جاذبه‌های گردشگری ساخته دست بشر نیست و مناطقی مانند کوه‌های الحجر در فجیره و بیابان‌های منحصر به فرد و زندگی بادیه‌نشینان آن باعث جذب گردشگران می‌شود. از ابتدای تأسیس این کشور در سال ۱۹۷۱ با استقلال از بریتانیا، حکام این کشور به دنبال رشد و توسعه و تبدیل آن به کشوری رو به رشد در بین کشورهای عربی بودند. در سال ۱۹۸۹ هیئت ارتقای تجارت و گردشگری دبی تأسیس شد تا این امیرنشین را به عنوان یک مقصد لوکس برای بازارهای پیشرفته و بخش‌های تجاری تأثیرگذار معرفی کند. در ژانویه ۱۹۹۷، این هیئت با بخش گردشگری و بازاریابی بازرگانی (DTCM) جایگزین شد. این امر بعداً توسط سایر امیرنشین‌های امارات دنبال شد تا صنعت گردشگری امارات کار خود را آغاز کند. از دهه ۲۰۰۰ و با توجه به سرمایه‌گذاری‌ و طرح‌های بلندپروازانه امارات متحده عربی رونق چشمگیری از گردشگری را تجربه کرده است. در این میان بخش گردشگری حلال هم در بین طرح‌های بلندپروازانه در امارات متحده عربی جایگاه خاصی دارد. عمده‌ترین دلیل تبدیل شدن امارات به مقصد اول گردشگری حلال، موضوع غذا است. دسترسی به غذای حلال برای بسیاری از مسافران پایبند به شریعت اسلامی در بسیاری از کشورها به چالشی بزرگ برای این افراد تبدیل می‌شود. دسترسی راحت به رستوران‌ها به دلیل اعمال قوانین شرعی در امارات باعث شده که مسافران به این کشور نگرانی از بابت دسترسی به غذای حلال نداشته باشند. از سوی دیگر تنوع جمعیتی و بین‌المللی بودن مقاصد گردشگری در امارات، مانند دبی، تنوع غذایی ویژه‌ای برای گردشگران ایجاد کرده است. در این میان برپایی نمایشگاه‌های مختلف و متنوع در حوزه غذا و نوشیدنی در امارات رونق زیادی دارد. سرمایه‌گذاری گسترده در امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال از سوی دیگر با وجود اینکه هتل‌ها در امیرنشین‌هایی مانند دبی، براساس استاندارد‌های جهانی رتبه‌بندی شده‌اند، اما بسیاری از اقامتگاه‌ها و مراکز در امارات دارای امکانات مناسب با شریعت اسلامی هستند. محدودیت در سرو و مصرف مشروبات الکلی در امارات و اختصاص واگن‌های زنان در مترو از جمله اقداماتی است که برای توسعه گردشگری حلال در امارات صورت گرفته است. به نظر می‌رسد که با توجه به نوسانات بازار نفت به عنوان منبع اصلی درآمد کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، این کشورها به دنبال سرمایه‌گذاری و ارائه جایگزینی برای درآمد‌های نفتی خود هستند و گردشگری با توجه به بازار گسترده و متنوع آن می‌تواند جایگزین یا حداقل منبع درآمد خوبی برای درآمد‌های نفتی این کشورها باشد. در این بین حوزه گردشگری اسلامی با توجه به جوان بودن خود و کمتر هزینه‌بر بودن برای این کشورها (به دلیل اسلامی بودن آنها) جایی برای جذب سرمایه و در نهایت به پیش بردن اقتصاد آنها است و به نظر می‌رسد که مدل امارات متحده عربی می‌تواند به عنوان الگویی برای حوزه گردشگری حلال برای سایر کشورهای اسلامی شود.

ایجاد شده: 9/مرداد/1400       آخرین ویرایش: 9/مرداد/1400     اخبار خارجی
متولی گردشگری باید با فرهنگ و تاریخ ایران آشنا باشد

متولی گردشگری باید با فرهنگ و تاریخ ایران آشنا باشد

به گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، تا چند هفته دیگر متولی میراث فرهنگی‌، گردشگری و صنایع دستی در دولت منتخب تعیین می‌شود. این در حالی است که گفت‌وگو درباره اینکه چه کسی سکان این وزارتخانه را در اختیار خواهد گرفت همچنان ادامه دارد. " ابراهیم پورفرج " رئیس جامعه تورگردانان چند مولفه و ویژگی را برای سیاستگذار عرصه گردشگری برشمرده است. او می‌گوید: متولی این حوزه باید با فرهنگ و تاریخ ایران آشنا باشد زیرا این آشنایی در تصمیم‌گیری‌های او بسیار موثر خواهد بود. شناخت اقتصاد گردشگری از دیگر مواردی است که رئیس جامعه تورگردانان آن را برای متولی حوزه گردشگری لازم می‌داند و با بیان آن می‌افزاید: صنعت گردشگری یکی از صنایعی است که می‌تواند بالاترین میزان اشتغال را به خود اختصاص دهد و این امر با توجه به تجربه‌های جهانی هم مشخص شده است، بنابراین شناخت مسوولان گردشگری از پتانسیل‌های این صنعت برای چالش‌هایی که ما در حوزه اقتصاد و اشتغال داریم بسیار مهم است. او ادامه می‌دهد: چنانچه متولی حوزه گردشگری با مختصات روابط بین‌المللی آشنا باشد و بداند چطور با مسوولان سایر کشورها ارتباط برقرار کند خواهد توانست حتی در بهبود روابط ایران و سایر کشورها هم به نحو موثری عمل کند.   رئیس جامعه تورگردانان معتقد است سیاستگذار عرصه میراث فرهنگی و گردشگری علاوه بر این ویژگی‌ها باید قدرت رایزنی در داخل کشور با هیات‌ وزیران،‌ نمایندگان مجلس و سایر مسوولان داشته باشد تا بتواند گردشگری و جایگاهش را برای آنها شفاف کند. او می‌گوید: آشنایی مسوولان و متولیان برای آنها جایگاه گردشگری به عنوان یکی از مولفه‌های توسعه پایدار را تشریح خواهد کرد، زیرا در حال حاضر بسیاری از آنها شناخت زیادی از جایگاه گردشگری در اشتغال و درآمدزایی و رفع چالش‌هایی که در حال حاضر با آنها دست به گریبان هستیم، ندارند.  بهره‌گیری از توان بخش‌خصوصی و تعامل منطقی با این بخش از دیگر مواردی است که این کارشناس حوزه گردشگری بر آن تاکید و اضافه می‌کند: نباید بهره‌گیری از پتانسیل‌های بخش‌خصوصی تبدیل به یک شعار شود، زیرا در غیر این صورت مشابه تجربه‌های گذشته‌ای که در اختیار داریم،  این بخش از توریسم کنار گذاشته شده و ما از توان این بخش بی‌بهره می‌مانیم. یکی از راهکارهایی که کشورهای اروپایی در دوره کرونا امتحان کردند توسعه گردشگری داخلی بود، این در حالی است که ما در ایران چندان این موضوع را جدی نگرفتیم و همین امر باعث شد گردشگری داخلی به نقطه کوری بدل شود که چنانچه به آن نپردازیم با آسیب جدی مواجه شود.  پورفرج در این‌باره می‌گوید: تقویت گردشگری داخلی دو اثر مثبت دارد، در این شیوه منابع مالی از یک استان به استان دیگر تزریق می‌شود که در توسعه آنها نقش دارد و دوم اینکه گسترش گردشگری داخلی در نهایت به توسعه توریسم خارجی هم منتهی خواهد شد.  بهبود امکانات و کیفیت هتل‌ها و سایر اقسام اقامتگاه‌ها، بهبود وسایل حمل‌ونقل عمومی و... از مواردی است که این کارشناس حوزه گردشگری به عنوان نتایج توسعه گردشگری داخلی اشاره می‌کند و می‌‌گوید: با بهبود این موارد شرایط برای توریسم ورودی هم بهتر خواهد شد، زیرا گردشگری داخلی زیرساخت‌ها را برای این بخش مهیا کرده است. پورفرج از جمله منتقدان وضعیت گردشگری داخلی در دوران کرونا در ایران است. او در این باره بیان می‌کند: ما بارها سفرهای امن را پیشنهاد دادیم و گفتیم با وجود شرایط پاندمی مردم به سفر نیاز دارند، زیرا در خانه ماندن علاوه بر افسردگی به اختلافات خانوادگی هم دامن می‌زند. بحث ما این بود که با رعایت مجموعه‌ای از پروتکل‌ها،‌ سفرهای داخلی انجام شوند و آژانس‌ها هم بتوانند با رعایت استانداردها مانند تست منفی راهنما،‌ راننده،‌ ضدعفونی کردن وسیله نقلیه و... این نیاز مردم را تامین کنند.  او می افزاید: با فقدان برنامه‌ریزی و متمرکز شدن سفرها در تعطیلات شاهد ترافیک‌های سنگین در جاده‌های شمال و سایر مناطق گردشگرپذیر کشور و... بودیم که همین امر در نهایت به شیوع  بیشترکرونا منجر شد. متاسفانه گاه می‌بینیم متولیان بدون بهره‌گیری از مشاوره کارشناسان و متخصصان این حوزه تصمیم‌گیری می‌کنند که همین موضوع تبعاتی را برای جامعه و صنعت گردشگری به همراه دارد. پورفرج در بخش دیگری از سخنان به مساله بوم‌گردی به عنوان یکی از پتانسیل‌های رو به رشد در صنعت توریسم ایران اشاره کرده و می‌گوید: موضوع اقامت و گردشگری روستایی یکی از اشکال توریسم است که در دنیا سال‌هاست رونق بالایی پیدا کرده و یکی از منابع درآمدی اصلی برای کشورها است.  او می‌افزاید: این شیوه از توریسم قادر است منابع مالی و درآمدی را به مناطق کمتر برخوردار کشانده و باعث یک توسعه همه‌جانبه شود و در عین حال توزیع مکانی سفر را به همراه داشته باشد. بوم‌گردی همچنین قادر به توسعه کشاورزی و درآمدسازی برای کشاورزان‌، روستاییان و عشایر است. رئیس جامعه تورگردانان همچنین معتقد است ایرانی‌ها به این شیوه از گردشگری اقبال خوبی نشان داده‌اند. او می‌افزاید: در بوم‌گردی مردم احساس راحتی و آرامش دارند و همین موضوع باعث شده در سال‌های اخیر اقامتگاه‌ها در اغلب مناطق شکل بگیرند و بتوانند گردشگران را از سایر شهرها و استان‌ها به منطقه خود بکشانند.

