هتل Kyocera در Techno Police Center در نزدیکی فرودگاه kagoshima ژاپن واقع شده است. در کانسپت طراحی این هتل چند نکته اصلی باید لحاظ میشد. برای توریستهایTechno Police Center به عنوان یک میهمانسرا عمل میکرد. برای شرکتهای محلی، فضای یک هتل تجاری را فراهم آورد. در خدمت فعالیتهای ناحیه باشد و دست آخر با چشماندازهای زیبایی که به کوههای "کیریشیما" و "کینکو بِی" دارد، احساس اقامت در یک هتل تفریحی را به افراد مقیم هتل، عرضه کند. هتل Kyocera شامل دو طبقه زیرِ زمین و سیزده طبقه، روی زمین است و 60 متر ارتفاع دارد. برای تسهیل رفت و آمد، فضای گردهمایی روی همکف و طبقه زیرین گسترده شده است. امکانات ویژه برگزاری جشن ازدواج در طبقه دوّم قرار دارد، رستورانها متمرکز در طبقه سومند و بارِ اصلی و اتاق هیاتمدیره در بالاترین طبقه واقع شده است. اتاقهای میهمان در این هتل که در بالاترین طبقه قرار دارند به شکل یک هلال سامان یافتهاند به طوری که آتریوم مرکزی را مانند دو دست در برمیگیرند. هر اتاق با مساحت 20 متر مربع، یک فضای راحت و جادار است و مانند هتلهای تفریحی، پنجرههایی دارد که از ابعاد معمولی بزرگتر طراحی شده است. یکی از مهمترین ویژگیهای هتل Kyocera که باید به آن اشاره کرد، یک آتریوم بسیار بزرگ در مرکز ساختمان است که ارتفاعی برابر با خود بنا یعنی 60 متر دارد. این آتریوم از لابی ورودی هتل شروع میشود، از دل 13 طبقه ساختمان میگذرد و تا بالاترین طبقه امتداد مییابد. همچنین تمامی پنجرههای کرکرهای از طرح حذف شدهاند و به جای آن، سیستم تهویه طبیعی در بنا گنجانده شده است. در مرکز آتریوم، یک نمازخانه قرار دارد که دیوارهای شیشهای دور تا دور آن را احاطه کرده است. درست در مرکز شیشه رنگیِ این نمازخانه که موتیف صلیب در آن تکرار شده، یک سنگ یاقوت هلالی شکل مصنوعی، همواره میدرخشد که در واقع عصاره مهارتهای تکنیکی گروه Kyocera است. یک اتاق آفتابگیر و لوازم جواهرنشانی که در لابی هتل در معرض دید قرار گرفتهاند، تنها یک سری محصول صنعتی پیشرفته نیستند بلکه در حقیقت میتوان آنها را آثار هنری نامید. علاوه بر این اقلام، یک نقاشی اثر جیونجی یوشی، یک مجسمه اثر "شینْیا ناکامورا" و یک تصویر چاپی اثر "یوتو یاماموتو" نیز در هتل به چشم میخورد. ترجمه شده توسط گروه رسانهای هنرِ معماری
ایجاد شده: 23/مرداد/1398 آخرین ویرایش: 23/مرداد/1398 مقالات و یادداشت هاسرمایهگذاری در زمینه واحدهای اقامتی، مستلزم مطالعه، تحقیق و ارزیابی منطقه و مکان مورد نظر است ولیکن برای پاسخ به این سوال که کسب درآمد بیشتر و زود بازده در کدام یک از واحدهای اقامتی امکانپذیر است، بایستی شاخصهای کسب درآمد در این حوزه را مد نظر قرار داد. از سوی دیگر بایستی این نکته را مورد بررسی قرار داد که ایجاد این شاخصها در کدام یک از واحدهای اقامتی، امکان پذیر است. بنابراین برای تصمیم گیری و ورود به سرمایهگذاری در هر بخش از تاسیسات اقامتی، باید ظرفیت استفاده و بهره برداری از شاخصهای درآمدی را مورد توجه قرار داد. لذا به بررسی برخی شاخصها در این خصوص میپردازیم که عبارتند از: 1 - نوع و تعداد گردشگر در منطقه مورد نظر: در منطقه مورد نظر چه نوع و تعداد گردشگرانی جذب خواهند شد. 2 - تعداد اتاقها: باید قبل از انتخاب نوع واحد در خصوص تعداد اتاقها، نیازسنجی شود و ظرفیت منطقه مورد توجه قرار گیرد. 3 - غذا و نوشیدنیها: تنوع غذایی و انواع رستورانهای قابل ایجاد با توجه به نوع گردشگران و نوع واحد اقامتی، مدنظر واقع شود. 4 - سایر منابع درآمدی: امکان ایجاد و کسب درآمد از سایر منابع موجود در واحد اقامتی مورد نظر مانند تفریحات آبی، کافیشاپ، روم سرویس، لاندری، سرگرمی و بازی کودکان، ورزشی، فروشگاه سوغات منطقه و ... 5 - تنوع در انتخاب بازار هدف: کدام واحد اقامتی میتواند باعث جذب انواع گردشگران گروهی و انفرادی داخلی و خارجی در منطقه مورد نظر گردد و انواع بازارهای هدف را در فصول مختلف سال پوشش دهد؟ . 6 - عناوین: همانطور که مستحضرید عنوان واحد اقامتی در بازاریابی و جذب گردشگران بسیار مهم است. لذا باید سنجیده شود که کدامیک از عناوین واحدهای اقامتی باعث جذب بیشتر گردشگران در آن منطقه خواهد شد؟ 7 - کیفیت خدمات: عنوان واحد اقامتی و درجه آن معمولا بیانگر نوع و کیفیت خدمات مورد نظر در نزد گردشگران است که باید مورد توجه قرار گیرد. با مطالعه در شاخصهای فوق و با توجه به مکان مورد نظر به راحتی میتوان تصمیمگیری کرد که بایستی نسبت به سرمایهگذاری در کدام یک از انواع تاسیسات اقامتی، اقدام نمود. همچنین نباید فراموش کرد که وضعیت همیشه در شرایط فعلی باقی نمیماند و در عین حالی که وضعیت فعلی را در نظر خواهیم داشت باید، آینده نگری نیز مورد توجه قرار گیرد. ابراهیم محرابی - کارشناسی ارشد مدیریت جهانگردی
