گروه رسانه‌ای هتل نیوز

نتایج جستجو...

‌تاج چینی بر سر صنعت گردشگری و هتلداری ایران و جهان

این روزها حال گردشگری و هتلداری خوب نیست. نه تنها ایران بلکه بسیاری از کشورهای جهان با این معضل دست به‌ گریبانند. همه کسب و کارها به نوعی دچار رکود شده‌اند و در این میان، بیشترین ضربه بر پیکر نحیف گردشگری در کشور ما وارد شده است. گویی این ضربات پیاپی قصد کندن ریشه‌های اقتصاد گردشگری را دارند. آمار و ارقام منتشر شده از موسسات بین‌المللی در این مورد‌ تکان‌دهنده است. ارمغان ویروس کرونا بر اساس گزارش انجمن بین‌المللی حمل و نقل هوایی ( IATA ) چیزی حدود ۲۸ میلیارد دلار ضرر برای مشاغل مرتبط با گردشگری و هتلداری در کشورهای آسیا و اقیانوسیه در سال ۲۰۲۰ بوده است. بر اساس این گزارش حدود ۱۳ درصد از تقاضای بالقوه برای سفر و گردشگری در این منطقه کاهش یافته است. صنعت بی‌رمق‌ گردشگری ایران که به تازگی به دلیل مسائل سیاسی و اجتماعی‌ منطقه، دچار سردرگمی و بی‌ثباتی شده بود با ورود این مهاجم چینی به شدت سقوط کرد. به طوری که درآمد این صنعت در برخی از شهرها به صفر نزدیک شد و بیش از ۹۰ درصد هتل‌های شهرهایی مثل قم که در این زمان از سال تا ۱۰۰ درصد ظرفیت پر بودند، تعطیل شدند! با اینکه کلیه سازمان‌ها، نهادها و حتی مردم برای مقابله بسیج شده‌اند اما باید چشم انتظار خروج این میهمان تاج‌دار ناخوانده ماند تا به دنبال آن امنیت، سلامت، توسعه و رونق‌ گردشگری دوباره به بدنه جامعه بازگردد. در این میان، خبرهای بد همچنان بدون هیچ مسکن و یا راه‌حل موثری از طرف دولتمردان از همه طرف به گوش میرسند. وجوه پرداختی گردشگران در صورت لغو سفر باید بدون جریمه مسترد شود، شرکت‌های هواپیمایی و ریلی حق دریافت هزینه ابطال بلیت قطار و هواپیما ندارند، برگزاری آزمون‌های جامع دوره‌های گردشگری به تعویق می‌افتد، بازار گردشگری ایران برای مقابله با کرونا آمادگی ندارد، کرونا اسکله‌های گردشگری قشم را تعطیل می‌کند و ورود گردشگر به قشم رو به کاهش چشم‌گیر می‌گذارد، موزه‌ها و اماکن سیاحتی و زیارتی مورد بازدید گردشگران تعطیل می‌شوند، برگزاری تورهای گروهی به شدت کاهش‌ می‌یابد، بیش از ۲۰۰۰ دفتر خدمات مسافرتی و هواپیمایی در شرف تعطیلی به سر می‌برند و سردرگم و بلاتکلیف مانده‌اند که موجب خسارت‌های جبران ناپذیر به آنها می‌شود. خبرهایی از این دست، دلسرد کننده و البته برای سرمایه‌گذاران، ویران‌کننده است. چه‌ کسی مقصر این خسارات عظیم به اقتصاد کشور است؟ برخی‌ می‌گویند هواپیماهایی که علی‌رغم هشدار سازمان بهداشت جهانی، باز هم‌ به‌ چین رفت و آمد دارند. برخی نیز از عدم توانایی دستگاه‌های مربوطه می‌گویند و برخی با عینک بدبینی همیشگی خود، جریان‌های فکری هدایت شده را مقصر می‌دانند! هتلداران در‌ جمع‌های خصوصی خود بسیار تلاش می‌کنند و فعالند اما نتیجه ملموسی در‌ پی ندارد. آژانس‌ها نیز به نوبه خود در تلاش برای رفع این مشکلات هستند اما آنها نیز راه به جایی نمی‌برند. آیا حلقه مفقوده ارتباط هتلداران متخصص و مسئولین تصمیم‌ساز، می‌تواند دلیل این همه ضرر باشد؟ این حلقه مفقوده سالهاست که در مجامع بین‌المللی با تشکیل کارگروه‌های موثر متشکل از هتلداران، آژانس‌ها و مسئولین رده بالای وزارت گردشگری هر کشور حل شده است. کار گروه‌هایی که در یک طرف میز چند شرکت و هتل‌های خصوصی معتبر جای دارند و در طرف دیگر آن تنی چند از دولت. نظرات تخصصی و سازنده به راحتی در یک سوی میز ارائه و در طرف دیگر میز و تنها به فاصله چند روز اجرایی می‌شوند. آیا این یکی از بزرگترین چالش‌های صنعت هتلداری کشور نیست؟ آیا تجمعات غیرتخصصی و غیرکاربردی با حضور چند نماینده، وزیر و برخی مدیران بی‌ربط و یا تجمعات تخصصی و کاملا حرفه‌ای هتلداران و آژانس‌ها بدون حضور تصمیم‌گیرندگان در دولت، صنعت گردشگری و هتلداری کشور را در مقابل هر معضل، بی‌پناه و بدون راهکار رها نکرده است؟ شاید وقت آن رسیده که به مسائل تخصصی، با دیدگاه تخصصی نگاه شود. مهدی براری - مدیر هتل‌های بین‌المللی و کریمه قم

ایجاد شده: 3/تیر/1399 آخرین ویرایش: 3/تیر/1399 مقالات و یادداشت ها

چرا تعطیل کردن کار و فعالیت

در این شرایط و در این بحران و شیوع و اپیدمی کرونا ویروس، آیا می‌توان بیمارستان‌ها، وزارتخانه‌ها، جلسات هیات دولت و بانک‌ها را تعطیل کرد؟ آیا می‌توان به رانندگان عزیز اتوبوس و تاکسی و کلیه وسایل نقلیه گفت که دست از کار بکشید؟ آیا می‌توان به زحمتکشان حقیقی و کارگران شهرداری گفت کار را تعطیل کنید و زباله‌ها را جمع‌آوری نکنید؟ در شرایطی که شهری و استانی قرنطینه نشده است، می توان دستور داد هتل‌ها را تعطیل کنید؟ مسافر و میهمانی که وارد شهر می‌شود چه کند؟ آیا می‌توان دادگستری و مرکز دادخواهی را تعطیل کرد و به قضّات عزیز گفت در خانه بمانید؟ به یقین چنین تصمیماتی پسندیده نیست. حتی در این شرایط، ساعت کاری کارکنان دستگاه‌های اجرایی را نیز نمی‌توان کاهش داد. حال جهت پیشگیری پیشنهاد می‌شود در خانه بمانید و به یقین اولین کسانی که به این پیشنهاد لبیک گفتند، دستگاه قانون‌گذاری و مجلس محترم شورای اسلامی بود و لذا تعطیل کردند و در خانه ماندند تا دیگران محیطی امن ساخته و پرداخته کنند و آنها مجدد جمع شوند و به کار خود بپردازند!! آنهم دقیقاً در زمانی که به قانون نیازمندیم. تا چه زمانی باید در انتظار بمانیم تا شرایط عادی شده و سلامت شما را تضمین کنیم؟ عزیزان و بزرگواران قوه مقننه، آیا آمار فوت شدگان و آن جوانان عزیز کارمند بانک را به اطلاع شما رسانده‌اند؟ آیا به شما گفته‌اند چه تعداد پزشک و پرستار و کادر درمانی بیمارستان‌ها به ویروس کشنده مبتلا شده‌اند و چه تعداد از این سرمایه‌های کشور عزیزمان را از دست داده‌ایم ؟ آیا می‌دانید چه تعداد از فعالان اقتصادی در کارگاه‌های کوچک و بزرگ تولیدی و خدماتی با این بیماری دست و پنجه نرم می‌کنند؟ در حال حاضر نیازمند طرح‌های دو فوریتی و چند فوریتی هستیم. اینک نیازمند این هستیم که شما خود را در خانه ملت قرنطینه کنید و کمیسیون‌های مختلف را تشکیل داده و قوانینی را مصوب کنید جهت اینکه این ملت عزیز و بزرگوار بتوانند دوران گذار را با آسودگی بیشتری طی کنند. به یقین باید موارد بهداشتی را مو به مو تحت نظارت کارشناسان رعایت کرده و با فاصله تعیین شده در صندلی‌های خود نشسته و با دقت مسائل و مشکلات مردم را بررسی فرمائید. یقین بدانید این چند ماهه آخر ماموریت خود را به سلامت طی خواهید کرد. شاید هم در انتظار هستید که روزی، روزگاری بعد از آنکه این اقتصاد بیمار در برابر مرگ تسلیم شد و شرایط عادی شد به مستند خود برگردید و به جستجوی مقصر، این وزیر و آن وزیر را استیضاح کنید؟ هر روز مسئولین، استانداران و فرمانداران مجبور هستند جهت آرامش مردم دستوراتی را صادر کنند. هر وزیر و مسئولی با توجه به درجه اختیارات خود مواردی را بیان می‌کند اما در اجرا نیازمند قانون است. اگر پیشنهاداتی به بانک‌ها جهت تسهیل و امهال وام‌ها و یا پیشنهادی به سایر دستگاه‌های اجرایی همانند وزارت رفاه و امور اجتماعی در خصوص بیمه‌های کارفرمایی و یا وزارت نیرو در خصوص آبونمان و مصارف آب، برق و گاز و یا وزارت اقتصاد و امور دارایی در خصوص مالیات‌ها داده می‌شود، نیازمند قانون است. لذا امیدوارانه در انتظار بازگشت شما به خانه ملت می‌باشیم. سید علی معین‌زاده - کارشناس و فعال صنعت گردشگری و هتلداری