ایجاد شده: 3/مرداد/1400       آخرین ویرایش: 3/مرداد/1400     اخبار داخلی
آیا زمان ارائه ایستگاه های شارژ EV برای هتل ها فرا رسیده است؟

آیا زمان ارائه ایستگاه های شارژ EV برای هتل ها فرا رسیده است؟

تا به حال به یک سفر جاده ای خانوادگی رفته اید که طی آن هیچ ایستگاه شارژ خودروی الکتریکی در هتل خود پیدا نکنید؟ به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، بزرگترین مزیت نصب ایستگاه های شارژ EV در هتل ها این است که می توانند صاحبان EV را به خود جلب کنند. بدیهی است، اگر کسی برای این موضوع با تسلا یا هر خودروی الکتریکی در سفر است، انگیزه بالایی برای اقامت در هتلی را دارد که مجهز به ایستگاه های شارژ است. ایستگاه های شارژ EV در هتل ها از دیگر امکانات مانند استخرها یا مراکز تناسب اندام است. دیر یا زود، مشتری ها انتظار دارند که این امکان در هر هتل وجود داشته باشد. در حال حاضر، این یک مزیت سالم است که می تواند هر هتل را از رقبا جدا کند. یکی دیگر از مزایای نصب ایستگاه های شارژ EV در هتل ها این است که می تواند درآمد زایی کند. در حالی که هزینه های اولیه و هزینه های در حال انجام شبکه در ارتباط با نصب ایستگاه های شارژ وجود دارد، هزینه هایی که رانندگان می پردازند می تواند این سرمایه را جبران کند و درآمد کمی از محل ایجاد کند. یکی دیگر از مزایای اصلی نصب ایستگاه های شارژ EV در هتل ها، امکان استفاده از تخفیف های موجود است و احتمالاً تخفیف های موجود برای ایستگاه های شارژ EV برای همیشه دوام نخواهد داشت. در حال حاضر، آژانس های مختلف دولتی تخفیف ایستگاه های شارژ EV را برای کمک به تشویق استفاده از خودروهای الکتریکی در دسترس دارند. به محض وجود ایستگاه های شارژ مناسب، احتمال از بین رفتن تخفیف ها وجود دارد.

ایجاد شده: 3/مرداد/1400       آخرین ویرایش: 3/مرداد/1400     اخبار خارجی
سه هواپیمای مسافربری مافوق صوت که آینده را تغییر می‌دهد

سه هواپیمای مسافربری مافوق صوت که آینده را تغییر می‌دهد

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، پس از سال‌ها دوباره طرح هواپیماهای مسافربری مافوق صوت زنده شده است. در این میان سه پروژه از همه جدی‌تر به نظر می‌رسد. هواپیمای مافوق صوت ویرجین گلکتیک شرکت ویرجین در حال ساخت یک هواپیمای مافوق صوت ۱۹ نفره است. هدف‌گذاری برای سرعت این هواپیما کمی رؤیایی به نظر می‌رسد، اما قرار است این هواپیما به سرعتی معادل سه برابر سرعت صوت دست پیدا کند. با این سرعت فاصله بین نیویوک تا لندن در مدت دو ساعت طی می‌شود. هدف‌گذاری برای سرعت این هواپیما معادل سریع‌ترین هواپیماهای جنگنده در جهان است. این هواپیما می‌تواند به ارتفاع بیش از ۱۵ کیلومتری از زمین صعود کند و دارای بدنه کشیده و بال‌ها مثلثی است. رسیدن به چنین سرعتی در سفرهای هوایی تجاری، جهان هوانوردی را متحول خواهد کرد. ولی از نظر مهندسی این هواپیما با مشکلات بسیاری روبه‌رو خواهد بود و مشخص نیست مهندسان این شرکت چگونه این محدودیت‌ها را بر طرف خواهند کرد. سیالاتی مانند هوا که قابل فشرده شدن هستند با امواج صوتی از مسیر جریان آگاه می‌شوند و خود را با آن مطابقت می‌دهند. حال اگر سرعت به بالای سرعت صوت برسد، پیش از آنکه هوا بتواند خود را با جریان هماهنگ کند برخورد بین هواپیما و هوا رخ می‌دهد. این برخورد سبب به وجود آمدن موج‌های ضربه‌ای می‌شود که معمولاً به شکسته شدت سرعت صوت معروف است. برخلاف تصور اشتباه رایج، شکست دیوار صوتی فقط زمانی روی نمی‌دهد که سرعت هواپیما از سرعت صوت بیشتر شود، چون هواپیما مادامی که با سرعت‌های مافوق صوت در حال پرواز است، چنین موج‌های فشاری را که باعث بروز «صدای انفجار مانند» می‌شود ایجاد می‌کند. هرچه سرعت افزایش پیدا کند، این شرایط هم در بدنه و هم در موتور و قطعات آن بحرانی‌تر می‌شود. از طرفی باید هواپیما مسافربری برای کاربرد تجاری طوری ساخته شود که زیر چنین فشاری هزینه تعمیر و نگهداری آن اقتصادی باشد. اس ۵۱۲ شرکت آمریکایی Spike در حال توسعه یک هواپیمای مسافربری مافوق صوت با نام اس ۵۱۲ است. این هواپیما می‌تواند فاصله بین لندن تا نیویورک را طی چهار ساعت طی کند. این هواپیما ۱۸ نفر ظرفیت دارد و می تواند به سرعت ۱.۶ برابر سرعت صوت دست پیدا کند. قیمت این هواپیما حدود ۱۲۰ میلیون دلار ارزیابی شده است. این هواپیما دارای دو موتور است که می تواند ۸۹ کیلو نیوتن تراست ایجاد کند. برد این هواپیمای ۳۷ متری هم بیش از ۱۱ هزار کیلومتر است. هواپیمای مافوق صوت بوم شرکت هوا و فضا بوم در حال توسعه یک هواپیمایی مسافربری ما فوق صوت با نام OVERTURE است. این هواپیما فاصله پاریس تا مونترال کانادا را تنها در مدت سه ساعت و ۴۵ دقیقه طی می‌کند. ظرفیت این هواپیما منطقی‌تر از دو هواپیمای دیگر است و می‌تواند ۸۸ نفر را حمل کند. این هواپیما می‌تواند به سرعت ۱.۷ برابر سرعت صوت دست پیدا کند و حدود ۲۰۰ میلیون دلار قیمت دارد. این هواپیما هم می‌تواند به ارتفاع بیش از ۱۵ کیلومتری از زمین اوج بگیرد. در این هواپیما کشیده تنها یک ردیف صندلی در بخش راست و یک ردیف صندلی در بخش چپ قرار دارد و تمام مسافران دارای صندلی بیزنس کلاس خواهند بود. این شرکت امید دارد تا سال ۲۰۲۹ این هواپیما بتواند پرواز تجاری انجام دهد.