ایجاد شده: 20/مرداد/1398 آخرین ویرایش: 20/مرداد/1398 مقالات و یادداشت هاهتل بزرگ تهران با هدف جلب رضایت میهمان، هزینههای بسیار زیادی بابت بازسازی کامل هتل، آموزش پایدار در تمام سطوح پرسنلی و استفاده از بهترین سخت افزارها و نرم افزارها پرداخت نموده است تا بتواند در صدر بهترین هتلهای استان تهران از نظر کاربران سایت معتبر Tripadvisor قرار بگیرد. مولفههای حیاتی در ثبت نظرات کاربران سایت تریپ ادوایزر موقعیت مکانی ( location )؛ راحتی در دسترسی به مراکز اداری و تجاری شهر و همچنین نزدیکی به وسایل نقلیه عمومی مانند مترو، اتوبوس و تاکسی نظافت ( cleanliness )؛ سطح کیفی نظافت در بدو ورود و حین اقامت ارزش سرویس دریافتی در برابر هزینه پرداخت شده ( Value )؛ میهمانها همیشه با این سوال مواجه میشوند که آیا خدمات دریافتی، ارزش بهایی که پرداختهاند را داشته است؟ بنابراین هر چه سرویس مورد نظر با کیفیتتر باشد، امتیاز بیشتری نصیب هتل میشود. سطح سرویس دهی ( Service )؛ میزان تکریم و توجه به میهمان توسط پرسنل هتل، نحوه و سرعت پاسخدهی به درخواستها و کیفیت خدمات به ویژه صبحانه، کلوپ ورزشی و خدمات اینترنت تعامل با میهمان از بُعد بهبود کیفیت و اصلاح کاستی و ضعفها در سرویسدهی نقش مهمی دارد و در سه مقطع الزامیست. ارتباط با میهمان قبل از ورود ( preparation ): از طریق ایمیل، شبکههای اجتماعی و پیامک جهت دریافت درخواستهای ویژه ارتباط با میهمان حین اقامت ( order follow up ): هنگام اقامت، اگر میهمان به هر دلیلی از سرویس دریافتی ابراز نارضایتی کرد، ظرف مدت 15 دقیقه مهلت داریم تا این مشکل را در صورت قابل حل بودن، رفع کنیم و در غیر این صورت، موظفیم یک اتاق جدید در اختیار میهمان قرار دهیم. ارتباط بعد از اقامت ( feedback ): با استفاده از سیستم جامع نظرسنجی، بازخورد اقامت میهمان دریافت و در صورت وجود ایراد درصدد اصلاح آن برمیآییم. محمد یوسفی کارشناس مدیریت هتلداری و کارشناس ارشد بازاریابی گردشگری مدیر بازاریابی و فروش هتل بزرگ تهران
ایجاد شده: 14/مرداد/1398 آخرین ویرایش: 14/مرداد/1398 مقالات و یادداشت هادر بررسی هتلهای موجود در کشور، کم و بیش با عناوینی نامرتبط و ناصحیح که هیچ ارتباط منطقی با تجهیزات، امکانات، مکانیسم ارائه خدمات و ساختار کارکردی آنها با عناوین استفاده شده توسط هتلداران ایرانی وجود ندارد، مواجه هستیم. اشتیاق استفاده از عناوینی چون هتل بینالمللی، مجلل و یا بزرگ توسط هتلداران ایرانی، اساسا در تعاریف بینالمللی و استانداردهای جهانی، ضوابط و شرایط خاص خود را داشته و متفاوت از برداشتهای موجود میباشد. هتلهایی که در ایران از عنوان مجلل و بزرگ استفاده میکنند در مقایسه با هتلهای بزرگ در سطح دنیا اصلا به حساب نمیآیند. در قیاس با هتلهای بزرگ دنیا مانند First World Hotel در مالزی با ۷۵۳۱ اتاق و یا MGM Grand با ۶۸۵۲ اتاق و یا هتل در حال ساخت عربستان با نام The Abraj Kudai با برنامهریزی ساخت ده هزار اتاق، کدام هتل ایرانی را میتوان بزرگ قلمداد نمود؟ از سویی دیگر استفاده از عناوین بینالمللی برای هتلهای ایرانی داستانی جذابتر دارد. عنوانی که در استاندارد جهانی به هتلهای زنجیرهای با ضوابط یکسان ساخت و ساز، تجهیزات، مکانیسم یکسان ارائه خدمات و استاندارد اختصاصی جذب و بکارگیری نیروی انسانی شاغل در آن و فعالیت حداقل یک شعبه از آن هتل در کشوری دیگر، تعریف شده است. در ایران و با تعریف موجود در بین هتلداران داخلی که با ثبت شرکتی با عنوان بینالمللی و یا با جذب گردشگران خارجی، اجازه استفاده از عنوان بینالمللی را به خود دادهاند، میتوان اینگونه برداشت کرد که یک میهمانپذیر هم میتواند بینالمللی باشد. این در حالیست که وضعیت موجود در ایران با تعاریف بینالمللی، مجلل و بزرگ دنیا متفاوت بوده و در مواجهه گردشگران خارجی با آنها تصوری دیگر را آشکار میسازد. از سوی دیگر و در مقیاس جهانی، این سوال مطرح است که هتلهای ایرانی استفاده کننده از این عناوین، چه میزان از مدیران بینالمللی و با کلاس جهانی و یا اینکه اساسا از چه ضوابط، تجهیزات و استانداردهای اختصاصی بهره میبرند؟ در پاسخ به سوالات فوق و موارد اشاره شده، تدوین ضوابط و مقررات مرتبط و افزایش نظارت در این خصوص در هنگامه تشویق فعالان گردشگری به منظور افزایش جذب گردشگران خارجی، حمایت از ورود گردشگران بینالمللی و توجه به تصویرسازی مناسب و استاندارد از امکانات موجود در ایران، بیش از پیش حیاتی و ضروری به نظر میرسد. امیر کلالی - کارشناس گردشگری