ایجاد شده: 13/خرداد/1399 آخرین ویرایش: 13/خرداد/1399 مقالات و یادداشت ها

مجمع ملی تشکل‌های گردشگری؛ پارلمان گردشگری کشور

صنعت فرابخشی گردشگری ماهیتا در زنجیره ارزشی گسترده فعالیت خود با بهره گرفتن از صنایع و خدمات دیگر با سطح وسیعی از مسائل و مشکلات، درگیر بوده و مدیریت این موضوع با بروز شرایط بحرانی بسیار پیچیده‌تر خواهد شد. تشکل‌های بخش خصوصی گردشگری با کارکرد مشاوره‌ای و اجرایی خود، مناسب‌ترین بستر برای ارائه پیشنهادات فنی و طرح پیش‌نویس‌های اجرایی و دستورالعمل‌های خاص برای اداره و مدیریت حرفه‌ای صنعت گردشگری خواهند بود. این ظرفیت در صورت طراحی ساختاری منسجم و داشتن ارتباطات بین‌بخشی با تشکل‌های تخصصی زیرمجموعه خود مانند مراکز اقامتی، تور اپراتورها، آژانس‌های خدمات مسافرتی و سایر فعالیت‌های مرتبط با گردشگری و تبادل اطلاعات و آمار عملکردی اجزای زیرمجموعه به مثابه یک جمعیتی عظیم از کسب و کارها و فعالیت‌های اقتصادی قلمداد شده که نیازمند ایجاد ساختاری منسجم جهت هدایت و وضع قوانین برای اداره مطلوب آن می‌باشد. پارلمان تخصصی گردشگری، متشکل از کلیه تشکل‌های حرفه‌ای می‌تواند با تبادل اطلاعات و دریافت مسائل و مشکلات فعالان گردشگری کشور با مدیریتی منسجم، بهترین تصمیمات را برای متولیان صنعت گردشگری در کشور ساخته و با در دست گرفتن هدایت کار در این صنعت، این کشتی عظیم و با ظرفیت را در اقیانوس بحران‌ها، مسائل و مشکلات به ساحل آرام و پایدار برساند. مجمع ملی تشکل‌های حرفه‌ای گردشگری، بستری قانونی در ساختار تشکل‌های حرفه‌ای صنعت گردشگری کشور بوده که با اختیارات قانونی مشخص شده در قانون برنامه ششم توسعه کشور و اهداف ایجادی خود، می‌تواند کارکرد پارلمان تخصصی گردشگری را محقق نماید. بحرانی چون شیوع ویروس "کرونا" یا اتفاقات و درگیری‌های نظامی و سیاسی در منطقه پُر از خطر خاورمیانه، زنگ خطری است تا ضرورت انسجام و اتحاد اصحاب گردشگری را با توجه به تاثیرپذیری بالای این صنعت از اتفاقات و بحران‌های پیش رو ایجاب می‌نماید. امیر کلالی - کارشناس گردشگری