ایجاد شده: 2/مرداد/1400       آخرین ویرایش: 2/مرداد/1400     اخبار خارجی
کشورهایی که نامشان عوض شد

کشورهایی که نامشان عوض شد

به گزارش هتل نیوز، معمولا هر نامگذاری، داستان و ماجرای مخصوص به خودش را دارد. حالا اگر این نامگذاری برای نام رسمی یک کشور با میلیون‌ها جمعیت انسانی باشد، داستان‌های تاریخی و فرهنگی به قدمت صدها و هزاران سال خواهد داشت. نامگذاری کشورها با عوامل زیادی در ارتباط است. نام برخی از آنها مانند مصر و یونان، باستانی است و نام بعضی دیگر برای درک و پی‌بردن، نیازی به فکرکردن زیادی ندارد اما نام شماری از کشورها داستان‌ها و ایدئولوژی‌های دیگری دارد. در این بین بعضی کشورها در طول تاریخ نامشان به دلایل مختلف تغییر کرده است. از این کشورها بعضی‌ مانند هلند به منظور ارتقای صنعت گردشگری اسم‌شان را تغییر داده‌اند و بعضی کشورها با تغییر حکومتی که بر آن سرزمین فرمانروایی می‌کرده، در طول تاریخ نامشان عوض شده است. همچنین برخی نام‌ها پس از یک واقعه مثل همه‌پرسی یا انقلاب، برای حفظ اتحاد سیاسی و قومی، نام دیگری را انتخاب کرده‌اند. به طور کلی عوامل سیاسی یکی از مهم‌ترین این دلایل برای تغییر نام است. با چند کشور که با ماجراهای جالب و داستان‌های مختلف نام خود را تغییر داده‌اند، بیشتر آشنا می‌شویم. نه به سیلان، درود بر استقلال | «سیلان» به «سریلانکا» سریلانکا، جزیره‌ای واقع در جنوب هند است. تا پیش از سال ۱۹۷۲ نام این کشور که آن موقع مستعمره بریتانیا بوده، سیلان بوده و توسط پرتغالی‌ها روی آن گذاشته شده است. پرتغالی‌ها در سال ۱۵۰۵ سریلانکای فعلی را کشف کردند. این کشور بعدها به جزئی از بریتانیا تبدیل شد و در سال ۱۹۴۸ توانست استقلال خود را به دست آورد. با این حال، سال‌ها بعد، دولت این کشور جزیره‌ای تصمیم به تغییر نام آن گرفت. در سال ۲۰۱۱، نام سیلان در این کشور از همه چیزهایی که هنوز نام قدیمی را داشتند، از زیرمجموعه‌های دولت گرفته تا شرکت‌ها، حذف و به طور رسمی نام فعلی به آن اطلاق شد. سرزمین کم‌ارتفاعِ قطب جهانگردی | «هلند» به «ندرلند» اگرچه در زبان فارسی هنوز از این کشور با نام هلند (Holland) یاد می‌شود اما نام آن در واقع به ندرلند (Netherlands) تغییر یافته است. هلند در اصل نام منطقه‌ای در کشور ندرلند است که از این لحاظ با نام قدیمی پارس برای ایران قابل مقایسه است. نام هلند به معنی سرزمین چوب است. دو استان هلند شمالی و جنوبی در ندرلند که همچنان نام «هلند» را داشتند، با هدف یکپارچه‌کردن همه‌ استان‌هایی که جزو ندرلند هستند و همچنین در اقدامی بازاریابانه، دیگر با عناوین هلند شمالی و جنوبی خطاب نمی‌شوند. از ژانویه‌ ۲۰۲۰ آنها هم مانند بقیه استان‌های این کشور، ندرلند هستند. این تغییر در بسیاری از بخش‌های دیگر، مثلاً در نام تیم فوتبال آنها هم دیده می شود. حالا این کشور با نام ندرلند شناخته می‌شود که به معنی «سرزمین پست» و اشاره به شرایط است. تغییر نام‌های بسیار و پیاپی | «کامبوچا» به «کامبوج» نام این کشور از ۱۹۵۳ تا ۱۹۹۵، پنج بار تغییر یافت و این تغییرات به شرح زیر بود: اولین تغییرات در سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۰ صورت گرفت و پادشاهی کامبوج نامیده شد، سپس این نام در ۱۹۷۰ تغییر یافت و سال ۱۹۷۵ به جمهوری خمر تبدیل شد. متعاقباً این سرزمین تحت حکومت کمونیستی قرار گرفت و نام آن به کامپوچای دموکراتیک تغییر کرد. در ادامه این کشور تحت نظارت سازمان ملل وارد مرحله انتقالی شد و بین سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۳ دولت کامبوج خوانده شد و در سال ۱۹۹۳ به سلطنت و نام قدیمی خود، پادشاهی کامبوج برگشت. اما خمرها - پیروان حزب کمونیست - خود را کامپوچئی‌ها می‌نامند که به معنای فرزندان شاهزاده (کامپو) است. شایان ذکر است کلمه کامبوج در اصطلاح غلط فرانسوی کلمه کامپوچاست. همنام‌شدن با کشور همسایه | «زئیر» به «جمهوری دموکراتیک کنگو» زئیر نام قدیم کشوری در آفریقای مرکزی بود که تا قبل از استقلال از بلژیک به همین نام شناخته می‌شد. کلمه زئیر صورت پرتغالی‌شده نام رودخانه کنگو در زبان کنگویی است که به آن نزاره یا نزادی به‌ معنای «رودی که همه رودها را می‌بلعد» می‌گویند. اما این کشور پس از آن که در سال ۱۹۶۰ از بلژیک مستقل شد، نامش به «جمهوری کنگو» که همان نام کشور همسایه‌اش بود، تغییر کرد. البته این تغییر نام دردسرهای خودش را داشته؛ چرا که نام آن شبیه نام کشور همسایه بوده است. در نتیجه برای تشخیص این دو کشور از نام پایتخت‌های آنها که کینشاسا و برازاویل بود، استفاده می‌شد تا تمایزی ایجاد شود تا این که چند سال بعد نام آن به «جمهوری دموکراتیک کنگو» تغییر کرد و هنوز هم با همین نام شناخته می‌شود. کشوری همچنان با دو نام | «برمه» به «میانمار» میانمار، نام کشوری با ۵۴ میلیون نفر جمعیت واقع در جنوب شرقی آسیاست. این کشور پیش از این با نام برمه شناخته می‌شده و مستعمره انگلیس بوده است. برای این که متوجه شوید هنوز هم نام برمه برای این کشور به کار می‌رود، کافی است به مورد اخیر اسناد رسمی منتشرشده توسط دولت بایدن رجوع کنید که از این کشور با نام برمه یاد شده است. مسئله تغییر نام از برمه یا میانمار در سال ۱۹۸۹ مطرح شد. در آن زمان دولت نظامی حاکم پس از سرکوب اعتراضات دموکراسی‌خواهانه و کشته‌شدن هزاران نفر، نام کشور را از برمه به میانمار تغییر داد. دولت نظامی معتقد بود اصطلاح برمه تنها برمن‌، بزرگ‌ترین قوم میانمار را دربرمی‌گیرد و ۱۳۴ اقلیت قومی دیگر را شامل نمی‌شود و از این نظر، تبعیض نژادی محسوب می‌شود. همچنین معتقدند برمه که تحت حاکمیت بریتانیا نام رسمی کشور شد و پس از استقلال هم به همین نام باقی ماند، یادآور گذشته‌ای استعماری است. سازمان ملل متحد و برخی از کشورها مانند فرانسه و ژاپن این تغییر را به رسمیت شناختند اما آمریکا و بریتانیا این کار را نکردند. مخالفان داخلی تغییر نام معتقدند