ایجاد شده: 6/مرداد/1398 آخرین ویرایش: 6/مرداد/1398 مقالات و یادداشت هاصنعت گردشگری یکی از فعالیتهای مهم تجاری و بازرگانی برای هر کشور است و فضای دیجیتال امروزی، بستر مناسبی برای توسعه آن به وجود آورده است. با توجه به محبوبیت روز افزون استفاده از موبایل برای جستجو و یا خرید در هر زمینهای، میتوان اپلیکیشنهایی طراحی کرد تا گردشگران به راحتی به اطلاعات و یا محصولات مورد نیازشان دسترسی پیدا کنند و بر اساس آن برنامهریزی و اقدام به خرید کنند. همچنین در سالهای اخیر، دیجیتال مارکتینگ و شبکههای اجتماعی شتابدهنده پیشرفت این صنعت بوده است. همین امر باعث به وجود آمدن یک میدان رقابتی شدید شده و همه صاحبان کسب و کار به دنبال استفاده از فضای اینترنت و ایجاد گردشگری آنلاین برای ربودن گوی رقابت از یکدیگر هستند. مزایای بازاریابی دیجیتال در صنعت گردشگری اطلاعات سفر و مراحل آن به راحتی در اختیار مسافران قرار میگیرد آگاهسازی مشتریان از قیمتها و تخفیفات ویژه در راستای پیشبرد فروش کسب اطلاعات در مورد مقصد مورد نظر مسافران ایجاد باشگاه مشتریان و دادن مزایای ویژه به مشتریان وفادار تکنیکهای موفقیت در حوزه گردشگری آنلاین 1 - طراحی وبسایت امروزه گردشگران آگاهانهتر سفر میکنند؛ یعنی قبل از سفر، بررسیهای لازم را از طریق اینترنت و وبسایتها انجام میدهند تا از زمان و هزینه خود بهترین بهرهبرداری را داشته باشند و حتی بتوانند از تجربه سایر مسافران و گردشگران که پیشتر به آن مناطق سفر کردهاند نیز مطلع شوند. پس از جستجو و شناسایی شرکتهای مشغول در این حوزه، مشتری نیاز دارد تا از بین شما و رقبایتان یکی را انتخاب کند. این که شما در ردههای بالای نتایج موتورهای جستجو باشید، حس اعتماد بیشتری به مشتری میدهد. بازار دیجیتال صنعت گردشگری به شدت رقابتی است. نمیتوان به سادگی با شرکتهای مجازی بزرگ در این عرصه رقابت کرد و یا آنها را نادیده گرفت. یک وبسایت استاندارد به شما کمک میکند تا از رقبا عقب نمانید. 2 - سئو و استفاده از محتواهای مناسب سئو یکی از مهمترین روشهای ارتقای رتبه وبسایت گردشگری و افزایش بازدیدکننده است. شما به عنوان یک شرکت گردشگری باید در حوزههای مختلفی تبحر داشته باشید و تنها بر روی سرویسدهی خوب در طول سفر متمرکز نباشید. یکی از این حوزهها تولید محتوای مناسب در موضوعات مرتبط با گردشگری است که مربوط به مرحله پیش از اقدام به خرید است. در این مرحله، مشتری برای کسب اطلاعات مقاصد گردشگری و یا سایر اطلاعات سفر به وبسایت شما مراجعه کرده و اگر تمام آنچه مشتری میخواهد در ویسایت شما قرار گرفته باشد، باعث جلب اعتماد وی شده و احتمال همراه شدنش با شما بالاتر میرود. پس بازاریابی دیجیتال در حوزه گردشگری صرفا در مورد رتبه اول شدن در موتورهای جستجو نیست بلکه وظیفه اصلی آن ایجاد محتوای عالی برای الهام بخشیدن به مسافران و ایجاد تعامل با مشتری است. پس از ترغیب فرد به خرید باید فرآیند رزرو و در نهایت خرید بلیط از طریق وبسایت، ساده، روان و در عین حال جذاب باشد تا در پایان، مشتری احساس خوبی از تجربه کار کردن با آن داشته باشد. 3 - تبلیغات آنلاین تبلیغات در سطح جهانی میتواند به توسعه صنعت توریسم، جذب گردشگران خارجی، افزایش درآمد ملی، اشتغالزایی و … کمک کند اما این کار به تخصص نیاز دارد. بعد از اینکه جاذبههای یک منطقه گردشگری داخلی یا خارجی توسط تبلیغات آنلاین معرفی شد، گردشگر باید بتواند به راحتی برای سفرش برنامهریزی کند؛ به این ترتیب که از مراحل اخذ ویزا مطلع شود، پرواز یا تورهای موجود به مقصد مذکور و همچنین هتل یا محل اقامت را انتخاب، ارزیابی و بهترین مورد را رزرو کند. در این فرآیند، اینترنت این امکان را فراهم آورد که گردشگر بین گزینههای مختلف بر اساس امکانات درخواستی و هزینهها دست به انتخابی عملیاتی بزند. 4 - شبکههای اجتماعی شبکههای اجتماعی این امکان را فراهم میسازند تا با مشتریان خود، پیش از سفر، هنگام سفر و پس از سفر، گفتگو داشته باشید. مردم از به اشتراک گذاشتن خاطرات سفرشان با دیگران لذت میبرند. شرکتهای موفق از این موضوع به نفع خودشان استفاده کرده و با فعالیت در شبکههای اجتماعی، تشویق مردم به بحث کردن و بیان نقطه نظراتشان از نیازهای پنهان و آشکار آنها با خبر شوند. بر اساس اطلاعات به دست آمده، میتوان استراتژیهای متناسب با خواستههای مشتری را تدوین و پیاده سازی کرد. تعداد زیادی از شرکتها به دلیل ناآگاهی و تأکید بیش از اندازه بر روشهای سنتی، خود را از دستیابی به این حجم زیاد از مخاطبان محروم کرده و البته به زودی از میدان رقابت هم حذف خواهند شد. تقی حسینزاده - دبیر و عضو هیاتمدیره جامعه تخصصی گردشگری الکترونیکی ایران