ایجاد شده: 10/خرداد/1399 آخرین ویرایش: 10/خرداد/1399 مقالات و یادداشت ها

حسابداری مدیریت و برنامه‌ریزی استراتژیک تنها راه نجات صنعت هتلداری ایران

وقتی صحبت از هدف‌گذاری و پیاده‌سازی استراتژی مطرح می‌شود به سختی می‌توان حالتی متصور شد که مدیر یک شرکت یا سازمان بدون در دست داشتن اطلاعات کافی از وضعیت فعلی جایگاه در بازار و رقبا، اقدام به هدف‌گذاری و یا تدوین استراتژی نماید. به بیان دیگر یک مدیر موفق با استفاده از اطلاعات کافی و موثر از سازمان و وضعیت آن، اقدام به تصمیم‌گیری، تصمیم‌سازی و هدف‌گذاری می‌نماید و ترجیح می‌دهد به جای آن که نتیجه تصمیمات خود را در غالب گزارشات مختلف مشاهده کند از گزارشات موثر، استفاده کند و تصمیم بگیرد. این مثال تفاوت بین حسابداری مالی و حسابداری مدیریت است. در حسابداری مالی، گزارشات و صورت‌های مالی برای استفاده افراد درون و برون‌سازمانی و بعضا دولت و سازمان‌های دولتی تهیه می‌شود. نگاه این گزارشات به اطلاعات و وقایع گذشته بوده و با توجه به استانداردهای حسابداری و بر اساس قوانین موضوعه تهیه می‌شود. اما در حسابداری مدیریت، گزارشات تنها برای مدیران سازمان تهیه می‌شود و لزومی به رعایت استانداردهای حسابداری یا قوانین دولتی نیست. نگاه به آینده بوده و هدف آن، یاری مدیران جهت برنامه‌ریزی، کنترل و تصمیم‌گیری است. در صنعت هتلداری ایران به علت ترکیب خاص بازار که هتل‌ها عمدتا متعلق به شرکت‌های دولتی و شبه دولتی هستند به سختی می‌توان گزارشات عملکرد یا فعالیت حداقل 10 درصد از هتل‌های فعال کشور را بررسی و مورد مطالعه قرار داد. در این فضا به روشنی عدم وجود حسابداری مدیریت قابل رویت است و این موضوع زمانی نمود پیدا می‌کند که روش‌های علمی تدوین استراتژی و الزامات ابتدای آن را مورد بررسی قرار دهیم. استراتژی چیست؟ پيشرفت سريع و تغييرات پرشتاب محيطی در جهان معاصر، آگاهی از تحولات را ضروری كرده است. عدم اطمينان ناشی از تغييرات محيطی و كسب سود بيشتر، موجب شده تا برنامه‌ريزی به صورت يک ضرورت انكارناپذير تلقی شود. از جمله انواع برنامه‌ريزی سازمانی می‌توان به "برنامه‌ريزی استراتژيک" اشاره كرد. واژه "استراتژيک" به معنی هر چيزی است كه به استراتژی مربوط باشد. واژه "استراتژی" از كلمه يونانی "استراتگوس" به معنای رهبری گرفته شده است. تعاريف مختلفی برای برنامه‌ريزی استراتژيک بيان شده است. در يكی از تعاريف مذكور، برنامه‌ريزی استراتژيک فرايندی برای بازسازی و انتقال سازمانی تلقي شده است. در برنامه بلندمدت اهداف و پيش‌بينی‌ها بر اساس فرض ثبات سازمانی است. در حاليكه در برنامه‌ريزی استراتژيک، نقش سازمان در محيط آن بررسی می‌شود. برنامه‌ريزی استراتژيک موجب می‌شود تا سازمان، فعاليت‌ها و خدمات خود را برای رفع نيازهای در حال تغيير محيط تطبيق دهد. اين برنامه‌ريزی نه تنها چارچوبی برای بهبود برنامه تدوين می‌كند بلكه چارچوبی برای ساختاردهی مجدد برنامه‌ها، مديريت و همكاری‌ها و نيز برای ارزيابی پيشرفت سازمان در اين زمينه‌ها را ارائه می‌كند. مزايای برنامه‌ريزی استراتژيک بكارگيری برنامه‌ريزی استراتژيک، مزايای بسياری برای سازمان‌ها دارد كه در ادامه برخی از آن‌ها بيان می‌شود. 1 - قبل از بروز مشكلات احتمالی از وقوع آنها خبر می‌دهد. 2 - تغييرات را مشخص می‌كند و شرايط عكس‌العمل در برابر تغييرات را فراهم می‌سازد. 3 - برای دستيابی به اهداف از پيش تعيين شده، بستر مناسب ايجاد می‌كند. 4 - به مديران كمک می‌كند كه درک روشن‌تری از سازمان داشته باشند. 5 - شناخت فرصت‌های بازارهای آينده را آسانتر می‌كند. 6 - قالبی برای بازنگری اجرای برنامه و كنترل فعاليت‌ها ارائه می‌دهد. 7 - به مديران كمک می‌كند تا در راستای اهداف تعيين شده، تصميمات اساسی اتخاذ كنند. 8 - به نحو مؤثرتری زمان و منابع را به فرصت‌های تعيين شده تخصيص می‌دهد. 9 - زمان و منابعی را كه بايد صرف تصحيح تصميمات نادرست و عاری از ديد بلندمدت شوند را به حداقل می‌رساند. 10 - ترتيب‌دهی اولويت‌ها را در قالب زمانی برنامه فراهم می‌كند. 11 - مزيتی برای سازمان در مقابل رقيبان ايجاد می‌كند. 12 - مبنايی برای تعيين مسئوليت افراد ارائه می‌كند و به تبع آن موجب افزايش انگيزش می‌شود. 13 - تفكر آينده‌نگر را تشويق می‌كند. 14 - برای داشتن روشی هماهنگ و يكپارچه همراه با اشتياق لازم از سوی افراد سازمان در برخورد با مسائل و فرصت‌ها، انگيزش ايجاد می‌كند. روش SWOT يكي از روش‌های مورد استفاده در برنامه‌ريزی استراتژيک برای سازمان‌ها، روش ماتريس SWOT است. با استفاده از اين روش، نقاط قوت ( S )، نقاط ضعف ( W )، فرصت‌ها ( O ) و تهديدها ( T ) سازمان يا شركت تعيين می‌شود كه يكی از مراحل تحليل برای مطالعه موردی سازمانهاست. در این روش برای تعيين راهبردها، ابتدا نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت‌ها و تهديدها با نگاهي به فضای داخلی و عوامل بيرونی، بررسی و راهبردها بر مبنای آن و با استفاده از ماتريس SWOT استخراج می‌شوند. نقش حسابداری مدیریت در بررسی وضعیت سازمان در روش SWOT سازمان از دو بُعد درونی و برونی، تجزیه و تحلیل و بررسی می‌شود. نتیجه بررسی درونی سازمان، استخراج نقات قوت و ضعف است. به جرات می‌توان گفت هیچکدام از گزارشات حسابداری مالی، توانایی شناسایی دقیق نقاط قوت و ضعف سازمان به صورت جامع و کامل را نداشته و حسابداری مدیریت با ارائه ابزاری چون شاخص‌های کلیدی عملکرد ( Key Performance Indicators ) می‌تواند به صورت کامل مدیران را در جریان نقاط ضعف و قوت سازمان قرار دهد. واحد حسابداری مالی در هتل‌ها به علت انجام امور روزمره و شرح وظایف ذاتی، رسالتی در قبال انجام فعالیت‌های فوق ندارند و بدیهی است انجام آنها منوط به وجود واحد حسابداری مدیریت و بررسی مستمر جایگاه هتل و سایر شاخص‌های کلیدی است. در دنیای امروز و با توجه به شرایط خاص کشور مانند تحولات گسترده سیاسی، تغییر مداوم نرخ ارز، تورم و ... به نظر می‌رسد توجه به مقوله حسابداری مدیریت و تصمیم‌گیری استراتژیک، تنها راه بهبود وضعیت و مدیریت علمی هتل‌هاست. محمد ملک‌آباد - کارشناس ارشد مدیریت مالی و فعال صنعت هتلداری

ایجاد شده: 23/اردیبهشت/1399 آخرین ویرایش: 23/اردیبهشت/1399 مقالات و یادداشت ها

موانع کارآیی تشکل‌های گردشگری در ایران

قدرتمندی فعالان گردشگری با در کنار هم بودن، اتحاد و به اشتراک گذاشتن دانش و تجربیات آنها در قالب یک تشکل حرفه‌ای شکل گرفته و اساسا اعضا با این انسجام به خودآگاهی نسبت به حقوق خود و به باور ارزشمند بودن و نقش‌آفرینی این اتحاد در تصمیم‌سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌های مراکز قدرت و دولت دست خواهند یافت. کارآیی و قدرت در تشکل‌های گردشگری جدا از انسجام و اتحاد اعضا با میزان اختیارات واگذار شده توسط دولت و مراجع صدور مجوز نیز ارتباط تنگاتنگی دارد. از سوی دیگر، تقدم منافع اعضا بر منافع شخصی توسط منتخبان آن تشکل به عنوان اعضای هیات‌مدیره، فاکتور مهم و تاثیرگذاری در تداوم موفقیت و کارآیی آن تشکل خواهد بود. در بررسی وضعیت فعالیت تشکل‌های گردشگری در ایران؛ پراکندگی مراجع صدور مجوز، بی‌نظمی در ساختار ایجادی، عدم‌ ایفای نقش اصلی آنها در تصمیم‌سازی‌ها و برنامه‌ریزی‌های مرتبط با صنعت گردشگری، غیرحرفه‌ای بودن عملکرد این تشکل‌ها که متاثر از وابستگی به دستگاه‌های نامرتبط با فعالیت حرفه‌ای آنها همچون وزارت صمت یا تعاون، کار و رفاه اجتماعی بوده و عدم امکان قانونی واگذاری امور اجرایی توسط وزارت گردشگری به این ساختار ایجاد شده به عنوان عوامل اصلی این نقش‌آفرینی کم‌رنگ و ضعف عملکردی به حساب می‌آید. جایگاه نامتناسب منتخبان کشوری این تشکل‌های نیم‌بند با استان‌های فعال و قطب‌های گردشگری کشور نیز نوعی ضعف ساختاری در ساختمان تشکل‌های گردشگری در ایران بوده و عمدتا شاهد قدرت‌نمایی خودخواسته بعضی از افراد با نفوذ و دارای ارتباطات خاص به عنوان نمایندگان حوزه‌های مختلف فعال در صنعت گردشگری بوده و گاهی شاهد مقاومت آنها در باقی ماندن در راس این تشکل‌ها به جهت تداوم کسب منافع شخصی بوده‌ایم. واگذاری امور به تشکل‌های حرفه‌ای مستلزم ایجاد بستری قانونی برای شکل‌دهی واقعی نمایندگان بخش خصوصی می‌باشد. تشکل‌ها در صورت کلی خود یا جامعه‌محور و یا جامعه‌نما هستند. بدین معنی که تشکل‌های جامعه‌نما صرفا به دلیل بی‌تفاوتی اعضا، انتخاب گروه‌های صاحب قدرت و تقدم منافع مدیران آنها بر منافع جمع شکل گرفته در حالیکه در تشکل‌های جامعه‌محور، ترکیب شکل‌گیری و فعالیت آن برگرفته از یک خودآگاهی عمومی در بین اعضا و در تعامل کامل با بخش‌های درونی و بیرونی آن تشکل می‌باشد. نمایندگان منتخب مردم در مجلس شورای اسلامی پس از سال‌ها در قانون برنامه ششم توسعه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور، زمینه واگذاری اختیارات وزارت گردشگری به تشکل‌های حرفه‌ای که بر اساس قانون و با نظارت وزارت تخصصی و مرتبط شکل خواهد گرفت را مصوب نموده و باب قدرتمند شدن و کارآیی آنها را فراهم نموده است. از طرف دیگر در ساختار پیش‌بینی شده در دستورالعمل ایجاد و فعالیت تشکل‌های گردشگری که با نظارت وزارت تخصصی و حرفه‌ای گردشگری شکل خواهد گرفت، نقش استان‌های تاثیر گذار در جوامع کشوری را به صورت ویژه در نظر گرفته است به صورتی که استان‌هایی که قطب‌های گردشگری در حوزه‌های خاص می‌باشند، دارای نمایندگان بیشتری در شورای هماهنگی تشکل‌های گردشگری کشوری خواهند بود. امید است فعالان گردشگری کشور با درک این موضوع ساختار اجرایی پیش‌بینی شده را ایجاد نموده و در تصمیم‌سازی‌های مرتبط بیش از پیش نقش‌آفرینی نمایند. امیر کلالی - کارشناس گردشگری