چون این تغییر بدون توجه به خواست مردم انجام شده نباید به رسمیت شناخته شود. آخرین کشوری که نامش را تغییر داد | «سوازیلند» به «اسواتینی» نام کشور اسواتینی را احتمالا کمتر کسی شنیده باشد. البته خیلی هم تعجب ندارد. این کشور یک و نیم میلیون نفری که در جنوب آفریقا و در همسایگی موزامبیک قرار دارد تازه سه سال است که تغییر نام داده و احتمالا می‌توان آن را آخرین کشوری نام برد که به‌تازگی نامش را تغییر داده است. این کشور پیش از این با نام سوازیلند شناخته می‌شده که مستعمره بریتانیا بوده است. مسواتی سوم، پادشاه این کشور کوچک واقع در جنوب آفریقا ۵۰ سال پس از استقلال (سپتامبر ۱۹۶۸ میلادی) دستور داد بار دیگر این کشور را با نام اصلی آن بخوانند. او در سخنرانی خود به مناسبت این روز اعلام کرد تمام کشورهای آفریقایی پس از استقلال به نام اصلی خود یعنی نامی که قبل از استعمار داشتند، بازگشته‌اند و اکنون زمان آن است که سوازیلند هم دست به کار مشابهی بزند. این کشورِ یک و نیم میلیون نفری صاحب آخرین پادشاهی مطلقه در قارۀ آفریقاست. اسواتینی به معنی کشور مردم اسوازی است. اتیوپی، سرزمین مردمان چهره‌سوخته | «حبشه» به «اتیوپی» اِتیوپی با نام رسمی جمهوری فدرال دموکراتیک اتیوپی با نام تاریخی حبشه، کشوری محصور در خشکی واقع در شاخ آفریقاست البته یونانی‌ها از همان قدیم این سرزمین را با نام اتیوپی می‌شناختند که به یونانی معنی «چهره‌سوخته» می‌دهد. نامی که به رنگ پوست آفتاب‌سوخته‌ مردمان این کشور اشاره دارد. اما این کشور نزد مسلمانان با نام حبشه شناخته می‌شده است. این کشور در سال ۱۲۷۰ وقتی تحت حکومت حبشی‌های سلسله سلیمان قرار گرفت، به طور رسمی حبشه نام‌گذاری شد. حبشی‌ها تا قرن بیستم بدون وقفه بر این قلمرو حکومت می‌کردند. هایله سلاسی از سال ۱۹۳۰ به عنوان آخرین شاه حبشه قدرت را به دست گرفت و بیش از شش دهه بر این کشور سلطنت کرد. او طی جنگ جهانی دوم، نام این کشور را رسما از حبشه به اتیوپی تغییر داد و امروز هم با همین نام شناخته می‌شود. خانه پدری مردم شریف ولتا | «ولتای علیا» به «بورکینافاسو» ولتای علیا تا قبل از ۱۹۸۴ سرزمینی در غرب آفریقا بود که نامش را از نام رود ولتا که در این کشور جریان دارد، گرفته بود. استمعارگران فرانسوی این نام را برایش انتخاب کرده بودند. ولتای سفید، ولتای سرخ و ولتای سیاه سه رود مهم این کشور هستند. سال ۱۹۸۳ توماس سانکارا با وقوع یک کودتا به عنوان رهبر انقلابی به ریاست‌جمهوری رسید. او یک سال بعد همراه با تحولات دیگری نام کشور را از ولتای علیا به بورکینافاسو تغییر داد؛ نامی که یک عبارت ترکیبی و برگرفته از دو زبان رایج در این کشور است. کلمه «بورکینا» در زبان موری به معنای «مردم شریف» است؛ در حالی که «فاسو» در زبان قوم مسلمان دیولا به معنی «خانه پدری» است. ترکیب این دو معنای «خانه پدری مردم شریف» را می‌دهد که بیش از سه دهه است به عنوان نام رسمی این کشور ۲۰ میلیون نفری شناخته می‌شود. بنین شدن برای صلح بیشتر | «داهومی» به «بنین» جمهوری بنین امروز کشوری در غرب آفریقا با زبان رسمی فرانسه و ۱۲ میلیون نفر جمعیت است. نام قدیمی این کشور تا سال ۱۹۷۵ داهومی بوده که از امپراتوری داهومی گرفته شده است. داهومی تا پیش از استعمار، پادشاهی قدرتمندی بود که در غرب آفریقا در جمهوری بنین کنونی تاسیس شد. این پادشاهی همچنین شامل منطقه توگو امروزی و برخی از مناطق جنوب غربی نیجریه بود. پس از به قدرت رسیدن ماتیو کرکو از طریق یک کودتای نظامی، او در سی‌ام نوامبر ۱۹۷۵ با هدف بی‌طرفی و برقراری صلح بیشتر نام این کشور را به «بنین» تغییر داد که از نام خلیج بنین گرفته شده است. البته پیش از این، امپراتوری به نام بنین هم در این کشور در مسند قدرت بوده است. سرزمین مردمان آزاد و دور از استعمار | «سیام» به »تایلند» نام تایلند در زبان مردم محلی برگرفته از دو لغت Thi و Land و به معنای «سرزمین مردمان آزاد» یا همان «قوم تایی» است. علت این نامگذاری به قرن‌ها پیش برمی‌گردد که مردمی از جنوب چین به تدریج به سوخوتای (تایلند کنونی) مهاجرت کردند و به تدریج در مناطق حاصل‌خیز کناره رودی در جنوب چین ساکن شدند. شاید علت دیگر چنین نامگذاری این باشد که تایلند تنها کشوری در جنوب شرق آسیاست که هرگز تحت استعمار کشوری قرار نگرفته است. آیوتایا، خوتای و تونبوری از نام‌های قدیمی این کشور تا پیش از سال ۱۸۰۰ میلادی بوده‌اند اما این کشور بودایی که شاهراه مذهب، فرهنگ و مهاجرت آسیای جنوب شرقی بوده، صدها سال با نام سیام شناخته می‌شده است. سیام در زبان این کشور به معنای قهوه‌ای یا تاریک است. تغییر نام سیام (Siam) به تایلند (Thailand) به‌تازگی انجام نشده است. این اقدام در سال ۱۹۳۹ به دست پادشاه آن زمان این کشور صورت گرفت. هزینه‌هایی که تغییر نام کشورها دارد تغییر نام کشورها به همین سادگی که روی کاغذ به نظر می‌رسد نیست و این کار هزینه‌ها و مشکلات خاص خودش را دارد. همه‌ این کشورها میلیون‌ها دلار یا معادل آن در واحد پول رسمی‌شان، برای تغییر نام خود هزینه کرده‌اند. آن طور که ساده به نظر می‌رسد، این فقط یک شروع دوباره نیست. بسیاری از امور مانند قانون اساسی، متون رسمی و حتی پول یک کشور هم باید تغییر کند. به طور کلی هر چیزی که نام قدیمی را بر خود دارد مثل نقشه‌ها، پرچم‌ها و سرودها، باید از آن پاک و نام جدید در آنها جایگزین شود. طبیعی است این کار زمان می‌برد و انرژی و هزینه خودش را دارد. همچنین در طرف دیگر ماجرا شهروندان و دیگر کشورها هستند که به خطاب‌کردن آن کشور به نام قدیمی‌اش عادت کرده‌اند و حالا باید به گفتن و نوشتن آن عادت کنند. بسیاری از کشورها از جمله هلند هنوز مثلا برای ما با همان نام شناخته می‌شوند. این تغییرات یک‌شبه رخ نمی‌دهد و اگرچه بسیاری همچنان مطمئن نیستند که آیا اصلاً این تغییر ضروری بوده یا نه، اما معمولاً در نهایت با آن کنار می‌آیند. منبع : روزنامه خراسان