ایجاد شده: 29/تیر/1398 آخرین ویرایش: 29/تیر/1398 مقالات و یادداشت هافصلی بودن صنعت گردشگری یکی از ویژگیهای منفی آن و به نوعی بزرگترین معضل این صنعت محسوب میشود. این ویژگی در مناطق مختلف کشور، متفاوت است و ایام LOW SEASON یا کمرونق در برخی از مناطق کشور تا حدودی در ایام پر رونق جبران میشود. فصل تابستان به دلیل تعطیلی عمده مراکز آموزشی از جمله مدارس و مراکز دانشگاهی، فرصت مناسبی برای جذب گردشگران علیالخصوص گردشگران تفریحی است. پر واضح است که مناطق گردشگری شمال، شمال شرق و غرب کشور از این شرایط بهره میبرند اما متاسفانه جنوب کشور به دلیل عوامل محیطی که بیشتر از هر چیز به جغرافیا و اقلیم مقصد گردشگری بستگی دارد، تاکنون نتوانسته سهمی در جذب 70 درصدی گردشگران تفریحی که انبوه آن در فصل تابستان و ایام تعطیلات مدارس رقم میخورد را به خود اختصاص دهد و حتی نتوانسته هیچ استراتژی مناسبی در این مهم، طراحی کند. استراتژی که میتواند همچون مناطق دارای جغرافیا و آب و هوای مشابه در کشورهای موفق در صنعت گردشگری با برنامهریزی مناسب از کارایی و اثربخشی در مدیریت عرضه و تقاضای گردشگری در فصول گوناگون، بهره وافی و کافی ببرد. به دلیل شرایط فرهنگی و مذهبی کشور، طراحی برخی استراتژیها از سوی دستگاههای دولتی استانی که در راس آن سازمان میراث فرهنگی و گردشگریست و دیگر سازمانهای درگیر در این صنعت و بخش خصوصی، امکانپذیر نبوده و تابع برنامهریزیهای کلان کشور است. با مطالعه دقیق، تجربه و دانش اندوزی در عرصه گردشگری که منجر به چاره اندیشی و ارائه راهکارهای مناسب مانند قیمتگذاری متفاوت، ایجاد جاذبههای دست ساز و متنوع، اخذ کمکهای دولتی در فصول کم درآمد و ایجاد تغییرات در زمانبندی تعطیلات سالانه مراکزآموزشی، میتوان از این چالش عبور کرد و فصل رکود را به حداقل خود رساند. ارائه بستههای حمایتی از سوی دولت در ایام کمرونق میتواند کمک بزرگی از طرف دولت برای بخش خصوصی و تاسیسات گردشگری از جمله مراکز اقامتی و پذیرایی که بیشترین هزینه را در فصول بهار و تابستان در جنوب کشور متحمل میشوند را شامل شود. این بسته حمایتی میتواند شامل معافیت حق بیمه سهم کارفرما در ایام کم رونق، تخفیف ویژه حاملهای انرژی، مالیات، تبلیغات توسط رسانه ملی و یا برگزاری جشنوارههای ملی ومنطقهای باشد. در کنار همه این موارد، ساماندهی تعطیلات زمستانی و افزایش تعطیلات در زمستان، یکی از راههای بسیار مهم در برونرفت از بحران فصول کمرونق گردشگری در جنوب کشور به حساب میآید و میتواند قدری جبران ایام LOW SEASON که مدت آن در جنوب کشور بیش از شش ماه است را در پی داشته باشد. البته باید در نظر داشت که این مهم مگر با همدلی دولتمردان و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی در استانهای جنوب کشور در مطرح نمودن تعطیلات زمستانی در سطح برنامهریزی کلان کشور، محقق نخواهد شد. محمدرضا چرسیزاده - کارشناس ارشد بازاریابی گردشگری و رئیس جامعه هتلداران استان هرمزگان
ایجاد شده: 12/تیر/1398 آخرین ویرایش: 12/تیر/1398 مقالات و یادداشت هایکی از مهمترین ویژگیهای کلانشهرها و مقاصد گردشگری دنیا، زندگی بیوقفه آنها در شبانهروز است. در اصطلاح میگویند، شهرهای بزرگ خواب ندارند و این مساله علاوه بر اینکه به امنیت شهرها در شب کمک میکند، یکی از عوامل مهم رونق گردشگری شهری در آن مقاصد به شمار میرود. بازار شب در واقع فراهم آوردن مجموعهای از خدمات و فعالیتهایی است که در محیطی کنترل شده از ساعات نزدیک به نیمه شب تا صبح به بخشی از تقاضای شهرنشینی مدرن امروزی به ویژه در شهرهای توریستی، پاسخ میدهد. این بازارها نه تنها محدودیتی برای ساعات کاری اصناف، دستفروشان و بساطیهای ثابت و دورهگرد نداشته بلکه مورد حمایت شهرداریها و دستگاههای انتظامی و امنیتی شهر بوده و برای اصلاح برخی از موانع و مقررات سنتی، برنامهریزی میکنند. این پدیده صرف نظر از گردش مالی قابل توجهی که برای فعالان اقتصادی این حوزه در ساعاتی که گمان میرود باید ساعات مرده برای گردشگری باشد به ارمغان میآورد، این امکان را فراهم میکند تا یک شیفت کاری جدید به مشاغل خدماتی شهر، افزوده و تعداد قابل توجهی از بیکاران و افراد جویای کار را با کمترین هزینه ممکن، ساماندهی کند. استفاده مناسب و هدایت شده از بازارهای خیابانی در کنار بازآفرینی شهری، میتواند علاوه بر خلق فرصتهای شغلی تازه، ابعاد تازهای را به توسعه گردشگری شهری ببخشد. نمونههای فراوانی از بازارهای خیابانی یا محلههای بازآفرینی شده در سطح دنیا وجود دارند که علاوه بر افزایش پویایی اقتصادی شهرها به عنوان یک جاذبه گردشگری، توریستهای داخلی و خارجی را به سوی خود میکشانند. افزایش جمعیت کلانشهرها و رویکردهای نوین به مقوله اقتصاد شهری، سبب شده تا دامنه فعالیت شهروندان