ایجاد شده: 21/اردیبهشت/1399 آخرین ویرایش: 21/اردیبهشت/1399 مقالات و یادداشت ها

دخالت یا نظارت؛ وظیفه دولت در صنعت گردشگری چیست؟

دولت باید نظارت عالیه داشته باشد امّا نباید آن را با دخالت عالیه اشتباه گیرد. جناب آقای "مونسان" وزیر محترم میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی؛ آیا وقت آن نرسیده به یک خانه‌تکانی درون سازمانی بپردازید؟! آیا وقت آن نرسیده که بدون آنکه هزینه‌ای به دولت تحمیل کنید تفکر حاکم بر صنعت گردشگری که در این وزارتخانه نهادینه شده را به وسیله نیروهای جوان‌تر با افکار سازنده‌تر بیازمائید؟!! ماده ۱۰۰ قانون برنامه ششم توسعه اقتصادی و اجتماعی، کم کم به تاریخ می‌پیوندد و در این مدت طولانی همان کسانی که با تبصره "ث" این ماده مخالف بودند به جای آنکه با کمک بخش خصوصی آئین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌ها را با تصویب جنابعالی به لایحه و سپس پیشنهاد قانونی تبدیل کنند، به دنبال تضعیف تشکل‌های حرفه‌ای بخش خصوصی هستند. عمر و تجربه بعضی از تشکل‌های منسجم تاسیسات گردشگری که به صورت خودجوش در استان‌ها و کشور توسط فعالان حقیقی تاسیسات گردشگری به وجود آمده از مجموع فعالیت سازمان‌ ایرانگردی و جهانگردی، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و وزارتخانه متبوع بیشتر است. حال معاونین و مدیران کل شما با یکدیگر نیز نمی‌توانند به توافق برسند و دستورالعمل‌های غیر کارشناسی یکدیگر را لغو می‌کنند. صرفا برای اینکه اجازه ندهند تا تشکل‌های بخش خصوصی به رشد و تکامل برسند. جناب آقای وزیر؛ ما هم عقیده داریم وظیفه ذاتی و قانونی دولت و دستگاه اجرائی جنابعالی، نظارت عالیه است امّا چرا این نظارت‌ها به گونه‌ای دیگر تعبیر و تفسیر می‌شود؟ آنچنان اشتباهات انباشته شده که سایر دستگاه‌های دولتی نیز به جمع منتقدان آن وزارتخانه برآمده و عضو هیات‌مدیره صندوق توسعه ملی می‌فرمایند ۶۰۰ میلیارد تومان تسهیلات، آماده پرداخت داریم و وزارت گردشگری نتوانسته است آن را جذب کند چون برنامه ندارد. با هزاران زحمت و امید، سرمایه‌گذار جذب می‌شود و ناگهان یکی از مسئولین شما در یکی از شهرها مانند قزوین ایشان را تهدید می‌کند!!! سپس اظهار می‌فرمایند که این سرمایه‌گذاران اهلیت ندارند!!! با توهین، افترا، اتهام زدن و تهدید چه موضوعی را می‌خواهند ثابت کنند؟! می‌خواهند سلب مسئولیت نمایند؟! چرایی اینکه در مقابل، سرمایه آماده و تسهیلات آماده امّا فرار سرمایه‌گذار صورت می‌گیرد فقط به دلیل ترس از بازگشت سرمایه است. آیا پای درد دل سرمایه‌گذاران نشسته‌اند؟ بدون نیازسنجی، مکان‌یابی و داشتن آمار صحیح و فقط با شعارهای گوناگون مبنی بر اینکه زیرساخت نداریم، هر فرد و هر مشتاق این صنعت را ترغیب به سرمایه‌گذاری کرده‌اند. در یک بازه زمانی در یکی از شهرهای زیارتی و یا سیاحتی دو شب به کمبود اتاق گرفتار می‌شوند و دستورالعمل سراسری و کشوری صادر کرده و با این شعار که گردشگر حق انتخاب دارد، مجوز خانه‌مسافر را در هر کوی و بازار ارائه می‌دهند ولی برای‌ ساماندهی آنها به هزاران مشکل بر می‌خورند. مبتکری عزیز در گوشه‌ای از سرزمین پهناور ایران با هنرمندی تمام، خانه و کاشانه خود را در روستا تبدیل به محل اقامت می‌کند و احسنت به او که مکانی مورد پسند گردشگران ایرانی وخارجی فراهم می‌نماید و سپس وامصیبتا!!! مدیران کل استان‌ها به رقابت پرداخته و روستائیان عزیز را تشویق به ساخت بوم‌گردی کرده و بدون مطالعه میدانی، آمار می‌دهند و حتی توجه به ماهیت و هویت بومی آن‌ها نیز ندارند و فقط به کمیت می‌اندیشند و حجم و تعداد آنها را افزایش می‌دهند. خداوند متعال خود کمکی کند تا این عزیزان بتوانند حداقل اقساط بانکی خود را بپردازند. آنچنان این آش شور می‌شود که وزیر محترم آموزش و پرورش نیز به ساخت و ساز بوم‌گردی می‌پردازد. از میهمان‌سراهای دولتی و واحدهای غیر‌قانونی نمی‌گوئیم که حکایتی است کهنه و فراموش شده. آیا پسندیده‌تر نیست از تشکل‌های گردشگری حمایت بیشتری نمائید؟ هرچند کاملاً واقف هستیم که به معاونت گردشگری، ادارات نظارتی و مدیران کل خود دستور داده‌اید در صورت رعایت مفاد قانونی و دستورالعمل‌ها در روند انتخابات هیات‌مدیره‌ها دخالتی نکنند امّا تصور می‌فرمائید این مهم رعایت می‌شود؟ تقاضا می‌کنم اجازه دهید خودمان نمایندگان خودمان را انتخاب کنیم. تحقیق فرمائید که چگونه با درایت معاونت گردشگری و چشم‌پوشی دستگاه نظارتی، مجوز فعالیت به تشکل حرفه‌ای تازه تاسیسی در یکی استان‌ها داده‌اند که هیات‌مدیره آن بازرس ندارد چون خودخواسته بازرس را به نایب‌رئیس تبدیل کردند. عضوی دیگر پروانه بهره‌برداری ندارد و سابقه مدیریت بعضی از اعضای آن به یک سال و دو سال نیز نمی‌رسد. آن دیگری با صفر رای که حتی خودش نیز به خودش رای نداده است. این طنز نیست. یک حقیقت تلخ است. یا استانی دیگر که تا حد .فروپاشی تشکل قدیمی پیش رفته‌اند به حقیقت چرا حتی یک مورد کوچک از اختیارات خود را با میل و رغبت نمی‌خواهید به بخش خصوصی بسپارید؟ چرا این همه مقابله؟ وزیر عزیز، جناب آقای مونسان؛ آنجا که فریاد کردیم برای تاسیس وزارتخانه و اینجا که تقاضا می‌کنیم برای تعامل بیشتر، هر دو را بدون هیچ حُب و بغض و فقط به منظور رونق صنعت گردشگری می‌خواستیم. لذا اگر نمایندگان آگاه و حقیقی بخش خصوصی را در کنار خود به مشاوره‌ای واقعی طلب کنید، یقین بدانید یک شبه ره صد ساله خواهید رفت. سید علی معین‌زاده - فعال حوزه گردشگری و هتلداری کشور

ایجاد شده: 24/دی/1398 آخرین ویرایش: 24/دی/1398 مقالات و یادداشت ها

همه چیز بازاریابی و بازاریابی همه چیز در تاسیسات گردشگری است!!!