ایجاد شده: 2/مرداد/1400       آخرین ویرایش: 2/مرداد/1400     اخبار خارجی
اجرای طرح کاهش ضایعات غذایی هتل‌ها در کرواسی

اجرای طرح کاهش ضایعات غذایی هتل‌ها در کرواسی

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از ایمنا، کرواسی، کشوری واقع در منطقه بالکان و هم‌مرز با اسلوونی، مجارستان، صربستان، بوسنی و هرزگوین، مونته‌نگرو و دریای آدریاتیک است که وزارت گردشگری و ورزش آن با اجرای طرحی آزمایشی موسوم به "کاهش دورریزهای غذایی با آشپزی برای میهمانان" در یکی از هتل‌های شهر تاریخی پولا، اقدام به آزمودن میزان اثربخشی طرح مذکور در پیشگیری از اتلاف مواد غذایی کرده است. این پروژه با در نظر گرفتن تأثیرات زیست‌محیطی هتل‌ها و این واقعیت که هتل‌ها به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ذی‌نفعان گردشگری اثرات قابل ملاحظه‌ای روی محیط زیست می‌گذراند، با همکاری وزارت اقتصاد و توسعه پایدار، دانشکده ژئوتکنیک دانشگاه زاگرب و صندوق حفاظت از محیط زیست و بهره‌وری انرژی پایه‌ریزی شده است. در این پروژه آزمایشی از هتل‌ها خواسته شده است که شیوه کار خود را اصلاح کنند و در مدیریت امور خود به اتخاذ روش‌های پایدارتری روی آورند.مطابق با قوانین اتحادیه اروپا و کرواسی، این کشور تعهداتی زیست‌محیطی دارد که باید به آن‌ها دست یابد. یکی از آن‌ها تفکیک ۴۰ درصد از حجم زباله‌های زیستی تولید شده در کشور تا سال ۲۰۲۲ است و طرح آزمایشی مذکور بر کاهش میزان دورریز مواد غذایی همچنین ساماندهی جمع‌آوری و دفع زباله‌ها به‌طور جداگانه تمرکز دارد.طرح کاهش دورریز غذایی با آشپزی برای میهمانان دربردارنده مزایای زیست‌محیطی و تجاری است و طی آن تلاش می‌شود تا کارکنان هتل‌ها و میهمانان مراقب چگونگی تأثیرگذاری اقدامات خود بر محیط باشند. به عبارتی دیگر در این طرح میزان غذاهای تهیه شده بازخورد عادات غذایی اصلاح شده مشتریان است که هیچ مشتری بشقاب غذای خود را بیشتر از آنچه که قصد خوردنش را دارد پر نمی‌کند. این اقدام ساده نقش بسزایی در کاهش حجم قابل توجهی از دورریزهای غذایی ایفا می‌کند.استفاده از طرح‌های مشابه در هتل‌های سایر کشورها با کاهش ۳۰ درصدی دورریزهای غذایی همراه بوده است و نه تنها بر کاهش تأثیرات زیست‌محیطی منجر شده با صرفه‌جویی‌های مالی بالایی نیز همراه بوده است.طرح کاهش دورریزهای غذایی با آشپزی برای میهمانان از تابستان جاری تا پایان سپتامبر در دو هتل واقع در پولا و اوسیک اجرا شده و نتیجه آن به اطلاع عموم خواهد رسید تا مردم از این حقیقت درک بهتری پیدا کنند که چگونه ساده‌ترین اقدامات می‌تواند بزرگ‌ترین تغییرات را به وجود آورد.

ایجاد شده: 2/مرداد/1400       آخرین ویرایش: 2/مرداد/1400     اخبار خارجی
صنعت توریسم درگیر زنده ماندن است