تا پاسی از شب ادامه یابد و به این ترتیب زیست شبانه تبدیل به قسمتی از زندگی شهری شود. فارغ از منافع اقتصادی حاصل از پویایی زندگی شبانه به ویژه در شهرهای بزرگ، در صورتیکه پاسخ مناسبی به این نیاز بخشی از شهروندان داده نشده و کماکان چیزی به نام "شهر شب" به رسمیت شناخته نشود، طبیعتاً فعالیتهایی غیررسمی در زیر پوست شهر شکل میگیرد که خود آسیبهای زیادی به همراه خواهد داشت. فضایی که تأمین امنیت برای آن در نظارت دقیق هیچ سازمانی نیست و بدون شک بسترساز خطرات زیادی میشود. بستری که به وضوح از یک نیاز نادیده گرفته شده، نشأت میگیرد. شهر شبهای روشن در كشورهای اسلامی همانند دبی، استانبول، قاهره، كوالالامپور و بيروت علاوه بر اينكه توانسته است در طرح زیست شبانه اقدام به بازآفرینی هویت شهری، توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و مديريت اوقات فراغت شهروندان كنند، از اين طريق قادر بودهاند تا اشتغال و درآمد قابل توجهی از قبال هزينه كرد گردشگران خارجی نصيب كشور خود نمايند. تجربه دنیا تعریف بازارهای خیابانی و محلی شبانه و Night Life، تجربهای است که تعداد بسیار زیادی از مقاصد گردشگری دنیا از آن به عنوان یک فرصت برای خلق اشتغال و درآمد جدید بهره بردهاند. از جمله این بازارها میتوان به Night Life پاریس و رم و بازار "روت فی" در بانکوک، بازارهای مالتبای، کامدن لاک و پورتوبلو در لندن، بازار ملکه ویکتوریا در ملبورن، بازار رئالتو در ونیز، بازارهای کورنیش در دبی و اکثر شهرهای عربی و ... اشاره کرد. جالب است که چنین اماکنی بیش از آنکه کارکرد یک بازار را داشته باشند به عنوان یک جاذبه گردشگری و سرگرمی شبانه و 24 ساعته در آن شهرها، شناخته شده و راهکاری برای بهبود وضعیت اشتغال به شمار میروند. تجربه جمهوری اسلامی ایران تجربه شبهای زنده در ماه مبارک رمضان برای مدت یک ماه عملا نشان داده است که مردم اکثر شهرهای ایران تا سپیده دم و اذان صبح بیدارند و در شهر و اماکن عمومی و خدماتی، تردد و خرید کرده و کمترین مشکل را برای شهر به وجود آوردهاند. پس چرا از این فرصت برای بقیه ماههای سال استفاده نکنیم. تجربه شبهای زنده جزیره زیبای کیش هم مصداق خوبی برای این طرح است. همیشه آخرین سانس سینماهای کشور که پیش از نیمه شب شروع میشود، تکمیل است و قالبا خانوادگی و لذت بخش است. اهداف توسعه گردشگری شهری مدیریت اوقات فراغت شبانه شهروندان، مسافران و گردشگران بازآفرینی شهری با افزودن کاربریهای تازه ایجاد فرصتهای جدید اشتغال پایدار ماندگاری گردشگر در شهرها کمک به شادابی و نشاط مردم کمک به انسجام خانواده و استفاده از فرصت شب برای دور هم بودن اعضای خانواده در بازارهای شبانه کمک به کاهش افسردگی، کاهش استرس، کاهش اثرات مخرب تنهایی به ویژه برای دانشجویان، سالمندان و ... مزایای ویژه اجرای طرح شهر شبهای روشن خلق و آفرینش فرصتهای شغلی جدید در زندگی شبانه و رونق کسب و کار بکارگیری بخشی از نیروی کار بدون کمترین هزینه سرمایهگذاری توسط دولت و شهرداریها احیای قلب تاریخی شهرها با نورپردازی و افزایش تردد مردم افزایش امنیت خاطر مردم، کاهش عوامل ایجاد ناامنی، کاهش سرقتهای شبانه و توسعه امنیت پایدار برای شهروندان، مسافران و گردشگران کمک به سلامت مردم از طریق کاهش خریدهای روزانه در گرمای تابستان و پیشگیری از گرمازدگی و جایگزینی برای خرید در شب کمک به خانوادههای کارمند و کارگر و حتی کسبه و بازاریان که در طول روز فرصت سیاحت، تفریح، خرید و با هم بودن را ندارند. خلق خاطره برای اعضای خانوادههایی که فرصت با هم بودن را ندارند ( بایستی برای پدر و مادری که ازشیفت دوم یا سوم کاری برگشتهاند، فرصتی ایجاد کرد ) کمک به توسعه و رونق گالریهای هنری و جامعه هنرمندانی که فاقد مکان مورد نیاز برای عرضه آثار خود هستند. کمک به رونق فروش صنایع دستی، بومی و محصولات محلی به ویژه برای کشاورزان و مزرعهدارانی که در فصول کاشت، داشت و برداشت محصول فرصت ارائه تولیدات خود را به صورت مستقیم ندارند. رونق موزهها و مراکز دیدنی تاریخی، فرهنگی و جاذبههای انسانساخت کمک به زیبایی منظر با استفاده از میز و صندلیهای ساده و زیبای کافه رستورانهای سیار اطراف خیابان به سبک کافه رستورانهای شهرهای توریستی اروپایی تعریف ظرفیتهای جدید گردشگری برای برگزاری تورهای گشت شبانه تعریف رخدادها، جشنوارهها، تئاترها و نمایشهای خیابانی، موسیقایی و ... كاهش بار ترافيكی روزانه و انتقال بخشی از آن به زندگی و كسب و كار شبانه رونق گردشگری و كمك به شور و نشاط مردم كمك به حفظ و نگهداری فضاهای عمومی، بناهای ارزشمند و تاریخی شهری كاهش دغدغه صاحبان خودرو برای تامين مكان پارک به خاطر خلوتی خيابانها امكان بازديد راحتتر از بافت تاریخی و سيما و منظر شبانه شهرها ساماندهی مشاغل خیابانی ( بساطیها ) و انتقال آنان به فضاها و خيابانهای در نظر گرفته شده برای شهر شب اشتغال آفرینی بالا، سرمایهبری اندک برای راهاندازی هر شغل، ایجاد ارزش افزوده بالا و رونق فعالیتهای جانبی خلق فرصتهای جديد برای کارآفرینان نوپا و جوانان جویای کار و كم سرمايه علی رحیمپور - کارشناس گردشگری، مشاور عالی استاندار و مجری طرح توسعه گردشگری استان گیلان