دکتر احمد روستا چه زیبا می‌گوید: شناسایی، شناساندن، رضایت؛ کند بازاریابی را حکایت / دریغا قدر آن را کس نداند؛ در این آشفته بازار ولایت در حقیقت در این شعر کوتاه، ماموریت اصلی و به عبارتی دیگر اهداف اصلی بازاریابی در ۳ حوزه مهم ذیل تعیین شده است. - شناسایی ( شناسایی مشتریان یا بازارهای هدف و نیازها و خواسته هایشان ) - شناساندن ( معرفی و تبلیغ کالا و خدمات قابل عرضه در یک کسب و کار به بازار هدف یا مخاطبان ) - جلب رضایت مشتری یا مخاطب بنابراین تاکید بازاریابی نوین گردشگری نیز بر شناخت بازارهای هدف و نیازهای آن و سپس تولید کالا و خدمات بر اساس نیاز جامعه مخاطب و استفاده از ابزارهای موثر جهت معرفی، جذب و جلب رضایت مشتری است به نحوی که منجر به افزایش سود در کسب و کارهای گردشگری گردد. متاسفانه با شدت گرفتن رقابت در بازار گردشگری و افزایش رقبا و همچنین تحول در تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات، هنوز هم بسیاری از صاحبان کسب و کارهای گردشگری اندر خم یک کوچه بوده و به اهمیت بخش بازاریابی و فروش پی نبرده‌اند و همچنان این بخش را به عنوان بخشی هزینه‌بر، قلمداد کرده و به دنبال سودهای مقطعی می باشند. بخش بازاریابی با انجام تحقیقات بازار، تهیه برنامه‌های عملیاتی بازاریابی و ... تلاش می‌کند تا از فروش تاسیسات گردشگری، پشتیبانی و به افزایش درصد اشغال اتاق واحدهای اقامتی و سود سایر تاسیسات گردشگری کمک کند. به تعبیری، قوام و دوام کسب و کارهای گردشگری به شدت وابسته به بکارگیری ابزارها و روشهای نوین بازاریابی است و بدون آن ادامه حیات کسب و کار میسر نخواهد بود. به قول پیتر دراکر؛ همه چیز بازاریابی است و بازاریابی همه چیز است. لذا به کلیه مدیران و صاحبان تاسیسات گردشگری توصیه می‌شود تا قدرت بازاریابی را در کسب و کارهای خود دست کم نگرفته و تا می‌توانند این بخش را تقویت و حمایت کنند. بدون شک نتیجه مثبت این رویکرد و عملکرد در مدت زمانی کوتاه در کسب و کارشان نمایان خواهد شد. احمد دیناری مشاور، سخنران و نویسنده مهارت‌های بازاریابی، فروش و برندسازی گردشگری / دانشجوی دکترای مدیریت گردشگری گرایش بازاریابی

