به گزارش هتل نیوز، در حاشیه برگزاری نخستین سمپوزیوم ملی یکصد سال گردشگری ایران " محمدحسین ایمانی خوشخو " دبیر سمپوزیم یکصدسال گردشگری ایران و رییس پارک ملی علوم و فناوری‌های نرم و صنایع فرهنگی گفت: ما برای آینده گردشگری حتماً باید گذشته را مد نظر قرار می‌دادیم به همین دلیل در سمپوزیوم گردشگری باید تحقیق خوبی در ۱۰۰ سال قبل انجام می‌شد. باید بدانیم چه کارهایی نشده و چه کارهایی انجام شده است. به همین دلیل با سلوک گردشگری برنامه‌ریزی کردیم.
وی افزود: همه ما می‌گوییم گردشگری فرابخشی است، اما کمتر به آن عمل می‌کنیم، خاطره‌ای از ماهاتیر محمد می‌خواندم، می‌دانید که مالزی منابع نفت ندارد، برای همین هم ذهن‌ها در این کشور به سمت گردشگری رفت و مسؤولیت در حد معاون اول برای گردشگری ایجاد شد و با این دیدگاه، مالزی گردشگری را می‌چرخاند.
دبیر سمپوزیوم یکصدسال گردشگری با بیان این‌که ۹۰ درصد از فعالیت‌های گردشگری به عهده بخش خصوصی و نظارت بر فعالیت‌ها به عهده دولت‌ها باید باشد، اظهار کرد: بخش‌های گردشگری با هم پیوستگی لازم را ندارند. به عنوان مثال گردشگری مذهبی از مدار گردشگری خارج است. شاید وقت مطرح کردن الحاق اوقاف همین حالا باشد. در گردشگری همه سازمان‌ها و دستگاه‌ها باید به کمک هم بیایند. مثلا ما گردشگری پزشکی نداریم، بلکه بیمار بین‌المللی داریم. فعالان گردشگری پزشکی ما در واقع رانندگان تاکسی فرودگاه امام هستند.
او مدیریت گردشگری در دوران پساکرونا را سخت‌تر دانست و با اشاره به شلوغی جاده‌ها در پایان هر هفته، گفت: ما تقاضای نهفته داریم، اگر برنامه نداشته باشیم، این تقاضا به سونامی تبدیل می‌شود.
ایمانی خوشخو ادامه داد: فرصت طلایی در حوزه گردشگری وجود دارد. زمانی که آقای ضرغامی وزیر گردشگری شد احساس کردم فرصت طلایی در حوزه گردشگری به وجود آمده است. تاریخچه فعالیت‌های او را بررسی کنید. برنامه‌های پربیننده صدا و سیما در دوره او ساخته شد. چه زمانی سراغ داشتید که سه وزیر بهداشت، خارجه و میراث فرهنگی در کنار یکدیگر درباره گردشگری تصمیم بگیرند؟ با این تخصص و ارتباط، حتماً اتفاقات خوبی برای صنعت گردشگری می‌افتد. دولت سیزدهم عزم دارد که از ظرفیت‌های مغفول استفاده کند و زمینه‌های آن نیز فراهم است. سال ٨٣ که کار می‌کردیم طیفی مخالف گردشگری بودند که الان فروکش کرده است و برای اولین‌بار رییس حوزه‌های علمیه کشور در روز جهانی گردشگری پیام داد، یعنی نگرش‌ها درحال تغییر است. یقین دارم اگر دست به دست بدهیم روزهای طلایی رقم می‌خورد
انگلیسی