ایجاد شده: 29/خرداد/1398 آخرین ویرایش: 29/خرداد/1398 مقالات و یادداشت هامجوز مربوط به نظارت و ساماندهی خانههای مسافر طی سالهای گذشته با وجود مخالفت جامعه هتلداران ایران، یکبار به شرکت مادر تخصصی ایرانگردی و جهانگردی اعطا شد که آنها نیز این مجوز را به صورت دست دوم به یک شرکت مجری دیگر واگذار کردند. این طرح در شهرهای مختلف کشور توسط این شرکت اجرا شد که البته زیاد هم موفق نبود زیرا قرار بود این شرکت خانههای مسافر را ساماندهی و با مراکز غیرمجاز برخورد کند ولیکن متاسفانه به محلی برای دریافت پول از واحدها و صدور مجوز فعالیت، تبدیل شد. جامعه هتلداران ایران در زمان فعالیت جناب آقای "محب خدایی" به عنوان معاون گردشگری، پیگیریهای لازم را انجام داد. معتقدیم اگر نام خانههای مسافر به عنوان یکی از انواع تاسیسات گردشگری در آئیننامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، نرخگذاری و درجهبندی، ذکر شده است؛ بایستی ساماندهی، کنترل، نظارت و صدور مجوز برای این دسته از تاسیسات گردشگری نیز به جامعه هتلداران ایران به عنوان متولی اصلی مراکز اقامتی در کشور، واگذار شود. تصمیمگیرنده اصلی در خصوص این موضوع شخص ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است. با روی کار آمدن جناب آقای "تیموری" به عنوان معاون گردشگری نیز پیگیری و نامهنگاریهای لازم در این خصوص انجام شده است ولیکن متاسفانه مطلع شدیم که این مجوز برای شرکت مادر تخصی ایرانگردی و جهانگردی تمدید شده است. در شرایط موجود که تعداد گردشگران در تمامی شهرها و استانهای کشور از جمله گردشگران فرهنگی و تاریخی شهرهایی مانند کرمان، اصفهان و یزد به شدت کاهش یافته است، فعالیت خانههای مسافر نیز مزید بر علت شده و صنعت هتلداری کشور را تحت تاثیر قرار داده و عرصه را برای فعالان این حوزه تنگتر کردهاند. در استانها شمالی مانند گیلان و مازندران، سرمایهگذاران بخش خصوصی به دلیل فعالیت خانههای مسافر دچار بحران شده و هتلها عملا ورشکست شدهاند. در سایر استانها نیز ادارات کل به صورت خودسرانه و بدون هیچ قاعده مشخصی اقدام به صدور مجوز میکنند. خانههای استیجاری باید ساماندهی شوند و با قوانین هتلی کار کنند. این مراکز در حال حاضر قوانین موجود در هتلها را دور میزنند و آزادیهایی را به مسافران ارائه میدهند که در هتلها وجود ندارد. از سوی دیگر محدودیتها و هزینههای دیگر مانند بیمه، مالیات، اماکن و ... که مراکز اقامتی قانونی مانند هتلها دارند را ندارند. آزادیهای موجود در خانههای مسافر، عواقب اجتماعی بسیاری دارد که بارها در جلسات امنیتی و انتظامی استانها مطرح شده است. سید امیر ناصر طباطبایی - رئیس جامعه هتلداران استان یزد
ایجاد شده: 1/خرداد/1398 آخرین ویرایش: 1/خرداد/1398 مقالات و یادداشت هاخانهمسافر یا هر نوع فعالیت که با توجه به نیاز به وجود میآید و با تداوم نیاز، پایدار میگردد، هیچگاه پایان نخواهد یافت. حتی برخی مشاغل نابهنجار مانند کوپن فروشی، برخی واسطهگریها، ارز فروشی کنار خیابان و ... که پدیدههایی کاملا مقطعی و وابسته به شرایط هستند نیز هرگز از بین نمیروند. اینها معلول اقتصاد نابسامان و عدم نظارت سیستمها نه از ناتوانی بلکه آگاهانه و از نخواستن است. خانهمسافر یک موضوع حادث نیست بلکه پیشینه دیرینه دارد. در حقیقت باید گفت افزایش مسافرتها و نیاز روزافزون مسافران به خدمات اسکان و پذیرایی و... باعث به وجود آمدن مشاغل پیشرفته گردشگری به اشکال مختلف هتل، مهمانپذیر، مسافرخانه و... شده است. همواره سطوحی از جامعه هستند که به دلیل شرایط اقتصادی، اجتماعی، انگیزه شخصی، هدفهای خاص و... اقبال بیشتری به بهرهگیری از فضاهای غیر عمومیتر مانند خانهمسافر دارند و گروهی نیز به دلیل سرمایه اندک، نیاز معیشتی، فرار از تعرفهها، حقوق قانونی دولتی و یا حتی اهداف خاص و پنهان و ... در امر سامان دادن مراکز اقامتی از این قبیل فعال میشوند. حال به تناسب شرایط، کم و زیاد خواهد شد. مهمترین بحث در مدیریت این قبیل فعالیتها چنانکه برخی کارشناسان نیز اشاره کردهاند، ساماندهی و نظارت و قانونمند کردن آنهاست نه مقابله و حذف. در این نظامدهی، باید مساله مزیتهای هر بخش در فضای رقابتی و باز