ایجاد شده: 22/آبان/1398 آخرین ویرایش: 22/آبان/1398 مقالات و یادداشت ها

مهمترين عوامل کلان مؤثر بر جذب گردشگر و توسعه گردشگری داخلی

امروزه رشد سريع گردشگری به عنوان يك صنعت سودآور و در عين حال پاک برای هر کشور، تغييرات اجتماعی، اقتصادی و محيطی فراوانی را به دنبال دارد. بررسی اثرات اقتصادی صنعت گردشگری در سطح جهان نشان می‌دهد که اين صنعت 6.5 تريليون دلار در اقتصاد جهانی، مشارکتی غيرمستقيم داشته و حدود ۲۶۰ ميليون شغل نيز در ارتباط با اين صنعت هستند که حدودا ۱ شغل از هر ۱۲ شغل را شامل می‌شود. در اين ميان ايران نيز با توجه به پتانسيل‌هايی نظير موقعيت جغرافيايی، پيشينه فرهنگی، تاريخی، قدرت استراتژيكی منطقه‌ای خود و ... از اين قاعده مستثنی نيست و البته استفاده از فرصت‌های موجود، نيازمند مطالعات گسترده‌ای در اين خصوص می‌باشد. از مهمترين عوامل کلان مؤثر بر جذب گردشگر و توسعه گردشگری داخلی در هر کشور، سياست‌های خارجی اتخاذ شده است. گردشگری تأثیر فراوانی در ابعاد اقتصادی، فرهنگی و سیاسی کشور می‌گذارد. گردشگری اشتغال ایجاد می‌کند، سرمایه‌های اقتصادی را به جریان می‌اندازد، امنیت داخلی را افزایش می دهد و به مشروعیت سیاسی در سطح بین‌المللی می‌انجامد. امروزه سفر و گردشگری نه اسباب تفریح و سرگرمی که به تدریج به ابزار شناخت و آگاهی زندگی مردمان، تفاهم با دیگران و فراتر از آن به شناخت جهان پیرامون، حقایق آن و غنای بینش و نگرش آدمیان به مفاهیم زندگی‌شان تبدیل شده است. ایرانِ امروز، بیش از هر زمان دیگری با دشواری اشتغال دست به گریبان است. بهای روز افزون نفت، اقتصاد کشور را بیش از پیش متکی به خود نموده و سیاست‌گذاران بیش از هر زمان دیگری به دنبال راه‌حل‌هایی خارج از الگوهای پیشین هستند. گردشگری به مثابه یک نظام پیچیده با ابعاد بزرگ می‌تواند راه برون‌رفت از این تنگنا باشد و به همین جهت باید آن را از تمامی جنبه‌های ممکن مورد بررسی و مطالعه قرار داد. از جمله این جوانب مقوله سیاسی و سیاست خارجی دستگاه حاکم بر کشور است. سیاست خارجی یک کشور نقش مهمی در افزایش یا کاهش استقبال گردشگران خارجی در آن کشور ایفا می‌کند به طوری که یک سخنرانی یا یک حرکت می‌تواند تاثیر بسزایی بر تمایل گردشگران برای خروج از کشورمان داشته باشد. امروزه با اوج‌گیری تبلیغات جبهه جهانی از سوی آمریکا،‌ کشورهای عربی مانند عربستان و امارات و رژیم صهیونیستی علیه کشورمان و اعمال تحریم‌های متوالی، سیمای ناپسندی در ذهن گردشگران و توریست‌های خارجی از کشورمان به وجود آمده است و همین امر مهم‌ترین نقش را در کاهش تمایل گردشگران به ورود به کشورمان و بازدید از شهرها و اماکن تاریخی آن ایفا می‌نماید. از طرف دیگر اعمال سیاست‌ها، تصمیم‌گیری‌ها و سخنرانی‌های مغایر با مدیریت جهانی و طبق خواسته دولتمردان، این رکود را تشدید کرده و عواملی مانند احساس ناامنی، ترس از درگیری داخلی، دیدگاهی بد نسبت به ایران و ایرانی را در ذهن گردشگران خارجی ایجاد نموده است. به طور خلاصه از جمله موانع سیاسی گردشگری که با مقوله سیاست خارجی کشورمان در ارتباط می‌باشد و بر رکود گردشگری در کشورمان موثر است می‌توان به موارد زیر اشاره کرد. 1 - سیاست‌ها و سخنرانی‌های غیرکارشناسی مسئولان و تاثیر آن بر نهادهای جهانی 2 - جنگ های خاورمیانه و جهت‌گیری ایران به سوی محور مقاومت و سمت‌گیری جامعه جهانی در مقابل ایران 3 - ایجاد و حرکت به سوی انزوای ایران در پی تحریم‌های دنباله‌دار اقتصادی و سیاسی 4 - دامن زدن به تحرکات ضد ایرانی در منطقه به خصوص از ناحیه کشورهای عرب منطقه 5 - شورش‌های داخلی محدود در شهرهای کشورمان و نمایش آن در سطح جهانی 6 - تداخل و تقابل نهادها در تصاحب و اداره مراکز و سازمان‌های گردشگری 7 - تغییر قوانین و جابجایی تفویض اختیارات میان سازمان‌های گردشگری 8 - عدم تبلیغ موثر بخش سیاست خارجی و دیپلماسی کشور در شناساندن گردشگری ایرانی به ملل دیگر 9 - نقش مراکز و سازمان‌های خارج از حوزه سیاست‌گذاری دولت در اداره گردشگری 10 - خلاء نقش و جایگاه گردشگری در توسعه روابط خارجی با دیگر کشورها 11 - گسترش تروریسم و گنجاندن ایران در اذهان جوامع به عنوان کانون حمایت از تروریسم عدم آمادگی مدیریتی و اداری شرکت‌ها و سازمان‌های تصمیم‌گیر علاوه بر مسائل کلان ناشی از سخنرانی‌ها، مواضع سیاسی و فعالیت‌های بین‌المللی برخی مقامات ایرانی و تاثیرات آنها بر صنعت گردشگری، مشکلات عمده‌ای که در این رسته از صنعت موجب کاهش رغبت در سرمایه‌گذاری می‌شوند نیز شامل برخی موارد می‌‌شود. نخستین مورد عدم آمادگی مدیریتی و اداری شرکت‌ها و سازمان‌های تصمیم‌گیر است. در اغلب شرکت‌ها، افرادی با روحیه کارمندی و محافظه‌کارانه و نه با روحیه توسعه‌گرایانه و کارآفرین وجود دارند که بیش از آنکه به توسعه بیندیشند و اهل ریسک باشند، بیشتر به روزمرگی و احتیاط‌های موهوم متوسل می‌شوند. ناکارآمدی نظام بانکی و تامین سرمایه در ایران ناشی از تحریم مساله دیگر، مشکلات ناشی از ناکارآمدی نظام بانکی و تامین سرمایه در ایران است. بانک‌های ایران در اوضاع کنونی آمادگی حضور و کار در عرصه بین‌المللی و حتی جذب اعتبارات سرمایه‌گذاری خارجی را ندارند. آنها عمدتا با مفاهیم و روش‌های نوین سرمایه‌گذاری آشنا نیستند و در چهل سال گذشته، ممارست و تمرین برای جذب سرمایه خارجی و اجرای پروژه‌های بزرگ را نداشته‌اند. بعد از ارائه مقررات پولشویی در دنیا و گسترش سیستم‌های الکترونیکی و سرعتی که در فرآیندهای فرا پست مدرن در بانکداری دنیا به‌وجود آمده، بسیاری از مفاهیم، روش‌ها، نظریه‌هاو فرضیه‌ها در ساماندهی و عملیات بانکداری جهان تغییر کرده که متاسفانه نظام بانکی در ایران در این خصوص مطابق آنها رشد نکرده است. از سوی دیگر، سرمایه‌گذاری در صنعت گردشگری به دلیل ماهیت فرابخشی و وجه خدماتی این صنعت با دیگر صنایع مثل نفت، پتروشیمی و فولاد متفاوت است و نحوه معاملات ارزی و بیزینس پلان‌ها و بیزینس مدل‌‌های خاصی دارد که در رویه‌ها و دیسیپلین‌های موجود نظام بانکی ایران مرسوم نیست. نبود راهبرد مشخص دولت مشکل دیگر، نبود راهبرد و برنامه مشخص دولت برای توسعه صنعت گردشگری است. دولت تاکنون راهبرد، برنامه و اولویت مشخصی برای این صنعت نداشته است و با شیوه معمول کنونی نیز اتفاق خاصی روی نخواهد داد. در عین حال، بالا بودن قیمت زمین نیز برای سرمایه‌گذاری مشکل آفرین شده است. بدون شک قیمت زمین در مقاصد گردشگری بالاست و آماده کردن زمین برای اجرای پروژه‌ها و سرمایه‌گذاری به ‌ویژه مراحل اخذ پروانه ساخت مجتمع‌ها و هتل‌ها دشوار و زمانبر است. عدم آشنایی اغلب نهادها، سازمان‌های نظارتی و بازرسی نسبت به ابعاد پیچیده این صنعت نیز خود بر مشکلات افزوده است. به این ترتیب سرمایه‌گذاری خارجی و داخلی با همه جذابیت و استقبالی که برای توسعه گردشگری ایران داشته و دارد، دچار مشکلات عدیده می‌شود. عدم توجه به سیاست گذاری منطقه‌ای در گردشگری حضور موفق در بازار جهانی گردشگری نیازمند همکاری منطقه‌ای و بین منطقه‌ای است. مناطق گوناگون آسیا در تعامل سازنده می‌توانند سهم و نقش مناطق و کشورهای قاره کهن را در گردشگری افزایش دهند. این عامل علاوه بر گسترش دامنه جذب گردشگر فرهنگی به پاسداشت میراث مشترک و یادآوری خاستگاه این مواریث، کمک می‌کند. گردشگری می‌تواند به تعمیق طرح‌های همگرایی منطقه‌ای یاری رساند و در مقابل، همکاری و همگرایی منطقه‌ای فرصتی پیش روی توسعه گردشگری است زیرا همانگونه که در عرصه اقتصادی گام نخست در همگرایی منطقه‌ای، افزایش تعاملات درون منطقه‌ای است در عرصه گردشگری نیز باید روی بازارهای منطقه‌ای حساب ویژه باز کرد. همانگونه که مطالعات گروه پرینستون به مدیریت کارل دویج در دهه پنجاه میلادی نشان داد، برای تعمیق برنامه‌های همگرایی منطقه‌ای باید به قاعده هرم همگرایی یعنی تعاملات شهروندان واحدهای ملی حاضر در منطقه مورد نظر، توجه نمود تا پایه‌های این حرکت محکم و استوار گردد. گردشگری این ظرفیت را دارد و در صورت تعریف دقیق سیاست ملی، می‌تواند در خدمت این هدف بزرگ قرار گیرد. گردشگری از حوزه‌هایی است که امکان تعریف سیاست منطقه‌ای برای آن وجود دارد و کشورهای منطقه حساسیت کمتری نسبت به آن دارند و با توجه به اولویت گردشگری پایدار و حفظ منابع محیط زیست و سرمایه‌های انسانی که مستلزم تعامل فراملی است، امکان حصول بیشتر دارد. علاوه بر آن با توجه به رابطه گردشگری و محیط زیست و تاکید بر گردشگری پایدار که در متن توسعه پایدار تعریف می‌شود، برای تحقق این امر همکاری‌های منطقه‌ای و بین المللی الزامی است و تغییرات آب و هوایی در دهه‌های اخیر نیز این تعامل را بیش از پیش ضروری کرده است. با توجه به جایگاه فرهنگی ایران و میراث مشترک کشورهای پیرامون ایران، باید در سیاست‌گذاری گردشگری علاوه بر سطح ملی به سطح منطقه‌ای نیز توجه شود. مهران امیرحسینی - مدیر هتل جهانگردی شمشک

ایجاد شده: 14/آبان/1398 آخرین ویرایش: 14/آبان/1398 مقالات و یادداشت ها

ویژگی‌های یک مدیر هتل حرفه‌ای چیست ؟ / چگونه یک مدیر هتل 10 درصدی باشیم؟!