صنعت توریسم درگیر زنده ماندن است

به گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، " محسن حاجی‌سعید " رئیس کانون راهنمایان گردشگری همچنان از بی‌توجهی به این حوزه گله‌مند است و آن را یکی از بزرگ‌ترین مصائب صنعت توریسم می‌داند. او همچنین درباره مولفه‌‌هایی که باید وزیر آتی گردشگری داشته باشد می‌گوید: در جلسه‌هایی که با تشکل‌های حوزه توریسم داشتیم مجموعه‌ای از شاخصه‌ها و ویژگی‌ها را مدنظر قرار دادیم. یکی از این مولفه‌ها انجام فعالیت‌های تخصصی در این حوزه است. او با اشاره به اینکه وزارت میراث فرهنگی‌‌، گردشگری و صنایع‌دستی وزارتخانه‌ای است که مسوولان آن باید توان مدیریتی بالایی داشته باشند،‌ می‌افزاید: حجم کارهایی که باید در این وزارتخانه انجام شود به اندازه سه وزارتخانه است زیرا هر کدام از حوزه‌های تخصصی گردشگری،‌ میراث فرهنگی و صنایع‌دستی آ‌نقدر اهمیت دارند که بتوانند در حد یک وزارتخانه باشند. این فعال حوزه توریسم معتقد است مسائل حوزه گردشگری باید در نهادهای حاکمیتی و دولت حل شود. او ادامه می‌دهد: وزیر جدید باید بتواند در هیات دولت، گردشگری را به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین محورهای توسعه کشور پررنگ کند و گره‌های کور این صنعت را بگشاید. حاجی‌سعید از تحریم و بیکاری به‌عنوان چالش‌هایی که با آن مواجه هستیم نام برده و می‌گوید: گردشگری می‌تواند فرصت‌هایی را در اختیار ما بگذارد که با استفاده از آنها بر این مسائل غلبه کنیم. اما این موضوع زمانی محقق خواهد شد که برنامه‌ریزی درستی برای گردشگری داشته باشیم. این فعال حوزه گردشگری معتقد است توسعه توریسم با حرف و شعار اتفاق نمی‌افتد و تنها با برنامه محقق می‌شود. او می‌افزاید: ما باید با برنامه عمل کرده و بودجه‌ای را برای تبلیغات و معرفی تصویر واقعی ایران کنار بگذاریم. متاسفانه این تصور وجود دارد که ما در مرکز توجه هستیم و همه ما را می‌بینند اما این برداشتی نادرست است. از این رو باید با اختصاص بودجه‌های ویژه بتوانیم ایران‌هراسی را از طریق صنعت گردشگری برطرف کنیم. حاجی‌سعید با اشاره به اینکه در مدیریت گردشگری ما بارها با شیوه‌های خلاقانه مواجه بوده‌ایم می‌گوید: اگر وزیر جدید هم بخواهد با چنین شیوه‌هایی بحث گردشگری را پیش ببرد محکوم به شکست خواهد بود. روش‌های خلاقانه جای خود را دارند اما ما نباید شیوه‌های عادی را کنار بگذاریم. او از شعارزدگی به‌عنوان یکی از موانع اصلی گردشگری نام برده و اضافه می‌کند: وزیر آتی گردشگری لازم است اطلاعات لازم را در این حوزه داشته باشد زیرا در صورت انتخاب نادرست بیش از هر کسی هزینه‌های آن را دولت می‌پردازد. حاجی‌سعید می‌گوید: مسوولان گردشگری باید از افرادی انتخاب شوند که اهالی صنعت توریسم او را بشناسند و از هر نهاد یا ارگان دیگری براساس شعارهایی که مطرح کرده است انتخاب نشود. زیرا تا افرادی که تخصص یا آشنایی با این حوزه ندارند با الفبای این حوزه آشنا شوند ما دو، سه سال را از دست داده‌ایم و گردشگری دیگر طاقت چنین هزینه‌ای را ندارد. او می‌افزاید: صنعت توریسم به واسطه بحران‌های مختلف از سال ۹۸ تاکنون درگیر زنده ماندن است،‌ بنابراین ما نمی‌توانیم آزمون و خطای دوباره داشته باشیم. وزیر جدید باید شخصیتی باشد که بداند گردشگری مبتلا به چه مصائبی است و برای آن درمانی داشته باشد. توجه داشته باشیم که توریسم مبتلا به یک سرطان وخیم نیست بلکه به بیماری بی‌توجهی مبتلاست. ما بارها در جلسات با مسوولان درباره چالش‌های گردشگری و راهکارهای آن صحبت کرده‌ایم و نیازمند گوش شنوایی هستیم که به این مسائل رسیدگی کند. حاجی‌سعید از عدم اعتماد به بخش‌خصوصی در صنعت توریسم به‌عنوان یکی از مشکلات این حوزه یاد کرده و می‌گوید: دولت در وزارت گردشگری علاقه عجیبی به امور اجرایی دارد، این درحالی است که اگر دولت بخواهد وقت خود را صرف امور اجرایی کند از برنامه‌ریزی دور می‌ماند. پیشنهاد ما این بوده که بخش‌خصوصی امور اجرایی را انجام دهد و دولت در بخش سیاستگذاری و برنامه‌ریزی متمرکز شود زیرا چنین تقسیم کاری توان این حوزه را چندین برابر کرده و به وزارتخانه این فرصت را می‌دهد که برنامه‌ریزی درست برای رفع موانع داشته باشد. متقاعد کردن لایه‌های بالایی تصمیم‌گیری درباره مشکلات حوزه گردشگری از دیگر خواسته‌های جامعه گردشگری به گفته حاجی‌سعید است که با بیان آن،‌ می‌افزاید: متاسفانه برخی نهادها نگاه بسته‌ای به گردشگری دارند و حتی آن را به‌عنوان یک آسیب فرهنگی می‌بینند. از این رو باید شخصی با جایگاه ویژه در راس وزارتخانه قرار گیرد تا بتواند درهای بسته‌ای را که برای توسعه گردشگری وجود دارد باز کند.

ایجاد شده: 28/تیر/1400       آخرین ویرایش: 28/تیر/1400     اخبار داخلی
۶۲ مقصد قرمزدربازار توریسم