کردن میدان انتخاب مصرف کننده مد نظر قرار گیرد تا هم فعالان و هم مصرفکنندگان در چارچوب موازین قانونی، رفتار کنند. با هر آنچه خارج از روال قانون باشد باید قاطعانه و به شدت برخورد گردد. برای مثال شهرداری در مورد ساخت و ساز غیر قانونی، حکم قلع و قمع دارد. به نظر من، اصلیترین عامل بروز مشکل و نابسامانی در اینگونه موارد، تمایل گروهی از افراد به انحصار به جای پذیرفتن واقعیت اقتصاد بازار و ایجاد رقابت در فضای کسب و کار است. اقتصاد دولتی که بزرگترین رانت را برای کارفرمای بزرگ ایجاد کرده، فعالان بخش خصوصی را نیز به جای تلاش به بروز خلاقیتها و ایجاد مزیتهای رقابتی و تولید برند و جلب و جذب سهم بیشتر از بازار، شایق به حذف رقیب و ایجاد مونوپل و تک بازار کرده است. متولیان سیاستگذاری باید تلاش کنند اولا دولت در بازار کمرنگ شود ( سیاستگذار و ناظر باشد نه فروشنده و کارفرما ) و ثانیاً موازین و ضوابط را به نحوی تنظیم کنند که هتلدار در قبال خانهمسافر احساس نگرانی، تهدید و رقابت نکند. هتل، تاسیسات پیشرفته گردشگری، مجهز، مدرن و با قابلیت ارائه خدمات انبوه است که مصرفکننده و مشتری خاص خود را دارد و باید دارای ساز و کار بازاریابی سیستماتیک، پویا و پیشرفته باشد. هتل به تناسب قابلیت ارائه خدمات متنوع سطح عالی از قبیل پذیرش هیاتهای عالی رتبه سیاسی، اقتصادی، علمی، هنری، ورزشی و... و نیز داشتن فضاهای لازم برگزاری برنامههایی با موضوعات مهم اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، علمی و... با حجم زیاد افراد و شرکتکنندگان، باید معطوف به برنامهریزی و سیاستگذاری سطح عالی خدمات گردشگری باشد. یک هتل با سیستم بسته، طبعاً کامیابی و موفقیت لازم را نخواهد یافت. خانهمسافر هم در سطح خود، ممکن است مقبولیت لازم را برای مشتری خود داشته باشد. اما خانهمسافر ارائه خدمات در سطح خرد است. اندیشه رقابت دو بنگاه اقتصادی کلان و خرد، چندان موجه به نظر نمیرسد. البته تاثیر گسترش خانهمسافر را در سطوح پائینتر مانند مهمانپذیرها و یا واحدهای اقامتی تا درجه دو را میتوان ارزیابی کرد. در بازار باید مزیت رقابتی ایجاد کرد و سپس با اطلاعرسانی و تبلیغات مناسب، مصرفکننده متناسب با مزایای مورد انتظار به مراکز خدمات مورد نظر کشش خواهد یافت. علی شعبانی - کارشناس گردشگری
ایجاد شده: 31/اردیبهشت/1398 آخرین ویرایش: 31/اردیبهشت/1398 مقالات و یادداشت هامساله اصلی نگاه جامعه هتلداران ایران به موضوع خانهمسافر است که به قولی با دست پس میزنند و با پا پیش میکشند. یا نمیخواهند این طیف از جامعه گردشگری فعالیت کنند و یا از طرفی میخواهند ساماندهی خانهمسافرها را اختیار بگیرند!!! متاسفانه اجرایی نشدن بعضی از قوانین و آئیننامهها مانند فصل 5 ماده 14 بندهای و، ز، ه آئیننامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، درجهبندی و نرخگذاری تاسیسات گردشگری و مواردی مشابه که از بدیهیات بوده و ظاهرا از دستور کار آن جامعه محترم خارج شده، نهایتا منجر به پایین آمدن سطح کیفی خدمات توسط هتلداران شده و حال به جای پیگیری در خصوص اجرایی نمودن با قدرت آن دستورالعملها، چشم به دنبال حذف رقبا دارند. هرچند بر کسی پوشیده نیست که مخاطبینی که درخواست اقامت در خانهمسافر را دارند، کمتر تمایل به اقامت در هتلها را دارند. سابقه فعالیت مالکین خانهمسافر در بسیاری از مناطق کشور بیش از 30 تا 40 سال بوده و به عبارتی شغل و حرفه اصلیشان فعالیت در این زمینه است و گاهی حتی در بحث ارائه خدمات پا به پای هتلهای پرستاره نیز پیش میروند. البته به نظر نباید برای ایجاد فضای رقابتی سالم در خصوص کار نشدنی حذف سایرین مانند خانهمسافر، اقامتگاههای بومگردی و ... وقت صرف نمود، بلکه باید با اتحاد و عزمی ملی، بیش از پیش در رابطه با ساماندهی و نظارت صحیح همه صنوف فعال در امر گردشگری، اقدام و موجبات تقویت همه حلقههای این زنجیر را فراهم نمود. نه اینکه در فکر حذف آن حلقه و در آخر پاره کردن آن باشیم. به هر حال این گروه در جای جای کشور و اتفاقا در زمینه گردشگری، فعالیت بسیاری دارند که کاملا مشهود و ملموس بوده و حضور فعالشان در صنعت گردشگری قابل انکار نبوده و نیست. طرح موضوعات بالا، واقعیاتی در خصوص فعالیت و چالشهای پیش روی فعالین خانهمسافر بود که پیرو آن موضوعات زیر پیشنهاد میگردد؛ به منظور ساماندهی و بهینهسازی، موضوعاتی نظیر شناسایی فعالین این حوزه، صدور مجوز، قیمتگذاری، نظارت، آموزش، ارزیابی کیفیت در ارائه خدمات، پائین آوردن هزینههای صدور مجوز و ... در اختیار استانها با نظارت مستقیم معاونت محترم گردشگری ادارات کل، قرار گیرد. محسن کیاکجوری - كارشناس ارشد برنامهريزی توريسم و مديرعامل شركت گردشگری توسعه رفاه