هتلداری و صنعت میهمان‌پذیری روز به روز در حال رشد بوده و یکی از ارکان اصلی گردشگری به شمار می‌رود. در فرایند سفر و یا به عبارتی در ارکان تشکیل‌دهنده یک بسته سفر، اقامت یکی از مهمترین دغدغه‌های گردشگران در مقصد به شمار می‌رود و ارتباط مستقیمی با آسایش، رفاه، امنیت خاطر و خلق تجربه شیرین سفر برای آنها دارد. لذا مدیران هتل‌ها نقش بسیار موثری در خلق این تجربه و کمک به بازگشت مجدد مسافران به مقاصد گردشگری و واحدهای اقامتی یک مقصد گردشگری ایفا می‌کنند. ویژگی‌های مهم یک مدیر هتل حرفه‌ای و برجسته از نظر من که وی را از سایر مدیران هتل‌ها متمایز می‌نماید، عبارت است از؛ 1 - مطلع و دارای دانش کافی در حوزه هتلداری توضیح: مدرک تحصیلی مرتبط شرط لازم برای موفقیت وی به شمار می‌رود اما شرط کافی نیست و مدیر حرفه‌ای همواره به دنبال کسب دانش تخصصی و به روز در این حوزه است. سپری کردن دوره‌های کاربردی و مهارتی مانند امور مالی، مدیریت عمومی واحدهای اقامتی یا تاسیسات گردشگری، مدیریت تخصصی هتل، بازاریابی و فروش، آداب و الگوهای رفتاری و تشریفات و … ضروری است. 2 - آشنا با نرم‌افزارهای کاربردی رایانه‌ای 3 - آشنایی با زبان خارجی 4 - آشنایی با آخرین قوانین و مقررات مورد عمل هتلداری کشور مانند آئین‌نامه تاسیسات گردشگری، دستورالعمل‌های نظارت، نرخ‌گذاری، رزرو اتاق در هتل، رسیدگی به شکایات، استانداردسازی هتل‌ها، قانون توسعه صنعت ایرانگردی و جهانگردی و آئین‌نامه اجرایی آن، ضوابط فنی و معماری هتل‌ها و سایر قوانین و مقررات کاربردی 5 - آشنایی کلی با امور مالی 6 - تفکر بازاریابی نوین و ایجاد واحد بازاریابی در هتل با شرح وظایف و ساختار مشخص 7 - مدیریت شبکه‌های اجتماعی از طریق پرسنل مطلع و علاقه‌مند 8 - ارتباطات برون‌سازمانی مناسب و موثر با تشکل حرفه‌ای هتلداران، ادارات کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، اداره نظارت بر اماکن عمومی، شهرداری منطقه، اداره امور مالیاتی و ... 9 - بهره‌گیری از مشاوران خبره و کاربلد در حوزه‌های مالیاتی، بیمه، کار، بازاریابی، حقوقی، مالی، ثبتی و ... 10 - مدیریت تجربه، شکایات و ارتباط با مشتریان و پیاده‌سازی طرح‌های آن در هتل 11 - توجه به شاخص‌های مهم کیفیت خدمات هتلداری در کنار ارزیابی و تحلیل آنها مانند نحوه برخورد با میهمان، نحوه پاسخگویی، تعیین فرایندها، نور، صدا، بو، رنگ، آموزش‌های مهارتی، تجهیزات مناسب، استقبال، بدرقه، بهداشت، ایمنی، نرخ و ... 12 - حضور مستمر در رویدادهای مربوط به حوزه گردشگری و هتلداری مانند نشست‌ها، سمینارها، همایش‌ها، کنفرانس‌ها، جشنواره‌ها، نمایشگاه‌ها و ... با هدف دانش‌افزایی، کسب تجربه، تقویت ارتباطات و ... 13 - پرهیز از چند شغله بودن به ویژه شغل‌های دوم و سومی که هیچگونه ارتباطی با صنعت هتلداری ندارند و باعث تلف شدن وقت و عدم تمرکز مدیر هتل می‌شوند. 14 - نگاه بلندمدت به هتلداری و اهداف آن 15 - تواضع، پرهیز از آفت همه چیز دانی، پیگیری امور مردم، خوشرویی، خوش صحبتی، خوش پوشی، خوش قلبی، صبرو شکیبایی، خویشتن داری و در یک کلمه مردم‌داری 16 - رعایت و تقویت آداب و اصول تشریفات از طریق آموزش‌های مهارتی در پایان، فراموش نکنید که برند مدیر هتل باید با برند هتل یکدیگر را در آغوش بگیرند و مکمل یکدیگر باشند. به شخصه معتقدم وقتی مدیر یک هتل برجسته و متفاوت است، هتل نیز در بازار هتلداری متفاوت و برجسته خواهد بود. مدیران هتل‌ها بایستی تلاش کنند تا از طریق بکارگیری موارد گفته شده و یا تقویت این ویژگی‌ها و مهارت‌ها در خود در بین 10 درصد اول مدیران هتل حرفه‌ای و توانمند شهر و کشور خود قرار گیرند. احمد دیناری مشاور، سخنران و نویسنده مهارت‌های بازاریابی و فروش گردشگری و هتلداری معاون سرمایه‌گذاری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان رضوی

ایجاد شده: 27/شهریور/1398 آخرین ویرایش: 27/شهریور/1398 مقالات و یادداشت ها

راهنمای آموزش هتلداری و گردشگری + فایل PDF

گروه آموزشی هتل‌نیوز - گردشگری علاوه بر جنبه اقتصادی، دارای جنبه‌های قوی اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و زیست‌محیطی نیز می‌باشد که محرک تحولات اجتماعی است. درک این تغییر، پاسخ به آن و مدیریت آن لزوما نیازمند شاغلان فرهیخته و تحصیل کرده است که بتوانند طیف وسیعی از مشکلات مرتبط با هتلداری، گردشگری، مسافرت و محیط عملیاتی پیچیده‌ای را پوشش دهد که این افراد در آن کار می‌کنند. هدف کتاب راهنمای آموزش هتلداری و گردشگری ( The Routledge Handbook of Tourism and Hospitality Education ) ارائه گزارشی روشنگرانه و معتبر از موضوعات مختلفی است که در شکل‌گیری دنیای آموزش عالی هتلداری، گردشگری، رویدادها و برجسته کردن راه‌های مبتکرانه و خلاقانه نقش دارند. تمرکز اصلی این کتاب بر یک فضای برنامه درسی پویاست که توسط عوامل داخلی و خارجی از مقیاس جهانی تا محلی، انواع ارزش‌ها و دیدگاه‌های مختلف مربوط به طیف وسیعی از ذی‌نفعان و همچنین تغییر فلسفه سیاست آموزش، تعلیم و تربیت و تمرین تدریس، شکل می‌گیرد. این معیار برای طراحی و توسعه برنامه‌های درسی در آینده، قادر خواهد بود تا توسعه رویکردهای مفهومی و نظری در زمینه آموزش هتلداری و گردشگری را به طور انتقادی بررسی کند. این کتاب شامل مشارکت‌های متخصصان این رشته می‌باشد. مباحث ارائه شده در این کتاب از لحاظ نوشتاری، بین رشته‌ای و از نظر محتوا و دامنه پوشش، بین‌المللی است. کتاب حاضر، راهنمای سيستماتيک براي وضعيت دانش موجود در زمينه آموزش هتلداری و گردشگری و مسير آينده آن ارائه می‌دهد. به همین دلیل مطالعه آن برای دانشجویان، پژوهشگران و دانشگاهيان در زمينه‌های هتلداری، گردشگری، رویدادها، تفريحات و اوقات فراغت بسیار ضروری و مفید خواهد بود. جهت دریافت فایل PDF این کتاب از طریق گزینه ثبت سفارش اقدام فرمائید.