۶۲ مقصد قرمزدربازار توریسم

به گزارش هتل نیوز، سازمان جهانی گردشگری در دهمین گزارش خود مبنی بر میزان محدودیت‌های سفر، تغییرات مثبتی را در روند کاهشی محدودیت‌ها نشان داده است که در آن گردشگران واکسینه‌شده با کمترین محدودیت در سفر به کشورهای دیگر مواجه هستند. همه‌گیری بیماری کووید-۱۹ اثرات بی‌سابقه‌ای برای جوامع، اقتصادها و گردشگری به‌همراه داشته است‌، به گونه‌ای که از ۱۱ مارس ۲۰۲۰ دولت‌ها به‌منظور جلوگیری از شیوع بیشتر و مهار کرونا اقدامات بهداشتی حداکثری را درنظر گرفتند که مهم‌ترین آن محدودیت‌های سفر به‌ویژه خارج از مرزها بوده است.  محدودیت‌های سفر همچنان به عنوان یکی از شیوه‌های اصلی مقصدها برای محدود کردن شیوع کرونا مورد استفاده قرار می‌گیرد اما نسبت به گذشته با تغییرات بسیاری همراه شده و از بسته بودن کامل 75 درصد مرزها در مه 2020 به 29 درصد در ژوئن 2021 رسیده است که شاید بتوان عمده دلیل این کاهش‌ها را در توزیع واکسیناسیون در بسیاری از کشورهای جهان دانست که در ایجاد حس امنیت جمعی تاثیرگذار بوده است.  با توجه به وضعیت همه‌گیری در سراسر جهان، دولت‌ها در هر زمانی احتمال کاهش محدودیت‌های سفر یا افزایش آن را دارند که می‌تواند از یک مقصد به مقصد دیگر باتوجه به اقدامات و ملزومات مختلف ملی از جمله سیاست خارجی، مهاجرت و گردشگری یک کشور متفاوت باشد.  براساس تحقیقات صورت گرفته با توجه به ارائه اطلاعات قابل اعتماد، دسترسی آسان به روش‌های سفر برای گردشگری بین‌المللی در اکثر مقاصد با بهبود همراه بوده است. عامل مهمی که تاثیر قابل‌توجهی در کاهش محدودیت‌های سفر خواهد داشت، افزایش تعداد مسافران واکسینه شده است. سفر برای مسافران واکسینه شده در سراسر جهان با کمترین محدودیت همراه است.  تنها در 17 درصد از کل مقاصد جهان، محدودیت‌های سفر را برای واکسینه‌ها اعمال کرده‌اند که از این میان در برخی کشورها تمامی محدودیت‌ها برای مسافران واکسینه اعمال می‌شود و در برخی موارد، محدودیت‌ها برداشته می‌شوند. در کنار محدودیت‌ها در بسته شدن مرزها، اقداماتی اضافی در صورت باز شدن مرزها اعمال شده است که می‌توان به اجازه ورود بدون محدودیت واکسینه‌شده‌ها در اکثر مقاصد، فرم‌های خوداظهاری برای شناسایی مسافران به شکل کاغذی یا دیجیتالی، ارائه تست منفی کرونا در بدو ورود، درخواست تاییدیه‌ها و مجوز‌های سلامت قبل از رسیدن به مقصد، درخواست مدارک مربوط به پوشش بیمه‌ای و ایجاد کریدورهای مسافرتی و خطوط سبز اشاره کرد.  پس از یک دوره محدودیت حداکثری سفر در اوایل همه‌گیری، مقاصد شروع به کاهش محدودیت‌های سفر و فراهم کردن امکان جابه‌جایی مردم و بازیابی مجدد فعالیت‌های اقتصادی از جمله گردشگری کردند.  به‌طوری که در نوامبر 2020 به کمترین میزان محدودیت‌های سفر تنها با 27 درصد از بسته بودن کامل مرزها در سراسر جهان رسید و ارائه تست منفی کرونا به مهم‌ترین روش ایمنی و بهداشتی برای سفر تبدیل شد. اما پس از شیوع ویروس‌های جهش‌یافته جدید روند کاهش محدودیت‌های سفر نیز کند شد و با حفظ وضع موجود مواردی اضافی برای سفرها افزوده شد. پیشرفت مداوم واکسیناسیون منجر به رویکردی متفاوت‌تر در کشورها می‌شود که در آن مسافران واکسینه شده از امتیازات خاص سفر برخوردارند. این پیشرفت در کاهش محدودیت‌های سفر ناشی از کرونا تاثیر خواهد گذاشت.  همچنین برآورد می‌شود با توسعه راه‌های مختلف مسافرتی، تحرکات بین‌المللی در مسیر بهبود قرار گیرد. اما با این حال، با توجه به غیرقابل پیش‌بینی بودن شرایط و عملکردهای مختلف در هر مقصد، چالشی جدی جهت بهبود کامل گردشگری وجود دارد. البته دولت‌ها به‌طور مداوم باتوجه به وضعیت همه‌گیری در کشور خود، مقاصد نزدیک، بازارهای اصلی و در سطح جهانی محدودیت‌های سفر را تنظیم می‌کنند که باتوجه به پیشرفت چشمگیر واکسیناسیون و تلاش‌های دیجیتالی‌سازی مربوط به این موضوع هدف عمده دولت‌ها تسهیل در تحرکات بین‌المللی است. با گذشت زمان، بسیاری از مقاصد محدودیت‌های سفر بین‌المللی را کاهش داده و شیوه‌های جدیدی از جمله ارائه آزمایش در بدو ورود را جایگزین کردند. با وجود این‌، درحال‌حاضر تنها سه کشور در جهان (آلبانی، کاستاریکا و جمهوری دومینیکن) تمامی محدودیت‌های سفر را به طور کامل برداشته‌اند. در آمارهای ارائه شده از سوی سازمان جهانی گردشگری از تاریخ یک ژوئن 2021، در مجموع 136 مقصد به‌طور کامل یا جزئی مرزهای خود را برای گردشگران بین‌المللی بسته‌اند که از این میان 62 مقصد (29 درصد از کل مقاصد جهان) به‌طور کامل و 73 مقصد (34 درصد از کل مقاصد جهان) به‌طور جزئی مرزهای خود را بستند.  این درحالی است که در گزارش قبلی در تاریخ فوریه 2021 این رقم 142 مقصد بوده است. حدود 78 کشور جهان یعنی حدود 36 درصد از کل مقاصد، ارائه نتایج تست منفی کرونا هنگام ورود به مقصد را درنظر گرفته‌اند که برخی با قرنطینه کردن مسافران همراه است.  حدود 16 درصد از کل مقاصد سراسر جهان با 35 مقصد، علاوه بر سایر محدودیت‌های ورود، قرنطینه اجباری را برای همه گردشگران خارجی بدون در نظر گرفتن مبدأ اعمال می‌کنند. علاوه بر این، حدود 92 مقصد جهان محدودیت‌های خاصی از جمله بسته شدن مرزها، تعلیق پروازها و قرنطینه اجباری را برای مقاصد دارای موارد ویروس‌های جهش‌یافته درنظر گرفته‌اند.  در اعمال محدودیت‌ها یا کاهش آن، اختلاف قابل‌توجهی در مناطق جهان دیده می‌شود. مثلا ارائه تست منفی کرونا در 66 درصد از مقاصد قاره آمریکا اعمال می‌شود درحالی‌که این رقم برای آسیا و اقیانوسیه تنها 9 درصد است.  در مقابل 70 درصد از 46 مقصد آسیا و اقیانوسیه مرزهای خود را همچنان بر روی گردشگران بین‌المللی کاملا بسته‌اند. وضعیت همه‌گیری جهانی به‌ویژه ظهور و گسترش ویروس‌های جهش‌یافته منجر به رویکرد محتاطانه دولت‌ها در کاهش محدودیت‌ سفرهای بین‌المللی شده است. با این حال انتظار می‌رود با پیشرفت واکسن و دیجیتالی‌سازی، محدودیت‌های سفر با کاهش فزاینده‌ای روبه‌رو شود.  درحال‌حاضر تعداد قابل‌توجهی از مقاصد همچنان مرزهای خود را کاملا بسته‌اند که اکثر آنها در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند که در دیگر قاره‌ها کمتر به چشم می‌خورد. بخش قابل‌توجهی از کشورهایی که مرزهای خود را به‌طور کامل بسته‌اند در گروه کشورهای در حال توسعه، توسعه‌نیافته یا کشورهای کوچک جزیره‌ای قرار دارند.  در بین این مقاصد 34 مقصد حداقل 57 هفته مرزهای خود را بسته‌اند که بیش از نیمی از آنها در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند. مرزهای اقتصادهای پیشرفته با استانداردهای بالای بهداشتی و عملکرد محیطی با کاهش بیشتری در محدودیت‌ها همراه بوده و اروپا در پایان سال 2020 بیشترین کاهش منطقه‌ای در محدودیت‌ها را تجربه کرده است. همچنین تجزیه و تحلیل‌های علمی سازمان جهانی گردشگری نشان می‌دهد مقاصدی که از اول ژوئن اقدام به بستن کامل مرزهای خود کرده‌اند در گروه اقتصادهای در حال ظهور هستند که از استانداردهای بهداشتی و رتبه عملکرد محیطی پایینی برخوردارند همچنین کمترین وابستگی را به گردشگری در اقتصاد خود دارند.  همچنین در این تجزیه و تحلیل نقش واکسیناسیون در یک مقصد و ارتباط بالقوه آن با محدودیت‌های سفر بررسی شده است که براساس آن اکثر کشورهایی که مرزهای خود را بسته‌اند سهم کمتری در دریافت واکسن از کل جمعیت خود داشته‌اند. از نظر منطقه‌ای از بین 63 مقصدی که مرزهای خود را کاملا بسته‌اند، حدود 51 درصد با 32 مقصد در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند و پس از آن 16 درصد با 10 مقصد در آفریقا و آمریکا، 11 درصد با 7 مقصد در اروپا و 6 درصد با 4 مقصد در خاورمیانه هستند.  مرزهای 20 کشور کوچک جزیره‌ای یعنی حدود 32 درصد از کل مقاصد بسته شده‌اند و این رقم در کشورهای توسعه‌نیافته 14 مقصد و در کشورهای درحال توسعه 5 مقصد بوده است که آسیا و اقیانوسیه بیشترین سهم را به خود اختصاص داده‌اند. در این کشورها سهم افراد واکسینه شده از کل جمعیت کمتر از 20 درصد است. البته بیشتر از نیمی از این مقاصد پایین بودن میزان مبتلایان را نشان می‌دهند. ارزیابی‌ها نشان می‌دهد، 70 درصد از مقاصد با مرزهای بسته (33 مقصد از 47 مقصد) وابستگی کم یا متوسطی به گردشگری دارند که سهم آن در تولید ناخالص داخلی کمتر از 10 درصد است. از لحاظ وضعیت اقتصادی، 89 درصد از مقاصدی که مرزهای خود را بسته‌اند به اقتصادهای نوظهور تعلق دارند و سهم اقتصادهای پیشرفته تنها 11 درصد است. سازمان جهانی گردشگری در این گزارش خود به عملکرد 10 بازار برتر جهان نیز پرداخته است که براساس آن، از اول ژوئن سه بازار اصلی یعنی چین، کانادا و روسیه مرزهای خود را به‌طور کامل بسته‌اند درحالی‌که دیگر مقاصد برتر با محدودیت کمتری همراه بوده است. 6 کشور از این 10 بازار اصلی جهان شامل آمریکا، آلمان، انگلستان، فرانسه، ایتالیا و هلند به شکل متفاوتی شهروندان خود را به سفر به مقاصد کم‌خطر توصیه می‌کنند. این کشورها اطلاعات مقاصد را براساس سه رده خطر بالا، متوسط و کم‌خطر برای شهروندان خود طبقه‌بندی کردند. درحالی‌که چهار مقصد دیگر یعنی کانادا، چین، هنگ‌کنگ و روسیه به شهروندان خود توصیه می‌کنند از هرگونه سفر به خارج از کشور خودداری کنند.  برخی کشورها اقداماتی اضافه همچون ارائه تست منفی کرونا و قرنطینه را نیز اعمال می‌کنند. چهار کشور آمریکا، چین، هنگ‌کنگ و کانادا از تمام گردشگران ورودی می‌خواهند نتیجه تست کرونا را ارائه دهند یا قرنطینه اجباری داشته باشند. گردشگران بین‌المللی از این چهار مقصد که در سال 2018 حدود 338 میلیون گردشگر ورودی (25 درصد از کل گردشگران ورودی جهان) را به خود اختصاص داده از اول ژوئن الزامات قرنطینه اجباری بدون درنظر گرفتن مبدأ را اعمال کرده‌اند.  روسیه اما از مه 2021 قانون قرنطینه اجباری را لغو کرد و به‌جای آن ارائه تست PCR را الزامی کرده و پنج روز پس از ورود تست مجدد انجام می‌دهد. آمریکا قرنطینه اجباری برای واکسینه‌ها را برداشته اما دیگر مقاصد هنوز تصمیم مشخصی در این زمینه اتخاذ نکرده‌اند. در انگلستان، آلمان، فرانسه، ایتالیا و هلند، قرنطینه اجباری تنها درصورت ورود از کشورهای پرخطر نیاز است و برای سایر مقاصد کم‌خطر ارائه آزمایش منفی کافی است که در صورت واکسیناسیون کامل در برخی موارد ارائه تست هم نیاز نیست.منبع : دنیای اقتصاد