ایجاد شده: 29/اردیبهشت/1398 آخرین ویرایش: 29/اردیبهشت/1398 مقالات و یادداشت هاتوضیحاتی مختصر در باب خانهمسافر؛ در ابتدا علل پیدایش وچگونگی ایجاد خانه مسافر؟ همانطور که دوستان مستحضرند، ساختمانهایی که به دلیل مساحت کم عرصه ( زمین ) فاقد حداقلهای تعریف شده در ضوابط فنی و معماری هتل، هتلآپارتمان و مهمانپذیر باشند به استناد بند 1 آئیننامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، درجهبندی و نرخگذاری تاسیسات گردشگری، قابلیت تبدیل به خانه مسافر را دارند. نحوه نظارت و مدیریت؛ اینگونه واحدها به لحاظ کیفیت و کمیت هیچ سنخیتی با هتلها ندارند و بایستی همانند سایر تشکلهای گردشگری، تشکل ویژه خودشان ایجاد شود و اینکه سایر جوامع و تشکلها بر خانهمسافرها نظارت داشته باشند، خلاف ضوابط، آئیننامهها و عرف اداری است. ایجاد خانهمسافرها به لحاظ کمی تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟ با توجه به اینکه تعداد صاحبان ساختمانهایی با مساحت کمتر از ۲۰۰ متر به دلیل سرمایهگذاری اندک در کشور بسیار است، روز به روز بر تعداد آنها افزوده خواهد شد که بدون شک آسیبهای جدی به وجود خواهند آورد. مجوزها بایستی بر اساس معیارهای درست و دقیق و نیازهای هر شهر، صادر و از افزایش بی حساب و کتاب جدا خودداری شود زیرا اگر بر همین منوال تعداد اینگونه واحدها افزایش پیدا کند به یک معضل و آسیب جدی تبدیل خواهد شد. سید جعفر زراعتی - کارشناس و فعال صنعت گردشگری و هتلداری
ایجاد شده: 28/اردیبهشت/1398 آخرین ویرایش: 28/اردیبهشت/1398 مقالات و یادداشت هاحساسیت فرهنگی یا همان درک فرهنگی، چیزی نیست که شما بتوانید یک شبه به آن دست پیدا کنید. بلکه میتوان با یک همدلی و یا پذیرفتن دیگر فرهنگها با آغوش باز، قدمهای موثری در این رابطه بردارید. البته همواره به یاد داشته باشید که میتوانید از اطلاعات فرهنگی عمومی در این مسیر استفاده کنید که این خود میتواند نقطه آغازین مفیدی برای شما باشد. میتوانید با بررسی و مطالعه ابعاد و جنبههای هافستد به یک چهارچوب مهم در درک تاثیر ارزشهای پایهای دست یابید که این جنبهها میتواند زمینهساز رفتارهای سازمانی باشند. "گرت هافستد" یک پروژه تحقیقاتی در مقیاس بزرگ ترتیب داده بود که به تفاوتهای فرهنگی ملی در میان توابعی از یک جامعه چند ملیتی با حضور بیش از 116.000 نفر از پنجاه کشور و از سه قاره مختلف میپرداخت. او چهار بُعد فرهنگی شناسایی نمود و بعدها بر روی دو بُعد اضافی دیگر نیز مطالعه نمود. فاصله از قدرت، اجتناب از عدم قطعیت، فردگرایی و جمع¬گرایی، مردانگی و زنانگی، چهار بُعد ابتدایی بودند و گرایشهای کوتاه مدت و بلند مدت و افراط و تفریط میز بعدها اضافه شدند. یکی دیگر از چارچوبها و مدلهای نظری نوین که میتواند به ما در شناخت و درک فرهنگهای دیگر در زمینههای مختلف به ویژه در زمینههای تجاری کمک قابل توجهی کند، مدل هفت بعدی "ترامپنارس" و "هامپدن - ترنر" است. این مدل بر روی ابعاد فرهنگی مجریان و مدیران در حوزه های تجاری و اقتصادی تمرکز دارد. در زمینه شناسایی ابعاد فرهنگ¬ها در حوزههای اجرایی میتوان گفت که این مدل یکی از مدلهای موفق به شمار میرود. این چهارچوبها مسلماً در بسیاری از رویاروییهای فرهنگی که هر روز پیش روی ما قرار میگیرند، کاربرد فراوانی داشته و توضیحی ساده، بیطرفانه و همه جانبه در مورد رفتارها و حرکات افراد به ما ارائه مینمایند. برای مثال اگر در حوزه کاری شما کارمندی باشد که همیشه به دنبال دستورالعملهای دقیق برای انجام کار باشد و برای انجام هر کاری مدام از شما سوال میپرسد، میتوانید به مدل ابعاد افراد در "هافستد" مراجعه نموده و ببینید که برای این دسته از کارمندها، ویژگیهای خاصی تعریف شده است که به شما در درک این افراد و تعامل بیشتر با آنان کمک شایانی خواهد نمود. در ادامه این مثال بایستی گفت که بر اساس مدل "هافستد" امتیاز فرهنگی این دسته از کارمندان در شاخص "حریم مدیریت" در حد متوسط ( 60 از 100 ) است. یعنی آنها فاصله خود را با مدیر بسیار کم نگه میدارند و همواره با مدیریت در تماس هستند. این دسته از کارمندان در شاخص اجتناب از عدم قطعیت امتیاز بسیار بالایی ( 100 از 100 ) را به خود اختصاص دادهاند. این شاخص نیز توضیح میدهد که چرا به نظر میرسد که آنها اعتماد به نفس پایینی دارند. البته این شاخص بدان معنی نیست که آنها در امر تصمیمگیری ناتوان هستند بلکه آنها از مافوق خود سوال میپرسند تا بدانند دقیقا به دنبال چه چیزی باید باشند و چه انتظاری از آنها میرود. تفاوتهای فرهنگی؛ تهدید یا فرصت ( قسمت اول )
ایجاد شده: 18/اردیبهشت/1398 آخرین ویرایش: 18/اردیبهشت/1398 مقالات و یادداشت ها