ایجاد شده: 26/شهریور/1398 آخرین ویرایش: 26/شهریور/1398 کتابخانه بین المللی

مدیریت و فناوری در دانش، خدمات، هتلداری و گردشگری + فایل PDF

گروه آموزشی هتل‌نیوز - کتاب مدیریت و فناوری در دانش، خدمات، هتلداری و گردشگری ( Management and Technology in Knowledge, Service, Tourism and Hospitality ) شامل مقالاتی است که طیف گسترده‌ای از موضوعات در زمینه دانش و مدیریت خدمات، هوش وب، گردشگری و هتلداری را شامل می‌شود. بررسی اجمالی از وضعیت فعلی و تحولات پیش‌بینی شده در این کتاب، قطعا مورد توجه پژوهشگران، کارآفرینان و دانشجویان قرار خواهد گرفت زیرا مقالات مطرح شده در این کتاب، جزو برترین مقالات در حوزه‌های هتلداری و گردشگری است. این کتاب حتی می‌تواند منبع خوبی برای دانشجویان ارشد در حوزه‌های ذکر شده نیز مورد استفاده قرار گیرد. جهت دریافت فایل PDF این کتاب از طریق گزینه ثبت سفارش اقدام فرمائید.

ایجاد شده: 12/شهریور/1398 آخرین ویرایش: 12/شهریور/1398 کتابخانه بین المللی

گردشگری؛ شغل و آینده بهتر

گردشگری فارغ از رسالت فرهنگی و اجتماعی که دارد، یک صنعت است. صنعتی که در کنار ویژگی‌های متفاوت هر کشور نسبت به کشور دیگر به عنوان یک مزیت از فعالیت اقتصادی و توسعه مناسبات اقتصادی آن، تولید درآمد می‌کند. "گردشگری و مشاغل؛ یک آینده بهتر برای همه" عنوانی است که جهان از 27 سپتامبر 2019 برآن تاکید می‌کند. شغل و آینده بهتر دو عنوانی است که برای یک سال، جهان بر آن صحه گذاشته است. امروزه کشورهایی مانند آمریکا که بزرگترین تولیدکننده نفت در جهان است، بالاترین آمار جذب گردشگر را به خود اختصاص داده است و این بخش را به عنوان یکی از منابع مهم درآمدی خود مدنظر قرار می‌دهد. در خاورمیانه و شمال آفریقا نیز کشورهایی نظیر قطر، امارات متحده عربی و بحرین که همچون ایران از منابع نفت و گاز برخوردارند، سهم عمده‌ای از درآمدهای خود را از طریق این صنعت کسب می‌کنند و سه رتبه اول جذب گردشگر در رده‌بندی جهانی در این منطقه را به خود اختصاص داده‌اند. در آخرین بروزرسانی سازمان جهانی گردشگری ( UNWTO ) تعداد گردشگران به میزان ۳.۳ درصد به ‌طور میانگین از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۳۰ افزایش پیدا می‌‌کند که این موضوع نشان‌دهنده سفر بیشتر ۴۳ میلیون گردشگر جهانی در هرسال و رسیدن به عدد یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون گردشگر تا سال ۲۰۳۰ است. به‌ عنوان یک تجارت بزرگ و سرویس جهانی، گردشگری ورودی تبدیل به یکی از بزرگترین شاخه‌های مبادلات جهانی شده است. درآمد کلی حاصل‌ شده از گردشگری ورودی با احتساب حمل و نقل مسافران بیش از یک تریلیارد و ۲۰۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۱ و یا به ‌عبارتی سه میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار در هر روز بوده است. حساب صادرات گرشگری به اندازه ۳۰ درصد از مبادلات جهانی سرویس‌های ارتباطی و ۶ درصد از کل میزان مبادلات جهانی است. درآمد جهانگردی در سطح بین‌المللی تا سال 2005 حدود 622 میلیارد دلار بوده و هر جهانگرد از اروپا و آمریکا بین 500 تا 700 دلار هزینه نموده، در حالیکه این رقم در ایران کمتر از 500 دلار بوده است. اهمیت گردشگری بر ساختار کسب و کار آنچه سازمان جهانی گردشگری را برای انتخاب "گردشگری و مشاغل؛ یک آینده بهتر برای همه" به تامل واداشت، اهمیت این صنعت بر اشتغال است. ایجاد شغل با پیشرفت تکنولوژی و رشد جمعیت به یکی از معضلات کشورها بدل شده است و کشور ما ایران با دارا بودن بیش از 45 درصد از جمعیت جوان و نیروی کار نیز از این قاعده مستثنی نیست و صد البته این ظرفیت نیروی جوان در کشور کم‌نظیر است. گردشگری بیش از نفع اقتصادی و درآمد به طور مستقیم و غیر مستقیم بر ایجاد شغل تاکید داردو آثار مستقیم حاصل از صنعت گردشگری با احتساب حدود 6 درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی در این صنعت، نمایانگر تخصیص یک شغل از هر 15 شغل است. در سال 2016، سهم کل گردشگری در اشتغال‌زایی شامل مشاغلی که به ‌گونه غیرمستقیم تحت پوشش این صنعت قرار دارند، 5/6 درصد از کل اشتغال و یک میلیون و 398 هزار و 500 شغل بود که انتظار می‌رود با رشد 1/3 درصدی در سال 2026، تعداد یک میلیون 967 هزار یعنی 6/1 درصد از کل اشتغال را تحت پوشش قرار دهد. در این بازار بزرگ سهم‌خواهی، ایران با دارا بودن پتاسیل‌های زیاد در گردشگری فرهنگی، هنوز بر کامل نبودن زیرساخت‌های گردشگری تکیه زده است. جا دارد در آستانه فرا رسیدن روز جهانی گردشگری علاوه بر بهره‌گیری از ظرفیت‌های اشتغال در این صنعت پویا، نگاه ویژه‌ای نیز به سرمایه‌های انسانی و مشاغل صنعت گردشگری و وابسته در کشور شود و باز تعریف مشخص و معینی با کد بیمه‌ای برای مشاغل مرتبط با این صنعت یا مشاغلی که به واسطه گسترش این صنعت در کشور پدید آمده است، صورت پذیرد تا ضمن توجه بیشتر به جایگاه بی‌بدیل اقتصادی و اشتغال این صنعت پویا، قدم‌هایی هر چند کوتاه برای رسیدن به استانداردهای جهانی برداشته شود. همانطور که گردشگر، مسافر و جهانگرد در سطح بین‌المللی دارای تعاریف کارشناسی است؛ مشاغل منشعب شده از صنعت گردشگری هم نیازمند تعاریف ویژه است که کشورمان از این خلا رنج می‌برد. بخشی از ارائه‌دهندگان خدمت مانند راهنمایان گردشگری که از آنها به عنوان سفیران فرهنگی نیز یاد می‌شوند و سهمی بسزا در حلقه میانی و میزبانی گردشگری دارند، هنوز به عنوان یک شغل و حرفه محسوب نمی‌شود. حال از یک طرف با توجه به انتخاب این شعار برای سال 2019 شایسته است که متولیان صنعت گردشگری برای آینده بهتر شاغلین و علاقه مندان به فعالیت در این خدمت بر بُعد نظری مشاغل و تعاریف گردشگری، تجدید نظر کنند. از سوی دیگر، رایج‌ترین نگاه به گردشگری در جهان معاصر رویکرد اقتصاد محور است که یکی از منابع عمده درآمدزایی و ایجاد اشتغال در جهان به شمار می‌آید؛ به طوری که میان توسعه گردشگری و رشد اقتصادی رابطه متقابل وجود دارد. در این صورت به طور معمول چنانچه شهرها و مقاصد از رشد اقتصادی بیشتری برخوردار باشند از گردشگر بیشتری نیز برخوردارند. لذا اتخاذ سیاست‌های عمومی مناسب در کلیه لایه‌های مدیریتی و حمایت کامل کلیه دستگاه‌های دولتی و نهادهای عمومی برای رونق گردشگری که منجر به تأثیرات اقتصادی مهمی در هر منطقه و افزایش اشتغال خواهد بود، اجتناب ناپذیر است. دکتر حسن تقی‌زاده انصاری مدیرعامل شرکت هلدینگ گردشگری مارکوپولو رئیس هیات‌مدیره جامعه گردشگری الکترونیکی ایران

ایجاد شده: 10/شهریور/1398 آخرین ویرایش: 10/شهریور/1398 مقالات و یادداشت ها