ایجاد شده: 27/تیر/1400       آخرین ویرایش: 27/تیر/1400     اخبار خارجی
دکتر حمزه‌زاده را به عنوان وزیر گردشگری پیشنهاد کنید

دکتر حمزه‌زاده را به عنوان وزیر گردشگری پیشنهاد کنید

به گزارش هتل نیوز، جمعی از مدیران و فعالان گردشگری کشور در نامه‌ای به رییس‌جمهور منتخب، خواستار معرفی رییس کنونی جامعه حرفه‌ای هتلداران ایران به عنوان وزیر گردشگری به مجلس شدند. متن کامل این نامه را که به امضای روسای جوامع هتلداران استان‌ها و مناطق آزاد، انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران و ... رسیده است را در ادامه می‌خوانید ؛ بسمه تعالی جناب حضرت آیت­ الله دکتر ابراهیم رئیسی ریاست محترم و محبوب جمهوری اسلامی ایران با سلام و احترام ضمن تبریک و تهنیت فراوان به مناسبت انتخاب شایسته و سزاوار حضرتعالی به سمت ریاست جمهوری اسلامی ایران و آرزوی توفیقات روزافزون درجهت پیشبرد هرچه بهتر و بیشتر اهداف نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران. جناب آقای دکتر رئیسی، همان‌گونه که مستحضر هستید صنعت گردشگری به عنوان یک رسته تخصصی از دیرباز تاکنون نقش بسیار حیاتی در نبض اقتصاد کشور ایفا نموده. صنعتی که ریشه در تار و پود زندگی انسان‌ها دارد. آغاز و پایانی نداشته و همواره در حال پیشرفت بوده و هست؛ تا آنجا که ابعاد گسترده­ای همچون هتلداری، آژانس‌های مسافرتی، سفره ­خانه­ ها، راهنمایان گردشگری، مجتمع­های گردشگری، بوم­گردی­ها و ... را در بر گرفته است؛ لذا طبیعتاً رتق و فتق امور مربوط به این رسته پر اهمیت، تخصص همراه با تجربه در این مسیر را می‌طلبد. تخصصی که با آگاهی از پیچیدگی­های این صنعت، کاستی­ها و قوت‌ها، پتانسیل‌ها و دغدغه­ ها، طی چندین سال کار حاصل گردیده و اکنون این تخصص همچون چراغی فرا راه این صنعت می­باشد. لذا ما جامعه هتلداران کشور و کلیه تشکل‌های مربوط به صنعت گردشگری با تمسک به فرمایش‌های گرانقدر حضرتعالی «در بهره بردن از تیم مجرب و کارآزموده و متخصص در کابینه خود» از محضر حضرتعالی قویا درخواست داریم در صورت صلاحدید و با نظر لطف بزرگوارانه خود با انتخاب جناب آقای دکتر جمشید حمزه ­زاده به عنوان فردی متخصص و آشنا با مشکلات این صنعت و نیز چهره­ای شناخته­شده در این رسته، موافقت فرمایید. چرا که مدیریت یکی از بزرگ‌ترین گروه‌های هتلداری کشور (گروه هتل­های پارس) از ایشان فردی هم جنس این صنعت ساخته؛ مدیری که همچون خون در رگ‌های این صنعت جاری است و فعالیت در حوزه­های مرتبط با گردشگری و هتلداری ایشان را فردی لایق و کارآزموده نموده است. لذا کلیه تشکل‌های صنفی، انجمن­ها و تشکل‌های فعال در حوزه گردشگری و هتلداری کشور، همه و همه بر انتخاب ایشان به عنوان وزیر گردشگری اتفاق نظر داشته و ایشان را به عنوان شخصیتی که علاوه بر تصدی اجرایی در سطح عالی تعامل بسیار نزدیکی با مراکز علمی و دانشگاهی داشته و تدریس در دانشگاه علامه طباطبایی را که در واقع قطب علوم انسانی در سطح خاورمیانه در حوزه­های مرتبط با گردشگری و هتلداری است، در سابقه درخشان خویش دارند؛ همچنین علاوه بر موارد یاد شده از دیگر سوابق اجرایی ایشان می­توان به ریاست ستاد تسهیلات سفرهای کشور و نیز مدیرکل برنامه­ریزی و توسعه گردشگری داخلی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور اشاره داشت. علاوه بر اینها ایشان در سازمان ایرانگردی و جهانگردی، سیر و سیاحت اداره کل ارشاد اسلامی سابقه خدمت دارند و در حال حاضر رئیس جامعه هتلداران ایران هستند و 10 سال تجارب وزین و گرانقدر این تشکل را در کارنامه خود دارند؛ لذا ایشان را به حضور حضرتعالی معرفی می­نمائیم؛ امید که با انتخاب دکتر حمزه‌زاده به عنوان وزیر گردشگری، سکان گردشگری ایران بزرگ به دست افراد شایسته و کارآمد افتاده و ایشان با شایستگی و لیاقتی که دارند، تداوم‌بخش مسیر طی شده جناب آقای دکتر مونسان باشند.

ایجاد شده: 26/تیر/1400       آخرین ویرایش: 26/تیر/1400     اخبار داخلی
جایگاه تبلیغات 1 جایگاه تبلیغات 1


کمی منتظر بمانید...